အယ္လာ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ

၂၀၂၀ ေအာက္တိုဘာမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ လက္ခံခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲေတြကို ကြၽန္မ တက္တက္ႂကြႂကြ တက္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ သိနားလည္မႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မိတ္သဟာယစျပဳခဲ့တယ္။ ႏွစ္လၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ စုေဝးတဲ့အဖြဲ႕တစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတယ္။ စုေဝးပြဲတစ္ခုကို ပထမဆုံး ဧည့္ခံေတာ့၊ စိတ္လႈပ္ရွားသလို ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္မိခဲ့တာ သတိရေသးတယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ ကိုယ့္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ေပမဲ့၊ ေကာင္းေကာင္း ဧည့္မခံရင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို အထင္ေသးၾကမွာ စိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲေတြကို ေခါင္းေဆာင္ ဧည့္ခံတဲ့နည္းလမ္းက အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔နည္းလမ္းအတိုင္း ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့တယ္၊ စုေဝးပြဲကို ေကာင္းေကာင္း ဧည့္ခံႏိုင္မယ္လို႔ ေသခ်ာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေခါင္းေဆာင္က အံ့ဩၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးၾကမွာပဲေပါ့။ ဒီေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ နည္းစနစ္ကို အတုခိုးၿပီး စုေဝးပြဲကို ကြၽန္မ ဧည့္ခံခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေမးခြန္းေတြ ကြၽန္မ ေမးေတာ့၊ သူတို႔က ကြၽန္မကို တုံ႔ျပန္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ သိနားလည္မႈကို ေဝမွ်ေတာ့ “အာမင္”လို႔ ထူးၿပီး သေဘာတူၾကတယ္။ စုေဝးပြဲၿပီးသြားေတာ့၊ ေခါင္းေဆာင္က အံ့ဩသြားၿပီး၊ ကြၽန္မ အရမ္းေတာ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းတာကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ေပ်ာ္ၿပီး ဂုဏ္ယူမိတယ္။ သိပ္မၾကာဘူး၊ ေရေလာင္းသင္းေထာက္အျဖစ္ကို ရာထူးတိုးခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားၿပီး၊ ကြၽန္မကို ဒီတာဝန္ေပးရေအာင္ ကြၽန္မမွာ အစြမ္းအစေကာင္းရွိတယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္က ခံစားရတာျဖစ္ရမယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ပထမေတာ့၊ တာဝန္ကို ဘယ္လိုထမ္းေဆာင္ရမွန္း ကြၽန္မ မသိခဲ့ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ကြၽန္မကို စိတ္ပ်က္မသြားေစခ်င္ဘူး။ ဒီေတာ့၊ စုေဝးပြဲတိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေဆြးေႏြးတဲ့ အေရးႀကီးတာေတြကို ရွာေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္သဟာယက ရွင္းလင္းၿပီး၊ အဓိကအခ်က္ကို ၿခဳံငုံမိမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္လို႔ တျခားလူေတြ ထင္ၿပီး အားလုံးက ေလးစားၾကမွာေလ။ ဒါေပမဲ့ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ တျခားလူေတြရဲ႕ မိတ္သဟာယကို နားေထာင္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ မိတ္သဟာယက တျခားလူေတြေလာက္ မရွင္းလင္းမွန္း သတိထားမိတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းစိုးရိမ္ၿပီး ေတြးမိတယ္၊ “အခု ငါ ေကာင္းေကာင္း မိတ္သဟာယျပဳတယ္လို႔ လူသစ္ေတြက ထင္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ရဲ႕ အာ႐ုံက တျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ရွိေနမွာပဲ”လို႔ေပါ့။ လူသစ္ေတြက ကြၽန္မကို အထင္မႀကီးၾကမွာ ေၾကာက္လို႔ မိတ္သဟာယ ပိုၿပီးေကာင္းေကာင္းျပဳဖို႔ နည္းေတြကို ဦးေႏွာက္ေျခာက္ခံစဥ္းစားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ခ်ိန္ဆရေလာက္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၿငိမ္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေကာင္းေကာင္း မိတ္သဟာယျပဳခ်င္ေလ၊ ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္သဟာယက ပိုဆိုးလာေလပဲ။ ကြၽန္မ စိုးရိမ္ခဲ့တယ္၊ “ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ငါ့ကို ဘာမ်ားထင္ၾကမလဲ။ ေခါင္းေဆာင္က ငါ့ကို စိတ္ပ်က္သြားမလား။ ငါ့မိတ္သဟာယက တျခားလူတိုင္းရဲ႕ မိတ္သဟာယေလာက္ ဘာလို႔ မရွင္းလင္းတာလဲ။ ဘာလို႔ သူတို႔က အရမ္းေကာင္းေအာင္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ငါ ဘာလို႔မလုပ္ႏိုင္တာလဲ”ေပါ့။ အဲဒီတုန္းက၊ ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းနည္းခဲ့သလို၊ သူတို႔ထက္ ပိုအလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး သာေအာင္ လုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။

