စူးရန္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္မငယ္ငယ္တုန္းက ေျခေထာက္ေတြမွာ ျပင္းထန္တဲ့ နာက်င္မႈေၾကာင့္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ခဲ့လို႔ အေမက ကြၽန္မကို သခင့္ေရွ႕ေခၚသြားခဲ့တယ္။ အံ့ဩစရာေကာင္းတာက တစ္လအၾကာမွာ ကြၽန္ေျခေထာက္ေတြ အံ့အားသင့္ဖြယ္ရာ ေပ်ာက္ကင္းသြားတယ္။ သခင့္ေမတၱာကို ျပန္ဆပ္ဖို႔၊ ၁၉၉၈ မွာ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ၿပီး၊ သခင့္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထက္ထက္သန္သန္ စအသုံးခံခဲ့တယ္။ မၾကာခင္မွာ၊ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို ေလ့က်င့္ေပးဖို႔အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ သင့္ေတာ္သူအေနနဲ႔ သတ္မွတ္လိုက္ၿပီး၊ အႀကီးအကဲ က်ဴက သူ တရားေဟာတဲ့ အသင္းေတာ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဆီ ကြၽန္မကို ေခၚသြားတယ္။ သခင့္ေန႔ရက္က ေရာက္ေတာ့မွာျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔က ဆီမီးစာ ျပင္ဆင္ၿပီး သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းကို ေစာင့္ဆိုင္းတဲ့ ပညာရွိ သတို႔သမီးေတြလို ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြက မၾကာခဏ ေျပာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ေျပာေသးတယ္၊ “က်မ္းစာက ဒီလိုေျပာတယ္။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇) ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ သခင္က မိုးတိမ္စီးၿပီး ႀကီးမားေသာ ဘုန္းအသေရနဲ႔ ျပန္ႂကြလာမွာျဖစ္ၿပီး၊ သူနဲ႔အတူရွိဖို႔ ေကာင္းကင္ကို ငါတို႔ကို ခ်ီေဆာင္သြားမယ္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံထဲကို ငါတို႔ ဝင္ၿပီး ထာဝရ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ေမြ႕ေလ်ာ္ရမယ္။ မယုံၾကည္သူေတြက ကပ္ေဘးေတြကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တာနဲ႔အမွ် ငိုယိုျမည္တမ္းၿပီး အံသြားခဲႀကိတ္ၾကရမယ္”တဲ့။ အႀကီးအကဲေတြနဲ႔ သင္းအုပ္ေတြရဲ႕ အသက္ပါတဲ့ တရားေတြ ၾကားရေတာ့၊ သခင္က မိုးတိမ္စီးၿပီး ေျမႀကီးေပၚ ဆင္းသက္တာနဲ႔အမွ် သခင့္အနီးအနားမွာ ကြၽန္မတို႔အားလုံး စုေဝးတဲ့ က်က္သေရရွိတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္း ေတြးၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီလို အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွား အေတြးနဲ႔ ကြၽန္မ ဘယ္လို စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့မယ္ဆိုတာကို စိတ္ကူးၾကည့္လို႔ရတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္း ရက္တစ္ရက္မွာ၊ အႀကီးအကဲ က်ဴနဲ႔ အႀကီးအကဲ ဝမ္တို႔က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အစည္းအေဝး ေခၚၿပီး ေျပာတယ္။ “အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းလို႔ေခၚတဲ့ အသင္းေတာ္သစ္တစ္ပါး ေပၚလာၿပီး၊ သခင္က လူ႔ဇာတိခံ၊ ျပန္ႂကြလာႏွင့္ၿပီးၿပီ၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေဖာ္ျပၿပီး၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္က အစျပဳတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေနတယ္လို႔ အခိုင္အမာ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါ ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ဘုရားက မိုးတိမ္စီး ႂကြဆင္းမယ္လို႔ က်မ္းစာက ရွင္းရွင္း ေဖာ္ျပေပမဲ့၊ သခင္က လူ႔ဇာတိခံ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီလို႔ သူတို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါက က်မ္းစာနဲ႔ မကိုက္ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ကို ဧည့္ခံဖို႔ မေျပာနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ တရားေတြ နားမေထာင္တာ၊ သူတို႔စာအုပ္ေတြ ဖတ္တာ မလုပ္သင့္ဘူး။ သူတို႔ကို ဧည့္ခံတဲ့သူ ဘယ္သူမဆို အသင္းေတာ္ကေန ႏွင္ထုတ္ခံရမယ္”တဲ့။

သူတို႔အဲဒီလိုေျပာေတာ့၊ ေတြးမိတယ္။ “အႀကီးအကဲေတြက ႏွစ္ခ်ီ ယုံၾကည္သူျဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ က်မ္းစာကို ႏွံ႔စပ္လို႔ သူတို႔ မွန္ရမယ္။ ဒါ့အျပင္၊ သခင္က မိုးတိမ္စီး ႂကြဆင္းမယ္လို႔ က်မ္းစာက ရွင္းရွင္း ေဖာ္ျပထားလို႔၊ သူ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လူ႔ဇာတိခံႏိုင္မွာလဲ။ ငါ့မွာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ နည္းေသးတယ္၊ ဒီေတာ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက လူေတြနဲ႔ မဆက္ဆံသင့္ဘူး၊ မဟုတ္ရင္ လမ္းလြဲသြားႏိုင္တယ္”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေနာက္ မၾကာခင္မွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နဲ႔ ေရာင္းရင္း ယုံၾကည္သူေတြအမ်ားႀကီးက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ေျပာင္းလဲသြားၾကတယ္။ ဒီလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နဲ႔ ယုံၾကည္သူေတြကို ကြၽန္မတို႔ အဆက္ျဖတ္သင့္တယ္လို႔ အႀကီးအကဲဝမ္က အေလးေပးေျပာၿပီး၊ ဘယ္သူမွ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းဆီ ေျပာင္းလဲသြားလို႔ မရဘူးလို႔ အသင္းေတာ္ အားလုံးဆီ စကားပါးခိုင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ စုေဝးပြဲေနရာအားလုံးကို ကြၽန္မသြားၿပီး အသင္းေတာ္ကို ပိတ္ပင္ဖို႔ ကြၽန္မ ေျပာျပခဲ့တယ္။ ထပ္တလဲလဲလည္း အေလးေပးေျပာခဲ့တယ္။ “သခင္ ႂကြလာတဲ့အခါ၊ မိုးတိမ္စီးၿပီး ျဖစ္လိမ့္မယ္၊ လူ႔ဇာတိခံျခင္းကတစ္ဆင့္ ဟုတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သခင္ လူ႔ဇတိခံၿပီးၿပီဆိုတဲ့ ေကာလာဟလ မွန္သမွ်က အတုအေယာင္ပဲ”လို႔ေပါ့။ ဒါကိုၾကားေတာ့၊ ယုံၾကည္သူအားလုံးက ေခါင္းညိတ္ၾကၿပီး၊ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္က ဧဝံေဂလိလာျဖန႔္တာနဲ႔ ေမာင္းထုတ္မယ္လို႔ အတိအလင္းေျပာၾကတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ တရားေဟာတာေတြ နားမေထာင္ေအာင္လို႔ အသင္းေတာ္ကို ပိတ္ပင္ရင္း ဟိုသည္ ေျပးလႊားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အေကာင္းဆုံး အားထုတ္ေပမဲ့လည္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ ယုံၾကည္သူေတြ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းဆီကို ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေျပာင္းလဲေနၾကတုန္းပဲ။

တစ္ေန႔၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္မွာ ရွိေနတုန္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ လီနဲ႔ တျခားလူေတြက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို စုံစမ္းစစ္ေဆးေနၾကတယ္လို႔ သူေျပာတယ္။ တျခားလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အနည္းငယ္နဲ႔ ကြၽန္မက သူတို႔ကို အျမန္သြားတားတယ္။ ကြၽန္မ သူတို႔ကို ေျပာျပတယ္။ “သခင္က မိုးတိမ္ေတြစီးၿပီး ႂကြဆင္းလာမွာျဖစ္သလို၊ သူ႔ရဲ႕ ႂကြဆင္းမႈကို အားလုံးမ်က္ျမင္ေတြ႕မယ္လို႔ က်မ္းစာက ေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္က လူ႔ဇာတိခံၿပီးၿပီလို႔ ဒီအေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းလူေတြက ေျပာတဲ့အခါ ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္လို႔ မျဖစ္ဘူး”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မႏႈတ္ကေန စကားလုံးေတြ ထြက္တာနဲ႔ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္၊ “သူတို႔ေဟာတာက အရမ္းထိုးထြင္းအျမင္ရွိၿပီး က်မ္းစာနဲ႔ညီတယ္။ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ နားမေထာင္ရမွာလဲ။ ဘုရားအမႈေတာ္တစ္ခုလုံးကို ဘယ္သူက နားလည္ႏိုင္လို႔လဲ။ ကြၽန္မတို႔ ဆက္စုံစမ္းစစ္ေဆးသင့္တယ္ ထင္တယ္”တဲ့။ အဲဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ပူပန္သြားၿပီး၊ သူတို႔ကို မလုပ္ဖို႔ ေဖ်ာင္းဖ်ေတာ့မလို႔ပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႐ုတ္တရက္ လည္ေခ်ာင္းဆိုင္းသြားၿပီး ေခ်ာင္းဆိုးမိတယ္။ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာ နီရဲေနၿပီး မ်က္လုံးကေန မ်က္ရည္ေတြ စီးက်ေနတယ္။ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ လူတိုင္း ေၾကာင္ေငးၾကည့္ေနၾကတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ကြၽန္မကို ေရတစ္ခြက္ အေျပးလာတိုက္ၾကေပမဲ့ ေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ေတာင္ ေခ်ာင္းဆိုးေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မပိုဂနာမၿငိမ္ျဖစ္တာထက္ ေၾကာက္လန႔္သြားသလို၊ ကြၽန္မေခ်ာင္းဆိုတာကို ရပ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုရင္းနဲ႔ သခင့္ကို အဆက္မျပတ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေျခအေနကို ျမင္ေတာ့၊ တျခားလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္က ကြၽန္မအေနမွာ ဆက္စကားေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ မွတ္ခ်က္အနည္းငယ္ ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ စုေဝးပြဲကို အျမန္ လက္စသတ္လိုက္ၾကတယ္။ အရမ္းကို ကသိကေအာက္ျဖစ္ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပဲ။ စုေဝးပြဲၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ မေတြးဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ “သခင့္လမ္းခရီးကို ငါ ကာကြယ္ၿပီး သိုးစုကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတာပဲ၊ ဒီေတာ့ အေရးအႀကီးဆုံး အခ်ိန္မွာ ဘာလို႔ ငါ ေခ်ာင္းဆိုးရတာလဲ။ ဘာလို႔ ငါ့ဆုေတာင္းခ်က္ေတြကို သခင္က ဂ႐ုမျပဳခဲ့တာလဲ။ ငါ ေျပာေနတာက သူ႔အလိုေတာ္နဲ႔ မကိုက္ညီခဲ့လို႔လား”ေပါ့။ ေနာက္မၾကာခင္မွာ ကြၽန္မ ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္။ ေခါင္းကိုက္တယ္၊ မူးၿပီး အစာအိမ္မွာ နာက်င္တာရွိတယ္။ ကိုယ့္အိပ္ရာေပၚ ခ်ည့္ႏွဲ႔၊ အားနည္းၿပီး လွဲေနရင္း၊ သခင့္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေအာ္ေခၚမိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို ဘယ္လိုပဲ ေတာင္းပန္ပါေစ၊ ကြၽန္မအေျခအေနက မေျပာင္းလဲသြားဘူး။ ကြၽန္မ မစဥ္းစားဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ “သခင့္ကို ငါ ဆက္ကပ္တာ မလုံေလာက္လို႔မ်ားလား။ ငါတို႔ သိုးစုကို ကာကြယ္လို႔ ငါ အစြမ္းကုန္ လုပ္ၿပီးၿပီေလ၊ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ ေနမေကာင္းျဖစ္ရတာလဲ” လို႔ေပါ့။ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေအာင္ အေျဖရွာေပမဲ့၊ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ မိုးဦးရာသီမွာ၊ အႀကီးအကဲ ဝမ္က အသင္းေတာ္ကို ပိတ္ပင္ရာကေန အိမ္အျပန္လမ္းမွာ မေတာ္တဆျဖစ္တယ္။ ယာဥ္တိုက္မႈမွာ သတိလစ္သြားၿပီး ဦးေခါင္းဒဏ္ရာ အျပင္းအထန္ ရတယ္၊ အဲဒီေနာက္ ရက္အေတာ္ၾကာ စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ တည္ၿငိမ္သြားတယ္။ ဒါကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္မ လန႔္သြားတယ္။ အႀကီးအကဲ ဝမ္က သခင့္အတြက္ ေလာကဓံ မုန္တိုင္းထန္ေပမဲ့ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ သိုးစုကို ကာကြယ္ၿပီး အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံၾကည္သူေတြ လက္မခံေအာင္ တားဆီးဖို႔ ဆိုး႐ြားတဲ့ အခက္အခဲကို ဒုကၡခံခဲ့ရတာေလ။ ဒီလိုကိစၥတစ္ခုက သူ႔ဆီ ဘာလို႔ ျဖစ္ရတာလဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက၊ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ဆန႔္က်င္အလုပ္လုပ္တာ မွားမွန္း ကြၽန္မ သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ လအေတာ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ေန႔လည္မွာ၊ ပိုမ်ားတဲ့ ယုံၾကည္သူေတြက အေရွ႕ရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို စုံစမ္းေနၾကတာ ၾကားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တျခားညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္မက စက္ဘီး အျမန္စီးသြားၿပီး၊ သူတို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္၊ ပိတ္ဆို႔ဖို႔ ေကာလာဟလေတြနဲ႔ အေတြးမွားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာျပၾကတယ္။ ဒါက အဲဒီညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအားလုံးကို ေၾကာက္သြားေစၿပီး သူတို႔က ေျပာၾကတယ္။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္း တရားေဒသနာေတြကို နားမေထာင္ေတာ့ဘူးလို႔ေပါ့။ အဲဒါကို ၾကားမွပဲ ကြၽန္မ ေနာက္ဆုံးမွာ နည္းနည္း စိတ္သက္သာရာရသြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေနာက္ အိမ္အျပန္ ကုန္းဆင္းလမ္းကိုေရာက္ခ်ိန္မွာ၊ စက္ဘီေပၚ ကြၽန္မ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားတယ္၊ အျမင္အာ႐ုံ ေမွာင္မိုက္သြားၿပီး စက္ဘီးကေန ႏွစ္ကိုက္အကြာကို လဲက်သြားတယ္။ ႐ုတ္တရက္ ေခါင္းမူးသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး နာက်င္ေနတယ္။ ျပဳတ္က်လို႔ ညႇပ္႐ိုးက်ိဳးသြားတယ္။ ႐ုတ္တရက္ မေတာ္တဆျဖစ္တာက ကြၽန္မကို ထိတ္လန႔္ၿပီး စိတ္ရႈပ္သြားေစခဲ့တယ္။ သခင္က ကြၽန္မတို႔ကို ၿငိမ္သက္ျခင္းနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ေပးတယ္မဟုတ္လား။ သခင့္လမ္းခရီးကို ကာကြယ္ေနခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ဘာလို႔ ဒီမေတာ္တဆထိခိုက္တာေတြ ရွိေနရတာလဲ။ ကြၽန္မ ခုခံေနတဲ့ ဒီအေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက တကယ္ပဲ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္မလား။ ဒါေပမဲ့ သခင္က မိုးတိမ္စီး ႂကြဆင္းမယ္လို႔ က်မ္းစာက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းမွ လမ္းမွန္ မဟုတ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္မ သခင့္ကို လုံလုံေလာက္ေလာက္ မဆက္ကပ္လို႔ သခင္က ကြၽန္မကို စမ္းသပ္ေနခဲ့တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ သူ႔ကို ကြၽန္မ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိခဲ့တာလား။ တကယ္ကို နားေဝတိမ္ေတာင္ျဖစ္ၿပီး သခင့္အလိုေတာ္ကို သေဘာမေပါက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ပိုပိုေမွာင္လာၿပီး အားအင္ကုန္ခမ္းသြားသလို ခံစားရတယ္။ က်မ္းစာဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ဘာထိုးထြင္းအျမင္မွ မရသလို၊ ကိုယ့္တရားေဒသနာေတြမွာ ေျပာစရာမရွိခဲ့ဘူး ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခ်က္ေတြေတာင္ ေပါ့ျပက္ေနတယ္။ သခင့္မ်က္ေမွာက္ေတာ္ကို ဆုံးရႈံးသြားသလို ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္သူအမ်ားစုက ယုံၾကည္ျခင္းမွာ စိတ္မပါ့တပါ ျဖစ္လာၾကတယ္။ စုေဝးပြဲေတြအတြင္းမွာ လူအမ်ားစုက စပ္မိစပ္ရာ စကားေတြေျပာ၊ မွိန္းေနၾကၿပီး၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နဲ႔ ယုံၾကည္သူအမ်ားႀကီးက ေလာကထဲ ျပန္သြားရင္းနဲ႔ အသင္းေတာ္ကိုေတာင္ လုံးလုံး စြန႔္ခြာသြားၾကတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာအေကာင္းဆုံးက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြၾကားမွာ မနာလိုမႈ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာပဲ။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ စုေဝးပြဲေတြအတြင္းမွာ၊ အႀကီးအကဲေတြနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက အေသးဆုံး ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အျငင္းပြားၾကၿပီး မသင့္ျမတ္ဘဲ တစ္ကြဲတျပားရွိၾကတယ္။ ဒီအရာအားလုံးကို ျမင္ေတာ့၊ အသင္းေတာ္က ဘာလို႔ ဒီလိုျဖစ္လာမွန္းကို ကြၽန္မ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ စုေဝးပြဲေတြကို ကြၽန္မ စၿငီးေငြ႕လာၿပီး ေလာကီဘဝကိုေတာင္ ျပန္သြားဖို႔ စဥ္းစားခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ရက္တစ္ရက္မွာ၊ ကြၽန္မအေမက စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ ေျပာတယ္၊ “သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေဖာ္ျပၿပီး တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ လူ႔ဇာတိခံၿပီးၿပီ”တဲ့။ ဒါကိုၾကား‌ေတာ့ ကြၽန္မ လန႔္သြားတယ္။ ဒါက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ေဟာေနခဲ့တဲ့အရာ မဟုတ္လား။ ကြၽန္မအေမက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ေျပာင္းလဲသြားၿပီလားေပါ့။ သူ ေျပာလို႔ေတာင္ မၿပီးခင္မွာပဲ ကြၽန္မ ေမးလိုက္တယ္။ “သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီးလို႔ အေမ့ကို ဘယ္သူ ေျပာလဲ။ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ ဘုန္းတခိုးနဲ႔ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာမွာျဖစ္ၿပီး ဒါက ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးကို တုန္လႈပ္ေစမယ္လို႔ က်မ္းစာက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာတာကို အေမ ေမ့သြားၿပီလား။ သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ အေမေျပာတယ္၊ ဒီေတာ့ ဒီနိမိတ္လကၡဏာတစ္ခုမွ ဘာလို႔ သမီးတို႔ မျမင္ရေသးတာလဲ။ သခင္က တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ လူ႔ဇာတိခံၿပီးၿပီလို႔လည္း အေမေျပာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ၾကားတဲ့အရာ ဘယ္အရာကိုမဆို သာမန္ကာလွ်ံကာ မယုံလိုက္သင့္ဘူး။” ကြၽန္မ ေခါင္းမာပုံကိုျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မအေမက သူ႔အခန္းထဲသြားၿပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ ထြက္လာတယ္။ သူက ထက္သန္စြာနဲ႔ ေျပာတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲ။ ဒီထဲမွာ သခင္ေယရႈ ေဖာ္ျပတဲ့ စကားလုံးသစ္ေတြ ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ ဖတ္လိုက္၊ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္”တဲ့။ စာအုပ္က အသစ္စက္စက္ျဖစ္ၿပီး၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္က အဖုံးမွာ ႀကီးမားတဲ့ ေ႐ႊေရာင္စာလုံးနဲ႔ ႐ိုက္ႏွိပ္ထားတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ သတိေပးခ်က္ကို ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္း ေတြးမိတယ္။ “သူတို႔စာအုပ္ကို မဖတ္ရဘူး။ ဖတ္ရင္၊ အယုံသြင္းခံရမယ္”တဲ့။ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ “ဒီအရာကို အေမ မယုံသင့္ဘူး။ က်မ္းစာအမ်ားႀကီး အေမဖတ္ခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မက ႏွံ႔စပ္ၿပီး ႏိုးထမႈအစီအစဥ္ေတြ အမ်ားႀကီး တက္ခဲ့တာ။ ကြၽန္မထက္ အေမ တကယ္ ပိုသိမယ္ထင္လား။ ကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းမွာ လမ္းလြဲသြားရင္၊ အသင္းေတာ္မွာ ရွိခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြအားလုံး အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္လား”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက ရွာေဖြဖို႔ ကြၽန္မ မလိုလားခဲ့သလို၊ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို မပူးေပါင္းေအာင္ ကြၽန္မအေမကို ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ပဲ ဆက္ႀကိဳးစားေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ ဘာကိုပဲ ေျပာပါေစ၊ ကြၽန္မအေမက အေလွ်ာ့မေပးခဲ့သလို၊ သူ႔စိတ္ကို လုံးဝ မေျပာင္းလဲခဲ့ဘူး။ ေလးေလးနက္နက္ေတာင္ ေျပာလိုက္တယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ငါတို႔ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေတာင့္တေနခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈပဲ။ သူဟာ စကားေျပာၿပီး အမႈျပဳဖို႔ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံတာပဲ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ ဆိုတာ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလအတြက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး၊ က်မ္းစာရဲ႕ နက္နဲမႈအားလုံးကို ဖြင့္ျပတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သမီး တစ္ခါမွ မဖတ္ဖူးဘူးေလ။ ဒီေတာ့ အဲဒါေတြက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ မဟုတ္ဘူးလို႔ သမီး ဘယ္လို သိတာလဲ။ က်မ္းစာမွာ ေျပာတယ္၊ ‘ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ၾကားနာျခင္း အားျဖင့္ျဖစ္၏။’ (ေရာမဩဝါဒစာ ၁၀:၁၇) သမီးက သမီးရဲ႕ မ်က္စိ၊ နားေတြကို မဖြင့္ေသးဘူး၊ ဒီေတာ့ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ဘယ္လို ေမွ်ာ္လင့္တာလဲ။ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္။ သခင္ တကယ္ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို သမီး မႀကိဳဆိုရင္၊ သမီးရဲ႕ အခြင့္အေရးကို လြတ္သြားလို႔ သမီး ေနာင္တရမွာ မဟုတ္လား”တဲ့။ သူ ေျပာစရာရွိတာကို ၾကားလိုက္ရေတာ့၊ ေခ်ပခ်က္ေကာင္းကို မစဥ္းစားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စူစူ‌ေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ပဲ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္၊ “ဒီစာအုပ္ကို သမီးဖတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ က်မ္းစာပဲ ဖတ္တယ္။ သခင့္ ေက်းဇူးေတာ္ကို သမီးတို႔ အမ်ားႀကီး ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားၿပီးၿပီ။ သမီး ေက်းဇူးကန္းလို႔ မျဖစ္ဘူး။ အေမ ဘာပဲေျပာေျပာ သခင့္ကို သမီး သစၥာေဖာက္မွာ မဟုတ္ဘူး”လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မသေဘာထားကို ျမင္ေတာ့၊ စိတ္ပ်က္ျခင္းနဲ႔ သက္ျပင္းခ်ၿပီး သူ ညစာသြားျပင္လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ မၾကာခင္မွာ၊ မီးဖိုေခ်ာင္ကေန လာတဲ့ ညင္သာတဲ့ ေတးဂီတသံ ကြၽန္မ ၾကားရတယ္။ သီခ်င္းမွာ ကူးစက္လြယ္တဲ့ သံစဥ္ရွိေပမဲ့ ေသခ်ာနားေထာင္ၾကည့္ေတာ့ အရင္က သိခဲ့ရတဲ့ ဓမၼသီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွ မဟုတ္တာ သေဘာေပါက္မိတယ္။ ကြၽန္မၾကားေအာင္ အေမက ဖြင့္ေနမွန္း ကြၽန္မ သိလို႔ ခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ အိမ္မွာ ဓမၼေတးေတြကို အေမက အမ်ားႀကီး စဖြင့္တယ္။ ညမွာဆိုရင္၊ မ်က္ရည္နဲ႔ ကြၽန္မအတြက္ ဖြင့္ေပးေနတာ မၾကာခဏ ၾကားရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူဟာ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္နဲ႔ကိုယ္ေတြးတတ္သူမို႔လို႔ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လာတဲ့အခါ ဝီရိယရွိရွိ ႀကိဳးစားရွာေဖြခဲ့တာ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက တကယ္ပဲ သခင္ေယရႈရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္မလား။ မဟုတ္ရင္၊ ကြၽန္မအေမက ဘာလို႔ကြၽန္မအတြက္ သူ႔ဆုေတာင္းခ်က္ေတြမွာ အရမ္းပူပန္ၿပီး စိုးရိမ္ေနမွာလဲ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြ ေျပာတဲ့အရာကို ေတြးမိၿပီး၊ သခင့္ လမ္းခရီးကို ေစာင့္ထိန္းၿပီး အေလွ်ာ့မေပးဖို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မအေမနဲ႔ ကြၽန္မ ပို ခပ္တန္းတန္း ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ ဧည့္ခန္းဆိုဖာေပၚ ကြၽန္မ ထိုင္ေနတုန္း၊ အေမက သူ႔အခန္းထဲမွာ ဓမၼသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ဖြင့္လိုက္တယ္။ ဓမၼေတးသီခ်င္ရဲ႕ စာသားေတြက