“လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သည့္အတြက္၊ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားကို အနီးကပ္၊ တစ္လွမ္းၿပီး တစ္လွမ္း၊ လိုက္ေလွ်ာက္သင့္သည္။ သူသည္ ‘သိုးသငယ္သြားေလရာရာ အရပ္သို႔ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူ’ ျဖစ္သင့္သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားသာလွ်င္ မွန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ရွာေဖြသူ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို သိေသာသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ က်မ္းေဟာင္းတရားမ်ားႏွင့္ အယူဝါဒမ်ားကို စုံမွိတ္ၿပီး လိုက္ေလွ်ာက္ေသာ လူတို႔သည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ အလုပ္၏ ပယ္ရွားျခင္းကို ခံရသည့္ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုစီအတြင္းတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ အလုပ္သစ္ကို စတင္လိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုစီ အတြင္းတြင္၊ လူသားမ်ားအၾကား အသစ္ေသာ စတင္မႈ တစ္ခုရွိလိမ့္မည္။ ေခတ္တစ္ခုအတြက္သာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိသည့္ ‘ေယေဟာဝါသည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္’ ႏွင့္ ‘ေယရႈသည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္သည္’ ဟူသည့္ အမွန္တရားမ်ားကိုသာ လူသားက လိုက္နာေနပါက၊ လူသားသည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ် အမီလိုက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ထာဝရ ရရွိႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ သိုးသငယ္၏ ေျခလွမ္းမ်ားကို အဆုံးတိုင္ လိုက္ေလွ်ာက္သည့္ ထိုသူမ်ားသာလွ်င္ ေနာက္ဆုံး ေကာင္းခ်ီးကို ရရွိႏိုင္သည္။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ) ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္နဲ႔ သူ႔ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဆို ဟိုအရင္က သမၼာတရားကို နားမလည္ေတာ့၊ ကိုယ့္အထင္ေတြကိုပဲ ဖက္တြယ္ခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္က သခင္ေယရႈရဲ႕နာမမွာ ယုံၾကည္ေနသေ႐ြ႕၊ ကိုယ္ေတာ္က သူနဲ႔အတူ ေကာင္းကင္ဆီ ယူေဆာင္မွာပဲဆိုၿပီး ထင္ေနခဲ့တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈေတာ္ကို မရွာေဖြခဲ့မိဘူးေလ။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အဲဒီတုန္းက ၂၀၁၂ ဩဂုတ္လထဲမွာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က ညစာစားၿပီးေတာ့၊ ခုတင္ေပၚမွာ ေအးေအးေဆးေဆး လွဲေနတာ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ နားၾကပ္ေလးတပ္ၿပီး ထိုင္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိတယ္။ နားစြဲေလာက္တဲ့ သံစဥ္တစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားလိုက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မေနႏိုင္ေတာ့၊ “မင္း နားေထာင္ေနတာ ဘာလဲ” လို႔ ေမးလိုက္ေရာ။ သူက “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ရဲ႕ဓမၼေတးေတြ” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခ်က္ခ်င္း ထထိုင္မိတယ္။ “မင္း ေျပာလိုက္တာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္လား။ မင္းက သခင္ေယရႈကို သစၥာေဖာက္တာလား” ေပါ့။ သူကလည္း ေလသံမာမာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္ေျပာတယ္၊ “ရွင္ မသိတာေတြကို မေျပာနဲ႔။ သခင္ေယရႈက ျပန္ႂကြလာၿပီ။ သူက ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ကို စလိုက္ၿပီ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆိုတာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သိုးသငယ္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြေနာက္ကို လိုက္ေနတာ။ က်မ္းစာမွာ ေျပာထားတဲ့အတိုင္းပဲ။ ‘သိုးသငယ္ သြားေလ ရာရာအရပ္သို႔ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူျဖစ္ၾက၏။’ တဲ့ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄:၄) သခင္ေယရႈ ေပၚထြန္းၿပီး အမႈေတာ္ျပဳခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္၊ လူေတြအမ်ားႀကီးက ဗိမာန္ေတာ္ကို စြန႔္ခြာၿပီး၊ သူ႔အမႈေတာ္ကို လက္ခံခဲ့ၾကတာ။ အဲဒီလူေတြကေရာ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ခဲ့တာလား။ သူတို႔က ေယေဟာဝါဘုရားကို သစၥာေဖာက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ေနာက္ကို မီေအာင္လိုက္ခဲ့တာ။ သခင္ကလည္း သူတို႔အားလုံးကို ကယ္တင္ခဲ့တယ္ ေပါ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ က်မ္းစာထဲက ပညတ္ေတြကို ဖက္တြယ္ၿပီး၊ သခင္ေယရႈကို ရႈတ္ခ်ခဲ့တာက ယဇ္ပုေရာဟိတ္ေတြ၊ က်မ္းျပဳဆရာေတြ၊ ဖာရိရွဲေတြပဲ။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ေတာ့ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို ႐ိုေသကိုင္းရႈိင္းတယ္ေပါ့။ ေနာက္ဆုံး ဘုရားရဲ႕အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းနဲ႔ က်ိန္ဆိုျခင္းကို ခံရတယ္။ ရွင္ အဲဒါကို တကယ္ပဲ မသိဘူးလား” တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ဘယ္လိုေခ်ပရမွန္း မသိဘူး။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း၊ “သခင္က ငါတို႔ကို ေကာင္းခ်ီးေပးထားတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတို႔က ကိုယ္ေတာ့္နာမနဲ႔ လမ္းခရီးကိုပဲ သစၥာရွိရမယ္။ ေက်းဇူးမသိတတ္လို႔ မျဖစ္ဘူး” ဆိုၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသျဖစ္ၿပီး၊ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို တားလို႔ရေအာင္၊ သမီးကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့၊ သမီးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က ပါတာေပါ့။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက စည္းေဝးပြဲတစ္ခု သြားတက္ေတာ့၊ သမီးကလည္း လိုက္သြားၿပီး ျပႆနာရွာလိုက္တယ္။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္ကဆင္းေတာ့မွ သိတာ။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း သမီးကို၊ “ဒီေန႔ သမီး လုပ္တာ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဆက္လုပ္။ အေဖ အလုပ္သြားေနတုန္းမွာ နင့္အေမကို ေစာင့္ၾကည့္ထား။ သခင္ေယရႈေနာက္ကို သူ ျပန္လိုက္လာေအာင္ အေဖတို႔ တစ္နည္းနည္းေတာ့ ရွာရမယ္” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သုံးေလးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့၊ သမီးကလည္း ေက်ာင္းျပန္တက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ စည္းေဝးပြဲေတြ ထပ္သြားမွာကို စိုးရိမ္ရေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္သား ဆယ္ႏွစ္ေလးကို ေခ်ာ့ၿပီးခိုင္းတယ္။ သူ ေက်ာင္းကေန ျပန္ေရာက္ရင္၊ သူ႔အေမ စည္းေဝးပြဲေတြကို သြားတက္လားဆိုတာ ၾကည့္ေနဖို႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ေန႔တိုင္း အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုရင္၊ သူ႔အေမ ဘယ္ေတြ သြားတယ္ဆိုတာ သူက ျပန္ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက အလုပ္ကိုပဲ သြားေနတယ္လို႔ ၾကားရေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း စိတ္ေအးလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထူးျခားေနတာတစ္ခု ရွိတယ္။ သူက မာေဂ်ာင္ မကစားေတာ့ဘူး။ အဲဒီအစား အိမ္သန႔္ရွင္းေရး လုပ္တယ္။ ၿခံထဲက အလုပ္ေတြကိုေတာင္ လုပ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဇေဝဇဝါျဖစ္တာေပါ့။ သူက အိမ္အလုပ္ဆို ပစ္ထားၿပီး၊ အၿမဲတမ္း မာေဂ်ာင္ပဲ ကစားေနတတ္တာ။ သူ႔ကို မကစားပါနဲ႔လို႔ တားမရခဲ့ဘူး။ သူ႔ဘာသာ သခင့္ဆီ ဝန္ခံၿပီး ဆုေတာင္းတာေတြ ရွိေပမဲ့၊ လုံးဝ ေျပာင္းလဲခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆို သူ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲသြားတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မသိခဲ့ဘူး။

တစ္ည ကြၽန္ေတာ္ ႏိုးလာေတာ့၊ လိုက္ကာမွာ မီးေရာင္ေလးလင္းေနတာ ေတြ႕တယ္။ အဲဒီအလင္းေရာင္က ဘယ္က လာသလဲဆိုတာ ေတြးမရဘူး။ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ေစာင္ေအာက္ကေန လင္းေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း “သူ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနလဲ” ေပါ့။ ဒါနဲ႔ ခုတင္ေပၚကေန အသံမထြက္ေအာင္ ဆင္းၿပီး၊ သူ႔ဘက္ကို တိတ္တိတ္ေလး သြားတယ္။ ေစာင္ၿခဳံေအာက္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ သူက ဓာတ္မီးေလးနဲ႔ စာအုပ္ဖတ္ေနတာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္၊ “သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေနတုန္းပဲလား။ အဲဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ေနတုန္းပဲ။ သူ ဒီလို ဖတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ အဲဒီထဲမွာ ဘာေတြပါလို႔လဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ကန႔္ကြက္တာေတာင္၊ သူက ဘာျဖစ္လို႔ ဆက္ၿပီး ခိုင္ခိုင္မာမာ ယုံၾကည္ေနတာလဲ” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ သူ အိမ္ကို ပစ္ထားၿပီး၊ မာေဂ်ာင္ ကစားရတာကိုပဲ ႀကိဳက္ခဲ့တာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ “ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ။ အဲဒီစာအုပ္ကပဲ သူ႔ကို ေျပာင္းလဲေပးလိုက္တာလား” ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတယ္၊ “ဟုတ္ၿပီ၊ အဲဒီထဲမွာ ဘာေတြေရးထားလဲဆိုတာ ငါ သိေအာင္လုပ္ရမယ္” ေပါ့။ တစ္ရက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက မနက္စာစားၿပီး အျပင္ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အဲဒီစာအုပ္အေၾကာင္း ေခါင္းထဲ ျပန္ေပၚလာေရာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ရွိသမွ် ဗီ႐ိုေတြ၊ အံဆြဲေတြထဲ လိုက္ရွာတယ္။ ေနရာအႏွံ႔လိုက္ရွာလည္း ရွာလို႔မေတြ႕ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူက အဝတ္အစားေတြၾကားထဲ ဝွက္ထားတာျဖစ္မယ္လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္း အဲဒီမွာ ေတြ႕တာပဲ။ စာအုပ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ကတ္ထူဖုံးနဲ႔၊ ခပ္ထူထူစာအုပ္ေပါ့။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏။ ဖြင့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ အဲဒီထဲက အခန္းတစ္ခန္းကို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားသြားတယ္။ “လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္” ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အစအဆုံး အကုန္ဖတ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ စာပိုဒ္တစ္ခုေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္။ “လူမ်ိဳးအားလုံး၊ ႏိုင္ငံအားလုံးႏွင့္ စက္မႈလုပ္ငန္း အားလုံး၏ လူမ်ားကို ဘုရားသခင္၏ အသံအား နားေထာင္ရန္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ရႈစားရန္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကံၾကမၼာကို အာ႐ုံစိုက္ရန္၊ ဘုရားသခင္ကို အသန႔္ရွင္းဆုံး၊ ဂုဏ္အသေရ အရွိဆုံး၊ အျမင့္မားဆုံးႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္ တစ္ခုတည္းေသာ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ ျဖစ္ေစဖို႔ႏွင့္ အာျဗဟံ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ားက ေယေဟာဝါ၏ ကတိေတာ္မ်ားေအာက္၌ အသက္ရွင္ခဲ့ၾကသကဲ့သို႔ပင္၊ ၿပီးလွ်င္ ပထမဦးစြာ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ အာဒံႏွင့္ဧဝတို႔က ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ အသက္ရွင္ ခဲ့သကဲ့သို႔ပင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးအား ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေအာက္၌ အသက္ရွင္ခြင့္ေပးရန္ ငါ တိုက္တြန္း၏။ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ ႀကီးမားေသာ လႈိင္းလုံးတစ္ခုကဲ့သို႔ ေရွ႕သို႔ တစ္ဟုန္ထိုးတက္ေလသည္။ မည္သူကမွ် သူ႔ကို မထိန္းႏိုင္သကဲ့သို႔ မည္သူကမွ် သူ၏ ခ်ီတက္ျခင္းကို မရပ္တန႔္ေစႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေသခ်ာစြာ နားေထာင္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြကာ ဆာငတ္ေသာသူတို႔သာ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားေနာက္လိုက္ႏိုင္ၿပီး၊ သူ၏ကတိကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္သူမ်ားသည္ ျပင္းထန္ေသာ ေဘးဒုကၡႏွင့္ အလြန္ ထိုက္တန္သည့္ အျပစ္ေပးျခင္းကို ခံရၾကလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။” ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္၊ “ဒီစကားေတြက ေတာ္ေတာ္ ဩဇာရွိလြန္းတယ္။ ဘယ္လူသားမွ ဒါေတြကို ေျပာဆိုႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေတြက သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ေျပာစကားေတြမ်ားလား။ ငါ့မိန္းမ ေျပာတာေတာ့၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲ၊ သူ႔ကို ယုံၾကည္တာက သိုးသငယ္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္တာပဲ။ အဲဒါ အမွန္ဆိုရင္ေတာ့၊ သူ႔ကို ပိတ္ပင္ေနတာက ဘုရားကို ခုခံေနသလို ျဖစ္သြားမွာေပါ့။ အဲဒါဆို ငါက ဖာရိရွဲေတြလို ျဖစ္မသြားဘူးလား ေပါ့။ ဖာရိရွဲေတြက ပညတ္ကို ဖက္တြယ္ၿပီး၊ သခင္ေယရႈကို လက္မခံခဲ့ဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္ကို ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ ရႈတ္ခ်တဲ့အျပင္၊ ေနာက္ဆုံး သူ႔ကို ကားတိုင္တင္တဲ့ကိစၥမွာပါ ပါကုန္ေတာ့၊ ဘုရားက သူတို႔အားလုံးကို က်ိန္ဆိုျခင္းျပဳခဲ့တယ္” ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က တကယ္ပဲ သခင္ ျပန္လာျခင္း ျဖစ္တယ္ဆိုရင္၊ ငါက ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္သစ္ကို ဆန႔္က်င္မိေနေတာ့ အျပစ္က်ဴးလြန္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။ အက်ိဳးဆက္ေတြက မေတြးဝံ့စရာပဲ” ေပါ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာ ေျပာထားတာကို သတိရသြားတယ္၊ “ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေသခ်ာစြာ နားေထာင္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြကာ ဆာငတ္ေသာသူတို႔သာ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားေနာက္လိုက္ႏိုင္ၿပီး၊ သူ၏ကတိကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။” စဥ္းလည္း စဥ္းစားတယ္၊ “ငါေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕အမႈေတာ္ကို ရမ္းသန္းၿပီး ေဝဖန္ေနလို႔မျဖစ္ဘူး။ ငါ ဒီစာအုပ္ကို ေသခ်ာဖတ္ၿပီး စူးစမ္းသင့္တယ္” ေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး၊ အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ မရွိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ ကို ဖတ္ေတာ့တာပဲ။ တစ္ခါေတာ့ သူ႔အလုပ္မွာ အခ်ိန္ပိုဆင္းရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္အလုပ္ကို ေစာေစာသိမ္းၿပီး၊ အိမ္ကို စက္ဘီးနဲ႔ အျမန္ျပန္တာ။ ဒါမွ စာအုပ္ ဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္ပိုရမယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဒီက်မ္းပိုဒ္ကို ျမင္မိတယ္၊ “အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္ျဖစ္ေသာ ငါ၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္ တစ္ရပ္လုံးတြင္ အဆင့္သုံးဆင့္၊ သို႔မဟုတ္ ေခတ္သုံးေခတ္ ပါဝင္သည္၊ အစအဦး၏ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၊ (ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းေခတ္လည္းျဖစ္ေသာ) ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္တို႔ျဖစ္ေလသည္။ ဤေခတ္သုံးေခတ္တို႔မွ ငါ၏အမႈသည္ ေခတ္တစ္ခုစီ၏ သဘာဝႏွင့္အညီ အေၾကာင္းအရာကြဲျပား၏၊ သို႔ရာတြင္ အဆင့္တစ္ခုစီတိုင္း၌ ဤအမႈသည္ လူသား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိသည္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ပို၍အတိအက်ဆိုေသာ္ စာတန္ႏွင့္ ငါဆင္ႏႊဲသည့္ စစ္ပြဲတြင္ သူအသုံးျပဳသည့္ လွည့္ကြက္မ်ားႏွင့္အညီ ဤအမႈကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ငါ့အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ စာတန္ကို အႏိုင္ယူရန္၊ ငါ၏ဉာဏ္ပညာႏွင့္ အနႏၲတန္ခိုးကို ထင္ရွားေစရန္ႏွင့္ စာတန္၏ လွည့္ကြက္မ်ား အားလုံးကို ေဖာ္ထုတ္ျပရန္ျဖစ္ၿပီး၊ ဤနည္းအားျဖင့္ စာတန္၏အုပ္စိုးမႈ ေအာက္တြင္ ေနထိုင္ၾကသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးကို ကယ္တင္ရန္ျဖစ္သည္။” “ယေန႔ကာလ၏ အမႈသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏အမႈကို ေရွ႕သို႔တြန္းပို႔ေပးသည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္တစ္ရပ္လုံးေအာက္၌ျပဳေသာ အမႈသည္ ေရွ႕သို႔တိုးလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္သည္ အဆုံးသတ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏အမႈ၌ တိုးတက္မႈရွိသည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္သည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ႏွင့္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္တို႔အေပၚတြင္ အေျခခံ၍ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဘယ့္ေၾကာင့္ ငါသည္ ထပ္တလဲလဲ ေျပာသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယေန႔၏အမႈသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အမႈ၏အဆက္ျဖစ္ၿပီး ပညတ္ေတာ္ေခတ္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အမႈအေပၚ တိုးတက္လာမႈလည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုအဆင့္သုံးခုမွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု တင္းက်ပ္စြာ ဆက္ႏႊယ္လ်က္ရွိေနၿပီး ကြင္းဆက္တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု နီးကပ္စြာ ခ်ိတ္ဆက္ေနသည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္သည္ ေယရႈလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈအေပၚတြင္ အေျခခံထားသည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ ငါေျပာသနည္း။ အကယ္၍သာ ဤအဆင့္သည္ ေယရႈလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈအေပၚတြင္ အေျခမခံထားလွ်င္ ဤအဆင့္တြင္ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ကားစင္တင္သတ္ျခင္း တစ္ခု ျဖစ္ပ်က္ရန္ လိုလိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ ၿပီးခဲ့ေသာအဆင့္၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကိုလည္း ေနာက္ထပ္ျပန္၍ လုပ္ေဆာင္ရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အဓိပၸာယ္ရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမႈသည္ လုံးဝၿပီးဆုံးသြားျခင္း မဟုတ္ဘဲ ေခတ္သည္ ေရွ႕သို႔တိုးလာျခင္းျဖစ္ၿပီး အမႈ၏အဆင့္အတန္းသည္ ယခင္ကထက္ သာ၍ျမင့္မားလာျခင္း ျဖစ္သည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္သည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၏ အုတ္ျမစ္ေပၚတြင္ႏွင့္ ေယရႈအမႈ၏ ေက်ာက္ေပၚတြင္ တည္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္၏အမႈကို တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခုအဆင့္သည္ အသစ္ေသာ အစျပဳျခင္းမဟုတ္ေပ။ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္စလုံး ေပါင္းစည္းျခင္းကိုသာလွ်င္ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္ဟု မွတ္ယူႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏) ဒါကို ဖတ္မိေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ ေျပာတာေတြ အမွန္ျဖစ္ႏိုင္လားဆိုၿပီး ေတြးၾကည့္တယ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕အမႈေတာ္က သခင္ေယရႈရဲ႕အမႈေတာ္ကို အေျခခံထားၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာလား။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ရဲ႕အမႈေတာ္ကို တကယ္ပဲ ေရွ႕ဆက္ေစခဲ့တာလား။ ဒီစာအုပ္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ သိခ်င္စိတ္ေတြ၊ အာသီသေတြ ျပင္းျပလာတယ္။ အခ်ိန္ရတိုင္း စာအုပ္ကို ခိုးခိုးၿပီး ဖတ္တယ္။

