မင္ရိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

မႏွစ္က မတ္လမွာ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္တစ္ခုမွာ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးလုပ္ဖို႔ တာဝန္ခ်ေပးတယ္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအျဖစ္ အေ႐ြးခံရတာက ဒီအဖြဲ႕ေတြထဲမွာ ကြၽန္မက ထူးခြၽန္ၿပီး သူမ်ားေတြထက္ သာတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲလို႔ ေတြးမိလို႔ေလ။ ေနာက္က်ရင္ ကြၽန္မက ဒီရာထူးနဲ႔ သင့္ေတာ္တယ္ဆိုတာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ျပဖို႔အတြက္ အလုပ္ႀကိဳးစားမယ္ဆိုၿပီးေတာ့လည္း တိတ္တိတ္ေလး ကတိသစၥာဆိုခဲ့တယ္။

ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ပထမဆုံးေန႔မွာ ကြၽန္မရဲ႕ တြဲဖက္ ခ်န္းမင္က ေျပာတယ္။ “တခ်ိဳ႕ အဖြဲ႕ေတြက ရလဒ္ေကာင္းေတြ မရေနဘူး။ မနက္ျဖန္က်ရင္ သူတို႔နဲ႔ စုေဝးၿပီး ခ်က္ခ်င္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမယ္” တဲ့။ သူဒီလိုေျပာေတာ့ ကြၽန္မ နည္းနည္း လန႔္သြားတယ္။ ကြၽန္မက အဖြဲ႕တိုင္းရဲ႕ အလုပ္အေျခအေနကို အကုန္မသိေသးဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းရဲ႕ ကိစၥေတြ၊ ျပႆနာေတြကို ေသခ်ာမသိေသးဘူး။ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယက သူတို႔ရဲ႕ အေျခအေနကို မကိုင္တြယ္ဘဲ သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းမေပးရင္ သူတို႔က ကြၽန္မကို ဘယ္လိုထင္မလဲ။ ကြၽန္မက လက္ေတြ႕ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးလုပ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူလို႔ ထင္ၾကမွာလား ေပါ့။ ခ်န္းမင္ကို စုေဝးပြဲကို ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆိုင္းထားခိုင္းဖို႔ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕အဖြဲ႕ေတြ လုပ္ကိုင္တာက အခုတေလာမွာ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။ ျပႆနာက ဆက္ၿပီး ေ႐ႊ႕ဆိုင္းထားလို႔မရေတာ့ဘူး။ ဒါဆို ငါ ဘာလုပ္သင့္လဲ ေပါ့။ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေနရတုန္းမွာပဲ ခ်န္းမင္က အဖြဲ႕တစ္ခုစီရဲ႕ လက္ရွိတိုးတက္မႈအစီရင္ခံစာပါတဲ့ ဖိုင္တစ္ခုကိုကြၽန္မဆီ ပို႔လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ အစီရင္ခံစာကို ေကာင္းေကာင္းသိေအာင္ အျမန္လုပ္ၿပီး မနက္ျဖန္ စုေဝးပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္တယ္။

ေနာက္ေန႔ အစည္းအေဝးမွာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ သူက ဧဝံေဂလိမွ်ေဝတာကို အခုမွစၿပီး ေလ့က်င့္ေနတာ၊ ဘာသာေရးအယူအဆေတြကို သူက မမွန္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ဖြင့္ခ်ျပေနသလားဆိုတာ မေသခ်ာဘူး တဲ့။ ဒီေတာ့ သူ႔နားလည္မႈကို သူ ေဆြးေႏြးၿပီး သူစဥ္းစားပုံမွာရွိတဲ့ ဘယ္အမွားကိုမဆို ကြၽန္မတို႔ကို ေထာက္ျပခိုင္းတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ ဒါကို တိတိက်က် စိစစ္ရမယ္။ ဒီႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက မွတ္သားဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့ အယူအဆတခ်ိဳ႕ရွိတယ္ဆိုတာျပရမယ္” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ သူ႔ မိတ္သဟာယကို ေသခ်ာအာ႐ုံစိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ “အစ္ကို႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယက ေကာင္းပါတယ္။ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္မွာပါ” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ခ်န္းမင္က ေျပာတယ္။ “အစ္မက ဒီအယူအဆကို ကိုင္တြယ္တဲ့ အဓိကအခ်က္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွင္းမျပဘူး။ နည္းနည္း မေရရာဘူး။ လူေတြနားလည္ဖို႔ လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး” တဲ့။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ျပႆနာအေပၚ သူ႔နားလည္မႈရဲ႕ ပိုေကာင္းတဲ့အခ်က္တခ်ိဳ႕ကို သူက မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ခ်န္းမင္ရဲ႕ မိတ္သဟာယက ဘယ္ေလာက္လက္ေတြ႕က်ၿပီး လိုရင္းေရာက္တယ္ဆိုတာ၊ သူမ်ားေတြက သေဘာတူၿပီး ေခါင္းညိတ္ၾကတာေတြကို ကြၽန္မ ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မမ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း နီသြားတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးတယ္။ “ဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ငါ့ကို ဘယ္လိုထင္မလဲ။ ဒီေလာက္သိသာတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုကိုေတာင္ ကြၽန္မ မျမင္ႏိုင္တာကို ၾကည့္ရင္ အခုမွ အသစ္ရာထူးတိုးလာတဲ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက သိပ္မေတာ္ပါဘူးလို႔ ထင္ၾကမွာလား။” ေပါ့။ ဒီအေတြးေတြကို ကြၽန္မ ေတြးမိလိုက္တာနဲ႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိဘဲ ေတာ္ေတာ္ရွက္မိသြားတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔မွ မ်က္လုံးခ်င္း မဆုံရဲေတာ့ဘဲ ကြၽန္မ မ်က္လုံးေတြကို ကြန္ျပဴတာကိုပဲၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ အခ်ိန္က ေႏွးၿပီးသြားေနသလိုခံစားရတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာပဲ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက တျခားျပႆနာတစ္ခုကို စၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ကြၽန္မ အယူအဆေတြက လြဲေနျပန္ရင္ သူတို႔ ကြၽန္မကို ဘယ္လိုထင္မလဲ စိတ္ပူမိတယ္။ ကြၽန္မက ျပႆနာေတြကို စိစစ္တဲ့ေနရာမွာ မေတာ္ဘူးလို႔ထင္ၿပီး ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအျဖစ္ အေစခံဖို႔ ကြၽန္မ အရည္အခ်င္းကို ေမးခြန္းထုတ္မွာလား ေပါ့။ ဒီလိုေတြးမိသြားတာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ဘာအျမင္ကိုမွ မမွ်ေဝရဲေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ ခ်န္းမင္ကိုပဲ အရင္ေျပာခြင့္ေပးလိုက္မယ္။ ၿပီးရင္ သူေျပာသမွ်ကိုပဲ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာလိုက္မယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ အနည္းဆုံးေတာ့ ငါ မွားမေျပာေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူမွ ငါ့ကို အထင္ေသးမွာလည္းမဟုတ္ဘူး” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ အံ့ဩရတာက စိစစ္ဖို႔ကို ကြၽန္မ ေရွာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလေလ၊ ကြၽန္မ ေဖာ္ထုတ္ခံရေလေလပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေမးတယ္။ “ဒီမိတ္သဟာယက ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္လား” တဲ့။ ေျဖရွင္းႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပန္ေျပာၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ခ်န္းမင္က ႐ုတ္တရက္ေျပာတယ္။ “အစ္မ မိတ္သဟာယက နည္းနည္း ေပါ့ျပက္ျပက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီဘာသာေရးအယူအဆကို မမွန္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ဖြင့္မျပဘူး။ ကိုင္တြယ္ဖို႔လိုတဲ့ အခ်က္နည္းနည္းရွိေသးတယ္” တဲ့။ သူ႔အျမင္ကို မွ်ေဝၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ခ်န္းမင္က ဒီျပႆနာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွန္တယ္။ ငါ့အျမင္က မမွန္ဘူးဆိုၿပီး ထပ္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္သြားတာပဲ” ေပါ့။ လူေတြေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာကို အ႐ိုက္ခံလိုက္ရသလိုျဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္မိတယ္။ ကြၽန္မက တစ္ခါထဲနဲ႔ မမွန္တဲ့ အျမင္ႏွစ္ခုကို မွ်ေဝခဲ့တယ္။ အခု ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ဘယ္လိုထင္ႏိုင္ေျခရွိမလဲ။ ကြၽန္မက ဧဝံေဂလိမွ်ေဝျခင္းအေပၚ အသိအျမင္မရွိတာကို ၾကည့္ရင္ ကြၽန္မ လုပ္ကိုင္ပုံက မလုံေလာက္ဘူးလို႔ ထင္မွာလား။ ကြၽန္မက ဘယ္လိုလုပ္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအျဖစ္ အေ႐ြးခံရသလဲ ေတြးၾကမွာလား ေပါ့။ ကြၽန္မ ေတြးေလေလ၊ ခံစားရတာ ဆိုးေလေလပဲ။ အရမ္း ရွက္စရာေကာင္းၿပီး ေက်ာက္တုံးတစ္တုံးေအာက္ ဝပ္သြားၿပီးေတာ့ဘဲ ပုန္းေနလိုက္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အျခားအလုပ္ျပႆနာေတြကို ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ဘာကိုမွ မေတြးခ်င္ေနဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ခ်န္းမင္က သူ႔အျမင္ကို မွ်ေဝၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မက ဝတ္ေက်တမ္းေက် မွတ္ခ်က္ နည္းနည္းပဲ ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ခါတေလမွာ ဘာကိုမွ လုံးဝ မေျပာဘူး။ အဲဒီလိုနဲ႔ တစ္ေနကုန္သြားၿပီး ခံစားခ်က္ ဗလာျဖစ္ေနၿပီး အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္။ ဒီအဖြဲ႕က သူတို႔အလုပ္မွာ ရလဒ္ေတြမရေနတာကို ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ျပႆနာေတြကို ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ လူတိုင္းနဲ႔အတူ သမၼာတရားကိုရွာေဖြသင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ မွ်ေဝတဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြက လြဲေနေတာ့ တျခားဘာမွ မေျပာရဲေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္ကို ေရွာင္ေနတာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကိုဆုေတာင္းၿပီး ရွာေဖြခဲ့တယ္။ ကြၽန္မျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ ဘယ္သမၼာတရားရႈေထာင့္ကို ကြၽန္မ ဝင္သင့္လဲဆိုတာကို ေမးခဲ့တယ္။

ေနာက္ေန႔မွာ ကြၽန္မ ဘုရားဝတ္ျပဳေနတုန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ေတြ႕မိၿပီး အဲဒီအပိုဒ္က ကြၽန္မ အေျခအေနကို နားလည္ေအာင္ ကူညီေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “လူတို႔ကိုယ္တိုင္သည္ အဖန္ဆင္းခံအရာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ အဖန္ဆင္းခံ အရာမ်ားက အရာခပ္သိမ္းတတ္စြမ္းႏိုင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္ပါသေလာ။ စုံလင္ျခင္းႏွင့္ အျပစ္အနာအဆာကင္းျခင္းကို ၎တို႔ ရရွိႏိုင္ပါသေလာ။ အရာရာတိုင္းတြင္ ကြၽမ္းက်င္မႈကို ရရွိႏိုင္သေလာ၊ အရာရာတိုင္းကို နားလည္လာႏိုင္ၿပီး အရာရာတိုင္းကို ထိုးေဖာက္သိျမင္ႏိုင္ၿပီး အရာရာကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သေလာ။ မျဖစ္ေစႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္၊ လူသားမ်ားထဲတြင္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းမ်ားႏွင့္ ဆိုး႐ြားေသာ အားနည္းခ်က္တစ္ခု ရွိ၏။ ကြၽမ္းက်င္မႈ သို႔မဟုတ္ တတ္ကြၽမ္းမႈတစ္ခု သူတို႔ သင္ယူသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သူတို႔ တတ္စြမ္းႏိုင္ၾကသည္၊ သူတို႔က အဆင့္အတန္းႏွင့္ တန္ဖိုးရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ကြၽမ္းက်င္အတတ္ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု လူတို႔က ခံစားမိၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မည္သို႔ပင္ ထူးျခားမႈမရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔အားလုံးသည္ နာမည္ႀကီးေသာ၊ သို႔မဟုတ္ အဆင့္ျမင့္ေသာပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ေယာက္အျဖစ္ ျပ႐ုပ္တင္လိုၾကသည္။ အေသးစား နာမည္ႀကီးသူတစ္ေယာက္ေယာက္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုၾကသည္။ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္တစ္ခုမွမရွိဘဲ ၎တို႔က စုံလင္ၿပီး အျပစ္အနာအဆာကင္းသည္ဟု လူတို႔ကို ထင္ေစလိုၾကသည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏အျမင္တြင္ ၎တို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားလာကာ၊ အာဏာႀကီး၍၊ ထင္ရွားေသာပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္လိုၿပီး စြမ္းအားႀကီးလိုၾကသည္။ မလုပ္ႏိုင္သည့္အရာမရွိဘဲ၊ မည္သည့္အရာကိုမဆို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္လိုၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အျခားလူတို႔၏ အကူအညီကို ရွာေဖြလွ်င္ ၎တို႔သည္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္၊ အားနည္းသည္၊ နိမ့္က်သည္ ဆိုသည့္ပုံေပၚမည္၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔အား အထင္ေသးၾကမည္ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ အစဥ္သျဖင့္ လွည့္ျဖား၍ဟန္ျပလိုၾကသည္။...ဤသည္မွာ မည္သို႔ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးနည္း။ ဤသို႔ေသာသူမ်ား၏ မာနေထာင္လႊားမႈသည္ အကန္႔အသတ္မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ အသိစိတ္အားလုံး ေပ်ာက္ဆုံးၿပီးျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ လူတိုင္းကဲ့သို႔ မျဖစ္လိုေပ။ သာမန္၊ ပုံမွန္လူမ်ားမျဖစ္လိုၾကဘဲ မဟာလူသား၊ အဆင့္ျမင့္ေသာသူတစ္ေယာက္၊ အစြမ္းထက္သူတစ္ေယာက္ေယာက္ ျဖစ္လိုၾကသည္။ ဤသည္မွာ အလြန္ႀကီးမားေသာ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား၊ မသိနားမလည္မႈ၊ မိုက္မဲမႈႏွင့္ သာမန္လူ႔သဘာဝအတြင္းမွ သိနားလည္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ယင္းတို႔အားလုံးကို သူတို႔ ဖုံးကြယ္ၿပီး အျခားသူမ်ားကို ျမင္ခြင့္မေပးဘဲ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆက္လက္ အေယာင္ေဆာင္ၾကေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ စတင္ရန္ ျပည့္စုံရမည့္ သတ္မွတ္ခ်က္ ငါးခ်က္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ထုတ္ျပတယ္။ ကြၽန္မက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျပႆာတိုင္းအေပၚ အသိအျမင္ရွိမယ္၊ ကြၽန္မ ထင္ျမင္ခ်က္အားလုံးက တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပံ့ပိုးမႈေတြ ပါဝင္သင့္တယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီက ေလးစားမႈရေအာင္ ကြၽန္မက အရာရာကို နားလည္ၿပီး အလုပ္ရဲ႕ က႑အားလုံးကို သိျမင္ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲအခ်ိန္ေတြမွာ ကြၽန္မက ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္မွာ၊ ကြၽန္မက ကြၽန္မရာထူးနဲ႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ လူတိုင္းက ထင္မွာကို အၿမဲတမ္း စိုးရိမ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက ေျပာတာ မမွန္တဲ့အခါ သူမ်ားေတြ ကြၽန္မကို အထင္ေသးမွာကို ပိုၿပီး စိတ္ပူခဲ့တယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ပုံရိပ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မက ဟန္လုပ္ၿပီး ကြၽန္မအျမင္ေတြကို မွ်ေဝခ်င္စိတ္မရွိဘူး။ ကြၽန္မက ၾကားျဖတ္ၿပီး အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာဖို႔အတြက္ ကြၽန္မတြဲဖက္က ေျပာလို႔ၿပီးသြားတဲ့အထိေတာင္ေစာင့္ဖို႔ ဉာဏ္မ်ားၿပီး စီစဥ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူမ်ားေတြမျမင္ေအာင္ ဖုံးဖို႔ေပါ့။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ကြၽန္မက မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မစဥ္းစားသမွ်က ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဂုဏ္သတင္းပဲ။ ကြၽန္မက နည္းနည္းေလးမွ ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ ဝတၱရားကို မျဖည့္ဆည္းဘူး။ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ကြၽန္မက သာမန္ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ပဲ။ ဗဟုသုတ ႏွံ႔စပ္သူ၊ အလုပ္မ်ိဳးစုံလုပ္ႏိုင္သူမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မ နားမလည္တဲ့ သမၼာတရားေတြ၊ သေဘာမေပါက္ႏိုင္တဲ့ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ကြၽန္မ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြက ခဏခဏ မွားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြအားလုံးက လုံးဝ သာမန္ပါပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အားနည္းခ်က္ေတြအေပၚ သင့္တင့္တဲ့ သေဘာထားရွိဖို႔လိုတာပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မွာ ေဖာက္ျပန္မႈေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါ ဒါေတြကို သိျမင္ၿပီး ျပဳျပင္သင့္တယ္။ ကြၽန္မစိတ္ကူးေတြ၊ အျမင္ေတြက မွန္သည္၊ မွားသည္ျဖစ္ေစ အလုပ္အေပၚမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသုံးခ်ၿပီး တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းသင့္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္အေနအထားကို ျပဳျပင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈနဲ႔ မလုံေလာက္မႈေတြကို သတိရွိရွိနဲ႔ ဖြင့္ေျပာလာတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အစစ္အမွန္ကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလုံးကို ျပတယ္။ ျပႆနာေတြ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ကြၽန္မသိတာကိုပဲ မွတ္ခ်က္ေပးၿပီး စိတ္မက်ဥ္းက်ပ္ေတာ့ဘူး။

ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုငးမွာ ကြၽန္မရဲ႕ အရင္က အေျခအေနကို ျပန္ေရာက္သြားေစတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္သြားတယ္။ တစ္ခါေတာ့ တျခားအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ စုေဝးပြဲကို ကြၽန္မတို႔ တက္ၾကတယ္။ အစ္မတစ္ေယာက္က မေကာင္းတဲ့အေျခအေနမွာ ရွိေနတာ။ သူက အထုတ္ခံရၿပီးကတည္းက ခုခံကာကြယ္ၿပီး နားလည္မႈေတြ လြဲေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက သူနဲ႔ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ေဆြးေႏြးခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဒီကိစၥေတြမွာ ဘာအေတြ႕အႀကဳံမွမရွိတာကို စဥ္းစားမိၿပီး လက္ေတြ႕က်က် မိတ္သဟာယမဖြဲ႕မိရင္ ကြၽန္မက အယူဝါဒဆိုင္ရာ အသိေတြကိုပဲ ႐ြတ္ျပေနၿပီး သမၼာတရားရဲ႕ စစ္မွန္မႈတစ္ခုမွမရွိဘူးလို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေျပာမွာကို စိတ္ပူေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးဖို႔က ကြၽန္မတာဝန္ဆိုတာကို သိေတာ့ ကြၽန္မသိတဲ့ဟာကိုပဲ သူနဲ႔ ဆက္ေဆြးေႏြးလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အဲဒီအစ္မက ဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ပုံစံရွိေနတုန္းပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်န္းမင္က ေနရာဝင္ယူၿပီးေတာ့ သူ အထုတ္ခံရတုန္းက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို သူ ဆင္ျခင္သုံးသပ္တာေတြ၊ သူနားလည္လာၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ စက္ဆုပ္လာတာေတြ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေတြ႕ၿပီး ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲသြားတာေတြကို ေျပာျပတယ္။ ဒီကေနတစ္ဆင့္ က်ရႈံးမႈနဲ႔ အထုတ္ခံရျခင္းေတြအားလုံးက ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းပုံစံေတြပဲ ဆိုတာ သူသိသြားတယ္တဲ့။ သူေျပာေနတုန္းမွာ အဲဒီအစ္မက သေဘာတူေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျပာတယ္။ “ကြၽန္မလည္း အခု ဒီအေျခအေနမွာရွိေနတာ။ အစ္ကို႔မိတ္သဟာယက ကြၽန္မကို ေရွ႕ဆက္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းေပးတယ္” တဲ့။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ဘုရားအလိုေတာ္ကို သူနားလည္သြားေတာ့ ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက အယူဝါဒအသိေတြကိုပဲ ႐ြတ္ျပၿပီး ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးျဖစ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ သူမ်ားေတြထင္မွာပဲလို႔ ကြၽန္မ ယူဆမိခဲ့တာေၾကာင့္လည္း နည္းနည္း စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္မိတယ္။ ေနာက္သုံးေလးရက္မွာ အလုပ္က ျပႆနာေတြ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတာျဖစ္ေစ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယေၾကာင့္ ေျပလည္သြားမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ စိုးရိမ္ေနၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလး တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေတြးေတြကို မွ်ေဝတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ ကြၽန္မက စိတ္ညစ္ဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စဥ္းစားတယ္။ တစ္ခါတေလဆို ခ်န္းမင္ကိုေတာင္ အရင္ေမးတယ္။ သူက ကြၽန္မ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ သေဘာတူမွပဲ မွ်ေဝတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္မက ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ အသိအျမင္တခ်ိဳ႕ရွိၿပီး ကိုယ္ပိုင္အျမင္ေတြ၊ စိတ္ကူးေတြရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေျပာတာ မမွန္ရင္ ကြၽန္မအားနည္းခ်က္ေတြေပၚမွာစိုးၿပီး ဘာမွ မေျပာရဲဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ဘုရားေရွ႕လာၿပီး ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္၊ အခုရက္ပိုင္းမွာ သမီးတာဝန္မွာ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဂုဏ္သတင္းက ခ်ဳပ္ကိုင္တာကို သမီးခံေနရပါတယ္။ သမီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာ မေကာင္းရင္ ျပႆနာေတြ ေျပလည္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ စိတ္ပူၿပီး မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ရဲပါဘူး။ သမီးတာဝန္ေတြကို မျဖည့္ဆည္းေနဘဲ အရမ္း အျပစ္ရွိသလို ခံစားရပါတယ္။ အခုလက္ရွိအေျခအေနကေန သမီး လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ၿပီး