ခ်န္ရွီ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ေျပာသည္မွာ၊ “ဘုရားသခင္က ႐ိုးသားသူကို ႏွစ္သက္မွန္း သင္တို႔သိထားသင့္သည္။ ဘုရားသခင္၌ သစၥာရွိျခင္း၏ အႏွစ္သာရ ရွိသျဖင့္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အၿမဲ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ႏိုင္သည္။ ထို႔အျပင္ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားမွာ အမွားကင္းၿပီး သံသယ ရွိရန္မလိုေပ၊ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ သူ႔အေပၚ ပကတိ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္သူမ်ားကို ဘုရားသခင္က ႏွစ္သက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္းဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ထံ သင့္ႏွလုံးသားကို ေပးအပ္ျခင္း၊ အရာခပ္သိမ္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို သေဘာ႐ိုးအတိုင္း ဆက္ဆံျခင္း၊ အရာအားလုံးတြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပြင့္လင္းမႈရွိျခင္း၊ အမွန္တရားကို မည္သည့္အခါမွ် ကြယ္ဝွက္မထားျခင္း၊ မိမိအထက္မွ လူမ်ားႏွင့္ ေအာက္မွလူမ်ားကို လွည့္စားျခင္းကို မည္သည့္အခါမွ် မျပဳျခင္းႏွင့္၊ ဘုရားသခင္အား မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရ မျပဳျခင္းတို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အတိုခ်ဳံး၍ဆိုရလွ်င္ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈရွိျခင္း ဆိုသည္မွာ သင္၏ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ စကားမ်ားတြင္ စင္ၾကယ္ဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ျဖစ္ေစ၊ လူသားကိုျဖစ္ေစ မလွည့္စားျခင္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သတိေပးခ်က္ သုံးခ်က္) သခင္ေယရႈကလည္း ေျပာခဲ့သည္၊ “ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ သင္တို႔သည္ ေျပာင္းလဲ၍ သူငယ္ကဲ့သို႔မျဖစ္လွ်င္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ မေရာက္ရၾက။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၈:၃) ဘုရားသခင္က သစၥာႏွင့္ျပည့္စုံသည္၊ ႐ိုးသားျခင္းကို ႏွစ္သက္ၿပီး၊ လွည့္စားျခင္းကို ႐ြံရွာသည္။ ၿပီးလွ်င္ ႐ိုးသားသူမ်ားသာ ကယ္တင္ခံရၿပီး၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ ႐ိုးသားၾကဖို႔၊ လိမ္ညာလွည့္ျဖားတတ္သည့္ ကြၽန္မတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ေျဖရွင္းၾကဖို႔၊ ဘုရားသခင္က အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းဆိုထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ တကယ့္ဘဝ၌၊ ကြၽန္မ၏ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို တစ္ခုခုက ထိခိုက္လာသည္ႏွင့္၊ မလိမ္ညာ မလွည့္ျဖားဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္မႈ၊ ဘုရားသခင္၏ ႐ိုက္ႏွက္ဆုံးမမႈႏွင့္ ဆုံးမပဲ့ျပင္မႈမ်ားသာ မရွိပါက၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရခဲ့မည္ မဟုတ္ပါ။ လိမ္ညာမႈမ်ားကို ေက်ာခိုင္းၿပီး၊ ႐ိုးသားသူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့မိမည္ မဟုတ္ပါ။

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္မွာ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့ပါသည္။ တစ္ရက္မွာ ကြၽန္မ၏ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို တြဲဖက္အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား စည္းေဝးပြဲတစ္ခု တက္ဖို႔ ေျပာသည္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္သြားသည္။ ထိုကာလတစ္ဝိုက္ အသင္းေတာ္မွာ စည္းေဝးပြဲမ်ား၊ မိတ္သဟာယျပဳတာမ်ားကို ေန႔တိုင္းလုပ္ရင္း၊ ကြၽန္မ မည္မွ် အလုပ္ႀကိဳးစားထားေၾကာင္း၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ အမ်ားစုကလည္း သူတို႔၏အလုပ္မွာ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ေနေၾကာင္းတို႔ကို ကြၽန္မ ေတြးလိုက္မိသည္။ အခ်ိဳ႕အဖြဲ႕မ်ားက တိုးတက္မႈအမ်ားႀကီး ရေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤစည္းေဝးပြဲက ကြၽန္မကို လူသိေစမည့္ အခြင့္အေရးျဖစ္သည္ဟု ေသခ်ာေပါက္ ေတြးလိုက္သည္။ ကြၽန္မ မည္မွ် လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္၊ အျခားသူမ်ားထက္ ပိုေတာ္သည္ကို၊ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ တြဲဖက္အက်ိဳးေဆာင္မ်ား ျမင္ေအာင္ ျပႏိုင္မည္။ ပြဲကို ကြၽန္မ ေရာက္သြားေတာ့၊ အစ္မလ်ဴက ေသာကေရာက္သလို ပုံစံမ်ိဳးႏွင့္ မႈန္ကုပ္ကုပ္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၿပီးလွ်င္ သူမက သက္ျပင္းခ်ၿပီး “ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို နင္ ေရေလာင္း ေထာက္ပံ့ေနတာေတြ ဘယ္လိုလဲ။ ငါတို႔ေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ငါက သမၼာတရားရဲ႕စစ္မွန္မႈ မရွိတာပဲျဖစ္ရမယ္။ ငါ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ ကိစၥေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။” ဟု ေျပာသည္။ ကြၽန္မလည္း အသာေလး ၿပဳံးၿပီး၊ “ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္မွာေတာ့ ေရေလာင္းတဲ့အလုပ္က ဟိုးအရင္ကထက္ကို အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး ေအာင္ျမင္ေနတယ္။” ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေခါင္းေဆာင္က ဝင္လာၿပီး၊ အသင္းေတာ္မ်ားမွာ ေရေလာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားအေၾကာင္းကို စ၍ ေမးပါသည္။ ကြၽန္မ ထင္ေပၚဖို႔ အခြင့္အေရးဟုသာ ေတြးလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္း ထုတ္ျပလိုက္သည္။ အံ့ဩဖို႔ေကာင္းသည္မွာ၊ ေခါင္းေဆာင္က ေရေလာင္းသည့္အလုပ္မွာ ကြၽန္မတို႔ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို ေမးျခင္းမဟုတ္ပါ။ မည္သို႔အခက္အခဲမ်ား ေပၚေနသည္၊ ယင္းတို႔ကို သမၼာတရားႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး၊ မည္သို႔ေျဖရွင္းထားသည္၊ ၿပီးလွ်င္ မည္သို႔အခက္အခဲမ်ားကို မေျဖရွင္းႏိုင္ပါ စသည္တို႔ကို ေမးျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မလည္း ေၾကာက္လန႔္သြားသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကြၽန္မက အလုပ္ကို စီစဥ္ေပးျခင္းေလာက္သာ ျဖစ္သည္။ အေသးစိတ္မ်ားကို လုံးဝ မသိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ ေရေလာင္းျခင္းကို ကြၽန္မ မလုပ္ခဲ့ဖူးပါ။ ကြၽန္မလည္း ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ပါ။ ေခါင္းေဆာင္က ေမးလာပါက၊ ကြၽန္မ မည္သည့္အရာကို ေျပာရမည္နည္း။ အမွန္အတိုင္း ေျပာလိုက္ပါက၊ ကြၽန္မကို လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္ဟု ထင္သြားမလား။ ကြၽန္မ တာဝန္ယူထားသည့္အလုပ္က