ကြၽန္မကို ဆြဲေဆာင္သြားတယ္။ “ဤအႀကိမ္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ သူ မၿပီးေျမာက္ေသးသည့္အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္၊ ဤေခတ္အား တရားစီရင္ၿပီး အဆုံးသတ္ရန္၊ လူသားအား ဒုကၡပင္လယ္မွ ကယ္တင္ရန္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား မႁခြင္းမခ်န္ စိုးမိုးရန္၊ လူတို႔၏ အသက္စိတ္သေဘာထားမ်ားအား ေျပာင္းလဲရန္တို႔အတြက္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ လူသားအား ဒုကၡဆင္းရဲမွ၊ ညကဲ့သို႔ေမွာင္မိုက္ေသာ အေမွာင္စြမ္းအားမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္အတြက္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ လုပ္ေဆာင္မႈအတြက္ ဘုရားသခင္ သည္းခံခဲ့ရေသာ အိပ္မရသည့္ညမ်ား မ်ားစြာရွိသည္။ အထက္အျမင့္အရပ္မွ အနိမ့္ဆုံးအနက္မ်ားအထိ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူ၏ေန႔ရက္မ်ားကို လူသားႏွင့္အတူ ေက်ာ္လြန္ရန္၊ လူသားေနထိုင္ေသာ အသက္ရွင္လ်က္ ငရဲေရာက္ေနသကဲ့သို႔ ခံစားရသည့္အရပ္သို႔ ဆင္းသက္လာခဲ့ကာ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူသားအၾကားယုတ္ညံ့မႈကို မည္သည့္အခါမွ် ညည္းညဴခဲ့ဖူးျခင္းမရွိ၊ ထို႔ထက္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈကို ထမ္းေဆာင္ရင္း အႀကီးမားဆုံးေသာ အရွက္ကြဲျခင္းကို ႀကံ့ႀကံ့ခံေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ သာ၍ေဆာလ်င္စြာ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္ရန္ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးအတြက္ ကမာၻေျမႀကီးသို႔ လာရန္ အရွက္ကြဲျခင္းကို ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့ကာ တရားမွ်တမႈမရွိျခင္းကို ခံခဲ့သည့္အျပင္၊ လူသားကို ကယ္တင္ရန္ သူကိုယ္တိုင္ က်ားေအာင္းဂူအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့၏။ ၾကယ္မ်ားႏွင့္ အႀကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ခဲ့သည္၊ သူသည္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ အ႐ုဏ္တက္၌ ထြက္ခြာသြားကာ ေနဝင္ဆည္းဆာမွ ျပန္လာခဲ့သည္။ သူသည္ ျပင္းထန္ေသာ ေဝဒနာမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီး လူမ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈႏွင့္ ခ်ိဳးဖ်က္မႈကို ေအာင့္ခံခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အညစ္ေပဆုံးေသာ ဤဒုစ႐ိုက္ျပည္သို႔ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး လူသား၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဖိႏွိပ္မႈတို႔ကို တိတ္ဆိတ္စြာ လက္ခံ၏။ လူသားကို မည္သည့္အခါမွ် တုံ႔ျပန္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ျခင္း မရွိ၊ လူသားအေပၚ လြန္ကဲေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား မည္သည့္အခါမွ် မျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးေပ၊ သူသည္ သင္ၾကားျခင္း၊ အသိဉာဏ္ ပြင့္လင္းေစျခင္း၊ အျပစ္တင္ျခင္း၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ စစ္ေဆးျခင္း၊ သတိေပးျခင္း၊ အေလးအနက္ တိုက္တြန္းျခင္း၊ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းစသည့္ လူသား လိုအပ္သည့္အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္႐ုံသာ လုပ္ေဆာင္၏။ သူ၏ လုပ္ေဆာင္မႈ၏အဆင့္မ်ားသည္ လူသား၏ အသက္အတြက္ႏွင့္ လူသားအား သန္႔စင္ေစဖို အတြက္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ အလားအလာမ်ားႏွင့္ ကံၾကမၼာကို ဖယ္ရွားခဲ့ေသာ္လည္း သူေဆာင္႐ြက္သည့္ အရာတိုင္းမွာ လူသားအတြက္ျဖစ္သည္။ သူ လုပ္ေဆာင္ေသာ အဆင့္တိုင္းသည္ ၎တို႔၏ ရွင္သန္မႈ အတြက္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ၎တို႔သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ လွပေသာ ခရီးပန္းတိုင္တစ္ခု ရႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။”(သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းအဖို႔ ႀကီးစြာေသာ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ခံစားရသည္) ဒီဓမၼသီခ်င္းဆီက စာသားေတြက ကြၽန္မကို နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း စကားေျပာတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ သခင္ေယရႈ လူ႔ဇာတိခံခဲ့ပုံကို ကြၽန္မ မေတြးဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သူဟာ အာဏာရပါတီရဲ႕ လိုက္လံဖမ္းဆီး၊ ႏွိပ္စက္တာ ခံခဲ့ရတယ္။ ဘာသာေရးေလာကရဲ႕ ရႈတ္ခ်၊ စြန႔္ပယ္တာ ခံခဲ့ရတယ္၊ သာမန္လူေတြရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္၊ အသေရဖ်က္တာ ခံခဲ့ရၿပီး၊ သူ႔ကိုယ္ပိုင္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ နားစရာေနရာ၊ အိမ္လုံးဝ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေတြအားလုံးျဖစ္ေပမဲ့၊ လူေတြကို အနာေရာဂါၿငိမ္းေစၿပီး နတ္ဆိုးေတြကို ႏွင္ထုတ္ရင္းနဲ႔ သူတို႔ကို ပံ့ပိုးဖို႔ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပတုန္းပဲျဖစ္သလို၊ အျပစ္ကေန လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္ရင္းနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ထာဝရ အျပစ္ေျဖယဇ္အျဖစ္ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သခင့္ရဲ႕ ေမတၱာကို ကြၽန္မ ေတြးမိၿပီး ဒါကို လူသားလက္မွာ သူရရွိခဲ့တဲ့ ညႇဥ္းဆဲမႈနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕ ထုံထိုင္း၊ မာေက်ာတဲ့ ႏွလုံးသားက နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း လႈပ္ခတ္သြားၿပီး၊ မ်က္လုံးေတြကေန မ်က္ရည္ စီးဆင္းလာခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က တကယ္ပဲ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္ႏိုင္မလား။ အဲဒီလို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဘုရားကလြဲလို႔ ဘယ္သူက ေဖာ္ျပႏိုင္မွာလဲ။ လူသားအတြက္ အဲဒီလို အဖိုးအခကို တျခားဘယ္သူက ေပးႏိုင္မွာလဲ။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ေနာက္ထပ္ ဓမၼသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ကြၽန္မ ၾကားရတယ္။ “အဆုံးတြင္ေတာ့၊ အျပစ္မဲ့ေသာ သူတို႔သည္ တိုး၍ ထုံထိုင္းၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔အတြက္ အမႈအရာမ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ခက္ခဲေအာင္ အၿမဲျပဳရမည္နည္း။ ခ်ည့္နဲ႔ေသာ လူသားသည္ ဇြဲလုံ႔လ လုံးဝ ကင္းမဲ့ေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အေပၚ ထိုသို႔ေသာ မရပ္စဲေသာ အမ်က္ေဒါသ အဘယ္ေၾကာင့္ အၿမဲ ရွိသင့္သနည္း။ အားနည္းကာ အစြမ္းမဲ့ေသာ လူသားသည္ အသက္ပါျခင္း စိုးစဥ္းမွ် မရွိၾကေတာ့ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ မနာခံမႈအတြက္ သူ႔ကို အၿမဲ အျပစ္ဆိုသင့္သနည္း။ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားကို မည္သူသည္ ခံရပ္ႏိုင္သနည္း။ အဆုံးတြင္ လူသားသည္ အၾကမ္းမခံသကဲ့သို႔၊ လူသားအေနျဖင့္ မိမိကိုယ္မိမိ ျဖည္းညႇင္းစြာ ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ အသည္းအသန္ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ အေျခအေနမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရလ်က္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အမ်က္ေဒါသကို သူ႔ႏွလုံးသား နက္နက္ထဲသို႔ ၿမိဳသိပ္ထားလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။”(သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ၊ ဘုရားသခင္၏အမႈ အဘယ္မွ်ခက္ခဲလွ) စာသားေတြက ကြၽန္မကို နက္ရႈိင္းတဲ့ သက္ေရာက္မႈ ရွိခဲ့တယ္။ စာသားေတြက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားရဲ႕ နက္နဲတဲ့ ပူပန္မႈနဲ႔ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ေျပာတယ္။ အဲဒါက မနာခံတဲ့ ကေလးက သူ႔မိခင္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ထိခိုက္နာက်င္ေစေပမဲ့၊ မိခင္က သူ႔ကေလးဟာ ျမဴကေန ေပၚထြက္ၿပီး သူ႔နံေဘးကို ျပန္လာႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ အဆက္မျပတ္ ေအာ္ေခၚေနတာနဲ႔ တူတယ္။ ဒီစကားေတြက ဘုရားရဲ႕ အသံျဖစ္တယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအေတာအတြင္း ကြၽန္မအေမနဲ႔ သေဘာမတူခဲ့တာေတြအားလုံးကို ကြၽန္မ မေတြးဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မကို သူ ဘယ္လိုပဲ ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါေစ၊ ကြၽန္မ နားမေထာင္ခဲ့သလို၊ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ြတ္ျခင္းနဲ႔ ဓမၼေတးေတြ ဖြင့္ေပးေတာ့၊ ကြၽန္မ ခုခံေတာင္ခုခံခဲ့ၿပီး စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ နည္းနည္းမွ မရွိဘဲ နားေထာင္ဖို႔ ေရွာင္ခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္နဲ႔တူသာ နည္းနည္းမွေတာင္ ကြၽန္မ မရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္မွာ ဓမၼေတးေတြကို အေမက ဖြင့္တဲ့အခါ ကြၽန္မ သိပ္မခုခံေတာ့ဘူး။

တစ္ေန႔ေတာ့ ဒီဓမၼေတးကို ၾကားရတယ္။ “ေယရႈ၏ ျပန္ႂကြလာျခင္းသည္ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ားအတြက္ ႀကီးမားသည့္ ကယ္တင္ျခင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိသူမ်ားအတြက္ ယင္းမွာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း၏ လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္သင့္ၿပီး၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို မျပစ္မွားမေစာ္ကားသင့္သကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို မျငင္းပယ္သင့္ေပ။ သင္တို႔သည္ မသိနားမလည္သူႏွင့္ မာနေထာင္လႊားသူ တစ္ဦး မျဖစ္သင့္ဘဲ၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းျပမႈကို နာခံၿပီး၊ သမၼာတရားကို ေတာင့္တကာ ရွာေဖြသူမ်ား ျဖစ္သင့္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ သင္တို႔သည္ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္။”(သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ၊ သမၼာတရားကိုလက္ခံသူ ျဖစ္သင့္ပါတယ္) ဒီဓမၼေတးကို ၾကားေတာ့၊ ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ စိုးရိမ္မႈ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က တကယ္ပဲ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္ရင္၊ သူ႔ကို လက္မခံျခင္းအတြက္ ငါ စီရင္ရႈတ္ခ်ခံရမွာ မဟုတ္လား။ ဘုရားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားတာ ဆိုး႐ြားတဲ့ ကိစၥတစ္ခုပဲ။ ဒါက ဒီေလာက ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ေလာကမွာ ခြင့္လြတ္မခံရမဲ့ အျပစ္တစ္ခုပဲ”လို႔ေပါ့။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့ပုံကိုလည္း ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပါရမီကို ဆာငတ္ခင္မြတ္ေသာ သူတို႔သည္ မဂၤလာရွိ ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူတို႔သည္ ဝေျပာျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက လတံ့။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၅:၆) သမၼာတရားကို ရွာေဖြ၊ ဆာငတ္ျခင္းအားျဖင့္ပဲ ဘုရားရဲ႕ အလွ်ံပယ္ အာဟာရကို ကြၽန္မတို႔ရႏိုင္တယ္လို႔ သခင္ေယရႈက သြန္သင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ကြၽန္မ စုံစမ္းစစ္ေဆးၿပီး လွည့္ျဖားခံခဲ့ရရင္၊ ကြၽန္မယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအားလုံး အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္လား။ ကြၽန္မ တုံ႔ျပန္လူးလာ ဆက္ေတြးေနမိၿပီး မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဆုေတာင္းျခင္းနဲ႔ သခင့္ကို ေျပာမိတယ္။ “အို ကိုယ္ေတာ္၊ ကြၽန္မ တကယ္ကို ဒြိဟျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီစကားေတြက ကိုယ္ေတာ့္အသံျဖစ္ပုံရေပမဲ့၊ ကြၽန္မ မွားသြားၿပီး ကိုယ္ေတာ့္ကို သစၥာေဖာက္မိမွာ ေၾကာက္တယ္။ သခင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ ျပန္ႂကြလာၿပီလားဆိုတာ ကြၽန္မ မေသခ်ာပါဘူး။ ဒါတကယ္ပဲ ကိုယ္ေတာ့္အမႈေတာ္ဆိုရင္ ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းေပးပါ။ မဟုတ္ရင္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ေစပါ”လို႔ေပါ့။

ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာ အေမက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ ကို ထပ္ဆြဲထုတ္လာၿပီး ကြၽန္မကို ေျပာတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လုံ႔လဝီရိယရွိရွိ ဖတ္ပါ။ သူက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈဆိုတာ သမီးသိလိမ့္မယ္။ သမီး မစုံစမ္းမစစ္ေဆးရင္၊ သူက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈလားဆိုတာ သမီး ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ။ ဘူေဖးစားပြဲတစ္ခုလိုေပါ့။ ၾကည့္ပဲၾကည့္ၿပီး ဘာအစားအစာတစ္ခုမွ မျမည္းၾကည့္ရင္၊ ဘာအရသာလဲဆိုတာ လုံးဝ သိမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ စစ္မွန္တဲ့ဘုရားကို အေမတို႔ ကိုးကြယ္တာ ျဖစ္လို႔ ဘာကို ေၾကာက္ေနတာလဲ။ အေမက သမီးရဲ႕ အေမပါ။ သမီးကို အေမ ထိခိုက္နစ္နာေစမယ္လို႔ ထင္လား”တဲ့။ ကြၽန္မအေမရဲ႕ စကားေတြက ေတာ္ေတာ္ လက္ခံယုံၾကည္စရာပဲ။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “မွန္တယ္။ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြရဲ႕ စကားေတြ သံေယာင္လိုက္႐ြတ္တာကိုပဲ ငါ နားေထာင္ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္း တရားေဒသနာေတြ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို နားမေထာင္ဖူးဘူး။ ဒီေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈလားဆိုတာ ငါ ဘယ္လိုသိမွာလဲ။ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏႈတ္ရွင္ဆိုတာကို က်မ္းစာဖတ္ၿပီးေတာ့ ငါ အတည္ျပဳခဲ့တာပဲမဟုတ္လား”ေပါ့။ ဒီအေတြးနဲ႔ စာအုပ္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး စလွန္ေလွာၾကည့္လိုက္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာတာကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ “သမၼာတရားလမ္း အေၾကာင္းကို ၾကားျခင္းႏွင့္ အသက္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ရႈျခင္းျဖင့္၊ ဤစကားလုံး ၁၀၀၀၀ အနက္ စကားတစ္လုံးသာလွ်င္ သင္၏လက္ခံယုံၾကည္ခ်က္မ်ား၊ သမၼာက်မ္းစာတို႔ႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ဟု သင္ ယုံၾကည္ေကာင္းယုံၾကည္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သို႔ဆိုပါက ဤစကားလုံးမ်ားထဲမွ ၁၀၀၀၀ ေျမာက္ေသာစကားလုံးကို သင္ ဆက္လက္ရွာေဖြသင့္ေပသည္။ သင့္ကို ႏွိမ့္ခ်မႈရွိရန္၊ မိမိကိုယ္ကိုယုံၾကည္စိတ္ မလြန္ကဲရန္ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို လြန္ကဲစြာ မခ်ီးေျမႇာက္ရန္ ငါ အႀကံျပဳေသး၏။ သင္၏ႏွလုံးသားက ဘုရားသခင္အတြက္ အင္မတန္ နည္းပါးေသာ ႐ိုေသေလးျမတ္မႈ ရွိျခင္းျဖင့္၊ သင္သည္ သာ၍ႀကီးမားေသာ အလင္းကိုရလိမ့္မည္။ သင္သည္ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေသခ်ာစြာစစ္ေဆးၿပီး ထပ္တလဲလဲ ေတြးဆပါက၊ ၎တို႔ သမၼာတရား ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္ႏွင့္ ၎တို႔ အသက္ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္တို႔ကို သင္နားလည္လိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေယရႈ၏ဝိညာဥ္ခႏၶာကို သင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္) ဒီထက္သန္တဲ့ တိုက္တြန္းမႈကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့၊ ကြၽန္မ စစိတ္လႈပ္ရွားလာၿပီး ေၾကာက္မိတယ္။ “ဒါေတြက တကယ္ပဲ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္ႏိုင္မလား။ ဒီအရာရဲ႕ ၁၀၀၀၀ ထဲက တစ္ခုကပဲ ခံယူခ်က္ေတြ၊ က်မ္းစာနဲ႔ ကိုက္ရင္ ဒါေတြက အသက္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရား လမ္းခရီးျဖစ္တယ္လို႔ ဘာလို႔ ေျပာၿပီး ဆက္ရွာေဖြဖို႔ လူေတြကို အႀကံေပးမွာလဲ”လို႔ေပါ့။ စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ မဟုတ္ရင္၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အခြင့္အေရး လြတ္သြားတာနဲ႔ ေနာင္တရဖို႔ အရမ္းေနာက္က်သြားမွာေလ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုပိုင္းျဖတ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ဆက္ဖတ္ၿပီး၊ ဒီအပိုဒ္ကို ေရာက္လာတယ္။ “ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို ရွာေဖြၾကေသာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ အေယာက္စီတိုင္းသည္ သမိုင္း၏ အျဖစ္ဆိုးကို ထပ္ခါထပ္ခါ ျဖစ္ေစမည္မဟုတ္သည္မွာ ငါ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ ေခတ္သစ္ ဖာရိရွဲမ်ား ျဖစ္လာ၍ မျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ကို ကားတိုင္တြင္ တစ္ဖန္ သံမႈိ႐ိုက္၍လည္း မျဖစ္ေပ။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို မည္သို႔ႀကိဳဆိုရမည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားထားသင့္ၿပီး သမၼာတရားကို က်ိဳးႏြံနာခံသူတစ္ဦး မည္သို႔ျဖစ္ရမည္ ဆိုသည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ရွင္းလင္းေသာ စိတ္ရွိရမည္။ ဤသည္မွာ ေယရႈက မိုးတိမ္စီးရင္း ျပန္ႂကြလာသည္ကို ေစာင့္ဆိုင္းသူတိုင္း၏ တာဝန္ ျဖစ္သည္။ ငါတို႔သည္ ငါတို႔၏ဝိညာဥ္မ်က္စိမ်ားကို ၾကည္လင္သြားေစဖို႔ ပြတ္သပ္ၾကည့္သင့္ၿပီး လြန္ကဲသည့္ စိတ္ကူးယဥ္ စကားလုံးမ်ားတြင္ ႏြံနစ္မသြားသင့္ေပ။ ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ေတြ႕က်သည့္ အမႈအေၾကာင္းကို စဥ္းစားသင့္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ လက္ေတြ႕က်သည့္ ရႈေထာင့္ကို ၾကည့္သင့္သည္။ သခင္ေယရႈက မိုးတိမ္စီးရင္း၊ သင္တို႔အလယ္ ႐ုတ္တရက္ ႂကြဆင္းကာ သူ႔ကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် မသိဖူး သို႔မဟုတ္ မျမင္ဖူးသကဲ့သို႔၊ သူ၏ အလိုကို မည္သို႔ ေဆာင္႐ြက္ရမည္ကို မသိသည့္ သင္တို႔ကို ေခၚေဆာင္မည့္ ေန႔ရက္ကို အၿမဲ ေတာင့္တရင္း၊ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ထဲတြင္ အလြန္အမင္း စိတ္လႈပ္ရွားမေနႏွင့္ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ နစ္ျမဳပ္မေနေလႏွင့္။ သာ၍လက္ေတြ႕က်ေသာ ကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ စဥ္းစားရန္ သာ၍ ေကာင္းေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ က်မ္းဦးစကား) ဒါကို ဖတ္ရတာ ကြၽန္မအတြက္ နည္းနည္း မရွင္းမလင္း ျဖစ္သြားတယ္။ က်မ္းစာထဲမွာ သခင္က ႀကီးမားတဲ့ ဘုန္းတန္ခိုးနဲ႔ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာမယ္လို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပတယ္။ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ ဒီအပိုဒ္က ဒီလိုေျပာတာလဲ။ “ငါတို႔သည္ ငါတို႔၏ဝိညာဥ္မ်က္စိမ်ားကို ၾကည္လင္သြားေစဖို႔ ပြတ္သပ္ၾကည့္သင့္ၿပီး လြန္ကဲသည့္ စိတ္ကူးယဥ္ စကားလုံးမ်ားတြင္ ႏြံနစ္မသြားသင့္ေပ။” “သခင္ေယရႈက မိုးတိမ္စီးရင္း၊ သင္တို႔အလယ္ ႐ုတ္တရက္ ႂကြဆင္းကာ ေန႔ရက္ကို အၿမဲ ေတာင့္တရင္း၊ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ထဲတြင္ အလြန္အမင္း စိတ္လႈပ္ရွားမေနႏွင့္ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ နစ္ျမဳပ္မေနေလႏွင့္။” သခင္က တကယ္ပဲ မိုးတိမ္စီး မႂကြလာခဲ့ဘူးလား။ ဒီမွာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ စိတ္ထဲမွာ အဲဒီကိစၥကို အထပ္ထပ္ စဥ္းစားေပမဲ့ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔အိမ္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ယုံၾကည္သူေတြ အမ်ားႀကီး လာၾကာတာ ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေမးၿပီး သူတို႔ေျပာတာ ၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

တစ္ေန႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က အစ္မ မူယု ကြၽန္မတို႔အိမ္လာလို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ မရွင္းမလင္းျဖစ္တာကို သူ႔ကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ သူက ၿပဳံးၿပီး ျပန္ေျဖတယ္။ “သခင္က မိုးတိမ္စီး ျပန္ႂကြလာမွာကို က်မ္းစာက ေဖာ္ျပတာ မွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ျပန္ႂကြလာပုံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ့၊ သူမိုးတိမ္စီး ႂကြလာျခင္းအျပင္ တျခား ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြ က်မ္းစာမွာ ရွိတယ္။ ‘လွ်ပ္စစ္သည္ အေရွ႕မွျပက္၍အေနာက္တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတံ့။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၂၇) ‘ေကာင္းကင္တစ္ဘက္မွ ျပက္ေသာလွ်ပ္စစ္သည္ ေကာင္းကင္အႏွံ႔အျပား ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့။ ထိုသို႔မျဖစ္မီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ခံရမည္။’ (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၇:၂၄-၂၅) ၿပီးေတာ့၊ ‘ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ျပင္ဆင္လ်က္ေနၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔မထင္မွတ္ေသာအခ်ိန္ ၌ လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္။’ (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၀) ‘ထို႔ေၾကာင့္ ေစာင့္၍ မေနလွ်င္ သူခိုးကဲ့သို႔ သင္ရွိရာသို႔ ငါလာမည္။ လာမည့္အခ်ိန္နာရီကိုလည္း သင္ မသိရ။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၃) ‘ၾကည့္ရႈေလာ့ သူခိုးကဲ့သို႔ ငါလာ၏။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆:၁၆) ‘သန္းေခါင္ယံ၌ၾကည့္ပါ။ မဂၤလာေဆာင္လုလင္သည္ လာၿပီ။ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ထြက္သြားၾကကုန္ဟု ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၆) ၿပီးေတာ့လည္း၊ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့၊ ငါသည္တံခါးေရွ႕မွာရပ္၍ ေခါက္လ်က္ေန၏။ အၾကင္သူသည္ ငါ၏အသံကို ၾကား၍တံခါးကိုဖြင့္အံ့၊ ထိုသူရွိရာသို႔ငါဝင္၍ သူႏွင့္အတူ စားေသာက္မည္။ သူသည္လည္းငါႏွင့္အတူ စားေသာက္ရလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၂၀) ဒီက်မ္းခ်က္ေတြမွာ၊ ဘာလို႔ သခင္က ‘လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတၱံ့’၊ ‘လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္’၊ ဆိုတာနဲ႔ ‘လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့’ ဆိုတာကို အေလးေပးေျပာေနတာလဲ။ ‘လူသား’ ဆိုတာက ဘာကို ရည္ၫႊန္းေနတာလဲ။ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္က လူ႔ဇာတိခံၿပီး လူသားျဖစ္လာတာကို ရည္ၫႊန္းတာ။ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ခုတည္းကိုပဲ လူသားလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။ ၿပီးေတာ့၊ သခင္က သူဟာ သူခိုးတစ္ေယာက္လို ျပန္ႂကြလာမယ္လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဖာ္ျပၿပီး၊ ‘သန္းေခါင္ယံ၌ၾကည့္ပါ...ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္’ လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါက သခင္ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ၊ သူ အဲဒီလို တိတ္တိတ္ေလး တိတ္တဆိတ္ လာမယ္၊ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွမသိဘဲ တိတ္တဆိတ္ ႂကြဆင္းလာရင္းနဲ႔ သူ လူ႔ဇာတိခံၿပီး လူသားျဖစ္လာမယ္လို႔ ေျပာတာ။ ဒါက ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ဟာ ေပၚထြန္းၿပီး သူ႔အမႈျပဳဖို႔ သခင္ေယရႈအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကလိုပါပဲ။ သခင္ေယရႈက သာမန္လူနဲ႔ တူခဲ့ၿပီး၊ ေနရာအႏွံ႔ တရားေဟာ ခရီးႏွင္ခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ သူဟာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဘယ္သူကမွ သတိမျပဳမိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္၊ သခင္ ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ ေပၚထြန္းၿပီး သူ႔အမႈေတာ္ကို ျပဳဖို႔ သခင္က လူသားအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံမယ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ လုံးဝ ေသခ်ာေျပာႏိုင္တယ္”တဲ့။ မူယု ဒါကိုေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ တကယ္ အံ့ဩသြားတယ္။ လူသားဆိုတာ သခင္ေယရႈကို ရည္ၫႊန္းတာ၊ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈကို မဟုတ္ဘူးလို႔ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက မၾကာခဏ ေျပာၾကတယ္။ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက က်မ္းစာကို ႏွံ႔စပ္တယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ မမွားႏိုင္ဘူးေလ။ မူယုက က်မ္းစာကို နားလည္မႈလြဲၿပီး မမွန္မကန္ ေျပာမိတာပဲျဖစ္မယ္လို႔ ကြၽန္မ ဆင္ျခင္မိတယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္ရင္းနဲ႔ အျမန္ ေျပာလိုက္တယ္။ “မူယုေရ၊ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက ေျပာတယ္။ လူသားဆိုတာ သခင္ေယရႈကို ရည္ၫႊန္းတာ။ လူ႔ဇာတိခံ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ကို မဟုတ္ဘူးတဲ့”လို႔ေပါ့။ သူက စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္။ “အစ္မေရ၊ ဒီက်မ္းခ်က္ေတြအားလုံးက သခင္ေယရႈရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြဆိုတာကို ရွင္းရွင္း ေဖာ္ျပတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျမာ္ျမင္တတ္တဲ့လူ ဘယ္သူမဆိုက ရွင္းသြားမွာပဲ။ ဒါဘယ္လိုလုပ္ သခင္ေယရႈကို ရည္ၫႊန္းတာ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ဒီဆရာေတာ္ေတြက သခင့္စကားေတြကို အနက္ျပန္လြဲေနၾကတာ မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ ရွင္လုကာခရစ္ဝင္က်မ္း ၁၇:၂၄-၂၅ ကိုလည္း ၾကည့္လိုက္။ ‘ေကာင္းကင္တစ္ဘက္မွ ျပက္ေသာလွ်ပ္စစ္သည္ ေကာင္းကင္အႏွံ႔အျပား ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့။ ထိုသို႔မျဖစ္မီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ခံရမည္။’ ဒီက်မ္းခ်က္ေတြမွာ၊ သခင္က သူ႔ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းမွာ ဘာအေျခအေနေတြနဲ႔ တူမလဲဆိုတာကို ပေရာဖက္ျပဳေနတာပဲ။ သခင္က ႀကီးမားတဲ့ ဘုန္းတန္ခိုးနဲ႔ မိုးတိမ္စီး ျပန္ႂကြလာခဲ့ရင္၊ လူတိုင္းက ေသခ်ာေပါက္ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ေျမေပၚလဲက်ကုန္မွာပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ ဘယ္သူက သခင့္ကို ခုခံၿပီး စြန႔္ပစ္ရဲမွာလဲ။ အဲဒါဆိုရင္ ဒီပေရာဖက္ျပခ်က္၊ ‘ထိုသို႔မျဖစ္မီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ခံရမည္’ ဘယ္လိုလုပ္ တကယ္ျဖစ္လာမွာလဲ။ ဒီေတာ့ သခင့္စကားေတြအတိုင္းဆိုရင္၊ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ဟာ လူ႔ဇာတိခံတဲ့ လူသားျဖစ္တာ သံသယရွိစရာ မရွိဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္က သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစတယ္”တဲ့။

သူ႔မိတ္သဟာယကိုၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ တကယ္ ရွက္မိတယ္။ သူ႔ မိတ္သဟာယက အေျခခိုင္ၿပီး လုံးဝ ကြၽန္မကို လက္ခံယုံၾကည္ေစခဲ့တယ္။ သခင္ေယရႈက သူ႔ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ေျပာတဲ့အခါ၊ ဘာလို႔ “လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတၱံ့”၊ “လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္”၊ ဆိုတာနဲ႔ “လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့” ဆိုတာေတြ အၿမဲ ေျပာလဲဆိုတာ နားလည္သြားတယ္။ သူဟာ လူသားအေနနဲ႔ ေပၚထြန္း၊ အမႈျပဳရင္းနဲ႔ လူ႔ဇာတိနဲ႔ ျပန္ႂကြလာမယ္ဆိုတာ ေျပာျပဖို႔ လူသားလို႔ ထပ္တလဲလဲ အေလးေပးေျပာခဲ့တာပဲ။ က်မ္းစာကို ေကာင္းေကာင္းသိၿပီး တျခားလူေတြကို မၾကာခဏ ရွင္းျပေပမဲ့ က်မ္းစာက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ဟာ ေပၚထြန္းၿပီး အမႈျပဳဖို႔ လူသားျဖစ္လာမယ္လို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ လုံးဝ စိတ္မကူးမိခဲ့ဘူး သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြ ေျပာတာကိုပဲ ကြၽန္မ က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ တကယ္ နားေဝတိမ္ေတာင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး က်မ္းစာေလ့လာခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကာလေတြအားလုံး အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ သခင္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို နည္းနည္းမွ နားမလည္ခဲ့သလို၊ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ မာနေထာင္လႊားၿပီး ေဘာင္ခတ္ေနတုန္းပဲ။ ဆင္ျခင္တုံတရား မဲ့လိုက္ေလျခင္း။ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို တည္ၿငိမ္ေစၿပီး မူယုရဲ႕ မိတ္သဟာယကို နားေထာင္ႏိုင္ခဲ့လို႔ ဝမ္းသာမိတယ္။ မဟုတ္ရင္၊ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြရဲ႕ တရားေဒသနာေတြကိုပဲ ကြၽန္မ နားေထာင္ခဲ့ရင္၊ သခင့္ရဲ႕ ႂကြဆင္းျခင္းကို ေစာင့္ဆိုင္းရင္းနဲ႔ မိုးတိမ္ေတြကိုပဲ ေငးၾကည့္ေနမိဦးမွာ။ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ ဘုရားရဲ႕ ထုတ္ပယ္တာ၊ စြန႔္ပစ္တာပဲ ခံရမွာ။ မူယုက သူ႔မိတ္သဟာယကို ဆက္တယ္။ “ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းက အဆင့္ႏွစ္ဆင့္နဲ႔ ျဖစ္တယ္။ ပထမဆုံး၊ တိတ္တဆိတ္နဲ႔ လူ႔ဇာတိခံၿပီး ေႂကြေရာက္တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေပၚထြန္းရင္းနဲ႔ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာမွာ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕လူ႔ဇာတိ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈက ပထမအဆင့္။ ဒီမွာ သခင္က တိတ္တိတ္ႂကြလာတယ္။ ဘုရားက လူကို သန႔္စင္ကယ္တင္ဖို႔၊ အျပစ္က လြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးဖို႔ တရားစီရင္ျခင္းအမႈျပဳရေအာင္ သမၼာတရားေဖာ္ျပတယ္။ ဘုရားကို တကယ္ ယုံၾကည္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းကို ေတာင့္တသူေတြက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြထဲမွာ ဘုရားရဲ႕အသံကို သတိျပဳမိႏိုင္တယ္။ သူဟာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တာ ေသခ်ာလာၿပီး သူ႔ေရွ႕ကို လာႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါေတြအားလုံးက ဘုရားပလႅင္ေတာ္ေရွ႕ကို ခ်ီေဆာင္ခံခဲ့ရတဲ့ ပညာရွိ သတို႔သမီးေတြျဖစ္ၿပီး၊ အခု ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန႔္စင္ျခင္းကို ရရွိ၊ ေတြ႕ႀကဳံေနၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ၊ မိုးတိမ္စီးၿပီး သခင္ေပၚထြန္းတာကို ျမင္ရဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘုရားက ေအာင္ျမင္ေသာလူတစ္စုကို စုံလင္ေစၿပီးေတာ့ လူ႔ဇာတိနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့ အမႈေတာ္ကို ၿပီးစီးတဲ့ေနာက္မွာပဲ ကပ္ေဘးေတြကို ျဖစ္ေစမယ္၊ ေကာင္းသူကို ဆုခ်ၿပီး မေကာင္းသူကို အျပစ္ေပးမယ္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔ကိုယ္သူ လူအားလုံးဆီ ထုတ္ေဖာ္ျပရင္းနဲ႔ မိုးတိမ္စီး ႂကြဆင္းမယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ အရင္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ရႈတ္ခ်၊ ခုခံတဲ့သူေတြဟာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈကို သူတို႔ ခုခံေနမိတာကို သိတဲ့အခါ ျမည္တမ္းၾကမယ္၊ ရင္ဘတ္စည္တီးၿပီး ေနာင္တနဲ႔ အံသြားခဲႀကိတ္ၾကလိမ့္မယ္။ ဒါက ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစတယ္။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇)”

အဲဒီေနာက္မွာ၊ မူယုက ကြၽန္မအတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ျပတယ္။ “ငါေျပာသည့္ အရာကို မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲေနေကာင္းေနႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္လာသည္ကို သင္တို႔မ်က္စိျဖင့္ေတြ႕သည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ေနမင္း လူသိရွင္ၾကား ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သန္႔ရွင္းသူမ်ားဟုဆိုေသာ ေယရႈ၏ေနာက္သို႔ လိုက္သူတိုင္းကို ငါေျပာလိုေသး၏။ သင့္အတြက္ ထိုအခ်ိန္သည္ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေကာင္းသည့္အခ်ိန္တစ္ခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္သည္ကို သင္ မ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ခ်ိန္သည္ အျပစ္ေပးခံရရန္ သင္ ငရဲသို႔ ဆင္းသည့္အခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္ကို သင္သိသင့္သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ အဆုံးသတ္ခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ကာ ဆိုးယုတ္ေသာသူမ်ားကို အျပစ္ေပးသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမွာ သမၼာတရား၏ ေဖာ္ျပခ်က္သာရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ လူသည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မျမင္မီ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ ၿပီးဆုံးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ သမၼာတရားကိုလက္ခံၿပီး၊ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မရွာေဖြသကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သန္႔စင္ခံရၿပီးသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ပလႅင္ေရွ႕သို႔ ျပန္လာၾကၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေထြးပိုက္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ‘ျဖဴေသာ မိုးတိမ္မစီးသည့္ ေယရႈသည္ ေယရႈ အေယာင္ေဆာင္ေသာသူ ျဖစ္သည္’ ဟု မေလွ်ာ့တမ္း ယုံၾကည္ၾကသူမ်ားသည္သာ ထာဝရအျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔သည္ နိမိတ္ လကၡဏာမ်ားျပေသာ ေယရႈ၌သာ ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ျပင္းထန္သည့္ တရားစီရင္မႈကို ေၾကညာကာ စစ္မွန္ေသာ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္ကို ထုတ္ျပန္ေသာ ေယရႈကို အသိအမွတ္မျပဳၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ လူပုံအလယ္တြင္ ျပန္ႂကြလာခ်ိန္တြင္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသည္သာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ ေခါင္းမာလြန္း၏။ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္စိတ္မ်ားလြန္းသည္၊ မာနေထာင္လႊားလြန္းၾကေလသည္။ ထိုသို႔ေသာ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္သူမ်ားကို ေယရႈက