ေရွာင္ခ်ီ ျမန္မာႏိုင္ငံ

စက္တင္ဘာ ၂၀၂၀မွာ အြန္လိုင္းမွာ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ သူကေျပာတယ္။ သခင္ေယရႈက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ ျပန္ႂကြလာၿပီးေတာ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔အတြက္ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတယ္တဲ့။ သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္သြားၿပီး အြန္လိုင္းစုေဝးပြဲေတြစတက္ၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို စူးစမ္းေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ စာတန္အားျဖင့္ လူသားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းရဲ႕ အရင္းအျမစ္၊ လူကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္အဆင့္သုံးဆင့္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းရဲ႕ နက္နဲမႈေတြ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈနဲ႔ အရင္က တစ္ခါမွေတာင္မၾကားဖူးတဲ့ ေနာက္ထပ္ သမၼာတရားေတြကို ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့ရတယ္။ စူးစမ္းရွာေဖြတဲ့အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကိုျဖတ္သန္းၿပီးေနာက္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ဟာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္မွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေန႔စဥ္ဖတ္ရျခင္းကရတဲ့ အာဟာရကို ႏွစ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အရင္က တစ္ခါမွ မရခဲ့သလိုမ်ိဳး ဝိညာဥ္ေရးဆိုင္ရာ အားျပည့္မႈကို ခံစားရတယ္။ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ တရားေဒသနာေတြက အေၾကာင္းအရာေဟာင္းေတြပဲျဖစ္ၿပီး ေျခာက္ကပ္ၿပီး ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္။ ဘာအလင္းမွမရွိဘူး။ စိတ္ဓာတ္ကို လုံးဝ ျမႇင့္တင္မေပးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ဝတ္ျပဳအစီအစဥ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ မတက္ေတာ့ဘူး။

ေနာက္ေတာ့ ၂၀၂၁ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္အာဏာသိမ္းမႈျဖစ္ၿပီး အင္တာနက္ေတြ ျဖတ္ခံရတယ္။ အြန္လိုင္းစုေဝးပြဲေတြကို ဆက္တက္လို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ညီအစ္ကိုတခ်ိဳ႕က ကြၽန္ေတာ့္႐ြာကိုေရာက္လာၿပီး ေဒသခံစုေဝးပြဲေတြ ျပင္ဆင္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက လာတက္တဲ့သူ အေယာက္ ၂၀ ရွိတယ္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက စုေဝးပြဲ နည္းနည္းေလာက္လုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္းကို ေဒသခံသင္းအုပ္ဆရာကို သတင္းပို႔လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားေက်ာင္းအစား အြန္လိုင္းစုေဝးပြဲေတြကိုပဲတက္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေတြေျပာတာကို နားမေထာင္ဘူးလို႔ သူက အသင္းေတာ္မွာရွိတဲ့လူေတြကို စေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ကိုယ္ပိုင္ ဂိုဏ္းကြဲတစ္ခုဖြဲ႕စည္းေနတယ္လို႔ သူက လိမ္ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဘာကိစၥမွ မပတ္သက္ဖို႔ လူတိုင္းကို သူကေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔႐ြာက လူတိုင္းနီးပါးက ခရစ္ယာန္ေတြျဖစ္ၿပီး သူတို႔အားလုံးက သင္းအုပ္ဆရာကို ခ်စ္ခင္ေလးစားၿပီး သူေျပာတာကို နားေထာင္ၾကတယ္။ သူ႔ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈေတြနဲ႔ ေဝဖန္မႈေတြေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္တဲ့ သတင္းက ၿမိဳ႕ထဲကို အျမန္ျပန္႔သြားတယ္။ လူတိုင္းက၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အမ်ိဳးေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြကေတာင္ ဒါ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္လို႔ေျပာၿပီးေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းမသြားလို႔၊ သင္းအုပ္ဆရာကို နားမေထာင္ေတာ့လို႔ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဆူလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သြားတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ လူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ခါျပၾကၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုကလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္မႈကို လိုက္ၿပီး ဆန္႔က်င္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေနာက္က်ိသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က အၿမဲတမ္း ေတာ္ေတာ္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းခဲ့တယ္။ အခ်င္းခ်င္း အၿမဲတမ္း ကူညီခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပႆနာတစ္ခုလို၊ ရန္သူတစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံၾကတယ္။ ယုံၾကည္မႈက တစ္ကိုယ္ေရ လြတ္လပ္ခြင့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က တရားမဝင္တာ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္မႈကိုပဲ က်င့္သုံးေနၾကတာ။ ဘာလို႔ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ၿပီးေတာ့ ႐ြာသားေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ျငင္းပယ္ေအာင္လုပ္တာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ သတိမထားမိခင္မွာပဲ စိတ္ဓာတ္က်သြားၿပီး ဘုရားကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေဒါသတႀကီး တိုက္ခိုက္ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့လူတိုင္းကေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျငင္းပယ္ေနၾကပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ဒုကၡေရာက္ရပါတယ္။ ဘုရားသခင္ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔က ဒီလိုဆက္ဆံၾကလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ပါဘူး။ ဒါကို ပိုနားလည္ၿပီး စိတ္ဓာတ္မက်ေတာ့ေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဉာဏ္အလင္းေပးျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို စဥ္းစားမိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အမႈကို ျပဳသည္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သည္၊ ဤလူကို အေလးထားၿပီး၊ စာတန္သည္ တစ္ခ်ိန္လုံး ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းတိုင္းကို ထက္ၾကပ္မကြာ လိုက္ေလသည္။ ဘုရားသခင္ မ်က္ႏွာသာေပးသည့္သူ မည္သူမဆိုကို စာတန္သည္လည္း တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေနာက္ေယာင္ခံရင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ဤလူကို ဘုရားသခင္ အလိုရွိပါက၊ စာတန္သည္ အားလုံးကို ၎၏ ကြယ္ဝွက္ထားသည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈကို ေသြးေဆာင္ရန္၊ ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ဖ်က္ဆီးရန္ ဆိုးယုတ္ေသာ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသုံးျပဳရင္း၊ ဘုရားသခင္ကို တားဆီးဖို႔ မိမိတတ္စြမ္းသမွ် အရာရာကို လုပ္ေဆာင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤရည္မွန္းခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ ၎သည္ ဘုရားသခင္အား ဘယ္သူ႔ကိုမွ် မရေစခ်င္ေပ။ ဘုရားသခင္ လိုခ်င္သမွ်အားလုံးကို ၎က မိမိကိုယ္တိုင္အတြက္ လိုခ်င္သည္၊ ထိုအရာမ်ားက ၎ကို ကိုးကြယ္ၾကဖို႔၊ မေကာင္းမႈလုပ္ရပ္မ်ား က်ဴးလြန္ရာတြင္ ၎ကို ပူးေပါင္းၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎က ထိုအရာမ်ားကို သိမ္းပိုက္ခ်င္သည္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္သည္၊ ထိုအရာမ်ားကို စီမံကြပ္ကဲခ်င္ေလသည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ ေဘးျပဳတတ္ေသာ ေစ့ေဆာ္ခ်က္ မဟုတ္ေလာ။...ဘုရားသခင္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္ရင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ေနာက္တစ္ေလွ်ာက္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ရင္း၊ စာတန္၏ရည္မွန္းခ်က္မွာ ဘုရားသခင္ ျပဳလိုသည့္ အမႈမွန္သမွ်ကို ၿဖိဳခ်ရန္၊ ဘုရားသခင္ ရရွိလိုေသာ သူမ်ားကို သိမ္းပိုက္ရန္ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္၊ ဘုရားသခင္ ရရွိလိုေသာသူမ်ားကို လုံးဝ ကြယ္ေပ်ာက္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ၎တို႔ မကြယ္ေပ်ာက္ပါက၊ စာတန္၏အသုံးျပဳျခင္းကို ခံရရန္ စာတန္၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား ျဖစ္လာသည္- ဤသည္မွာ ၎၏ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၄)) ဒါေၾကာင့္ သင္းအုပ္ဆရာဟာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္ေနာက္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ မလိုက္ေအာင္တားဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာဟာ တကယ္ေတာ့ ဝိညာဥ္ေရးရာ တိုက္ပြဲပဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူေတြကို တရားစီရင္ၿပီး သန္႔စင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္သူအုပ္စုတစ္စုကို ကယ္တင္ၿပီး ရရွိဖို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ စာတန္က ဘုရားသခင္ရဲ႕ ရန္သူျဖစ္ၿပီး လူေတြ ဘုရားကိုခြာၿပီး သစၥာေဖာက္ေအာင္၊ စာတန္ရဲ႕ ၾသဇာေအာက္မွာ အသက္ရွင္ေအာင္ ဘုရားအမႈေတာ္ကို ပိတ္ဆို႔ၿပီး ထိခိုက္ေစဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံကို အသုံးျပဳတယ္။ ဒါဆိုရင္ စာတန္က သူတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီး အဆုံးမွာ သူတို႔ေတြဟာ စာတန္နဲ႔အတူ ငရဲမွာ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရမယ္။ အသင္းေတာ္ဘုန္းႀကီးေတြက တကယ္တမ္းမွာ စာတန္ရဲ႕လက္ပါးေစေတြပဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့တယ္။ သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတာကို သူတို႔ၾကားေပမဲ့ ဒါကို စူးစမ္းမယ့္အစား သူမ်ားေတြ ဒီလိုမလုပ္ေအာင္ တားဆီးတယ္။ သူတို႔တရားေဒသနာေတြက ဝိညာဥ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ အားသာမျဖစ္တာ လူေတြကို စစ္မွန္တဲ့လမ္းလည္း ရွာခြင့္မေပးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားေက်ာင္းကိုသြားၿပီး သူတို႔ေနာက္မလိုက္ေတာ့တာကို ျမင္တဲ့အခါ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ သစၥာေဖာက္ၿပီး သူတို႔အသင္းေတာ္ဆီကို၊ သူတို႔ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ကို ျပန္လာေစခ်င္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ရႈတ္ခ်ၿပီး အေသရဖ်က္ၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးရမယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေျပာလိုက္တယ္။ စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္ေတြထဲေရာက္လို႔ မျဖစ္ဘူးေပါ့။ သူတို႔ေနာက္ကိုလိုက္ဖို႔အတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ မစြန္႔ႏိုင္ဘူး။ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ရမယ္ ေပါ့။

အဲဒီေနာက္မွာ ယုံၾကည္သူအသစ္တခ်ိဳ႕နဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို စူးစမ္းေနသူေတြက အားနည္းၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဘးက လူတိုင္းက ကန္႔ကြက္ေနေပမဲ့ က်န္ခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြက စုေဝးပြဲေတြလုပ္တာကို မရပ္ခဲ့ဘူး။ သင္းအုပ္ဆရာက ဒါကိုသိသြားေတာ့ ေဒါသထြက္ၿပီး အသင္းေတာ္ တြဲဖက္အမႈေဆာင္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို ဆက္တိုက္လာခိုင္းၿပီး သင္းအုပ္ဆရာအိမ္ကို ကြၽန္ေတာ္ သြားဖို႔ အတင္းေျပာခိုင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားကို ကိုးကြယ္ၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေနတာပဲ။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္လြတ္လပ္မႈပဲလို႔ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ဒါကို စိတ္တိုမိတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာက ဘာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို တားဆီးဖို႔ ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားေနတာလဲ ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာအမွားလုပ္တယ္လို႔မ်ား သူထင္လဲဆိုတာ သိရဖို႔ သူေျပာစရာရွိတာကို ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း သြားနားေထာင္ၾကည့္ခ်င္မိတယ္။ အဲဒီညေနမွာ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ သင္းအုပ္ဆရာအိမ္ကို ကြၽန္ေတာ္သြားလိုက္တယ္။ ဘုန္းႀကီးတခ်ိဳ႕က အဲဒီမွာ ေရာက္ေနတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာကေျပာတယ္။ “မင္းရဲ႕ အြန္လိုင္းစုေဝးပြဲေတြအေၾကာင္း ငါၾကားရတယ္။ မင္းရဲ႕ ဘုန္းႀကီးအေနနဲ႔ တျခားလမ္းေၾကာင္းကို မေလွ်ာက္ဖို႔ သတိေပးရမွာ ငါတို႔တာဝန္ပဲ” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ “သူတို႔တရားေဒသနာေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔နားေထာင္ေနေပမဲ့ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သခင္ေယရႈက ျပန္ႂကြလာခဲ့ၿပီး အမႈေတာ္အဆင့္သစ္တစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ေနၿပီ” ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလို႔မၿပီးခင္မွာပဲ သူက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ ၾကားျဖတ္ေျပာတယ္။ “ေတာ္ေတာ့။ ေနာက္ထပ္ ဒီလိုစကားကို ငါတို႔ ထပ္နားေထာင္မွာမဟုတ္ဘူး။ မင္း ဒီေန႔ ေ႐ြးခ်ယ္မႈတစ္ခုလုပ္ရမယ္။ တျခားဘုရားကို ဆက္ယုံေနမွာလား။ ငါတို႔အသင္းေတာ္ကို ျပန္လာမွာလား” တဲ့။ သူကေျပာရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔နာမည္ေတြအားလုံးေရးထားတဲ့ မွတ္စုစာအုပ္တစ္ခုကို ထုတ္လိုက္တယ္။ သူက အမိန္႔ေပးတဲ့ပုံစံနဲ႔ေျပာတယ္။ “သူတို႔ ေဒသနာေတြကို မင္း ဆက္နားေထာင္မယ္ဆိုရင္ မင္းနာမည္ေဘးမွာ ျခစ္လိုက္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဖ်က္ပစ္လိုက္။ ငါေျပာတာနားမေထာင္ရင္ မင္းတို႔ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။ မင္းတို႔မိသားစုထဲမွာ မဂၤလာေဆာင္တာ၊ ေသတာ၊ ေမြးတာ၊ အဲဒါေတြတစ္ခုမွ ငါတို႔ လုံးဝ လုပ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာအစီအစဥ္ကိုမွ ငါတို႔ ကူညီမွာမဟုတ္ဘူး” တဲ့။ ဘယ္သူကမွ ဘာမွမေျပာဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွမေရးရင္ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈလမ္းကို ပိတ္ပင္ဖို႔ နည္းလမ္းရွာဦးမွာပဲလို႔ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းတြန္႔ဆုတ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို ျခစ္လိုက္ရင္ ဘုန္းႀကီးေတြက ဘယ္အစီအစဥ္မွာမွ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုကို ကူညီေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေတြက ေရွးေဟာင္း႐ြာဓေလ့ေတြ။ ဒါေတြက လူတိုင္းအတြက္ ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးၿပီး လ်စ္လ်ဴရႈလို႔မရဘူး။ ၿပီးေတာ့ ႐ြာမွာရွိတဲ့သူတိုင္းက ဘုန္းႀကီးေတြေျပာတာ နားေထာင္ၾကတယ္။ သူတို႔က ထြက္မလာဘူးဆိုရင္ ဘယ္သူကမွလည္း လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူကမွ ကူညီမွာမဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျငင္းပယ္ေတာ့မွာလား ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သခင္က ျပန္ႂကြလာခဲ့ၿပီဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိေနတယ္။ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို ဖ်က္ၿပီး အသင္းေတာ္ကို ျပန္ပူးေပါင္းရင္ ဒါက ဘုရားကို ျငင္းပယ္ၿပီး သစၥာေဖာက္တာမဟုတ္ဘူးလား။ အဲဒီအခ်ိန္ခဏမွာ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိခဲ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားရဲ႕လမ္းျပမႈအတြက္ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သခင္ေယရႈေျပာခဲ့တာတစ္ခုကို သတိရမိတယ္။ “ထြန္ကိုင္းကို ကိုင္လ်က္ေနာက္သို႔ လွည့္၍ၾကည့္ေသာသူမည္သည္ကား၊ ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ မထိုက္မတန္ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။” (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၉:၆၂) မွန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ယုံၾကည္သူ၊ လိုက္ေလွ်ာက္သူတစ္ေယာက္ပဲ။ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ရမယ္။ ဘုရားအမႈကို နာခံရမယ္။ သူ႔ေနာက္ကို အမီလိုက္ရမယ္။ ဘုရားထက္ သင္းအုပ္ဆရာကို ပိုတန္ဖိုးထားေနရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္သူလို႔ ဘယ္လိုေခၚႏိုင္မလဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို သင့္ေတာ္မွာလဲ။ အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ဒီေန႔ သက္ေသရပ္တည္ခ်င္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ပါေစ။ ကိုယ္ေတာ့္ေနာက္ကို လိုက္ခ်င္ပါတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။ အဲဒီအခါ ကြၽန္ေတာ္ ပိုၿပီး စိတ္တည္ၿငိမ္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ေဘးမွာ ျပတ္ျပတ္သားသားနဲ႔ အမွန္ျခစ္လိုက္တယ္။ တျခားလူတခ်ိဳ႕ကလည္း သူတို႔နာမည္ေတြကို ျခစ္လိုက္တယ္။ အစ္မတစ္ေယာက္ပဲ သူ႔နာမည္ကို ဖ်က္လိုက္တယ္။ သင္းအုပ္ဆရာက စိတ္ဆိုးၿပီး ေျပာတယ္။ “ဒါ မင္းတို႔ေ႐ြးခ်ယ္မႈပဲ။ အခုကစၿပီး ငါတို႔က လမ္းေၾကာင္းေတြ မတူေတာ့ဘူး။ မင္းတို႔ကိစၥေတြက ငါတို႔နဲ႔ လုံးဝ မဆိုင္ေတာ့ဘူး” တဲ့။

အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ စိုးရိမ္မႈေတြက ျပန္ေပၚလာတယ္။ ပုံမွန္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔႐ြာက မိသားစုေတြမွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးဖို႔နဲ႔ ဘာသာေရးထုံးတမ္းေတြကို ဦးေဆာင္ေပးဖို႔ သင္းအုပ္ဆရာကို လုပ္ခိုင္းၾကတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဘာမွအေရးမစိုက္ရင္ အဲဒါေတြ တစ္ခုမွ လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ပစ္ပယ္ၿပီး ႀကိမ္းေမာင္းၾကမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္မႈကို မက်င့္သုံးႏိုင္ေအာင္ တျခားဘာနည္းေတြကို သူတို႔အသုံးခ်မယ္၊ အားလုံးက ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဆုံးသတ္သြားမယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ဘူး။ အဲဒါေတြအားလုံးကို စဥ္းစားရတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္နာက်င္ရပါတယ္။ ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္မသိခဲ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက တကယ္တမ္း ဘယ္ေလာက္နည္းပါးတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ရပါတယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ ျငင္းပယ္မႈကို ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲတမ္း စိုးရိမ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနၿပီး အားနည္းေနပါတယ္။ ဘုရားသခင္ ဒါကိုျဖတ္သန္းဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းျပေတာ္မူပါ” ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ ေရေလာင္းျခင္းအတြက္ အစ္မတစ္ေယာက္ကို အြန္လိုင္းမွာရွာၿပီး ကြၽန္ေတာ္ျဖတ္သန္းေနရတာကို သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို ပို႔လိုက္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေယာဘ၏ စမ္းသပ္မႈမ်ား