ဝမ္လီ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယားက ၁၉၉၅ မွာ ခရစ္ယာန္ေတြ ျဖစ္လာၾကတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး တကယ္ကို ထက္ထက္သန္သန္နဲ႔ ရွာေဖြအားထုတ္ခဲ့ၾကတာပါ။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ ဆိုလိုဖီးဒယ္အသင္းေတာ္မွာ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္မွာ၊ အဲဒီအသင္းေတာ္ဝင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ ဧဝံေဂလိကို ၾကားၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ကုန္ၾကေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြက တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားစည္းေဝးပြဲေတြမွာ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို အၿမဲတမ္း ဆန႔္က်င္ ေဟာေျပာၾကေတာ့တာပဲ။ တစ္ခါေတာ့ သင္းအုပ္ဝမ္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ဗ်။ သမၼာက်မ္းမွာ ရွင္ေပါလုက ေျပာထားတယ္ေပါ့၊ “ခရစ္ေတာ္၏ ေက်းဇူးအားျဖင့္ သင္တို႔ကို ေခၚေတာ္မူေသာသူႏွင့္ ဤမွ်ေလာက္ျမန္ျမန္ခြာ၍ သင္တို႔သည္အျခားေသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ခံယူၾကရေသာေၾကာင့္ ငါသည္အံ့ဩျခင္းရွိ၏။ ထိုဧဝံေဂလိတရားသည္ ဧဝံေဂလိတရားမဟုတ္။ သင္တို႔ကို ေႏွာက္ယွက္၍ ခရစ္ေတာ္၏ ဧဝံ ေဂလိတရားကို ေမွာက္လွန္ခ်င္ေသာသူ အခ်ိဳ႕ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔အားငါေဟာေျပာေသာ ဧဝံေဂလိတရားမွတပါး အျခားေသာဧဝံေဂလိတရားကို ငါတို႔သည္ ေဟာေျပာေသာ္၎၊ ေကာင္းကင္ဘုံမွလာေသာ ေကာင္းကင္တမန္ေဟာေျပာေသာ္၎၊ ေဟာေျပာ ေသာသူသည္ က်ိန္ေတာ္မူျခင္းကိုခံေစ။” (ဂလာတိ ၾသဝါဒစာ ၁:၆-၈) သူက ေျပာေသးတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင့္လမ္းကိုပဲ လိုက္ရမယ္တဲ့။ တျခားဧဝံေဂလိတစ္ခုခုကို နားေထာင္တာက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ေပါ့။ သခင္က ျပန္ႂကြလာခဲ့ၿပီ။ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေနတယ္ဆိုၿပီး အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ေဟာေျပာတယ္။ ဒါက တျခားေသာဧဝံေဂလိပဲဆိုၿပီး သူက ေျပာတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အဲဒါကို နားေထာင္လို႔မျဖစ္ဘူး၊ အထူးသျဖင့္ မယုံၾကည္ရဘူးလို႔ သူက ေျပာတယ္။ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္မိလိမ့္မယ္ေပါ့။ တစ္ေယာက္ေယာက္က အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းအေၾကာင္း ေျပာလာရင္၊ ခ်က္ခ်င္း ေမာင္းထုတ္ဖို႔လည္း သူ တိုက္တြန္းတယ္။ သင္းအုပ္ေတြက ဒီသမၼာက်မ္းစာပိုဒ္ေတြကို ေဆြးေႏြးၿပီဆိုတာနဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တိတ္တိတ္ေလး သတိေပးလိုက္တယ္၊ “ဆရာေတာ္ေတြက ငါတို႔ကို အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ခြင့္ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါကလည္း ငါတို႔ ေကာင္းဖို႔အတြက္ပဲ။ ငါက က်မ္းစာကို ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ဘူး၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈလည္း နည္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တျခားဘာကိုမွ နားေထာင္လို႔မျဖစ္ဘူး။ ငါက သခင့္ေက်းဇူးေတာ္ကို အမ်ားႀကီး ခံစားထားရတာ။ ကိုယ္ေတာ့္ကို သစၥာေဖာက္လို႔ မျဖစ္ဘူး” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဧဝံေဂလိ အႀကိမ္ႀကိမ္ မွ်ေဝေပးခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔အားလုံးကို ျငင္းပစ္တာခ်ည္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ သခင့္လမ္းမွာပဲ ရွိေနရမယ္၊ တျခားဘာကိုမွ နားေထာင္လို႔မျဖစ္ဘူးဆိုၿပီး မွတ္ထားတာ။ ကြၽန္ေတာ္ လွည့္စားခံရၿပီးေတာ့ သခင္က ပစ္ပယ္သြားတယ္ဆိုရင္၊ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့။ တစ္ရက္က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တူမက ကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယားကို ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝဖို႔ ေရာက္လာေရာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခပ္မာမာပဲ ေျပာလိုက္တယ္၊ “သမၼာက်မ္းမွာ ေျပာထားတယ္၊ ‘သို႔ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔အားငါေဟာေျပာေသာ ဧဝံေဂလိတရားမွတပါး အျခားေသာဧဝံေဂလိတရားကို ငါတို႔သည္ ေဟာေျပာေသာ္၎၊ ေကာင္းကင္ဘုံမွလာေသာ ေကာင္းကင္တမန္ေဟာေျပာေသာ္၎၊ ေဟာေျပာ ေသာသူသည္ က်ိန္ေတာ္မူျခင္းကိုခံေစ။’ (ဂလာတိ ၾသဝါဒစာ ၁:၈) ငါတို႔က သခင္ေယရႈကိုပဲ ယုံၾကည္တာ။ တျခားလမ္းတစ္ခုခုကို လိုက္မယ္ဆိုရင္၊ ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္ပစ္တာ၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ ျဖစ္သြားမယ္။ ငါတို႔ ဒုကၡေရာက္သြားမွာ။ နင္လည္း ခ်က္ခ်င္း အျပစ္ဝန္ခံၿပီး၊ သခင့္ဆီမွာ ေနာင္တရသင့္တယ္” ေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္က သင္းအုပ္ ေျပာထားတာေတြကို နားေထာင္ေနခဲ့တာ။ ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ဧဝံေဂလိအေၾကာင္း ဘယ္သူပဲ လာၿပီး မွ်ေဝမွ်ေဝ၊ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝကို နားမေထာင္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔ကို ေမာင္းထုတ္ဖို႔ ရွိသမွ်ဆင္ေျခအကုန္ ေပးတာ။

ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့ စိုက္ခင္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယား အလုပ္လုပ္ေနၾကတုန္း၊ မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကို၊ “သခင္ေယရႈက ျပန္ႂကြလာၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ပဲ”ဆိုၿပီး အရမ္းကို သတိထားၿပီး ေျပာလာတယ္။ ဒီလိုေျပာၿပီဆိုေတာ့ သူက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ ဧဝံေဂလိကို နားေထာင္ေန႐ုံမကဘူး၊ လက္ခံလိုက္ၿပီဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဒါသထြက္ၿပီး၊ သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ ေျပာလိုက္မိတယ္၊ “အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို နားမေထာင္ရဘူးလို႔ ဆရာေတာ္ေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသခ်ာေျပာထားတယ္။ မင္း ဘာလို႔ သူတို႔ေျပာတာကို နားမေထာင္ခဲ့တာလဲ။ တျခားလမ္းတစ္ခုကို လက္ခံတယ္ဆိုတာ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ။ မင္းေတာ့ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲဝင္ႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး” ဆိုၿပီးေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္လာတယ္။ ဒီ သမၼာက်မ္းပိုဒ္ကိုလည္း ေတြးမိတယ္၊ “သူတပါးအျပစ္၌ မဆက္ဆံႏွင့္။ ကိုယ္ကိုကိုယ္ စင္ၾကယ္ေစေလာ့။” (တိေမာေသ ဩဝါဒစာ ပ႒မေစာင္ ၅:၂၂) သူက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို လက္ခံၿပီး၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္လိုက္ၿပီဆိုေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ သူ႔အျပစ္ေတြထဲ ဝင္ပါလို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ပဲ စဥ္းစားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သင္းအုပ္ကို အဲဒီအေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္း ေျပာျပတယ္။ ဒါမွ သူ စိတ္ေျပာင္းေအာင္ တိုက္တြန္းႏိုင္မွာေလ။ သင္းအုပ္ကလည္း ဒါကိုၾကားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ၿပီး