သိလာဖို႔ သမီးကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပၿပီး လမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕မိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “လူအခ်ိဳ႕သည္ ၎တို႔တာဝန္ကို အေတာ္အတန္ တာဝန္သိတတ္စြာ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ားက လက္ခံၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ကို အသင္းေတာ္က ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အမႈေဆာင္မ်ားျဖစ္ရန္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးသည္။ ၎တို႔သည္ အဆင့္အတန္းကို ရရွိၿပီးေနာက္တြင္ လူအမ်ားထဲတြင္ ၎တို႔က ထင္ေပၚသည္ဟု စတင္ ခံစားရၿပီး ‘ဘုရားအိမ္ေတာ္က ဘာလို႔ ငါ့ကို ေ႐ြးခ်ယ္တာလဲ။ ငါက မင္းတို႔အားလုံးထက္ ပိုေတာ္လို႔မဟုတ္ဘူးလား’ ဟူ၍ ေတြးသည္။ ဤသည္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္က ေျပာသည့္အရာႏွင့္ မတူသေလာ။ ဤသည္မွာ မရင့္က်က္ေပ။ အဓိပၸာယ္မရွိေပ။ ႏုံအသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ သင္သည္ အျခားလူမ်ားထက္ စိုးစဥ္းမွ်ပင္ မေတာ္ေပ။ ဤသည္မွာ သင္က ဘုရားအိမ္ေတာ္က ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ လိုအပ္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ဤတာဝန္ကို သင္ထမ္း႐ြက္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိ၊ ဤတာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဤအပ္ႏွံမႈကို ၿပီးေျမာက္ေစႏိုင္ျခင္းရွိမရွိက အျခားကိစၥတစ္ခုျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ေဆာင္ရန္ျဖစ္ေစ၊ တာဝန္တစ္ခုခု ထမ္းေဆာင္ရန္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္က ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးေသာအခါတြင္ ဤသူသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္မည္မဟုတ္ဟု အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ထိုသူ၌ ထူးျခားေသာ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာေသာ္လည္းေကာင္း ရွိသည္၊ သို႔မဟုတ္ ထိုသူနားလည္သည့္ သမၼာတရားမ်ားက အျခားလူမ်ားနားလည္သည့္ သမၼာတရားမ်ားထက္ ပို၍နက္နဲၿပီး ပို၍မ်ားျပားသည္ဟုပင္ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ျခင္း မရွိေပ။ ပင္ကိုအားျဖင့္ ထိုသူသည္ ဘုရားသခင္ကို သိၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း မဆိုလိုေပ။ အမွန္တကယ္တြင္ ဤမည္သည့္အရာကိုမွ် ၎တို႔မရရွိထားေပ။ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းသည္ အ႐ိုးရွင္းဆုံးေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းမွ်သာျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ ဘုရားသခင္၏ ကံစီမံျခင္းႏွင့္ တရားဝင္ေအာင္ျပဳျခင္းကို ခံေနရျခင္းႏွင့္ မညီမွ်ေခ်။ ထိုသူ၏ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းမွာ ထိုသူသည္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ခံရၿပီး ပ်ိဳးေထာင္မႈကို ေစာင့္ဆိုင္းေနသည္ဟူ၍ ဆိုလိုျခင္း သက္သက္သာျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဤပ်ိဳးေထာင္ျခင္း၏ အဆုံးသတ္ရလဒ္က ဤလူသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း ရွိမရွိႏွင့္ ၎သည္ သမၼာတရား လိုက္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္စြမ္း ရွိမရွိတို႔အေပၚတြင္ မူတည္ေလသည္။...ဤသို႔ဆိုလွ်င္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အေရးပါမႈမွာ အဘယ္နည္း။ သီးျခားအေနျဖင့္ ထိုသို႔ေသာသူတစ္ေယာက္ကို ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးျခင္းမွာ ေလ့က်င့္ေပးရန္၊ အထူးတလည္ေရေလာင္းေပးရန္ႏွင့္ ၫႊန္ၾကားေပးရန္၊ ဤသို႔ျဖင့္ သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ မတူညီေသာ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေျဖရွင္းျခင္းအတြက္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ နည္းနာနိႆယမ်ားအျပင္ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားႏွင့္ လူအမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကဳံေတြ႕ရေသာအခါ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္သည့္ ပုံစံျဖင့္ ဘုရားအလိုေတာ္ႏွင့္အညီ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းနည္းတို႔ကို နားလည္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္က ရာထူးတိုးျမႇင့္ၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးထားေသာ အရည္အခ်င္းရွိသူသည္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းအခ်ိန္ကာလတြင္၊ သို႔မဟုတ္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းအခ်ိန္ကာလမတိုင္မီတြင္ သူ၏အလုပ္ကို တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း၊ သူ၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္း လုံေလာက္စြာရွိသည္ဟု ၫႊန္းဆိုသေလာ။ မၫႊန္းဆိုေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းအခ်ိန္ကာလတြင္ ဤလူတို႔သည္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ လူစားလဲျခင္းကိုပင္ ေတြ႕ႀကဳံရမည္မွာ ေရွာင္လႊဲ၍ မရႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ ပုံမွန္ျဖစ္၏၊ ဤသည္မွာ ေလ့က်င့္ေပးျခင္း၊ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းတို႔ကို