ဘုရားသခင်ကို လူတို့ယုံကြည်ကာ ချစ်မြတ်နိုးပြီး စိတ်ကျေနပ်စေသည့်အခါတွင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်ကို ၎င်းတို့၏နှလုံးသားဖြင့် ထိတွေ့ပြီး ထိုသို့အားဖြင့် သူ၏ စိတ်ကျေနပ်ခြင်းကို ရရှိကာ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ဆက်သွယ်ရန် ၎င်းတို့၏နှလုံးသားကို အသုံးပြုကြသည်။ ထိုသို့အားဖြင့် သူ၏ ဝိညာဉ်တော်၏ တို့ထိမှုကို ခံရလေသည်။ အကယ်၍ သင်သည် ပုံမှန်ဝိညာဉ်ရေး အသက်တာတွင် အသက်ရှင်နေထိုင်လိုပြီး ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန်ဆက်ဆံရေးတစ်ရပ်ကို ထူထောင်လိုပါက သင်သည် ပထမဦးစွာ သင်၏နှလုံးသားကို သူ့အား ပေးအပ်ရမည်။ ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်တွင် သင်၏နှလုံးသားကို ငြိမ်သက်စေပြီး သင်၏ နှလုံးသားတစ်ခုလုံးကို သူ့ထံ ပေးအပ်ပြီးမှသာ သင်သည် ပုံမှန်ဝိညာဉ်ရေး အသက်တာကို တဖြည်းဖြည်း ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်လိမ့်မည်။ လူတို့၏ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှုတွင် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ နှလုံးသားများကို သူ့အား မပေးပါက၊ ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားများသည် သူနှင့်အတူ မရှိသကဲ့သို့ သူ၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို မိမိတို့ ကိုယ်တိုင်၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကဲ့သို့ ၎င်းတို့ သဘောမထားပါက သူတို့လုပ်သမျှတိုင်းသည် ဘုရားသခင်ကို လိမ်လည်လှည့်စားသော လုပ်ရပ်၊ ဘာသာရေးသမားများ၏ လုပ်ရပ်စစ်စစ်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ချီးမွမ်းမှုကို ရမည် မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် ဤသို့သောသူမျိုးထံမှ မည်သည့်အရာကိုမျှ မရရှိနိုင်ပေ။ ထိုသူသည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်အတွက် အဖြည့်ခံတစ်ဦးအဖြစ်သာ အစေခံနိုင်သည်။ ဤလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်တွင် အဆင်တန်ဆာများကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် လူအရေအတွက် များရန် အစားထိုးပေးသောသူများ သလိုပြီး အမှိုက်များဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို အသုံးမချပေ။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က ၎င်းတို့၌ အလုပ်လုပ်ဖို့ ဖြစ်နိုင်စရာအကြောင်း မရှိရုံမကဘဲ ၎င်းတို့ကို စုံလင်စေခြင်းတွင်လည်း အကျိုးမရှိပေ။ ဤလူအမျိုးအစားသည် လမ်းလျှောက်နေသော အလောင်းကောင်သဖွယ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ မည်သည့်အပိုင်းကိုမျှ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က အသုံးမပြုနိုင်ပေ။ ၎င်းတို့သည် စာတန်၏ အုပ်စိုးခြင်းနှင့် နက်ရှိုင်းစွာ ဖျက်ဆီးခြင်းတို့ကို လုံးလုံးလျားလျား ခံထားရပြီးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤလူတို့ကို ဖယ်ရှားလိမ့်မည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ယနေ့ခေတ်လူတို့ကို