မည္သို႔ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္မည္နည္း။ ေယရႈ၏ ျပန္ႂကြလာျခင္းသည္ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ားအတြက္ ႀကီးမားသည့္ ကယ္တင္ျခင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိသူမ်ားအတြက္ ယင္းမွာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း၏ လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္သင့္ၿပီး၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို မျပစ္မွားမေစာ္ကားသင့္သကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို မျငင္းပယ္သင့္ေပ။ သင္တို႔သည္ မသိနားမလည္သူႏွင့္ မာနေထာင္လႊားသူ တစ္ဦး မျဖစ္သင့္ဘဲ၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းျပမႈကို နာခံၿပီး၊ သမၼာတရားကို ေတာင့္တကာ ရွာေဖြသူမ်ား ျဖစ္သင့္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ သင္တို႔သည္ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေယရႈ၏ဝိညာဥ္ခႏၶာကို သင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္ ကိုယ့္မာနကို ေဘးဖယ္လိုက္ၿပီး၊ သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မမွာ အယူအဆနဲ႔စိတ္ကူး မ်ိဳးစုံရွိခဲ့တာ ေနာက္ဆုံး ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ သခင္ မိုးတိမ္စီး ႂကြဆင္းတာကို ကြၽန္မ မျမင္ခဲ့တာ မဆန္းဘူး။ သူက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေဖာ္ျပရင္းနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ လူ႔ဇာတိခံ ႂကြလာၿပီးၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္ေသာသူတစ္စုကို စုံလင္ေစၿပီးတဲ့ေနာက္မွပဲ မိုးတိမ္စီး ေပၚထြန္းမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက က်မ္းပိုဒ္ကို ဆက္စပ္အေၾကာင္းအရာကေန ထုတ္ၿပီး က်မ္းစာရဲ႕ တိုက္႐ိုက္စကားလုံးေတြကို ဖက္တြယ္ရင္းနဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ လွည့္ျဖားတာ ခံခဲ့ရတယ္။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို လြတ္သြားၿပီး ဘုရားရဲ႕ စြန႔္ပစ္တာ ခံရေတာ့မလို႔ပဲ။ တကယ္ကို သီသီေလးပါပဲ။

မူယုက သူ႔မိတ္သဟာယကို ဆက္တယ္။ “လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀၀၀ တုန္းက၊ ဣသေရလေတြအားလုံးက ေမရွိယကို ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ၾကေပမဲ့ သခင္ေယရႈ ႂကြလာၿပီး အမႈျပဳတဲ့အခါ ဖာရိရွဲေတြက က်မ္းစာရဲ႕ တိုက္႐ိုက္စကားေတြကို ဖက္တြယ္ခဲ့သလို၊ ေမရွိယရဲ႕ ႂကြေရာက္ျခင္းနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး အယူအဆေတြနဲ႔ ျပည့္ခဲ့တာ အားလုံး သိပါတယ္။ ဘုရားႂကြလာတဲ့အခါ သူ႔ကို ေမရွိယလို႔ ေခၚမယ္၊ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ မိသားစုမွာ ေမြးမယ္၊ မင္းဆန္တဲ့ အဆင့္အတန္းနဲ႔ အာဏာရွိၿပီး သူတို႔ကို ေရာမအစိုးရရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကေန လြတ္ေျမာက္ေစမယ္လို႔ သူတို႔ ယုံၾကည္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ေယရႈႂကြလာတဲ့အခါ၊ သူ႔ကို ေမရွိယလို႔ မေခၚခဲ့ဘူး။ သာမန္မိသားစုထဲမွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္၊ ႏြားတင္းကုပ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး၊ အထူးသျဖင့္ အရပ္ျမင့္တာ၊ ခံ့ညားထည္ဝါတာေတြ မရွိခဲ့ဘူး။ ဖိႏွိပ္ေတာင္ဖိႏွိပ္ခံရၿပီး ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတယ္။ သူ႔ကို သူတို႔ ျငင္းပယ္ၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကသလို၊ အဆုံးမွာ ကားတိုင္မွာ သံမႈိ႐ိုက္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ယုတ္မာတဲ့အျပစ္ကို က်ဴးလြန္မိၿပီး ဘုရားရဲ႕ က်ိန္တာ၊ အျပစ္ေပးတာကို ခံရတဲ့အျပင္ ဣသေရလေတြကိုလည္း ႏွစ္၂၀၀၀ၾကာ လက္ေအာက္ခံဘဝကို ပို႔လိုက္တယ္။ ဒါက ႀကဳံရဖို႔ ရက္စက္တဲ့ သင္ခန္းစာပဲ။ သူတို႔ က်ရႈံးျခင္းရဲ႕ ရင္းျမစ္ကို ကြၽန္မတို႔ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ထိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ထိုးထြင္းအျမင္ မရႏိုင္ရင္၊ သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး၊ ဖာရိရွဲေတြ ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတဲ့ ဘုရားကို အလားတူ ခုခံတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္မိဖို႔ မ်ားလိမ့္မယ္။” အဲဒီညီအစ္မက ၿပီးသြားေတာ့၊ ကြၽန္မနဲ႔အတူ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ဖတ္တယ္။ “ဖာရိရွဲတို႔က ေယရႈကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္း၏ အရင္းအျမစ္ကို သင္တို႔ သိလိုပါသေလာ။ ဖာရိရွဲတို႔၏ အႏွစ္သာရကို သင္တို႔သိရွိရန္ ဆႏၵရွိသေလာ။ ၎တို႔သည္ ေမရွိယႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စိတ္ကူးယဥ္မႈမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အျပင္၊ ေမရွိယလာမည္ဟုသာ ၎တို႔ယုံၾကည္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ အသက္ သမၼာတရားကို မလိုက္စားခဲ့ၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ အသက္၏လမ္းခရီးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အသိမရွိသကဲ့သို႔၊ သမၼာတရား၏လမ္းခရီးက မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို မသိၾကသည့္အတြက္၊ ယေန႔တြင္ပင္ ၎တို႔သည္ ေမရွိယကို ေစာင့္ဆိုင္းဆဲျဖစ္၏။ ထိုသို႔ မိုက္မဲသည့္၊ ေခါင္းမာၿပီး မသိနားမလည္ေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာကို ရရွိႏိုင္မည္ဟု သင္တို႔ မည္သို႔ဆိုႏိုင္မည္နည္း။ ေမရွိယကို ၎တို႔ မည္သို႔ ရႈျမင္ႏိုင္မည္နည္း။ ၎တို႔သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈ ဦးတည္ရာကို မသိၾကေသာေၾကာင့္၊ ေယရႈေျပာသည့္ သမၼာတရား၏လမ္းခရီးကို မသိၾကေသာေၾကာင့္၊ ထို႔အျပင္ ေမရွိယကို ၎တို႔ နားမလည္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ေယရႈကို ဆန႔္က်င္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ေမရွိယကို လုံးဝ မျမင္ဖူးၾကသကဲ့သို႔၊ ေမရွိယႏွင့္ အေဖာ္ျပဳျခင္း လုံးဝမရွိၾကသည့္အတြက္၊ ေမရွိယ၏ အႏွစ္သာရကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် မည္သည့္နည္းႏွင့္မဆို ဆန္႔က်င္ေသာ္လည္း ေမရွိယ၏ နာမမွ်ကိုသာ ဖက္တြယ္ေနျခင္းတည္းဟူေသာ အမွားကို ျပဳမိခဲ့ၾက၏။ ဤဖာရိရွဲတို႔သည္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ေခါင္းမာၾကသည္၊ မာနေထာင္လႊားၿပီး၊ သမၼာတရားကို မနာခံခဲ့ၾကေခ်။ ၎တို႔၏ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း အေျခခံသေဘာတရားမွာ- သင္၏ေဟာေျပာမႈ မည္မွ် နက္နဲသည္‌ျဖစ္ေစ၊ သင္၏ ၾသဇာအာဏာ မည္မွ် ျမင့္မားသည္ျဖစ္ေစ၊ ေမရွိယဟု အေခၚမခံရပါက သင္သည္ ခရစ္ေတာ္မဟုတ္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤယုံၾကည္မႈသည္ မျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းသည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေယရႈ၏ဝိညာဥ္ခႏၶာကို သင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္) မူယုက မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ “သခင္ေယရႈကို ဖာရိရွဲေတြ ခုခံျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းရင္းျမစ္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ထုတ္ေဖာ္ျပလိုက္ၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းမာ၊ မာနေထာင္လႊားတဲ့ သဘာဝေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕၊ မုန္းတီး ၾကလို႔ပါပဲ။ ဒါ့အျပင္၊ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို သူတို႔ နားမလည္ၾကသလို၊ က်မ္းစာကို အရွိအတိုင္းဖက္တြယ္ၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆေတြအတိုင္း ေဘာင္ခတ္ၾကရင္းနဲ႔ေပါ့။ သခင္ေယရႈက သမၼာတရား အမ်ားႀကီး ေဖာ္ျပၿပီး နိမိတ္လကၡဏာ အမ်ားႀကီး ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ခ်ိန္မွာေတာင္၊ သူတို႔က လုံးဝ မရွာေဖြ၊ လက္မခံၾကေသးဘူး။ သခင္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ႏိုင္ကြက္ရဖို႔၊ ရႈတ္ခ်ခုခံဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း အဆုံးမွာ သူ႔ကို ကားစင္တင္သတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ က်မ္းစာကို အရွိအတိုင္း ေခါင္းမာမာနဲ႔ စြဲကိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းကို စဥ္းစားတဲ့အခါ၊ ဖာရိရွဲေတြရဲ႕ လူမဆန္တဲ့ သင္ခန္းစာကေန သင္ယူျခင္း၊ ကိုယ့္အယူအဆကို လက္လြတ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းကို စစ္ေဆးျခင္းအားျဖင့္ပဲ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ကြၽန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရတယ္။ ခုေခတ္မွာ၊ ဘာသာေရးေလာကရဲ႕ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက ဖာရိရွဲေတြ အတိုင္းပါပဲ။ သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းကို လူေတြ သက္ေသခံတာ ၾကားေတာ့၊ လုံးဝ မစုံစမ္းမစစ္ေဆးၾကသလို၊ သခင္ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ က်မ္းစာပိုဒ္ကိုပဲ ေခါင္းမာမာနဲ႔ေတာင္ ဖက္တြယ္ၾကတယ္။ သခင္ေယရႈလို႔ အခိုင္အမာေျပာေပမဲ့ မိုးတိမ္စီး ႂကြလာတဲ့သူဟာ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ပဲလို႔ ေျပာၾကတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္လြတ္စပယ္ ခုခံၿပီး မွန္တဲ့လမ္းခရီးကို မစုံစမ္းေအာင္ ယုံၾကည္သူေတြကို တားဆီးရင္းနဲ႔ေပါ့။ သူတို႔ လုံးဝ ေနာင္တမရရင္၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ အေယာင္ေဆာင္ ယုံၾကည္သူေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြအျဖစ္ ဘုရားရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္တာ ခံရမွာျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္း အမႈၿပီးတာနဲ႔ မႀကဳံစဖူး ကပ္ေဘးေတြကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တာနဲ႔အမွ် ငိုေႂကြးၿပီး အံသြားခဲႀကိတ္ၾကရလိမ့္မယ္”တဲ့။

ဒါကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ေၾကာက္ၿပီး တုန္လႈပ္သြားတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အျပဳအမူအရ သူေျပာတာကို စဥ္းစားမိတယ္။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုရာမွာ က်မ္းစာရဲ႕ တိုက္႐ိုက္စကားေတြကို ကြၽန္မ ဖက္တြယ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အယူအဆေတြအရ၊ သခင္က မိုးတိမ္စီး ႂကြေရာက္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ရင္းနဲ႔ ေပါ့။ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီလို႔ လူေတြေျပာတာ ၾကားေတာ့၊ ကြၽန္မ မစုံစမ္းခဲ့႐ုံမက၊ သူတို႔ကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ ရႈတ္ခ်ရာမွာ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြနဲ႔ အတူလုပ္ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို အသေရဖ်က္၊ အပုပ္ခ်ဖို႔ ေကာလာဟလမ်ိဳးစုံ ျဖန႔္ခဲ့သလို၊ မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို စုံစမ္းရာကေန ယုံၾကည္သူေတြကို တားဆီးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အျပဳအမူနဲ႔ သခင္ေယရႈကို ခုခံခဲ့တဲ့ ဖာရိရွဲေတြရဲ႕ အျပဳအမူၾကားမွာ ကြာျခားတာ မရွိဘူး။ ကြၽန္မက ေခတ္သစ္ ဖာရိရွဲပဲ၊ မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို စုံစမ္းရာကေန ယုံၾကည္သူေတြကို ပိတ္ဆီးေနတဲ့ ခလုတ္တံသင္းတစ္ခုပဲ။ ဘုရားရဲ႕ အသံကို ၾကားခြင့္ေပးရင္း မူယုရဲ႕ မိတ္သဟာယကေန ေပၚလြင္ခဲ့တဲ့ ဘုရားရဲ႕ က႐ုဏာေၾကာင့္သာ မဟုတ္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မလို ေခါင္းမာၿပီး သမၼာတရား လက္မခံသူတစ္ေယာက္က ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ စြန႔္ပစ္တာ၊ ထုတ္ပယ္တာ၊ က်ိန္ဆဲၿပီး အျပစ္ေပးတာ ခံရမွာပဲ။ အဲဒီေနာက္မွာ သူ႔ကို ေမးလိုက္တယ္။ “သခင္က သူ႔အမႈေတာ္ကို လုပ္ဖို႔ တိတ္တဆိတ္ လူ႔ဇာတိခံတာကို ေထာက္ဆရင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလရဲ႕ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္တာကို ကြၽန္မတို႔ ဘယ္လို ေသခ်ာႏိုင္သလဲ။” ေနာက္ထပ္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အနည္းငယ္ကို သူ ဖတ္ျပတယ္။ “‘လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း’ သည္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိတြင္ ေပၚထြန္းျခင္း ျဖစ္သည္၊ သူ၏ ဖန္ဆင္းခံ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကားတြင္ လူ႔ဇာတိပုံသဏၭာန္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အဖို႔ လူ႔ဇာတိခံယူရန္မွာ ေရွးဦးစြာ သူသည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ သာမန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ ဤအရာမွာ အေျခခံအက်ဆုံးေသာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အမွန္တြင္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ သြယ္ဝိုက္ေသာ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိထဲတြင္ အသက္ရွင္၍ အလုပ္လုပ္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အႏွစ္သာရ၌ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၊ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ) “လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို ခရစ္ေတာ္ဟုေခၚၿပီး ခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ဆင္ျမန္းထားသည့္ ဇာတိခႏၶာ ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသည္ အေသြးအသားရွိသည့္ မည္သည့္ လူႏွင့္မွ် မတူညီေပ။ ဤသို႔ ကြဲျပားျခားနားရျခင္းမွာ ခရစ္ေတာ္သည္ အေသြးအသားႏွင့္ မဆိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ျဖစ္၏။ သူသည္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ ႏွစ္ခုလုံးရွိသည္။ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝကို မည္သည့္လူကမွ် မပိုင္ဆိုင္ေပ။ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝက ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေနစဥ္တြင္၊ သူ၏ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝက ဇာတိခႏၶာထဲက သူ၏ ပုံမွန္ လႈပ္ရွားမႈ အားလုံးကို အားျဖည့္ေပးေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရမွာ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္၏ အလိုေတာ္ကို နာခံျခင္းျဖစ္သည္) “လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရကို ပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေဖာ္ျပျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္အတြက္ သူလုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္႐ြယ္သည့္အမႈကို သူ လုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္အတြက္သူ၏ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပမည္ျဖစ္ကာ လူသားထံ သမၼာတရားကို ယူေဆာင္လာႏိုင္မည္၊ သူ႔အေပၚ အသက္ကို အပ္ႏွင္းႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အတြက္ လမ္းခရီးကို ၫႊန္ျပႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရ မရွိသည့္ ဇာတိပကတိသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ တကယ္ မဟုတ္ေပ။ ဤအရာႏွင့္ သက္ဆိုင္၍ သံသယျဖစ္ဖြယ္ မရွိေခ်။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ဇာတိပကတိ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုသည္ကို လူသားက စုံစမ္းရန္ ရည္႐ြယ္ပါက၊ သူေဖာ္ျပေသာ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤအရာကို အတည္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ယင္းသည္ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ႏွင့္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းခရီး ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို အတည္ျပဳရန္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရအရ ခြဲျခားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို ဆုံးျဖတ္ရာတြင္ သူ၏ အျပင္ပန္းသြင္ျပင္ထက္ သူ၏အႏွစ္သာရတြင္ (သူ၏အမႈ၊ သူ၏ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အျခား ရႈေထာင့္မ်ားစြာ) အဓိကအခ်က္ တည္ရွိေပသည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ သူ၏ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္ကိုသာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးကာ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ သူ၏ အႏွစ္သာရကို သတိမမူမိပါက၊ ဤအရာက လူသည္ မသိနားမလည္သကဲ့သို႔ ပညာမဲ့ျဖစ္သည္ကို ျပေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ က်မ္းဦးစကား) ဖတ္တာၿပီးသြားေတာ့ မူယုက မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ရွင္းရွင္း ေျပာတယ္။ လူ႔ဇာတိခံျခင္းဆိုတာ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္က လူ႔ဇာတိကို ဝတ္ဆင္ၿပီး သာမန္လူ ျဖစ္လာတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး အမႈျပဳဖို႔ ေလာကထဲမွာ ေပၚထြန္းရင္းနဲ႔ေပါ့။ အျပင္အပန္းမွာ ခရစ္ေတာ္က သာမန္လူနဲ႔ တူတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူ႔အထဲမွာ ရွိတယ္။ သူက ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ျပယုဂ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္မွာ သာမန္ လူ႔သဘာဝ ရွိ႐ုံမက၊ ျပည့္စုံတဲ့ ဘုရားသဘာဝလည္း ရွိတယ္။ ဆိုလိုတာက ဘုရားရဲ႕ ရွိရင္းစြဲ စိတ္သေဘာထား၊ ဘုရားရဲ႕ အရာအားလုံးနဲ႔ ျဖစ္ျခင္း၊ သူ႔ရဲ႕ ဩဇာအာဏာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွိျခင္းနဲ႔ ဉာဏ္ပညာေတာ္အားလုံးက သူ႔ရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာထဲမွာ ျပည့္ေျမာက္တာပဲ။ ခရစ္ေတာ္က ဖန္ဆင္းျခင္းရဲ႕ အရွင္၊ ဘုရားကိုယ္တိုင္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္က သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္၊ အခ်ိန္မေ႐ြး နက္နဲမႈေတြ ဖြင့္ျပႏိုင္တယ္၊ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အရာအာလုံးနဲ႔ ျဖစ္ျခင္းတို႔ကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္း အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္တယ္။ ဒါက သခင္ေယရႈဟာ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္း ျဖစ္ပုံနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ သူဟာ ခရစ္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပင္ပန္းမွာ သခင္က သာမန္လူနဲ႔ တူၿပီး၊ ကမာၻေျမေပၚက လူသားေတြၾကား အသက္ရွင္ေပမဲ့၊ အခ်ိန္မေ႐ြး သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္သလို၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူေတြကို ေနာင္တလမ္း ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တယ္။ လူေတြရဲ႕ အျပစ္ေတြကို သခင္ေယရႈက ခြင့္လႊတ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ခင္၊ သနားက႐ုဏာရွိတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ နိမိတ္လကၡဏာအမ်ားႀကီးကိုလည္း သူ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တယ္။ နာမက်န္းျဖစ္သူေတြကို ကုသ၊ နတ္ဆိုးေတြကို ႏွင္ထုတ္၊ လူေသေတြကို ထေျမာက္ေစခဲ့တယ္၊ ေလနဲ႔ ပင္လယ္ကို ၿငိမ္သက္ေစၿပီး လူ ၅၀၀၀ ကို ငါးႏွစ္ေကာင္၊ မုန႔္ငါးလုံးနဲ႔ ေကြၽးေမြးခဲ့တယ္။ သခင္ေယရႈရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္က ဘုရားရဲ႕ ဩဇာအာဏာနဲ႔ တန္ခိုးရဲ႕ ျပည့္စုံတဲ့ သ႐ုပ္သကန္ပဲ။ သခင္ေယရႈက လူ႔ဇာတိခံ ဘုရား၊ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္မွန္း၊ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္ေပၚ အေျခခံၿပီး ကြၽန္မတို႔ အတည္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားဟုတ္မဟုတ္ကို အတည္ျပဳတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ သုံးသပ္ခ်က္ကို သူတို႔ရဲ႕ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္၊ ေမြးဖြားတဲ့ မိသားစု၊ အဆင့္အတန္းနဲ႔ အာဏာရွိခဲ့လား၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခားလူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံတာ၊ ျငင္းပယ္တာ ခံခဲ့ရျခင္းရွိမရွိ ဆိုတဲ့အေပၚ မဟုတ္ဘဲ၊ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိဆိုတဲ့ အေပၚ လုံးဝ အေျခခံသင့္တယ္။ ဒါက အဓိက အခ်က္ပဲ။ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္း အမႈ ျပဳႏိုင္သေ႐ြ႕၊ အျပင္ပန္းမွာ ဘယ္လိုပဲ သာမန္ျဖစ္ပုံေပၚပါေစ၊ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရႈတ္ခ်၊ ျငင္းပယ္တာ ခံေကာင္းခံရပါေစ၊ သူတို႔က သိသိသာသာကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္ေနတုန္းပဲ၊ ခရစ္ေတာ္ပါပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သူ႔အမႈေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ေပၚထြန္းကတည္းက၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ သန္းခ်ီ ေဖာ္ျပၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ ဘုရားရဲ႕ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြအားလုံးကို ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီးၿပီ။ ဘုရားရဲ႕ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္၊ ဘုရားအမႈေတာ္ အဆင့္သုံးဆင့္ရဲ႕ အတြင္းဇာတ္ေၾကာင္း၊ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္း နက္နဲမႈနဲ႔ အမည္နာမေတြ၊ က်မ္းစာရဲ႕ အတြင္းပိုင္း ဇာတ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း အမႈေတာ္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္၊ ကယ္တင္ပုံ၊ လူတစ္မ်ိဳးစီရဲ႕ ရလဒ္နဲ႔ ခရီးပန္းတိုင္ေတြ၊ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္က ေျမႀကီးေပၚမွာ တကယ္ျဖစ္လာပုံနဲ႔ ေနာက္ထပ္ အမ်ားႀကီးကို ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီးၿပီ။ အဲဒါအျပင္၊ လူေတြရဲ႕ ဘုရားကို ခုခံတဲ့၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထား မ်ိဳးစုံကိုလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားက တရားစီရင္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္တယ္။ လူေတြကို အျပစ္ကေန ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေျမာက္ေစျခင္းနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းကိုလည္း ျပတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ သမၼာတရားေတြက အရမ္းကို အလွ်ံပယ္ပါပဲ။ ကြၽန္မတို႔ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ခံရဖို႔ လိုအပ္တဲ့ သမၼာတရား ရႈေထာင့္အားလုံးကို သူ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ ဒီနက္နဲမႈေတြနဲ႔ သမၼာတရားေတြထဲက ဘာကိုမွ အရင္က မၾကားဖူးေသးဘူး။ ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားအေပၚ တကယ့္ သိနားလည္မႈတခ်ိဳ႕ ရွိၾကတယ္၊ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး ဘုန္းအာႏုေဘာ္ရွိတဲ့ စိတ္သေဘာထားအေပၚ သိမွတ္မႈရွိၾကတယ္၊ တျဖည္းျဖည္း အျပစ္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္၊ ကန႔္သတ္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ၾကၿပီး အတိုင္းအတာ အမ်ိဳးမ်ိဳးထိ သူတို႔ရဲ႕ အသက္စိတ္သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲသြားၿပီ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြကို ဖတ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက သူ႔အမႈေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ႀကဳံျခင္းက တစ္ဆင့္ပဲ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခံ ဘုရား၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ ခရစ္ေတာ္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ သိလာတာပါ။”

