အိုဇန္း ျမန္မာႏိုင္ငံ

ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ လက္ခံၿပီး သိပ္မၾကာဘူး၊ လူသစ္ေတြ ေရေလာင္းတာ စလုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက စိတ္ထက္သန္ၿပီး တက္ႂကြလို႔၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ရလဒ္တခ်ိဳ႕ ျဖစ္ေစခဲ့ၿပီး၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ အေ႐ြးခံခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ငယ္႐ြယ္ေပမဲ့ အားကိုးလို႔ရတယ္၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဝန္ထမ္းၿပီး၊ တာဝန္ယူတတ္တယ္လို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ေျပာၾကတယ္။ ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ ဝင့္ဝါမႈကို အရမ္း ျဖည့္ဆည္းေပးေနခဲ့တယ္။ ၂၀၂၀ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာမွာ၊ ကြၽန္မ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ သမၼာတရား လိုက္စားႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္လို႔ ပိုလို႔ေတာင္ ခံစားမိေစတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ အစ္မလ်ဴကို ကြၽန္မနဲ႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ အထက္ေခါင္းေဆာင္က စီစဥ္တယ္။ အလုပ္ကို သူ႔ဆီ မိတ္ဆက္တဲ့အခါ၊ အသင္းေတာ္ထဲက ျပႆနာတခ်ိဳ႕ကို ေခါင္းေဆာင္က ေျပာျပတယ္။ ဒါကို သူၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အစ္မလ်ဴက ေျပာတယ္၊ “ျပႆနာရဲ႕ ရင္းျမစ္ကို အျမန္ရွာၿပီး ေျဖရွင္းရမယ္။ မဟုတ္ရင္၊ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ဟန႔္တာမွာပဲ”တဲ့။ သူအဲဒီလိုေျပာတာၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ရွက္မိတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္မွာ ဒီျပႆနာေတြ ရွိတဲ့အတြက္ အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မကို အထင္ေသးမွာ စိုးရိမ္ခဲ့တာေၾကာင့္ေပါ့။ ေနာက္ေန႔ ရက္အနည္းငယ္မွာ၊ အသင္းေတာ္မွာရွိတဲ့ တကယ့္ အေျခအေနကို အစ္မလ်ဴက စုံးစမ္းစစ္ေဆးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အလုပ္ေဖာ္ေတြနဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕ေရွ႕မွာ သူက ကြၽန္မကို ေျပာတယ္၊ “ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္အတြင္း ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့တဲ့ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္နဲ႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕က ဝန္မထမ္းၾကဘူး။ လူသစ္ေတြမွာ အယူအဆနဲ႔ အခက္အခဲေတြ ရွိတဲ့အခါ အဲဒါေတြကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက မေျဖရွင္း၊ မရွာေဖြဘူး၊ အဲဒီအစား အခက္အခဲေတြထဲမွာ နစ္ေနတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးနဲ႔ လူသစ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း ေရေလာင္းလို႔မရဘူး”တဲ့။ သူေျပာတာၾကားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ နည္းနည္း ခုခံမိတယ္။ ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ ကြၽန္မ အာ႐ုံစိုက္ေနတဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ နည္းနည္း ရွိတယ္။ သူ႔အဆိုအရ၊ သူတို႔ထဲက ဘယ္သူမွ မေတာ္ဘူး၊ ဆိုေတာ့ သူ နည္းနည္း မညႇာမတာ ခိုင္းတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ “မင္းက ေရာက္႐ုံပဲရွိေသးသလို၊ အေျခအေန အတိအက် မသိေသးေပမဲ့၊ အမွားေတြ စရွာေနတယ္။ ကိုယ္က ဝန္ထမ္းၿပီး ျပႆနာေတြ ရွာေတြ႕ႏိုင္တယ္လို႔ ျပခ်င္တာလား။ ဒီမွာ လူသစ္ျဖစ္လို႔ ရွင္က အထင္ႀကီးေအာင္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား။ ကြၽန္မအလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ရွင္ဆက္တူးဆြေနရင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အျမင္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ပုံရိပ္ေကာင္းကို ရွင္ဖ်က္ဆီးမိေတာ့မယ္”လို႔ ေတြးမိတယ္။ ေဒါသကိုျပန္ထိန္းၿပီး ေျပာလိုက္တယ္၊ “ဒီေမးခြန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အစ္မ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြေရာ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္ေရာ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အခက္အခဲေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတာေလ။ ဒီေတာ့ တစ္ခါတေလ လိုက္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ျဖစ္ဘူး၊ ကြၽန္မတို႔ နားလည္ရမယ္”လို႔ေပါ့။ ဒါကိုၾကားေတာ့ သူက ေျပာတယ္၊ “ဒီအခက္အခဲေတြကို သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ေျဖရွင္းလို႔ရတယ္။ သူတို႔က သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္ကို နားလည္ရင္၊ ဝန္ထမ္းၿပီး ကိုယ့္တာဝန္မွာ တာဝန္ယူၾကမွာပဲ။ အဓိကအခ်က္က ဒီျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားအေပၚ ကြၽန္မတို႔ မိတ္သဟာယျပဳျခင္း ရွိမရွိ ဆိုတာပဲ”တဲ့။ မွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ အဲဒါကို မွန္မွန္ကန္ကန္ လက္မခံခဲ့သလို၊ ပိုလို႔ေတာင္ ေဒါသထြက္မိတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “သမၼာတရားအေပၚ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယ မျပဳႏိုင္ဘူးလို႔ ရွင္ဆိုလိုတာလား”ေပါ့။ အစ္မလ်ဴအေပၚ ကြၽန္မအျမင္က လုံးဝ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္မရဲ႕ တြဲဖက္နဲ႔အကူလို မေတြးေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ၿပိဳင္ဖက္လို ေတြးခဲ့တယ္။ ဒါသာဆက္ျဖစ္ရင္၊ အေႏွးနဲ႔အျမန္ အလုပ္မွာ သူ ဦးေဆာင္သြားမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး သူက ဒီမွာ ကြၽန္မနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ဖို႔ ရွိေနတာေလ။ သူက အရာရာမွာ ကြၽန္မထက္ ေတာ္ၿပီး ကြၽန္မအၿမဲ ရွက္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ ဂုဏ္သိကၡာတစ္ခုခု ရွိႏိုင္မွာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ဘာမ်ားထင္ၾကမလဲ။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ သူနဲ႔ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ေတာ့သလို၊ သူ႔ကို စကားမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ တစ္ခါ၊ လုပ္ေဖာ္ေဆာင္ဖက္ အစည္းအေဝးမွာ၊ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက လက္ေတြအလုပ္မလုပ္ဘူးလို႔ လို႔ေဖာ္ျပတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီး၊ အစ္မလ်ဴက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ၿပီး နားလည္ခဲ့တယ္။ သူ အသင္းေတာ္မွာ ရွိေနတာ ခုဆို အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေပမဲ့၊ လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္လို႔ လူသစ္ေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြက အခ်ိန္မီ ေျပလည္မသြားခဲ့တာေၾကာင့္ အခက္အခဲေတြမွာ ပိတ္မိၿပီး သမၼာတရားကို ဘယ္လို လက္ေတြ႕လုပ္ရမယ္မွန္း မသိၾကဘူး၊ အဲဒါက ဘဝမွာ သူတို႔ရဲ႕ ႀကီးထြားမႈကို ေႏွာင့္ေႏွးေစခဲ့တယ္တဲ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသိကို သူ ေဆြးေႏြးေနေပမဲ့၊ ကြၽန္မနားမွာ သူက ကြၽန္မကို တကယ့္ အလုပ္မလုပ္တဲ့အတြက္ ေဖာ္ထုတ္ေနသလိုပဲ။ သူ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ စတြက္ဆခဲ့တယ္၊ “ကြၽန္မအလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို လူတိုင္းကို တမင္အသိေပးဖို႔ ဒီျပႆနာတြအေၾကာင္း ရွင္ေျပာေနတာပဲ၊ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။ အရင္က ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မအေပၚ ထင္ျမင္ခ်က္ေကာင္းရွိခဲ့ေပမဲ့၊ အခုေတာ့ ရွင္က ကြၽန္မကို ဒီလိုေဖာ္ထုတ္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္မပုံရိပ္ကို ထိခိုက္နစ္နာမွာပဲ မဟုတ္လား။ အခု ကြၽန္မကို သူတို႔ ဘာမ်ားထင္ၾကမလဲ”လို႔ေပါ့။ အဲဒီတုန္းက၊ ကြၽန္မအရမ္း အတိုက္အခံျဖစ္ၿပီး ထြက္သြားခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔က အဆင္ျခင္မဲ့တယ္လို႔ ခံစားရလို႔ အဆုံးထိ အတင္းေနလိုက္တယ္။

အဲဒီညေနမွာ၊ သင္းေထာက္သစ္ေတြ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ေဆြးေႏြးဖို႔ အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မဆီ လာၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ ရာထူးတိုးေပးလို႔ရမဲ့ ဝန္ထမ္းတဲ့သူ ဘယ္သူရွိလဲလို႔ ေမးတယ္။ အဲဒါကို သူေမးေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္း အတိုက္အခံျဖစ္ၿပီး ေတြးမိတယ္၊ “သင့္ေတာ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ က်န္ေသးလို႔လား။ အေတာ္ဆုံးေတြကို ရွင္ အကုန္ ျငင္းလိုက္ၿပီပဲ။ ျပႆနာေတြက အသင္းေတာ္မွာ ရွိေပမဲ့ အဲဒါေတြအေၾကာင္းကို ဒီမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေျပာ႐ုံမက၊ တျခားအသင္းေတာ္က ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြေရွ႕မွာ အဲဒါေတြကို ရွင္ ေဆြးေႏြးတယ္။ အခု ကြၽန္မ လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္တာကို သူတို႔ သိသြားၾကၿပီ။ ရွင္စကားေျပာတဲ့အခါ ကြၽန္မခံစားခ်က္ကို ဘာလို႔ မစဥ္းစားတာလဲ။ ရွင္ ကြၽန္မကို တမင္ပစ္မွတ္ထားေနတယ္ ထင္တယ္”လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မ တင္းတင္းမာမာ ေျပာလိုက္တယ္၊ “အစ္မေရာက္လာကတည္းက၊ ဘယ္သူကမွ ဝန္မထမ္းၾကေတာ့ဘူး”လို႔ေပါ့။ သူက အသံတိုးတိုးနဲ႔ ေျဖတယ္၊ “ဒီေတာ့ အစ္မ ဒီမွာရွိမေနသင့္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာလား”တဲ့။ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္လိုက္မာန္ပါလုပ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ ေျပာတာမွားမွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ “မဟုတ္ပါဘူး”လို႔ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့အလုပ္ ဆက္မလုပ္ခင္မွာ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လို႔ အတန္ၾကာ ႏႈတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ကိုယ့္အစ္မကို ေျပာခဲ့တာ ျပန္ေတြးမိေတာ့၊ နည္းနည္း အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္ ခံစားရတယ္။ သူ႔ကို အဲဒီလို မေျပာခဲ့သင့္ဘူးေလ။ ေဆြးေႏြးတာ ၿပီးသြားေတာ့ သူ႔ကို ကြၽန္မ ေတာင္းပန္ခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ အလုပ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတဲ့အခါ၊ ေမ့သြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အထက္ေခါင္းေဆာင္က အစ္မလ်ဴနဲ႔ အရာရာ တိုင္ပင္တာကို ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္း အေနခက္သြားတယ္။ “ငါက ေခါင္းေဆာင္ေလ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ငါ့ကို ဘာမ်ားထင္ၾကမလဲ။ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ အသုံးမက်ဘူး၊ မလိုအပ္ဘူးလို႔ သူတို႔ ေျပာၾကမလား”လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈကို အစ္မလ်ဴ ခိုးသြားတယ္လို႔ ခံစားရၿပီး သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “သူ ဒီကိုေရာက္မလာခဲ့ရင္၊ ေခါင္းေဆာင္က အလုပ္ကို ငါနဲ႔ ေဆြးေႏြးမွာပဲ” လို႔ေပါ့။ အစ္မလ်ဴက အလုပ္အားလုံးကို အခု စိုးမိုးေနတဲ့ အခ်က္ကိုလည္း ေတြးမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားကို ယုံၾကည္တာ ၾကာၿပီျဖစ္သလို၊ ကြၽန္မထက္ ပိုနားလည္တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြေရွ႕မွာ ကြၽန္မ အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကိုလည္း သူ ေထာက္ျပခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အခု ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို အခုဘာမ်ားေတြးမလဲ မသိဘူး။ ဒီအရာေတြကို ေတြးမိေတာ့၊ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္သလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ရာထူးကို အစ္မလ်ဴ ယူသြားမွာ ကြၽန္မ စိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ပိုေတြးေလ၊ စိတ္မေက်မနပ္ ျဖစ္ေလျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အေပၚ လက္စားခ်က္လိုစိတ္ ရွိခဲ့တယ္။ “ကြၽန္မ ခံစားခ်က္ကိုရွင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး၊ ဒီေတာ့ ခုကစၿပီး ရွင့္အတြက္ ကိစၥေတြကို လြယ္ေအာင္လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ေပါ့။ တစ္ခါ သတိရေသးတယ္၊ အလုပ္ကို ကြၽန္မတို႔ ေဆြးေႏြးေနၾကၿပီး၊ အစ္မလ်ဴက သူ႔ယူဆခ်က္ကို ေဖာ္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ အႀကံကို ေမးတယ္။ ကြၽန္မ သူ႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ၿပီး သူ႔အလုပ္ အစီအစဥ္ေတြကို ျပစ္ခ်က္ရွာခဲ့တယ္၊ သူ တမင္ အခက္ေတြ႕ေအာင္လို႔ ဒီဟာ၊ ဟိုဟာက အလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာရင္းနဲ႔ေပါ့။ တစ္ႀကိမ္မွာ အစ္မလ်ဴ အဓိက တာဝန္ယူထားတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို ကြၽန္မတို႔ ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းက၊ ျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတာ သိခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္မ အႀကံမေပးခ်င္ခဲ့ဘူး။ “ရွင့္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြ မေအာင္ျမင္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကိစၥေတြကို ရွင္မကိုင္တြယ္ႏိုင္မွန္း လူတိုင္း သိၿပီး၊ ကြၽန္မအစား ရွင့္ကို အၿမဲ စကားေျပာတာ မွားမွန္း ေခါင္းေဆာင္က သိမွာ”လို႔ေတာင္ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ အႀကံျပဳခ်က္တခ်ိဳ႕ သူ ေပးခဲ့တယ္၊ အားလုံးကို ကြၽန္မ ျငင္းလိုက္တယ္။ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမယ္မွန္း သူမသိသလို၊ ကြၽန္မကို အႀကံနည္းနည္း ေပးေစခ်င္တာကို ကြၽန္မ ျမင္ေတာ့၊ ပိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက၊ “ဒီလိုအလုပ္ကိုေတာင္ ရွင္ ေကာင္းေကာင္း မစီစဥ္ႏိုင္ဘူး၊ ရွင္က ကြၽန္မအလုပ္ကို လက္ညိဳးထိုးဖို႔ သတၱိရွိေသးတယ္” လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက၊ ကြၽန္မ အေျခအေန မမွန္တာကို ေခါင္းေဆာင္က ျမင္ခဲ့ၿပီး၊ အစ္မလ်ဴနဲ႔ ကြၽန္မ အတြဲညီညီ အလုပ္လုပ္ရမယ္၊ မဟုတ္ရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးသြားမယ္လို႔ ကြၽန္မကို သတိေပးခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ စကားေတြကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ စိတ္ႏွလုံးမွာ နည္းနည္း ျပစ္တင္တာ ခံစားရတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္မွာ ကြၽန္မတို႔ ပိတ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အဲဒါကို ေျဖရွင္းဖို႔ ကြၽန္မ ဘာလို႔ဝန္မထမ္းခဲ့တာလဲ။ အဲဒီအစား ေဘးရပ္ၿပီး ၿပဳံးခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ ေစာင့္ေရွာက္မေနခဲ့ဘူး။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့၊ ကိုယ့္စိတ္အေျခအေနကို ျပင္ၿပီး ေဆြးေႏြးတာေတြမွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္ေဆြးေႏြးမႈကေန ေႏွာင့္ေႏွးမႈေၾကာင့္၊ အလုပ္ကို စီစဥ္တာ အရမ္းေနာက္က်သြားခဲ့တယ္။ တစ္ညမွာ၊ ကြၽန္မျပႆနာေတြကို ေခါင္းေဆာင္က လာေထာက္ျပတယ္။ သူက ေျပာတယ္၊ “သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ညီမရဲ႕ စိတ္ဆႏၵက အရမ္းအားေကာင္းတယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အစ္မလ်ဴနဲ႔ ညီမက ၿပိဳင္ေနခဲ့တာပဲ။ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္မွာ၊ သူတင္ျပတဲ့ ဘယ္အျမင္ကိုမွ လက္မခံဘူး။ လူတိုင္းကို ေခ်ပခဲ့တယ္။ ညီမေၾကာင့္ အစ္မလ်ဴ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ခဲ့ၿပီး၊ ညီမနဲ႔ ဘယ္လို ပူးေပါင္းလုပ္ရမယ္မွန္း မသိဘူး။ ညီမ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔ လိုတယ္”တဲ့။ ေခါင္းေဆာင္ေျပာတာ ၾကားၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းနည္းၿပီး စိတ္ထိခိုက္ခဲ့တယ္။ “အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မျပႆနာကို ကြၽန္မေနာက္ကြယ္မွာ ဘာလို႔ တိုင္ၾကားေနခဲ့တာလဲ။ ကြၽန္မကို တကယ္ကူညီခ်င္တယ္ဆိုရင္၊ လူကိုယ္တိုင္ ကြၽန္မကို ေျပာလို႔ရတာပဲ။ အခု ကြၽန္မျပႆနာအေၾကာင္းကို ေခါင္းေဆာင္ကသိၿပီး၊ တာဝန္ကေန ကြၽန္မ အထုတ္ခံရႏိုင္တယ္”လို႔ေပါ့။ ဒါကို ေတြးမိတာနဲ႔၊ ေခါင္းေဆာင္ကို ကြၽန္မ အေျခအေနအေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ အလုပ္မေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လို႔ ထြက္ဖို႔ေတာင္ ကမ္းလွမ္းခဲ့တယ္။ ဒီစကားေတြကို ေျပာေနရင္း၊ ကြၽန္မ အသဲကြဲလုမတတ္ပါပဲ။ ကိုယ့္တာဝန္ကို ဆုံးရႈံးရေတာ့မလို ခံစားရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေျပာတယ္၊ “ကြၽန္မတို႔မွာ ျပႆနာေတြ ရွိတဲ့အခါ၊ ေရွာင္ရွားလို႔ မရဘူး။ သမၼာတရားရွာၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔လိုတယ္။ အလုပ္မွာ အစ္မလ်ဴက ျပႆနာေတြ ရွာေတြ႕ႏိုင္တာက သူဟာ ဝန္ထမ္းႏိုင္တာကို ျပတာပဲ။ ဒါ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ အက်ိဳးရွိတယ္ မဟုတ္လား။ ဘာလို႔ ညီမက မွန္မွန္ကန္ကန္ သေဘာမထားႏိုင္တာလဲ။ သူ႔ကို ညီမအၿမဲ မနာလိုျဖစ္ၿပီး ညီမထက္သာသြားမွာ စိုးခဲ့တယ္။ ဒါ အဆင့္အတန္းအတြက္ ညီမရဲ႕ စိတ္ဆႏၵ အရမ္းအားေကာင္းတာကို ျပတာပဲ”တဲ့။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မိတ္သဟာယၿပီးသြားေတာ့၊ သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ဆႏၵက အရမ္းအားေကာင္းမွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကိုယ့္အေျခအေနကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာရမယ္။ မတုန္မလႈပ္နဲ႔ အတိုက္အခံလုပ္လို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ဖတ္ၿပီး၊ ကြၽန္မထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားအေပၚ သိနားလည္မႈ တခ်ိဳ႕ရခဲ့တယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားက ၎တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္သည့္ မည္သူမဆိုသည္ ၎တို႔ကို အခက္အခဲျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္သည္ဟု ထင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ေသာသူ မည္သူကိုမဆို ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး တိုက္ခိုက္ကာ အခက္အခဲျဖစ္ေအာင္လုပ္သည္။ ၎တို႔၏ အႏၲိခရစ္သဘာဝေၾကာင့္ ၎တို႔ကို ျပဳျပင္ေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေသာ မည္သူမဆိုအေပၚ လုံးဝ ၾကင္နာမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ေသာ မည္သူမဆိုကို သည္းခံမည္မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ လက္ခံလိုက္ေလ်ာမည္မဟုတ္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ေသာသူ မည္သူမဆိုအေပၚ ေက်းဇူးတင္ဖို႔၊ သို႔မဟုတ္ ခ်ီးမြမ္းဖို႔မွာ ပို၍ပင္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဆန္႔က်င္ဘက္အေနျဖင့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ၎တို႔ကို ျပဳျပင္လွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ဂုဏ္သိကၡာဆုံးရႈံးေအာင္၊ မ်က္ႏွာပ်က္ေအာင္ ျပဳလုပ္လွ်င္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံး၌ ဤလူအတြက္ မုန္းတီးမႈမ်ား သိုထားလိမ့္မည္။ ထိုသူကို လက္စားေခ်ရန္ အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ရွာေဖြလိုလိမ့္မည္။ ၎တို႔သည္ သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ အဘယ္မုန္းတီးမႈ ရွိသနည္း။ ဤသည္မွာ သူတစ္ပါးတို႔ေရွ႕တြင္ ၎တို႔ထင္ျမင္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုေသာအရာျဖစ္သည္။ ‘ယေန႔တြင္ သင္ကြၽန္ုပ္ကို ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့သည္။ ယခု ကြၽန္ုပ္တို႔၏ ရန္စကို ေက်ာက္တြင္ ေရးထြင္းၿပီးေလၿပီ။ သင့္လမ္း သင္သြားေတာ့၊ ကြၽန္ုပ္လည္း ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္သြားမည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ုပ္လက္စားအရေခ်မည္ဟု က်ိန္ဆို၏။ သင္၏အမွားကို ကြၽန္ုပ္ထံ ဝန္ခံလွ်င္၊ ကြၽန္ုပ္ကို ဦးၫႊတ္လွ်င္၊ ဒူးေထာက္ၿပီး ေတာင္းပန္လွ်င္ သင့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးမည္။ ဤသို႔မဟုတ္လွ်င္ကား ကြၽန္ုပ္သည္ ဤကိစၥကို မည္သည့္အခါမွ် လက္လႊတ္မည္မဟုတ္။’ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ မည္သည့္အရာကို ေျပာသည္ျဖစ္ေစ၊ လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔အေပၚ မည္သူမဆို၏ ၾကင္နာေသာ ျပဳျပင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို၊ သို႔မဟုတ္ မည္သူမဆို၏ ႐ိုးသားေသာ အကူအညီကို ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းတို႔ ေရာက္ရွိလာမႈအျဖစ္ မည္သည့္အခါမွ် မျမင္ေပ။ ထိုအစား အရွက္ခြဲခံရသည့္ လကၡဏာအျဖစ္၊ ႀကီးစြာေသာ အရွက္ရသည့္ အခိုက္အတန္႔အျဖစ္ ျမင္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံၾကေၾကာင္းႏွင့္၊ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး ႐ြံရွာမုန္းတီးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကို ျပသ၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉- ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၈)) အႏၲိခရစ္ေတြ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတဲ့အခါ၊ အဲဒါကို သူတို႔ လက္မခံ႐ုံမက၊ သူတို႔ကို ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတဲ့လူကို စမုန္းလာၾကၿပီး လက္တုံ႔ျပန္ခ်င္ၾကတယ္လို႔ ဘုရားက ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြက သမၼာတရားကို လက္မခံၾကသလို၊ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕၊ မုန္းတီးၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ အရင္က၊ “လူတို႔ကို လက္တုံ႔ျပန္ျခင္း” ဆိုတဲ့ စကားေတြကို ျမင္တဲ့အခါ၊ ဒီနည္းလမ္းက ရက္စက္တယ္လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ ရက္စက္မႈကို ကြၽန္မ ျပမွာမဟုတ္သလို၊ ဒီအရာေတြကို လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြကပဲ လူေတြကို လက္စားေခ်ၾကမွာလို႔ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အျပဳအမူကို ကြၽန္မ ျပန္ေတြးမိတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြေရွ႕မွာ အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မအလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပေတာ့၊ ကြၽန္မပုံရိပ္ ထိခိုက္ပ်က္စီးတယ္လို႔ ခံစားရလို႔ သူ႔အေပၚ မလိုမုန္းထားမႈနဲ႔ အတိုက္အခံ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အစည္းအေဝးတစ္ခုအတြင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေပၚ အေျခခံၿပီး လက္ေတြ႕အလုပ္ သူမလုပ္ခဲ့မွန္း အစ္မလ်ဴက သေဘာေပါက္ခဲ့သလို၊ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသိကို ေဆြးေႏြးျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္မအလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို တမင္ ေဖာ္ထုတ္ေနတာလို႔ ခံစားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ မလိုမုန္းထားမႈက ႀကီးပဲႀကီးထြားခဲ့တယ္။ သူေရာက္လာကတည္းက ဘယ္သူကမွ ဝန္မထမ္းၾကေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာၿပီး သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ေခါင္းေဆာင္က သူနဲ႔ အလုပ္ကိစၥ အၿမဲေဆြးေႏြးတာကို ျမင္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မရဲ႕ ထင္ေပၚမႈကို အစ္မလ်ဴခိုးသြားတယ္လို႔ ခံစားခဲ့တယ္။ သူ႔ကို လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔၊ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ကြၽန္မရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ေတြကို မေဖာ္ျပခဲ့သလို၊ သူ႔အေတြးနဲ႔ အႀကံျပဳခ်က္ေတြကို အစ္မလ်ဴက ေဖာ္ျပတဲ့အခါ၊ အျပစ္ရွာၿပီး သူ႔ကို ျငင္းခဲ့တယ္။ အဲဒါက အလုပ္တိုးတက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အစ္မကို ၿပိဳင္ဖက္လို မွတ္ယူခဲ့တာပါ။ ကိုယ့္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ သူ႔ကို တိုက္ေတာင္ တိုက္ခိုက္ၿပီး လက္တုံ႔ျပန္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့ စိတ္သေဘာထားက အႏၲိခရစ္နဲ႔ အတူတူပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒါအျပင္၊ ကြၽန္မအလုပ္က တကယ့္ျပႆနာကို သူ ေထာက္ျပေနခဲ့တဲ့ အခ်က္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ၿပီး ေသြဖည္တာေတြကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ဖို႔ ကြၽန္မ သမၼာတရားရွာခဲ့ရင္၊ ျပႆနာေတြကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့မွာပဲ။ အဲဒါက ကြၽန္မတို႔အလုပ္အတြက္ အက်ိဳးရွိခဲ့မွာ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါကို လက္မခံ႐ုံမက၊ ကိုယ့္အစ္မကို ကြၽန္မ လက္တုံ႔ျပန္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကိုယုံၾကည္သူလို႔ ေခၚဖို႔ ကြၽန္မ တကယ္ကို မထိုက္တန္တာပါ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီအျပဳအမူရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ အက်ိဳးဆက္ကို ပိုထိုးထြင္းသိျမင္မႈေပးခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “အႏၲိခရစ္တို႔၏ သဘာဝရွိ အဓိကစ႐ိုက္မ်ားမွ တစ္ခုမွာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ‘ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း’ ဆိုသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ ယင္းက ၎တို႔၌ သမၼာတရားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အထူးသျဖင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ သေဘာထားရွိျခင္း ျဖစ္သည္၊ သမၼာတရားကို က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္ျခင္း မရွိ႐ုံသာမက၊ လက္ခံဖို႔ ျငင္းဆန္႐ုံသာမက၊ ၎တို႔ကို ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသူတို႔ကိုပင္ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေလသည္။ ယင္းမွာ အႏၲိခရစ္တို႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္သည္။ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ခံရျခင္းကို လက္ခံသူ မည္သူမဆိုသည္ အႏိုင္က်င့္ျခင္းကို ခုခံႏိုင္စြမ္း မရွိေၾကာင္းႏွင့္ အျခားသူမ်ားကို အစဥ္သျဖင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္သည့္လူမ်ားသည္ အစဥ္သျဖင့္ ရန္စၿပီး အႏိုင္က်င့္လိုသည့္ လူမ်ားျဖစ္သည္ဟု အႏၲိခရစ္တို႔က ထင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးသည္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္သည့္သူ မည္သူကိုမဆိုအား ခုခံလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုလူကို ခက္ခဲေစလိမ့္မည္။ ၿပီးလွ်င္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းတို႔ကို ေဆြးေႏြးေျပာဆိုလာသည့္ မည္သူကိုမဆို၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ကို သမၼာတရားႏွင့္ ဘုရားအလိုေတာ္အေၾကာင္း မိတ္သဟာယျပဳသည့္သူ မည္သူကိုမဆို၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အား မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ သိေစသည့္ မည္သူကိုမဆိုကို ထိုလူသည္ ၎တို႔အား ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ေနၿပီး သံသယရွိေနသည္ဟု ၎တို႔က ေတြးထင္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ထိုလူကို အလြန္အမင္း မုန္းတီးၾကၿပီး ထိုသူတို႔ကို လက္စားေခ်မည္ျဖစ္ကာ၊ ၎တို႔အတြက္ ကိစၥမ်ားကို ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကလိမ့္မည္။...မည္သို႔ေသာ လူစားမ်ိဳးမ်ားသည္ ထိုသို႔ေသာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ပိုင္ဆိုင္ၾကသနည္း။ ဆိုးယုတ္သည့္ လူမ်ားျဖစ္သည္။ အမွန္မွာမူ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္တို႔သာလွ်င္ ထိုသို႔ေသာ ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ပိုင္ဆိုင္သည့္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္ေသာ လူတစ္ဦးသည္ ေစတနာထားသည့္ တိုက္တြန္းအားေပးျခင္းမ်ိဳး၊ စြပ္စြဲျခင္းမ်ိဳး၊ သြန္သင္ျခင္းမ်ိဳး၊ သို႔မဟုတ္ အကူအညီမ်ိဳး တစ္ခုတေလကို ႀကဳံရသည့္အခါ၊ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ ႏွိမ္ခ်စြာ ေက်းဇူးတင္ရွိျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လက္ခံျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ထိုအစား အမ်က္ေဒါသထြက္ၿပီး အလြန္အမင္း မုန္းတီးျခင္း၊ ရန္လိုျခင္းႏွင့္ လက္စားေခ်ျခင္းအတြက္ အလိုဆႏၵတို႔ပင္ ျဖစ္ေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉- ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၈)) “အႏၲိခရစ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းကို အျခားမည္သည့္အရာမဆိုထက္ပို၍ အေရးႀကီးသည္ဟု သေဘာထားၾကသည္။ ဤလူတို႔သည္ မ႐ိုးသားျခင္း၊ ဒုကၡေပးျခင္း၊ ေကာက္က်စ္ျခင္းတို႔ရွိ႐ုံမကဘဲ အလြန္အမင္း ၾကမ္းတမ္းသည။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ထိခိုက္ႏိုင္ေျခရွိသည္ကို သတိျပဳမိေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ၎တို႔၏ ေနရာကို ဆုံးရႈံးရေသာအခါ၊ ဤလူတို႔၏ ေထာက္ခံမႈႏွင့္ ခ်စ္ခင္မႈတို႔ကို ၎တို႔ ဆုံးရႈံးရေသာအခါ၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔အား ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း၊ အထင္ႀကီးျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ လူပုံအလယ္တြင္ ၎တို႔ အရွက္ရေသာအခါ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို ျပဳၾကသနည္း။ ၎တို႔က ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲၾကသည္။ ၎တို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ဆုံးရႈံးရသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္မည္သည့္တာဝန္ကိုမွ် ထမ္းေဆာင္ရန္ မလိုလားၾကေတာ့ေပ။ ၎တို႔လုပ္သမွ် အရာတိုင္းသည္ မေကာင္းမကန္းျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုပ္ေဆာင္ရန္ စိတ္မဝင္စားၾကေပ။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ အဆိုးဆုံး သ႐ုပ္သကန္မဟုတ္ေပ။ အဆိုးဆုံး သ႐ုပ္သကန္မွာ အဘယ္နည္း။ ဤလူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ဆုံးရႈံးရၿပီး မည္သူမွ် ၎တို႔ကို မေလးစားလ်က္ မည္သူကမွ် ၎တို႔၏ ေသြးေဆာင္ျခင္းကို မခံရသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္မုန္းတီးျခင္း၊ မနာလိုျခင္းႏွင့္ လက္စားေခ်ျခင္းပါ ထြက္ေပၚလာသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိ႐ုံမက နာခံျခင္း တစ္ပိုင္းတစ္စမွ် မရွိေပ။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္၊ အသင္းေတာ္၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ားကို မုန္းတတ္သည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ အသင္းေတာ္အလုပ္သည္ ျပႆနာမ်ားကို ႀကဳံေတြ႕ေစရန္၊ ရပ္တန္႔သြားေစရန္ ေတာင့္တၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္အေပၚ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔အေပၚ ရယ္ေမာလိုၾကသည္။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကိုလိုက္စားၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာမည္သူကိုမဆိုကိုလည္း မုန္းတီးၾကသည္။ ၎တို႔၏ တာဝန္တြင္ သစၥာရွိၿပီး အဖိုးအခေပးရန္ လိုလားသူ မည္သူကိုမဆို ၎တို႔က တိုက္ခိုက္ၿပီး ေလွာင္ေျပာင္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္၏ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ မဆိုးယုတ္သေလာ။ ဤလူမ်ားသည္ သိသာထင္ရွားစြာပင္ ဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ ၎တို႔၏အႏွစ္သာရ၌ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားျဖစ္ေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉- ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၂)) “ရက္စက္” ဆိုတာနဲ႔ “ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား” ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြကို ျမင္ရတာ နာက်င္စရာျဖစ္ၿပီး၊ စိတ္ႏွလုံးမွာ အေၾကာက္တရား ျဖစ္ေစတယ္။ ဒီစကားလုံးေတြ ကြၽန္မနဲ႔ သက္ဆိုင္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိဘူး။ ကိုယ့္အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မအစ္မက ေထာက္ျပဖို႔ ကြၽန္မပုံရိပ္ထိခိုက္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ၿပီး လက္တုံ႔ျပန္ခဲ့တယ္၊ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္မွာ သူ႔ကို တမင္ ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့ၿပီး၊ သူ႔အလုပ္ အစီအစဥ္ေတြမွာ အျပစ္ေတြ ရွာခဲ့တယ္။ သူ႔အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတာ သိခ်ိန္မွာေတာင္ မရွင္းျပခဲ့ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ကို အရွက္ရေစၿပီး ေလွာင္ရယ္ခံရေစခ်င္လို႔ေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခဲ့႐ုံမက၊ ကြၽန္မျပႆနာကို တိုင္ၾကားတဲ့အတြက္ သူ႔ကို မုန္းမိခဲ့တယ္။ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး ခုခံခဲ့တယ္၊ ကိုယ့္ေဒါသကို တာဝန္အေပၚ မဲခဲ့ၿပီး၊ ႏႈတ္ထြက္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ လုပ္တာကိုေတာင္ ရပ္လိုက္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ျပတာက အႏၲိခရစ္လိုပဲ၊ ရက္စက္တဲ့ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုပဲ။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္တာက “တိုက္ခိုက္မခံရလွ်င္ ကြၽန္ုပ္ တိုက္ခိုက္မည္မဟုတ္ပါ” ဆိုတာနဲ႔ “သင္က မၾကင္နာလွ်င္ မမွ်တျခင္းအတြက္ ငါ့ကို အျပစ္မတင္ပါႏွင့္” ဆိုတာေတြပဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္မရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ ပုံရိပ္ကို ထိခိုက္တဲ့အခါ၊ သူတို႔ကို မုန္းခဲ့တယ္၊ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး လက္တုံ႔ျပန္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကို မယုံၾကည္ခင္တုန္းက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားမ်ားၿပီး၊ တျခားလူတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ သူကြၽန္မအေၾကာင္း မေကာင္းေျပာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကို သတိရမိတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းေဒါသထြက္ခဲ့ၿပီး၊ “သင္ မၾကာင္နာလွ်င္ မမွ်တျခင္းအတြက္ ငါ့ကို အျပစ္မတင္ႏွင့္” လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒီတျခားလူကိုပဲ အစြဲႀကီးၿပီး ေျပာခဲ့တယ္၊ “သူ႔ကို သေဘာေကာင္းရေအာင္ ဘာလို႔ ရွင္ အရမ္းအႏိုင္ရတာလဲ။ ရွင့္ေနာက္ကြယ္မွာ သူ ရွင့္ရဲ႕ မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာေနတာကိုေတာင္ မသိဘူး” လို႔ေပါ့။ အႏိုင္က်င့္ခံရၿပီးတဲ့အခါ ျပန္မတိုက္ရင္ အားနည္းတာပဲလို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ ဒီအေတြးအေခၚနဲ႔ အသက္ရွင္တာက ကြၽန္မကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ရက္စက္ေစခဲ့တယ္၊ အေတြးကို မမွန္မကန္ ျဖစ္ေစၿပီး၊ အေကာင္းနဲ႔ အဆိုးကို ပိုင္းျခားဖို႔ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့၊ ကြၽန္မ လန႔္သြားၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ခံစားခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္ရက္စက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းရင္၊ ပိုမ်ားတဲ့ မေကာင္းမႈကိုပဲ လုပ္မိႏိုင္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ျငင္းပယ္၊ ထုတ္ပယ္တာ ခံရမွာပဲ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့၊ ဘုရားဆီ တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္၊ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မမွာ ေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတယ္လို႔ ေတြးေလ့ရွိခဲ့ေပမဲ့၊ ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းက ကြၽန္မမွာ လူ႔သဘာဝဆိုးရွိၿပီး အေတာ္ေလး ရက္စက္မွန္း ျပခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအစ္မကို သူ႔ရဲ႕ ၾကင္နာတဲ့ အကူအညီအတြက္ လက္တုံ႔ျပန္ခဲ့တယ္။ တကယ္ကို လူ႔သဘာဝ လုံးဝ မရွိခဲ့ဘူး။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ ေနာင္တရခ်င္တယ္၊ သမၼာတရားကိုလက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာင္းလဲခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး လမ္းျပပါ”လို႔ေပါ့။

