ယုန္ေ႐ႊ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ

သိပ္မၾကာေသးတဲ့ အသင္းေတာ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတစ္ခုမွာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မ အေ႐ြးခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္ၿပီး တကယ္ကို မယုံရဲခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္လား။ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲေပါ့။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈထဲက ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယျပဳႏိုင္ဖို႔ လိုတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက ဘဝအေတြ႕အႀကဳံ နည္းနည္းေလးနဲ႔ အသက္ငယ္တယ္။ ဒါ့အျပင္၊ အရင္က ေခါင္းေဆာင္ရာထူး မကိုင္ဖူးဘူးေလ။ တာဝန္နဲ႔ ကြၽန္မ ကိုက္ပါ့မလား။ ဒါက ကြၽန္မကို ခဏေလာက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစခဲ့ၿပီး၊ အဲဒါကို ဘယ္လိုပဲၾကည့္ၾကည့္၊ အဲဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့အရာ ကြၽန္မ မရွိဘူး၊ ကြၽန္မ လက္ခံလို႔ မရဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ လက္မခံရင္၊ ၿပီးေတာ့ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရင္၊ အဲဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္အဖို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအဖို႔ အက်ိဳးမဲ့ေစတဲ့ အလုပ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္မွာမဟုတ္လား။ ဒါ့အျပင္၊ အေယာက္တိုင္းက ကြၽန္မကို ရိပ္စားမိမယ္၊ ကြၽန္မကို တကယ့္အျဖစ္အတိုင္း ျမင္ၿပီး၊ အဲဒါက အရမ္းရွက္စရာ ျဖစ္မွာ။ ဆင္ေျခေပါင္းစုံ ကြၽန္မ စိတ္ကူးရခဲ့ေပမယ့္၊ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ေတြ ဖတ္ျပခဲ့တယ္- “ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္းကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ဝန္ထုပ္ကို လက္ခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ သင့္ကို အပ္ႏွံသည့္ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားကို လက္ခံျခင္း- ဤအရာအားလုံးသည္ သင့္ေရွ႕တြင္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အပ္ႏွံမႈ ဝန္ထုပ္ သင့္အေပၚ ဖိစီးေလေလ၊ သူ၏ စုံလင္ေစျခင္းခံရဖို႔ သင့္အတြက္ လြယ္ကူေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။...သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို သတိရွိသူတစ္ဦးျဖစ္ပါက၊ အသင္းေတာ္အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ဝန္ထုပ္တစ္ခုကို သင္ ျဖစ္ေပၚေစလိမ့္မည္။ အမွန္တြင္၊ အသင္းေတာ္အတြက္ သင္ ျဖစ္ေပၚေစသည့္ ဤဝန္ထုပ္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ ဘုရားသခင္၏ စုံလင္ေစျခင္းခံရဖို႔ ထိုသို႔ေသာ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားအား သင့္ကို အသုံးျပဳေစဖို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤအရာကို အသင္းေတာ္အတြက္ သင္ သယ္ပိုးသည့္ ဝန္ထုပ္တစ္ခုဟု ေခၚမည့္အစား၊ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အသက္တာအတြက္ သင္ သယ္ပိုးသည့္ ဝန္ထုပ္တစ္ခုဟု ေခၚဖို႔ ပိုေကာင္းေပမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းကိုရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလာ့) ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ၾကားရတာက အဲဒီတာဝန္ေပးအပ္မႈကို ရရွိတာဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလ့က်င့္ဖို႔ ဘုရားအခြင့္အေရးေပးေနတာမွန္း နည္းနည္း နားလည္သြားေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အႀကီးအက်ယ္ ခ်ိဳ႕တဲ့ေပမယ့္ အဲဒီတာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္တာဟာ တျခားလူေတြကို ဦးေဆာင္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေပး႐ုံသာ မဟုတ္ဘဲ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကေနတစ္ဆင့္ သမၼာတရားထဲ ဝင္ေရာက္မႈအေပၚ ကိုယ္တိုင္ အာ႐ုံစိုက္တာကိုလည္း ျမႇင့္တင္ေပးတာပါ။ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာေဖြဖို႔လိုတယ္။ အဲဒါက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို သူတို႔ျပႆနာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကူညီဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို အသုံးျပဳဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီတာဝန္ကို ဘုရားက အပ္ႏွံတာဟာ ကြၽန္မကို သူက ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတစ္ခု ေပးခဲ့တာလည္း ဟုတ္တယ္။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ျပႆနာမ်ိဳးစုံကို ကြၽန္မ စိတ္ဝင္စားရမယ္၊ လူေတြ၊ ကိစၥေတြနဲ႔ အျဖစ္ရပ္ေတြအမ်ားႀကီးကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပႆနာအမ်ားႀကီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ရမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရား အသုံးျပဳပုံကို သင္ရမယ္။ အဲဒါက သမၼာတရားအေပၚ ကြၽန္မ နားလည္ရာမွာ တိုးတက္မႈ ပိုျမန္ႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ ကြယ္ကာတာ ပိုခံရႏိုင္မယ့္သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ကိုလည္း ကြၽန္မ သတိရမိတယ္- “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏စုံလင္ေစျခင္းခံရဖို႔ အခြင့္အေရးမ်ားကို မရွာေဖြပါက၊ ထို႔အျပင္ စုံလင္ျခင္းကို သင္ရွာေဖြမႈတြင္ အုပ္စုေရွ႕တြင္ရွိဖို႔ သင္ မႀကိဳးပမ္းပါက၊ သင္သည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေနာင္တျဖင့္ ျပည့္မည္ျဖစ္သည္။ စုံလင္ျခင္းကိုရရွိဖို႔ အေကာင္းဆုံး အခြင့္အေရးမွာ ယခုျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္သည္ အလြန႔္အလြန္ ေကာင္းမြန္ေသာအခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စုံလင္ေစျခင္းခံရဖို႔ အေလးအနက္ မႀကိဳးစားပါက၊ သူ၏အမႈ အဆုံးသတ္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အလြန္ ေနာက္က်သြားလိမ့္မည္- သင္ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္သြားၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား မည္မွ်ပင္ ႀကီးမားပါေစ၊ ဘုရားသခင္သည္ အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေနျခင္း မရွိေတာ့ပါက၊ သင္ မည္မွ်ပင္ အားထုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ စုံလင္ျခင္းကို ဘယ္ေသာအခါမွ် ရရွိႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းကိုရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလာ့) အဲဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ကြၽန္မရတဲ့ အခြင့္အေရးက အမွန္ေတာ့ ဘုရားရဲ႕ စုံလင္ေစျခင္း အခြင့္အေရးတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္မွာရွိတဲ့ ဘုရားရဲ႕အမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အခ်ိန္ သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ကို ျငင္းတာက ကြၽန္မ တကယ္လိုခ်င္တဲ့အခါ ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးမွာ မဟုတ္တဲ့သေဘာပါပဲ။ ေနာင္တရဖို႔ အရမ္းေနာက္က်သြားမွာပါ။ ကြၽန္မ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ဆက္ၿပီးေလာင္ၿမိဳက္ အသက္မရွင္ႏိုင္ေတာ့သလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္မ်က္နာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကိုပဲ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဒါကို လက္ခံၿပီး က်ိဳးႏြံနာခံရမယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဘုရားအေပၚ မွီခိုၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ လိုလားရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားဆီဆုေတာင္းၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ မခြင့္အေရးအတြက္ ေက်းဇူးတင္မိခဲ့တယ္။