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြနဲ႔ မူယုရဲ႕ မိတ္သဟာယက ဉာဏ္အလင္းရစရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားလားဆိုတာ ပိုင္းျဖတ္ဖို႔ အဓိကအခ်က္က သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိ၊ ကယ္တင္ျခင္း အမႈကို လုပ္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထား၊ အရာအားလုံးနဲ႔ ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိေပၚ တည္မွီတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က တကယ္ကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရား၊ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲ၊ မဟုတ္ရင္၊ တျခားဘယ္သူက ကြယ္ဝွက္ထားတဲ့ နက္နဲမႈေတြနဲ႔ သမၼာတရားကို ထုတ္ေဖာ္ျပဖို႔ စာေစာင္နဲ႔ တံဆိပ္ခုႏွစ္ခုကို ဖြင့္ႏိုင္မွာလဲ။ ဘုရားအျပင္၊ ဘယ္သူက အျပစ္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြကေန လြတ္ေစရင္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္မွာလဲ။

မူယုက ဆက္ေျပာတယ္။ “ဒီေပၚထြန္းျခင္းမွာ၊ ဘုရားက သူ႔ရဲ႕ ႂကြေရာက္ျခင္းကို ဆာငတ္ၿပီး သူ႔အသံၾကားႏိုင္သူေတြကို ပိုင္းျခားဖို႔ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အဓိက ေဖာ္ျပေနတယ္။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- ‘ငါ့သိုးတို႔သည္ ငါ့စကားသံကိုနားေထာင္၍ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုသိုးတို႔ကို ငါသိ၏။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၀:၂၇) ဘုရားရဲ႕ သိုးျဖစ္ၾကသူအားလုံးက သမၼာတရားကို ေတာင့္တၿပီး ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕မႈရွိၾကတယ္။ သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေျပာတာၾကားတဲ့အခါ မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို ရွာေဖြၿပီး စုံစမ္းၾကတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္တဲ့အခါ၊ ဘုရားရဲ႕ အသံကို သတိျပဳမိၾကတယ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္ခံၿပီး ကယ္တင္ခံရျခင္း အခြင့္ရွိၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕ သုံး မဟုတ္သူအားလုံးကေတာ့ ဘာသာေရး အယူအဆေတြကို ေခါင္းမာမာ ဖက္တြယ္ၾကတယ္၊ ဘုရားရဲ႕ အသံကို နားေထာင္ဖို႔ ျငင္းၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကိုေတာင္ ေဝဖန္၊ ရႈတ္ခ်ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ သူတို႔နဲ႔တန္တဲ့ အျပစ္ေပးတာ ခံရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားက လူတိုင္းကို အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားရင္းနဲ႔ ေကာင္းတဲ့လူကို ဆုေပးၿပီး မေကာင္းတဲ့လူကို အျပစ္ေပးရင္း၊ လူတစ္မ်ိဳးစီတိုင္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပဖို႔ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သုံးတယ္။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို အျပည့္အဝ ထင္ရွားေစတယ္”တဲ့။

ဒါကိုၾကားေတာ့၊ ကြၽန္မ ငုံ႔ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက မ်က္ႏွာမွာ စီးက်လာတယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မ တကယ္ခုခံခဲ့ၿပီမွန္း သိလိုက္တယ္။ သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ လူေတြ သက္ေသခံခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကို ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မက မရွာေဖြ၊ မစုံစမ္းခဲ့ဘဲ၊ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ နာခံခဲ့တယ္၊ အလိမ္အညာေတြ ျဖန႔္ၿပီး ယုံၾကည္သူေတြကို မွန္တဲ့လမ္းခရီး စုံစမ္းရာကေန တားဆီးဖို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေနမိခဲ့တယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ စကားမေျပာႏိုင္တဲ့အထိ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး၊ ညႇပ္႐ိုးေတာင္ က်ိဳးသြားခဲ့တယ္။ အႀကီးအကဲ ဝမ္လည္း ကားတိုက္မႈ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီအရာတစ္ခုမွ မေတာ္တဆသက္သက္ မဟုတ္မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္တယ္။ အဲဒါေတြက ဘုရားကို ခုခံတဲ့အတြက္ အျပစ္ေပးတာ၊ ဒဏ္ခတ္ခံရတာေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ထုံထိုင္းၿပီး ႏိုးထဖို႔လိုတာ မသိခဲ့ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို အဆက္မျပတ္ေတာင္ ရႈတ္ခ်ၿပီး ခုခံခဲ့တယ္။ သခင့္ရဲ႕ လမ္းခရီးကို ကြၽန္မ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး သိုးစုကို ကာကြယ္ေနတယ္လို႔ ထင္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ အရမ္းထုံခဲ့တာ။ ကြၽန္မရဲ႕ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ ကြၽန္မ အဆက္မျပတ္ အေသေရဖ်က္ၿပီး ခုခံခဲ့တဲ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက တက္ယေတာ့ ကြၽန္မ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ရတဲ့ သခင္ေယရႈ တကယ္ျဖစ္မယ္လို႔ စိတ္မကူးမိခဲ့ဘူး။ ေျပာရက္စရာမရွိေအာင္ ကြၽန္မ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္ၿပီး ေနာင္တရမိသလို၊ အရမ္းမ်က္ကန္းျဖစ္ၿပီး မိုက္မဲခဲ့တဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းမိတယ္။ ဘုရားကို သူ႔အမႈေတာ္ မသိမွတ္ဘဲ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့မိသလို၊ ဘုရားကို ခုခံၿပီး ယုံၾကည္သူေတြကို မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို စုံစမ္းရာကေန တားဆီးရာမွာ အႀကီးအကဲေတြေနာက္ေတာင္ လိုက္ခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အျပဳအမူအရ၊ ဘုရားရဲ႕ အျပစ္ေပးတာ တကယ္ ခံထိုက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ အျပစ္ေတြအရ ဘုရားက ကြၽန္မေပၚ မစီရင္ခဲ့သလို၊ ဘုရားရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ လက္ခံေစဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ထုံထိုင္း၊ ေခါင္းမာတဲ့ စိတ္ႏွလုံးကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႏိုးထၿပီး ထိုးထြင္းအျမင္ ရခြင့္ေပးဖို႔ ကြၽန္မၾကားေအာင္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼေတးေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖြင့္ျပတဲ့ ကြၽန္မအေမနဲ႔ သမၼာတရားအေပၚ မူယုရဲ႕ မိတ္သဟာယကိုေတာင္ အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို သူ႔ရဲ႕ က႐ုဏာနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြကို ဆာငတ္စြာနဲ႔ ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ သူ႔စကားေတြကတစ္ဆင့္ မတူတဲ့ ေခတ္ေတြထဲက ဘုရားနာမအသီးသီးရဲ႕ အဓိပၸာယ္၊ က်မ္းစာရဲ႕ အတြင္းပိုင္း ဇာတ္ေၾကာင္းနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စာတန္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစခဲ့ပုံနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ကို ဘုရားကယ္တင္ပုံေတြကို သိခဲ့ရတယ္။ လူေတြရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အျပစ္နဲ႔ျပည့္ျခင္းနဲ႔ ဘုရားကို ခုခံျခင္း အေၾကာင္းရင္းျမစ္ျဖစ္မွန္းလည္း သိလာခဲ့ၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း ဖယ္ရွားၿပီး ကယ္တင္ျခင္းရဖို႔ ႀကိဳးစားပုံကို သိခဲ့ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြနဲ႔ အမႈေတာ္က သခင္ေယရႈရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစမွန္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ “သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ေဟာေျပာမည္မဟုတ္။ ၾကားသမွ်တို႔ကို ေဟာေျပာလိမ့္မည္။ ေနာင္လာလတၱံ့ေသာအရာတို႔ကိုလည္း သင္တို႔အား ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြက ကြၽန္မရဲ႕ ရႈပ္ေထြးမႈနဲ႔ မမွန္တဲ့ အယူအဆေတြ အမ်ားႀကီးကို ေျဖရွင္းခဲ့ၿပီး၊ ဒါေတြက ဘုရားရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္ေတြမွန္း ကြၽန္မ လုံးဝ ေသခ်ာလာခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈပဲ။ ႏွစ္ခ်ီ ေပ်ာက္ေနခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔မိခင္နဲ႔ ျပန္ေပါင္းစည္းမိတဲ့ ကေလးလို ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ကို ေပြ႕ပိုက္ၿပီး မ်က္ရည္မက်ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အရမ္းမ်က္ကန္းျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားကို သတိမျပဳမိခဲ့ျခင္းအတြက္၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို မဆင္မျခင္ ခုခံ၊ ရႈတ္ခ်မိခဲ့ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို ရွာေဖြ၊ စုံစမ္းတဲ့ ယုံၾကည္သူေတြအဖို႔ အတားအဆီး ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းမိပါတယ္။ ကြၽန္မက ပုန္ကန္သူ၊ ဘုရားရဲ႕ ရန္သူ ျဖစ္လာခဲ့မိၿပီ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္း ေနာင္တရၿပီး၊ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ ဧဝံေဂလိကို စျဖန႔္ဖို႔၊ ကြၽန္မ လွည့္ျဖားခဲ့ၿပီး ဟန႔္တားခဲ့သူေတြကို သိုးစုဆီ ျပန္ေခၚဖို႔နဲ႔ ဘုရားရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ႏွစ္သိမ့္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အတိတ္က အျပစ္ေတြကို ဖာေထးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြကို ကြၽန္မ ပူးေပါင္းလိုက္တယ္။ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေနတုန္းမွာ၊ က်မ္းစာရဲ႕ တိုက္႐ိုက္ စကားလုံးေတြကို ကြၽန္မ ဖက္တြယ္ၿပီး ဘုရားကို ခုခံရာမွာ မေကာင္းမႈ လုပ္ေလ့ရွိခဲ့ပုံကို လူေတြဆီ ကြၽန္မ မၾကာခဏ ေျပာျပတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အတိတ္က်ရႈံးမႈေတြကေန သင္ခန္းစာယူဖို႔ သူတို႔ကို ေျပာျပၿပီး၊ ဘုရားအသံကို သူတို႔ ၾကားႏိုင္ေအာင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စကားေတြကို ေဝမွ်ခဲ့တယ္။ ပိုပိုမ်ားတဲ့ လူေတြက ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံၾကတာ ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္တယ္၊ စိတ္ခ်လက္ခ်ျဖစ္ၿပီး ေအးခ်မ္းတယ္။

ဘုရားကို ခုခံျခင္းကေန ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သိမ္းပိုက္ခံရျခင္းအထိ ကြၽန္မ ခရီးႏွင္ခဲ့တဲ့ လမ္းကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕ ျဖစ္စဥ္အေပၚ ဘုရားရဲ႕ အပတ္တကုတ္ အားထုတ္မႈေတြ ျမင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ဘယ္လိုပုန္ကန္တတ္ခဲ့ပါေစ၊ ဘုရားက ကြၽန္မကို မစြန႔္ပစ္ခဲ့သလို၊ သူ႔အသံေတာ္ကို ၾကားၿပီး သူ႔ကို ႀကိဳဆိုခြင့္ေတာင္ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ ေမတၱာနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။