အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ငါေျပာသည့္ အရာကို မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲေနေကာင္းေနႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္လာသည္ကို သင္တို႔မ်က္စိျဖင့္ေတြ႕သည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ေနမင္း လူသိရွင္ၾကား ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သန္႔ရွင္းသူမ်ားဟုဆိုေသာ ေယရႈ၏ေနာက္သို႔ လိုက္သူတိုင္းကို ငါေျပာလိုေသး၏။ သင့္အတြက္ ထိုအခ်ိန္သည္ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေကာင္းသည့္အခ်ိန္တစ္ခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္သည္ကို သင္ မ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ခ်ိန္သည္ အျပစ္ေပးခံရရန္ သင္ ငရဲသို႔ ဆင္းသည့္အခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္ကို သင္သိသင့္သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ အဆုံးသတ္ခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ကာ ဆိုးယုတ္ေသာသူမ်ားကို အျပစ္ေပးသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမွာ သမၼာတရား၏ ေဖာ္ျပခ်က္သာရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ လူသည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မျမင္မီ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ ၿပီးဆုံးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ သမၼာတရားကိုလက္ခံၿပီး၊ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မရွာေဖြသကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သန္႔စင္ခံရၿပီးသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ပလႅင္ေရွ႕သို႔ ျပန္လာၾကၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေထြးပိုက္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ‘ျဖဴေသာ မိုးတိမ္မစီးသည့္ ေယရႈသည္ ေယရႈ အေယာင္ေဆာင္ေသာသူ ျဖစ္သည္’ ဟု မေလွ်ာ့တမ္း ယုံၾကည္ၾကသူမ်ားသည္သာ ထာဝရအျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔သည္ နိမိတ္ လကၡဏာမ်ားျပေသာ ေယရႈ၌သာ ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ျပင္းထန္သည့္ တရားစီရင္မႈကို ေၾကညာကာ စစ္မွန္ေသာ အသက္လမ္းခရီးကို ထုတ္ျပန္ေသာ ေယရႈကို အသိအမွတ္မျပဳၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ လူပုံအလယ္တြင္ ျပန္ႂကြလာခ်ိန္တြင္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသည္သာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ထုတ္ေဖာ္ျပတာက၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုရာမွာ ယုံၾကည္သူေတြရဲ႕ တူညီတဲ့ အႀကီးဆုံးအမွားဟာ က်မ္းစာကို အရွိအတိုင္း ယုံၾကည္ၿပီး၊ ကိုယ္ေတာ္ မိုးတိမ္နဲ႔ ျပန္လာမွာကို ေစာင့္ေနၾကတဲ့ အျဖစ္ပဲ။ ကိုယ္ေတာ္က ျပန္ႂကြလာၿပီ၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနၿပီလို႔ ၾကားရတာေတာင္၊ သူတို႔က ဘုရားရဲ႕အသံကို နားေထာင္ဖို႔၊ ရွာေဖြတာ ႀကိဳးစားတာ မလုပ္ၾကဘူး။ ေသခ်ာ မေတြးၾကည့္ၾကတာပါ၊ သခင္ေယရႈက မိုးတိမ္နဲ႔ ဆင္းႂကြတာကို လူေတြ တကယ္ ျမင္ၾကရၿပီဆိုရင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္တဲ့ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္က ၿပီးစီးသြားၿပီေလ။ သူတို႔ေတြ အံႀကိတ္ၿပီး၊ ငိုေႂကြးေနၾကရလိမ့္မယ္။ သမၼာတရားကို မရွာေဖြဘဲ အယူအဆေတြကိုပဲ ဖက္တြယ္ထားတာက အႏၲရာယ္ႀကီးလြန္းတယ္။ ကိုယ့္အယူအဆေတြထဲ ပိတ္မိေနေတာ့၊ ကြၽန္မဆို သခင့္ကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲလုနီးပါးျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ကြၽန္မက အိမ္တြင္းအသင္းေတာ္တစ္ခုမွာ တရားေဟာဆရာ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ၁၉၉၆ ေလာက္မွာ၊ ကြၽန္မလည္း ဝိညာဥ္ေရးရာပိုင္းမွာ ဘာမွမရွိသလို ခံစားရတာနဲ႔၊ တျခားတရားေဟာခ်က္ေတြကိုပဲ နားေထာင္ေနမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ၾကားမိတယ္၊ သခင္က လူ႔ဇာတိခံၿပီး ျပန္ႂကြလာၿပီ၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈေတာ္ကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ေနၿပီလို႔ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းက သက္ေသခံထားတယ္။ တခ်ိဳ႕ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြလည္း အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းထဲ ဝင္သြားၾကၿပီေပါ့ေလ။ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားတယ္။ စဥ္းလည္း စဥ္းစားတယ္၊ “သခင္ ျပန္လာတာလား။ အဲဒါ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ က်မ္းစာမွာ ေျပာတယ္ေလ၊ ‘အိုဂါလိလဲလူတို႔၊ အဘယ္ေၾကာင့္ေကာင္းကင္သို႔ ၾကည့္ေမွ်ာ္လ်က္ေနၾကသနည္း။ သင္တို႔ႏွင့္ခြါ၍ ေကာင္းကင္သို႔ေဆာင္ယူျခင္းကို ခံေတာ္မူေသာထိုေယရႈသည္ သင္တို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္သို႔ ႂကြသြား ေတာ္မူသည္နည္းတူ တဖန္ႂကြလာေတာ္မူလတံ့။’ (တမန္ေတာ္ဝတၳဳ ၁:၁၁) သခင္က သူ ထေျမာက္ခဲ့တဲ့ ဝိညာဥ္ခႏၶာနဲ႔ပဲ မိုးတိမ္စီးၿပီး ျပန္လာလိမ့္မယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကို ငါတို႔ေတြ မျမင္ရေသးဘူးဆိုေတာ့၊ ကိုယ္ေတာ္ ျပန္လာၿပီဆိုၿပီး ဘာလို႔ ေျပာၾကတာလဲ။ ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိနဲ႔ တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျပဳတယ္ဆိုတဲ့ဟာက ပိုၿပီးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး” ေပါ့။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္မက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ တရားေတြကို လုံးဝ နားမေထာင္ခဲ့ဘူး။

