ဝမ္ရွင္း ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ

ကြၽန္မမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ မိသားစု ရွိေနက်ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မေယာက္်ားက ကြၽန္မအေပၚ တကယ္ေကာင္းခဲ့တယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပတဲ့ မိသားစု စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ကြၽန္မတို႔ ဖြင့္ခဲ့တယ္။ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးအားလုံးက ကြၽန္မတို႔ကို အားက်ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ နားလည္ရခက္ေအာင္၊ ကြၽန္မ အတြင္းမွာ အရမ္း အႏွစ္မဲ့သလို အၿမဲ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဘဝမွာ အဓိပၸာယ္မရွိသလို၊ ေန႔တိုင္းက ၿပီးခဲ့တဲ့ေန႔လိုအတိုင္းပဲ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွန္ကန္တဲ့ အသက္ရွင္ေနထိုင္နည္းက ဘာလဲဆိုတာ ကြၽန္မ မသိခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၀ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မ ခက္ခက္ခဲခဲ သားဖြားခဲ့ရၿပီး ေသြးလြန္တာနဲ႔ အဆုံးသတ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေသေရးရွင္ေရး အေျခအေနမွာ ရွိတယ္လို႔ ဆရာဝန္ေတြက ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အေမက တကယ္ကို ထိတ္လန႔္လ်က္နဲ႔ ကြၽန္မနားထဲကို တိုးတိုးေျပာတယ္၊ “ခ်စ္သဲေလး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ဆီ ဆုေတာင္းေနာ္”တဲ့။ အဲဒါကို အသက္ကယ္ႀကိဳးလို ဖမ္းကိုင္ၿပီး ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ေခၚခဲ့တယ္။ မၾကာခင္မွာ၊ ေသြးစီးတာ ရပ္သြားခဲ့တယ္။ ဘုရားက ဘဝမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ အခြင့္အေရး ေပးခဲ့ၿပီဆိုတာ ကြၽန္မ သိလိုက္ၿပီး ဘုရားကို စိတ္ႏွလုံးကေန ေက်းဇူးတင္မိခဲ့တယ္။ အဲဒီကစၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေန႔တိုင္း ကြၽန္မ စဖတ္ခဲ့ၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ တစ္ခ်ိန္လုံး စုေဝးၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ်၊ ဘုရားသခင္က လူကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ လူမွာရွိတဲ့ အရာရာက ဘုရားသခင္ဆီက လာတာကို သိခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိရမယ္၊ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ၿပီး၊ ဘဝမွာ အဓိပၸာယ္ရွာေတြ႕ဖို႔ အဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးရဲ႕ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ရမယ္။ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝတဲ့ တာဝန္ကို ကြၽန္မ တာဝန္ယူၿပီး၊ ေန႔တိုင္း တကယ္ ေက်နပ္အားရသလို ခဲစားခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ မိသားစုက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္မခံခဲ့ေသးေပမယ့္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို မဆန႔္က်င္ခဲ့ၾကဘူး။

၂၀၁၂ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းသားေတြကို သူတို႔ ဖိႏွိပ္ၿပီး ဖမ္းဆီးရာမွာ စၿပီး အ႐ူးအမူး ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္ကို အပုပ္ခ်ဖို႔ ေကာလာဟလမ်ိဳးစုံကို လုပ္ႀကံဖန္တီးေနခဲ့ၾကတယ္။ ေရဒီယို ငွာနနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား ငွာနအမ်ားႀကီးက ဒီအလိမ္အညာေတြကို ျဖန႔္ျဖဴးေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး၊ စုေဝးပြဲကေန ကြၽန္မ ျပန္လာတဲ့အခါတိုင္း ကြၽန္မ ေယာက္်ားက မဲ့႐ြဲ႕ေနၿပီး သုန္မႈန္ေနတယ္။ တစ္ရက္ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေလာက္မွာ စုေဝးပြဲၿပီးေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ကို ကြၽန္မ သြားခဲ့ၿပီး၊ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက သုန္မႈန္ေနတဲ့ အၾကည့္ကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ သူ ကြၽန္မကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္မကို ဖမ္းဆုပ္၊ တီဗြီဆီကို ဆြဲေခၚသြားၿပီး၊ “မင္းယုံၾကည္တဲ့ ဒီဘုရားကို ၾကည့္လိုက္”လို႔ ေျပာတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္အေၾကာင္း လုံးဝ အေျခအျမစ္မရွိသလို အမွန္တရားကို ေမွာက္လွန္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ ေကာလာဟလေတြမ်ိဳးစုံကို သူတို႔ ထုတ္လႊင္ေနၾကတာ ကြၽန္မ ျမင္လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ စိတ္ဆိုးသြားၿပီး သူ႔ဆီ လွည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္၊ “သတင္းက အလိမ္အညာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာ။ ဒါေတြက ပါတီ ဖန္တီးတဲ့ ေကာလာဟလေတြပါပဲ။ သူတို႔က ဘုရားကို မုန္းၿပီး ဘယ္အရာမဆိုထက္ သူ႔ကို ဆန႔္က်င္တိုက္ခိုက္ၾကသလို၊ အာဏာရလာကတည္းက ဘာသာေရး ယုံၾကည္မႈေတြကို လူမဆန္ေအာင္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းၾကၿပီးၿပီ။ အသင္းေတာ္အေပၚ သူတို႔ေျပာတဲ့ဟာ တစ္ခုတစ္ေလကို ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္ ယုံလို႔ရမွာလဲ လို႔ေပါ့။ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ပါဝင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အမ်ားႀကီး ကြၽန္မတို႔ ျမင္ရၿပီးၿပီ၊ ဒီေတာ့ ဒီအစိုးရက ဘာနဲ႔တူတယ္၊ ပါတီက ဘာနဲ႔တူတယ္ဆိုတာ ရွင္မသိတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက မမွန္ကန္၊ မတရားတဲ့ အမႈေတြနဲ႔ လိမ္လည္တဲ့ သတင္းေပးပို႔ခ်က္မ်ိဳးစုံကို လုပ္ႀကံဖန္တီးၾကၿပီးၿပီ။ ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္းေရးကိုေတာင္ အဒီအထဲပါဝင္႐ုံမက၊ လတ္တေလာ ႏွစ္ေတြမွာပဲ၊ တ်န္းနန္းမင္ စကြဲယား ျဖစ္ရပ္၊ တိဘက္ ဆႏၵျပသူေတြကို လူမဆန္တဲ့ ဖိႏွိပ္မႈ စတာေတြလည္း ရွိတယ္။ သူတို႔ အၿမဲလုပ္တာက အလိမ္အညာေတြ ဖန္တီးတာ၊ အုပ္စုတစ္စုကို အၾကည့္ရဆိုးေအာင္ အမွန္တရားကို လွည့္တာ၊ ၿပီးေတာ့ ရက္စက္ရမ္းကားမႈကို လႈံ႕ေဆာ္တာနဲ႔ စၿပီး အဲဒီေနာက္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏွိမ္နင္းၿဖိဳခြင္းမႈ လာတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အလားတူပဲျဖစ္တယ္။ ဒါက သေဘာထားကြဲလြဲမႈကို အျမစ္ျဖတ္ဖို႔အတြက္ ပါတီရဲ႕ လုပ္ေနက်နည္းစနစ္ပဲ။ ဒါ့အျပင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ရွင္ရွိေနတုန္း ကြၽန္မတို႔ အိမ္မွာ စုေဝးပြဲေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ကြၽန္မတို႔ စုေဝးၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ ဖတ္ၾကတယ္၊ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ဓမၼသီခ်င္းေတြ သီဆိုၾကတာ ရွင္သိတာပဲ။ အဲဒါက ပါတီေျပာေနတာနဲ႔ တစ္ခုတစ္ေလ တူလို႔လား။” သူတို႔က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ အလိမ္အညာေတြရဲ႕ သိမ္းသြင္းတာ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ခံခဲ့ရေတာ့၊ ကြၽန္မ ေျပာေနတာကို သူတို႔ မၾကားေတာ့ဘူး။ သူတို႔က ကြၽန္မအေနနဲ႔ မရမက ယုံၾကည္ေနမယ့္အစား၊ အဆင္ေျပတဲ့ ဘဝကိုပဲ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အစိုးရက မင္းကို ယုံၾကည္ခ်က္ရွိလို႔မရဘူးလို႔ ေျပာရင္၊ လက္သာေလွ်ာ့လိုက္ေပါ့လို႔ ဆိုၿပီးတာ့ ကြၽန္မကို ေဒါသနဲ႔ ေဝဖန္ေျပာၿမဲ ေျပာေနခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားက စုေဝးပြဲေတြကို ကြၽန္မ ဆက္သြားေနရင္၊ အဲဒီေနရာကို ကြၽန္မ မေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္မရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ဆိုင္ကယ္ေလးကို ႐ိုက္ခြဲလိုက္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ သူက ကြၽန္မကို အိမ္မွာ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ ထိန္းသိမ္းခ်င္ခဲ့တယ္။

အစမွာ ကြၽန္မကို အရမ္းႀကီး အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစခဲ့ဘူး။ သူတို႔က အဲဒီအလိမ္အညာေတြရဲ႕ လွည့္စားတာကို ခဏ ခံ႐ုံခံရတာပါ၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မအတြက္ စိုးရိမ္လို႔ သူတို႔ စိတ္ဆိုးတာ၊ ရက္အနည္းငယ္မွာ အဲဒါ လြင့္ပါးသြားမွာပါလို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥေတြက အဲ့ေလာက္ မ႐ိုးရွင္းခဲ့ဘူး။ တီဗြီမွာ ပိုမ်ားသထက္မ်ားတဲ့ အလိမ္အညာေတြ ထုတ္လႊင့္ေနခဲ့ၿပီး၊ အင္တာနက္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကို တိုက္ခိုက္ၿပီး အသေရဖ်က္ေနခဲ့သလို၊ ယုံၾကည္သူေတြ အဖမ္းခံရတဲ့ သတင္းေတြအမ်ားႀကီး ရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မိသားစုက ဒါကိုျမင္ေတာ့ ပိုလို႔ေတာင္ ကြၽန္မအေပၚ ႏွိပ္ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္ေစဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔၊ ကြၽန္မေယာက္်ားက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ကို ဆုတ္ၿဖဲခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဓမၼသီးခ်င္းေတြ နားေထာင္ဖို႔ ကြၽန္မ အသုံးျပဳတဲ့ MP3 player ကို ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကြၽန္မ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြဆီ ဧဝံေဂလိ မမွ်ေဝႏိုင္ဖို႔၊ သူတို႔ဆီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ အလိမ္အညာအားလုံးကိုလည္း ထပ္သလဲလဲ ေျပာခဲ့တယ္။ အလိမ္အညာေတြကို ယုံလည္းယုံၾကၿပီး ႏူနာသည္လို ကြၽန္မကို ဆက္ဆံခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားရဲ႕ အျပဳအမူက တကယ္ကို ကြၽန္မအတြက္ ထိတ္လန႔္စရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူက ကြၽန္မကို အၿမဲ သိပ္ၾကင္နာခဲ့တာေလ- သူ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အရမ္းကို ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ရတာလဲ။ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သူ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး နားလည္မႈနဲ႔ ေလးစားမႈ သိပ္ကင္းမဲ့ႏိုင္ရတာလဲ။ အခ်န္ ကုန္လာေနခဲ့ၿပီး သူက ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အိမ္မွာ အေသးအဖြဲ႕ အမွားေလးကိုေတာင္ ျပစ္တင္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ကိစၥကိုပဲ အၿမဲ ေျပာေနခဲ့တယ္။ လုပ္ငန္း ေႏွာင့္ေႏွးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို အျပစ္တင္တယ္၊ ကြၽန္မ ကံဆိုးေစမယ္လို႔ေျပာၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ထဲ ဝင္ခြင့္မေပးဘူး။ သူ႔ မိဘေတြက အၿမဲ မ်က္ႏွာ သုန္မႈန္ေနၿပီး ကြၽန္မကို ေဝဖန္ေျပာေနခဲ့သလို၊ ကိစၥေတြကို ေဒါသနဲ႔ ျပန္ျပန္ေျပာေနခဲ့တယ္။ သူတို႔ ကြၽန္မကို အျပင္မထြက္ေစခဲ့သလို၊ အျပင္ကို ေျခလွမ္းလွမ္းလိုက္တာနဲ႔၊ ကြၽန္မ ဘယ္မွာရွိၿပီး ဘယ္သူနဲ႔ ရွိေနတယ္ဆိုတာေတြကို သိရဖို႔ ကြၽန္မကို ဖုန္းဆက္ေမးၾကေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအေတာအတြင္းမွာ ကြၽန္မက သူတို႔ ေစာင့္ၾကည့္မႈေအာက္မွာ ရွိခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မဖတ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို မဆက္သြယ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မမွာ ဘာကိုယ္ေရးကိုယ္တာ လြတ္လပ္မႈမွ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါက ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းရွိတာ ဘာလို႔ အရမ္းခက္ရတာလဲ၊ ဘာလို႔ အဲဒီလို ႐ုန္းကန္ရတာလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ အဲဒီလို အသက္ရွင္စရာမလိုေတာ့မွာလဲလို႔ ေတြးေနမိခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္း စုေဝးပြဲေတြ သြားတာ၊ ကြၽန္မ တာဝန္ကို လုပ္တာေတြ ရပ္လိုက္မွျဖစ္မွာပါလို႔ တစ္ခါတစ္ေလ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါက ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ ကိုက္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ စိတ္ဆင္းရဲမႈနဲ႔၊ ကြၽန္မ အေရးတႀကီး ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ ကြၽန္မ ေတြးမခဲ့တယ္- “ယေန႔တြင္ လူအမ်ားစု၌ ထိုအသိပညာ မရွိၾကေပ။ ဒုကၡေဝဒနာခံစားရျခင္းမွာ တန္ဖိုးမရွိဟု ၎တို႔ယုံၾကည္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ေလာကႀကီး၏ စြန္႔ပစ္ျခင္းကိုခံၾကရသည္၊ ၎တို႔၏ ေနအိမ္အသက္တာ၌ ေသာကေရာက္ၾကရသည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းကို မခံၾကရဘဲ ၎တို႔၏ ေရွ႕ေရးမ်ားမွာ စိတ္ဓာတ္က်ဖြယ္ရာျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕သူမ်ား၏ ဒုကၡေဝဒနာခံစားရျခင္းမွာ လြန္ကဲျပင္းထန္လာၿပီး ၎တို႔၏အေတြးမ်ားသည္ ေသျခင္းတရားဘက္သို႔ လွည့္သြားၾကသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းမဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ သူရဲေဘာေၾကာင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ၎တို႔၌ ဇြဲလုံ႔လဝီရိယ မရွိၾကေပ၊ ၎တို႔သည္ အားနည္းၿပီး အစြမ္းမရွိသူမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကေတာ့သည္။...ဤေနာက္ဆုံးေသာကာလအေတာအတြင္း သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံၾကရမည္။ သင္တို႔၏ ဒုကၡေဝဒနာက မည္မွ်ပင္ႀကီးမားပါေစ သင္တို႔သည္ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ ေလွ်ာက္သြားသင့္သည္၊ ထို႔အျပင္ သင္တို႔၏ေနာက္ဆုံး ထြက္သက္၌ပင္လွ်င္ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သစၥာရွိၿပီး ဘုရားသခင္၏စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈကို က်ိဳးႏြံနာခံေနရမည္။ ဤအရာသည္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဤအရာသည္သာလွ်င္ ခိုင္မာ၍ ထူးကဲသည့္ သက္ေသခံခ်က္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ နာက်င္သည့္စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ေတြ႕ႀကဳံျခင္းျဖင့္သာ ဘုရားသခင္၏ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းျခင္းကို သိႏိုင္မည္) ဒီအေတြးကို ေတြးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ တကယ္ကို တို႔ထိခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မကို ဆင္းရဲဒုကၡခံေစဖို႔ ဘုရားအလိုေတာ္ မဟုတ္ဘဲ၊ ဒီဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ အခက္အခဲကေန ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္းကို စုံလင္ေစဖို႔မွန္း သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ ဒါမွ ဘုရားအတြက္ သက္ေသခံဖို႔ အခြင့္အေရး ရွိမွာေလ။ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေၾကာက္လို႔ စာတန္ကို ကြၽန္မ အရႈံးမေပးႏိုင္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဘုရားကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိၿပီး ဘယ္လိုခက္ခဲပါေစ လမ္းေၾကာင္းေပၚေနၿပီး ထူးကဲတဲ့ သက္ေသခံရင္းနဲ႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေနရမယ္။