အဆုံးသတ္ၿပီးေနာက္ သူ႔ထံမွ သက္ေသခံခ်က္ကို ရၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ ေယာဘကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ား ပါဝင္သည့္ အုပ္စုတစ္စု- သို႔မဟုတ္ တစ္စုထက္ပိုေသာ- အုပ္စုမ်ားကို ရယူမည္ဟု ဘုရားသခင္ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ စာတန္က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေလာင္းအစား လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ေယာဘအား စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ကာ၊ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းခဲ့ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို အသုံးျပဳလ်က္ အျခားမည္သည့္လူကိုမွ် တိုက္ခိုက္ရန္ သို႔မဟုတ္ ႏွိပ္စက္ရန္ စာတန္ကို မည္သည့္အခါမွ် တစ္ဖန္ အခြင့္မေပးရန္ ဘုရားသခင္ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ ခြန္အားနည္းၿပီး မိုက္မဲကာ မသိနားမလည္ေသာ လူသားအေပၚ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို တစ္ဖန္လုပ္ေဆာင္ရန္ စာတန္အား ဘုရားသခင္ ခြင့္မျပဳခဲ့ေပ- ေယာဘကို စာတန္ စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္မွာ လုံေလာက္ခဲ့ေပသည္။ လူတို႔ကို အလိုရွိသည့္အတိုင္း ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းရန္ စာတန္အား ဘုရားသခင္ အခြင့္မေပးျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ သနားျခင္းက႐ုဏာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္အတြက္မူကား ေယာဘသည္ စာတန္၏ စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းႏွင့္ ႏွိပ္စက္မႈကို ခံခဲ့ၿပီးသည္မွာ လုံေလာက္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔ လိုက္ေသာလူမ်ား၏ အသက္ႏွင့္ အရာရာတိုင္းကို ဘုရားသခင္အုပ္စိုးၿပီး စီစဥ္ၫႊန္ၾကားသည့္အတြက္၊ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို တစ္ဖန္လုပ္ေဆာင္ရန္ စာတန္ကို ဘုရားသခင္ ခြင့္မျပဳခဲ့သကဲ့သို႔၊ စာတန္သည္ အလိုရွိသည္အတိုင္း ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ားကို ႀကိဳးကိုင္ၫႊန္ၾကားရန္ အခြင့္မရွိေပ- ဤအခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သင္တို႔ ရွင္းလင္းစြာ သိသင့္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ အားနည္းခ်က္ကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီး သူ၏မိုက္မဲျခင္းႏွင့္ မသိနားမလည္မႈကို နားလည္၏။ လူသားအေနျဖင့္ အလွ်င္း ကယ္တင္ခံရႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကို စာတန္လက္သို႔ လႊဲအပ္လိုက္ရေသာ္လည္း၊ စာတန္၏အ႐ူးလုပ္ျခင္းႏွင့္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္းတို႔အား လူသားခံရသည္ကို ျမင္ရန္ ဘုရားသခင္ လိုလားျခင္းမရွိသကဲ့သို႔၊ လူသား အၿမဲတေစ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားရသည္ကိုလည္း ဘုရားသခင္ မျမင္ခ်င္ေပ။ လူသားကို ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး လူသားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အရာရာတိုင္းကို ဘုရားသခင္ အုပ္စိုးကာ စီစဥ္သည္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံက ခ်မွတ္ဆုံးျဖတ္ထားၿပီး ေျမႀကီးက အသိအမွတ္ျပဳထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ တာဝန္ျဖစ္ၿပီး အရာခပ္သိမ္းအေပၚ ဘုရားသခင္ အုပ္စိုးသည့္ ဩဇာအာဏာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ စာတန္အား လူသားကို သေဘာရွိ ညႇဥ္းပန္းရန္ႏွင့္ ႏွိပ္စက္ရန္ ခြင့္မျပဳေပ၊ လူသားကို လမ္းလႊဲေစရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို အသုံးျပဳဖို႔ စာတန္အား သူအခြင့္မေပးသည့္အျပင္၊ လူသားအေပၚ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ဝင္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ရန္ စာတန္အား အခြင့္မေပးသကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စီမံခန႔္ခြဲၿပီး ကယ္တင္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႀကီးျမတ္သည့္ အမႈကို ထည့္မတြက္ႏွင့္ဦးေတာ့၊ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ ဘုရားသခင္ အုပ္စိုးေသာ ဥပေဒသမ်ားကို နင္းေျခရန္ႏွင့္ ဖ်က္ဆီးရန္ ခြင့္မျပဳေပ။ ဘုရားသခင္ ကယ္တင္လိုေသာသူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္အား သက္ေသခံႏိုင္ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အမႈ၏ အခ်က္အခ်ာႏွင့္ ပုံေဆာင္ခဲျဖစ္သည့္အျပင္ သူ၏ ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ အမႈထဲက သူ၏ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ား၏ အဖိုးအခလည္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤလူမ်ားကို စာတန္အား သာမန္ကာလွ်ံကာ အဘယ္သို႔ ေပးႏိုင္မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘာကိုပဲ ရင္ဆိုင္ရပါေစ အဲဒါကို ဘုရားက ျဖစ္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္၊ အရာရာတိုင္းက ဘုရားလက္ထဲမွာရွိတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္မပါဘဲနဲ႔ စာတန္က ဘယ္ေလာက္ၾကမ္းၾကဳတ္ပါေစ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဘယ္ေလာက္နာက်င္ေစခ်င္ပါေစ သူဘာမွမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္က အဲဒီ အေႏွာင့္အယွက္ေပးတဲ့အရာအားလုံးကို ျဖစ္ပ်က္ခြင့္ျပဳေနတာပါ။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္ကို စမ္းသပ္ၿပီး ကယ္လည္းကယ္တင္ေနတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ေယာဘလိုျဖစ္ၿပီး အဲဒီအေျခအေနတစ္ေလွ်ာက္ သက္ေသခံဖို႔ သူ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ အဲဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္အမွီျပဳႏိုင္ဖို႔ျဖစ္ၿပီး ဘုရားအေပၚမွာ စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္ျခင္း ျဖစ္လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ႕အမႈေတာ္နဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြ႕ႀကဳံႏိုင္ဖို႔လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က စာတန္ရဲ႕ ပိုက္ကြန္ထဲမွာ မိေနခဲ့တာ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးေတြကို ကာကြယ္ခ်င္ခဲ့ၿပီး ျငင္းပယ္ၿပီး အသေရဖ်က္ခံရတာကို မလိုခ်င္ခဲ့ဘူး။ မေကာင္းတာတစ္ခုခုျဖစ္မွာကို အၿမဲတမ္း ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္။ ကိုယ္ေတာ္က ဒါေတြအားလုံးကို ခြင့္ျပဳေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါၿပီ။ ဒါေတြအားလုံးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကယ္တင္ၿပီး သန္႔စင္ဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို စုံလင္ေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသခံဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက အရမ္းနည္းပါးပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒါကိုျဖတ္သန္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို ကူညီခြန္အားျဖည့္ေပးေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။