တစ္ရက္မွာ အစ္ကိုဝမ္က တျခားတရားေဟာဆရာေတြကို ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္ဆီ ေခၚလာတယ္။ သူတို႔ေဟာတဲ့ တရားေတြက သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းေပးမႈ ပါတယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ ကြၽန္မတို႔အားလုံး တစ္ခုခုေတာ့ သင္ယူႏိုင္မယ္ေပါ့။ ကြၽန္မလည္း ဝမ္းသာအားရနဲ႔၊ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကိုပါ ဖိတ္လိုက္တယ္။ စည္းေဝးပြဲလည္း စေရာ၊ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္က ပညတ္ေတာ္ေခတ္နဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္က ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကို သမၼာက်မ္းစာနဲ႔ ကိုးကားျပၿပီး မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ ကြၽန္မတို႔က အျပစ္လုပ္ၿပီးရင္ ဝန္ခံမယ္ဆိုတဲ့ အဆိုးသံသရာထဲ ရွင္သန္ေနပုံေတြ၊ သခင့္ကို မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ညစ္ပတ္ယုတ္ညံ့ပုံေတြကို သူတို႔က ေဆြးေႏြးျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္ ျပန္လာတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ လြဲမွားတဲ့သဘာဝကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔၊ ကြၽန္မတို႔ကို တရားစီရင္ၿပီး သန႔္စင္ေပးမယ့္အေၾကာင္း က်မ္းစာမွာလည္း ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္ေပါ့။ ကြၽန္မတို႔က အဲဒီနည္းနဲ႔ အျပစ္ကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ထိုက္တန္လာၾကလိမ့္မယ္တဲ့။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သလိုပဲ၊ “သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) ဒီလိုလည္း ေျပာထားေသးတယ္၊ “ေလာကီသား တို႔ကို အျပစ္စီရင္အံ့ေသာငွါ ငါလာသည္မဟုတ္၊ ေလာကီသား တို႔ကို ကယ္တင္အံ့ေသာငွါငါလာ၏။ ငါ့ကိုပယ္၍ ငါ့စကားကို နာမခံေသာသူအား အျပစ္စီရင္ေသာ သူရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကား ပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအားအျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၇-၄၈) ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္းရွိလာတဲ့ ဆယ္ႏွစ္လုံးလုံး အဲဒီလိုမိတ္သဟာယမ်ိဳး လုံးဝ မၾကားခဲ့ဖူးဘူး။ ကြၽန္မလည္း ထပ္ၿပီး နားေထာင္ခ်င္တာနဲ႔၊ အဲဒီညီအစ္မေတြကို ကြၽန္မအိမ္ကို ဖိတ္လိုက္တယ္။ တစ္ညေနေတာ့ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ႐ြတ္ျပတယ္၊ “ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဧဝံေဂလိတရားသည္ စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံး ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားမည္ဟု ေဟာေျပာေနသည့္ မိုးႀကိဳးသံ ခုနစ္ခ်က္ျမည္ဟည္းသည္” သခင္ေယရႈက ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ခရစ္ေတာ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အျဖစ္ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ သူက ေျပာတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ဒီဟာကို ၾကားလိုက္ေတာ့၊ “အေရွ႕အရပ္မွ အေနာက္အရပ္သို႔ ေျဖာင့္တန္းလ်က္ လွ်ပ္ျပက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။” ဒါက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းပဲဆိုတာ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ကြၽန္မလည္း အံ့ၾသတာေရာ စိတ္ပ်က္တာေရာေပါ့။ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ။ အဲဒီေလာက္ အသိဉာဏ္ဖြင့္ေပးတဲ့ တရားေတြကို မၾကားခဲ့ရတာ ႏွစ္ေတြမနည္းေတာ့ဘူး။ ငါေတာ့ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ရွာေတြ႕ၿပီ၊ အသက္စမ္းေရရဲ႕အာဟာရကို ရၿပီဆိုၿပီး၊ ကြၽန္မက ဝမ္းသာေနတာေလ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္း ျဖစ္ေနတယ္။ သခင္က ဝိညာဥ္သဏၭာန္နဲ႔ပဲ ျပန္လာၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ကို ေကာင္းကင္ဆီ ယူေဆာင္မယ္လို႔ က်မ္းစာမွာ ေရးထားတယ္ေလ။ သခင့္ကို လူ႔ဇာတိခံၿပီး ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ဘာလို႔ေျပာတာလဲ။ ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ ယုတၱိမတန္ဘူး။ ကြၽန္မလည္း ဘာမွကို ထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ေၾကာင့္ လမ္းမွားသြားရင္၊ ကြၽန္မ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယုံၾကည္လာတာေတြ အလကားျဖစ္သြားမယ္လို႔ပဲ ထင္မိတယ္။ သူတို႔ကို ျပန္ခိုင္းလိုက္ခ်င္စိတ္ပဲ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔နဲ႔ ေတြ႕တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သူတို႔က ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝနဲ႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္မွန္း ကြၽန္မ ျမင္ေနၿပီ။ အဲဒီတုန္းက