ခ်န္ႏို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၂၀ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ရက္တစ္ရက္တြင္၊ ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႕၏ အစည္းအေဝးပြဲကို ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ အစည္းအေဝးၿပီးဆုံးေသာအခါ သူက ကြၽန္မတို႔၏ တည္းျဖတ္ျခင္းအလုပ္ကို ဦးေဆာင္မည့္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အား ကြၽန္မတို႔ကို ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေစခ်င္သည္ဟူ၍ ေျပာသည္။ ကြၽန္မ အံ့ၾသသြားရသည္မွာ ကြၽန္မက မဲအမ်ားဆုံး ရေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ လုံးဝ အံ့အားသင့္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံခဲ့ရသည္ေပါ့။ ကြၽန္မတြင္ အသက္ဝင္ေရာက္မႈက မရွိသေလာက္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား နည္းပါးသည္။ အဖြဲ႕ကို ေခါင္းေဆာင္သည့္တာဝန္အား ကြၽန္မ တကယ္ပဲ တာဝန္ယူႏိုင္ပါ့မလား။ ကြၽန္မတို႔၏ အလုပ္တြင္ ျပႆနာမ်ား ေပၚလာလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္က တာဝန္ယူဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္မွာ သဘာဝပင္ မဟုတ္ပါလား။ ကြၽန္မက မေျဖရွင္းႏိုင္ဘဲ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ကြၽန္မတို႔၏ အလုပ္ကို ထိခိုက္လွ်င္ မည္သို႔ျပဳလုပ္ရမည္နည္း။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ကြၽန္မ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည့္ ယခင္က အေတြ႕အႀကဳံတစ္ခုကို ေတြးမိသည္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိဘဲ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္သာ ကာကြယ္မိခဲ့သည္။ လူမ်ားက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစၿပီး ေႏွာင့္ေႏွးေစသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ေသာအခါတြင္၊ ၎တို႔ စိတ္ဆိုးမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္း တားျမစ္ျခင္း မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ အသင္းေတာ္၏ အလုပ္သည္ အားေလ်ာ့သြားၿပီး ကြၽန္မက ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရသည္။ ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ မထမ္းေဆာင္ဘဲ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္ႏွင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ေႏွာင့္ေႏွးေစခဲ့လွ်င္၊ မေကာင္းမႈလုပ္သည့္ သေဘာသက္ေရာက္သြားလိမ့္မည္ဟု ကြၽန္မ ခံစားရသည္။ ကြၽန္မ စိုးရိမ္ရမည္မွာ ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းတစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ ကြၽန္မ ဖယ္ရွားခံရႏိုင္ေခ်ပင္ရွိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္မည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ရဖို႔ လိုလားေနျခင္းမရွိသကဲ့သို႔၊ ကြၽန္မ လက္မခံႏိုင္ဟု ခံစားမိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မသည္ အသက္ဝင္ေရာက္မႈ လုံလုံေလာက္ေလာက္မရွိသကဲ့သို႔ အျခားသူတို႔၏ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းမရွိေသာေၾကာင့္၊ ဤရာထူးအတြက္ ကြၽန္မက ေကာင္းစြာ သင့္ေလ်ာ္ေသာသူမဟုတ္ပါဟူ၍ ေခါင္းေဆာင္အား ေျပာခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ဆင္ေျခေပါင္းစုံ ထုတ္ျပခဲ့သည္။ သူက ကြၽန္မ ထိုတာဝန္ကို လက္ခံၿပီး က်ိဳးႏြံနာခံသင့္သည္ဟု ေျပာေသာ္လည္း၊ ထိုအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽန္မ စိတ္ကိုမေအးႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မစိတ္က လႈပ္ရွားေနခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ဤဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ စဥ္းစားမိခဲ့သည္။ “သင္သည္ က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး တက္ႂကြစြာ ပူးေပါင္းသင့္သည္။ ဤအရာမွာ သင္၏တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားျဖစ္သည္။ ေရွ႕ေလွ်ာက္လမ္း မည္သို႔ ရွိပါေစ၊ သင္၌ နာခံသည့္ စိတ္ႏွလုံး ရွိသင့္သည္။ တြန႔္ဆုတ္ျခင္း၊ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၊ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း၊ သံသယ၊ ဤအရာမ်ားထဲမွ တစ္ခုမွ်သည္ သင္၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ အသုံးျပဳသင့္သည့္ သေဘာထား မဟုတ္ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ျပည့္မီေသာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မႈဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။”) ဤအရာကို ကြၽန္မ ေတြးဆသည္ႏွင့္အမွ်၊ စိတ္ၿငိမ္သက္မႈကို စတင္ခံစားလာရၿပီး ကြၽန္မေရွ႕တြင္ ေရာက္လာေသာ ဤတာဝန္သည္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားထံမွ လာျခင္းျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ ဦးေဆာင္မႈကို မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခံယူေစၿပီး က်ိဳးႏြံနာခံရမည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္၊ ကြၽန္မ၏တာဝန္၌ ျပႆနာေပါင္းစုံႏွင့္ အခက္အခဲမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ အေျခအေနတြင္ ကြၽန္မ ေရာက္ခဲ့ရၿပီး အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႕၏ အလုပ္တြင္ တိုးတက္မႈမရွိသည္ကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ၏ စိုးရိမ္မႈမ်ားက ေပၚလာျပန္သည္။ ကြၽန္မတို႔၏ လုပ္ကိုင္မႈက မတိုးတက္ခဲ့ပါလွ်င္၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္၍ ရကိုရႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဤသို႔ေတြးမိျခင္းကို ကြၽန္မစိတ္ကို လုံးဝ ကေသာင္းကနင္း ျဖစ္သြားေစခဲ့သည္။ တစ္ညေနတြင္ ကြၽန္မသည္ ကြၽန္မႏွင့္ အနီးကပ္ဆုံး အလုပ္လုပ္ေနေသာ ညီမတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ကြၽန္မတို႔အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စကားေျပာၾကေသာအခါတြင္၊ သမၼာတရားကို အားမထုတ္သကဲ့သို႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစရန္ မႀကိဳးပမ္းေသာေၾကာင့္၊ ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရသည့္ ယခင္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေၾကာင္းကို သူမ ေျပာျပသည့္အခါတြင္၊ ကြၽန္မ တကယ္ကို အေနအထိုင္ရ ခက္လာခဲ့သည္။ သူမက သူမ၏ အတတ္ပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္မႈမ်ားတြင္ မည္သည့္တိုးတက္မႈမွ မရွိခဲ့သကဲ့သို႔၊ မည္သည့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ အလုပ္ကိုမွ် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ကြၽန္မက အခက္အခဲ၊ ျပႆနာအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ အဖြဲ႕၏အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ေနရသည္ကို ကြၽန္မသိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုျပႆနာမ်ားကို ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး လက္ေတြ႕က်သည့္ အလုပ္အခ်ိဳ႕ကို မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ကြၽန္မလည္း ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ရမည္လား။ တာဝန္ေတြမ်ားစြာမယူရသည့္ သာမန္အဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ကြၽန္မ ျပန္ေနခ်င္ခဲ့မိသည္။ ကြၽန္မက လတ္တေလာ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္ ဤတာဝန္ကို ေလာေလာဆယ္ ထမ္းေဆာင္လိုက္မည္၊ ကြၽန္မအေနျဖင့္ စိတ္မခ်ရျဖစ္ခဲ့ပါက၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာျဖင့္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံး ေနာက္ဆုတ္သင့္သည္၊ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ထိခိုက္ေစႏိုင္သည့္ မေကာင္းမႈကို ကြၽန္မလုပ္မိမည္မဟုတ္ဘဲ ထုတ္ပယ္ျခင္းကို ခံလိုက္မည္ဟူ၍ ကြၽန္မ စဥ္းစားမိသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ခဲ့ပါက ကြၽန္မ၏ ေနာက္ဆုံးခရီးပန္းတိုင္ကို ဆုံးရႈံးရျခင္းပင္ ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ကြၽန္မအေနျဖင့္ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ႏိုင္မည္ကို၊ ျပႆနာတိုင္းအား တာဝန္ယူရမည္ကို ေၾကာက္ေနသည့္ အေျခအေနတြင္ ပိတ္မိေနသည္ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ကြၽန္မ၏ အလုပ္တြင္ အခက္အခဲတစ္ခု ႀကဳံရသည့္အခါ၊ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မ စီမံႏိုင္ျခင္းမရွိမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသည္ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတြ႕ရသည္။ နာက်င္မႈႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡခံရသည့္ ကမာၻတြင္ ကြၽန္မ အစဥ္သျဖင့္ တြန္႔ဆုတ္ေနခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ တစ္ရက္တြင္ ဤဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား က်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ရကာ အႏၲိခရစ္၏ စိတ္သေဘာထား အႏွစ္သာရကို ဖြင့္ျပၿပီး ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္အေျခအေနအေပၚ သိျမင္မႈအခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မကို ေပးခဲ့ပါသည္။ “သင္၏တာဝန္အတြက္ ႐ိုးရွင္းေသာ ျပင္ဆင္ခ်က္တစ္ခုကို ျပဳၿပီးသည့္အခါ၊ သင့္ကို ခိုင္းသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ၿပီး သင္တတ္ႏိုင္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ကာ၊ မည္သည့္အရာကို လုပ္ပါေစ၊ သင္တတ္ႏိုင္သမွ် စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ ဘုရားသခင္ ျပဳၿပီးသည့္အရာသည္ အမွားမရွိပါ။ ဤမွ် အလြန္ ႐ိုးရွင္းသည့္ သမၼာတရားပင္လွ်င္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ မရွိပါ။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားတြင္ မည္သည့္ အရာမ်ား ရွိသနည္း။ ဒြိဟ၊ သံသယ၊ မနာခံျခင္း၊ စုံစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္း...ထိုကဲ့သို႔ ႐ိုးရွင္းသည့္ အေရးကိစၥတစ္ခုျဖစ္သည့္တိုင္ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ေရးႀကီးခြင့္က်ယ္လုပ္ၿပီး မၾကာခဏ စဥ္းစားသည္မွာ ၎တို႔သည္ တစ္ေမွးမွ် မအိပ္စက္ၾကေပ။ ဤသည္မွာ ၎တို႔ ေတြးေခၚသည့္ နည္းလမ္း အဘယ့္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရသနည္း။ ႐ိုးရွင္းေသာ အမႈကိစၥတစ္ခုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အလြန္ ရႈပ္ေထြးသည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ ေတြးေတာရသနည္း။ အေၾကာင္းရင္းမွာ ရွင္းပါသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုတည္းသာ ရွိပါသည္။ ၎တို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏ ကိစၥ သို႔မဟုတ္ စီစဥ္မႈ တစ္ခုခ်င္းစီ၌၊ ထိုအရာကို ၎တို႔၏ ပန္းတိုင္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းခ်ီမဂၤလာမ်ား ရရွိဖို႔ ၎တို႔၏ဆႏၵႏွင့္လည္းေကာင္း ၿမဲၿမံစြာ ခ်ိတ္ဆက္ထားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔က ’ငါ ဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ ေျခလွမ္းတစ္ခ်က္ မွားတာနဲ႔ ေျခလွမ္းတိုင္း မွားသြားမွာ၊ ၿပီးေတာ့ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြ ရဖို႔ ငါ့ဆႏၵကိုပါ ေမ့လိုက္ရမွာ- အဲဒါကေတာ့ ငါ့ဇာတ္သိမ္းပဲ ျဖစ္မွာပဲ။ ငါ ေပါ့ဆလို႔ မရဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အိမ္ေတာ္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ၊ အႀကီးပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ဘုရားသခင္ကိုေတာင္မွ- သူတို႔ေတြအားလုံးဟာ အားကိုးလို႔ မရဘူး။ ငါကေတာ့ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ကိုမွ မယုံဘူး။ အားအကိုးရဆုံးနဲ႔ အယုံၾကည္ရဆုံးကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ။ ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ အစီအစဥ္ မဆြဲထားဘူးဆိုရင္၊ ဘယ္သူက ကိုယ့္ကိုလာၾကည့္ေပးမွာလဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ေရွ႕ေရးေတြနဲ႔ ကိုယ္ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရ မရကို တျခား ဘယ္သူက ေတြးေပးမွာလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အတြက္ အစီအစဥ္ေတြ ဆြဲဖို႔ငါ အသားကုန္ ႀကိဳးစားဖို႔လိုတယ္၊ ၿပီးေတာ့ တိက်တဲ့ ျပင္ဆင္မႈေတြ တြက္ခ်က္မႈေတြ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ ငါခြၽတ္ေခ်ာ္ သြားလို႔မရဘူး၊ ငါ နည္းနည္းေလးမွ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ လုပ္လို႔မရဘူး- မဟုတ္ရင္ေတာ့ လူေတြက ငါ့ကို ေရာေထြးေအာင္ လုပ္ဖို႔လြယ္သလို၊ ငါ့ကို အခြင့္ေကာင္းယူဖို႔လည္း လြယ္လိမ့္မယ္။’ ဟု ေတြးရသည့္ အေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားအတြက္၊ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းသည္ အေရးႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္ (၂၉)”) ဘုရားသခင္ထံမွ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္မွ၊ ကြၽန္မတို႔တာဝန္မ်ားတြင္ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ႀကဳံေတြ႕ရမည္မွာ လုံးဝ သာမန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္သည့္ သေဘာထားႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္သင့္ေၾကာင္းကို ကြၽန္မ နားလည္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အလုပ္တြင္ တိုးတက္ေစဖို႔၊ ကြၽန္မ၏ တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားသင့္ၿပီး အေကာင္းဆုံး အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ပင္ ကြၽန္မ အဆင့္မမီႏိုင္ေသးလွ်င္၊ ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းကို ကြၽန္မ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ လက္ခံရမည္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ လိုအပ္ခ်က္၊ ေပးအပ္ေသာတာဝန္ကို ယူဖို႔ လူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္အညီ တာဝန္မ်ားကို ေျပာင္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။ လူတို႔၏အက်ိဳးရလဒ္ႏွင့္ ပန္းတိုင္မ်ားျဖင့္ လုံးဝ မသက္ဆိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အေပၚ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္မႈနည္းပါးေနခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္အတြင္းရွိ လူတို႔၏တာဝန္မ်ားတြင္ လုံးဝ သင့္ေလ်ာ္သည့္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ကြၽန္မသည္ မူမမွန္ေသာ ရႈေထာင့္အျမင္ရွိေနခဲ့ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္သည္ ကြၽန္မ၏ပန္းတိုင္ႏွင့္ အက်ိဳးရလဒ္တို႔ျဖင့္ ခြဲျခား၍မရေအာင္ ဆက္သြယ္ေနသည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ အဆုံးသတ္တြင္ ေကာင္းခ်ီးခံစားရျခင္း ရွိမရွိ စဥ္းစားေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အရာရာကို ႀကိဳတင္မွန္းဆေနခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ သတိထားေနလ်က္ျဖင့္ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းစြာ မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္လွ်င္ ကြၽန္မ အေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရကာ မည္သည့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း၊ အနာဂတ္မွ်မရွိေတာ့ဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့မည္ကို ကြၽန္မ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မက တကယ္ကို အေတြးလြန္ေနခဲ့ၿပီး မေကာင္းမႈ၌ အလြန္ ပါဝင္ပတ္သက္မိခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ဉာဏ္မ်ားကာ ဘုရားသခင္ကို လွည့္စားရန္ ႀကိဳးစားေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မ၏တာဝန္တြင္ ေကာင္းစြာ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ အရႈံးေပးဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ ဆြဲေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို မည္သို႔ အမွန္တကယ္ ေကာင္းမြန္စြာ ေဆာင္႐ြက္ရမည္ကို နည္းနည္းေလးမွ် မစဥ္းစားဘဲ၊ ယင္းအစား ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအေပၚ စြဲလမ္းေနခဲ့သည္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ျမႇင့္တင္ေပးျခင္းသည္ ကြၽန္မ၏ အလုပ္ႏွင့္ အသက္ဝင္ေရာက္မႈတြင္ တိုးတက္မႈအခ်ိဳ႕ ရရွိႏိုင္ရန္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလ့က်င့္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္၏ခ်စ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္၊ကြၽန္မက အမွန္တကယ္ပင္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရေတာ့မည္ဟု ထင္ျမင္လ်က္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းအေပၚ ကြၽန္မ၏ အယူအဆက မူမမွန္ခဲ့ပါ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္အေပၚ ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း မဟုတ္ပါလား။ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္၏ မေကာင္းသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ အတိအက် ဖြင့္ျပေနျခင္း မဟုတ္ပါလား။

ထိုအခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကြၽန္မ ဖြင့္ျပခဲ့သည့္အရာကို ျပန္စဥ္းစားမိသည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အနည္းငယ္မွ်ပင္ နားမလည္ခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား၊ သတိထားျခင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အလြန္ပင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ကြၽန္မ ေရာက္ခဲ့ရသည္၊ ျပႆနာ၏ အရင္းအျမစ္က အမွန္တကယ္တြင္ မည္သည့္ေနရာ၌ရွိသည္တို႔ကို ကြၽန္မ မေတြးေတာဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ေပ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြၽန္မ၏စိတ္ကို အမွန္တကယ္ တို႔ထိေသာ အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပသည့္ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားက ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၌ သမၼာတရားရွိသည္ဟု မယုံၾကည္ၾကဘဲ၊ သူ၏ စိတ္သေဘာထား၊ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာ သို႔မဟုတ္ အႏွစ္သာရတို႔ကို ၎တို႔က မယုံၾကည္ၾကေပ။ ၎တို႔၏ အနီးတဝိုက္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ် အရာအားလုံးကို ဆန္းစစ္ဖို႔ႏွင့္ စူးစမ္းေလ့လာဖို႔၊ ဤအရာမ်ားအားလုံးကို လူသားအေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ လူသားအျမင္ရႈေထာင့္မ်ားျဖင့္ ေလ့လာၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္က လူမ်ားကို ဆက္ဆံသည့္ပုံစံ၊ လူမ်ား၌ ဘုရားသခင္ အလုပ္လုပ္သည့္ ပုံစံမ်ိဳးစုံတို႔ကိုလည္း လူသားအျမင္ရႈေထာင့္မ်ား၊ လူသားအေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ လူသားပရိယာယ္တို႔ျဖင့္ ေလ့လာၾကသည္။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔က ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ကို ေလ့လာဖို႔ စာတန္၏ အေတြးအျမင္စနစ္ႏွင့္ အေတြးအေခၚတို႔ကို အသုံးျပဳလ်က္၊ လူသားအေတြးအေခၚႏွင့္ လူသားနည္းစနစ္မ်ားကို အသုံးျပဳၾကသည္။ သိသာထင္ရွားစြာပင္၊ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ကို လက္မခံ႐ုံမွ်မက၊ အသိအမွတ္လည္း မျပဳၾကဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏စိတ္သေဘာထား၊ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေပါ့တန္ေသာ စိတ္ကူးမ်ား၊ တိက်မႈ မရွိေသာ အယူအဆမ်ား အျပည့္ ရွိၾကသည္။ ၎တို႔သည္ လူသားတို႔၏ နားလည္ျခင္းျဖင့္သာ ျပည့္ႏွက္ေနၾကသည္။ ၎တို႔၌ တကယ့္အသိပညာ စိုးစဥ္းမွ် မရွိၾကေပ။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ အဆုံးသတ္တြင္ အႏၲိခရစ္ တစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ကို မည္သို႔ သတ္မွတ္သနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္းႏွင့္ လူသားအတြက္ သူသည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို ၎တို႔ သက္ေသျပႏိုင္ပါသလား။ ၎တို႔သည္ ေသခ်ာေပါက္ သက္ေသမျပႏိုင္ၾကေပ။ အႏၲိခရစ္တို႔၏ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ ေမးခြန္းအမွတ္အသား တစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ သံသယရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ၏ပင္ကိုလကၡဏာကို အဆုံးအျဖတ္ေပးသည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ၎တို႔က သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ၾကကာ၊ ယုံၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းႏွင့္ ဂုဏ္သေရဖ်က္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပည့္ေနၾကသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သို႔ရွိမည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ၎တို႔ကဲ့သို႔ ထိုကဲ့သို႔ သေဘာထားမႈျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို ၎တို႔၏ သေဘာထားမႈမွာ- တိုက္႐ိုက္ျငင္းပယ္မႈ ျဖစ္သည္မွာ ပကတိအတိုင္း ရွင္းေနၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ အႏွစ္သာရ ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားအတြက္၊ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းသည္ အေရးႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္ (၂၆)”) အႏၲိခရစ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တို႔သည္ သမၼာတရားျဖစ္သည္ကိုပင္ မယုံၾကည္ၾကသည္ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ျပသည္။ ၎တို႔သည္ အမႈအရာမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ၎တို႔၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚတြင္ မည္သည့္အခါမွ အေျခခံျခင္းမရွိဘဲ၊ ယင္းအစား အရာရာကို လူ၏နားလည္မႈႏွင့္ စာတန္၏ အေတြးအေခၚအ ေပၚတြင္ အေျခခံခ်ဥ္းကပ္သည္။ ကြၽန္မသည္လည္း ထိုအႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳး ရွိေနသည္ကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ ရာထူးေနရာမ်ားကို ညႇိေပးျခင္း သို႔မဟုတ္ လူတို႔အား ထုတ္ပယ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ဖယ္ရွားျခင္းတို႔ျပဳလုပ္သည့္ အသင္းေတာ္ႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနေသာေၾကာင့္၊ ယင္းအား ကြၽန္မ နားလည္ျခင္းမရွိသည္ကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထိုအစား၊ ဤျပႆနာမ်ားကို စာတန္၏ အေတြးအေခၚ မွန္ဘီလူးမွတစ္ဆင့္ ကြၽန္မ ရႈျမင္ေနခဲ့သည္။ ဥပမာ “အျမင့္ေရာက္ေလ၊ အက်နာေလပင္၊” “အေထာင္ဆုံးသံေခ်ာင္းသည္ ႐ိုက္ထည့္ခံရ၏၊” “ထိပ္ဆုံးတြင္ အထီးက်န္၏” စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ တာဝန္တို႔ ပိုရွိလာလွ်င္ ကြၽန္မ ျမန္ျမန္ ေဖာ္ထုတ္ခံရႏိုင္ၿပီး ဖယ္ရွားခံရျခင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိေစလိမ့္မည္ဟု ကြၽန္မထင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျပင္ပန္းတြင္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ကြၽန္မ၏ရာထူးကို လက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မသတိထားေနခဲ့သည္။ အမွားလုပ္မိလွ်င္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရကာ၊ အဆုံးတြင္ ကြၽန္မ၏ ေနာက္ဆုံး ခရီးပန္းတိုင္ကို ဆုံးရႈံးရျခင္းျဖစ္မည္ကို စိုး႐ြံ႕မိခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္သည့္ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ အမႈအရာမ်ားအေပၚ ကြၽန္မ၏ ရႈေထာင့္အျမင္သည္ လုံးဝ မေျပာင္းလဲခဲ့သကဲ့သို႔၊ ျပႆနာမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ သမၼာတရားကို လုံးဝ မရွာေဖြခဲ့ပါ သို႔မဟုတ္ အမႈအရာမ်ားကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ၿပီး မၾကည့္ရႈခဲ့ပါ။ ယင္းအစား ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္မႈကို စာတန္၏ အယူအဆမ်ားအေပၚ အေျခခံၿပီး အကဲျဖတ္ခဲ့သည္။ နည္းနည္းေလး တလြဲလုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဖယ္ရွားမည့္ အာဏာရွင္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးအျဖစ္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ကူးထင္ျမင္ေနသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မက ျငင္းဆန္ေနျခင္း မဟုတ္ပါလား။ ဤသည္မွာ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားေနျခင္း မဟုတ္ပါလား။ အမွန္တြင္ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ အသင္းေတာ္၏ ထုတ္ပယ္ျခင္း၊ ဖယ္ရွားျခင္း ခံရသည့္အခါတိုင္းတြင္ ယင္းသည္ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းအေပၚ အေျခခံေပသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ အစြမ္းအစႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ၿခဳံငုံစဥ္းစားသုံးသပ္ျခင္း အေပၚတြင္ အေျခခံသည္။ ၎တို႔သည္ ေကာင္းမြန္သည့္ လူ႔သဘာဝ သို႔မဟုတ္ ဆိုးယုတ္သည့္ လူ႔သဘာဝ ရွိသည္၊ မရွိသည္၊ သမၼာတရားကို အားထုတ္ျခင္း ရွိမရွိ၊ မည္သည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ိဳးေပၚတြင္ ေရာက္ေနသည္ဆိုသည္တို႔အေပၚတြင္ အေျခခံသည္။ ၎တို႔ကို လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ မသတ္မွတ္ေပ။ ၎တို႔၏ ရံဖန္ရံခါ ျပစ္မွားျခင္း သို႔မဟုတ္ ခဏတာ ေဖာ္ျပခ်က္ သို႔မဟုတ္ ျမင့္မားေသာ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း ရွိမရွိဆိုသည္တို႔ေပၚတြင္ အေျခခံၿပီး