လီက်စ္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ဒီႏွစ္ ဧၿပီလ တစ္ညေနမွာ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ႐ုတ္တရက္ေျပာတယ္။ ယုံၾကည္လာတာ ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ရွိတဲ့ အသက္ႀကီးတဲ့ သင္းအုပ္ဆရာတစ္ေယာက္က ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို စုံစမ္းခ်င္တယ္တဲ့။ အဲဒါ ေကာင္ဂ်ာ႐ြာက သင္းအုပ္ဆရာေဆာင္ေပါ့။ ကြၽန္မက သူ႔ဆီသြားၿပီး သက္ေသခံရမယ္ေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္က ေျပာတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာေဆာင္က ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွ တရားေဟာခဲ့တယ္။ သူ႔ယုံၾကည္မႈအတြက္ စီစီပီက ေထာင္က်တဲ့အခါမွာေတာင္ ဘုရားကို မစြန႔္လႊတ္ခဲ့ဘူး။ သူက သခင့္ကို တကယ္ယုံၾကည္တယ္ တဲ့။ ဒါေတြအားလုံးကို ကြၽန္မ ၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ ဧဝံေဂလိျဖန႔္ေဝေနတုန္းမွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ သင္းအုပ္ဆရာေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြအမ်ားႀကီးကို ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။ အမ်ားစုက က်မ္းစာထဲက စကားေတြနဲ႔ ဘာသာေရးအယူအဆေတြကို ဖက္တြယ္ထားတယ္။ ဘုရားအသံကို မွတ္မိဖို႔၊ သမၼာတရားကို လက္ခံဖို႔က သူတို႔အတြက္ ခက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဝင္ေငြကို ေတာ္ေတာ္တန္ဖိုးထားတာ။ လူတခ်ိဳ႕က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ၾကားၿပီး ဒါေတြက သမၼာတရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ အသိအမွတ္ျပဳတယ္။ ဒါေပမဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္မခံဘူး။ ဒီအသက္ႀကီးႀကီး သင္းအုပ္ဆရာက သမၼာတရားကို တကယ္လက္ခံႏိုင္ပါ့မလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူက သူမ်ားေတြလိုပဲ သူ႔ရဲ႕ ဘာသာေရးအယူအဆေတြကို ေခါင္းမာမာနဲ႔ ဖက္တြယ္မွာလားေပါ့။ ကြၽန္မလည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာ။ ကြၽန္မက တျခားတာဝန္တစ္ခုမွာ သုံးေလးႏွစ္ေလာက္ရွိေနတာ။ ဧဝံေဂလိမျဖန႔္တာ နည္းနည္းၾကာၿပီ။ အခုက်ေတာ့ က်မ္းစာအသိပညာနဲ႔ ဘာသာေရးအယူအဆေတြအမ်ားႀကီးရွိတဲ့ ဒီအသက္ႀကီးတဲ့ သင္းအုပ္ဆရာကို ႐ုတ္တရက္ ရင္ဆိုင္ရမယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ဘဲ သူ႔ဘာသာေရးအယူအဆေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ကြၽန္မတာဝန္မွာ က်ရႈံးသြားမွာလားေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြးမိတယ္။ “တစ္စုံတစ္ရာကို ပကတိမ်က္စိျဖင့္ မျမင္ႏိုင္သည့္အခါ လူတို႔၏ယုံၾကည္ျခင္း လိုအပ္ၿပီး သင္၏ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားကို သင္လက္မလႊတ္ႏိုင္သည့္အခါ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္း လိုအပ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းမႈမရွိသည့္အခါ သင့္အား ေတာင္းဆိုေသာအရာမွာ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိရန္ႏွင့္ ခိုင္ခံ့ေသာရပ္တည္ခ်က္ရွိၿပီး သက္ေသရပ္တည္ရန္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းသို႔ ေရာက္မည့္သူမ်ားသည္ စစ္ေဆးျခင္းကို ခံၾကရမည္) “သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဤအေျခခံသေဘာတရားအားျဖင့္ အမႈျပဳ၏- လူတို႔၏ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ ၎တို႔ တက္ႂကြစြာ ဆုေတာင္းျခင္း၊ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ထံသို႔ တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ျခင္း တို႔မွတစ္ဆင့္၊ ရလဒ္မ်ားကို ရရွိႏိုင္ၿပီး ၎တို႔သည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစျခင္းခံရကာ အလင္းေပးျခင္း ခံရႏိုင္ေပသည္။ ယင္းမွာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က တစ္ဖက္သတ္ လုပ္ေဆာင္သည္ သို႔မဟုတ္ လူသားက တစ္ဖက္သတ္ လုပ္ေဆာင္သည္ မဟုတ္ေပ။ ႏွစ္ဦးလုံးသည္ မရွိမျဖစ္ျဖစ္ၿပီး၊ လူတို႔က ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေလေလ၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ စံခ်ိန္စံႏႈန္းမ်ားကို ရရွိရန္ အားထုတ္ေလေလ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က သာ၍ ႀကီးမားေလေလ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လက္ေတြ႕အရွိတရားကို သိရွိပုံ) ဟုတ္တယ္။ ဒီ ဧဝံေဂလိလက္ခံဖို႔ အလားအလာရွိတဲ့သူကို ေတြ႕ဆုံရတာက ဘုရားရဲ႕ အစီအစဥ္ပဲ။ အရင္က ကြၽန္မက သင္းအုပ္ဆရာေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြနဲ႔ ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝတဲ့ေနရာမွာ က်ရႈံးခဲ့ေပမဲ့ သူတို႔အားလုံးကို ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ တံဆိပ္ကပ္လို႔မရဘူး။ ဘုရားအေပၚမွာ ယုံၾကည္ျခင္းရွိရမယ္။ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ၿပီး တကယ္ အဖိုးအခေပးဆပ္ရမယ္။ ဘုရားရဲ႕သိုးေတြက ဘုရားအသံကို ၾကားပါတယ္။ သူက သမၼာတရားကို ေတာင့္တသေ႐ြ႕၊ လမ္းမွန္ကို စုံစမ္းခ်င္စိတ္ရွိသေ႐ြ႕ သူ႔ကို ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအအမႈေတာ္ကို သက္ေသခံဖို႔က ကြၽန္မတာဝန္ပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရးေရးေလးပဲရွိရင္ေတာင္ ကြၽန္မ လက္ေလွ်ာ့လို႔မျဖစ္ဘူး။ ကြၽန္မတာဝန္က ဘုရားကို အမွီျပဳၿပီး ခ်စ္ျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္းနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ပဲ။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္မမွာ အေႂကြးေတြ၊ ေနာင္တေတြရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒီအေတြးေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္းရွိသြားတယ္။

ဆရာေဆာင္ကို ကြၽန္မ ျမင္ေတာ့ သခင္ျပန္ႂကြလာျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔အေတြးအျမင္ကို ေမးလိုက္တယ္။ သူက ေလးေလးနက္နက္ေျပာတယ္။ “အရင္ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္တုန္းက တခ်ိဳ႕လူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို သုံးေလးခါေလာက္ ဧဝံေဂလိေဟာတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္၊ သမၼာတရားကိုေဖာ္ျပၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လို႔ သက္ေသခံၾကတယ္။ သူတို႔ကေျပာတယ္။ သမၼာက်မ္းစာက ဘုရားရဲ႕ အရင္က ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္၊ အခု သခင္ေယရႈျပန္ႂကြလာခဲ့ၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြကို ေဖာ္ျပခဲ့တယ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြကို ဖတ္ၿပီး ဒါေတြကို တကယ္လက္ခံမွသာ သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ႏိုင္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရမယ္တဲ့။ ဒါကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ဘူး။ ေပါလုက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခဲ့တယ္။ ‘ထိုက်မ္းစာရွိသမွ်သည္ ဘုရားသခင္ မႈတ္သြင္းေတာ္မူေသာ အားျဖင့္ျဖစ္၍’ (တိေမာေသ ဩဝါဒစာ ဒုတိယေစာင္ ၃:၁၆) တဲ့။ ဒါက က်မ္းစာဟာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖစ္တယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ က်မ္းရင္းျဖစ္တယ္။ ျငင္းလို႔မရဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးက ၿပီးဆုံးသြားမယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က က်န္ရွိေနမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယုံၾကည္သူေတြက က်မ္းစာကို တစ္ခ်ိန္လုံးဖတ္ၿပီး လိုက္နာရမယ္။ သူတို႔ မွားေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္ၿပီး သူတို႔ မိတ္သဟာယကို မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး” တဲ့။ ကြၽန္မ သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ “ဆရာေဆာင္၊ ဆရာက ဘာေၾကာင့္ဒီလိုထင္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာသာေရးေလာကက လူအမ်ားစုက ေပါလုေျပာတာကို အေျခခံၿပီးေတာ့ က်မ္းစာထဲက စကားေတြအားလုံးက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြလို႔ ဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေဖာ္ျပခ်က္က အမွန္တရားနဲ႔ တကယ္ကိုက္ညီရဲ႕လား။” ေပါ့။ ဆရာေဆာင္က ျပန္ေျပာတယ္။ “ကိုက္ညီတာေပါ့။” တဲ့။ ကြၽန္မက ေျပာလိုက္တယ္။ “က်မ္းစာတစ္ခုလုံးက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တိက်တဲ့အေျဖကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဟိုးအရင္ကတည္းက ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အခုဖတ္ၾကည့္မလား” ေပါ့။ သူက ေလးနက္ေနတဲ့ပုံစံရွိၿပီး တြန႔္ဆုတ္ေနၿပီးမွ ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဒီမွာေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဖတ္လိုက္တာေကာင္းပါတယ္” တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ျပလိုက္တယ္။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ယေန႔ေခတ္တြင္ လူတို႔က သမၼာက်မ္းစာသည္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္သည္လည္း သမၼာက်မ္းစာ ျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာထဲမွ စကားလုံးမ်ားသည္သာ ဘုရားသခင္ေျပာၾကားခဲ့သည့္ စကားလုံးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ထိုစကားလုံးမ်ားအားလုံးကို ဘုရားသခင္ ေျပာခဲ့သည္ဟုလည္း ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၾကသည့္ သူမ်ားသည္ ဓမၼေဟာင္းႏွင့္ ဓမၼသစ္က်မ္းမ်ားထဲက က်မ္းေပါင္း ေျခာက္ဆယ့္ေျခာက္က်မ္းကို လူမ်ားက ေရးခဲ့ၾကေသာ္လည္း ထိုက်မ္းအားလုံးကို ဘုရားသခင္က မႈတ္သြင္းေတာ္မူျခင္းအားျဖင့္ ေပးအပ္ခဲ့ၿပီး သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ မွတ္တမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟုပင္လွ်င္ ယူဆၾကသည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔၏ မွားယြင္းေသာ သေဘာေပါက္နားလည္မႈျဖစ္ၿပီး အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ လုံးဝ ကိုက္ညီျခင္း မရွိၾကပါ။ အမွန္တြင္ အနာဂတၱိက်မ္းမ်ားမွအပ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲမွ က်မ္းအမ်ားစုသည္ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ဓမၼသစ္က်မ္းထဲမွ ၾသဝါဒစာအခ်ိဳ႕သည္ လူတို႔၏ ဘဝအေတြ႕အႀကဳံမ်ားမွ လာျခင္းျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕မွာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမူေၾကာင့္ လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေပါလု၏ စာမ်ားသည္ လူတစ္ဦး၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီး ၎တို႔ အားလုံးသည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာေသာ ရလဒ္ ျဖစ္ကာ အသင္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေရးခဲ့ေသာ စာမ်ားျဖစ္ၿပီး အသင္းေတာ္မွ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ႏႈိးေဆာ္အားေပးေသာ စကားမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုစကားမ်ားသည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က ေျပာေသာစကားမ်ား မဟုတ္ပါ— ေပါလုသည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ ကိုယ္စား မေျပာႏိုင္သကဲ့သို႔ သူသည္ ေယာဟန္ ရႈျမင္ခဲ့ရေသာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားကို ျမင္ခဲ့ဖို႔ရန္ေဝးစြ၊ ပေရာဖက္တစ္ဦးပင္ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ေပါလုေရးခဲ့ေသာ ၾသဝါဒစာမ်ားသည္ ဧဖက္ၿမိဳ႕၊ ေကာရိႏ္သဳၿမိဳ႕၊ ဂလာတိျပည္ႏွင့္ အျခားေသာ အသင္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေရးေသာစာမ်ား ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဓမၼသစ္က်မ္းထဲရွိ ေပါလု၏ ၾသဝါဒစာမ်ားသည္ အသင္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေပါလုေရးခဲ့ေသာ ၾသဝါဒစာမ်ားသာျဖစ္ၿပီး သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ေစ့ေဆာ္ခ်က္မ်ားလည္း မဟုတ္သကဲ့သို႔ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ားလည္း မဟုတ္ေပ။ သူအလုပ္လုပ္ေနစဥ္ ကာလ၌ အသင္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေရးသားေပးခဲ့ေသာ ႏႈိးေဆာ္သည့္ စကားမ်ား၊ ႏွစ္သိမ့္အားေပးသည့္ စကားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ထိုအခ်ိန္က ေပါလု၏ လုပ္ေဆာင္မႈ အမ်ားအျပားကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္ မွတ္တမ္းလည္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ထိုအခ်ိန္က အသင္းေတာ္မ်ား၏ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားသည္ သူ၏ အႀကံေပးခ်က္မ်ားကို လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး သခင္ေယရႈ၏ ေနာင္တတရားလမ္းခရီးကို လိုက္နာၾကဖို႔အလို႔ငွာ သခင္၌ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား အားလုံးအတြက္ ေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၃)) “သမၼာက်မ္းစာထဲရွိသည့္ အရာတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ ေျပာခဲ့သည့္ စကားလုံးမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း မဟုတ္ပါ။ သမၼာက်မ္းစာသည္ ဘုရားသခင္၏ ယခင္အမႈ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္အေၾကာင္းကို ေရးမွတ္ထားျခင္းသာျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔အနက္ တစ္ပိုင္းမွာ ပေရာဖက္မ်ား၏ အနာဂတၱိ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို ေရးထားသည့္ မွတ္တမ္းျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္တစ္ပိုင္းမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္၌ ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳခဲ့သည့္ လူမ်ားက အေတြ႕အႀကဳံမ်ားႏွင့္ အသိပညာတို႔ကို ေရးထားျခင္းျဖစ္သည္။ လူ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားသည္ လူ၏ အယူအဆမ်ား၊ အသိပညာမ်ားႏွင့္ စြန္းထင္းေနၾကပါသည္၊ ယင္းကို ေရွာင္ရွား၍ မရႏိုင္ပါ။ သမၼာက်မ္းစာ၏ က်မ္းအမ်ားအျပားသည္ လူ၏ ခံယူခ်က္မ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲ သို႔မဟုတ္ အယူစြဲျဖင့္ ဘက္လိုက္ၿပီး ရႈျမင္သည့္ လူ၏သေဘာမ်ား၊ လူ၏ အဓိပၸာယ္မရွိသည့္ သေဘာေပါက္နားလည္မႈမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ မွန္ပါသည္၊ စကားလုံးအမ်ားစုသည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈႏွင့္ အလင္းေပးမႈ၏ ရလဒ္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔သည္ မွန္ကန္သည့္ သိနားလည္မႈမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရား၏ လုံးဝတိက်ေသာ ထုတ္ေဖာျပျခင္းမ်ားျဖစ္သည္ဟု ေျပာ၍ မရႏိုင္ေသးပါ။ အခ်ိဳ႕ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ ၎တို႔၏ အျမင္မ်ားသည္ ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကဳံမွ လာေသာအသိ သို႔မဟုတ္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈသာ ျဖစ္သည္။ ပေရာဖက္မ်ား၏ အနာဂတၱိေဟာၾကားခ်က္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ ၫႊန္ၾကားေပးခဲ့ေသာ အရာမ်ား ျဖစ္သည္။ ေဟရွာယ၊ ဒံေယလ၊ ဧဇရ၊ ေယရမိႏွင့္ ေယဇေက်လတို႔၏ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္မ်ားသည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မွလာေပသည္၊ ဤလူတို႔သည္ ျမင္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ပေရာဖက္ျပဳသည့္ ဝိညာဥ္ကို ရရွိထားၾကကာ သူတို႔အားလုံးသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပေရာဖက္မ်ား ျဖစ္သည္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ အတြင္း၌ ေယေဟာဝါ၏ ႏႈိးေဆာ္မႈကို ရရွိခဲ့ၾကေသာ ဤသူတို႔သည္ ေယေဟာဝါက တိုက္႐ိုက္ ၫႊန္ၾကားသည့္ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ အမ်ားအျပားကို ေဟာခဲ့ၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၃))

ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ေနတုန္းမွာ ဆရာေဆာင္က အာ႐ုံစိုက္ၿပီးနားေထာင္တယ္။ တစ္ခါတေလမွာ ေခါင္းညိတ္တယ္။ ဖတ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အရမ္းရွင္းပါတယ္။ က်မ္းစာက အရင္က ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ႏွစ္ဆင့္ကိုပဲ မွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္နဲ႔ သခင္ေယရႈရဲ႕ စကားေတြ ပေရာဖက္ေတြက ေျပာတဲ့ ဘုရားရဲ႕စကားေတြကလြဲၿပီး က်န္တာေတြက သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြနဲ႔ လူသားရဲ႕ အေတြ႕အအႀကဳံေတြပဲ။ က်မ္းစာမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တင္မကဘူး။ လူနဲ႔ စာတန္ရဲ႕ စကားေတြလည္း ပါတယ္။ ဒါေတြကို ကြၽန္မတို႔ ခြဲျခားသိရမယ္။ ေရာေထြးလို႔မရဘူး။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွာ ေဟရွာယ၊ ဧလိယ၊ ေယဇေက်လတို႔လိုမ်ိဳး ပေရာဖက္ေတြရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားသလိုမ်ိဳးေပါ့။ သူတို႔စကားေတြေရွ႕မွာ ‘ေယေဟာဝါက ဤသို႔ေျပာသည္’၊ ‘ေယေဟာဝါက ေျပာသည္’ ဆိုတာမ်ိဳးကို အၿမဲတမ္းေျပာတယ္။ သူတို႔က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို တိုက္႐ိုက္သယ္ေဆာင္ေပးေနတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဩဝါဒစာေတြက လူသား အေတြ႕အႀကဳံ၊ လူသားက မွတ္တမ္းတင္ထားတာေတြပဲ။ ေပါလုရဲ႕စကားလိုမ်ိဳး အသင္းေတာ္မ်ားထံသို႔ စာေတြက သူ႔ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔နားလည္မႈေတြပဲ။ အဲဒီတုန္းက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေပါလုရဲ႕စာေတြကို ရတဲ့အခါ ‘ေပါလုဆီက စာတစ္ေစာင္လာတယ္’လို႔ ေျပာတယ္။ ‘ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ေရာက္ၿပီ’လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာဘူးမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ဩဝါဒစာေတြကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။ က်မ္းစာထဲက လူနဲ႔ စာတန္ရဲ႕ စကားေတြကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြလို႔ ေျပာတာက ဒါ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူးလား။ ဒါဆို က်မ္းစာတစ္ခုလုံးကို ဘုရားသခင္က မႈတ္သြင္းတယ္၊ အားလုံးက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ယုံၾကည္မႈက အေျခခံက်က်ကို မမွန္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။”

ကြၽန္မ ေျပာၿပီးသြားေတာ့ သူက အံ့ဩမွင္သက္သြားတယ္။ သူက စိတ္လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔ ေျပာတယ္။ “ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သီအိုလိုဂ်ီဆရာက ေျပာျပတာကို မွတ္မိေသးတယ္။ က်မ္းစာထဲက အကုန္လုံးက ဘုရားသခင္က မႈတ္သြင္းထားတာ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ပဲ တဲ့။ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုပဲ ေျပာခဲ့ၾကတာ။ ေပါလုက ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွားႏိုင္ပါ့မလား” တဲ့။ သူက ဒီလိုေမးတာကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ ရင္တုန္သြားတယ္။ သူက တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေခါင္းညိတ္ေနတာကို ေတြ႕ၿပီး သူ နားလည္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္ထားတာ။ ဒါေပမဲ့ သူက လုံးဝ နားမလည္ဘူး။ သင္းအုပ္ဆရာေဆာင္က အဲဒီတျခားဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြလိုပဲလား။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို နားမလည္ႏိုင္ဘူးလား။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ဒီသင္းအုပ္ဆရာႀကီးက ဘာသာေရးအယူအဆေတြကို ဆယ္စုႏွစ္ေတြၾကာေအာင္ ဖက္တြယ္ထားတာ။ ဒါေတြကို အလြယ္တကူနဲ႔ ေဘးဖယ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ငါ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမယ္” ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မက ေျပာတယ္။ “အခုေလာေလာဆယ္ ေပါလုက မွန္သလား၊ မွားသလားဆိုတာကို မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ဦး။ အခ်က္အလက္ေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၾကတာေပါ့။ ဆရာေဆာင္ က်မ္းစာကို ဘယ္လိုဖြဲ႕စည္းထားတယ္ဆိုတာ ဆရာသိမွာေပါ့။ ေပါလုက ၂ တိေမာေသကို သခင္ ျပန္ႂကြၿပီးေနာက္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေနမွ ေရးတာလဲ” ေပါ့။ သူက ေႏွးမေနဘဲ ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီးမွ လို႔ေျပာတယ္။ “ၿပီးေတာ့ သခင္ျပန္ႂကြၿပီးေနာက္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေနမွ ဓမၼသစ္က်မ္းကို ေရးခဲ့တာလဲ။” ႏွစ္သုံးရာေက်ာ္ၾကာၿပီးမွလို႔ သူက ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက ေျပာတယ္။ “အခု စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ ေပါလုက ၂ တိေမာေသကို ေရးေတာ့ ဓမၼသစ္က်မ္းရွိေနၿပီလား။” လန႔္ၿပီးေတာ့ သူကေျပာတယ္။ “မရွိေသးဘူး” တဲ့။ ကြၽန္မက ဆက္ေျပာတယ္။ “မရွိဘူးဆိုရင္ ‘ထိုက်မ္းစာရွိသမွ်သည္ ဘုရားသခင္ မႈတ္သြင္းေတာ္မူေသာ အားျဖင့္ျဖစ္၍’ ဆိုတဲ့ ေပါလုစကားေတြက ဓမၼသစ္က်မ္းေရာပါသလား” ေပါ့။ သူ မ်က္လုံးေတြက က်ယ္သြားၿပီး ေျပာတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ၿပီ။ ေပါလုရဲ႕စကားေတြက ဓမၼသစ္က်မ္းမပါႏိုင္ဘူး။ သခင့္ေက်းဇူးပဲ။ အရင္က ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ မစဥ္းစားခဲ့တာလဲ။ ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ က်မ္းစာရွိသမွ်က ဘုရားသခင္ မႈတ္သြင္းၿပီးေတာ့ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြျဖစ္တယ္လို အၿမဲတမ္း ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး ဒါကို ေနရာတကာမွာ ေဟာခဲ့တယ္။ ဒီေဖာ္ျပခ်က္ရဲ႕ အမွန္တရားကို တစ္ခါမွ ေမးခြန္းမထုတ္ခဲ့ဘူး။ ဒီမိတ္သဟာယကေန ကြၽန္ေတာ္ အခုနားလည္သြားၿပီ။ က်မ္းစာမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ ပါတာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆယ္စုႏွစ္ေတြၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အယူအဆေတြကို ျပန္ျပင္ရမယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ” တဲ့။ သင္းအုပ္ဆရာေဆာင္ရဲ႕ အယူအဆ ေျပလည္သြားတာကို ေတြ႕ရေတာ့ သူ႔ကို ဧဝံေဂလိေဟာရတာကို ကြၽန္မ ပိုၿပီး ယုံၾကည္မႈရွိလာတယ္။

အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ သူနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သူ႔ရဲ႕တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ဖို႔ လူ႔ဇာတိခံၿပီး သမၼာတရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သန္းခ်ီၿပီး ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ က်မ္းစာရဲ႕ နက္နဲမႈေတြကို ဖြင့္ျပ႐ုံတင္မကဘဲ သူ႔ရဲ႕ ႏွစ္ ၆၀၀၀ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြကိုလည္း ဖြင့္ျပတယ္။ သူ႔အမႈေတာ္ရဲ႕ အဆင့္သုံးဆင့္၊ သူ႔ရဲ႕ အမည္နာမေတြနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းရဲ႕ နက္နဲမႈေတြလိုမ်ိဳးေပါ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က စာတန္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ လူသားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈရဲ႕ အမွန္တရား၊ ဘုရားအေပၚ အာခံတဲ့ လူရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ဖြင့္ျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရဖို႔အတြက္ လမ္းကိုလည္း ကြၽန္မတို႔အတြက္ ၫႊန္ျပခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ေဖာ္ျပတဲ့ ဒီသမၼာတရားေတြက အသင္းေတာ္ေတြအတြက္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ စကားေတြျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကိုေပးတဲ့ ထာဝရအသက္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကယ္တင္ခံရၿပီး ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ကိုဝင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းလည္းျဖစ္တယ္” ေပါ့။ သူက လက္ခံတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အမ်ိဳးသမီးအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အယူအဆေတြ ရွိေနတုန္းပဲ။ သူက ကြၽန္မကို ေျပာတယ္။ “ညီမ ကြၽန္ေတာ္ အခု အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း၊ သန႔္စင္ျခင္းအမႈကို လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ေယရႈက