လီယန္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္ေတာ္က ေက်းလက္ေဒသမွာ ေမြးခဲ့ၿပီး ဆင္းရဲတဲ့မိသားစုကေန ႀကီးျပင္းခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြက ခဏခဏအႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ ႐ိုးတဲ့လယ္သမားေတြပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ က်ိန္ဆိုခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အ႐ြယ္ေရာက္လာရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တစ္ခုခုျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္၊ ႐ြာသားေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚ အျမင္ေျပာင္းသြားေအာင္၊ အထင္ေသးၿပီး အႏိုင္က်င့္တာေတြ မလုပ္ေတာ့ေအာင္ လုပ္မယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ၁၁ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ ကိုယ္ခံပညာကို စသင္တယ္။ အဲဒါက ပင္ပန္းၿပီး ဒဏ္ရာေတြရေပမဲ့ ရာသီဉတုက ဘယ္ေလာက္ဆိုးေနပါေစ ကြၽန္ေတာ္ ေလ့က်င့္တာကို လုံးဝ ေနာက္မဆုတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ စီးပြားေရးစလုပ္ခ်င္ၿပီး လူေတြထဲကေန ထင္ေပၚခ်င္တာေၾကာင့္ ေနရာတကာကို သြားၿပီး ပိုက္ဆံေခ်းတယ္။ လက္ေဆာင္ေတြေပးတယ္။ ဆက္ဆံေရးေတြ တည္ေဆာက္တယ္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကိုယ္ခံပညာေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ မွတ္ပုံတင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းေဆာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ လုံ႔လရွိရွိနဲ႔ စီစဥ္တဲ့ေအာက္မွာ ပိုပိုၿပီး ရွင္သန္လာတယ္။ အျမတ္အစြန္းကလည္း မ်ားလာတယ္။ နယ္ခံေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို ရခဲ့ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က မိသားစုအတြက္ ဂုဏ္ကို သယ္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္လို႔ မိဘေတြက ခံစားမိၾကၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အရမ္းဂုဏ္ယူၾကတာေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ သူတို႔မိဘေတြအကုန္လုံးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖားၾကတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္အားကစားအစိုးရဌာနနဲ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္တန္ဖိုးထားတယ္။ ၿပဳံးၿပီးႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ လူတိုင္းက ေလးစားတာကို ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းအေရးပါၿပီး ေကာင္းေကာင္းအေလးထားခံရတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းလိုခ်င္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵက လုံးဝ ျပည့္သြားတာေပါ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေရွ႕ကိုေရာက္သြားၿပီလို႔ ခံစားမိၿပီး ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ေျခကုပ္ယူႏိုင္ေအာင္လို႔ လူမႈေရးပြဲေတြမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဝင္ပါတယ္။ ဌာနအမ်ိဳးမ်ိဳးကို လာဘ္လာဘေတြေပးၿပီး အားလပ္ရက္ေတြမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီကို လက္ေဆာင္ေတြပို႔တယ္။ ေကာင္းမႈလုပ္တဲ့အတြက္ အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ေတြ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ေက်ာင္းကို သူတို႔ေတြက ျမႇင့္တင္ေပးေအာင္ေပါ့။ သူတို႔ကို မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရလုပ္ဖို႔အတြက္ မ႐ိုးသားတာေတြကို ေျပာခဲ့ၿပီး မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ အရာရွိတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အမွားတစ္ခုခုလုပ္မိသြားရင္ ကြၽန္ေတာ့္စီးပြားေရး၊ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဂုဏ္သတင္းကိုတည္ေထာင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားတာေတြအားလုံးက အလဟႆျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က အၿမဲတမ္း ရင္တမမျဖစ္ေနရၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး မေနႏိုင္ဘူး။ ဒီလို အသက္ရွင္ရတာ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ေမာပန္းၿပီး ခက္ခဲပင္ပန္းတဲ့နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ေခါင္းရႈပ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စီးပြားေရးက ေအာင္ျမင္ၿပီးေတာ့ နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ႏွစ္ခုလုံးကို ရၿပီးၿပီ။ ဒါဆို ဘာလို႔ ဘဝက အရမ္းခက္ခဲပင္ပန္းရတာလဲေပါ့။

ေနာက္ေတာ့ ၂၀၁၂၊ ေမလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ဧဝံေဂလိတရားကို ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ စုေဝးၿပီး ဆက္ဆံရင္းနဲ႔ ဒိေနရာက အာဏာနဲ႔ ေငြေၾကးေတြကို အေပးအယူလုပ္တာေတြ၊ လွည့္စားတာ၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္တာေတြ မရွိတဲ့ေနရာပဲဆိုတာ ျမင္သြားတယ္။ လူတိုင္းက သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔ အာ႐ုံစိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ျပတဲ့အခါ မိတ္သဟာယမွာ ဖြင့္ေျပာျပၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေအာင္လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ မျမင္ရတဲ့အရာတစ္ခုပဲ။ ယုံၾကည္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းက ဘဝမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ မွန္ကန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားမိတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ သိလာရတာက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္က ေကာင္းသူကို ဆုခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ဆိုးသူကို အျပစ္ေပးတဲ့အမႈကို ျပဳေနတယ္၊ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားသူေတြသာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္မႈနဲ႔ ကြယ္ကာမႈကို ရမယ္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ကယ္တင္ျခင္းခံရၿပီး ကပ္ေဘးႀကီးေတြ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ကာကြယ္ေပးျခင္းခံရမယ္ဆိုတာပဲ။ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိသူ၊ သမၼာတရားကို မလိုက္စားသူေတြအတြက္ သူတို႔ေတြက စီးပြားေရးကို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ပိုက္ဆံရပါေစ ေနာက္ဆုံးမွာ အလကားျဖစ္သြားမွာပဲ။ သူတို႔အသက္ေတြကို သူတို႔ ကယ္တင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေတြအားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္သြားတာနဲ႔ ေက်ာင္းတိုးတက္ဖို႔ကို အရမ္းအာ႐ုံမစိုက္ေတာ့ဘဲ ကြၽန္ေတာ္ အားလပ္ခ်ိန္မွာ ဧဝံေဂလိေဝမွ်ဖို႔ အျပင္ထြက္တယ္။ ဘုရားေရွ႕ကို လူေတြပိုၿပီး လာႏိုင္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ၾကဖို႔အတြက္ေပါ့။