ေဆာင္းတြင္းႀကီးဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေအးတယ္။ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ေနၿပီေပါ့။ သူတို႔ကို ျပန္ခိုင္းလိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ လူမဆန္သလိုျဖစ္မယ္လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ခဏေလာက္ ဆုံးျဖတ္ရခက္ေနတယ္။ လြန္ဆြဲေနတာမ်ိဳးေပါ့။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို မသိခဲ့ဘူးေလ။ ကြၽန္မလည္း အခန္းထဲဝင္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။ အခန္းထဲေရာက္မွ သခင့္ဆီ ဆုေတာင္းတယ္၊ “ဒီညီအစ္မေတြရဲ႕မိတ္သဟာယက တကယ္ကို အလင္းပါပါတယ္၊ သခင္။ ဒါေပမဲ့ လွည့္စားခံရမွာကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ပါတယ္။ ကြၽန္မ လမ္းေပ်ာက္ေနပါၿပီ။ ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္ရမွန္း မသိပါဘူး။ ကြၽန္မကို လမ္းျပေတာ္မူပါ သခင္” ဆိုၿပီး ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သခင္ေယရႈက လူေတြကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ဆုံးမထားတာကို ကြၽန္မ ျပန္သတိရတယ္။ သူတို႔ကို ေမာင္းထုတ္မယ္ဆိုရင္ မမွန္ကန္ေတာ့ဘူးေလ။ ကြၽန္မအတြက္ သခင့္အလိုေတာ္က သူတို႔ကို ဆက္ေနခြင့္ေပးဖို႔ပဲ။

အဲဒီညီအစ္မႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရတာကို ကြၽန္မက လန႔္ေနတာပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၿငိမ္ေအာင္ မထိန္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕မိတ္သဟာယက အသိဉာဏ္ပြင့္ေစတယ္၊ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ဆီက လာတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခံၿပီး ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတဲ့ သူတို႔မိတ္သဟာယက ကြၽန္မရဲ႕အယူအဆေတြနဲ႔ ဆန႔္က်င္ေနတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို ကြၽန္မက ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ႏိုင္တာပဲဆိုတာ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္မက သူတို႔ကို ေမးတယ္၊ “သခင္ေယရႈက လူ႔ဇာတိခံၿပီး ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ရွင္တို႔က သက္ေသခံတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက မယုံၾကည္ႏိုင္ဘူး။ က်မ္းစာမွာ ေရးထားတယ္ေလ၊ ‘အိုဂါလိလဲလူတို႔၊ အဘယ္ေၾကာင့္ေကာင္းကင္သို႔ ၾကည့္ေမွ်ာ္လ်က္ေနၾကသနည္း။ သင္တို႔ႏွင့္ခြါ၍ ေကာင္းကင္သို႔ေဆာင္ယူျခင္းကို ခံေတာ္မူေသာထိုေယရႈသည္ သင္တို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္သို႔ ႂကြသြား ေတာ္မူသည္နည္းတူ တဖန္ႂကြလာေတာ္မူလတံ့။’ (တမန္ေတာ္ဝတၳဳ ၁:၁၁) ေကာင္းကင္ဆီ ေဆာင္ယူခံရတာက သခင့္ရဲ႕ဝိညာဥ္ခႏၶာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိုးတိမ္စီးၿပီး ျပန္ႂကြလာရင္လည္း သူ႔ရဲ႕ဝိညာဥ္ခႏၶာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ေတာ့္ကို လူ႔ဇာတိခံၿပီး ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ရွင္တို႔က ဘာလို႔ေျပာတာလဲ” ေပါ့။

အဲဒီမွာ ညီမလီက ေျဖတယ္၊ “သခင္ လူ႔ဇာတိခံၿပီး ျပန္ႂကြမယ္ဆိုတဲ့ က်မ္းစာပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ သခင္ေယရႈက ေျပာခဲ့တယ္၊ ‘လွ်ပ္စစ္သည္ အေရွ႕မွျပက္၍အေနာက္တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္ မူလတံ့။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၂၇) ‘ထိုေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ျပင္ဆင္လ်က္ေနၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔မထင္မွတ္ေသာအခ်ိန္ ၌ လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္။’ (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၀) ‘ေကာင္းကင္တဘက္မွ ျပက္ေသာလွ်ပ္စစ္သည္ ေကာင္းကင္အႏွံ႔အျပား ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတံ့။ ထိုသို႔မျဖစ္မွီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို၎၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကို၎ ခံရမည္။’ (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၇:၂၄-၂၅) ‘လူသား’ ဆိုတာရယ္၊ ‘လူသား ႂကြလာျခင္း’ ဆိုတာရယ္ကို ဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ေဖာ္ျပတယ္။ ‘လူသား’ ဆိုတာ လူကေန ေမြးဖြားၿပီး၊ သာမန္လူ႔သဘာဝ ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္လို႔ ဆိုလိုတယ္။ ဝိညာဥ္ခႏၶာနဲ႔ဆိုရင္၊ သူ႔ကို ‘လူသား’ လို႔ ေခၚဆိုမွာမဟုတ္ဘူး။ ေယေဟာဝါဘုရားက ဝိညာဥ္ေတာ္ပဲ။ သူ႔ကို ‘လူသား’ လို႔ ေခၚဆိုလို႔မရခဲ့ဘူး။ ေကာင္းကင္တမန္ေတြလည္း ဝိညာဥ္ေတြပဲ။ သူတို႔ကို ‘လူသား’ လို႔ ေခၚလို႔မရဘူး။ သခင္ေယရႈက်ေတာ့ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္ကေန လူ႔ဇာတိခံယူတာျဖစ္သလို၊ သူ႔မွာ သာမန္လူ႔သဘာဝလည္း ရွိတဲ့အတြက္၊ လူသား ခရစ္ေတာ္ဆိုၿပီး ေခၚခဲ့တယ္” “ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယရႈက ‘လူသား၏ႂကြလာျခင္း’ တို႔၊ ‘လူသား ႂကြလာလိမ့္မည္’ တို႔ ေျပာခဲ့တယ္ဆိုတာ၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္က လူ႔ဇာတိနဲ႔ ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲ” တဲ့။