လနည္းနည္း ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အလုပ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္၊ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ဖို႔ ေစလႊတ္ခံခဲ့ရတယ္။ အဖြဲ႕ကို ကြၽန္မေရာက္တာနဲ႔၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္သူေတြလဲလို႔ ေမးလိုက္တယ္။ အေကာင္းဆုံး ကြၽန္မ လုပ္သေ႐ြ႕၊ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ လက္ခံမႈကို ကြၽန္မ ရႏိုင္သလို၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ပိုလို႔ေတာင္ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးၾကမွာေလ။ တရားေဟာရာမွာ၊ မၾကာခဏ ဘုရားဆီ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၿပီး နားမလည္တာေတြ ရွိတဲ့အခါ ဘုရားကို အားကိုးခဲ့တယ္။ ခဏၾကာေတာ့၊ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ရလဒ္ေကာင္းတခ်ိဳ႕ ရခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊ အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္လည္း ခံစားရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္မမွာ မမွန္တဲ့ သေဘာထားရွိခဲ့မွန္း သိလို႔ပါ။ တျခားလူေတြရဲ႕ ထင္ႀကီးတာကိုပဲ ကြၽန္မ ခံခ်င္ခဲ့တာ၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ခ်င္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ စိတ္ႏွလုံးေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕လိုက္စားမႈကို ေသခ်ာေပါက္ မုန္းခဲ့တယ္။ ဘုရားေရွ႕ကို ကြၽန္မလာၿပီး ဆုေတာင္းတယ္၊ မွားတဲ့ ကိုယ့္ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို စြန႔္လႊတ္ရာမွာ လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္မ နည္းနည္း ခံစားရ သက္သာလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့၊ လူေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေအာင္ လုပ္တာကို မၾကာခဏ အလိုလိုလိုက္စားေနမိတုန္းပဲ။ တျခားလူေတြ သူတို႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္တာျမင္ေတာ့၊ သူတို႔ထက္ သာခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုေတြးတာ မွားမွန္း သိခဲ့ေပမဲ့၊ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံေလာက္ေအာင္ မတည္ၿငိမ္ေစႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မအေျခအေနက ပိုဆိုးသထက္ဆိုးလာခဲ့ၿပီး၊ တာဝန္မွာ မထိမေရာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့၊ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ဒီမမွန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို လက္လႊတ္ရာမွာ ကြၽန္မကို ကူညီ၊ လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ တစ္ေန႔မွာ၊ သက္ေသခံခ်က္ ဗီဒီယိုတစ္ခုမွာ ကြၽန္မကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နည္းနည္း သိေစခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္တာ္တစ္ပိုဒ္ကို ေတြးခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားရရွိရန္အတြက္ ၎တို႔၏တာဝန္ကို စိတ္မပါလက္မပါ ထမ္းေဆာင္သည္။ ၎တို႔သည္ တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမ်ားျမင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၿပီး အထင္ႀကီးေလးစားခံရႏိုင္မည္ ဟုတ္မဟုတ္၊ ဤတာဝန္ကို ၎တို႔ ထမ္းေဆာင္သည္ကို အထက္က၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္က သိမည္ ဟုတ္မဟုတ္ကိုလည္း ၎တို႔က စုံစမ္းၾကသည္။ ဤအရာတို႔သည္ တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ေသာအခါ ၎တို႔ ထည့္စဥ္းစားသည့္အရာမ်ားအားလုံးျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ဆုံးျဖတ္လိုေသာ ပထမဆုံးေသာအရာသည္ တာဝန္တစ္ခုကိုထမ္းေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ မည္သည့္အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ၎တို႔ ရရွိႏိုင္သည္၊ ေကာင္းခ်ီးခံရႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိတို႔ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔အတြက္ အေရးႀကီးဆုံးအရာျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို မည္သို႔ေထာက္ထားၿပီး ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ရမည္၊ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို လူမ်ားရရန္အတြက္ ဧဝံေဂလိကို မည္သို႔ေဟာၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံရမည္တို႔ကို လုံးဝ မစဥ္းစားေပ။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကိုနားလည္ရန္၊ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းရန္၊ လူသားပုံသဏၭာန္တစ္ခုကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္လည္း မည္သည့္အခါမွ် မႀကိဳးစားေပ။ ၎တို႔သည္ ဤအရာမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် ထည့္မစဥ္းစားေပ။ ၎တို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးခံရၿပီး အက်ိဳးအျမတ္မ်ားရႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိ၊ အသင္းေတာ္ႏွင့္၊ လူစုထဲတြင္ ေျခကုပ္ရယူဖို႔နည္းလမ္း၊ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရဖို႔နည္းလမ္း၊ ၎တို႔ကို လူတို႔က အထင္ႀကီးေလးစားရန္လုပ္ဖို႔နည္းလမ္းႏွင့္ ထင္ေပၚၿပီး အေကာင္းဆုံးျဖစ္လာရန္နည္းလမ္းတို႔ကိုသာ စဥ္းစားၾကသည္။ ၎တို႔သည္ သာမန္ေနာက္လိုက္မ်ားျဖစ္ရန္ မလိုလားေပ။ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္တြင္ အစဥ္သျဖင့္ ပထမဆုံးျဖစ္ခ်င္သည္။ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိခ်င္သည္။ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၿပီး ၎တို႔ကို လူတိုင္းက နားေထာင္ေအာင္လုပ္သည္။ ထိုအခါမွသာ ၎တို႔က ေက်နပ္ႏိုင္သည္။ အႏၲိခရစ္တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဤအရာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္ကို