အစကေတာ့ ပံ့ပိုးေပးၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစိုးရက ယုံၾကည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္ဖမ္းဆီးေနတဲ့သတင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ သားအႀကီးဆုံးက ျမင္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္မႈကို သူကစၿပီး ဆန႔္က်င္လာတယ္။ ေက်ာင္းကို ထိခိုက္လာမွာစိုးၿပီးေတာ့ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရဲတိုင္မယ္ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ ဆက္ံေရးရွိတဲ့ အစိုးရအရာရွိတစ္ေယာက္က အႀကံေပးတယ္။ “ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈက ဒီႏိုင္ငံမွာ ခြင့္မျပဳဘူး။ အစ္ကို႔ယုံၾကည္မႈကို စြန႔္လႊတ္သင့္တယ္။ အစ္ကို အဖမ္းခံရရင္ အစ္ကို တရားစီရင္ခံရ႐ုံတင္မဘဲ အစ္ကို႔ေက်ာင္းလည္း ပိတ္လိုက္ရဖို႔မ်ားတယ္။ ဒါဆိုရင္ အစ္ကို႔မိသားစု ပ်က္စီးသြားမွာမဟုတ္ဘူးလား” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါက လမ္းမွန္ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို အဆုံးထိ ထားရွိဖို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားတယ္ေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ခံေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကို အသေရဖ်က္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ မုသားတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးကို ေျပာျပတယ္။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ယုံၾကည္သူေတြက ဖမ္းဆီးဖို႔အတြက္ အစိုးရရဲ႕ အဓိကပစ္မွတ္ေတြပဲ၊ သူတို႔မိသားစုရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမ်ိဳးဆက္ေတြက ထိခိုက္ခံရမယ္၊ သူတို႔ကေလးေတြက ေကာလိပ္တက္ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ စစ္ထဲကို ဝင္ခြင့္၊ အစိုးရအရာရွိျဖစ္ခြင့္ရွိမွာမဟုတ္ဘူးလို႔လည္း သူက ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးက ဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ ရန္ျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္ျခင္းက သားသမီးေတြအေပၚ အမႈပတ္မွာ စိုးၿပီးေတာ့ေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြာရွင္းမယ္ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္နာက်င္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဒုတိယသားက ဘြဲ႕တစ္ခုရွိေနၿပီး အလုပ္ေကာင္းတစ္ခုလည္း ရွိေနၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ သူက အလုပ္ျပဳတ္သြားရင္ သူက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မွာပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းက အခုဆို ရွင္သန္ႀကီးထြားေနၿပီ။ ဘုရားအေပၚ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေက်ာင္းပိတ္လိုက္ရရင္ ကြၽန္ေတာ္ အပင္ပန္းခံခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြအားလုံး အလကားျဖစ္သြားမွာ။ အိမ္နီးခ်င္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုျမင္မလဲ။ အခ်ိန္ခဏေလာက္အထိ ကြၽန္ေတာ္ စားခ်င္စိတ္မရွိဘူး။ အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္အားေလ်ာ့ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ အေတြးေတြေတာင္ ရွိခဲ့တယ္. ဒါေပမဲ့ ဒါက ကယ္တင္ျခင္းရဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းပဲဆိုတာ သိေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မယုံၾကည္လို႔မရဘူး။

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ့္အေျခအေနကို ဖြင့္ေျပာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ဒီအပိုဒ္အပါအဝင္ေပါ့။ “ကမာၻႀကီးထဲသို႔ သင္ငိုယိုကာ ေရာက္ရွိလာသည့္အခ်ိန္မွစ၍ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို စတင္ျဖည့္ဆည္းရေပေတာ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ႏွင့္ သူ၏ခ်မွတ္ဆုံးျဖတ္မႈအတြက္ သင္၏က႑ကို သင္ေဆာင္႐ြက္ၿပီး သင့္ဘဝ၏ ခရီးစဥ္ကို စတင္ရေတာ့သည္။ သင့္ေနာက္ေၾကာင္းႏွင့္ သင့္ေရွ႕ဆက္ခရီးတို႔ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေနေစကာမူ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ေကာင္းကင္ဘုံ၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈမ်ားႏွင့္ စီစဥ္ျခင္းမ်ားကို မေရွာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မိမိကံတရားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သူလည္း မရွိေပ၊ အေၾကာင္းမွာ အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္တစ္ပါး တည္းသာလွ်င္ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို လုပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္) သူက မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “ကြၽန္မတို႔ ကံၾကမၼာေတြ အားလုံးက ဘုရားလက္ထဲမွာရွိပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ေမြးလာတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ဒီဘဝမွာ ကြၽန္မတို႔ ႀကဳံေတြ႕ရမွာေတြ၊ ဘယ္အေႏွာင့္အယွက္၊ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုတာေတြကို ဘုရားက ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားၿပီးသားပါ။ အခု ကြၽန္မတို႔က ယုံၾကည္ျခင္းရွိၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္တာကလည္း ဘုရားသခင္က ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားတာပါပဲ။ ကြၽန္မတို႔က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ယုံၾကည္သူေတြျဖစ္ၿပီး ဒီဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡကို ႀကဳံရတဲ့အခ်က္က ဘုရားရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က သူေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့သူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းကို စုံလင္ေစဖို႔အတြက္ ဒါေတြကို အသုံးျပဳပါတယ္။ အစ္ကိုက အဖမ္းခံရမလား၊ အစ္ကို႔ေက်ာင္းက ပိတ္ရမလား အစ္ကို႔ကေလးေတြရဲ႕ အလားအလာေတြက ဘာျဖစ္မလဲ ဆိုတာေတြ အကုန္လုံးက ဘုရားလက္ထဲမွာ ရွိပါတယ္။ ဘယ္လူသားကမွ ဒါကို မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။ အစိုးရလည္း ဆုံးျဖတ္ခြင့္မရွိပါဘူး” တဲ့။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မိတ္သဟာယက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဉာဏ္အလင္းပြင့္လင္းေစတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕ အခ်ိန္အမ်ားစုကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ၿပီးခဲ့ၿပီး အေတြ႕အႀကဳံေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ျဖတ္သန္းရတာေတြက ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ကူးထားသလို ျဖစ္မလာဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ စစ္တပ္ထဲမွာ ရွိေနတုန္းက ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ခဲ့ၿပီး ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္တယ္။ ရာထူးတက္လာမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ဩရတာက တျခားတစ္ေယာက္က ရာထူးတက္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းကို တည္ေထာင္တုန္းက အခက္အခဲမ်ိဳးစုံႀကဳံေတြ႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးမွာ ေက်ာင္းကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ ဖြင့္ထားႏိုင္တယ္။ အခုဆို ေကာင္းေကာင္း အဆင္ေျပေနတယ္။ ဒီေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ က်ရႈံးမႈေတြအားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေတြကို ျမင္ရေတာ့ ဘဝမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကဳံေတြ႕ရတာေတြအားလုံးကို ဘုရားရဲ႕ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ သတ္မွတ္ထားၿပီးျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဝင္ပါခြင့္မရွိဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အဖမ္းခံရမလား၊ မခံရဘူးလားဆိုတာ စိတ္ပူေနတာက အသုံးမဝင္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္က ဒါကို ဟိုးအရင္ကတည္းက ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အားလုံးကို ဘုရားလက္ထဲမွာ အပ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို နာခံဖို႔ လိုတယ္။

