၁ သမၼာက်မ္းစာသည္ ေထာင္စုႏွစ္အခ်ိဳ႕ၾကာ လူ႔သမိုင္း၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလတြင္ က်မ္းစာက ဘုရားသခင္၏ေနရာကို ယူထားလိုက္သည္အထိ လူတို႔သည္ က်မ္းစာကို ဘုရားသခင္အလား သေဘာထား ၾကၿပီး၊ ယင္းက ဘုရားသခင္ကို စက္ဆုပ္ေစ၏။ ထို႔ေၾကာင့္၊ အခြင့္သာသည့္အခါတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ အတြင္းပိုင္း ဇာတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဇာစ္ျမစ္တို႔ကို ရွင္းလင္းေစဖို႔ တာဝန္ရွိသည္ဟု ခံစားခဲ့သည္။ ဤအရာကို သူ မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ သမၼာက်မ္းစာသည္ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ား ထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ေနရာကို ဆက္လက္ယူထားလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို အကဲျဖတ္ရန္ႏွင့္ ရႈတ္ခ်ရန္ က်မ္းစာ၏ က်မ္းေဟာင္းတရားမ်ားကို အသုံးျပဳၾကေပလိမ့္မည္။ ဤေနရာတြင္ လူတို႔ကို ဘုရားသခင္ ေျပာလိုသည့္ သမၼာတရားမွာ မည္သည့္အယူအဆ သို႔မဟုတ္ အခ်က္အလက္ကမွ် ဘုရားသခင္၏ ယေန႔ အမႈေတာ္ႏွင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ေနရာကို မယူႏိုင္သည့္ အေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ကိုယ္စား မည္သည့္အရာမွ် မရပ္တည္ႏိုင္သည့္အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။

၂ သမၼာက်မ္းစာ၏ ေထာင္ေခ်ာက္မွ လူတို႔ မလြတ္ႏိုင္ပါက၊ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ၎တို႔ မည္သည့္အခါတြင္မွ် လာႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္ ၎တို႔ လာလိုပါက၊ ဦးစြာပထမ သူ႔ကို အစားထိုးႏိုင္သည့္ မည္သည့္အရာမဆိုကို ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားမွ သန႔္ရွင္းေစရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အဖို႔ ေက်နပ္စရာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဤေနရာတြင္ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကိုသာ ရွင္းျပေသာ္လည္း၊ သမၼာက်မ္းစာအျပင္ လူတို႔ အမွန္ပင္ ကိုးကြယ္ၾကသည့္ အျခား မွားယြင္းေသာ အရာမ်ားစြာ ရွိသည္ကို မေမ့ေလႏွင့္။ ၎တို႔ မကိုးကြယ္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အရာမ်ားမွာ ဘုရားသခင္ထံမွ အမွန္တကယ္ လာသည့္အရာမ်ား ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔ လမ္းေၾကာင္းမွားကို မေလွ်ာက္ဖို႔ရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔ ယုံၾကည္ၿပီး သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လက္ခံၾကစဥ္တြင္ တစ္ဖန္ အစြန္းေရာက္ၿပီး ေရာေထြးမႈ၏ သားေကာင္ျဖစ္မသြားေစရန္ သတိေပးဖို႔ ဥပမာတစ္ခု အျဖစ္သာ က်မ္းစာကို အသုံးျပဳထားေပသည္။

“ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အသင္းေတာ္မ်ားတြင္ ခရစ္ေတာ္ ေလွ်ာက္သြားစဥ္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ နိဒါန္း” ကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပဳျပင္ထားသည္