ကြၽန္မက သာမန္ေက်းလက္မိသားစုေလးတစ္ခုမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔က လုံးဝ မခ်မ္းသာေပမယ့္လည္း အရမ္းေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မအေမက ေပ်ာ္႐ႊင္တက္ႂကြတဲ့ ပင္ကိုယ္စ႐ိုက္ရွိတယ္၊ သေဘာေကာင္းေဖာ္ေ႐ြၿပီး လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ရွိတယ္၊ အိမ္ကိုလည္း ေထာင့္ေစ့ေနေအာင္ စီမံတတ္သူပါ။ အေဖက အေမ့ကို အရမ္းဂ႐ုစိုက္ၾကင္နာၿပီး အေလးထားပါတယ္၊ အေဖနဲ႔အေမ ေအးအတူပူအမွ် ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ အတူလက္တြဲေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ ျငင္းခုံစကားမ်ားတာကို ျမင္ဖူးတာေတာင္ ကြၽန္မ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ မိသားစုကို အေဖ့လို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ေယာက္်ားကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့ ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္ ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ အလုပ္ကို အတူသြားအတူျပန္တယ္၊ အိမ္အလုပ္ေတြ ကေလးျပဳစုပ်ိဳး‌ေထာင္တဲ့ တာဝန္ေတြကို ေမာင္တစ္ထမ္းမယ္တစ္႐ြက္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားကလည္း ကြၽန္မကို အရမ္း အေလးထားပါတယ္ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မ က်န္းမာေရးေတာ္ေတာ္ေလး မေကာင္းတဲ့ ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ကြၽန္မ ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ သူက ကြၽန္မထက္ေတာင္ ပိုၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္ေနတတ္ပါတယ္။ ေဆး႐ုံမွာ ကြၽန္မ ေဘးကေနအေဖာ္ျပဳေပးၿပီး ကြၽန္မကို အစြမ္းကုန္ ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ အိမ္ေထာင္တစ္သက္အတြင္း သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္တာ ရွားခဲ့ၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မကလည္း မိသားစုကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ထိန္းသိမ္းၿပီး ဇနီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္ေအာင္ျဖည့္ဆည္းပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာၿပီး ကမာၻေပၚမွာ အေပ်ာ္ဆုံးမိန္းမက ငါပဲ လို႔ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေယာက္်ားအနားမွာ ဒီလို အၿမဲထာဝရေနၿပီး ကြၽန္မတို႔ တစ္သက္တာလက္တြဲေဖာ္ေတြ ျဖစ္သြားမယ္လို႔ ခဏခဏ စိတ္ကူးမိပါတယ္။

၂၀၁၇ ခုႏွစ္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ လက္ခံခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ေနာက္ကိုလိုက္တာဟာ ဘဝမွာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းပဲလို႔ ကြၽန္မ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မအတြက္ စီစဥ္တဲ့ ဘယ္လိုတာဝန္ကိုမဆို လက္ခံၿပီး၊ က်ိဳးႏြံနာခံရင္းအရမ္းစိတ္အားထက္သန္ခဲ့ပါတယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ ကြၽန္မတာဝန္ေတြနဲ႔ အလုပ္မရႈပ္ခဲ့ေတာ့ မိသားစုဘဝကိုလည္း မထိခိုက္ခဲ့ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈကို ကြၽန္မေယာက္်ားက ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၂၀ မွာ ကြၽန္မ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာၿပီး ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္က ပိုၿပီးအလုပ္မ်ားလာပါတယ္။ ေန႔တိုင္း အိမ္ကေစာေစာထြက္ၿပီး ေနာက္က်မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ပါတယ္၊ အိမ္ရဲ႕ ကိစၥႀကီးငယ္မွန္သမွ်ကို ကြၽန္မေယာက္်ားက တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ကိုးကြယ္တာကို သူစၿပီး ဆန႔္က်င့္ကန႔္ကြက္လာၿပီး “မင္းက အၿငိမ္းစားျဖစ္မွ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းကထက္ကို ပိုၿပီးအလုပ္မ်ားေနပါလား” လို႔ ေတာင္ကြၽန္မကို ေထ့သလို ေငါ့သလိုေျပာလာပါတယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားဆီမွာ မ်က္ႏွာေကာင္းရေအာင္ မနက္ခင္းနဲ႔ ညေနခင္းေတြမွာ သူ႔အတြက္ စားစရာ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေပးခဲ့တယ္။ တစ္ခါက ကြၽန္မ မွတ္မိေသးတယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားရဲ႕အေမ ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး ေဆး႐ုံတက္ရတယ္၊ ကြၽန္မေယာက္်ားလည္း ေဆး႐ုံမွာ သူ႔အေမနဲ႔ ရက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ေနခဲ့ရတယ္။ သူ အရမ္းပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လြန္းလို႔ မ်က္လုံးေအာက္မွာ မို႔ေဖာင္းေနခဲ့ၿပီး အေတာ္ေလးလည္း ပိန္သြားတယ္။ သူတို႔အတြက္ စားစရာေတြ မနက္တိုင္း ကြၽန္မ ယူသြားေပးခဲ့ၿပီး ကြၽန္မေယာက္်ားက ကြၽန္မကို ေတြ႕ရတာ ေပ်ာ္႐ႊင္ပုံမရဘူး။ သူ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနတာကို ျမင္ရတာ ကြၽန္မရင္ထဲမေကာင္းဘူး။ “ငါ အရင္ကလိုသာ လြယ္လြယ္ကူကူ တာဝန္ကိုပဲ လုပ္လို႔ရရင္ ငါ့ေယာက္်ားနဲ႔ငါနဲ႔ ငါ့ေယာကၡမကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေပးလို႔ရတယ္၊ ဒါဆို သူလည္း အရမ္းပင္ပန္းစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ငါ ဇနီးမယားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ကို မေက်ပြန္ပါလား”လို႔ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မေယာကၡမ ေဆး႐ုံက ဆင္းၿပီးေနာက္ပိုင္း တစ္ရက္မွာ ကြၽန္မ အိမ္ျပန္အရမ္းေနာက္က်ခဲ့ တယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားက ကြၽန္မကို ျမင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ “အေမတစ္ေလွ်ာက္လုံး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တာ မင္း သူ႔ကို မျပဳစုဘူး၊ အဲ့ဒီအစား ငါ့ကိုပဲ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေအာင္လုပ္တယ္၊ မင္းက မင္းအတြက္ပဲ ၾကည့္တယ္၊ ငါတို႔ ဒီလို ေရွ႕ဆက္ဖို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ေယာက္်ားရဲ႕ ျပစ္တင္ေဝဖန္မႈေတြနဲ႔ ႀကဳံရေတာ့ ကြၽန္မ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အိပ္ခန္းဆီကိုထြက္ေျပးလာၿပီး ငိုခ်လိုက္တယ္။ “ငါ ေခါင္းေဆာင္တာဝန္ေတြ စလုပ္ကတည္းက အသင္းေတာ္မွာ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာတယ္၊ ေယာကၡမ ေနမေကာင္းတာေတာင္ ငါ မျပဳစုႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ ငါ့ေယာက္်ား ငါ့အေပၚအျမင္မၾကည္တာလည္းအဆန္းမဟုတ္ဘူး၊ ဒီလိုေတြသာ ဆက္ျဖစ္ေနရင္ သူ ငါ့အေပၚ ပိုလို႔ေတာင္ မေက်မနပ္ျဖစ္လာၿပီးေတာ့ ငါ့နဲ႔ ျငင္းခုံရန္ျဖစ္ရလိမ့္မယ္၊ ဒါဆိုရင္ ငါ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးပမ္းပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ရတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးက ၿပိဳကြဲသြားေတာ့မွာ မဟုတ္လား၊ ငါ အိမ္ေထာင္ကြဲရင္ ခိုကိုးရာမဲ့ ျဖစ္ၿပီ” လို႔ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိတယ္။ အဲဒီညက အိပ္ရာထဲမွာ လူးလွိမ့္ရင္းအိမ္မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ “တစ္ဖက္က ငါ့ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရး၊ တစ္ျခားတစ္ဖက္က ငါ့ရဲ႕ တာဝန္ ငါ ဘာကို ေ႐ြးသင့္လဲ။ ငါ ေခါင္းေဆာင္ေနရာက ႏုတ္ထြက္ၿပီး လြယ္လြယ္ကူကူ တာဝန္ကို လုပ္တာပဲေကာင္းပါတယ္” လို႔ ေတြးမိတယ္။

ေနာက္ေန႔မွာ ကြၽန္မနဲ႔ တြဲဖက္လုပ္ဖူးတဲ့ ညီအစ္မ တစ္ေယာက္ကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မအိမ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြနဲ႔ ကြၽန္မအေတြးေတြ၊ ကြၽန္မခံစားေနရတဲ့ စိတ္နာက်င္မႈေတြကို ေျပာျပခဲ့တယ္။ ညီအစ္မက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းစာပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ က်မ္းစာပိုဒ္ေတြထဲက တစ္ခုက အမွတ္ထင္ထင္ပါပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ “လူတို႔အတြင္း၌ ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္သည့္ အလုပ္အဆင့္တိုင္းတြင္ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ထိုအမႈသည္ လူအခ်င္းခ်င္းၾကားရွိ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံမႈမ်ား ျဖစ္သည့္ပုံ ေပၚ၏။ လူ႔စီစဥ္မႈမ်ားမွ၊ သို႔မဟုတ္ လူတို႔၏ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္အလား ထင္ရ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ကြယ္တြင္မူ လုပ္ေဆာင္မႈ အဆင့္တိုင္း၊ ျဖစ္ပ်က္မႈတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ စာတန္ျပဳလုပ္သည့္ အေလာင္းအစားမ်ားျဖစ္ၿပီး လူတို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံရပ္တည္ဖို႔ လိုအပ္သည္။ ေယာဘ စစ္ေၾကာခံရသည့္အခ်ိန္ကို ဥပမာ ၾကည့္ေလာ့။ ေနာက္ကြယ္တြင္ စာတန္က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေလာင္းအစား လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေယာဘအေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္အရာက လူသားတို႔၏ လုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္ၿပီး လူသားတို႔၏ ေႏွာင့္ယွက္မႈ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ ျပဳလုပ္သည့္ အလုပ္အဆင့္တိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ျပဳလုပ္သည့္ စာတန္၏ အေလာင္းအစားရွိသည္။ ဤအရာ၏ေနာက္ကြယ္မွာ အားလုံးက တိုက္ပြဲပင္။...ဘုရားသခင္ႏွင့္ စာတန္တို႔သည္ ဝိညာဥ္ေရးရာ နယ္ပယ္ထဲ တိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနစဥ္မွာ သင္က ဘုရားသခင္ကို မည္ကဲ့သို႔ စိတ္ေက်နပ္မႈ ေပးသင့္သနည္း။ သူ႔အတြက္ သင္၏ သက္ေသခံျခင္းမွာ မည္ကဲ့သို႔ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္သင့္သနည္း။ သင့္ထံ ျဖစ္ပ်က္သည့္ အရာတိုင္းက ႀကီးမားေသာ စမ္းသပ္မႈျဖစ္ၿပီး သက္ေသခံဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္က သင့္ကို လိုအပ္သည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို သင္သိသင့္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းသည္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္သည္) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ျခင္းက တဆင့္ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ကိစၥႀကီးငယ္ အရာအားလုံးဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားျခင္းနဲ႔ အစီအစဥ္ထဲမွာ ပါမွန္း ကြၽန္မ သိနားလည္လာခဲ့တယ္။ ဒီ ကိစၥေတြဟာ ဝိညာဥ္ေရးရာတိုက္ပြဲရဲ႕ အပိုင္းက႑တစ္ခုပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္က လူေတြကို သူ႔တို႔ရဲ႕သက္ေသခံခ်က္မွာ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကိုထမ္းေဆာင္ျခင္းမွာ ဘုရားသခင္က အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ကြၽန္မေလွ်ာက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာတန္က ေနရာတကာမွာ ေႏွာင့္ယွက္မႈေတြ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ လုပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မေယာက်္ားက ဘုရားကို မယုံၾကည္ဘဲ စာတန္ရဲ႕ ဘက္ေတာ္သားျဖစ္ေနလို႔ သူ႔ကိုယ္က်ိဳးပဲ သူၾကည့္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ေနေတာ့ မိသားစုကိစၥေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္လို႔ သူ႔အက်ိဳးကို အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ထိခိုက္လာတဲ့အခါ ကြၽန္မေယာက်္ားက စိတ္ေတြ ဆိုးလာၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို ဟန႔္တားေႏွာင့္ယွက္လာပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔အိမ္ေထာင္ေရး ၿပိဳကြဲမွာကို ကြၽန္မေၾကာက္ေတာ့ မိသားစုကို ဒီထက္ပိုၿပီး လြယ္လြယ္ကူကူၾကည့္ရႈေစာင့္‌ေရွာက္ႏိုင္ဖို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တာဝန္ေတြကေန ႏုတ္ထြက္ၿပီး လြယ္လြယ္ကူကူ တာဝန္ေတြကိုပဲ ေျပာင္းလဲယူခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ သက္ေသခံခ်က္မွာ ခိုင္မာစြာ မရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ဘဲ စာတန္ရဲ႕ လွည့္စားမႈေအာက္မွာ က်ေရာက္လုနီးနီးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ေတြကေန ဒီလိုဖယ္ခြာေနရတာကို ကြၽန္မ ဆက္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ႏုတ္ထြက္ဖို႔ စိတ္ကူးကို ကြၽန္မေခါင္းထဲက ထုတ္ခဲ့တယ္။

တစ္ရက္မွာ ကြၽန္မ အိမ္ျပန္အရမ္းေနာက္က်ေတာ့ “ေအာ ညျပန္အိပ္ဖို႔ ဟိုတယ္ ကို မင္းျပန္လာၿပီေပါ့၊ မင္းၾကည့္ရတာ ဒီတစ္သက္ ငါနဲ႔ အတူတူေတာင္ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္” လို႔ ကြၽန္မေယာက်္ားက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ဆူပူျပစ္တင္ျပန္ပါတယ္။ ကြၽန္မေယာက်္ား ဒီလို ျဖစ္ေနတာျမင္ေတာ့ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ သက္ေသခံခ်က္မွာ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔၊ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ခြန္အားေပးသနားပါလို႔ကြၽန္မႏွလုံသားထဲကေန ဘုရားသခင္ဆီ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မေယာက်္ား ေဒါသေပါက္ကြဲလို႔အားရေတာ့မွ သူ႔ကို ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ “ဒီမိသားစုအတြက္ ကြၽန္မ အႏွစ္သုံးဆယ္ေက်ာ္အနစ္နာခံၿပီးခဲ့ၿပီ။ ကြၽန္မ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြကို ရွင္ ၾကည့္စမ္းပါဦး။ ပင္စင္ယူၿပီးေနာက္ပိုင္း မာေက်ာင္ ကစားရင္ကစား၊ မကစားရင္ ကလိုက္ခုန္လိုက္ ခရီးသြားလိုက္နဲ႔၊ သူတို႔ဆို ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ကပ္တယ္ရယ္လို႔မရွိဘူး ပိုက္ဆံဆိုလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးသုံးေနတာပါပဲ။ အခု ကြၽန္မက ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ရင္း ကိုယ့္အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ကို ဆက္ကပ္ထားတယ္။ ဒါေတာင္မွ ရွင္က ဒါကို ကန႔္လန႔္တိုက္ၿပီး ေန႔တိုင္း ရန္ရွာေနတာပဲ။ ရွင္ ကြၽန္မနဲ႔ အတူတူ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုလည္း မနက္ျဖန္ ကြာရွင္းခြင့္ သြားေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့။ ရွင္ အတူတူဆက္ေနခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္မကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာေတြ ရပ္ပါေတာ့၊ ကြၽန္မေ႐ြးခ်ယ္တာကို လုပ္ဖို႔ ကြၽန္မမွာ လြပ္လပ္ခြင့္ရွိတယ္” လို႔ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ သူ အဲဒီေနရာမွာပဲ အံ့အားသင့္ၿပီး ရပ္ေနခဲ့ၿပီး ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေန႔မနက္မွာ ကြၽန္မ သူ႔ကိုေမးတယ္။ “ကဲ ဘယ္လိုလဲ။ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ေပါင္းမွာလား မေပါင္းဘူးလား ကြၽန္မကို ျပန္ေျဖပါဦး”လို႔ ကြၽန္မအဲလိုေမးတာ ၾကားေတာ့ ကြၽန္မေယာက်္ားက ကြၽန္မနဖူးကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ထိုးၿပီး၊ “ဪ၊ ငါေတာ့ မင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး” လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ အရမ္းကို ေပ်ာ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မေယာက်္ား ညည္းညဴတာေတြကို ကြၽန္မ သိပ္အာ႐ုံမထားေတာ့ဘူး။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူလည္း ညည္းညဴတာေတြ အရင္ကထက္ နည္းလာပါတယ္။

၂၀၂၂ ခုႏွစ္ ေမလမွာ တရားေဟာဆရာမအျဖစ္ ကြၽန္မေ႐ြးခ်ယ္ခံရၿပီး အသင္းေတာ္အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔အေ႐ြးခံရပါတယ္။ ရာထူးတိုးခံရတာဟာ ေပ်ာ္စရာျဖစ္သင့္ခဲ့ေပမယ့္၊ ကြၽန္မရင္ဘတ္ေပၚမွာ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္ခုဖိထားသလို ေလးလံေနခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မေတြးမိတာက၊ “ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ငါဟာ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္ အသင္းေတာ္အလုပ္ေတြနဲ႔ မအားမလပ္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ မနက္ပိုင္း ညေနပိုင္းေတြမွာ အိမ္မႈကိစၥေတြလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ခဲ့ေသးတယ္။ အခု ငါ တရားေဟာဆရာ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ အလုပ္မ်ား႐ုံသာမက တခ်ိဳ႕အသင္းေတာ္ေတြက အိမ္နဲ႔အရမ္းေဝးေတာ့ ငါကို ထားသြားၿပီး ငါ့ေယာက္်ားနဲ႔ ငါခြဲေနရေတာ့မယ္။ ဒါကို သူ ဘယ္လို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္မွာပါလိမ့္။ ဒါဟာ ငါတို႔အိမ္ေထာင္ေရးကို စြန႔္လႊတ္လိုက္ရဖို႔ လုပ္ေနသလို ျဖစ္မေနဘူးလား။ အိမ္ေထာင္ေရးၿပိဳကြဲသြားရင္ အနာဂတ္မွာ ငါ့လမ္းငါေလွ်ာက္ရေတာ့မယ္ဆိုရင္၊ ငါ ဘယ္လိုရပ္တည္မလဲ။ ငါ အသက္ေျခာက္ဆယ္ျပည့္ဖို႔လည္း သိပ္မလိုေတာ့ဘူး။ အနာဂတ္မွာ ေရာဂါတစ္ခုခုနဲ႔ ငါ အိပ္ရာထဲလဲရင္ ခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးေမြးမယ့္၊ ေရခပ္တိုက္မယ့္လူေတာင္ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး အဲဒီလိုမ်ိဳး ငါ ဘယ္လို ေနထိုင္ႏိုင္မလဲ။” အဲလိုေတြကြၽန္မေတြးမိေလေလ ပိုၿပီးဝမ္းနည္းလာေလေလ ျဖစ္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက တားမရဆီးမရ က်လာပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို အရမ္းကို ေက်နပ္ေစခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မအရင္က သိနားလည္ခဲ့တဲ့ အယူဝါဒနည္းနည္းေလးက ဘာထိေရာက္မႈမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကြၽန္မႀကိဳးစားႀကိဳးစား လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၾကည့္လို႔မရဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက အရမ္းနည္းပါးလြန္းၿပီး၊ ကြၽန္မမွာ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈ မရွိပါဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ဒီတာဝန္ကို ကြၽန္မ ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီလို ျငင္းၿပီး ရက္နည္းနည္းၾကာတဲ့အတြင္းမွာ ကြၽန္မ စိတ္ေတြ အရမ္းရႈပ္ေထြးေနခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္အေပၚ အေႂကြးတင္ေနတယ္လို႔ လည္း ခံစားခဲ့ရတယ္။ “အသင္းေတာ္က ငါ့ကို ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ၿပီးၿပီ၊ ငါလည္း တစ္ေလွ်ာက္လုံး အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ၊ ဘုရားသခင္ကို က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းသမၼာတရားကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ငါ မၾကာခဏဆိုသလို မိတ္သဟာယ ဖြဲ႕ၿပီးၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ ငါ့ကို ဒီတာဝန္ အတြက္ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ သူရဲေဘာေၾကာင္ခဲ့ၿပီး အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ မိသားစုကို ေ႐ြးခဲ့တယ္၊ ငါ စာတန္ရဲ႕ ဟားတိုက္ခံရသူ ျဖစ္သြားၿပီ ငါ့ကိုယ္ငါ ဘုရားသခင္ေနာက္ကိုလိုက္တဲ့သူလို႔ ဘယ္လိုေခၚႏိုင္ပါေတာ့မလဲ ငါ တကယ္ကို အသုံးမက်ဘူးပဲ” လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အေရးတႀကီးပဲ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းခ်င္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းစာတစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္တယ္။ “မည္သူသည္ ငါ့အတြက္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အမွန္တကယ္ ျပည့္ဝစြာ အသုံးခံကာ သူတို႔၏ အရာအားလုံးကို ငါ့အတြက္ ဆက္ကပ္ႏိုင္သနည္း။ သင္တို႔ အားလုံးသည္ စိတ္မပါ့တပါျဖစ္ေနၾကၿပီး သင္တို႔၏ အေတြးမ်ားသည္ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ကာ အိမ္၊ အျပင္ေလာက၊ အစားအစာႏွင့္ အဝတ္အစားမ်ားအေၾကာင္း ေတြးေနၾကသည္။ သင္သည္ ငါ့အေရွ႕ ဤေနရာတြင္ ရွိေနၿပီး ငါ့အတြက္ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနေသာ္လည္း သင္၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲတြင္မူ သင္သည္ အိမ္ရွိ သင္၏ ဇနီးသည္၊ သားသမီးမ်ားႏွင့္ မိဘမ်ားအေၾကာင္းကို ေတြး၍ေနေသးသည္။ ဤအရာအားလုံးသည္ သင္၏ ဥစၥာျဖစ္သေလာ။ ၎တို႔ကို ငါ၏ လက္ထဲသို႔ သင္အဘယ္ေၾကာင့္ မအပ္ႏွံသနည္း။ ငါ့ကို သင္အလုံအေလာက္ မယုံၾကည္သေလာ။ ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ ငါသည္ သင့္အတြက္ မဆီေလ်ာ္ေသာ စီစဥ္ျပင္ဆင္မႈမ်ားကို ျပဳလိမ့္မည္ဟူ၍ သင္စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သေလာ။ သင္သည္ သင္၏ဇာတိပကတိ မိသားစုကို အဘယ္ေၾကာင့္ အၿမဲတေစ စိုးရိမ္ပူပန္သနည္း။ သင္သည္ သင္ခ်စ္ရသူမ်ားကို အၿမဲေအာက္ေမ့ေနသည္။ ငါသည္ သင္၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ က်ိန္းေသေနရာတစ္ခု ရွိသေလာ။ ငါ့ကို သင့္အထဲ၌ အုပ္စိုးမႈရွိရန္ႏွင့္ သင္၏ ျဖစ္တည္ျခင္းအလုံးစုံထဲတြင္ ေနရာယူရန္ ငါ့ကို ခြင့္ျပဳသည့္အေၾကာင္း သင္ေျပာဆဲျဖစ္သည္၊ ဤအရာအားလုံးမွာ လွည့္စားေသာ မုသားမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔ထဲမွ မည္မွ်သည္ သင္တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ျဖင့္ အသင္းေတာ္ထံ ကတိခံၾကသနည္း။ ထို႔အျပင္ သင္တို႔ထဲမွ မည္သူသည္ ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ မေတြးဘဲ ယခုကာလ၏ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ၾကသနည္း။ ဤအေၾကာင္းကို အလြန္ ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၅၉)) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးေတာဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္း ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ကြၽန္မေရွ႕တည့္တည့္မွာ တရားစီရင္ေနသလိုမ်ိဳးကို ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။ သူ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာက ကြၽန္မရဲ႕ ပကတိအေျခအေနျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္မ ေန႔တိုင္း ကိစၥေတြနဲ႔ အေတာ္ေလးအလုပ္မ်ားၿပီး အသင္းေတာ္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ပုံေပၚခ်င္ေပၚေနမယ္၊ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အၿမဲတမ္း မိသားစုအေၾကာင္းပဲ စဥ္းစားေနတယ္။ တစ္ခါတေလ စုေဝးပြဲတစ္ခုခုနဲ႔ အျပင္ကိုေရာက္ရင္ ကြၽန္မေယာက္်ား ထမင္းမွ စားေရာစားၿပီးရဲ႕လား လို႔ စိုးရိမ္ေနတတ္တယ္။ ေဆး႐ုံမွာသူ႔အေမကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရလို႔ သူ ခ်ဳံးခ်ဳံးက် ပင္ပန္းေနတာကို ကြၽန္မ ျမင္လိုက္ရေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဝန္ထုပ္တခ်ိဳ႕ကို သက္သာရာရသြားေအာင္ ပိုလြယ္ကူတဲ့ တာဝန္ကိုပဲ ကြၽန္မ လုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ တာဝန္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အလုပ္မ်ားၿပီး ေယာက္်ားကို စိတ္ညစ္ေစတဲ့အခါ ေခါင္းေဆာင္တာဝန္ေတြကေန ကြၽန္မ ႏုတ္ထြက္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ခဲတစ္လုံးတည္းနဲ႔ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ပစ္ဆိုသလို မိသားစုကို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ရင္း တာဝန္ကိုလည္း ထမ္းေဆာင္လို႔ရေလမလားလို႔ ကြၽန္မ အခ်ည္းႏွီး ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။ ကြၽန္မ ေလွနံႏွစ္ဖက္နင္းမိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။ “ဘုရားသခင္သည္ အရာအားလုံးအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကိုင္စြဲထားသည္” ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြကို ကြၽန္မ ေအာ္ေျပာရင္ေျပာမိေနမယ္၊ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဘုရားအေပၚ စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္မႈ လုံးဝမရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရာအားလုံးကို ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ လက္ထဲမွာ မအပ္ႏွံရဲဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို တရားေဟာဆရာအျဖစ္ ရာထူးတိုးေပးေတာ့ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို နည္းနည္း‌ေလးမွ အေလးမထားမိခဲ့ဘဲ ေယာက္်ားနဲ႔ ခြဲေနတာက အိမ္ေထာင္ေရးကို ၿပိဳကြဲေစၿပီး မိသားစုမရွိေတာ့ပဲ ျဖစ္သြားေတာ့မွာလား လို႔ စိုးရိမ္ပူပန္ရင္း ကြၽန္မရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကိုပဲ စဥ္းစားေနမိခဲ့တယ္။ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးတည္တံ့မႈဆိုတာမ်ိဳးက ကြၽန္မ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မ အိမ္ေထာင္ေရးက ၿပိဳကြဲဖို႔ အေၾကာင္းပါလာရင္ ကြၽန္မ ေန႔တိုင္း အိမ္မွာရွိေနလည္း ၿပိဳကြဲမွာပါပဲ။ ကြၽန္မမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ သူက သူ႔ေယာက္်ား ဘယ္သြားသြား ေနာက္ကလိုက္ေနတတ္ၿပီး သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္က တကယ့္ကို မခြဲမခြာရွိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔မ်က္စိေရွ႕တင္ပဲ သူ႔ေယာက္်ားက တျခားမိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းေတြရႈပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူတို႔ ကြာရွင္းခဲ့ၾကတယ္။ အလုပ္ေၾကာင့္ ခြဲေနၾကရၿပီး တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္သာ ေတြ႕ၾကရတဲ့ တခ်ိဳ႕တေလ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြလည္း ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးၾကလည္း ေရရွည္တည္တံ့ေနတာပါပဲ ဒါကို သိေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကို ဘုရားဆီမွာပဲ အပ္ႏွံခ်င္ခဲ့တယ္။ ဘုရားေရွ႕ကို လာၿပီး ကြၽန္မ ဆုေတာင္းတယ္။ “ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ထုတ္ေဖာ္ဖို႔ ဒီအေျခအေနေတြကို စီမံလုပ္ေဆာင္တဲ့အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ သမၼာတရားကို မခ်စ္ျမတ္ႏိုးဘဲ ကြၽန္မသဘာဝက အရမ္းကိုတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိပါၿပီ၊ ကိုယ့္ဇာတိပကတိဆိုင္ရာအက်ိဳးေတြကိုပဲ ထည့္စဥ္းစားၿပီး အိမ္ေထာင္ေရး ၿမဲဖို႔ပဲ ကြၽန္မ လိုခ်င္ေနခဲ့တယ္၊ ဘုရားသခင္ ကြၽန္မ ကိုယ္ေတာ့္ကိုပဲ အားကိုးယုံၾကည္ခ်င္ၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို လက္လႊတ္လိုက္ခ်င္ပါၿပီ၊ အိမ္ကေနထြက္ခြာၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အနာဂတ္မွာ ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးမ်ား ရွိခဲ့ရင္ တာဝန္ကိုပဲ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္မ စိတ္ေက်နပ္ေစခ်င္ပါတယ္” လို႔ေပါ့။

လအနည္းငယ္ ၾကာၿပီးေနာက္မွာ တရားေဟာဆရာအျဖစ္ ကြၽန္မ ထပ္မံ အေ႐ြးခ်ယ္ခံရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့ၿပီး “အရင္က ငါ အၿမဲတမ္း ဘုရားသခင္ကို နာက်င္ေစၿပီး စိတ္ပ်က္ေစခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ငါ့တာဝန္မွာ ကိုယ္ေတာ့္အေပၚ အမ်ားႀကီး အေႂကြးတင္ေနခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ္က ငါ့ကို ေနာင္တရႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ေပးတုန္းပဲ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါ ဘုရားသခင္ စိတ္ေက်နပ္ေစရမယ္”လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အိမ္ကေန ဘယ္လိုထြက္ခြာရမယ္ဆိုတာကို ေတြးမိတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မစိတ္ထဲမွာ လြန္ဆြဲေနသလို ခံစားေနရတုန္းပဲ။ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ဆုေတာင္းလိုက္ၿပီး အရင္က ကြၽန္မဖတ္ဖူးတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ သတိရမိလိုက္တယ္။ “သမၼာတရားအတြက္ ခက္ခဲမႈကို သင္ခံစားရမည္၊ သမၼာတရားထံ သင့္ကိုယ္သင္ ေပးအပ္ရမည္၊ သမၼာတရားအတြက္ အရွက္တကြဲ ျဖစ္ျခင္းကို သင္ခံရမည္၊ ထို႔ေနာက္ သမၼာတရားကို သင္ပိုမိုရရွိရန္အတြက္ ပို၍ပင္ ဒုကၡဆင္းရဲခံရေပမည္။ ဤသည္မွာ သင္လုပ္သင့္သည့္အရာျဖစ္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ မိသားစုဘဝ တစ္ခုအတြက္ သမၼာတရားကို သင္လက္မလႊတ္ရ၊ တဒဂၤေပ်ာ္႐ႊင္မႈ အတြက္ သင့္ဘဝ၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ သမာဓိကို အဆုံးရႈံးမခံရ။ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ကာ ေကာင္းမြန္ေသာအရာအားလုံးကို သင္ ေလ့လာလိုက္စားသင့္ၿပီး၊ အသက္တာတြင္ ပိုမိုအဓိပၸာယ္ ရွိေသာ လမ္းေၾကာင္းကို သင္ လိုက္စားသင့္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ေအာက္တန္းက်သည့္ဘဝကို သင္ေနထိုင္ၿပီး မည္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္ကိုမွ် သင္ မလိုက္စားပါက၊ သင့္ဘဝကို သင္ ျဖဳန္းတီးသည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာဘဝမွ မည္သည့္အရာကို သင္ ရရွိႏိုင္သနည္း။ သမၼာတရားတစ္ခုအတြက္ ဇာတိပကတိ၏ ေပ်ာ္ေမြ႕မႈမ်ား အားလုံးကို သင္စြန႔္လႊတ္သင့္ၿပီး၊ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ အနည္းငယ္အတြက္ သမၼာတရားအားလုံးကို မလႊင့္ပစ္သင့္ေပ။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားသည္ သမာဓိ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္သိကၡာ မရွိေပ။ ၎တို႔၏ တည္ရွိျခင္းတြင္ အဓိပၸာယ္ မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မကို ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ခြန္အား ေပးပါတယ္။ ကြၽန္မဘဝရဲ႕ အစပိုင္းတစ္ဝက္ ေလာက္က ကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ဇာတိပကတိအတြက္ပဲ လုံးဝေနထိုင္ခဲ့တယ္။ မိသားစုေပ်ာ္႐ႊင္မႈနဲ႔ ဇာတိပကတိဆိုင္ရာၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုပဲ ကြၽန္မ လိုက္စားခဲ့တယ္။ အဲလို ေနထိုင္တာဟာ ဘာတန္ဖိုး၊ ဘာအဓိပၸါယ္မွ လုံးဝ မရွိဘဲ ေနာက္ဆုံးမွာ ေနာင္တေတြအျပည့္နဲ႔ ကြၽန္မလက္ဗလာ ေသသြားရမွာပါ။ ဘုရားသခင္က သူ႔အိမ္ေတာ္ဆီကို လာဖို႔ ကြၽန္မကိုေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီး သမၼာတရားနဲ႔ ဘဝကို ရဖို႔ အခြင့္အ‌ေရးေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတည္တံ့ဖို႔ အတြက္နဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ျငင္းပယ္ရင္း ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ျပစ္မွားျခင္းကို က်ဴးလြန္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးမသိတတ္ဘဲ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးအျပည့္အဝကို မေပးခဲ့ဘူး။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ တရားေဟာဆရာျဖစ္ဖို႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အခြင့္အေရးေပးပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး ၿပိဳကြဲမွာ စိုးရိမ္တာေၾကာင့္နဲ႔ေတာ့ တာဝန္ကို ကြၽန္မ ေနာက္တစ္ခါ မျငင္းပယ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲလိုေနထိုင္ရတာ ဘာ တည္ၾကည္မႈ၊ ဂုဏ္သိကၡာ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိပါဘူး။ ဘုရားသခင္ေနာက္ကိုလိုက္ဖို႔ ကြၽန္မေ႐ြးခ်ယ္ၿပီးၿပီမို႔ ကိစၥေတြကို ဘုရားသခင္ကိုပဲ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားခြင့္ျပဳရမွာပါ။ သမၼာတရားကို ရရွိဖို႔ဆို ဘာကိုမဆို စြန႔္ပယ္ထိုက္ပါတယ္။ အိမ္ကေန ထြက္ခြာၿပီးေနာက္ ကြၽန္မရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရး ျပတ္စဲသြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ ရွင္သန္ေနထိုင္မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အိမ္ကထြက္လာၿပီးၿပီးခ်င္း အတြင္းမွာ အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကြၽန္မေယာက္်ားအေၾကာင္း ေတြးေနမိတတ္ၿပီး တာဝန္အေပၚမွာကြၽန္မ အျပည့္အဝ စိတ္ႏွစ္မထားခဲ့ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးကို ကြၽန္မ တကယ္လက္မလႊတ္ေသးဘူး ဆိုတာကို ကြၽန္မသိခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ သမၼာတရားေတြကို ဘုရားသခင္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ထားတာကို ကြၽန္မ ေတြ႕ေတာ့ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ရတနာကို ေတြ႕လိုက္ရသလိုပါပဲ။ ကြၽန္မ အဲဒါကို ဂ႐ုတစိုက္ဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ “လူမ်ားစြာတို႔သည္ ၎တို႔ဘဝ၏ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္အေပၚတြင္ အမွီျပဳထားၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈအား လိုက္စားရာတြင္ ၎တို႔၏ ပန္းတိုင္သည္ အိမ္ေထာင္၏ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈႏွင့္ ျပည့္စုံမႈကို လိုက္စားျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္သည္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေသာ အိမ္ေထာင္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔၏ လက္တြဲေဖာ္ႏွင့္ အတူေနရသည္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္လွ်င္ ၎တို႔၌ ေပ်ာ္႐ႊင္ေသာဘဝရွိမည္ဟူ၍ ၎တို႔ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို မနားမေန အားစိုက္ထုတ္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိရမည့္ ဘဝတစ္သက္တာတာဝန္အျဖစ္ မွတ္ယူၾကသည္။...ဤသို႔ေသာလူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈသည္ အရာရာတိုင္းထက္ ပို၍ အေရးႀကီးသည္။ ယင္းမရွိလွ်င္ ၎တို႔သည္ လုံးဝ ဝိညာဥ္ကင္းမဲ့ေနသလို ခံစားရသည္။ ၎တို႔က ‘ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ သာယာေပ်ာ္႐ႊင္သည့္ အိမ္ေထာင္အတြက္ အေရးႀကီးဆုံးအရာျဖစ္သည္။ ငါက ငါ့မိန္းမကို ခ်စ္ၿပီး သူက ငါ့ကိုခ်စ္သာေၾကာင့္သာ ငါတို႔တြင္ သာယာေပ်ာ္႐ႊင္သည့္ အိမ္ေထာင္ရွိၿပီး ဤမွ်ထိ ၿမဲလာႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္အေပၚ ငါ၏ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္၊ ငါ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေသာေၾကာင့္ ဤခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုဆုံးရႈံးၿပီး ဤခ်စ္ျခင္းေမတၱာကအဆုံးသတ္သြားလွ်င္ ငါ၏အိမ္ေထာင္ေရးသာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈက ၿပီးဆုံးကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ သေဘာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤအိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ငါ ေနာက္တစ္ခါ ခံစားႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေလသေလာ။ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈမရွိလွ်င္ ငါတို႔တြင္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္မည္နည္း။ ငါ့မိန္းမ၏ ဘဝသည္ ငါ၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိလွ်င္ မည္သို႔ ေနမည္နည္း။ ငါ့မိန္းမ၏ အခ်စ္ကို ငါဆုံးရႈံးရလွ်င္ ငါ ဘာျဖစ္မည္နည္း။ ဘုရားေရွ႕တြင္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ လူ၏တာဝန္ကို ၿပီးေျမာက္ျခင္းက ဤဆုံးရႈံးမႈကို ဖာေထးေပးႏိုင္သေလာ’ဟူ၍ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔မသိ။ ၎တို႔တြင္ အေျဖမရွိေပ။ ၿပီးလွ်င္ ဤသမၼာတရားရႈေထာင့္ကို ၎တို႔ နားမလည္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္က အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို အျခားအရာအားလုံးထက္ လိုက္စားသူတို႔အား ဧဝံေဂလိျဖန႔္ေဝၿပီး မိမိတို႔ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ မိမိတို႔အိမ္မွထြက္ခြာၿပီး ေဝးေသာတစ္ေနရာသို႔ သြားဖို႔အတြက္ လိုအပ္ေသာအခ်ိန္တြင္ ၎တို႔သည္ မၾကာခဏ စိတ္ပ်က္ၾကသည္။ အကူအညီမဲ့သလို ခံစားရသည္။ ၎တို႔သည္ မၾကာခင္တြင္ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ဆုံးရႈံးရႏိုင္သည္ဆိုသည့္ အခ်က္ကိုပင္ စိတ္မေအးႏိုင္ျဖစ္ၾကသည္။ လူအခ်ိဳ႕မွာ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ ၎တို႔တာဝန္မ်ားကို စြန႔္ပစ္ၾကသည္၊ သို႔မဟုတ္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ျငင္းဆန္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အေရးႀကီးေသာ အစီအစဥ္မ်ားကိုပင္ ျငင္းဆန္ၾကသည္။ မိမိတို႔၏ အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ မိမိတို႔ အိမ္ေထာင္ဘက္၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို သိဖို႔ မၾကာခဏ ႀကိဳးစားသူအခ်ိဳ႕လည္းရွိသည္။ ၎တို႔၏ ယုံၾကည္မႈ၊ ၎တို႔ ခံယူခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္မႈလမ္းေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏ တာဝန္အား ထမ္းေဆာင္ျခင္းတို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ဘက္က အနည္းငယ္ မေက်နပ္လွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္သက္မႈမရွိလွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းမရွိလွ်င္ ၎တို႔သည္ ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး အေလွ်ာ့ေပးသည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈအား ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ဘက္အေပၚ မၾကာခဏ အေလွ်ာ့ေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္။ ၎တို႔ရွိေနသည္ဆိုသည္ကို ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ဘက္အား ျပရန္အတြက္၊ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ဘက္အား တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ကာ အထီးက်န္ေနသည္ဟု မခံစားရေစရန္အတြက္၊ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ဘက္အား ၎တို႔၏ ခ်စ္ျခင္းကို ခံစားရေစရန္အတြက္ ၎တို႔တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ အခြင့္အေရးအား စြန႔္လႊတ္ရမည္၊ စုေဝးျခင္း၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အား ဖတ္ျခင္းႏွင့္ ဝိညာဥ္ေရးဝတ္ျပဳျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းအတြက္ အခ်ိန္ကို စြန႔္လႊတ္ရမည္ဆိုလွ်င္ပင္ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို အေလွ်ာ့ေပးျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔အိမ္ေထာင္ဘက္၏ ခ်စ္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ မရွိျခင္းထက္ ဤသို႔သာ လုပ္ေဆာင္ၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည့္ဘုရားသခင္အေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းအတြက္ ၎တို႔အိမ္ေထာင္ဘက္၏ ခ်စ္ျခင္းကို စြန႔္လႊတ္လွ်င္ ဤသည္မွာ ၎တို႔သည္ ၎တို႔အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို စြန႔္လႊတ္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ထိုအိမ္ေထာင္ေရးသာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ခံစားႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္၊ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔သည္ အထီးက်န္ေသာ၊ သနားစဖြယ္ျဖစ္ေသာ၊ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းဖြယ္ျဖစ္ေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ၍ ခံစားရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းဖြယ္ျဖစ္ေသာ၊ သနားစဖြယ္ျဖစ္ေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းဆိုသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ ဤသည္မွာ အျခားလူတစ္ေယာက္၏ ခ်စ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ျမတ္ႏိုးျခင္းကို မခံရေသာသူတစ္ေယာက္ကို ဆိုလိုသည္။ ဤလူတို႔သည္ အယူဝါဒအခ်ိဳ႕ႏွင့္ သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း၏ အေရးပါမႈကို နားလည္ေသာ္လည္း၊ ဖန္ဆင္းခံအေနျဖင့္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္သင့္သည္ဆိုသည္ကို ၎တို႔နားလည္သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ဘက္အား ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို အပ္ႏွံကာ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈအေပၚတြင္ အမွီျပဳေစသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သင့္သည္ဆိုသည္ကို နားလည္ၿပီး သိၾကေသာ္လည္း ၎တို႔၏ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈအား လိုက္စားမႈကို လက္မလႊတ္ႏိုင္ၾကေသးေပ။ ၎တို႔သည္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈအား လိုက္စားျခင္းကို ဤဘဝသက္တမ္းတြင္ ၎တို႔ လိုက္စားသင့္သည့္ တာဝန္အျဖစ္ မွားယြင္းစြာ ျမင္ၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈအား လိုက္စားျခင္းကို ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္က လိုက္စားၿပီး ၿပီးေျမာက္သင့္သည့္ တာဝန္အျဖစ္ မွားယြင္းစြာ ရႈျမင္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ အမွားတစ္ခုမဟုတ္ေလာ။ (ဟုတ္သည္။)” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ၁၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားရန္နည္းလမ္း (၁၁)) အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈေနာက္ကို လိုက္တဲ့အခါ ျဖစ္တတ္တဲ့ လူသားရဲ႕ အမူအက်င့္တခ်ိဳ႕ကို ဘုရားသခင္က ေဖာ္ထုတ္ပါတယ္။ လူေတြဟာ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္အၾကား ခ်စ္ခင္တြယ္တာမႈခိုင္ၿမဲေစဖို႔၊ ကိစၥေတြကို ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဖက္ သေဘာေတြ႕ေအာင္နဲ႔ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ၾကတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္‌ေထာင္‌ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈၿမဲၿမံဖို႔ သူတို႔ကိုသူတို႔ အသုံးေတာ္ခံၿပီး အနစ္နာခံတတ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈရဖို႔ ႀကိဳးပမ္းရတာကို သူတို႔ရဲ႕ အထူးတာဝန္တစ္ရပ္လို သေဘာထားၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္‌ေရးအတြက္နဲ႔ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို စြန႔္လႊတ္တာကိုေတာင္ ပိုႏွစ္သက္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ ေဖာ္ထုတ္လိုက္တာ က ကြၽန္မရဲ႕ ပကတိအေျခအေနမွန္ပါပဲ၊ ကြၽန္မတစ္ဘဝလုံး လိုက္စားေနတာကို တကယ့္ကို ပုံေဖာ္ျပေနတာပါပဲ။ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မေယာက္်ားဟာ မိသားစုကို အေလးေပးၿပီး ကြၽန္မကို ေတာ္ေတာ္ေလး အေလးထားပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္မ အခ်စ္စစ္ကိုေတြ႕ၿပီ၊ ဒီလို အိမ္ေထာင္ေရးကို ရတာဟာ ေကာင္းကင္ဘုံရဲ႕ ဆုေက်းဇူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈရဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတာကို ကြၽန္မဘဝရဲ႕ အထူးတာဝန္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး ဘဝတစ္သက္တာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ကြၽန္မေယာက္်ားဆီမွာ အပ္ႏွံခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့အိမ္ေထာင္‌ေရး တည္ၿမဲဖို႔ ဇနီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ဝတၱရားေတြကို ႀကိဳးစားျဖည့္ဆည္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားအတြက္ ေန႔တိုင္း ထမင္းသုံးနပ္ကို မထပ္ေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေပးၿပီး သူ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ အိမ္အလုပ္ေတြကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း လုပ္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ၿပီး မိသားစုအေၾကာင္း မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မေယာက္်ားက ဒါကို ေတာ္ေတာ္ေလးကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မ အျပစ္မကင္းသလို ခံစားရၿပီး ေယာက္်ားအေပၚ အေႂကြးတင္ေနၿပီး ဇနီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ကြၽန္မ မေက်ပြန္ပါလား လို႔ ေတြးရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားက အျပစ္ေဖာ္ဆုံးမၿပီးေနာက္မွာ ကြၽန္မတို႔ မိသားစု ၿပိဳကြဲေတာ့မွာကို ကြၽန္မ စိုးရိမ္ခဲ့ၿပီး ေယာက္်ားနဲ႔ ဆက္ဆံေရး မပ်က္စီးရေလေအာင္ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး ႏုတ္ထြက္ခ်င္ခဲ့တယ္။ တရားေဟာဆရာအျဖစ္ ကြၽန္မ အေ႐ြးခံရေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ကိုယ့္မိသားစုအေၾကာင္းပဲ ေတြးခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးမသိတတ္႐ုံတင္မကဘူး အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ပိုလိုလားရင္း ကိုယ့္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမဲ့ အခြင့္အေရးကိုပဲ လက္လႊတ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ခင္ပြန္းနဲ႔ ဇနီးဟာ ေသျခင္းက သူတို႔ကို ခြဲခြာတဲ့အထိ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကရမယ္ ဆိုတဲ့ စာတန္က သြတ္သြင္းထားတဲ့ မွားယြင္းတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ပဲ ကြၽန္မ ေနထိုင္ေနခဲ့တယ္။ အိမ္ေထာင္ရွင္ဇနီး‌ေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ဟာ အိမ္ေထာင္သက္ ေငြရတု တို႔ စိန္ရတုတို႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေတြလုပ္ႏိုင္ရင္ ေလးစားအားက်စရာပဲလို႔ ယုံၾကည္ၿပီး အိမ္ေထာင္‌ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ရဖို႔ႀကိဳးပမ္းတာဟာ ေကာင္းတဲ့အရာ လို႔ ကြၽန္မ သ‌ေဘာထားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မငယ္ငယ္တုန္းကဆို ကြၽန္မရဲ႕ မိဘေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အရမ္းခ်စ္ၾကၿပီး အၿမဲမကြဲအတူေနခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္မ အ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကို လိုခ်င္ေတာင့္တတယ္။ ကြၽန္မ ဆႏၵအတိုင္းျဖစ္လာေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ကြၽန္မဘဝရဲ႕ လိုက္စားမႈလို႔ သေဘာထားရင္း သမၼာတရားကို ရရွိျခင္းနဲ႔ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းထက္ ပိုအေရးႀကီးတယ္လို႔ေတာင္ ျမင္ၿပီး အဲဒီအိမ္ေထာင္ေရးကို ျမတ္ႏိုးခဲ့တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔ လမ္းလြဲသြားေစခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မ ဖတ္ပါတယ္။ “ဘုရားသခင္သည္ သင့္အတြက္ အိမ္ေထာင္ကို စီမံခဲ့ၿပီး သင့္အား လက္တြဲေဖာ္တစ္ေယာက္ေပးခဲ့သည္။ သင္သည္ အိမ္ေထာင္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ေရွ႕၌ သင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အဆင့္အတန္းက မေျပာင္းလဲေပ။ သင္သည္ သင္ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ သင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္လွ်င္ ဘုရားေရွ႕၌ သင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ ဘုရားေရွ႕၌ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဆဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔ႏွစ္ဦးလုံးတြင္ တူညီသည့္အရာတစ္ခုရွိသည္။ ယင္းမွာ သင္သည္ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ သင္တို႔အားလုံးသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ေရွ႕၌ ဖန္ဆင္းခံမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အိမ္ေထာင္၏ စည္းေဘာင္အတြင္းတြင္ သင္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း သည္းခံၿပီး ခ်စ္ၾကသည္။ အခ်င္းခ်င္း ကူညီေထာက္ပံ့ၾကသည္။ ဤသည္မွာ သင္တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္ေရွ႕၌ သင္ျဖည့္ဆည္းသင့္သည့္ တာဝန္မ်ားႏွင့္ သင္ၿပီးေျမာက္သင့္သည့္ တာဝန္ကို သင္၏ လက္တြဲေဖာ္အေပၚ သင္ျဖည့္ဆည္းသင့္သည့္ တာဝန္မ်ားႏွင့္ အစားထိုး၍မရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၏ လက္တြဲေဖာ္အေပၚ သင္၏တာဝန္မ်ားႏွင့္ ဘုရားေရွ႕တြင္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္ၾကား၌ ဆန႔္က်င္ကြဲလြဲမႈရွိလွ်င္ သင္ေ႐ြးခ်ယ္သင့္သည့္အရာမွာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ႏွင့္ သင္၏ လက္တြဲေဖာ္အေပၚ သင္၏ တာဝန္မ်ားကို မျဖည့္ဆည္းရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင္ေ႐ြးခ်ယ္သင့္သည့္ ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ သင္ ၿပီးေျမာက္သင့္သည့္ တာဝန္လည္းျဖစ္သည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။...မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အိမ္ေထာင္၏ စည္းေဘာင္အတြင္းတြင္ရွိသည့္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို လိုက္စားေသာ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံမႈကိုမဆို ျပဳလုပ္ေသာ မည္သည့္လက္တြဲေဖာ္မဆို၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဘုရားသခင္က အမွတ္ရမည္မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ သင္၏လက္တြဲေဖာ္အေပၚ သင္၏ တာဝန္၊ ဝတၱရားမ်ားကို မည္မွ်ေကာင္းမြန္စြာ၊ ျပည္စုံစြာျဖည့္ဆည္းပါေစ၊ သင့္လက္တြဲေဖာ္၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားကို သင္မည္မွ် ျပည့္မီေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါေစ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သင္၏ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို မည္မွ်ေကာင္းမြန္စြာ၊ မည္မွ်ျပည့္စုံစြာ ထိန္းသိမ္းပါေစ၊ သို႔မဟုတ္ ထိုအရာက မည္မွ်အားက်ဖြယ္ျဖစ္ပါေစ သင္သည္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီးျဖစ္သည္ဟု မဆိုလိုသကဲ့သို႔ သင္သည္ စံမီေသာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ဟုလည္း သက္ေသမျပေပ။ သင္သည္ ျပည့္စုံေသာ ဇနီး၊ သို႔မဟုတ္ ျပည့္စုံေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းသည္ အိမ္ေထာင္၏ စည္းေဘာင္အတြင္းတြင္ ကန႔္သတ္ခံထားရသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္က သူ၏ေရွ႕တြင္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို သင္မည္သို႔ ထမ္းေဆာင္သည္၊ မည္သည့္လမ္းေၾကာင္းမ်ိဳးကို သင္လိုက္ေလွ်ာက္သည္၊ ဘဝအေပၚ သင္၏ သေဘာထားအျမင္ကမည္သည့္အရာျဖစ္သည္၊ ဘဝတြင္ မည္သည့္အရာကို သင္လိုက္စားသည္၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို သင္မည္သို႔ ၿပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္သည္ဆိုသည္တို႔အေပၚ အေျခခံၿပီး သင္က မည္သို႔ေသာသူမ်ိဳးျဖစ္သည္ကို တိုင္းတာသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤအရာမ်ားျဖင့္ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သင္ လိုက္ေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သင္၏အနာဂတ္ ခရီးပန္းတိုင္ကို တိုင္းတာသည္။ သင္သည္ ဇနီး၊ သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ သင္၏ တာဝန္၊ ဝတၱရားမ်ားအား အဘယ္သို႔ ျဖည့္ဆည္းသည္၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ လက္တြဲေဖာ္အေပၚ သင္၏ ခ်စ္ျခင္းသည္ သူ႔အား ေက်နပ္ေစျခင္းရွိမရွိဆိုသည္တို႔အေပၚ အေျခခံၿပီး ဤအရာမ်ားကို သူ မတိုင္းတာေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ၁၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားရန္နည္းလမ္း (၁၁)) လူေတြဟာ အရည္အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ ဖန္ဆင္းခံေတြျဖစ္မျဖစ္ ဘုရားက တရားစီရင္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ဖန္ဆင္းခံေတြအျဖစ္ သူတို႔ရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ရဲ႕လားလို႔ ဘုရားက ၾကည့္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုေတြ သဟဇာတျဖစ္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ရဲ႕လားဆိုတာကို မၾကည့္ပါဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ မိသားစုအက်ိဳးမွာ ျပဒါး တစ္လမ္း သံတစ္လမ္းျဖစ္ရင္ ဖန္ဆင္းခံေတြအျဖစ္ သူတို႔ရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ရင္း ဘုရားသခင္ရဲ႕ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ေဆာင္႐ြက္ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးေတြကို ဦးစားေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာဖန္ဆင္းခံတို႔ရဲ႕ ေရွာင္လႊဲမရတဲ့တာဝန္ဝတၱရားျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္‌ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈအတြက္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕တာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ တာဝန္ဝတၱရားကို ေကာင္းေကာင္း ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ပ်က္ကြက္တာျဖစ္ၿပီး လူရယ္လို႔ အေခၚခံမထိုက္ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရး‌ေဘာင္အတြင္းမွာဆို ဇနီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ဝတၱရားကို ကြၽန္မ ျဖည့္ဆည္းသင့္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြထက္ အေရးႀကီးတာက ကြၽန္မဟာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္တာဟာ ကြၽန္မဘဝရဲ႕ အထူးတာဝန္ အစစ္အမွန္ျဖစ္တယ္။ ဒီႏွစ္ခုအၾကား ကြဲလြဲမႈရွိလာရင္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ပဲ ကြၽန္မ ေ႐ြးခ်ယ္သင့္တယ္။ အခု ကြၽန္မ နားလည္ၿပီ။ အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ရဖို႔ႀကိဳးပမ္းျခင္းဟာ ကြၽန္မကိုကယ္တင္ျခင္းရေစမွာမဟုတ္ဘဲ တကယ့္ဘဝအစစ္မွန္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ဦးစားေပးရပါမယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္မႈကို လမ္းျပေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မဆက္ဖတ္ပါတယ္။ “အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို လိုက္စားျခင္းအား သင္လက္လႊတ္ရန္ ေတာင္းဆိုျခင္းသည္ သင့္အား လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္တစ္ခုျဖစ္သည့္ အိမ္ေထာင္ကို စြန႔္လႊတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ကြာရွင္းရန္ ေတာင္းဆိုျခင္းမဟုတ္ေပ။ ထိုအစား ဖန္ဆင္းခံအေနျဖင့္ သင္၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္၊ အိမ္ေထာင္တြင္ သင္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ သင္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္တာဝန္ကို သင့္ေလ်ာ္စြာ ထမ္းေဆာင္ရန္ ေတာင္းဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို သင္လိုက္စားျခင္းသည္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ တာဝန္အား သင္ထမ္းေဆာင္ျခင္းကို ထိခိုက္လွ်င္၊ ေႏွာင့္ယွက္လွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္ဆီးျခင္းပင္ျဖစ္လွ်င္ အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈအား သင္လိုက္စားျခင္းကိုသာမကဘဲ သင္၏ အိမ္ေထာင္တစ္ခုလုံးကို စြန႔္လႊတ္သင့္သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ဤျပႆနာအေပၚတြင္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း၏ ေနာက္ဆုံး ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္မွာ အဘယ္နည္း။ ဤသည္မွာ အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းက သင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားကို မဟန႔္တားေစရန္၊ သင္၏ လက္ကို မခ်ည္ေႏွာင္ေစရန္၊ သင့္မ်က္လုံးမ်ားကို ကန္းေအာင္ မလုပ္ရန္၊ သင္၏ အျမင္ကို ပုံမပ်က္ေစရန္၊ သင္၏ စိတ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ေနရာမယူေစရန္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈအား လိုက္စားျခင္းက သင္၏ ဘဝလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သင္၏ ဘဝတြင္ ျပည့္မေနေစရန္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္တြင္ သင္ျဖည့္ဆည္းသင့္ေသာ တာဝန္၊ ဝတၱရားမ်ားကို မွန္ကန္စြာ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး သင္ ျဖည့္ဆည္းသင့္သည့္ တာဝန္၊ ဝတၱရားမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မွန္ကန္သည့္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ပို၍ ေကာင္းေသာနည္းလမ္းမွာ သင္၏တာဝန္၌ အခ်ိန္ႏွင့္ အားအင္ကို ပို၍ ဆက္ကပ္ရန္၊ သင္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္၊ ဘုရားသခင္က သင့္အား အပ္ႏွံခဲ့ေသာ တာဝန္ကို ၿပီးေျမာက္ရန္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဤအခ်ိန္အခိုက္အတန႔္အထိ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ သင့္အား ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္မွာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သင့္အား အိမ္ေထာင္ကိုေပးခဲ့သည္မွာ၊ မိသားစုကို ေပးခဲ့သည္မွာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အိမ္ေထာင္၏ စည္းေဘာင္အတြင္းတြင္ သင္ ျဖည့္ဆည္းသင့္သည့္တာဝန္မ်ားအား သင့္ကို ေပးအပ္သည္မွာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အိမ္ေထာင္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္မွာ သင္မဟုတ္သည္ကိုလည္းေကာင္း မည္သည့္အခါမွ် သင္ မေမ့ရေပ။ သင္သည္ ႐ုတ္တရက္ႀကီးအိမ္ေထာင္က်ျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ အင္အားမ်ားကို အားကိုးျခင္းအားျဖင့္ သင္၏ အိမ္ေထာင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္းကိုလည္း မည္သည့္အခါမွ် မေမ့ရေပ။ ယခု ဤအရာကို ငါရွင္းလင္းစြာ ရွင္းျပၿပီးျဖစ္သေလာ။ (ရွင္းျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္။)” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ၁၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားရန္နည္းလမ္း (၁၀)) အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ရဖို႔ႀကိဳးပမ္းတာကို လက္လႊတ္ရမယ္လို႔ ဘုရားသခင္က ေတာင္းဆိုတာဟာ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္အတိုင္း ကြာရွင္းခိုင္းေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးဝတၱရားေတြကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေအာက္မွာ ဖန္ဆင္းခံေတြအျဖစ္နဲ႔ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ဖို႔ကိုပဲ ေျပာတာပါ။ တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္မႈကို အိမ္ေထာင္ေရးက ထိခိုက္တာ ဒါမွမဟုတ္ တားဆီးေႏွာင့္ယွက္တာေတြ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို လက္လႊတ္သင့္ပါတယ္။ ကြၽန္မအတြက္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ရွင္းလင္းတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ဘုရားသခင္က ၫႊန္ျပခဲ့ပါတယ္။ အရင္တုန္းကဆို ဘဝရဲ႕ အခ်ိန္တစ္ဝက္ေလာက္ အပတ္တကုတ္အားထုတ္မႈနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ရဖို႔ႀကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ကို စတင္ယုံၾကည္သက္ဝင္ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာင္ ဒီ ႀကိဳးပမ္းမႈထဲမွာ နစ္ျမဳပ္ေနၿပီး ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ သမၼာတရားရရွိဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ လက္လႊတ္ခဲ့ရၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကိုေတာင္ ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မဆုံးရႈံးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ျပန္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခု ကြၽန္မအသက္က ၆၀ နီးပါး ရွိၿပီ။ အကန႔္အသတ္ပဲရွိတဲ့ က်န္ေနေသးတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕အခ်ိန္ကို တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ကြၽန္မ အသုံးျပဳခ်င္တယ္။ အနာဂတ္မွာ ကြၽန္မရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရး ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲဆိုတာကိုေတာ့ ကြၽန္မမွာ ဆုံးျဖတ္ခြင့္မရွိပါဘူး။ အားလုံးကို ဘုရားသခင္ဆီ လက္လႊဲရမွာျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ အစီအစဥ္ကို ကြၽန္မ က်ိဳးႏြံနာခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကြၽန္မမွာ ရွိတဲ့အရာအားလုံးကို တာဝန္ထမ္းေဆာင္ျခင္းမွာပဲ ျမႇဳပ္ႏွံလိုက္တယ္။ ကြၽန္မ ျပႆနာေတြ ေတြ႕ရင္ အဲဒါေတြ ေျဖရွင္းဖို႔ ကြၽန္မနဲ႔တြဲဖက္လုပ္ဖူးတဲ့ ညီအစ္မေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕လိုက္တယ္။ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ရရင္ အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီက လမ္းၫႊန္မႈကို ရွာတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္မအလုပ္မွာ ရလဒ္ေကာင္းတခ်ိဳ႕ ရရွိခဲ့တယ္။ မနက္ခင္းေတြနဲ႔ ညေနခင္းေတြကို ဝိညာဥ္ေရးရာဆပ္ကပ္ျခင္းအတြက္ ကြၽန္မ အသုံးျပဳတယ္။ မမွန္ကန္တဲ့ အေျခအေန ႀကဳံရတဲ့အခါ အဲဒါကို ေျဖရွင္းဖို႔ ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္းပဲ သမၼာတရားကို ရွာေဖြတယ္။ ကြၽန္မ မသိလိုက္ခင္မွာပဲ ကြၽန္မ သမၼာတရားအခ်ိဳ႕နဲ႔ ျပင္ဆင္ၿပီးေနပါၿပီ။ အိမ္မွာေနေနတဲ့ အခ်ိန္ကဆို ေန႔အခ်ိန္မွာ အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔၊ မနက္ခင္းနဲ႔ ညေနခင္းေတြမွာ မိသားစု ကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနခဲ့ၿပီး ဝိညာဥ္ေရးရာဆက္ကပ္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္မွ အကန႔္အသတ္နဲ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ဖို႔ အိမ္ကေနထြက္ခဲ့တာရဲ႕ အေရးပါမႈကို ကြၽန္မ အခု ႀကဳံေတြ႕ေနရပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သမၼာတရားရရွိဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သမၼာတရားနဲ႔ ျပင္ဆင္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြ ပိုရခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ကြၽန္မ နားလည္ၿပီ။ အိမ္ေထာင္ေရးေပ်ာ္႐ႊင္မႈရဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတာဟာ ကြၽန္မရဲ႕ အထူးတာဝန္မဟုတ္ဘဲ ကယ္တင္ျခင္းရရွိဖို႔ ကြၽန္မကို ေထာက္ကူေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ျခင္းကို လိုက္စားမွသာ ကြၽန္မဘဝကို အစစ္အမွန္ေနထိုင္ျခင္းပဲ ျဖစ္မွာပါ။