ရမ္းေမ၊ တ႐ုတ္ျပည္

၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ကြၽန္မ နာတာရွည္ ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီးမႈ ေရာဂါျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အေမႏွင့္ ေယာက္မတို႔က ထိုသတင္းကို ၾကားသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ သူတို႔ႏွင့္ ကတ္သလစ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕က ဧဝံေဂလိတရားေဟာၾကားဖို႔ ကြၽန္မထံသို႔ လာေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မ သခင့္ထံ ျပန္သေ႐ြ႕၊ ကြၽန္မ၏ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းက ေပ်ာက္ကင္းမည္ဟု သူတို႔က ေျပာေလ သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ မယုံၾကည္ခဲ့ပါ။ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းသည္ သိပၸံနည္းက် ေဆးပညာဆိုင္ရာ ကုသမႈမွ တစ္ဆင့္သာ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ သိပၸံနည္းက် ကုသမရ ႏိုင္သည့္ မည္သည့္ေရာဂါမဆို ကုသ၍ မရႏိုင္ေသာ ေရာဂါ ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္မ ေတြးခဲ့သည္။ အမွန္မွာမူ သိပၸံပညာ၏ စြမ္းအားထက္ ကမာၻ ေပၚတြင္ ပိုမိုႀကီးမားသည့္ စြမ္းအား ရွိပါသလား။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းက စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အေထာက္အကူ တစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မက သိကၡာရွိေသာ အစိုးေက်ာင္းဆရာမတစ္ေယာက္၊ ပညာေကာင္းစြာ တတ္ၿပီး၊ ပညာဗဟုသုတႂကြယ္ဝေသာ လူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ စတင္ယုံၾကည္ ဖို႔ဆိုသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ထိုအတိုင္းပင္ ကြၽန္မ သူတို႔ကို ျငင္းဆိုခဲ့ၿပီး၊ ေဆးပညာဆိုင္ရာ ကုသမႈကို စတင္ေလွ်ာက္ရွာေဖြခဲ့သည္။ ႏွစ္ အနည္းငယ္အတြင္း ကြၽန္မက မိမိ၏ ဇာတိၿမိဳ႕ႏွင့္ စီရင္စုတစ္ေလွ်ာက္ ေဆး႐ုံႀကီးတိုင္းနီးပါး တက္ေရာက္ဖူးၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ၏ အေနအထားက မတိုးတက္ေသးပါ။ အမွန္မွာမူ ကြၽန္မ အေနအထားက ပို၍ဆိုး႐ြားလာေသာ္လည္း၊ အေျခအေနကို ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ နည္းလမ္းျဖင့္ ၾကည့္ျခင္းကိုသာ ကြၽန္မ ေခါင္းမာစြာ ဖက္တြယ္ထားၿပီး၊ သိပၸံပညာက အရာအားလုံးကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ေၾကာင္း၊ အနာေရာဂါ တစ္ခုကို ကုသျခင္းက အခ်ိန္ၾကာသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း မေလွ်ာ့တမ္း ေျပာခဲ့သည္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္မွ အစ္မတစ္ေယာက္က ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိကို ကြၽန္မကို ေဟာၾကားဖို႔ လာေရာက္ခဲ့သည္။ သခင္ေယရႈက လူမ်ားကို တရားစီရင္ဖို႔ ႏွင့္ သန္႔စင္ဖို႔ သမၼာတရားမ်ား ထုတ္ျပန္ျခင္း ပါဝင္သည့္ အမႈေတာ္အသစ္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ သာမာန္မွ်ျဖစ္ေသာ ကမာၻဆီသို႔ ျပန္ႂကြလာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ လူသား မ်ိဳးႏြယ္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ကယ္တင္ဖို႔ ဖန္တီးထားသည့္ ဘုရားအမႈေတာ္ အဆင့္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ခံရဖို႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေနာက္ဆုံးအခြင့္အေရးလည္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက ဤအရာအားလုံးကို လက္ခံဖို႔ ဆႏၵမရွိဆဲျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ေဆးပညာဆိုင္ရာ ကုသမႈကို ရွာျခင္းမွ ကြၽန္မ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ရႈံးနိမ့္ျခင္းမ်ားႏွင့္ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ျခင္းမ်ား အားလုံးေၾကာင့္ ကြၽန္မ စိတ္ေနစိတ္ထားသည္ တစ္ခ်ိန္ကဲ့ေလာက္ တင္းမာမေနေတာ့ဘဲ၊ ထိုအစ္မထံမွ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား စာအုပ္တစ္ခုကိုယူဖို႔ မိမိကိုယ္ကို ေဖ်ာင္းဖ်ခံခြင့္ ျပဳခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္က ထိုစာအုပ္ထဲမွ စကားမ်ားသည္ ဘုရားေဖာ္ျပသည့္ သမၼာတရားမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္မ ေသခ်ာေပါက္ မယုံၾကည္ခဲ့ပါ။ သိပၸံပညာသာလွ်င္ ကြၽန္မ ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းလဲ ႏိုင္သည္ဟု ခံယူထားဆဲျဖစ္ၿပီး၊ ဤသို႔ျဖင့္ ေဆးဝါးမ်ားသာလွ်င္ ကြၽန္မ၏ အေနအထားကို တိုးတက္ေစႏိုင္သည္ဟု ဆက္ယုံၾကည္ ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ကြၽန္မ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အစားစား ေနသည္ထက္ ေဆးဝါးမ်ားကို ပိုမ်ိဳခ်ေနခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ အေနအထားက တိုးတက္မႈ အရိပ္အေယာင္ တစ္စက္မွ် မျပခဲ့ပါ။ ထိုအစ္မက ကြၽန္မ အိမ္သို႔ လာေရာက္သည့္ အႀကိမ္ အေရအတြက္ကို ကြၽန္မ မေရတြက္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ဖို႔ ကြၽန္မ ျငင္းဆန္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ တစ္ႏွစ္ခန္႔ ဆက္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ တစ္ေန႔တြင္ ဆိုင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္ ကြၽန္မ မ်က္လုံးႏွက္ဖက္လုံးမွ အျမင္အာ႐ုံက ေဝဝါးသြားကာ၊ ကြၽန္မ ေျခေထာက္မ်ား အလြန္ထုံက်င္လာသည္မွာ ကြၽန္မ လမ္းမေလွ်ာက္ ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားက ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ေဆးပမာဏမ်ားစြာ ေသာက္သုံးခဲ့ျခင္းမွ ေဆးအဆိပ္တက္ျခင္း၏ ရလဒ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာဝန္က ေျပာခဲ့သည္။ ပထမတြင္ ေကာင္တီ ေဆး႐ုံတြင္ ကြၽန္မ သီတင္းတစ္ပတ္ခန္႔တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္မ တစ္လၾကာ ကုသမႈခံယူခဲ့သည့္ ေဘဂ်င္းၿမိဳ႕ရွိ စစ္ေဆး႐ုံ တစ္ခုသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခံရသည္။ ထို႔ေနာက္ တ႐ုတ္တိုင္းရင္းေဆး ကုသမႈအတြက္ ေဘဂ်င္းရွိ လူသိမ်ားသည့္ တ႐ုတ္တိုင္းရင္းေဆး႐ုံသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခံရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤကုသမႈ ႏွစ္လက ကြၽန္မ အေနအထားကို တိုးတက္ေစဖို႔ မည္သည့္အရာမွ် မျပဳလုပ္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ အေထြေထြကု ဆရာဝန္က ကြၽန္မကို တစ္ခ်က္လာၾကည့္ဖို႔ ေဆး႐ုံ၏ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အာ႐ုံေၾကာဌာနမွ အၿငိမ္းစားဌာနခ်ဳပ္ေဟာင္း ကိုပင္ ေတာင္းဆို ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ၏ အေနအထားတြင္ တစ္စက္မွ် တိုးတက္မႈ မရွိခဲ့ပါ။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္မ၏အေနအထားကဲ့သို႔ ခက္ခဲၿပီး ရႈပ္ေထြးသည့္ အေနအထားကို ကုသႏိုင္စြမ္းအတြက္ နာမည္ႀကီးေသာ ယူနန္မွ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ကြၽန္မ ေခြၽးမေလာင္းက ေျပာျပသည္ကို ၾကားလိုက္သည္။ အေကြ႕အေကာက္ မ်ိဳးစုံၿပီးေနာက္၊ ထိုေနရာသို႔ လူနာထိုင္ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္တစ္ခုျဖင့္ ေခၚခံရဖို႔ ကြၽန္မ စီစဥ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္လနီးပါး ကုသမႈခံယူ ၿပီးေနာက္တြင္၊ ကြၽန္မ အေနအထားက မတိုးတက္လာ႐ုံမွ်မက၊ ကြၽန္မ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ေျခေထာက္မ်ားအတြက္ ကြၽန္မ ေသာက္ေနသည့္ ေဆးဝါးမ်ားက ကြၽန္မ၏ ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါကိုပါ အမွန္တကယ္ ပိုမိုဆိုးဝါးေစခဲ့သည္။ အကူအညီမရႏိုင္ ေလာက္ျခင္းႏွင့္၊ ႀကီးစြာေသာ စိတ္ပင္ပန္းလူပင္ပန္းျဖစ္ျခင္းတို႔ကို ခံစားရလ်က္၊ အိမ္ျပန္ဖို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မ၏ ေက်ာက္ကပ္မ်ားကို ကာကြယ္ဖို႔ ကြၽန္မ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ေျခေထာက္မ်ား အတြက္ ေဆးကုသမႈမ်ားႏွင့္ ေဆးဝါးမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရသည္။

