လင္မင္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မလက္ခံခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္စိတ္အားထက္သန္တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ခဏခဏဖတ္တယ္။ အစည္းအေဝးေတြသြားတယ္။ တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို အစည္းအေဝးအုပ္စုတခ်ိဳ႕ကို ဦးေဆာင္ခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကို သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔လည္း ခဏခဏ အားေပးတိုက္တြန္းၿပီး ကြၽန္မကို ေရေလာင္းသင္းေထာက္အျဖစ္ ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ ျပင္ဆင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တန္ဖိုးအထားခံရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ကြၽန္မ ႏွစ္သက္ခဲ့တာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ အားစိုက္ခဲ့ပါတယ္။ လူတိုင္းက ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေလးစားၿပီး ကြၽန္မမွာ အစြမ္းအစေကာင္းရွိတယ္၊ ယုံၾကည္တာ အခ်ိန္တိုေလးပဲရွိေသးေပမဲ့ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ႏိုင္ၿပီး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္တယ္၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ေျပာေစခ်င္ခဲ့ပါတယ္။

မၾကာခင္မွာပဲ အစ္မေရွာင္က်န္းက ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္ကို ေျပာင္းလာတယ္။ အစေတာ့ ကြၽန္မက သူ႔ကိုေရေလာင္းၿပီး သူနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ ဦးေဆာင္ရတယ္။ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အသင္းေတာ္က ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပတယ္။ သူက ေကာင္းေကာင္းလိုက္စားတယ္၊ အစြမ္းအစေကာင္းရွိတယ္၊ သမၼာတရားကို သန္႔သန္႔စင္စင္နဲ႔ လက္ခံရရွိတယ္လို႔ သူမ်ားေတြက ျမင္ၾကတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို ေရေလာင္းသင္းေထာက္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို အထင္ႀကီးေလးစားတာ၊ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို တန္ဖိုးထားတာကို ကြၽန္မ ျမင္ၿပီး ကြၽန္မက အေမ့ေလ်ာ့ခံရလိုက္ရသလို ခံစားမိတယ္။ မနာလိုျဖစ္ၿပီး အရမ္းဝမ္းနည္းတာေပါ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ေရွာင္က်န္းက ဒီမွာမရွိရင္ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔အစားငါ့ကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အခု သူက ေရာက္လာၿပီး ငါ့ရဲ႕ ဂုဏ္က်က္သေရကို ခိုးယူသြားတယ္။ သူက နည္းနည္းသာ ဆက္ၿပီး ေလ့က်င့္ရင္ ငါ့ကို ေက်ာ္သြားမွာပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို ပိုၿပီးေတာ့ အထင္ႀကီးေလးစားၾကမွာပဲ” ေပါ့။ စဥ္းစားၾကည့္ေလေလ၊ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ေလေလျဖစ္ၿပီး အိပ္လို႔မရတဲ့အထိပဲ။ ေခါင္းေဆာင္က ေရွာင္က်န္းကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးတာကို တားဆီးဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေရွ႕မွာ ကြၽန္မ ခဏခဏေျပာတယ္။ “ေရွာင္က်န္းက ယုံၾကည္တာ မၾကာေသးဘူး။ ဒီေတာ့ သမၼာတရားကို သူနားမလည္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ျပႆနာေတြကို သမၼာတရားနဲ႔ မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး။ သူက ေရေလာင္းအလုပ္နဲ႔ မသင့္ေတာ္ဘူး” ေပါ့။ ကြၽန္မက မနာလိုျဖစ္တဲ့ အေျခအေနမွာရွိေနတာကို ေခါင္းေဆာင္က ေတြ႕သြားၿပီး ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ကြၽန္မ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပၿပီး ကြၽန္မက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို လိုခ်င္တယ္၊ သူမ်ားေတြကို မနာလိုျဖစ္တယ္၊ သူမ်ားေတြက ကြၽန္မထက္ သာသြားမွာကို မၾကည့္ႏိုင္ဘူး၊ ဒါေတြက မေကာင္းတဲ့လူ႔သဘာဝရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ေတြပဲလို႔ ေျပာတယ္။ ေရွာင္က်န္းကို မနာလိုျဖစ္တာက မွားတယ္၊ ဘုရားက ဒါကို မုန္းတယ္၊ ကြၽန္မက ဒီလိုဆက္သြားလို႔မျဖစ္ဘူးဆိုတာ သိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မက အျပင္ပန္းမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခဲ့ၿပီး ေရွာင္က်န္းအေၾကာင္း မေျပာေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ သူ႔အေပၚ မနာလိုျဖစ္ေနတာကို လြတ္မခ်ႏိုင္ဘူး။ တစ္ခါတေလမွာ သူက အလုပ္က ကိစၥေတြအေၾကာင္းမသိေတာ့ ကြၽန္မကို ေမးတယ္။ လူသစ္ေတြကို ပံ့ပိုးဖို႔ ကြၽန္မကို စီစဥ္ေပးတယ္။ ဒါက ကြၽန္မကို ေတာ္ေတာ္မခ်င့္မရဲျဖစ္ေစတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ကြၽန္မက ရွင့္ကို ေရေလာင္းေပးခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု ရွင္က ရာထူးရွိၿပီး ကြၽန္မကို အမိန္႔ေပးတယ္။ ကြၽန္မက ရွင့္အမိန္႔ေတြကို နာခံရမွာလား။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္၊ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွင့္ထက္ေတာ့” မညံ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆာနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ငါ ပိုၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔လိုတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ငါက ေရွာင္က်န္းထက္သာတယ္လို႔ သူတို႔ ထင္ၾကမွာပဲ။ ဒါဆို သူတို႔ေလးစားတာကို ငါပိုၿပီး ရမယ္” ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက အခက္အခဲေတြ၊ ဒုကၡခံစားရတာေတြကို ျမင္တဲ့အခါတိုင္း ကြၽန္မက ဒါေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ႀကိဳတင္ၿပီးရွာတယ္။ ကြၽန္မက ေကာင္းေကာင္း မိတ္သဟာယျပဳႏိုင္တယ္လို႔ လူတိုင္းကေျပာၿပီး ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။

တစ္ခါေတာ့ ေရွာင္က်န္းက လ်န္က်င္းရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ လ်န္က်င္းက လက္မခံဘူး။ အစည္းအေဝးမွာ ေရွာင္က်န္းအေပၚ တစ္ဖက္သတ္အျမင္ေတြ၊ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဒါကိုၾကားရေတာ့ ေပ်ာ္သြားတာေပါ့။ “လူတိုင္းက သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထင္ျမင္ခ်က္ေတြရွိတာကို ျမင္ရတာ ေကာင္းတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲမွာ သူက ေနရာရွိမွာမဟုတ္ဘူး” ေပါ့။ လ်န္က်င္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မက အျမန္ဝင္ေျပာလိုက္တယ္။ “ကြၽန္မလည္း ေရွာင္က်န္းကို အေကာင္းျမင္တာမရွိဘူး။ အခုသူက ေရေလာင္းသင္းေထာက္ျဖစ္ၿပီဆိုေတာ့ သူက တခ်ိဳ႕အရာရွိေတြလိုမ်ိဳး ျပဳမူတယ္လို႔ ထင္တယ္။ သူက ကြၽန္မကို အၿမဲတမ္း အမိန္႔ေတြေပးတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။ ကြၽန္မေျပာၿပီးသြားေတာ့ လ်န္က်န္းနဲ႔ တျခားအစ္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက သေဘာတူတယ္။ ေရွာင္က်န္းက အေပၚယံအေတြ႕အႀကဳံေတြရွိၿပီး ကိစၥေတြကိုနားမလည္ဘူး၊ စကားေျပာတာ က်ယ္လြန္းတယ္လို႔ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္မေျပာတာကို ၾကားၿပီးေတာ့ လ်န္က်န္းရဲ႕ ေရွာင္က်န္းအေပၚ တစ္ဖက္သတ္အျမင္က ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ႀကီးလာတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစည္းအေဝးမွာ ေရွာင္က်န္းက မိတ္သဟာယဖြဲ႕တဲ့အခါ လ်န္က်န္းက မၾကည္မသာတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ နားေထာင္တယ္။ တစ္ခါတေလမွာ သူက အေသးအဖြဲကိစၥေတြကို ေရွာင္က်န္းနဲ႔ အဆက္မျပတ္ျငင္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေရွာင္က်န္းက စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ရၿပီး အသင္းေတာ္အသက္တာကိုလည္း အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မက လ်န္က်န္းကို ေရွာင္က်န္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ဆက္ဆံသင့္တယ္ဆိုၿပီး သာမန္ကာလွ်ံကာနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္တယ္။ လ်န္က်န္းက ေရွာင္က်န္းနဲ႔အၿမဲတမ္းျငင္းခုံတယ္။ ဒီဟာေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္းရဲ႕ အေျခအေနကို ေသခ်ာေပါက္ ထိခိုက္တာေပါ့။ သူက အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ဖို႔ပ်က္ကြက္ရင္ သူက လူစားထိုးခံရမွာေလ။ ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို သိပ္အထင္ႀကီးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေရွာင္က်န္းရဲ႕ အေျခအေနက အျမန္ေျပာင္းလဲသြားေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ၾသသြားတယ္။ သူက သူ႔တာဝန္မွာ တာဝန္ယူၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္ေနတုန္းပါပဲ။ တရားမွ်တမႈအသိစိတ္ရွိတုန္းပါပဲ။ သုံးေလးလၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေရွာင္က်န္းက အသင္းေတာ္ကို ဦးေဆာင္ဖို႔ အေ႐ြးခံရတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက အရာရာတိုင္းအတြက္ သူ႔ဆီကိုသြားတယ္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိခိုက္မိတယ္။ ကြၽန္မက ေတြးတယ္။ “ျပႆနာတခ်ိဳ႕ကို ငါေျဖရွင္းႏိုင္တယ္။ ငါက သူ႔ထက္ မညံ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခု သူက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတယ္။ အခုကစၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔ႏွလုံးသားထဲမွာသူပဲရွိေနေတာ့မွာ။ ငါမဟုတ္ဘူး” ဆိုၿပီးေတာ့။ ကြၽန္မ ဒီလိုေတြးရင္းနဲ႔ မနာလိုျဖစ္ၿပီး အတိုက္အခံျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အစည္းအေဝးေတြမွာ ကြၽန္မ သူ႔ကို စကားမေျပာခ်င္ဘူး။ သူ႔မိတ္သဟာယက မရွင္းလင္းတာ၊ တခ်ိဳ႕အလုပ္က ေကာင္းေကာင္းမၿပီးတာကို ျမင္တဲ့အခါ ကြၽန္မက ဖာေထးၿပီးလုပ္ေပးဖို႔၊ ျပင္ေပးဖို႔ မႀကိဳးစားဘူး။ ကြၽန္မက သူ႔ကို နာမည္ပ်က္ေအာင္ သူ႔ျပႆနာေတြကိုေတာင္ ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ပစ္မွတ္ထားခဲ့တယ္။