စစ္မွန္တဲ့လမ္းက ေရွးကတည္းက ဖိႏွိပ္ခံရတယ္ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ လမ္းမွန္ျဖစ္ေလေလ၊ စာတန္ရဲ႕ အင္အားစုေတြက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဖိႏွိပ္ေလပဲ။ ဘုရားသခင္က လူေတြကို ကယ္တင္တာကို စာတန္က ဘယ္လိုလုပ္ လက္လႊတ္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ သခင္ေယရႈက အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာတဲ့အခါမွာ ေရာမအစိုးရနဲ႔ ဘာသာေရးေလာကက အ႐ူးအမူး အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ဖိႏွိပ္တာကို ခံရတယ္။ သူ႔ေနာက္လိုက္ေတြလည္း ဖိႏွိပ္ခံရတာပဲ။ အခု ကြၽန္ေတာ္တို႔က စစ္မွန္တဲ့ဘုရားကို ယုံၾကည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အုပ္စိုးတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္တာကို ခံရဖို႔က မလႊဲမေရွာင္ႏိုင္ဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ပိုင္းျခားသိျမင္မႈရဖို႔ ဒီဖိႏွိပ္မႈကို အသုံးျပဳပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီရဲ႕ မေကာင္းဆိုးဝါးဆန္တဲ့၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ အႏွစ္သာရကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္တယ္။ “ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၾကာ ဤသည္မွာ ညစ္ညဴးျခင္း၏ နယ္ေျမ ျဖစ္ေလၿပီ။ ယင္းသည္ မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ညစ္ပတ္ေပေရသည္၊ စိတ္ဆင္းရဲမႈက ပိတ္ဆီးထားသည္၊ တေစၦမ်ားသည္ လွည့္စားရင္းႏွင့္ လွည့္ျဖားရင္း၊ အေျခအျမစ္ မရွိေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ား ျပဳရင္း၁ အၾကင္နာမဲ့ကာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လ်က္၊ ဤတေစၦၿမိဳ႕အား နင္းေျခရင္းႏွင့္ ယင္းကို အေသေကာင္မ်ားျဖင့္ ျပန္႔က်ဲေနေစရစ္လ်က္၊ ေနရာတကာတြင္ ထႂကြေသာင္းက်န္းၾကေလသည္။ ယိုယြင္းပ်က္စီးျခင္း၏ အပုပ္နံ႔သည္ နယ္ေျမကို ဖုံးလႊမ္းၿပီး ေလထုတြင္ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔ကာ၊ ယင္းသည္ အလြန္အကြၽံ ေစာင့္ၾကပ္ျခင္းခံရ၏။၂ မိုးေကာင္းကင္မ်ား အလြန္ရွိ ေလာကႀကီးအား မည္သူ ျမင္ႏိုင္သနည္း။ နတ္ဆိုးသည္ လူသား၏ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးကို တင္းက်ပ္စြာ တုပ္ေႏွာင္ထားသည္၊ သူ၏ မ်က္လုံးႏွစ္ခုလုံးကို ဖုံးအုပ္ၿပီး၊ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ခိုင္ၿမဲစြာ ေစ့ေစ့ပိတ္ထားေလသည္။ နတ္ဆိုးမ်ား၏ မင္းသည္ ထိုးေဖာက္၍ မရႏိုင္ေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးတို႔၏ နန္းေတာ္ တစ္ခုအလား တေစၦၿမိဳ႕အေပၚ အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနခ်ိန္တြင္၊ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္း အခ်ိဳ႕ၾကာ ယေန႔ထက္ထိ ေသာင္းက်န္းၿပီး ျဖစ္သည္။ ထိုအေတာအတြင္းတြင္၊ ဤအေစာင့္ေခြးအုပ္စုကို ဘုရားသခင္က ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း ေနရာ မရွိဘဲ ျဖစ္ေစရစ္လ်က္၊ ၎တို႔ကို အလစ္ ဖမ္းဆီးသြားၿပီး ၎တို႔အားလုံးအား သုတ္သင္ပယ္ရွင္းမည္ကို အလြန္အမင္း ေၾကာက္႐ြံ႕ေနၾကလ်က္ စိန္းစိန္းဝါးဝါး ၾကည့္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ ဤသို႔ေသာ တေစၦၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္အား အဘယ္သို႔ ျမင္ေတြ႕ဖူးႏိုင္မည္နည္း။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ၾကင္နာျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းျခင္းတို႔ကို ေမြ႕ေလ်ာ္ဖူးၾကသေလာ။ လူ႔ေလာက၏ အေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ နားလည္မႈ ရွိၾကသနည္း။ ၎တို႔အထဲမွ မည္သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ထက္သန္ေသာ အလိုကို နားလည္ႏိုင္သနည္း။ ထိုအခါ လူ႔ဇာတိခံယူ ဘုရားသခင္သည္ လုံးလုံး ကြယ္ဝွက္လ်က္ ရွိၿမဲရွိေနသည္မွာ သိပ္အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ေခ်။ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားက အၾကင္နာမဲ့ၿပီး လူမဆန္သည့္ ဤကဲ့သို႔ေသာ အေမွာင္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ မ်က္ေတာင္ တစ္ခ်က္မွ် မခတ္ဘဲ လူမ်ားကို သတ္ေသာ နတ္ဆိုးတို႔၏မင္းသည္ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ၾကင္နာကာ သန္႔လည္းသန႔္ရွင္းေသာ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို မည္သို႔ သည္းခံႏိုင္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ ႂကြေရာက္လာျခင္းကို ၎သည္ အဘယ္သို႔ ဂုဏ္ျပဳကာ ၾသဘာ ေပးႏိုင္မည္နည္း။ ဤလက္ပါးေစတို႔။ ၎တို႔သည္ ၾကင္နာျခင္းကို မုန္းတီးျခင္းျဖင့္ ျပန္ဆပ္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဘုရားသခင္အား ရန္သူအျဖစ္ စတင္ ဆက္ဆံလာၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ အဆုံးစြန္ ႐ိုင္းစိုင္းၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အနည္းငယ္မွ် အေရးထားမႈ မရွိၾကေပ၊ ၎တို႔သည္ အဓမၼလုယူကာ လုယက္တိုက္ဖ်က္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ အသိတရား လုံးလုံး ေပ်ာက္ဆုံးၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ အသိတရား အလုံးစုံကို ၎တို႔ ဆန္႔က်င္ၾကကာ အျပစ္မဲ့ေသာသူကို အသိစိတ္မဲ့ျခင္းသို႔ ေသြးေဆာင္ၾကေလသည္။ ေရွးကာလ၏ ဘိုးေဘး မ်ားေလာ။ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေလာ။ ၎တို႔ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အား ဆန္႔က်င္ၾက၏။ ၎တို႔၏ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈသည္ ေကာင္းကင္ေအာက္ရွိ အရာခပ္သိမ္းကို ေမွာင္မိုက္ျခင္း ႏွင့္ ပရမ္းပတာျဖစ္ျခင္း အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ခ်န္ထားၿပီးျဖစ္၏။ ဘာသာေရး လြတ္လပ္မႈေလာ။ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ တရားဝင္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားေလာ။ ယင္းတို႔သည္ အျပစ္ဖုံးကြယ္ျခင္းအတြက္ လွည့္စားမႈမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၈)) ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဘုရားမဲ့ပါတီျဖစ္တယ္၊ ဘုရားကို မရွိေစခ်င္တဲ့ ဘုရားရဲ႕ ရန္သူျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပပါတယ္။ သူတို႔က ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ေပးတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါက အျမင္မွားေအာင္လုပ္တာ၊ လူေတြကို လိမ္ညာတာပဲ။ လူေတြ ယုံၾကည္ျခင္းရွိမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္မွာ၊ သမၼာတရားကို သင္ယူမွာ၊ လူေတြကို ထိခိုက္တာက စာတန္နတ္ဆိုးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျမင္ၿပီး စြန႔္ပစ္ၿပီး ျငင္းပယ္မွာကို သူတို႔ေၾကာက္ၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ လူေတြကို ထာဝရ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ျဖစတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ပန္းတိုင္က