ထိုကာလအတြင္းတြင္ ကြၽန္မ အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လုံးလုံး မရွိေတာ့ဟု ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္မႈအားလုံးကို သိပၸံပညာတြင္ မည္သို႔ ပုံေအာထားခဲ့ေသာ္လည္း၊ သိပၸံပညာက ကြၽန္မ၏ ေရာဂါကို ကုသျခင္းတြင္ လုံးလုံး ထိေရာက္ျခင္း မရွိသည္ကို သက္ေသျပ ခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ မၾကာခဏ ေတြးမိသည္။ သိပၸံပညာက ကြၽန္မကို ေပ်ာက္ကင္းေစမည္ဟု ကြၽန္မမွာ ရွိခဲ့သည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခုမက်န္ ပ်က္စီးသြားၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္မ အလြန္အမင္း စိတ္အားငယ္ၿပီး၊ လုံးလုံး စိတ္က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းမႈ တစ္ခု ရရွိခဲ့သည္။ ဘဝတြင္ မည္သို႔ ဆက္သြားရမည္ကို ကြၽန္မ မသိခဲ့ပါ။ နာက်င္မႈ ႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ၏ ဘူးလုံးနားမထြင္းျဖစ္ျခင္း၌၊ ကြၽန္မ၏ အေတြးမ်ား မၾကာခဏ ပရမ္းပတာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ “ငါက ေရာဂါေတြအမ်ားႀကီးကို ဘာျဖစ္လို႔ ဒုကၡခံရတာလဲ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေရာဂါေတြကို ဘာျဖစ္လို႔ ေဆးနဲ႔ မကုႏိုင္ရတာလဲ။ ငါက သိပၸံပညာ တကယ္ရွိတာကို ယုံၾကည္ၿပီး၊ သိပၸံပညာကို ယုံတယ္၊ ၿပီးေတာ့ အေကာင္းဆုံး ကုသမႈကို ရွာေဖြဖို႔ ငါအေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့လည္း၊ တစ္ခုမွ အလုပ္ မျဖစ္လာခဲ့ဘူး။ အမွန္ေတာ့ ငါ့အေနအထားက ပိုဆိုးလာတယ္။ သိပၸံပညာဟာ ငါ့ကို တကယ္ကို မကယ္တင္ႏိုင္ဘူးလား။ ဒီကမာၻမွာ ဘုရားတစ္ပါး တကယ္ရွိတာမ်ားျဖစ္ႏိုင္မလား။ လူတိုင္းရဲ႕ ကံၾကမၼာ ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ လက္ေတာ္ေတြထဲမွာ တကယ္ကို ရွိသလား။” ဤကိစၥမ်ားအေၾကာင္း ကြၽန္မ မည္သို႔ေတြးပါေစ၊ မည္သည့္အေျဖကိုမွ် ကြၽန္မ ရွာမရႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထိုကာလအတြင္း ေန႔တိုင္း ႀကီးစြာေသာ နာက်င္မႈ ႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡတို႔ျဖင့္ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ အသုံးမက်ေသာ လူမမာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္း ကြၽန္မ ေတြးလိုက္တိုင္း၊ ကြၽန္မ တိတ္တဆိတ္ မ်က္ရည္မ်ားက်ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ မိသားစုကို မ်ားစြာ ကရိကထမ်ား ေစခဲ့ၿပီး၊ သူတို႔အေပၚ ေနာက္ထပ္ ဝန္ထုပ္တစ္ခု မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ တစ္ႀကိမ္ထက္မနည္း ကြၽန္မ အသက္ကို အဆုံးစီရင္လိုေသာ္လည္း၊ ေသျခင္းတရားကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေန႔ရက္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည့္အတိုင္း တစ္ရက္ခ်င္းစီ ကြၽန္မ လက္ခံၿပီး၊ ေသျခင္းတရားက ကြၽန္မထံသို႔ လာဖို႔အတြက္သာ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့သည္။

တစ္ေန႔တြင္ ကြၽန္မခင္ပြန္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္မွ အစ္မက ကြၽန္မအတြက္ ထားခဲ့သည့္ စာအုပ္ကို ျမင္ၿပီး၊ ဖြင့္လိုက္သည္။ သူ႔ အာ႐ုံကို ခ်က္ခ်င္ ဆြဲေဆာင္သြားသည့္ ေအာက္ပါ ေခါင္းစီး “သင္သိခဲ့သေလာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ားၾကား၌ ႀကီးမားေသာအမႈကို ျပဳခဲ့ၿပီးၿပီ” ကို သူေတြ႕ေလ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက ေအာက္ပါက်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ကြၽန္မ အတြက္ ဖတ္ျပခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္၏အမႈမွာ သင္သေဘာမေပါက္ႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္ သင္၏ေ႐ြးခ်ယ္မႈ မွန္မမွန္ကို အျပည့္အဝ နားမလည္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏အမႈ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ မေအာင္ျမင္ ႏိုင္မည္ကို မသိႏိုင္ပါက၊ သင္၏ကံတရားကို စမ္းသပ္ၿပီး ဤသာမည လူသားက သင့္အတြက္ ႀကီးမားေသာအကူအညီ ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္မည္ႏွင့္၊ ဘုရားသခင္က ႀကီးမားေသာအမႈကို အမွန္ပင္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးၿပီေလာ ဟူသည္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ မစမ္းသပ္သနည္း။”(ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္) ဤက်မ္းပိုဒ္တို႔က ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးကို ကိုင္ေဆာင့္သကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ “သင္၏ကံတရားကို စမ္းသပ္ၿပီး။” ဆိုသည့္ စကားစုက ကြၽန္မ စိတ္ထဲတြင္ မျပတ္ ျပန္ေပၚေပၚလာခဲ့သည္။ ၎က ကြၽန္မ၏ ဝမ္းနည္း ညႇိဳးငယ္ေနေသာ စိတ္ႏွလုံးေပၚသို႔ ထြန္းလင္းလာသည့္ အလင္း ေရာင္ျခည္မွ်င္တန္း တစ္ခုကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး၊ ၎မွာ ကြၽန္မက အသက္ရွင္ ျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေရးေရးမွ်ျဖစ္ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခုကို ျမင္ႏိုင္ပုံရသည္။ လူမ်ားကို တရားစီရင္ ရန္ ႏွင့္ သန္႔စင္ရန္၊ ၿပီးလွ်င္ သူတို႔၏ စိတ္သေဘာထားမ်ား ေျပာင္းလဲ ရန္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳျခင္း အေၾကာင္း သမၼာတရားမ်ား ပါဝင္သည့္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ေနာက္ထပ္ က်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မက ကြၽန္မခင္ပြန္းအား ကမန္းကတန္း ဖတ္ျပခိုင္းခဲ့သည္။ ဤအရာအားလုံးက ကြၽန္မ အတြက္ လုံးလုံးအသစ္ျဖစ္ၿပီး၊ ေျပာသြားသည့္ အရာမ်ား၏ အဓိပၸာယ္ အျပည့္အဝကို အမွန္တကယ္ ကြၽန္မ နားမလည္ေသာ္လည္း၊ ဤသြန္သင္ခ်က္မ်ားက ကြၽန္မ တျခားလူမ်ားထံမွ ၾကားခဲ့သည့္ သခင္ေယရႈ၏ ဧဝံေဂလိႏွင့္ ကြဲျပားသည္ကို ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ခံစားႏိုင္ခဲ့သည္။ ၎တို႔က ေက်းဇူးေတာ္ ရရွိနည္း အေၾကာင္းႏွင့္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ဖို႔သာ လိုအပ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ အနာေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကိုသာ အမ်ားစု ေျပာခဲ့သည္၊ ယင္းကို ကြၽန္မက