ေအာင္ျမင္ေနသည္ဟု အစ္မလ်ဴကို ခုနေလးတင္ ႂကြားေနခဲ့မိေသးသည္။ ကြၽန္မက အေသးစိတ္ မေျပာျပႏိုင္ပါက၊ ကြၽန္မကို ဘာမွမဟုတ္ဘဲ ႂကြားေျပာသည္ဟု သူမက ေျပာလာမလား။ မည္သို႔ လုပ္ရမည္နည္း။ ကြၽန္မလည္း ပို၍ပို၍ စိုးရိမ္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ၊ အစ္ကိုက်ိဳးက သူတို႔အသင္းေတာ္၏ ေရေလာင္းသည့္ အလုပ္မွာ သူတို႔ ႀကဳံခဲ့ရသည့္ ကိစၥမ်ား၊ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူမထံ၌ ေပၚခဲ့သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းမ်ားကို ေျပာျပသည္။ ၿပီးလွ်င္ ယင္းတို႔ကို ေျပလည္သြားေအာင္၊ သမၼာတရားကို သူမ မည္သို႔ ရွာေဖြခဲ့သည္ကို ရွင္းျပသည္။ သူမက ေတာ္ေတာ္ လက္ေတြ႕က်က်ႏွင့္ အေသးစိတ္သေဘာ ရွင္းျပေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မတို႔ကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔လမ္းတစ္ခု ျပေပးလိုက္သကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ သူမ၏မိတ္သဟာယကို နားေထာင္ၿပီး၊ ကြၽန္မလည္း တကယ္ကို ရွက္စိတ္ ျဖစ္မိသည္။ ကြၽန္မက ဘယ္အလုပ္မွ လက္ေတြ႕က်က် မလုပ္ခဲ့သည္ကို သိၿပီး၊ ေခါင္းလည္း ငိုက္စိုက္က်၊ မ်က္ႏွာမ်ားလည္း ထူပူကုန္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေျပာျပခိုင္းသည္။ ကြၽန္မရင္ထဲမွာ ေၾကာက္လန႔္သြားသည္။ မည္သည့္အရာကို ေျပာရမည္နည္း။ ကြၽန္မမွာ အေသးစိတ္ ေျပာစရာ တစ္ခုမွ် မရွိပါ။ အက်ဥ္းခ်ဳံး ေျပာလွ်င္လည္း၊ ကြၽန္မက အလုပ္ကို လက္ေတြ႕မလုပ္ခဲ့သည္ကို ေပၚသြားမည္။ အမွန္အတိုင္း ေျပာလိုက္ပါက၊ လူမ်ားက ကြၽန္မကို မည္သို႔ ထင္ကုန္ၾကမည္နည္း။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာ၍မျဖစ္ဟု ကြၽန္မ ျမင္မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက “ကြၽန္မအေျခအေနက အစ္ကိုက်ိဳးနဲ႔ အတူတူေလာက္ပါပဲ။ ထပ္ေျပာေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။” ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ေခါင္းေဆာင္က နားေထာင္ၿပီး မည္သည့္အရာမွ် မေျပာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၿပီး၊ စည္းေဝးပြဲကို စသည္။ ထိုစည္းေဝးပြဲမွာ ကြၽန္မက သူမ်ားထံမွ တစ္ခုခု ခိုးလိုက္မိသလို ခံစားရသည္။ ေတာ္ေတာ္ ေနမထိထိုင္မထိ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မ၏ အလုပ္ကို စစ္ေဆးျခင္း၊ ႀကီးၾကပ္ျခင္း လုပ္လာမည့္ေန႔ကို ေၾကာက္မိသည္။ ကြၽန္မ၏ လက္ေတြ႕အလုပ္က အစ္ကိုက်ိဳးလို မဟုတ္သည္ကို သိသြားမည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မကို လက္ေတြ႕မလုပ္ဘဲ၊ လိမ္ညာလွည့္ျဖားသည္ဟု တာဝန္မွ ထုတ္ပယ္ပစ္မည္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ ပူပန္စိတ္က ႀကီးလာသည္။ သို႔ရာတြင္ အမွန္ကိုေျပာဖို႔ သတၱိက မရွိေသးပါ။ ကြၽန္မလည္း “ဒီေန႔ ငါ့မ႐ိုးသားမႈကို ျပန္ေက်ေအာင္၊ အစ္ကိုက်ိဳး လုပ္တဲ့လမ္းစဥ္အတိုင္း ငါ လုံးဝ လုပ္ရမယ္။” ဟု တိတ္တိတ္ေလး ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

အသင္းေတာ္ကို ကြၽန္မ ျပန္ေရာက္ေတာ့၊ သင္းေထာက္မ်ား၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း ေတြ႕သည္။ ကိုယ္တိုင္ အေသးစိတ္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး၊ သူတို႔ကို ခ်က္ခ်င္း စလုပ္ခိုင္းသည္။ ၿပီးလွ်င္ ညီမလု၏အိမ္ကို စက္ဘီးႏွင့္ သြားသည္။ သူမကို အစ္ကိုက်ိဳး၏ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ ေျပာျပခဲ့သည္။ ေရေလာင္းေပးသည့္အလုပ္မွာ အျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကိုလည္း မွ်ေဝေပးဖို႔ ေျပာရသည္။ သုံးရက္ဟူသည့္အခ်ိန္က ထိုအတိုင္း ကုန္သြားသည္။ ကြၽန္မလည္း မိမိႀကိဳးစားျခင္းမ်ား၏ အသီးအပြင့္ကို ရိတ္သိမ္းဖို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ ေျပာျပသည့္အရာမ်ားကို ကြၽန္မ အံ့ဩသြားရသည္။ သူတို႔ ေရေလာင္းေပးသည့္တာဝန္မွာ ျပႆနာမ်ားစြာ ႀကဳံရၿပီး အခ်ိဳ႕အရာမ်ားကို သူတို႔ မေျဖရွင္းႏိုင္ၾကပါ။ အသစ္ေရာက္လာ သူမ်ားကလည္း အခ်ိန္မီ ေရေလာင္းမခံထားရေသာေၾကာင့္၊ သူတို႔က တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ဘာသာေရး သင္းအုပ္မ်ား၏ အလိမ္အညာမ်ား မိေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုလူမ်ားကလည္း ဝတ္ျပဳစည္းေဝးပြဲမ်ားကို ထပ္ၿပီး မလာရဲေတာ့ပါ၊ ကြၽန္မစိတ္မ်ား ခ်ာခ်ာလည္သြားသည္။ မည္သို႔မ်ား ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္သနည္း။ ကြၽန္မလည္း ညီမလု၏အိမ္ကို အေျပးအလႊား ျပန္သြားရသည္။ ကြၽန္မကို ျမင္ျမင္ခ်င္း၊ သူမကလည္း စိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ “ကြၽန္မတို႔ ေရေလာင္းေပးတဲ့အလုပ္က ဒီျပႆနာေတြကို အခု ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ။ ကြၽန္မေတာ့ မသိေတာ့ဘူး။” ဟု ေျပာသည္။ ကြၽန္မလည္း ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ့ပါ။ ကြၽန္မက သူမကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီး၊ သီးသန႔္ သင္ျပေပးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏မိတ္သဟာယမွာ ေတာ္ေတာ္ကို အေသးစိတ္ ရွင္းျပထားသည္။ သို႔ရာတြင္ သူမက နားမလည္ေသးပါ။ ထိုလူမ်ား မည္သည့္အရာမ်ား လြဲမွားေနသည္ကို ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္သည္။ ကြၽန္မက ေသခ်ာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မိတ္သဟာယျပဳထားေသာ္လည္း၊ သူတို႔က နားမလည္ၾကေသးပါ။ ကြၽန္မ၏အလုပ္က ေကာင္းမြန္စြာ မၿပီးစီးပါက၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို မည္သို႔ ထင္လာမည္နည္း။ ယင္းကို ေတြးၾကည့္ေလေလ၊ ပို၍ မခ်င့္မရဲႏွင့္ စိတ္ပ်က္မိေလေလ ျဖစ္သည္။ ထိုညကဆို အိပ္ရာထဲမွာ လူးလွိမ့္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပါ။ လုံးဝ ခြန္အား မရွိသလို ခံစားခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆုံး ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္ “ဘုရားသခင္၊ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွ မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္လမ္းၫႊန္မႈကို ကြၽန္မ မခံစားမိဘူး။ ကြၽန္မ အေမွာင္ထဲမွာ ေနေနရပါတယ္။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မက ကိုယ္ေတာ့္အလိုနဲ႔ ဆန႔္က်င္တာ တစ္ခုခုကို လုပ္မိၿပီး၊ ကိုယ္ေတာ့္မႏွစ္သက္ျခင္းနဲ႔ မုန္းတီးျခင္းကို ႏႈိးဆြသလို ျဖစ္ေနတာလား။ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ အေျခအေနကို နားလည္ႏိုင္ေအာင္၊ ကြၽန္မကို အသိဉာဏ္ ဖြင့္ေပးေတာ္မူပါ။” ဟု ဆုေတာင္းမိသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္ထံမွ ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္မိပါသည္၊ “သင္၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားသည္ ငါ့အတြက္ ရည္႐ြယ္၍ ဖန္တီးထားသေလာ။ သင္၏ စကားမ်ားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားအားလုံးသည္ ငါ၏ မ်က္ေမွာက္တြင္ ေျပာဆို၊ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သေလာ။ သင္၏ အေတြးမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအားလုံးကို ငါ ဆန္းစစ္၏။ အျပစ္ရွိသည္ဟု သင္မခံစားရသေလာ။ အျခားသူမ်ား ျမင္ေစရန္ သင္သည္ ဟန္ေဆာင္ထားၿပီး၊ သင္သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္ကန္သည္ဟု မွတ္ယူျခင္း ပုံပန္းတစ္ခုကို တည္ၿငိမ္စြာ ပုံဖမ္းထားသည္။ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ရန္ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္သည္။ သင္၏ဆိုးယုတ္ျခင္းကို ဖုံးကြယ္ရန္ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ ထိုဆိုးယုတ္ျခင္းကို အျခားတစ္စုံတစ္ဦးအေပၚ တြန္းပို႔ရန္ နည္းလမ္းမ်ားကိုပင္ အႀကံထုတ္ေလသည္။ သင္၏ ႏွလုံးသားတြင္ ေဖာက္ျပန္မႈသည္ ကိန္းဝပ္ေနေလတကား။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၁၃)) “အျခားသူမ်ား၏ေရွ႕တြင္ တစ္မ်ိဳး၊ ၎တို႔၏ ေနာက္ကြယ္၌ တစ္ဖုံ မျပဳမူေလႏွင့္။ ငါသည္ သင္ျပဳသမွ် အရာအားလုံးကို ရွင္းလင္းစြာျမင္ၿပီး၊ သင္သည္ အျခားသူမ်ားအား အ႐ူးလုပ္ေကာင္း လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ငါ့အား အ႐ူး လုပ္၍မရႏိုင္။ ငါသည္ အားလုံးကို ရွင္းလင္းစြာ ျမင္၏။ မည္သည့္အရာကိုမွ် ဖုံးကြယ္ရန္ သင့္အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္။ အရာအားလုံး ငါ့ လက္တြင္ ရွိ၏။ သင္၏ အေရးမပါေသာ ေသးငယ္သည့္ တြက္ခ်က္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းက သင့္အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ ျဖစ္ေပၚေစျခင္းေၾကာင့္ သင့္ကိုယ္သင္ အလြန္တရာ လိမၼာပါးနပ္သည္ဟု မထင္ေလႏွင့္။ ငါ သင့္ကို ေျပာသည္- လူသားသည္ အစီအစဥ္မ်ားစြာ၊ ေထာင္ခ်ီ သို႔မဟုတ္ ေသာင္းခ်ီျဖစ္ေစ၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ေကာင္း ႀကံစည္ႏိုင္ ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ဆုံး၌ ၎တို႔သည္ ငါ၏လက္ဖဝါးမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေပ။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ မဆိုထားႏွင့္၊ အရာခပ္သိမ္းႏွင့္ အရာဝတၳဳ အားလုံးသည္ ငါ့လက္မ်ား၏ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းခံရၾက၏။ ငါ့အား ေရွာင္ေျပးရန္ သို႔မဟုတ္ ပုန္းကြယ္ရန္ မႀကိဳးစားႏွင့္၊ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္ရန္ သို႔မဟုတ္ ဖုံးကြယ္ရန္ မႀကိဳးစားေလႏွင့္။ ငါ၏ဘုန္းအသေရ ရွိေသာ မ်က္ႏွာထား၊ ငါ၏အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ငါ၏ တရားစီရင္ျခင္းတို႔သည္ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖာ္ၿပီးျဖစ္သည္ကို သင္ မျမင္ေသးသည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ ငါ့အား ႐ိုးသားစစ္မွန္စြာ အလိုမရွိေသာသူ မည္သူမဆို၊ ငါသည္ ၎တို႔ကို သနားညႇာတာျခင္း မရွိဘဲ ခ်က္ခ်င္း တရားစီရင္မည္။ ငါ၏သနားျခင္းက႐ုဏာသည္ အဆုံးသတ္ၿပီျဖစ္၏။ ဘာမွ် မက်န္ႂကြင္းေတာ့ေပ။ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေသာသူ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ၊ သင္၏ အထိန္းအကြပ္မဲ့ၿပီး အဆင္အျခင္မဲ့ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၄၄)) ဤအပိုဒ္ကို ဖတ္ၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္မိသည္။ ကြၽန္မက သင္းေထာက္မ်ား၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳလိုက္၊ စည္းေဝးပြဲမ်ား လုပ္ေပးလိုက္ႏွင့္၊ အေလာတႀကီး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအရာမ်ားအားလုံးက မည္သည့္အတြက္ ျဖစ္သနည္း။ ကြၽန္မက ယင္းကို အသင္းေတာ္၏အလုပ္အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ အသက္တာမ်ားအတြက္ တကယ္ လုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသလား။ သူတို႔၏ လက္ေတြ႕ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ လုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသလား။ ထိုအခ်ိန္မွာ ယခင္တစ္ခါ စည္းေဝးပြဲမွာ ကြၽန္မ လိမ္ခဲ့မိသည္ကို စဥ္းစားမိသည္။ ေခါင္းေဆာင္က ေရေလာင္းေပးသည့္အလုပ္အေၾကာင္း ေမးသည့္အခါ၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ လက္ေတြ႕အလုပ္ မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္ထားမွန္း မိမိဘာသာ သိသည္။ သို႔ရာတြင္ မိမိကို အ႐ူးဟု မျမင္ေအာင္၊ မိမိအေၾကာင္းကို လူမ်ား မသိေအာင္၊ အထင္မေသးေအာင္၊ ကြၽန္မ လွည့္စားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ လိမ္ထားသည့္အရာမ်ားကို ေခါင္းေဆာင္ သိမသြားေအာင္၊ ကြၽန္မ၏အလုပ္တာဝန္ထဲက ယိုေပါက္မ်ားကို အေလာတႀကီး ျပန္ဖာခဲ့မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ နားလည္သြားသည္။ ကြၽန္မက မိမိ၏အလိမ္အညာ မေပၚေအာင္၊ အလုပ္ ႀကိဳးစားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ လက္ေတြ႕အလုပ္ကို မလုပ္ခဲ့ဘဲ၊ အမွန္တရားကို ဖုံးဖိဖို႔ႏွင့္၊ မိမိ၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ အလုပ္ႀကိဳးစားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ တကယ့္ အခက္အခဲမ်ားကို အမွန္တကယ္ နားလည္ရမည့္အစား၊ ၿပီးလွ်င္ သူတို႔ ကိစၥမ်ားကို သမၼာတရားႏွင့္ မိတ္သဟာယ ျပဳေပးၿပီး ေျဖရွင္းရမည့္အစား၊ အစ္ကိုက်ိဳး မိတ္သဟာယျပဳခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းကိုသာ ကြၽန္မက အသုံးခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက ထိုကဲ့သို႔ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ေမြးထားရင္း၊ မိမိ၏တာဝန္ကို အေရးမထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းက ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္ မည္သို႔မ်ား ကိုက္ညီႏိုင္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို အတြင္းက်က် ျမင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက သူ႔ကို ထိုကဲ့သို႔ လွည့္စားဖို႔၊ လိမ္ညာဖို႔၊ အ႐ူးလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည္ကို၊ မႏွစ္သက္ျခင္း မျဖစ္ဘဲ ေနပါ့မလား။ ကြၽန္မ လဲၿပိဳက်ခဲ့သည့္ အေမွာင္ထုက ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ႐ိုက္ႏွက္ဆုံးမၿပီး၊ ဆုံးမပဲ့ျပင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို နားလည္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အနည္းငယ္ ေၾကာက္သလို ခံစားရသည္။ ၿပီးလွ်င္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ႏွင့္၊ လာမည့္ စည္းေဝးပြဲမွာ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာမည္ဟု စဥ္းစားသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက မုသားအႀကီးႀကီး ေျပာခဲ့မိသည္ကို ေတြးရင္းႏွင့္၊ အနည္းငယ္ စိုးရိမ္မိေလသည္။ ကြၽန္မက ဝန္ခံလိုက္ပါက၊ အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မကို မည္သို႔ ထင္ၾကမည္နည္း။ ကြၽန္မကို ဉာဏ္မ်ားသည္ဟု ေျပာၾကမလား။

ထိုအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲက ေနာက္ထပ္က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ဖတ္မိပါသည္၊ “မုသားတစ္ခုကို သင္ေျပာေသာအခါ ထိုေနရာ၌ပင္ သင္ မ်က္ႏွာမပ်က္ရေသာ္လည္း၊ သင့္စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ သင္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ဂုဏ္သိကၡာထိခိုက္ခံရၿပီဟု သင္ခံစားၿပီး၊ သင္၏ အသိစိတ္က သင့္ကို မ႐ိုးသားဟု စြပ္စြဲလိမ့္မည္။ အတြင္းစိတ္ထဲတြင္ သင္သည္ သင့္ကိုယ္သင္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာၿပီး သင့္ကိုယ္သင္ အထင္ေသးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ‘ငါ ဘာေၾကာင့္ အလြန္ သနားစရာေကာင္းေအာင္ အသက္ရွင္ရတာလဲ။ အမွန္တရားကို ေျပာဖို႔ တကယ္ပဲ အလြန္ခက္သလား။ ငါ့ဂုဏ္သတင္းအတြက္နဲ႔ ဒီအလိမ္အညာေတြကို ေျပာရမလား။ ဘဝဟာ ငါ့အတြက္ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းရတာလဲ’ ဟု ေတြးမိလိမ့္မည္။ သင္သည္ ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းေသာ အသက္တာကို ေနထိုင္ရန္ မလိုအပ္ေသာ္လည္း သက္သာၿငိမ္းေအးျခင္းႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း၏ လမ္းေၾကာင္းကို သင္ မေ႐ြးခ်ယ္ရေသးေပ။ သင္၏ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ သင္၏ဝင့္ဝါျခင္းအား ထိန္းသိမ္းထားျခင္း လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို သင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာေၾကာင့္ သင့္အတြက္ ဘဝက အလြန္ၿငီးေငြ႕စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေလသည္။ လိမ္ညာျခင္းမွ သင္မည္သည့္ ဂုဏ္သတင္း ရရွိသနည္း။ နာမည္ဂုဏ္သတင္းသည့္ အႏွစ္မဲ့ေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး တကယ္ကို တစ္ျပားမွ်မတန္ေပ။ လိမ္ညာျခင္းအားျဖင့္၊ သင္၏ သမာဓိႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို သင္ ေရာင္းစားေပသည္။ ဤအလိမ္အညာမ်ားက သင္၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ဆုံးရႈံးေစၿပီး ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သမာဓိမရွိ ျဖစ္ေစသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤအရာကို ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိသကဲ့သို႔ ယင္းကို သူ မုန္းတီးစက္ဆုပ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသည္ အက်ိဳးရွိသေလာ။ ဤလမ္းေၾကာင္းသည္ မွန္ကန္သေလာ။ ယင္းသည္ မမွန္ကန္သည့္အျပင္ ယင္းကို လိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းအားျဖင့္ သင္သည္ အလင္းတြင္ အသက္ရွင္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ အလင္းတြင္ အသက္ရွင္မေနသည့္အခါ၊ သင္ ေျခကုန္လက္ပန္းက်သည္။ သင္သည္ အဓိပၸာယ္မရွိေသာ အရာကို ေျပာဖို႔ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားေနကာ၊ သင့္ကိုယ္သင္ ဆင္းရဲဒုကၡ မ်ားစြာ ခံစားေစရင္း၊ ေနာက္ဆုံး၌ သင္က၊ ‘အလိမ္အညာမ်ားကို ကြၽန္ုပ္ ေနာက္ထပ္ မည္သို႔မွ် မေျပာရ။ ကြၽန္ုပ္ ႏႈတ္ဆိတ္ၿမဲႏႈတ္ဆိတ္ကာ စကားအနည္းငယ္သာ ေျပာမည္’ဟု ေတြးသည္အထိ အၿမဲလိမ္ညာၿပီး အလိမ္အညာမ်ားကို ယုတၱိရွိပုံရေအာင္ ဖန္တီးဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည္။ သို႔ေသာ္ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မထိန္းႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ သင္၏ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ သိကၡာကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကို သင္မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္သျဖင့္ ၎တို႔ကို အလိမ္အညာမ်ားႏွင့္သာ သင္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ေတာ့သည္။ သင္သည္ ဤအရာမ်ားကို ဖက္တြယ္ထားရန္ မုသားမ်ားကို အသုံးျပဳႏိုင္သည္ဟု သင္ထင္ျမင္ေသာ္လည္း အမွန္မွာမူ သင္အသုံးမျပဳႏိုင္ေပ။ သင္၏တည္ၾကည္မႈႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းရာတြင္ သင္၏မုသားစကားမ်ားက မေအာင္ျမင္သည့္အျပင္ ပို၍အေရးႀကီးသည္က သမၼာတရားကို က်င့္ေဆာင္ရန္အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ကို သင္ဆုံးရႈံးၿပီ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္ သင္၏ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ေစကာမူ သမၼာတရားကို သင္ဆုံးရႈံးသြားၿပီ ျဖစ္သည္၊ ယင္းကို လက္ေတြ႕က်င့္သုံးရန္ အခြင့္အလမ္းအျပင္ ႐ိုးသားေသာလူျဖစ္ရမည့္ အခြင့္အေရးကိုလည္း သင္ ဆုံးရႈံးသြားၿပီျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားထဲတြင္ အႀကီးမားဆုံးျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “႐ိုသားျခင္းအားျဖင့္သာ စစ္မွန္ေသာ လူသားပုံသဏၭာန္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္သည္”) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ စကားလုံးတိုင္းက ရင္ထဲကို တန္းခနဲ ဝင္ပါသည္။ ကြၽန္မက မုသားေျပာၿပီး၊ မိမိနာမည္ကို ဆက္ထိန္းခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ အနည္းငယ္ေလးမွ မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထိုအစား မိမိ လုပ္ခဲ့မိသည့္အရာကို အၿမဲ ေသာကျဖစ္ရင္း၊ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ကြၽန္မ စကားေျပာပါက၊ လူမ်ားႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္း မဆုံခ်င္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ လွည့္စားတတ္သည္ကို ျမင္သြားၿပီး၊ ကြၽန္မကို မယုံၾကည္ၾကေတာ့မည္ကို ေၾကာက္သည္။ ကြၽန္မ၏ အလိမ္အညာကို ဖုံးဖိဖို႔၊ ယုံၾကည္စရာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔၊ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံကို သုံးခဲ့သည္။ ခက္ခဲပင္ပန္းသည့္ ရွင္သန္ေနထိုင္ပုံ ျဖစ္ပါသည္။ မည္သို႔ သက္သာရာကိုမွ် ရွာမရခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက လိမ္ညာလွည့္ျဖားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းသည့္၊ သိကၡာမရွိသည့္ ပုံစံႏွင့္ ရွင္သန္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ ဆက္ၿပီး မဖုံးဖိခ်င္ေတာ့သည့္ အခ်ိန္က်မွ၊ ဘုရားသခင္ထံမွ ဝန္ခံေနာင္တရဖို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕သည့္အခါ၊ မိမိ၏ဇာတိပကတိကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး၊ ရင္ဖြင့္ေတာ့မည္ဟုလည္း ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ ၾကာေတာ့၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ႏွင့္အတူ စည္းေဝးပြဲတစ္ခု တက္ဖို႔၊ ေရာက္လာသည္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို အခြင့္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟု႔ ခံစားမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မရဲ႕အလိမ္အညာနဲ႔ လွည့္ျဖားမႈကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကို စိတ္ပိုင္းျဖတ္မႈ ေပးေတာ္မူပါ။” ဟု ဆုေတာင္းပါသည္။ စည္းေဝးပြဲကို ေရာက္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မ သိရသည့္အရာမွာ၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲမွ၊ အလုပ္အတြက္ တြဲဖက္တစ္ေယာက္ ေ႐ြးဖို႔ လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မစိတ္ထဲမွာက လြန္ဆြဲေနၿပီျဖစ္သည္။ ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲမွာ၊ ကြၽန္မ၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားက အျခားသူမ်ားထက္ သာသလို ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔က ကြၽန္မကို ေ႐ြးဖို႔သင့္ေတာ္သည့္လူဟု ျမင္ေနၿပီးသား ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက အမွန္ကို ေျပာၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ အလိမ္အညာကို ထုတ္ေျပာပါက၊ ကြၽန္မကို အထင္ေသး သြားၾကမလား။ သူတို႔က ကြၽန္မကို ဉာဏ္မ်ားလြန္းသည္ဟု ထင္ၿပီး၊ မေ႐ြးေတာ့ဘဲ ထားၾကမလား။ အျခားတစ္ေယာက္သာ အေ႐ြးခံလိုက္ရပါက၊ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာကို မည္သို႔မ်ား ထပ္ျပႏိုင္ေတာ့မည္နည္း။ ကြၽန္မ ထုတ္ေျပာ၍မျဖစ္သည္ကို တြက္မိသည္။ အေတြးထဲနစ္ၿပီး ေခါင္းငုံ႔ထားမိခ်ိန္မွာ၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မ၏ လတ္တေလာ အေျခအေနကို မွ်ေဝေပးဖို႔ ေျပာလာသည္။ ကြၽန္မလည္း စကားမ်ား ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ႏွင့္ “ကြၽန္မအေျခအေနက ေကာင္းပါတယ္။ အခက္အခဲေတြ ႀကဳံရင္လည္း၊ အဲဒါေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းၿပီး၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိပါတယ္။” ဟု ေဖာ့ေျပာမိသည္၊ ဤအရာကို ေျပာၿပီး၊ ရွက္ဖို႔ေကာင္းသည့္အရာတစ္ခု လုပ္လိုက္မိသလို ခံစားရသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းမ်ား ျပည့္လာသည္။ ေခြၽးပါ ျပန္လာသည္။ ကြၽန္မက ေခြၽးမ်ားသာ သုတ္ေနသည္ကို ျမင္သည့္အခါ၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေရေႏြးပူပူတစ္ခြက္ ေပးသည္။ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မကို အေအးမိေနျခင္း ရွိမရွိ ၾကင္ၾကင္နာနာႏွင့္ ေမးသည္။ ကြၽန္မက “ဘာျဖစ္မွန္း မသိပါဘူး။ စိတ္ထဲမွာ မၿငိမ္သလိုျဖစ္ၿပီး၊ ေခြၽးေတြက ထိန္းမရဘူးျဖစ္ေနတာပါ။” ဟု ေျပာလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သိသည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ ထပ္လိမ္ညာမိၿပီး၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ ျဖစ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မလည္း ဘုရားသခင္ထံ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ေခါင္းမာမာနဲ႔ ျငင္းရင္း၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ လိမ္ညာမိပါၿပီ။ ကြၽန္မက မာေရေက်ာေရႏိုင္လြန္းပါတယ္၊ ပုန္ကန္လြန္းပါတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္၊ လမ္းျပေပးေတာ္မူပါ။” ဟု တိတ္တိတ္ေလး ဆုေတာင္းမိပါသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ အစ္မလ်ဴက ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ဆိုၾကဖို႔ အႀကံျပဳသည္။ “႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္းဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ထံ သင့္ႏွလုံးသားကို ေပးအပ္ျခင္း၊ အရာခပ္သိမ္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို သေဘာ႐ိုးအတိုင္း ဆက္ဆံျခင္း၊ အရာအားလုံးတြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပြင့္လင္းမႈရွိျခင္း၊ အမွန္တရားကို မည္သည့္အခါမွ် ကြယ္ဝွက္မထားျခင္း၊ မိမိအထက္မွ လူမ်ားႏွင့္ ေအာက္မွလူမ်ားကို လွည့္စားျခင္းကို မည္သည့္အခါမွ် မျပဳျခင္းႏွင့္၊ ဘုရားသခင္အား မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရ မျပဳျခင္းတို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အတိုခ်ဳံး၍ဆိုရလွ်င္ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈရွိျခင္း ဆိုသည္မွာ သင္၏ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ စကားမ်ားတြင္ စင္ၾကယ္ဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ျဖစ္ေစ၊ လူသားကိုျဖစ္ေစ မလွည့္စားျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင့္စကားမ်ားက ဆင္ေျခမ်ား၊ အဖိုးမတန္ေသာ က်ိဳးေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနမည္ ဆိုပါက၊ သင္သည္ သမၼာတရား လက္ေတြ႕က်င့္သုံး ရမည္ကို အလြန္တရာကို စက္ဆုပ္ေသာသူတစ္ဦး သာျဖစ္သည္ဟု ငါဆို၏။ အကယ္၍ သင္ထံတြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိစၥမ်ားစြာ ရွိသျဖင့္ သင္သည္ ေဝမွ်ရန္ ဝန္ေလးေနပါက၊ သင္သည္ အလင္း၏ လမ္းကို ရွာေဖြဖို႔ အျခားသူမ်ားေရွ႕တြင္ သင္၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို- သင္၏ အခက္အခဲမ်ားကို- ခ်ခင္းျပရန္ အျပင္းအထန္ ျငင္းဆန္ေနပါက- သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္းကို အလြယ္တကူ မရရွိႏိုင္ေသာသူ၊ အေမွာင္ထုထဲမွ လြယ္ကူစြာ မထြက္ႏိုင္သူ ျဖစ္သည္ဟုငါဆို၏။ သမၼာတရား၏ လမ္းခရီးကိုရွာေဖြျခင္းသည္ သင့္ကို ေကာင္းစြာ သေဘာက် ေက်နပ္ေစသည္ဆိုပါက၊ သင္သည္ အလင္းထဲ၌ အစဥ္အၿမဲ ေနထိုင္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ “႐ိုးေသာသူတို႔အား ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူ၏”) ဤဓမၼသီခ်င္းကို ဆိုေနရင္းႏွင့္၊ ကြၽန္မလည္း စိတ္ဆင္းရဲမိသည့္အျပင္၊ ရွက္လည္း ရွက္မိသည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ မည္သို႔ လိမ္ညာလွည့္ျဖားမိခဲ့သည္ကို ရင္ဖြင့္ခ်င္သည့္အတြက္၊ စည္းေဝးပြဲမတိုင္မီ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့ေသးသည္။ သို႔ရာတြင္ ေခါင္းေဆာင္က သူႏွင့္အတူ အလုပ္လုပ္ဖို႔ လူတစ္ေယာက္ကို ေ႐ြးမည္ကို သိရသည့္အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မက မည္သည့္အရာကိုမွ် ထုတ္မေျပာခ်င္ေတာ့ပါ။ ကြၽန္မက လက္ေတြ႕အလုပ္မ်ား မလုပ္ခဲ့ပါ၊ လိမ္ပင္ လိမ္ခဲ့သည္ကို ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အက်ိဳးေဆာင္မ်ား သိသြားျခင္း၊ ကြၽန္မကို ဉာဏ္မ်ားလြန္းသည္၊ အလုပ္ေနရာအတြက္ မေ႐ြးခ်ယ္ေတာ့ပါဟု