အဲဒီေန႔ စုေဝးပြဲကေန ကြၽန္မ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့၊ သူက၊ “မင္း စားေသာက္ဆိုင္ ဧည့္သည္ေတြကို တရားေဟာေနတာလား။ လူတိုင္းက မင္း ယုံၾကည္သူျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာေနၾကတယ္။ ငါ့ကို မင္း ဒီလို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အရွက္ခြဲႏိုင္ရလာလဲ။ သူတို႔ ေျပာေနတဲ့ဟာေတြကို တီဗြီမွာ မင္း ျမင္ၿပီးၿပီပဲ။ ဒီလို မင္းဆက္လုပ္ေနရင္၊ အဖမ္းခံရလိမ့္မယ္”လို႔ ေအာ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မကို တကယ္ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ ေျပာခဲ့တယ္။ သူ ပိုပိုၿပီး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေနတာ ျမင္လို႔ ကြၽန္မ ဘာကိုမွ တုန႔္ျပန္မေျပာခဲ့ဘဲ၊ အခန္းထဲကိုပဲ သြားလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ကြၽန္မ ျမင္လိုက္ရတာက ကြၽန္မကို မွင္တက္ေစခဲ့တယ္။ သူက ကြၽန္မရဲ႕ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ေတြကို ဆုတ္ၿဖဲခဲ့ၿပီး ၾကမ္းျပင္က စာ႐ြက္ေတြနဲ႔ ဖုံးေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္မ ေယာကၡက ေရာက္လာၿပီး၊ ဝင္လာလိုက္တာနဲ႔၊ သူက၊ “ငါတို႔က ငါတို႔သားေလး အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး အဆင္ေျပတဲ့ ဘဝကို ရွေစခ်င္တာ။ နင့္ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ နင္အဖမ္းခံရရင္ ဒီမိသားစု ပ်က္စီးလိမ့္မယ္။ နင့္ယုံၾကည္ခ်က္ကို လက္ေလွ်ာ့ရင္ေတာ့၊ ဒါမွမဟုတ္ ခ်က္ခ်င္း ကြာရွင္းလိုက္” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ျပစ္မွားေစာ္ကားတဲ့အရာေတြ သူစေျပာေနခဲ့တယ္။ ေဒါသနဲ႔ သူ႔မ်က္မွာ တြန႔္ရႈံ႕ေနတာ ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ ေဒါသကို ျပန္မထိန္းႏိုင္ခဲ့သလို၊ သူ႔ကို ျဖတ္ေျပာလိုက္တယ္- “အေဖ။ အေဖတို႔ မိသာစုထဲကို အိမ္ေထာင္ျပဳကတည္းက၊ သမီး အေဖ့ကို ေလးေလးစားစားနဲ႔ပဲ ဆက္ဆံခဲ့တယ္။ အေဖ့ကို ကြၽန္မ ေဒါသ မထြက္ဖူးသလို၊ ျငင္းလည္း မျငင္းဖူးဘူး။ ဒီမိသားစုအတြက္ တာဝန္ကို ကြၽန္မ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မကို အေဖ အျပစ္ေဖာ္ဆုံးမခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာမွမမွားသလို၊ အ‌ေဖ ကြၽန္မကို မတားသင့္ဘူး၊ ဘုရားကို မျပစ္မွားသင့္ဘူး” လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မ မၿပီးႏိုင္ခင္မွာ၊ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ပုံစံတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားၿပီး၊ “နင့္ ဘုရားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ငါေျပာတာ ဘာျဖစ္လဲ။ နင့္ကို ငါ မကိုင္တြယ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ငါ မယုံဘူး” လို႔ ေအာ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို ရဲစခန္းဆီ ဆြဲေခၚသြားဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ အဝတ္အစားကို သူ စေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေပမယ့္၊ ကြၽန္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေအာင္ ဆတ္ခနဲ႔ဆြဲလိုက္တယ္။ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီး မေျပာင္းလဲမွာကို ျမင္ေတာ့၊ ေဒါကန္သြားတယ္။ ဘုတ္ခနဲ႔ ျမည္သံကို ကြၽန္မ ၾကားရၿပီး ကြၽန္မ လွည့္လိုက္တာနဲ႔ပဲ ခ်က္ခ်င္း၊ ကြၽန္မေယာက္်ားက ကြၽန္မဆီ လာၿပီး ကြၽန္မမ်က္ႏွာကို လက္ဝါးနဲ႔႐ိုက္လိုက္တာကို ေတြ႕ရသလို၊ ကြၽန္မကို ေျမေပၚ လြင့္သြားေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ၾကယ္ေတြ ျမင္လိုက္ရသလို၊ နားက အူေနခဲ့ၿပီး၊ မ်က္ႏွာက နာက်င္မႈနဲ႔ ထူပူေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ စိတ္က လုံးဝ ဗလာျဖစ္သြားတယ္။ သူ အဲဒါလုပ္တာ ကြၽန္မ တကယ္ အံ့ဩမိတယ္။ ဆယ္ႏွစ္နီးပါး ကြၽန္မတို႔ အတူရွိခဲ့ၾကသလို တစ္ခါမွ ျငင္းေတာင္ မျငင္းခုန္ဖူးၾကေပမယ့္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အဲဒီေန႔မွာ ကြၽန္မကို သူ ႐ိုက္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ သူစိမ္းတစ္ေယာက္လို ခံစားရတယ္။ သူ စိတ္လြတ္သြားသလိုမ်ိဳး၊ ကြၽန္မကို ၾကမ္းျပင္ကေန အတင္းဆြဲေခၚသြားၿပီး၊ နံရံဆီကို ဖိလိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သူေျပာတယ္၊ “မင္းကို ငါ ေျပာေနတယ္၊ ဒီေန႔ ဒါကို ငါတို႔ ရွင္းရမယ္။ မင္းရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို မင္း စြန႔္ရင္စြန႔္၊ မစြန႔္ရင္ ငါတို႔ ခ်က္ခ်င္း ကြာရွင္းမယ္။ ေျပာစမ္း၊ မင္းရဲ႕ ဘုရားသခင္လား၊ ငါ့ကိုလားလို႔။ မင္းရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို မင္းလိုခ်င္လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီမိသားစုကိုလား” လို႔ေပါ့။ ေျပာေနတုန္းမွာ၊ သူက ကြၽန္မကို နံရံနဲ႔ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း ေဆာင့္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ သိပ္ကို ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာက အရမ္းကို ဘီလူးသရဲစီးလာေနတာ ျမင္ရေတာ့၊ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ကြၽန္မက၊ “ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို ေ႐ြးတယ္” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ေဒါသထြက္လ်က္နဲ႔ သူ ကြၽန္မကို အိပ္ရေပၚ ဆြဲေခၚသြားၿပီး၊ သူ႔ လက္ေတြကို ကြၽန္မ လည္ပင္းတစ္ဝိုက္ တင္းတင္း ေထြးပတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ အသက္ရွဴလို႔မရသလို၊ ထြက္သြားလိုက္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္၊ သူ အရမ္းကို သန္မာတယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္မ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္း မရွိဘူး။ ေလတစ္ခုတစ္ေလ ရဖို႔ ႐ုန္းကန္ေနရတာနဲ႔အမွ်၊ ကြၽန္မ တကယ္ကို ေၾကာက္လာခဲ့ၿပီး၊ “ဒီေန႔ ငါ ဒီလိုနဲ႔ ေသသြားႏိုင္တယ္” လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ၊ ကြၽန္မရဲ႕ သုံးႏွစ္အ႐ြယ္ သားေလး ႐ုတ္တရက္ ႏိုးသြားတယ္။ သူထၿပီး “အေမ၊ အေမ” လို႔ စေခၚခဲ့တယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားက ကြၽန္မကို အသက္ရွဴက်ပ္ေစတာ ျမင္ေတာ့၊ သူ႔အေဖကို သူ စ႐ိုက္ၿပီး တြန္းခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ အသဲအသန္ ကြၽန္မလက္ထဲမွာ ဝင္ခိုဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါကို ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ ေယာက္်ားက လြတ္လိုက္ၿပီး၊ ကြၽန္မကို၊ “ငါတို႔ သားေၾကာင့္ မဟုတ္ခဲ့ရင္၊ ဒီေန႔ ငါ့လက္မွာ မင္း ေသရမွာ” လို႔ ရက္ရက္စက္စက္ ေျပာခဲ့တယ္။