မယုံၾကည္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ပို၍ လက္ေတြ႕က်ပုံရၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ ပိုၾကားရေလ၊ ပို၍ ၾကားလိုေလ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မခင္ပြန္းကို ကြၽန္မ ေန႔တိုင္း ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ဖတ္ျပခိုင္းခဲ့သည္။ ထိုစာအုပ္ထဲတြင္ ဘာသာေရး ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၾကေသာ္လည္း၊ ဘုရားကို မသိဘဲ၊ အာပင္ခံၾကေၾကာင္း၊ သူတို႔က ေန႔ဖက္တြင္ မၾကာခဏ အျပစ္မ်ား က်ဴးလြန္ၿပီး၊ ညဖက္တြင္ ထိုအျပစ္မ်ားကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ ေၾကာင္း ေျပာထားသည္။ ကြၽန္မ၏ အေမႏွင့္ ေယာက္မႏွစ္ေယာက္တို႔ အားလုံးက ခရစ္ယာန္မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ သူတို႔ အသက္ရွင္သည့္ ပုံစံက ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပသြား သည့္ အတိုင္းပင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤသည္မွာ ကြၽန္မအတြက္ ပို၍ပင္ လက္ခံယုံၾကည္စရာျဖစ္ခဲ့သည္။ သူတို႔က အျပစ္မ်ားကို အမွန္တကယ္ က်ဴးလြန္ၿပီးေနာက္ ထိုအျပစ္မ်ား ကို ဝန္ခံၾကကာ၊ ထို႔ေနာက္ ထိုအျပစ္မ်ားကို ထပ္က်ဴးလြန္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္က ကြၽန္မမွာ ဝိညာဥ္ေရးရာ ႏိုးၾကားမႈတစ္ခု ရွိလာသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အသံေတာ္ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပါသလား။ ၎က ဘုရားသခင္ မဟုတ္ပါက၊ စာေရးဆရာက ဘာသာေရးေလာက ကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလြန္ေကာင္းမြန္စြာ နားလည္ရ သနည္း။ မယုံၾကည္သူမ်ားက နားမလည္ပါ၊ ထင္ရွားၿပီး နာမည္ႀကီးသူ မ်ား မည္သည့္အရာမွ် မသိပါ၊ ၿပီးလွ်င္ ဘာသာေရးပုဂၢိဳလ္မ်ား ကိုယ္တိုင္ ပင္လွ်င္ သူတို႔က ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို အာလည္းခံသည္ကို သေဘာမေပါက္ၾကပါ။ ၎ကို ကြၽန္မ ပိုေတြးေလ၊ စာအုပ္ထဲမွ စကားမ်ားက လူမ်ား ေဖာ္ျပႏိုင္သည့္ အရာမ်ား မဟုတ္ဘဲ၊ သာမာန္လူ႔ကမာၻေလာကႀကီးတြင္ ဘုရားလူ႔ဇာတိခံျခင္း၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားသာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မ ပို၍ ခံစားရေလ ျဖစ္သည္။

ရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္မကို အစတုန္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိ တရားေဟာၾကားခဲ့သည့္ အစ္မက ကြၽန္မ ေဆး႐ုံတက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေနသည္ဟု ၾကားၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ အစ္မတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ကြၽန္မကို ဧဝံေဂလိထပ္ ေဟာၾကားဖို႔ ကြၽန္မ အိမ္သို႔ လာခဲ့သည္။ ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ ကြၽန္မ အသိစိတ္က “ငါက လူမမာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေပမဲ့ အဲဒီအစ္မေတြက ငါ့ကို ႐ြံရွာလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ မစြန္႔ပစ္ထားဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို ထပ္ထပ္ၿပီး ဧဝံေဂလိတရား ေဟာၾကားဖို႔ေတာင္ လာၾကတယ္။ ဒါက သာမာန္လူေတြ လုပ္ႏိုင္တဲ့အရာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တျခားလူေတြသာဆို ငါ့အေၾကာင္းကို ေမ့ေနတာ ၾကာခဲ့ေလာက္ၿပီ။” ဟု ေျပာေနသည္ကို ကြၽန္မ သတိျပဳမိ သည္။ ဤသို႔ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ သာမာန္ ကမာၻႀကီးတြင္ မည္သည့္အခါမွ် မရွာေတြ႕ႏိုင္သည္ႏွင့္အညီ၊ ၎က ဘုရားသခင္ထံမွ လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ကြၽန္မ စိတ္ထဲတြင္ အလြန္းရွင္းလင္းလွသည္။ “လိုအပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ ရွိသည့္ သူငယ္ခ်င္းသည္၊ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ အမွန္တကယ္ပင္ျဖစ္သည္” ဆိုသည့္ ဆို႐ိုးစကားႏွင့္ အညီပင္ ျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ထိုေန႔က ဤအရာကို ကြၽန္မ နက္နဲစြာ ေတြ႕ႀကဳံခံစားခဲ့ရပါသည္။ ကြၽန္မနံေဘးတြင္ ကြၽန္မ မိသားစု ေနေပးျခင္း က သူတို႔ မေရွာင္ႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခုသာ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မႏွင့္ လုံးလုံး ေသြးသားမေတာ္စပ္ဘဲ၊ မည္သည့္ ဖုံးကြယ္ထားေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား သို႔မဟုတ္ အေျခအေနမ်ား မရွိၾကသည့္ ဤလူမ်ားက ကြၽန္မကို ဧဝံေဂလိ ေဟာၾကားဖို႔ တစ္ႏွစ္လုံး ပုံမွန္ လာဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္မကဲ့သို႔ လူမမာတစ္ေယာက္အတြက္ ဒုကၡရွာဖို႔ ဆိုသည္မွာ သူတို႔၏ ယုံၾကည္မႈ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ စိတ္ရွည္မႈတို႔သည္ မည္မွ် အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းသည္ကို ျပခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအားျဖင့္ အမွန္ တကယ္ တို႔ထိခံရၿပီး၊ ထိုအခ်ိန္မွစတင္ကာ၊ ဘုရားသခင္၏ ဧဝံေဂလိကို ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္ ျငင္းပယ္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိေတာ့ပါ။ အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ ကြၽန္မ၏ ခင္ပြန္းႏွင့္ ကြၽန္မတို႔က ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံခဲ့ၾကသည္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ကြၽန္မခင္ပြန္းႏွင့္ ကြၽန္မတို႔က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္တြင္ ကြၽန္မတို႔၏ အသင္းေတာ္ အသက္တာကို စနစ္တက် စတင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မဘာသာ စာဖတ္ခြင့္ရ ေလာက္ေအာင္ ကြၽန္မ အျမင္အာ႐ုံက သိပ္မေကာင္း ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မ ခင္ပြန္းက ကြၽန္မကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ပုံမွန္ ဖတ္ျပၿပီး၊ အသင္းေတာ္ ဝတ္ျပဳအစည္းအေဝးမ်ား အတြင္းတြင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ မ်ားကလည္း ကြၽန္မကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မ်ား ဖတ္ျပၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ကြၽန္မ ဘာသာ တစ္ေယာက္ တည္း ရွိသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္မက ဓမၼသီခ်င္းမ်ားကိုလည္း နားေထာင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြၽန္မ၏ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ဒုကၡခံစားျခင္းတို႔၏ အေၾကာင္းအရင္းကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား တြင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ “လူသားတို႔ ႀကံ့ႀကံ့ခံၾကရသည့္ ေမြးဖြားျခင္း၊ ေသဆုံးျခင္း၊ ဖ်ားနာျခင္းႏွင့္ အိုမင္းေသာအသက္အ႐ြယ္တို႔မွ ရာသက္ပန္ ဆင္းရဲဒုကၡ၏ အရင္းအျမစ္မွာ အဘယ္နည္း။ အဘယ္အရာက လူတို႔ကို ဤအရာမ်ားအား ရရွိေစခဲ့သနည္း။ လူသားတို႔ ကနဦး ဖန္ဆင္းခံခဲ့ရစဥ္က သူတို႔တြင္ ထိုအရာမ်ား မရွိခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဤအရာမ်ားသည္ မည္သည့္ေနရာမွ လာခဲ့သနည္း။ ထိုအရာမ်ားသည္ လူသားမ်ားအေနျဖင့္ စာတန္၏ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈ ခံခဲ့ရၿပီး ၎တို႔၏ ခႏၶာ ဆုတ္ယုတ္လာခဲ့သည့္ေနာက္တြင္ ျဖစ္တည္လာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ လူသား ခႏၶာ၏ နာက်င္မႈ၊ ယင္း၏ ေဝဒနာမ်ားႏွင့္ ယင္း၏အႏွစ္သာရမဲ့ျခင္းအျပင္၊ လူ႔ေလာက၏ အလြန႔္အလြန္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အေရးကိစၥမ်ားသည္ စာတန္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစခဲ့ၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္သာ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ားသည္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ခံရၿပီးေနာက္၊ ယင္းက ၎တို႔ကို စတင္ ညႇဥ္းဆဲခဲ့ေလသည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ ပို၍ပို၍ အက်င့္ပ်က္ယိုယြင္းလာခဲ့သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အနာေရာဂါမ်ားမွာ ပို၍ပို၍ ႀကီးမားလာၿပီး၊ သူတို႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡမွာ ပို၍ပို၍ ျပင္းထန္လာခဲ့သည္။ တိုး၍ တိုး၍၊ လူတို႔သည္ လူ႔ေလာက၏ အႏွစ္သာရကင္းမဲ့ျခင္းႏွင့္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ျခင္းအျပင္၊ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္စြမ္းမရွိျခင္းတို႔ကို ခံစားခဲ့ၾကရၿပီး၊ သူတို႔သည္ ကမာၻေလာကအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပို၍ပို၍ေလ်ာ့နည္းစြာ ခံစားခဲ့ၾကရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤဒုကၡကို လူသားမ်ားအေပၚ စာတန္က က်ေရာက္ေစျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ထိုအရာသည္ သူတို႔အား စာတန္မွ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီးေနာက္မွသာ ေရာက္လာကာ သူတို႔၏ ဇာတိပကတိမွာ အက်င့္ပ်က္ယိုယြင္းလာခဲ့သည္။...ဤသည္မွာ သင္သည္ နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး ေသာကေရာက္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေသေၾကာင္းႀကံရန္ သင့္အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္ကာ ရံဖန္ရံခါ ေလာကႀကီးသည္ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္သည္ သို႔မဟုတ္ ဘဝက အဓိပၸာယ္ကင္းမဲ့သည္ဟု သင္ ခံစားရေလသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္၊ ဤလူသား ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားသည္ စာတန္၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္၌ ရွိေနေသး၏၊ ၎တို႔သည္ လူသား၏ ေသႏိုင္ေလာက္ေသာ အားနည္းခ်က္မ်ားထဲမွ တစ္ခုအျဖစ္ ပါဝင္သည္။”(ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေလာကီ ဆင္းရဲဒုကၡကို ဘုရားသခင္ ျမည္းစမ္းျခင္း၏ အေရးပါမႈ”) နာမက်န္းျဖစ္ျခင္း၏ နာက်င္မႈအားျဖင့္ ေဆာင္ၾကဥ္းလာသည့္ ဆင္းရဲဒုကၡက မည္မွ် ႀကီးမားသည္မွာ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ဖို႔ ဆႏၵအားလုံး ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ၿပီး၊ မိမိအသက္ကို အဆုံး စီရင္ခ်င္ခဲ့သည္ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ေဖာ္ျပရာတြင္ ကြက္တိ ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡတို႔၏ နာက်င္မႈအားလုံးက စာတန္၏ ေဘးျဖစ္ေစသည့္ နည္းလမ္းမ်ား ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ေျပာထားသည္။ ပထမတြင္ ဘုရားသခင္က ဤအရာမ်ား ေျပာရသည့္ အေၾကာင္း အရင္းကို ကြၽန္မ တကယ့္ကို နားမလည္ေသာ္လည္း ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေနာက္ထပ္ ဖတ္ရႈၿပီးေနာက္ပိုင္း ဤသမၼာတရားမ်ားကို ကြၽန္မ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း နားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။

တစ္ေန႔လယ္တြင္ ကြၽန္မခင္ပြန္းက ကြၽန္မကို ပုံမွန္အတိုင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ဖတ္ျပေနၿပီး၊ ကြၽန္မက ဤဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားခဲ့သည္။ “လူမႈေရးသိပၸံပညာမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဖန္တီးႏိုင္မႈ စြမ္းရည္ေနာက္တြင္၊ လူသား၏ စိတ္ကို သိပၸံပညာႏွင့္ အသိပညာမ်ားက ေနရာယူလာၾကၿပီးျဖစ္သည္။ သိပၸံႏွင့္ အသိပညာသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အုပ္စိုးျခင္းအတြက္ တန္ဆာပလာမ်ားျဖစ္လာၿပီး ျဖစ္ကာ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ရန္ အခြင့္အလမ္း လုံလုံေလာက္ေလာက္ မရွိေတာ့သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းအတြက္ သာ၍သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေျခအေနမ်ား မရွိေတာ့ေပ။ ဘုရားသခင္၏ေနရာသည္ လူ၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ ယခင္ထက္ သာ၍နိမ့္ဆင္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဘုရားသခင္ မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသား၏ အတြင္းကမာၻသည္ ေမွာင္မိုက္၏၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ကာ အႏွစ္မဲ့သြားေလသည္။...သိပၸံပညာ၊ အသိပညာ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ ဒီမိုကေရစီ၊ နားေနခ်ိန္၊ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာမႈ- ဤအရာမ်ားက လူသားထံ ယာယီ ႏွစ္သိမ့္မႈတစ္ခုသာ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးသည္။ ဤအရာမ်ားျဖင့္ပင္လွ်င္၊ လူသားသည္ မလြဲမေသြ အျပစ္က်ဴးလြန္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး လူမႈအဖြဲ႕အစည္း၏ မတရားမႈမ်ားကို ညည္းတြားၾကလိမ့္မည္။ ဤအရာမ်ားက လူသား၏ ေတာင့္တမႈႏွင့္ စူးစမ္းေလ့လာလိုစိတ္ကို မခ်ဳပ္ထိန္းႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသားကို ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး လူသား၏ အသိတရားမဲ့ေသာ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံမႈမ်ားႏွင့္ စူးစမ္းေလ့လာမႈမ်ားသည္ ပို၍သာ စိတ္ေသာက ေရာက္ေစႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အနာဂတ္ကို မည္သို႔ရင္ဆိုင္ရမည္ သို႔မဟုတ္ ေရွ႕တြင္ရွိေသာ လမ္းေၾကာင္းကို မည္သို႔ရင္ဆိုင္ရမည္ကို မသိဘဲလ်က္၊ လူကို အေတာမသတ္ေသာ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း အေျခအေနတစ္ခုတြင္ တည္ရွိဖို႔သာ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ သိပၸံႏွင့္ အသိပညာတို႔ကိုပင္ ေၾကာက္႐ြံ႕လာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး အႏွစ္မဲ့ျခင္း ခံစားခ်က္ကို ပို၍ပင္ ေၾကာက္႐ြံ႕လာလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၂)- လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္) ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားရသည့္အခ်ိန္တြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ခုလုံး၏ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္း ႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡတို႔က စာတန္ဆီမွ ေပၚေပါက္လာသည္ဟု ဘုရားသခင္ ေျပာရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကို ကြၽန္မ ေနာက္ဆုံးတြင္ နားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့ရသည္။ စာတန္က ကြၽန္မတို႔ကို ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးဖို႔ အသိပညာႏွင့္ သိပၸံပညာတို႔ကို အသုံးျပဳခဲ့သည္။ စာတန္က “လူသားသည္ ေမ်ာက္ဝံမွ ဆင့္ကဲျဖစ္ ေပၚလာ၏” “ကယ္တင္ရွင္ မည္သည့္အခါကမွ် မရွိခဲ့ေပ” “အသိပညာ သည္ သင္၏ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းလဲႏိုင္၏” “လူတစ္ဦး၏ကံၾကမၼာသည္ ထိုသူ၏လက္ထဲတြင္ ရွိ၏” “သိပၸံပညာက လူမ်ားကို ကယ္တင္၏” “လူသားသည္ သဘာဝတရားကို အႏိုင္ယူကာ” တို႔ကဲ့သို႔ ေသာ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ အႀကံဉာဏ္မ်ားျဖင့္ ကြၽန္မတို႔ကို ျပည့္ႏွက္ေစခဲ့သည္။ စာတန္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဤဒႆနမ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ အႀကံဉာဏ္မ်ားႏွင့္ အယူအဆမ်ားတို႔ျဖင့္ ဦးေႏွာက္ က်င္းခဲ့သည္။ ၎တို႔က လူမ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္ မ်ားကို ေနရာယူထားၿပီး၊ လူမ်ားအား အသိပညာတြင္ ေၾကာင္းက်ိဳး မျမင္ေတာ့ဘဲ ယုံၾကည္ေစၿပီး၊ သိပၸံပညာကို ကိုးကြယ္ေစ သည္။ လူမ်ားက သူတို႔ ကံၾကမၼာကို အသိပညာျဖင့္ ေျပာင္းလဲႏိုင္သည္ သို႔မဟုတ္ ခက္ခဲေသာ ျပႆနာတိုင္းကို ေျဖရွင္းဖို႔ သိပၸံပညာကို အသုံးျပဳႏိုင္သည္ ဆိုသည့္ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္မႈ ရွိလာခဲ့သည္။ လူမ်ားက သူတို႔ဘဝမ်ား၏ အေျခခံအေၾကာင္းအရင္းကို ပုံေဖာ္ဖို႔ စာတန္၏ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ အႀကံဉာဏ္မ်ားကို ယူၾကၿပီး၊ ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔က စာတန္၏ အက်ဥ္းသား အျဖစ္ အယူခံရကာ၊ စာတန္၏ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံရသည္။ လူမ်ားက မိမိကိုယ္ကို ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ႏွင့္ ကြယ္ကာမႈတို႔မွ ကင္းကြာေစရန္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာသည့္ အရာ အားလုံးကို စတင္ျငင္းပယ္ၾကသည္။ စာတန္က သူ႔႐ုပ္ေသးမ်ားျဖင့္ ကစားသည့္ ႐ုပ္ေသးဆရာတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ သူတို႔ကို ႀကိဳးကိုင္ ခ်ယ္လွယ္ၿပီး၊ ကြၽန္မက ဤနည္းအားျဖင့္ ထိခိုက္ခံရသည့္ လူသန္းေပါင္း မ်ားစြာထဲမွ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ေနမေကာင္းသည့္ အခ်ိန္က၊ ကြၽန္မကို ကုဖို႔ သိပၸံပညာကို ကြၽန္မ မွီခိုခဲ့သည္။ သိပၸံပညာကို ကြၽန္မက ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ေတာ့ဘဲ ယုံၾကည္ၿပီး ကိုးကြယ္သည္။ ထင္ရွားသည့္ ေဆး႐ုံမ်ားမွ အထူးကုမ်ားက၊ သူတို႔၏ အဆင္ျမင့္ နည္းပညာမ်ားႏွင့္ ေခတ္သစ္ ေဆးပညာဆိုင္ရာ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္း ပစၥယမ်ားျဖင့္ ကြၽန္မ၏ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းကို ကုသႏိုင္စြမ္းလိမ့္ မည္ဟု ကြၽန္မ အမွန္တကယ္ ေတြးထင္ခဲ့သည္။ သိပၸံပညာက ကြၽန္မကို ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးလာသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အရာမွာ အိပ္မက္ကဲ့သို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ ကယ္၍မရေသာ နာက်င္မႈသာ ျဖစ္ေလသည္။ သိပၸံပညာက ကြၽန္မကို ဘုရားသခင္အား မယုံၾကည္ဖို႔ ျဖစ္ေစ ေသာေၾကာင့္ မၾကာခဏ ဆိုသကဲ့သို႔၊ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္သည္၊ သူ႔ကို အာခံၿပီး၊ သူ႔ကယ္တင္ျခင္းကို ျငင္းဆန္ ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မ၏ ပုန္ကန္လိုျခင္းရွိေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ လုံးဝ လက္မေလွ်ာ့ခဲ့ဘဲ၊ ယင္းေနာက္ တြင္ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳခဲ့သည္။ နည္းနည္းခ်င္းဆိုသကဲ့သို႔၊ သူက တစ္ခ်ိန္က အသိပညာႏွင့္ သိပၸံပညာတို႔ အားျဖင့္ အလြန္ လႊမ္းမိုးထားေသာ ကြၽန္မ၏ ဝိညာဥ္ကို ႏိုးၾကားေစ ခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္က ေသလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့သည့္ ကြၽန္မက ယခုအခါတြင္ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔ လာေရာက္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိခဲ့ေလသည္။

ကြၽန္မခင္ပြန္းက ကြၽန္မကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ေန႔တိုင္း ဆက္ ဖတ္ျပၿပီး၊ တစ္ေန႔တြင္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မ်ားကို ၾကားရသည္။ “ဘုရားသခင္သည္ ဤကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူဖန္ဆင္းခဲ့၏၊ ထို႔အျပင္ သူသည္ ေရွးေခတ္ ဂရိယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လူသားတို႔၏ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းတိုးတက္မႈ၏ ဗိသုကာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္သာ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ႏွစ္သိမ့္မႈ ေပးၿပီး ဘုရားသခင္သည္သာ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေန႔ေရာညပါ ေစာင့္ေရွာက္သည္။ လူသားမ်ား၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ တိုးတက္မႈတို႔ကို ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမွ ခြဲထုတ္၍မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သမိုင္းႏွင့္ အနာဂတ္သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားမွ ခြဲျခား၍မရႏိုင္ေပ။...အကယ္၍ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ေကာင္းမြန္ေသာ ကံၾကမၼာတစ္ခု ရွိလိုပါက၊ ႏိုင္ငံတစ္ခုသည္ ကံၾကမၼာေကာင္းတစ္ခု ရွိလိုပါက၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ထံ ပ်ပ္ဝပ္ကိုးကြယ္ရမည္၊ ေနာင္တရၿပီး ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဝန္ခ်ရမည္ျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ပါက လူသား၏ ကံၾကမၼာႏွင့္ ခရီးပန္းတိုင္သည္ ေရွာင္လႊဲမရေသာ ကပ္ေဘးတစ္ခု ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၂)- လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္) လူမ်ားအားလုံး၏ ကံၾကမၼာသည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ေတာ္ထဲတြင္ ရွိေၾကာင္းႏွင့္ လူ႔အသက္ ၏ အရင္းအျမစ္မွာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကြၽန္မ နားလည္ သေဘာေပါက္ဖို႔ ဤက်မ္းပိုဒ္က ကူညီေပးခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔ လာေရာက္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို လိုက္ျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ျခင္းတို႔ျဖင့္သာလွ်င္ လူမ်ားတြင္ ေကာင္းမြန္ သည့္ ကံၾကမၼာရွိႏိုင္သည္။ လူမ်ားက ဘုရားသခင္ထံမွ ေဝးရာသို႔သြားကာ၊ ဘုရားသခင္ကို အာခံၿပီး စြန္႔ပစ္ကာ၊ ထိုအစား စာတန္ကို မွီခိုသည့္ အခ်ိန္တြင္ သူတို႔က စာတန္ထံ မိမိကိုယ္ကို လႊဲအပ္ေပးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ သူတို႔က စာတန္၏ ထိခိုက္ျခင္းႏွင့္ နင္းေခ်ျခင္းတို႔ကို ခံရၿပီး၊ အဆုံးမရွိေသာ ေဘးဒုကၡႏွင့္ အကန္႔အသတ္ မရွိေသာ ဆင္းရဲဒုကၡ တို႔ကို