တစ္ခါေတာ့ အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ အစ္မႏွစ္ေယာက္က သူတို႔ရဲ႕ မတူတဲ့အျမင္ေတြေၾကာင့္ ျငင္းခုံၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အသင္းေတာ္အသက္တာကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ဒါကို ေရွာင္က်န္းဆီကို ကြၽန္မ သတင္းပို႔လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက တျခားကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၿပီး ဒါကို အခ်ိန္မီေျဖရွင္းဖို႔ မိတ္သဟာယမျပဳႏိုင္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက ဒီျပႆနာကိုပဲ တြယ္ကပ္ၿပီး သူက လက္ေတြ႕အလုပ္ကိုမလုပ္ဘူးဆိုၿပီး လူတိုင္းရဲ႕ေရွ႕မွာေျပာလိုက္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို အထင္မႀကီးေတာ့ေအာင္ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ တခ်ိဳ႕လူေတြက ဒါကိုၾကားၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ျပႆနာေတြမေျဖရွင္းလို႔ဆိုၿပီး အျပစ္တင္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေရွာင္က်န္းက နည္းနည္း အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အရွက္ရသြားတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစည္းအေဝးေတြမွာ ေရွာင္က်န္းရွိေနတဲ့အခါ ကြၽန္မက သူနဲ႔ အၿမဲတမ္း ယွဥ္ၿပိဳင္တယ္။ သူ႔ကို နာမည္ပိုပ်က္ၿပီး လူတိုင္းက ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေလးစားေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ျပႆနာရွိရင္ ကြၽန္မက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ဘယ္အပိုင္းက ဒါကို ေျဖရွင္းေပးတယ္ဆိုတာ အျမန္အေျဖရွာၿပီး အရင္ဦးဆုံး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးတယ္။ ေရွာင္က်န္းက ကြၽန္မအရင္လုပ္ၿပီး ကြၽန္မက ႂကြားလုံးထုတ္ဖို႔ အခြင့္အေရးမရွိမွာကို ေၾကာက္ေနခဲ့တာေပါ့။ ကြၽန္မက ျပႆနာကို ေျဖရွင္းလိုက္တာကို ေရွာင္က်န္းကျမင္ေတာ့ သူက ထပ္ၿပီး မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မက ခဏခဏႂကြားဝါေတာ့ လူတိုင္းက ကြၽန္မကို ေလးစားၾကတယ္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အစည္းအေဝးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက သူတို႔အာ႐ုံကိုကြၽန္မအေပၚမွာ ဗဟိုျပဳထားတယ္။ ကြၽန္မက မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး သူတို႔မွာရွိတဲ့ အေျခအေန၊ အခက္အခဲတစ္ခုခုကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို သတိေပးတယ္။ ကြၽန္မက ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ ရာထူးေနရာေနာက္လိုက္ေနၿပီး အႏၲိခရစ္လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနတယ္ဆိုၿပီးေတာ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက အေလးအနက္မထားခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရွာင္က်န္းက သူ႔တာဝန္မွာ ပိုၿပီး စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာၿပီး အစည္းအေဝးေတြမွာ သိပ္မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ေတာ့ဘဲ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမွာရွိေနတယ္။ သူ႔တာဝန္ကို လႊဲယူလိုက္တာက ကြၽန္မအတြက္ ပိုေကာင္းမယ္လို႔ သူကေျပာတယ္။ သူက သုံးေလးခါေလာက္ အလုပ္ထြက္ဖို႔ေတာင္ ေတာင္းဆိုတယ္။ အဆုံးမွာေတာ့ သူက မေကာင္းတဲ့အေျခအေနမွာရွိေနၿပီး သူ႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းမထမ္းေဆာင္တာေၾကာင့္ အထုတ္ခံလိုက္တယ္။ ကြၽန္မက သိသြားေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရွာင္က်န္းက အထုတ္ခံလိုက္ရၿပီ။ အခု သူက ငါ့ထက္မသာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါက သူ႔ထက္ပိုညံ့တယ္လို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ထင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး” ေပါ့။

မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္မေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မအျပဳအမူကို သိသြားၿပီး ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔လာတယ္။ သူက ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္မွာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ေနရာကေန မေနတဲ့အတြက္၊ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ေရွာင္က်န္းနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့အတြက္ သူ႔ကို ခဏခဏ ေသးသိမ္ေစၿပီး၊ ေဝဖန္အျပစ္တင္ၿပီး၊ ဖယ္ၾကဥ္ၿပီးေတာ့ ဒါေတြေၾကာင့္မို႔ သူက အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၿပီး စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာၿပီးေတာ့ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္တဲ့အတြက္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔ကို အလုပ္ထြက္ခ်င္ေအာင္လုပ္တဲ့အတြက္ဆိုၿပီး ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ သူ႔ကိုတိုက္ခိုက္တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစပါတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို အျပင္ပန္းကေန ေျဖရွင္းေပးတာက ကြၽန္မကို တာဝန္သိတတ္တဲ့ပုံစံျဖစ္ေစေပမဲ့ တကယ္တမ္းက ႂကြားဝါေနၿပီး သူမ်ားေတြကို ကိုယ့္ေရွ႕ကိုေခၚေဆာင္ေနတာျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း ေခါင္းေဆာင္က ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ေခါင္းေဆာင္က တာဝန္ကေန ကြၽန္မကို ထုတ္ၿပီး တျခားလူေတြနဲ႔ခြဲလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ဖို႔ ေျပာတယ္။ အျပင္ပန္းမွာေတာ့ ကြၽန္မက လက္ခံၿပီး နာခံခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အတြင္းမွာေတာ့ တရားမမွ်တသလို ခံစားရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ကြၽန္မကို အျပစ္ဒဏ္ေပးဖို႔ ျပႆနာလုပ္ေနတယ္လို႔ ထင္တာေပါ့။ အစည္းအေဝးေတြမွာ ကြၽန္မရဲ႕ မေက်နပ္မႈကို ဖြင့္ခ်တယ္။ ကြၽန္မေခါင္းေဆာင္က စည္းမ်ဥ္းေတြကို မလိုက္နာဘူး၊ ကြၽန္မကို စိတ္ထင္သလို အျပစ္ဒဏ္ေပးတယ္ စသျဖင့္ ေျပာဆိုတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ လူတိုင္းက ကြၽန္မဘက္ကိုပါၿပီး ေခါင္းေဆာင္ကို ေဝဖန္အျပစ္တင္ၾကတယ္။ ကြၽန္မက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္တာေၾကာင့္၊ အုပ္စုဖြဲ႕တာေၾကာင့္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ေတြ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သုံးေလးခါ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နည္းနည္းေလးမွ မဆင္ျခင္၊ ေနာင္တမရတာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးမွာ အသင္းေတာ္ကေန ထုတ္ပယ္ခံလိုက္ရတယ္။

ဒီအစီအစဥ္ကို ကြၽန္မၾကားေတာ့ အံ့အားသင့္သြားတယ္။ အရမ္းကို နာက်င္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ငိုခဲ့ရတာ။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ့အတြက္ေတာ့ လုံးဝ သြားၿပီပဲ။ အသင္းေတာ္အသက္တာကို ရွင္သန္ၿပီး တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကယ္တင္ျခင္း ခံရမွာမဟုတ္ဘူး။” ကြၽန္မက ဘုရားအိမ္ေတာ္ကေန ထုတ္ခံရတာေၾကာင့္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတဲ့အခါမွာ ဘုရားရဲ႕ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ကို ကြၽန္မ မခံစားရဘူး။ ေသေနသလိုမ်ိဳးပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္တဲ့ အခ်က္ကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ နာက်င္မႈနဲ႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈအျပင္ နာက်ည္းခ်က္ေတြ အတိုက္အခံေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “ငါက တကယ္ကို မေကာင္းမႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့တာလား။ ဒီေလာက္ဆိုးတာလား။ ငါက ဘယ္လိုႂကြားဝါေနတာလဲ။ ငါ့မိတ္သဟာယအားလုံးက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ အေျခခံတာမဟုတ္ဘူးလား။ ၿပီးေတာ့ ငါက ဘုရားကို ယုံၾကည္တာ ေလးႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္။ သမၼာတရားကို နားမလည္ေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈနည္းနည္း ေဖာ္ျပၿပီး မေကာင္းမႈနည္းနည္းလုပ္ရင္ေတာင္ ဒါက ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တာပဲ။ ငါ့ကို ရွင္းပစ္ဖို႔ မတန္ပါဘူး။ မဟုတ္ဘူးလား။ ငါ့ကို ဒီလိုကိုင္တြယ္တာ မၾကမ္းလြန္းဘူးလား” ေပါ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားေလေလ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေလေလပဲ။ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ဘူး၊ အဆုံးသတ္ပန္းတိုင္မရွိေနဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မ မ်က္ရည္ေတြက ထိန္းလို႔မရေအာင္ စီးက်လာတယ္။ ရက္ေတြနဲ႔ခ်ီၿပီး မစားႏိုင္ မအိပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မေခါင္းက ပြင့္ကြဲထြက္လာသလို နာတယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိသလို ခံစားမိခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “ဘဝက အရမ္းနာက်င္ရေတာ့ ေသလိုက္ၿပီး အားလုံးကို အဆုံးသတ္လိုက္တာ ပိုေကာင္းတယ္” ေပါ့။