ေျပာေတာ့တာပဲ၊ “တျခားယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္း ေဟာေျပာတေတြကို နားေထာင္တယ္ဆိုတာ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ။ သူ အသင္းေတာ္ကေန ေမာင္းထုတ္ခံရလိမ့္မယ္။ သူ႔မွာ စာအုပ္တရွိလား ရွာၾကည့္။ ၿပီးရင္ ေတြ႕သမွ်ကို ဖ်က္ဆီးပစ္။ သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ခ်က္ခ်င္း အိမ္ျပန္လိုက္။ သူ အျပင္ထြက္ၿပီး အဲဒီလူေတြ ေဟာသမွ် နားေထာင္တာကို ခြင့္ျပဳလို႔မျဖစ္ဘူး” တဲ့။ ဒါကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္၊ “ဟုတ္တယ္၊ ငါ့မိန္းမကို ကယ္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းက သင္းအုပ္ ေျပာသလို လုပ္ဖို႔ပဲ။ မဟုတ္ရင္ သူ႔ကို သခင္က ပစ္ပယ္လိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္ဘုံကို သြားခြင့္လည္း သူဆုံးရႈံးလိမ့္မယ္” ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ေသခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အနီးအနားမွာ ရွိေနသေ႐ြ႕၊ သူ႔ကို အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းက လူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္လည္း သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက စည္းေဝးပြဲေတြဆီ ခိုးၿပီးသြားေနတုန္းပဲ။ တစ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ကျပန္ေရာက္ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို မေတြ႕တာနဲ႔၊ ေနာက္ထပ္ စည္းေဝးပြဲတစ္ခုကို ေရာက္ေနျပန္ၿပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ ေဒါသထြက္သြားတာ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ သူ႔ကို ထိန္းလို႔မရဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ ပိုၿပီးၾကမ္းသင့္ၿပီလို႔ စဥ္းစားမိတယ္ဗ်။ သူ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ၿပီး စြန႔္ပစ္ခံရမွာကို ကြၽန္ေတာ္ ရပ္ၾကည့္မေနႏိုင္ဘူး။ သူ ျပန္ေရာက္လာေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႐ိုက္မလို႔ လက္႐ြယ္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္သက္တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ သူ႔ကို တစ္ခါမွ မ႐ိုက္ခဲ့ဖူးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာ။ ဒါေပမဲ့ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္က သူ လမ္းမွားေရာက္ၿပီး သခင့္ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးသြားမွာ စိုးရိမ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုပဲလုပ္လုပ္၊ သူက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ယုံၾကည္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္း မသိတာနဲ႔၊ သူ႔စာအုပ္ေတြ ဖ်က္ဆီးဖို႔ သင္းအုပ္ဝမ္ ေျပာထားတာကို စဥ္းစားမိတယ္။ သင္းအုပ္ ေျပာတာ မွန္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ေတြ မရွိရင္၊ သူ႔ယုံၾကည္ျခင္းကို ဘယ္လိုလုပ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔၊ သူ႔စာအုပ္ေတြကို တိတ္တိတ္ေလး ရွာၿပီး ဖ်က္ဆီးလိုက္ေရာ။ ဒါေပမဲ့ သူက ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ မရွိေသးဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ ေစာင့္ၾကည့္တာေတြကို အၿမဲတမ္း လြတ္ေအာင္ေရွာင္ၿပီး စည္းေဝးပြဲေတြဆီ သြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ ဟုတ္မဟုတ္သိေအာင္ ဖတ္ၾကည့္သင့္တယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အၿမဲေျပာတယ္။ အမွန္ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္ ေဝခြဲမရခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက အၿမဲတမ္း ခပ္ေပါ့ေပါ့ ေနခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ ဘယ္တုန္းကမွ တကယ္ကို ေခါင္းမာတဲ့လူမ်ိဳး မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ဒီတစ္ခါ သူ ဘာလို႔ အေလွ်ာ့မေပးလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ဘာေတြ ေဟာေျပာေနလဲ၊ သူ႔ကို ဘာလို႔ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ထားတာလဲဆိုတာ သိခ်င္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ ဖတ္ၾကည့္ခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္ ေျပာထားတာကို သတိရလိုက္တဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးတယ္၊ “ငါတို႔က ယုံၾကည္ျခင္းမွာ သခင့္လမ္းခရီးအတိုင္း ရွိေနရမယ္။ ေသြဖည္တယ္ဆိုတာ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ” ေပါ့။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းလိုက္တယ္။

တစ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းထဲ ေရာက္ေနတုန္း၊ အတူလုပ္တဲ့တစ္ေယာက္က စနက္တံကို မီးညႇိရင္းနဲ႔ သူ႔ေပၚမွာ ႐ုတ္တရက္ ထေပါက္ေရာ။ သူက ခ်က္ခ်င္း မ်က္လုံးကန္းသြားတာ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လည္း အေဝးႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္လန႔္ၿပီး တုန္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တြဲဖက္ အမႈေတာ္ေဆာင္အတြက္ေတာ့ တကယ္ ဝမ္းနည္းတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက ငါ့ကို ကာကြယ္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့လည္း အရမ္း ေပ်ာ္မိတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိ ကြၽန္ေတာ္ တုန္လႈပ္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုလည္း ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ေျပာျပလိုက္တယ္။ သူက ဘာျပန္ေျပာလဲဆိုေတာ့၊ “အဲဒီလူက ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကန္းသြားတယ္။ ရွင္က်ေတာ့ ဝိညာဥ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကန္းေနတာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္သင့္တယ္လို႔ ရွင့္ကို အၿမဲေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွင္က ျငင္း႐ုံတင္မကဘူး၊ ကိုယ္ေတာ့္ကိုေတာင္ ရႈတ္ခ်တယ္။ ရွင္ အေကာင္းတိုင္းျပန္ေရာက္လာတယ္ဆိုတာ ဘုရားရဲ႕ကာကြယ္မႈေၾကာင့္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက ရွင့္အတြက္ သတိေပးခ်က္လည္း ျဖစ္တယ္” တဲ့။ သူ ဒီလိုေျပာတာကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ လႈပ္ရွားသြားတယ္။ ငါ့ကို သတိေပးေနတာ တကယ္ကို ဘုရားသခင္ပဲဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့။ ေနာက္ သုံးေလးရက္ၾကာေတာ့ မိုင္းတြင္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္က စက္ခါးပတ္ကို စစ္ေဆးေနတုန္း၊ ႐ုတ္တရက္ တကယ္ကို မူးသလိုျဖစ္ၿပီး၊ စက္ခါးပတ္ေပၚ ျပဳတ္က်လုနီးပါး ျဖစ္သြားတာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဇာေခြၽးေတြျပန္သြားတာ။ အဲဒီေပၚ ျပဳတ္က်သြားရင္ ကြၽန္ေတာ္ အသားစဥ္းေကာ ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီဆိုတာလည္း သိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ေခ်ာက္ခ်ားသြားတာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ “ငါက ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ လုံၿခဳံေဘးကင္းမႈ မရွိတာလဲ။ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ” ဆိုၿပီး သူ႔ကို ေမးမိတယ္။ သူက ေျပာတယ္ဗ်၊ “သခင္ေယရႈက အမွန္တကယ္ ျပန္ႂကြလာၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ပဲ။ ရွင္က ကိုယ္ေတာ့္ကို ဆက္ၿပီး ခုခံေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒါက ရွင့္ကို ဘုရားက သတိေပးေနတာ။ ရွင္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ဆန႔္က်င္ေနတာ ရပ္ပစ္ရမယ္” တဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ ေၾကာက္မိတယ္။ သူ႔ကိုလည္း ဆက္ၿပီး မတားသင့္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္ ေျပာတာေတြကို ေတြးမိျပန္ေရာ၊ သူက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ၿပီး တျခားလမ္းကို ေလွ်ာက္ေနတာ။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္ကို စမ္းသပ္ေနတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ္ေတာ့္ဘက္မွာပဲ လုံးဝ ရပ္တည္ရမယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီအေၾကာင္းကို ထပ္မစဥ္းစားရဲေတာ့ဘူး။ သူက စည္း႐ုံးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေဝခြဲမရျဖစ္သြားမွာကို ေၾကာက္တာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ စည္းေဝးပြဲ တက္တာကို တားဆီးတာေတြ၊ အျပစ္ဝန္ခံၿပီး ေနာင္တရဖို႔ တိုက္တြန္းတာေတြပဲ ဆက္လုပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို တားဖို႔ႀကိဳးစားၿပီဆိုရင္၊ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးက ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူး၊ အားနည္းၿပီး ေပ်ာ့ေခြသြားေရာဗ်ာ။ ခြန္အားဆိုလို႔ တစ္စက္မွမရွိေတာ့သလို၊ အလုပ္ေတာင္ မသြားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အေသေကာင္ႀကီးလိုပဲ အိပ္ရာေပၚ လဲေနတာ။ သခင့္ကို အခါခါ ဆုေတာင္းလည္း မသက္သာလာဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူကပဲ ကယ္တင္ႏိုင္တယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႀကံရာမရျဖစ္လာေတာ့ စမ္းၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန “အို..အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္...”ဆိုၿပီး တိတ္တိတ္ေလး ေတာင္းေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္။ အံ့ၾသစရာပဲဗ်ာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းေလွ်ာက္ၿပီးၿပီးခ်င္း ခြန္အားေတြက စၿပီး တျဖည္းျဖည္း ျပန္ရသြားတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး သုံးေလးႀကိမ္ေလာက္ ထပ္ျဖစ္ေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို တားဆီးမိၿပီဆိုတာနဲ႔၊ ခြန္အားေတြ အကုန္ေပ်ာက္သြားေရာ။ အလုပ္ေတာင္ မသြားႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို ဆုေတာင္းလိုက္တာနဲ႔၊ ခြန္အားေတြက တျဖည္းျဖည္း ျပန္ရလာျပန္ေရာ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ မာမာတင္းတင္းစိတ္မ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူး။ စၿပီး အေလွ်ာ့ေပးလာတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က တကယ္ကို ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္ႏိုင္လားဆိုတာ သိခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက လမ္းမွန္ကို စူးစမ္းဖို႔ ေနာက္တစ္ခါ တိုက္တြန္းတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံလိုက္တယ္။

အဲဒီေန႔မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ခယ္မရဲ႕အိမ္မွာ လူတခ်ိဳ႕က အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ ဧဝံေဂလိကို မွ်ေဝေနတယ္ဗ်။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္က စၿပီး ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ရွိခဲ့တဲ့ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္အေၾကာင္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြကို ေ႐ြးႏုတ္ၿပီး ကားစင္တင္ခံခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈရဲ႕အမႈေတာ္အေၾကာင္းေတြကို အစ္မတစ္ေယာက္က ေဆြးေႏြးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရား ျပန္ႂကြတာေတြ၊ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပရင္း တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျပဳတာေတြ၊ လူသားရဲ႕ လြဲမွားတဲ့သဘာဝကို ဖယ္ရွားေပးတာေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အလုံးစုံ သန႔္စင္ကယ္တင္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ဆီ ေခၚေဆာင္တာေတြအေၾကာင္း မိတ္သဟာယျပဳဖို႔၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ေျပာစကားေတြနဲ႔ေရာ၊ က်မ္းစာထဲက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြနဲ႔ပါ ဆက္စပ္ျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခ်ီေဆာင္ျခင္းဆိုတာ ဘာလဲ၊ ပညာရွိ သတို႔သမီးနဲ႔ ပညာမဲ့တဲ့ သတို႔သမီးေတြဆိုတာ ဘာလဲ၊ စသျဖင့္ သူက ေဆြးေႏြးျပတယ္။ သူတို႔မိတ္သဟာယက တကယ္ကို ရွင္းၿပီး၊ သမၼာက်မ္းနဲ႔လည္း လုံးဝ ကိုက္ညီတယ္။ ရင္ထဲမွာ တကယ္ကို ရွင္းလင္း နားလည္သြားတာ။ ခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတဲ့ ႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံး အဲဒါမ်ိဳး လုံးဝ မၾကားဖူးခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာ စဥ္းစားၾကည့္တယ္ဗ်။ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ တရားေတြမွာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က သိသိသာသာ ပါေနတယ္။ ငါ့ကိုလည္း တကယ္ အာဟာရေပးသလို ခံစားရတယ္ေပါ့။ အသင္းေတာ္ဆရာေတာ္ေတြက အဲဒါကို ဘာလို႔ ေဝးေဝးေရွာင္ခိုင္းလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိခ်င္သြားတယ္။ အသင္းေတာ္ကို ေရာက္တဲ့အခါလည္း သူတို႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဒါမွ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းအေၾကာင္းကို သူတို႔အားလုံး ၾကားႏိုင္မွာျဖစ္ၿပီး၊ လမ္းမွန္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာ စဥ္းစားႏိုင္ၾကမယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔ကို သြားမေတြ႕ႏိုင္ခင္၊ သူတို႔က အိမ္ကို ေရာက္လာေရာဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကေန မရမက ထြက္ခိုင္းၾကတယ္။ သူလည္း သူတို႔နဲ႔ ႏွစ္နာရီ သုံးနာရီေလာက္ အေခ်အတင္ ေဆြးေႏြးတယ္။ သူက အဲဒါကိုပဲ ဆက္ၿပီးယုံၾကည္ေနတယ္ဆိုတာ ျမင္သြားၾကေတာ့ သင္းအုပ္ဝမ္က သူ႔ကို ေအာ္ေရာ၊ “မင္းက စကားနားမေထာင္ဘဲ၊ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကိုပဲ မရမက ယုံၾကည္ေနတယ္။ ဒါက ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္ပစ္တာ၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ။ သခင့္ဆီက ေသြဖည္ရင္ မင္း လုံၿခဳံေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္လည္း အသင္းေတာ္က မင္းအတြက္ ရွိေနမွာမဟုတ္ဘူး” တဲ့။ ေနာက္ထပ္သင္းအုပ္တစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ကို၊ “မင္းက သခင့္ကို ေက်ာခိုင္းေနတာ။ မင္းအေနနဲ႔ အျပစ္ဝန္ခံၿပီး ခ်က္ခ်င္း ေနာင္တရဖို႔ လိုတယ္။ မဟုတ္ရင္ အသင္းေတာ္ကေန ေမာင္းထုတ္ခံရမယ္” ဆိုၿပီး အက်ယ္ႀကီး ႀကိမ္းေရာ။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ေျမေပၚ အတင္းဒူးေထာက္ခိုင္းၿပီး သခင့္ဆီ အျပစ္ဝန္ခံတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေစခ်င္တာ။ သူတို႔ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျဖရွင္းတာကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ သည္းမခံႏိုင္ဘူး။ စိတ္ထဲမွာလည္း ေတြးတယ္၊ “ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ ယုံၾကည္တာက မွားတယ္ဆိုရင္ေတာင္၊ ခင္ဗ်ားတို႔က တစ္ဖက္သတ္ ေဝဖန္ရႈတ္ခ်လို႔မရဘူး။ ခြင့္လႊတ္ေပးရမယ္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ကူညီရမယ္။ သူ႔ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳေပးသင့္တယ္။ သခင့္ရဲ႕အလိုေတာ္က အဲဒါပဲေလ။ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အရမ္းဗိုလ္က်လြန္းရတာလဲ” ေပါ့။

အဲဒီညမွာ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဟိုလွိမ့္ဒီလွိမ့္နဲ႔ အိပ္လို႔မရဘူး။ သူတို႔သင္းအုပ္ေတြက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလိုဆက္ဆံရတာလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ရွိသင့္တယ္လို႔ သခင္ ဆုံးမခဲ့တဲ့ ေမတၱာ၊ သနားက႐ုဏာနဲ႔ သည္းခံစိတ္ဆိုတာ သူတို႔မွာ နည္းနည္းေလးမွ မရွိဘူး။ သူတို႔က ဘယ္လိုဆရာေတာ္မ်ိဳးေတြလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ အံ့ၾသခဲ့ရတာက၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြက အသင္းေတာ္မွာ တကယ္ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ ျပန႔္သြားတယ္။ သူက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံၾကည္တယ္၊ သူ ႐ူးသြားၿပီဆိုၿပီး လူတိုင္းက ေျပာကုန္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္သြားတယ္။ စည္းေဝးပြဲတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္က သင္းအုပ္ဝမ္ကို၊ “ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုတာ အသိသာႀကီးပါ။ အဲဒါကို ဘာလို႔ သူ႔ကို ႐ူးေနၿပီဆိုၿပီး ေျပာေနတာလဲ။ ဒီေကာလာဟလေတြကို လုပ္ႀကံေျပာရသလား” ဆိုၿပီး ေမးလိုက္ေရာ။ သူက ဂ႐ုမစိုက္သလိုနဲ႔ ေျပာလာေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ “တျခားယုံၾကည္သူေတြကပါ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းေနာက္လိုက္ၿပီး၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ၾကမွာကို ငါတို႔က စိုးရိမ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒါက သူတို႔အသက္တာေတြကို ငါတို႔က ဂ႐ုစိုက္လို႔ပါ” တဲ့။ သင္းအုပ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ပါးစပ္ကေန အဲဒါမ်ိဳး ထြက္လာတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ မယုံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သခင္ေယရႈက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မိန႔္ခဲ့တာပါ၊ “သင္၏စကားမွာ ဟုတ္သည္ကိုအဟုတ္၊ မဟုတ္သည္ကို မဟုတ္ျဖစ္ေစေလာ့။ ဤထက္ လြန္ေသာ စကားသည္ မေကာင္းေသာအရာႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေပ၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၅:၃၇) ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာဆိုဖို႔၊ အမွန္ကို အမွန္တိုင္းေျပာဖို႔၊ မလိမ္ညာရဘူး၊ လုပ္ႀကံမေျပာရဘူးဆိုတာေတြကို ကိုယ္ေတာ္က ဆုံးမခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္ေတြက အလိမ္အညာေတြကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ ေျပာ႐ုံမကဘူး၊ အဲဒီအတြက္ စိတ္မေကာင္းေတာင္ မျဖစ္ၾကဘူး။ သင္းအုပ္ဝမ္ဆိုရင္ အသင္းဝင္ေတြအတြက္ စဥ္းစားၿပီး လုပ္တာပဲဆိုၿပီး မထီေလးစား ေျပာသြားတာ။ သူတို႔က ယုံၾကည္သူေတြလို လုံးဝ မျပဳမူၾကဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲဒီစည္းေဝးပြဲမွာ ဘာမွကို အာ႐ုံစိုက္လို႔မရခဲ့ဘူး။ တကယ္ကို အေစာႀကီး ျပန္လာလိုက္တယ္။ သင္းအုပ္ေတြက အလိမ္အညာသတင္းေတြ ျဖန႔္ထားေတာ့၊ ေဆြမ်ိဳးေတြ မိတ္ေဆြေတြက ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမအေၾကာင္း လာေမးၾကတာေပါ့။ တစ္ရပ္ကြက္လုံးကလည္း အဲဒီအေၾကာင္းပဲ တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႔ ေျပာေနၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယား တကယ္ကို အခက္အခဲျဖစ္တယ္။ သင္းအုပ္ေတြရဲ႕အျပဳအမူကို စိတ္နာတာေရာ၊ စိတ္ပ်က္တာေရာ ျဖစ္သြားေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲ ဆုေတာင္းတယ္၊ “သခင္၊ ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို မစူးစမ္းမိေအာင္၊ သင္းအုပ္ေတြက အမွန္ကိုပုံဖ်က္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမအေၾကာင္း လိမ္ညာေနၾကပါတယ္။ သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းမွ လက္မခံပါဘူး။ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္း ေဟာေျပာတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားၿပီးပါၿပီ၊ သခင္။ သိပ္ေကာင္းတယ္၊ တကယ္ လက္ေတြ႕က်တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ့္ကို သစၥာေဖာက္မိမွာ စိုးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိပါဘူး။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အသိဉာဏ္ဖြင့္ေပးၿပီး၊ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ေပးေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေပါ့။

အခ်ိန္ခဏေလာက္ထိ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ လမ္းေပ်ာက္သလို ျဖစ္သြားတာ။ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းက လူေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တာေတြကိုပဲ ေတြးမိေနတယ္။ သူတို႔အားလုံးက ေတာ္ေတာ္ သိကၡာရွိရွိနဲ႔ တကယ္ကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေျပာဆိုတယ္။ တကယ္ ကိုင္းရႈိင္းသူေတြလို႔ ထင္ရတယ္ဗ်။ ၿပီးေတာ့ သခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယကလည္း တကယ္ အသိဉာဏ္ပြင့္ေစတယ္။ သင္းအုပ္ေတြ ေျပာတာကို နားေထာင္ရတာနဲ႔ လုံးဝမတူဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက လမ္းမွန္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္၊ သင္းအုပ္ေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက ဘာလို႔ လက္မခံရတာလဲ။ ယုံၾကည္သူေတြကို ဘာလို႔ စူးစမ္းခြင့္မေပးတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒီကိစၥကို အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္းနဲ႔၊ အသံတစ္ခုကို ႐ုတ္တရက္ ၾကားလိုက္သလို ထင္မိတယ္။ ဘုန္းအာႏုေဘာ္နဲ႔ ၾသဇာျပည့္လြန္းတဲ့ အသံဗ်၊ “သံသယမရွိႏွင့္၊ အစဥ္အၿမဲ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိေလာ့” တဲ့။ အဲဒီအသံကို ၾကားရတာ ဘုရားသခင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖူးၿပီး နားေထာင္လိုက္ရသလိုမ်ိဳးပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ အံ့ၾသသြားတာ။ အဲဒီေနရာမွာပဲ ရွိေနရင္းနဲ႔၊ ေၾကာက္သလိုလို ခံစားရတယ္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကိုလည္း ေတြးမိတယ္၊ “ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို၊ နားရွိေသာသူ မည္သည္ ကားၾကားပါေစ။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂:၇) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးၿပီဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ အၿမဲေျပာေနတာေတြကိုလည္း စဥ္းစားမိတယ္။ ဝိညာဥ္ေတာ္က အသင္းေတာ္ေတြဆီ မိန႔္ဆိုတယ္ဆိုတာ အဲဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္မလားေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာတင္ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို စူးစမ္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က