ပ်က္စီးသြားမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး ဘုရားေနာက္လိုက္တာကို ပိတ္ပင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြကို အ႐ူးအမူး ဖမ္းဆီးၿပီး ဖိႏွိပ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကို အပုပ္ခ်ၿပီး အသေရဖ်က္ဖို႔အတြက္ မီဒီယာကို အသုံးျပဳတယ္။ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို လူေတြ စြန႔္လႊတ္ေအာင္၊ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးရၿပီး သူတို႔နဲ႔အတူ ငရဲမွာ ဖ်က္ဆီးခံရေအာင္ ယုံၾကည္သူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကိုေတာင္ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ယုံၾကည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ဆန႔္က်င္ေအာင္လုပ္တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အရမ္းကို ယုတ္မာေကာက္က်စ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုက သူတို႔လွည့္စားတာကိုခံရၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖိႏွိပ္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔ေနာက္ကိုလိုက္ရင္ စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္ထဲကို သက္ဆင္းရမွာပဲ။ သူတို႔လွည့္စားတာကို ခံလို႔မျဖစ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လို ပိတ္ပင္ပါေစ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို ဆက္ထားၿပီး တာဝန္ကို ဆက္ထမ္းေဆာင္ေနရမယ္ဆိုတာကို သိခဲ့တယ္။

ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားေနာက္လိုက္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္စိတ္ခိုင္မာေနတယ္ဆိုတာကို ျမင္ေတာ့ သားအႀကီးဆုံးက ပိုၿပီးေတာ့ ဖိႏွိပ္လာတယ္။ တစ္ေန႔မွာ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းသားေတြေရွ႕မွာ ေက်ာင္းအျပင္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး စိတ္ဆိုးၿပီးေတာ့ ေအာ္ေျပာတယ္။ “အစိုးရက ဘာသာေရးကို ခြင့္မျပဳဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေဖက ဆက္ၿပီး ယုံၾကည္ေနတယ္။ အေဖ အဖမ္းခံရရင္ တစ္မိသားစုလုံး အမႈပတ္မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ သားသမီးေတြေတာင္ အမႈပတ္မယ္။ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လက္ခံႏိုင္မလဲ။ အေဖက ဆက္ၿပီး ယုံၾကည္ေနခ်င္ရင္ ဒီေက်ာင္းက ထြက္သြားဖို႔လိုတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဆြဲမထည့္ပါနဲ႔” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္နားကိုေတာင္ မယုံႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕သားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တဲ့ဟာကို ေျပာၿပီး ဘုရားကို ယုံၾကည္တာအတြက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႏွင့္ထုတ္ေနတာကိုေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္နာက်င္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာင္းကေန ႏွင္ထုတ္ခံရရင္ ကြၽန္ေတာ့္ တစ္ဘဝလုံးရဲ႕ ေသြး၊ ေခြၽး၊ မ်က္ရည္ေတြက အလကားျဖစ္သြားမွာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘယ္သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို “ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး”လို႔ေခၚမလဲ။ ဘယ္သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို အထင္ႀကီးေလးစားမလဲ။ ဒါေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သာမန္လယ္သမားတစ္ေယာက္ပဲ ျပန္ျဖစ္သြားမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အသိမိတ္ေဆြေတြကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲ။ ဒီအေတြးေတြက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္သားက ႏွင့္ထုတ္လိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သြားရမွာလဲ။ သူေျပာတာ နားေထာင္သင့္တယ္ထင္တယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ အဲဒီလိုေတြးမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို စဥ္းစားမိတယ္။ “လူတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မည္သည့္ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈမွ် မရွိပါက၊ ဤလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ဆက္သြားရန္ ၎တို႔အတြက္ မလြယ္ကူေပ။ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ လူတို႔၏အယူအဆမ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ားႏွင့္ စိုးစဥ္းမွ် မကိုက္ညီသည္ကို ယခု အေယာက္တိုင္း ေတြ႕ႏိုင္၏။ ဘုရားသခင္သည္ မ်ားလွစြာေသာ အမႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔ ယင္းတို႔သည္ သမၼာတရားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း လူမ်ားသိမွတ္ၾကေသာ္ျငားလည္း၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အယူအဆမ်ားသည္ ၎တို႔၌ ေပၚေပါက္ႏိုင္ေသးသည္။ လူမ်ားသည္ သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး ရရွိဖို႔ ဆႏၵရွိလွ်င္ ၎တို႔ျမင္ၿပီးသားျဖစ္သည့္အရာႏွင့္ ၎တို႔၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားမွ ရၿပီးျဖစ္သည့္အရာအတိုင္း ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ႏိုင္သည့္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈႏွင့္ စိတ္စြမ္းအားတို႔ ရွိရမည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔တြင္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ ပိုင္ဆိုင္သည့္အရာကို ၎တို႔ ထိန္းသိမ္းရမည္၊ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ႐ိုးသားစစ္မွန္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ တကယ့္အဆုံးတိုင္ေအာင္ သူ႔ကို အစဥ္ခ်စ္ခင္၍ သစၥာရွိၿမဲ ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏တာဝန္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာကို ထိန္းသိမ္းရမည္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ထံ သင္၏ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းကို ထိန္းသိမ္းသင့္သည္) “စိတ္မပ်က္ႏွင့္၊ အားမနည္းႏွင့္၊ ထိုအခါ ငါသည္ သင့္အတြက္ အမႈအရာမ်ားကို ရွင္းလင္းေစမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ သြားရာလမ္းသည္ သိပ္ေခ်ာေမြ႕ျခင္းမရွိ။ မည္သည့္အရာမွ် ထိုမွ် မ႐ိုးရွင္းေပ။ ေကာင္းခ်ီးမ်ား သင့္ထံ အလြယ္တကူ ေရာက္လာသည္ကို သင္ လိုခ်င္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ယေန႔တြင္ အေယာက္တိုင္းသည္ ခါးသီးေသာ စမ္းသပ္ျခင္းမ်ား ရင္ဆိုင္ဖို႔ ရွိလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားမရွိပါက၊ သင္တို႔၌ ရွိသည့္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာ ႏွလုံးသားသည္ တိုး၍ အားေကာင္းလာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သင္တို႔သည္ ငါ့အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္။ ဤစမ္းသပ္မႈမ်ားတြင္ အေရးမပါေသာ အေျခအေနမ်ားသာ ပါရွိလွ်င္ပင္၊ အေယာက္တိုင္း ၎တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ား၏ ခက္ခဲမႈက လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျခားနား လိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၄၁)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ၿငိမ္သြားတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းက