တင္းရန္႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ၊ သခင္ေယရႈကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ မၾကာမၾကာ က်မ္းစာဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ သခင္ေယရႈ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရပုံကို ဖတ္ရေတာ့ အရမ္းတို႔ထိခံခဲ့ရၿပီး စုေဝးပြဲေတြကို တက္တက္ႂကြႂကြ စတက္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သခင့္အတြက္ ထက္ထက္သန္သန္ အသုံးခံခဲ့တယ္။ တစ္ခါ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ၊ တရားေဟာဆရာမက ေျပာတယ္။ “သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္အားလုံး အခု ျပည့္စုံၿပီျဖစ္သလို၊ ကြၽန္မတို႔ကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ခ်ီေဆာင္ဖို႔ သခင္က မိုးတိမ္စီး ႂကြလာမွာ။ သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းအတြက္ ျပင္ဆင္ဖို႔ ႏိုးႏိုးၾကားၾကားနဲ႔ ဆုေတာင္းရမယ္”တဲ့။ ဒါကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ခ်ီေဆာင္ခံရဖို႔က အံ့ဩစရာေကာင္းတဲ့ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတစ္ခုျဖစ္မွာေလ။ ဒါက ယုံၾကည္သူတိုင္း ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အရာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ေရာက္ေတာ့၊ သခင့္ကို ကြၽန္မတို႔ မႀကိဳဆိုရေသးဘူး။ ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္က ပိုၿပီး ေျခာက္ကပ္လာေနတယ္။ တရားေဟာဆရာေတြရဲ႕ တရားေဒသနာေတြက အပ္ေၾကာင္းထပ္ၿပီး ဘာအျမင္သစ္မွ မေပးဘူး။ ယုံၾကည္သူေတြက ခြန္အားမရဘဲ သူတို႔ ယုံၾကည္ျခင္းက အားနည္းလာခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ တရားေဟာဆရာေတြဆိုရင္ စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ ေလာကီေရးရာထဲေတာင္ ျပန္သြားၾကတယ္။ ဒါေတြအားလုံး ျဖစ္ေနတာ ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ဝမ္းနည္းမိတယ္။ ကြၽန္မလည္း ေန႔မွာ အျပစ္လုပ္ၿပီး ညမွာ ဝန္ခ်ေနမိမွန္း၊ သခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လက္ေတြ႕မလုပ္ႏိုင္သလို၊ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ရွည္၊ သည္းခံျခင္းကိုေတာင္ လက္ေတြ႕မလုပ္ႏိုင္မွန္း သိတယ္။ ေယာကၡမနဲ႔ ေယာက္်ားက ကြၽန္မကို နာက်င္ေစတာေတြ၊ ကြၽန္မအက်ိဳးကို ထိခိုက္တာေတြ လုပ္တဲ့အခါ၊ မလိုမုန္းတီးစိတ္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ ပူပန္မိတယ္။ အျပစ္လုပ္ၿပီး ဝန္ခ်တဲ့ အဆုံးမဲ့ သံသရာထဲမွာ ကြၽန္မ ပိတ္မိေနတာပဲ။ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံထဲ ကြၽန္မကို ခ်ီေဆာင္ပါ့မလားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တရားေဟာဆရာတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ “အသက္ရွင္သေ႐ြ႕၊ ကြၽန္မတို႔ အားလုံးက မလြဲမေသြ အျပစ္လုပ္မိမွာျဖစ္ေပမဲ့၊ သခင္ ကားစင္တင္ခံရခ်ိန္မွာ ကြၽန္မတို႔ အျပစ္ေတြကို ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္။ သခင့္ဆီ ဝန္ခ်ၿပီး ေနာင္တရသေ႐ြ႕၊ အျပစ္ေတြ ခြင့္လြတ္ခံရမွာျဖစ္ၿပီး၊ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ ခ်ီေဆာင္ခံရမွာပါ”တဲ့။ ကြၽန္မလည္း သံသယေတြရွိခဲ့တယ္။ ဘုရားေျပာခဲ့တာကို ျပန္သတိရမိတယ္။ “ငါသည္ သန္႔ရွင္းေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႔သည္ သန္႔ရွင္းျခင္း ရွိရၾကမည္။” (ဝတ္ျပဳရာက်မ္း ၁၁:၄၅-၄၆) ဘုရားက သန႔္ရွင္းၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္က သန႔္ရွင္းတဲ့ နယ္ေျမျဖစ္တယ္။ သန႔္ရွင္းျခင္းကို မရရင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ကြၽန္မတို႔ တကယ္ ဝင္လို႔ရပါ့မလားေပါ့။ ကြၽန္မ အရမ္းကို မရွင္းမလင္းျဖစ္ၿပီး စိုးရိမ္မိခဲ့ေပမဲ့၊ အျပစ္ကေန ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဖယ္ရွားဖို႔ လမ္းေၾကာင္း ရွာမေတြ႕ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

အဲဒီႏွစ္ ခရစၥမတ္ စုေဝးပြဲမွာ၊ အစ္မရွင္းလုက ကြၽန္မကို စာအုပ္တစ္အုပ္ ေပးတယ္။ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ သူ႔ကို ကြၽန္မေမးတယ္။ “ဒီစာအုပ္ ဘယ္ကလာတာလဲ”လို႔ေပါ့။ သူက ေျပာတယ္။ “ဒါေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ။ သခင္ေယရႈက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ။ ဒီစကားေတြက ဘုရားရဲ႕ လက္ရွိ လူ႔ဇာတိခံျခင္းက ေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားျဖစ္တယ္”တဲ့။ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔ ေမးမိတယ္။ “သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီလား။ ဒါေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြလား”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ နည္းနည္းလည္း မရွင္းမလင္းျဖစ္ၿပီး ေမးမိတယ္။ “ဒါဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ သခင္ ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ၊ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာမွာေလ။ လူ႔ဇာတိခံတာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ”လို႔ေပါ့။ ရွင္းလုက ျပန္ေျဖတယ္။ “သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းက အေသးအမႊား ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ေဘာင္မခတ္သင့္ဘူး။ မရွင္းတာတခ်ိဳ႕ ရွိရင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ ရွာေဖြလို႔ရတယ္”တဲ့။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- “ရွာလွ်င္ေတြ႕မည္။ တံခါးကိုေခါက္ၾကေလာ့။ ေခါက္လွ်င္ဖြင့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၇:၇) ရက္နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က အစ္မဝမ္က်င္း၊ လီရွဴးတို႔နဲ႔ ေတြ႕ၿပီး၊ ကြၽန္မ မရွင္းတာကို ေျပာျပတယ္။ “သခင္က လူ႔ဇာတိခံၿပီးၿပီလို႔ အစ္မတို႔ ေျပာေပမဲ့ ဒါ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘုရားက မိုးတိမ္စီး ႂကြဆင္းလာမယ္လို႔ တရားေဟာဆရာေတြက ကြၽန္မတို႔ကို ခဏခဏ ေျပာၾကတယ္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ပေရာဖက္ျပဳသလိုေပါ့။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇) ဘုရားက ထပ္ၿပီး လူ႔ဇာတိခံၿပီးၿပီလို႔ အစ္မတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ေျပာႏိုင္ရတာလဲ။ က်မ္းစာမွာ သက္ေသရွိလား” ေပါ့။ ဝမ္က်င္းက ျပန္ေျဖတယ္။ “သခင္ ျပန္ႂကြလာမဲ့ပုံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်မ္းစာမွာ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာတာက အမ်ိဳးအစား တစ္ခုသာျဖစ္တယ္။ သခင္က လူ႔ဇာတိခံၿပီး တိတ္တဆိတ္ ဆင္းႂကြမယ္ဆိုတဲ့ ဒီလိုပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ‘လွ်ပ္စစ္သည္ အေရွ႕မွျပက္၍အေနာက္တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတံ့။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၂၇) ‘ေကာင္းကင္တစ္ဘက္မွ ျပက္ေသာလွ်ပ္စစ္သည္ ေကာင္းကင္အႏွံ႔အျပား ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့။ ထိုသို႔မျဖစ္မီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ခံရမည္။’ (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၇:၂၄-၂၅) ဒီက်မ္းခ်က္ႏွစ္ခုက ‘လူသားရဲ႕ ႂကြလာျခင္း’ ကို ေဖာ္ျပတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူသားက ဘယ္သူလဲ။ သခင္ေယရႈက လူသားျဖစ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္းျဖစ္မွန္း ကြၽန္မတို႔အားလုံး သိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ‘လူသား’ဆိုတာက ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္းကို ရည္ၫႊန္းတာပဲ။ လူသားရဲ႕ ႂကြလာျခင္းဆိုတာက သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္းကို ရည္ၫႊန္းတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ သခင္က သူ႔ရဲ႕ ဝိညာဥ္ခႏၶာနဲ႔ မိုးတိမ္စီးႂကြလာခဲ့ရင္၊ အဲဒါကို ျမင္တာနဲ႔ အားလုံးက သူ႔ေရွ႕မွာ ဦးၫႊတ္ၾကမွာပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ ဘုရားက ဆင္းရဲဒုကၡခံၿပီး ဒီမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ ျငင္းပယ္တာခံရပါ့မလား။ သခင္က လူသားအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံတဲ့အခါမွပဲ လူေတြက သူ႔ကို လူ႔ဇာတိခံဘုရားအေနနဲ႔ သတိမထားမိဘဲ၊ သူ႔ကို ရႈတ္ခ်၊ ျငင္းပယ္မိမွာျဖစ္ၿပီး အဲဒီအခါမွပဲ ဘုရားက ဆင္းရဲဒုကၡခံရမွာ။ ဒီေတာ့ ဒီတစ္ခါ ဘုရားက သူ႔အမႈကို ျပဳဖို႔ မိုးတိမ္စီးႂကြမလာဘဲ၊ အဲဒီအစား လူသားအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံဖို႔ ေ႐ြးခဲ့တာပဲ”တဲ့။ ဝမ္က်င္းေျပာတဲ့ ဟာေၾကာင့္ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားတယ္။ သူ မိတ္သဟာယျပဳတဲ့အရာက က်မ္းစာနဲ႔ ကိုက္တယ္ေလ။ သခင္က ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ လူသားအေနနဲ႔ ႂကြလာမယ္လို႔ က်မ္းစာက ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္။ အရင္က ဒါကို ကြၽန္မဘယ္လိုလုပ္ မျမင္ခဲ့တာလဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက ေပၚထြန္းၿပီး အမႈျပဳဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူ႔ဇာတိခံရင္ ဗ်ာဒိတ္ ၁:၇ထဲက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ျဖစ္တဲ့ “ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။” ဆိုတာက ဘယ္လိုလုပ္ ျပည့္စုံမွာလဲ။ ကြၽန္မ မရွင္းတာကို ဝမ္က်င္းကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ သူက ဆက္မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ေျပာတယ္။ “ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြအားလုံး ေသခ်ာေပါက္ ျပည့္စုံလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြအတြက္ အစီအစဥ္တစ္ခုရွိတယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ သခင္က နည္းလမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ ႂကြလာမွာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လုံးလုံး သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔နဲ႔ ေအာင္ျမင္သူတစ္စု ဖန္တီးရေအာင္လို႔ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေဖာ္ျပၿပီး တရားစီရင္ျခင္းအမႈကိုျပဳဖို႔ သခင္က အရင္ဆုံး လူ႔ဇာတိခံၿပီး တိတ္တဆိတ္ ႂကြဆင္းလာမယ္။ ဒါၿပီးရင္ ကပ္ေဘးေတြ စမွာျဖစ္ၿပီး ဘုရားလူ႔ဇာတိခံျခင္းရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့အမႈက အဆုံးသတ္မယ္။ ကပ္ေဘးေတြ ၿပီးသြားတဲ့အခါ၊ ဘုရားက တိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳးအားလုံးေရွ႕မွာ ေပၚထြန္းရင္းနဲ႔ မိုးတိမ္စီးၿပီး ပြင့္ပြင္းလင္းလင္း ႂကြလာမယ္။ အဲဒီအခါ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွာရွိတဲ့ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ ျပည့္စုံမယ္။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇) ဘုရားမိုးတိမ္စီး ႂကြလာခ်ိန္မွာ ဘာလို႔ ေျမႀကီးသားအားလုံးက ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကမွာလဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘုရားက သူ႔အမႈကို ျပဳဖို႔ လူ႔ဇာတိခံခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ သူ႔ကို သူတို႔ အသိအမွတ္မျပဳခဲ့သလို အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကလို႔ပဲ။ ဘုရားက မိုးတိမ္စီး ႂကြလာတဲ့အခါမွပဲ သူတို႔ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ရႈတ္ခ်ေနခဲ့တာက ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္မွန္း သေဘာေပါက္ၾကမွာ။ အဲဒီအခါ၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို သူတို႔ လက္ခံခ်င္ရင္ေတာင္၊ အရမ္းေနာက္က်သြားမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘုရား မိုးတိမ္စီး ႂကြလာခ်ိန္မွာ၊ လူကို ကယ္တင္မဲ့ သူ႔အမႈ အဆုံးသတ္ႏွင့္ၿပီးသား ျဖစ္မွာျဖစ္လို႔ပဲ။ လူေတြရဲ႕ အဆုံးသတ္ကို သူ ဆုံးျဖတ္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဆိုးတဲ့သူကို အျပစ္ေပးၿပီး ေကာင္းတဲ့သူကို ဆုေပးမွာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို အတိုက္အခံလုပ္သူေတြဟာ ထာဝရ ျမည္တမ္းၿပီး အံသြားခဲႀကိတ္ရင္းနဲ႔ ကပ္ေဘးေတြကို လြန္ဆန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး”တဲ့။