ကြၽန္ေတာ္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ့္ကို မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘဲ ပုံမွန္ စုေဝးႏိုင္ၿပီလို႔ တြက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအစား သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ ရန္လိုမႈနဲ႔ ေဝဖန္မႈေတြေၾကာင့္ တျခား႐ြာသားေတြက ဆက္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘာသာေရးဓေလ့ထုံးတမ္းေတြကို မေဆာင္႐ြက္ဘူး။ ႐ြာစည္းမ်ဥ္းေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္တယ္လို႔ ေျပာရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေလွာင္ေျပာင္ၾကတယ္။ အသေရဖ်က္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုေတြေရွ႕မွာတင္ ေအာ္ဟစ္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္မႈကို ဆက္ထားရင္ အစိုးရကိုတိုင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဖမ္းခိုင္းမယ္ဆိုၿပီး ေျပာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုက စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ မခံႏိုင္ဘူး။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္မႈကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ တြန္းအားေပးရင္း အၿမဲတမ္းလိုလို အျငင္းအခုံေတြလုပ္တယ္။ သူမ်ားေတြလည္း သူတို႔မိသားစုေတြရဲ႕ ဖိအားေပးတာ ခံရတာပဲ။ တခ်ိဳ႕ေတြက အိမ္ကႏွင္ထုတ္ခံရၿပီး သူတို႔အိမ္ကိုေတာင္ ဝင္လို႔မရဘူး။ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုန္းႀကီးေတြကို နားမေထာင္တာ၊ ဘုရားေက်ာင္းကိုမသြားတာနဲ႔တင္ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတယ္လို႔ေျပာၿပီး အလိမ္အညာေတြျဖန္႔တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေရေလာင္းဖို႔လာတဲ့ အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း သူက စစ္ေဆးေမးျမန္းခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က စိတ္ဆိုးၿပီး စိတ္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ ဘုန္းႀကီးက တကယ္ကို အမွန္တရားကို ေျပာင္းျပန္လွန္ေနတာ။ သူတို႔သာ မတိုက္ခိုက္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ အဲဒီျပႆနာေတြ လုံးဝ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မတစ္ေယာက္က အဲဒီေရေလာင္းတဲ့အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ကို အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္လို႔ မလာေတာ့ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ လူတိုင္းက အဲဒီအခ်ိန္မွာ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေနၾကၿပီး အားနည္းေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စုေဝးပြဲေတြလုပ္ဖို႔၊ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ကို စိတ္မပါၾကဘူး။ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းအားနည္းလာတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဘယ္လိုကူညီပံ့ပိုးရမယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ဘူး။ ဒီယုံၾကည္မႈလမ္းေၾကာင္းက ခက္ခဲလြန္းတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္႐ုတ္တရက္ ခံစားမိတယ္။ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စုေဝးၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ေနတဲ့ ယုံၾကည္သူေတြသက္သက္ပါ။ ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လႊတ္မေပးထားဘဲ လမ္းဆုံးေပၚ အတင္းတြန္းပို႔ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားၾကတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဝဒနာထဲကေန ဘုရားကို ေအာ္ေခၚခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းအားနည္းေနၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြကို မၿငိမ္သက္ေစႏိုင္ဘူး။ ဒီယုံၾကည္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ဘယ္လိုေနလို႔ရမလဲ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဉာဏ္အလင္းေပးၿပီး လမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။ ေနာက္ေတာ့ သခင္ေယရႈေျပာခဲ့တာတစ္ခုကို သတိရမိတယ္။ “ေလာကီသားတို႔သည္ သင္တို႔ကိုမုန္းလွ်င္၊ သင္တို႔ကို မမုန္းမွီ ငါ့ကိုမုန္းၾကသည္ကို သိမွတ္ၾကေလာ့။ သင္တို႔သည္ ေလာကီႏွင့္ဆက္ဆံလွ်င္၊ ေလာကီသားတို႔သည္ မိမိတို႔ႏွင့္ဆက္ဆံေသာ သင္တို႔ကို ခ်စ္ ၾကလိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ ေလာကီႏွင့္မဆက္ဆံ၊ ေလာကီထဲက ငါေ႐ြးေကာက္ေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ေလာကီသားတို႔သည္ သင္တို႔ကိုမုန္းၾက၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၅:၁၈-၁၉) သူတို႔ဟာ ဘုရားႂကြလာျခင္းကို တကယ္မုန္းတီးလို႔၊ ဘုရားကို အမွန္တကယ္တိုက္ခိုက္ေနၾကလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မုန္းၿပီး ဖိႏွိပ္တာဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန္႔စင္ၿပီးကယ္တင္ဖို႔ သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈအတြက္ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈက ေလာကီလူသားေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပေနတယ္။ သူတို႔ဟာ သမၼာတရားကို မခ်စ္ဘူး။ မုန္းတီးၾကတယ္။ ဘုရားကို မုန္းၾကတယ္။ ေကာင္းကင္ေပၚက မေရရာတဲ့ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ လူ႔ဇာတိနဲ႔ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္နဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ေနၾကတာပါ။ သခင္ေယရႈ အမႈျပဳဖို႔လာခဲ့တုန္းကလိုေပါ့။ ဂ်ဴးေခါင္းေဆာင္ေတြက သူေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားေတြကို လက္ခံဖို႔ ျငင္းဆန္ၿပီး သူ႔ကို ရႈတ္ခ်ၿပီး ေစာ္ကားဖို႔အတြက္ အစြမ္းကုန္လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ ဂ်ဴးယုံၾကည္သူေတြကလည္း သူတို႔နဲ႔အတူလိုက္ၿပီး သခင့္ကို ျငင္းဆန္ၾကတယ္။ အဆုံးမွာ သူ႔ကို ကားတိုင္မွာ သံနဲ႔႐ိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေလာကက တကယ္ကို ဆိုးယုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလာကီျငင္းဆန္မႈေတြနဲ႔ ဘာသာေရးအင္အားစုေတြရဲ႕ ရႈတ္ခ်မႈေတြ ပိုမ်ားေလေလ၊ ဒါဟာ လမ္းမွန္ျဖစ္တယ္၊ ဘုရားရဲ႕အမႈျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရွင္းေလေလပါပဲ။ အဲဒါက ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာေနဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵကို ႏွစ္ဆတိုးေစတယ္။

ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကသိတဲ့အခါမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ က်မ္းပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို ပို႔လိုက္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “စိတ္မပ်က္ႏွင့္၊ အားမနည္းႏွင့္၊ ထိုအခါ ငါသည္ သင့္အတြက္ အမႈအရာမ်ားကို ရွင္းလင္းေစမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ သြားရာလမ္းသည္ သိပ္ေခ်ာေမြ႕ျခင္းမရွိ။ မည္သည့္အရာမွ် ထိုမွ် မ႐ိုးရွင္းေပ။ ေကာင္းခ်ီးမ်ား သင့္ထံ အလြယ္တကူ ေရာက္လာသည္ကို သင္ လိုခ်င္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ယေန႔တြင္ အေယာက္တိုင္းသည္ ခါးသီးေသာ စမ္းသပ္ျခင္းမ်ား ရင္ဆိုင္ဖို႔ ရွိလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားမရွိပါက၊ သင္တို႔၌ ရွိသည့္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာ ႏွလုံးသားသည္ တိုး၍ အားေကာင္းလာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သင္တို႔သည္ ငါ့အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္။ ဤစမ္းသပ္မႈမ်ားတြင္ အေရးမပါေသာ အေျခအေနမ်ားသာ ပါရွိလွ်င္ပင္၊ အေယာက္တိုင္း ၎တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ား၏ ခက္ခဲမႈက လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျခားနား လိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ားသည္ ငါ့ထံမွလာေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ သင္တို႔ထဲမွ မည္မွ်သည္ ငါ၏ ေရွ႕သို႔ မၾကာခဏ လာၿပီး ဒူးေထာက္လ်က္ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာမ်ားကို ေတာင္းခံၾကသနည္း။ မိုက္မဲေသာ ကေလးတို႔။ အနည္းငယ္ေသာ မဂၤလာရွိသည့္ စကားမ်ားကို ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားအျဖစ္ သင္တို႔ အၿမဲ ယူဆ ၾကေသာ္လည္း၊ ခါးသီးမႈသည္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္ကို သင္တို႔ သတိမျပဳမိၾကေပ။ ငါ၏ ခါးသီးျခင္းကို မွ်ေဝခံစားေသာ သူတို႔သည္ ငါ၏ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းကို ေသခ်ာေပါက္ မွ်ေဝခံစားရလိမ့္မည္။ ယင္းမွာ သင္တို႔အဖို႔ ငါ၏ ကတိႏွင့္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာျဖစ္သည္။ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ရန္ႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ရန္ မတြန္႔ဆုတ္ႏွင့္။ အေမွာင္ ေက်ာ္လြန္သည့္အခါ၊ အလင္း စု႐ုံး၏။ အ႐ုဏ္မတက္မီ အေမွာင္ဆုံးျဖစ္၏။ ဤအခ်ိန္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္သည္ တျဖည္းျဖည္း လင္းလက္လာၿပီး၊ ထို႔ေနာက္ ေန ေပၚထြက္ေပသည္။ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိႏွင့္ သို႔မဟုတ္ တြန္႔ဆုတ္ျခင္း မျဖစ္ႏွင့္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၄၁)) ဒါကိုဖတ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းတို႔ထိခံရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္အသစ္ေနာက္ကို လိုက္ေနၾကတာ။ ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ တားဆီးတာကိုခံရၿပီး တျခား႐ြာသားေတြရဲ႕ မမွ်တစြာ ဆက္ဆံမႈကိုခံရတယ္။ ဒါဟာ ေရွာင္လႊဲလို႔မရႏိုင္ဘူး။ လူေတြဟာ စာတန္ေၾကာင့္ အရမ္းကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနၿပီး ေလာကဟာ အရမ္းေမွာင္မိုက္ဆိုးယုတ္ေနလို႔ပါ။ သူတို႔ေတြထဲက တစ္ေယာက္မွ ဘုရားႂကြလာတာကို မႀကိဳဆိုၾကဘူး။ ဘုရားေနာက္ကိုလိုက္တာဟာ လြယ္ကူတဲ့အရာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ရၿပီး သူ႔ရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရဖို႔ အဲဒီလို ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ အခက္အခဲမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကဳံေတြ႕ရမယ္။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အၿမဲတမ္းအတူရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘာမွေၾကာက္စရာမရွိဘူး။ ဘုရားကိုသာ ဆုေတာင္းၿပီး အမွီျပဳရမယ္။ သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ အေႏွာင့္အယွက္ေတြကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေသခ်ာေပါက္လမ္းျပလိမ့္မယ္။ ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ ဗီဒီယိုေတြထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ရတဲ့ တ႐ုတ္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတယ္။ သူတို႔ေတြက တ႐ုတ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္တာ၊ လိုက္ဖမ္းတာ၊ ေစာင့္ၾကည့္တာကိုခံရၿပီး အခ်ိန္မေ႐ြးအဖမ္းခံရတာမ်ိဳးကို ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ သူတို႔မိသားစုေတြလည္း ၿငိစြန္းကုန္ၾကၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြ၊ အလုပ္ေတြ ဖယ္ရွားခံရတယ္။ သူတို႔ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေထာင္က်ၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္ခံရတယ္။ အမ်ားႀကီး ဒုကၡခံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ဟာ ဘုရားကို အမွီျပဳႏိုင္ၿပီး စာတန္ကိုေအာင္ႏိုင္တဲ့ သက္ေသကို ေပးႏိုင္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ ႏွစ္ႀကိမ္လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းမွာ ဘယ္လိုဒုကၡခံခဲ့တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတယ္။ သခင္ေယရႈက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကိုေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး ကမာၻကို ႂကြလာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူဟာ ဂ်ဴးေတြရဲ႕ ရႈတ္ခ်ေစာ္ကားျခင္းကို ခံရၿပီး အဆုံးမွာ ကားစင္တင္ခံရတယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ၿပီ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ သူဟာ စာတန္ရဲ႕အစိုးရနဲ႔ ဘာသာေရးေလာကရဲ႕ အႏၲိခရစ္အင္အားစုေတြရဲ႕ အာခံတာ၊ ရႈတ္ခ်တာ၊ ျငင္းပယ္တာ၊ ေစာ္ကားတာကို ခံရတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ အမ်ားႀကီး ဒုကၡခံတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေသးႏုပ္တဲ့ ဒုကၡက ထုတ္ေျပာဖို႔ေတာင္ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္က သန္႔ရွင္းတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဒုကၡအားလုံးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဒုကၡဟာ သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္ရရွိၿပီး ကယ္တင္ခံရဖို႔အတြက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္ ခံယူသင့္တဲ့အရာပါ။ အဲဒီအေတြ႕အႀကဳံက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ နာက်င္ရေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြအေပၚ ကြၽန္ေတာ္ သိျမင္မႈတခ်ိဳ႕ရၿပီး ဘုရားအေပၚ ယုံၾကည္မႈပိုရွိလာတယ္။ ဘုရားဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို သမၼာတရားေပးဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္မႈကို စုံလင္ေစဖို႔ ခက္ခဲတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြကို တကယ္ သုံးပါတယ္။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ဆီက ေကာင္းခ်ီးတစ္ခုပဲ။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို သိရၿပီးေနာက္မွာ ေတာ္ေတာ္ပိုၿပီး စိတ္တည္ၿငိမ္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဓာတ္က်ေနတာက လြတ္ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ပိတ္မိေနေသးတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအားလုံးအတြက္ စုေဝးပြဲတစ္ခု အျမန္စီစဥ္လိုက္တယ္။ လူတိုင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္ ဘုရားအလိုေတာ္ကို နားလည္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဘုရားေနာက္ကိုဆက္လိုက္ဖို႔အတြက္ ယုံၾကည္ျခင္းကိုရၿပီး စိတ္ဓာတ္မက်ေတာ့ဘူး။ သာမန္အသင္းေတာ္အသက္တာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ စၿပီး ဦးေဆာင္ၾကတယ္။ ဧဝံေဂလိမွ်ေဝၿပီး သက္ေသခံၾကတယ္။ လူတိုင္းက စိတ္ပါလာၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တားဆီးဖို႔ အရာရာကို ဆက္ႀကိဳးစားေနတယ္။ တစ္ခါေတာ့ အစ္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားက ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး ေသသြားတဲ့အခါမွာ သင္းအုပ္ဆရာက ဆုေတာင္းတာေတြ၊ အသုဘဓေလ့ထုံးတမ္းေတြကို ကူညီေပးေအာင္ သူ႔ဆီကိုသြားၿပီးေတာင္းပန္ဖို႔ သူ႔ရဲ႕ တစ္မိသားစုလုံးက ဖိအားေပးၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီးက သူ႔ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္မႈကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး အသင္းေတာ္ဆီျပန္လာေအာင္ဖိအားေပးဖို႔ အဲဒီအခြင့္အေရးကို အသုံးခ်တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္ဆိုးတာေပါ့။ သူက သူ႔အမ်ိဳးသားအတြက္ ဝမ္းနည္းေနရတာကို ဘုန္းႀကီးက သူ႔ကိုအသင္းေတာ္ျပန္လာၿပီး သူတို႔ေနာက္ကိုလိုက္ဖို႔ သက္သက္နဲ႔ အနာကိုဆားသိပ္ထည့္ေနၿပီး အမွားလုပ္တာ ဝန္ခံဖို႔ သူ႔ကို ဖိအားေပးေနတယ္။ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းပါတယ္။ အထက္ပိုင္း သင္းအုပ္ဆရာတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီကို လာစကားေျပာၿပီး ဘုရားကို ရႈတ္ခ်ၿပီး ေစာ္ကားတာေတြ အမ်ားႀကီးကို ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္မႈကို စြန္႔လႊတ္ေအာင္ ထပ္ခါထပ္ခါ တိုက္တြန္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သိျမင္မႈရွိႏွင့္ေနၿပီဆိုေတာ့ မထိေရာက္ေတာ့ဘူး။ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ႐ြာေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပတ္သားေနတာကို ေတြ႕ေတာ့ တျခား႐ြာသားေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အဆက္အသြယ္ျဖတ္ၿပီး ၾကဥ္ထားေအာင္ လုပ္တယ္။ “သူတို႔က ငါတို႔ေျပာတာ နားမေထာင္ခ်င္ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ကို ယုံၾကည္ခြင့္ေပးထားလိုက္။ ခင္ဗ်ားတို႔ကေလးေတြကို ၾကည့္ထား။ ဒီလူေတြနဲ႔ ေဝးရာမွာထား။ သူတို႔နဲ႔ ဆက္သြယ္တဲ့၊ သူတို႔ယုံၾကည္မႈကို ေမးတဲ့သူက တစ္မိသားစုလုံး အမႈပတ္မွာပဲ။ သူတို႔ကို ငါတို႔ ဘာအတြက္နဲ႔မွ ကူညီမွာမဟုတ္ဘူး”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အဓိက ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔အတြက္ အသင္းေတာ္က လူငယ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အထူးလူငယ္အုပ္စုတစ္စုကိုလည္း သူတို႔ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္တဲ့ ဘယ္သူမဆို ေမးျမန္းဖို႔အတြက္ သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ အိမ္ကို အေခၚခံရမယ္။ ဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕ တကယ့္ ဘုရားကိုဆန္႔က်င္တဲ့ သေဘာသဘာဝေတြကို ပို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေစတယ္။ သူတို႔ဟာ ယုံၾကည္သူေတြကို ဘုရားေရွ႕ကိုလာၿပီး ဘုရားအသံကိုၾကားဖို႔ ခြင့္မျပဳဘဲ သူတို႔လက္ထဲမွာ တင္းက်ပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။ ဖာရိရွဲေတြအေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ သခင္ေယရႈ ႂကြလာတဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ႕အလုပ္နဲ႔ စကားေတြမွာ ဩဇာအာဏာအျပည့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က မရွာေဖြ၊ မစူးစမ္းၾကဘူး။ ယုံၾကည္သူေတြက သခင္ေယရႈေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ အသက္ေမြးမႈ ဆုံးရႈံးရမွာေၾကာက္ၿပီး သူ႔ကိုရႈတ္ခ်ဖို႔အတြက္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားၿပီး ကားတိုင္မွာေတာင္ သံမႈိ႐ိုက္ခဲ့တယ္။ လူေတြကို သူတို႔ကိုပဲ ကိုးကြယ္ခြင့္ေပးၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕သိုးေတြကို ဘုရားဆီကို ျပန္ေပးဖို႔ ျငင္းဆန္ၿပီး ယုံၾကည္သူေတြကို သူတို႔လက္ခုပ္ထဲမွာ ထားတယ္။ သူတို႔ေတြက ဆိုးယုတ္တဲ့ အေစခံေတြပဲ။ အခုေခတ္ သင္းအုပ္ဆရာနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက သူတို႔နဲ႔ ဘာမွမကြာဘူး။ သူတို႔ကိုရႈတ္ခ်တဲ့ သခင့္စကားေတြကို ကြၽန္ေတာ္ သတိရတယ္။ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကိုလူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတား ၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၃) “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူ တ ေယာက္ကိုပင္ ဘာသာသြင္းျခင္းငွါ ကုန္းေၾကာင္းေရေၾကာင္းပတ္ပတ္လွည့္လည္၍ ဘာသာသြင္းၿပီးေသာသူ ကိုလည္း၊ မိမိတို႔ထက္ ႏွစ္ဆေသာငရဲသားျဖစ္ေစၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၅) အခုေခတ္ဘုန္းႀကီးေတြက အရင္က ဖာရိရွဲေတြလိုပဲ။ သူတို႔ေတြဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ဆီလမ္းေၾကာင္းကို ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေစခံေတြပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေျပာသလိုပဲ။ “ခမ္းနားသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈၿပီး တစ္ေန႔လုံး အာဂုံေဆာင္ေသာသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားမလည္ေပ။ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္ကို မသိႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔အားလုံးသည္ အသီးသီး ဘုရားသခင္ကို ဩဝါဒေပးရန္ အျမင့္တြင္ ရပ္တည္ၾကရင္း၊ အသုံးမက်ေသာသူ၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေအာင္လံကို သယ္ေဆာင္ေနသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို တမင္ ဆန႔္က်င္ၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းကို အခိုင္အမာဆိုလ်က္၊ ၎တို႔သည္ လူ႔အသားကိုစားၿပီး လူ႔အေသြးကို ေသာက္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာလူအားလုံးသည္ လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို ဝါးမ်ိဳသည့္ နတ္ဆိုးမ်ား၊ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခလွမ္းရန္ ႀကိဳးစားေနသူတို႔၏ လမ္းတြင္ တမင္သက္သက္ တားဆီးေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြေသာသူတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ေသာ ခလုတ္တံသင္းမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ ‘ေကာင္းမြန္သည့္ ဖြဲ႕စည္းမႈ’ ရွိပုံရၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ လူတို႔အား ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ လမ္းျပသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသာျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္သို႔ သိၾကမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ လူ႔ဝိညာဥ္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳရန္ ရည္မွန္းခ်က္တြင္ ႏွစ္ျမႇဳပ္ထားေသာ ရွင္သန္ေနသည့္ နတ္ဆိုးမ်ားျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔သိမည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာသူ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္) ဘုန္းႀကီးေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္သစ္ကို မစူးစမ္း႐ုံတင္မကဘဲ တစ္ေယာက္ေယာက္က စူးစမ္းေလ့လာေနတာကို သူတို႔ ေတြ႕တဲ့အခါ သူတို႔ကို ပိတ္ပင္တားဆီးဖို႔ အရာရာကို လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ ယုံၾကည္သူေတြက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို လိုက္ၿပီး သူတို႔ကို မကိုးကြယ္မွာ၊ မနာခံမွာ၊ သူတို႔ကို လႉဖြယ္ပစၥည္းေတြ မေပးမွာကို ေၾကာက္ၾကတယ္။ သူတို႔ဟာ လူေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ ေရွး႐ြာဓေလ့ေတြနဲ႔ ႐ိုးရာထုံးတမ္းေတြကို အသုံးျပဳေနတာပါ။ အသင္းေတာ္ဆီကို အတင္းျပန္သြားခိုင္းေနတာ။ သူတို႔ဟာ ယုံၾကည္သူေတြလို႔ ေျပာၾကေပမဲ့ ဘုရားကို နည္းနည္းေလးမွ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈမရွိၾကဘူး။ သေဘာသဘာဝအားျဖင့္ သူတို႔ဟာ ဘုရားနဲ႔ သမၼာတရားကို မုန္းတဲ့ နတ္ဆိုးေတြပဲ။ သူတို႔ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ဆီသြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ အတားအဆီးေတြပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘာသာေရးဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကေန တကယ္လတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိျမင္မႈေတြ တိုးတက္လာေအာင္ကူညီေပးဖို႔ ဒီဖိႏွိပ္မႈအားလုံးကို ဘုရားက ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုတာ သိခဲ့တယ္။ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမွာ မထားႏိုင္ဘဲ တကယ္တမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္မႈကို ပိုအားေကာင္းေစခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကေနလည္း ကြၽန္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ဧဝံေဂလိမွ်ေဝၿပီး သက္ေသခံတာကို ဆက္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အမ်ိဳးတခ်ိဳ႕ကလည္း ဘုန္းႀကီးရဲ႕ အျပဳအမူကို စၿပီး သိျမင္လာတယ္။ သူတို႔ထဲက တခ်ိဳ႕က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြအေပၚကို အေျခခံၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဉာဏ္ပညာကို အသုံးခ်တယ္ဆိုတာ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပပါတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ ပိတ္ဆို႔မႈေတြက ဆိတ္ေတြကို သိုးေတြကေန ခြဲျခားေပးတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက ဘုန္းႀကီးေတြလို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လိုက္ဆန္႔က်င္ေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ တကယ့္အႏွစ္သာရကို သိျမင္လာၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕အသံကို သူတို႔ၾကားၿပီး ဘုရားဘက္ကို ေျခဦးလွည့္ၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္က အံ့ၾသဖြယ္ပါပဲ။ လုံးဝ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာမဆို ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ့အလိုေတာ္ရွိတယ္ဆိုတာ ဒီအေတြ႕အႀကဳံက ကြၽန္ေတာ့္ကို သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္တာပါပဲ။ အားလုံးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကယ္တင္ၿပီး စုံလင္ေစဖို႔ပါ။ အနာဂတ္မွာ ဘာကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ဆိုင္ရပါေစ ဘုရားရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို နာခံၿပီး သူ႔ကို အမွီျပဳဖို႔ အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီလို႔ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။