ကြၽန္မ အံ့ဩသြားရတာက၊ ကြၽန္မရဲ႕ ပထမဆုံး အတားအဆီးကို ရက္အနည္းငယ္မွာပဲ တာဝန္သစ္ကို ယူရာမွာ တိုက္မိခဲ့တယ္။ စုေဝးအပြဲတစ္ခုမွာ၊ ကြၽန္မတို႔အထက္ေခါင္းေဆာင္က ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ယုံၾကည္သူ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ အစြမ္းအစတခ်ိဳ႕ရွိၿပီး အရမ္းကို မာနေထာင္လႊားတဲ့ သင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကို ေခၚလာခဲ့တယ္။ သူက တာဝန္မွာ ဩဇာနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္တတ္ၿပီး၊ ဘယ္သူနဲ႔မွ ဘာကိုမွ လုံးဝ မေဆြးေႏြးဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အမႈကို သူ ထိခိုက္မႈတခ်ိဳ႕ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုလူမ်ိဳးကို ကြၽန္မတို႔ ဘယ္လိုေတြးလဲလို႔ ေခါင္းေဆာင္က ေမးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေတြးက အဲဒီလူဟာ အရမ္း မာနေထာင္လႊားတယ္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အတြဲညီညီ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့သူ၊ သင္းေထာက္ျဖစ္ဖို႔ နည္းနည္းမွ မသင့္ေတာ္သလို သူ႔ကို ဖယ္ရွားသင့္တယ္ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ အယူအဆကို ကြၽန္မ မွ်ေဝခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီသင္းေထာက္က ယုံၾကည္သူ ျဖစ္တာ မၾကာေသးဘူး၊ သူမွာ အစြမ္းအစတခ်ိဳ႕ ရထားၿပီး ဆိုး႐ြားတဲ့ မာနေထာင္လႊားမႈကို ခံစားရေပမယ့္၊ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္သေ႐ြ႕ ေလ့က်င့္ေပးလို႔ရသလို၊ သူ႔ကို ကူညီ၊ ေဖးမဖို႔ သမၼာတရားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မိႆဟာယ ပိုလိုအပ္မွန္းကို ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ မိတ္သဟာယကေနပဲ ကြၽန္မ နားလည္သြားခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလို႔လည္း ရေပမယ့္ သူ႔ကို စိတ္ကူးေပါက္ရာ ထုတ္ပယ္ၿပီး ဖယ္ရွင္းလိုက္ဖို႔က လုံးဝကို လက္ခံႏိုင္စရာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ပထမေတာ့၊ ကြၽန္မမွာ မမွန္တဲ့ ရႈေထာင့္အျမင္ရွိၿပီး နည္းနည္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊ လူေတြကို မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံဖို႔ အေျခခံသေဘာတရားတစ္ခု နားလည္လာခဲ့တယ္၊ ဒီေတာ့ အဆုံးမွာ ဒါက ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အမ်ားစုက ဒီကိစၥအေပၚ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈတခ်ိဳ႕ ရွိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္တာကို ကြၽန္မ သိခဲ့ရၿပီး၊ သူတို႔နဲ႔ ႏႈိင္းရင္ ကြၽန္မက အရမ္းခ်ိဳ႕တဲ့ေနခဲ့တယ္။ သမၼာတရားနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ နားလည္မႈက တိမ္တယ္၊ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း မရွိသလို တျခားလူေတြကို ဆက္ဆံပုံမွာ ကြၽန္မ ကိုယ္က်င့္တရားမရွိခဲ့ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အစြမ္းအစေတြ ကြၽန္မ တကယ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရဲ႕လား။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္လို ျပဳမူတာက သမၼာတရား သိနားလည္မႈနဲ႔ လူမ်ိဳးစုံနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ထိုးထြင္းအျမင္တခ်ိဳ႕ လိုတယ္ေလ။ အသင္းေတာ္ထဲက လူမ်ိဳးစုံအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈကို သိဖို႔ လိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအစြမ္းအစေတြကို ကြၽန္မ လုံးဝ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့မွန္း အခ်က္အလက္ေတြက ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြအားလုံးကို ေစ့ေစ့စဥ္းစားတာက စြန႔္လႊတ္လိုက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အဲဒါအျပင္၊ အဲဒီတာဝန္ကို ရက္နည္းနည္းပဲ လုပ္ရေသးတယ္၊ ကြၽန္မအလုပ္ေတြက ပုံေနသလို၊ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ႀကဳံခဲ့ရၿပီးၿပီ။ အဲဒီတာဝန္က ကြၽန္မအတြက္ ပင္ပန္းၿပီး ခက္ခဲသလို ခံစားေနခဲ့ရတယ္။ အဲဒီညမွာ၊ ကြၽန္မ စိတ္က ကေသာင္းကနင္းျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး၊ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးထဲမွာ ကြၽန္မက သာမန္အျဖစ္ဆုံး ျဖစ္ရမယ္လို႔ ေတြးေနမိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈမွာ ေစာစာပဲ လုပ္မွားမိခဲ့ၿပီေလ- ကြၽန္မတို႔ အထက္ေခါင္းေဆာင္က ရိပ္စားမိမွာပါ၊ ကြၽန္မက ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈနည္းၿပီး၊ အစြမ္းအစ ညံ့သလို ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ မဲ့တယ္လို႔ ျမင္မွာပဲ။ ျမႇင့္တင္ေပးရမယ့္ စြမ္းရည္တစ္ခုမွ တကယ္ကို မရွိဘူးလို႔ သူ ထင္ခဲ့မွာပဲ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ဘာမ်ားထင္ၾကမလဲ။ ကြၽန္မက လုံးဝ ထိုးထြင္းအျမင္ မရွိသလို၊ ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ေ႐ြးတာက အမွားတစ္ခုပဲလို႔ သူတို႔ ေျပာၾကမလား။ ကြၽန္မ အဲဒါကို တဝဲလည္လည္ေတြးေလ၊ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ မ်က္နာမျပႏိုင္ဘူးလို႔ ခံစားရေလပဲ။ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ ကြၽန္မ အသိစိတ္ျပၿပီး ရာထူးကေန ႏႈတ္ထြက္သင့္တယ္လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္၊ အဲဒီအေတြးက ကြၽန္မကို ကသိကေအာက္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ေစခိုင္းခ်က္ တာဝန္ကို လက္ခံၿပီးတဲ့ေနာက္မွာပဲ၊ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေခါင္းေရွာင္လိုက္ရင္၊ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္တာ ျဖစ္မယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီညမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေအာင္၊ ဒါကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရမယ္ဆိုတာ သိေအာင္ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဘုရားသခင္ဆီ ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ အက်ပ္အတည္းကို ေဝမွ်ခဲ့တယ္။