သင္တို႔ ျမင္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ အမွန္တကယ္ အသုံးခံသေလာ။ ၎တို႔သည္ ဖန္ဆင္းခံမ်ားအျဖစ္ ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို အမွန္တကယ္ ထမ္းေဆာင္သေလာ။ (မထမ္းေဆာင္ပါ။) ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ခ်င္သနည္း။ (အာဏာရခ်င္သည္။) မွန္သည္။ ၎တို႔ကေျပာသည္။ ‘ငါ့အေနျဖင့္ ေလာကီကမာၻတြင္ လူတိုင္းထက္ သာလြန္ခ်င္သည္။ မည္သည့္အုပ္စုတြင္မဆို ပထမျဖစ္ခ်င္သည္။ ဒုတိယအေနျဖင့္လိုက္ရန္ ျငင္းဆန္သည္။ မည္သည့္အခါမွ် လက္ေထာက္ျဖစ္မည္မဟုတ္။ ငါပါသည့္ မည္သည့္အဖြဲ႕တြင္မဆို ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး အဆုံးအျဖတ္ေပးပိုင္ခြင့္ရွိခ်င္သည္။ ငါသည္ အဆုံးအျဖတ္ ေပးပိုင္ခြင့္မရွိလွ်င္ သင္တို႔အားလုံးကို သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံးရန္၊ ငါ့ကို သင့္တို႔အားလုံး အထင္ႀကီးေလးစားေစရန္၊ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ငါ့ကို သင္တို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ေစရန္ နည္းလမ္းတစ္ခုကို ရွာမည္။ ငါ့တြင္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရွိသည္ႏွင့္ ငါသည္ အဆုံးအျဖတ္ေပးပိုင္ခြင့္ရွိမည္။ လူတိုင္းက ငါ့ကို နားေထာင္ရလိမ့္မည္။ ငါ့နည္းလမ္းအတိုင္း အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔သည္ ငါ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ရွိလိမ့္မည္။’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္က မည္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အႀကီးတန္းေနရာတြင္ထားၿပီး ဦးေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိမ့္မည္။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အခါမွ် စိတ္ၿငိမ္စြာျဖင့္ သာမန္ေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို အစြဲလမ္းဆုံး ျဖစ္သနည္း။ လူတို႔၏ ေရွ႕တြင္ ရပ္ၿပီး အမိန္႔မ်ားေပးျခင္း၊ လူတို႔ကို ဆူေငါက္ျခင္း၊ လူတို႔ကို သူတို႔ေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္ေစျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။ တာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစရန္ သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ရွာေဖြဖို႔ကို မဆိုထားႏွင့္၊ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို မည္သို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ထမ္းေဆာင္ရမည္ကို လုံးဝ မစဥ္းစားၾကေပ။ ထိုအစား ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ေခါင္းေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္ အမႈေဆာင္ျဖစ္လာၿပီး အျခားလူတို႔ကို ဦးေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးၿပီး ရာထူးတိုးေပးေစရန္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ခံ စဥ္းစားၾကသည္။ ဤသည္မွာ တစ္ေနကုန္ ၎တို႔စဥ္းစားၿပီး ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ အခ်ိန္ကုန္ေစသည့္အရာျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ တာဝန္ကို တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ မထင္မရွားထမ္းေဆာင္ရန္ကို မဆိုထားႏွင့္၊ အျခားလူတို႔၏ ဦးေဆာင္မႈကို မခံယူလိုသကဲ့သို႔ သာမန္ေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္လည္း မျဖစ္လိုၾကေပ။ ၎တို႔၏တာဝန္မ်ားသည္ မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ၊ ၎တို႔က အေရးပါသည့္သူမျဖစ္ပါက၊ ၎တို႔က သူတစ္ပါးတို႔အထက္တြင္ရွိၿပီး ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္၍မရပါက၊ မိမိတို႔၏တာဝန္မ်ား ျဖည့္ဆည္းျခင္း၌ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ၎တို႔ မရွာႏိုင္ၾကဘဲ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၿပီး အားေလ်ာ့လာၾကသည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏ ခ်ီးမြမ္းမႈ၊ သို႔မဟုတ္ ေလးစားမႈမပါဘဲႏွင့္ ယင္းသည္ ၎တို႔အတြက္ သာ၍ပင္ စိတ္ဝင္စားမႈနည္းပါးဖြယ္ ျဖစ္လာၿပီး၊ မိမိတို႔၏တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ၎တို႔ စိတ္ဆႏၵမ်ား သာ၍ပင္ နည္းပါးလာေလသည္။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔က မိမိတို႔၏တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ အေရးပါသည့္သူျဖစ္ၿပီး အဆုံးသတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခြင့္ရႏိုင္ပါက၊ ၎တို႔သည္ အင္အားခိုင္မာၿပီး မည္သည့္ဒုကၡဆင္းရဲကိုမဆို ခံလိမ့္မည္။ ၎တို႔၌ ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းတြင္ ကိုယ္ပိုင္ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ား အစဥ္ရွိၾကၿပီး အျခားသူမ်ားကို သာလြန္ဖို႔ ၎တို႔၏လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး ၎တို႔၏စိတ္ဆႏၵမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရန္ နည္းလမ္းတစ္ခုအေနျဖင့္ ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏ အထက္တြင္ အစဥ္ ရပ္တည္လိုၾကသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၇)”)

ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္႐ြတ္ၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခဲ့သမွ်ကို ခ်က္ခ်င္း ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အေတြးနဲ႔ လုပ္ရပ္အားလုံး လူသိခံလိုက္ရသလို ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ တာဝန္တစ္ခုမွာ၊ အႏၲိခရစ္ေတြက သမၼာတရားကို ဘယ္လို လိုက္စားရမယ္၊ တာဝန္ကို ဘယ္လို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ရမယ္ဆိုတာ လုံးဝ မေတြးၾကဘူးလို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေျပာတယ္။ အဲဒီအစား၊ တျခားလူေတြကို ဦးေဆာင္လို႔ရတဲ့ ျမင့္မားတဲ့ ရာထူးေတြကို လိုက္စားၾကတယ္။ တျခားလူေတြ သူတို႔အထက္မွာရွိတာကို လုံးဝ မျမင္ခ်င္ၾကဘူး။ ဘုရားကို ခုခံတဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္ၾကတယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ တူခဲ့တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ မ်ိဳးစုံကို ျပန္ေတြးမိတယ္။ တာဝန္ကို စလုပ္လိုက္တာနဲ႔၊ တျခားလူတိုင္းက အထင္ႀကီး၊ ခ်ီးမြမ္းတာကို ကြၽန္မ လိုခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စုေဝးပြဲေတြကို ဧည့္ခံတဲ့အခါ ေခါင္းေဆာင္ကို အတုခိုးခဲ့တယ္။ ေရေလာင္းတဲ့ သင္းေထာက္ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ စုေဝးပြဲအသီးသီးအတြက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေတြးဆခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယက ေကာင္းၿပီး သိနားလည္မႈ ေပးႏိုင္တယ္လို႔ လူတိုင္းက ေျပာၾကေအာင္လို႔ ကိုယ့္မိတ္သဟာယမွာ အဓိကအခ်က္ေတြကို အသိေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဧဝံေဂလိအဖြဲ႕မွာ၊ ဘုရားကို စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ဘယ္လိုျဖည့္ဆည္းရမယ္ဆိုတာကို မေတြးခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္သူလဲလို႔ ပထမဆုံး ေမးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အားထုတ္မႈေတြကတစ္ဆင့္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ အေ႐ြးခံရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ ႂကြားဝါဖို႔ အေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး၊ တာဝန္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ထိေရာက္မႈကို သူတို႔နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ခဲ့တယ္။ တျခားလူေတြက သူတို႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေနတာ ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ မနာလိုျဖစ္ၿပီး မသက္မသာျဖစ္သလို၊ သူတို႔ထက္ သာခ်င္ခဲ့သလို၊ အေတာ္ဆုံး ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလုပ္သမွ်အားလုံး ေနာက္ကြယ္မွာ၊ ဂုဏ္၊ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ၿပိဳင္ဆိုင္တတ္တဲ့ သဘာဝကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြပဲ ရွိတယ္။ ဒီလိုလိုက္စားတာကို ဘာလို႔ ဘုရားက မမုန္းဘဲေနႏိုင္မွာလဲ။ တာဝန္တစ္ခုဆိုတာ ဘုရားဆီက ေစခိုင္းခ်က္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ တာဝန္၊ ဝတၱရား ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အသက္ေမြးဝမ္းအလုပ္လို ကြၽန္မ သေဘာထားမိခဲ့တယ္။ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားဖို႔နဲ႔ လူေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေစတဲ့ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကို ရရွိဖို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ကြၽန္မ အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဒီရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ သိုထားတာက ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ ကိုက္ညီႏိုင္မွာလဲ။ အရမ္းေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းမိတယ္။ ဒီလို ကြၽန္မ အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္။

ရက္နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ တျခားဧဝံေဂလိအဖြဲ႕ဆီ ကြၽန္မ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ ေရာက္သြားေတာ့၊ ဧဝံေဂလိအလုပ္အေပၚပဲ အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒီက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဟာ သူတို႔တာဝန္ကို အရမ္းကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ၾကမွန္း သတိထားမိတယ္။ ဧဝံေဂလိ ေဟာတဲ့အခါ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ သမၼာတရားကို အရမ္းကို ရွင္းေအာင္ေျပာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဧဝံေဂလိ ပစ္မွတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရွာေဖြ၊ စုံစမ္းဖို႔ လိုလားေနၾကတယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ တရားေဟာခ်က္ကေတာ့ မထိေရာက္ခဲ့သလို၊ သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယက မရွင္းလင္းဘူး။ ဒီေတာ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ကြၽန္မ အရမ္းေသးငယ္သြားသလို ခံစားရတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔၊ အရင္ေလာက္ ကြၽန္မ မာနမေထာင္လႊားေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အရမ္းကို အထင္မႀကီးဝံ့ေတာ့သလို၊ တျခားလူေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေအာင္ လုပ္တာကို