အၿမဲတမ္း ေခ်ာေမြ႕ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆင္းရဲဒုကၡတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင့္ခံရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈမရွိရင္ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေနဖို႔ ခက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး ဒီဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆုတ္သြားရင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈက ဘယ္မွာလဲ။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ မယုံၾကည္ခင္က ေလာကထဲမွာ ရွိေနၿပီး ေရွ႕ဆက္ဖို႔အတြက္ ဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ အခက္အခဲျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ရွင္သန္ဖို႔ ခက္ခဲပင္ပန္းပါတယ္။ ေမွ်ာ္ကိုးစရာ တစ္ခုမွမရွိဘူ။ အခု ကြၽန္ေတာ္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားသခင္ ႂကြလာျခင္းျဖစ္တဲ့ ဒီ တစ္ဘဝမွာ တစ္ခါႀကဳံရတဲ့ အခြင့္အေရးကို ကံေကာင္းစြာနဲ႔ ႀကဳံရတယ္။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေပါ့ေပါ့တန္တန္နဲ႔ စြန႔္လႊတ္ႏိုင္မွာလဲ။ ဒါဆိုရင္ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လို ကယ္တင္ႏိုင္မွာလဲ။ သခင္ေယရႈ ေျပာသည္မွာ- “မိုဃ္းေကာင္းကင္၌ က်င္လည္ေသာ ငွက္မ်ားကို ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ၾကေလာ့။ ထိုငွက္တို႔သည္ မ်ိဳးေစ့ကို မစိုက္မႀကဲ၊ စပါးကိုမရိတ္၊ က်ီ၌မစုမသြင္း။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘသည္ သူတို႔ကို ေကြၽးေမြးေတာ္မူ၏။ ထိုငွက္တို႔ထက္ သင္တို႔သည္ အလြန္ျမတ္သည္မဟုတ္ေလာ။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၆:၂၆) ဘုရားသခင္က စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊ ရိတ္သိမ္းျခင္းမရွိတဲ့ ငွက္ေတြကို ဖန္ဆင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို အသက္ရွင္သန္ခြင့္ေပးဆဲပဲ။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လမ္းတစ္ခု ဖြင့္ေပးမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္သားက ကြၽန္ေတာ့္ကို အိမ္က ႏွင္ထုတ္လိုက္ရင္ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဉီးေဆာင္လိမ့္မယ္၊ ဘာမွစိုးရိမ္စရာမရွိဘူးလို႔ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ဒီအေတြးေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈ ျပန္ရွိလာၿပီး သူ႔ေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တာ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ခိုင္မာေနတာကို ျမင္ေတာ့ သူက စိတ္ဆိုးရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းအဝင္ဝကေန ႏွင္ထုတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းကို ေနာက္မွာထားရစ္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြအိမ္မွာ ခဏသြားေနရတယ္။

အဲဒီညေနမွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အက်ပ္အတည္းကို စဥ္းစားရတာက ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆင္းရဲပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ ဒီေနရာမွာ ကိုယ္ေတာ့္အလိုေတာ္က ဘာလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္ၿပီး လမ္းမွန္ေပၚမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒါဆို ဘာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္သားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီလို ဆက္ဆံရတာလဲ။ ကိုယ္ေတာ့္အလိုေတာ္ကို နားလည္ေအာင္ လမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။ အဲဒီမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဝမွ်ခဲ့တဲ့ အပိုဒ္တစ္ခုကို ေတြးမိတယ္။ “လူတို႔အတြင္း၌ ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္သည့္ အလုပ္အဆင့္တိုင္းတြင္ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ထိုအမႈသည္ လူအခ်င္းခ်င္းၾကားရွိ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံမႈမ်ား ျဖစ္သည့္ပုံ ေပၚ၏။ လူ႔စီစဥ္မႈမ်ားမွ၊ သို႔မဟုတ္ လူတို႔၏ ၾကားဝင္ျပဳလုပ္မႈမ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္အလား ထင္ရ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ လုပ္ေဆာင္မႈ အဆင့္တိုင္း၊ ျဖစ္ပ်က္မႈတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ စာတန္ျပဳလုပ္သည့္ အေလာင္းအစားမ်ားျဖစ္ၿပီး လူတို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံရပ္တည္ဖို႔ လိုအပ္သည္။ ေယာဘ စမ္းသပ္ခံခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္ကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ဥပမာ- ေနာက္ကြယ္မွာက စာတန္က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေလာင္းအစား လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေယာဘအေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္အရာက လူသားတို႔၏ လုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္ၿပီး လူသားတို႔၏ ၾကားဝင္လုပ္ေဆာင္မႈ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ ျပဳလုပ္သည့္ အလုပ္အဆင့္တိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ျပဳလုပ္သည့္ စာတန္၏ အေလာင္းအစားရွိသည္။ ဤအရာ၏ေနာက္ကြယ္မွာ အားလုံးက တိုက္ပြဲပင္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းသည္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္သည္) ကြၽန္ေတာ္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဒီျပႆနာက အျပင္ပန္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္သားက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ အလိမ္အညာေတြရဲ႕ လွည့္စားတာကိုခံရၿပီး ကြၽန္တာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ေႏွာင့္ယွက္တယ္၊ ေက်ာင္းကေန ကြၽန္ေတာ့္ကို ႏွင္ထုတ္တယ္ ဆိုတဲ့ ပုံစံရွိေပမဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ စာတန္က ကြၽန္ေတာ္ ဘာကိုေ႐ြးမလဲဆိုတာ ၾကည့္ဖို႔အတြက္ အမႈအရာေတြကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ျခယ္လွယ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ နာမည္နဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ၿပီး ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ဖို႔ ေ႐ြးမလား၊ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြကို စြန႔္လြတ္ၿပီး ဘုရားေနာက္ကို ဆက္လိုက္ဖို႔ ေ႐ြးမလားေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားအေပၚ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိတာေၾကာင့္ အရာရာကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ စိတ္ခိုင္မာမႈမရွိတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အေျခအေနကို စိုးရိမ္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာပါ။ စာတန္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တြယ္တာမႈ၊ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းေတြကို အသုံးျပဳေနတာပါ။ ဘုရားကို ေနာက္မွာ ခ်န္ထားခဲ့ေအာင္၊ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ေပါ့။ ၿပီးရင္ ေနာက္ဆုံးမွာ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က