ခံရျခင္းအဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) “လူတိုင္းသည္ သမၼာတရား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ တန္းတူျဖစ္သည္။ ရာထူးတိုးခံရၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ျခင္း ခံရသူမ်ားသည္ သူတစ္ပါးတို႔ထက္ မ်ားစြာ ပိုေတာ္ျခင္းမရွိေပ။ လူတိုင္းက ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္မႈကို တစ္ခ်ိန္တည္းနီးပါး ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ၾကသည္။ ရာထူးမတိုးခံရေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းမခံရေသာ သူတို႔သည္လည္း မိမိတို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ သမၼာတရားကို လိုက္စားသင့္သည္။ မည္သူကမွ် သမၼာတရားကို လိုက္စားရန္ သူတစ္ပါးတို႔၏ အခြင့္အေရးကို မပိတ္ပင္ႏိုင္ေပ။ အခ်ိဳ႕လူတို႔သည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားရာတြင္ ပို၍ စိတ္ထက္သန္ၿပီး အစြမ္းအစအခ်ိဳ႕ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ရာထူးတိုးခံရၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းခံရသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သည္ လူတို႔ကို ရာထူးတိုးၿပီး အသုံးျပဳျခင္းအတြက္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားရွိသနည္း။ လူတို႔၏ အစြမ္းအစႏွင့္ ပင္ကိုစ႐ိုက္က ကြာျခားမႈမ်ားရွိေသာေၾကာင့္၊ လူအသီးသီးက မတူညီသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ၾကေသာေၾကာင့္ ဤအရာက ဘုရားသခင္အေပၚ လူတို႔၏ ယုံၾကည္မႈတြင္ မတူညီေသာ ရလဒ္မ်ားကို ရရွိေစသည္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားေသာသူတို႔သည္ ကယ္တင္ခံရၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏ လူမ်ားျဖစ္လာၾကကာ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံသူမ်ား၊ မိမိတို႔၏ တာဝန္တြင္ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းမရွိေသာ သူမ်ားကမူ ထုတ္ပယ္ခံရသည္။ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္သည္ လူတို႔ကို သမၼာတရား လိုက္စားျခင္းရွိမရွိႏွင့္ သူတို႔၏တာဝန္အေပၚ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းရွိမရွိအေပၚတြင္ အေျခခံၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးကာ အသုံးျပဳသည္။ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္တြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာလူတို႔၏ ရာထူးအဆင့္ဆင့္တြင္ ကြဲျပားျခင္းရွိသေလာ။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာလူတို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း၊ ေနရာ၊ တန္ဖိုး၊ သို႔မဟုတ္ ရာထူးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အထက္ေအာက္စနစ္မရွိေပ။ အနည္းဆုံး လူတို႔ကို ဘုရားသခင္က ကယ္တင္ၿပီး လမ္းျပရန္ အလုပ္လုပ္ေသာအခါတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာလူတို႔၏ အဆင့္၊ ေနရာ၊ တန္ဖိုး၊ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတြင္ ကြဲျပားမႈမရွိေပ။ ကြဲျပားေသာအရာမ်ားမွာ အလုပ္ခြဲေဝျခင္းႏွင့္ ထမ္းေဆာင္ၾကေသာ တာဝန္က႑မ်ားသာ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) ကြၽန္မက ၿငိမ္ေနတာ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေနၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ေၾကာက္ေနတာေတြရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းက ကြၽန္မက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စင္ေပၚတင္ထားတာေၾကာင့္ပဲဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေန ကြၽန္မ သိသြားတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေနရာကို ရာထူးတိုးခံရတာက ကြၽန္မက သူမ်ားေတြထက္ေတာ္တယ္၊ ေကာင္းတဲ့ အသိအျမင္ရွိတယ္ ျပႆနာေတြကို ရွင္းလင္းတဲ့ေနရာမွာ ထူးျခားမႈရွိတယ္၊ ကြၽန္မလုပ္ကိုင္ပုံက သူမ်ားေတြထက္သာတယ္ဆိုတဲ့သေဘာပဲလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီႀကီးၾကပ္ေရးမႉးရာထူးကို ယူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မက အဘက္ဘက္မွာ ထူးခြၽန္ၿပီး ဒီအလုပ္ကို လုံးဝ လုပ္ကိုင္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို လူတိုင္းကို ျပခ်င္ေနခဲ့တယ္။ လူတိုင္းက ေလးစားတာ၊ သေဘာက်တာကို စုေဆာင္းခ်င္ခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာ ကြၽန္မ မွ်ေဝတဲ့အျမင္က မွားၿပီး လူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းတဲ့အခါ ကြၽန္မက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးျဖစ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ လူတိုင္းက ေျပာမွာစိုးရိမ္ၿပီး ဟန္လုပ္လာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ႏႈတ္နည္းလာၿပီး စကားေျပာရမွာ ေၾကာက္လာတယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္တာေတာင္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ေရွာင္တယ္။ တကယ္ စကားေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ အရင္ဆုံး အၾကာႀကီး ေသခ်ာစဥ္းစားတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မ တြဲဖက္က လက္ခံသလား ၾကည့္တယ္။ မဟုတ္ရင္ ကြၽန္မ အျမင္ေတြကို ကိုယ့္ဆႏၵအတိုင္းမေပးဘူး။ ဘာမွဝင္မလုပ္ဘူး။ ကြၽန္မက ကြၽန္မတာဝန္မွာ ေတာ္ေတာ္ၿငိမ္ကုပ္လာတယ္။ ဘုရားသခင္ဆီကေန ကြၽန္မ ရခဲ့တာက