မလိုက္စားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပထမေတာ့၊ ေျပာင္းလဲမႈတခ်ိဳ႕ ကြၽန္မ ရခဲ့ၿပီလို႔ ေတြးမိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္မႈအတြက္ ခ်ီးမြမ္းမႈရၾကတာ ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းက သူ႔ဘာသာ ျပန္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “ငါလည္း ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ခ်ီးမြမ္း၊ အထင္ႀကီးတာ ခံခ်င္တာေပါ့”လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ၊ တရား‌ေဒသနာေတြ နားေထာင္ဖို႔ ဧဝံေဂလိ ပစ္မွတ္ေတြကို ကသုတ္ကရက္ ဖိတ္ေခၚခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားကို သူတို႔ တကယ္ ယုံၾကည္ၾကလား၊ ဧဝံေဂလိျပဳဖို႔အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မီၾကလားဆိုတာကို သိေအာင္ ကြၽန္မ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ ေဒသနာေတြ နားေထာင္ဖို႔ မယုံၾကည္သူတခ်ိဳ႕ကို ဖိတ္မိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက၊ အရမ္းဝမ္းနည္းခဲ့တယ္၊ “ကိုယ့္တာဝန္ကို မထိမေရာက္ လုပ္ခဲ့မိတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ငါ့ကို ဘာမ်ားထင္ၾကမလဲ။ ငါ ပိုဆိုးတယ္လို႔ ထင္ၾကမလား”ေပါ့။ အဲဒီေန႔ေတြတုန္းက၊ ကြၽန္မ အရမ္း အပ်က္သေဘာေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ စုေဝးပြဲေတြ အေတာအတြင္းမွာ ငိုခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို အၿမဲ သတိရခဲ့တယ္။ “ငါသည္ အမႈအရာအမ်ား အေၾကာင္းကို ကဗ်ာဆန္ေသာ စကားလုံးမ်ား မပါဘဲ အၿမဲေျပာေၾကာင္း သင္တို႔ သတိမထားမိသေလာ။ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆက္လက္၍ ထူ၊ ထုံထိုင္းကာ တုံးအေနသနည္း။ သင္တို႔သည္ သင္တို႔ကိုယ္သင္တို႔ သာ၍စစ္ေဆးသင့္ၿပီး သင္တို႔ နားမလည္ေသာအရာ တစ္စုံတစ္ခုရွိပါက ငါ့ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔ သင္တို႔ ပို၍မၾကာခဏ လာေရာက္သင့္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၆၃)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က သတိေပးတယ္၊ “မွန္တယ္၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ မမွန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ ရွိမရွိ ငါ သုံးသပ္၊ ဆန္းစစ္သင့္တယ္”လို႔ေပါ့။ သုံးသပ္မႈကတစ္ဆင့္၊ ျပႆနာေဟာင္းက ျပန္ေရာက္လာခဲ့မွန္း သိလိုက္တယ္။ လူေတြရဲ႕ အာ႐ုံစိုက္တာ၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ အရမ္းအေလးထားတာကို ကြၽန္မ ခံခ်င္တာ။ ဒါကို နားလည္သြားေတာ့၊ ကြၽန္မ စိတ္ကေယာက္ ကယက္ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာလို႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ စိတ္ဆႏၵက အရမ္းအားေကာင္းၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းက အရမ္းနက္ရႈိင္းခဲ့တာလဲ။ ပိုၿပီးေတာင္ဆိုးတာက ကြၽန္မ ထုံေနခဲ့တာပဲ။ ကိုယ့္အေျခအေန မွားမွန္းေတာင္ သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။

ညီအစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ကိုယ့္အေျခအေနကို ေဆြးေႏြးေနတုန္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ သူ ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒါကို ဖတ္ၿပီးေတာ့၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသိတခ်ိဳ႕ ရခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “လူအခ်ိဳ႕သည္ ေပါလုကို အထူးသျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အျပင္ထြက္၍ ေဟာေျပာျခင္းႏွင့္ အမႈျပဳျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ စုေဝးပြဲမ်ား တက္ေရာက္ၿပီး ေဟာေျပာျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္၊ ထို႔အျပင္ သူတို႔သည္ သူတို႔အား လူတို႔နားေထာင္ေနျခင္း၊ ကိုးကြယ္ေနျခင္းႏွင့္ ဗဟိုျပဳေနျခင္းတို႔ကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏စိတ္ထဲ၌ ဂုဏ္ျဒပ္ရွိလိုၾကၿပီး အျခားသူမ်ားက သူတို႔ ျပသသည့္ ပုံရိပ္ကို တန္ဖိုးထားရွိသည့္အခါ သေဘာက်ၾကသည္။ ဤအျပဳအမူမ်ားမွတစ္ဆင့္ သူတို႔၏ သဘာဝဗီဇမ်ားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကပါစို႔- ၎တို႔၏ သဘာဝမွာ အဘယ္နည္း။ အကယ္၍ ထိုသူသည္ ဤကဲ့သို႔ အမွန္တကယ္ ျပဳမူပါက သူတို႔သည္ ေမာက္မာ၍ ေထာင္လႊားေသာ သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ျပသရန္ လုံေလာက္၏။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ မကိုးကြယ္ေပ။ ပိုျမင့္မားေသာ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ကို သူရွာေဖြၿပီး၊ အျခားသူမ်ားအေပၚ ၾသဇာအာဏာ ရွိလိုကာ ထိုသူမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္လိုၿပီး ၎တို႔၏ စိတ္မ်ားထဲ၌ ဂုဏ္ရွိလိုသည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ စံနမူနာ ပုံရိပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ပိုမိုေပၚလြင္ေနသည့္ ၎တို႔ သဘာဝဗီဇ၏ လကၡဏာသြင္ျပင္မ်ားမွာ ေမာက္မာမႈႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရန္ မလိုလားမႈႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ခံလိုမႈတို႔ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ သဘာဝဗီဇထဲသို႔ အလြန္ရွင္းလင္းေသာ အျမင္ကို သင့္အား ေပးႏိုင္ေပသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူ႔သဘာဝကို