ခံစားရမည္။ ဤသည္မွာ လူမ်ားက မိမိကိုယ္ကို ထိခိုက္သည့္ ပုံျဖစ္ၿပီး သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ပ်က္စီးျခင္းကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာပုံ ျဖစ္သည္။ ထိုအခိုက္အတန္႔တြင္၊ ကြၽန္မက မည္မွ် မိုက္မဲ၊ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ၊ သနားဖြယ္ေကာင္းခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ အသိပညာႏွင့္ သိပၸံပညာတို႔အေပၚ ကြၽန္မ၏ အျမင္ရႈေထာင့္မ်ားသည္ အဆိပ္ခ်ည္းသက္သက္သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးဖို႔ စာတန္အသုံးျပဳသည့္ ကိရိယာ တန္ဆာပလာမ်ားသာ ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့သည္။ ဤႏွစ္မ်ားအတြင္း ကြၽန္မက နတ္ဆိုး၏ အဆိပ္ခတ္ခံခဲ့ရၿပီး၊ ယခုအခါတြင္ ကြၽန္မ ႀကီးစြာ ေနာင္တရေလသည္။ ဘုရားသခင္အတြက္ စစ္မွန္သည့္ ေတာင့္တမႈကို ကြၽန္မ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေတြ႕ႀကဳံခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မက သမၼာက်မ္းစာ ထဲတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ မိမိကိုယ္ကို လွဲခ်ၿပီး၊ ဝန္ခံကာ၊ ေနာင္တရဖို႔ရာ နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ားကဲ့သို႔ ျပဳမူဖို႔ ဆႏၵရွိသည္။ ကြၽန္မက မိမိ၏ ဆိုးယုတ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားအားလုံးကို ခ်န္ရစ္ခဲ့လိုၿပီး၊ ဘုရားသခင္ ေထာက္ပံ့ေပးသည့္ လမ္းျပမႈႏွင့္ ေထာက္ပံ့မႈကို လက္ခံခ်င္သည္။ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို လိုက္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္လိုေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္တြင္ ဧည့္ခံတာဝန္မ်ား တာဝန္ေပးဖို႔ တက္ႂကြစြာ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ၏ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံျခင္းမ်ားတြင္ ကြၽန္မ၏ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ မည္သူကမွ် ကြၽန္မကို အထင္မေသးဘဲ၊ မတရားသျဖင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ျခင္းလည္း မရွိပါ။ အမွန္မွာမူ သူတို႔က ကြၽန္မကို ႀကီးစြာေသာ အကူအညီႏွင့္ အားေပးမႈမ်ား ေပးၿပီး၊ သူတို႔၏ ႐ိုးသားေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအားျဖင့္ ဝန္းရံခံရသည္ဟု ကြၽန္မ အၿမဲတမ္း ခံစားခဲ့ရသည္။

အခ်ိန္အနည္းငယ္ ကုန္ဆုံးၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္မ၏ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းက မတိုးတက္လာေသးေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မကို ပိုေကာင္းလာေအာင္ ကူညီဖို႔ ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းေလွ်ာက္လ်က္၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ စတင္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား လုပ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အစ္မမ်ားက ကြၽန္မႏွင့္ ေအာက္ပါ မိတ္သဟာယကို ျပဳခဲ့ၾကသည္။ “ဘုရားသခင္က အရာ အားလုံးရဲ႕ ဖန္ဆင္းရွင္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္မတို႔က အဖန္ဆင္းခံေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို ဘယ္လို ဆက္ဆံပါေစ၊ ကြၽန္မတို႔က ဘုရားသခင္ရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားျခင္းေတြ နဲ႔ စီစဥ္မႈေတြကို လက္ခံရမယ္။ ဘုရားသခင္ဆီက အရာေတြကို ကြၽန္မတို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ ရင္၊ ကြၽန္မတို႔က ကိုယ့္ရဲ႕ ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိတာကိုသာ ျပေနတာပဲ။ အနာၿငိမ္းေစတာ၊ မေကာင္းဆိုးဝါး ေမာင္းထုတ္တာ နဲ႔ နိမိတ္ လကၡဏာေတြကို ေဆာင္႐ြက္ တာတို႔က ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္းမွာ ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ တစ္စိတ္ တစ္ေဒသေတြ ျဖစ္ေပမဲ့၊ အခု ကြၽန္မတို႔က ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္မွာ ေရာက္ေန တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အခု ဘုရားအမႈေတာ္က လူေတြရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို သန္႔စင္ၿပီး ေျပာင္းလဲဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အသုံးျပဳဖို႔ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က တစ္ဆင့္ အရာအားလုံးကို ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေစဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို သူ႔ကို နာခံတဲ့သူ၊ သူ႔ကို သစၥာရွိတဲ့သူ၊ သူ႔ကို သိကြၽမ္းတဲ့လူ နဲ႔ သူ႔ကို ခ်စ္တဲ့သူေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္၊ အဲဒါမွသာ အဲဒီလိုလူတစ္အုပ္ကို ေနာက္ေခတ္ထဲကို ဘုရားသခင္က ေခၚႏိုင္တယ္။ လူေတြက ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းလာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ သူတို႔ သဘာဝအေလ်ာက္ ေဖာ္ျပတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ နာခံမႈတို႔ကို ဘုရားသခင္က အလိုရွိတာ ျဖစ္တယ္။ သူက လူေတြကို သူတို႔ရဲ႕ နာမက်န္း ျဖစ္ျခင္းကို ကုစားေပးျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္ရွိျခင္း အသိစိတ္ တစ္ခု ေၾကာင့္ သူ႔ေနာက္လိုက္တာကို ဘုရားသခင္က မလိုခ်င္ဘူး။ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ေျပာတဲ့အတိုင္း- ‘ဘုရားသခင္က လူကို ကယ္တင္သည့္အခါတြင္ ၎တို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို ဘုရားသခင္အား ေပးႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔ကို ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ျဖင့္ တို႔ထိျခင္းအားျဖင့္ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္သည္ဟု လူတို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ ယင္းမွာ လူအား သူ၏တို႔ထိျခင္းသည္ ၎တို႔အား သူ၏ ကယ္တင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ဤကယ္တင္ျခင္းမ်ိဳးကို အေပးအယူ ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ၎တို႔ကို အဆတစ္ရာ ေပးသနားေသာအခါမွသာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ နာမေရွ႕ေမွာက္သို႔ က်ိဳးႏြံနာခံလာလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အတြက္ ေကာင္းစြာႀကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္ကာ သူ႔ထံ ဘုန္းအသေရ ေဆာင္ၾကဥ္းမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္ ရည္႐ြယ္သည့္အရာ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔အလို႔ငွာ ကမာၻေျမေပၚသို႔ အမႈျပဳရန္ႂကြလာၿပီျဖစ္သည္။ ဤအရာတြင္ မုသားမပါေပ။ မုသား ပါရွိခဲ့ပါက၊ သူသည္ သူ၏အမႈကို ျပဳရန္ ကိုယ္တိုင္ ေသခ်ာေပါက္ ႂကြလာမည္ မဟုတ္ေပ။ အတိတ္တြင္ သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းနည္းလမ္းတြင္ အဆုံးစြန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ သနားက႐ုဏာကို ျပသျခင္း ပါဝင္ခဲ့သည္မွာ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးအတြက္ အလဲအလွယ္အေနျဖင့္ သူ၏ အရာအားလုံးကို စာတန္အား ေပးအပ္ခဲ့သည္အထိ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိသည္ အတိတ္ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မတူေပ။ ယေန႔ သင္တို႔အေပၚ အပ္ႏွင္းေသာ ကယ္တင္ျခင္းသည္ အသီးသီးကို အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားျခင္း အေတာအတြင္းျဖစ္သည့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလႏွင့္ဆိုင္သည့္ အခ်ိန္ကာလတြင္ ျဖစ္ေပၚေပသည္။ သင္တို႔၏ ကယ္တင္ျခင္း နည္းလမ္းမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ သို႔မဟုတ္ သနားျခင္းက႐ုဏာ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားအေနျဖင့္ ပို၍ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ကယ္တင္ခံရႏိုင္ေစရန္အလို႔ငွာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။’ (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္တို႔သည္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ေဘးဖယ္ၿပီး လူသားထံ ကယ္တင္ျခင္းကို ေဆာင္ၾကဥ္းဖို႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို နားလည္သင့္၏) လို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔က ေကာင္းႀကီး မဂၤလာေတြအတြက္ လိုအင္ဆႏၵအားျဖင့္ ကြၽန္မတို႔ ဘယ္လိုလႈံ႕ေဆာ္ခံရ တယ္ဆိုတာနဲ႔ ဘယ္လို အျပန္အလွန္ ဖလွယ္မႈ ရွိတယ္ဆိုတာကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္သင့္တယ္။ ကြၽန္မတို႔က ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကိုလည္း ပိုဖတ္သင့္ၿပီး၊ အဲဒီ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ကို ကြၽန္မတို႔ အသက္တာေတြမွာ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္သင့္တယ္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း ႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို လက္ခံသင့္တယ္၊ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ စမ္းသပ္မႈေတြ နဲ႔ စစ္ေဆးျခင္းေတြကို လက္ခံသင့္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြမွာ သန္႔စင္ျခင္းႏွင့္ ေျပာင္းလဲျခင္းရဖို႔ ႀကိဳးစားသင့္ တယ္။ အစ္မရဲ႕ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းက ပိုေကာင္းလာမယ္ မေကာင္းလာဘူး ဆိုတာက ဘုရားသခင္ လက္ေတာ္ထဲမွာ ရွိတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔က ဘုရားသခင္ရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈေတြနဲ႔ စီစဥ္မႈေတြကို က်ိဳးႏြံနာခံသင့္ တယ္။”

ထိုအစ္မမ်ား၏ မိတ္သဟာယျပဳျခင္းမွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းသက္သက္က ကြၽန္မတို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ မလုံေလာက္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို လက္ခံျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ကြၽန္မတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ဖယ္ရွားႏိုင္ ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔၏ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ကို ျပန္လည္ ရရွိႏိုင္သည္၊ ဤသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိၿပီး၊ သူ႔အလိုေတာ္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္မခံသည့္ ထိုခရစ္ယာန္မ်ား မွာမူ ဘုရားသခင္၏ ေပါလွ်ံ ေသာ ေက်းဇူးေတာ္ကိုသာ ေကာင္းစြာ လက္ခံႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို႔က အျပစ္က်ဴးလြန္ျခင္းႏွင့္ အျပစ္ကို ဝန္ခံျခင္း သံသရာတစ္ခုတြင္ အသက္ရွင္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားက သန္႔စင္မခံရ ေသးေသာေၾကာင့္၊ သူတို႔က ခရီး ေလွ်ာက္သြားၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္ တို႔ကို ရရွိျခင္း ပန္းတိုင္ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို အသုံးေတာ္ခံၾကသည္။ တျခားနည္းျဖင့္ ဆိုရပါမူ၊ သူတို႔က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူ လုပ္လိုၿပီး၊ ထိုအတိုင္းပင္ သူတို႔က သူ႔အတည္ျပဳခ်က္ကို မည္သည့္အခါမွ် ရရွိမည္ မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္မ၏ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းကို ကုစားေပးဖို႔ ဘုရားသခင္အား ေတာင္းဆိုျခင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး၊ ထိုအစား ကြၽန္မ၏ အေနအထား မည္မွ် ေကာင္းမြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ဆိုး႐ြားသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ဖို႔ႏွင့္ ကိုးကြယ္ဖို႔ ခိုင္မာေသာ ကတိကဝတ္ ထားရွိခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ မိမိ၏တာဝန္ မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြလိုက္စားၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ပိုမို႐ိုးသားစြာ သိကြၽမ္းေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔၊ မိမိကိုယ္ကို ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားမွ ဖယ္ရွားဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစရန္ စစ္မွန္သည့္ လူသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ဖို႔ မိမိဘာသာ ကတိကဝတ္ထားခဲ့သည္။ ဤအရာမ်ားအားလုံးကို စတင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံး ထဲတြင္ ႀကီးစြာေသာ ေျပေလ်ာ့မႈကို ခံစားရၿပီး၊ ကြၽန္မ နာမက်န္း ျဖစ္ျခင္း၏ နာက်င္မႈအားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ခံရသည္ သို႔မဟုတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရ သည္ဟု ေနာက္ထပ္ မခံစားရေတာ့ပါ။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို မိမိကိုယ္ကို လုံးလုံးလႊဲအပ္ဖို႔ ႏွင့္ သူ႔ အမိန္႔မ်ားႏွင့္ စီစဥ္မႈမ်ားကို နာခံဖို႔ အတြက္သက္သက္သာ ကြၽန္မ ဆႏၵရွိပါသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ဖတ္ရႈဖို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ မ်ားျဖင့္ ကြၽန္မ မၾကာခဏ အတူဆုံခဲ့ၿပီး၊ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳ ကာ၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းေသာ ဓမၼသီခ်င္းမ်ား သီဆိုခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အလြန္ စိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ၿပီး၊ ဤစိတ္ခ်မ္းသာမႈႏွင့္အတူ ကြၽန္မ၏ ဆင္းရဲဒုကၡ တြင္ ေလ်ာ့နည္းမႈတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ပို၍ပင္ နက္နဲလွ သည္မွာ လုံးလုံးနီးပါး သတိမျပဳဘဲႏွင့္ ကြၽန္မ ေျခေထာက္မ်ားထဲမွ ထုံက်င္မႈက စတင္ေလ်ာ့ပါးသြားၿပီး၊ ကြၽန္မက လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ စြမ္းရည္ ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စတင္ျပန္လည္ ရရွိခဲ့ကာ၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ လူနာဘီးတပ္ ကုလားထိုင္ကိုပင္ အားကိုးဖို႔ မလိုေတာ့ပါ။ ပို၍ပင္ မေမွ်ာ္လင့္သည္မွာ တစ္ေန႔တြင္ ကြၽန္မ အျမင္အာ႐ုံ ႐ုတ္တရက္ ျပန္ရလာခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွ ပုံႏွိပ္ထားသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ေနာက္ဆုံးတြင္ ျမင္ႏိုင္ေလသည္။ ကြၽန္မ မယုံႏိုင္ခဲ့ပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မက နိမိတ္လကၡဏာတစ္ခုကို အမွန္တကယ္ ေတြ႕ႀကဳံခံစားရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ခံစားရသည့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းက ေဖာ္ျပ၍မရႏိုင္သည့္ အရာတစ္ခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ဆက္လက္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ကာ၊ ခ်ီးမြမ္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မက သတင္းေကာင္းကို ကြၽန္မ ခင္ပြန္းအား စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေျပာျပသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ သူက စိတ္ခံစားခ်က္ျဖင့္ လႊမ္းမိုးသြားသည္။ သူ႔မ်က္လုံးထဲမွ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္၊ သူက အႀကိမ္ႀကိမ္ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးေလသည္။ “ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးတင္ ပါတယ္၊ ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” မွန္ပါသည္၊ ၎မွာ မွန္ပါသည္။- ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို အနည္းငယ္သာ က်ိဳးႏြံနာခံခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ အေပၚ ႀကီးစြာေသာ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာကို ေပးသနားေတာ္ မူခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို နိမိတ္လကၡဏာမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း မပါဝင္ေသာ္လည္း၊ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ၾသဇာအာဏာက ဘုရား နိမိတ္လကၡဏာမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာကို မည္သို႔ အလြန္ သာလြန္သည္ကို ကြၽန္မ နက္ရႈိင္းစြာ ခံစားခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္သည္ အမွန္တကယ္ပင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၊ လူမ်ားကို ခ်စ္သည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေလသည္။

တစ္ေန႔တြင္ ကြၽန္မခင္ပြန္းက ေကာင္တီေဆး႐ုံတြင္ ေရာက္ေန ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ေဆးကုသျခင္းအတြက္ အဓိက တာဝန္က်ခဲ့သည့္ ဆရာဝန္ႏွင့္ ဆုံမိၾကသည္။ ဆရာဝန္က ကြၽန္မ၏ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ ကုသျခင္း မည္သို႔ တိုးတက္မႈရွိၿပီး၊ ေက်ာက္ကပ္ေဆးျခင္းကို အသုံးျပဳ ျခင္း ရွိမရွိကို သူ႔အား ေမးျမန္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ခင္ပြန္းက “သူေက်ာက္ကပ္ မေဆးခဲ့ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ သူ႔အေနအထားက တိုးတက္ လာတယ္။ အခုသူ လမ္းေလွ်ာက္ ႏိုင္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျမင္လည္းျမင္ ရတယ္။” ဟု ျပန္ေျဖခဲ့ေလသည္။ ဆရာဝန္က အလြန္အံ့အားသင့္ၿပီး “ေကာင္းလိုက္တာ၊ အဲဒါက နိမိတ္ လကၡဏာတစ္ခုပဲ။ သူက ေက်ာက္ကပ္ေဆးေနရတာ အခုေလာက္ ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ၾကာေနခဲ့ၿပီလို႔ ထင္ေနတာ။” ဟု ေျပာခဲ့ေလ သည္။

ယခုရက္မ်ားတြင္ ကြၽန္မ သာမာန္အသက္တာတစ္ခုျဖင့္ အသက္ရွင္ ေလသည္။ ကြၽန္မ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားက သူတို႔၏ အံ့အားသင့္မႈကို အၿမဲတမ္း ေဖာ္ျပၿပီး၊ “အစ္မအေနအထားက အရမ္း ျမန္ျမန္ ေကာင္းလာလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္မ လုံးဝ မေတြးခဲ့မိဘူး။ အစ္မကို ၾကည့္ရတာ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ သာမာန္လူ တစ္ေယာက္လိုပဲ။” တို႔ကဲ့သို႔ေသာစကားကို ေျပာၾကသည္။ ဤသို႔ေသာ အရာမ်ိဳးတစ္စုံတစ္ခုကို ကြၽန္မ ၾကားရတိုင္း ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ ရွိသည့္ တိတ္ဆိတ္ေသာ စကားအနည္းငယ္ ကြၽန္မ ေျပာခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မတစ္သက္လုံး ကိုယ္ေတာ္ ကြၽန္မကို ျပခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ့္ကယ္တင္ျခင္း တို႔ကို ကြၽန္မ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။ ကြၽန္မမွာ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ လုပ္ေပးႏိုင္ တဲ့အရာ ဘာမွမရွိေပမဲ့၊ ကိုယ္ေတာ့္ေနာက္ကို လိုက္ဖို႔၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကိုးကြယ္ဖို႔၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ကိုယ္ေတာ့္ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါေတြထဲက တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ကြၽန္မ က်န္တဲ့ တစ္ဘဝလုံး ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ သႏၷိဌာန္ခ် ပါတယ္။” ကြၽန္မက အလြန္အမင္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးခဲ့သည္၊ နဂိုမူလက ကြၽန္မ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို သတိမျပဳမိဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ကြၽန္မ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ အျပစ္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ားကို အၿငိဳးအေတးမထားဘဲ၊ စစ္မွန္ေသာ အံ့ခ်ီးေလာက္ေသာ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖင့္ပင္ ကြၽန္မကို ကယ္တင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားေက်းဇူးေတာ္၏ ႀကီးစြာေသာ ပမာဏကို ရရွိခဲ့ၿပီး၊ ထိုသို႔ေသာ ေက်းဇူးေတာ္ကို ကြၽန္မ လုံးလုံးမထိုက္တန္သည္ကို ကြၽန္မ သိပါသည္။ ဤ တန္ခိုးစြမ္းအားႀကီးၿပီး၊ စြဲၿမဲေသာ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားက သိပၸံပညာႏွင့္ အသိပညာတို႔က လူမ်ားကို မကယ္တင္ႏိုင္ဘဲ၊ လူမ်ားအား အဆုံးမရွိေသာ ဆင္းရဲဒုကၡ၊ အေၾကာက္တရားႏွင့္ ေသျခင္းတရား တို႔ကိုသာ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးလာသည္ကို ကြၽန္မအား ျပခဲ့သည္။ စၾကာဝဠာ ထဲတြင္ အရာအားလုံးကို ဖန္ဆင္းရွင္ႏွင့္ အုပ္စိုးသူ သာလွ်င္ လူ႔အသက္ႏွင့္ သူတို႔ လိုအပ္သည့္ အေထာက္အပံ့ကို ေပးႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တစ္ခုတည္းေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ ေ႐ြးႏႈတ္ကယ္တင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ လူမ်ား၏ ကံၾကမၼာ ေကာင္းတစ္ခု ရွိဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရန္ ျဖစ္သည္။- စာတန္၏ အလြန္အမင္း လွည့္စားခံရၿပီး၊ ေသလု ေမ်ာပါးျဖစ္ခဲ့ေသာ- ကြၽန္မကဲ့သို႔ လူတစ္ေယာက္ကို စာတန္၏ စြမ္းအားမွ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ဘုရားသခင္ က ကြၽန္မကို အသက္ျပန္လည္ရွင္သန္ေစခဲ့ၿပီး၊ အရာအားလုံး၏ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္သည့္ သူ႔ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔ ျပန္လည္ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ယခုအခါတြင္ ကြၽန္မက ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္ေသာ အသက္တာ၏ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနပါသည္။