တစ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္လိုက္မိတဲ့က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို အခု မွ်ေဝေပးခ်င္ပါတယ္။ “ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္းတြင္ ေယရႈ ဆင္းသက္ လာမည္ကိုသာ သင္သိသည္၊ သို႔ေသာ္ သူ မည္သို႔ အတိအက် ဆင္းသက္လာမည္နည္း။ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းခံရၿပီးစျဖစ္ၿပီး မေျပာင္းလဲေသးေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ စုံလင္ျခင္းသို႔ မေရာက္ေသးေသာ သင္တို႔ကဲ့သို႔ အျပစ္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ႏိုင္သေလာ။ လူေဟာင္းအတိုင္း ရွိေနဆဲျဖစ္သည့္ သင့္အတြက္၊ သင္သည္ ေယရႈအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံခဲ့ရသည္ဆိုသည္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းေၾကာင့္ သင္သည္ အျပစ္သားအျဖစ္ ယူဆမခံရသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း၊ ဤအရာက သင္သည္ အျပစ္မရွိသကဲ့သို႔ မစင္ၾကယ္ေသာသူ မဟုတ္သည္ကို သက္ေသမျပေပ။ သင္သည္ မေျပာင္းလဲေသးပါက၊ မည္ကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ရွိႏိုင္မည္နည္း။ အတြင္း၌ သင္သည္ မစင္ၾကယ္ျခင္း၊ အတၱႏွင့္ ဆိုး႐ြားယုတ္မာျခင္းတို႔ျဖင့္ ပတ္ခ်ာဝိုင္းေနသည့္တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ေယရႈႏွင့္အတူ ဆင္းသက္လိုေနဆဲျဖစ္သည္၊ သင္ထိုမွ် ကံေကာင္းသေလာ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ အဆင့္တစ္ခု ခ်န္လွပ္မိၿပီ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ခံရ႐ုံသာ ရွိေသးေသာ္လည္း၊ မေျပာင္းလဲေသးေပ။ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ရန္မွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ေျပာင္းလဲေစျခင္းႏွင့္ သန္႔စင္ေစျခင္းအမႈကို ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရေပမည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းသာ ခံရပါက၊ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းျခင္းကို ရယူႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းျဖင့္ သင္သည္ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ စုံလင္ေစျခင္း၏ အဓိကအဆင့္ျဖစ္ေသာ လူကို စီမံခန္႔ခြဲသည့္ ဘုရားသခင္၏အမႈတြင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ကို သင္လြတ္သြားခဲ့သည့္ အတြက္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေဝမွ်ရန္ အရည္အေသြးျပည့္မီလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးစ အျပစ္သားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အေမြဥစၥာကို တိုက္႐ိုက္အေမြဆက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏) ဒါက ေတာ္ေတာ္ လက္ေတြ႕က်တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္လာတဲ့ ႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ၊ အျပစ္ဝန္ခံလိုက္ အျပစ္ျပန္လုပ္လိုက္နဲ႔ အၿမဲတမ္းျဖစ္ေနတယ္။ အျပစ္ကေန အမွန္တကယ္ မလြတ္ေျမာက္ခဲ့ဘူး။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ရပါ့မလားဆိုတာ မေသခ်ာခဲ့ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္၊ “ဒီမွာေျပာထားတာေတြက အမွန္ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ငါ့ယုံၾကည္ျခင္းမွာ အဆင့္တစ္ခု ေပ်ာက္ေနၿပီး သခင့္အမႈေတာ္ကို လက္ခံ႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” ေပါ့။ အဲဒီစာအုပ္ကို ဖတ္မိေလေလ၊ အဲဒီမွာ သမၼာတရား ပါတယ္လို႔ ခံစားမိေလေလပဲ။ ဒါေတြက ဖန္တီးယူလို႔ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒါေတြက တကယ္ပဲ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဆီကလား။ အဲဒီအေတြးက ကြၽန္ေတာ့္ကို လႈံ႕ေဆာ္လိုက္တယ္။ စာအုပ္ကိုလည္း ပိုၿပီးေတာ့ ဖတ္မိတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ထပ္ၿပီး မဆန႔္က်င္ေတာ့တာကို ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက သတိထားမိသြားေရာ။ သူကလည္း ေနာက္ကြယ္မွာ ခိုးမဖတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္ခါတေလဆို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားေအာင္၊ အသံက်ယ္က်ယ္ ထုတ္ဖတ္တယ္။ တစ္ရက္ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့၊ သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဝင္လာတာျမင္ေတာ့၊ သူက ဝမ္းသာအားရနဲ႔၊ “လီက်ဳံး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လာဖတ္ၾကည့္စမ္းပါ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ ဆိုတာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားရဲ႕မိန႔္ႁမြက္ခ်က္ေတြပဲ။ ဟိုအရင္ ကြၽန္မတို႔ လုံးဝ နားမလည္ခဲ့တဲ့ သမၼာတရားေတြအားလုံးကို ထုတ္ေဖာ္ျပထားတာ။ ကြၽန္မ ရွင့္ကို နည္းနည္း ဖတ္ျပမယ္” ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲကေတာ့၊ “ငါလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ေနတာ နင့္ေလာက္ေတာ့ ရွိေနၿပီ” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွမကန႔္ကြက္ေတာ့၊ သူလည္း စာအုပ္ေကာက္ကိုင္ၿပီး၊ စဖတ္ေတာ့တာပဲ။ “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” “တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤအမႈအားျဖင့္၊ လူသည္ သူကိုယ္တိုင္အတြင္းရွိ ညစ္ညဴးၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အႏွစ္သာရကို အျပည့္အဝ သိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လုံးဝ ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သန႔္ရွင္းလာလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာရန္ ထိုက္တန္ႏိုင္ေပသည္။ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအားလုံးသည္ လူသားက သန႔္ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ ေျပာင္းလဲေစျခင္း ခံရႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွတစ္ဆင့္အျပင္၊ စစ္ေဆးျခင္းမွတစ္ဆင့္လည္း လူသားသည္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖယ္ရွားသန႔္စင္ႏိုင္ၿပီး ျဖဴစင္ေစျခင္း ခံရႏိုင္ေပသည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္ကို ကယ္တင္ျခင္း၏အမႈဟု ယူဆျခင္းထက္၊ ယင္းသည္ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ေစျခင္း၏ အမႈဟု ေျပာရန္မွာ ပိုမို ဆီေလ်ာ္ေပမည္။” “ေယေဟာဝါ၏ အမႈမွသည္ ေယရႈ၏အမႈထိတိုင္၊ ၿပီးလွ်င္ ေယရႈ၏အမႈမွသည္ ဤလတ္တေလာ အဆင့္ထိ၊ ဤအဆင့္သုံးဆင့္သည္ ဘုရားသခင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစမွအဆုံး တစ္ခုလုံးကို အလ်ဥ္မျပတ္ အက်ဳံးဝင္ၿပီး၊ ယင္းတို႔အားလုံးသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ပါးတည္း၏ လုပ္ေဆာင္မႈ ျဖစ္သည္။ ကမာၻႀကီး၏ ဖန္ဆင္းျခင္းကတည္းက၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စီမံခန္႔ခြဲလ်က္ အၿမဲ အမႈျပဳေနသည္။ သူသည္ အစႏွင့္ အဆုံးျဖစ္သည္၊ သူသည္ အဦးဆုံးေသာသူႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေသာသူ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ ေခတ္တစ္ခုကို အစျပဳသူျဖစ္ၿပီး၊ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္သူ ျဖစ္သည္။ မတူညီသည့္ ေခတ္မ်ားႏွင့္ မတူညီသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္သည္ သိသိသာသာ ဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ပါးတည္း၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္ေပသည္။ ဤအဆင့္သုံးဆင့္ကို ခြဲျခားသူ အေပါင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ရာတြင္ ရပ္တည္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ ပထမအဆင့္မွ ယေန႔တိုင္ အမႈမ်ား အားလုံးသည္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္၏အမႈ၊ တစ္ပါးတည္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္သည္ကို သင္ နားလည္အပ္ေပသည္။ ဤအရာႏွင့္ သက္ဆိုင္၍ သံသယ မရွိႏိုင္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏) ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ ရွင္းျပခိုင္းတယ္။ သူ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို မိတ္သဟာယျပဳပါတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းဆိုတာ သခင္ေယရႈကို ယုံၾကည္ျခင္းပဲ။ တကယ္ေတာ့ ေယေဟာဝါ၊ သခင္ေယရႈနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆိုတာ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားပဲ။ ဘုရားသခင္က မတူညီတဲ့ေခတ္ေတြမွာ မတူညီတဲ့အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္တယ္ ေပါ့။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္က အေစာပိုင္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကမာၻေျမေပၚက သူတို႔ဘဝေတြအတြက္ လမ္းျပေပးဖို႔ ပညတ္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ လူေတြက အျပစ္ဆိုတာ ဘာလဲ၊ ဘုရားကို ဘယ္လိုခ်ီးမြမ္းမလဲဆိုတာ သိသြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပညတ္ေတာ္ေခတ္အကုန္မွာ၊ ဘယ္သူကမွ ပညတ္ကို မလိုက္နာေတာ့ဘူး။ အျပစ္က်ဴးလြန္တာေတြ ပိုမ်ားလာေတာ့၊ လူေတြအားလုံး အေသသတ္ျခင္း ခံရမယ့္ကိန္း ဆိုက္လာတာေပါ့။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ ေရာက္မွ၊ ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္ခဲ့တယ္။ သနားက႐ုဏာနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့ သူ႔စိတ္သေဘာထားကို ျပခဲ့တယ္။ လူေတြအေပၚ ေက်းဇူးေတာ္ ႀကဲခ်ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး အျပစ္ေျဖရာယဇ္အေနနဲ႔ ကားတိုင္မွာ သံမႈိစြဲခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ အျပစ္လုပ္မိၿပီဆိုရင္၊ ဝန္ခံေနာင္တရဖို႔ပဲ လိုတယ္။ ဘုရားက အျပစ္ေျဖေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ေယရႈက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အျပစ္ေတြကိုပဲ ေ႐ြးႏုတ္ေပးခဲ့တာ။ အျပစ္လုပ္တတ္တဲ့ သဘာဝက ေျဖရွင္းမခံရေသးဘူး။ အၿမဲတမ္း လိမ္ညာေျပာၿပီး အျပစ္မက်ဴးလြန္ဘဲ မေနႏိုင္ၾကေသးဘူး။ ကြၽန္မတို႔က မာနေထာင္လႊားတယ္၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ေလာဘႀကီးတယ္။ ႂကြားဝါရတာကို သေဘာက်တယ္။ ေပးဆပ္တာေတြ ဆင္းရဲဒုကၡခံတာေတြ ရွိၾကတဲ့ ယုံၾကည္သူေတြေတာင္မွ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ရဖို႔အတြက္ လုပ္ၾကတာ။ ဆင္းရဲဒုကၡ ႀကီးႀကီးမားမားေတြျဖစ္ျဖစ္၊ တကယ့္ကပ္ေဘးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ႀကဳံၿပီဆိုရင္၊ ကြၽန္မတို႔က သခင့္ကို အျပစ္တင္လိုက္တာပဲ။ ကိုယ္ေတာ့္ကို သစၥာေတာင္ ေဖာက္ၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္က ကိုယ့္အယူအဆေတြနဲ႔ ကြဲလြဲၿပီဆိုရင္၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ၾကတယ္။ ဆန႔္က်င္တာေတာင္ ရွိတယ္။ ဘုရားသခင္က သန႔္ရွင္းပါတယ္၊ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္မတို႔လို အျပစ္လုပ္တတ္ေသးတဲ့၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တတ္ေသးတဲ့ လူေတြက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံကို ဘယ္လိုလုပ္ ဝင္ႏိုင္မွာလဲ ဆိုၿပီး ရွင္းျပတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သူ ျပန္လာၿပီး၊ တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျပဳမယ္လို႔ သခင္ေယရႈက ကတိေပးခဲ့တာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြလာၿပီ။ သခင္ေယရႈရဲ႕အမႈေတာ္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကေန အစျပဳတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ လြဲမွားတဲ့သဘာဝနဲ႔ ယိုယြင္းမႈေတြကို သန႔္စင္ေပးဖို႔ လာခဲ့တာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ေတြ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ခံရၿပီးေတာ့၊ အျပစ္ကေန လြတ္ေျမာက္လိမ့္မယ္။ ဒါက သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို ျပည့္စုံေစတာပါ၊ ‘သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) ‘ငါ့ကိုပယ္၍ငါ့စကားကို နာမခံေသာသူအားအျပစ္စီရင္ေသာသူရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကား ပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအားအျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၈) ဘုရားက မတူညီတဲ့ေခတ္ေတြမွာ မတူညီတဲ့အမႈေတာ္ကို မတူတဲ့နာမေတာ္ေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုေပမဲ့၊ အဲဒါေတြအားလုံးကို တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္က လုပ္ေဆာင္တာပါ။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ဆိုတာေတြက တစ္ခုထက္ တစ္ခု ပိုၿပီးေလးနက္လာတဲ့ သူ႔အမႈေတာ္ရဲ႕ အဆင့္သုံးဆင့္ပဲ။ အဆင့္တိုင္းက ေရွ႕ကအဆင့္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ဆက္ၿပီးလုပ္ေဆာင္တာ။ အဆင့္အားလုံးက အခိုင္အမာ ဆက္စပ္ေနတယ္။ အဆင့္သုံးခုေပါင္းလိုက္မွ လူသားကို ကယ္တင္ႏိုင္တာ။ ဒါေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္တာက သခင္ေယရႈကို သစၥာေဖာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္ေနတာ၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုေနတာပါ” တဲ့။

သူ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗီဒီယိုတစ္ခု ၾကည့္ၾကတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ငါ့ကို တစ္ခ်ိန္က ေယေဟာဝါဟု သိရွိခဲ့ၾကသည္။ ငါ့ကို ေမရွိယဟုလည္း ေခၚခဲ့ၾကၿပီး၊ လူတို႔က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ႐ိုေသၾကည္ညိဳမႈျဖင့္ ငါ့ကို ကယ္တင္ရွင္ေယရႈဟု တစ္ခ်ိန္က ေခၚခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔တြင္ ငါသည္ လူအမ်ားက အတိတ္ကာလမ်ားတြင္ သိခဲ့ၾကသည့္ ေယေဟာဝါ သို႔မဟုတ္ ေယရႈ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ငါသည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ျပန္ႂကြလာၿပီး ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၊ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္မည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။ ငါသည္ ေျမႀကီးစြန္းမွ ထေျမာက္ေတာ္မူေသာ၊ ငါ၏အလုံးစုံေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ျပည့္ဝသကဲ့သို႔၊ ၾသဇာအာဏာ၊ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္ဝေနေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ငါႏွင့္ မည္သည့္အခါမွ် မဆက္ဆံဖူးေပ၊ ငါ့ကို မည္သည့္အခါမွ် မသိကြၽမ္းဖူးၾကသကဲ့သို႔၊ ငါ၏စိတ္သေဘာထားကို အၿမဲတေစ မသိနားမလည္ ျဖစ္ၾကသည္။ ကမာၻေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းျခင္းမွသည္ ယေန႔ထိတိုင္၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ငါ့အား မျမင္ဖူးေလၿပီ။ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ လူသားထံ ေပၚထြန္းေသာ္လည္း၊ လူသားအလယ္ ကြယ္ဝွက္သည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ ေနမင္းႏွင့္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးလွ်ံကဲ့သို႔၊ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္ကာ ၾသဇာအာဏာျဖင့္ ျပည့္လွ်မ္းလ်က္၊ လူသားအလယ္ အမွန္တကယ္ႏွင့္ စစ္မွန္စြာ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္း မခံရမည့္ လူ သို႔မဟုတ္ အမႈအရာ တစ္ခုမွ် မရွိသကဲ့သို႔၊ မီးလွ်ံ၏ ေလာင္ကြၽမ္းျခင္းမွတစ္ဆင့္ သန္႔စင္ျခင္း မခံရမည့္ လူ သို႔မဟုတ္ အမႈအရာ တစ္ခုမွ် မရွိေပ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးသည္ ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းခ်ီးေပးခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေၾကာင့္လည္း တစ္စစီ ေၾကမြပ်က္စီး သြားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အတြင္းရွိ လူအားလုံးက ငါသည္ ျပန္ႂကြလာသည့္ ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို သိမ္းပိုက္ေသာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကေပမည္။ ၿပီးလွ်င္ ငါသည္ တစ္ခ်ိန္က လူသားအတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးသည့္ ေနမင္း၏ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားလည္း ျဖစ္လာသည့္အျပင္၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ ေနမင္းလည္း ျဖစ္လာသည္ကို အားလုံး ေတြ႕ျမင္ရလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ ငါ၏အမႈ ျဖစ္သည္။ လူအားလုံးက ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဘုရားသခင္၊ ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ ေနမင္းႏွင့္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးလွ်ံျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာႏွင့္ အားလုံးက တစ္ပါးတည္း စစ္မွန္ေသာ ဘုရားသခင္ ငါ့ကို ကိုးကြယ္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ ငါ၏စစ္မွန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၾကရန္အလို႔ငွာ ဤအမည္နာမကို ငါယူၿပီး ဤစိတ္သေဘာထားကို ငါပိုင္ဆိုင္ေပသည္- ငါသည္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္သာမက၊ ေ႐ြးႏုတ္ရွင္သာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေပ။ ငါသည္ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ပင္လယ္ျပင္ တစ္ေလွ်ာက္လုံးရွိ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါအားလုံး၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏) ဒါကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးက ၾကည္လင္သြားတယ္။ ေယေဟာဝါ၊ သခင္ေယရႈနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆိုတာ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္က မတူညီတဲ့ေခတ္ေတြမွာ မတူညီတဲ့အမႈကို ျပဳထားတာျဖစ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ ျမင္သြားတယ္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ ေယေဟာဝါဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္က ပညတ္ကို ထုတ္ျပန္ဖို႔၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈရဲ႕ အမႈေတာ္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔၊ အခု ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္က လူသားကို သမၼာတရားနဲ႔ တရားစီရင္ၿပီး သန႔္စင္ေပးဖို႔ပဲ။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လူသားရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ၊ ဒီအဆင့္သုံးဆင့္နဲ႔ ကယ္တင္မွာပါ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္တယ္၊ သူ႔ကို လက္ခံတာက သိုးသငယ္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္တာပဲဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေသခ်ာသြားတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း တကယ္ကို ထက္ထက္သန္သန္နဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ေျပာလိုက္တယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို မင္း ယုံၾကည္တာက သခင္ေယရႈကို သစၥာေဖာက္တာ မဟုတ္မွန္း ငါ နားလည္ပါၿပီ ေပါ့။ ငါလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ေနတာ ၾကာပါၿပီ” ေပါ့။

သူ အံ့ဩသြားတယ္ဗ်။ ၿပီးေတာ့၊ “ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ဖတ္ေနတာလဲ။ ကြၽန္မ လုံးဝ မသိပါလား” ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ခ်က္ခ်င္း ျပန္မေျဖႏိုင္ဘူး။ ရွက္ရွက္နဲ႔ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ေျပာလိုက္ရတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ေနာက္ကို မင္း စၿပီး လိုက္ေလွ်ာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ငါက မင္းကို ပိတ္ပင္႐ုံမကဘူး၊ ကေလးေတြကိုပါ ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းခဲ့တာ။ ငါ အခုေတာ့ အဲဒါကို တကယ္ ေနာင္တရတယ္။ အဲဒီလုပ္ရပ္က ဘုရားကို ခုခံတာ၊ သူ႔ကို ဆန႔္က်င္ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက သနားက႐ုဏာနဲ႔ျပည့္စုံပါတယ္။ ငါ့ကို သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြဆီ လမ္းျပခဲ့တာပါ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆိုတာ သခင္ ျပန္လာျခင္းျဖစ္တယ္၊ သူက ငါတို႔ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့သူ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ၊ ငါ အခု ေသခ်ာပါၿပီ။ ငါလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို တရားဝင္ လက္ခံပါၿပီ” ေပါ့။ အဲဒီညေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။ ဆုေတာင္းေနရင္းနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕နာမေတာ္ကို ေခၚေနမိတယ္၊ “ကြၽန္ေတာ့္ကို ေ႐ြးေကာက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဘုရားသခင္။ ကိုယ္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္ပါၿပီး၊ သိုးသငယ္ရဲ႕စားေသာက္ပြဲကို တက္ခြင့္ျပဳတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”