သူ ထြက္သြားၿပီး ခုတင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို ကြၽန္မ ျပန္ေတြးေနမိခဲ့တယ္။ အရမ္း ေၾကာက္စရာေကာင္းတာပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းက သူ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထိပါလို႔၊ သူ လက္႐ြယ္ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ေသတဲ့အထိ အသက္ရွဴက်ပ္ေစဖို႔ အရမ္းကို အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒါ ဘီလူးသရဲစီးတာ မဟုတ္လား။ သူ ကြၽန္မကို ႐ိုက္ေလေလ၊ သူ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလဲ ဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ေလေလျဖစ္သလို၊ ဘုရားကို အဆုံးထိ ကြၽန္မ လိုက္ခ်င္ေလေလပဲ။ ေနာက္ေန႔ ကြၽန္မ ေယာကၡမက ကြၽန္မကို ၾကည့္ဖို႔ လာၿပီး၊ ဝင္လာတာနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္၊ “နင္ ဘုရားကို ယုံၾကည္တာ ရပ္လိုက္လို႔ မရဘူးလား။ ယုံၾကည္ျခင္းရွိတာ ေကာင္းမွန္ ငါ သိေပမယ့္ ပါတီက နင့္ကို ဖမ္းၿပီး ဆိုး႐ြားတဲ့အရာေတြ လုပ္မယ့္ သေဘာပဲ။ နင္ ဘာေျပာမလဲ” လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မက၊ “အေမ၊ ကြၽန္မ မီးဖြားတာ ဘယ္ေလာက္ခက္မွန္း အေမသိပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေသေရးရွင္ေရး ျဖစ္တယ္လို႔ ဆရာဝန္ေတြက ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မနဲ႔ ကြၽန္မသား ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ကယ္ခဲ့တာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ပါ။ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရရင္ေတာင္ ကိုယ့္ယုံၾကည္ခ်က္ကို ထိန္းသိမ္းေနတာ ဘာေၾကာင့္လို႔ အေမထင္လဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ျပန္ႂကြလာတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္လို႔ပဲ။ ကပ္ေဘးေတြက ပိုႀကီးသထက္ ႀကီးလာေနသလို၊ ဘုရားကပဲ လူေတြကို ကယ္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသလို၊ အဖမ္းခံရၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡခံရရင္၊ ခဏပဲ ျဖစ္မွာပါ။ အဲဒါက စာတန္နဲ႔ ငရဲကို သြားတာထက္ ပိုေကာင္းမွာပါ”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက၊ “နင္ေျပာေနတာ ငါ နားလည္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ နင့္ကေလးကို နင္ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး နင့္ေယာက္်ားကို စဥ္းစားေပးရမယ္ေလ။ နင့္သားက အရမ္း ငယ္ေသးတယ္။ သူ႔ကို အဲဒီလို နင္ တကယ္ပဲ ေဘးဖယ္ထားရက္ႏိုင္လား” လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။ သူ ဒီလိုေျပာတာ ၾကားရေတာ့၊ ကြၽန္မ တကယ္ကို ငိုခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ မ်က္ရည္က်မလာခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက၊ “သူ႔ကို ေဘးဖယ္ထားတာက ငါလား။ ယုံၾကည္သူေတြကို ဖမ္းၿပီး ႏွိပ္စက္ေနတာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေလ။ ပါတီရဲ႕ အလိမ္အညာေတြ ယုံၿပီး ကြာရွင္းဖို႔ မရမကလုပ္ေနတာ၊ ဒီမိသားစုကို ၿပိဳကြဲေစတာ ရွင့္သားေလ။ ဒါကို ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းအေပၚ ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္ အျပစ္ဖို႔ႏိုင္ရတာလဲ”လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆံပင္ တစ္ေခါင္းလုံး ျဖဴၿပီး၊ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက စိတ္ဆင္းရဲတဲ့ အၾကည့္ကို ျမင္ရသလို၊ အဲဒီလို ငယ္တဲ့အ႐ြယ္မွာ ကြၽန္မ သားေလ သူ႔အေမဆီကေန ေခၚသြားခံရမွာ ေတြးမိေတာ့၊ ကြၽန္မ ပိုပိုၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ နည္းနည္း စအားနည္းလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဘုရားဆီ တိတ္တဆိတ္ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ စိတ္ထဲေရာက္လာတယ္- “လူမ်ားအတြင္း၌ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အဆင့္တိုင္းတြင္ အျပင္ပန္းသဏၭာန္မွာ လူမ်ား၏ စီစဥ္မႈမွ ထြက္ေပၚလာသကဲ့သို႔ လူမ်ားၾကားထဲ၌ ဆက္သြယ္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအေနႏွင့္ သို႔မဟုတ္ လူမ်ား၏ ၾကားဝင္ျပဳလုပ္မႈမ်ားအေနႏွင့္ ျဖစ္ေပၚသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ လုပ္ေဆာင္မႈ အဆင့္တိုင္း၊ ျဖစ္ပ်က္မႈတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ စာတန္ျပဳလုပ္သည့္ အေလာင္းအစားမ်ားျဖစ္ၿပီး လူမ်ား၌ ဘုရားသခင္ အတြက္ သူတို႔၏ သက္ေသခံမႈမွာ ခိုင္ၿမဲစြာ ရပ္တည္ဖို႔ လိုအပ္သည္။ ေယာဘ စမ္းသပ္ခံခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္ကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ဥပမာ- ေနာက္ကြယ္မွာက စာတန္က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေလာင္းအစား လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေယာဘအေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္အရာက လူသားတို႔၏ လုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္ၿပီး လူသားတို႔၏ ၾကားဝင္လုပ္ေဆာင္မႈ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ ျပဳလုပ္သည့္ အလုပ္အဆင့္တိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ျပဳလုပ္သည့္ စာတန္၏ အေလာင္းအစားရွိသည္။ ဤအရာ၏ေနာက္ကြယ္မွာ အားလုံးက တိုက္ပြဲပင္။...ဘုရားသခင္ႏွင့္ စာတန္တို႔သည္ ဝိညာဥ္ေရးရာ နယ္ပယ္ထဲ တိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနစဥ္မွာ သင္က ဘုရားသခင္ကို မည္ကဲ့သို႔ စိတ္ေက်နပ္မႈ ေပးသင့္သနည္း။ သူ႔အတြက္ သင္၏ သက္ေသခံျခင္းမွာ မည္ကဲ့သို႔ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္သင့္သနည္း။ သင့္ထံ ျဖစ္ပ်က္သည့္ အရာတိုင္းက ႀကီးမားေသာ စမ္းသပ္မႈျဖစ္ၿပီး သက္ေသခံဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္က သင့္ကို လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို သင္သိသင့္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းသည္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြးၿပီး ကြၽန္မ ျမင္ရတာက၊ အေပၚယံမွာ အရာရာက ကြၽန္မကို လူေတြ တားေနသလို ျဖစ္ေနေပမယ့္၊ အားလုံးေနာက္မွာ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြရွိတယ္ဆိုတာပါပဲ။ စာတန္က ကြၽန္မကို ဟန႔္တားဖို႔၊ ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ ကြၽန္မ မိသားစုကို အသုံးျပဳေနတာ၊ ကြၽန္မကို ၿခိမ္းေျခာက္ဖို႔ ကြၽန္မသားနဲ႔ မိသားစုအတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို အသုံးျပဳေနတာ၊ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးေစဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာပါ။ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြ အလွည့္ခံလို႔မရဘဲ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္း ရွိရမယ္၊ သက္ေသရပ္တည္ၿပီး စာတန္ကို အရွက္ရေစရမယ္ဆိုတာ သိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ ေယာက္ၡမကို ကြၽန္မက၊ “လူက ဘုရားဖန္ဆင္းတာ ခံခဲ့ရတာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိၿပီး သူ႔ကို ကိုးကြယ္သင့္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ကြၽန္မ အသက္ကို ဘုရားေပးထားတာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ပါေစ၊ ဘုရားကို ေနာက္ဆုံးထိ ကြၽန္မ လိုက္မယ္။ ကြၽန္မကို တစ္နည္းအားျဖင့္ သိမ္းသြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ ကိုယ့္အားေတြ မျဖဳန္းလိုက္ပါနဲ႔” လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ သူ ေခါင္းခါၿပီး ေနာက္လွည့္ ထြက္သြားခဲ့တယ္။