ေနာက္ေတာ့ အစ္မက်ိဳးကပါ ဝင္ေျပာတယ္၊ “သခင္ေယရႈက သူ ျပန္လာမွာကို ပေရာဖက္ျပဳခဲ့တယ္။ ‘ထိုသို႔မျဖစ္မွီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို၎၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကို၎ ခံရမည္။’ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူသားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံၿပီး အမႈေတာ္ျပဳတယ္။ လူေတြက သူ႔ကို ခရစ္ေတာ္အျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳၾကဘူး။ သာမန္လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ သေဘာထားၾကတယ္။ သမၼာတရားကို မခ်စ္တဲ့သူေတြ၊ ဘုရားရဲ႕အသံကို ၾကားေအာင္ မရွာေဖြတဲ့သူေတြဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခရစ္ေတာ္ကို ခုခံျငင္းပယ္တာပဲ။ ဘာသာေရးေလာကနဲ႔ စာတန္ရဲ႕အစိုးရကလည္း ခရစ္ေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ပစ္ပယ္တယ္။ ဒါကလည္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို ျပည့္စုံေစတာ၊ ‘ထိုသို႔မျဖစ္မွီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို၎၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကို၎ ခံရမည္။’ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္က သူ႔ဝိညာဥ္သဏၭာန္နဲ႔ မိုးတိမ္စီးၿပီး ဂုဏ္အသေရရွိရွိ ႂကြလာမယ္ဆိုရင္၊ လူတိုင္းက ကိုယ္ေတာ့္ေရွ႕ေမွာက္ ဝပ္စင္းကုန္ၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။ အဲဒါဆို ေဟာဒီ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္က မွန္ႏိုင္ပါဦးမလား” တဲ့။

အဲဒီေတာ့မွ ကြၽန္မလည္း စၿပီး နားလည္လာတယ္၊ သခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သူ႔ဝိညာဥ္သဏၭာန္နဲ႔ ေပၚထြန္းမယ္ဆိုရင္၊ ဘယ္သူကမွ ကိုယ္ေတာ့္ကို ဆန႔္က်င္မွာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႔ကိုပဲ နာခံၾကလိမ့္မယ္။ အဲဒါဆို “ထိုသို႔မျဖစ္မွီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို၎၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကို၎ ခံရမည္။” ဆိုတဲ့ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္က ျပည့္စုံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုၿပီး အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းက သက္ေသခံေနတာေတြ၊ ဘာသာေရးေလာကနဲ႔ စီစီပီက အဲဒါကို ရႈတ္ခ်ေနတာေတြကို ကြၽန္မ ေတြးလိုက္မိတယ္။ အဲဒါေတြက ျငင္းပယ္ျခင္းခံရမယ္ဆိုတဲ့ သခင့္ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို ျပည့္စုံေစတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါဆို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္ႏိုင္လား။ ကြၽန္မလည္း အျပည့္အဝေတာ့ နားမလည္ေသးဘူးေပါ့။ က်မ္းစာမွာ လူသား ႂကြလာျခင္းကို တကယ္ပဲ ပေရာဖက္ျပဳတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ကလည္း မိန႔္ခဲ့တယ္၊ “ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇) ကြၽန္မလည္း ေဝခြဲမရျဖစ္တာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္မ ရႈပ္ေထြးေနတဲ့အေၾကာင္း သူတို႔ကို ေျပာျပတယ္။

အဲဒီမွာ ညီမလီက မိတ္သဟာယျပဳေပးတယ္။ “သခင္က သစၥာနဲ႔ျပည့္စုံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ေျပာစကားေတြတိုင္းက ျပည့္စုံလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ ျဖစ္လာမွာပဲ။ ကိုယ္ေတာ္ ျပန္လာျခင္းအေၾကာင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ကိုယ္ေတာ္က မိုးတိမ္နဲ႔ ဆင္းလာမယ္ဆိုတာအျပင္၊ လူ႔ဇာတိခံၿပီး တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာမယ္ဆိုတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြလည္း ရွိတယ္။ ဥပမာ သခင္က ေျပာခဲ့တယ္၊ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့ သူခိုးကဲ့သို႔ ငါလာ၏။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆:၁၆) ‘သန္းေခါင္ယံ၌ၾကည့္ပါ။ မဂၤလာေဆာင္လုလင္သည္ လာၿပီ။ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ထြက္သြားၾကကုန္ဟု ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၆) ‘ထိုအခ်ိန္နာရီကိုကား အဘယ္သူမွ်မသိ။ ေကာင္းကင္တမန္မသိ။ ငါ့ခမည္းေတာ္တပါးတည္းသာ သိ ေတာ္မူ၏။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၃၆) သခင္ ေျပာခဲ့တဲ့ ‘သူခိုးကဲ့သို႔’၊ ‘သန္းေခါင္ယံ၌...ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္’၊ ‘အဘယ္သူမွ်မသိ’ ဆိုတာေတြက ကိုယ္ေတာ္ တိတ္တဆိတ္ ျပန္ႂကြလာမယ့္အေၾကာင္းကို ေျပာေနတာပဲ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္က မတူညီတဲ့ နည္းလမ္းႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ႂကြတယ္။ ကိုယ္ေတာ္က လူသားအျဖစ္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး လူ႔ဇာတိခံယူသလို၊ မိုးတိမ္နဲ႔အတူ ေပၚေပၚတင္တင္လည္း ႂကြလာလိမ့္မယ္။ ဆိုလိုတာက ကိုယ္ေတာ္ဟာ ကြၽန္မတို႔ဆီကို တိတ္တဆိတ္ လူ႔ဇာတိခံၿပီး ဦးဆုံး ႂကြလာတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သမၼာတရားနဲ႔ တရားစီရင္ဖို႔၊ ကပ္ေဘးေတြမတိုင္ခင္မွာ ေအာင္ျမင္သူေတြအဖြဲ႕တစ္ခုကို ျပဳလုပ္ဖို႔ေပါ့။ ကိုယ္ေတာ္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တိတ္တဆိတ္ ကယ္တင္ျခင္း ၿပီးစီးတဲ့အခါ၊ ကပ္ေဘးေတြ က်လာလိမ့္မယ္။ ေကာင္းသူကို ဆုလာဘ္ေပးၿပီး၊ ဆိုးသူကို အျပစ္ဒဏ္ေပးလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ တိုင္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ လူမ်ိဳးအားလုံးဆီကို ေပၚထြက္လာလိမ့္မယ္။ အဲဒါကမွ သခင္ ေပၚေပၚတင္တင္ ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ ျပည့္စုံမယ့္အခ်ိန္ပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လက္ခံၿပီး၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကေန သန႔္စင္ခံရသူအားလုံးက ဘုရားရဲ႕ကြယ္ကာျခင္းကို ခံရမယ္၊ ကယ္တင္ခံၾကရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ရလိမ့္မယ္ တဲ့။ ဒါေပမဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ပစ္ပယ္တဲ့၊ ဆန႔္က်င္ရႈတ္ခ်တဲ့သူေတြကေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီး ငိုေႂကြးေနၾကရလိမ့္မယ္၊ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို ျပည့္စုံေစလိမ့္မယ္၊ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇)” အဲဒီေနာက္မွာ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားရဲ႕ ဒီ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ျပတယ္၊ “ငါေျပာသည့္ အရာကို မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲေနေကာင္းေနႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္လာသည္ကို သင္တို႔မ်က္စိျဖင့္ေတြ႕သည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ေနမင္း လူသိရွင္ၾကား ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သန္႔ရွင္းသူမ်ားဟုဆိုေသာ ေယရႈ၏ေနာက္သို႔ လိုက္သူတိုင္းကို ငါေျပာလိုေသး၏။ သင့္အတြက္ ထိုအခ်ိန္သည္ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေကာင္းသည့္အခ်ိန္တစ္ခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္သည္ကို သင္ မ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ခ်ိန္သည္ အျပစ္ေပးခံရရန္ သင္ ငရဲသို႔ ဆင္းသည့္အခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္ကို သင္သိသင့္သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ အဆုံးသတ္ခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ကာ ဆိုးယုတ္ေသာသူမ်ားကို အျပစ္ေပးသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမွာ သမၼာတရား၏ ေဖာ္ျပခ်က္သာရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ လူသည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မျမင္မီ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ ၿပီးဆုံးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏)

ကြၽန္မလည္း ႐ုတ္တရက္ မ်က္စိပြင့္သြားတယ္။ သခင္ ႂကြလာျခင္းဆိုတာ အဆင့္ေတြနဲ႔ ျဖစ္ေပၚတာပဲ။ ပထမဆုံး ကိုယ္ေတာ္က လူ႔ဇာတိခံၿပီး ေျပာဆိုတယ္၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး အမႈေတာ္ျပဳတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ လူတိုင္း ျမင္ၾကရေအာင္ မိုးတိမ္နဲ႔ ႂကြလာမယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြေၾကာင့္၊ သခင္ ျပန္လာျခင္းကို ေနာက္ဆုံးနည္းလမ္းမွာပဲ ကန႔္သတ္မိေနခဲ့တာကိုး။ ကြၽန္မ မွားခဲ့တာပါ။ ကိုယ့္အယူအဆေတြကို ဆက္ၿပီး မဖက္တြယ္ရဲေတာ့ဘူး။ သခင့္ေျပာစကားေတြကိုလည္း စဥ္းစားမိခဲ့တယ္။ “ေတာင္းေသာသူမည္သည္ကား ရ၏။ ရွာေသာသူလည္း ေတြ႕၏။ ေခါက္ေသာသူအားလည္း တံခါးကို ဖြင့္၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၇:၈) သခင္ ျပန္လာျခင္းနဲ႔ ႀကဳံရၿပီဆိုေတာ့၊ ကြၽန္မလည္း ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့စိတ္ႏွလုံး ထားၿပီး၊ ေလးေလးနက္နက္ ရွာေဖြခဲ့ရတယ္။ ဒါက ဘုရားရဲ႕အလိုေတာ္ပဲေလ။ အဲဒီလိုမေနရင္ သခင္က ကြၽန္မကို ဖယ္ရွားပစ္မွာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ကို ကြၽန္မ ေမးမိတယ္၊ “သခင္က လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး အမႈေတာ္ျပဳဖို႔၊ လူ႔ဇာတိကို ဦးဆုံးခံယူတယ္ဆိုရင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခံယူတဲ့ ဘုရား၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ခရစ္ေတာ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာႏိုင္ပါ့မလား” ေပါ့။

အဲဒီမွာ ညီမလီက ေတာ္ေတာ္ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ ျပန္ေျဖတယ္၊ “ဘုရားသခင္ရဲ႕လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတဲ့ ဒီနက္နဲမႈအေၾကာင္းကို၊ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီလာတဲ့အထိ ဘယ္သူမွ နားမလည္ေသးပါဘူး။ အခုေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို ဒီနက္နဲမႈအေၾကာင္း ဖြင့္ဟလိုက္ၿပီ” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ သူက ေဟာဒီ က်မ္းပိုဒ္ေတြကို ဖတ္ျပတယ္။ “‘လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း’ သည္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိတြင္ ေပၚထြန္းျခင္း ျဖစ္သည္၊ သူ၏ ဖန္ဆင္းခံ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကားတြင္ လူ႔ဇာတိပုံသဏၭာန္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အဖို႔ လူ႔ဇာတိခံယူရန္မွာ ေရွးဦးစြာ သူသည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ သာမန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ ဤအရာမွာ အေျခခံအက်ဆုံးေသာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အမွန္တြင္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ သြယ္ဝိုက္ေသာ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိထဲတြင္ အသက္ရွင္၍ အလုပ္လုပ္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အႏွစ္သာရ၌ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၊ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။” “လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဇာတိခႏၶာ တစ္ခု ျဖစ္လာျခင္းကို ဆိုလိုသည္၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဇာတိပကတိျပဳေသာ အလုပ္မွာ ဇာတိပကတိ၌ ျပည့္ေျမာက္ေသာ၊ ဇာတိပကတိအားျဖင့္ ေဖာ္ျပေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိမွလြဲ၍ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို ျဖည့္စြမ္းႏိုင္ျခင္း မရွိေပ၊ ဆိုလိုသည္မွာ အျခားမည္သူတစ္ဦးမွ် မဟုတ္ဘဲ၊ ဘုရားသခင္ ခံယူထားေသာ လူ႔ဇာတိတစ္ခုတည္းသာ၊ ဤသာမန္ လူ႔သဘာဝ တစ္ခုတည္းသာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ အလုပ္ကို ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။” “လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို ခရစ္ေတာ္ဟုေခၚၿပီး ခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ဆင္ျမန္းထားသည့္ ဇာတိခႏၶာ ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသည္ အေသြးအသားရွိသည့္ မည္သည့္ လူႏွင့္မွ် မတူညီေပ။ ဤသို႔ ကြဲျပားျခားနားရျခင္းမွာ ခရစ္ေတာ္သည္ အေသြးအသားႏွင့္ မဆိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ျဖစ္၏။ သူသည္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ ႏွစ္ခုလုံးရွိသည္။ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝကို မည္သည့္လူကမွ် မပိုင္ဆိုင္ေပ။ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝက ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေနစဥ္တြင္၊ သူ၏ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝက ဇာတိခႏၶာထဲက သူ၏ ပုံမွန္ လႈပ္ရွားမႈ အားလုံးကို အားျဖည့္ေပးေလသည္။” “လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရကို ပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေဖာ္ျပျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္သြားသည့္အတြက္ သူလုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္႐ြယ္သည့္အမႈကို သူ လုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္သြားသည့္ အတြက္၊ သူ၏ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပမည္ျဖစ္ကာ လူသားထံ သမၼာတရားကို ယူေဆာင္လာႏိုင္မည္၊ သူ႔အေပၚ အသက္ကို အပ္ႏွင္းႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အတြက္ လမ္းခရီးကို ၫႊန္ျပႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရ မရွိသည့္ ဇာတိပကတိသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ တကယ္ မဟုတ္ေပ။ ဤအရာႏွင့္ သက္ဆိုင္၍ သံသယျဖစ္ဖြယ္ မရွိေခ်။ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုသည္ကို လူသားက စုံစမ္းရန္ ရည္႐ြယ္ပါက၊ သူေဖာ္ျပေသာ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤအရာကို အတည္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ႏွင့္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းခရီး ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို အတည္ျပဳရန္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရအရ ခြဲျခားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို ဆုံးျဖတ္ရာတြင္ သူ၏ အျပင္ပန္းသြင္ျပင္ထက္ သူ၏အႏွစ္သာရတြင္ (သူ၏အမႈ၊ သူ၏ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အျခား ရႈေထာင့္မ်ားစြာ) အဓိကအခ်က္ တည္ရွိေပသည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ သူ၏ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္ကိုသာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးကာ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ သူ၏ အႏွစ္သာရကို သတိမမူမိပါက၊ ဤအရာက လူသည္ မသိနားမလည္သကဲ့သို႔ ပညာမဲ့ျဖစ္သည္ကို ျပေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏)

ညီမလီက ဆက္ေျပာျပေသးတယ္၊ “ခရစ္ေတာ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ လူ႔ဇာတိခံယူတဲ့ ဘုရားသခင္ပဲ။ လူ႔ဇာတိနဲ႔ၿခဳံလႊမ္းထားတဲ့ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္ပဲ။ သူက လူေတြၾကားမွာ အမႈေတာ္ျပဳရင္း၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ မိန႔္ၾကားရင္းနဲ႔ သာမန္လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တာပဲ။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားဆိုတာ သာမန္လူတစ္ေယာက္ ပုံစံမ်ိဳးပဲ။ ဟိတ္ဟန္ႀကီးတာ၊ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္ ရွိတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ သူ႔မွာ သာမန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသိစိတ္ေတြ ခံစားမႈေတြ အားလုံးရွိတယ္။ လူေတြနဲ႔လည္း အျပန္အလွန္ဆက္ဆံတယ္။ ျခားနားခ်က္ကေတာ့ သူ႔မွာ သာမန္လူ႔သဘာဝအျပင္၊ ဘုရားျဖစ္ျခင္း အႏွစ္သာရကိုပါ ပိုင္ဆိုင္တာပဲ။ ခရစ္ေတာ္ဆိုတာ ဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ရဲ႕အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ေခတ္ေဟာင္းကို အဆုံးသတ္ၿပီး၊ ေခတ္သစ္ကို စေပးႏိုင္တယ္။ သူ႔အႏွစ္သာရက သမၼာတရားျဖစ္တယ္၊ လမ္းခရီးျဖစ္တယ္၊ အသက္လည္း ျဖစ္တယ္။ သူက သမၼာတရားကို အခ်ိန္မေ႐ြး ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္။ လူေတြကို အားျဖည့္ေပးၿပီး၊ သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တယ္။ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔လမ္းတစ္ခုကိုလည္း ေပးႏိုင္တယ္။ ခရစ္ေတာ္ဆိုတာ နက္နဲမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕စိတ္သေဘာထား၊ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးကိုလည္း ျပသႏိုင္တယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အားလုံးကို ၿပီးေျမာက္ႏိုင္တယ္။ ဘယ္လူသားကမွ ဒါကို မလုပ္ႏိုင္ဘူး တဲ့။ သခင္ေယရႈဆိုရင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ပုံစံမ်ိဳးပဲ ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ ဘုရားျဖစ္ျခင္း အႏွစ္သာရရွိတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္က ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို စတင္ေပးၿပီး၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေပးခဲ့တယ္။ သူက ေနာင္တရရာလမ္းကို ေပးၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ အႀကိမ္ခုနစ္ဆယ္ ခုနစ္လီေျမာက္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္တတ္ဖို႔ သြန္သင္ေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သနားက႐ုဏာနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျပသခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတာ္က အမႈေတာ္ျပဳရင္းနဲ႔၊ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈေတြကိုလည္း ျပသခဲ့တယ္၊ မသန္စြမ္းသူကို လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ေစတာ၊ မ်က္ကန္းေနသူကို ျပန္ျမင္ေစတာ၊ ပင္လယ္ေတြကို စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ၿငိမ္သက္ေစတာ၊ ေသသူကို ျပန္ရွင္ေစတာ၊ ငါးႏွစ္ေကာင္၊ မုန႔္ငါးလုံးတည္းနဲ႔ လူေတြကို ေထာင္ခ်ီၿပီး ေကြၽးျပခဲ့တာ စသျဖင့္ေပါ့။ ဒါက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာကို အျပည့္အဝ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တာပါ။ သခင္ေယရႈရဲ႕အမႈေတာ္နဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ၊ သူ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြက သူဟာ တကယ္ကို လူ႔ဇာတိခံတဲ့ ဘုရားသခင္ ျဖစ္မွန္း လုံေလာက္တဲ့ သက္ေသပါပဲ။ ဘုရားသခင္ကသာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္၊ ေခတ္ေဟာင္းကို အဆုံးသတ္ေပးၿပီး၊ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို စတင္ေပးႏိုင္တယ္၊ ဘုရားရဲ႕စိတ္သေဘာထားနဲ႔ ဉာဏ္ပညာကိုလည္း ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္။ ဘုရားသခင္က လြဲရင္၊ ဘယ္သူကမွ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပတာမ်ိဳး၊ ဘုရားရဲ႕ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပတာမ်ိဳး၊ သူ႔အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္တာမ်ိဳး မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါက ကိုယ္ေတာ္ဟာ တကယ္ပဲ လူ႔ဇာတိခံတဲ့ ဘုရားသခင္၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ခရစ္ေတာ္ ဟုတ္မဟုတ္ကို ကြၽန္မတို႔ ဆုံးျဖတ္တဲ့ပုံစံပဲ။ ပိုၿပီးအေရးႀကီးတာက ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္ကို စစ္ေဆးၾကည့္ဖို႔ပဲ။ သူက သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပတယ္၊ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုရင္၊ သူဟာ လူ႔ဇာတိခံတဲ့ ဘုရားသခင္ပဲ။ သူဟာ ခရစ္ေတာ္ပါပဲ။”

ညီမလီရဲ႕မိတ္သဟာယကေန ကြၽန္မလည္း နားလည္သြားတယ္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ဆိုတာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္၊ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ကို ျပဳႏိုင္တယ္ေပါ့။ အဲဒါက အမွန္တကယ္ပါပဲ။

အစ္မက်ိဳးကလည္း ထပ္ေျပာတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခံတဲ့ဘုရား ဟုတ္မဟုတ္ကို သူ႔အျပင္ပန္းေတြကို ၾကည့္႐ုံနဲ႔ မသိႏိုင္ဘူး။ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ၊ သူ႔အမႈေတာ္နဲ႔ စိတ္သေဘာထားေတြကေန ေသခ်ာေအာင္ စူးစမ္းရမယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို အေျခခံၿပီးေတာ့၊ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။ ကိုယ္ေတာ္က ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေပးၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ကို အစပ်ိဳးခဲ့ပါၿပီ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားဟာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး မိန႔္ဆိုထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားရဲ႕ ႏွစ္ ၆၀၀၀ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္၊ ဘုရားရဲ႕လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းနဲ႔ သမၼာက်မ္းရဲ႕ နက္နဲမႈေတြကိုလည္း ဖြင့္ဟျပထားတယ္။ စာတန္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘယ္လိုပ်က္စီးေစတယ္၊ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘယ္လိုကယ္တင္တယ္၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားက လူေတြကို ဘယ္လို တရားစီရင္ၿပီး သန႔္စင္ေပးတယ္၊ လူေတြကို သူတို႔ရဲ႕အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ေ႐ြးထုတ္ၿပီး၊ သူတို႔ရဲ႕အဆုံးသတ္နဲ႔ ပန္းတိုင္ကို ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္ေပးတယ္ဆိုတာေတြကို ကိုယ္ေတာ္က ထုတ္ေဖာ္ျပထားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တတ္တဲ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ အက်င့္ပ်က္ စိတ္သေဘာထားေတြကို တရားစီရင္ ေဖာ္ထုတ္ျပရင္းနဲ႔၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အဓိကျဖစ္တဲ့ သူ႔စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပပါတယ္။ မေကာင္းမႈကို စြန႔္ပစ္ၿပီး သန႔္စင္ခံရမယ့္လမ္းကိုလည္း ကိုယ္ေတာ္က ျပေပးတယ္” ေပါ့။ အစ္မက်ိဳးက တရားစီရင္ခံရတဲ့ သူ႔အေတြ႕အႀကဳံကိုလည္း ေျပာျပတယ္။ သူ ေျပာျပတာက၊ “ကြၽန္မက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္ တရားစီရင္ၿပီး စစ္ေဆးတာ၊ ျပဳျပင္တာ၊ ျပစ္တင္ဆုံးမၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာေတြကို မႀကဳံရေသးခင္အထိ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမွန္း မျမင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားကို ယုံၾကည္ခဲ့တယ္ဆိုေပမဲ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕အက်င့္ပ်က္ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ခုခံမိေနတုန္းပဲ။ ဟန္ထုတ္ျပတာေတြ၊ ကိုယ့္ကို လူအထင္ႀကီးတာေတြကို ႀကိဳက္တာမ်ိဳးေပါ့။ သူမ်ားေတြကို အျပစ္တင္ၿပီး၊ သူတို႔ကို ကိုယ္ ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ လိုက္လုပ္ခိုင္းတတ္တယ္။ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ အၿမဲလိုလို လိမ္ညာေနခဲ့တယ္၊ စသျဖင့္ေပါ့။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္မႈကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မက ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျမင္ၿပီး၊ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ကိုယ္ေတာ့္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕မိလာတာပါ။ ဆိုးယုတ္တဲ့ ကိုယ့္သဘာဝကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ကိုလည္း စၿပီး အာ႐ုံစိုက္လာတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕စိတ္သေဘာထားမွာ အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕လည္း ျဖစ္သြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခံယူတဲ့ ဘုရားသခင္ ျဖစ္တယ္၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ခရစ္ေတာ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္ရဲ႕ရလဒ္ေတြက သက္ေသျပမေနဘူးလား” တဲ့။

အဲဒီညီအစ္မေတြရဲ႕မိတ္သဟာယေၾကာင့္ ကြၽန္မရင္ထဲမွာ ၾကည္လင္သြားတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ဟာ လူ႔ဇာတိခံယူတဲ့ခရစ္ေတာ္၊ လူသား ဟုတ္မဟုတ္ကို အတည္ျပဳဖို႔ အဓိကအခ်က္က သူဟာ ဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပႏိုင္သလား၊ ၿပီးေတာ့ သူက ေခတ္ေဟာင္းကို အဆုံးသတ္ၿပီး ေခတ္သစ္ကို စတင္ႏိုင္သလားဆိုတာကို ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က သမၼာတရားေတြ မ်ားစြာကို ေဖာ္ျပထားတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တရားစီရင္ သန႔္စင္ဖို႔ အမႈေတာ္ျပဳေနတယ္။ သူက ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေပးၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ကို အစျပဳထားၿပီ။ အဲဒီေတာ့ သူဟာ သခင္ ျပန္လာျခင္းပဲ၊ ခရစ္ေတာ္ပဲဆိုတာ ေသခ်ာၿပီေပါ့။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို ဒီလိုမ်ိဳး နားမလည္ခဲ့ဖူးဘူး။ သခင္ မိုးတိမ္နဲ႔ ျပန္ႂကြမွာကိုပဲ ရမ္းသန္းၿပီး ေစာင့္ေနခဲ့တာ။ ကိုယ္ေတာ္ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ၾကားေတာ့လည္း၊ မရွာေဖြခဲ့မိဘူး။ ကိုယ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္ဆုံရဖို႔အခြင့္ကို လြဲလုနီးပါးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မက တကယ္ကို အ႐ူးျဖစ္ခဲ့တာပဲ။

အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အငမ္းမရ ဖတ္တယ္။ ကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ဟိုအရင္ လုံးဝ နားမလည္ခဲ့တဲ့ သမၼာတရားေတြ အမ်ားႀကီးကို သိလာတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားဆိုတာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္မွန္းလည္း ေသခ်ာသြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မရဲ႕အသိအကြၽမ္းေတြထဲက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ တစ္ရာေက်ာ္ကို မွ်ေဝေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သူတို႔ေတြ ဖတ္တဲ့အခါ၊ ကိုယ္ေတာ့္အသံကို ၾကားၾကတယ္။ ရင္ထဲမွာ လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ငိုၾကတယ္။ သူတို႔ေတြလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆီ ဦးလွည့္ကုန္တယ္။ ကိုယ္ေတာ့္အမႈေတာ္ကို လက္ခံသြားၾကတယ္။ သိုးသငယ္ရဲ႕စားေသာက္ပြဲကိုလည္း တက္ေရာက္သြားၾကပါတယ္။