ဟိန္ရွင္း ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ

၂၀၂၀ ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္လမွာ ညီမတစ္ေယာက္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အြန္လိုင္းစုေဝးပြဲကို ဖိတ္ေခၚခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ျခင္း၊ ရွာေဖြျခင္းနဲ႔ စုံစမ္းစစ္ေဆးျခင္းအားျဖင့္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ဘုရားရဲ႕ အသံေတာ္ျဖစ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူဟာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္တယ္လို႔ ေသခ်ာခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းတို႔ထိခံရၿပီး စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ညီအစ္ကိုေတြကလည္း သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနၾကတာေလ။ သူတို႔လည္း ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို လက္ခံႏိုင္ေအာင္ သတင္းေကာင္းကို အျမန္ေျပာရမယ္မွန္း သိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တတိယအကိုႀကီးဆီကို ဧဝံေဂလိေဟာခဲ့ၿပီး၊ သူက သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္း သတင္းကို အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ အစ္ကိုအႀကီးဆုံးဆီ ေျပာတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ အစ္ကိုအႀကီးဆုံးက သိသြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို အဲဒီည အျမန္လာတယ္...“ဟဲက်င္း။ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီျဖစ္သလို အမႈေတာ္ရဲ႕ အဆင့္သစ္ကို လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လို႔ မင္းေျပာခဲ့လား။ အဲဒါဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ သခင္ေယရႈက ငါတို႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးၿပီးၿပီေလ။ သူ ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ၊ ငါတို႔ကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ တိုက္႐ိုက္ ခ်ီမသြားမွာ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အမႈသစ္ ျပဳဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။” “အစ္ကိုႀကီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ သခင္ေယရႈက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးၿပီးၿပီျဖစ္ေပမဲ့၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္လုပ္ႏိုင္ေသးသလို၊ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝက ရွိေသးတယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- ‘ငါသည္ သန္႔ရွင္းေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႔သည္ သန္႔ရွင္းျခင္း ရွိရၾကမည္။’ (ဝတ္ျပဳရာက်မ္း ၁၁:၄၅-၄၆) အစ္ကိုႀကီး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မသန႔္ရွင္းရင္ သခင့္ကို ျမင္လို႔မရဘူး။ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ကေန ေဆးေၾကာျခင္း မခံရေသးရင္၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို မဝင္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝကို ဖယ္ရွားၿပီး အျပစ္ျပႆနာကို ရင္းျမစ္ကေန ေျဖရွင္းေပးရေအာင္လို႔ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို ျပဳဖို႔ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္ေနတုန္းပဲ။” “ငါတို႔အျပစ္အားလုံးကို သယ္ေဆာင္ဖို႔ သခင္ေယရႈက ကားစင္တင္ခံခဲ့ရတယ္။ သခင္က ငါတို႔ကို အျပစ္သားေတြအေနနဲ႔ မမွတ္ယူေတာ့ဘူး။ ငါတို႔ သန႔္စင္မခံရေသးဘူးလို႔ မင္းေျပာေပမဲ့၊ အဲဒါက မင္းရဲ႕ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးပဲေလ။ က်မ္းစာက အဲဒါကို မေျပာဘူး။ က်မ္းစာ ဘာေျပာလဲသိလား။ ‘ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ ေရာက္ျခင္းငွာ စိတ္ႏွလုံးျဖင့္ ယုံၾကည္ရ၏။ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ျခင္းငွာ ႏႈတ္ျဖင့္ ဝန္ခံရ၏။’ (ေရာမၾသဝါဒစာ ၁၀:၁၀) ငါတို႔က သခင့္ကို ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံရၿပီးသား မဟုတ္လား။ ဘာလို႔ သခင္က အမႈသစ္ျပဳဖို႔ လိုဦးမွာလဲ။” “အစ္ကိုႀကီး၊ အစ္ကိုေျပာတာက ေပါလုရဲ႕စကားေတြပါ၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ စကားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံရသူေတြဟာ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္လို႔ရတယ္လို႔ သခင္ေယရႈ လုံးဝ မေျပာခဲ့ဘူး။ ဘယ္သူက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို သခင္ေယရႈက အရမ္းကို ရွင္းရွင္း ေျပာထားတယ္။ ‘သခင္၊ သခင္ဟု ငါ့ကိုေလွ်ာက္ေသာသူတိုင္း ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ရလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ ငါ့ခမည္းေတာ္၏အလိုကို ေဆာင္ေသာသူသာလွ်င္ ဝင္ရလိမ့္မည္။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၇:၂၁) အစ္ကိုႀကီး၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံထဲဝင္ဖို႔ ဘုရားရဲ႕အလိုေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔လုပ္ၿပီး၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ ျပဳမူရမယ္။ ဒီစံႏႈန္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ မီၾကလား။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မၾကာခဏ အျပစ္လုပ္ၾကဆဲ ျဖစ္သလို၊ သခင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ၾကဘူး။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္သူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ဖို႔ သခင္ေယရႈက ခိုင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္ႏိုင္ၾကလား။ သူတို႔ကို မခ်စ္ႏိုင္႐ုံမက၊ သူတို႔ကို မနာလိုႏိုင္၊ မုန္းႏိုင္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ထဲ မၾကာခဏ အသက္ရွင္ၾကတယ္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အရည္အခ်င္း မျပည့္မီၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက စကားေျပာၿပီး တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို ျပဳဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ျပန္ႂကြလာတာ။ လူေတြရဲ႕ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝေတြကို ဖယ္ရွားဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ရဲ႕ ျပႆနာကို အရင္းကေန ေျဖရွင္းၿပီး လူေတြကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား သန႔္စင္၊ ကယ္တင္ဖို႔ အဲဒါကို သူ လုပ္တာပဲ။ သခင္ေယရႈကိုယ္တိုင္က ပေရာဖက္ျပဳခဲ့တယ္။ ‘ငါ့ကိုပယ္၍ ငါ့စကားကို နားမခံေသာသူအား အျပစ္စီရင္ေသာသူ ရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကားပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအား အျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၈) ‘ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သားတို႔ကို ေရွ႕ဦးစြာစစ္ေၾကာ စီရင္ရေသာ အခ်ိန္ရွိၿပီ။’ (ရွင္ေပတ႐ုၾသဝါဒစာပဌမေစာင္ ၄:၁၇)” “ေတာ္ၿပီ။ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ အမႈရဲ႕ ေနာက္တစ္ဆင့္ရွိတယ္လို႔ မင္း အခိုင္အမာေျပာတယ္။ အဲဒါက သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈ အဓိပၸာယ္မဲ့သြားတဲ့ သေဘာမဟုတ္လား။ အဲဒါ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္လား။” ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုေျပာတာကို ၾကားၿပီးတဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ပူပန္သြားတယ္။ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ကို သူ နားလည္ၿပီး သူ႔အယူအဆေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုမိတ္သဟာယျပဳႏိုင္မလဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ေတြးမိတယ္။ “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ က်မ္းဦးစကား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ႏွလုံးသားကို ရွင္းလင္းၿပီး အားတက္သြားေစတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုကို ေျပာလိုက္တယ္။ “ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကိုျပဳဖို႔ ဘုရားျပန္ႂကြလာတာက သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈ အဓိပၸာယ္မဲ့သြားတဲ့ သေဘာမဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြဟာ ပညတ္တရားရဲ႕ စီရင္၊ ကြပ္မ်က္တာ မခံရေတာ့ေအာင္ သခင္ေယရႈက လူေတြရဲ႕ အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ေယရႈ လုပ္ခဲ့တာက ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈပဲ ျဖစ္တယ္။ လူေတြကို သန႔္စင္၊ ကယ္တင္တဲ့ အမႈ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံး အျပစ္ထဲမွာ အသက္ရွင္ၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ တရားစီရင္ျခင္း အမႈမရွိဘဲနဲ႔၊ အျပစ္က မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သလို ဘုရားရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ဘူး”လို႔ေပါ့။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို မေခ်ပႏိုင္တာ ေတြ႕ေတာ့၊ အရမ္းစိတ္ဆိုးသြားၿပီး၊ ေျပာတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို မင္းယုံၾကည္တာ သိပ္မၾကာေသးေပမဲ့ အမ်ားႀကီး သင္ယူၿပီးၿပီပဲ။ ငါ ဘာပဲေျပာေျပာ ေခ်ပဖို႔ မင္းမွာ တစ္ခုခု ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ မင္းကို ငါေျပာႏိုင္တာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး”တဲ့။ အဲဒီေနာက္ ေဒါသတႀကီး သူထြက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။ “သခင့္ကို သူ ယုံၾကည္ၿပီး သခင့္ႂကြလာျခင္းကို ေန႔တိုင္း တမ္းတေနခဲ့တာေလ၊ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အဲဒါကို မစစ္ေဆး႐ုံမက တကယ္ကို ေဒါသအရမ္း ထြက္သြားရတာလဲ။ သူ႔မွာ ဘာသာေရး အယူအဆအမ်ားႀကီး ရွိလို႔ ခ်က္ခ်င္း လက္မခံႏိုင္တာ ျဖစ္မယ္။ သူ႔ကို မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ေနာက္ထပ္ အခြင့္အေရး ရွာရမယ္”လို႔ေပါ့။