သိရွိရန္ နည္းလမ္း”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စသုံးသပ္ခဲ့တယ္။ ေပါလုက သူ႔ကို လူေတြ ကိုးကြယ္ၿပီး ဗဟိုျပဳေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္၊ တျခားလူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲက အဆင့္အတန္းကို လိုခ်င္ခဲ့ၿပီး သူ႔ပုံရိပ္ကို တျခားလူေတြ အာ႐ုံစိုက္တာ လိုခ်င္ခဲ့တယ္လို႔ ဘုရားက ေျပာတယ္။ ကြၽန္မလည္း ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီး၊ ကိုးကြယ္တာ လိုခ်င္ခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာ၊ တျခားလူေတြထက္ ပိုေကာင္းေကာင္း မိတ္သဟာယျပဳခ်င္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ၊ ကြၽန္မထက္ တျခားလူေတြ ပိုေတာ္တာ ျမင္ေတာ့၊ ၿပိဳင္ဆိုင္တတ္တဲ့ သဘာဝက ေပၚလာတယ္။ သူတို႔ထက္ ကြၽန္မ ပိုေတာ္ခ်င္ခဲ့ၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို အႏိုင္ယူခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေျပာသမွ် လုပ္သမွ်က ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ စိတ္ဆႏၵေတြ ျပည့္ခဲ့ၿပီး စိတ္သေဘာထားက အရမ္းမာနေထာင္လႊားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ အျပဳအမူေတြက ေပါလုနဲ႔ အတူတူပဲ။ ေပါလုရဲ႕ သဘာဝက မာနရွိၿပီး ေမာက္မာခဲ့တယ္။ ဘုရားကို သူ မကိုးကြယ္ခဲ့ဘူး၊ ေနရာတိုင္းမွာ ႂကြားဝါၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သက္ေသခံခဲ့တယ္၊ တျခားလူေတြ သူ႔ကို အထင္ႀကီးၿပီး ကိုးကြယ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့သလို၊ တျခားလူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ေနရာတစ္ခု ရွိခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလည္း အတူတူပဲ။ ဘာတာဝန္ပဲ ထမ္းေဆာင္ပါေစ၊ ကြၽန္မ လုပ္သမွ်က ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ပဲ။ ဘုရားစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ကိုယ့္တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မလုပ္သလို လိုက္စားတာက ဘုရားကို ခုခံတာျဖစ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ရႈတ္ခ်တာခံရတယ္။ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားတာက အဆင့္အတန္း၊ ဂုဏ္ပုဒ္တစ္ခုကို ရဖို႔ပဲ မဟုတ္ဘူး။ ရည္႐ြယ္ခ်က္က လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ေနရာတစ္ခု ရွိဖို႔၊ တျခားလူေတြ ကိုယ့္ကို ကိုးကြယ္ေအာင္လုပ္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕စိတ္ႏွလုံးမွာ ဘုရားကို အစားထိုးဖို႔ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ၊ “ဤသည္မွာ စာတန္၏ စံနမူနာ ပုံရိပ္ပင္ ျဖစ္သည္။” လို႔ ေျပာတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ တကယ္ လန႔္စရာေကာင္းတယ္။ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားၿပီး တျခားလူေတြရဲ႕ အရမ္းအေလးထားတာ ခံရဖို႔၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ေအာင္ျမင္မႈအျမန္ရတာကို လိုက္စားခဲ့ၿပီး စည္းမ်ဥ္းမရွိဘဲနဲ႔ ဧဝံေဂလိ ေဟာခဲ့တယ္၊ အဲဒါက မယုံၾကည္သူတခ်ိဳ႕ကို အဖြဲ႕ထဲ ဝင္ေရာက္ေစၿပီး၊ ဧဝံေဂလိ အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ အခ်ိန္နဲ႔ အားအင္ကို အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေစခဲ့မွန္းလည္း ကြၽန္မ သတိရခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဒီလူေတြ အသင္းေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရင္၊ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္မွာပဲ၊ အဲဒါက အမ်ားႀကီး ပိုဆိုးသြားမွာ။ ဒီျပႆနာရဲ႕ အႏွစ္သာရက ဆိုးတယ္။ ေနာင္တရၿပီး မေျပာင္းလဲရင္၊ ဘုရားက ကြၽန္မကို ေသခ်ာေပါက္ စက္ဆုပ္မုန္းတီးမွာ။ ဒီေတာ့ အဆင့္အတန္းနဲ႔ တျခားလူေတြရဲ႕ အရမ္း အေလးထားတာကို မလိုက္စားခ်င္ေတာ့ဘူး။

ေနာက္ထပ္ စုေဝးပြဲေတြမွာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ကြၽန္မ ဂ႐ုတစိုက္ နားေထာင္ၿပီး၊ လူတိုင္းက တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကမွန္း ေတြ႕ရတယ္။ သူ႔အေတြ႕အႀကဳံက ကြၽန္မအတြက္ တို႔ထိစရာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ညီအစ္မတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔တာဝန္ထဲက အခက္အခဲေတြကို ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဘုရားကို သူ အားကိုးခဲ့ပုံနဲ႔ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝတဲ့ အလုပ္ကို သူ လုပ္ခဲ့ပုံနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူက မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ ဒါကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးမိတယ္၊ “ငါ့တာဝန္ကို ငါ အေလးအနက္ ထားခဲ့လား။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း ငါ လက္ေတြ႕လုပ္ေနခဲ့လား။ လူတိုင္းက လက္ေတြ႕က်တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္တဲ့ သက္ေသခံခ်က္ ရွိတယ္။ ဒါေတြ ဘာလို႔ငါ့မွာ မရွိတာလဲ။ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔က ဘာလို႔ ငါ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ မဟုတ္တာလဲ”ေပါ့။ အရမ္းအျပစ္ရွိတဲ့စိတ္ ခံစားရတယ္။ တာဝန္တစ္ခု လုပ္ဖို႔ ဘုရားက အခြင့္ေပးခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မ အေလးအနက္ မယူခဲ့ဘူး၊ ေကာင္းေကာင္း မထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူး။ မွန္မွန္ကန္ကန္ အလုပ္လုပ္မဲ့အစား၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားတာကို စိတ္အႂကြင္းမဲ့ လိုက္စားခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း၊ ေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ တကယ္ မထိုက္တန္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအေတာအတြင္းမွာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေလးအနက္ သုံးသပ္ခဲ့ၿပီး၊ ေပတ႐ုရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံကိုလည္း သတိရခဲ့တယ္။ ေပတ႐ုက ဘယ္ေတာ့မွ မႂကြားဝါခဲ့ဘူး၊ တျခားလူေတြရဲ႕ အထင္ႀကီးတာခံရဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး။ အရာရာမွာ သမၼာတရား ရွာေဖြတာ၊ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို သုံးသပ္တာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အသက္ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲတာကို အာ႐ုံစိုက္ခဲ့တယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘုရားကို ယုံၾကည္မႈလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈကိုလည္း ကြၽန္မ လိုက္စားခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိရာမွာ လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ဘုရားဆီ မၾကာခဏ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ကြၽန္မကို လူေတြ အထင္ႀကီးေစခ်င္တဲ့အခါတိုင္းမွာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မမွန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို သတိရွိရွိ စြန႔္လႊတ္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက လႊတ္ေျမာက္ၿပီး တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ခ်င္လို႔ပဲ။

တစ္ေန႔မွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္း ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “ဘုရားသခင္က သင့္အား မိုက္မဲေအာင္ျပဳပါက၊ သင္၏မိုက္မဲမႈ၌ အဓိပၸာယ္ရွိေပသည္။ အကယ္၍ သူက သင့္အား ထက္ျမက္ေအာင္ျပဳပါက၊ သင္၏ထက္ျမက္မႈ၌ အဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဘုရားသခင္က သင့္အား မည္သည့္ ကြၽမ္းက်င္မႈကိုမဆို ေပးပါေစ၊ သင္၏အားသာခ်က္မ်ားက မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ၊ သင္၏ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ကဲက မည္မွ်ျမင့္မားပါေစ၊ ယင္းတို႔အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အတြက္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ တစ္ခုရွိေလသည္။ ဤအရာမ်ားအားလုံးကို ဘုရားသခင္က ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားသည္။ သင္၏ ဘဝတြင္ သင္ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ရေသာေနရာႏွင့္ သင္ထမ္းေဆာင္ေသာတာဝန္တို႔ကို ေရွးယခင္ကတည္းက ဘုရားသခင္က သတ္မွတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာလူတို႔သည္ ၎တို႔မပိုင္ဆိုင္ေသာ ကြၽမ္းက်င္မႈကို အျခားလူမ်ားက ပိုင္ဆိုင္သည္ကိုျမင္ၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔က သာ၍ သင္ယူေလ့လာျခင္း၊ သာ၍ျမင္ျခင္းႏွင့္ သာ၍ လုံ႔လဝီရိယရွိျခင္းတို႔အားျဖင့္ အမႈကိစၥမ်ားကို ေျပာင္းလဲလိုၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔၏ လုံ႔လဝီရိယက စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္သည့္အရာတြင္ အကန္႔အသတ္ရွိသည္။ ထိုအရာမ်ားကို ဆုေက်းဇူးမ်ား၊ ကြၽမ္းက်င္မႈမ်ားျဖင့္ ၎တို႔ မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေပ။ သင္မည္မွ် တြန္းလွန္တိုက္ခိုက္ပါေစ အသုံးမဝင္ေပ။ သင္ျဖစ္မည့္အရာကို ဘုရားသခင္က ခ်မွတ္ၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္းကိုေျပာင္းလဲရန္ မည္သူကမွ် လုပ္ႏိုင္သည့္အရာ တစ္ခုမွ်မရွိေပ။ သင္သည္ မည္သည့္အရာ၌ ေတာ္ပါေစ၊ ယင္းသည္ သင္အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းသင့္သည့္ေနရာျဖစ္သည္။ သင္ႏွင့္ သင့္ေတာ္သည့္ မည္သည့္တာဝန္မဆိုသည္ သင္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္ျဖစ္သည္။ သင္၏ကြၽမ္းက်င္မႈအပိုင္းအျခား၏ ျပင္ပနယ္ပယ္မ်ားကို အတင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ မႀကိဳးစားႏွင့္၊ အျခားသူမ်ားကို အားမက်ႏွင့္။ လူတိုင္း၌ ၎တို႔၏အသုံးဝင္မႈရွိသည္။ အျခားလူမ်ားကို လူစားထိုးၿပီး သင့္ကိုယ္သင္ အမ်ားျမင္ေအာင္ ျပသဖို႔အတြက္ အစဥ္ဆႏၵရွိလ်က္ သင္သည္ အရာရာတိုင္းကို ေကာင္းစြာလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္၊ သို႔မဟုတ္ သင္သည္ အျခားလူမ်ားထက္ပို၍ ျပည့္စုံသည္၊ သို႔မဟုတ္ ေတာ္သည္ဟု မထင္ႏွင့္။ ဤသည္မွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုျဖစ္သည္။ မည္သည့္အရာကိုမွ် ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိ၊ ကြၽမ္းက်င္မႈလုံးဝမရွိဟု ေတြးသည့္သူမ်ား ရွိေပသည္။ ယင္းမွာ မွန္ကန္ပါက၊ သင္သည္ လက္ေတြ႕က်သည့္ပုံစံျဖင့္ နားေထာင္ၿပီး နာခံသင့္သည့္သူ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သင့္သည္။ သင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး ယင္းကို အစြမ္းကုန္ ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ ယင္းမွာ လုံေလာက္ေပသည္။ ဘုရားသခင္ စိတ္ေက်နပ္ေပလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းတြင္ ရွိထားသင့္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ၿပီးေတာ့၊ အရမ္းတို႔ထိခံရတယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ရာမွာ အားမစိုက္ေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္း ပင္ပန္းၿပီး၊ စိတ္ဆင္းရဲတာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာျဖစ္မွန္း နားလည္သြားတယ္။ အဲဒါထက္၊ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္မ လိုက္စားခဲ့တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ အစြမ္းအစ ျမင့္သည္ျဖစ္ေစ၊ နိမ့္သည္ျဖစ္ေစ၊ သူတို႔ရဲ႕ ပါရမီေတြ၊ ဆုေက်းဇူးေတြနဲ႔ အစြမ္းအစေတြအားလုံးကို ဘုရားက ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားတာပါ။ ဘုရားက လူေတြကို သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ အစြမ္းအစအတြင္းမွာပဲ အေကာင္းဆုံး လုပ္ေစခ်င္တယ္။ ထင္ေပၚဖို႔နဲ႔ တျခားလူေတြထက္ သာဖို႔ သူ မေတာင္းဆိုဘူး။ ကြၽန္မ မေမြးခင္မွာေတာင္၊ အရာရာကို ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားစီစဥ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ကြၽန္မရဲ႕ ပါရမီေတြ၊ အစြမ္းအစ၊ ဆုေက်းဇူးေတြ၊ ကြၽန္မနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ တာဝန္ေတြနဲ႔ တျခားအရာတိုင္းကို ဘုရား ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားခဲ့တာ။ ကြၽန္မက ဘုရားရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြကို က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး၊ ကိုယ့္ရာထူးကို ထိန္းသိမ္းရမဲ့ သေဘာပဲ။ လက္ေတြက်တဲ့ပုံစံနဲ႔ အေကာင္းဆုံးလုပ္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ရမဲ့ သေဘာပဲ။ ေသခ်ာေတြးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မမွာ အထူးကြၽမ္းက်င္မႈတစ္ခုမွ မရွိေပမဲ့၊ လိုသမွ်က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ဖို႔ပဲျဖစ္မွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ “ယင္းမွာ မွန္ကန္ပါက၊ သင္သည္ လက္ေတြ႕က်သည့္ပုံစံျဖင့္ နားေထာင္ၿပီး နာခံသင့္သည့္သူ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သင့္သည္။ သင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး ယင္းကို အစြမ္းကုန္ ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ ယင္းမွာ လုံေလာက္ေပသည္။ ဘုရားသခင္ စိတ္ေက်နပ္ေပလိမ့္မည္။” အခု၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး ကိုယ့္အခန္းက႑ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေထာင္ဖို႔ အသင့္ပဲ။

တစ္ႀကိမ္၊ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က သူ႔တာဝန္ကို အရမ္းထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ေတာ့၊ မနာလိုျဖစ္ၿပီး နည္းနည္း အားက်မိတယ္။ “သူ ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ” လို႔ ေတြးမိတယ္။ သူ႔ကိုေက်ာ္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္မႈ ေပၚလာျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေဖာ္ထုတ္ေနမမွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းတယ္။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ေတြးမိတာက၊ “ငါတို႔အားလုံးက လုပ္ေဆာင္ဖို႔ မတူတဲ့ အခန္းက႑ေတြ ရွိတယ္၊ စက္တစ္ခုက မတူညီတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြ ရွိၿပီး အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုစီက မတူညီတဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ ရွိသလိုပဲေပါ့။ သူ႔မွာ သူ႔ရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြရွိၿပီး၊ သူ႔တာဝန္မွာ ရလဒ္ေကာင္းတခ်ိဳ႕ ရတယ္။ ဒါေကာင္းတဲ့ အရာပဲေလ။ သူ႔ကို ငါ မႏႈိင္းသင့္ဘူး၊ သူ႔ဆီကေန သင္ယူသင့္တယ္”လို႔ ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မညီအစ္မက သူ႔အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရာမွာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ေဝမွ်တိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မ အေသအခ်ာ နားေထာင္ၿပီး မွတ္စုယူခဲ့တယ္။ ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ အေတြ႕အႀကဳံအတြက္ တျခားလူေတြကိုလည္း ၾကည့္ခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲေတြ အေတာအတြင္းမွာလည္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တည္ၿငိမ္ေစၿပီး၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ ကိုယ္နားလည္တာကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီး အထင္ႀကီးခံရတာကို မလိုက္စားေတာ့ဘူး။ ဒီလိုလိုက္စားလိုက္ေတာ့၊ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ဆႏၵက တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္သြားတာ ေတြ႕ရတယ္။ အရင္ေလာက္ မနာလိုမျဖစ္ေတာ့သလို၊ အမ်ားႀကီး စိတ္သက္သာရာရၿပီး စိတ္ေအးသြားတယ္။ အခု ဒီအသိနဲ႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ ကြၽန္မ ရွိတာက ဘုရားအမႈေတာ္အားျဖင့္ ရတဲ့ ရလဒ္သက္သက္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ဘုရားရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။