အသုံးပြုသောအခါတွင် အမှုအရာများကို ပြီးမြောက်စေရန်အတွက် ထိုလူတို့၏ နှစ်သက်ဖွယ် ဖြစ်သောအပိုင်းတို့ကို အသုံးချရုံတင်မကဘဲ ၎င်းတို့၏ မနှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်သော အပိုင်းများကိုလည်း စုံလင်စေပြီး ပြောင်းလဲပေးသည်။ သင်၏စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်ထံတွင် ပေးအပ်နိုင်ပြီး သူ၏ရှေ့မှောက်တွင် ငြိမ်သက်နိုင်ပါက သင်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် အသုံးပြုခံရရန် အခွင့်အရေးနှင့် အရည်အချင်းများ ရှိလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သူ၏ ဉာဏ်အလင်းပွင့်စေခြင်းနှင့် အလင်းပေးခြင်းတို့ကို ရရှိလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ထို့ထက်ပင်မက သင်၏ အားနည်းချက်များကို သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က ကုစားပေးရန် သင်အခွင့်အရေး ရရှိလိမ့်မည်။ သင်၏ စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်အား သင်ပေးအပ်လိုက်သောအခါ အပြုသဘောဆောင်သည့်ဘက်တွင် သင်သည် ပိုမို နက်ရှိုင်းသောဝင်ရောက်မှုနှင့် ပိုမိုအဆင့်မြင့်မားသော ထိုးထွင်းသိမြင်မှုကို ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ အပျက်သဘောဆောင်သည့်ဘက်တွင် သင်သည် သင်ကိုယ်တိုင်၏ ချို့ယွင်းချက်များ၊ အားနည်းချက်များနှင့် ပတ်သက်သော သာ၍ကြီးမားသော နားလည်မှုကို ရရှိလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန် ပို၍ တမ်းတပြီး ပို၍ ကြိုးစားလိမ့်မည်။ ထို့အပြင် သင်သည် မတုန်မလှုပ်မဖြစ်ဘဲ တက်တက်ကြွကြွ ဝင်ရောက်လိမ့်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဤအရာက သင်သည် မှန်ကန်သော လူတစ်ယောက် ဖြစ်ကြောင်းကို ပြ၏။ ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်တွင် သင်၏စိတ်နှလုံးကို ငြိမ်သက်စေနိုင်သည်ဟု ယူဆပါစို့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ထံမှ ချီးမွမ်းမှုကို သင် ရရှိခြင်း ရှိ မရှိဆိုသည်နှင့် ဘုရားသခင်ကို သင် ကျေနပ်စေခြင်း ရှိ မရှိ ဆိုသည်မှာ သင် တက်တက်ကြွကြွ ဝင်ရောက်နိုင်ခြင်း ရှိ မရှိ ဆိုသည့်အပေါ်တွင် အရေးပါလှစွာ မူတည်နေလေသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် လူတို့ကို ဉာဏ်အလင်းဖွင့်ပြပြီး အသုံးပြုသောအခါတွင် လူတို့ကို အပျက်သဘောဆောင်ရန် လုံးဝ မလုပ်ဆောင်ပေ။ သူသည် ၎င်းတို့ကို တက်ကြွစွာဖြင့် တိုးတက်စေရန် အစဉ် လုပ်ဆောင်သည်။ သူသည် ဤသို့ လုပ်ဆောင်သောအခါ လူတို့တွင် အားနည်းချက်များ ရှိဆဲဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လူတို့သည် ထိုအားနည်းချက်များဖြင့် အသက်မရှင်ပေ။ ၎င်းတို့၏ အသက်တာတိုးတက်မှုကို ရွှေ့ဆိုင်းမထားပေ။ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းရန် ကြိုးစားအားထုတ်လျက်ရှိသည်။ ဤသည်မှာ စံနှုန်းတစ်ခုပေတည်း။ ဤအရာကို သင် ရယူနိုင်ပါက ယင်းသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ မျက်မှောက်ကို သင်ရရှိပြီးဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြသည်။ လူတစ်ဦးသည် အမြဲတစေ အပျက်သဘောဆောင်ပါက၊ ပြီးလျှင် ဉာဏ်အလင်းပေးမှုကို ရရှိပြီး မိမိကိုယ်ကိုယ် သိရှိလာပြီးနောက်တွင်ပင် ၎င်းသည် အပျက်သဘောဆောင်ကာ မတုန်မလှုပ် ဖြစ်မြဲဖြစ်ပြီး ထရပ်ကာ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ အလုပ် မလုပ်ဆောင်နိုင်ပါက ဤလူသည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကိုသာ ရရှိပြီး သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် သူနှင့်အတူ မရှိပေ။ သူ၏အပျက်သဘောဆောင်ခြင်းက ၎င်း၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်ထံသို့ မလှည့်ကြောင်းနှင့် ၎င်း၏ စိတ်ဝိညာဉ်သည် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် တို့ထိမခံရကြောင်းကို ဆိုလိုပေသည်။ ဤအရာကို လူအားလုံး နားလည်သင့်ပေသည်။

ဤအတွေ့အကြုံမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်တွင် မိမိ၏စိတ်နှလုံးကို ငြိမ်သက်စေခြင်းသည် အရေးကြီးဆုံးဖြစ်ကြောင်း သိမြင်နိုင်သည်။ ယင်းက လူတို့၏ဝိညာဉ်ရေးအသက်တာများ၊ အသက်တာ တိုးတက်မှုတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်တွင် သင်၏ စိတ်နှလုံးကို ငြိမ်သက်စေမှသာလျှင် သင်၏သမ္မာတရား လိုက်စားမှုနှင့် စိတ်သဘောထားဆိုင်ရာ ပြောင်းလဲမှုများက အကျိုးဖြစ်ထွန်းပေမည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်သည် ဝန်ထုပ်ကို ထမ်းလျက် သူ၏ရှေ့မှောက်ကို ရောက်လာပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ သင်သည် နည်းလမ်းပေါင်းများစွာဖြင့် ချို့တဲ့နေသည်ဟုလည်းကောင်း၊ သင်သိရန်လိုသည့် သမ္မာတရားများစွာ ရှိနေသည်ဟုလည်းကောင်း၊ သင်တွေ့ကြုံရန် လိုသည့် လက်တွေ့အရှိတရားများစွာ ရှိနေသည်ဟုလည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်အတွက် အလေးထားခြင်းကို သင်ပြသင့်သည်ဟုလည်းကောင်း အစဉ်သဖြင့် ခံစားရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤအရာတို့သည် သင့်စိတ်ထဲ အမြဲတစေရှိနေသည်။ ယင်းတို့သည် သင့်ကို အင်အားဖြင့် ဖိထားသည့်အလား ခံစားရသည်မှာ သင်သည် အသက်မရှူနိုင်ဘဲ ဖြစ်ကျန်ရစ်သဖြင့် (သင်သည်အပျက်သဘောဆောင်သည့် အနေအထား၌ မရှိလင့်ကစား) သင်သည် စိတ်နှလုံး လေးလံမှုကို ခံစားရသည်။ ထိုသို့သော လူတစ်ဦးသာလျှင် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်၏ ဉာဏ်အလင်းပေးမှုကို လက်ခံရန်နှင့် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်၏ တို့ထိမှုကိုရရန် သတ်မှတ်ချက်နှင့်ပြည့်မီသည်။ ၎င်းတို့၏ ဝန်ထုပ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ ၎င်းတို့သည် စိတ်နှလုံးလေးလံလျက် ရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ သူတို့ပေးချေခဲ့သည့် အဖိုးအခနှင့် ဘုရားသခင်၏ မျက်မှောက်တွင် သူတို့ခံရသည့် ဆင်းရဲဒုက္ခကြောင့်လည်းကောင်း သူ၏ ဉာဏ်ဖွင့်ပေးခြင်းနှင့် အလင်းပေးခြင်းကို သူတို့ရရှိသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်သည် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ အထူးအရေးပေးခြင်းမရှိ။ ကိုယ်တော်သည် လူများအပေါ်ဆက်ဆံရာတွင် အမြဲတစေ တရားမျှတသည်။ သို့သော် ကိုယ်တော်သည် လူများအား စိတ်ကူးပေါက်သလို၊ သို့မဟုတ် ခြွင်းချက်မရှိပေးသနားခြင်း မပြုပေ။ ဤသည်မှာ ကိုယ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်သဘောထား၏ လက္ခဏာသွင်ပြင်တစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ လက်တွေ့ဘဝတွင် လူများစုသည် ယင်းနယ်ပယ်ကို မရသေးပေ။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် သူတို့၏ စိတ်နှလုံးများသည် ဘုရားသခင်ထံသို့ လုံးလုံးလျားလျား မလှည့်သေးသဖြင့် သူတို့၏အသက်စိတ်သဘောထားတွင် ကြီးမားသော အပြောင်းအလဲ တစ်ခုတလေမျှ ဖြစ်မလာသေးပေ။ ယင်းမှာ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ထဲ၌သာ နေထိုင်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ သူတို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အလုပ်ကို မရသေးသောကြောင့်လည်းကောင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အသုံးပြုခြင်းခံရစေရန် လူတို့ ပြည့်မီရမည့် စံနှုန်းများမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။- ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်ဘက်သို့ ဦးလှည့်ရမည်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တို့၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို ထမ်းရွက်ရမည်။ တောင့်တသော စိတ်နှလုံးရှိရမည်။ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားရမည်။ ဤလူတို့သာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လုပ်ဆောင်မှုကို ရရှိနိုင်ပြီး သူ၏ ဉာဏ်အလင်းဖွင့်ပြမှုနှင့် အလင်းပေးမှုကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ရရှိနိုင်သည်။ ဘုရားသခင် အသုံးပြုသည့်လူများသည် အပြင်ပန်းတွင် အသိစိတ်နှင့် အခြားလူတို့နှင့် ပုံမှန်ဆက်ဆံရေး မရှိပုံပေါက်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ရည်မွန်စွာဖြင့် ဂရုတစိုက် ပြောဆိုသည်။ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ငြိမ်သက်သော စိတ်နှလုံး အစဉ်သဖြင့် ထားရှိနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အသုံးပြုခြင်း ခံရထိုက်သည့် လူစားမျိုး အတိအကျဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင် မြွက်ဟသည့် ဤကဲ့သို့ “အသိစိတ်မဲ့” သူများသည် အခြားသူများနှင့် ပုံမှန် ဆက်ဆံရေးမရှိဟု ထင်ရပြီး သူတို့သည် အပြင်ပန်းချစ်ခင်မှု သို့မဟုတ် အပြင်ပန်းကျင့်ထုံးများအပေါ် အလေးမထားပေ၊ သို့သော် ဝိညာဉ်ရေးရာ ကိစ္စများနှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့ မိတ်သဟာယ ဖွဲ့သည့်အခါတွင် သူတို့သည် မိမိတို့၏နှလုံးသားများကို ဖွင့်ဟနိုင်စွမ်းရှိပြီး ဘုရားသခင် ရှေ့မှောက်၌ ၎င်းတို့၏ တကယ့်အတွေ့အကြုံများမှ ၎င်းတို့ရရှိပြီးဖြစ်သော အလင်းပေးခံရခြင်းနှင့် ဉာဏ်အလင်းဖွင့်ပြခြင်းကို သူတစ်ပါးအား ကိုယ်ကျိုးမငဲ့ဘဲ ပံ့ပိုးနိုင်စွမ်းရှိသည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်ကို