မၾကာခင္မွာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္တာကို သိသြားၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ မရီးႏွစ္ေယာက္ အိမ္ကိုလာၾကတယ္။ “ဟဲက်င္း၊ နင္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တယ္၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ နာမမဟုတ္ဘဲ၊ အဲဒီနာမဆီ ဆုေတာင္းတယ္။ ဒါက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ၿပီး ယုံၾကည္ျခင္းစြန႔္ပယ္တဲ့သူ ျဖစ္လာတာပဲ။” “အင္းေလ၊ အစ္မနားမလည္ေသးလို႔ အဲဒီလိုေျပာတာပါ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အစ္မ မဖတ္ရေသးသလို၊ သူက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈဆိုတာကို အစ္မ မသိဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္နဲ႔ သခင္ေယရႈက တစ္ပါးတည္းေသာ ဝိညာဥ္နဲ႔ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားပဲ။ မတူညီတဲ့ ေခတ္ေတြမွာ မတူညီတဲ့ နာမေတြကို ဘုရားအသုံးျပဳတာပါ။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ၊ ဘုရားရဲ႕ နာမက ေယေဟာဝါျဖစ္ေပမဲ့၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ ဘုရားရဲ႕ နာမက ေယရႈ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ နာမေျပာင္းလဲသြားေပမဲ့၊ သခင္ေယရႈနဲ႔ ေယဟာဝါက တူညီတဲ့ ဘုရားမဟုတ္ဘူးလို႔ အစ္မ ေျပာႏိုင္လား။ သခင္ေယရႈကို ယုံၾကည္တာက ေယေဟာဝါကို သစၥာေဖာက္တာလို႔ အစ္မေျပာႏိုင္လား။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၊ သခင္ေယရႈနဲ႔ ေယေဟာဝါတို႔က တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားပါ။ ဒီမွာ၊ အစ္မတို႔ကို ဗီဒီယိုတစ္ခုျပမယ္၊ အစ္မတို႔ နားလည္သြားလိမ့္မယ္။” အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ငါ့ကို တစ္ခ်ိန္က ေယေဟာဝါဟု သိရွိခဲ့ၾကသည္။ ငါ့ကို ေမရွိယဟုလည္း ေခၚခဲ့ၾကၿပီး၊ လူတို႔က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ႐ိုေသၾကည္ညိဳမႈျဖင့္ ငါ့ကို ကယ္တင္ရွင္ေယရႈဟု တစ္ခ်ိန္က ေခၚခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔တြင္ ငါသည္ လူအမ်ားက အတိတ္ကာလမ်ားတြင္ သိခဲ့ၾကသည့္ ေယေဟာဝါ သို႔မဟုတ္ ေယရႈ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ငါသည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ျပန္ႂကြလာၿပီး ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၊ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္မည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။ ငါသည္ ေျမႀကီးစြန္းမွ ထေျမာက္ေတာ္မူေသာ၊ ငါ၏အလုံးစုံေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ျပည့္ဝသကဲ့သို႔၊ ၾသဇာအာဏာ၊ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္ဝေနေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ငါႏွင့္ မည္သည့္အခါမွ် မဆက္ဆံဖူးေပ၊ ငါ့ကို မည္သည့္အခါမွ် မသိကြၽမ္းဖူးၾကသကဲ့သို႔၊ ငါ၏စိတ္သေဘာထားကို အၿမဲတေစ မသိနားမလည္ ျဖစ္ၾကသည္။ ကမာၻေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းျခင္းမွသည္ ယေန႔ထိတိုင္၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ငါ့အား မျမင္ဖူးေလၿပီ။ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ လူသားထံ ေပၚထြန္းေသာ္လည္း၊ လူသားအလယ္ ကြယ္ဝွက္သည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ ေနမင္းႏွင့္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးလွ်ံကဲ့သို႔၊ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္ကာ ၾသဇာအာဏာျဖင့္ ျပည့္လွ်မ္းလ်က္၊ လူသားအလယ္ အမွန္တကယ္ႏွင့္ စစ္မွန္စြာ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္း မခံရမည့္ လူ သို႔မဟုတ္ အမႈအရာ တစ္ခုမွ် မရွိသကဲ့သို႔၊ မီးလွ်ံ၏ ေလာင္ကြၽမ္းျခင္းမွတစ္ဆင့္ သန္႔စင္ျခင္း မခံရမည့္ လူ သို႔မဟုတ္ အမႈအရာ တစ္ခုမွ် မရွိေပ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးသည္ ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းခ်ီးေပးခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေၾကာင့္လည္း တစ္စစီ ေၾကမြပ်က္စီး သြားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အတြင္းရွိ လူအားလုံးက ငါသည္ ျပန္ႂကြလာသည့္ ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို သိမ္းပိုက္ေသာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကေပမည္။ ၿပီးလွ်င္ ငါသည္ တစ္ခ်ိန္က လူသားအတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးသည့္ ေနမင္း၏ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားလည္း ျဖစ္လာသည့္အျပင္၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ ေနမင္းလည္း ျဖစ္လာသည္ကို အားလုံး ေတြ႕ျမင္ရလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ ငါ၏အမႈ ျဖစ္သည္။ လူအားလုံးက ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဘုရားသခင္၊ ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ ေနမင္းႏွင့္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးလွ်ံျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာႏွင့္ အားလုံးက တစ္ပါးတည္း စစ္မွန္ေသာ ဘုရားသခင္ ငါ့ကို ကိုးကြယ္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ ငါ၏စစ္မွန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၾကရန္အလို႔ငွာ ဤအမည္နာမကို ငါယူၿပီး ဤစိတ္သေဘာထားကို ငါပိုင္ဆိုင္ေပသည္- ငါသည္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္သာမက၊ ေ႐ြးႏုတ္ရွင္သာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေပ။ ငါသည္ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ပင္လယ္ျပင္ တစ္ေလွ်ာက္လုံးရွိ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါအားလုံး၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ကယ္တင္ရွင္သည္ “ျဖဴေသာမိုးတိမ္” စီးလ်က္ ျပန္ႂကြလာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ မရီးတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ “ဘုရားရဲ႕ နာမေတြက ေခတ္နဲ႔ ဘုရားအမႈေတာ္ အဆင့္နဲ႔အတူ ေျပာင္းလဲတယ္။ မတူညီနဲ႔ ေခတ္ေတြမွာ မတူညီတဲ့ နာမေတြနဲ႔ ေခတ္အသီးသီးအတြက္ နာမတစ္ခုနဲ႔ ဘုရားလုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ နာမတစ္ခုစီက ေခတ္အသီးသီးမွာ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳတယ္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ၊ ‘ေယေဟာဝါ’ နာမေအာက္မွာ ပညတ္တရားေတြကို ဘုရားထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး၊ ကမာၻေျမေပၚ ေနထိုင္ဖို႔ လူေတြကို သြန္သင္ခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ၊ ဘုရားရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္က သခင္ေယရႈအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကို ျပဳခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ၊ ဘုရားက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး လူေတြကို တရားစီရင္၊ သန႔္စင္တဲ့အမႈကို ျပဳဖို႔ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့တယ္။ အျပင္ပန္းမွာ၊ ဘုရားရဲ႕ နာမနဲ႔ အမႈ ေျပာင္းလဲေပမဲ့၊ ဘုရားရဲ႕ အႏွစ္သာရက မေျပာင္းလဲႏိုင္ဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ မေျပာင္းလဲတဲ့ ဘုရားက အၿမဲ အမႈျပဳေနတာပါ”လို႔ေပါ့။ ဥပမာတစ္ခုလည္း ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေဆး႐ုံမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး လူတိုင္းက သူ႔ကို “ဆရာဝန္” လို႔ေခၚၾကေပမဲ့၊ တစ္ေန႔၊ စာသင္ဖို႔ သူ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး လူတိုင္းက သူ႔ကို “ေက်ာင္းဆရာ”လို႔ ေခၚၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုမွာ တရားသြားေဟာၿပီး တျခားလူေတြက သင့္ကို “သင္းအုပ္ဆရာ”လို႔ ေခၚၾကတယ္။ ျမင္လား။ သူ႔အလုပ္က ေျပာင္းလဲသြားသလို တျခားလူေတြ သူ႔ကိုေခၚတာ ေျပာင္းလဲသြားေပမဲ့၊ သူက လူတစ္ဦးတည္း ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ သူျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ အဲဒီလိုပဲ၊ ဘုရားက မတူညီတဲ့ ေခတ္ေတြမွာ မတူတဲ့ နာမေတြကို သုံးေပမဲ့၊ သူ႔ရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာက မေျပာင္းလဲသလို၊ သူက ဘုရားတစ္ပါးတည္း ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ နာမနဲ႔ ဆုေတာင္းတဲ့အခါ၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ၿပီး ယုံၾကည္ျခင္းစြန႔္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သခင့္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳဆိုၿပီး သူ႔ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္ေနတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စကားေျပာေနတုန္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ အစ္ကိုအႀကီးဆုံးနဲ႔ တတိယအစ္ကိုတို႔ ႐ုတ္တရက္ ေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အစ္ကိုအႀကီးဆုံးက ေဒါသတႀကီး ၾကားျဖတ္ေျပာလိုက္တယ္။ “သူ႔ကို စကားမေျပာၾကနဲ႔ေတာ့။ သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အႏိုင္ယူလို႔မရဘူး။ မင္းတို႔ဘာပဲေျပာေျပာ၊ သူ႔မွာ အေျဖရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ဒုကၡခံေနမလဲ။” “ဟဲက်င္း၊ မင္းယုံတာ မွားေနတယ္။ ရပ္လိုက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ။” “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈလို႔ နင္ေျပာတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာကို သြားေဟာလိုက္။ ဒါမွန္တဲ့လမ္းခရီးလို႔ သင္းအုပ္ဆရာက ေျပာရင္၊ အတူယုံၾကည္ၾကရေအာင္၊ ဒါေပမဲ့ မေျပာရင္ေတာ့၊ ဘုရားေက်ာင္းကို ျပန္လာၿပီး ငါတို႔နဲ႔ အတူ ယုံၾကည္ပါ။ နင္းတို႔အားလုံးက ေသြးသားရင္းခ်ာ ညီအစ္ကိုေတြပဲ။ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ သြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။” အစ္ကိုနဲ႔ မရီးက သင္းအုပ္ဆရာကို ကိုးကြယ္ၾကပုံကိုျမင္ေတာ့၊ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလိုက္တယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္သူေတြက ဘုရားကို အရာရာထက္ နာခံၿပီး ဂုဏ္ျပဳသင့္တယ္။ လူေတြေျပာတာကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ နာခံလို႔ မရဘူး။ အထူးသျဖင့္ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လာတဲ့အခါ၊ သင္းအုပ္ကို ဆုံးျဖတ္ခြင့္ေပးလို႔မရဘူး။ ဘုရားရဲ႕သိုးေတြက သူ႔အသံကိုၾကားတယ္လို႔ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့တယ္။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုႏိုင္ေအာင္ ဘုရားရဲ႕ အသံ နားေထာင္တာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အာ႐ုံစိုက္သင့္တယ္”လို႔ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ “သခင္ေယရႈ အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ ယုဒအယူဝါဒကို ယုံၾကည္သူေတြက ဘုရားရဲ႕ အသံကိုၾကားဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ၾကဘူး။ သခင္ေယရႈကို ခုခံၿပီး ရႈတ္ခ်ရာမွာ ဖာရိရွဲေတြေနာက္ကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ သခင့္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို သူတို႔ဆုံးရႈံးသြားၾကတယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ သင္ခန္းစာပဲ”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာပဲေျပာေျပာ၊ ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုနဲ႔မရီးတို႔က နားကို မေထာင္ခဲ့ၾကဘူး။ သင္းအုပ္ဆရားက မမွားႏိုင္ဘူးလို႔ပဲ မရမကေျပာၾကတယ္။ သူတို႔သေဘာထားကို ျမင္ေတာ့ ေတြးမိတယ္၊ “သင္းအုပ္ဆရာကို သူတို႔ အရမ္းကိုးကြယ္ၾကတယ္ သင္းအုပ္ဆရာကလက္ခံရင္ သူတို႔လည္း လက္ခံခ်င္လက္ခံၾကမွာပဲ”လို႔ေပါ့။

၂၀၂၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ရက္တစ္ရက္မွာ၊ သင္းအုပ္ဆရာနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ကို လာၾကတယ္။ သူတို႔ဆီ ဧဝံေဂလိေဟာဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အခြင့္အေရးကို ယူလိုက္တယ္။ “ရွင္မႆဲ ၂၄:၃၇ မွာ ေျပာတယ္၊ ‘လူသားသည္ ႂကြလာေသာအခါ ေနာဧလက္ထက္၌ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ျဖစ္လိမ့္မည္။’ ၿပီးေတာ့ ၂၄:၄၄မွာလည္း ေျပာတယ္၊ ‘ထိုေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ျပင္ဆင္လ်က္ေနၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔ မထင္မမွတ္ေသာ အခ်ိန္နာရီ၌ လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္။’ လုကာ ၁၇:၂၄-၂၅ မွာ ေျပာတယ္၊ ‘ေကာင္းကင္တစ္ဘက္မွ ျပက္ေသာလွ်ပ္စစ္သည္ ေကာင္းကင္အႏွံ႔အျပား ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့။ ထိုသို႔မျဖစ္မီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ခံရမည္။’ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္က ‘လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတၱံ့’ နဲ႔ ‘လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္’ လို႔ ေဖာ္ျပတယ္။ ဒီေတာ့ ‘လူသား’က ဘယ္သူလဲ။ လူသားက ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို ရည္ၫႊန္းတာပဲ။ သခင္ေယရႈက ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းျဖစ္လို႔ လူသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဝိညာဥ္ကို လူသားလို႔ ေခၚလို႔မရဘူး။ ဒီေတာ့၊ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္က သခင္ဟာ ေနာက္ဆုံး‌ေသာကာလမွာ လူသားအေနနဲ႔ ျပန္ႂကြလာတယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ သူ လူ႔ဇာတိခံယူမယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲ။ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ၿပီးေတာ့ သခင္ေယရႈရဲ႕ ဝိညာဥ္ခႏၶာနဲ႔ မိုးတိမ္စီး ဆင္းႂကြလာၿပီး ႀကီးမားတဲ့ ဘုန္းအသေရနဲ႔ အားလုံးဆီ ေပၚထြန္းခဲ့ရင္၊ သူ႔ကို ဘယ္သူက ခုခံ၊ ရႈတ္ခ်ရဲမွာလဲ။ ဒါေပမဲ့ သခင္ေယရႈက ေျပာခဲ့တယ္။ ‘ထိုသို႔မျဖစ္မီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ခံရမည္။’ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ ဘယ္လို ျပည့္စုံတာလဲ။ သာမန္၊ ပုံမွန္ လူတစ္ဦးျဖစ္ပုံရတဲ့ လူေတြ သတိမထားမိတဲ့ ပုံသဏၭာန္နဲ႔ လူသားအေနနဲ႔ ဘုရားက လူ႔ဇာတိခံမွသာ သူက ရႈတ္ခ်ခံရ၊ ျငင္းပယ္ခံရႏိုင္တာေလ။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္အရ၊ သခင္က ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ လူ႔ဇာတိခံ ျပန္ႂကြလာၿပီး ဒါဟာ လုံးဝ ေသခ်ာပါတယ္။” “ဒီက်မ္းခ်က္ေတြက ‘လူသား’ လို႔ ေဖာ္ျပၿပီး သခင္ေယရႈကို ဆိုလိုတာပါ။” “အစ္ကိုဟန္၊ သခင္ေယရႈက အရမ္းကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာတယ္။ ဒါေတြက သခင္ေယရႈအေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ၊ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းအေၾကာင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြပါ။” “က်မ္းစာက ရွင္းရွင္း ေျပာပါတယ္။ ‘ထိုအခါ လူသား၏နိမိတ္လကၡဏာသည္ ေကာင္းကင္၌ထင္ရွားလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ လူအေပါင္း တို႔သည္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾက၍၊ လူသားသည္ႀကီးစြာေသာ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ကိုေဆာင္လ်က္၊ မိုဃ္းတိမ္ ကိုစီး၍ ႂကြလာေတာ္မူသည္ကိုျမင္ရၾကလိမ့္မည္။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၃၀) သခင္က မိုးတိမ္စီး ႂကြလာမွာျဖစ္ေပမဲ့ မင္းက သူ လူ႔ဇာတိခံယူမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေတြက ဆန႔္က်င္မေနဘူးလား။ မိုးတိမ္စီးႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈကို ငါတို႔ ေစာင့္ေနၾကတာ။ အခု အခ်ိန္နီးကပ္ေနၿပီ၊ ကပ္ေဘးမ်ိဳးစုံ ျဖစ္ေပၚၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံဆီ ငါတို႔ကို ေခၚေဆာင္ဖို႔ သခင္ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာေတာ့မွာ။ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံး သခင့္ကို ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ မင္း ေရာက္ခါနီးေနၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ မင္း၊ မင္းက အားလုံးက စြန႔္လြတ္ေနတာပဲ။” “သင္းအုပ္ဝမ္၊ ခင္ဗ်ားခုပဲ ေျပာလိုက္တဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကလည္း မွန္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းက သူ႔ရဲ႕ မိုးတိမ္စီးႂကြလာျခင္းနဲ႔ မဆန႔္က်င္ပါဘူး။ ဒီေမးခြန္းကို ပထမတုန္းက ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ သခင္ရဲ႕ျပန္ႂကြလာျခင္းက အဆင့္ႏွစ္ဆင့္နဲ႔ ျဖစ္တာကို သေဘာေပါက္သြားတာ။ ပထမဆုံး၊ သူက သမၼာတရား ေဖာ္ျပၿပီး တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔ လူသားအေနနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္ေသာသူတစ္စုကို ျပဳလုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ဘုရားက ေကာင္းတဲ့သူကို ဆုခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ဆိုးယုတ္သူကို အျပစ္ေပးဖို႔ ကပ္ေဘးေတြ ေစလႊတ္တယ္။ ကပ္ေဘးေတြေနာက္မွာ၊ ဘုရားက မိုးတိမ္စီးၿပီး အားလုံးဆီ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေပၚထြန္းတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ခုခံၿပီး ရႈတ္ခ်သူအားလုံးက ငိုေႂကြးၿပီး အံသြားခဲႀကိတ္ၾကလိမ့္မယ္။ အဲဒါက သခင္ မိုးတိမ္စီးႂကြလာျခင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို လုံးဝ ျပည့္စုံသြားေစတယ္။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇)” အဲဒီအခ်ိန္မွာ သင္းအုပ္ဆရာနဲ႔ တျခားလူေတြဟာ အံ့အားသင့္ၿပီး ႏႈတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ျပလိုက္တယ္။ “သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္လာသည္ကို သင္တို႔မ်က္စိျဖင့္ေတြ႕သည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ေနမင္း လူသိရွင္ၾကား ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ သင့္အတြက္ ထိုအခ်ိန္သည္ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေကာင္းသည့္အခ်ိန္တစ္ခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္သည္ကို သင္ မ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ခ်ိန္သည္ အျပစ္ေပးခံရရန္ သင္ ငရဲသို႔ ဆင္းသည့္အခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္ကို သင္သိသင့္သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ အဆုံးသတ္ခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ကာ ဆိုးယုတ္ေသာသူမ်ားကို အျပစ္ေပးသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမွာ သမၼာတရား၏ ေဖာ္ျပခ်က္သာရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ လူသည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မျမင္မီ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ ၿပီးဆုံးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ သမၼာတရားကိုလက္ခံၿပီး၊ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မရွာေဖြသကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သန္႔စင္ခံရၿပီးသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ပလႅင္ေရွ႕သို႔ ျပန္လာၾကၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေထြးပိုက္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ‘ျဖဴေသာ မိုးတိမ္မစီးသည့္ ေယရႈသည္ ေယရႈ အေယာင္ေဆာင္ေသာသူ ျဖစ္သည္’ ဟု မေလွ်ာ့တမ္း ယုံၾကည္ၾကသူမ်ားသည္သာ ထာဝရအျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔သည္ နိမိတ္ လကၡဏာမ်ားျပေသာ ေယရႈ၌သာ ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ျပင္းထန္သည့္ တရားစီရင္မႈကို ေၾကညာကာ စစ္မွန္ေသာ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္ကို ထုတ္ျပန္ေသာ ေယရႈကို အသိအမွတ္မျပဳၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ လူပုံအလယ္တြင္ ျပန္ႂကြလာခ်ိန္တြင္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသည္သာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ ေခါင္းမာလြန္း၏။ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္စိတ္မ်ားလြန္းသည္၊ မာနေထာင္လႊားလြန္းၾကေလသည္။ ထိုသို႔ေသာ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္သူမ်ားကို ေယရႈက မည္သို႔ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္မည္နည္း။ ေယရႈ၏ ျပန္ႂကြလာျခင္းသည္ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ားအတြက္ ႀကီးမားသည့္ ကယ္တင္ျခင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိသူမ်ားအတြက္ ယင္းမွာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း၏ လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္သင့္ၿပီး၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို မျပစ္မွားမေစာ္ကားသင့္သကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို မျငင္းပယ္သင့္ေပ။ သင္တို႔သည္ မသိနားမလည္သူႏွင့္ မာနေထာင္လႊားသူ တစ္ဦး မျဖစ္သင့္ဘဲ၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းျပမႈကို နာခံၿပီး၊ သမၼာတရားကို ေတာင့္တကာ ရွာေဖြသူမ်ား ျဖစ္သင့္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ သင္တို႔သည္ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေယရႈ၏ဝိညာဥ္ခႏၶာကို သင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္) ရွိသမွ်လူအားလုံး ဘုရားရဲ႕ ဩဇာအာဏာရွိတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကိုၾကားတဲ့အခါ မွင္တက္သြားၾကတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ သင္းအုပ္ဆရာက စကားေျပာတယ္။ “ဒါဟာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သစ္ေတြလို႔ မင္းေျပာလိုက္တာလား။ အဲဒါ မမွန္ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာရွိၿပီး က်မ္းစာျပင္ပမွာ ဘာဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွ မရွိဘူး။ တစ္ခုခုရွိရင္ေတာင္၊ က်မ္းစာကို ျဖည့္စြက္ခ်က္ေတြပဲ။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ရွင္းရွင္း ေဖာ္ျပတယ္။ ‘ဤစာေစာင္၏ အနာဂတၱိစကားကို ၾကားေသာ သူအေပါင္းတို႔အား ငါသက္ေသခံသည္ကား၊ အၾကင္သူသည္ ဤအရာတို႔၌ ထပ္၍ အသစ္သြင္း၏။ ဤစာေစာင္၌ ေရးထားေသာ ေဘးဒဏ္တို႔ကို ထိုသူအေပၚသို႔ ဘုရားသခင္ သက္ေရာက္ေစေတာ္မူမည္။ အၾကင္သူသည္ ဤစာေစာင္၏ အနာဂတၱိ စကားအခ်ိဳ႕ကို ႏႈတ္ပယ္၏။ ဤစာေစာင္၌ ေရးထား ေသာ အသက္ပင္ႏွင့္၎၊ သန႔္ရွင္းေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ ၎၊ ထိုသူစပ္ဆိုင္ေသာ အခြင့္ကိုဘုရားသခင္ ႏႈတ္ပယ္ ေတာ္မူမည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂၂:၁၈-၁၉)” “သင္းအုပ္ဝမ္၊ ဘယ္အရာကိုမွ ထပ္မျဖည့္၊ မႏႈတ္ပယ္ရဘူးလို႔ ေျပာတဲ့အခါ၊ လူေတြအေနနဲ႔ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို ထင္ရာျမင္ရာ ျဖည့္တာ၊ ဖယ္ရွားတာ မလုပ္ဖို႔ သတိေပးခ်က္ပါ။ ဘုရားက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သစ္ေတြ မေျပာေတာ့ဘူးလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ သခင္ေယရႈ ကိုယ္တိုင္က ေျပာခဲ့တယ္။ ‘သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) သခင္ေယရႈက အရမ္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ သူ ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ၊ သမၼာတရား အားလုံးထဲကို လမ္းျပဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အမ်ားႀကီး သူ ေဖာ္ျပမယ္တဲ့။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ သိနားလည္မႈအရ၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ၊ သူ စကားမေျပာ၊ အမႈျပဳေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါဆိုရင္ သခင္ေယရႈရဲ႕ ဒီစကားေတြက ဘယ္လိုျပည့္စုံ၊ ၿပီးေျမာက္မွာလဲ။ ဘုရားက သမၼာတရား၊ အသက္ရဲ႕ ရင္းျမစ္၊ အၿမဲစီးဆင္းေနတဲ့ အသက္စမ္းေရျဖစ္တယ္။ ဘုရားက က်မ္းစာထဲက ဒီစကားေတြကိုပဲ ေျပာႏိုင္သလိုမ်ိဳး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို ခင္ဗ်ားက က်မ္းစာနဲ႔ ကန႔္သတ္လိုက္တယ္။ ဒါက ဘုရားကို ေဘာင္ေခတ္ေနတာ၊ ေသးသိမ္ေနေစတာ မဟုတ္လား။” ကြၽန္ေတာ့္စကားေတြကို ၾကားၿပီးေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာဝမ္က စကားမေျပာေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္၊ “သင္းအုပ္ေတြကို ငါ ကိုးကြယ္ေလ့ရွိခဲ့တယ္။ သူတို႔က က်မ္းစာကို အကြၽမ္းဝင္ၿပီး ဘုရားနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အသိပညာရွိတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အံ့ဩစရာပဲ၊ က်မ္းစာကို သူတို႔ နားမလည္သလို၊ ဘုရားရဲ႕အမႈကိုေတာင္ ေဘာင္ခတ္ၾကတယ္”လို႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားတယ္။

ျငင္းခုံမႈ အေတာ္မ်ားမ်ားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကိုယ့္ယုံၾကည္မႈမွာ ခိုင္မာတာကို ျမင္ေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာက စိတ္ရႈပ္ေထြးေအာင္ အေတြးမွားေတြ အမ်ားႀကီး သုံးတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို သုံးၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေခ်ပခဲ့သလို၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို သက္ေသခံခဲ့ေပမဲ့ သူတို႔ လုံးဝ နားမေထာင္ခဲ့ၾကဘူး။ စကားရည္လုပြဲရဲ႕ အဆုံးမွာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ မေခ်ပႏိုင္တာကို ျမင္ေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာဝမ္က ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး။ သူနဲ႔အတူလာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္၊ “ဟဲက်င္း၊ ငါတို႔က မင္းရဲ႕ဘဝအတြက္ တာဝန္ရွိေနလို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို မင္းယုံၾကည္တာ ရပ္ေစခ်င္တယ္။ ငါတို႔က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ လုပ္ေနၾကတာပါ။ မင္းအေနနဲ႔ မမွန္တဲ့လမ္း ေလွ်ာက္မိမွာ ငါတို႔ ေၾကာက္တာ။ မင္းလို က်မ္းစာကို နားလည္တဲ့လူေတြက အသင္းေတာ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၿပီး ငါတို႔အလုပ္ကို ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သင့္တယ္။ အဲဒါက သိပ္ေကာင္းမွာပဲ”တဲ့။ သူဒါကိုေျပာတာ ၾကားေတာ့၊ က်မ္းစာထဲက သခင္ေယရႈကို စုံစမ္းခဲ့တဲ့ နတ္ဆိုးရဲ႕ စကားေတြကို ေတြးမိတယ္။ “တဖန္မာရ္နတ္သည္ ေယရႈကို အလြန္ျမင့္လွစြာေသာ ေတာ္ေပၚသို႔ ေဆာင္သြား၍၊ ဤေလာက၌ ရွိသမွ်ေသာ တိုင္းႏိုင္ငံတို႔ကို၎၊ ထိုတိုင္းႏိုင္ငံတို႔၏ စည္းစိမ္ကို၎ ျပၫႊန္၍၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကို ၫြတ္ျပပ္ကိုးကြယ္လွ်င္ ယခုျပေလသမွ်တို႔ကို ငါေပးမည္ဟုဆိုေလ၏။” (မႆဲ ၄:၈-၉) အသင္းေတာ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူတို႔ ေတာင္းဆိုတာက နတ္ဆိုးရဲ႕ စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဂုဏ္သိကၡာ၊ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဆြယ္ရင္၊ သူတို႔နဲ႔လိုက္မွာပဲလို႔ သူတို႔ ေတြးၾကတာ။ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းက သူတို႔အတြက္ အရမ္းအေရးပါလြန္းတာေလ။ သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္း သတင္းကို သူတို႔ၾကားခဲ့ၾကေပမဲ့၊ ရွာေဖြၿပီး စုံစမ္းစစ္ေဆးမဲ့အစား၊ စစ္မွန္တဲ့ လမ္းကေန ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ အရမ္းကို မသိမသာအႏၲရာယ္ရွိတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ျငင္းလိုက္တယ္။ “အသင္းေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခု သခင္ေယရႈက