အဲဒီညမွာ ကြၽန္မ‌ေယာက္်ားက ကြၽန္မ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ေနေသးတာကို သိၿပီး တကယ္ကို စိတ္ဆိုးသြားခဲ့တယ္။ သူက၊ “မင္း ဒါကို လုပ္ရဲေသးတယ္ေပါ့။ ဒါက မင္းကို ေထာင္ထဲပို႔မွာ မသိဘူးလား။ မင္း ေသေသ၊ ရွင္ရွင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလား။ ဂ႐ုမစိုက္ရင္ ရတယ္ေလ၊ ဒါေပမယ့္ ငါနဲ႔ ငါ့ကေလးကိုေတာ့ မပတ္သက္မိေစနဲ႔။ မင္း ယုံၾကည္သူ ျဖစ္လာမယ္မွန္း သိခဲ့ရင္၊ အရင္ဆုံး မင္းကို လုံးဝ လက္ထပ္မိခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မကို အိမ္ေရွ႕တံခါးအျပင္ကို တြန္းဖယ္ၿပီး မုန္းမုန္းတီးတီးနဲ႔၊ “ဒီဘုရားဟာကို မင္း ဆက္လုပ္ေနရင္၊ ငါ့အိမ္မွာ မင္းကို လက္မခံေတာ့ဘူး” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ တံခါးကို ဂ်ိဳင္းခနဲ႔ ပိတ္လိုက္ၿပီး ေသာ့ခတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မေယာက္က်ား အရမ္းကို အၾကင္နာမဲ့ေနတာ ျမင္ရၿပီး ကြၽန္မသားက ကြၽန္မကို ေခၚေနတာ ၾကားရေတာ့၊ စိတ္ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္သြားသလို၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံး ကြဲေၾကေတာ့မလို ခံစားရတယ္။ မနက္ ၂ နာရီေက်ာ္ၿပီျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မမွာ ဘာပိုက္ဆံမွ မပါခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က အိမ္ကို တကယ္ စြန႔္ခြာၿပီး၊ ကြၽန္မ သားကို ေကာင္းဖို႔အတြက္ ထားခဲ့လိုက္ရင္ေရာလို႔ ေတြးမိတယ္။ ဘာလုပ္ရမွန္း ကြၽန္မ မသိခဲ့သလို၊ အဲဒါကိုေတြးရင္းနဲ႔ အရမ္းကို ခိုကိုးရာမဲ့သလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မမွာ ဖုန္းပါမွန္း သိလိုက္တယ္၊ ဒီေတာ့ ကြၽန္မအေမကို ကြၽန္မ ဖုန္းဆက္တယ္။ သူ႔အသံကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခိုက္မွာ မ်က္ရည္ေတြက ကြၽန္မမ်က္ႏွာမွာ အတားအဆီးမရွိ စီးဆင္းလာၿပီး၊ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ကြၽန္မ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့တဲ့ နာက်င္မႈနဲ႔ နာၾကည္းခ်က္ေတြ လွ်ံထြက္လာတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ ငိုေနတဲ့အသံကို ခ်ဳပ္တည္းရင္းနဲ႔ သူက၊ “ခ်စ္သည္းေလး၊ စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထား။ ဘုရားက သမီးကို ဒီအထိ ပို႔ၿပီးမွေတာ့ စြန႔္ပစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကိုပဲ ယုံၾကည္ၿပီး အားကိုးပါ” လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေမက ကြၽန္မကို ႏွစ္သိမ့္ၿပီး အားေပးေနသလို၊ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး သူ႔ကို ကိုးစားဖို႔ ကြၽန္မကို ေျပာေနတာနဲ႔အမွ်၊ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္း ျပန္ေရာက္လာသလို ခံစားရတယ္။ ေနာက္ေန႔မွာ၊ ခ်မ္းၿပီး ဆာေလာင္လ်က္နဲ႔ လမ္းေတြမွာ ေရာက္တတ္ရာရာ သြားလာေနခ်ိန္မွာ ညီအစ္ကို တစ္ေယာက္နဲ႔ တိုးမိခဲ့တယ္။ သူက ကြၽန္မကို သူ႔အိမ္ကို ေခၚသြားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ျဖတ္သန္းေနရတာကို နားလည္ေစဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ႏွစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ျပခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားက အၾကင္နာမဲ့ၿပီး လူမဆန္သည့္ ဤကဲ့သို႔ေသာ အေမွာင္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ မ်က္ေတာင္ တစ္ခ်က္မွ် မခတ္ဘဲ လူမ်ားကို သတ္ေသာ နတ္ဆိုးတို႔၏မင္းသည္ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ၾကင္နာကာ သန္႔လည္းသန႔္ရွင္းေသာ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို မည္သို႔ သည္းခံႏိုင္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ ႂကြေရာက္လာျခင္းကို ၎သည္ အဘယ္သို႔ ဂုဏ္ျပဳကာ ၾသဘာ ေပးႏိုင္မည္နည္း။ ဤလက္ပါးေစတို႔။ ၎တို႔သည္ ၾကင္နာျခင္းကို မုန္းတီးျခင္းျဖင့္ ျပန္ဆပ္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဘုရားသခင္အား အထင္အျမင္ေသးၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ အဆုံးစြန္ ႐ိုင္းစိုင္းၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အနည္းငယ္မွ် အေရးထားမႈ မရွိၾကေပ၊ ၎တို႔သည္ အဓမၼလုယူကာ လုယက္တိုက္ဖ်က္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ အသိတရား လုံးလုံး ေပ်ာက္ဆုံးၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ အသိတရား အလုံးစုံကို ၎တို႔ ဆန္႔က်င္ၾကကာ အျပစ္မဲ့ေသာသူကို အသိစိတ္မဲ့ျခင္းသို႔ ေသြးေဆာင္ၾကေလသည္။ ေရွးကာလ၏ ဘိုးေဘး မ်ားေလာ။ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေလာ။ ၎တို႔ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အား ဆန္႔က်င္ၾက၏။ ၎တို႔၏ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈသည္ ေကာင္းကင္ေအာက္ရွိ အရာခပ္သိမ္းကို ေမွာင္မိုက္ျခင္း ႏွင့္ ပရမ္းပတာျဖစ္ျခင္း အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ခ်န္ထားၿပီးျဖစ္၏။ ဘာသာေရး လြတ္လပ္မႈေလာ။ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ တရားဝင္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားေလာ။ ယင္းတို႔သည္ အျပစ္ဖုံးကြယ္ျခင္းအတြက္ လွည့္စားမႈမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။...ဘုရားသခင္၏ အမႈအဖို႔ ထိုသို႔ေသာ ထိုးေဖာက္၍ မရႏိုင္သည့္ အတားအဆီးကို အဘယ္ေၾကာင့္ ထူေထာင္ရသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ လူစုကို လွည့္ျဖားရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လွည့္ကြက္မ်ားကို အသုံးခ်သနည္း။ စစ္မွန္ေသာ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားဝင္ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားတို႔မွာ အဘယ္မွာနည္း။ တရားမွ်တျခင္းကား အဘယ္မွာနည္း။ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းကား အဘယ္မွာနည္း။ ေႏြးေထြးမႈကား အဘယ္မွာနည္း။ ဘုရားသခင္၏ လူမ်ားအား လွည့္စားရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ လွည့္ျဖားတတ္ေသာ အႀကံအစည္မ်ားကို အသုံးျပဳသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ ႂကြလာျခင္းကို ဖိႏွိပ္ရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ အင္အားသုံးရသနည္း။ ဘုရားသခင္အား သူဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္မျပဳရသနည္း။ ဘုရားသခင္အား ေခါင္းခ်စရာ ေနရာမရွိသည့္တိုင္ေအာင္ အဘယ္ေၾကာင့္ လိုက္လံဖမ္းဆီးသနည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၈)) “ဘုရားသခင္သည္ အလြန္အမင္း ဆင္းရဲဒုကၡခံရသည့္ ဤလူမ်ားကို ႏိုးထေစဖို႔၊ ၎တို႔ကို လုံးလုံး ႏိုးထေစဖို႔၊ ျမဴထဲမွ ၎တို႔ကို ထြက္ေလွ်ာက္ေစကာ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးကို ျငင္းပယ္ေစဖို႔ အလိုရွိ၏။ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ကို မိမိတို႔၏ အိပ္မက္မွ ႏိုးထေစဖို႔၊ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး၏ အႏွစ္သာရကို သိေစဖို႔၊ ၎တို႔၏ ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးအပ္ေစဖို႔၊ အေမွာင္အင္အားမ်ား၏ ဖိႏွိပ္မႈမွ တိုးထြက္ေစဖို႔၊ ကမာၻ၏ အေရွ႕အရပ္တြင္ ထရပ္ကာ၊ ဘုရားသခင္ ေအာင္ျမင္ျခင္း သက္ေသျဖစ္လာေစဖို႔ အလိုရွိေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ၊ ဘုရားသခင္သည္ ဘုန္းအသေရ ရရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၆)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို နားလည္ေစတာက၊ ဘုရားက လူကို သန႔္စင္ေစၿပီး ကယ္တင္ဖို႔ အမႈျပဳရင္းနဲ႔ သမၼာတရား ေဖာ္ျပရင္း ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ လူ႔ဇာတိခံၿပီး၊ ႂကြလာၿပီးၿပီဆိုတာပါပဲ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက လူတိုင္းအေနနဲ႔ သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ေၾကာင့္ ကယ္တင္ခံရမွာ၊ ၿပီးေတာ့ ပါတီရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈနဲ႔ အႏၲရာယ္ကေန လြတ္သြားမွာကို ေၾကာက္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ယုံၾကည္သူေတြကို အ႐ူးအမူး ဖိႏွိပ္ၿပီး ဖမ္းဆီးေနသလို၊ လူေတြကို လွည့္ျဖား၊ လႈံ႕ေဆာ္ေပးရင္း၊ ဘုရားကို ျငင္းပယ္၊ ခုခံေစရင္းနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ၿပီး အသေရဖ်က္ဖို႔ အလိမ္အညာမ်ိဳးစုံ ဖန္တီးေနတာပါ။ စက္ဆုပ္စရာပါပဲ။ ကြၽန္မ မိသားစုက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ လွည့္ျဖားတာခံခဲ့ရလို႔သာ ကြၽန္မကို အဲဒီလို ဆက္ဆံေနခဲ့တာပါ။ ပါတီက လူေတြကို ႏွစ္ေပါက္တစ္ေပါက္ ႐ိုက္ဖို႔ ဒီအလိမ္အညာအားလုံးကို သုံးေနတာ။ အဲဒါမွ လူတိုင္းက ဘုရားကို တိုက္ခိုက္ၾကမွာျဖစ္ၿပီး၊ အဲဒီေနာက္ ငရဲမွာ အျပစ္ေပးခံရၿပီး အဆုံးသတ္ၾကမွာေလ။ အဲဒါ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္ပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဘုရားကို တိုက္ခိုက္၊ လူေတြကို အႏၲရာယ္ေပးၿပီး သူတို႔ကို လုံးလုံး ဝါးမ်ိဳတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါး တစ္သိုက္သာ ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မအဖို႔ သိသာရွင္းလင္း လာခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြကို ခံလို႔မျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ မိသားစုက ကြၽန္မကို ဘာပဲလုပ္လုပ္၊ ဘုရားကို လုံးဝ သစၥာေဖာက္လို႔ မျဖစ္ဘဲ၊ သူ႔ေနာက္လိုက္ၿမဲ လိုက္ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို လုပ္ၿမဲလုပ္ေဆာင္ရမယ္။

သူက ကြၽန္မရဲ႕ ဇာတိၿမိဳ႕က ေဆြမ်ိဳးနဲ႔ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ကို ေခၚခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ သူတို႔ ကြၽန္မကို ဖုန္းေခၚၿပီး အလွည့္က် စစ္ေဆးခဲ့ၾကတယ္၊ ကြၽန္မ အစ္ကိုက၊ “ဒီေလာက္ ငယ္တဲ့အ႐ြယ္မွာ နင္ ဘာမဆို လုပ္လို႔ရပါတယ္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္မွ ျဖစ္မွာလား။ နင္က အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္၊ ဒီေတာ့ ကေလးေတြရွိၿပီး မိသားစုကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔က နင့္တာဝန္ေလ။ ဘာလို႔ ဘုရားကို ယုံၾကည္တာနဲ႔ ဒုကၡခံရတာလဲ။ နင္ယုံၾကည္ေနရင္၊ ပါတီက နင့္ကို ဖမ္းၿပီး ေထာင္ခ်လိမ့္မယ္။ ငါတို႔က သာမန္လူေတြပဲေလ- အဲဒါကို ဘယ္လို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အန္တီက ဖုန္းကို ယူလိုက္ၿပီး၊ “နင္ စိတ္လြတ္သြားၿပီလား။ လုံးဝ ေကာင္းမြန္တဲ့ အိမ္ေထာင္က နင့္ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ မၿပိဳကြဲသင့္ဘူး။ နင့္မိသားစုကို နင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလား။ နင္က မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်က္ႏွာမငဲ့ျပတ္သားလြန္းတယ္”လို႔ ေျပတယ္။ ေနာက္အန္တီတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေအာ္တယ္၊ “နင္ အိမ္ေထာင္ျပဳတာ သိပ္ၾကာေသးတာ မဟုတ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ နင့္သားက အရမ္း ငယ္ေသးတယ္။ နင္ေထာင္ထဲမွာ အဆုံးသတ္မယ္ဆိုရင္၊ သူ ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ ငါ့ အႀကံကိုယူလိုက္- ဒါ နင္တို႔ ေကာင္းဖို႔အတြက္ပဲ” တဲ့။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မအစ္ကို ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ထပ္ျဖည့္တယ္၊ “နင္ ဒါကို မရမကလုပ္ရင္၊ သူက နင့္ကို ကြာရွင္းေတာ့မွာ၊ အိမ္ျပန္လာဖို႔ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားနဲ႔။ ငါတို႔ နင္နဲ႔ အဆက္ျဖတ္လိုက္မယ္” လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ အသက္ ၈၀ အ႐ြယ္ အဖြားကေတာင္ ဖုန္းထဲမွာ ငိုရင္းနဲ႔ ေျပာခဲ့တယ္၊ “သမီး ဒါကိုလုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူး။ သမီး အဖမ္းခံရရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ အဖြားေျပာတာ နားေထာင္ပါကြယ္။ သမီးအတြက္ အေကာင္းဆုံး အဖြားတို႔ ျဖစ္ေစခ်င္တာပါ” တဲ့။ ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြၽန္မ တကယ္ကို စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို ေျပာခ်င္တာ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေကာင္းဖို႔အတြက္ျဖစ္တယ္လို႔ ရွင္တို႔ေျပာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒါ တကယ္ ဟုတ္လို႔လား။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို မကယ္ခဲ့ရင္ ကြၽန္မ ေသၿပီးတာ ၾကာလွၿပီျဖစ္မွာပဲ။ ဒီေတာ့ ဒီေန႔ ဒီမွာ ကြၽန္မ ရွိေတာင္ ရွိပါ့မလား။ ဒီလုံးဝ ေကာင္းမြန္တဲ့ မိသားစုကို ဘယ္သူက တကယ္ အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္ေစတာလဲ။ ဘယ္သူက ဒီမိသားစုကို တကယ္ ၿပိဳကြဲေစတာလဲ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီပဲ၊ ကြၽန္မ မဟုတ္ဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ယုံၾကည္သူေတြကို ဖမ္းၿပီး ႏွိပ္စက္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ပါတီကို မုန္းမယ့္အစား၊ သူတို႔က ကြၽန္မကို ဖိႏွိပ္ရင္းနဲ႔ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ေစဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း၊ ပါတီဘက္မွာရပ္ၾကတယ္။ ကြၽန္မကို အဆက္ျဖတ္ၿပီး စြန႔္လႊတ္ဖို႔ေတာင္ ၿခိမ္းေျခာက္ၾကတယ္။ အမွန္နဲ႔ အမွားကို သူတို႔ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး မသိႏိုင္ရတာလဲ။ ကြၽန္မအတြက္ အေကာင္းဆုံးကို သူတို႔ တကယ္လိုခ်င္ၾကလို႔လား။ သူတို႔ ဘယ္လို မိသားစုမ်ိဳးလဲ။ ကြၽန္မ အသက္ကို ဘုရားက ေပးသနားခဲ့လို႔၊ ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ကြၽန္မ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွားလို႔လဲ။ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိၿပီး ဘဝမွာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းရွိတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာမွားလို႔လဲ။ ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာ၊ ကြၽန္မ မိသားစုက ကြၽန္မကို ဖုန္းေခၚၿပီး၊ မရပ္မနား အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို မခ်ိတင္ကဲျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီအေရးတႀကီး ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ အဆုံးမွာ၊ စုေဝးပြဲေတြကို ကြၽန္မ သြားၿမဲသြားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ တာဝန္ကို လုပ္ၿမဲလုပ္ခဲ့တယ္။

ကြၽန္မေယာက္်ားက သူကိုယ္တိုင္ေရးထားတဲ့ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို ကြၽန္မကို ေပးခဲ့ၿပီး၊ “မင္းယုံၾကည္ခ်က္ကို မင္း ဆက္ထိန္းေနရင္၊ ကြာရွင္းလိုက္ရေအာင္ေလ။ ငါတို႔ ခြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ ငါတို႔သားေလးကို မင္း ၾကည့္ခြင့္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တာ ရပ္ခ်င္ရင္ေတာ့၊ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဖူးသလို ငါ ေနေပးမယ့္” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အဲဒါကို ေကာက္ယူၿပီး တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မနဲ႔အတူ ကြၽန္မတို႔ ပိုင္ဆိုင္တာေတြထဲက ဘာတစ္ခုမွ၊ ကြၽန္မတို႔ စီးပြားေရး တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းမွ၊ ကြၽန္မတို႔ ဥစၥာပစၥည္း တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းမွ ခ်န္ထားမွာမဟုတ္သလို၊ ကြၽန္မတို႔ သားကို သူ ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ရွိမွာပါ။ ကြၽန္မ လက္ခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ ထြက္သြားရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြာရွင္းတာကို ကြၽန္မ သေဘာမတူရင္၊ သူက ကြၽန္မနဲ႔ အေမ့ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားကို ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ သတင္းပို႔ၿပီး၊ ရဲလက္အပ္မွာျဖစ္တယ္။ သူက ကြၽန္မ ပိုင္တဲ့ အရာတိုင္းကို တိတ္တဆိတ္ လႊဲေျပာင္းရင္းနဲ႔ ဒီအရာအားလုံးကို အခ်ိန္အၾကာႀကီးကတည္းက စီစဥ္ခဲ့မွန္း ကြၽန္မ ျမင္ရတယ္၊ ဒီေတာ့ ကြၽန္မတို႔ ကြာရွင္းတဲ့အခါ ကြၽန္မမွာ ဘာပိုင္ဆိုင္မႈ ေဝစုမွ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ကြၽန္မ လက္ထဲက ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔၊ ကြၽန္မ ထပ္ၿပီး စိတ္ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္ရျပန္တယ္။ စာကို ကြၽန္မ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရင္၊ အဲဒါက ကြၽန္မအေနနဲ႔ အဲဒီအိမ္ကို စြန႔္ခြာၿပီး ကြၽန္မသားကို ထပ္ေတြ႕လို႔ရမွာ မဟုတ္တဲ့ သေဘာပဲ။ သူက အရမ္းငယ္ေသးတယ္- သူနဲ႔ ကြၽန္မ မခြဲရက္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္မ လုံးဝ မခ်ိတင္ကဲေဝဒနာ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္ႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဘုရားဆီ ကြၽန္မ အသည္းအသန္ ေအာ္ေခၚခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ဒါကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္- “စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ႀကဳံရစဥ္တြင္ လူတို႔အေနျဖင့္ အားနည္းျခင္း သို႔မဟုတ္ ယင္းတို႔အထဲတြင္ အပ်က္သေဘာရွိတတ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းအေပၚ ရွင္းလင္းမႈကင္းမဲ့ျခင္းမွာ ပုံမွန္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ကိစၥ၌မဆို သင္သည္ ေယာဘကဲ့သို႔ပင္ ဘုရားသခင္၏အမႈထဲတြင္ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိရမည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို မျငင္းပယ္ရေပ။...သင္၏ အေတြ႕အႀကဳံထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ မည္သည့္စစ္ေဆးျခင္းကိုမဆို သင္ႀကဳံရပါေစ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ဘုရားသခင္ေတာင္းဆိုသည့္အရာမွာ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သူ႔အေပၚ ၎တို႔၏ခ်စ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းအတိုင္း အမႈျပဳျခင္းအားျဖင့္ သူစုံလင္ေစေသာအရာမွာ လူတို႔၏ယုံၾကည္ျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ျပင္းျပေသာ ဆႏၵမ်ား ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းသို႔ ေရာက္မည့္သူမ်ားသည္ စစ္ေဆးျခင္းကို ခံၾကရမည္) “သမၼာတရားအတြက္ ခက္ခဲမႈကို သင္ခံစားရမည္၊ သမၼာတရားထံ သင့္ကိုယ္သင္ ေပးအပ္ရမည္၊ သမၼာတရားအတြက္ အရွက္တကြဲ ျဖစ္ျခင္းကို သင္ခံရမည္၊ ထို႔ေနာက္ သမၼာတရားကို သင္ပိုမိုရရွိရန္အတြက္ ပို၍ပင္ ဒုကၡဆင္းရဲခံရေပမည္။ ဤသည္မွာ သင္လုပ္သင့္သည့္အရာျဖစ္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ မိသားစုဘဝ တစ္ခုအတြက္ သမၼာတရားကို သင္လက္မလႊတ္ရ၊ တဒဂၤေပ်ာ္႐ႊင္မႈ အတြက္ သင့္ဘဝ၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ သမာဓိကို အဆုံးရႈံးမခံရ။ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ကာ ေကာင္းမြန္ေသာအရာအားလုံးကို သင္ ေလ့လာလိုက္စားသင့္ၿပီး၊ အသက္တာတြင္ ပိုမိုအဓိပၸာယ္ ရွိေသာ လမ္းေၾကာင္းကို သင္ လိုက္စားသင့္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ) ဘုရားဆီက ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို ႏွစ္သိမ့္ၿပီး ခြန္အားေပးခဲ့သလို၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ေပးခဲ့တယ္။ ကြာရွင္းျခင္းနဲ႔ ကြၽန္မကို ကြၽန္မေယာက္်ားက ၿခိမ္းေျခာက္တာဟာ ဘုရားက ျဖစ္ခြင့္ေပးတဲ့ အရာတစ္ခုမွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ေယာဘက စစ္ေဆးခံရခ်ိန္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ သူ ပိုင္သမွ်အရာရာ သိမ္းယူခံခဲ့ရၿပီး၊ ညတြင္းခ်င္း သူ႔ ကေလးေတြအားလုံး ေသဆုံးၾကရတယ္။ သူက ျပာပုံထဲမွာ အနာစိမ္းေတြ ဖုံးလ်က္နဲ႔ ထိုင္ေနခဲ့တယ္။ သူ႔မိန္းမကေတာင္ သူ႔ကို ပစ္ပယ္ၿပီး သူ႔ မိတ္ေဆြေတြက သူ႔ကို ေလွာင္ေျပာင္ ေဝဖန္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဆင္းရဲဒုကၡအားလုံးကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ၊ သူက၊ “ေယေဟာဝါသည္ ေပးေတာ္မူ၏၊ ၿပီးလွ်င္ ေယေဟာဝါသည္ ျပန္ႏုတ္သိမ္းေတာ္မူ၏၊ ေယေဟာဝါ၏ နာမေတာ္သည္ မဂၤလာရွိပါေစ။” (ေယာဘဝတၱဳ ၁:၂၁) လို႔ေျပာၿပီး ခ်ီးမြမ္းတုန္းပဲ။ အဲဒါကသာ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မအတြက္ေတာ့၊ ဘာပဲျဖစ္ပါေစ ဘုရားေနာက္ အဆုံးထိ လိုက္မယ္လို႔ ဘုရားကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာၿပီး ေလးေလးနက္နက္ သစၥာဆိုခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မေယာက္်ားရဲ႕ ကြာရွင္းျခင္းအေပၚ ၿခိမ္းေျခာက္မႈနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရေတာ့၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ျခင္းနဲ႔ အားနည္းျခင္းထဲမွာ ပိတ္မိေနခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘုရားကို စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ပါတီရဲ႕ အလိမ္အညာေတြကို ၾကားကတည္းက၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ေတြကို သူ ဆုတ္ၿဖဲခဲ့႐ုံမက ကြၽန္မကို ေသေအာင္ ထားခဲ့လုနီးနီး အၾကမ္းဖက္ခဲ့ပုံကိုလည္း ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ ၿငိစြန္းမွာစိုးလို႔၊ အခု သူက ကြာရွင္းခ်င္႐ုံမက၊ ကြၽန္မကို တစ္ျပားမွမက်န္ပဲ ထားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မသားကို ကြၽန္မဆီကေန ေဝးေဝးမွာ ထားခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ သေဘာမတူရင္ သူက ကြၽန္မကို ရဲလက္အပ္ေတာ့မွာ။ အဲဒါ ဘယ္လို ေယာက္်ားမ်ိဳးလဲ။ သူက မေကာင္းဆိုးဝါးနဲ႔ ပိုမတူဘူးလား။ ဘုရားေျပာခဲ့တဲ့ အရာတစ္ခုကို ကြၽန္မ သတိရသြားတယ္- “ယုံၾကည္သူမ်ားႏွင့္ မယုံၾကည္သူမ်ားသည္ သဟဇာတ မျဖစ္ၾကေပ။ ယင္းထက္ ၎တို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဆန႔္က်င္ၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္) ကြၽန္မေယာက္်ားက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို နာခံၿပီး ဘုရားကို မုန္းလို႔ ကြၽန္မကို ကြာရွင္းျခင္းနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေနခဲ့တာ ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ ျမင္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ လင္နဲ႔ မယားျဖစ္ေပမယ့္၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ ငရဲလမ္းေပၚမွာ သူက ပါတီေနာက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားနဲ႔ ထာဝရအသက္ရဖို႔ ဘုရားေနာက္လိုက္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ရွိတယ္။ ယုံၾကည္သူနဲ႔ မယုံၾကည္သူေတြက မတူတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြေပၚ ရွိၾကတယ္ေလ။ ကြၽန္မကို ဆြဲထားခြင့္ သူ႔ကို ေနာက္ထပ္ ေပးလို႔ မျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္တယ္။ သူ ကြၽန္မကို ဖိႏွိပ္ေလေလ၊ ဘုရားေနာက္လိုက္ဖို႔၊ သက္ေသရပ္တည္ၿပီး စာတန္ကို အရွက္ရေစဖို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ေလေလပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္၊ ကြာရွင္းဖို႔ သေဘာတူတယ္လို႔။

ကြာရွင္းခ်က္ကို အၿပီးသတ္ဖို႔ ျပည္သူ႔ေရးရာငွာနကို ကြၽန္မတို႔ သြားတဲ့ေန႔အထိ၊ ကြာရွင္းၿပီးေနာက္ ဘာမွမပါပဲ က်န္ခဲ့တဲ့အေပၚ ကြၽန္မ စိတ္ေသာက နည္းနည္း မခံစားပဲမေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မ ဘယ္လိုေနရမလဲ။ ကြၽန္မတို႔ အိမ္နဲ႔ ကြၽန္မတို႔ လုပ္ငန္းအတြက္ ႏွစ္ကာလေတြတစ္ေလွ်ာက္ ကြၽန္မ အရမ္းႀကိဳးစားခဲ့ရၿပီး၊ ဘာမွမရွိတာနဲ႔ပဲ အဆုံးသတ္ခဲ့ရပုံကို စဥ္းစားေတာ့၊ အဲဒါနဲ႔ အထိုက္အေလ်ာက္ေနတတ္ဖို႔ တကယ္ကို ခက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္- “ငါ့အဖို႔အလို႔ငွာ၊ သင္၏ အနာဂတ္ ရွင္သန္ေရး လမ္းေၾကာင္းအတြက္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္း၊ စီစဥ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္ျခင္းတို႔ကို သင္ စြန႔္လႊတ္ႏိုင္သေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အလြန္ႀကီးေလးေသာ ျပႆနာတစ္ခု- သစၥာေဖာက္ျခင္း (၂)) ဘုရားဆီက ဒီေမးခြန္းက ကြၽန္မကို တကယ္ အရွက္ရေစတယ္။ အခက္အခဲက စစ္မွန္႐ိုးသားမႈကို စစ္ေဆးတယ္လို႔ လူတိုင္းေျပာၿပီး၊ အခက္အခဲ နည္းနည္း ကြၽန္မ ႀကဳံရတဲ့အခါ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကိုပဲ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒါ ဘုရားကို စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းလား။ ကြၽန္မက ဘုရားရဲ႕ လက္ထဲမွာ လုံးဝ ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သူ႔ဆီ လုံးဝ ဆက္ကပ္ဖို႔နဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ထြက္ေပါက္အတြက္ စိုးရိမ္တာ ရပ္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားခဲ့တယ္။ စာခ်ဳပ္ေတြအားလုံးကို ကြၽန္မတို႔ လက္မွတ္ထိုးၿပီး တဲ့ေနာက္၊ သူ႔ကို ကြၽန္မက၊ “ဘာလို႔ ရွင္ ကြာရွင္းဖို႔ ေသခ်ာၿပီး ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာလဲ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ သူက၊ “အစိုးရက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူေတြဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ရာဇဝတ္သားေတြျဖစ္ၿပီး၊ ကိုယ့္မိသားစုမွာ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ရွိမွန္း ေတြ႕ရတဲ့ ဘယ္ပါတီဝင္မဆို၊ ပါတီကေန ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ပယ္ခံရမွာျဖစ္တယ္၊ ဘယ္ျပည္သူ႔ ဝန္ထမ္းမဆို အလုပ္ထုတ္ခံရမယ္၊ သူတို႔ ကေလးေတြ တကၠသိုလ္ တက္လို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ မိဘေတြရဲ႕ ပင္စင္ေတြ ပယ္ဖ်က္ခံရမွာျဖစ္ၿပီး၊ မိသားစု ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ သိမ္းယူခံရမယ္ဆိုတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြကို အစိုးရက ထုတ္ျပန္ၿပီးၿပီလို႔ ငါ့ ဝမ္းကြဲညီက ေျပာတယ္။ ရဇဝတ္သားရဲ႕ မိသားစုက မ်ိဳးဆက္ကိုးဆက္ထိ ၿငိစြန္းေလ့ရွိၿပီး၊ အခု အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူတစ္ဦးရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြအားလုံး ၿငိစြန္းရၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ က်န္တဲ့သူေတြအားလုံးကို ကာကြယ္ဖို႔ မင္းကို ငါ ထြက္သြားခြင့္ေပးဖို႔ လိုခဲ့တာပဲ။ မဟုတ္ရင္၊ ငါ့အစ္ကိုႀကီးက ပါတီကေန ထုတ္ပယ္ခံရမွာ” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ သူ အဲဒါေျပာတာၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္း စိတ္ဆိုးသြားတယ္။ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ႂကြလာၿပီးၿပီ၊ အဲဒါက အင္မတန္ အံ့ဩစရာေကာင္းတဲ့ အရာျဖစ္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးအတြက္ ေကာင္းခ်ီး ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဘုရားကို အ႐ူးအမူး ဆန႔္က်င္တိုက္ခိုက္ၿပီး မုန္းတီးတယ္။ ဘုရားအမႈေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္၊ ဖ်က္ဆီးဖို႔ စက္ဆုပ္စရာ နည္းလမ္းတိုင္းကို အသုံးျပဳၿပီး ဘာေၾကာင့္မွ ရပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က လူသတ္ဖို႔ ဝန္မေလးတဲ့၊ ေသြးေအးတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္သိုက္ပဲ။ အဆင္းနီတဲ့ နဂါးႀကီးရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ မ်က္ႏွာကို ကြၽန္မ တကယ္ ျမင္ခဲ့ရသလို၊ ကြၽန္မ အလွည့္စားမခံရေတာ့ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္ေပးဆပ္ၿပီး စာတန္ကို အရွက္ရေစဖို႔ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္၊ အိမ္ကို ကြၽန္မ စြန႔္ခြာခဲ့ၿပီး ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ဆက္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။