ဝမ္က်င္းရဲ႕ မိတ္သဟာယက အသိအျမင္နဲ႔ ျပည့္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ သခင္ ျပန္ႂကြလာတဲ့ နည္းလမ္းႏွစ္ခု တကယ္ရွိတာပဲ။ အရင္ဆုံး သူက တိတ္တဆိတ္ လူ႔ဇာတိခံတယ္၊ ၿပီးေတာ့ မိုးတိမ္စီးၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ႂကြလာတယ္။ ဒါ က်မ္းစာနဲ႔ ကိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ သက္ေသခံခ်က္ကိုေတာ့ ကြၽန္မ မေသမခ်ာ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။ “ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားက လူသားအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ လက္ခံေပမဲ့၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္မွန္း ကြၽန္မတို႔ ဘယ္လို ေသခ်ာႏိုင္မွာလဲ”ေပါ့။ အရင္ဆုံး လီရွဴးက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ျပတယ္။ “လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရကို ပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေဖာ္ျပျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္အတြက္ သူလုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္႐ြယ္သည့္အမႈကို သူ လုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္အတြက္သူ၏ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပမည္ျဖစ္ကာ လူသားထံ သမၼာတရားကို ယူေဆာင္လာႏိုင္မည္၊ သူ႔အေပၚ အသက္ကို အပ္ႏွင္းႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အတြက္ လမ္းခရီးကို ၫႊန္ျပႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရ မရွိသည့္ ဇာတိပကတိသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ တကယ္ မဟုတ္ေပ။ ဤအရာႏွင့္ သက္ဆိုင္၍ သံသယျဖစ္ဖြယ္ မရွိေခ်။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ဇာတိပကတိ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုသည္ကို လူသားက စုံစမ္းရန္ ရည္႐ြယ္ပါက၊ သူေဖာ္ျပေသာ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤအရာကို အတည္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ယင္းသည္ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ႏွင့္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းခရီး ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို အတည္ျပဳရန္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရအရ ခြဲျခားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို ဆုံးျဖတ္ရာတြင္ သူ၏ အျပင္ပန္းသြင္ျပင္ထက္ သူ၏အႏွစ္သာရတြင္ (သူ၏အမႈ၊ သူ၏ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အျခား ရႈေထာင့္မ်ားစြာ) အဓိကအခ်က္ တည္ရွိေပသည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ သူ၏ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္ကိုသာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးကာ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ သူ၏ အႏွစ္သာရကို သတိမမူမိပါက၊ ဤအရာက လူသည္ မသိနားမလည္သကဲ့သို႔ ပညာမဲ့ျဖစ္သည္ကို ျပေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ က်မ္းဦးစကား) ဒီစာပိုဒ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ လီရွဴးက ေျပာတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြက ေတာ္ေတာ္ရွင္းတယ္။ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္ကိုပဲ အေျခခံၿပီး လူ႔ဇာတိခံဘုရားျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ ဆုံးျဖတ္လို႔မရဘူး။ အဓိကအခ်က္က ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရ ရွိလားဆိုတာ ၾကည့္ဖို႔ပဲ။ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္တဲ့သူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ ျပဳႏိုင္တယ္။ သခင္ေယရႈကို ၾကည့္လိုက္။ အျပင္ပန္းမွာ၊ သာမန္လူျဖစ္ပုံရၿပီး၊ သူကို ဘုရားလို႔ ျမင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အထဲမွာ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ရွိလို႔၊ သူဟာ ဘုရားကိုယ္တိုင္ရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္း ျဖစ္တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေနာင္တလမ္း ေပးသနားဖို႔ သမၼာတရားကို သူ ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္တဲ့ အမႈကို ကားစင္တင္ခံျခင္းနဲ႔ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ တပည့္ေတာ္ေတြက သူ႔စကားနဲ႔ အလုပ္ေပၚ အေျခခံၿပီး သူ႔ကို ဘုရားအေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖာရိရွဲေတြကေတာ့ သမၼာတရားကို လက္မခံခဲ့ၾကဘူး။ သခင္ေယရႈရဲ႕ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္ကို အေျခခံၿပီး သူ႔ကို သာမန္လူအေနနဲ႔ပဲ သေဘာထားခဲ့ၾကတယ္။ သူ႔ကို အေၾကာင္းမဲ့ အာခံ၊ ရႈတ္ခ်ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ကားတိုင္ေပၚ ကားစင္တင္သတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္း ဟုတ္မဟုတ္ ဆုံးျဖတ္ဖို႔ အဓိကအခ်က္က သူတို႔ ေဖာ္ျပတဲ့ စကားေတြက သမၼာတရားလားဆိုတာနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္တဲ့ အမႈ လုပ္ႏိုင္လားဆိုတာ ၾကည့္ဖို႔ပဲ။ ဒါက ခရစ္ေတာ္ကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ႀကိဳဆိုဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းပဲ”တဲ့။ ဒါကို ေျပာၿပီးေတာ့ ဝမ္က်င္းက ကြၽန္မတို႔ကို ေမးတယ္။ “ပေရာဖက္ ေဟရွာယ၊ ေယဇေက်လ၊ ေယရမိနဲ႔ ဒံေယလတို႔ကို ခရစ္ေတာ္ေတြလို႔ ေခၚလို႔မရေပမဲ့ ေယရႈကို ခရစ္ေတာ္လို႔ ေခၚလို႔ရတာ ဘာေၾကာင့္လဲ”တဲ့။ ဒီေမးခြန္းေၾကာင့္ ကြၽန္မ အခက္ေတြ႕သြားတယ္။ ကြၽန္မမွာ အေျဖမရွိေတာ့ ခ်က္ခ်င္း သူတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳခိုင္းလိုက္တယ္။ ဝမ္က်င္းက ေျပာတယ္။ “ခရစ္ေတာ္က ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္း ျဖစ္ပုံကို ကြၽန္မတို႔ ေျပာသာေျပာေနၾကတာ။ အျပင္ပန္းမွာ၊ သူက သာမန္လူနဲ႔ တူေကာင္းတူမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူဟာ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ျပယုဂ္ျဖစ္ၿပီး အေျခခံအားျဖင့္ ဖန္ဆင္းခံေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားတယ္။ သူ႔မွာ သာမန္ လူ႔သဘာဝသာမက၊ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဘုရားသဘာဝလည္း ရွိတယ္။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္းက အခ်ိန္မေ႐ြး သမၼာတရား ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး နက္နဲမႈေတြ ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္သလို၊ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထား၊ သူ႔ရဲ႕အရာအားလုံးနဲ႔ ျဖစ္ျခင္း၊ သူ႔အေတြးနဲ႔ စိတ္ကူးေတြ၊ သူ႔ေမတၱာ၊ တန္ခိုးႀကီးမားျခင္းနဲ႔ ဉာဏ္ပညာေတြကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ဘုရားကို နားလည္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳေစတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္မွာ သိသာထင္ရွားတယ္။ ဒါက ခရစ္ေတာ္မွာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဘုရားသဘာဝရွိတာကို သက္ေသျပဖို႔ လုံေလာက္ပါတယ္။ ပေရာဖက္ေတြက အဖန္ဆင္းခံသက္သက္ပဲ။ သူတို႔မွာ လူ႔သဘာဝရွိေပမဲ့ ဘုရားသဘာဝမရွိဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သယ္ေဆာင္ႏိုင္ေပမဲ့ သမၼာတရားကို မေဖာ္ျပႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္းကိုပဲ ခရစ္ေတာ္လို႔ ေခၚလို႔ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ‘လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို ခရစ္ေတာ္ဟုေခၚၿပီး ခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ဆင္ျမန္းထားသည့္ ဇာတိခႏၶာ ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသည္ အေသြးအသားရွိသည့္ မည္သည့္ လူႏွင့္မွ် မတူညီေပ။ ဤသို႔ ကြဲျပားျခားနားရျခင္းမွာ ခရစ္ေတာ္သည္ အေသြးအသားႏွင့္ မဆိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ျဖစ္၏။ သူသည္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ ႏွစ္ခုလုံးရွိသည္။ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝကို မည္သည့္လူကမွ် မပိုင္ဆိုင္ေပ။ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝက ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေနစဥ္တြင္၊ သူ၏ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝက ဇာတိခႏၶာထဲက သူ၏ ပုံမွန္ လႈပ္ရွားမႈ အားလုံးကို အားျဖည့္ေပးေလသည္။’” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရမွာ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္၏ အလိုေတာ္ကို နာခံျခင္းျဖစ္သည္) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြနဲ႔ အဲဒီညီအစ္မေတြရဲ႕ မိတ္သဟာယကေန ကြၽန္မ သိသြားတယ္။ ခရစ္ေတာ္မွာ လူ႔သဘာဝနဲ႔ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဘုရားသဘာဝႏွစ္ခုလုံး ရွိၿပီး၊ ခရစ္ေတာ္ကပဲ သမၼာတရား ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္၊ ပေရာဖက္ ဒါမွမဟုတ္ အေလးစားခံရတဲ့ လူသက္သက္က မေဖာ္ျပႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြဟာ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးမွာ မၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ သမၼာတရားနဲ႔ နက္နဲမႈေတြပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္မလား။ မဟုတ္ရင္၊ ဘုရားကလြဲလို႔ ဘယ္သူက အဲဒီလို သမၼာတရားေတြ ေဖာ္ျပၿပီး နက္နဲမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္မွာလဲ။

အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မမွာ မရွင္းလင္းတာတခ်ိဳ႕ ရွိေနတုန္းပဲ။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ဖို႔ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေနတယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာတာ ၾကားခဲ့ရေပမဲ့၊ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို ျပဳၿပီး ကြၽန္မတို႔ အျပစ္ေတြကို ယူေဆာင္ခဲ့တယ္၊ ကြၽန္မတို႔အားလုံး ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး အျပစ္မရွိေတာ့သလို၊ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို တိုက္႐ိုက္ ခ်ီေဆာင္ခံရမယ္လို႔ တရားေဟာဆရာေတြ ေျပာတာကို အရင္က ကြၽန္မ ၾကားဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားက တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန႔္စင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔ ဘာလို႔ ထပ္ၿပီး လူ႔ဇာတိခံမွာလဲ ေပါ့။ ဒီမရွင္းလင္းတာကို အဲဒီအစ္မေတြဆီ ကြၽန္မ ေျပာျပခဲ့တယ္။ ဝမ္က်င္းက ျပန္ေျပာတယ္။ “ကြၽန္မတို႔က အျပစ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး လို႔ ယုံၾကည္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔က အျပစ္ကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး သန႔္စင္ျခင္းရၿပီးၿပီလား။ ထပ္ၿပီး အျပစ္မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ ကြၽန္မတို႔ ေသခ်ာႏိုင္လား”တဲ့။ အဲဒီအစ္မရဲ႕ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ကြၽန္မ အာေစးမိသြားတယ္။ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္တာခံခဲ့ရေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔ ေန႔မွာ အျပစ္လုပ္ၿပီး ညမွာ ဝန္ခ်ေနၾကတုန္းပဲေလ။ အျပစ္ရဲ႕ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကေန ကြၽန္မတို႔ တကယ္ မလြတ္ေျမာက္ၾကေသးဘူးကိုး။ ဝမ္က်င္းက ဆက္ေျပာတယ္။ “ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြကို ယူေဆာင္သြားၿပီး ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ သခင္ေယရႈက ကားစင္တင္ခံခဲ့ရေပမဲ့၊ ကြၽန္မတို႔ ဘဝမွာ အျပစ္က်ဴးလြန္မိတုန္းပဲဆိုတာ ျငင္းလို႔မရဘူး။ ကြၽန္မတို႔ မလိမ္ညာ၊ မလွည့္စားဘဲ မေနႏိုင္ၾကသလို၊ ဘုရားအတြက္ စြန႔္လႊတ္တာေတြတခ်ိဳ႕ လုပ္ၿပီး အသုံးခံၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ဝါရင့္မႈကို ကြၽန္မတို႔ ႂကြားၾကတယ္။ ဘုရားအမႈေတာ္က ကြၽန္မတို႔ အယူအဆနဲ႔ မကိုက္တဲ့အခါ၊ ဘုရားကို အျပစ္တင္ၿပီး ေဝဖန္တာေတာင္လုပ္ၾကတယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ေပမဲ့ လူေတြကို ကိုးကြယ္ၿပီး နာခံေနၾကတုန္းပဲ။ အျပစ္ရဲ႕ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြကေန မလြတ္ေျမာက္ေသးတာ သိသာတယ္။ က်မ္းစာက ေျပာတယ္။ ‘ငါသည္ သန္႔ရွင္းေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႔သည္ သန္႔ရွင္းျခင္း ရွိရၾကမည္။’ (ဝတ္ျပဳရာက်မ္း ၁၁:၄၅-၄၆) ‘ငါအမွန္အကန္ဆိုသည္ကား၊ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ဒုစ႐ိုက္ကြၽန္ျဖစ္၏။ ကြၽန္သည္ကား အိမ္၌ အစဥ္အၿမဲေနသည္မဟုတ္။ သားမူကား အစဥ္အၿမဲေန၏။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၈:၃၃-၃၅) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အရမ္းရွင္းတယ္။ အျပစ္ထဲ အသက္ရွင္သူေတြက ခဏခဏ အျပစ္လုပ္ၿပီး ဘုရားကို အာခံၾကတုန္းပဲ။ စာတန္ရဲ႕ အတန္းစားေတြျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္လို႔မရဘူး။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ အျပစ္ရွိျခင္းကို ေျဖရွင္းဖို႔၊ သူတို႔ကို အျပစ္ကေန ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္ဖို႔၊ ဘုရားက ေနာက္တစ္ခါ လူ႔ဇာတိခံၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပည့္အဝ သန႔္စင္၊ ကယ္တင္ဖို႔၊ လူေတြကို ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ကယ္တင္ျခင္းေပးၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ရေအာင္ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီေစဖို႔ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပၿပီး တရားစီရင္ျခင္း အမႈျပတယ္”တဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ ဝမ္က်င္းက ကြၽန္မအတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ျပတယ္။ “ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္းတြင္ ေယရႈ ဆင္းသက္ လာမည္ကိုသာ သင္သိသည္၊ သို႔ေသာ္ သူ မည္သို႔ အတိအက် ဆင္းသက္လာမည္နည္း။ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းခံရၿပီးစျဖစ္ၿပီး မေျပာင္းလဲေသးေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ စုံလင္ေစျခင္း မခံရေသးေသာ သင္တို႔ကဲ့သို႔ အျပစ္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ႏိုင္သေလာ။ လူေဟာင္းအတိုင္း ရွိေနဆဲျဖစ္သည့္ သင့္အတြက္၊ သင္သည္ ေယရႈအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံခဲ့ရသည္ဆိုသည္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းေၾကာင့္ သင္သည္ အျပစ္သားအျဖစ္ ယူဆမခံရသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း၊ ဤအရာက သင္သည္ အျပစ္မရွိသကဲ့သို႔ မစင္ၾကယ္ေသာသူ မဟုတ္သည္ကို သက္ေသမျပေပ။ သင္သည္ မေျပာင္းလဲေသးပါက၊ မည္ကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ရွိႏိုင္မည္နည္း။ အတြင္း၌ သင္သည္ မစင္ၾကယ္ျခင္း၊ အတၱႏွင့္ ဆိုး႐ြားယုတ္မာျခင္းတို႔ျဖင့္ ပတ္ခ်ာဝိုင္းေနသည့္တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ေယရႈႏွင့္အတူ ဆင္းသက္လိုေနဆဲျဖစ္သည္၊ သင္ထိုမွ် ကံေကာင္းသေလာ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ အဆင့္တစ္ခု ခ်န္လွပ္မိၿပီ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ခံရ႐ုံသာ ရွိေသးေသာ္လည္း၊ မေျပာင္းလဲေသးေပ။ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ရန္မွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ေျပာင္းလဲေစျခင္းႏွင့္ သန္႔စင္ေစျခင္းအမႈကို ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရေပမည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းသာ ခံရပါက၊ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းျခင္းကို ရယူႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းျဖင့္ သင္သည္ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ စုံလင္ေစျခင္း၏ အဓိကအဆင့္ျဖစ္ေသာ လူကို စီမံခန္႔ခြဲသည့္ ဘုရားသခင္၏အမႈတြင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ကို သင္လြတ္သြားခဲ့သည့္ အတြက္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေဝမွ်ရန္ အရည္အေသြးျပည့္မီလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးစ အျပစ္သားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အေမြဥစၥာကို တိုက္႐ိုက္အေမြဆက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမည္နာမမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍) “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ က်မ္းဦးစကား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ၿပီးေတာ့ ဝမ္က်င္းက မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ေျပာတယ္။ “သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကိုပဲ လုပ္ခဲ့တာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပည့္အဝသန႔္စင္၊ ကယ္တင္တဲ့အမႈကို သူ မေဆာင္႐ြက္ခဲ့ဘူး။ အျပစ္ကေန ခ်ိဳးဖ်က္လြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ ကယ္တင္ျခင္းရၿပီး ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔ ကြၽန္မတို႔ ႀကိဳးစားရင္၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန႔္စင္ျခင္း အမႈကို လက္ခံရမယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနတယ္။ သူက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ သန္းခ်ီ ေဖာ္ျပတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြအျပင္၊ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္း နက္နဲမႈေတြနဲ႔ က်မ္းစာရဲ႕ အတြင္းဇာတ္ေၾကာင္းေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပေနတယ္။ စာတန္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစပုံ၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားက တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန႔္စင္ျခင္းအမႈ ေဆာင္႐ြက္ပုံ၊ လူအမ်ိဳးအစား အသီးသီးရဲ႕ အဆုံးသတ္နဲ႔ ခရီးပန္းတိုင္ကို သူ ဆုံးျဖတ္ပုံ စတာေတြကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ၿပီးၿပီ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ဆိုတာ ေနာက္ဆုံး‌ေသာကာလ ဘုရားအမႈေတာ္အတြင္း ဘုရားဆီက ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း အမႈအတြက္ သက္ေသခံခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ တရားစီရင္ျခင္း အမႈနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ ထိန္းေက်ာင္း၊ ေရေလာင္းျခင္းကတစ္ဆင့္ ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားသူအားလုံးက လူ႔ဇာတိခံဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္က တကယ္ လက္ေတြ႕က်မွန္း ျမင္ၾကတယ္။ ဘုရားက တကယ္ကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္ၾကားမွာ အသက္ရွင္ၿပီး၊ လူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းမွာရွိတဲ့ အမွားေတြ၊ လိုက္စားမႈအေပၚ သူတို႔ရဲ႕ မမွန္တဲ့ ရႈေထာင့္အျမင္ေတြ၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးစုံကို ေဖာ္ထုတ္ရင္းနဲ႔ ေထာက္ပံ့၊ အားျဖည့္ေပးဖို႔ လူေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕ အေျခအေနေတြနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပတယ္။ အဲဒါက သူတို႔ကို သိနားလည္ၿပီး ေျပာင္းလဲခြင့္ေပးတယ္။ ဘုရားက လူေတြကို သူ႔ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ၊ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကိုလည္း အသိေပးခဲ့ၿပီး လူေတြကို သူတို႔လိုက္စားဖို႔နဲ႔ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ စည္းမ်ဥ္းေတြအတြက္ လက္ေတြ႕အက်ဆုံး၊ အတိက်ဆုံး ပန္းတိုင္ေတြကို ေပးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လူေတြကို သမၼာတရားရဲ႕ စစ္မွန္မႈထဲကို ဝင္ေရာက္ခြင့္ေပးၿပီး ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိေစတယ္။ အျပစ္နဲ႔ စာတန္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကေန လြတ္ေျမာက္ေစတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္ လိုက္သူအားလုံးက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တရားစီရင္၊ သန႔္စင္ဖို႔ ဘုရားလူ႔ဇာတိခံျခင္းက သမၼာတရား မေဖာ္ျပခဲ့ရင္၊ လူဟာ အျပစ္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္၊ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ေတြကေန ခ်ိဳးဖ်က္လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝကိုေတာင္ လုံးဝ သတိျပဳမိမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ခံစားမိၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို လက္ခံျခင္းနဲ႔ပဲ လူဟာ သူရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကေန သန႔္စင္ခံရၿပီး ကယ္တင္ျခင္း ရႏိုင္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ၊ အမႈေတာ္နဲ႔ သူ႔အမႈေတာ္က ရရွိခဲ့တာေတြအရ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလရဲ႕ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္မွန္း ေသခ်ာႏိုင္တယ္။”

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အဲဒီညီအစ္မေတြရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွပဲ သခင္ေယရႈက ကြၽန္မတို႔ အျပစ္ေတြကိုပဲ ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝေတြကို အျပည့္အဝ မေျဖရွင္းခဲ့ဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အျပစ္ထဲမွာ ကြၽန္မတို႔ အသက္ရွင္ၾကတုန္းပဲျဖစ္ၿပီး အျပစ္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြကေန မလြတ္ႏိုင္ဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို လက္ခံျခင္းနဲ႔ပဲ အျပစ္ကေန ကြၽန္မတို႔ အျပည့္အဝ လြတ္ႏိုင္တယ္၊ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဝမ္က်င္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ျပတယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မကို ပိုလို႔ေတာင္ ရွင္းသြားေစခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ တကယ္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားရတယ္။

ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာခင္မွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ နဂိုအသင္းေတာ္က သင္းအုပ္ဆရာက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ကြၽန္မ စုံစမ္းေနမွန္း သိသြားတယ္။ သူက ကြၽန္မကို တားဆီး၊ ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ တျခာ္တြဲဖက္အမႈေဆာင္ ဆယ္ေယာက္ေက်ာ္နဲ႔ အိမ္ကို လာတယ္။ အဲဒီညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို ဧည့္မခံဖို႔ ကြၽန္မကို ေျပာၿပီး သူတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ခိုင္းဖို႔ေတာင္ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ သင္းအုပ္ကို ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ “လူစိမ္းေတြကို ေမတၱာနဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ဆက္ဆံရမယ္လို႔ က်မ္းစာက ေျပာတယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္မတို႔ ဧည့္မခံဘဲ၊ ညသန္းေခါင္မွာ ႏွင္ထုတ္ရင္ အဲဒါ ေမတၱာထားၿပီး ဂ႐ုစိုက္တာလား။ ဒါက သခင့္ကို ဘုန္းမထင္ရွားေစဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာထားတယ္။ ‘ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို၊ နားရွိေသာသူ မည္သည္ ကားၾကားပါေစ။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂:၇) ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က အသင္းေတာ္အားလုံးကို စကားေျပာမယ္။ လူေတြက နားေထာင္ၿပီး စုံစမ္းဖို႔ ပ်က္ကြက္မယ္ဆိုရင္၊ သခင့္အသံကို သူတို႔ ဘယ္လိုၾကားၿပီး သူ႔ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ႀကိဳဆိုႏိုင္မွာလဲ”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္က နားမေထာင္ဘဲ အဲဒီညီအစ္မေတြကို ေမာင္းထုတ္ဖို႔ မရမကေျပာတယ္။ သူတို႔ အေလွ်ာ့မေပးပုံကို ျမင္ေတာ့ အဲဒီညီအစ္မေတြ ဆက္ေနရင္ သူတို႔ အႏၲရာယ္ရွိမွာကို ကြၽန္မ စိုးရိမ္လာလို႔ သူတို႔ကို အျမန္လိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ သင္းအုပ္က ကြၽန္မနဲ႔ ရွင္းလုကို လူခြဲလိုက္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ကို လွည့္စားဖို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကို အသေရဖ်က္တဲ့ အရာေတြအမ်ားႀကီး ေျပာတယ္။ တျခား ကယ္တင္ျခင္းအမႈ တစ္ခုမွ မရွိသလို၊ တျခားအယူဝါဒကို ကြၽန္မတို႔က ယုံၾကည္ရင္၊ အသင္းေတာ္နဲ႔ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ေနတာ ျဖစ္မွာပဲလို႔လည္း ေျပာတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္၊ သုံးရက္က ၾကားခဲ့တဲ့ သမၼာတရားကို သူတို႔နဲ႔ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယယဖြဲ႕ခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မ ဘာပဲေျပာေျပာ၊ နားမေထာင္ၾကဘူး။ သင္းအုပ္နဲ႔ တရားေဟာဆရာေတြက ကြၽန္မကို တစ္လွည့္စီ ရက္အေတာ္ၾကာ ေႏွာင့္ယွက္တယ္၊ ကြၽန္မတို႔က မမွန္တဲ့ယုံၾကည္ခ်က္ကို ယုံၾကည္ေနေၾကာင္း ေျပာတယ္၊ ကြၽန္မတို႔ကို ေသာကေပြေအာင္လုပ္ၿပီး ေခါင္းကို ခ်ာခ်ာလည္သြားေစခဲ့တယ္။ တြဲဖက္အမႈေဆာင္ စုေဝးပြဲမွာလည္း ကြၽန္မတို႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဝဖန္ၿပီး၊ လမ္းေၾကာင္းမွားေပၚ ေျခခ်မိပါတယ္လို႔ လူအားလုံးေရွ႕မွာ ကြၽန္မတို႔ကို ေျပာခိုင္းတယ္။ ကြၽန္မ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ “သခင္က လုပ္ဖို႔ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို ကြၽန္မ စုံစမ္းေနတာပါ။ ဘာအမွားမွ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- ‘သန္းေခါင္ယံ၌ၾကည့္ပါ။ မဂၤလာေဆာင္လုလင္သည္ လာၿပီ။ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ထြက္သြားၾကကုန္ဟု ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၆) သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က သက္ေသခံတယ္။ အရမ္း အေရးႀကီးတဲ့အရာတစ္ခုကို ဘာလို႔ ကြၽန္မတို႔ မစုံစမ္းသင့္တာလဲ။ ရွင္တို႔က ဘာလို႔ ကြၽန္မတို႔ကို ဆက္ၿပီး တားဆီးေနတာလဲ”ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ ရွင္းလုက ေျပာလိုက္တယ္။ “ဟုတ္တယ္။ ဒီရက္ေတြမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ကြၽန္မတို႔ ၾကားခဲ့ၿပီး အရင္က က်မ္းစာဖတ္ရာကေန နားမလည္ခဲ့တဲ့ သမၼာတရား အမ်ားႀကီးကို သိခဲ့ရတယ္။ ဒါ ဘုရားရဲ႕ အသံျဖစ္ၿပီး စုံစမ္းသင့္တယ္လို႔ ကြၽန္မလည္း ယုံၾကည္တယ္။ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ အရာတစ္ခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွင္တို႔က ဘာလို႔ မစုံစမ္း၊ မရွာေဖြဘဲ ကြၽန္မတို႔ကိုေတာင္ တားႏိုင္ရတာလဲ”တဲ့။ သင္းအုပ္က အထင္ေသးတဲ့ သေဘာနဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္။ “စုံစမ္းစရာ မလိုဘူး၊ မွားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ မင္းတို႔ ေသခ်ာေပါက္ ေျခခ်ေနၾကတာ။ သခင့္ဆီ အျမန္ ေနာင္တရရင္ ပိုေကာင္းမယ္။ မင္းတို႔မွာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ မရွိဘူး၊ က်မ္းစာသိတာ နည္းၿပီး လြယ္လြယ္ လွည့္ျဖားခံရတာပဲ။ မင္းတို႔ ေကာင္းဖို႔အတြက္ ငါ မင္းတို႔ကို စုံစမ္းခြင့္မေပးဘဲ ေနတာ။ မွားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ မင္းတို႔ ေျခခ်မိၿပီး သခင္စြန႔္ပစ္တာ ခံရရင္၊ မင္းတို႔ရဲ႕ စြန႔္လႊတ္၊ အားထုတ္မႈအားလုံး အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြားမွာ။ ေနာင္တရဖို႔ အရမ္းေနာက္က်သြားမယ္”တဲ့။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “ငါ တကယ္ပဲ သင္းအုပ္ေျပာသလို မွားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေျခခ်မိခဲ့ရင္၊ ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြအားလုံး အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္လား”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ေတြးမိတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြက တကယ္ ထူးျခားၿပီး ဘုရားရဲ႕ အသံျဖစ္ပုံရတယ္။ မစုံစမ္းရင္၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ အခြင့္အေရး ငါ လြတ္သြားမွာ မဟုတ္လား”ေပါ့။ ကြၽန္မ နည္းနည္း ေဝခြဲမရျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ သူတို႔က တစ္လၾကာ “သစၥာေစာင့္သိမႈ သင္တန္း ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ” ကို ေသခ်ာ စီစဥ္ၿပီး စဖြင့္ၾကတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မတို႔ မစုံစမ္းေတာ့ေအာင္ ရည္႐ြယ္ၿပီး ဖြင့္တာ။ ေန႔တိုင္း၊ ကြၽန္မတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ လူေတြ ရွိတယ္။ တရားေဟာ ဆရာေတြက က်မ္းစာရွင္းျပဖို႔ ထပ္တလဲလဲ လာၾကၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ မတရားမႈ တိုးပြားသလို၊ အေတာ္မ်ားမ်ားက သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာၾကတယ္။ သူတို႔ အဲဒီလိုေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ “ဟုတ္တယ္၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကို ငါတို႔ ရရွိၿပီးၿပီျဖစ္ေပမဲ့၊ လူတိုင္းက အျပစ္ထဲမွာ အသက္ရွင္တုန္းပဲျဖစ္သလို အျပစ္လုပ္ၿပီး ဝန္ခ်မႈမွာ ပတ္သက္မိၾကတယ္။ အျပစ္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္နဲ႔ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ေတြကေန ဘယ္သူမွ မလြတ္ႏိုင္ဘူး။ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြၾကားမွာေတာင္၊ အၿမဲ ခြက္ေစာင္းခုတ္တာေတြရွိတယ္။ ငါတို႔္တြဲဖက္အမႈေဆာင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ အျပဳအမူက မယုံၾကည္သူ အေတာ္မ်ားမ်ားထက္ေတာင္ ဆိုးတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ငါတို႔ လက္မခံရင္၊ အျပစ္ကေန လြတ္ၿပီး ျဖဴစင္မႈရဖို႔ ငါတို႔ ဘယ္လို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရမွာလဲ။ ငါတို႔ သန႔္စင္မခံရရင္၊ ဘယ္လိုလုပ္ ဘုရားရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္မွာလဲ။ အဲဒါက ငါတို႔ကို ပ်က္စီးေစမွာ မဟုတ္လား”လို႔ေပါ့။ ဒါကို သေဘာေပါက္သြားေတာ့ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ဒီအခြင့္အေရးကို ကြၽန္မ လြတ္သြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဆက္စုံစမ္းရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီမွာ ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္မတို႔အတြက္ လမ္းဖြင့္ေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဧည့္ခံတဲ့ အိမ္ကေန လြတ္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို ကြၽန္မ ေတြ႕သြားတယ္။

ကြၽန္မ ျပန္သြားေတာ့၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ ဆက္စုံစမ္းၿပီး သူ႔စကား အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖတ္ခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္ က်မ္းစာရဲ႕ နက္နဲမႈေတြ၊ ဘုရားရဲ႕ အမည္နာမေတြနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေတြ၊ ဘုရားရဲ႕ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္၊ ဘုရားအမႈေတာ္ အဆင့္သုံးဆင့္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ဒီအဆင့္ထိ ဘယ္လို တိုးတက္ေျပာင္းလဲခဲ့ပုံ၊ စာတန္ေၾကာင့္ လူသားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း ရင္းျမစ္နဲ႔ လူအမ်ိဳးအစားတိုင္းရဲ႕ ရလဒ္ေတြကို ကြၽန္မ နားလည္လာခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြကို ကြၽန္မ ဖတ္ေလ၊ ပိုရွင္းလာေလပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈမွန္း ကြၽန္မ လုံးဝ လက္ခံယုံၾကည္သြားတယ္။ သင္းအုပ္နဲ႔ တရားေဟာဆရာေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ဖာရိရွဲေတြဆီ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့တာကို ကြၽန္မ သတိရတယ္။ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကိုလူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတားၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၃) သခင္ေယရႈ အမႈျပဳေနခဲ့တုန္းက၊ ဖာရိရွဲေတြက လူတိုင္း သူ႔ေနာက္လိုက္ၾကၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ အသက္ေမြးမႈ ဆုံးရႈံးမွာကို စိုးရိမ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင့္ကို အျပစ္ရွာဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္၊ အေၾကာင္းမဲ့ အာခံၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ယုံၾကည္သူေတြကို သူ႔ေနာက္မလိုက္ေအာင္ တားဆီးၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔ကို ကားစင္တင္သတ္ဖို႔ ေရာမအစိုးရနဲ႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ပူးေပါင္း ႀကံစည္ခဲ့ၾကတယ္။ အႏွစ္သာရအေနနဲ႔၊ ဖာရိရွဲေတြက ဘုရားကို မုန္းတဲ့၊ အတိုက္အခံလုပ္တဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြပဲ။ ဒီသင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက ဖာရိရွဲေတြအတိုင္းပါပဲ။ ဘုရားက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူ႔ဇာတိခံၿပီး သူ႔အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ေပၚထြန္းခဲ့မွန္း၊ ဘာသာေရး ေလာကတစ္ခုလုံးကို သူ႔ရဲ႕ သမၼာတရား ေဖာ္ျပခ်က္ေတြနဲ႔ တုန္လႈပ္သြားေစခဲ့မွန္း သူတို႔ ျမင္ေပမဲ့၊ အဲဒါကို မစုံစမ္း႐ုံမက၊ လမ္းမွန္ကို မစုံစမ္းေအာင္ ယုံၾကည္သူေတြကို တားဆီးဖို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ဧဝံေဂလိကို ေဝမွ်တဲ့ ညီအစ္မေတြကို ေမာင္းထုတ္ဖို႔ ယတိျပတ္ဆုံးျဖတ္ထားၾကတယ္။ သူတို႔က သခင္ေယရႈကို‌ အတိုက္အခံလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဖာရိရွဲေတြ၊ လူေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ မဝင္ေအာင္ တားဆီးတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေစခံေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ တားဆီး၊ ေႏွာင့္ယွက္မႈကတစ္ဆင့္၊ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ အႏွစ္သာရအေပၚ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ကြၽန္မ ရခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မကို သူတို႔ ဘယ္လိုပဲ တားဆီးပါေစ၊ ကြၽန္မစိတ္မက်ဥ္းက်ပ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္မၾကာခင္မွာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ လက္ခံခဲ့ၿပီး သိုးသငယ္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြေနာက္ စလိုက္ခဲ့တယ္။