ေနာက္ပိုင္း၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ဖတ္ရတယ္၊ “တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ အခ်ိန္အနည္းငယ္သုံး၍ သင့္ကို ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ ေလ့လာသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ အေသးစိတ္ေမးခြန္းမ်ား ေမးေသာအခါတြင္လည္းေကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ပင္ အနည္းငယ္ ၾကမ္းတမ္းေသာအခါ၊ သင့္ကို အနည္းငယ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ေသာအခါ၊ ပဲ့ျပင္ဆုံးမၿပီး အျပစ္တင္ေသာအခါတြင္လည္းေကာင္း ဤအရာအားလုံးတို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အေပၚတြင္ ၎တို႔၌ သိတတ္မႈရွိေသာ၊ တာဝန္သိတတ္ေသာ သေဘာထားတစ္ခု ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအေပၚတြင္ သင္သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ အေတြးမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ခံစားခ်က္မ်ား မရွိသင့္ေပ။ အျခားလူတို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္မႈတို႔ကို သင္လက္ခံႏိုင္လွ်င္ ယင္းမွာ အဘယ္အဓိပၸာယ္ရသနည္း။ ယင္းကသင့္စိတ္ႏွလုံးတြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံသည္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ သင္သည္ သင့္အေပၚ လူတို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္မႈတို႔ကို လက္မခံလွ်င္၊ ဤအရာအားလုံးတို႔ကို သင္က ျငင္းဆန္လွ်င္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္မႈကို သင္လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းသည္ ပို၍ အေသးစိတ္ကာ ႏွံ႔စပ္ၿပီး လူတို႔၏ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းထက္ ပို၍ တိက်မွန္ကန္သည္။ ဘုရားသခင္ေတာင္းဆိုေသာအရာသည္ ဤထက္ ပို၍ အေသးစိတ္ၿပီး တိက်မႈရွိကာ ႏွံ႔စပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ား၏ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးျခင္းကို သင္ လက္မခံႏိုင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ေၾကာင္း သင္၏ အခိုင္အမာေျပာဆိုခ်က္သည္ အႏွစ္မဲ့ေသာ စကားမ်ား မဟုတ္သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းႏွင့္ စစ္ေဆးျခင္းတို႔ကို သင္လက္ခံႏိုင္ဖို႔အတြက္၊ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးျခင္းကို ဦးစြာ လက္ခံႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) “သင့္ထဲ၌ မည္သည့္ျပႆနာမ်ား တည္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ သင္သည္ မည္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈမ်ိဳးကို ေဖာ္ျပသည္ျဖစ္ေစ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အညီျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအား သင့္ကို တုံ႔ျပန္ခ်က္ေပးခိုင္းသည့္အခါျဖစ္ေစ၊ သင္သည္ သင့္ကိုယ္သင္ ျပန္လည္သုံးသပ္ၿပီး သိကြၽမ္းရမည္။ အေရးအႀကီးဆုံးမွာ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးျခင္းကို လက္ခံရမည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းႏွင့္ အလင္းျပျခင္းတို႔ကို ေတာင္းေလွ်ာက္ဖို႔ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ လာရမည္။ သင္မည္သို႔ပင္ စတင္လုပ္ေဆာင္ပါေစ၊ သင္၏ျပႆနာကို ႀကိဳတင္ကိုင္တြယ္ကာ၊ ေျဖရွင္းႏိုင္လွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ သင့္ကိုယ္သင္ သုံးသပ္ျခင္း၏ ရလဒ္ျဖစ္သည္။ သင္မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ပါေစ၊ ဘုရားသခင္က သင့္အား ေဖာ္ထုတ္သည္ကိုသာ ေယာင္ေပေပႏွင့္ ေစာင့္မေနႏွင့္၊ သို႔ဆိုလွ်င္ ယင္းသည္ အလြန္ေနာက္က်ေပလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၇- ၎တို႔သည္ ဆိုးယုတ္ကာ တစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ အႏၲရာယ္ေပးတတ္ၿပီး လွည့္စားတတ္သည္ (အပိုင္း ၁)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးေတာ့မွပဲ သေဘာေပါက္သြားတယ္၊ ကြၽန္မကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ႀကီးၾကပ္ၿပီး လမ္းျပတဲ့ အခ်က္က အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အေလးအနက္ထား၊ တာဝန္ယူၾကလို႔ျဖစ္ၿပီး၊ အဲဒါကို ဘုရားဆီက ကြၽန္မလက္ခံၿပီး နာခံဖို႔ သင္ယူသင့္တယ္။ ဒါကသာ ဘုရားရဲ႕ စိစစ္မႈကို လက္ခံျခင္းနဲ႔ ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့ စိတ္ႏွလုံးရွိတာပဲ။ ကြၽန္မျပႆနာေတြကို ကြၽန္မအစ္မက ျမင္ၿပီး ေထာက္ျပေတာ့၊ ဒါဟာ ကြၽန္မကို ကူညီ၊ ေထာက္မမဲ့သေဘာပါ။ ကြၽန္မရဲ႕ ဘဝအေတြ႕အႀကဳံက အရမ္း ေပါ့တန္ခဲ့တယ္။ လူသစ္ေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ျပႆနာေတြရွိေပမဲ့၊ အဲဒါေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယ မျပဳႏိုင္ခဲ့သလို၊ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၊ အလုပ္ကို ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း စီစဥ္ၿပီး လိုက္ၾကည့္တာ၊ ကူညီတာမရွိဘဲ အဲဒီအတိုင္း ထားလိုက္တယ္။ ဝန္ထမ္းေတြကို စီစဥ္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ကြၽန္မ သေဘာမေပါက္ခဲ့ေပမဲ့၊ အစ္မလ်ဴက သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ နားလည္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကို ရွင္းရွင္း ျမင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္မွာ ကြၽန္မတို႔ ပူးေပါင္းလုပ္ခဲ့ရင္၊ အဲဒါက အလုပ္ကို ကူညီခဲ့မွာျဖစ္႐ုံမက၊ သူ႔ဆီကေန ကြၽန္မ သင္ယူၿပီး ပိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တိုးတက္ႏိုင္ခဲ့မွာပဲ။ အဲဒီအခါမွ ဘုရားက တာဝန္ေတြမွာ တစ္ေယာက္တည္း လုပ္တာထက္ ပူးေပါင္းလုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို နားလည္သြားခဲ့တာ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူေတြမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြရွိလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမွားေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႔ အခ်င္းခ်င္း ႀကီးၾကပ္၊ လမ္းျပၿပီး ကူညီဖို႔ လိုတာပဲ။ ဒါကို ေတြးရင္းနဲ႔၊ အထူးသျဖင့္ အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္ ခံစားခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ အသက္ရွင္လို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္ဖို႔၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္၊ လမ္းျပတာကို လက္ခံဖို႔၊ ကြၽန္မအစ္မနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ဖို႔၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို အတူေျဖရွင္းၿပီး တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သင္ယူရမယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး စိစစ္ဖို႔ အစ္မလ်ဴဆီ ဖြင့္ေျပာၿပီး သူ႔ကို ေတာင္းပန္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ကိုလုပ္ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို တျခားအသင္းေတာ္ဆီ ပို႔လိုက္ေတာ့ အံ့ဩမိတယ္။ အစ္မလ်ဴနဲ႔ ခြဲရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မ ေနာင္တအမ်ားႀကီး ရခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုကစၿပီး၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျပဳျပင္တာ အာ႐ုံစိုက္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာၿပီး ဘုရားဆီ တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းတယ္။ ေနာက္ပိုင္း၊ အသင္းေတာ္သစ္မွာ၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဆက္ကပ္ခဲ့တယ္။ တစ္ခါ၊ ေရေလာင္းတာကို ႀကီးၾကပ္တဲ့ အစ္မလီက လူသစ္ေတြ စုေဝးတာ ဘယ္လိုလဲလို႔ ေမးဖို႔ ကြၽန္မကို ဖုန္းေခၚခဲ့တာ သတိရေသးတယ္။ အစ္မလီက အႀကံတခ်ိဳ႕ေပးတယ္။ “ညီမက တျခားစုေဝးပြဲေတြ အၿမဲသြားၿပီး လူသစ္စုေဝးပြဲေတြကို လာခဲတယ္။ အဲဒါက ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ပ်က္ကြက္သလို ထင္ရေစတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတစ္ေယာက္ကမွ ညီမကို မသိၾကဘူး။ အဲဒါက သူတို႔ အေျခအေနေတြနဲ႔ အခက္အခဲေတြကို ေနာင္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ဖို႔ ခက္ေစတယ္”တဲ့။ သူအဲဒီလိုေျပာတာကို ၾကားရလို႔ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္သြားၿပီး ေဒါသထြက္လာတာ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “ကြၽန္မကို ပ်က္ကြက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္လို႔ ဘယ္လို ေခၚႏိုင္ရတာလဲ။ ကြၽန္မက လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္သလို၊ အသုံးမက်ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္လား။ ရွင္အရမ္းရက္စက္တာပဲ။ ကြၽန္မ အလုပ္မလုပ္တာမွ မဟုတ္တာ၊ တျခားအလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ေနတာပဲေလ။ ဒီအဖြဲ႕ကို ရွင္ႀကီးၾကပ္မွေတာ့၊ အဲဒီအတြက္ ဘာလို႔ တာဝန္မယူတာလဲ။ အရာရာကိုလုပ္တာ ကြၽန္မ ျဖစ္ရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီအေၾကာင္းကို အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိသြားရင္၊ လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မကို ထင္သြားမွာ မဟုတ္လား။ ဒါအဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး။ ရွင့္အလုပ္မွာ ေသြဖည္တာတခ်ိဳ႕ကို ေျပာရေအာင္ ကြၽန္မရွာဖို႔လိုတယ္”လို႔ေပါ့။ အဲဒါကို ေတြးမိတဲ့အခါ ကြၽန္မအေျခအေန မမွန္မွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မအစ္မက ကြၽန္မအလုပ္မွာ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပေနခဲ့ၿပီး လက္ခံ၊ သုံးသပ္ရမဲ့အစား၊ သူရက္စက္လြန္းတယ္လို႔ေတြးၿပီး သူ႔အလုပ္မွာ သူ႔ကို ေခ်ပဖို႔ ျပႆနာေတြ ရွာခ်င္ခဲ့တယ္။ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ လက္ခံဖို႔ ျငင္းၿပီး ျပန္လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့တာပဲ။ ဒါကို သတိျပဳမိတာနဲ႔၊ ဘုရားဆီ တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္၊ “ဘုရားသခင္၊ ဒီျပႆနာကို ဒီေန႔ ကြၽန္မဆီ အစ္မလီ ေထာက္ျပတာဟာ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ အစီအစဥ္ျဖစ္ေပမဲ့၊ စိတ္ႏွလုံးမွာ ကြၽန္မအတိုက္အခံလုပ္တယ္၊ ကိုယ္ေတာ့္အလိုေတာ္နဲ႔ ဆန႔္က်င္ပါတယ္။ နာခံၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္”လို႔ေပါ့။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ စိတ္တည္ၿငိမ္သြားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ သုံးသပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မမွာ ျပႆနာတကယ္ရွိမွန္း သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ အစ္မလီအေပၚ ကြၽန္မ အရမ္းမွီခိုခဲ့တယ္။ လူသစ္ေတြေရေလာင္းတာကို သူ႔ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ ကြၽန္မ စိတ္ခ်ၿပီး လက္ေရွာင္တဲ့နည္း သုံးလို႔ရမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔၊ လူသစ္ေတြရဲ႕ တကယ့္အေျခအေနေတြနဲ႔ အခက္အခဲေတြကို ကြၽန္မ သိခဲတယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ကြၽန္မ ျဖည့္ဆည္းမေနခဲ့တာပဲ။ ဒါဟာ တကယ္ကို လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္ျခင္းရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ပဲ။ အဲဒီေနာက္၊ အစ္မလီကို ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္၊ “ကြၽန္မအခ်ိန္ကို ကြၽန္မ စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္။ ဒီျပႆနာကို အရင္က နားမလည္ခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မ ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္”လို႔ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ လူသစ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ စုေဝးပြဲေတြကို ကြၽန္မ တက္ခဲ့သလို၊ သူတို႔ အေျခအေနေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ကို ဒီလိုလုပ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ အရမ္း စိတ္ေအးသြားတယ္။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကတစ္ဆင့္၊ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ျခင္းနဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္၊ လမ္းျပမႈ၊ ျပဳျပင္ျခင္းနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာေတြကို လက္ခံဖို႔ သင္ယူျခင္းအားျဖင့္၊ ေျပာင္းလဲမႈတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ အစစ္အမွန္ ရႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုေပါ့။