ေနာက္ေန႔မနက္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေန႔စဥ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ေနတုန္းမွာ၊ ကြၽန္မကို တကယ္တို႔ထိတဲ့ ေယာဘအေၾကာင္း တစ္ခုခု ဖတ္မိခဲ့တယ္- “သူ၏ ဂုဏ္သတင္းႀကီးေသာ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္မ်ားရွိေသာ္လည္း၊ သူသည္ ဤအရာမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် မခ်စ္ခဲ့ဖူးသကဲ့သို႔ မည္သည့္အာ႐ုံမွ်လည္း မစိုက္ခဲ့ဖူးေပ။ သူ၏အဆင့္အတန္းကို အျခားသူမ်ား မည္ကဲ့သို႔ ရႈျမင္ခဲ့သည္ကို သူဂ႐ုမစိုက္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ သူ၏ လုပ္ရပ္မ်ား သို႔မဟုတ္ အျပဳအမူတို႔သည္ သူ၏အဆင့္အတန္းအေပၚ အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္ သက္ေရာက္မႈ တစ္ခုတစ္ေလရွိမည္၊ မရွိမည္ကို သူပူပန္ခဲ့ျခင္းလည္း မရွိေပ။ သူသည္ ဂုဏ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားထဲတြင္ သူေမြ႕ေလ်ာ္ခဲ့ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ ဂုဏ္ႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ႏွင္ အတူ ပါရွိလာသည့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈတြင္လည္း မေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့ေပ။ သူသည္ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ အျမင္တြင္ သူ၏ ရွင္သန္ျခင္း တန္ဖိုးႏွင့္ အေရးပါမႈကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ခဲ့သည္။ ေယာဘ၏ စစ္မွန္ေသာ ဇာတိမွာ သူ၏ တကယ့္ အႏွစ္သာရ ျဖစ္ခဲ့သည္- သူသည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အခြင့္အလမ္းကို မခ်စ္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အခြင့္အလမ္း အတြက္ အသက္မရွင္ခဲ့ေပ။ သူသည္ မွန္ကန္ၿပီး ျဖဴစင္ကာ လိမ္ညာမႈ ကင္းခဲ့သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန၊ ေယာဘရဲ႕ အဆင့္အတန္းက အရမ္းျမင့္မားၿပီး၊ အေရွ႕အရပ္က လူေတြထဲမွာ အႀကီးျမတ္ဆုံးလူ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊ တျခားလူေတြက သူ႔ကို ဘယ္လိုျမင္တယ္၊ ခ်ီးက်ဴးတယ္ဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္က လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့တာ ေတြ႕ရတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္တစ္ခုလုံး အနာစိမ္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ စမ္းသပ္မႈနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရခ်ိန္မွာ၊ သူ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို အိုးျခမ္းပဲ့ေတြနဲ႔ ျခစ္ရင္း ျပာထဲမွာ ထိုင္ေနတုန္း၊ ဒီအရာက သူ႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ရာထူးအတြက္ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ သက္ေရာက္မႈ ရွိမရွိ ဆိုတာကို စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး။ သူ႔အနီးနားရွိသူေတြက ေလွာင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ အဲဒါကို ႏွလုံးမသြင္းခဲ့ဘူး။ ေယာဘက နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို မမက္ခဲ့ဘူး- သူ႔အတြက္ အေရးႀကီးသမွ်က သူ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ ဘုရား ဘယ္လိုျမင္တယ္၊ အဲဒါေတြက ဘုရားကို စိတ္ေက်နပ္ေစၿပီး ဘုရားရဲ႕လက္ခံမႈရမရ ဆိုတာပဲ။ အဲဒါက ကြၽန္မကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္ေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အေရးစိုက္ခဲ့တာ ဘာလဲ။ ဘာလို႔ ကြၽန္မ အရမ္း စိတ္ဓာတ္က်ရတာလဲ။ ကြၽန္မအတြက္အေရးႀကီးဆုံးအရာက ကြၽန္မရဲ႕ စကားနဲ႔လုပ္ရပ္ေတြကို သက္ေရာက္ေစတဲ့အရာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို သက္ေရာက္ေစတယ္။ အဲဒီလတ္တေလာ အေတြ႕အႀကဳံက အဓိက ဥပမာတစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္- ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြ ေပၚသြားခဲ့တာ၊ လူေတြကို အေျခခံသေဘာတရားအရ ဘယ္လိုဆက္ဆံရမယ္မသိခဲ့တာေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ ေတြးႏိုင္သမွ်က ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္က အထင္ေသးမလား၊ မေသးဘူးလား၊ ကြၽန္မကို ေ႐ြးခဲ့လို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ေနာင္တရၾကမလား ဆိုတာေတြပါ။ ဘုရားရဲ႕ အလိုေတာ္ဘာလဲ၊ ဘာသင္ခန္းစာ သင္ယူသင့္ၿပီး အဲဒီအေျခအေနကေန ဘယ္သမၼာတရားကို ရသင့္တယ္ဆိုတာေတြကို ကြၽန္မ တစ္စက္မွ မစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး။ မမွန္တဲ့အရာေတြအားလုံးအေပၚ ကြၽန္မ တကယ္ အာ႐ုံစိုက္မိေနခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မကို ဘုရားအပ္ႏွံခဲ့တဲ့ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ကို ကြၽန္မရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔နဲ႔ပဲ စြန႔္လႊတ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းကို ပုန္ကန္တတ္လြန္းတယ္၊ ေက်းဇူးအရမ္းကန္းတယ္ဆိုတာ နားလည္ခဲ့ရတယ္။

ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္မရဲ႕ သုံးသပ္ဆင္ျခင္မႈမွာ၊ အဲဒီအမွားက ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို မလုပ္ခ်င္ေတာ့တဲ့အဆင့္ထိ ကြၽန္မကို ဘာလို႔ အရမ္းနာက်င္ေစခဲ့တာလဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနခဲ့တာက ဘာစိတ္သေဘာထားမ်ားလဲလို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ဘုရားရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ “အႏၲိခရစ္ကဲ့သို႔ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားသည္ သစၥာေဖာက္တတ္ၿပီး စဥ္းလဲသည္။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာမွ် မထုတ္ေဖာ္ျပဘဲ သတိျဖင့္ ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ စကားေျပာၿပီး၊ ၎တို႔ ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ အရာတစ္ခု ေျပာလွ်င္ပင္၊ ယင္းကို ၎တို႔ ျပန္ျပင္လိုက္ၾကသည္။ ယင္းကို ၎တို႔ မည္သို႔ ျပန္ျပင္ၾကသနည္း။ ၎တို႔သည္ ယင္းကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္ျပင္၍ရေကာင္း ရႏိုင္မည္မဟုတ္၊ ထိုအေျခအေနတြင္ ၎တို႔သည္ ေန႔ည စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔ ထိုင္စဥ္တြင္၊ ၎တို႔ လမ္းေလွ်ာက္စဥ္တြင္ ၎တို႔က ‘ငါ့ ဂုဏ္သတင္း၊ ငါ့နာမည္ေကာင္းတို႔ကို မည္သို႔ ျပန္အဖတ္ဆယ္မည္နည္း။ ငါ၏ ရာထူးေနရာကို ငါ မည္သို႔ ကာကြယ္မည္နည္း။ အျခားသူမ်ားက ငါ့အား အထင္ေသးျခင္းႏွင့္ ရိပ္စားမိျခင္းတို႔မွ မည္သို႔ တားဆီးမည္နည္း’ ဟု ေတြးၾကသည္။ ၎တို႔၏အေတြးမ်ားအားလုံးသည္ ဤအေရးကိစၥေပၚတြင္သာ ရွိၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ၎တို႔က အနည္းငယ္ သစၥာေစာင့္သိသကဲ့သို႔ အဖိုးအခ အေတာ္အတန္ ေပးေကာင္းေပးႏိုင္ၿပီး၊ အျပင္ပန္းတြင္ မွန္ကန္ပုံေပၚသည့္ အရာမ်ားကို ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ္လည္း ဤလုပ္ရပ္မ်ားေနာက္ကြယ္၌ ၎တို႔ မည္သည့္အခါမွ် ဖြင့္မေျပာသည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခု ရွိေပသည္။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ ရာထူးအဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းတို႔သည္ အမႈကိစၥမ်ား ၎တို႔ စတင္နားလည္သည့္အခ်ိန္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၎တို႔ တစ္သက္တာလုံးတြင္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ စီမံကိန္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရ ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တြင္ ၎တို႔သည္လည္း မွားယြင္းသည့္၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိသည့္၊ ယုံၾကည္မႈနည္းသည့္ ေနရာမ်ားကို အျခားသူမ်ားအား ျမင္ေစလ်က္၊ ၎တို႔ အမွားလုပ္မိၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အရွက္ရေစပါက၊ ဤအရာကို ၎တို႔က ေကာင္းမြန္ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုအျဖစ္ သေဘာမထားသကဲ့သို႔၊ ထိုကိစၥအားျဖင့္ အလြန္အမင္းစိတ္ဆင္းရဲၿပီး ယင္းက ၎တို႔အား စိတ္ေသာကေရာက္ေစကာ၊ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ၾကေလသည္။ ၎တို႔သည္ စား၍မဝင္ အိပ္၍မေပ်ာ္ျဖစ္ကာ၊ မၾကာခဏ အာ႐ုံေထြျပားၾကသည္။ ၎တို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ အာ႐ုံေထြျပားသည္ကို အျခားသူမ်ားက ၎တို႔အား ေမးျမန္းသည့္အခါ၊ ၎တို႔၏တာဝန္က ၎တို႔ကို အလြန္ အလုပ္ရႈပ္ေစသည္မွာ ၎တို႔ အိပ္မေပ်ာ္ၾကဟု ေျပာၾကသည္၊ ယင္းက အမွန္တရားႏွင့္ မည္သို႔မွ် မနီးစပ္ေပ- ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားကို လွည့္စားဖို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ မည္သည့္အရာကို ၎တို႔ မိမိတို႔ဘာသာ ေတြးၾကသနည္း။ ၎တို႔က ‘ငါေတာ့ အမွားလုပ္ၿပီး မိမိကိုယ္ကို အရွက္ရေစၿပီ။ မိမိကိုယ္ကို ငါ မည္သို႔ အဖတ္ဆယ္ႏိုင္မည္နည္း။ ငါ အဘယ္အရာကို အႀကံအဖန္လုပ္ေနသည္ကို အျခားသူမ်ား မျမင္ေစဘဲ မိမိကိုယ္ကို မည္သို႔ အဖတ္ဆယ္ႏိုင္မည္နည္း။ ဤအမႈကိစၥအတြက္ ငါ မည္သည့္ ဟန္ပန္၊ မည္သည့္ ေလသံကို သုံးသင့္သနည္း။ ငါက ထိုကိစၥအေၾကာင္း ေျပာျပေနသည္ဟု အျခားသူမ်ား သတိမျပဳမိဘဲ ငါ့ပါးစပ္ကို မည္သို႔ဟရမည္နည္း။’ ဟု ေတြးေနၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ထိုကိစၥကို ရႈေထာင့္တိုင္းမွ ဆင္ျခင္ေတြးေတာလ်က္ အလြန္ အေသးစိတ္ စဥ္းစားၾကသည္မွာ ၎တို႔ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ၾကၿပီး စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ မေတြးၾကသည္အထိ ျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၂)”) ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြးဆရင္းနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အျပဳအမူက ဘုရားေဖာ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကိုပဲ ေတြးတဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ အတူတူပဲဆိုတာ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ တစ္ခုခုကို ေမႊမိလို႔ ကြၽန္မ အရွက္ရၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကို ျမင္ၾကတယ္- အဲဒါက တကယ္အရွက္ရစရာ ျဖစ္သလို ခံစားခဲ့ရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မကို သူတို႔ ဘာမ်ားေတြးမလဲ ဆိုတာကို စိတ္စြဲလမ္းလာခဲ့တယ္။ ေန႔ခင္းအေတာအတြင္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ေတာင္ စိတ္မၿငိမ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ အဲဒီအတြက္နဲ႔ ညမွာ အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ရတယ္။ ေန႔ေရာညပါ အဲဒါက ေျခာက္လွန႔္ေနခဲ့တယ္။ တျခားလူေတြက ျမင္ႏွင့္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ အေျခအေနကို အဖတ္ဆယ္ဖို႔ ကြၽန္မအတြက္ နည္းလမ္းမရွိခဲ့ဘူးေလ။ ကြၽန္မရဲ႕ သိကၡာ ျပန္မရႏိုင္ခဲ့သလို ထြက္လိုက္ခ်င္သလို ခံစားရင္းနဲ႔ တာဝန္ကို လုပ္လိုစိတ္ လုံးဝေပ်ာက္ဆုံးခဲ့တယ္၊ အနည္းဆုံးေတာ့ က်ရႈံးၿပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ ညံ့တဲ့ ရာထူးတစ္ခု ရွိၿပီး အေယာက္တိုင္းရဲ႕ အထင္ေသးတာ ခံရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီအရာကိုလည္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ကြၽန္မ အသိေပးခံခဲ့ရတယ္- “အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ ရာထူးအဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းတို႔သည္ အမႈကိစၥမ်ား ၎တို႔ စတင္နားလည္သည့္အခ်ိန္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၎တို႔ တစ္သက္တာလုံးတြင္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ စီမံကိန္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရ ျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၂)”) ဒါက အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အဓိက လကၡဏာရပ္ေတြထဲက တစ္ခုဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ပဲ စကားေျပာၿပီး ျပဳမူတာ ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မကို ျပခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြက သူတို႔ လိုက္စားၿပီး သူတို႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အရာေတြလည္း ျဖစ္တယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြက နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို က်န္တဲ့အရာအားလုံး အထက္မွာ ထားတယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မကိုလည္း ေဖာ္ျပမွန္း နားလည္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ ေန႔ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ၊ အတန္းထဲ ထိပ္ဆုံးမွာ အၿမဲ ရွိခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါမွ ကြၽန္မရဲ႕ ဆရာေတြက ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးၿပီး မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ခ်ီးက်ဴးၾကမွာေလ။ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ တာဝန္ေတြကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ ဒီႏွစ္ေတြထဲမွာ၊ နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားတာ အဓိပၸာယ္မရွိမွန္း၊ အဲဒါေတြအားလုံးကို ပိုင္ဆိုင္တာက သမၼာတရားကို ပိုင္ဆိုင္တာ လုံးဝမဟုတ္မွန္း သေဘာတရားအရ သိခဲ့ပါတယ္။ အေပၚယံမွာေတာ့ အဲဒီအရာမ်ိဳးေတြေနာက္ ကြၽန္မ လုံးဝ မလိုက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္၊ စိတ္ထဲမွာ ဂုဏ္သိကၡာကို ကြၽန္မ ျမတ္ႏိုးတုန္းပဲ၊ ၿပီးေတာ့ တျခားလူေတြက ကြၽန္မကို ခ်ီးက်ဴးၿပီး ေလးစားေအာင္လို႔ ကြၽန္မ လုပ္တဲ့အရာတစ္ခုစီတိုင္းမွာ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ရာထူးကို လက္ခံခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ “ေခါင္းေဆာင္”ဆိုတဲ့ ရာထူးနဲ႔ ထိုက္တန္ႏိုင္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ ရာထူးကို ယူတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ လူတိုင္းက ကြၽန္မကို ေထာက္ခံၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ တစ္ခုခုမွာ ကြၽန္မ က်ရႈံးတဲ့အခါ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက အထင္ေသးမယ္၊ ကြၽန္မရဲ႕ နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္း ထိခိုက္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီတာဝန္ကို ကြၽန္မ ဆက္မလုပ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ကို ျမတ္ႏိုးရမယ့္အစား၊ တျခားလူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲက ပုံရိပ္ကိုပဲ ျမတ္ႏိုးခဲ့တာကို ျမင္ရတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္း ထိခိုက္တဲ့အခါ၊ ဘုရားရဲ႕ တာဝန္ေပးအပ္မႈအေပၚ လက္ေလွ်ာ့ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းက တျခားအရာအားလုံးအထက္မွာ ရွိတယ္လို႔ ယူဆခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေသြးေၾကာေတြထဲ စီးဆင္းခဲ့တာက အဲဒီအႏၲိခရစ္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးမွန္း ကြၽန္မက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ရွိမွန္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဘာလို႔ ငါ့ရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ငါ့ကို ေလးစားသင့္တာလဲ။ ငါသမၼာတရားကို မပိုင္ဘူး၊ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံတစ္ခုမွ မရွိဘူး၊ အစြမ္းအစက ညံ့ဖ်င္းၿပီး၊ ငါ့ရဲ႕ အဆင့္အတန္းထဲမွာ ငါ နစ္ျမႇဳပ္ေနတုန္းပဲ။ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားရဲ႕ သိမ္းပိုက္တာခံရတဲ့ ငါ့လိုလူတစ္ေယာက္က တျခားလူေတြကို ေလးစားခိုင္းေစခ်င္ေသးတယ္။ အရွက္မဲ့လိုက္တာလို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။