သူတို့ချစ်ကြောင်း ဖော်ပြပုံဖြစ်ပြီး သူ၏အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းပုံဖြစ်သည်။ အခြားသူများက သူတို့အား ကဲ့ရဲ့လှောင်ပြောင်နေကြစဉ်တွင် သူတို့သည် ပြင်ပမှလူများ၊ အကြောင်းကိစ္စများ၊ သို့မဟုတ် အမှုအရာတို့၏ ဩဇာလွှမ်းမိုးခံရခြင်းကို ရှောင်ရှားကြကာ ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်တွင် ဆက်လက်၍ ငြိမ်သက်ကြသည်။ ယင်းက သူတို့သည် ထူးခြားသော ကိုယ်ပိုင်ထိုးထွင်းသိမြင်မှု ရှိနေသည့်အလား ထင်မှတ်ရသည်။ အခြားသူများက မည်သည့်အရာပြုသည်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးသည် မည်သည့်အခါမျှ ဘုရားသခင်ထံမှ မထွက်ခွာပေ။ အခြားလူတို့က စကားပြောဆိုပြီး ရယ်မောနေကြသောအချိန်တွင် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားရှေ့တွင် ဆက်လက်၍တည်ရှိသည်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို ချင့်ချိန်စဉ်းစားသည်၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးတွင် ဘုရားသခင်ကို တိတ်ဆတ်စွာ ဆုတောင်းပြီး ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ရှာဖွေသည်။ ဤလူတို့သည် ပုံမှန် အပြန်အလှန် ဆက်ဆံရေးများအား ထိန်းသိမ်းခြင်းကို အလေးမပေးပေ။ ၎င်းတို့သည် အသက်ရှင်သန်ရေးအတွက် သဘောတရားခံယူချက် မရှိသည့်ပုံစံရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် ဖျတ်လတ်တက်ကြွသည့်၊ ချစ်ခင်ဖွယ်ကောင်းသည့်၊ ဖြူစင်သည့်ပုံစံရှိသည်။ သို့သော် တည်ငြိမ်မှုတစ်ခုကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် အသုံးပြုသည့်လူစား၏ ပုံသဏ္ဌာန်ပင်တည်း။ အသက်ရှင်ရေးအတွက် သဘောတရား ခံယူချက်ကဲ့သို့သော အရာများ၊ သို့မဟုတ် “သာမန်အသိစိတ်” သည် ထိုလူစားမျိုးအတွက် လုံးဝအလုပ်မဖြစ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံးတစ်ခုလုံးကို ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်၌ ပေးအပ်ထားပြီး သူတို့၏စိတ်နှလုံးတွင် ဘုရားသခင်သာ ရှိပုံရသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် ရည်ညွှန်းသော “အသိစိတ်မဲ့” လူစားမျိုးဖြစ်ပြီး ဤလူစားမှာ ဘုရားသခင် အသုံးပြုသည့် လူစား အတိအကျဖြစ်၏။ ဘုရားသခင် အသုံးပြုသောသူ၏ အမှတ်အသားမှာ- မည်သည့်အချိန် မည်သည့်နေရာတွင်မဆို သူတို့၏စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အစဉ်ရှိသည်၊ ထို့အပြင် အခြားလူများ မည်မျှပင် အကျင့်ပျက်သည်ဖြစ်စေ၊ အခြားသူများသည် ရာဂနှင့် ဇာတိပကတိကို မည်မျှပင် အလိုလိုက်ကြသည်ဖြစ်စေ၊ ထိုလူ၏စိတ်နှလုံးကမူ ဘုရားသခင်ထံမှ မခွဲခွာပေ၊ ထိုလူတို့သည် လူအများ၏ နောက်ကိုမလိုက်ပေ။ ထိုလူစားမျိုးသည်သာ ဘုရားသခင်၏ အသုံးပြုမှုအတွက် သင့်တော်သည်။ ထိုလူစားမျိုးသည်သာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ စုံလင်စေခြင်းကိုခံရသည်။ အကယ်၍ သင်သည် ဤအရာကို မရယူနိုင်ပါက ဘုရားသခင်၏ ရယူခြင်းကိုခံရရန်၊ သို့မဟုတ် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ စုံလင်စေခြင်းကို ခံရရန် သင်သည် သတ်မှတ်ချက်နှင့် မပြည့်မီပေ။