အမႈသစ္ျပဳဖို႔ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ရဲ႕ အသင္းေတာ္မွာ သူ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ဘူး။ အသင္းေတာ္ကို သြားဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘာေကာင္းက်ိဳးရွိမွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘုရားရဲ႕ အမႈသစ္ကို လက္ခံၿပီး ဘုရားေနာက္ လိုက္သင့္တယ္။ မဟုတ္ရင္ သခင့္ရဲ႕ စြန႔္ပစ္တာ၊ ထုတ္ပယ္တာခံရမယ္။ သခင္ေယရႈက အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကလိုပဲေပါ့။ သခင္ေယရႈရဲ႕ စကားေတြကို တပည့္ေတာ္ေတြက ၾကားခဲ့ၾကတယ္၊ သခင့္အသံကို သတိျပဳမိခဲ့ၾကတယ္၊ သခင့္ေနာက္လိုက္ၿပီး သခင့္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိခဲ့ၾကသလို၊ ဗိမာန္ေတာ္ထဲမွာ ပညတ္တရားကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကသူေတြကေတာ့ သခင့္ရဲ႕ စြန႔္ပစ္၊ ထုတ္ပယ္တာခံခဲ့ရတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအခ်က္ကို သတိအျပဳမိဆုံး ျဖစ္သင့္တယ္။ သခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြလာၿပီ။ သူ႔အသံကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ နားမေထာင္ရင္၊ သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ ႀကိဳဆိုႏိုင္မွာလဲ။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- ‘ငါ့သိုးတို႔သည္ ငါ့စကားသံကိုနားေထာင္၍ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုသိုးတို႔ကို ငါသိ၏။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၀:၂၇) ဗ်ာဒိတ္က်မ္းကလည္း ပေရာက္ဖက္ျပဳခဲ့တယ္။ ‘ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို နားရွိေသာသူ မည္သည္ ကား ၾကားပါေစ။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းႀကီး ၂-၃) ‘ၾကည့္ရႈေလာ့၊ ငါသည္တံခါးေရွ႕မွာရပ္၍ ေခါက္လ်က္ေန၏။ အၾကင္သူသည္ ငါ၏အသံကို ၾကား၍တံခါးကိုဖြင့္အံ့၊ ထိုသူရွိရာသို႔ငါဝင္၍ သူႏွင့္အတူ စားေသာက္မည္။ သူသည္လည္းငါႏွင့္အတူ စားေသာက္ရလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၂၀) သင္းအုပ္ဝမ္၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုရာမွာ၊ အေရးႀကီးဆုံးက သခင့္ရဲ႕ အသံေတာ္ကို နားေထာင္တာပဲ။ သူျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ သက္ေသခံရင္၊ ကိုယ့္အယူအဆေတြကို ေဘးဖယ္၊ ရွာေဖြၿပီး စုံစမ္းစစ္ေဆးရမယ္။ မဟုတ္ရင္၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုၿပီး၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံထဲ ဝင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။” “ဘုရားရဲ႕ အသံကို ငါတို႔ နားေထာင္ဖို႔ မလိုဘူး။ ငါတို႔ကို သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ေခၚေဆာင္သြားဖို႔ သခင္မိုးတိမ္စီးႂကြလာတာကိုပဲ ေစာင့္ရမယ္။ သခင္ေယရႈ မိုးတိမ္စီးႂကြလာတဲ့ ေန႔ေရာက္လာၿပီး၊ ငါတို႔က ငိုေႂကြး၊ အံသြားခဲႀကိတ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ရင္၊ ငါတို႔ တာဝန္ခံလိုက္မယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းကို ရွင္းေအာင္ေျပာမယ္။ မင္း တလြဲယုံၾကည္မိၿပီး လမ္းမွားေလွ်ာက္မိရင္ ငါတို႔ကို အျပစ္မတင္နဲ႔။ အခု မင္းေျပာင္းလဲခ်င္ရင္၊ အသင္းေတာ္ကို ျပန္လာလို႔ရေသးတယ္။ စဥ္းစားဖို႔ မင္းကို ေနာက္ထပ္ ရက္နည္းနည္း ေပးလိုက္မယ္။ အခုကစၿပီး ခုႏွစ္ရက္ေန႔မွာ၊ ဘုရားေက်ာင္းကို လာၿပီး အေျဖေပးလိုက္။ ငါ မင္းကို သတိေပးေနတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းမွာ မင္းရဲ႕ ဧဝံေဂလိကို ေဟာခြင့္မရွိဘူး။ အသင္းေတာ္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ မင္းေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို စယုံၾကည္ရင္၊ မင္းကို လြယ္လြယ္နဲ႔လႊတ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။” သင္းအုပ္ဆရာက စကားေျပာတာ ၿပီးသြားေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုကို သူ ေျပာတယ္။ “ငါတို႔ အမ်ားႀကီးေျပာခဲ့ေပမဲ့ သူ နားမေထာင္ဘူး။ မင္းတို႔က သူ႔မိသားစုပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကပါ”တဲ့။ အဲဒီေနာက္ သင္းအုပ္ဆရာက ေဒါကန္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က သင္းအုပ္ဆရာစကား နားမေထာင္တာ ေတြ႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ မိသားစုက အရမ္း စိတ္ဆိုးသြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားလုံးလာၿပီး ဆူၾကသလို၊ ကြၽန္ေတာ့္ ဒုတိယအစ္ကိုကေတာင္ အၾကမ္းဖက္ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့တယ္။ “ငါတို႔ သင္းအုပ္ဆရာကို ေခၚခဲ့ၿပီး မင္းက ငါတို႔ကို အရွက္ခြဲတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာက အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့ေပမဲ့ မင္း နားမေထာင္ဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို မရမက ယုံၾကည္ေနတုန္းပဲ။ ဒီေတာ့ မင္းကို ငါ ေသေအာင္႐ိုက္မယ္။” “ေက်းဇူးျပဳၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႐ိုက္ခ်င္ရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွားတာလုပ္မိလို႔လဲ။ သခင္ႂကြလာၿပီေလ။ သူ႔အသံကို ကြၽန္ေတာ္ နားေထာင္ၿပီး ႀကိဳဆို႐ုံပဲလုပ္တာကို။ ဘာလို႔ ဒီလိုဆက္ဆံေနရတာလဲ။ အစ္ကိုက ဘုရားကိုယုံၾကည္ေနေသးရဲ႕လား။” “မင္းက သင္းအုပ္ေျပာတာကိုေတာင္ နားမေထာင္ဘူး။ မင္း ဘာျပႆနာရွိေနတာလဲ။” “အစ္ကို ယုံၾကည္တာက ဘုရားလား၊ သင္းအုပ္ဆရာလား။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံတဲ့အတြက္နဲ႔ပဲ၊ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီလို ဟန႔္တား၊ ေႏွာင့္ယွက္တယ္။ သင္းအုပ္နဲ႔ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြက သူေတာ္ေကာင္း အေယာင္ေဆာင္ ဖာရိရွဲေတြလို႔ ထင္တယ္။ အခု ဘုရားႂကြလာၿပီးၿပီေလ၊ သူက အမႈသစ္ကို ျပဳေနသလို၊ သမၼာတရားအမ်ားႀကီး ေဖာ္ျပၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ကိုယ္တိုင္ မရွာေဖြ၊ မစုံစမ္းသလို၊ သင့္ကိုႀကိဳဆိုျခင္းကေန တျခားလူေတြကို ဟန႔္တားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝအတြက္လို႔ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကေန ေသြးေဆာင္ဖို႔ အဆင့္အတန္းကိုေတာင္ သုံးၾကတယ္။ ဒါက အလိမ္အညာပဲ မဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေထာင္ဖမ္းၿပီး ဖ်က္ဆီးခ်င္ၾကတာပဲ။ သခင္ေယရႈက ဒီလိုေျပာၿပီး ဖာရိရွဲေတြကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ ‘လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကိုလူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတားၾက၏။...အေၾကာင္းမူကား၊ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတစ္ေယာက္ကိုပင္ ဘာသာသြင္းျခင္းငွါ ကုန္းေၾကာင္း ေရေၾကာင္းပတ္လည္လွည့္၍ ဘာသာသြင္းၿပီးေသာသူ ကိုလည္း၊ မိမိတို႔ထက္ ႏွစ္ဆေသာငရဲသားျဖစ္ေစၾက၏။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၃၊ ၁၅) သင္းအုပ္ဆရာ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဖာရိရွဲေတြၾကားမွာ ဘာျခားနားခ်က္ရွိလို႔လဲ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အေဖတို႔က သူတို႔ဘက္ ရပ္ႏိုင္တာလဲ။” “သင္းအုပ္က မင္းကိုႏွင္ထုတ္ရင္၊ ငါတို႔လည္း ဒုကၡမခံေတာ့ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ မင္း ေသေသ၊ ရွင္ရွင္ ငါတို႔အတြက္ အေရးမႀကီးဘူး။ ငါတို႔ဆီက ေခ်းထားတဲ့ ေငြေတြ ျပန္ေပး။ ႏွစ္ပတ္အတြင္း လိုခ်င္တယ္။”

သူတို႔ အရမ္းအၾကင္နာမဲ့ၾကတာ ျမင္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္းဝမ္းနည္းေစတယ္။ သူတို႔ ဒုကၡေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကူညီဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့၊ အခု ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီလို ၿခိမ္းေျခာက္ေနၾကတယ္။ အရင္က သိခဲ့တဲ့ ညီအစ္ကိုေကာင္းေတြက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီလိုျဖစ္လာတာလဲ။ ဒီလူေတြက ဘယ္လိုလုပ္ ကြၽန္ေတာ့္ မိသားစုေတြ ျဖစ္တာလဲ။ အဲဒီညမွာ အိပ္ရာမွာလွဲၿပီး မအိပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြးတာက အရမ္းနာက်င္စရာျဖစ္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြ မထိန္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားဆီ ကြၽန္ေတာ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္၊ ဒီပတ္ဝန္းက်င္ကို ဘယ္လို ေတြ႕ႀကဳံရမယ္ဆိုတာ သိႏိုင္ေအာင္ ယုံၾကည္ျခင္းေပးၿပီး သူ႔အလိုေတာ္ကို နားလည္ရာမွာ လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ သခင္ေယရႈေျပာခဲ့တာကို သတိရမိတယ္။ “ေျမေပၚသို႔ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ေစလႊတ္အံ့ေသာငွါ ငါလာသည္ဟုမထင္ၾကႏွင့္။ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ေစလႊတ္အံ့ေသာငွါ ငါလာသည္မဟုတ္။ ဓါးကို ေစလႊတ္အံ့ေသာငွါ ငါလာသတည္း။ အဘႏွင့္သား၊ အမိႏွင့္သမီး၊ ေယာကၡမႏွင့္ ေခြၽးမအခ်င္းခ်င္း ကြဲျပားေစျခင္းငွါ ငါလာသတည္း။ ကိုယ့္အိမ္သူအိမ္သားတို႔သည္လည္း ကိုယ့္ရန္သူ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၀:၃၄-၃၆) “ေလာကီသားတို႔သည္ သင္တို႔ကိုမုန္းလွ်င္၊ သင္တို႔ကို မမုန္းမွီ ငါ့ကိုမုန္းၾကသည္ကို သိမွတ္ၾကေလာ့။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၅:၁၈) သခင့္စကားေတြက မွန္ကန္ၿပီး ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြက ျပည့္စုံခဲ့တာပဲ။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလအမႈေတာ္ကို လက္ခံလို႔ပဲ သင္းအုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဟန႔္တား၊ ဖိႏွိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို မုန္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဘုရားကို မုန္းၾကတာ။ လတ္တေလာ ရက္ေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို ေတြးၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က သင္းအုပ္နဲ႔ မိသားစုရဲ႕ အေႏွာင့္အယွက္နဲ႔ အဟန႔္အတားေတြကို ေအာင္ျမင္ဖို႔ ကူညီခဲ့ၿပီး၊ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းတခ်ိဳ႕ ေပးခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ အေျခအေနကို သိသြားၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ “စိတ္မပ်က္ႏွင့္၊ အားမနည္းႏွင့္၊ ထိုအခါ ငါသည္ သင့္အတြက္ အမႈအရာမ်ားကို ရွင္းလင္းေစမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ သြားရာလမ္းသည္ သိပ္ေခ်ာေမြ႕ျခင္းမရွိ။ မည္သည့္အရာမွ် ထိုမွ် မ႐ိုးရွင္းေပ။ ေကာင္းခ်ီးမ်ား သင့္ထံ အလြယ္တကူ ေရာက္လာသည္ကို သင္ လိုခ်င္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ယေန႔တြင္ အေယာက္တိုင္းသည္ ခါးသီးေသာ စမ္းသပ္ျခင္းမ်ား ရင္ဆိုင္ဖို႔ ရွိလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားမရွိပါက၊ သင္တို႔၌ ရွိသည့္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာ ႏွလုံးသားသည္ တိုး၍ အားေကာင္းလာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သင္တို႔သည္ ငါ့အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္။ ဤစမ္းသပ္မႈမ်ားတြင္ အေရးမပါေသာ အေျခအေနမ်ားသာ ပါရွိလွ်င္ပင္၊ အေယာက္တိုင္း ၎တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ား၏ ခက္ခဲမႈက လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျခားနား လိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ားသည္ ငါ့ထံမွလာေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ သင္တို႔ထဲမွ မည္မွ်သည္ ငါ၏ ေရွ႕သို႔ မၾကာခဏ လာၿပီး ဒူးေထာက္လ်က္ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာမ်ားကို ေတာင္းခံၾကသနည္း။ မိုက္မဲေသာ ကေလးတို႔။ အနည္းငယ္ေသာ မဂၤလာရွိသည့္ စကားမ်ားကို ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားအျဖစ္ သင္တို႔ အၿမဲ ယူဆ ၾကေသာ္လည္း၊ ခါးသီးမႈသည္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္ကို သင္တို႔ သတိမျပဳမိၾကေပ။ ငါ၏ ခါးသီးျခင္းကို မွ်ေဝခံစားေသာ သူတို႔သည္ ငါ၏ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းကို ေသခ်ာေပါက္ မွ်ေဝခံစားရလိမ့္မည္။ ယင္းမွာ သင္တို႔အဖို႔ ငါ၏ ကတိႏွင့္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာျဖစ္သည္။ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ရန္ႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ရန္ မတြန္႔ဆုတ္ႏွင့္။ အေမွာင္ ေက်ာ္လြန္သည့္အခါ၊ အလင္း စု႐ုံး၏။ အ႐ုဏ္မတက္မီ အေမွာင္ဆုံးျဖစ္၏။ ဤအခ်ိန္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္သည္ တျဖည္းျဖည္း လင္းလက္လာၿပီး၊ ထို႔ေနာက္ ေန ေပၚထြက္ေပသည္။ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိႏွင့္ သို႔မဟုတ္ တြန္႔ဆုတ္ျခင္း မျဖစ္ႏွင့္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၄၁)) သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ “ကြၽန္မတို႔က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး သင့္ကို ႀကိဳဆိုၾကတာ၊ ဒါေပမဲ့ စာတန္က ကြၽန္မတို႔ ကယ္တင္ခံရ၊ ဘုရားရဲ႕ ရယူျခင္းခံတာ မလိုခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ကို ဟန႔္တား၊ ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳး သုံးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကို ဘုရားက အခြင့္ေပးတာပါ။ ဘာလို႔လဲ။ လူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္း မွန္၊ မမွန္ ဘုရားက ထုတ္ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ေလ။ ဘုရားရဲ႕ သိုးျဖစ္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိသူတစ္ေယာက္က စစ္ေဆးတာကို ခံႏိုင္တယ္။ သူတို႔ကို စာတန္က ဘယ္လိုေႏွာင့္ယွက္ပါေစ၊ ဘုရားေနာက္လိုက္ရာမွာ မဆုတ္မနစ္လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဘုရားနဲ႔ မဆိုင္တဲ့သူေတြ၊ အေယာင္ေဆာင္ ယုံၾကည္သူေတြကေတာ့ စာတန္က ေႏွာင့္ယွက္တဲ့အခါ ႏုတ္ထြက္သြားၾကမွာပဲ။ ဒါက စာတန္ရဲ႕ အႀကံအစည္ေတြေပၚ အေျခခံၿပီး က်င့္သုံးတဲ့ ဘုရားရဲ႕ ဉာဏ္ပညာပဲ။ အခု အစ္ကိုက သင္းအုပ္နဲ႔ မိသားစုရဲ႕ ေႏွာင့္ယွက္၊ ဟန႔္တားတာ ခံေနရတယ္။ ဒါ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုပဲ။ ဒါကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို နားလည္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကို ရွင္းရွင္း ျမင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဘယ္သူက စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူက အေယာင္ေဆာင္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာလည္း သိမွာျဖစ္သလို၊ ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္း ျဖစ္ေပၚလိမ့္မယ္။ အဲဒါေတြက သက္ေသာင့္သက္သာရွိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မရႏိုင္တဲ့ အရာေတြပဲ။ ဒီဆင္းရဲဒုကၡက တန္ပါတယ္”တဲ့။ အဲဒီညီအစ္မရဲ႕ မိတ္သဟာယကို နားေထာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ နားလည္သြားတယ္၊ သင္းအုပ္နဲ႔ မိသားစုရဲ႕ အဟန႔္အတားနဲ႔ အေႏွာင့္အယွက္က လူသားေတြ လုပ္တဲ့ပုံေပၚေပမဲ့၊ အမွန္ေတာ့ စာတန္ရဲ႕ ေႏွာင့္ယွက္မႈ၊ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္း ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးရႈံးေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းသက္သက္ပဲ။ စာတန္က တကယ္ကို မုန္းစရာပဲ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကတစ္ဆင့္၊ သင္းအုပ္အေပၚ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းတခ်ိဳ႕ ရခဲ့သလို၊ ဘုရားေနာက္လိုက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ဆႏၵက ပိုခိုင္မာသြားခဲ့တယ္။ ရက္နည္းနည္း ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္ေသးမွန္း ျမင္ေတာ့ ဦးေလးကလည္း မယုံၾကည္ဖို႔လာေဖ်ာင္းဖ်တယ္။ “ဟဲက်င္း၊ ဦးေလး ေျပာတာကိုပဲ နားေထာင္ပါ။ ျပန္လာပါ။ သင္းအုပ္က မင္းကို ႏွင္ထုတ္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ။ ေနာင္မွာ အခက္အခဲတစ္ခုခုရွိရင္၊ ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္၊ ဘယ္သူက ကူညီမွာလဲ။” “ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဆုံးမွာ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုၿပီးၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္မယ္။ အသင္းေတာ္ကို ျပန္မသြားဘူး။” “သင္းအုပ္ေလာက္ မင္းမသိဘူးေလ။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္းကိစၥမွာ၊ သင္းအုပ္စကား နားေထာင္ရမယ္။” “သခင္ေယရႈ အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာခ်ိန္မွာ၊ ယုဒဘာသာထဲမွာရွိတဲ့ ယုံၾကည္သူေတြကလည္း ဖာရိရွဲေတြ ပိုသိတယ္လို႔ ေတြးၿပီး၊ သခင့္ကို ခုခံ၊ ရႈတ္ခ်ၿပီး သူတို႔ေနာက္ လိုက္ၾကတယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ သူတို႔ က်ိန္ဆဲခံရၿပီး အျပစ္ေပးခံခဲ့ရတယ္။ ဘုရားကိုယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔၊ ဘုရားရဲ႕စကားေတြကို နားေထာင္ရမယ္။ သင္းအုပ္ရဲ႕ စကားေတြနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ မကိုက္ရင္၊ နားေထာင္လို႔မျဖစ္ဘူး။ ဘုရားက သမၼာတရား ေဖာ္ျပဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ျပန္ႂကြလာတယ္လို႔ သင္းအုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခဲ့တယ္၊ အဲဒါက က်မ္းစာနဲ႔ သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို သက္ေသျပခဲ့ၿပီး၊ သူတို႔မွာ ေခ်ပဖို႔ နည္းလမ္းမရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ရွာေဖြဖို႔ ဆႏၵလုံးဝ မရွိခဲ့ၾကဘူး၊ သခင့္ကို ကြၽန္ေတာ္ မႀကိဳဆိုေအာင္ တားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကၿပီး၊ ဘယ္ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမနဲ႔မွ အဲဒါကို ေဝမွ်ခြင့္မေပးခဲ့ၾကဘူး။ သူတို႔လုပ္တာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီတယ္လို႔ ဦးေလးထင္လား။ ဦးေလး၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို ဦးေလး မရွာေဖြ၊ မစစ္ေဆးဘူး။ သင္းအုပ္ဘာပဲေျပာေျပာ နားေထာင္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဦးေလး လုံးဝ မဖတ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ မွန္၊ မမွန္ ဦးေလး ဘယ္လိုသိႏိုင္မွာလဲ။ ျမစ္တစ္ခုကို ျဖတ္သလိုေပါ့။ ေရနက္တယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ကေျပာၿပီး တျခားတစ္ေယာက္က တိမ္တယ္လို႔ေျပာရင္၊ ဦးေလး ဘယ္သူ႔ကိုယုံလဲ။ ကိုယ္တိုင္ မကူးျဖတ္ရင္ အမွန္ကို သိမလား။ သခင့္ကို ယုံၾကည္ေပမဲ့၊ သူ႔ကို နားမေထာင္သလို၊ သင္းအုပ္ေျပာတာကိုပဲ မရမက နားေထာင္ရင္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ သင္းအုပ္က ငရဲသြားရင္၊ ဦးေလးလည္း သြားမွာမဟုတ္လား။ ဒါက တြင္းထဲကို မ်က္ကန္းအခ်င္းခ်င္း ဦးေဆာင္ေနတာ မဟုတ္လား။” “သင္းအုပ္က မင္းကို အစိုးရဆီတိုင္ၿပီး ဖမ္းခိုင္းမွာ မေၾကာက္ဘူးလား။” “သူတို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို အစိုးရဆီ တိုင္မလား ကိစၥမရွိဘူး၊ အစိုးရက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာပဲလုပ္လုပ္၊ ႏွိပ္စက္ခံရရင္ေတာင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ရမယ္။” အဲဒီေန႔မွာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဦးေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကို အဆက္မျပတ္ ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နားမေထာင္ခဲ့ဘူး။ တစ္ပတ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထပ္ဒုကၡေပးရာက‌ေန သင္းအုပ္ကို တားဖို႔၊ သင္းအုပ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီး အသင္းေတာ္ကို ျပန္မသြားေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထပ္မေျပာၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ၊ သင္းအုပ္က လက္ေလ်ာ့ဖို႔ ျငင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္၊ “မင္းယုံၾကည္တဲ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္း မဟုတ္ဘူး။ ဆက္ယုံၾကည္ရင္၊ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ေနတာပဲ”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ “သခင္ေယရႈက သူ႔ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ဒီလိုေျပာၿပီး ပေရာဖက္ျပဳခဲ့တယ္။ ‘လွ်ပ္စစ္သည္ အေရွ႕မွျပက္၍အေနာက္တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတံ့။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၂၇) အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းက သူ႔ရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ ျပည့္စုံတာ မဟုတ္လား။” ကြၽန္ေတာ့္ကို မေခ်ပႏိုင္တာ သင္းအုပ္ဝမ္က သိေတာ့၊ စိတ္ဆိုးၿပီး၊ ဘုရားအမႈေတာ္ကို စေဝဖန္ၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့တယ္။ သူ႔စကားေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္ဆိုးမိတယ္။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့တာကို သတိရမိတယ္။ “ငါ့သိုးတို႔သည္ ငါ့စကားသံကိုနားေထာင္၍ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုသိုးတို႔ကို ငါသိ၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၀:၂၇) ဘုရားရဲ႕ သိုးေတြက သူ႔အသံကို ၾကားတယ္။ သင္းအုပ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘုရားရဲ႕ အသံကို နားမလည္သလို ဘုရားကို ေဝဖန္ၾကတယ္။ သူတို႔က ဘုရားရဲ႕ သိုးေတြ မဟုတ္ဘူး။ နတ္ဆိုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္တယ္။ “အရင္က၊ ဖာရိရွဲေတြက သခင္ေယရႈကို ေဝဖန္ၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ အခု ခင္ဗ်ားက သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတာကို ၾကားတယ္၊ မရွာေဖြ၊ မစုံစမ္းဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း ေျပာထားတာ ျမင္တာေတာင္၊ ရႈတ္ခ်ၿပီး ခုခံေနတုန္းပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔က ေခတ္သစ္ ဖာရိရွဲေတြပဲ မဟုတ္လား”လို႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ဒီလိုေျပာေတာ့ သင္းအုပ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အရမ္းေဒါသထြက္သြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖိအားေပးဖို႔ တျခားနည္းလမ္း ႀကိဳးစားတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို မင္း ယုံၾကည္ခ်င္တာ အရမ္း ေသခ်ာေနမွေတာ့၊ မင္းလက္မွတ္ထိုးဖို႔အတြက္ သခင္ေယရႈကို မယုံၾကည္ဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ ေၾကညာခ်က္တစ္ခုကို ေရးလိုက္ရေအာင္။” “ဘာလို႔အဲဒါကို လက္မွတ္ထိုးရမွာလဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သခင္ေယရႈရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းပဲေလ။ ၿပီးေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္တယ္။ အဲဒါက သခင့္ကို ႀကိဳဆိုျခင္းပဲ။ သခင္ေယရႈကို ကြၽန္ေတာ္ မယုံၾကည္ဘူးလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ေျပာႏိုင္ရတာလဲ။ အမွန္ေတြကို လိုရာဆြဲ မမွန္မကန္ေျပာတာ မဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားတို႔အရဆိုရင္၊ သခင္ေယရႈ အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာတဲ့အခါ၊ ေပတ႐ုနဲ႔ ေယာဟန္တို႔လို သခင့္ရဲ႕ တပည့္ေတာ္ေတြက ဗိမာန္ေတာ္ကို စြန႔္ၿပီး သခင္ေယရႈေနာက္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔က ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္တာလို႔ ေျပာလို႔ရလား။ ေသခ်ာေပါက္မရဘူးေလ။ သူတို႔က ဘုရားရဲ႕အမႈသစ္ကို အမွီလိုက္ခဲ့ၾကတာ။ အဲဒီလိုပဲ အခု သခင္ေယရႈက အမႈသစ္ျပဳဖို႔ ျပန္ႂကြလာၿပီျဖစ္သလို၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္တာက သိုးသငယ္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္တာပဲ။ ဒါက သခင္ေယရႈအေပၚ သစၥာေဖာက္တာ ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ရတာလဲ။ အဲဒီလိုအရာမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ္ လက္မွတ္ထိုးမွာ မဟုတ္ဘူး။” “အသင္းေတာ္ကို မင္းကိုယ္တိုင္ စြန႔္ခြာတာ၊ ငါတို႔ႏွင္ထုတ္တာမဟုတ္ဘူးလို႔ သက္ေသျပဖို႔ ဒီေၾကျငာခ်က္ကို မင္း လက္မွတ္ထိုးရမယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ ညီအစ္ကိုေတြနဲ႔ မိဘေတြကလည္း လက္မွတ္ထိုးရမယ္။” အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္ သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ျမင္လိုက္တယ္။ သခင္ေယရႈကို ကြၽန္ေတာ္ မယုံၾကည္ဘူး၊ အဲဒီအစား အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တယ္လို႔ ေၾကညာလိုက္ရင္၊ ဒါဟာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္နဲ႔ သခင္ေယရႈက ဘုရားတစ္ပါးတည္းပဲ ဆိုတာကို ျငင္းတဲ့သေဘာ ျဖစ္မွာမဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ္ လက္မွတ္ထိုးရင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ျငင္းပယ္၊ ရႈတ္ခ်ဖို႔ သက္ေသအေထာက္အထား ျဖစ္လာမွာပဲ။ သူတို႔အရမ္းဆိုးၿပီး ရက္စက္လိုက္ၾကတာ။ ဒီေၾကျငာခ်က္ကို ဗီယက္နမ္အစိုးရဆီ ယူသြားရင္၊ ကြၽန္ေတာ္ ႏွိပ္စက္ခံရမွာ။ ဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕ စက္ဆုပ္စရာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ပဲ။ အဲဒီညမွာ၊ ဆယ္နာရီအထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေခ်အတင္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာပဲေျပာေျပာ သင္းအုပ္ဆရာက နားမလည္ႏိုင္သလို၊ ႐ိုင္းစိုင္းၿပီး ယုတၱိမတန္သလို ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေျပာစရာ ဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေန႔မွာ၊ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုက သတင္းကိုၾကားေတာ့၊ စြပ္စြဲဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို လာၾကတယ္။ “မင္းအေဖနဲ႔ ငါက မင္းကို ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ အလုပ္အရမ္းႀကိဳးစားခဲ့ရတာ။ အခုေတာ့ မင္းက ငါတို႔ကို စြန႔္ပစ္ေနၿပီေပါ့။ မင္းမွာ အသိစိတ္လုံးဝ မရွိဘူးပဲ။” “အေမ၊ ကြၽန္ေတာ္ အေမတို႔ကို စြန႔္ပစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အေမတို႔ကို အႀကိမ္အမ်ားႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ဧဝံေဂလိေဟာခဲ့ေပမဲ့၊ အေမတို႔ မယုံၾကဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြမဟုတ္ဘဲ၊ သင္းအုပ္စကားကိုပဲ နားေထာင္တယ္။ ဒါအေမတို႔ ကိုယ္ပိုင္ေ႐ြးခ်ယ္မႈပဲ။” “အခုကစၿပီး မင္းက ငါ့သား မဟုတ္ေတာ့ဘူး။” “အခုကစၿပီး၊ ငါတို႔ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ သြားၾကမယ္။ မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူး။ ေနာင္မွာ မင္း ဘာအခက္အခဲပဲရွိရွိ၊ ငါတို႔ ကူညီမွာ မဟုတ္ဘူး။” “အဲဒါဆိုလည္း အစ္ကိုတို႔သေဘာပါပဲ။ ဘုရားကို ယုံၾကည္႐ုံယုံၾကည္တာကို အစ္ကိုတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီလိုဖိႏွိပ္တယ္။ အစ္ကိုတို႔နဲ႔ ဘုရားၾကားမွာ ေ႐ြးခ်ယ္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဟုတ္ၿပီ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ေ႐ြးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေဖတို႔က ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြနဲ႔ ညီအစ္ကိုေတြ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ မေျပာဘူး။ အဲဒါေတြက အေဖတို႔စကားေတြပဲ။”

အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဘုရားေက်ာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ မသြားေတာ့ဘူး။ သင္းအုပ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ထပ္မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တာ။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ၊ ဧၿပီလ ရက္တစ္ရက္မွာ၊ ဘ႑ာေရး စီမံတဲ့ အသင္းေတာ္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္က လာၿပီး သခင္ေယရႈကို မယုံၾကည္ေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္ကို အသင္းေတာ္မွာ လက္မွတ္သြားထိုးဖို႔ မရမကေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသထြက္သြားတယ္။ ဒီလူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း ထားမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔အရမ္းမုန္းဖို႔ ေကာင္းၾကတာလဲ။ သူ႔ကို ထြက္သြားခိုင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စိတ္တည္ၿငိမ္ေစၿပီး ဘုရားဆီဆုေတာင္းတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ေတြးမိတယ္။ “ဘုရားသခင္ အမႈျပဳသည့္အခါ၊ လူတစ္ဦးကို ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ဤလူအေပၚ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးသည့္အခါ၊ ၿပီးလွ်င္ ဤလူကို သူ မ်က္ႏွာသာေပးၿပီး လက္ခံသည့္အခါ၊ စာတန္ကလည္း ထိုလူကို လွည့္စားၿပီး ထိခိုက္ေစဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း၊ အနီးကပ္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ေနသည္။ ဘုရားသခင္က ဤလူကို ရရွိဖို႔ ဆႏၵရွိလွ်င္၊ စာတန္သည္ ၎၏ ကြယ္ဝွက္ထားသည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈကို စုံစမ္းေသြးေဆာင္ရန္၊ ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ထိခိုက္ေစရန္ ဆိုးယုတ္ေသာ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသုံးျပဳရင္း၊ ဘုရားသခင္ကို တားဆီးဖို႔ မိမိတတ္စြမ္းသမွ် အရာရာကို လုပ္ေဆာင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤရည္မွန္းခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ ၎သည္ ဘုရားသခင္အား ဘယ္သူ႔ကိုမွ် မရေစခ်င္ေပ။ ဘုရားသခင္ ရယူဖို႔ ဆႏၵရွိသည့္သူမ်ားကို လုယူပိုင္ဆိုင္လိုသည္၊ ထိုသူမ်ားက ၎အား ကိုးကြယ္ရန္၊ မေကာင္းမႈလုပ္ရပ္မ်ား က်ဴးလြန္ရာတြင္ ၎တို႔သည္ ၎အား ပူးေပါင္းၿပီး ဘုရားသခင္ကို ခုခံရန္အလို႔ငွာ ၎က ထိုသူမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္သည္၊ ထိုသူမ်ားကို စီမံကြပ္ကဲခ်င္ေလသည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ ေဘးျပဳတတ္ေသာ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္ မဟုတ္ေလာ။ သင္တို႔က စာတန္သည္ အင္မတန္ ဆိုးယုတ္သည္၊ အင္မတန္ ဆိုး႐ြားသည္ဟု မၾကာခဏ ဆိုေသာ္လည္း၊ ယင္းကို သင္တို႔ ျမင္ဖူးၾကပါသေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ မည္မွ်ဆိုး႐ြားသည္ကို သင္ျမင္ႏိုင္သည္။ တကယ့္စာတန္သည္ မည္မွ်ဆိုး႐ြားသည္ကို သင္မျမင္ရေသးေပ။ သို႔တိုင္ ေယာဘ၏ ကိစၥတြင္ စာတန္မည္မွ် ဆိုးယုတ္သည္ကို သင္ ရွင္းလင္းစြာ သတိျပဳမိၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤကိစၥသည္ စာတန္၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ သူ၏အႏွစ္သာရတို႔ကို အလြန္ရွင္းလင္းေစၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္ရင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ေနာက္တစ္ေလွ်ာက္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ရင္း၊ စာတန္၏ရည္မွန္းခ်က္မွာ ဘုရားသခင္ ျပဳလိုသည့္ အမႈမွန္သမွ်ကို ၿဖိဳခ်ရန္၊ ဘုရားသခင္ ရရွိလိုေသာ သူမ်ားကို သိမ္းပိုက္ရန္ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္၊ ဘုရားသခင္ ရရွိလိုေသာသူမ်ားကို လုံးဝ ကြယ္ေပ်ာက္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ၎တို႔ မကြယ္ေပ်ာက္ပါက၊ စာတန္၏အသုံးျပဳျခင္းကို ခံရရန္ စာတန္၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား ျဖစ္လာသည္- ဤသည္မွာ ၎၏ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၄)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြကို ရွင္းရွင္း ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒီသင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက စာတန္နဲ႔ သက္ဆိုင္မွန္း ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔က စာတန္ရဲ႕ ႀကံရာပါေတြပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္မႈကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ်နည္းနဲ႔ ဟန႔္တားေႏွာင့္ယွက္ဖို႔၊ ဘုရားဆီကေန ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခၚေဆာင္သြားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရႈတ္ခ်ဖို႔ဆင္ေျခတစ္ခု ေပးရေအာင္လို႔ သခင္ေယရႈကို ျငင္းတဲ့ စာတစ္ေစာင္ကို လက္မွတ္ထိုးခိုင္းၾကတယ္။ သူတို႔စိတ္ႏွလုံးက အရမ္းရက္စက္တာပဲ။ အစကေနအဆုံးထိ၊ စာတန္ရဲ႕ အခန္းက႑ကို သူတို႔ လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုကလည္း သင္းအုပ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အစိုးရဆီ တိုင္လို႔ရေအာင္ လက္မွတ္ထိုးေစခ်င္ခဲ့မွန္း သေဘာေပါက္ၿပီး သင္းအုပ္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ရိပ္စားမိခဲ့ၾကတယ္။ အေမက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္၊ “ဟဲက်င္း၊ လက္မွတ္မထိုးနဲ႔။ သင္းအုပ္က ဆိုးတယ္။ ဘုရားကိုယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ သား ဘာအမွားမွလုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘဲ ဒီလိုပုံနဲ႔ သားကို သူဆက္ဆံတယ္။ ႏွိပ္စက္တာတစ္ခုခု သားခံစားရရင္၊ သူ႔ကို အေမအလြတ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး”တဲ့။ သင္းအုပ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ကိုးကြယ္ေလ့ရွိခဲ့တာေလ။ သူတို႔က သခင့္ကို အေစခံၾကၿပီး သူတို႔ကို ကူညီတာက သခင့္ကို ခ်စ္တာလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေငြေရာ၊ ပစၥည္းေရာ မၾကာခဏ လႉခဲ့တယ္။ သူတို႔ကားပ်က္တဲ့အခါ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲကုန္ကုန္ ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲျပင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကတစ္ဆင့္၊ အခု သင္းအုပ္ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝအမွန္ကို ေတြ႕ႏိုင္ခဲ့တယ္။ သိုးေတြကာကြယ္တယ္လို႔ အေၾကာင္းျပၿပီး လူေတြကို စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီး မစုံစမ္းေအာင္ ဟန႔္တားၿပီး၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုျခင္းနဲ႔ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ျခင္းကေန တားဆီးၾကတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံးကို သူတို႔ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာပဲ ရွိေစခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒါမွ သူတို႔ကို ေငြပိုလႉၿပီး ေထာက္ပံ့မွာေလ။ သူတို႔က လူေတြကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ မဝင္ေရာက္ေအာင္ တားဆီးတဲ့ ခလုတ္တံသင္းေတြပဲ။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ေျပာသလိုေပါ့။ “ခမ္းနားသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈၿပီး တစ္ေန႔လုံး အာဂုံေဆာင္ေသာသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားမလည္ေပ။ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္ကို မသိႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔အားလုံးသည္ အသီးသီး ဘုရားသခင္ကို ဩဝါဒေပးရန္ အျမင့္တြင္ ရပ္တည္ၾကရင္း၊ အသုံးမက်ေသာသူ၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေအာင္လံကို သယ္ေဆာင္ေနသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို တမင္ ဆန႔္က်င္ၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းကို အခိုင္အမာဆိုလ်က္၊ ၎တို႔သည္ လူ႔အသားကိုစားၿပီး လူ႔အေသြးကို ေသာက္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာလူအားလုံးသည္ လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို ဝါးမ်ိဳသည့္ နတ္ဆိုးမ်ား၊ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခလွမ္းရန္ ႀကိဳးစားေနသူတို႔၏ လမ္းတြင္ တမင္သက္သက္ တားဆီးေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြေသာသူတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ေသာ ခလုတ္တံသင္းမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ ‘ေကာင္းမြန္သည့္ ဖြဲ႕စည္းမႈ’ ရွိပုံရၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ လူတို႔အား ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ လမ္းျပသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသာျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္သို႔ သိၾကမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ လူ႔ဝိညာဥ္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳရန္ ရည္မွန္းခ်က္တြင္ ႏွစ္ျမႇဳပ္ထားေသာ ရွင္သန္ေနသည့္ နတ္ဆိုးမ်ားျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔သိမည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာသူ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္) ဘုရားရဲ႕ ကြယ္ကာမႈအတြက္ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ဆင့္ခ်င္း ဦးေဆာင္လမ္းျပခဲ့တာ၊ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြကို ရိပ္စားမိဖို႔၊ သင္းအုပ္ေတြက သမၼာတရားကို မုန္းၿပီး ဘုရားကို ခုခံၾကပုံကို ျမင္ဖို႔၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေစခံနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ အက်ဥ္းသားဘဝကေန လုံးဝ လြတ္ေျမာက္ေစၿပီး၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ဆီ ျပန္လာခြင့္ေပးခဲ့တာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးက ဘုရားအေပၚ ေက်ဇူးတင္ရွိမႈနဲ႔ ျပည့္သြားခဲ့တယ္။ အခု ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈကို ေန႔တိုင္း ေမြ႕ေလ်ာ္ရတယ္၊ ဧဝံေဂလိကို ေဟာၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အတူ ဘုရားကို သက္ေသခံၿပီး၊ ေက်နပ္မိသလို ေပ်ာ္႐ႊင္ရပါတယ္။ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပဲ။