က်န္းကန္၊ ေလာင္နင္စီရင္စု

ကြၽန္မတို႔ မိသားစုတြင္ အေယာက္တိုင္းက အၿမဲပင္ လြန္စြာ ဆက္ဆံရ အဆင္ေျပၾကသည္။ ကြၽန္မ၏ ေယာက္်ားသည္ အလြန္စာနာေထာက္ထားတတ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္တတ္သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ သားမွာ အလြန္စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္တတ္ကာ သူ႔ထက္ႀကီးသူမ်ားကို အစဥ္အၿမဲ ႐ိုေသေလသည္။ ထို႔အျပင္ ကြၽန္မတို႔ အေတာ္ေလးခ်မ္းသာပါသည္။ သေဘာတရားအရ၊ ကြၽန္မ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့သင့္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ဘဝတြင္ ထိုသို႔ မျဖစ္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ ေယာက္်ားႏွင့္ သားတို႔က ကြၽန္မကို မည္မွ်ေကာင္းေကာင္း ဆက္ဆံခဲ့ၾကၿပီး ကြၽန္မတို႔ မည္မွ်ခ်မ္းသာၾကေသာ္လည္း မည္သည့္ထိုအရာကမွ် ကြၽန္မကို မေပ်ာ္႐ႊင္ေစႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ အဆစ္ေယာင္နာျဖစ္ၿပီး ဆိုး႐ြားသည့္ အိပ္မေပ်ာ္ျခင္းေရာဂါကိုလည္း ခံစားခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မမွာ ညတြင္ မည္သည့္အခါမွ် အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းက ကြၽန္မ၏ ဦးေႏွာက္ဆီ ေသြးလည္ပတ္မႈကို ေလ်ာ့က်ေစကာ ကြၽန္မ၏ ေျခလက္အဂၤါမ်ား၌ အဘက္ဘက္မွ အားနည္းျခင္းကို ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဤေရာဂါမ်ား၏ ညႇဥ္းပန္းမႈႏွင့္ေပါင္းစပ္ၿပီး စီးပြားေရးတစ္ခုကို စီမံေနရျခင္း၏ အေတာမသတ္ေသာ ဖိအားက ကြၽန္မကို ေျပာမထြက္ႏိုင္ေအာင္ဆိုး႐ြားေသာ ဆင္းရဲဒုကၡထဲတြင္ အသက္ရွင္ဖို႔ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ယင္းကို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္လႊားဖို႔ ကြၽန္မ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ နည္းလမ္းမ်ားစြာျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း မည္သည့္အရာမွ် အလုပ္ျဖစ္မည့္ပုံ မေပၚခဲ့ပါ။

၁၉၉၉ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္၊ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ဧဝံေဂလိတရားကို ကြၽန္မဆီ ျဖန္႔ေဝခဲ့သည္။ ေန႔တိုင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရႈျခင္း၊ ဝတ္ျပဳအစည္းအေဝးမ်ား တက္ေရာက္ျခင္းႏွင့္ ကြၽန္မ၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္အတူ မိတ္သဟာယျပဳျခင္းတို႔မွတဆင့္၊ သမၼာတရားအခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ နားလည္လာခဲ့သည္၊ ဤအခ်ိန္အထိ ကြၽန္မ မသိခဲ့သည့္ နက္နဲမႈမ်ားစြာတို႔ကို သိရွိလာခဲ့ၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာသည့္ သခင္ေယရႈျဖစ္သည္ဟူသည့္ ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္မႈက ခိုင္မာလာခဲ့သည္။ ဤအရာအားလုံးေၾကာင့္ ကြၽန္မ အလြန္႔အလြန္ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ၿပီး ေန႔တိုင္း ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဆာငတ္စြာ အငမ္းမရဖတ္ခဲ့သည္။ မၾကာခဏ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးရင္း၊ ဆုေတာင္းရင္းႏွင့္ ကြၽန္မ၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္အတူ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းရာတြင္ ဓမၼသီခ်င္းမ်ားကို သီဆိုကခုန္ရင္း၊ အသင္းေတာ္အသက္တာတြင္လည္း ကြၽန္မ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း အသိစိတ္တစ္ခုခံစားခဲ့ရၿပီး ကြၽန္မ၏ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ အျမင္တို႔ သည္ ကုန္လြန္သြားသည့္ ရက္တိုင္းႏွင့္အတူ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖစ္ေသာ္လည္း တကယ့္ကို ကြၽန္မ၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေသးစားဖ်ားနာမႈမ်ားမွလည္း ကြၽန္မ စတင္ သက္သာလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မဘဝတြင္ ဤအျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ တိုးတက္မႈမ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္ကို မၾကာခဏ ကြၽန္မ၏ ေက်းဇူးတင္ရွိျခင္းႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းတို႔ကို ကြၽန္မ ပူေဇာ္ခဲ့ၿပီး၊ အားလုံးက ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ပို၍ပင္မ်ားေသာ လူတို႔ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ဧဝံေဂလိတရားအား ျဖန္႔ေဝခ်င္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္မၾကာမီတြင္၊ ဧဝံေဂလိ ျဖန္႔ေဝဖို႔ ၎၏ လုပ္ငန္းတြင္ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို ႀကီးၾကပ္သူအျဖစ္ ထားရွိခဲ့သည္။ ေဇာသန္ေသာ စိတ္အားထက္သန္မႈျဖင့္ ဤအလုပ္ကို ကြၽန္မ ထဲထဲဝင္ဝင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း ကြၽန္မ လုံးဝ စိတ္မကူးမိခဲ့ဖူးသည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္ ညေနတြင္၊ ညီအစ္မ ေလးဦးႏွင့္ အစည္းအေဝးၿပီးသည္ႏွင့္ ကြၽန္မ ျပန္ေတာ့မည့္အခိုက္တြင္၊ က်ယ္ေလာင္ေသာ က်ိဳးပဲ့သံတစ္ခု ကြၽန္မတို႔ ၾကားရကာ အေရွ႕တံခါး ကန္ဖြင့္ခံရၿပီး အရပ္ဝတ္ႏွင့္ ရဲ ခုႏွစ္ဦး ရွစ္ဦးသည္ ကြၽန္မတို႔ကို၊ “ဘယ္သူမွ မလႈပ္နဲ႔၊ မင္းတို႔ လက္ေတြေျမာက္ထား” ဟု ေအာ္ဟစ္ရင္း အခန္းထဲသို႔ ႐ုတ္တရက္ဝင္ေရာက္လာၾကသည္။ သက္ေသခံအေထာက္အထား စာ႐ြက္စာတမ္းတစ္ခုမွ် မျပဘဲ၊ ကြၽန္မတို႔ကို အတင္းအက်ပ္ ဆက္လက္ ရွာေဖြခဲ့ၾကၿပီး၊ ကြၽန္မတိုို၏ သက္ေသခံကဒ္မ်ားႏွင့္ အသင္းေတာ္ ရန္ပုံေငြမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ၇၀၀၀၀ တန္ ေငြေပးေငြယူ ေျပစာတစ္ခုတို႔ကို သိမ္းဆည္းမိခဲ့ၾကသည္။ ေျပစာကို သူတို႔ ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း တကယ့္ကို စိတ္လႈပ္ရွားသြားၾကၿပီး ကြၽန္မတို႔ကို ရဲကားထဲသို႔ တြန္းကာ ဆြဲထည့္လိုက္ၾကကာ စခန္းဆီ ေခၚသြားၾကေလသည္။ ရဲစခန္းတြင္၊ ကြၽန္မတို႔၏ ဆဲလ္ဖုန္းမ်ား၊ MP5 စက္မ်ား ႏွင့္ ယြမ္ ၂၀၀ တို႔ကို ကြၽန္မတို႔၏ အိတ္မ်ားမွ သူတို႔ သိမ္းဆည္းရမိေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ ညီအစ္မမ်ားထဲမွ တစ္ဦးႏွင့္ ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္ထဲက ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ သူတို႔ သံသယရွိခဲ့ၾကသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို စည္ပင္သာယာ ျပည္သူ႔ လုံၿခဳံေရး ဌာန၏ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ စစ္ေဆးေမးျမန္းေရး ဌာနသို႔ ထိုညတြင္ လႊဲေျပာင္းလိုက္ၾကေလသည္။

ကြၽန္မတို႔ ေရာက္သြားၾကသည့္အခါ၊ ရဲမ်ားက ကြၽန္မတို႔ကို ခြဲထားလိုက္ၿပီး တစ္ဦးခ်င္း စစ္ေမးခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔က ကြၽန္မကို သတၱဳထိုင္ခုံတစ္ခုတြင္ လက္ထိပ္ခတ္လိုက္ၾကၿပီးေနာက္ အရာရွိတစ္ဦးက ကြၽန္မကို ၾကမ္းတမ္းစြာ စစ္ေမးခဲ့သည္- “ယြမ္ ၇၀၀၀၀ က ဘာကိစၥလဲ။ ဘယ္သူက ေငြပို႔တာလဲ။ အခု အဲဒါ ဘယ္မွာလဲ။ မင္းရဲ႕ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္သူလဲ။” ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဘုရားသခင္ကို အဆက္မျပတ္ ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္- “ခ်စ္ေသာ ဘုရားသခင္။ ဒီရဲေတြက အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ကြၽန္မ ေဖာ္ၿပီး အသင္းေတာ္ရဲ႕ ေငြေတြကို လႊဲအပ္ေအာင္ အတင္းအက်ပ္ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ ကြၽန္မ ယုဒတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီး ကိုယ္ေတာ့္ကို သစၥာလုံးဝ မေဖာက္ႏိုင္ပါဘူး။အို ဘုရားသခင္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကိုယ္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ထားခ်င္ပါတယ္။ကိုယ္ေတာ္ ကြၽန္မကို ယုံၾကည္ျခင္း၊ သတၱိနဲ႔ ဉာဏ္ပညာတို႔ကို ေပးသနားဖို႔ ကိုယ္ေတာ့္ကို ေတာင္းေလွ်ာက္ပါတယ္။ ကြၽန္မဆီက သတင္းအခ်က္အလက္ကို ရဲေတြက ဘယ္လိုပဲ ၿခိမ္းေျခာက္ညႇစ္ယူဖို႔ ႀကိဳးစားၾကပါေစ၊ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္ဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားပါတယ္။” ထို႔ေနာက္ သူတို႔ကို ကြၽန္မ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာလိုက္သည္။ “ကြၽန္မ မသိဘူး။” ဤအရာက ထိုရဲကို ေဒါသထြက္ေစခဲ့သည္။ ေျမေပၚမွ ဖိနပ္တစ္ခုကို သူ ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး၊ “ႀကိဳးစားၿပီးသာ တိတ္တိတ္ေန။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ႀကိဳးစားၿပီးသာ ယုံလိုက္။မင္း ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ယုံႏိုင္မလဲဆိုတာ ငါတို႔ ျမင္ရမွာပါ” ဟု ေဝဖန္ေျပာဆိုရင္း ကြၽန္မ ေခါင္းကို ရက္စက္စြာ စတင္ ႐ိုက္ႏွက္ေလေတာ့သည္။ ႐ိုက္ႏွက္ခံရရာမွ ကြၽန္မ၏ မ်က္ႏွာ နာက်င္စြာ က်ိန္းစပ္သြားခဲ့ၿပီး လ်င္ျမန္စြာ ေရာင္ကိုင္းလာကာ တဒုတ္ဒုတ္ကိုက္ခဲသည့္ ေခါင္းကိုက္ေဝဒနာ ကြၽန္မ ရခဲ့သည္။ အသင္းေတာ္၏ ေငြမ်ား မည္သည့္ေနရာတြင္ သိမ္းထားသည္ကို သူတို႔အား ေျပာေစဖို႔ရန္ ရဲ ေလးဦး ငါးဦးက ကြၽန္မကို အလွည့္က် ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့သည္။ သူတို႔ထဲမွ အခ်ိဳ႕က ကြၽန္မ၏ ေျခေထာက္မ်ားကို ကန္ေက်ာက္ခဲ့သည္၊ အခ်ိဳ႕က ကြၽန္မ၏ ဆံပင္မ်ားကို ဖမ္းဆုပ္ကာ ဆြဲလိုက္ၿပီး ေရွ႕ေနာက္ လႈပ္ခါသည္။ အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မ ပါးစပ္ကို လက္ဝါးျဖင့္ ႐ိုက္ၾကေလသည္။ ကြၽန္မ ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ား စထြက္လာေသာ္လည္း သူတို႔က ေသြးမ်ားကို သုတ္ကာ ကြၽန္မကို ဆက္႐ိုက္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ ကြၽန္မကို ႐ိုက္ႏွက္ၾကစဥ္၊ အလ်ဥ္းသင့္သလို လွ်ပ္စစ္တုတ္တစ္ခုျဖင့္လည္း ထိုးခဲ့ၾကၿပီး၊ “မင္း ေျပာမလား မေျပာဘူးလား။ ဝန္ခံစမ္း” ဟု ေအာ္ၾကေလသည္။ ကြၽန္မ စကားေျပာဖို႔ ျငင္းဆန္ေနဆဲျဖစ္သည္ကို သူတို႔ ျမင္ၾကသည့္အခါ၊ ေပါင္ၿခံႏွင့္ ရင္ဘတ္တို႔ကို သူတို႔ လွ်ပ္စစ္တို႔ၾကေလသည္။နာက်င္မႈက အလြန္ျပင္းထန္လွသည္။ ကြၽန္မ၏ ႏွလုံးက တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ အသက္ရွဴရခက္လာကာ သိမ့္သိမ့္တုန္လ်က္ ကြၽန္မ ေကြးသြားခဲ့သည္။ ေသျခင္းက ကြၽန္မဆီ တစ္လွမ္းခ်င္း တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာသကဲ့သို႔ ခံစားခဲ့ရသည္။ ပါးစပ္ကို ကြၽန္မ ခ်ဳပ္ထားကာ စကားတစ္လုံးမွ မေျပာေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ အလြန္႔အလြန္ အားနည္းခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္မ်ားစြာ ခံႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ၏ ဆင္းရဲဒုကၡအလယ္တြင္၊ ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းျခင္း မရပ္တန္႔ခဲ့ပါ- “အို ဘုရားသခင္။ကိုယ္ေတာ့္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ ကြၽန္မ သႏၷိ႒ာန္ ခ်ထားခဲ့ေပမယ့္၊ ကြၽန္မ၏ ခႏၶာကိုယ္က အားနည္းၿပီး အစြမ္းမဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ရန္ ခြန္အားႏွင့္ ကြၽန္မကို ျပည့္ဝေစဖို႔ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းပါတယ္။” ထိုအခိုက္အတန္႔တြင္၊ ကားတိုင္ထက္တြင္ သခင္ေယရႈ သံမႈိ႐ိုက္ႏွက္မခံရမီ၊ ေရာမ စစ္သားမ်ားျဖင့္ သူ မည္သို႔႐ိုက္ႏွက္ခံခဲ့ရသည္ကို ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ ေတြးမိခဲ့သည္။ သူ အ႐ိုက္ႏွက္ခံရၿပီး ေသြးမ်ားျဖင့္ စို႐ြဲသည္အထိ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ခဲ့သည္၊ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက ဒဏ္ရာမ်ား ဖုံးလႊမ္းသြားခဲ့သည္...၊ သို႔တိုင္ စကားတစ္လုံးမွ် သူ မဆိုခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင္သည္ သန္႔ရွင္းၿပီး အျပစ္ကင္းစင္ေသာ္လည္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔အလို႔ငွာ အလြန္ႀကီးမားေသာ အရွက္ရျခင္းႏွင့္ ညႇဥ္းပန္းမႈတို႔ကို သူ ဒုကၡခံခဲ့ၿပီး ကားစင္တင္ခံရဖို႔ လိုလားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ မိမိဘာသာ ေတြးမိခဲ့သည္- “ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကို ပူေဇာ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေမတၱာကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ငါလည္း ဆင္းရဲဒုကၡကို ႀကဳံသင့္တယ္။” ဘုရားသခင္၏ ေမတၱာအားျဖင့္ ခြန္အားေပးခံရလ်က္၊ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈ ျပန္ရရွိခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ထံ က်မ္းသစၥာဆိုခဲ့ပါသည္- “ခ်စ္ေသာ ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္ ႀကဳံရတဲ့ ဘယ္ဆင္းရဲဒုကၡကိုမဆို၊ ကြၽန္မလည္း ႀကဳံသင့္ပါတယ္။ အဲဒီဆင္းရဲဒုကၡခြက္ဖလားကေနပဲ ကိုယ္ေတာ့္လို ကြၽန္မ ေသာက္သုံးရမွာပါ။ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္ဖို႔ ကြၽန္မ ဘဝကို ပူေဇာ္ပါမယ္။”

ဤညႇဥ္းပန္းမႈက ညအမ်ားစု ဆက္သြားခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္မ၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ခြန္အားတစ္စက္မွ်ပင္ မက်န္ေတာ့သည့္အထိ ကြၽန္မ အ႐ိုက္ႏွက္ခံခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ အလြန္ပင္ပန္းခဲ့သည္မွာ ကြၽန္မ၏ မ်က္လုံးမ်ားကို မဖြင့္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ကြၽန္မ၏ မ်က္လုံးမ်ားကို စမွိတ္လိုက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သူတို႔က ေရျဖင့္ ကြၽန္မကို ပက္ၾကေလသည္။ အေအးဒဏ္ျဖင့္ ကြၽန္မ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနခဲ့ရသည္။ ဤသားရဲတစ္သိုက္က ကြၽန္မကို ထိုအေျခအေနတြင္ ျမင္ၾကသည့္အခါ၊ ရက္စက္စြာ သူတို႔ ႀကိမ္းဝါးၾကေလသည္- “မင္းက ပါးစပ္ မဖြင့္ခ်င္ေသးဘူးေပါ့၊ ဟုတ္လား။ ဒီေနရာမွာ၊ မင္းကို ေသတဲ့အထိ ငါတို႔ ညဥ္းပန္းလို႔ရတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူကမွ သိမွာမဟုတ္ဘူးကြ။” သူတို႔ကို ကြၽန္မ လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုဆိုးယုတ္ေသာ ရဲမ်ားထဲမွ တစ္ဦးက ေနၾကာေစ့ခြံတစ္ခုကို ယူၿပီး ကြၽန္မ၏ လက္သည္းထဲသို႔ အတင္းထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ဤအရာက မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာက်င္ၿပီး ကြၽန္မ၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ကြၽန္မ မရပ္မနား ခါယမ္းေနမိခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က ကြၽန္မ မ်က္နာေပၚ ေရကို ဆက္လက္ပက္ခဲ့ၾကၿပီး ကြၽန္မ၏ လည္ပင္းထိေရာက္ေအာင္ ေလာင္းခ်လိုက္ၾကသည္။ အ႐ိုးခိုက္ေအာင္ ေအးလြန္းသည့္ ေရမ်ားက ကြၽန္မကို အေအးဓါတ္ျဖင့္ ခိုက္ခိုက္တုန္ေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ လုံးဝ မခ်ိတင္ကဲ ေဝဒနာကို ွိခံစားေန ခဲ့ရသည္။ ထိုညတြင္၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္မ စြန္႔ခြာမိလွ်င္၊ ကြၽန္မ ဆက္လက္ အသက္မရွင္ႏိုင္မည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ရင္း၊ ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္မ အဆက္မျပတ္ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မ နံေဘးတြင္ အၿမဲရွိခဲ့ၿပီး သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မကို အေတာမသတ္ေသာ ခြန္အားေပးမႈျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သည္- “လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ဘဝမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္သည့္အခါ၊ အရာရာတိုင္းသည္ အေသးအဖြဲ ျဖစ္လာၾကၿပီ...” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ “စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား” ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားကို အနက္ဖြင့္ဆိုခ်က္၊ အခန္း (၃၆)) “ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သစ္လုံးတစ္လုံးတည္း တံတားကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္- အသက္ကို လက္မႈိင္ခ်လ်က္ ဖက္တြယ္ထားသူတို႔သည္ ယင္းတံတားကို ျဖတ္ကူးရာတြင္ အခက္ႀကဳံလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံရန္ အသင့္ရွိေသာ သူတို႔သည္ ေျခၿမဲကာ စိုးရိမ္မႈကင္းလ်က္ ျဖတ္ကူးႏိုင္ၾက၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၆)) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက မ ကြၽန္မကို ကုန္ခမ္းႏိုင္ေသာ ခြန္အား ေပးခဲ့သည္။ “အဲဒါ မွန္တယ္၊ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ ဘုရားသခင္က ခ်ဳပ္ျခာအုပ္စိုးၿပီး အရာခပ္သိမ္းက သူ႔လက္ထဲမွာ ရွိတာပဲ။ ဆိုးယုတ္တဲ့ ရဲေတြက ငါ့ခႏၶာကို ေသတဲ့အထိ ညႇဥ္းပန္းရင္ေတာင္၊ ငါ့ရဲ႕ ဝိညာဥ္က ဘုရားသခင္ရဲ႕ လက္ေတာ္ထဲမွာ ရွိတယ္ေလ” ဟု မိမိဘာသာ ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မကို အားေပးသည့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ၊ သစၥာေဖာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဇာတိပကတိ အလိုျဖည့္ဆည္းသည့္ အဓိပၸါယ္မဲ့ေသာ အသက္တာတစ္ခုကို အသက္ရွင္ဖို႔ မေျပာႏွင့္၊ စာတန္ကိုပင္ ကြၽန္မ မေၾကာက္ေတာ့ပါ။ ထိုသို႔ျဖင့္၊ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္မ သစၥာဆိုခဲ့ပါသည္။ “ခ်စ္ေသာ ဘုရားသခင္။ အဲဒီ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြက ကြၽန္မရဲ႕ ခႏၶာကို ညႇဥ္းပန္းေနေပမယ့္လည္း၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္မ စိတ္ေက်နပ္ေစၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကိုယ္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ထားဖို႔ လိုလားေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မ ေသရမယ့္သေဘာရွိရင္ေတာင္မွ၊ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ကြၽန္မ သက္ေသရပ္တည္ၿပီး၊ စာတန္ေရွ႕မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ကြၽန္မ ဒူးေထာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။” ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ လမ္းျပမႈႏွင့္အတူ၊ စိတ္ခ်မႈႏွင့္ ယုံၾကည္မႈ အျပည့္ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ ရဲမ်ားက ကြၽန္မ၏ ခႏၶာကို ညႇဥ္းပန္းကာ ႏွိပ္စက္ေနၾကၿပီး ကြၽန္မ၏ ခံႏိုင္ရည္ အဆုံးစြန္ထိ ကြၽန္မ အတြန္းပို႔ခံရႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေထာက္ကန္ေပးျခင္းႏွင့္အတူ၊ ကြၽန္မ မသိလိုက္မီတြင္ နာက်င္မႈမ်ားစြာ ေလ်ာ့ပါးသြားခဲ့သည္။

ေနာက္ေန႔မနက္တြင္၊ ဆိုးယုတ္ေသာ ရဲမ်ားက ကြၽန္မကို ဆက္လက္ ေမးျမန္းစစ္ေဆးခဲ့ၾကၿပီး၊ “ဒီေန႔ မင္း စကားမေျပာရင္၊ ငါတို႔ မင္းကို အထူးရဲဌာနကို လႊဲအပ္မယ္- သူတို႔မွာ မင္းကို ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ ညႇဥ္းပန္းတဲ့ ကိရိယာ ၁၈ မ်ိဳးရွိတယ္” ဟု ေျပာ၍လည္း ကြၽန္မကို ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မကို အထူးရဲဌာနဆီ သူတို႔ လႊဲအပ္ေတာ့မည္ကို ၾကားရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက၊ “အထူးရဲေတြက ဒီလူေတြထက္ ေသခ်ာေပါက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ၾကတယ္။ မတူညီတဲ့ ညႇဥ္းပန္းမႈ ၁၈ မ်ိဳးကို ငါ ဘယ္လို ရွင္သန္ျဖတ္သန္းရမလဲ” ဟု မိမိဘာသာေတြးရင္း ေၾကာက္လန္႔မလာဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ။ ေၾကာက္စိတ္မႊန္ျခင္း အသြင္သို႔ ကြၽန္မ ခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္စဥ္တြင္ပင္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာတစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္- “ေအာင္ျမင္ေသာသူဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ခရစ္ေတာ္၏ စစ္သည္ေကာင္းမ်ားသည္ ရဲရင့္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေရးရာ ခြန္အားႀကီးရန္ ငါ့အေပၚ မွီခိုရမည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ စစ္သူရဲမ်ား ျဖစ္လာရန္ တိုက္ခိုက္ၿပီး စာတန္ကို အေသအေၾက စစ္ထိုးရမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၁၂)) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ၏ ဗ်ာမ်ားေနၿပီး၊ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သည့္ စိတ္ႏွလုံးကို အလ်င္အျမန္ တည္ၿငိမ္ေစခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ဝိညာဥ္တိုက္ပြဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို သက္ေသခံေစလိုသည့္ အခ်ိန္အခိုက္အတန္႔ ေရာက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ကို နားလည္ဖို႔ ကြၽန္မကို ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကူညီခဲ့သည္။ ကြၽန္မကို အားေပးေနသည့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ၊ ေၾကာက္စရာ ဘာမွ်မရွိပါ။ မည္သည့္ ႐ူးေလာက္စရာ နည္းဗ်ဴဟာမ်ိဳးမ်ားကို ဆိုးယုတ္ေသာ ရဲမ်ားက အသုံးျပဳၾကပါေစ၊ ခရစ္ေတာ္၏ စစ္သည္ေတာ္ေကာင္းတစ္ဦး ျဖစ္ဖို႔ရန္ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မ မွီခိုရမည္ျဖစ္ၿပီး ဘယ္ေသာအခါမွ် အရႈံးမေပးဘဲ စာတန္ကို ေသသည္အထိ တိုက္ခိုက္ရမည္ျဖစ္သည္။

ထိုေန႔လည္တြင္ စည္ပင္သာယာ ျပည္သူ႔လုံၿခဳံေရးဌာနမွ ဘာသာေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ႀကီးၾကပ္ေရးအရာရွိႏွစ္ဦး ကြၽန္မကို စစ္ေဆးေမးျမန္းဖို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ “မင္းရဲ႕ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္သူလဲ” ဟု သူတို႔ေမးခဲ့ၾကသည္။ “ကြၽန္မ မသိဘူး” ဟု ကြၽန္မ ျပန္ေျဖခဲ့သည္။ ကြၽန္မစကားေျပာရန္ ျငင္းဆန္သည္ကို သူတို႔ ျမင္ၾကသည့္အခါ သူတို႔က အႏုႏွင့္အၾကမ္း နည္းဗ်ဴဟာမ်ားၾကား တစ္လွည့္စီ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ထဲမွ တစ္ဦးက ကြၽန္မ၏ ပုခုံးကို သူ၏ လက္ျဖင့္ အလြန္တင္းက်ပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး္ အျခားတစ္ဦးက ေခ်ာ့ေမာ့ေျမာက္ပင့္နားခ်ဖို႔ရန္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိျခင္းကို ျငင္းပယ္သည့္ အဓိပၸါယ္မရွိေသာ သေဘာတရားမ်ားကို စတင္၍ ကရားေရလႊတ္ေျပာေတာ့ခဲ့သည္- “စၾကၤဝဠာထဲက အရာအားလုံးဟာ သဘာဝျဖစ္စဥ္ေတြကေန ျဖစ္ေပၚလာၾကတာပါ။ မင္း ပိုၿပီး လက္ေတြ႕က်ဖို႔လိုတယ္- ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တာက မင္းဘဝမွာ ဘာျပႆနာကိုမွ ေျဖရွင္းဖို႔ ကူညီေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္းကိုယ္မင္း မွီခိုအားကိုးၿပီး အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ပဲ မင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာပါ။ မင္းနဲ႔ မင္းရဲ႕သားအတြက္ ငါတို႔ အလုပ္ ကူရွာေပးႏိုင္ပါတယ္...။” ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ကြၽန္မ ဆက္လက္၍သာ စကားေျပာဆိုေနခဲ့ၿပီးေနာက္၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္။ “သင္တို႔သည္ ႏိုးထၾကရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အခ်ိန္တိုင္း၌ ေစာင့္စားေနကာ၊ ငါ၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သာ၍ ဆုေတာင္းၾကရမည္။ သင္တို႔သည္ စာတန္၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အႀကံမ်ားႏွင့္ ေကာက္က်စ္ေသာ အႀကံအစည္မ်ားကို သတိျပဳရမည္၊ ဝိညာဥ္မ်ားကို သတိျပဳရမည္၊ လူတို႔ကို သိရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူမ်ား၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ အမႈအရာမ်ိဳးစုံတို႔ကို ရိပ္စားမိႏိုင္ရမည္။...” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၁၇)) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက စာတန္၏ ဒုကၡေပးေသာအႀကံကို ထိုးထြင္းျမင္ေတြ႕ခြင့္ေပးရင္း ကြၽန္မကို ခ်က္ခ်င္း ဉာဏ္အလင္းေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္မ မိမိဘာသာ ေတြးမိခဲ့သည္- “ဆိုးယုတ္တဲ့ရဲက သူ႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ သေဘာတရားေတြနဲ႔ ငါ့ကို လွည့္ျဖားဖို႔ ႀကိဳးစားေနသလို၊ အေရးမပါတဲ့ အကူအညီေတြနဲ႔ ငါ့ကို လာဘ္ထိုးဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ငါစာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြကို အလွည့္ခံလို႔ မျဖစ္ဘူး၊ ဒါ့အျပင္ အဲဒါထက္ပိုၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ၿပီး ယုဒတစ္ေယာက္ ျဖစ္မလာရဘူး။” ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းက ကြၽန္မအား ဆိုးယုတ္ေသာရဲ၏ အႏၲရာယ္ေပးမည့္သေဘာရွိသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ခြင့္ ေပးခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မအေပၚ မည္သို႔ေသာ အႏုအၾကမ္း နည္းဗ်ဴဟာမ်ား သူတို႔သုံးပါေစ၊ သူတို႔ကို ကြၽန္မ လ်စ္လ်ဴသာရႈလိုက္သည္။ ထိုညတြင္ ကြၽန္မကို စစ္ေဆးေမးျမန္းဖို႔ အျခားတစ္စုံတစ္ဦး လာေနေၾကာင္းႏွင့္ ကြၽန္မတြင္ ျပစ္မႈမွတ္တမ္းတစ္ခုရွိသည္ဟု သူတို႔ အခိုင္အမာ ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ကြၽန္မၾကားခဲ့ရသည္။ မည္သည့္အရာ ေမွ်ာ္လင့္ရမည္၊ မည္သည့္အရာ ျဖစ္လာမည္ကို ကြၽန္မ မသိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ လမ္းျပမႈအတြက္ ေအာ္ေခၚ႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ မည္သို႔ေသာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈႏွင့္ အခက္အခဲမ်ိဳးမ်ား ကြၽန္မ ရင္ဆိုင္ေနရပါေစ၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ သစၥာမေဖာက္ႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မသိသည္။ အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ ကြၽန္မ သန္႔စင္ခန္းကို အသုံးျပဳေနစဥ္တြင္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ျခင္းကို ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ စတင္ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ ေခါင္းမူလာခဲ့ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ သတိလစ္သြားခဲ့သည္။ တစ္ခုခုျဖစ္ေနသည္ကို ရဲမ်ားက ၾကားသည့္အခါ ခ်က္ခ်င္း အေျပးအလႊား ဝင္လာၾကၿပီး ကြၽန္မ အနီးတြင္ စုေဝးၾကေလသည္။ တစ္စုံတစ္ဦးက၊ “သူ႔ကို မီးသၿဂႋဳလ္႐ုံကို ယူသြားလိုက္၊ သူ႔ကို မီးရႈိ႕ၿပီး လက္စသတ္လိုက္ၾက” ဟု ရက္စက္ယုတ္မာစြာ ေျပာသည္ကို ကြၽန္မ ၾကားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မ ေသသြားၿပီး ကြၽန္မ၏ ေသျခင္းအတြက္ သူတို႔တာဝန္ယူရမည္ကို ေၾကာက္ကာ သူတို႔က အေရးေပၚဌာနမ်ားကို ဖုန္းေခါၿပီး အစစ္ေဆးခံဖို႔အတြက္ ေဆး႐ုံသို႔ လူနာတင္ယာဥ္တစ္စီးအား ကြၽန္မကို ေခၚေဆာင္သြားေစလ်က္ အဆုံးသတ္ခဲ့သည္။ သိလိုက္ရသည္မွာ၊ ယခင္က ကြၽန္မတြင္ ႏွလုံးေရာဂါရွိခဲ့ၿပီး ႏွလုံးနံရံႂကြက္သားအတြင္း ေသြးဝင္စီးဆင္းမႈအားနည္းျခင္းေရာဂါ အႂကြင္းအက်န္လည္း ရွိခဲ့ေပသည္။ စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈကို ရပ္ဆိုင္းရမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ သူတို႔က ကြၽန္မကို ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းတစ္ခုဆီ ေခၚသြားခဲ့ၾကသည္။ ဆိုးယုတ္ေသာရဲမ်ား၏ မ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွ စိတ္ပ်က္သည့္ အရိပ္အေယာင္မ်ားကို ျမင္သည့္အခါ ကြၽန္မ အလြန္႔အလြန္ ဝမ္းသာမိခဲ့သည္- လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေနာက္ထပ္ မည္သည့္ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းကိုမွ် ကြၽန္မ မႀကဳံရေစရန္အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မအတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခုကို ဖြင့္ေပးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထိုအရာကို လက္မတင္ေလး ေရွာင္ရွားႏိုင္ျခင္းက ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို မ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ခြင့္အား ကြၽန္မကိုေပးခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းမိပါသည္။