အကယ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန် ဆက်ဆံရေးကို တည်ထောင်လိုပါက သင်၏စိတ်နှလုံးသည် သူ့ထံသို့ လှည့်ရမည်။ ယင်းကို အခြေခံအုတ်မြစ်အဖြစ်ထား၍ ထို့နောက်တွင် သင်သည် အခြားသူများနှင့်လည်း ပုံမှန် ဆက်ဆံရေးများ ရှိလိမ့်မည်။ သင့်တွင် ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန် ဆက်ဆံရေးမရှိပါက အခြားသူများနှင့် ဆက်ဆံရေးကို သင်မည်မျှပင် ထိန်းသိမ်းစေကာမူ သင်သည် မည်မျှပင် အလုပ်ကြိုးစားစေကာမူ၊ သို့မဟုတ် သင်သည် အင်အားမည်မျှပင် ထည့်စေကာမူ အားလုံးသည် အသက်ရှင်ရေးအတွက် လူသား၏ သဘောတရား ခံယူချက်နှင့်သာ သက်ဆိုင်ပေမည်။ သင်သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်နှင့်အညီ ပုံမှန် လူလူချင်း ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးများကို ထူထောင်ခြင်းထက် လူများအလယ်ရှိ သင်၏ ဂုဏ်အဆင့်အတန်းကို ကာကွယ်နေပြီး လူ့အမြင်ရှုထောင့်များနှင့် လူ့သဘောထား ခံယူချက်တို့အားဖြင့် သူတို့၏ ချီးမွမ်းခြင်းကို ကြိုးပမ်းရရှိလိမ့်မည်။ အကယ်၍ သင်သည် လူများနှင့် သင်၏ ဆက်ဆံရေးကို အာရုံမစိုက်ဘဲ ထိုအစား ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန် ဆက်ဆံရေးကိုသာ ထိန်းသိမ်းလျှင်၊ အကယ်၍ သင်သည် သင့်စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်အား ပေးအပ်ပြီး သူ့ကို နာခံရန် လိုလားလျှင် သင်၏ အပြန်အလှန် ဆက်ဆံရေးများသည် အလိုအလျောက် ပုံမှန်ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ဤဆက်ဆံရေးများသည် ဇာတိပကတိဖြင့် တည်ဆောက်ခြင်း ဖြစ်လိမ့်မည်မဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းဆိုင်ရာ အခြေခံအုတ်မြစ်ပေါ်တွင် တည်ဆောက်ခြင်း ဖြစ်လိမ့်မည်။ သင်သည် အခြားလူတို့နှင့် ဇာတိပကတိဆိုင်ရာ အပြန်အလှန်ဆက်ဆံမှုများ မရှိလုနီးပါး ဖြစ်လိမ့်မည်။ သို့သော် ဝိညာဉ်ရေးအဆင့်တစ်ခုတွင် သင်တို့ကြား၌ မိတ်သဟာယ၊ အပြန်အလှန်ချစ်ခြင်း၊ နှစ်သိမ့်ခြင်း၊ ပံ့ပိုးခြင်းရှိလိမ့်မည်။ ဤအရာအားလုံးတို့ကို ဘုရားသခင်အား ကျေနပ်စေရန် ဆန္ဒတစ်ခု၏ အခြေခံအုတ်မြစ်အပေါ်တွင် လုပ်ဆောင်သည်။ ဤဆက်ဆံရေးများကို လူသား၏ အသက်ရှင်သန်ရေး သဘောတရားခံယူချက်များအားဖြင့် ထိန်းသိမ်းထားခြင်း မဟုတ်ပေ။ ယင်းတို့သည် လူတစ်ယောက်က ဘုရားသခင်အတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး ထမ်းရွက်သည့်အခါတွင် အလိုအလျောက် ဖြစ်ပေါ်သည်။ ဤဆက်ဆံရေးများသည် သင့်ထံမှ လူက ဖန်တီးသော၊ လူသား၏ အားထုတ်မှု တစ်ခုတလေကို မလိုအပ်ပေ။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်၏ စည်းမျဉ်းများနှင့်အညီ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့ကိုသာ လိုအပ်သည်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို သင် အလေးထားလိုစိတ် ရှိသလော။ သူ၏ရှေ့မှောက်တွင် “အသိစိတ်မဲ့” သောသူ ဖြစ်ရန် သင်လိုလိုလားလားရှိသလော။ သင့်စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်အား အကြွင်းမဲ့ပေးကာ အခြားလူများအလယ်တွင် သင်၏ ဂုဏ်အဆင့်အတန်းကို