အဲဒီတုန္းက၊ ဒီသမၼာတရားရဲ႕ ရႈေထာင္ကို ကြၽန္မလည္း အခ်ိန္ယူစဥ္းစားၿပီး ရွာေဖြခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ရွိတယ္- “ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအေနျဖင့္ ဖန္ဆင္းရွင္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ သင္ လာသည့္အခါ၊ သင္၏တာဝန္ကို သင္ ထမ္းေဆာင္သင့္သည္။ ဤသည္မွာ လုပ္ေဆာင္ရန္ သင့္ေတာ္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ဖန္ဆင္းခံမ်ား၏တာဝန္အား ထမ္းေဆာင္သင့္သည္ကို ေထာက္ဆ၍၊ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကားတြင္ သာ၍ ႀကီးျမတ္ေသာ အမႈေတာ္ကို တစ္ဖန္ေဆာင္႐ြက္ၿပီးျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ အမႈ၏ေနာက္ထပ္တစ္ဆင့္ သူ ေဆာင္႐ြက္ၿပီးျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ယင္းမွာ အဘယ္အမႈနည္း။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ သူ႔ထံမွ သမၼာတရားကို ရရွိၿပီး ထိုသို႔အားျဖင့္ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ဖယ္ရွားဖို႔ႏွင့္ သန႔္စင္ျခင္းခံရဖို႔ ခြင့္ျပဳလ်က္ ဖန္ဆင္းရွင္က ၎တို႔အား သမၼာတရားကို ေပးသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစလာၿပီး၊ အသက္တာ၌ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းကာ အဆုံး၌ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ၾကသည္၊ စုံလင္ေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္ၿပီး စာတန္၏ ဒုကၡေပးမႈမ်ားကို မခံရေတာ့ေပ။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ အဆုံးသတ္၌ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔အား စြမ္းေဆာင္ရရွိေစလိုမည့္ အဓိက အက်ိဳးတရားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္၊ သင္သည္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအေနျဖင့္ သင္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းက သင္၏အသက္တာအတြက္ ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးလာသည့္ တန္ဖိုးႏွင့္ အေရးပါမႈတို႔ကို ခံစား ရ႐ုံသက္သက္သာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ဤအရာအျပင္၊ သင္သည္ သန႔္စင္ျခင္းခံရၿပီး ကယ္တင္ျခင္းခံရကာ အဆုံး၌ ဖန္ဆင္းရွင္ မ်က္ႏွာေတာ္၏ အလင္းေရာင္တြင္ ရွင္သန္လာၾကသည္။...ယခုေခတ္တြင္ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ လာေရာက္ၿပီး မိမိတို႔၏တာဝန္ကို ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအေနျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ၾကသူတိုင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကားတြင္ တန္ဖိုး အရွိဆုံးႏွင့္ အလွဆုံးအရာကို ဘုရားသခင္ထံမွ လက္ခံရရွိၾကသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ မည္သည့္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးမွ် ဖန္ဆင္းရွင္၏ လက္ေတာ္ထဲမွ တိုက္ဆိုင္မႈသက္သက္ျဖင့္ ထိုသို႔ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို လက္ခံရရွိႏိုင္ျခင္း မရွိေခ်။ ထိုသို႔ေသာ လွပၿပီး ႀကီးျမတ္ေသာ အရာကို အႏၲိခရစ္မ်ိဳးမ်ားက အေရာင္းအဝယ္ တစ္ခုအျဖစ္သို႔ မလိမ့္တစ္ပတ္လုပ္ၾကသည္၊ ယင္းတြင္ ၎တို႔က ဖန္ဆင္းရွင္၏လက္ေတာ္မွ သရဖူႏွင့္ ဆုလာဘ္မ်ားကို ေတာင္းခံၾကေလသည္။ ထိုသို႔ေသာ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ျခင္းတစ္ခုသည္ အလြန္လွပၿပီး ေျဖာင့္မတ္သည့္ အရာတစ္ခုကို အက်ည္းတန္ဆုံးႏွင့္ အဆိုးယုတ္ဆုံး အရာတစ္ခုအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားေစသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား ျပဳသည့္ အရာမဟုတ္ေလာ။ ဤအရာကို အကဲျဖတ္သည့္အခါ၊ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဆိုးယုတ္သေလာ။ ၎တို႔သည္ တကယ့္ကို အေတာ္အတန္ ဆိုးယုတ္ေပသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဤသည္မွာ ၎တို႔ ဆိုးယုတ္မႈ၏ သြင္ျပင္လကၡဏာတစ္ခုႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သ႐ုပ္သကန္တစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေပသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၆)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို စဥ္းစားရင္းနဲ႔၊ ကြၽန္မ နားလည္လိုက္တာက၊ အဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးက ဖန္ဆင္းရွင္ေရွ႕ကို လာၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈေတာ္ရဲ႕ နယ္ပယ္ထဲမွာ သူတို႔တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရတဲ့အခါ၊ ဒါက အလွပဆုံးနဲ႔ အေျဖာင့္မတ္ဆုံး အရာတစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာပဲ။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ကို လုပ္တာက အလွပဆုံးနဲ႔ အေျဖာင့္မတ္ဆုံး အရာတစ္ခုလို႔ ဘုရားက ဘာလို႔ ေျပာရတာလဲလို႔ေပါ့။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔အေပၚ သမၼာတရားအမ်ားႀကီး ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ အပ္ႏွင္းလို႔ပါ၊ သူက သူ႔ရဲ႕အိမ္ေတာ္မွာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕တာဝန္ကို လုပ္ခြင့္ေပးၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလ့က်င့္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ ေပးတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ သမၼာတရားကို ကြၽန္မတို႔ နားလည္လာၿပီး ရရွိၾကသလို အသက္တာမွာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးထြားႏိုင္ၾကတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို သိႏိုင္၊ သင္ယူႏိုင္ၿပီး ေျဖရွင္းႏိုင္႐ုံသာမက၊ ဘုရားကို သိနားလည္မႈအစစ္အမွန္ ရႏိုင္ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္မတို႔အတြက္ ဘုရားရဲ႕ ရယူတာကို ခံရႏိုင္ေစရင္းနဲ႔ ဘုရားကို ေၾကာက္ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္တဲ့ လမ္းေပၚ ေျခလွမ္းလွမ္းႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မတို႔အေပၚ သမၼာတရားနဲ႔ အသက္ အပ္ႏွင္းဖို႔ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ကို ဘုရားက လုပ္ခြင့္ေပးတယ္- အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ ဘာကိုမွ လုံးဝ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကြၽန္မတို႔ကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ တာဝန္မွာ စစ္မွန္၊႐ိုးသားတဲ့ စိတ္ႏွလုံးနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ေလးနက္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ကြၽန္မတို႔ ျမင္ၿပီး နားလည္သင့္သလို၊ ဘုရားရဲ႕ ေမတၱာကို ျပန္ေပးဆပ္ႏိုင္ဖို႔ တာဝန္မွာ အစြမ္းရွိသမွ် အားထုတ္သင့္တယ္။ ဖန္ဆင္းရွင္နဲ႔ ဖန္ဆင္းျခင္းေတြၾကားမွာ၊ ဘုရားက ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆက္ကပ္သူျဖစ္ေနတုန္းမွာပဲ၊ လူသားေတြက ဘုရားကို အစစ္အမွန္ က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး ျပန္ေပးဆပ္သင့္သူေတြပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားဆီက လာတဲ့ သမၼာတရားေတြကို ကြၽန္မတို႔ ရၾကတယ္၊ စာတန္ဆီကလာတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို စြန႔္ပစ္ၾကတယ္၊ လူသားသ႑ာန္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ၾကၿပီး ဘုရားရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ႏွစ္သိမ့္လာႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါက ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အရမ္းျဖဴစင္တဲ့ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုပဲ။ ၿပီးေတာ့၊ ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္ကို လက္ခံၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ အဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးက သူ႔မိဘေတြကို သားသမီးအခ်စ္နဲ႔ခ်စ္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ။ အဲဒါက မွန္ၿပီး သင့္ေတာ္တယ္။ လုပ္သင့္တဲ့ အေျခခံအက်ဆုံး အရာတစ္ခုပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕တာဝန္မွာ ကြၽန္မတို႔က ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းကို ေဆာင္႐ြက္ေနၾကတာ မဟုတ္ဘဲ လူေတြအမ်ားႀကီး ဘုရားေရွ႕လာႏိုင္ဖို႔ ဧဝံေဂလိကို ျဖန႔္ဖို႔ ကိုယ့္အပိုင္းကို လုပ္ေနၾကတာပါ။ ဒါက ကမာၻေပၚမွာ အေျဖာင့္မတ္ဆုံး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈပါ။ ဒါေပမယ့္ ဆင္ျခင္တုံတရားအားလုံးကို ဆန႔္က်င္ရင္းနဲ႔၊ ဆိုးယုတ္တဲ့အရာ၊ အက်ည္းတန္တဲ့အရာတစ္ခုအျဖစ္ကို ကြၽန္မ လွည့္လိုက္တာက ဒီႏွစ္သက္စရာ ေျဖာင့္မတ္တဲ့အရာပါ။ အဲဒါကို ကြၽန္မ အဆင့္အတန္း ရႏိုင္၊ မရႏိုင္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အလဲအလွယ္အေနနဲ႔ ကူးေျပာင္းေပးလို႔ရတဲ့ အရာတစ္ခုအေနနဲ႔ သေဘာထားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို ျမႇင့္တင္ခဲ့ရင္ အဲဒါကို လုပ္ဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားခဲ့ေပမယ့္၊ မဟုတ္ရင္၊ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ေပၚ တြန္းတင္ရင္းနဲ႔ ျငင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ရရွိဖို႔ ဘုရားရဲ႕ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းနဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ကို အျမတ္ထုတ္ေနမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ မယုံႏိုင္ေအာင္ ဆိုးယုတ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါေတြထဲက တစ္ေယာက္ေတာင္ မျဖစ္ထိုက္တာကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္တာဝန္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ သေဘာထားကို ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့၊ ေနာင္တနဲ႔ ကြၽန္မ ျပည့္သြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားေရွ႕ကို ဆုေတာင္းျခင္းနဲ႔လာခဲ့တယ္- “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ အစြမ္းအစ ဒါမွမဟုတ္ ဘဝထဲက ႏုံခ်ာတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေၾကာင့္ ကြၽန္မဆီက ကိုယ္ေတာ္ လွည့္ထြက္မသြားခဲ့ဘူး။ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို ကိုယ္ေတာ္ ေပးေနဆဲပဲျဖစ္သလို ကြၽန္မအတြက္ ဒါက ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတစ္ခုပါ။ ဒါေတာင္မွ၊ ကိုယ္ေတာ္နဲ႔ အေပးအယူေတြ လုပ္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို အသုံးခ်ဖို႔ ကြၽန္မ ႀကိဳးစားခဲ့မိတုန္းပဲ။ ကြၽန္မ အရမ္းဆိုးယုတ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို တဝဲလည္လည္ ကြၽန္မ မေတြးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေတာ့္ကို စိတ္မပ်က္မိေစဖို႔ ဒီအခြင့္အေရးကို တကယ္ တန္ဖိုးထားၿပီး ဒီတာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ရွိသမွ်အားထည့္ၿပီး လုပ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ခ်င္ပါတယ္။” ကြၽန္မဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အမ်ားႀကီး ပိုစိတ္ေအးသြားသလို၊ အမ်ားႀကီး ပိုေအးခ်မ္းသြားခဲ့တယ္။ ေနာက္မွသိလာတာက၊ အဲဒီတာဝန္ကို ယူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာပဲ က်ရႈံးမႈကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီး မ်က္နာနည္းနည္း ပ်က္ရတာက အေပၚယံမွာ ဆိုးတဲ့အရာတစ္ခုလို ျဖစ္ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕ လိုက္စားမႈထဲမွာရွိတဲ့ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ဘုရားက ျပဳျပင္ေပးေနခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိတာက ကြၽန္မရဲ႕ ရာထူးကို ယူလိုက္တာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေဆာင္တဲ့ ႀကီးျမတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳတာနဲ႔ ေလးစားတာ ရဖို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေတြ႕အႀကဳံက ကြၽန္မကို ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေတြကို လိုက္စားတာဟာ မွားတဲ့လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ က်ရႈံးတဲ့ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္မွန္း ျပခဲ့တယ္။ အဲဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တာက ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီး၊ ကြၽန္မလုပ္ဖို႔လိုတာက ကိုယ့္ရဲ႕ က်ရႈံးမႈကို သိမွတ္ၿပီး အမွန္တရားေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔၊ အဲဒီေနာက္ တစ္လွမ္းခ်င္း ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ဖို႔ သမၼာတရားနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပင္ဆင္ ႀကိဳးစားဖို႔၊ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ၿပီး ဘုရားကို ေက်နပ္ေစဖို႔မွန္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ အထက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ တန္ဖိုးထားတာခံရဖို႔၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ေလးစားမႈကို ရဖို႔ ကြၽန္မ အားမထုတ္သင့္ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊ အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း လူေတြကို ဘယ္လိုဆက္ဆံရမယ္မွန္း မသိတာ ေပၚသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ေပမယ့္၊ အဲဒါက ကြၽန္မက သမၼာတရားရဲ႕ စစ္မွန္မႈ တကယ္ကင္းမဲ့တာ သိမွတ္ဖို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ သင္ခန္းစာကို သင္ယူၿပီး အေျခခံသေဘာတရားေတြကို သေဘာေပါက္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ တစ္ခါက်ရႈံးတာနဲ႔ အရမ္းလန႔္သြားစရာ မလိုပါဘူး။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး အနာဂတ္မွာ ႀကီးထြားႏိုင္တာက ျပႆနာရဲ႕ တကယ့္ခ်က္ပါ။ ကြၽန္မအတြက္ ေနာက္ထပ္ ေတြးမိတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္က ဒါပါ- “လူသည္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲသည္မွာ သူ၏တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္စဥ္မွတစ္ဆင့္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ သစၥာေစာင့္သိမႈကို ျပသသည္မွာ ဤျဖစ္စဥ္မွတစ္ဆင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ပို၍ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေလ၊ သာ၍ မ်ားသည့္ သမၼာတရားကို သင္ ရရွိေလျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သင္၏ေဖာ္ျပခ်က္သည္ သာ၍ စစ္မွန္လာေလ ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ႏွင့္ လူ၏တာဝန္ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈ) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ကြၽန္မ နားလည္မိတာက၊ ေခါင္းေဆာင္မႈတာဝန္ကို ယူဖို႔ လူတစ္ေယာက္က သမၼာတရားတစ္ခုမက်န္ နားလည္ၿပီး လုံေလာက္တဲ့ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ ရွိစရာ လုံးဝ မလိုဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဒါ့အျပင္၊ ပထမဆုံး အစျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္သူမွ ေခါင္းေဆာင္အလုပ္နဲ႔ တကယ္ မကိုက္ၾကပါဘူး။ ဘုရားက တာဝန္ေတြကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မတို႔ကို ေလ့က်င့္ေပးၿပီး၊ ဒီေလ့က်င့္မႈကေနတစ္ဆင့္ ကြၽန္မတို႔ကို ဘုရားက ဦးေဆာင္ၿပီး စုံလင္ေစတာပါ။ ကြၽန္မတိုရဲ႕တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ကေန၊ အမွားအမ်ားၿပီး ကြၽန္မတို႔ ေဖာ္ျပေလ့ရွိတဲ့အျပင္၊ က်ရႈံးမႈတခ်ိဳ႕နဲ႔ ဆုတ္ဆိုင္းမႈေတြ ရင္ဆိုင္ရသလို၊ ကြၽန္မတို႔ ျပဳျပင္ခံရၿပီး၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း ခံရမွာပါ။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး အေျခခံသေဘာ တရားေတြကို တျဖည္းျဖည္း ကိုင္စြဲမိတာနဲ႔၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို ကြၽန္မတို႔ တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္တစ္ေလွ်ာက္မွာ၊ တခ်ိဳ႕အရာေတြကို ကြၽန္မတို႔ နားမလည္မွာ၊ စြမ္းေဆာင္မရရွိႏိုင္မွာ၊ က်ရႈံးမႈနဲ႔ ဆုတ္ဆိုင္းမႈေတြ ရွိမွာက လုံးဝ ပုံမွန္ပါပဲ။ ျဖတ္သန္းသြားဖို႔က ကြၽန္မတို႔အတြက္ အရမ္း အေရးႀကီးတဲ့ အရာတစ္ခုလည္း ျဖစ္တယ္။ မ်က္ႏွာပ်က္မွာ၊ အရွက္ရမွာကို ေၾကာက္ၿပီး၊ ဒီလိုနဲ႔ ဒီတာဝန္ကို မလုပ္ခ်င္ခဲ့လို႔၊ ဘုရားရဲ႕ စုံလင္ေစတာခံရမယ့္ ဒီအခြင့္အေရးကို ျငင္းမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ခဲ့ရတယ္။ ဒီအေတြးက ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ရွင္းေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အစြမ္းအစက ညံ့တယ္၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ နားမလည္သလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈက အနည္းဆုံးျဖစ္မွန္း သိေပမယ့္၊ ကြၽန္မ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး အဖိုးအခေပးႏိုင္သလို သမၼာတရားအတြက္ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြအားလုံးထဲမွာ အခ်ိဳ႕တဲ့ဆုံးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္၊ တစ္ေန႔မွာ တိုးတက္မႈတခ်ိဳ႕ ကြၽန္မ လုပ္ႏိုင္မွာပဲေလ။ အရင္က သေဘၤာမေဆာက္ဖူးခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ စစ္မွန္ၿပီး ဆက္ကပ္တဲ့ ေနာဧကို ေတြးမိခဲ့တယ္၊ သူက လမ္းျပမႈအတြက္ ဘုရားအေပၚ မွီခိုခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀ ၾကာ မဆုတ္မနစ္လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ကို ၿပီးစီးရင္းနဲ႔ သေဘၤာကို ေဆာက္ၿပီးသြားခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက၊ ဘုရားဆီက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အမ်ားႀကီး ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကိုကူညီတဲ့သူ အမ်ားႀကီး မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မကို လမ္းျပေနတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္မေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ လမ္းၫႊန္မႈအျပင္ အရမ္းမ်ားတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၿပီး အားေပးမႈေတြနဲ႔ ကြၽန္မ တာဝန္ထဲက ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မမွာ ဘာမ်ား ညည္းညဴပိုင္ခြင့္ရွိလို႔လဲ။ အဲဒီလို ဆက္ညည္းေနဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ တကယ္ကို မရွိတာပါ။ ဒီအေတြးက ေတြးဆဖို႔ တစ္ခုခု ေပးခဲ့တယ္။ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ဘယ္လို ထမ္းေဆာင္သင့္လဲ။

အဲဒီေနာက္ မၾကာခင္မွာ၊ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ကို ဖတ္မိခဲ့တယ္- “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလေလ၊ သင္သယ္ေဆာင္သည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ႀကီးမားေလေလျဖစ္ၿပီး၊ သင္သယ္ေဆာင္သည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ႀကီးမားေလေလ သင္၏အေတြ႕အႀကဳံ ႂကြယ္ဝေလေလျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သင္ သတိရွိသည့္အခါတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အေပၚ ဝန္ထုပ္တစ္ခု ခ်ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ သင့္ကို သူ ေပးအပ္ထားသည့္ အလုပ္တာဝန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ သင့္ကို ဉာဏ္အလင္းေပးလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ဤဝန္ထုပ္ေပးသည့္အခါ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ေနစဥ္တြင္ ဆက္ႏႊယ္မႈရွိသည့္ သမၼာတရားမ်ားအားလုံးကို သင္ အာ႐ုံစိုက္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သင္၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၏ အသက္တာမ်ား၏ အေျခအေနႏွင့္ဆက္ႏႊယ္သည့္ ဝန္ထုပ္တစ္ခု သင္၌ရွိပါက၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က သင့္ကို အပ္ႏွံထားေသာ ဝန္ထုပ္ျဖစ္ၿပီး၊ သင္သည္ ဤဝန္ထုပ္ကို သင္၏ ေန႔စဥ္ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားတြင္ သင္ႏွင့္အတူ အၿမဲ သယ္ေဆာင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာကို သင့္အေပၚ တနင့္တပိုး တင္ထားၿပီးျဖစ္ကာ၊ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္လိုေသာအရာကို လုပ္ေဆာင္ရန္ သင္ လိုလားလ်က္ရွိ၏။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ဝန္ထုပ္ကို သင့္ကိုယ္ပိုင္ဝန္ထုပ္အျဖစ္ တာဝန္ယူျခင္းဟု ဆိုလိုသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ဤအေျခအေနတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္စားေသာက္ျခင္းတြင္၊ သင္သည္ ဤကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥမ်ားကို အေလးထားၿပီး၊ ဤျပႆနာမ်ားကို ကြၽန္ုပ္ မည္သို႔ ေျဖရွင္းမည္နည္းဟု သင္ စဥ္းစားလိမ့္မည္။ ကြၽန္ုပ္၏ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအား လြတ္ေျမာက္မႈကို ရရွိၿပီး ဝိညာဥ္ေရးရာ ေမြ႕ေပ်ာ္မႈကို ရွာေတြ႕ေစရန္ ကြၽန္ုပ္ မည္သို႔ေထာက္ကူႏိုင္မည္နည္း။ သင္သည္ မိတ္ႆဟာယဖြဲ႕ေနစဥ္တြင္ ဤျပႆနာမ်ား ေျဖရွင္းျခင္းကိုလည္း အာ႐ုံစိုက္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ေနခ်ိန္တြင္၊ ဤကိစၥမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေသာ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ျခင္းအေပၚ သင္အာ႐ုံစိုက္ ပါလိမ့္မည္။ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္စဥ္တြင္လည္း သင္သည္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတစ္ခုကိုလည္း သယ္ေဆာင္ပါမည္။ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို သင္ နားလည္ၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ မည္သည့္ လမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ရမည္ ဆိုသည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သာ၍ ရွင္းလင္းေသာ စိတ္ကူးတစ္ခုကို သင္ ရရွိလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ သင့္ဝန္ထုပ္က ယူေဆာင္လာေသာ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းႏွင့္ အလင္းျပျခင္းျဖစ္ၿပီး ဤသည္မွာ သင့္အေပၚ ႏွင္းအပ္ထားၿပီးျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းျပမႈလည္း ျဖစ္သည္။ ငါသည္ ဤအရာကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေျပာဆိုသနည္း။ သင္၌ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး မရွိပါက၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ေနစဥ္တြင္ အာ႐ုံစိုက္လိမ့္မည္မဟုတ္။ ဝန္ထုပ္ကို သယ္ေဆာင္ေနစဥ္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္စားေသာက္သည့္အခါ၊ ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အႏွစ္သာရကို သင္ သေဘာေပါက္ႏိုင္သည္၊ မိမိလမ္းခရီးကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားႏိုင္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ သင္၏ ေရွ႕တြင္၊ သင္သည္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ပိုမိုရရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္၏ စားေသာက္ျခင္းသည္ သာ၍ ႀကီးမားေသာ အက်ိဳးတစ္ခု ရွိဖို႔အလို႔ငွာ၊ သင္သည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အႏွစ္သာရကို သေဘာေပါက္၍ ႀကီးထြားဖို႔အလို႔ငွာႏွင့္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တို႔ထိျခင္းကို သင္ သာ၍ ခံရႏိုင္စြမ္းရွိလာဖို႔အလို႔ငွာ၊ သင္၏ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ သာ၍မ်ားေသာ ဝန္ထုပ္မ်ားကို သင့္အေပၚ ထားရွိဖို႔ႏွင့္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အလုပ္တာဝန္မ်ားကို သင့္ထံ အပ္ႏွံဖို႔ ေတာင္းဆုျပဳသင့္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းကိုရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလာ့) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန နားလည္လိုက္တာက၊ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ျခင္းအတြက္ အဓိကအခ်က္က အဲဒီအတြက္ ဝန္ထုပ္တစ္ခုကို တကယ္ထမ္း႐ြက္တာနဲ႔ အဲဒါကို တကယ္စိတ္ဝင္စားျခင္းပဲျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ကြၽန္မအလုပ္မွာ ျပႆနာေတြ ေတြ႕ေတာ့ ဒါမွမဟုတ္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈမွာ အခက္အခဲေတြ ေတြ႕ရင္၊ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမယ္ ဆိုတဲ့အေပၚ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားသင့္တယ္။ ဆုေတာင္းသင့္တယ္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဝန္ထုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို စားေသာက္သင့္ၿပီး၊ စိတ္ထဲက ဒီလက္ေတြ႕ျပႆနာေတြနဲ႔ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ ရွာတဲ့အခါ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ လမ္းျပမႈနဲ႔ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစျခင္းေတြကို ရဖို႔ ကြၽန္မအတြက္ ပိုလြယ္မွာပါ။ အဲဒီကစၿပီး စုေဝးပြဲေတြမွာ၊ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ မိတ္ႆဟာယအေပၚ စၿပီး စိတ္ႏွစ္ထားခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အေျခအေနေတြ၊ ျပႆနာေတြနဲ႔ အဲဒါကို ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္ႆဟာယမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ ဘယ္လိုေပါင္းစပ္သင့္တယ္ဆိုတာေတြကို တကယ္စဥ္းစားခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဝင္ေႏွာက္ခံရတဲ့အခါ၊ ျပႆနာရဲ႕ ပိုရွင္းလင္းတဲ့အျမင္ရႏိုင္ဖို႔ ေဆြးေႏြးၿပီး၊ ကြၽန္မနဲ႔ အနီးကပ္ဆုံး အလုပ္လုပ္တဲ့ ညီအစ္မနဲ႔ ရွာေဖြရာမွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္မတိုရဲ႕ စုေဝးပြဲေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ႀကိမ္မွာ၊ မေတြ႕ရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ယုံၾကည္သူေတြနဲ႔ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာေပါ့၊ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနတာ ကိုယ္တိုင္ သိလိုက္ရတယ္၊ ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္ႆဟာယက ကိုယ့္အပိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နားလည္မႈ ကင္းမဲ့တာကို ထုတ္ေဖာ္မိၿပီး၊ သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြ ေျပလည္မသြားမွာကို စိုး႐ြံ႕မိခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အရွက္ရေစမိၿပီး အေလွာင္ခံမွာ၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက အရမ္းငယ္႐ြယ္ေတာ့၊ ကေလးမေလးက အႀကီးႀကီး ေျပာေနတယ္လို႔ပဲ ထင္မွာကို စိုးမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ႏႈတ္ပိတ္ၿမဲပိတ္ေနခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မိတ္ႆဟာယျပဳႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မကို ဆြဲထားတဲ့ နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းရဲ႕ ဒီအခ်ဳပ္အခ်ယ္ေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းေနခဲ့တာေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ သေဘာထားက တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲတာ စခံစားခဲ့ရၿပီး ကြၽန္မ ေတြးမိတာက၊ မိတ္သဟာယဆိုတာ တျခားလူေတြရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရဖို႔ စိတ္ကူးအေကာင္းဆုံး၊ အျမင့္ဆုံးအရာကို ေျပာတာမဟုတ္ဘဲ၊ စစ္မွန္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာထိ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္နားလည္မႈကို ေဝမွ်ျခင္းပဲဆိုတာေပါ့။ ဘယ္သူနဲ႔ စုေဝးတာျဖစ္ပါေစ၊ ကြၽန္မတို႔အားလုံးက ဘုရားေရွ႕မွာ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာပါ၊ ကြၽန္မနဲ႔သက္ဆိုင္ၿပီး၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဘာကိုပဲ ေတြးပါေစ၊ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းရမယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ သေဘာထားကို ျပင္လိုက္တာနဲ႔၊ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ အမ်ားႀကီး ပိုလြတ္လပ္ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ အေတြးေတြကို ရွင္းလင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပိုရွင္းတဲ့ သိနားလည္မႈနဲ႔ ျပႆနာေတြကို ျမင္ခဲ့ၿပီး၊ မိတ္ႆယအတြက္ ကြၽန္မ တစ္ခုခု ေဝမွ်ႏိုင္တယ္လို႔ သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈအေပၚ အမွီမျပဳဘဲ၊ ဘုရားရဲ႕ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစျခင္းနဲ႔ လမ္းျပမႈဆီက လာတယ္ဆိုတာ တကယ္ခံစားရတယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မကိုယ့္ဘာသာ သက္သက္ လုံးဝ မရႏိုင္မယ့္ အရာတစ္ခုခုပဲ။ အဲဒီအေတြ႕အႀကဳံေတြေနာက္မွာ၊ တိုးတက္မႈ တခ်ိဳ႕ ကြၽန္မ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီလို႔ ခံစားခဲ့ရၿပီး၊ ဒီတာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္တဲ့အေပၚ အရႈံးမေပးမိခဲ့လို႔ အရမ္း ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရတယ္။ မဟုတ္ရင္၊ အဲဒီအက်ိဴးေက်းဇူးေတြကို ကြၽန္မ လုံးဝ ဖန္တီးခဲ့မိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘယ္ေလာက္ မွန္တဲ့အေၾကာင္းလည္း ပိုၿပီးေတာင္ ေသခ်ာလာခဲ့တယ္- “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလေလ၊ သင္သယ္ေဆာင္သည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ႀကီးမားေလေလျဖစ္ၿပီး၊ သင္သယ္ေဆာင္သည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ႀကီးမားေလေလ သင္၏အေတြ႕အႀကဳံ ႂကြယ္ဝေလေလျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သင္ သတိရွိသည့္အခါတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အေပၚ ဝန္ထုပ္တစ္ခု ခ်ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ သင့္ကို သူ ေပးအပ္ထားသည့္ အလုပ္တာဝန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ သင့္ကို ဉာဏ္အလင္းေပးလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းကိုရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလာ့) ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး လုံးဝ ျငင္းလို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္လိုက္တာနဲ႔၊ သူ႔ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြကို တကယ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။