ပ်က္စီးသြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဝါးၿမိဳသြားမွာပဲ။ ေတာ္ေတာ္ အႏၲရာယ္ရွိၿပီး ဆိုးယုတ္ပါတယ္။ ဒါကို နားလည္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းပိုၿပီး ေနလို႔ေကာင္းသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို တားဆီးဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုက ဘာေတြပဲလုပ္ပါေစ၊ ေနာက္ပိုင္း အသက္တာမွာ ဘာဆင္းရဲဒုကၡေတြ ရင္ဆိုင္ရပါေစ ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာေနၿပီး အဆုံးထိ ဘုရားေနာက္ကိုလိုက္မယ္၊ စာတန္ကို အရွက္ရေစမယ္ေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြအိမ္မွာ အၾကာႀကီးေနလို႔မရတာနဲ႔ ေက်ာင္းကို ျပန္သြားရတယ္။ ျပန္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ စုေဝးပြဲေတြ ဆက္တက္ၿပီး ဧဝံဂလိမွ်ေဝတယ္။ သားအႀကီးဆုံးနဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသမီးက ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ၿပီး က်င့္သုံးေနတာကို ျမင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ဖိႏွိပ္ၾကတယ္။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ႏွင္ထုတ္မယ္၊ ေက်ာင္းဘ႑ာေရးကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ျပားမွမေပးဘဲထားမယ္လို႔ အၿမဲတမ္းေျပာေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့စကားေတြကိုလည္း ဆက္တိုက္ေျပာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ခဏခဏပဲ စိတ္ညစ္လို႔ စားမဝင္ဘူး။ အခ်ိန္ခဏေလာက္အထိ ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲတမ္းစိတ္ဆိုးေနၿပီး စားေသာက္ဖို႔ အခက္အခဲျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ က်န္းမာေရးက ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္အာ႐ုံက မဲေမွာင္သြားၿပီး သုံးေလးခါေလာက္ မူးလဲမလိုျဖစ္တယ္။ အစာအိမ္ေရာဂါျဖစ္လာတယ္။ ညေနေတြမွာ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းနာလာၿပီး နည္းနည္းသက္သာဖို႔က ေခါင္းအုံးကို ဗိုက္ေပၚဖိထားဖို႔ နည္းပဲရွိတယ္။ ညမွာ အိပ္မရတဲ့အခါ အားကစားကြင္းဆီကို သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ေလ့က်င့္ေရးအေဆာက္အဉီးေတြ၊ ႐ုံးေတြ၊ ကန္တင္းေတြ၊ အေဆာင္ေတြကို ၾကည့္တယ္။ ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းႀကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ေတာ္ေတာ္သက္ေရာက္မႈရွိတယ္။ ဒီေက်ာင္းကို ဖြင့္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္အထိ ခရီးထြက္ခဲ့ရတယ္၊ သူမ်ားေတြကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးဖို႔ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡခံခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ မသိေတာ့ဘူး။ အခု ေအာင္ျမင္မႈ နည္းနည္းရလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕သားက ယူသြားတာကို ခံရတယ္။ ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို ဆက္ထားရင္ ဒါေတြအားလုံး ဆုံးရႈံးရတာကို ရင္ဆိုင္ရမယ္။ ဒီလိုေတြးၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးကို ဓားနဲ႔ထိုးလိုက္သလိုပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္အားနည္းတယ္။ ညမွာ အၿမဲတမ္း ခိုးၿပီး ငိုေနခဲ့ရတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက်ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ တည္ေဆာက္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကို ကုန္ဆုံးေစခဲ့တဲ့ ဒီစီးပြားေရးကို ဆုံးရႈံးရေတာ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လက္မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီအေျခအေနကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ မွ်ေဝတယ္။ အဲဒါက ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “ယခုတြင္ ေပတ႐ု ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည့္ တိက်သည့္လမ္းေၾကာင္းကို သင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္သင့္ေပသည္။ ေပတ႐ု၏ လမ္းေၾကာင္းကို သင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္လွ်င္ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္ ေသခ်ာလိမ့္မည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ညည္းညဴျခင္း ရွိမည္မဟုတ္ သို႔မဟုတ္ မတုန္မလႈပ္ ျဖစ္မည္မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အရာကိုမွ် ေတာင့္တမည္မဟုတ္ေပ။ ထိုအခ်ိန္က ေပတ႐ု၏ စိတ္ေနစိတ္ထားကို သင္ ေတြ႕ႀကဳံသင့္သည္။ သူသည္ ဝမ္းနည္းမႈ ဖိစီးေနခဲ့သည္။ အနာဂတ္တစ္ခု သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကိုမွ် သူ မေတာင္းဆိုခဲ့ေတာ့ေပ။ အက်ိဳးအျမတ္၊ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ သို႔မဟုတ္ ေလာကထဲရွိ ပစၥည္းဥစၥာတို႔ကို သူ မရွာေဖြခဲ့ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ေပးဆပ္ဖို႔ႏွင့္ သူ လုံးဝအဖိုးတန္ဆုံးဟု ယူဆသည့္ အရာကို ဘုရားသခင္အား ဆက္ကပ္ဖို႔ျဖစ္ေသာ အဓိပၸါယ္အရွိဆုံး အသက္တာကို အသက္ရွင္ဖို႔သာ သူ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ေက်နပ္ခဲ့ရသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေယရႈကို ေပတ႐ု သိကြၽမ္းလာခဲ့ပုံ) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေတြးၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အျမင္ပြင့္သြားတယ္။ ဟိုးအရင္တုန္းက ေပတ႐ုလည္း သူ႔ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ သူ႔မိသားစုရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈကို ခံခဲ့ရတာပဲ။ သူ႔မိသားစုက သူ႔ကို နာမည္ႀကီးေအာင္လုပ္ေစခ်င္ၿပီး မိသားစုကို ဂုဏ္က်က္သေရယူေဆာင္ေပးေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက သူ႔မိသားစုရဲ႕ တားဆီးျခင္းကိုမခံဘူး။ သခင္ေယရႈက သူ႔ကို ေခၚတဲ့အခါမွာ သခင့္ေနာက္လိုက္ၿပီး အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့အသက္တာကို လိုက္စားဖို႔ အရာရာကို စြန႔္လႊတ္ခဲ့တယ္။ ေပတ႐ုရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဉာဏ္အလင္းပြင့္လင္းေစတယ္။ ေပတ႐ုက ဘုရားအေပၚစစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းရွိၿပီး ဘုရားေနာက္လိုက္ဖို႔အတြက္ အရာရာကို စြန႔္လႊတ္ႏိုင္တယ္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားတယ္။ ဘုရားကို သိကြၽမ္းလာၿပီး ဘုရားကို ခ်စ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ လက္ခံျခင္းကို ရရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ယုံၾကည္သူျဖစ္တာ မၾကာေသးဘူး။ သမၼာတရားကို နားလည္မႈနည္းပါးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အရင္တုန္းက နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းေၾကာင့္ ရလာတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡကို စဥ္းစားၿပီး ဘုရားရဲ႕ လက္ခံျခင္းကိုရခဲ့တဲ့ ေပတ႐ုေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္ကို ခြန္အားရပါတယ္။ ေပတ႐ုရဲ႕ နမူနာေနာက္ကို ကြၽန္ေတာ္လိုက္ခ်င္ခဲ့တယ္။ နာမည္နဲ႔ ဂုဏ္သတင္းကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားခ်င္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းကေန ထြက္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို ဆက္ၿပီး က်င့္သုံးဖို႔၊ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