အမ်ိဳးသမီးအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံတာကို ညီမ ဘယ္လို သက္ေသခံႏိုင္တာလဲ။ အရင္တစ္ေခါက္က သူႂကြလာတုန္းက သူက အမ်ိဳးသားပဲ။ ၿပီးေတာ့ က်မ္းစာက သူ႔ကို ‘သားေတာ္’အျဖစ္ ခဏခဏ ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ သူ ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ အမ်ိဳးသားျဖစ္ရမယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္တာလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ မယုံႏိုင္စရာပဲ။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ့္ကို နည္းနည္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးႏိုင္မလား” တဲ့။ ကြၽန္မက ေျပာတယ္။ “ႏွစ္ေထာင္ခ်ီတဲ့အထိ ယုံၾကည္သူေတြအားလုံးက ထင္ၾကတယ္။ သခင္ေယရႈက ေယာက္်ားအျဖစ္ ႂကြလာေတာ့ ေယာက္်ားအေနနဲ႔ ေသခ်ာပါက္ ျပန္ႂကြလာမယ္။ မိန္းမအေနနဲ႔ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒါကို လက္ခံဖို႔ အခက္အခဲျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခုအေပၚမွာ လူေတြက အယူအဆေတြရွိေလေလ၊ ရွာေတြ႕ဖို႔အတြက္ အမွန္တရားေတြရွိေလေလပဲဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ နားလည္ရမယ္။ က်မ္းစာထဲမွာ သခင္ေယရႈျပန္ႂကြလာတာကို ပေရာဖက္ျပဳတဲ့အခါမွာ ‘လူသား’၊ ‘လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတံ့’၊ ‘လူသားႂကြလာသတည္း’၊ ‘လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌’ ဆိုၿပီး အၿမဲတမ္း ေျပာတယ္။ ဒီ ‘လူသား’ဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ။ ဒါကို ေျပာတဲ့အခါမွာ လူသားကေန ေမြးတဲ့သူ၊ သာမန္လူ႔သဘာဝရွိသူကို ဆိုလိုတာပါ။ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစေပါ့။ ဒါဆို ဒီ ‘လူသား’ဆိုတဲ့ စကားကို သခင္ေယရႈက ဘာလို႔ ထပ္ခါထပ္ခါ အသားေပးေျပာခဲ့တာလဲ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္က ထင္ရွားၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ လူသားအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံ ျပန္ႂကြလာမယ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ကို ေျပာေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူသားက အမ်ိဳးသားျဖစ္မလား၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္မလားဆိုတာကို သခင္က လုံးဝ မေျပာခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ လူေတြက ဘယ္လိုလုပ္ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ႏိုင္တာလဲ။ ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းႀကီး ၁၊ အငယ္ ၂၇ ကို အားလုံးသိၾကတယ္။ ‘ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပုံသ႑ာန္ႏွင့္အညီ လူကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္၏ ပုံသ႑ာန္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္။’ ဒီမွာ အစအဦးမွာ ဘုရားသခင္က သူ႔ပုံရိပ္နဲ႔အညီ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမကို ဖန္ဆင္းတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ ျမင္ႏိုင္တယ္။ ဘုရားသခင္ကို ေယာက္်ားလို႔ ကြၽန္မတို႔ သတ္မွတ္ရင္ ဘုရားသခင္က သူ႔ပုံရိပ္နဲ႔အညီ မိန္းမကိုလည္း ဖန္ဆင္းတာကို ဘယ္လိုရွင္းျပႏိုင္မလဲ။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြကို အေျခခံၿပီး ဘုရားကို ေဘာင္ခတ္လို႔ မရပါဘူး” ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာေဆာင္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္နည္းနည္း ဖတ္ျပလိုက္တယ္။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈအဆင့္အသီးသီးတို႔၌ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ လက္ေတြ႕က်ေသာ အဓိပၸာယ္ရွိသည္။ ထိုစဥ္အခ်ိန္က ေယရႈႂကြလာခဲ့ေသာအခါ၊ သူသည္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ပုံစံျဖင့္ လာခဲ့ၿပီး၊ ယခုတစ္ႀကိမ္ ဘုရားသခင္ ႂကြလာေသာအခါမူ သူ၏ပုံစံသည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဤအရာမွ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးလုံးကို ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္းသည္ သူ၏အမႈ၌ အသုံးျပဳႏိုင္သည္ကို သင္ျမင္ႏိုင္သည္၊ ထို႔ျပင္ သူ႔ထံတြင္ က်ားမခြဲျခားျခင္း မရွိေပ။ သူ၏ဝိညာဥ္ေတာ္ ႂကြလာသည့္အခါတြင္ သူ႔အေနျဖင့္ သူႏွစ္သက္သည့္ မည္သည့္ဇာတိခႏၶာကိုမဆို ခံယူႏိုင္ၿပီး သူ႔ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည့္ ဇာတိခႏၶာကို ခံယူႏိုင္ေပသည္။ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ခံယူေသာ ဇာတိခႏၶာျဖစ္ေနသေ႐ြ႕၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည္။ အကယ္၍ ေယရႈႂကြလာခဲ့သည့္ အခ်ိန္တြင္ သူ႔အေနျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးအသြင္ႏွင့္ ေပၚလာခဲ့ပါလွ်င္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ အကယ္၍ သားေယာက္်ားမဟုတ္ဘဲ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ပဋိသေႏၶတည္ေသာ သမီးမိန္းကေလးျဖစ္ခဲ့လွ်င္ အမႈ၏ထိုအဆင့္သည္ ထပ္တူညီစြာ ၿပီးျပည့္စုံခဲ့မည္ပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ထိုကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုပါက၊ အမႈ၏ ယခုလက္ရွိအဆင့္ကို အမ်ိဳးသားက ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အမႈသည္လည္း ထပ္တူညီစြာပင္ ၿပီးေျမာက္လာမည္ျဖစ္သည္။ အဆင့္တစ္ခုခ်င္းစီတြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အမႈသည္ ယင္း၏ အေရးပါမႈရွိေလသည္။ မည္သည့္အဆင့္၏ အမႈကမွ် ထပ္ေက်ာ့မျပန္သကဲ့သို႔ အျခားအဆင့္တစ္ခုႏွင့္လည္း ကြဲျပားဆန္႔က်င္ျခင္း မရွိေခ်။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွစ္ႀကိမ္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ျပည့္စုံေစသည္) “လိင္သတ္မွတ္ခ်က္တြင္၊ တစ္ဦးသည္ အမ်ိဳးသားျဖစ္ၿပီး၊ အျခားတစ္ဦးမွာ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အဓိပၸာယ္သည္ ၿပီးျပည့္စုံသြားၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လူသားမ်ား၏ အယူအဆမ်ားကို ပေပ်ာက္ေစသည္၊ ဘုရားသခင္သည္ အမ်ိဳးသားေရာ၊ အမ်ိဳးသမီးပါ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးျဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ လိင္သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိေပ။ သူသည္ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ သူ႔အတြက္ လိင္သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ) “ဘုရားသခင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ဦး အျဖစ္သာ လူ႔ဇာတိ ခံယူလာခဲ့ပါက၊ လူမ်ားသည္ သူ႔ကို ေယာက္်ားအျဖစ္၊ လူေယာက္်ားမ်ား၏ ဘုရားသခင္အျဖစ္၊ သတ္မွတ္လိုက္ၾကမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို မိန္းမမ်ား၏ ဘုရားသခင္အျဖစ္ မည္သည့္အခါမွ် ယုံၾကည္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခါ ေယာက္်ားမ်ားက ဘုရားသခင္ကို ေယာက္်ားမ်ားကဲ့သို႔ တူညီေသာ လိင္ရွိသည္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေယာက္်ားမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကေပမည္- သို႔ေသာ္ မိန္းမမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္၍ မည္သည့္အရာ ျဖစ္သနည္း။ ယင္းသည္ မမွ်တေပ။ ယင္းသည္ ဦးစားေပးဆက္ဆံမႈ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤကိစၥရပ္သည္ မွန္ကန္ပါက၊ ဘုရားသခင္ ကယ္တင္ေသာ သူအားလုံးတို႔သည္ သူကဲ့သို႔ ေယာက္်ားမ်ားသာ ျဖစ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ မိန္းမတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ကယ္တင္ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ အာဒံကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး ဧဝကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္။ သူသည္ အာဒံ တစ္ဦးတည္းကိုသာ မဖန္ဆင္းခဲ့ဘဲ၊ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမႏွစ္ဦးလုံးကို သူ၏ သဏၭာန္အတိုင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ေယာက္်ားမ်ား၏ ဘုရားသခင္သာ မဟုတ္— မိန္းမမ်ား၏ ဘုရားသခင္လည္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃))