ရာထူးတစ္ခုပဲ။ တာဝန္၊ ဝတၱရားတစ္ခုမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အဆင့္အတန္းက ေလွာင္ပိတ္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္တာကို လုံးဝ ခံခဲ့ရတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္မက သူမ်ားေတြထက္သာလို႔၊ ပိုနားလည္လို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအျဖစ္ အေ႐ြးခံရတာမဟုတ္ဘူး။ ရာထူးအတြက္ သင့္ေတာ္လို႔မဟုတ္ဘူး။ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မရဲ႕ အစြမ္းအစ၊ ပါရမီေတြကို အေျခခံၿပီး ကြၽန္မကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးေနတာပါ။ ျပႆနာေတြကို သမၼာတရားနဲ႔ ေျဖရွင္းဖို႔၊ အေရးကိစၥေတြကို စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ ကိုင္တြယ္ဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးေနတာ။ ၿပီးေတာ့ သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး စစ္မွန္မႈထဲကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ်အျမန္ဆုံးဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေျဖရွင္းေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္ၿပီး တာဝန္ဝတၱရားေတြကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္မယ္လို႔ အာမခံခ်က္မရွိဘူး။ အဓိကအခ်က္က သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္းလမ္းေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေလွ်ာက္ႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ကြၽန္မ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးျဖစ္သြားလို႔ သူမ်ားေတြအထက္ကိုေရာက္ေနၿပီ၊ သူမ်ားေတြထက္ ပိုၿပီး ျမင့္တဲ့ အဆင့္အတန္းကို ရထားတယ္လို႔ မွားၿပီး ထင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသိဘူး။ ကြၽန္မ စိတ္ကူးေတြက ေတာ္ေတာ္အဓိပၸာယ္မရွိဘူး။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မအေပၚ ေတာ္ေတာ္သက္ေရာက္မႈရွိတဲ့ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ေတြ႕မိတယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားက အျခားသူမ်ားကို စကားေျပာျခင္းႏွင့္ ရင္ဖြင့္ျခင္းမ်ားကို ၎တို႔ အၿမဲႏွစ္သက္ပါက၊ လူတိုင္းက ၎တို႔ကို ရိပ္စားမိကာ၊ ၎တို႔၌ နက္နက္နဲနဲ သိနားလည္ႏိုင္စြမ္း မရွိဘဲ၊ သာမန္လူမ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု ထင္ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ ၎တို႔အား မေလးစားေတာ့ဘဲ ေနမည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ အျခားသူမ်ားက ၎တို႔ကို မေလးစားၾကသည့္အခါ၊ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ ယင္းက ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာေနရာတစ္ခု မရွိေတာ့ဘဲ၊ ၎တို႔က အေတာ္အတန္ မသိနားမလည္ၾကကာ၊ အေတာ္အတန္ ႐ိုးရွင္းၿပီး အေတာ္အတန္ ပုံမွန္ျဖစ္သည္ကို ဆိုလိုသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား မျမင္လိုသည့္ အရာျဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၎တို႔က အသင္းေတာ္၌ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲ ခ်ခင္းျပၿပီး၊ ၎တို႔သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေနခဲ့ကာ၊ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ေနခဲ့ေၾကာင္း၊ မေန႔က မည္သည့္ အေရးကိစၥမ်ားတြင္မူ ၎တို႔က အမွားျပဳခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ယေန႔ ၎တို႔သည္ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခဲ့ျခင္းအတြက္ ဒုကၡခံစားၿပီး နာက်င္ေနရေၾကာင္း အၿမဲေျပာသည့္ အျခားသူမ်ားကို သူတို႔ေတြ႕သည့္အခါ၊ အႏၲိခရစ္တို႔က ဤလူမ်ားသည္ မိုက္မဲၿပီး တုံးအသည္ဟု ထင္ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို ၎တို႔ မေျပာဘဲ စိတ္ထဲတြင္သာ နက္ရႈိင္းစြာ ကြယ္ဝွက္ထားရျခင္း ျဖစ္သည္။ အစြမ္းအစညံ့ဖ်င္းၿပီး ႐ိုးရွင္းကာ အေတြးအေခၚမ်ားစြာ မရွိေသာေၾကာင့္ စကားအနည္းငယ္သာ ေျပာေသာသူ အခ်ိဳ႕လည္းရွိသည္။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ အမ်ိဳးအစားမ်ားကလည္း စကားနည္းနည္းသာ ေျပာေသာ္လည္း၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ၾကဘဲ၊ ယင္းထက္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားတြင္ ျပႆနာ ရွိေနသည္။ ၎တို႔က အျခားသူမ်ားကို ေတြ႕ျမင္သည့္အခါ၊ စကားနည္းနည္းသာ ေျပာၿပီး အျခားသူမ်ားက အေရးကိစၥတစ္ခုကို ေျပာဆိုသည့္အခါ၊ ၎တို႔၏ ထင္ျမင္ခ်က္ကို ေပါ့တန္စြာ ေပးျခင္း မရွိေပ။ ၎တို႔က ၎တို႔၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို အဘယ့္ေၾကာင့္ မေပးရသနည္း။ ဦးစြာ ၎တို႔၌ သမၼာတရား ေသခ်ာေပါက္ မရွိဘဲ၊ မည္သည့္ အေရးကိစၥ၏ အခရာကိုမွ် ၎တို႔ မရိပ္စားမိႏိုင္ပါ။ ၎တို႔ စကားေျပာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ အမွားမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး အျခားသူမ်ားက ၎တို႔မည္သူ ျဖစ္သည္ကို အရွိအတိုင္း ေတြ႕ျမင္ၾကၿပီး ၎တို႔ကို အထင္ေသးၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔က တိတ္ဆိတ္ၿပီး နက္နက္နဲနဲ သိနားလည္ႏိုင္စြမ္း ရွိဟန္လုပ္ၾကကာ၊ အျခားသူမ်ားက ၎တို႔ကို တိက်မွန္ကန္စြာ ခ်ိန္ဆ၍ မရေစဘဲ၊ ၎တို႔သည္ အလြန္ ထက္ျမက္ၿပီး ထူးျခားသည္ဟုပင္ ေတြးထင္ေစလာသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ မည္သူကမွ် ၎တို႔အား အေရးမပါလွဟု မေတြးေတာ့ေပ။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔၏ တည္ၿငိမ္ကာ၊ ဣေျႏၵရွိေသာ ေျပာဆိုျပဳမူပုံတို႔ကို ျမင္ေတြ႕လ်က္၊ လူမ်ားက ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးၿပီး၊ မေစာ္ကားရဲၾကေပ။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ လွည့္ျဖားမႈႏွင့္ ဆိုးယုတ္မႈျဖစ္သည္။...