သုံးေလးရက္ၾကာေတာ့ အရင္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စစ္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္သား ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းကေနထုတ္လိုက္တာကို ၾကားၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးၾကၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ေခၚဖို႔ အႀကံဉာဏ္မ်ိဳးစုံ ထုတ္ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြအားလုံးက တရားမမွ်တမႈကို ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ၾကတယ္။ ႐ြာအတြင္းေရးမႉးက ေက်ာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာ ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ဘယ္သူကမွ မပါဝင္ဘူးဆိုတဲ့ တရားဝင္ အသိအမွတ္ျပဳေထာက္ခံစာလုပ္ေပးၿပီး ကူညီတယ္။ ဒါေတြအားလုံးကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားတယ္။ ဒီအသိအမွတ္ျပဳေထာက္ခံစာရွိၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စစ္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြက ေက်ာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ရေအာင္ ကူညီေပးရင္ အရင္က ဂုဏ္သိကၡာကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ရမွာပဲ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္ေတာ္ လိုက္စားခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကို တိတ္တဆိတ္ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ဇာတိပကတိကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ခြန္အားေပးဖို႔အတြက္ ဆုေတာင္းတယ္။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ေယာဘရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံကို ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတယ္။ သူပိုင္ဆိုင္မႈေတြအားလုံးကို တစ္ညတည္းနဲ႔ ယူေဆာင္ခံရတယ္။ ဒါက ေတာ္ေတာ္ နာက်င္ရေပမဲ့ အဲဒါေတြကို ျပန္သြားၿပီး လုယူဖို႔ သူ႔ခြန္အားကို အားမကိုးခဲ့ဘဲနဲ႔ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ဘုရားရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို နာခံတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ပိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြက ေယာဘပိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႔ ညီမွ်ဖို႔ အေဝးႀကီးလိုေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဒီအေျခအေနကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႔ မရွာေဖြဘဲ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ရယူခ်င္ရင္ ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ နာခံတာျဖစ္မွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာင္းကို ျပန္ရၿပီး ေက်ာင္းဖြင့္ေနရတာနဲ႔ ေန႔တိုင္းအလုပ္ရႈပ္ေနရင္ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို က်င့္သုံးၿပီး တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ဖို႔ အားအင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ အခု ကြၽန္ေတာ့္သားက ကြၽန္ေတာ့္ဆီကေန ေက်ာင္းကို ယူၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို က်င့္သုံးၿပီး တာဝန္ကို စိတ္ပါလက္ပါ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ဒါက သိပ္ေကာင္းတဲ့အရာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လမ္းေၾကာင္းဖြင့္ေပးေနတာပဲ။ ဒီအေတြးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးက ေတာ္ေတာ္ေလး လင္းလက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနၿပီး ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို တအားဂ႐ုစိုက္ေနလို႔ ေက်ာင္းကို လုံးဝ လက္မလြတ္ႏိုင္တာဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္တယ္။ “ဤမွ်ညစ္ညမ္းေသာေျမတြင္ ေမြးဖြားလာလ်က္၊ လူသားသည္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ျပင္းထန္စြာ ထိခိုက္ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္၊ သူသည္ ေရွးဆန္ေသာ လူ႔က်င့္ဝတ္မ်ား၏ လႊမ္းမိုးျခင္းခံရၿပီးျဖစ္ကာ ‘အဆင့္ျမင့္ ပညာသင္ေက်ာင္းမ်ား’ တြင္ သင္ယူခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ေခတ္ေနာက္က်ေသာ စဥ္းစားေတြးေတာျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ အက်င့္စာရိတၱ၊ ဘဝႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ႏုံခ်ာေသာ အျမင္ရႈေထာင့္၊ အသက္ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ အေတြးအေခၚ၊ လုံးဝဥႆုံ တန္ဖိုးမရွိေသာ တည္ရွိမႈ၊ စာရိတၱပ်က္ျပားေသာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ပုံႏွင့္ ဓေလ့စ႐ိုက္မ်ား- ဤအရာမ်ားအားလုံးသည္ လူ႔စိတ္ႏွလုံး အတြင္းသို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ကာ လူသား၏ အသိစိတ္ကို ျပင္းထန္စြာ အားေလ်ာ့ေစခဲ့၍ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေဝးသည္ထက္ ေဝးသြားသည့္အျပင္ သူ႔ကို ယခင္ကထက္ ပိုမို ဆန္႔က်င္လာသည္။ လူ႔စိတ္သေဘာထားသည္ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ပိုမို ဆိုးယုတ္လာကာ ဘုရားသခင္အတြက္ မည္သည့္အရာကိုမဆို လိုလိုလားလား စြန္႔လႊတ္လိုသည့္သူႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို လိုလိုလားလား နာခံလိုစိတ္ရွိသူ တစ္ဦးတစ္ေလမွ် မရွိသည့္အျပင္ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းမႈကို လိုလိုလားလား ရွာေဖြလိုေသာ ဆႏၵရွိသူလည္း တစ္ဦးတစ္ေလမွ် မရွိေပ။ ထိုအစား လူသားသည္ ႐ႊံ႕ေျမထဲ၌ ဇာတိပကတိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းထံ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လုံးလုံးေပးအပ္ထားလ်က္၊ စာတန္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ မည္သည့္အရာကိုမွ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိဘဲ အေပ်ာ္အပါးကို လိုက္စားေပသည္။ အေမွာင္ထုတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ လူသားတို႔သည္ သမၼာတရားကို ၾကားေသာအခါ၌ပင္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ မေတြးေတာၾကသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို ဖူးျမင္ခဲ့ရလွ်င္ပင္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြလိုျခင္း မရွိၾကေပ။ ထိုမွ်ေလာက္ စာရိတၱပ်က္ျပားေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္သည္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိရန္ အခြင့္အေရး မည္သို႔ ရွိႏိုင္မည္နည္း။ ထိုမွ် ယိုယြင္းေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္သည္ အလင္းထဲတြင္ မည္သို႔ေနႏိုင္မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ရန္ဘက္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္အေျခအေနကို အတိအက်ဖြင့္ျပတယ္။ “လူသားသည္ အထက္သို႔ ႐ုန္းကန္ဆန္တက္သည္။ ေရသည္နိမ့္ရာသို႔ စီးဆင္း၏”၊ “အနာမခံလွ်င္ အသာမစံရ”၊ “ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈရရွိျခင္းသည္ သူ၏ ဘိုးေဘးမ်ားအတြက္ ဂုဏ္အသေရယူေဆာင္လာသည္” ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက မိဘေတြ၊ ဆရာသမားေတြက သင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေတာ္ေတာ္အျမစ္တြယ္ေနၿပီးေတာ့ ဘဝနဲ႔ တန္ဖိုးေတြအေပၚမွာ မွားယြင္းတဲ့အျမင္ကို