အစ္ကိုက်ိဳးကို အိမ္ကိုဖိတ္တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို သက္ေသခံေပးဖို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီအစ္ကိုကို ေမးတယ္၊ “သမၼာက်မ္းမွာ ရွင္ေပါလုက ေျပာခဲ့တယ္၊ ‘ခရစ္ေတာ္၏ ေက်းဇူးအားျဖင့္ သင္တို႔ကို ေခၚေတာ္မူေသာသူႏွင့္ ဤမွ်ေလာက္ျမန္ျမန္ခြာ၍ သင္တို႔သည္အျခားေသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ခံယူၾကရေသာေၾကာင့္ ငါသည္အံ့ဩျခင္းရွိ၏။ ထိုဧဝံေဂလိတရားသည္ ဧဝံေဂလိတရားမဟုတ္။ သင္တို႔ကို ေႏွာက္ယွက္၍ ခရစ္ေတာ္၏ ဧဝံ ေဂလိတရားကို ေမွာက္လွန္ခ်င္ေသာသူ အခ်ိဳ႕ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔အားငါေဟာေျပာေသာ ဧဝံေဂလိတရားမွတပါး အျခားေသာဧဝံေဂလိတရားကို ငါတို႔သည္ ေဟာေျပာေသာ္၎၊ ေကာင္းကင္ဘုံမွလာေသာ ေကာင္းကင္တမန္ေဟာေျပာေသာ္၎၊ ေဟာေျပာ ေသာသူသည္ က်ိန္ေတာ္မူျခင္းကိုခံေစ။’ (ဂလာတိ ၾသဝါဒစာ ၁:၆-၈) ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ သခင့္လမ္းကို ေသြဖည္ၿပီး တျခားဧဝံေဂလိကို ခံယူတယ္ဆိုရင္၊ ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္ပစ္တယ္၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲဆိုၿပီး သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြက အၿမဲေျပာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိုးရိမ္ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို ယုံၾကည္တာက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ ျဖစ္မသြားဘူးလား” လို႔ေပါ့။ သူက ျပန္ေျဖတဲ့အေနနဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးတယ္ဗ်၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို ယုံၾကည္တယ္ဆိုတာ သခင့္လမ္းကို ေသြဖည္တာ၊ တျခားဧဝံေဂလိကို လက္ခံတာ၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို သစၥာေဖာက္တာဆိုၿပီး၊ သင္းအုပ္ေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက ဒီက်မ္းပိုဒ္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၾကတယ္။ ဒါက ရွင္ေပါလု ေျပာခဲ့တာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ နားလည္တာ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ‘အျခားေသာဧဝံေဂလိတရား’ဆိုတာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္ျပန္ႂကြျခင္းဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ဧဝံေဂလိတရားကို ရွင္ေပါလုက ရည္ၫႊန္းခဲ့တာပါဆိုၿပီး သူတို႔က အာမခံရဲသလား။ ရွင္ေပါလုက အဲဒီလိုေျပာခဲ့လို႔လား” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ရွင္ေပါလုက အဲဒီလို လုံးဝမေျပာခဲ့ဘူးဆိုတာေတာ့ နားလည္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ဆက္ၿပီး မိတ္သဟာယျပဳတယ္ဗ်၊ “ရွင္ေပါလု သတိေပးခ်က္ရဲ႕ဆက္စပ္အေျခအေနက သခင္ေယရႈရဲ႕ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိတရား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနတဲ့အခ်ိန္၊ သူ႔ရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈေတာ္ကို သခင္ေယရႈၿပီးစီးသြားတဲ့ မေရွးမေႏွာင္းမွာ သူက ဒါကို ေျပာခဲ့တာ။ ဂလာတိလူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သခင္ေယရႈကို လက္ခံခဲ့ၾကေပမဲ့၊ တခ်ိဳ႕က လွည့္စားခံရၿပီးေတာ့၊ တျခားဧဝံေဂလိတရားကို စၿပီး ယုံၾကည္လာၾကတယ္။ ဒီ ၾသဝါဒစာကို ရွင္ေပါလု ေရးခဲ့တဲ့ ေနာက္ခံအေျခအေနက ဒါပဲ။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈဆိုတဲ့ ဧဝံေဂလိတရားတစ္ခုတည္း ရွိတယ္ဆိုတာကို သူက ဂလာတိလူေတြကို သတိေပးေနတာ၊ တိုက္တြန္းေနတာ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သခင္ေယရႈရဲ႕ဧဝံေဂလိနဲ႔ မတူတဲ့ တျခားဧဝံေဂလိတစ္မ်ိဳးကို ေဟာေျပာခဲ့တယ္ဆိုရင္၊ အဲဒါက ‘အျခားေသာ ဧဝံေဂလိတရား’ ပဲ။ လူေတြကို လမ္းလြဲေစဖို႔ပဲ။ ရွင္ေပါလုက ဒါကို ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ဘုရားက သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို မလုပ္ေဆာင္ရေသးသလို၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ ဧဝံေဂလိတရားကိုလည္း ဘယ္သူမွ ျဖန႔္ေဝမေနခဲ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ရွင္ေပါလု ေျပာခဲ့တာက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္ျပန္လာျခင္းဆိုတဲ့ ဧဝံေဂလိကို ရည္ၫႊန္းခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ဖို႔ဆိုၿပီး၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ရဲ႕အသင္းေတာ္ေတြဆီ ရွင္ေပါလု ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ထင္ရာျမင္ရာ အသုံးခ်တယ္ဆိုေတာ့၊ သူတို႔က က်မ္းစာကို အဆက္အစပ္မရွိ ယူၿပီး၊ အဓိပၸာယ္ေကာက္လြဲေနၾကတာ။ အဲဒါက ရယ္စရာမေကာင္းဘူးလား” တဲ့။

သင္းအုပ္ ေျပာထားတာေတြကို အစ္ကိုက်ိဳးရဲ႕ မိတ္သဟာယေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ သံသယနည္းနည္း ရွိေနတုန္းပဲ။ သခင့္ကို ယုံၾကည္တယ္ဆိုတာ သူ႔နာမေတာ္နဲ႔ လမ္းခရီးကို သစၥာေစာင့္သိတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕လမ္းခရီးကို လက္ခံတယ္ဆိုရင္၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ ျဖစ္မသြားဘူးလား။ သူက ေျပာတယ္ဗ်၊ “စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ သခင္ေယရႈ ေပၚထြန္းၿပီး အမႈေတာ္ျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူေတြ အမ်ားႀကီးက သခင့္လမ္းခရီးကို ၾကားၿပီး၊ သူ႔ေနာက္ကို စၿပီးလိုက္ၾကတယ္။ ဒါဆို သူတို႔က ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ၾကတာလား။ ဒါက ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္ပစ္တာလား။ လုံးဝ မဟုတ္ဘူးေလ။ သူတို႔က သိုးသငယ္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္ခဲ့ၾကတာ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႐ိုးသားျဖဴစင္တဲ့ ေနာက္လိုက္ေတြပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းပညတ္ကို ေခါင္းမာမာနဲ႔ ဖက္တြယ္ၿပီး သခင္ေယရႈကို ပစ္ပယ္ခဲ့တဲ့ လူေတြက်ေတာ့၊ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ကိုင္းရႈိင္းတယ္လို႔ ထင္ရေပမဲ့၊ တကယ္ေတာ့ သူတို႔က ဘုရားကို အပုန္ကန္၊ အဆန႔္က်င္ဆုံး လူေတြပဲ။ သူတို႔က ဘုရားရဲ႕အတိတ္က အမႈေတာ္ကိုပဲ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကတာ။ ဘုရားရဲ႕ ေလာေလာလတ္လတ္ အမႈေတာ္နဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြဆိုရင္ လက္ခံ၊ နာခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေတြကို ဆန႔္က်င္ရႈတ္ခ်တာေတာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔က သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ခဲ့တဲ့လူေတြပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ပစ္ပယ္၊ ဖယ္ရွင္းတာကို ခံခဲ့ၾကရတယ္” တဲ့။ အစ္ကိုက်ိဳးက ေျပာေသးတယ္ဗ်၊ “ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္က အၿမဲတမ္း ေရွ႕ဆက္ေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္နဲ႔ လူသားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ပိုၿပီး သစ္လြင္တဲ့ ျမင့္မားတဲ့ အမႈေတာ္ကို အၿမဲတမ္း လုပ္ေဆာင္ေနတယ္” တဲ့။ “ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပစ္ကေန ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔သက္သက္ပဲ။ ဒါမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္လုပ္မိတဲ့ေနာက္၊ သခင္ေယရႈဆီ ဆုေတာင္းလိုက္တာနဲ႔ ခြင့္လႊတ္ခံရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြင္းထဲမွာ ရွိတဲ့ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝကို ဖယ္ရွားေပးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္လုပ္မိရင္ အျပစ္ဝန္ခံတယ္၊ ဝန္ခံၿပီးရင္ အျပစ္လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ သံသရာထဲမွာ ေနေနၾကတုန္းပဲ။ အျပစ္ရဲ႕အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြကေန လုံးဝ မလြတ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ သခင့္ကို ယုံၾကည္သူေတြက ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ရွင္သန္ေနၾကတာလဲ။ သူတို႔က ဂုဏ္နဲ႔အဆင့္အတန္းအတြက္ အၿမဲတမ္း လိမ္ညာလွည့္ျဖားေနၾကတယ္။ ေခတ္ေရစီးေတြေနာက္ လိုက္ၾကတယ္။ ေငြအတြက္ ေလာဘတက္ၾကတယ္။ ယုံၾကည္သူေတြၾကားမွာ မနာလိုတာေတြ၊ ခြက္ေစာင္းခုတ္တာေတြ၊ ေဝဖန္တာေတြ၊ ေမတၱာမရွိတာေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြက က်ိတ္ႀကံတာေတြ၊ အာဏာလုတာေတြ လုပ္ၾကေတာ့၊ အသင္းေတာ္ေတြ ၿပိဳကြဲကုန္တယ္။ သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြက ျပန္ႂကြလာတဲ့သခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို စူးစမ္းတာေတာင္ မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး။ အဲဒီအစား ေကာလာဟလေတြ လုပ္ႀကံေျပာတယ္၊ ဆန႔္က်င္ခုခံၾကၿပီး၊ လမ္းမွန္ကို တျခားသူေတြ မရွာေဖြေအာင္ ပိတ္ပင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ေတာင္ ပူးေပါင္းၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝေနသူေတြ အဖမ္းခံရေအာင္ ရဲေတြကို ကူညီတယ္” တဲ့။ သူက ေျပာေသးတယ္၊ “ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္၊ သန႔္ရွင္းတယ္။ သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ သန႔္ရွင္းတဲ့ေျမပဲ။ အၿမဲတမ္း အျပစ္လုပ္ၿပီး သူ႔ကို ခုခံေနသူေတြကို ဘုရားက သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကိုဘယ္လိုလုပ္ ဝင္ခြင့္ျပဳႏိုင္မွာလဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူ တဖန္ျပန္ႂကြလာဦးမယ္ဆိုၿပီး သခင္ေယရႈက ကတိေတာ္ေပးခဲ့တာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြလာပါၿပီ။ သူက သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို အေျခခံၿပီး သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတယ္၊ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနတယ္။ အဲဒါေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ပါပဲ။ ဒါမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္ကို လုံးဝ စြန႔္ပစ္ႏိုင္မယ္၊ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ခံရႏိုင္မယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲေခၚေဆာင္ႏိုင္မယ္။ ဒါက သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစတာပါ၊ ‘ငါ့ကိုပယ္၍ငါ့စကားကို နာမခံေသာသူအားအျပစ္စီရင္ေသာသူရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကား ပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအားအျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၈) ‘သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ေဟာေျပာမည္မဟုတ္။ ၾကားသမွ်တို႔ကို ေဟာေျပာလိမ့္မည္။ ေနာင္လာလတၱံ့ေသာအရာတို႔ကိုလည္း သင္တို႔အား ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃)”

အစ္ကိုက်ိဳးက မိတ္သဟာယျပဳရင္းနဲ႔ အဲဒီေနရာေရာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ခုေလာက္ကို ဖတ္ျပတယ္ဗ်။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား) “ေယေဟာဝါ၏ အမႈၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ ေယရႈသည္ လူတို႔အလယ္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိခံခဲ့သည္။ သူ၏အမႈကို သီးျခား မေဆာင္႐ြက္ခဲ့ဘဲ၊ ေယေဟာဝါ၏ အမႈေပၚတြင္ အေျခခံ၍ ဆက္လက္ အေကာင္ အထည္ေဖာ္သည္။ ယင္းမွာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို ဘုရားသခင္ အဆုံးသတ္ၿပီးေနာက္ ေခတ္သစ္တစ္ခုအတြက္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈ ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူ၊ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ တစ္ခုလုံးသည္ အၿမဲ ေရွ႕ဆက္ တိုးတက္ေနေသာေၾကာင့္၊ ေယရႈ၏အမႈ အဆုံးသတ္ၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္ေခတ္အတြက္ သူ၏အမႈကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ေခတ္ေဟာင္း ကုန္လြန္သည့္အခ်ိန္တြင္၊ ယင္းကို ေခတ္သစ္တစ္ခုျဖင့္ အစားထိုးလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ အမႈေဟာင္း ျပည့္စုံသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္မည့္ အမႈသစ္ ရွိလိမ့္မည္။ ဤလူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ ေယရႈ၏အမႈေနာက္လိုက္လာသည့္ ဘုရားသခင္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ျဖစ္သည္။ ဟုတ္ေပ၏၊ ဤလူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ သီးျခား မျဖစ္ေပၚေပ။ ယင္းသည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ ေနာက္ပိုင္း အမႈ၏ တတိယအဆင့္ ျဖစ္သည္။ အမႈ၏ အဆင့္သစ္တစ္ခုကို ဘုရားသခင္ အစျပဳသည့္ အခ်ိန္တိုင္းတြင္၊ အသစ္ေသာ အစျပဳျခင္း ရွိရမည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းက ေခတ္သစ္တစ္ခုကို အၿမဲ ေဆာင္ၾကဥ္းရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ သူ၏ အလုပ္လုပ္ပုံ၊ သူ၏အမႈ တည္ေနရာႏွင့္ သူ၏ နာမေတာ္တို႔တြင္လည္း လိုက္ေလ်ာညီေထြေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား ရွိေပသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္၊ လူသားအေနျဖင့္ ေခတ္သစ္ထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏အမႈကို လက္ခံရန္ ခက္ခဲသည္မွာ အံ့ဩဖြယ္မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ ဆန႔္က်င္မႈကို မည္သို႔ ခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ သူသည္ မိမိ၏အမႈကို အၿမဲ လုပ္ေဆာင္ေနၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးကို အၿမဲ ေရွ႕သို႔ ဦးေဆာင္ေနေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား) သူက ဒါကိုဖတ္ျပၿပီးေတာ့ ဆက္ေျပာတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က တရားစီရင္ျခင္းအမႈေတာ္ကို ျပဳတယ္။ ဒီအမႈေတာ္က သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈေတာ္နဲ႔ေရာ၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္က ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္နဲ႔ပါ မတူဘူးဆိုေပမဲ့၊ အဲဒီအမႈေတာ္ အဆင့္ႏွစ္ခုရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတယ္။ အဲဒါက လူေတြကို အျပည့္အဝ သန႔္စင္ကယ္တင္ဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့ အမႈေတာ္အဆင့္ပါပဲ။ အမႈေတာ္ရဲ႕အဆင့္တစ္ခုစီက ၿပီးခဲ့တဲ့ အဆင့္ထက္ ပိုၿပီး ျမင့္မားလာေပမဲ့၊ အားလုံးကို ဘုရားသခင္တစ္ပါးတည္းက လုပ္ေဆာင္တာပါ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆိုတာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ အမွန္တကယ္ အျပစ္နဲ႔ လြတ္ကင္းၿပီး၊ သန႔္စင္ခံရဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈေတာ္ကို လက္ခံဖို႔ပဲ။ အဲဒီေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ ထိုက္တန္ႏိုင္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို လက္ခံတယ္ဆိုတာ သခင့္အသံကို ၾကားၿပီး သူ႔ကို ႀကိဳဆိုတဲ့ ပညာရွိသတို႔သမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ျခင္းပဲ။ ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕ကို ခ်ီမ ခံရတဲ့အျဖစ္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ သခင့္မဂၤလာစားပြဲကို တက္ေရာက္ေနရတာပဲ။ အဲဒါက သခင့္လမ္းခရီးကေန ေသြဖည္တာ၊ သူ႔ကို သစၥာေဖာက္တာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ” တဲ့။ ဒါကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္ဗ်။ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို ျပဳခဲ့တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ဖို႔သက္သက္ပဲ၊ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔သဘာဝကို ေျဖရွင္းေပးခဲ့တာ မဟုတ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ နားလည္သြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားက တရားစီရင္ျခင္းအမႈအတြက္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ႂကြေရာက္လာၿပီ။ အဲဒါက အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔သဘာဝကို ဖယ္ရွားေပးဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပည့္အဝ သန႔္စင္ကယ္တင္ေပးဖို႔၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကယ္တင္ျခင္း ယူေဆာင္ေပးဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းပဲ။ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို နာခံတယ္ဆိုတာ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ မဟုတ္ဘဲ၊ ကိုယ္ေတာ့္အသံကို ၾကားၿပီး ႀကိဳဆိုတာပဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိသြားတယ္။ အဲဒါက သိုးသငယ္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္ေနတာပဲ။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲက ဒီက်မ္းခ်က္ကို သြားသတိရမိတယ္၊ “သိုးသငယ္ သြားေလ ရာရာအရပ္သို႔ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူျဖစ္ၾက၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄:၄) အခုဆို သခင္က ျပန္ႂကြလာၿပီ။ ျပန္ႂကြလာတဲ့သခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္ကို လက္မခံတာကပဲ သူ႔ကို သစၥာေဖာက္တာ့ျဖစ္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရတာေတြက ဗရပြပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္လာခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာတာေလ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သခင့္ကို ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳဆိုႏိုင္ၿပီ။ ကိုယ့္တစ္သက္တာအတြင္းမွာ သခင့္အသံကို ၾကားရၿပီး သူ႔ကို ႀကိဳဆိုႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ သခင့္ကို အဲဒီလိုနည္းလမ္းနဲ႔ ႀကိဳဆိုရလိမ့္မယ္လို႔ လုံးဝ ထင္မထားမိခဲ့ဘူး။ လူေတြက ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဧဝံေဂလိတရား မွ်ေဝေပးခဲ့ၾကတာ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕အလိမ္အညာေတြကိုပဲ နားေထာင္ေနခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျငင္းပယ္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို မယုံၾကည္ေအာင္ ရႏိုင္သမွ် တားခဲ့မိတယ္။ ဆရာေတာ္ေတြ ေသြးထိုးတာကို ခံထားရေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က်မ္းစာအုပ္ေတြကိုေတာင္ ဖ်က္ဆီးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က တကယ္ကို ငရဲက်ခဲ့သင့္တာဗ်။ ဘုရားေရွ႕ေမွာက္ လာဖို႔ မထိုက္တန္ခဲ့ဘူးေလ။

သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြအားလုံးက က်မ္းစာကို ေကာင္းေကာင္းသိၾကၿပီး၊ သခင့္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေစခံလာၾကတာ။ အဲဒီလိုလူေတြက ဘာျဖစ္လို႔ က်မ္းစာကို စံေ႐ြးၾကၿပီး၊ လူေတြကို လွည့္စားဖို႔ တလြဲအဓိပၸာယ္ဖြင့္ၾကတာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ယုံၾကည္သူေတြ လမ္းမွန္ကို မစူးစမ္းမိေအာင္ ဘာျဖစ္လို႔ ေကာလာဟလေတြပါ ဖန္တီးၾကတာလဲ။ စည္းေဝးပြဲေတြမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ နည္းနည္းေလာက္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးေတာ့မွ ပိုၿပီး နားလည္သြားတာ။ သခင္ေယရႈ အမႈေတာ္ျပဳဖို႔ ႂကြလာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကို အစ္ကို စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ ဖာရိရွဲေတြက သူ႔ကို ရႈတ္ခ်ဖို႔ ခုခံဖို႔ဆိုၿပီး ဘာျဖစ္လို႔ အလိမ္အညာေတြ ဖန္တီးခဲ့ၾကတာလဲ။ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ အခန္း ၁၁၊ အပိုဒ္ ၄၇-၄၈ မွာ ေျပာတာက၊ “ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ ဖာရိရွဲမ်ားသည္လႊတ္အရာရွိတို႔ကို စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္၊ ငါတို႔ သည္ အဘယ္သို႔ျပဳလ်က္ေနၾကသနည္း။ ထိုသူသည္မ်ားစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာကိုျပ၏။ သူ႔ကိုဤသို႔ေစလြတ္ထားလွ်င္ လူခပ္သိမ္းတို႔သည္ ယုံၾကည္ၾကလိမ့္မည္။ ေရာမလူတို႔သည္လည္း လာ၍ ငါတို႔အရပ္ဌာနကို၎၊ ငါတို႔အမ်ိဳးကို၎ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းၾကလိမ့္မည္ဟု ေျပာဆိုၾက၏။” ၿပီးေတာ့ ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္း ၂၃၊ အပိုဒ္ ၁၃-၁၄ မွာလည္း သခင္ေယရႈက ဖာရိရွဲေတြကို ျပစ္တင္ဆုံးမထားတယ္၊ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္း ကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကိုလူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတား ၾက၏။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ မုတ္ဆိုးမ အိမ္ကို လုယူသိမ္းစား၍၊ အျပစ္မေပၚေစျခင္းငွါ ရွည္စြာေသာ ပဌနာစကားကို ႐ြတ္တတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သာ၍ ႀကီးစြာေသာ ဒဏ္ကိုခံရၾကလတံ့။” ဒီက်မ္းစာပိုဒ္ေတြက ဘာကိုျပလဲဆိုရင္၊ ဖာရိရွဲေတြက သူတို႔ရဲ႕ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေတြနဲ႔ အသက္ေမြးမႈေတြကို ဆက္ထိန္းထားႏိုင္ေအာင္ဆိုၿပီး၊ သခင္ေယရႈကို ဆန႔္က်င္ရႈတ္ခ်တယ္၊ ယုံၾကည္သူေတြကို လွည့္စားတယ္။ ကိုယ့္အလိမ္အညာေတြနဲ႔ကိုယ္ ထိန္းမရျဖစ္သြားတာပဲ။ သခင္ေယရႈရဲ႕လမ္းစဥ္က ပညတ္တရားကို ခ်ိဳးေဖာက္တယ္၊ မိစာၦဒိ႒ိပဲ၊ လူေတြကို လမ္းလြဲေစတယ္ဆိုၿပီး သူတို႔က အခိုင္အမာေျပာခဲ့ၾကတာ။ သူတို႔က ကိုယ္ေတာ္ဟာ နတ္ဆိုးမင္းေဗလေဇဗုလကို အမွီျပဳၿပီး နတ္ဆိုးေတြကို ႏွင္ထုတ္တာပါဆိုၿပီး အသေရဖ်က္ ျပစ္မွားေစာ္ကားခဲ့ၾကတာ။ သခင္ေယရႈရဲ႕ ရွင္ျပန္ျခင္းအေၾကာင္းကို ဖုံးဖိလိမ္ညာဖို႔ စစ္သည္ေတြကိုေတာင္ လာဘ္ထိုးခဲ့ၾကတယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ယုံၾကည္သူအမ်ားစုက လွည့္စားခံခဲ့ရသလို၊ သခင္ေယရႈကို ျငင္းပယ္ၾကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးၾကေရာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ေပၚထြန္းၿပီျဖစ္သလို၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အမႈေတာ္ျပဳေနတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘယ္လို ဩဇာအာဏာရွိၿပီး တန္ခိုးႀကီးမားတယ္ဆိုတာနဲ႔ လူေတြအေနနဲ႔ ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ျဖစ္မွန္း ခ်က္ခ်င္း သိႏိုင္ၿပီး၊ ္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားေနာက္ လိုက္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုတာေတြကို ဘာသာေရးေလာကထဲက ဆရာေတာ္ေတြက ျမင္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ဒါက သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြအတြက္ တကယ္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့အရာ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ လူတိုင္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သြားရင္၊ သူတို႔ကို ဘယ္သူက နာခံေတာ့မွာလဲ။ ဘယ္သူက သူတို႔ကို ဆက္ၿပီး လႉဒါန္းေတာ့မွာလဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး အသေရဖ်က္ၿပီး ရႈတ္ခ်တာေတြ၊ လူေတြကို လွည့္စားတာေတြ၊ ဘုရားအသံေတာ္ကို ၾကားၿပီး သခင့္ကို မႀကိဳဆိုမိေအာင္ တားဆီးတာေတြ လုပ္ရင္း၊ သူတို႔အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဝင္ေငြကို ကာကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတာ။ သူတို႔က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ခုခံရႈတ္ခ်ေနတယ္ဆိုတာ သခင္ေယရႈအေပၚ ဖာရိရွဲေတြ လုပ္ခဲ့တာေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ကြာျခားလို႔လဲ။ သူတို႔က ဘုရားသခင္ဆီ လူေတြ ဦးမလွည့္ေအာင္ တားဆီးေနတဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြ မဟုတ္ဘူးလား။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ။ သင္းအုပ္ေတြရဲ႕အႏွစ္သာရကို ခင္ဗ်ား နားလည္သြားလိမ့္မယ္။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ခမ္းနားသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈၿပီး တစ္ေန႔လုံး အာဂုံေဆာင္ေသာသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားမလည္ေပ။ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္ကို မသိႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔အားလုံးသည္ အသီးသီး ဘုရားသခင္ကို ဩဝါဒေပးရန္ အျမင့္တြင္ ရပ္တည္ၾကရင္း၊ အသုံးမက်ေသာသူ၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေအာင္လံကို သယ္ေဆာင္ေနသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို တမင္ ဆန႔္က်င္ၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းကို အခိုင္အမာဆိုလ်က္၊ ၎တို႔သည္ လူ႔အသားကိုစားၿပီး လူ႔အေသြးကို ေသာက္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာလူအားလုံးသည္ လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို ဝါးမ်ိဳသည့္ နတ္ဆိုးမ်ား၊ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခလွမ္းရန္ ႀကိဳးစားေနသူတို႔၏ လမ္းတြင္ တမင္သက္သက္ တားဆီးေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြေသာသူတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ေသာ ခလုတ္တံသင္းမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ ‘ေကာင္းမြန္သည့္ ဖြဲ႕စည္းမႈ’ ရွိပုံရၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ လူတို႔အား ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ လမ္းျပသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသာျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္သို႔ သိၾကမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ လူ႔ဝိညာဥ္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳရန္ ရည္မွန္းခ်က္တြင္ ႏွစ္ျမႇဳပ္ထားေသာ ရွင္သန္ေနသည့္ နတ္ဆိုးမ်ားျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔သိမည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာသူ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္) သင္းအုပ္ေတြက သူတို႔သိုးအုပ္ေတြကို ကာကြယ္ေနတာပါလို႔ အခိုင္အမာဆိုၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ သူတို႔အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဝင္ေငြကို ကာကြယ္ေနၾကတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ဆို အျပင္ပန္းအရ သင္းအုပ္ေတြက ႐ိုေသကိုင္းရႈိင္းမႈ ရွိတယ္လို႔ပဲ ျမင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြေနာက္ကြယ္က ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို မျမင္တတ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လွည့္စားသြားႏိုင္ခဲ့တာ။ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ဗ်ာ၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုတယ္ဆိုတာ တကယ့္ အေရးကိစၥႀကီးမွန္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိၾကတယ္။ သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြအေနနဲ႔၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ သက္ေသခံတာကို ၾကားရတဲ့အခါမွာ၊ အဲဒီကိစၥကို ခ်က္ခ်င္း ရွာေဖြစူးစမ္းသင့္တယ္။ သခင့္အသံကို ၾကားရဖို႔နဲ႔ ႀကိဳဆိုဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဦးေဆာင္သင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ ဝင္ေငြကိုပဲ ပိုၿပီးပူပန္ၾကေတာ့၊ က်မ္းစာကို အဓိပၸာယ္ေကာက္လြဲတာေတြ၊ လူေတြကို လွည့္စားတာေတြ၊ လမ္းမွန္ကို မစူးစမ္းမိေအာင္ တားဆီးတာေတြကိုပဲ ေခါင္းမေဖာ္ဘဲ လုပ္မိၾကတာ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို အမွန္တကယ္ လက္ခံၿပီဆိုရင္၊ အဲဒီလူကို တျခားယုံၾကည္သူေတြက ရႈတ္ခ်ပစ္ပယ္ေအာင္ဆိုၿပီး၊ သူတို႔က အမွန္ေတြကို လိုရာဆြဲေျပာသလို၊ အသေရဖ်က္တဲ့စကားနဲ႔ တမင္ဖ်က္ဆီးၾကေရာ။ အသင္းေတာ္ဆရာေတာ္ေတြက ဉာဏ္မ်ားလြန္းတာ၊ ယုတ္မာလြန္းတာဗ်။ သူတို႔ရာထူးနဲ႔ အသက္ေမြးမႈအတြက္ဆိုရင္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲဝင္ေရာက္ခြင့္ေတြကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဝန္ေလးေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ စက္ဆုပ္စရာပဲ။ အဲဒီအသင္းေတာ္ဆရာေတာ္ေတြဆိုတာ ဘုရားကိုဆန႔္က်င္တဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြပဲ။ ဘုရားရဲ႕ရန္သူေတြပဲ။ အခု ကြၽန္ေတာ္ အရင္တုန္းကုမိုက္မဲၿပီး မသိနားမလည္ႏိုင္ခဲ့ပုံကို ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သခင့္စကားေတြကို မနာခံဘူး၊ သင္းအုပ္ေတြရဲ႕ အလိမ္အညာေတြကိုပဲ နားေထာင္ရင္း သခင့္ကို ယုံၾကည္ခဲ့တာ။ ဘာသာေရးအယူအဆေတြကို အသည္းအသန္ ဖက္တြယ္ၿပီး၊ ဘုရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျငင္းပယ္မိခဲ့တာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔အတူ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ရင္းနဲ႔၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ လက္ခံတာကိုေတာင္ တားဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တာ။ သူတို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ပ်က္စီးလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အႀကံအစည္ပဲဗ်ာ။ အသင္းေတာ္ဆရာေတာ္ေတြဆိုတာ ဘုရားကိုဆန႔္က်င္တဲ့ ဖာရိရွဲေတြ၊ အႏၲိခရစ္ေတြ ျဖစ္မွန္း ျမင္ႏိုင္ေအာင္၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔လွည့္စားထိန္းခ်ဳပ္တာေတြကေန လြတ္ႏိုင္ေအာင္၊ သူတို႔ရဲ႕သ႐ုပ္မွန္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တာက ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ပါပဲ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕အမႈေတာ္က သိပ္ၿပီး စစ္မွန္တယ္ဗ်။