ေနာက္ထပ္ ဆယ္ရက္သာသာအတြင္း၌ ကြၽန္မထံမွ အသင္းေတာ္ေငြမ်ား၏ တည္ေနရာကို မရရွိၿပီးခင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရက လက္ေလွ်ာ့မည္မဟုတ္မွန္း သိလ်က္ မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ ဘုရားသခင္ဘက္ြေတြင္ ကြၽန္မ ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္ၿပီး သူ႔ကို လုံးဝသစၥာမေဖာက္ဘဲ မွန္ေသာ လမ္းခရီးကို မစြန္႔လႊတ္မိဖို႔ရန္အလို႔ငွာ ကြၽန္မ၏ႏႈတ္ႏွင့္ ႏွလုံးသားတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ကြယ္ကာေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ေန႔တိုင္း ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ တစ္ေန႔ ဆုေတာင္းၿပီးေနာက္တြင္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဓမၼသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ျပန္အမွတ္ရဖို႔ရန္ ကြၽန္မကို အခြင့္ေပးကာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းေပးခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္သည္ သင့္အေပၚ မည္သည့္အရာေတာင္းဆိုသည္ျဖစ္ေစ၊ ယင္းအား သင္၏အလုံးစုံကိုသာ ေပးရန္လို၏။ သင္သည္ အဆုံး၌ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သူ႔အား သင္၏သစၥာရွိမႈကို ျပႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္၊ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ေပၚ၌ သူ၏ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေသာ အၿပဳံးကို သင္ျမင္ႏိုင္သမွ်၊ သင္ေသဆုံးသည့္အခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သင္၏မ်က္လုံးမ်ားပိတ္စဥ္ သင္သည္ ရယ္ႏိုင္၍ ၿပဳံးႏိုင္လိမ့္မည္။ သင္ကမာၻေျမႀကီးေပၚ ရွိေနခ်ိန္အတြင္း ဘုရားသခင္အတြက္ သင္၏ေနာက္ဆုံးတာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ရမည္။ အတိတ္က ေပတ႐ုသည္ ဘုရားသခင္အတြက္ ကားစင္တင္၍ ေဇာက္ထိုး အဆုံးစီရင္ခံခဲ့ရ၏၊ သို႔ေသာ္ သင္သည္ အဆုံး၌ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစသင့္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သင္၏အင္အားအလုံးစုံကို သုံးသင့္သည္။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ စာအုပ္ထဲရွိ “ဖန္ဆင္းခံလူသားမ်ား ဘုရားထံ အသနားခံရမည္”) ဓမၼသီခ်င္းကို အဖန္ဖန္ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ သီဆိုၿပီး အာ႐ုံျပဳခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတဆင့္၊ ကြၽန္မအေပၚ ဘုရားသခင္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ကြၽန္မ နားလည္လာခဲ့သည္။ စၾကၤဝဠာထဲရွိ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္သည့္ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါမ်ားအားလုံးႏွင့္ ကမာၻေျမေပၚက ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္သည့္ လူအားလုံးထဲမွ၊ အလြန္အမင္း နည္းပါးသည့္ အေရအတြက္ကသာ စာတန္ေရွ႕တြင္ အမွန္တကယ္ သက္ေသရပ္တည္ႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံႏိုင္ပုံကို ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္။ ဤအေျခအေနမ်ိဳးကို ကြၽန္မ ရင္ဆိုင္ရေလာက္ေအာင္ ကံေကာင္းသည္မွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ထူးျခားေသာ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖင့္ ခ်ီမခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္းက ကြၽန္မအတြက္ ကိုယ္ေတာ္၏ မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကို ျပသပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားသခင္ထံမွ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မကို နက္နက္နဲနဲ ခြန္အားေပးခဲ့ပါသည္- “အတိတ္တြင္ ေပတ႐ုသည္ ဘုရားသခင္အတြက္ ေဇာက္ထိုး ကားစင္တင္ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ သင္သည္ အဆုံး၌ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစသင့္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သင္၏အင္အားအလုံးစုံကို သုံးသင့္သည္။” ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းခ်က္တစ္ခုကို ကြၽန္မ ထိန္းမထားႏိုင္ခဲ့ပါ- “အို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္။ အတိတ္မွာ၊ ေပတ႐ုက စာတန္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို သက္ေသခံရင္း ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ကားတိုင္မွာ ေျပာင္းျပန္ သံမႈိ႐ိုက္ႏွက္တာကို ခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အခု၊ တ႐ုတ္ျပည္မွာ လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ပါတီက ကြၽန္မကို ဖမ္းဆီးျခင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ ပါရွိပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဝိညာဥ္ေရးရာ အသက္တာက အရမ္းႏုနယ္လြန္းလွၿပီး ေပတ႐ုနဲ႔ ကြၽန္မ လုံးဝ ႏႈိင္းလို႔မရႏိုင္ေပမယ့္၊ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္ဖို႔ အခြင့္အေရးရတာဟာ ကြၽန္မရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ ဂုဏ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ထံ ကြၽန္မရဲ႕ အသက္ကို လႊဲအပ္ဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားေနၿပီး၊ ကြၽန္မကေနတဆင့္ ႏွစ္သိမ့္မႈအခ်ိဳ႕ကို ကိုယ္ေတာ္ ရရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္ဖို႔ ကြၽန္မ ေသဖို႔အဆင္သင့္ပါပဲ။”

ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔ မနက္တြင္၊ စည္ပင္သာယာ ျပည္သူ လုံၿခဳံေရး ဌာနက ကြၽန္မကို စစ္ေဆးေမးျမန္းဖို႔ အရာရွိအခ်ိဳ႕ကို ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ စစ္ေမးခန္းထဲသို႔ ကြၽန္မ ဝင္ေရာက္လိုက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ဆိုးယုတ္ေသာ ရဲတစ္ဦးက ကြၽန္မ၏ ခ်ည္သား ေဘာင္းဘီရွည္မ်ားႏွင့္ အေပၚအက်ႌမ်ားကို ခြၽတ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး၊ “ငါတို႔ အခု မင္းရဲ႕ ညီမေလးနဲ႔ သားကို ထိန္းသိမ္းထားတယ္။ မင္းရဲ႕ တစ္မိသားစုလုံးက ယုံၾကည္သူေတြဆိုတာ ငါတို႔ သိတယ္။ ငါတို႔ မင္းေယာက္်ားရဲ႕ အလုပ္ခြင္ကို သြားခဲ့ၿပီး၊ မင္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ စယုံၾကည္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ငါတို႔ သိလိုက္ရတယ္...” ဟု ကြၽန္မကို ေျပာေလသည္။ သူ၏ စကားမ်ားက ကြၽန္မ၏ အႀကီးမားဆုံး အားနည္းခ်က္ကို အျပည့္အဝအသုံးခ်ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏ စိတ္အေျခအေနအေပၚ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ အႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္ေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ သားႏွင့္ ညီမေလးကိုလည္း သူတို႔က အခ်ဳပ္ထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ထိန္းသိမ္းလိမ့္မည္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ မေတြးမိခဲ့ပါ။ ခံစားခ်က္ျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ လႊမ္းမိုးသြားလ်က္၊ သူတို႔၏ အေျခအေနကို ကြၽန္မ စတင္စိုးရိမ္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးက ဘုရားသခင္ထံမွ အမွတ္တမဲ့ လႊင့္ပါသြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အဖန္ဖန္ ဆက္ေတြးေတာေနခဲ့သည္- “သူတို႔ အ႐ိုက္ခံေနရသလား။ အဲဒီလို ဆက္ဆံတာကို ငါ့သားက ခံႏိုင္ပါ့မလား...။” ထို႔ေနာက္တြင္ပင္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ အမွတ္ရမိခဲ့သည္- “ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး ဒုကၡခံရမည့္ ပမာဏႏွင့္ ၎၏ လမ္းေၾကာင္းအေပၚ ၎ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ အကြာအေဝးကို ဘုရားသခင္က စီမံထားၿပီး မည္သူမွ် အျခားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို တကယ္ မကူညီႏိုင္ဟု ငါ အၿမဲ ယုံၾကည္ထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လမ္းေၾကာင္း... (၆)) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ၏ စိတ္ခံစားခ်က္အေျခအေနမွ ကြၽန္မကို ခ်က္ခ်င္း ဆြဲထုတ္ခဲ့ၿပီး၊ လူတိုင္း၏ ယုံၾကည္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ အဆုံးအျဖတ္ေပးသည္ကို ကြၽန္မကို နားလည္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ လူတိုင္း စာတန္ေရွ႕တြင္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံသင့္သည္။စာတန္ေရွ႕တြင္ ဘုရားသခင္အဖို႔ သက္ေသရပ္တည္သည္မွာ သူတို႔အတြက္ ႀကီးမားေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါလား။ ဤအရာကို ကြၽန္မ ေတြးရင္းျဖင့္၊ ကြၽန္မ စိုးရိမ္ေနမႈ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ၿပီး သူတို႔အတြက္ မပူပန္ေတာ့ပါ။ သူတို႔ကို ဘုရားသခင္ထံ လႊဲအပ္ဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို အုပ္စိုးခြင့္ေပးကာ သူ၏ အစီအစဥ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ခြင့္ေပးဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ပင္၊ ေနာက္ထပ္ရဲတစ္ဦးက အျခားေသာ ညီအစ္မမ်ား အမည္အနည္းငယ္ကို ေျပာလိုက္ၿပီး အမည္မ်ားကို ကြၽန္မ မွတ္မိသည္ မမွတ္မိသည္ကို ေမးခဲ့ၾကသည္။ မည္သည့္အမည္ကိုမွ် ကြၽန္မ မမွတ္မိေၾကာင္း ကြၽန္မ ေျပာသည့္အခ်ိန္တြင္၊ သူ၏ ထိုင္ခုံမွ သူခုန္ထလိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္နားရွိ သတၱဳထိုင္ခုံဆီ ကြၽန္မကို ေဒါသတႀကီး ဒ႐ြတ္တိုက္ဆြဲသြားသည္၊ ထိုထိုင္ခုံတြင္ ကြၽန္မကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္ၿပီး အလြန္ေအးေသာ ျပင္ပေလမ်ားက ကြၽန္မအေပၚ စတင္ တိုက္ခတ္ေစဖို႔ရန္ ျပတင္းတံခါးကို ႐ုတ္တရက္ ဖြင့္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္မကို မသတီစရာ စကားလုံးမ်ားျဖင့္ ဆဲဆိုလ်က္ ေရေအးျဖင့္ ကြၽန္မအေပၚ ပစ္ေလာင္းၿပီးေနာက္ ဖိနပ္တစ္ခုျဖင့္ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာကို အႀကိမ္မ်ားစြာ တစ္ဆက္တည္း ႐ိုက္ေလသည္။ ကြၽန္မကို သူ ဆိုး႐ြားစြာ ႐ိုက္ႏွက္သည္မွာ ကြၽန္မ စတင္၍ မူးေဝလာခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏ နားမ်ား အူကာ ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ား တစ္စက္တစ္စက္က်လာခဲ့သည္။