ဥပေက္ခာပြုရန် သင်လိုလိုလားလား ရှိသလော။ သင်နှင့် အပြန်အလှန်ဆက်ဆံသည့် သူအားလုံးထဲတွင် သင်သည် မည်သူနှင့် အကောင်းဆုံး ဆက်ဆံရေးရှိသနည်း။ မည်သူနှင့် အဆိုးရွားဆုံး ဆက်ဆံရေး ရှိသနည်း။ လူတို့နှင့် သင်၏ဆက်ဆံရေးများသည် ပုံမှန်ဖြစ်သလော။ သင်သည် လူအားလုံးကို တန်းတူညီမျှ ဆက်ဆံသလော။ အခြားလူများနှင့် သင်၏ဆက်ဆံရေးများကို သင်၏ အသက်ရှင်ရေးအတွက် သဘောတရားခံယူချက်နှင့်အညီ ထိန်းသိမ်းထားသလော၊ သို့မဟုတ် ယင်းတို့ကို ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းဆိုင်ရာ အခြေခံအုတ်မြစ်ပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသလော။ လူများသည် သူတို့၏ စိတ်နှလုံးများကို ဘုရားသခင်အား မပေးပါက သူတို့၏ဝိညာဉ်သည် ခြောက်ကပ်သွားကာ ထုံသွားပြီး သတိမဲ့သွားသည်။ ထိုသို့သောလူများသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဘယ်သောခါမျှ နားလည်မည် မဟုတ်သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန်ဆက်ဆံရေးကို ဘယ်သောခါမျှ ရမည်မဟုတ်ပေ။ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ စိတ်သဘောထားတွင် ပြောင်းလဲမှုကို မည်သည့်အခါမျှ စွမ်းဆောင်ရရှိမည် မဟုတ်ချေ။ လူတစ်ဦး၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲခြင်းဟူသည် ဘုရားသခင်အား သူ၏စိတ်နှလုံးကို အပြည့်အဝပေးခြင်းနှင့် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်မှ ဉာဏ်အလင်းဖွင့်ခြင်းနှင့် အလင်းပေးခြင်းကို ရရှိခြင်း ဖြစ်စဉ်ပေတည်း။ ဘုရားသခင်၏ အမှုသည် လူများအား တက်ကြွစွာ ဝင်ရောက်ခွင့်ပေးသကဲ့သို့ အပျက်သဘောဆောင်သော ကဏ္ဍများအကြောင်း သိရှိလာပြီးနောက် ယင်းတို့ကို စွန့်ပစ်နိုင်စွမ်း ရှိစေသည်။ ဘုရားသခင်ထံ သင်၏စိတ်နှလုံးကို ပေးအပ်ပြီးသောအခါတွင် သင့်ဝိညာဉ် အနည်းငယ် ရွေ့လျားသွားသည့်အခါတိုင်း သင် ခံစားနိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ဉာဏ်အလင်းဖွင့်ပြခြင်းနှင့် အလင်းပေးခြင်းတို့၏ အစိတ်အပိုင်းတိုင်းကိုလည်း သိနိုင်လိမ့်မည်။ သင် စွဲမြဲစွာပြုလုပ်လျှင် သင်သည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ စုံလင်စေခြင်းကိုခံရသော လမ်းကြောင်းပေါ်သို့ တဖြည်းဖြည်း ဝင်ရောက်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်တွင် သင့်စိတ်နှလုံး ငြိမ်သက်လေလေ၊ သင့်ဝိညာဉ်သည် ပို၍ သိမ်မွေ့လာပြီး နူးညံ့လာလေဖြစ်မည်၊ ပြီးလျှင် ယင်းသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ တို့ထိမှုကို သတိမူနိုင်စွမ်း ရှိလာလေလေဖြစ်မည်၊ ဘုရားသခင်နှင့် သင်၏ဆက်ဆံရေးသည် ပို၍ ပုံမှန် ဖြစ်လာလေလေ ဖြစ်မည်။ လူအချင်းချင်း ပုံမှန်ဆက်ဆံရေးသည် လူသား၏အားထုတ်မှုမှ မဟုတ်ဘဲ စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်ထံသို့ လှည့်ခြင်းဟူသည့် အခြေခံအုတ်မြစ်ပေါ်တွင် ထူထောင်ထားသည်။ လူတစ်ဦး၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်မရှိပါက သူ၏ အခြားလူများနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးများသည် ဇာတိပကတိ၏ ဆက်ဆံရေးများမျှသာ ဖြစ်သည်။ ယင်းဆက်ဆံရေးများသည် ပုံမှန်မဟုတ်ဘဲ၊ ရာဂစိတ်ကြီးသော ဇိမ်ယူခြင်းများသာ ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်သည် ယင်းတို့ကို မုန်းတီးပြီး စက်ဆုပ်လေသည်။ သင့်ဝိညာဉ်တို့ထိခံရသည်ဟု သင်ပြောသော်လည်း သင်သည် သင်နှစ်သက်ပြီး သင်လေးစားသော လူများကိုသာ မိတ်သဟာယဖွဲ့ဖို့ လိုလားပြီး သင်မနှစ်သက်သည့် လူများက သင့်ထံသို့ လာရောက် ရှာဖွေသည့်အခါတွင် သင်သည် ၎င်းတို့ကို အမြင်စောင်းကာ ၎င်းတို့နှင့် စကားပြောရန် ငြင်းဆန်သည်။ ဤသည်မှာ သင်သည် စိတ်ခံစားချက်၏ စိုးမိုးခြင်းခံရကြောင်းနှင့် သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန်ဆက်ဆံရေး လုံးဝ မရှိကြောင်းကို ပို၍ပင် သက်သေပြ၏။ ယင်းက သင်သည် ဘုရားသခင်ကို လှည့်စားဖို့နှင့် သင်ကိုယ်တိုင်၏အကျည်းတန်မှုကို ဖုံးကွယ်ဖို့ ကြိုးစားအားထုတ်နေကြောင်း ပြလေသည်။ သင်သည် သင်၏ အသိပညာအချို့ကို မျှဝေကောင်း မျှဝေနိုင်မည်။ သို့သော် သင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များက မှားယွင်းလျှင် သင်လုပ်ဆောင်သမျှသည် လူသားစံနှုန်းများအရသာ ကောင်းမွန်သည်။ ဘုရားသခင်က သင့်အား ချီးမွမ်းမည်မဟုတ်။ သင်၏ လုပ်ရပ်များသည် သင်၏ ဇာတိပကတိက တွန်းအားပေးခြင်းကို ခံရမည်။ ဘုရားသခင်၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးက တွန်းအားပေးခြင်းကို ခံရမည်မဟုတ်ပေ။ သင်သည် ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်တွင် သင်၏ စိတ်နှလုံးကို ငြိမ်သက်စေနိုင်ပြီး သူ့ကို ချစ်သောသူများအားလုံးနှင့် ပုံမှန် အပြန်အလှန် ဆက်ဆံရေးရှိနိုင်မှသာလျှင် ဘုရားသခင် အသုံးပြုဖို့အတွက် သင့်တော်သည်။ ဤသို့လုပ်ဆောင်နိုင်လျှင် သင်သည် သူတစ်ပါးတို့နှင့် မည်သို့ ထိတွေ့ဆက်ဆံသည်ဖြစ်စေ သင်သည် အသက်ရှင်သန်ရေး သဘောတရားခံယူချက်တစ်ခုကို လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်မည်မဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို အလေးထားပြီး ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်တွင် အသက်ရှင်နေခြင်း ဖြစ်လိမ့်မည်။ သင်တို့ထဲတွင် ထိုသို့သောလူ ဘယ်နှစ်ဦးရှိသနည်း။ အခြားသူများနှင့်သင်၏ ဆက်ဆံရေးများသည် အမှန်တကယ် ပုံမှန်ဖြစ်သလော။ ၎င်းတို့ကို မည်သည့်အခြေခံအုတ်မြစ်ပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသနည်း။ သင့်ထဲ၌ အသက်ရှင်ရေးအတွက် သဘောတရားခံယူချက်များ မည်မျှရှိသနည်း။ သင်သည် ၎င်းတို့ကို စွန့်ပယ်ပြီးဖြစ်သလော။ သင်၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်ထံသို့ လုံးလုံးလျားလျား မလှည့်နိုင်လျှင် သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့်မသက်ဆိုင်ပေ၊ သင်သည် စာတန်ထံမှ လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊ အဆုံးသတ်တွင် သင်သည် စာတန်ထံသို့ ပြန်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သင်သည် ဘုရားသခင်၏ လူများထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်ရန် မထိုက်တန်ပေ။ ဤအရာအားလုံးကို သင် အသေအချာ ဆန်းစစ်ရမည်။