ထုတ္ပယ္ကာ ဖယ္ရွားျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သည့္ ျပစ္မွားျခင္းမ်ိဳးရွိပါေစ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အမွန္တကယ္ အသုံးခံၿပီး သမၼာတရားကို အားထုတ္သည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အပိုေဆာင္း အခြင့္အေရးမ်ား ေပးမည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရမည္။ အသိေပးၿပီး သတိေပးခံရမည္။ ၿပီးလွ်င္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိသည့္ မည္သူမဆို၊ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲသည့္ မည္သူမဆို ဆက္လက္ အသုံးျပဳခံရမည္ျဖစ္ၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးခံရမည္ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕က်သည့္ အလုပ္ကို မလုပ္ေသာ၊ သက္ေသာင့္သက္သာေနရဖို႔အတြက္ ေလာဘႀကီးေသာ၊ မိမိတာဝန္ကို တမင္ပ်က္ကြက္ေသာ၊ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ ခံယူသင့္သည့္ ဝတၱရားမ်ားကို မခံယူဘဲ၊ ေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ယူထားေသာ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕ရွိၾကသည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးသည္ သူ၏ ရာထူးေနရာမွ မလြဲမေသြ ထုတ္ပယ္ခံရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ မေကာင္းမႈမ်ိဳးစုံကို လုပ္ေဆာင္ေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္သေ႐ြ႕ ၎တို႔ကို ခပ္ေပါ့ေပါ့ျဖင့္ ဖယ္ရွားျခင္း၊ အသင္းေတာ္မွ ထုတ္ပယ္ျခင္း ခံရမည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္သည္ ၎တို႔အတြက္ အျခားသင့္ေတာ္သည့္တာဝန္ကို စီစဥ္ေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ေနာင္တရၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ဖို႔ အခြင့္အေရးေပးမည္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ သမၼာတရားကိုမွ် လက္ခံရန္ ျငင္းဆန္ေသာ၊ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ အာဏာတို႔အတြက္သာ အလုပ္လုပ္ေသာ၊ အသင္းေတာ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ အာဏာကိုသိမ္းယူလိုေသာ အႏၲိခရစ္မ်ားရွိၾကသည္။ ၎တို႔သာလွ်င္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရမည္၊ အသင္းေတာ္မွ ထာဝရ ထုတ္ပယ္ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္သည္ လူတို႔အား အလုံးစုံ သင့္တင့္မွ်တေသာနည္းျဖင့္ ဆက္ဆံသည္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္တြင္ သမၼာတရားက အုပ္စိုးသည္ဆိုသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ မည္သည့္ လူေကာင္းမွ် မွားယြင္းစြာ စြပ္စြဲခံရျခင္း ရွိမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ မည္သည့္ဆိုးယုတ္ေသာသူမွ် အလြယ္တကူ လြတ္ေျမာက္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူတစ္ေယာက္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္မွာ သူတို႔၏ ရာထူးေနရာႏွင့္ မသက္ဆိုင္ပါ။ အမွန္တကယ္ အေရးႀကီးသည္မွာ သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး အားထုတ္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ပင္ ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို အားထုတ္ေသာသူတို႔အတြက္ အေရးႀကီးေသာ တာဝန္တစ္ခုကို ၎တို႔ယူရေသာအခါ၊ ပိုမိုမ်ားေသာ တာဝန္ကို ၎တို႔ထမ္းရေသာအခါ ၎တို႔သည္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ တိုးတက္ေစဖို႔ အခြင့္အလမ္းမ်ား ပိုမိုရရွိၿပီး ဘုရားသခင္အားျဖင့္ စုံလင္ေစျခင္းကို ပို၍ ခံရႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္၊ သမၼာတရားကို အားမထုတ္ေသာ၊ ၎တို႔၏ တာဝန္တြင္ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မရွာေဖြသကဲ့သို႔၊ တရားစီရင္ခံရျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမခံရျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔ကို လက္ခံရန္ ျငင္းဆန္ေသာ၊ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား လုံးဝမေျပာင္းလဲေသာသူတို႔သည္ ၎တို႔၏ အဆင့္အတန္းက မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ၊ ေနာက္ဆုံး၌ ဖယ္ရွားခံရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာကို ကြၽန္မပို၍ စဥ္းစားၾကည့္သည့္အခါတြင္၊ ယခင္က အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ကြၽန္မ၏ ရာထူးမွ ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရခ်ိန္တြင္၊ ယင္းမွာ ကြၽန္မ၏ သေဘာသဘာဝက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္၏ လမ္းေၾကာင္းကို ပိတ္ဆို႔ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားက ကြၽန္မအေပၚ က်ေရာက္ျခင္းျဖစ္ကာ၊ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို အခြင့္အေရး ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအစား၊ ကြၽန္မက မယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ျပဳမူခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းအေပၚ ယုံၾကည္မႈမရွိဘဲ ဘုရားသခင္ကို နားလည္မႈလြဲခဲ့သည္။ ထိုအခါမွသာ “အျမင့္ေရာက္ေလ၊ အက်နာေလပင္၊” ဆိုသည့္ ဆိုးယုတ္သည့္ အေတြးအေခၚက ကြၽန္မကို မည္မွ်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ထိခိုက္ေစသည္ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ရပါသည္။ ကြၽန္မက နားလည္မႈလြဲျခင္း၊ ဘုရားကို သတိထားေနျခင္းတို႔ျဖင့္ ဝါးမ်ိဳခံလာရ႐ုံတင္မကဘဲ၊ ပိုပိုၿပီး ေကာက္က်စ္ကာ ဆိုးယုတ္လာခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ဆိုးယုတ္သည့္ အေတြးအေခၚႏွင့္ ဥပေဒတို႔ျဖင့္ ကြၽန္မ ဆက္ၿပီး ရွင္သန္၍မရဘဲ၊ အမႈအရာမ်ားကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေပၚတြင္ အေျခခံၿပီး ၾကည့္ရႈ၊ ခ်ဥ္းကပ္ရမည္ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ရပါသည္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဤတာဝန္ကို လက္ခံရရွိျခင္းက ဘုရားသခင္၏ ျမႇင့္တင္ျခင္းကို ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို သင္ယူေလ့လာမႈတြင္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအခြင့္အလမ္းကို ကြၽန္မ တန္ဖိုးထားဖို႔ လိုသည္။ ယခင္က ကြၽန္မသည္ ကြၽန္မ၏တာဝန္တြင္ အတားအဆီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယခုအခါတြင္ ကြၽန္မ၏တာဝန္တြင္ အဖိုးအခတစ္ခု ေပးဆပ္ရမည္၊ အတိတ္က က်ရႈံးမႈေတြအတြက္ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရမည္၊ သမၼာတရား၏ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ပို၍ ရွာေဖြရမည္၊ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ အစြမ္းကုန္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ ဆိုသည္တို႔ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ပါသည္။

ဤအရာမ်ားကို နားလည္ျခင္းက ကြၽန္မအတြက္ အမွန္တကယ္ပင္ လြတ္လပ္ျခင္းလည္း ရွိပါသည္။ ယခုအခါတြင္ ယခင္က ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို နားလည္မႈလြဲၿပီး သတိထားေနခဲ့ပုံကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အေပၚ နားလည္မႈတစ္ခုတစ္ေလ လုံးဝမရွိဘဲ၊ မည္မွ်အက်ိဳးအေၾကာင္းမဲ့ခဲ့သည္၊ မည္မွ် မိုက္မဲၿပီး စုံလုံးကန္းေနခဲ့သည္ဆိုသည္ကို ခံစားရသည္။ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဘုရားသခင္ထံ၊ “အို ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ လမ္းျပမႈအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အက်ည္းတန္မႈကို ျမင္ခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္နဲ႔ ကြၽန္မၾကားမွာ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အယူအဆေတြက ဖန္တီးခဲ့တဲ့ အတားအဆီး ဘယ္ေလာက္ ႀကီးမားတာကို ျပတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္မဟာ မခံစားတတ္ခဲ့ဘူး။ သတိမမူခဲ့မိပါဘူး။ အမႈအရာမ်ားကို နားလည္မႈလြဲၿပီး သတိထားေနခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ ဘယ္လိုခံစားရတယ္ဆိုတာကို လုံးဝ သတိမမူခဲ့မိပါဘူး။ ကြၽန္မ အရမ္းကို ပုန္ကန္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ထံမွာ အျပည့္အဝ ေနာင္တရပါတယ္” ဟု တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။

တစ္ေန႔တြင္ စာေရးသူက ကြၽန္မကိုယ္တိုင္၏ အေျခအေနကို အျပည့္အစုံ ေဖာ္ျပထားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မအား လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္းကို ေပးေသာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အခ်ိဳ႕ကို ကိုးကားထားသည့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္။ “၎တို႔၏တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လူ၏ ေဆာင္႐ြက္မႈသည္ အမွန္အားျဖင့္ လူသားအတြင္းရွိ ရွိရင္းစြဲ အရာအားလုံးႏွင့္ဆိုင္သည့္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ လူသားအတြက္ ျဖစ္ႏိုင္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ထိုအခါ ယင္းမွာ ၎၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ သူ၏အေစခံမႈအတြင္း လူသား၏ အျပစ္အနာအဆာမ်ားသည္ တိုးတက္သည့္ အေတြ႕ႀကဳံႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအား သူ၏ႀကဳံရျခင္း ျဖစ္စဥ္မွတစ္ဆင့္ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းလာသည္။ ယင္းတို႔သည္ လူသား၏တာဝန္ကို မတားဆီးေပ သို႔မဟုတ္ မထိခိုက္ေပ။ အေစခံမႈကို ရပ္စဲေသာသူ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ အေစခံမႈတြင္ ခြၽက္ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိေကာင္းရွိႏိုင္သည္ဟု ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းအတြက္ အေလွ်ာ့ေပးကာ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သူမ်ားသည္ အားလုံးထဲတြင္ သတၱိ အနည္းဆုံးေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။...လူ၏တာဝန္ႏွင့္ သူ ေကာင္းခ်ီးခံစားရျခင္း သို႔မဟုတ္ က်ိန္ျခင္းခံရျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္တို႔ၾကားတြင္ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ႏႊယ္ေနမႈ မရွိေပ။ တာဝန္သည္ လူက ျဖည့္ဆည္းသင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ေကာင္းကင္ဘုံေပးသည့္ သူ၏အသက္ေမြးအလုပ္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဆုလာဘ္၊ အေျခအေနမ်ား သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားေပၚတြင္ မမူတည္သင့္ေပ။ ထိုအခါမွသာ သူ၏တာဝန္ကို သူ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ခံစားရဖို႔ဟူသည္မွာ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ တရားစီရင္ျခင္းကို ႀကဳံရၿပီးေနာက္ စုံလင္ေစျခင္းခံရကာ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ိန္ျခင္းအမဂၤလာခံရဖို႔ဟူသည္မွာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ကို ႀကဳံရၿပီးေနာက္ တစ္စုံတစ္ဦး၏ စိတ္သေဘာထား မေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔သည္ စုံလင္ေစျခင္းကို မေတြ႕ႀကဳံရဘဲ အျပစ္ေပးခံရသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပး ခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ က်ိန္ျခင္းခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားသည္ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ရင္းႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ရင္း၊ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းသင့္ၾကေပသည္။ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး၊ ဘုရားသခင္၏ က်ိန္ျခင္းခံရသည့္ လူတစ္ဦးက အနည္းဆုံး လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ခံစားရရန္သာ သင္၏တာဝန္ကို မလုပ္ေဆာင္သင့္သကဲ့သို႔၊ က်ိန္ျခင္း ခံရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ မျငင္းဆန္သင့္ေပ။ ဤအရာတစ္ခုကို သင္တို႔အား ငါေျပာပါရေစ- သူ၏တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လူ၏ စြမ္းေဆာင္မႈသည္ သူ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ သူ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိပါက၊ ဤသည္မွာ သူ၏ ပုန္ကန္မႈ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ႏွင့္ လူ၏တာဝန္ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈ) ဤအရာကို ကြၽန္မ စဥ္းစားသုံးသပ္ၾကည့္သည့္အခါတြင္ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ နားလည္လာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံမွ မ်ားစြာ မေမွ်ာ္လင့္ပါ။ သူက ကြၽန္မတို႔ကို သမၼာတရားကိုသာ အားထုတ္ေစခ်င္သည္၊ ကြၽန္မတို႔အေနျဖင့္ အိုးနင္းခြက္နင္းျဖင့္ မၿပီးေျမာက္ဘဲ၊ မယုံၾကည္ရျခင္း၊ လွည့္စားတတ္ျခင္းတို႔ မရွိဘဲ အစြမ္းကုန္ လုပ္ေဆာင္ရင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကြၽန္မတို႔အေပၚ ေတာင္းဆိုသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ရင္း၊ ကြၽန္မတို႔ နားလည္ႏိုင္သည့္အရာ မွန္သမွ်၊ ကြၽန္မတို႔ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည့္ အရာမွန္သမွ်ကို အသုံးခ်ႏိုင္ရန္ ကြၽန္မတို႔ တတ္ႏိုင္သမွ်သာ သူလုပ္ေဆာင္ေစလိုပါသည္။ လုပ္ေဆာင္ျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္တြင္ က်ရႈံးမႈမ်ားႏွင့္ အမွားမ်ားကို ကြၽန္မတို႔ ႀကဳံေတြ႕ရလွ်င္ပင္ သမၼာတရားကို ကြၽန္မတို႔ လက္ခံႏိုင္သေ႐ြ႕၊ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လက္ခံႏိုင္သေ႐ြ႕၊ ဤျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္း၍ ရႏိုင္ပါသည္။ တိုးတက္မႈႏွင့္ ေျပာင္းလဲမႈကို ကြၽန္မတို႔ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ထိုေစခိုင္းခ်က္ကို လက္ခံရရွိၿပီးကတည္းက၊ ကြၽန္မသည္ လက္ခံျခင္းႏွင့္ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္း သေဘာထားတစ္ခု လုံးဝ ကင္းမဲ့ေနခဲ့သည္။ အနည္းငယ္မွ် မွားခဲ့လွ်င္၊ မည္သည့္ ျပစ္မွားမႈျဖင့္မဆို ကြၽန္မ ဖယ္ရွားခံရမည္၊ ကြၽန္မ၏ အက်ိဳးေက်းဇူးႏွင့္ ေနာက္ဆုံး ခရီးပန္းတိုင္ကို ဆုံးရႈံးရမည္ကို ကြၽန္မ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ သမၼာတရားကို နားလည္မႈ တစ္ခုတစ္ေလမွ် တကယ္ကို လုံးဝမရွိဘဲ ဘုရားအမႈေတာ္ကို အမွန္တကယ္ နားမလည္ခဲ့သည္ကို ျမင္ခဲ့ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ထိုႏွစ္မ်ားအားလုံးတြင္ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစဖို႔မဟုတ္ဘဲ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္၏ အနာဂတ္ႏွင့္ ပန္းတိုင္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းျခင္းသာျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ေတြ႕ခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အလြန္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ဉာဏ္မ်ားခဲ့သည္။ တာဝန္တစ္ခုဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ထံမွ ေစခိုင္းခ်က္ျဖစ္ၿပီး၊ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတိုင္း ျဖည့္ဆည္းရမည့္ တာဝန္တစ္ခုျဖစ္သည္။ အဆုံးတြင္ ကြၽန္မတို႔ ေကာင္းခ်ီးခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ က်ိန္ဆဲခံရသည္ျဖစ္ေစ အေရးမႀကီးပါ။ ကြၽန္မတို႔ ကိုယ္တိုင္၏ တာဝန္ကို ကြၽန္မတို႔ အားလုံးလုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္သည္။မေကာင္းမႈ က်ဴးလြန္မိမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ သက္သက္ေၾကာင့္၊ ကြၽန္မတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ျငင္းပယ္၍ မရေပ။ ကြၽန္မတြင္ ေသးႏုပ္ေသာ အသက္ဝင္ေရာက္မႈရွိၿပီး သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား ကင္းမဲ့ေနေသာ္လည္း အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ျမႇင့္တင္ေပးခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ကြၽန္မက ရာထူးႏွင့္ ထိုက္တန္ေသာေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ယင္းမွာ ကြၽန္မက ဤတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းမွတစ္ဆင့္ သမၼာတရားကို အားထုတ္ႏိုင္မည္၊ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔ကို လက္ခံႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆက္လက္ၿပီး တိုးတက္မႈ ရွိေစႏိုင္မည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ေနာက္ဆုံး၌ ဤတာဝန္ကို ကြၽန္မျပည့္ျပည့္ဝဝ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ စီမံႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရေပသည္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ နားလည္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ကြၽန္မတာဝန္၌ ေပၚလာေသာ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ အခက္အခဲမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရာ၌ ပိုၿပီး ယုံၾကည္မႈရရွိခဲ့ၿပီး ယင္းတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ကို ကြၽန္မ ရရွိခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၌ ဤအရာကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္။ “႐ိုးသားေသာလူတစ္ဦး၏ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ ထိုအေရးကိစၥ၏အခရာမွာ အရာခပ္သိမ္းတြင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ႐ိုးသားသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္ မစဥ္းစားဘဲ၊ သင္လုပ္လိုသည့္အရာကို အၿမဲ လုပ္ေဆာင္ပါက၊ ဤသည္မွာ ႐ိုးသားေသာလူတစ္ဦး၏ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခု ျဖစ္သေလာ။ သင္က ‘ကြၽန္ုပ္၏ အစြမ္းအစသည္ နည္းပါေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ုပ္သည္ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ႐ိုးသားသည္။’ ဟု ေျပာသည္။ သို႔ရာတြင္ သင့္ထံ တာဝန္တစ္ခု က်ေရာက္သည့္အခါတြင္၊ သင္သည္ ဒုကၡခံရမည္ကို သို႔မဟုတ္ ထိုတာဝန္ကို သင္ ေကာင္းစြာ မျဖည့္ဆည္းပါက၊ တာဝန္ယူရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ယင္းကို ေရွာင္ရွားဖို႔ ဆင္ေျခမ်ား ေပးၿပီး အျခားသူမ်ားက ယင္းကို ျပဳလုပ္ဖို႔ သင္ အႀကံျပဳေလသည္။ ဤသည္မွာ ႐ိုးသားေသာလူတစ္ဦး၏ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္သေလာ။ မဟုတ္သည္မွာ သိသာထင္ရွားေပသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ဦးသည္ မည္သို႔ ျပဳမူသင့္သနည္း။ ၎တို႔သည္ လက္ခံၿပီးနာခံသင့္သည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ႀကိဳးပမ္းလ်က္၊ ၎တို႔၏တာဝန္မ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် အစြမ္းကုန္ ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ လုံးလုံး ဆက္ကပ္အပ္ႏွံထားသင့္သည္။ ဤသည္ကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္။ နည္းလမ္းတစ္ခုမွာ သင္သည္ အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ် မေတြးဘဲ၊ သင္၏တာဝန္ကို ႐ိုးသားမႈျဖင့္ လက္ခံသင့္ၿပီး၊ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ စိတ္မပါ့တပါ ျဖစ္ေနသင့္ေပ။ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးေက်းဇူးအတြက္ အကြက္မခ်ႏွင့္။ ဤသည္မွာ ႐ိုးသားမႈ၏ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္နည္းလမ္းမွာ ယင္းထဲတြင္ သင္၏ခြန္အားႏွင့္ စိတ္ႏွလုံး အားလုံး အစြမ္းရွိသမွ် လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သင္က ‘ဤသည္မွာ ကြၽန္ုပ္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သမွ် အားလုံးျဖစ္သည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ စြမ္းရည္အားလုံးကို စတင္ထုတ္သုံးၿပီး ဘုရားသခင္ကို လုံးလုံး ဆက္ကပ္ပါမည္။’ ဟု ေျပာသည္။ ဤသည္မွာ ႐ိုးသားမႈ၏ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ သင့္ထံတြင္ရွိသမွ်အားလုံးႏွင့္ သင္လုပ္ႏိုင္သမွ် အားလုံးတို႔ကို ဆက္ကပ္သည္၊ ဤသည္မွာ ႐ိုးသားမႈ၏ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သင္၌ရွိသမွ်အားလုံးကို ဆက္ကပ္ဖို႔ မလိုလားပါက၊ ယင္းကို သင္ဖုံးကြယ္ၿပီး ဝွက္ထားပါက၊ သင္သည္ သင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားတြင္ ယုံၾကည္၍မရဘဲ၊ သင္၏ တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္ၿပီး အလုပ္ေကာင္းစြာ မလုပ္ျခင္းအတြက္ အက်ိဳးဆက္ ခံစားရမည္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ အျခားတစ္ေယာက္ကို လုပ္ေဆာင္ခိုင္းပါက၊ ဤသည္မွာ ႐ိုးသားျခင္း ျဖစ္သေလာ။ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ိုးသားေသာလူတစ္ဦး ျဖစ္ျခင္းသည္ ဆႏၵတစ္ခုရွိျခင္းမွ်သာ မဟုတ္ေပ။ အမႈအရာမ်ား သင္၌ က်ေရာက္သည့္အခါ၊ သင္သည္ ယင္းကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ သင္သည္ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ဦး မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ ျပႆနာမ်ား ႀကဳံရသည့္အခါ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႕က်သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား ရွိရမည္။ ဤသည္မွာ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္ၿပီး၊ ဤသည္တို႔သာလွ်င္ ႐ိုးသားေသာစိတ္ႏွလုံး၏ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပ၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “႐ိုသားေသာလူတစ္ဦး ျဖစ္ျခင္းအားျဖင့္သာ လူတစ္ဦးသည္ အမွန္တကယ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ႏိုင္၏”) ဘုရားသခင္သည္ ႐ိုးသားသူတို႔ကို ႏွစ္သက္ၿပီး ႐ိုးသားသူတို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကိုသာ အစဥ္ေတြးေတာေနျခင္း မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ တာဝန္ခံယူဖို႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိဘဲ၊ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစရန္ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေဆာင္ရန္ စိတ္ပါလက္ပါ ႀကိဳးစားၾကသည္။ ၎တို႔ တတ္ႏိုင္သည့္အရာမွန္သမွ်ကို အစြမ္းကုန္ လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ဤအရာကို စဥ္းစားမိျခင္းက ကြၽန္မကို အမွန္တကယ္ အရွက္ရေစသည္။ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ကို အဘယ္သို႔ စိတ္ေက်နပ္ေစခ်င္သည္ဆိုသည္ကို အစဥ္ ေျပာဆိုေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေစခိုင္းခ်က္တစ္ခုကို လက္ခံဖို႔၊ တစ္စုံတစ္ခုအေပၚသို႔ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးကို စစ္မွန္စြာ ႏွစ္ျမဳပ္ဖို႔အခ်ိန္ အမွန္တကယ္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ ကြၽန္မသည္ မ႐ိုးမသားျဖစ္လာၿပီး ထြက္ေျပးခ်င္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မက ၾကားေကာင္းေသာအရာ အခ်ိဳ႕ကိုသာ ေျပာေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ အမွန္တကယ္တြင္ေတာ့ ဘုရားသခင္ကို လွည့္စားဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္းျဖစ္သည္၊ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲ၌ လုံးဝ ႐ိုးသားျခင္းမရွိဆိုသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ရပါသည္။ ဤအရာကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သည့္အခါတြင္ ထိုနည္းလမ္းျဖင့္ ေရွ႕ဆက္၍မရႏိုင္မွန္း သိခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မတြင္ ျပႆနာမ်ား၊ အားနည္းခ်က္မ်ား မ်ားစြာရွိေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည္။ ဘုရားသခင္အား ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးကို ေပးအပ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ေျမေပၚတြင္ ကြၽန္မ၏ ေျခေထာက္ကို ခိုင္ၿမဲစြာ ရပ္တည္လ်က္ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ကြၽန္မအရည္အခ်င္းျဖင့္ အေကာင္းဆုံး ထမ္းေဆာင္ရမည္။ အမႈအရာမ်ားက မည္သို႔ ျဖစ္ေပၚလာသည္ ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကို နာခံဖို႔ ကြၽန္မ ဆႏၵရွိခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မ အလြန္ မယုံၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေသာ အတိုင္းအတာအထိ စိတ္ေအးလက္ေအး ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ တာဝန္တြင္ အခက္အခဲမ်ား ႀကဳံရသည့္အခါ၊ ႀကိဳးစား ေျဖရွင္းဖို႔ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းသည္။ ကြၽန္မ မေရမရာျဖစ္သည့္အခါ သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ရွာေဖြရင္း၊ အမႈအရာမ်ားကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္အတူ စူးစမ္းရွာေဖြသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ျပႆနာ၊ အခက္အခဲ မ်ားစြာကို ကြၽန္မ ေျဖရွင္းလာႏိုင္သည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈတို႔သည္ အမွန္တကယ္ပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူ၏ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို ဤအေတြ႕အႀကဳံက ကြၽန္မကို ျပသခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မတြင္ တာဝန္ခံယူမႈအေပၚ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ၊ အလြန္ ခုခံကာကြယ္ျခင္း၊ နားလည္မႈလြဲျခင္းတို႔ မရွိေတာ့ေပ။ ကြၽန္မတြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား မ်ားစြာ ရွိေနေသးေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔ကို လက္ခံၿပီး သန္႔စင္ၿပီး ေျပာင္းလဲခံရဖို႔အတြက္ အားထုတ္ရန္ ဆႏၵရွိေနခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။