သုံးေလးရက္ၾကာေတာ့ အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို လာေတြ႕တယ္။ သူက ကြၽန္မရဲ႕ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္မ်က္ႏွာကိုျမင္ၿပီး အားနည္းေနတဲ့အသံကိုၾကားၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက အပ်က္သေဘာေဆာင္ေနတဲ့ အေျခအေနမွာရွိေနေသးတာကို သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူက ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သူကေျပာတယ္။ “ဒီလိုပတ္ဝန္းက်င္ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ အရင္းအျမစ္ကို သိလာၿပီး ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မတို႔ နားမလည္ရင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ မဆင္ျခင္ရင္ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ရလဒ္ေတြကိုပဲ ထည့္စဥ္းစားၿပီး မတက္မႂကြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ရင္ ကြၽန္မတို႔က ဒီလိုဆက္သြားရင္ ဘုရားက မုန္းတီးတာကို တကယ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရမွာပါ” တဲ့။ သူက ေျပာေသးတယ္။ “နိနေဝၿမိဳ႕က လူေတြရဲ႕ မေကာင္းမႈေတြက ဘုရားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔အျပစ္ေတြကို အမွန္တကယ္ဝန္ခံၿပီး ဘုရားထံမွာ ေနာင္တရတဲ့အခါ ဘုရားက သူ႔ရဲ႕ အမ်က္ေဒါသကို ႐ုတ္သိမ္းၿပီး သူတို႔ကို သက္ညႇာခဲ့တယ္” တဲ့။ အဲဒီအစ္မရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ နည္းနည္း သက္သာရာရသြားတယ္။

သူထြက္သြားၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္စာအုပ္ကို ဖြင့္ၿပီး ဒီအပိုဒ္ကို ဖတ္တယ္။ “နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္က မည္မွ်ပင္ စိတ္ဆိုးခဲ့ပါေစ သူတို႔သည္ အစာေရွာင္ျခင္းကို ေၾကညာခဲ့ၿပီး ျပာမ်ားႏွင့္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္ သူ၏ႏွလုံးသားသည္ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ့ေျပာင္းလာၿပီး သူ၏စိတ္ကို သူစတင္ေျပာင္းခဲ့၏။ သူတို႔၏ၿမိဳ႕ကို သူဖ်က္ဆီးမည့္အေၾကာင္း သူတို႔ကို ေၾကညာလိုက္သည့္အခါ- သူတို႔၏အျပစ္မ်ားအတြက္ သူတို႔၏ဝန္ခံျခင္းႏွင့္ ေနာင္တရျခင္းတို႔ မတိုင္ခင္အခ်ိန္၌- ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို ေဒါသထြက္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ေနာင္တရသည့္ လုပ္ရပ္တသီတသန္းႀကီးကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးသည္ႏွင့္ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္၏ေဒါသသည္ သူတို႔အတြက္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းအျဖစ္ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။...ဘုရားသခင္က လူတို႔အား ေအာက္ပါအေၾကာင္းမ်ားကိုေျပာဖို႔ သူ၏သေဘာထားကို အသုံးျပဳခဲ့သည္- ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို သည္းမခံျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သူတို႔အေပၚမွာ သနားက႐ုဏာ မျပလိုျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ စင္စစ္အားျဖင့္ လူတို႔က ဘုရားသခင္အေပၚ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရျခင္းသာ ရွားပါးေနျခင္းျဖစ္၏၊ ထို႔ျပင္ လူတို႔က မိမိတို႔၏ဆိုးယုတ္သည့္လမ္းမ်ားကို အမွန္တကယ္ထားခဲ့ၿပီး မိမိတို႔၏လက္ထဲမွာရွိသည့္ အဓမၼအမႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ျခင္းက ရွားပါးေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ဘုရားသခင္က လူသားကို ေဒါသထြက္သည့္အခါ လူသားသည္ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရႏိုင္ဖို႔ သူေမွ်ာ္လင့္၏။ လူသား၏ စစ္မွန္သည့္ ေနာင္တကို ျမင္ရဖို႔ သူဧကန္အမွန္ေမွ်ာ္လင့္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္လာပါက သူသည္ လူသားအေပၚ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို ရက္ရက္ေရာေရာ ဆက္လက္၍ ခ်ေပးသနားမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ လူသား၏ ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူက ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ျဖစ္ပြားေစေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကို နားေထာင္ၿပီး သူ႔ေရွ႕၌ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရသူမ်ားအေပၚ၊ ထို႔ျပင္ မိမိတို႔၏ဆိုးယုတ္သည့္လမ္းမ်ားကို ေရွာင္ၿပီး မိမိတို႔လက္ထဲရွိ အဓမၼအမႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ႏိုင္သည့္သူတို႔အေပၚ၌မူ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔ကို ခ်ေပးသနားသည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ားအေပၚ သူ၏ဆက္ဆံမႈတြင္ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားကို အလြန္ပင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ထားသည္။ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔ကို ရရွိဖို႔ လုံးဝမခဲယဥ္းေပ။ သူေတာင္းဆိုသည့္အရာမွာ စစ္မွန္သည့္ ေနာင္တျဖစ္သည္။ လူတို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္လမ္းမ်ားကို ေရွာင္ၿပီး မိမိတို႔လက္ထဲရွိ အဓမၼအမႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္လွ်င္ ဘုရားသခင္က သူ၏ႏွလုံးသားကို ေျပာင္းလဲမည္ျဖစ္ၿပီး သူတို႔အေပၚ သူ၏သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲမည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္တို႔ထိျခင္းခံရတယ္။ နိနေဝၿမိဳ႕သားေတြက မေကာင္းမႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ၿပီး ဘုရားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့တယ္။ ဘုရားက သူတို႔ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ကပ္ေဘးေတြ ေစလႊတ္မွာ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ေယာနရဲ႕ ေၾကညာခ်က္ကိုၾကားေတာ့ သူတို႔ဟာ အျပစ္ေတြကို ႐ိုး႐ိုးသားသား ဝန္ခံႏိုင္ၿပီး ေနာင္တရႏိုင္တယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈကို ရပ္တန႔္ၿပီး မေကာင္းမႈကို မလုပ္ဘဲေနႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္က သူ႔စိတ္ကို ေျပာင္းလဲၿပီး သည္းခံျခင္းႏွင့္ ၾကင္နာျခင္းကို သူတို႔ကို ျပခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈေတြက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ပစ္မွားခဲ့တာေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ကေန ရွင္းလင္းခံလိုက္ရတယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္မအေပၚ ဘုရားရဲ႕ အမ်က္ေဒါသပဲ။ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဖယ္ရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့စိတ္သေဘာထားကို သတိျပဳမိၿပီး စစ္မွန္စြာ ေနာင္တရေစခ်င္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဘာလုပ္ခဲ့လဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္မၾကည့္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အျပစ္ေတြကို ဝန္ခ်ၿပီး ေနာင္တရတာေတြ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက အပ်က္သေဘာေဆာင္ေနၿပီး ဆန္႔က်င္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ေသျခင္းနဲ႔ ဘုရားကိုေတာင္ တိုက္ခိုက္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဘာက ကြၽန္မအတြက္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္က ရွင္းလင္းလိုက္ေပမဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအမႈက မၿပီးသြားေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အရႈံးေပးလို႔မျဖစ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ရမယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး ဘုရားသခင္ဆီမွာ ေနာင္တရရမယ္။

ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ဖို႔အတြက္ ဘုရားကိုဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ပါတယ္။ တစ္ခါေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕တယ္။ “လူအခ်ိဳ႕သည္ ေပါလုကို အထူးသျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အျပင္ထြက္၍ ေဟာေျပာျခင္းႏွင့္ အမႈျပဳျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ စုေဝးပြဲမ်ား တက္ေရာက္ၿပီး ေဟာေျပာျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္၊ ထို႔အျပင္ သူတို႔သည္ သူတို႔အား လူတို႔နားေထာင္ေနျခင္း၊ ကိုးကြယ္ေနျခင္းႏွင့္ ဗဟိုျပဳေနျခင္းတို႔ကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏စိတ္ထဲ၌ ဂုဏ္ျဒပ္ရွိလိုၾကၿပီး အျခားသူမ်ားက သူတို႔ ျပသသည့္ ပုံရိပ္ကို တန္ဖိုးထားရွိသည့္အခါ သေဘာက်ၾကသည္။ ဤအျပဳအမူမ်ားမွတစ္ဆင့္ သူတို႔၏ သဘာဝဗီဇမ်ားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကပါစို႔- ၎တို႔၏ သဘာဝမွာ အဘယ္နည္း။ အကယ္၍ ထိုသူသည္ ဤကဲ့သို႔ အမွန္တကယ္ ျပဳမူပါက သူတို႔သည္ ေမာက္မာ၍ ေထာင္လႊားေသာ သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ျပသရန္ လုံေလာက္၏။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ မကိုးကြယ္ေပ။ ပိုျမင့္မားေသာ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ကို သူရွာေဖြၿပီး၊ အျခားသူမ်ားအေပၚ ၾသဇာအာဏာ ရွိလိုကာ ထိုသူမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္လိုၿပီး ၎တို႔၏ စိတ္မ်ားထဲ၌ ဂုဏ္ရွိလိုသည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ စံနမူနာ ပုံရိပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ပိုမိုေပၚလြင္ေနသည့္ ၎တို႔ သဘာဝဗီဇ၏ လကၡဏာသြင္ျပင္မ်ားမွာ ေမာက္မာမႈႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရန္ မလိုလားမႈႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ခံလိုမႈတို႔ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ သဘာဝဗီဇထဲသို႔ အလြန္ရွင္းလင္းေသာ အျမင္ကို သင့္အား ေပးႏိုင္ေပသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူ႔သဘာဝကို သိရွိရန္ နည္းလမ္း”) “ဥပမာ၊ သင့္တြင္ မာနေထာင္လႊားၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္ေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုရွိလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို မဆန္႔က်င္ရန္ ေျပာဆိုခံရျခင္းသည္ ထူးျခားမႈမရွိေပ။ သင္သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မထိန္းႏိုင္ေပ။ သင္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည္ထက္ ေက်ာ္လြန္သည္။ သင္သည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္မည္မဟုတ္ေပ။ သင္၏ ေမာက္မာၿပီး ေထာင္လႊားေသာ သဘာဝဗီဇ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္၌ သင္ ထိုသို႔ျပဳလိမ့္မည္။ သင္၏ ေမာက္မာျခင္းႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းတို႔သည္ သင့္ကို ဘုရားသခင္အား အထင္အျမင္ေသးေစမည္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အား အေရးမပါေသာသူအျဖစ္ ျမင္ေစမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာတို႔သည္ သင့္ကိုယ္သင္ ခ်ီးေျမႇာက္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး အစဥ္တစိုက္ မိမိကိုယ္ကို ျပစားဝင့္ဝါလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔က သင့္အား အျခားသူမ်ားကို အထင္အျမင္ေသးေစမည္၊ သင့္စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ သင္ကိုယ္တိုင္မွလြဲ၍ အျခားမည္သူကိုမွ် ထားမည္ မဟုတ္ေခ်။ ယင္းတို႔က သင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲမွ ဘုရားသခင္၏ေနရာကို လုယူလိမ့္မည္။ ၿပီးလွ်င္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သင့္အား ဘုရားသခင္၏ေနရာတြင္ ထိုင္ဖို႔ျဖစ္ေစၿပီး လူမ်ားအား သင့္အေတြးမ်ား၊ အႀကံဉာဏ္မ်ားႏွင့္ အယူအဆမ်ားကို သမၼာတရားအျဖစ္ ၾကည္ညိဳေလးစားေစလ်က္၊ သင့္ကို က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ ေတာင္းဆိုေစမည္ ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔၏ ေမာက္မာ၍ ေထာင္လႊားေသာ သဘာဝ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္၌ လူတို႔သည္ မည္မွ်မ်ားျပားလွေသာ ဒုစ႐ိုက္မႈကို ျပဳၾကသည္ကို ၾကည့္ေလာ့။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားအား လိုက္စားျခင္းအားျဖင့္သာ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ရရွိႏိုင္သည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ကို ဖြင့္ျပတယ္။ ကြၽန္မမွာ မာနေထာင္လႊားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္ထင္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြရွိတယ္။ မိတ္သဟာယမွာ ႂကြားဝါခ်င္ၿပီး လူေတြကို ကြၽန္မနားမွာပဲရွိေစခ်င္တယ္။ လူေတြရဲ႕ ႏွလုံးသားမွာ ေနရာတစ္ေနရာကို ရယူခ်င္ၿပီး ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေလးစားေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနထိုင္တဲ့အရာက မေကာင္းဆိုးဝါးရဲ႕ သဘာဝတစ္ခုပဲ။ စာတန္လိုေပါ့။ အစကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ အာ႐ုံစိုက္တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ေရွာင္က်န္းကို တန္ဖိုးထားၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးတာကို ကြၽန္မ ေတြ႕တယ္။ ကြၽန္မက ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္သလိုခံစားရၿပီး ကြၽန္မေနရာကို ယူသြားမွာကို စိတ္ပူမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တယ္။ အရာရာမွာ သူနဲ႔ ဖက္ၿပိဳင္တယ္။ သူ႔ကို ဖိႏွိပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ စုေဝးပြဲေတြမွာ ေရွာင္က်န္းရွိတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ထင္ေပၚမႈကို ခိုးယူသြားမွာေၾကာက္ၿပီး သူမလုပ္ႏိုင္ခင္မွာ ကြၽန္မက မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေလးစားေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈမွာ တာဝန္ခံယူတယ္ဆိုတာကို ႂကြားဝါဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြ၊ အေျခအေနေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ႀကိဳတင္စီမံၿပီး အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ေနရာတကာမွာလည္း ၾကားဝါခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက လွည့္စားခံရၿပီး ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေလးစားလာၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အခက္အခဲေတြ၊ အေျခအေနေတြနဲ႔ ကြၽန္မဆီလာၾကတယ္။ ကြၽန္မက လူေတြကို ကိုယ့္ေရွ႕ကို ေခၚေဆာင္ေနတာ သက္သက္မဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မက ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေလးစားဘဲ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားမရွိေတာ့တဲ့အထိ မာနေထာင္လႊားလာတာကို ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက ဘယ္သူနဲ႔မွ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မက လူေတြရဖို႔အတြက္ ဘုရားနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနတာျဖစ္ၿပီး ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ထပ္ဖတ္တယ္။ “အႏၲိခရစ္က မည္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အႀကီးတန္းေနရာတြင္ထားၿပီး ဦးေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိမ့္မည္။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အခါမွ် စိတ္ၿငိမ္စြာျဖင့္ သာမန္ေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို အစြဲလမ္းဆုံး ျဖစ္သနည္း။ လူတို႔၏ ေရွ႕တြင္ ရပ္ၿပီး အမိန္႔မ်ားေပးျခင္း၊ လူတို႔ကို ဆူေငါက္ျခင္း၊ လူတို႔ကို သူတို႔ေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္ေစျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။ တာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစရန္ သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ရွာေဖြဖို႔ကို မဆိုထားႏွင့္၊ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို မည္သို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ထမ္းေဆာင္ရမည္ကို လုံးဝ မစဥ္းစားၾကေပ။ ထိုအစား ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ေခါင္းေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္ အမႈေဆာင္ျဖစ္လာၿပီး အျခားလူတို႔ကို ဦးေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးၿပီး ရာထူးတိုးေပးေစရန္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ခံ စဥ္းစားၾကသည္။ ဤသည္မွာ တစ္ေနကုန္ ၎တို႔စဥ္းစားၿပီး ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ အခ်ိန္ကုန္ေစသည့္အရာျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ တာဝန္ကို တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ မထင္မရွားထမ္းေဆာင္ရန္ကို မဆိုထားႏွင့္၊ အျခားလူတို႔၏ ဦးေဆာင္မႈကို မခံယူလိုသကဲ့သို႔ သာမန္ေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္လည္း မျဖစ္လိုၾကေပ။ ၎တို႔၏တာဝန္မ်ားသည္ မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ၊ ၎တို႔က အေရးပါသည့္သူမျဖစ္ပါက၊ ၎တို႔က သူတစ္ပါးတို႔အထက္တြင္ရွိၿပီး ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္၍မရပါက၊ မိမိတို႔၏တာဝန္မ်ား ျဖည့္ဆည္းျခင္း၌ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ၎တို႔ မရွာႏိုင္ၾကဘဲ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၿပီး အားေလ်ာ့လာၾကသည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏ ခ်ီးမြမ္းမႈ၊ သို႔မဟုတ္ ေလးစားမႈမပါဘဲႏွင့္ ယင္းသည္ ၎တို႔အတြက္ သာ၍ပင္ စိတ္ဝင္စားမႈနည္းပါးဖြယ္ ျဖစ္လာၿပီး၊ မိမိတို႔၏တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ၎တို႔ စိတ္ဆႏၵမ်ား သာ၍ပင္ နည္းပါးလာေလသည္။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔က မိမိတို႔၏တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ အေရးပါသည့္သူျဖစ္ၿပီး အဆုံးသတ္ဆုံးျဖတ္ခ်ခြင့္ရႏိုင္ပါက၊ ၎တို႔သည္ အင္အားခိုင္မာၿပီး မည္သည့္ဒုကၡဆင္းရဲကိုမဆို ခံလိမ့္မည္။ ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္၊ အျခားသူမ်ားကို သာလြန္ဖို႔ ၎တို႔၏လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး ၎တို႔၏စိတ္ဆႏၵမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းလ်က္၊ ၎တို႔၏တာဝန္မ်ားသည္ အျခားသူမ်ားထက္ မ်ားစြာ သာလြန္သည္ဟု သေဘာေပါက္ထားသည္။ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ ထင္ေပၚဖို႔၊ ထိပ္တြင္ေရာက္ဖို႔၊ အျခားလူမ်ားအထက္သို႔ေရာက္ဖို႔ ကိစၥရပ္တိုင္းတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္လ်က္ျဖင့္ အလြန္အမင္း ယွဥ္ၿပိဳင္တတ္သည့္အျပင္ ၎တို႔၏ အဆင့္အတန္း၊ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာတို႔ကို ခိုင္မာေစရန္နည္းလမ္းကိုလည္း စဥ္းစားေနၾကသည္။ ၎တို႔၏ အဆင့္အတန္း၊ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္သတင္းကို ၿခိမ္းေျခာက္သည့္သူ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရွိလွ်င္ ထိုသူကို ၿဖိဳလဲၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ဖို႔အတြက္ မည္သည့္အရာကိုမဆို လုပ္ၾကမည္ ျဖစ္ကာ ညႇာတာမႈမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားႏိုင္ေသာသူ၊ မိမိတာဝန္ကို သစၥာရွိမႈ၊ တာဝန္သိတတ္မႈျဖင့္ ထမ္းေဆာင္ေသာသူတို႔ကို တိုက္ခိုက္ရန္ စက္ဆုပ္ဖြယ္နည္းလမ္းမ်ားကိုပင္ အသုံးျပဳၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔တာဝန္ကို အေကာင္းဆုံးထမ္းေဆာင္ေသာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚသို႔လည္း မနာလိုမႈႏွင့္ မုန္းတီးမႈအျပည့္ရွိၾကသည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ေထာက္ခံၿပီး အတည္ျပဳလက္ခံေသာသူတို႔အေပၚကို ၎တို႔က အထူးသျဖင့္ မုန္းတီးၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာလူတို႔သည္ ၎တို႔ ႀကိဳးပမ္းသည့္အရာအတြက္၊ ၎တို႔၏ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ႀကီးမားေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈျဖစ္သည္ဟု ၎တို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ၎တို႔က ‘သင္၊ သို႔မဟုတ္ ငါ၊ ငါ သို႔မဟုတ္ သင္ျဖစ္ရမည္။ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးအတြက္ ေနရာမရွိေပ။ ငါက သင့္ကို ၿဖိဳလွဲၿပီး ရွင္းမပစ္ရလွ်င္ ငါ့ကိုယ္ငါ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္မည္မဟုတ္။’ ဟု က်ိန္ဆိုၾကသည္။ မတူညီေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ရွိေသာ၊ ၎တို႔၏ အားနည္းခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ထုတ္ေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ၿခိမ္းေျခာက္ေသာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚတြင္ ၎တို႔က မသက္ညႇာေပ။ ထိုညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚ ထိခိုက္ေစမည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ကို ရယူရန္၊ အပုပ္ခ်ၿပီး ေသးသိမ္ေစရန္ ၎တို႔တတ္ႏိုင္သမွ် မည္သည့္အရာကိုမဆို စဥ္းစားၿပီး မလုပ္ရမခ်င္း စိတ္ေက်နပ္မည္ မဟုတ္ေခ်။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၇)”) “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ မည္သည့္နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ လူတို႔ကို လွည့္စားပါေစ၊ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားပါေစ တစ္ခ်က္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အာဏာႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ၎တို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ရရွိရန္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ခံစဥ္းစားၿပီး နည္းလမ္းတိုင္းကို လိုသလို အသုံးျပဳၾကသည္။ အျခားအခ်က္တစ္ခုမွာလည္း ေသခ်ာသည္။ ၎တို႔မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ေနသည္ျဖစ္ေစ ယင္းမွာ မိမိတို႔ တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ရန္ မဆိုထားႏွင့္။ ၎တို႔သည္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကျခင္းပင္ မဟုတ္ဘဲ၊ အသင္းေတာ္အတြင္းရွိ အာဏာကို ရယူျခင္းျဖစ္ေသာ ၎တို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ရရွိရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ေနသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈတစ္ခုခု ရွိရန္မဆိုထားႏွင့္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ လုံးဝ ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္းမရွိေပ။ အႏၲိခရစ္၏ အဘိဓာန္တြင္ ဤအရာမ်ားထဲမွ မည္သည့္အရာကိုမွ် သင္ လုံးဝ ေတြ႕ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ႏွစ္ခုလုံးသည္ ၎တို႔ထဲတြင္ ပင္ကိုအားျဖင့္ မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ ေခါင္းေဆာင္အဆင့္ျဖစ္ပါေစ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို လုံးဝ စိတ္ဝင္စားျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔၏ စိတ္တြင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားသည္ ၎တို႔ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္ေပ။ ႏွစ္ခုလုံးကို ၎တို႔က မထီမဲ့ျမင္ျပဳၾကသည္။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုသာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကသည္။ ဤအရာမွေန၍ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရသည္ ဆိုးယုတ္႐ုံသာမကဘဲ အလြန္ပင္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္ုပ္တို႔ျမင္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ စည္းစိမ္ႏွင့္ ေနရာကို အေစခံရန္အတြက္သာ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ၾကသည္။ အျခားလူမ်ားက ေသသည္ျဖစ္ေစ၊ ရွင္သည္ျဖစ္ေစ ဂ႐ုမစိုက္ၾကေပ။ ၎တို႔၏ အဆင့္အတန္းကို ၿခိမ္းေျခာက္မႈျပဳေသာ မည္သူကိုမဆို ဖိႏွိပ္ရန္၊ ဖယ္ၾကဥ္ရန္၊ လူမဆန္စြာ တိုက္ခိုက္ရန္ မည္သည့္မသမာေသာ နည္းလမ္းကိုမဆို အသုံးျပဳလိမ့္မည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ လူတို႔ကို ေဝခြဲမရျဖစ္ေစၿပီး သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံး၍ ၿခိမ္းေျခာက္ကာ ထိန္းခ်ဳပ္ေလ၏”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုဖတ္တာဟာ စိတ္ႏွလုံးကို တကယ္ကို ႐ိုက္ခတ္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္နဲ႔ စိတ္သေဘာထားဟာ ဘုရားေဖာ္ျပတဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ အတူတူပဲဆိုတာ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္။ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကိုပဲ ထည့္စဥ္းစားတယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို လုံးဝထည့္မတြက္ဘူး။ ဘုရားမိသားစုရဲ႕အလုပ္ကို မကာကြယ္ေပးဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူတို႔ရဲ႕ရာထူးကို ၿခိမ္းေျခာက္လာရင္ သူတို႔က မနာလိုျဖစ္တယ္။ မုန္းတီးတယ္။ ဒီလိုလူေတြကို မ႐ိုးမေျဖာင့္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ၿပီး ဖယ္ရွားတယ္။ ဒီလိုလူေတြက အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး ရႈံးနိမ့္မသြားမခ်င္း မေက်နပ္ၾကဘူး။ ကြၽန္မလည္း အတူတူပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္မိတယ္။ ေရွာင္က်န္းက ေရေလာင္းသင္းေထာက္အျဖစ္ အေရးခံရတုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြက အထင္ႀကီးတာခံရၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေလးစားၾကတုန္းက ကြၽန္မက ေရွာင္က်န္းကို မ်က္လုံးထဲက ဆူးတစ္ေခ်ာင္းလို မွတ္ယူခဲ့ၿပီး သူ႔ကို အၿမဲတမ္း ဖိႏွိပ္ပစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို လူစားထိုးဖို႔ စိတ္ထက္ထက္သန္သန္နဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေရွ႕မွာ သူ႔အားနည္းခ်က္ေတြကိုလည္း ကြၽန္မ ခဏခဏ ေဖာ္ထုတ္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မအေပၚ အာ႐ုံစိုက္ဖို႔အတြက္ေပါ့။ ေရေလာင္းသင္းေထာက္အေနနဲ႔ ေရွာင္က်န္းက ကြၽန္မကို ကိစၥေတြလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ေပးတာက သူ႔လုပ္ပိုင္ခြင့္ထဲမွာရွိတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နာခံေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက သူ႔ကို အၿမဲတမ္း မၾကည္တဲ့ပုံစံျပၿပီး သူ႔အလုပ္နဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ဖို႔ ျငင္းဆန္တာေၾကာင့္ သူ႔တာဝန္မွာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ခဲ့ရတယ္။ သူက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ စလုပ္႐ုံရွိေသးတယ္။ ဒီေတာ့ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက ေကာင္းေကာင္းလုပ္မၿပီးတာက သာမန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ သူ႔ကို ျငင္းပယ္ၿပီး သူေျပာတာ နားမေထာင္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ကြၽန္မက သူ႔တာဝန္က အလြဲေတြ၊ သတိမမူမိတာေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အထိအနေကာက္ခဲ့တယ္။ သူ႔အားနည္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြေရွ႕မွာ သူ႔ကို ေဝဖန္ျပစ္တင္တယ္။ သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာ သေဘာထားကြဲလြဲေအာင္လုပ္ၿပီး လူတခ်ိဳ႕ကို သူ႔အေပၚ တစ္ဖက္သက္အျမင္ျဖစ္ေအာင္ သူ႔အလုပ္ကို မပံ့ပိုးေအာင္၊ သူ႔ကို သီးျခားထားၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ေအာင္ ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါက အသင္းေတာ္အသက္တာကို ေႏွာင့္ယွက္႐ုံမကဘဲ သူ႔ကို အရွက္ရၿပီး အပ်က္သေဘာေဆာင္ေစၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာ အလုပ္ထြက္ခ်င္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေရွာင္က်န္းက အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး ဖိႏွိပ္ခံရတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္မတင္႐ုံမကဘဲ သူဒုကၡေရာက္တာကို ကြၽန္မ ေပ်ာ္ခဲ့တယ္။ သူ အထုတ္ခံရၿပီးတာနဲ႔ ကြၽန္မ ထင္ေပၚလာႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ကို ၾကမ္းတမ္းၿပီး စက္ဆုပ္စရာေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ေရွာင္က်န္းက ယုံၾကည္တာ မၾကာေသးေပမဲ့၊ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္နဲ႔ အားနည္းခ်က္တခ်ိဳ႕ရွိေပမဲ့ သူ႔မွာ အစြမ္းအစေကာင္းရွိတယ္။ ႐ိုးသားၿပီး တရားမွ်တစိတ္ရွိတယ္။ သူမ်ားေတြက ျပႆနာေတြ၊ အလြဲေတြရွိတာကို သူျမင္ရတဲ့အခါမွာ သူက ကူညီလမ္းျပေပးႏိုင္တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကိုလည္း ကာကြယ္ေပးႏိုင္တယ္။ သူ႔ကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ထားတာက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈအတြက္ အက်ိဳးရွိပါတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကို ပံ့ပိုးၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္သင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ထည့္မစဥ္းစားဘဲ ကြၽန္မက မနာလိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔၊ သူ႔ကိုဖိႏွိပ္ဖို႔ မသမာတဲ့နည္းေတြသုံးခဲ့တယ္။ သူ႔တာဝန္ကို ဆက္ၿပီး မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာက ေရွာင္က်န္းကို နာက်င္ထိခိုက္ေစ႐ုံမကဘဲ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မမွာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ လူ႔သဘာဝနဲ႔ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုရွိတာကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကိုရဖို႔ သူမ်ားေတြကို အျပစ္ဒဏ္ေပးဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကိုတည္ၿငိ္မ္ေစဖို႔အတြက္ ဘယ္သူမဆို၊ ဘယ္အင္အားကမဆို သူ႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို ထိခိုက္လာတဲ့အခါမွာ ေအာင္ႏိုင္ၿပီး ေဝဖန္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းတိုင္းကို သုံးၿပီး လူေတြကို ေသေအာင္ေတာင္လုပ္တာကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မ သဘာဝက အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးလိုပဲ ၾကမ္းတမ္းၿပီး ဆိုးယုတ္တာကို ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ေတာ့ ေနာင္တရၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီးခဲ့တယ္။ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ လိုက္စားႏိုင္ဖို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို စြန္႔ပစ္ႏိုင္ဖို႔၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဖို႔၊ သူတို႔ရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြကေန သင္ယူၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ရမယ့္အစား ကြၽန္မက ဒါကို ေလ်ာ့ပါးေအာင္လုပ္ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္တဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့အမႈေတြကို ထပ္ခါထပ္ခါလုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အသိစိတ္၊ လူ႔သဘာဝ လုံးဝ မရွိပါဘူး။ လူသားလို႔ မေခၚထိုက္ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ကူညီဖို႔ ခဏခဏ သတိေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းဘက္ကို အရမ္းစိတ္ေရာက္ေနၿပီး လုံးဝ အေလးအနက္မထားခဲ့ဘူး။ ခုခံတာေတာင္ လုပ္ခဲ့ၿပီး ေနာင္တမရခ်င္ခဲ့ဘူး။ အထုတ္ခံရၿပီးတဲ့နာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္မဆင္ျခင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ နာက်ည္းခ်က္ေတြကို တိုင္တန္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ကို ေခါင္းေဆာင္ဆီ ျဖန္႔ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ကို ေဝဖန္အျပစ္တင္ဖို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဆြဲေခၚခဲ့ၿပီး အသင္းေတာ္အသက္တာကို ဆက္ၿပီး ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ ဒီလမ္းဆုံးေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကြၽန္မ မေလွ်ာ့တမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ကေန ဖယ္ရွင္းပစ္တာကိုခံရေတာ့မွ စၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိလာတယ္။ ကြၽန္မ စိတ္သေဘာထားက ေခါင္းမာလြန္းတယ္။ သမၼာတရားကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာတယ္။ ခဏခဏ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီး ပဲ့ျပင္ဆုံးမခံရတာေတာင္မွ ေနာင္တမရခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အေပၚ ေခါင္းမာမာနဲ႔ ရန္လိုေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကိုလိုက္စားတဲ့သူကို ေအာက္ဆြဲခ်ၿပီး အႏိုင္ယူဖို႔အတြက္ စက္ဆုပ္စရာနည္းလမ္းေတြကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ေနရာမွာ ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္ၿပီး စကားမ်ားခဲ့ၿပီးေတာ့ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ သမၼာတရားကိုရၿပီး ကယ္တင္ခံရဖို႔ ဘုရားသခင္ ကြၽန္မကို ေပးတဲ့ အခြင့္အေရးကို ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ကေန ရွင္းလင္းခံရတာက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပါ။ ဒါ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အမွားပဲ။ ကြၽန္မက လုံးဝ မတရားခံရတာမဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “ငါသည္ သင္တို႔ၾကားတြင္ အလြန္မ်ားလွစြာေသာ အမႈမ်ားကို ျပဳၿပီးျဖစ္ကာ အလြန္မ်ားလွစြာေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေျပာဆိုၿပီးေလၿပီ- ထိုအရာထဲမွ သင္တို႔ အမွန္တကယ္ မည္မွ်နားဝင္ခဲ့သနည္း။ သင္တို႔ မည္မွ် နာခံဖူးပါသနည္း။ ငါ၏ အမႈအဆုံးသတ္သည့္အခါ၊ ယင္းသည္ သင္ငါ့ကို ဆန႔္က်င္ျခင္း ရပ္သည့္အခ်ိန္၊ ငါ့ကို ဆန႔္က်င္ရပ္တည္ျခင္းအား သင္ ရပ္တန႔္သည့္အခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ငါ အမႈျပဳစဥ္၊ သင္တို႔သည္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ငါ့ကို ဆန႔္က်င္ျပဳမူ၏။ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္တို႔ ဘယ္ေသာအခါမွ် မလိုက္နာၾက။ ငါ၏ အမႈကို ငါလုပ္ေဆာင္ၿပီး သင္သည္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ႏိုင္ငံငယ္ကို ဖန္တီးရင္း သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ ‘အလုပ္’ ကို လုပ္သည္။ သင္တို႔သည္ ငါ့ကို အရာရာတြင္ ငါ့ကို ဆန႔္က်င္ေနသည့္ ေျမေခြးမ်ားႏွင့္ ေခြးမ်ား တစ္အုပ္သာျဖစ္သည္။...လူတို႔ၾကား သင္တို႔၏ သိကၡာကို မဆိုႏွင့္ဦးေတာ့၊ သင္တို႔၏ ပုံရိပ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ပုံရိပ္ထက္ပင္ ႀကီးမား၏၊ သင္တို႔၏ အဆင့္အတန္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အဆင့္အတန္းထက္ပင္ ျမင့္မား၏- သင္တို႔သည္ လူတို႔ကိုးကြယ္သည့္ ႐ုပ္တုဆင္းတုမ်ား ျဖစ္လာၾကေပၿပီ။ သင္သည္ ေကာင္းကင္တမန္မင္း ျဖစ္လာၿပီ မဟုတ္ေလာ။ ကယ္တင္ျခင္း အမႈ အဆုံးသတ္ဖို႔ နီးမည့္အခ်ိန္လည္းျဖစ္ေသာ လူတို႔၏နိဂုံး ထုတ္ေဖာ္ျပခံရသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ သင္တို႔သည္ ကယ္တင္မရသည့္ အေလာင္းေကာင္မ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ပယ္ရွင္းခံရၾကေပမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း (၇)) “ငါ၏ အမ်က္ေဒါသကို ဆြခဲ့သူ အားလုံးကို ငါ၏အျပစ္ဒဏ္ ခံစားေစမည္၊ တစ္ခ်ိန္က ငါ၏ တန္းတူရည္တူမ်ားအျဖစ္ ငါ့အေပၚတြင္ ရပ္တည္လိုေသာ ဆႏၵရွိေသာ္လည္း၊ ငါ့ကိုကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ နာခံျခင္းမရွိခဲ့ေသာ ထိုသားရဲမ်ားအေပၚ ငါ၏အမ်က္ေဒါသ အကုန္အစင္ သြန္းမည္၊ တစ္ခ်ိန္က ငါ၏ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ငါေျပာၾကားခဲ့သည့္ နက္နဲမႈမ်ားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ခဲ့သူမ်ားႏွင့္ ငါ့ထံမွ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ားကို ရယူရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ ထိုတိရစာၦန္မ်ားအေပၚ လူသားကို ႐ိုက္ႏွက္ေသာ ငါ၏လွံတံသည္ က်ေရာက္လိမ့္မည္။ ငါ့ေနရာကို ယူရန္ ႀကိဳးပမ္းသည့္ မည္သူကိုမွ် ငါခြင့္လႊတ္မည္ မဟုတ္ေပ။ ငါ့ထံမွ အစားအစာႏွင့္ အဝတ္အထည္မ်ားကို ဆြဲလုရန္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းသူမ်ားကို ငါခ်မ္းသာေပးမည္ မဟုတ္ေပ။ ယခုတြင္ သင္တို႔သည္ ေဘးအႏၲရာယ္မွ လြတ္ေျမာက္လ်က္ရွိေနၿပီး သင္တို႔ ငါ့အား ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို ရွိထားသည့္အခြင့္ထက္ပိုၿပီး ဆက္လက္ျပဳလုပ္ေနသည္။ ေဒါသေန႔ရက္ က်ေရာက္လာေသာအခါ၊ သင္တို႔သည္ ငါ့ကို ေနာက္ထပ္ ေတာင္းဆိုမႈတစ္ခုတစ္ေလ ျပဳေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သင္တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးေက်နပ္သည့္အထိ သင္တို႔ကိုယ္သင္တို႔ ‘ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူး’ ခြင့္ကို ငါ ေပးမည္၊ သင္တို႔ မည္သည့္အခါမွ် ျပန္မထလာႏိုင္ေအာင္ သင္တို႔မ်က္ႏွာကို ေျမႀကီးထဲသို႔ အတင္းဖိသြင္းမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ရန္ဘက္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ျဖစ္ၿပီး အမ်က္ေဒါသပါတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးကို ႏႈိးဆြေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အမ်က္ေဒါသကို ကြၽန္မခံစားခဲ့ရၿပီး ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ေျဖာင့္မတ္ၿပီး ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔ မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က ရာထူးအတြက္ သူနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္သူေတြအားလုံးကို မုန္းတီးတယ္။ ဒီလိုလူေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕ က်ိန္ဆဲျခင္း၊ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံရမွာျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရဖို႔ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ စည္းစိမ္ကိုရဖို႔ သူမ်ားေတြနဲ႔ ကြၽန္မ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တယ္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူေတြက တိုက္ခိုက္ၿပီး ျငင္းပယ္တယ္။ ေနရာတကာမွာလည္း ႂကြားဝါၿပီး လူေတြကို ကြၽန္မေရွ႕ကို ေခၚေဆာင္တယ္။ ကြၽန္မက ရာထူးရဖို႔၊ လူေတြကိုရဖို႔ ဘုရားနဲ႔ ဖက္ၿပိဳင္ေနတာပါ။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို အရမ္းကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက သိပ္ႀကီးတဲ့ မေကာင္းမႈကိုလုပ္ခဲ့ၿပီး ခြင့္လႊတ္လို႔မရတဲ့ အျပစ္ကို က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္လို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ငရဲတံခါးေတြကို ေခါက္ၿပီး ဖြင့္လိုက္သလိုပါပဲ။ ကြၽန္မက အရမ္းေၾကာက္လန္႔ၿပီး အသက္ရွဴဖို႔ေတာင္ ခက္တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သက္ညႇာမႈကို ရပါဦးမလားဆိုတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ခြင့္မလႊတ္ေလာက္ဘူးေပါ့။ ကြၽန္မကို အခ်ိန္မေ႐ြးသတ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးပစ္မွာလားေပါ့။ ေဝဒနာၾကားကေန ကြၽန္မဆုေတာင္းဖို႔၊ အျပစ္ေတြကို ဝန္ခ်ၿပီး ေနာင္တရဖို႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕ကို ခဏခဏလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္ သမီး မေကာင္းမႈလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ကို အာခံၿပီး ကိုယ္ေတာ့္စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအျပစ္ဒဏ္နဲ႔ က်ိန္ဆဲမႈေတြက သမီးဆီ အခ်ိန္မေ႐ြး ေရာက္လာႏိုင္တာကို ေၾကာက္ၿပီး ေန႔တိုင္းပဲ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ေနရပါတယ္။ ဘုရားသခင္ သမီးေနာင္တရခ်င္ပါတယ္။ သမီးကို ကယ္တင္ေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ နည္းနည္းစိတ္ပိုၿငိမ္သြားတယ္။

ကြၽန္မ ဝိညာဥ္ေရးရာ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ေနတုန္းမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ “ယေန႔ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔ကို တရားစီရင္သည္၊ သင္တို႔ကို ျပစ္တင္ဆုံးမၿပီး ရႈတ္ခ်သည္၊ သို႔ေသာ္ သင္တို႔၏ ရႈတ္ခ်ခံရျခင္း ဦးတည္ခ်က္မွာ သင့္အတြက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိရွိဖို႔ ျဖစ္သည္ကို သင္သိရမည္။ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိရွိဖို႔အလို႔ငွာ၊ သင္၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ထို႔အျပင္ သင္သည္ သင္၏ တန္ဖိုးကို သိရွိၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ရပ္အားလုံးသည္ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး သူ၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ သူ႔အမႈ၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အညီျဖစ္သည္၊ သူသည္ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ သူ၏ အစီအစဥ္ႏွင့္အညီ အမႈျပဳသကဲ့သို႔၊ သူသည္ လူကို ခ်စ္သည့္၊ ကယ္တင္သည့္၊ တရားစီရင္ၿပီး ျပစ္တင္ဆုံးမသည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကို ျမင္ေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူသည္ ရႈတ္ခ်သည္၊ က်ိန္ဆိုသည္၊ တရားစီရင္ၿပီး ျပစ္တင္ဆုံးမေလသည္။ အကယ္၍ သင္သည္ နိမ့္က်ေသာ အဆင့္အတန္း ရွိေၾကာင္း၊ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးကာ မနာခံတတ္ ေၾကာင္းကိုသာလွ်င္ သင္ သိေသာ္လည္း၊ ယေန႔ သင့္အထဲတြင္ သူျပဳသည့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔မွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေစရန္ ဆႏၵရွိသည္ကို သင္ မသိပါက၊ သင္သည္ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္စြမ္း ရွိဖို႔ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ အေတြ႕အႀကဳံ ရရွိဖို႔နည္းလမ္းလည္း ရွိမည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သတ္ျဖတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္ဆီးရန္ ႂကြလာျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ တရားစီရင္ရန္၊ က်ိန္ဆိုရန္၊ ျပစ္တင္ဆုံးမရန္ႏွင့္ ကယ္တင္ရန္ ႂကြလာျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္ အဆုံးမသတ္မီ- လူ အတန္းအစား အသီးသီး၏ အဆုံးသတ္ကို သူ ထုတ္ေဖာ္မျပမီတြင္- ကမာၻေပၚရွိ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ယင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ သူ႔ကိုခ်စ္ေသာ သူမ်ားကို စုံလင္ေစရန္- လုံးလုံးလ်ားလ်ား ထိုသို႔ျဖစ္ေစရန္- သက္သက္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းအျဖစ္သို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းရန္ ျဖစ္သည္။...စဥ္းစားၾကည့္ၾကေလာ့- ႂကြလာရာတြင္ ငါ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ သင္တို႔ကို ကယ္တင္ဖို႔ထက္ ရႈတ္ခ်ရန္ႏွင့္ အျပစ္ေပးရန္ျဖစ္ပါက၊ သင္တို႔၏ေန႔ရက္မ်ားသည္ အလြန္ ၾကာရွည္ႏိုင္ခဲ့မည္ေလာ။ အေသြးအသား ရွိသည့္ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သင္တို႔သည္ ယေန႔ထိတိုင္ ရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့မည္ေလာ။ အကယ္၍ ငါ၏ ရည္မွန္းခ်က္သည္ သင္တို႔ကို အျပစ္ေပး႐ုံမွ် ေပးရန္သာျဖစ္ခဲ့ပါက၊ ငါသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ လူ႔ဇာတိကိုခံယူၿပီး ထိုသို႔ေသာ ႀကီးမားသည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုႏွင့္ပတ္သက္၍ စတင္ခဲ့မည္နည္း။ ေသမ်ိဳးမွ်သာျဖစ္ေသာ သင္တို႔အား အျပစ္ေပးျခင္းသည္ စကားတစ္ခြန္းကို ႁမြက္ဆိုျခင္းမွ်အားျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္မဟုတ္ေလာ။ ငါသည္ သင္တို႔ကို တမင္သက္သက္ ရႈတ္ခ်ၿပီးေနာက္ သင္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးရန္ လိုလိမ့္ဦးမည္ေလာ။ ငါ၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္တို႔ မယုံၾကည္ၾကေသးသေလာ။ ငါသည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ သနားက႐ုဏာမွတစ္ဆင့္သာ လူကို ကယ္တင္ႏိုင္မည္ေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ လူကို ကယ္တင္ရန္ ကားစင္တင္ခံရျခင္းကို ငါ အသုံးျပဳႏိုင္မည္ေလာ။ ငါ၏ေျဖာင့္မတ္ေသာစိတ္သေဘာထားသည္ လူကို လုံးဝ နာခံလာေစရန္ ပို၍ ေထာက္ကူသည္ မဟုတ္ေလာ။ ယင္းသည္ လူကို သာ၍ ကယ္တင္ႏိုင္စြမ္း ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္တို႔သည္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ေဘးဖယ္ၿပီး လူသားထံ ကယ္တင္ျခင္းကို ေဆာင္ၾကဥ္းဖို႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို နားလည္သင့္၏) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ အရမ္းတို႔ထိျခင္းခံရတယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တရားစီရင္ဖို႔၊ ရႈတ္ခ်ၿပီး က်ိန္ဆဲဖို႔ကိုေတာင္မွ ခက္ထန္တဲ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အသုံးျပဳေပမဲ့ ကြၽန္မကို ပ်က္စီးျခင္းေရာက္ဖို႔ ဒီလိုလုပ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအစား ဒါဟာ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိၿပီး ဘုရားကို ခုခံတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့သဘာဝကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ေနာင္တျရ႕ပီး ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကိုလည္း ကြၽန္မကို သိခြင့္ေပးဖို႔ျဖစ္တယ္။ လူေတြက အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့အခါ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္က ဒါကိုမုန္းၿပီး သည္းမခံႏိုင္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္က အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့အရာေတြအားလုံးရဲ႕ အရင္းအျမစ္ပဲ။ ဘုရားသခင္က အပ်က္သေဘာေဆာင္ျခင္းတည္ရွိမႈနဲ႔ မေကာင္းတဲ့အရာေတြကို သည္းမခံဘူး။ အသင္းေတာ္ဟာ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့သူေတြက ဘုရားကို ကိုးကြယ္ၿပီး သမၼာတရားကိုလိုက္စားတဲ့ေနရာပါ။ ဘုရားရဲ႕အလိုေတာ္က တားဆီးျခင္းမခံရတဲ့ ေနရာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မကေတာ့ အသင္းေတာ္မွာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ မေနခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မလုပ္သမွ်က အမႈကိစၥေတြကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕ အမ်က္ေဒါသက ကြၽန္မအေပၚ က်ေရာက္ၿပီး အသင္းေတာ္ကေန ရွင္းပစ္ခံရတာပါ။ ဒါဟာ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပဲ။ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လိုက္စားေနတာမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကိုပဲ လိုက္စားေနတာပါ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္မရာထူးကို ထိခိုက္ရင္ ကြၽန္မက မနာလိုျဖစ္ၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္လာတယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္တယ္။ ဒါက အႏၲိခရစ္ရဲ႕လမ္းေၾကာင္းပဲ။ ကြၽန္မက မေကာင္းမႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားရဲ႕ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံထိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈနဲ႔အညီ ကြၽန္မကို မဆက္ဆံခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက နာက်င္စိတ္အားငယ္ျခင္းနဲ႔ ရွိေနတဲ့အခါ၊ ေသဖို႔စဥ္းစားေနတဲ့အခါမွာ စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္ထဲကို ကြၽန္မ သက္ဆင္းမွာကို ဘုရားက စိုးရိမ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပဖို႔၊ လမ္းျပဖို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ အပ်က္သေဘာေဆာင္မႈထဲကေန ေခၚထုတ္ဖို႔ အစ္မရဲ႕ မိတ္သဟာယနဲ႔ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေတြအားလုံးက ဘုရားရဲ႕ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းဆိုတာ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲမွာ ခံစားမိခဲ့တယ္။

ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မနားလည္လိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္မဆက္ၿပီး စိတ္ဓာတ္မက်ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မဖတ္တယ္။ “ဖန္ဆင္းခံတစ္ခုအေနႏွင့္ လူသားသည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္အေနအထားကို ထိန္းသိမ္းၿပီး အသိဉာဏ္ရွိရွိျပဳမူရမည္။ ဖန္ဆင္းရွင္က တာဝန္ေပးေစခိုင္းထားသည့္အရာကို တာဝန္သိတတ္စြာႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္။ စည္းေက်ာ္၍ မလုပ္ရ၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတတ္ႏိုင္သည့္ နယ္ပယ္ထက္ ေက်ာ္၍မလုပ္ရ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ စက္ဆုပ္သည့္ အရာမ်ားကို မလုပ္ရ။ ႀကီးျမတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အာဂလူသားျဖစ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အျခားလူမ်ားထက္ေက်ာ္လြန္ရန္ မလုပ္ရသကဲ့သို႔ ဘုရားျဖစ္ေအာင္လည္း မႀကိဳးစားရ။ ဤသည္မွာ လူတို႔ဆႏၵမျပဳသင့္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ႀကီးျမတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အာဂလူသားျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ျခင္းက အဓိပၸာယ္မရွိေပ။ ဘုရားျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ျခင္းက ပို၍ပင္ ဆိုးဝါးသည္။ ဤသည္မွာ ႐ြံ႕ရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ယုတ္ညံ့၏။ ခ်ီးက်ဴးထိုက္ၿပီး အရာအားလုံးထက္ ဖန္ဆင္းခံတို႔ စြဲကိုင္ထားသင့္သည့္ အရာမွာ စစ္မွန္သည့္ ဖန္ဆင္းခံျဖစ္ရန္ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ လူအားလုံး လိုက္ေလွ်ာက္သင့္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ပန္းတိုင္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို စိတ္မလုံမလဲျဖစ္ၿပီး အရွက္ရေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက သိပ္ေသးငယ္တဲ့ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၊ ညစ္ေပတဲ့၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့လူတစ္ေယာက္သက္သက္ပါ။ ဒါေတာင္မွ ကြၽန္မက သူမ်ားေတြ အထင္ႀကီးေလးစားတာကို ခံခ်င္ခဲ့တယ္။ ေနရာတကာမွာ ႂကြားဝါတယ္။ ဘယ္ကိုသြားသြား ထင္ေပၚမႈကို ခိုးယူဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ သူမ်ားေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳတယ္။ ကြၽန္မက တကယ္ကို ဘာအသိစိတ္မွမရွိခဲ့ပါဘူး။ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈတစ္ခုမွမပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္တကယ္ သိျမင္မႈမရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မေျပာသမွ်က စာေတြနဲ႔ အယူဝါဒေတြပဲ။ ဒါေတာင္မွ ကြၽန္မက ေျပာၿပီးရင္းေျပာေနေတာ့တယ္။ ကြၽန္မစကားေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရက ရႈပ္ေထြးသြားေစဖို႔ပဲ။ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ သိျမင္မႈမရွိဘူး။ ဒါေတာင္မွ ေရွာင္က်န္းကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ေအာင္ကို မာနေထာင္လႊားခဲ့တယ္။ ေတာ္ေတာ္အက်ည္းတန္ၿပီး ႐ြံစရာေကာင္းပါတယ္။ ကြၽန္မ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြကို လက္လြတ္သင့္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေအာင္ျပဳမူသင့္တယ္။ ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာမွာ ေနသင့္တယ္။ တာဝန္ကို လက္ေတြ႕က်က်ပုံစံနဲ႔ ထမ္းေဆာင္သင့္တယ္။ ဒါဟာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ ပိုင္ဆိုင္သင့္တဲ့ အသိစိတ္တစ္ခုပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ရလဒ္က ဘာျဖစ္ပါေစ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္မယ္လို႔ ကတိျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနသေ႐ြ႕ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို သက္သာေစဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို လိုက္စားရမယ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကေန လြတ္ေျမာက္ရမယ္၊ လူသားပုံသ႑န္တစ္ခုကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္တဲ့ေနရာမွာ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ဘုရားကို ေတာင္းေလွ်ာက္ဖို႔အတြက္ ေန႔တိုင္း ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တဲ့အခါမွာ ကိုယ္နဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ဖို႔၊ ေန႔စဥ္ ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့အရာကို ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားၿပီး စစ္ေဆးဖို႔ အာ႐ုံစိုက္တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထား၊ မေကာင္းမႈေတြ၊ ကြၽန္မရဲ႕ ပင္ကိုလကၡဏာနဲ႔ အဆင့္အတန္းအေပၚ နည္းနည္းသိျမင္မႈရွိလာတယ္။ ဧဝံေဂလိကို ကြၽန္မ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အသိေတြဆီကို ျဖန္႔ေဝဖို႔၊ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြမွာ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကူညီဖို႔ အေကာင္းဆုံးလုပ္ခဲ့ၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ခဏခဏ ဧည့္ခံခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဘယ္လိုဆက္ဆံခဲ့ပါေစ ကြၽန္မမွာ ေကာင္းတဲ့ခရီးပန္းတိုင္ရွိရွိမရွိရွိ အလဲအလွယ္လုပ္တာ၊ ေတာင္းဆိုတာေတြကို တစ္ခုမွ အားမထုတ္ဘဲ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္မယ္လို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ ၂၀၂၀ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္က ျပန္လက္ခံတယ္၊ အသင္းေတာ္အသက္တာကို ျပန္ေနထိုင္ႏိုင္တယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို အသိေပးခဲ့တယ္။ ဒီသတင္းကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားၿပီး မ်က္ရည္ေတြက မ်က္လုံးမွာ ဝဲလာတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိတယ္။ “ငါက မေကာင္းတာေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္မွန္စြာ ေနာင္တရတဲ့အခါ အသင္းေတာ္က ျပန္လက္ခံတယ္။ ဒါက တကယ္ပဲ ဘုရားရဲ႕ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ၾကင္နာျခင္းပဲ” ေပါ့။ ျပန္ၾကည့္ၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္မက ေကာင္းေကာင္းလိုက္စားအားထုတ္တယ္၊ တာဝန္ခံယူမႈရွိတယ္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ခ်စ္တယ္လို႔ အၿမဲတမ္း ခံစားမိတယ္။ ေဖာ္ထုတ္ခံရျခင္း၊ ရွင္းလင္းခံရျခင္း၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ဖြင့္ျပျခင္းကတစ္ဆင့္မွပဲ ကြၽန္မက လူသားမဆန္ေတာ့တဲ့အထိ၊ ကြၽန္မစဥ္းစားသမွ်က မေကာင္းမႈျဖစ္တဲ့အထိ စာတန္ရဲ႕ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံထားရတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တာပါ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ကြၽန္မက ကြၽန္မရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ဆႏၵေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔အတြက္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္ကို ဆက္လိုက္ေနဦးမွာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္ျခင္ၾကည့္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ ႏိုးထမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေျပာတာကို ကြၽန္မ တကယ္ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ “ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔သည္ အလင္းျဖစ္ၿပီး၊ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းအလင္းျဖစ္ကာ၊ လူသားအတြက္ ထို႔ထက္သာ၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ၊ ေက်းဇူးေတာ္ သို႔မဟုတ္ ကြယ္ကာမႈမရွိသည္ကို သိေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ) ဒါေတြကို ႀကဳံေတြ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားရဲ႕ ကြယ္ကာမႈနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းကိုလည္း ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက သိပ္ဆိုးေပမဲ့ ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို လက္ခံဖို႔၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပဳျပင္ျခင္းနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လက္ခံဖို႔ ကြၽန္မစိတ္သေဘာထားကိုေျပာင္းၿပီး လူသားပုံသ႑န္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းကို လိုက္စားဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားလုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိေနပါတယ္။