ေျပာလာျခင္းတို႔ကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္ပါက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္မည့္အခြင့္အေရးကို ဆုံးရႈံးရမည္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက မ႐ိုးသားလြန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က အရာခပ္သိမ္းကို ျမင္ပါသည္။ ကြၽန္မက အျခားသူမ်ားကို အ႐ူးလုပ္လို႔ ရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို လုပ္လို႔ရပါ့မလား။ ဤစကားလုံးက တကယ္ကို ျမင္သာပါသည္၊ “အကယ္၍ သင္ထံတြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိစၥမ်ားစြာ ရွိသျဖင့္ သင္သည္ ေဝမွ်ရန္ ဝန္ေလးေနပါက၊ သင္သည္ အလင္း၏ လမ္းကို ရွာေဖြဖို႔ အျခားသူမ်ားေရွ႕တြင္ သင္၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို- သင္၏ အခက္အခဲမ်ားကို- ခ်ခင္းျပရန္ အျပင္းအထန္ ျငင္းဆန္ေနပါက- သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္းကို အလြယ္တကူ မရရွိႏိုင္ေသာသူ၊ အေမွာင္ထုထဲမွ လြယ္ကူစြာ မထြက္ႏိုင္သူ ျဖစ္သည္ဟုငါဆို၏။” ကြၽန္မအတြက္က ပို၍ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ ေျပာထားသလို၊ ကိုယ့္လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိစၥမ်ားစြာ အမ်ားႀကီးကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ ဝန္ေလးေနသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါလား။ ေရေလာင္းေပးသည့္အလုပ္၏ အေသးစိတ္ ကိစၥမ်ားကို ကြၽန္မ မသိသည္မွာ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ေခါင္းေဆာင္က ထိုအေၾကာင္းကို ေမးသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက မ႐ိုးမသားႏွင့္၊ သိသိႀကီး လိမ္ညာထားခဲ့သည္။ အသင္းေတာ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း၊ အလုပ္တာဝန္မွာ ကြၽန္မ၏ ယိုယြင္းမႈႏွင့္ အမွားမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖို႔၊ အျခားသူမ်ားအေပၚ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မရွိခဲ့ပါ။ ထိုအစား၊ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ပုံစံမ်ိဳးႏွင့္၊ ကြၽန္မ၏အလိမ္အညာမ်ားကို ဖုံးဖိၿပီး ဆက္ထိန္းထားဖို႔သာ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ယင္းက မိမိအလုပ္တာဝန္ကို လုပ္ေနျခင္း ဟုတ္ပါသလား။ အဲဒါမ်ားအားလုံးက မိမိနာမည္ႏွင့္ ဂုဏ္ကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္သာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို အ႐ူးလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ လူမ်ားကို လွည့္စားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္လည္း ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပီး၊ ဤရာထူးအသစ္ကို ရဖို႔၊ ဘုရားသခင္ကိုေရာ လူကိုပါ လိမ္လည္ရင္း၊ မိမိ၏ကတိကို အရွက္မရွိ ျပန္ဖ်က္မိသည္။ ကြၽန္မက အႀကိမ္ႀကိမ္ လိမ္ညာလွည့္ျဖားေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေနာက္ေတာ့မွ ဘုရားသခင္၏ ဤစကားမ်ားက စိတ္ထဲကို ေရာက္လာသည္၊ “သင္၏စကားမွာ ဟုတ္သည္ကို အဟုတ္၊ မဟုတ္သည္ကို မဟုတ္ ျဖစ္ေစေလာ့။ ဤထက္လြန္ေသာ စကားသည္ မေကာင္းေသာအရာႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေပ၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၅:၃၇) “သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ အဘတည္းဟူေသာ မာရ္နတ္မွ ဆင္းသက္ၾက၏။ သင္တို႔အဘ၏ အလိုသို႔လည္း လိုက္တတ္ၾက၏။ မာရ္နတ္သည္ ေရွးဦးစြာမွစ၍ လူအသက္ကို သတ္ေသာသူ ျဖစ္၏။ သူ၌ သစၥာတရား မရွိေသာေၾကာင့္၊ သစၥာတရား၌ မတည္မေန။ သူသည္ မုသားစကားကို ေျပာေသာအခါ၊ မိမိပကတိအတိုင္း ေျပာ၏။ မုသားစကား၌ က်င္လည္ေသာသူျဖစ္၏။ မုသား၏ အဘလည္း ျဖစ္၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၈:၄၄) ဘုရားသခင္က ႐ိုးသားသူမ်ားကို ႏွစ္သက္မွန္း၊ ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို လွည့္စားဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း၊ ကြၽန္မက လိမ္ညာမိလိုက္၊ ျပန္ဖုံးဖိလိုက္ႏွင့္ ထပ္တလဲလဲ ျဖစ္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက စာတန္ႏွင့္ မည္သည့္အရာမ်ား ကြာျခားေသးသနည္း။ ကြၽန္မမွာ မွန္ကန္သည့္ လူ႔သဘာဝဆိုသည္မွာ အနည္းငယ္ေလးပင္ ရွိခဲ့ပါသလလား။ ကြၽန္မသာ ေနာင္တမရဘဲ မေျပာင္းလဲပါက၊ စာတန္လို အဆုံးသတ္မ်ိဳးက ကြၽန္မအတြက္ က်ိန္းေသသည္ကို သိလိုက္သည္။ ဤအေတြးႏွင့္ ကြၽန္မ ေၾကာက္သြားသည္။ သို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ထံမွ ဆုေတာင္းၿပီး၊ မိမိဂုဏ္သိကၡာကို အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပစ္ဖို႔ သတၱိကို ေမြးယူလိုက္သည္။ ကြၽန္မ လိမ္ညာေနျခင္း၊ ဖုံးဖိေနျခင္းအျပင္၊ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းၿပီး ေကာက္က်စ္သည့္ ကြၽန္မ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကိုပါ၊ တစ္ခုမက်န္ေအာင္ အေသးစိတ္ ထုတ္ေျပာလိုက္ပါသည္။ ကြၽန္မ လုံးလုံး ဝန္ခံၿပီးသြားသည့္အခါမွာ၊ ဝန္ထုပ္ႀကီးတစ္ခု ေပါ့သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ႐ုတ္တရက္ ပို၍ ၿငိမ္းေအးသြားသလို ခံစားရသည္။ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ လြတ္လပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသြားသည္။

ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မကို အထင္အျမင္ ေသးျခင္း မရွိၾကပါ။ ေခါင္းေဆာင္က ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မအတြက္ပင္ ဖတ္ျပလိုက္သည္။ “လူတို႔သည္ လိမ္လည္လွည့္ျဖားမႈတြင္ ပါဝင္ေသာအခါ ဤအရာမွ မည္သည့္ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ား အစျပဳသနည္း။ သူတို႔သည္ မည္သည့္စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးကို ထုတ္ေဖာ္သနည္း။ ဤကဲ့သို႔ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးကို အဘယ့္ေၾကာင့္ သူတို႔ ေဖာ္ျပႏိုင္ရသနည္း။ ယင္း၏ အရင္းအျမစ္က အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ လူတို႔က သူတို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားသည္ အျခားအရာ အားလုံးထက္ ပို၍အေရးႀကီးသည္ဟု ရႈျမင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ မိမိကိုယ္က်ိဳးအတြက္ လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္း၌ ပါဝင္ၾကၿပီး ဤနည္းျဖင့္ သူတို႔၏ လိမ္လည္လွည့္ျဖားေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားက ထုတ္ေဖာ္ျပလာသည္။ ဤျပႆနာကို မည္သို႔ ေျဖရွင္းသင့္သနည္း။ ပထမဦးစြာ သင္သည္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ရမည္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔အား ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ေစျခင္းမွာ ျပဳလုပ္ရန္ အခက္ခဲဆုံးေသာ အရာျဖစ္သည္။ လူအမ်ားစုက အက်ိဳးအျမတ္မွလြဲ၍ မည္သည့္အရာကိုမွ် မရွာေဖြၾကေပ။ လူတို႔၏ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားသည္ သူတို႔၏ဘဝျဖစ္ၿပီး ထိုအရာမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ေစျခင္းသည္ သူတို႔၏အသက္မ်ားကို စြန္႔လႊတ္ရန္ အတင္းအက်ပ္ ေစခိုင္းျခင္း သေဘာသက္ေရာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင့္ ဘာလုပ္သင့္သနည္း။ သင္သည္ သင္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည့္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားအား စြန္႔လႊတ္ရန္၊ ေက်ာခိုင္းရန္၊ ၎တို႔ကို စြန္႔လႊတ္ျခင္း၏ နာက်င္မႈကို ခံႏိုင္ဖို႔ရန္ သင္ယူရမည္။ သင္သည္ ဤနာက်င္မႈကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီး သင္၏အက်ိဳးအျမတ္အနည္းငယ္ကို စြန္႔လႊတ္ ၿပီးေသာအခါ သင္သည္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာရၿပီး အနည္းငယ္ လြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဤနည္းအားျဖင့္ သင္၏ဇာတိပကတိကို သင္ ေအာင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ‘ငါ လိမ္ညာလွည့္ျဖားခဲ့တယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ ဘုရားသခင္ ငါ့ကို အျပစ္ဒဏ္မေပးဘူး၊ အဲဒီေတာ့ လူေတြငါ့ကို ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ။ ငါဘာမွ မစြန္႔လႊတ္ဘူးကြာ’ ဟုဆိုကာ သင္သည္ သင့္အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို တြယ္ဖက္ထားၿပီး ၎တို႔ကို လက္လႊတ္ရန္ ပ်က္ကြက္ပါက၊ သင္သည္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မစြန္႔လႊတ္ေသာအခါ အျခားမည္သူကမွ် မည္သည့္ဆုံးရႈံးမႈမွ် မခံစားရေပ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဆုံးရႈံးသြားရသူမွာ သင္ကိုယ္တိုင္ပင္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္၏ကိုယ္တိုင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သတိျပဳမိေသာအခါ၊ အမွန္အားျဖင့္ ဤသည္မွာ သင့္အတြက္ ဝင္ေရာက္ရန္၊ တိုးတက္ရန္ႏွင့္ ေျပာင္းလဲရန္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္လာေရာက္ၿပီး သူ၏စိစစ္ျခင္း၊ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို လက္ခံရန္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဤသည္မွာ ကယ္တင္ျခင္းကိုရရွိရန္ သင့္အတြက္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကိုရွာေဖြျခင္းအား သင္လက္ေလွ်ာ့လိုက္ပါက ယင္းသည္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိရန္ႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို လက္ခံရန္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခုကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္ျခင္း သေဘာသက္ေရာက္သည္။ သင္သည္ သမၼာတရားကို မလိုခ်င္ဘဲ၊ အက်ိဳးအျမတ္ကို လိုခ်င္ပါက၊ အက်ိဳးအျမတ္သည္ သင္ေ႐ြးခ်ယ္သည့္အရာျဖစ္ၿပီး၊ အဆုံး၌ သင္သည္ သမၼာတရားကို စြန႔္ပစ္ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ အက်ိဳးအျမတ္သည္သာ သင္ရရွိမည့္ အရာျဖစ္သည္။ ငါ့ကိုေျပာေလာ့- ဤသည္မွာ ဆုံးရႈံးမႈေလာ၊ အျမတ္အစြန္းေလာ။ အက်ိဳးအျမတ္သည္ ထာဝရ တည္တံ့ျခင္း မရွိေပ။ ဂုဏ္ျဒပ္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေလးစားမႈ၊ ေငြေၾကး၊ မည္သည့္အရာဝတၱဳမဆို- ယင္းတို႔အားလုံးသည္ ယာယီသာ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ဤလိုအပ္ခ်က္ကို ေခ်မႈန္းၿပီးျဖစ္ကာ၊ သမၼာတရား၏ ဤရႈေထာင့္ကို ရရွိၿပီး ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိသည့္အခါ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္၌ တန္ဖိုးရွိသူတစ္ဦး ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ လူမ်ား ရရွိသည့္ သမၼာတရားသည္ ထာဝရျဖစ္သည္။ စာတန္သည္ ဤသမၼာတရားမ်ားကို ၎တို႔ထံမွ မယူေဆာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မည္သူမွ်လည္း မယူေဆာင္ႏိုင္ေပ။ သင္သည္ သင္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး သင္ရရွိသည့္အရာသည္ သမၼာတရားႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါက၊ ဤရလဒ္မ်ားသည္ သင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္။ သင္သည္ ယင္းတို႔ကို သင္ဘဘာသာ ရရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ လူတို႔က သမၼာတရားကိုက်င့္သုံးရန္ ေ႐ြးခ်ယ္ပါက သူတို႔၏ ကိုယ္က်ိဳးမ်ားကို သူတို႔ဆုံးရႈံးၿပီးေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ ထာဝရအသက္ကို သူတို႔ရရွိေနၾကသည္။ ထိုသူတို႔မွာ အေတာ္ဆုံးေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ သမၼာတရားကို အဆုံးရႈံးခံလ်က္ အက်ိဳးရရွိေနပါက သူတို႔ဆုံးရႈံးေသာအရာမွာ အသက္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသူတို႔မွာ အညံ့ဖ်င္းဆုံးေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ကိုယ္က်ိဳးမ်ား သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားဟူ၍ အဆုံးစြန္အေနျဖင့္ လူတစ္ဦးေ႐ြးခ်ယ္မည့္အရာအတြက္မူ ဤသည္မွာ အျခားအရာမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ လူတစ္ဦးကို အထုတ္ေဖာ္ဆုံးအရာ ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာသူတို႔က သမၼာတရားကို ေ႐ြးခ်ယ္ၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ နာခံရန္ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး သူ႔ေနာက္ကို လိုက္ၾကလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သူတို႔က မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို စြန္႔ပစ္ၾကရန္ သာ၍လိုလားသည္။ သူတို႔ မည္မွ်ပင္ ဒုကၡခံရမည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ေက်နပ္ေစဖို႔ သက္ေသရပ္တည္ရန္ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားၾကသည္။ ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို က်င့္သုံးျခင္းႏွင့္ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္း၏ အေျခခံလမ္းခရီးပင္ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူတစ္ေယာက္၏စိတ္သေဘာထားကိုသိျခင္းသည္ ၎ေျပာင္းလဲျခင္း၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္၏”) ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားရေတာ့၊ ကြၽန္မ၏စိတ္ႏွလုံးက ၾကည္လင္သြားသည္။ အဓိကအားျဖင့္ ကြၽန္မက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို အမ်ားႀကီး ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ၿပီး လွည့္စားတတ္သည့္ သဘာဝတစ္ခု ရွိခဲ့သည့္အတြက္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ လိမ္ညာလွည့္ျဖားမိခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္သည္။ ကြၽန္မက ကေလးဘဝကတည္းက၊ စာတန္၏ ပညာေပးျခင္းမ်ား၊ ဝါဒသြတ္သြင္းျခင္းမ်ားကို ခံခဲ့ရေတာ့၊ ဥပမာ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏၊” “သစ္တစ္ပင္သည္ အေခါက္အတြက္ အသက္ရွင္သကဲ့သို႔ လူတစ္ဦးသည္ သူ၏မ်က္ႏွာအတြက္ အသက္ရွင္၏၊” “အႀကိမ္တစ္ေသာင္း ႐ြတ္ဆိုေသာ မုသားတစ္ခုသည္ အမွန္တရားျဖစ္လာ၏၊” “မုသားမေျပာဘဲ ဘာကိုမွ် ရယူေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္၊” “မေျပာမီ ႀကိဳစဥ္းစားပါ၊ ထို႔ေနာက္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေျပာဆိုပါ၊” တို႔ကဲ့သို႔ သူ႔၏ အဆိပ္အေတာက္မ်ားစြာကို စိတ္ထဲ စြဲေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို စာတန္အေတြးအေခၚမ်ားက ကြၽန္မ၏ဘဝရပ္တည္ေရး စည္းမ်ဥ္းမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ ေနထိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ပို၍ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ လာသည္။ လွည့္ျဖားတတ္၊ အေယာင္ေဆာင္တတ္လာသည္။ မိမိအက်ိဳးအတြက္သာ စဥ္းစားခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ ေရာက္သည့္အထိ၊ မလိမ္ညာ မလွည့္ျဖားဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ။ လိမ္ညာၿပီးသည့္ေနာက္မွာ အျပစ္ရွိသည္ဟု ခံစားမိၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္ထံမွာ ေနာင္တရၿပီး၊ အျခားလူမ်ားကို အမွန္အတိုင္း ေျပာျပလိုျခင္း ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ အရွက္ကြဲမွာ ေလွာင္ေျပာင္ခံရမည္ကို ေၾကာက္သည့္စိတ္ႏွင့္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆက္ၿပီး ဖုံးဖိေနခဲ့မိသည္။ ဆက္ၿပီး အေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့မိသည္။ မိမိ၏ လွည့္စားတတ္သည့္ အျပဳအမူႏွင့္ ေကာက္က်စ္သည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို အမွန္အတိုင္း ထုတ္ေျပာခ်င္စိတ္ မရွိခဲ့ပါ။ အထူးသျဖင့္ အမွန္ကို ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္၊ လူမ်ားက ကြၽန္မကို အရွိအတိုင္း ျမင္သြားလိမ့္မည္၊ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးၾကေတာမည္ မဟုတ္ဟု ေတြးရင္းႏွင့္၊ မိမိမ်က္ႏွာကို ခြာခ်ဖို႔၊ ႐ိုးသားဖို႔ သတၱိက ကြၽန္မမွာ မရွိခဲ့ပါ။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ႐ိုးသားရျခင္းႏွင့္ စာပါက၊ အေမွာင္ထဲ စိတ္ဆင္းရဲမႈမ်ားထဲမွာ ႐ုန္းကန္ေနရသည္ကို ပို၍ ႀကိဳက္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက စာတန္ေၾကာင့္ မည္မွ် ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ပ်က္စီးေနၿပီျဖစ္သည္ကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္ကသာ ကြၽန္မကို ထိုကဲ့သို႔ ေဖာ္ထုတ္မျပခဲ့ပါက၊ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္မႈမ်ားသာ မရွိခဲ့ပါက၊ ကြၽန္မ၏သဘာဝက မည္မွ် ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသည္ကို၊ ကြၽန္မ လုံးဝ ျမင္ခဲ့မိမည္ မဟုတ္ပါ။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ မိမိပကတိအမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပဖို႔၊ စိတ္ခြန္အားရခဲ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မကို ကာကြယ္ေနျခင္းႏွင့္ ကယ္တင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ကို၊ ထိုေတာ့မွ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္မိသည္။ သမၼာတရားကို အားထုတ္ျခင္း၊ ႐ိုးသားမႈကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားက မည္မွ် အေရးႀကီးမွန္းလည္း ခံစားမိခဲ့သည္။

အမွန္အတိုင္း ေျပာတတ္ေအာင္၊ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ကိုသာ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ အနည္းငယ္ေလာက္ၾကာေတာ့၊ စည္းေဝးပြဲမ်ားမွာ ကြၽန္မတို႔ႏွင့္အတူ ပါခဲ့သည့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က တစ္ခါတစ္ရံ မာနေထာင္လႊားၿပီး၊ သူမကိုယ္သူမ အမွန္ထင္တတ္ျခင္း၊ အျခားသူမ်ား အႀကံျပဳသည္ကို လြယ္လြယ္ႏွင့္ လက္မခံျခင္းကို ကြၽန္မ ေတြ႕မိသည္။ ကြၽန္မလည္း သူမကို ထိုအေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္ေလး ထုတ္ေျပာခ်င္မိသည္။ သို႔ရာတြင္ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မက “သူက ငါ ေျပာတာ လက္ခံရင္ေတာ့၊ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ ေကာင္းတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လက္မခံဘူးဆိုရင္၊ သူ ငါ့ကို ဘယ္လိုထင္မွာလဲ။” ဟု စဥ္းစားသည္။ ကြၽန္မလည္း ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔သာ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ တစ္ရက္ေတာ့ သူမက ကြၽန္မကို “ညီမ၊ တို႔အခ်င္းခ်င္း သိလာတာ အခုဆို ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ အစ္မဆီမွာ ျပႆနာတစ္ခုခုရွိေနတာ ျမင္တယ္ဆိုရင္၊ အစ္မကို ေျပာပါ။ အစ္မအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္တာေပါ့။” ဟု ေမးသည္။ ကြၽန္မလည္း သူမကို ၾကည့္ၿပီး၊ “ကြၽန္မေတာ့ ဘာမွမျမင္ပါဘူး။ အစ္မက အားလုံးေကာင္းတယ္။” ဟု ေျပာမိလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းက လွည့္စားသလို ျဖစ္သြားမည္ကို၊ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သည္။ သို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းၿပီး၊ ကိုယ္ေတာ့္စိစစ္မႈကို လက္ခံခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေအာင္ အားတင္းလိုက္သည္။ ကြၽန္မ ဆက္၍ လိမ္ညာ လွည့္ျဖားၿပီး ဘုရားသခင္ မႏွစ္သက္ေအာင္လုပ္ေန၍ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ သို႔ႏွင့္ ကြၽန္မလည္း သူမ၏ျပႆနာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပလိုက္သည္။ သူမက နားေထာင္ပါသည္။ ၿပီးလွ်င္ ေခါင္းကို ဆတ္ခနဲ ညိတ္ၿပီး “ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။ ညီမသာ မေျပာျပဘူးဆိုရင္၊ ဒါကို အစ္မ လုံးဝ သေဘာေပါက္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။ အစ္မအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ဆင္ျခင္ၿပီး၊ ဒါကို တကယ္ နားလည္ဖို႔လိုတယ္။” ဟု ျပန္ေျပာသည္။ သူမက လက္ခံႏိုင္သည္ကို ျမင္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ဝမ္းသာသြားသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္းဆိုသည့္ မယုံႏိုင္စရာ အရသာမ်ိဳးကို ကြၽန္မ ခံစားလိုက္ရသည္။ ၿပီးလွ်င္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရျခင္း၊ ႐ိုးသားသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရျခင္း မည္မွ် ေကာင္းမြန္သည္ကို၊ တကယ္ကို ေတြ႕ႀကဳံလိုက္ရပါသည္။