ကြၽန္မ ဆက္ၿပီးေတာ့ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “အစအဦးမွာ ဘုရားသခင္က သူ႔ပုံရိပ္နဲ႔အညီ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမကို ဖန္ဆင္းခဲ့တာကို ကြၽန္မတို႔အားလုံးသိတယ္။ ဒီေတာ့ ပုံမွန္ဆိုရင္ ဘုရားသခင္က ေယာက္်ားအျဖစ္ေရာ မိန္းမအျဖစ္ပါ လူ႔ဇာတိခံႏိုင္တယ္။ ဘုရားသခင္က ေယာက္်ားအျဖစ္ ႏွစ္ႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံရင္ လူသားေတြက သူ႔ကို ေဘာင္ခတ္ႏိုင္တယ္။ ဘုရားက ေယာက္်ားအျဖစ္ပဲ လူ႔ဇာတိခံႏိုင္တယ္။ မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိမခံႏိုင္ဘူး သူက ေယာက္်ားေတြရဲ႕ ဘုရားျဖစ္တယ္၊ မိန္းမေတြရဲ႕ ဘုရားမဟုတ္ဘူးလို႔ ယုံၾကည္ၾကႏိုင္တယ္။ ဒါ သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ကို နားလည္မႈလြဲတာမဟုတ္ဘူးလား။ ဒါဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အၿမဲတမ္း ခြဲျခားဆက္ဆံတဲ့ သေဘာျဖစ္သြားမွာပဲ။ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္ မမွ်တဘူးျဖစ္သြားမွာ။ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက အရင္ဆုံး ေယာက္်ားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံတယ္။ ဒါက အရမ္း အဓိပၸာယ္ရွိတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျပည့္စုံေအာင္ ျပေပးတယ္။ ဘုရားက ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမကို ညီတူညီမွ် ဆက္ဆံတယ္ဆိုတာကို ျပတယ္။ ဒါက ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမကို သူ ဖန္ဆင္းတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ျပည့္စုံေစတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားက ေယာက္်ားအျဖစ္၊ မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံတာက အေရးမႀကီးဘူး။ ဒီလူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္သေ႐ြ႕၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို ျပဳႏိုင္သေ႐ြ႕ ဘုရားကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္တယ္။ လူ႔ဇာတိခံဘုရားကိုယ္တိုင္ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ႂကြလာၿပီ။ သူက လူကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္တဲ့ သမၼာတရားေတြ အားလုံးကို ေဖာ္ျပေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ကို စတင္ေနၿပီး ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေနတယ္။ ဒါက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ဟာ လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္ျဖစ္ၿပီး ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္ဆိုတာ ခိုင္ခိုင္မာမာ သက္ေသျပပါတယ္။”

ဒီအခ်ိန္မွာဆရာေဆာင္က ကြၽန္မကို ေတာ္ေတာ္ အေလးအနက္ေျပာတယ္။ “ညီမ၊ ညီမေျပာသမွ်က က်ိဳးေၾကာင္းသင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မေခ်ပႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္ၿပီး အေျဖရွာလို႔မရႏိုင္တာတစ္ခုရွိေနေသးတယ္။ ကမာၻဦးက်မ္း ၃:၁၆ မွာ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- ‘ကိုယ့္ခင္ပြန္း၏ အလိုသို႔လိုက္၍ သူ၏အုပ္စိုးျခင္းကိုလည္း ခံရမည္။’ ၿပီးေတာ့ ေကာရိႏၲဳဩဝါဒစာ ပထမေစာင္ ၁၁:၃ မွာ ‘မိန္းမ၏ ေခါင္းကား ေယာက္်ားျဖစ္သည္ကို၎’ ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ မိန္းမက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းရဲ႕ အရင္းအျမစ္ျဖစ္ၿပီး ေယာက္်ားရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကို ခံရတယ္ဆိုတာ ဒီစာေတြကေန ျမင္ႏိုင္တယ္။ ဒါဆို သခင္က ဘယ္လိုလုပ္ အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ ျပန္လာႏိုင္တာလဲ” တဲ့။ ဆရာေဆာင္ရဲ႕ စကားေတြကို နားေထာင္ၿပီး ကြၽန္မ ေတြးတယ္။ “ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးဖတ္ျပၿပီးၿပီ။ အမ်ားႀကီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးၿပီ။ ဒါေတာင္ ဘုရားကို ေယာက္်ားအျဖစ္ ေဘာင္ခတ္ေနတုန္းပဲ။ မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံတဲ့အခ်က္ကို လက္မခံႏိုင္ဘူး။ ကိုယ့္အယူအဆေတြကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ေဘးမဖယ္ႏိုင္တဲ့ပုံပဲ” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “သူ႔အယူအဆေတြက က်မ္းစာကို သူနားလည္တာေတြက လြဲေနတာေၾကာင့္ပဲ။ အမွန္ကို သူနားလည္ရင္ ဒီအယူအဆေတြက ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္။” ကြၽန္မက သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ “ဆရာေဆာင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ဒီကိစၥကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာၿပီးၿပီ။ သူေျပာတာကို ၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္။”

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “အတိတ္ကာလမ်ားက ေယာက္်ားသည္ မိန္းမ၏ဦးေခါင္းျဖစ္ရမည္ဟု ေျပာခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္ ထိုစကားသည္ ေႁမြ၏လွည့္ျဖားျခင္းကို ခံခဲ့ရသည့္ အာဒံႏွင့္ ဧဝကို ရည္ၫႊန္းေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ကမာၻဦးအစက ေယေဟာဝါဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ လူေယာက္်ားႏွင့္ လူမိန္းမကို ေျပာျခင္းမဟုတ္ေပ။ မွန္ေပသည္၊ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ သူ၏မိသားစုကို ေကြၽးေမြးေထာက္ပံ့ရသကဲ့သို႔ပင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လည္း သူတို႔၏ အမ်ိဳးသားမ်ားကို နာခံ၍ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာတို႔မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ကမာၻႀကီးေပၚရွိ သူတို႔၏အသက္တာမ်ားတြင္ လိုက္နာရမည့္ ေယေဟာဝါခ်မွတ္ထားေသာ စီရင္ထုံးဖြဲ႕ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒသမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ေယေဟာဝါသည္ လူမိန္းမကို ‘ကိုယ့္ခင္ပြန္း၏ အလိုသို႔လိုက္၍ သူ၏အုပ္စိုးျခင္းကိုလည္း ခံရမည္’ ဟုေျပာခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ သူေျပာဆိုခဲ့သည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ (လူေယာက္်ားႏွင့္ လူမိန္းမႏွစ္ဦးလုံးကို ဆိုလိုသည္) ေယေဟာဝါ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ သာမန္အသက္တာျဖင့္ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔အားျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အသက္တာမ်ားသည္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္မႈ ရွိေနရန္ႏွင့္ သူတို႔၏ သင့္ေလ်ာ္ေကာင္းမြန္သည့္ စနစ္က်နမႈမွ မက်ဆင္းသြားရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယေဟာဝါသည္ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမတို႔ မည္သို႔လုပ္ေဆာင္ရမည္ဆိုသည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သင့္ေလ်ာ္သည့္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ားကို ခ်မွတ္ေပးခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဤအရာသည္ ေလာကကမာၻေပၚတြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ၾကသည့္ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားအတြက္သာျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ခံယူေသာ ဇာတိခႏၶာႏွင့္ သက္ဆိုင္ျခင္း လုံးဝမရွိေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ သူဖန္ဆင္းထားေသာ အရာမ်ားႏွင့္ အဘယ္ကဲ့သို႔ တူညီေနႏိုင္မည္နည္း။ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ သူဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ လူသတၱဝါမ်ားကိုသာ ရည္ၫႊန္းထားျခင္းျဖစ္သည္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔အေနျဖင့္ ပုံမွန္အသက္တာမ်ားကို ရွင္သန္ေနထိုင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ေယာက္်ားမိန္းမတို႔အတြက္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ဘုရားသခင္ထူေထာင္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အစအဦး၌ ေယေဟာဝါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာအခါ၊ သူသည္ လူႏွစ္မ်ိဳးကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္၊ ထိုႏွစ္မ်ိဳးမွာ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးပင္ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူခံယူသည့္ ဇာတိခႏၶာမ်ားလည္း အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးဟူ၍ ကြဲျပားသည္။ သူ႔အေနျဖင့္ သူ၏အမႈကို အာဒံႏွင့္ ဧဝတို႔ကိုေျပာခဲ့သည့္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအေပၚတြင္မူတည္၍ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ႏွစ္ႀကိမ္ႏွစ္ခါ လူ႔ဇာတိကိုခံယူျခင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေရွးဦးစြာ သူဖန္ဆင္းခဲ့စဥ္အခ်ိန္က သူ၏အေတြးႏွင့္အညီပင္ သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ႏွစ္ႀကိမ္လူ႔ဇာတိခံယူသည့္အမႈကို အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတို႔အေပၚ အေျခခံ၍ ထိုသူတို႔ ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း မခံရမီ ၿပီးျပည့္စုံေအာင္ လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။...ေယေဟာဝါသည္ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူစဥ္တြင္ သူ႔ဇာတိခႏၶာ၏ မိန္းမျဖစ္ျခင္း၊ ေယာက္်ားျဖစ္ျခင္းတို႔သည္ ေႁမြ၏လွည့္ျဖားျခင္းကို မခံရသည့္ ေယာက္်ား၊ မိန္းမတို႔ႏွင့္သာ သက္ဆိုင္သည္။ ေႁမြ၏လွည့္ျဖားျခင္းကို မခံရသည့္ လူေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမတို႔ႏွင့္အညီ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္ သူလူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေယရႈ၏ လူေယာက္်ားျဖစ္ျခင္းသည္ ေႁမြ၏လွည့္ျဖားျခင္းကို ခံခဲ့ရသည့္ အာဒံႏွင့္ တူညီေနသည္ဟု မထင္ႏွင့္။ လူေယာက္်ားျဖစ္ျခင္းႏွစ္ခုတို႔သည္ လုံးဝပတ္သက္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔ ထိုသူႏွစ္ဦးသည္ လုံးဝျခားနားသည့္ သဘာဝဗီဇႏွစ္ခုရွိသည့္ အမ်ိဳးသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေယရႈ၏ လူေယာက္်ားျဖစ္ျခင္းမွာ သူသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားလုံး၏ ဦးေခါင္းျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ိဳးသားမ်ားအားလုံး၏ ဦးေခါင္းမဟုတ္သည္ကို သက္ေသျပျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာသည္ မဟုတ္ေလာ။ သူသည္ ယုဒလူမ်ိဳးအားလုံးတို႔၏ (အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး အားလုံးအပါအဝင္) ရွင္ဘုရင္မဟုတ္ေလာ။ သူသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္ေတာ္မူသည္၊ သူသည္ မိန္းမအေပါင္းတို႔၏ ဦးေခါင္းသာလွ်င္မဟုတ္ဘဲ ေယာက္်ားသားမ်ား အားလုံးတို႔၏ ဦးေခါင္းလည္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားအားလုံးတို႔၏ အရွင္သခင္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ထိုအရာမ်ားအားလုံးတို႔၏ ဦးေခါင္းလည္းျဖစ္သည္။ ေယရႈ၏ ေယာက္်ားျဖစ္မႈသည္ မိန္းမအားလုံးတို႔၏ ဦးေခါင္းျဖစ္ျခင္း၏ အမွတ္အသားျဖစ္ေၾကာင္း သင္အဘယ္ကဲ့သို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္သနည္း။ ထိုအရာသည္ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားျခင္းပင္ ျဖစ္မည္မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈသည္ ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း မခံရသည့္ လူေယာက္်ားတစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္၊ သူသည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ကာ၊ သူသည္ အရွင္သခင္ျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ မည္ကဲ့သို႔ေသာနည္းျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံရသည့္ အာဒံႏွင့္ တူႏိုင္ပါမည္နည္း။ ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏ အသန္႔ရွင္းဆုံးေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္မွ ဝတ္ဆင္ထားသည့္ ဇာတိခႏၶာပင္ျဖစ္သည္။ သူသည္ အာဒံ၏ လူေယာက္်ားျဖစ္မႈကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္ဟု သင့္အေနျဖင့္ အဘယ္ကဲ့သို႔ ေျပာႏိုင္သနည္း။ ထိုသို႔ဆိုပါက၊ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္မႈ အားလုံးသည္ မွားယြင္းေနလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယေဟာဝါသည္ ေႁမြ၏လွည့္ျဖားျခင္းကို ခံခဲ့ရသည့္ အာဒံ၏ ေယာက္်ားျဖစ္မႈႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ေယရႈ၏အထဲသို႔ ေပါင္းစပ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္မည္ေလာ။ လက္ရွိကာလ၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ ေယရႈႏွင့္ လိင္အမ်ိဳးအစား ကြဲျပားေသာ္လည္း သေဘာသဘာဝအရ ေယရႈႏွင့္တူညီသည့္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္အမႈ၏ အျခားေသာ သာဓကတစ္ခုပင္ မဟုတ္ေလာ။ မိန္းမသည္ ေႁမြ၏လွည့္ျဖားျခင္းကို ပထမဦးဆုံး ခံခဲ့ရသည့္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ အမ်ိဳးသမီး မျဖစ္ႏိုင္ပါဟု သင့္အေနျဖင့္ ေျပာရဲေသးသေလာ။ မိန္းမသည္ မသန္႔ရွင္းဆုံးေသာအရာႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘုရားသခင္သည္ အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူရန္ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ဟု သင္ေျပာရဲေသးသေလာ။ ‘မိန္းမတို႔သည္ ေယာက္်ားမ်ားကို အၿမဲတမ္းနာခံရမည္ျဖစ္ၿပီး သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို တိုက္႐ိုက္ကိုယ္စားျပဳျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ထင္ရွားေဖာ္ျပျခင္းမ်ိဳး မည္သည့္အခါမွ် မလုပ္ရ’ ဟု သင္သည္ ဆက္လက္၍ ေျပာဝံ့ေသးသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွစ္ႀကိမ္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ျပည့္စုံေစသည္)

ကြၽန္မ ဆက္ေျပာတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ကြၽန္မတို႔ ျမင္ႏိုင္တယ္။ ‘ကိုယ့္ခင္ပြန္း၏ အလိုသို႔လိုက္၍ သူ၏အုပ္စိုးျခင္းကိုလည္း ခံရမည္၊’ လို႔ ဘုရားက မိန္းမကို ေျပာတဲ့အခါမွာ ဒါက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူ႔ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ကန႔္သတ္ခ်က္ပဲ။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ စနစ္တက် ေနႏိုင္ဖို႔အတြက္ေပါ့။ ဒီသတ္မွတ္ခ်က္က လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္နဲ႔ ဘာမွမသက္ဆိုင္ဘူး။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက ေယေဟာဝါဘုရားသခင္က လူကို ဥပုသ္ေန႔ကိုေစာင့္ထိန္းဖို႔ အမိန႔္ေပးတုန္းကလိုေပါ့။ ဒါက ဘုရားက လူကို ေတာင္းဆိုတဲ့အရာပဲ။ လူက ဒါကို သခင္ေယရႈကို ေတာင္းဆိုလို႔မရဘူး။ သခင္ေယရႈေျပာခဲ့သလိုပဲ။ ‘ထိုမွတပါး ဥပုသ္ေန႔သည္ လူအဘို႔ျဖစ္၏။ လူသည္ ဥပုသ္ေန႔အဘို႔ ျဖစ္သည္မဟုတ္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသားသည္ဥပုသ္ေန႔ကိုပင္ အစိုးရသည္ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။’ (ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ ၂:၂၇-၂၈) ဒီေတာ့ က်မ္းစာက ‘ကိုယ့္ခင္ပြန္း၏ အလိုသို႔လိုက္၍ သူ၏အုပ္စိုးျခင္းကိုလည္း ခံရမည္၊’ (ကမာၻဦးက်မ္း ၃:၁၆) ‘မိန္းမ၏ ေခါင္းကား ေယာက္်ားျဖစ္သည္ကို၎၊’ (ေကာရိႏ္သဳ ဩဝါဒစာ ပဌမေစာင္ ၁၁:၃) ဆိုၿပီး ေျပာေပမဲ့ ဒါေတြက လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္နဲ႔ လုံးဝ မသက္ဆိုင္ဘူး။ ဘုရားသခင္က ေယာက္်ားအျဖစ္၊ မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံသည္ျဖစ္ေစ အၿမဲတမ္း သူ႔ရဲ႕ ဝိညာဥ္က လႊမ္းၿခဳံထားတဲ့ အေသြးအသားပဲ။ အၿမဲတမ္း ဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ပဲ။ လူက ဘုရားကို မိန္းမ မျဖစ္ႏိုင္ဘဲ ေယာက္်ားအျဖစ္ ေဘာင္ခတ္ဖို႔ ဒီစကားေတြကို သုံးရင္၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ လူ႔ဇာတိခံဘုရားကို ျငင္းဆန္ရင္ ဒါက လူ႔ဇာတိခံဘုရားကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့လူသားနဲ႔ အမ်ိဳးအစားအတူတူလို႔ သတ္မွတ္တာမဟုတ္ဘူးလား။ ဒါက ဘုရားကို ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူးလား” ေပါ့။ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္မေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီးေတာ့ အံ့ဩမွင္သက္သြားတယ္။ သူက လုံးဝ အေလးအနက္ေျပာတယ္။ “ညီမ၊ သခင္က အေသြးအသားနဲ႔ ႂကြလာတာဆိုေတာ့ လူသားက ေမြးဖြားၿပီး လိင္ရွိရမယ္။ သူက ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံတာကို ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ လက္မခံႏိုင္ေနဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပဖို႔အတြက္ ဆုေတာင္းၿပီး သခင့္ကို ေတာင္းခံဖို႔ လိုတယ္” တဲ့။ သင္းအုပ္ဆရာက ဒီလိုေျပာေတာ့ ကြၽန္မ နည္းနည္းစိုးရိမ္ၿပီး ပေဟဠိျဖစ္သြားတယ္။ ကြၽန္မက အမ်ားႀကီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးၿပီ။ ဘာလို႔ သူက သူ႔အယူအဆေတြကို ေဘးခ်မထားႏိုင္ေသးတာလဲ။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲေပါ့။ သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နားမလည္ႏိုင္ဘူးလား။ ဘုရားရဲ႕ သိုးတစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မ သူနဲ႔ ဆက္ၿပီး စကားေျပာသင့္လား။ ဒီကေန ဘာသင္ခန္းစာကို ကြၽန္မ ယူရမလဲ ေပါ့။ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မ အမွတ္ရတယ္။ “ဧဝံေဂလိ ျဖန္႔ေဝရာတြင္ သင္၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး သင္ ဧဝံေဂလိျဖန႔္ေဝသည့္သူတိုင္းကို စိတ္ပါလက္ပါ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရမည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူမ်ားကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အႀကီးမားဆုံး အတိုင္းအတာအထိ ကယ္တင္ၿပီး၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးဂ႐ုျပဳမည္။ စစ္မွန္ေသာ လမ္းခရီးကို ရွာေဖြၿပီး ဆင္ျခင္စဥ္းစားေနသည့္ မည္သူ႔ကိုမွ် ေပါ့ေပါ့တန္တန္ လ်စ္လ်ဴမရႈရေပ။...မွန္ေသာလမ္းကို သုံးသပ္ဆင္ျခင္ေနသည့္ လူအခ်ိဳ႕သည္ နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး အစြမ္းအစ ႀကီးၾကေသာ္လည္း မာနေထာင္လႊားကာ မိမိကိုယ္ကို မွန္ကန္သည္ဟု ယူမွတ္၍ ဘာသာေရးအယူအဆမ်ားကို တစ္သေဝမတိမ္း လိုက္နာၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရာကို ကူညီေျဖရွင္းေပးရန္ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ရွည္သည္းခံျခင္းျဖင့္ သမၼာတရားအေၾကာင္းကို ၎တို႔အား မိတ္သဟာယျပဳေပးသင့္သည္။ မည္သို႔မိတ္သဟာယျပဳေပးသည္ျဖစ္ေစ သမၼာတရားကို ၎တို႔လက္မခံဘဲ ရွိေနမွသာလွ်င္ လက္ေလွ်ာ့သင့္သည္။ တတ္ႏိုင္သမွ်ႏွင့္ လုပ္သင့္သည့္အရာအားလုံးကို လုပ္ထားၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ဧဝံေဂလိတရား ျဖန႔္ေဝျခင္းသည္ က်င့္ဝတ္သိကၡာအရ ယုံၾကည္သူမ်ားအားလုံး မျဖစ္မေနလုပ္ရမည့္ တာဝန္တစ္ခုျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရဲ႕ စိုးရိမ္ေနတဲ့ စိတ္ႏွလုံးကို ၿငိမ္သက္ေစခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို ဧဝံေဂလိလက္ခံဖို႔ အလားအလာရွိသူေတြအေပၚ ခ်စ္ခင္စိတ္ရွည္ဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ အဆုံးမွာ သူတို႔က ဧဝံေဂလိကို လက္ခံမခံက အေရးမႀကီးဘူး။ ကြၽန္မတို႔ တတ္ႏိုင္သမွ်ကို လုပ္ၿပီးသြားမွာပဲ။ ကြၽန္မက ဆရာေဆာင္နဲ႔ ဧဝံေဂလိမွ်ေဝတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မလုပ္သင့္တာအားလုံးကို မလုပ္ရေသးဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မ မညီေသးဘူး။ သူက က်မ္းစာကို ဖက္တြယ္ေနတာ၊ သူ႔စိတ္ကို မေျပာင္းႏိုင္ေသးတာေတြကို ျမင္ၿပီး သူက သမၼာတရားကို ဘယ္ေတာ့မွ ရမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ သူက ဘုရားသခင္က မိန္းမအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံတဲ့အေပၚမွာ အယူအဆေတြရွိေနၿပီး ကြၽန္မ မိတ္သဟာယကို ခ်က္ခ်င္းနားမလည္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက တစ္ခါ စိတ္မရွည္ေတာ့ျပန္ဘူး။ ကြၽန္မက ဆရာေဆာင္အေပၚ အျမင္ေစာင္းသြားတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာေတြက ဘုရားရဲ႕အသံကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ မသိျမင္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ သူက ေက်ာ္လႊားလို႔မရတဲ့ အယူအဆတစ္ခုရွိတာနဲ႔ ကြၽန္မက သူ႔ကို ေဘာင္ခတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို လက္ေတာင္ေလွ်ာ့လိုက္ခ်င္တယ္။ ဘုရားသခင္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ အပင္ပန္းခံ အားစိုက္ထုတ္တာ၊ ကြၽန္မတို႔ကို အာဟာရျဖစ္ေစဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအမ်ားႀကီးေဖာ္ျပတာကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မတို႔ကို သမၼာတရားကို နားလည္ေအာင္ ကူေပးဖို႔ သူက ကြၽန္မတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သမၼာတရားတစ္ခုစီကို အျပန္အလွန္ ရွင္းျပတယ္။ ပုံျပင္ေတြ၊ တင္စားမႈေတြနဲ႔ ေထာင့္ေပါင္းစုံကေန ေျပာတယ္။ လုံေလာက္တဲ့ အေသးစိတ္အခ်က္ေတြေပးၿပီး ရွင္းလင္းေအာင္ေပါ့။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ကြၽန္မတို႔အတြက္ သူ အသုံးခံခဲ့တာက အရမ္းႀကီးမားၿပီး စကားနဲ႔ေတာင္ ေဖာ္ျပလို႔မရဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဧဝံေဂလိမွ်ေဝဖို႔ ကြၽန္မတာဝန္မွာ အခက္အခဲကို ေရွာင္ဖယ္ၿပီး ဆရာေဆာင္ကို လက္ေလွ်ာ့ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းႏွလုံးသားက ဘယ္မွာလဲ။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ဘယ္လိုလုပ္ အခုလိုမ်ိဳး ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မွာလဲ။ ဆရာေဆာင္က ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲမလာေပမဲ့ ကြၽန္မ စိတ္မရွည္လို႔မရဘူး။ သူ႔ကို ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ဆက္ဆံရမယ္။ သူ နားမလည္ရင္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ အခ်ိန္ကို ပိုသုံးရမယ္။ ဘုရားကို ဆုေတာင္းၿပီး အားကိုးရမယ္။ သင္းအုပ္ဆရာကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ေပးဖို႔ ဆုေတာင္းရမယ္။

ဒီလိုစဥ္းစားရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ဆရာေဆာင္နဲ႔ ဆက္ၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္တဲ့အခါမွာ သူေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားကို ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းက ေယာက္်ားျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ သူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပသေ႐ြ႕၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ႏိုင္သေ႐ြ႕ သူက ဘုရားကိုယ္တိုင္ပဲ။ သူ႔ကို ယုံၾကည္ၿပီး လက္ခံရမယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ႏွစ္သုံးဆယ္ေက်ာ္ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သန္းခ်ီၿပီး ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္ကေန ဖယ္ရွားေပးမယ့္ သမၼာတရားေတြကို သူ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ယူေဆာင္ေပးတယ္။ ဘာသာတရားေတြ၊ ဂိုဏ္းဂဏေတြအားလုံးမွာရွိတဲ့ ဘုရားသခင္ေပၚထြန္းဖို႔ ေတာင့္တတဲ့သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြမွာ ဘုရားအသံကို သိျမင္ၿပီး ဘုရားဘက္ကို ဦးလွည့္ၾကတယ္။ ဒီလူေတြအားလုံးက ပညာရွိ သတို႔သမီးေတြပဲ။ သူတို႔က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို ႀကဳံေတြ႕ၾကတယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းရဲ႕ အမွန္တရားကို ျမင္ၾကတယ္။ ေနာင္တရၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စက္ဆုပ္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားက ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို သည္းမခံဘူးဆိုတာကို သေဘာေပါက္ၿပီး ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕လာၾကတယ္။ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ကပ္ေဘးေတြမတိုင္ခင္မွာ ေအာင္ျမင္သူအုပ္စုတစ္ခုကို လုပ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ေတြက ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွာ ပေရာဖက္ျပဳထားတဲ့ ပထမဆုံး အသီးအပြင့္ေတြပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ စာတန္ကို ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြရဲ႕ သက္ေသခံခ်က္ေတြကို ဟိုးအရင္ကတည္းက အြန္လိုင္းမွာ တင္ခဲ့ၿပီး ကယ္တင္ရွင္ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတာကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို သက္ေသခံခဲ့တယ္။ အခုဆို ႏိုင္ငံအားလုံးမွာ လမ္းမွန္ကို စူးစမ္းတဲ့လူေတြ ပိုပိုမ်ားလာတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္းျဖစ္တဲ့ ဘုရားရဲ႕ ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္ကို အဆုံးသတ္ၿပီး ကြၽန္မတို႔ကို စာတန္ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကေန အျပည့္အဝ ကယ္တင္ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈကေန ၿပီးေျမာက္တဲ့အရာရာတိုင္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ဟာ လူ႔ဇာတိခံဘုရားျဖစ္တယ္၊ ဆိုလိုတာကေတာ့ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ခိုင္ခိုင္မာမာ သက္ေသျပတယ္။ ဒါက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္သလားဆိုတာ ဆုံးျဖတ္ဖို႔ လိင္အမ်ိဳးအစားအေပၚပဲ အေျခခံၿပီး လုပ္လို႔မရဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ သူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ႏိုင္သလား။ ဒါက အဓိကအခ်က္ပဲ” ေပါ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာေဆာင္က အေလးအနက္ေျပာတယ္။ “ညီမ၊ ညီမရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို ျပဳႏိုင္ရင္ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ သူက လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္ပဲ။ အခု ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးက လင္းလက္သြားပါၿပီ” တဲ့။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဆရာေဆာင္က ေနာက္ထပ္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အမ်ားႀကီး ဖတ္ၿပီး သူ႔အယူအဆေတြက ေျပလည္သြားတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံသြားတယ္။

ဧဝံေဂလိမွ်ေဝတဲ့ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ဘုရားကိုယ္တိုင္ပဲ အားလုံးလုပ္တယ္ဆိုတာ ျမင္သြားတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာျဖစ္ေစ၊ အႀကီးအကဲျဖစ္ေစ က်မ္းစာ အသိပညာ၊ သီအိုလိုဂ်ီသင္ယူမႈ၊ ဘာသာေရးအယူအဆေတြက ဘယ္လိုရွိသည္ျဖစ္ေစ သူတို႔အားလုံးက သမၼာတရားေရွ႕မွာ အစြမ္းမရွိပါဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သူတို႔နားလည္ႏိုင္သေ႐ြ႕၊ နည္းနည္းပါးပါး လက္ခံတတ္ၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြခ်င္စိတ္ရွိသေ႐ြ႕ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ အေျဖေတြကို သူတို႔အားလုံး ရွာႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဆုံးက်ရင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ေအာင္ႏိုင္ျခင္းကို ခံရမွာပဲ။ သင္းအုပဆရာေဆာင္နဲ႔ ကြၽန္မ ဧဝံေဂလိမွ်ေဝတဲ့အခါမွာ သင္းအုပ္ဆရာေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြက သမၼာတရားကို လက္ခံဖို႔ ခက္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက ဆရာေဆာင္အေပၚ အျမင္ေစာင္းေနခဲ့တယ္။ သူနဲ႔ ဧဝံေဂလိမွ်ေဝေနတုန္းမွာ သူက အယူအဆေတြကို ဖက္တြယ္ေနတာကို ျမင္ရေတာ့ သူက ဘုရားအသံကို နားမလည္ႏိုင္ဘူးလို႔ ကြၽန္မက ဆုံးျဖတ္ၿပီး သူ႔ကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္လုနီးပါးျဖစ္သြားတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မကို လမ္းျပခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားလည္ၿပီး တာဝန္ကို ၿပီးေအာင္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အယူအဆေတြရွိတဲ့ ဧဝံေဂလိလက္ခံဖို႔ အလားအလာရွိသူေတြကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာကို ရွင္းျပေပးတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “စစ္မွန္ေသာ လမ္းခရီးကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားေနသူတစ္ဦးက ေမးခြန္း တစ္ခုကို ထပ္တလဲလဲ ေမးလွ်င္ သင္သည္ မည္သို႔ တုံ႔ျပန္သင့္သနည္း။ ၎တို႔နားလည္ၿပီး ထပ္မေမးေတာ့သည္အထိ ၎တို႔ကို ေျဖၾကားဖို႔ အခ်ိန္ယူၿပီး ဒုကၡခံရျခင္းကို သင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္သင့္ဘဲ သူတို႔၏ ေမးခြန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းစြာ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ နည္းလမ္းရွာသင့္သည္။ အခ်ိန္ယူၿပီး ဒုကၡခံရျခင္းကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္သင့္ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သင္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ လိပ္ျပာလုံလိမ့္မည္။ ပို၍အေရးႀကီးသည္မွာ ဤတာဝန္၊ ဤဝတၱရားသည္ သင့္ကို ဘုရားသခင္က တာဝန္ေပးေစခိုင္းထားျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္သည္ ဤကိစၥ၌ ဘုရားသခင္အေပၚ အျပစ္ရွိေသာစိတ္ ကင္းလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သင္လုပ္သမွ်အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ လုပ္ေဆာင္ထားၿပီး ဘုရားသခင္ကို ရင္ဆိုင္၍ လုပ္ေဆာင္ထားသည့္အခါ၊ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ ခ်ိန္ဆၾကည့္သည့္အခါ၊ သမၼာတရား အေျခခံသေဘာတရားမ်ားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ထားသည့္အခါ သင္၏လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈသည္ သမၼာတရားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း လုံးလုံး ကိုက္ညီလိမ့္မည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ သင္လုပ္ေဆာင္သမွ်ႏွင့္ ေျပာဆိုသမွ်သည္ လူမ်ားအဖို႔ အက်ိဳးရွိေစၿပီး ၎တို႔က ဤသည္ကို ေထာက္ခံကာ အလြယ္တကူ လက္ခံၾကလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ဧဝံေဂလိတရား ျဖန႔္ေဝျခင္းသည္ က်င့္ဝတ္သိကၡာအရ ယုံၾကည္သူမ်ားအားလုံး မျဖစ္မေနလုပ္ရမည့္ တာဝန္တစ္ခုျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ သူတို႔ျပႆနာေတြ၊ ဘာသာေရးအယူအဆေတြက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ၊ လမ္းမွန္ကို စူးစမ္းေနတဲ့သူေတြက လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိရင္၊ သမၼာတရားကို ေတာင့္တရင္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နားလည္ႏိုင္ရင္ သူတို႔ကို လက္ေလွ်ာ့ဖို႔ မေျပာနဲ႔။ သူတို႔ကို အျမင္ေတာင္မေစာင္းသင့္ဘူး၊ တစ္ဖက္သတ္ ေဘာင္မခတ္သင့္ဘူး။ အဲဒီအစား ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္သင့္တယ္။ “၎တို႔ကို ေျဖၾကားဖို႔ အခ်ိန္ယူၿပီး ဒုကၡခံရျခင္းကို သင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္သင့္ဘဲ သူတို႔၏ ေမးခြန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းစြာ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ နည္းလမ္းရွာသင့္သည္၊” ကြၽန္မတို႔ အသိစိတ္ ရွင္းသြားတဲ့အထိ ကြၽန္မတို႔နားလည္တဲ့ သမၼာတရားကို သူတို႔ကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕သင့္တယ္။ ဒါကလည္း ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ပဲ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ႀကဳံရတဲ့ ဧဝံေဂလိလက္ခံဖို႔ အလားအလာရွိသူေတြက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ သူတို႔မွာ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နားလည္ရင္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ဘုရားအတြက္ သက္ေသခံဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးလုပ္ခ်င္စိတ္ရွိေနခဲ့တယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘုရားေပၚထြန္းျခင္းကို အမွန္တကယ္ေတာင့္တတဲ့သူေတြက ဘုရားဆီကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံး ျပန္သြားႏိုင္ၿပီး သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို ႀကိဳဆိုႏိုင္တာေပါ့။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။