တည္ေဆာက္ေစတယ္။ ေရွ႕ေရာက္ဖို႔၊ သူမ်ားေတြထက္သာဖို႔၊ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ရဖို႔ ႀကိဳးစားတာက တည္ၾကည္မႈ၊ တန္ဖိုးနဲ႔ အသက္ရွင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းပဲလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္နာမည္ႀကီးေအာင္လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုဆင္းရဲဒုကၡကိုမဆို ခံဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ကိုယ္ခံပညာေက်ာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ တည္ေထာင္ေတာ့ ေန႔တိုင္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ပင္ပန္းတယ္။ အစိုးရအရာရွိေတြကို မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရလုပ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္နဖူးက ေခြၽးေတြနဲ႔ ရခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံကို အသုံးျပဳၿပီး သူတို႔ေတြကို ခယေအာက္က်ိဳ႕တယ္။ အေကာင္းေျပာေပးတယ္။ ဘာဂုဏ္သိကၡာမွမရွိဘဲ ေနခဲ့တယ္။ အားလပ္ရက္ေတြအတြက္ ဌာနေခါင္းေဆာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးဆီကို လက္ေဆာင္ေတြပို႔တယ္။ နည္းနည္းေလးမွားသြားၿပီး ျပႆနာကို ဖိတ္ေခၚၿပီး ကံမေကာင္းတာေတြ သယ္လာမွာကို ေၾကာက္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒီရႈပ္ေထြးတဲ့ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးေတြကို ထိန္းသိမ္းရတာ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ေမာပန္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဒီအထဲမွာ ေတာ္ေတာ္နစ္ျမဳပ္ေနၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးက လူေတြက နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တရားလြန္ျဖစ္တာေတြ မ်ိဳးစုံလုပ္လာၾကတယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ၊ လာဘ္စားတာေတြလုပ္တယ္။ ျပည့္တန္ဆာေတြေခၚတယ္။ ေလာင္းကစားလုပ္တယ္။ အထိန္းအကြပ္မရွိၾကဘူး။ ဒါက လုံးဝကို စာတန္က လူေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပီး ထိခိုက္တဲ့ပုံစံပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္သားကသိမ္းယူတာကလည္း နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးျခင္းခံရလို႔ပဲ။ ဒါေတြကို ရဖို႔အတြက္နဲ႔ သူက အေဖနဲ႔သားၾကားက ခ်စ္ျခင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ေရွးေခတ္အင္ပါယာမိသားစုေတြကို ကြၽန္ေတာ္ သြားသတိရတယ္။ အဲဒီမွာ ညီအစ္ကိုေတြ၊ အေဖနဲ႔သားေတြက ပလႅင္ကို သိမ္းယူဖို႔အတြက္ အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ၾကတယ္။ ဒါက လူေတြကို လူ႔သဘာဝနဲ႔ အသိစိတ္အားလုံး ေပ်ာက္ဆုံးတဲ့အထိ ဖ်က္ဆီးတဲ့ စာတန္ရဲ႕ အေတြးမွားေတြ၊ အလိမ္အညာေတြပဲ။ ဒီေနရာမွာ နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စာတန္ ခ်ည္ေႏွာင္တဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြပဲဆိုတာကြၽန္ေတာ္ျမင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စာတန္ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြအတိုင္း အသက္ရွင္ၿပီး နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ကို ရွာေဖြရင္ ပိုပိုၿပီးေတာ့ပဲ ပ်က္စီးလာၿပီး ဘဝက ပိုၿပီးေတာ့ နာက်င္လာရမွာပဲ။ နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ေတြထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ျမဳပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းက ဘဝမွာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းျဖစ္ၿပီး အဓိပၸာယ္အရွိဆုံးဘဝမ်ိဳးျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပခဲ့တာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကို ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေငြ၊ ဂုဏ္သတင္း၊ အဆင့္အတန္းရဲ႕ သာယာမႈေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးရႈံးသြားေတာ့ စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ခက္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္လာၿပီး စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရတယ္။ အဲဒါေတြကို ျပန္ရဖို႔ တရားစြဲဆိုတာေတာင္ လုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္မိုက္မဲခဲ့တာပါ။ အဲဒီလမ္းအတိုင္းဆက္သြားရင္ စာတန္က ထိခိုက္တာကိုပဲ ဆက္ခံရမွာပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာ စာတန္နဲ႔အတူ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရမယ္။ သခင္ေယရႈ ေျပာသည္မွာ- “လူသည္ ဤစၾကဝဠာကို အႂကြင္းမဲ့အစိုးရ၍ မိမိအသက္ဝိညာဥ္ရႈံးလွ်င္ အဘယ္ေက်းဇူးရွိသနည္း။ မိမိအသက္ဝိညာဥ္ကို အဘယ္ဥစၥာႏွင့္ေ႐ြးႏိုင္သနည္း။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၆:၂၆) ဟုတ္တယ္။ ပိုက္ဆံနဲ႔ အဆင့္အတန္းဘယ္ေလာက္ပဲရွိပါေစ အဲဒါေတြက သမၼာတရားနဲ႔ အသက္ကို မဝယ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕အမ်ားစုမွာ ကြၽန္ေတာ္ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ၊ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းေတြကို ဆုံးရႈံးခဲ့ေပမဲ့ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကေန ဒီအရာေတြက လူေတြကို ထိခိုက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ဒါေတြကို လိုက္စားျခင္းရဲ႕ ေၾကာက္စရာ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းရဲ႕ အဓိပၸာယ္နဲ႔ တန္ဖိုးကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ခဲ့ၿပီး ဘုရားေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ ဒါေတြကို စြန႔္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းပဲ။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို နားလည္သြားတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္သားနဲ႔ ဘာကိုမွ မယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ကို တရားလည္းမစြဲခ်င္္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကို နာခံဖို႔၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔၊ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ပဲ ဂ႐ုစိုက္ေတာ့တယ္။

အဲဒီကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ အသင္းေတာ္မွာ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တယ္။ သူမ်ားေတြ ေလးစားတာကို မခံရေတာ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ပိုၿပီးေတာ့ ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိတယ္။ ေန႔တိုင္းက အရမ္း စိတ္ေက်နပ္မႈရွိတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းရွိၿပီး ဘုရားေနာက္လိုက္ျခင္းက အေကာင္းဆုံး ေ႐ြးခ်ယ္မႈျဖစ္ၿပီး အသက္ရွင္ဖို႔ အဓိပြာယ္အရွိဆုံးနည္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေသခ်ာတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။

ေအာက္ေျခမွတ္စု(မ်ား)-

၁။ “အေျခအျမစ္ မရွိေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ား ျပဳရင္း” သည္ နတ္ဆိုးက လူတို႔အား ေဘးျပဳရန္ သုံးေသာ နည္းစနစ္မ်ားကို ရည္ၫႊန္းသည္။

၂။ “အလြန္အကြၽံ ေစာင့္ၾကပ္ျခင္း ခံရ၏” ဆိုသည္မွာ မာရ္နတ္က လူတို႔အား ႏွိပ္စက္ဖိစီးရာတြင္ သုံးေသာ နည္းစနစ္မ်ားသည္ အထူးသျဖင့္ ရက္စက္ၿပီး၊ လူတို႔ကို အလြန္တရာ ထိန္းခ်ဳပ္သည္မွာ ၎တို႔သည္ လႈပ္ရွားရန္ ေနရာမရွိသည္ကို ၫႊန္ျပသည္။