ထိုညတြင္၊ ရဲအခ်ိဳ႕က ကြၽန္မကို အေအးဆုံးအခန္းတစ္ခုဆီ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့ၾကသည္။ ျပတင္းေပါက္မ်ားက ေရခဲျဖင့္ လုံးဝ ဖုံးလႊမ္းထားေလသည္။ သူတို႔က ကြၽန္မ၏ အဝတ္အစားမ်ားအားလုံးကို အတင္းအက်ပ္ ဖယ္ရွားလိုက္ၾကၿပီး လုံးဝ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္ေစလ်က္၊ ျပတင္းေပါက္နားရွိ သတၱဳထိုင္ခုံတစ္ခုေပၚတြင္ ကြၽန္မကို ထိုင္ေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မတစ္လက္မပင္ ေ႐ြ႕၍မရႏိုင္ေစဖို႔ ကြၽန္မ၏ ေနာက္ေက်ာဖက္ သတၱဳထိုင္ခုံ၏ ေက်ာခံတြင္ ကြၽန္မ၏ လက္မ်ားကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္ၾကသည္။ ယုတ္မာေသာ ရဲမ်ားထဲမွ တစ္ဦးက ကြၽန္မကို ေအးစက္စက္ႏိုင္ၿပီး အႏၲရာယ္ျပဳမည့္ လကၡဏာရွိေသာ ေလသံျဖင့္၊ “ငါတို႔က လိင္အမ်ိဳးအစားအေပၚ အေျခခံၿပီး ငါတို႔ရဲ႕ စစ္ေမးတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာေတြကို မေျပာင္းဘူးကြ” ဟု ကြၽန္မကို ေျပာေလသည္။ ဤအရာကို ေျပာစဥ္ ျပတင္းေပါက္ကို သူ ဖြင့္လိုက္ၿပီး အ႐ိုးစိမ့္ေအာင္ေအးသည့္ ေလက ကြၽန္မအေပၚ တိုက္ခတ္သြားသည္။ ကြၽန္မ၏ ခႏၶာကိုယ္က ဓါးအစင္းတစ္ေထာင္ျဖင့္ လွီးျဖတ္ခံရသကဲ့သို႔ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ အေအးဒဏ္ျဖင့္ ခိုက္ခိုက္တုန္ရင္း၊ သြားခ်င္း႐ိုက္ကာ တုန္ေနရာမွ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္သည္။ “ဒီလို အေအးဒဏ္မ်ိဳးကို ကြၽန္မ ခံလို႔မျဖစ္ဘူး၊ ကြၽန္မမွာ သားဖြားၿပီးတဲ့ေနာက္ျဖစ္တဲ့ အဆစ္ေရာင္ေရာဂါ ရွိတယ္ရွင့္။” သူက ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ ျပန္ေျဖခဲ့သည္။ “အို၊ ေကာင္းၿပီေလ၊ ဒါက မင္းရဲ႕ အဆစ္ေရာင္ေရာဂါကို တာဝန္ယူသြားလိမ့္မယ္။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဆီးခ်ိဳနဲ႔ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါေတြလည္း မင္းရဦးမွာကြ။ ဆရာဝန္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုပဲ မင္းျပပါေစ၊ လုံးဝ သက္သာမွာမဟုတ္ဘူး။” သို႔ျဖင့္၊ သူက ေရေအးအျပည့္ ပုံးတစ္ပုံးကို ယူလာေစၿပီး ထိုအထဲကို ကြၽန္မ၏ ေျခေထာက္မ်ား ထားေစေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက ကြၽန္မကို၊ “အဲဒီ ပုံးထဲကေန ေရတစ္ေပါက္ေတာင္ မစဥ္ေစနဲ႔” ဟု အမိန္႔ေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ေက်ာကို ေနာက္ထပ္ေရေအးျဖင့္ သူက ပက္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ကတ္ထူျပားတစ္ျပားျဖင့္ ကြၽန္မ၏ ေနာက္ေက်ာကို ယပ္ခတ္ေလသည္။ အပူခ်ိန္မွာ အႏုတ္ ၄ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ျဖစ္သည္။ ထိုအ႐ိုးစိမ့္ေအာင္ ေအးေသာေရက ကြၽန္မကို အေအးဒဏ္ခံစားေစခဲ့သည္မွာ ကြၽန္မ၏ ေျခေထာက္မ်ားကို အလိုလို ဆြဲထုတ္မိခဲ့ေသာ္လည္း၊ အရာရွိတစ္ဦးက ခ်က္ခ်င္း ကြၽန္မကို အတင္းျပန္ထားေစၿပီး ေျခေထာက္မ်ားကို တစ္ဖန္မလႈပ္ရွားဖို႔ တားျမစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အလြန္ခ်မ္းေအးလွသည္မွာ ကြၽန္မ၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက တင္းတင္းဆုပ္ထားခံရကာ မရပ္မနားႏိုင္ေအာင္ ခိုက္ခိုက္တုန္ခဲ့ေလသည္။ ေသြးမ်ားက ကြၽန္မ၏ ေသြးျပန္ေၾကာမ်ားထဲတြင္ ခဲသြားသကဲ့သို႔ ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မကို ထိုသို႔ျမင္ရသည္ကို သူတို႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကၿပီး၊ “မင္းက စည္းခ်က္မွန္မွန္ ကေနတာပဲ” ဟု ေျပာျခင္းျဖင့္ ကြၽန္မကို ေလွာင္ေျပာင္လ်က္အက်ည္းတန္ေသာ ရယ္သံမ်ား ပြင့္ထြက္လာၾကေလသည္။ ဤလူတစ္ပိုင္း မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားႏွင့္ သားရဲမ်ားအဖြဲ႕ကို ကြၽန္မ အဆုံးစြန္အထိ မုန္းတီးမိခဲ့သည္။ လူမ်ားကို အေပ်ာ္အတြက္ ညႇဥ္းဆဲၾကၿပီး အျခားသူမ်ား၏ ဆင္းရဲဒုကၡမွ ေမြ႕ေပ်ာ္မႈကို ရရွိၾကသည့္ ငရဲ၏ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားကို သ႐ုပ္ေဖာ္ျပသည့္ ဗီဒီယိုတစ္ခုကို ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ သတိရခဲ့သည္။ ၎တို႔သည္ အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ ညႇဥ္းဆဲမႈတို႔ကိုသာ သိလ်က္ စိတ္ခံစားခ်က္ႏွင့္ လူသားသဘာဝ ကင္းမဲ့ၾကေလသည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာ ရဲမ်ားသည္ ငရဲ၏ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားႏွင့္ ဘာမွ်မျခားပါ- အမွန္တြင္၊ သူတို႔က သာ၍ပင္ ဆိုးသည္။ တစ္ေန႔ႏွင့္ တစ္ညလုံးလုံး၊ အသင္းေတာ္၏ ေငြမ်ားအေၾကာင္း သတင္းအခ်က္အလက္အား ကြၽန္မကို အတင္းထုတ္ေျပာေစဖို႔ သူတို႔ ႀကိဳးစားၾကရင္း၊ ကြၽန္မ၏ မ်က္ႏွာကို မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ျဖတ္႐ိုက္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔၏ ႐ိုက္ႏွက္မႈမ်ားမွ ကြၽန္မ၏ မ်က္ႏွာ ေရာင္ကိုင္းလာခဲ့သည့္အခါ၊ အေရာင္ေလ်ာ့သြားေစဖို႔ ေရခဲကို သူတို႔ အသုံးျပဳၾကၿပီးေနာက္ ဆက္လက္႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ကြယ္ကာမႈေၾကာင့္မဟုတ္လွ်င္၊ ထိုအခ်ိန္မတိုင္မီ ၾကာျမင့္စြာက ကြၽန္မ ေသၿပီးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ကြၽန္မ စကားမေျပာလိုေသးသည္ကို ထိုဆိုးယုတ္ေသာ အရာရွိမ်ားက ျမင္ၾကသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ၏ ေပါင္မ်ားႏွင့္ ေပါင္ၿခံမ်ားကို လွ်ပ္စစ္တုတ္တစ္ခုျဖင့္ စတင္တို႔ခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မကို သူတို႔ လွ်ပ္စစ္တို႔သည့္အႀကိမ္တိုင္း၊ ကြၽန္မ၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက အေၾကာဆြဲကာ နာက်င္မႈျဖင့္ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူတို႔က ကြၽန္မကို သတၱဳထိုင္ခုံတြင္ လက္ထိပ္ခတ္ထားေသာေၾကာင့္၊ ေရွာင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ ေပးသည့္ မည္သည့္ ရက္စက္ေသာ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းမ်ား၊ နင္းေျချခင္းႏွင့္ အရွက္ခြဲျခင္းမ်ားကိုမဆို ကြၽန္မ ခံရဖို႔သာ ရွိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ႀကဳံေတြ႕ေနခဲ့ရသည့္ ျပင္းထန္ေသာ မခ်ိတင္ကဲေဝဒနာကို စကားလုံးမ်ားႏွင့္ ေဖာ္မျပႏိုင္ပါ၊ သို႔ေသာ္ တစ္ေလွ်ာက္လုံး၊ ရဲမ်ားက ခြက္ထိုးခြက္လန္ ရယ္ေမာ႐ုံသာ ရယ္ေမာၾကေလသည္။ ပို၍ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ၊ အသက္ပိုငယ္သည့္ ရဲတစ္ဦးက ကြၽန္မ၏ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို ၿမဲၿမဲညႇပ္ထားဖို႔ တူတစ္စုံကို အသုံးျပဳခဲ့ၿပီးေနာက္ ယင္းကို သူက ျပင္းႏိုင္သမွ် ျပင္းျပင္း ဆြဲလိမ္ေလသည္။ အလြန္နာက်င္လြန္းသည္မွာ ကြၽန္မ အလြန္က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ေနမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ေျခေထာက္ၾကား ေပါင္ၿခံတြင္ ေရခဲေရေအး ပုလင္းတစ္ခုကိုလည္း ထားၾကၿပီး အထဲတြင္ ဝါဆာဘီ အမႈန္႔မ်ား ေပ်ာ္ဝင္ေနသည့္ ေရမ်ားကို ကြၽန္မ၏ နာေခါင္းထဲ အတင္းထည့္ၾကေလသည္။ ကြၽန္မ၏ နာေခါင္းေပါက္တစ္ခုလုံးက ပူေလာင္သြားၿပီး ေလာင္ၿမိဳက္ေနေသာ အပူဒဏ္က ကြၽန္မ၏ ဦးေႏွာက္ထဲထိ တည့္တည့္ ထိုးသြားသကဲ့သို႔ ထင္ရေလသည္။ ကြၽန္မ အသက္မရွဴသြင္း ဝံ့ခဲ့ပါ။ ေနာက္ထပ္ ဆိုးယုတ္ေသာ ရဲတစ္ဦးက သူ၏ စီးကရက္မွ ေဆးလိပ္တစ္ဖြာကခပ္ျပင္းျပင္း ရႈိက္လိုက္ၿပီး ကြၽန္မ၏ နာေခါင္းတည့္တည့္သို႔ မီးခိုးကို မႈတ္ထုတ္လိုက္ကာ၊ ကြၽန္မကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ေခ်ာင္းဆိုးရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ပုံမွန္အသက္မရွဴဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခု မရမီ၊ ေနာက္တစ္ဦးက သစ္သားထိုင္ခုံတစ္ခုကို ေျပာင္းျပန္လွန္လိုက္ၿပီး ကြၽန္မ၏ ေျခဖဝါးမ်ား ေပၚလြင္သြားေစဖို႔ ထိုအေပၚသို႔ ကြၽန္မ၏ ေျခေထာက္မ်ားကို ထားလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက သတၱဳ အေခ်ာင္းအတံတစ္ခုကို ယူလိုက္ၿပီး ကြၽန္မ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံး၏ ေျခဖဝါးမ်ားကို အႀကိမ္မ်ားစြာ ႐ိုက္ေလေတာ့သည္။ အလြန္ျပင္းထန္စြာ နာက်င္လွသည္မွာ ကြၽန္မ၏ ေျခေထာက္မ်ား က်ိဳးထြက္သြားသည့္အလား ခံစားခဲ့ရသည္။ နာက်င္မႈျဖင့္ အဖန္ဖန္ ကြၽန္မ ေအာ္ဟစ္မိခဲ့သည္။ ေနာက္မၾကာမီတြင္ ကြၽန္မ၏ ေျခဖဝါးမ်ား ေရာင္ကိုင္းကာ ရဲရဲနီသြားသည္။ ဆိုးယုတ္ေသာ ရဲက ကြၽန္မကို မရပ္မနား ညႇဥ္းဆဲခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ႏွလုံးက ျပင္းထန္စြာ ခုန္ေနခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ေသလုနီးနီး ျဖစ္ေနသည္ဟု ေတြးမိခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က အေရးေပၚ တ႐ုတ္႐ိုးရာ ႏွလုံးေဆးကို ကြၽန္မကို ေပးခဲ့ၾကၿပီး ကြၽန္မ ျပန္သက္သာလွ်င္ သက္သာခ်င္း၊ ကြၽန္မကို တစ္ဖန္ စတင္႐ိုက္ႏွက္ၾကကာ၊ “မင္း စကားမေျပာရင္၊ မင္းကို ငါတို႔ ေသတဲ့အထိ အေအးဒဏ္ခံခိုင္းၿပီး ႐ိုက္မွာ။ ေနာက္ဆုံး ဘယ္သူမွ သိၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္း ဒီေန႔ ဝန္မခံရင္ ေနာက္ထပ္ ရက္အနည္းငယ္ ငါတို႔ ဆက္အခ်ိန္ဆြဲထားႏိုင္တယ္၊ ၿပီးရင္ ဘယ္သူက ဘယ္သူထက္ ပိုၾကာၾကာခံႏိုင္လဲဆိုတာ ေတြ႕ၾကရမွာေပါ့ေလ။ အခု မင္း ဘယ္လိုပုံေပါက္ေနတယ္ဆိုတာ ျမင္ရဖို႔ မင္းရဲ႕ေယာက္်ားနဲ႔ ကေလးကို ငါတို႔ အထဲေခၚလာမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ကို မင္း မေျပာေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့၊ သူတို႔ အလုပ္ထုတ္ခံရဖို႔ ငါတို႔ ေသခ်ာလုပ္မွာ” ဟု ေျပာရင္း ကြၽန္မကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနခဲ့ေလသည္။ သူတို႔က၊ “ဘုရားသခင္ကို မင္း ယုံၾကည္တယ္မဟုတ္လား။ ဘာလို႔ မင္းဘုရားက မင္းကို လာမကယ္တာလဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္းရဲ႕ ဘုရားက အဲဒီေလာက္ မႀကီးျမတ္ဘူး ထင္တာပဲ” ဟု ေျပာရင္း ကြၽန္မကို ေငါ့ေသာ ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားကိုပင္ လုပ္ေဆာင္ေလသည္။ ရန္လိုၿပီး ဆိုးယုတ္ကာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ဤသားရဲအဖြဲ႕ကို ကြၽန္မ စိတ္ဝိညာဥ္တစ္ခုလုံးျဖင့္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာမိခဲ့သည္။ သူတို႔၏ ရက္စက္ေသာ ညႇဥ္းပန္းမႈမ်ားကို ေတာင့္ခံဖို႔ အလြန္႔အလြန္ ခက္ခဲလွသလို၊ ဘုရားသခင္ကို သူတို႔၏ အသေရဖ်က္မႈမ်ားကို သည္းခံဖို႔ရန္ သာ၍ပင္ ခက္ခဲလွေပသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္၊ ကြၽန္မ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ကြၽန္မကို ကာကြယ္ေပးဖို႔၊ ဆင္းရဲဒုကၡကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရန္ ယုံၾကည္ျခင္း၊ ခြန္အားႏွင့္ အလိုဆႏၵတို႔ျဖင့္ ကြၽန္မကို ျပည့္ေစဖို႔ အႏူးအၫႊတ္ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္မ အသည္းအသန္ ေအာ္ဟစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ၏ စိတ္ထဲ ေပၚလာခဲ့သည္- “ဤေနာက္ဆုံးေသာကာလအေတာအတြင္း သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံၾကရမည္။ သင္တို႔၏ ဒုကၡေဝဒနာက မည္မွ်ပင္ႀကီးမားပါေစ သင္တို႔သည္ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ ေလွ်ာက္သြားသင့္သည္၊ ထို႔အျပင္ သင္တို႔၏ေနာက္ဆုံး ထြက္သက္၌ပင္လွ်င္ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သစၥာရွိၿပီး ဘုရားသခင္၏စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈကို က်ိဳးႏြံနာခံေနရမည္။ ဤအရာသည္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဤအရာသည္သာလွ်င္ ခိုင္မာ၍ ထူးကဲသည့္ သက္ေသခံခ်က္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ နာက်င္သည့္စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ေတြ႕ႀကဳံျခင္းျဖင့္သာ ဘုရားသခင္၏ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းျခင္းကို သိႏိုင္မည္) ကြၽန္မ မိမိဘာသာ ေတြးမိခဲ့သည္- “အဲဒါ မွန္တယ္။ ငါ့အတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္က စာတန္ေရွ႕မွာ သူ႔အတြက္ သက္ေသခံဖို႔ပဲ၊ ဒီေတာ့ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ ဒီနာက်င္မႈနဲ႔ အရွက္ကြဲျခင္းေတြအားလုံးကို ငါ ေတာင့္ခံသင့္တယ္။ ငါ့မွာ ထြက္သက္တစ္ခုပဲ က်န္ရင္ေတာင္၊ ဘုရားသခင္ကို ဆက္သစၥာရွိရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒါက ခိုင္မာၿပီး ထူးကဲတဲ့ သက္ေသခံခ်က္ကို ဖန္တီးထားတဲ့အရာ ျဖစ္လို႔ပဲ၊ ၿပီးေတာ့ ဒါက နတ္ဆိုးအိုကို အရွက္ရေစမယ့္အရာ ျဖစ္တယ္။” ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ လမ္းျပမႈျဖင့္၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ စိတ္ခ်မႈႏွင့္ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ျပန္လည္ဆန္းသစ္လာသည့္ အသိစိတ္တစ္ခု ခံစားခဲ့ရသည္။ အေမွာင္၏ အင္အားမ်ားကို ထိုးေဖာက္ထြက္ဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ေသရမည္ဆိုလွ်င္ပင္၊ ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ စိတ္ေက်နပ္ေစရမည္။ ထို႔ေနာက္ အသင္းေတာ္ ဓမၼသီခ်င္းတစ္ပုဒ္က စိတ္ထဲ ေရာက္လာသည္- “ကြၽန္ုပ္၏ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ သစၥာေစာင့္သိျခင္းကို ဘုရားသခင္အား ကြၽန္ုပ္ေပးကာ၊ ဘုရားသခင္ကို ဘုန္းထင္ရွားေစဖို႔ ကြၽန္ုပ္၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းမည္။ ဘုရားသခင္အေပၚ သက္ေသခံခ်က္အတြက္ ရပ္တည္ကာ စာတန္ကို လုံးဝ အေလ်ာ့မေပးဖို႔ ကြၽန္ုပ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားသည္။ အို ကြၽန္ုပ္၏ ဦးေခါင္းကြဲေၾကၿပီး ေသြးမ်ား စီးဆင္းႏိုင္၏၊ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ လူတို႔၏ သတၱိေသြးမ်ား မဆုံးရႈံးႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ တိုက္တြန္းမႈက စိတ္ႏွလုံးတြင္ တည္ထားသည္၊ နတ္ဆိုးစာတန္ကို အရွက္ရေစရန္ ကြၽန္ုပ္ ဆုံးျဖတ္သည္။ နာက်င္ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားကို ဘုရားသခင္ ႀကိဳတင္ျပဠာန္းထားေပ၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို သစၥာရွိဖို႔ အရွက္ရျခင္းကို ကြၽန္ုပ္ သည္းခံမည္။ ဘုရားသခင္ကို တစ္ဖန္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ကြၽန္ုပ္ မ်က္ရည္က်ေစမည္ မဟုတ္ သို႔မဟုတ္ စိုးရိမ္ေစမည္ မဟုတ္ေပ။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းႀကီးေသာ ေန႔ကို ကြၽန္ုပ္ ျမင္ေတြ႕လိုသည္”) “အဲဒါ မွန္တယ္” ဟု ကြၽန္မ မိမိဘာသာ ေတြးမိခဲ့သည္။ “ငါ့ရဲ႕ ဇာတိပကတိ အလိုကို ငါ မျဖည့္သင့္ဘူး။ စာတန္ကို အရွက္ရေစၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ႏွစ္သိမ့္ေစဖို႔ အခြင့္အေရး ရွိသမွ်ကာလပတ္လုံး၊ ဘုရားသခင္ဆီ ငါ့အသက္ကို ပူေဇာ္ဖို႔ ငါ လိုလားေနတယ္။” ကြၽန္မ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားတြင္ ကြၽန္မ ျပတ္သားလာသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ဤမေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားက ကြၽန္မကို မည္သို႔ညႇဥ္းပန္းၾကပါေစ၊ သူတို႔၏ ဒုကၡေပးေသာ အႀကံမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မကို လွည့္ျဖားဖို႔ မည္သို႔ ႀကိဳးစားၾကပါေစ၊ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ အစမွအဆုံးထိ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မ မွီခိုခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မကို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ခြန္အားေပးရင္း၊ ကြၽန္မ ခႏၶာ၏ အားနည္းမႈကို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မကို အခြင့္ေပးရင္း၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မကို အတြင္းမွ ဉာဏ္အလင္းေပးကာ လမ္းျပခဲ့သည္။ ဆိုးယုတ္ေသာ ရဲမ်ားက အေအးဒဏ္ျဖင့္ ကြၽန္မကို ဆက္လက္ ညႇဥ္းဆဲခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔က ေရခဲတုံးမ်ားျဖင့္ ကြၽန္မ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို ပြတ္တိုက္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ကြၽန္မကို အလြန္ေအးခဲၿပီး ခိုက္ခိုက္တုန္ရစ္ေစခဲ့ၾကသည္မွာ ေရခဲဂူတစ္ခုထဲတြင္ ကြၽန္မ ေလွာင္ပိတ္ခံခဲ့ရသကဲ့သို႔ ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ၏ သြားမ်ားက က်ယ္ေလာင္စြာ သြားခ်င္း႐ိုက္ေနခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏ အသားအေရက ျပာႏွမ္းသြားသည္။ နံနက္ ႏွစ္နာရီခန္႔တြင္၊ ေသဖို႔ ေတာင့္တေနမိသည္အထိ ကြၽန္မ ညႇဥ္းပန္းခံေနခဲ့ရရင္း၊ ေနာက္တစ္ဖန္ ကြၽန္မ စတင္ အားမနည္းလာဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထိုဆင္းရဲဒုကၡကို မည္မွ်ၾကာၾကာ ကြၽန္မ ေတာင့္ခံရမည္ကို မသိဘဲလ်က္၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဘုရားသခင္ကို အဖန္ဖန္ ေတာင္းပန္႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ခဲ့သည္- “ခ်စ္ေသာ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ ခႏၶာ ကအလြန္႔အလြန္ အားနည္းလွၿပီး ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္ မခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို ကယ္ပါ။” ကြၽန္မ၏ ဆုေတာင္းခ်က္ကို နားေညာင္းသည့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါသည္။ ကြၽန္မ မည္သို႔မွ် မခံႏိုင္ေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ပင္၊ ဆိုးယုတ္ေသာ ရဲမ်ားက ရလဒ္တစ္ခုတစ္ေလမွ် မထြက္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔၏ စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကေလသည္။

ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၂ နာရီေနာက္ပိုင္း တစ္ခ်ိန္တြင္၊ ဆိုးယုတ္ေသာရဲမ်ားက ကြၽန္မကို ကြၽန္မ၏ အက်ဥ္းခန္းေလးဆီ တ႐ြတ္တိုက္ျပန္ဆြဲသြားၾကသည္။ ကြၽန္မမွာ ေခါင္းထက္မွေျခဖ်ားအထိ ပြန္းပဲ့ဒဏ္ရာမ်ားရၿပီး ဖြတ္ဖြတ္ေၾကခဲ့ေလသည္။ ကြၽန္မ၏ လက္မ်ားက ပူေဖာင္းမ်ားကဲ့သို႔ ေရာင္ကိုင္းသြားခဲ့သည္။ ၎တို႔အားလုံးက အညိဳ အမဲစြဲသြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏မ်က္ႏွာမွာ သူ႔နဂိုအ႐ြယ္ထက္ သုံးဆေရာင္ကိုင္းခဲ့သည္၊ စိမ္းျပာေရာင္သန္းၿပီး၊ ထိၾကည့္လွ်င္ မာေတာင့္ေနကာ လုံးဝထုံထိုင္းသြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မခႏၶာကိုယ္ေပၚက ေနရာတစ္ခ်ိဳ႕တြင္ လွ်ပ္စစ္က်င္စက္တို႔ခံရျခင္းမွ အပူေလာင္ဒဏ္ရာမ်ား ရွိေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အက်ဥ္းခန္းထဲ၌ အက်ဥ္းသားႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရွိခဲ့ၿပီး ထိုမေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ကြၽန္မမည္သို႔ခံခဲ့ရသည္ကို သူတို႔ ျမင္ၾကသည့္အခါ သူတို႔အားလုံး ငိုေႂကြးခဲ့ၾကေလသည္။ သူတို႔ထဲမွအခ်ိဳ႕က ကြၽန္မကို ၾကည့္ပင္ မၾကည့္ဝံ့ခဲ့ၾကသလို ငယ္႐ြယ္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အဖြဲ႕သားတစ္ေယာက္က- “ငါ ဒီကေနထြက္တဲ့အခါ ငါအဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္တာကို ႐ုတ္သိမ္းမယ္” ဟု ေျပာေလသည္။ ဥပေဒေရးရာ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ကြၽန္မကို “မင္းကို ႐ိုက္ႏွက္တဲ့လူေတြက ဘယ္ဌာနမွာ လုပ္ၾကတာလဲ။ သူတို႔ရဲ႕ နာမည္ေတြက ဘာေတြလဲ။ ငါ့ကိုေျပာ၊ ႏိုင္ငံျခားဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြမွာ အားလုံးကို ငါတင္ၿပီး သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္မယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက လူသားဆန္တဲ့ ေနရာတစ္ခုလို႔ သူတို႔ေျပာၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီထဲမွာ ဘယ္မွာ လူသားဆန္ျခင္း ရွိလို႔လဲ။ ဒါက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈ စစ္စစ္ပဲ” ဟု ေမးေလသည္။ ကြၽန္မ၏ အတိဒုကၡက အက်ဥ္းသားမ်ားစြာ၏ ေဒါသကို ဆြေပးခဲ့ၿပီး သူတို႔က ေဒါသတႀကီး အံ့အားသင့္စြာ ေျပာၾကေလသည္- “ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အရမ္းရက္စက္ႏိုင္မယ္လို႔ ငါ လုံးဝ စိတ္မကူးမိခဲ့ဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး ေဖာက္ျပန္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို သူတို႔က်ဴးလြန္တာ ငါမယုံႏိုင္ဘူး။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တာက ေကာင္းတဲ့အရာပဲေလ၊ အဲဒါက လူေတြကို ျပစ္မႈေတြ မက်ဴးလြန္ဖို႔ ထိန္းေပးတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ဘာသာေရးလြတ္လပ္မႈရွိတယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာၾကတယ္မဟုတ္လား။ ဒါက ဘာသာေရးလြတ္လပ္မႈ မဟုတ္တာ အေသအခ်ာပဲ။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ေငြနဲ႔ အာဏာရွိရင္ အရာရာကို မင္းပိုင္ၿပီပဲ။ တကယ့္ရာဇဝတ္ေကာင္ေတြက လြတ္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး သူတို႔ကို ဘယ္သူမွ မဖမ္းရဲၾကဘူး။ ေသမိန္႔က်ခံထားရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြက အစိုးရအရာရွိေတြကို လာဘ္ထိုးလိုက္တာနဲ႔ လႊတ္ေပးခံရတာပဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာ တရားမွ်တမႈ ဒါမွမဟုတ္ တန္းတူညီမွ်မႈကို ရွာလို႔မေတြ႕ဘူးေဟ့...။” ထိုအခိုက္အတန္႔တြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤစကားမ်ားကို ကြၽန္မ အမွတ္မရဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ- “ယခု အခ်ိန္က်ေပၿပီ။ ဤမေကာင္းဆိုးဝါး၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ဆုတ္ၿဖဲဖို႔ရန္ႏွင့္ မ်က္စိကြယ္ေစျခင္း ခံခဲ့ရကာ ဆင္းရဲ ဒုကၡႏွင့္ အခက္အခဲမ်ိဳးစုံ ႀကံ့ႀကံ့ခံရၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ားကို ၎တို႔၏ နာက်င္မႈမွ ထၿပီး ဤဆိုးယုတ္ေသာ နတ္ဆိုးအိုအား ေက်ာခိုင္းခြင့္ေပးရန္ လူသားသည္ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက သူ၏ ခြန္အား အားလုံးကို စုစည္းၿပီးျဖစ္သည္၊ ဤအရာအတြက္ သူ၏ အားထုတ္မႈအားလုံးကို ဆက္ကပ္ျမႇဳပ္ႏွံၿပီးျဖစ္ကာ အဖိုးအခတိုင္းကို ေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၈)) “သင္တို႔သည္ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးကို အမွန္တကယ္ မုန္းတီးသေလာ။ သင္တို႔သည္ အမွန္တကယ္၊ ႐ိုးသားစစ္မွန္စြာ ယင္းကို မုန္းတီးသေလာ။ ငါသည္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ သင္တို႔ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေမးေလၿပီနည္း။ ငါသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤေမးခြန္းကို သင္တို႔အား အဖန္ဖန္ ေမးၿမဲေမးေနရသနည္း။ သင္တို႔၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး၏ မည္သည့္ပုံရိပ္ ရွိသနည္း။ ယင္းကို အမွန္တကယ္ ဖယ္ရွားၿပီးၿပီေလာ။ ၎ကို သင္တို႔၏ဖခင္အျဖစ္ သင္တို႔ အမွန္ပင္ မမွတ္ယူေပဘူးေလာ။ ငါ၏ေမးခြန္းမ်ားထဲက ငါ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို လူအေပါင္းတို႔ သိျမင္သင့္သည္။ ယင္းမွာ လူတို႔၏ ေဒါသကို ဆြေပးရန္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားတို႔အလယ္ ပုန္ကန္မႈကို လႈံ႕ေဆာ္ရန္ မဟုတ္၊ လူသားသည္ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ ထြက္ေပါက္ကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ရန္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူအားလုံးကို အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး၏ ေက်းကြၽန္ဘဝမွ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေျမာက္ေစခြင့္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၂၈)) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မအတြက္ ႀကီးမားေသာႏွစ္သိမ့္မႈ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရ၏ ရက္စက္၊ ဆိုးယုတ္ၿပီး မေကာင္းဆိုးဝါးဆန္ေသာ အႏွစ္သာသည္ ကြၽန္မခံစားခဲ့ရသည့္ ရက္စက္ေသာညႇဥ္းပန္းမႈမွတစ္ဆင့္ ေဖာ္ထုတ္ခံရႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဤအရာက မယုံၾကည္သူမ်ားအား တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အစိုးရက အမွန္တကယ္ မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို ျမင္ေတြ႕ခြင့္ေပးၿပီး အတူတကြႏိုးထလ်က္ ထိုနတ္ဆိုးအိုကို စက္ဆုပ္ကာ စြန္႔ပစ္ေစႏိုင္ေၾကာင္းတို႔ကို ကြၽန္မ လုံးဝစိတ္မကူးမိခဲ့ပါ။ ဤသည္မွာ အမွန္တကယ္ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ အနႏၲတန္ခိုးတို႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အတိတ္တြင္ ကြၽန္မက တ႐ုတ္ကြန္ုျမဴနစ္ပါတီကို ႀကီးျမတ္ေသာ အနီေရာင္ေနမင္း၊ လူတို႔၏ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ ျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရ၏ လူမဆန္ေသာ ႏွိပ္စက္မႈႏွင့္ ညႇဥ္းဆဲမႈတို႔ကို ဒုကၡခံရသူအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေနာက္တြင္ ၎အေပၚ ကြၽန္မ၏အျမင္က လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ ၎၏ လူ႔အသက္အား လုံးဝအေရးမထားမႈ၊ ဘုရားသခင္၏ ေ႐ြးခ်ယ္ခံမ်ားကို ၎က မည္သို႔ ႐ိုင္းစိုင္းၾကမ္းၾကဳတ္စြာ ႏွိပ္စက္ၿပီး ေကာင္းကင္ဘုံကို ဆန္႔က်င္ကာ အလြန္ဆိုး႐ြားေသာ ျပစ္မႈမ်ားကို က်ဴးလြန္ေနသည့္ ဝိညာဥ္ဆိုးတစ္ပါး ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ အမွန္တကယ္ ျမင္ခဲ့ရသည္- ၎သည္ နတ္ဆိုးမွ လူျပန္ဝင္စားျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္သည့္ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဖန္ဆင္းျခင္း၏ အရွင္ျဖစ္ၿပီး လူသားမ်ားသည္ အဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သည္မွာ သဘာဝက်ၿပီး မွန္ကန္သည္၊ သို႔တိုင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရက ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္ အကုန္လုံးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ဖယ္ရွားဖို႔ အသည္းအသန္ေမွ်ာ္လင့္ရင္း၊ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ဖမ္းဆီးၿပီး ညႇဥ္းဆဲဖို႔ မမွန္ကန္ေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို အကြက္ဆင္ေလသည္။ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မုန္းတီးၿပီး ဘုရားသခင္ကို ရန္မူသည့္ ၎တို႔၏ နည္းလမ္းမ်ား၏ ဆိုးယုတ္ေသာသဘာဝကို အကုန္အစင္ ေဖာ္ထုတ္ၿပီးျဖစ္ေလသည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရက အျဖည့္ခံအျဖစ္ အေစခံျခင္းႏွင့္အတူ၊ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၏ အႏွစ္သာရက ကြၽန္မအဖို႔ သာ၍ပင္ သိသာထင္ရွားလာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိ ႏွစ္ႀကိမ္ခံယူခဲ့ၿပီး ျဖစ္ရပ္ႏွစ္ခုလုံးတြင္ အလြန္႔အလြန္ႀကီးမားေသာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္းႏွင့္ အခက္အခဲမ်ားအျပင္ နတ္ဆိုး၏ လိုက္လံဖမ္းဆီးမႈကိုလည္း ဒုကၡခံရၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ တစ္ေလွ်ာက္လုံး၌ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ရန္ သူ၏အမႈေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္ရင္း တိုက္ခိုက္မႈႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡအလုံးစုံတို႔ကို တိတ္ဆိတ္စြာ ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက အမွန္တကယ္ ႀကီးျမတ္ပါသည္တကား။ ထိုအခိုက္အတန္႔တြင္ ထိုမေကာင္းဆိုး႐ြားတစ္သိုက္ကို ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ႏွင့္ ဉာဏ္ရွိသမွ်ျဖင့္ စက္ဆုပ္မိခဲ့ၿပီး အတိတ္တြင္ သမၼာတရားကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ကြၽန္မ မလိုက္စားမိခဲ့သည္ကို သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ကြၽန္မ၏ တာဝန္အား မျဖည့္ဆည္းခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရမိခဲ့သည္။ တစ္ေန႔တြင္ ကြၽန္မ ဤေနရာမွ အသက္ရွင္လ်က္ႏွင့္ ထြက္သြားႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ကြၽန္မ၏တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရာ၌ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သာ၍ျမႇဳပ္ႏွံမည္ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မ၏ႏွလုံးသားကို ဘုရားသခင္အား ရယူခြင့္ေပးမည္ဟု ကြၽန္မ မိမိဘာသာ စဥ္းစားခဲ့ပါသည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ ဆိုးယုတ္ေသာရဲမ်ားက ကြၽန္မကို ေနာက္ထပ္ ေလးႀကိမ္ စစ္ေဆးေမးျမန္းခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မထံမွ မည္သည့္အရာမွ် သူတို႔ မရႏိုင္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ သူတို႔က “ျပည္သူလူထု ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးကို ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း” ဟူသည့္ စြပ္စြဲခ်က္တစ္ခုကိုသာ အကြက္ဆင္ခဲ့ၾကၿပီး ယြမ္ေငြ ၅၀၀၀ သတ္မွတ္သည့္ တစ္ႏွစ္အာမခံျဖင့္ တရားရင္ဆိုင္မႈကို ဆိုင္းငံ့ရင္း ကြၽန္မကို ္လႊတ္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မမိသားစုက ကြၽန္မအတြက္ အာမခံေငြကို ပို႔ေပးခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၂၂ ရက္ေန႔၌ ကြၽန္မလြတ္လာခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္တြင္ ျပတင္းေပါက္ေပၚမွတစ္ဆင့္ ေရခဲမ်ားကိုေတြ႕သည့္အခါတိုင္း ကြၽန္မ၏ ႏွလုံးကခုန္စျမန္လာတတ္သည္။ ကြၽန္မ၏ အျမင္အာ႐ုံက သိသိသာသာ အားနည္းသြားသည္၊ ကြၽန္မ၏ အဆစ္ေရာင္ေရာဂါကလည္း ဆိုး႐ြားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ တကယ္ရလာခဲ့ေလသည္။ မၾကာခဏ အေအးဒဏ္ခံစားရၿပီး ႐ုတ္တရက္ ေၾကာက္စိတ္လြန္ကဲျခင္းေရာဂါမ်ားကို ကြၽန္မ ခံရေလ့ရွိသည္၊ ကြၽန္မ၏ လက္ႏွစ္ဖက္လုံး ထုံထိုင္းသြားခဲ့သည္၊ ကြၽန္မ၏မ်က္ႏွာက အေရးျပားတစ္လႊာ ကြာက်သြားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မကို အိပ္စက္ရာမွ လန္႔ႏိုးေစသည္အထိ ကြၽန္မ၏ ေပါင္အတြင္းပိုင္းတြင္ မခံမရပ္ႏိုင္ေသာ နာက်င္မႈ မၾကာခဏ ရွိခဲ့ေလသည္။ ဤအရာအားလုံးမွာ ထိုနတ္ဆိုးမ်ား၏ ညႇဥ္းဆဲမႈ သက္ေသျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရ၏ လူမဆန္စြာ ရက္စက္ေသာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈကို ႀကဳံရၿပီးသည့္ေနာက္၊ ခႏၶာ၏ ညႇဥ္းဆဲမႈမ်ိဳးစုံကို ကြၽန္မ ဒုကၡခံခဲ့ရေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ႏွင့္ ကြၽန္မ၏ ဆက္ဆံေရးတြင္ ပိုမိုနီးကပ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာ၊ အနႏၲတန္ခိုး၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းတို႔ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ပိုမိုလက္ေတြ႕က်သည့္ သိနားလည္မႈတစ္ခုကို ရရွိခဲ့ကာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္ရန္ ကြၽန္မ၏ သႏၷိ႒ာန္က အားေကာင္းလာခဲ့ေလသည္။ ကြၽန္မ၏ က်န္ရွိသည့္ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္လာဖို႔ ႀကိဳးစားရန္ ကြၽန္မ သႏၷိ႒ာန္ခ်ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရ၏ ရက္စက္ေသာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈမွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ ဂ႐ုစိုက္မႈႏွင့္ ကြယ္ကာမႈတို႔ကို ကြၽန္မ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က လမ္းခရီး၏ ေျခလွမ္းတိုင္းတြင္ ကြၽန္မကို ခြန္အားႏွင့္ ယုံၾကည္ျခင္းေပးလ်က္သာ လမ္းမျပခဲ့လွ်င္၊ ကြၽန္မဒုကၡခံခဲ့ရသည့္ လူမဆန္ေသာ ညႇဥ္းပန္းမႈႏွင့္ ညႇဥ္းဆဲမႈအားလုံးကို ကြၽန္မ လုံးဝ ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ခဲ့လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ဤတစ္မူထူးေသာ အေျခအေနအား ကြၽန္မ၏ ေတြ႕ႀကဳံျခင္းအားျဖင့္ တ႐ုတ္ကြန္ုျမဴနစ္ပါတီမွာ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္သည့္၊ ဘုရားသခင္ကို ရန္မူသည့္ စာတန္နတ္ဆိုးသာျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ အျပည့္အဝ သိျမင္လာခဲ့ရသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ဘုရားမဲ့ႏိုင္ငံအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖို႔ႏွင့္ ကမာၻေလာကကို သိမ္းပိုက္ဖို႔အတြက္ ၎၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈတြင္၊ ဘုရားသခင္ကို ဤကမာၻေလာကမွ ေမာင္းထုတ္ဖို႔ရန္ ၎သည္ ရပ္တန္းကမရပ္ဘဲ သူလုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသမွ် အရာတိုင္းကို လုပ္ေဆာင္ေလသည္။ ၎သည္ ဘုရားသခင္၏ေနာက္လိုက္မ်ားအားလုံးကို ေခ်မႈန္းသုတ္သင္ဖို႔၊ ၎တို႔အားလုံးကို သူ၏ ပိုက္ကြန္ျဖင့္ ဖယ္ရွားပစ္ၿပီးသကာလ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို လုံးဝဖ်က္သိမ္းဖို႔ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္အတူ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္သည့္သူမ်ားကို ၎က အ႐ူးအမူး လိုက္လံ၊ ဖမ္းဆီးကာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းေလသည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရသည္ အမွန္ပင္ အလြန္႔အလြန္ ဆိုးယုတ္ပါသည္တကား။ ၎သည္ လူတို႔ကို အေကာင္လိုက္ဝါးမ်ိဳသည့္ ဘီလူးသရဲစီးေသာ သားရဲတစ္ေကာင္ထက္ ဘာမွ်မပိုပါ- ၎သည္ စဥ္းလဲေသာသူ၊ ေကာင္းကင္ဘုံကို ဖီဆန္ကာ၊ တရားမွ်တမႈကို ကဖ်က္ယဖ်က္လုပ္ၿပီး၊ မေကာင္းမႈကို လုပ္ေစႏိုင္စြမ္းရွိသည့္ အေမွာင္၏ ဆိုးယုတ္ေသာအင္အားစု ျဖစ္ေလသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ သာမန္လူေကာင္းမ်ားကို ဖိႏွိပ္ကာ ေစာ္ကားေနၾကသည့္ မေကာင္းမႈျပဳသူမ်ားကို တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အစိုးရက စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခြင့္ေပးၿပီး သူတို႔ကို ဥပေဒေရးရာႏွင့္ အစိုးရအာဏာကိုပင္ ေဝမွ်ခံစားေစၾကေလသည္။ ျပည့္တန္ဆာမႈ၊ ေလာင္းကစားႏွင့္ မူးယစ္ေမွာင္ခိုမႈတို႔၌ ၎တို႔ ပါဝင္ၾကကာ လူးဆိုးဂိုဏ္းဝင္မ်ား၊ လူလိမ္လူညစ္မ်ားႏွင့္ အေရာဝင္ၿပီး အားအားယားယား ေလွ်ာက္လည္ၾကေလသည္။ ၎တို႔၏ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကိုပင္ သူတို႔ ကူညီကာကြယ္ေပးၾကေလသည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရက ို အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ဖိႏွိပ္ရင္းႏွင့္ ဖမ္းဆီးရင္း၊ ယုံၾကည္သူမိသားစုမ်ားစြာ တစ္စစီၿပိဳကြဲကာ၊ ခ်စ္ခင္ရသူမ်ား တကြဲတျပားစီ လူစုကြဲၾကရၿပီး သူတို႔ အိမ္ကိုမျပန္ႏိုင္ၾကသည္အထိ ရက္စက္စြာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းရင္း ၎၏ ရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္သည္မွာ ဘဝတြင္ လမ္းမွန္ကိုေလွ်ာက္ၾကသည့္ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္သူမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔ထဲမွ မ်ားစြာတို႔သည္ အေျခမခ်ႏိုင္ၾကဘဲ အိမ္မွေဝးရသည့္ အေျခမဲ့အေနမဲ့ ဘဝတစ္ခုကို ဆိုက္ေရာက္ၾကရေပမည္။ အျခားသူမ်ားသည္ ရက္စက္ေသာ ညႇဥ္းဆဲမႈကို ခံေနၾကရဆဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၌ သူတို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ သြက္ျခာပါဒျဖစ္သည္အထိ သို႔မဟုတ္ ေသသည္အထိပင္ အ႐ိုက္ႏွက္ခံၾကရေလသည္။ … တ႐ုတ္ကြန္ုျမဴနစ္ပါတီအစိုးရသည္ ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ လူမဆန္သူ၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လူသတ္သမား၊ နတ္ဆိုး၊ စာတန္ျဖစ္သည္မွာ မ်ားစြာထင္ရွားေနေပသည္။ အဆုံးသတ္တြင္ ၎က်ဳးလြန္ခဲ့ၿပီးသည့္ အလြန္ဆိုး႐ြားေသာ အျပစ္မ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို လြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ဟိုးအရင္ကတည္းက ေျပာဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္- “မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ အသိုက္သည္ ဘုရားသခင္၏ အပိုင္းပိုင္း ဆုတ္ၿဖဲျခင္းကို ဧကန္မုခ် ခံရလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ နံေဘးတြင္ ရပ္ရၾကလိမ့္မည္— သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ၾကၿပီး ဤကြၽန္မ်ား၏ အင္ပါယာႏွင့္ မသက္ဆိုင္ၾကေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဤအေမွာင္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းကို သူ၏ အ႐ိုးမ်ားထိတိုင္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာၿပီး ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အံသြားခဲႀကိတ္သည္၊ ဤဆိုးယုတ္သည့္ အလြန္ယုတ္မာေသာ ေႁမြအိုအေနျဖင့္ တစ္ဖန္ လုံးဝ မထႂကြဖို႔ရန္ႏွင့္ လူသားကို တစ္ဖန္ လုံးဝ မႏွိပ္စက္ရန္အလို႔ငွာ၊ ယင္းအေပၚ သူ၏ ေျခမ်ားကိုခ်ဖို႔ စိတ္ထက္သန္ေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ယင္း၏ အတိတ္က လုပ္ရပ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္မည္မဟုတ္၊ လူသားအား ၎၏ လွည့္ျဖားမႈကို သည္းခံလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ေခတ္ကာလမ်ား တစ္ေလွ်ာက္ ၎၏ အျပစ္ တစ္ခုစီတိုင္းအတြက္ ဆပ္ေပးေစလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဆိုးညစ္မႈအားလုံး၏ ဤေခါင္သူႀကီးအား^၁ စိုးစဥ္းမွ် အသက္ရွဴေခ်ာင္ခြင့္ ေပးလိမ့္မည္မဟုတ္၊ သူသည္ ၎ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၈)) ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ ခ်ီးက်ဴးျခင္းတို႔ျဖင့္ ထိုက္တန္ၿပီး၊ စာတန္၏ ႏိုင္ငံကို သူ ေမာင္းထုတ္ကာ ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။ ဤကမာၻေျမေပၚတြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းအသေရသည္ စၾကၤဝဠာတစ္ခြင္လုံး ဧကန္မုခ် ပ်ံ႕ႏွံ႔ပါလိမ့္မည္။

ေအာက္ေျခမွတ္စု(မ်ား)-

၁။ “ဆိုးညစ္မႈအားလုံး၏ ေခါင္သူႀကီး” သည္ နတ္ဆိုးအိုကို ရည္ၫႊန္းသည္။ ဤစကားစုသည္ အလြန္အမင္း မႏွစ္သက္ျခင္းကို ေဖာ္ျပသည္။