၎တို႔သည္ အျခားလူမ်ားက ၎တို႔ကို ရိပ္စားမိျခင္းကို အလိုမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္အတိုင္းအတာကို သိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္တစ္ခုကို ထားရွိၾကသည္။ လူတို႔အား ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးေစရန္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ပို၍ စက္ဆုပ္႐ြံရွာဖြယ္ေကာင္းေသာအရာ တစ္ခုခုရွိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၆) အႏၲိခရစ္ေတြက သူတို႔အျမင္ေတြကို မွ်ေဝခ်င္စိတ္မရွိဘူးဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မကို ဖြင့္ျပတယ္။ သူတို႔က သူတို႔အျမင္ေတြကို မွ်ေဝတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ လူတိုင္းက သူတို႔ကို အရွိအတိုင္းျမင္မွာ တျခားလူေတြရဲ႕အျမင္မွာရွိတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ပုံရိပ္ ဆုံးရႈံးရမွာကို ေၾကာက္ၾကတယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ သူတို႔ကို ဘယ္သူကမွ မရိပ္စားမိေအာင္ တည္တည္တံ့တံ့ေနၾကတယ္။ ဒါက အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ စိတ္သေဘာထားပဲ။ ကြၽန္မက အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ဒီလိုမ်ိဳးပဲ ျပဳမူေနတယ္ဆိုတာ သတိထားမိတယ္။ ကြၽန္မက စိတ္ထဲမွာ စက္ဆုပ္စရာပန္းတိုင္တစ္ခုက တကယ္ကိုရွိေနေတာ့ ျပႆနာေတြကို ရွာေတြ႕တဲ့အေပၚ ကြၽန္မအျမင္ေတြကို မွ်ေဝဖို႔ တြန႔္ဆုတ္ေနတယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ေတြကို ဖုံးထားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သမၼာတရားကို နားလည္တဲ့ ခ်ီးက်ဴးထိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေလးစားတာ၊ ခ်ီးက်ဴးတာေတြကို စုယူထားခ်င္တယ္။ ကြၽန္မက စကားေျပာလြန္းရင္ အမွားေတြပါၿပီး လူတိုင္းက ကြၽန္မရဲ႕ သ႐ုပ္မွန္ကို ျမင္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မအေပၚ ေလးစားမႈမရွိေတာ့ဘဲ ကြၽန္မက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးျဖစ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ထင္မွာကို အၿမဲတမ္း စိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဂုဏ္သတင္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ျပႆနာေတြ ႀကဳံရတဲ့အခါ ကြၽန္မက ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ေတြကို ဖုံးဖို႔အတြက္ နည္းနည္းေလးပဲ မွ်ေဝတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ကို ေရွာင္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အရွိအတိုင္းကို သူမ်ားေတြကို ျမင္ခြင့္မေပးဘူး။ ဒါက တကယ္ကို လွည့္စားတဲ့ စိတ္သေဘာထားပဲ။ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအျဖစ္ အေစခံဖို႔ တာဝန္ခ်ေပးတာက လက္ေတြ႕ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ဖို႔၊ တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ လက္တြဲဖို႔အတြက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဂုဏ္သတင္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူမ်ားေတြမျမင္ေအာင္ ဖုံးထားဖို႔အတြက္ ကြၽန္မတာဝန္၊ ဝတၱရားေတြကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို သူမ်ားေတြ ေလးစားၿပီး ကိုးကြယ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မအားသာခ်က္ေတြကို ႂကြားဝါဖို႔ကိုပဲ အားထုတ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို အာခံတဲ့ အႏၲိခရစ္ရဲ႕လမ္းကို ေလွ်ာက္ေနတာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ နည္းနည္းေၾကာက္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားေရွ႕လာၿပီး ဆုေတာင္းတယ္။ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုရွာေတြ႕ဖို႔ ကြၽန္မကို လမ္းျပေပးဖို႔ ေတာင္းခံခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕မိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “လူအခ်ိဳ႕ကို အသင္းေတာ္က ျမႇင့္တင္ေပးၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဤသည္မွာ ေကာင္းသည့္အရာတစ္ခုျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ေလ့က်င့္ေပးျခင္းခံရဖို႔ ေကာင္းမြန္သည့္ အခြင့္အေရး ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းႏွင့္ ေက်းဇူးျပဳျခင္းတို႔ကို ခံခဲ့ရသည္ဟု ေျပာႏိုင္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏တာဝန္ကို မည္သို႔ ထမ္းေဆာင္သင့္သနည္း။ ၎တို႔ လိုက္နာသင့္သည့္ ပထမဆုံး အေျခခံသေဘာတရားသည္ သမၼာတရားကို နားလည္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ၎တို႔က သမၼာတရားကို နားမလည္သည့္အခါ၊ ၎တို႔ သမၼာတရားကို ရွာေဖြရမည္ျဖစ္ၿပီး ရွာေဖြၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ၎တို႔ နားမလည္ေသးပါက၊ အတူတကြ မိတ္သဟာယျပဳကာ ရွာေဖြဖို႔ သမၼာတရား နားလည္သူတစ္ဦးကို ၎တို႔ ရွာေဖြႏိုင္သည္။ ယင္းက ျပႆနာေျဖရွင္းျခင္းကို ပို၍ ျမန္ဆန္ေစၿပီး ပို၍ အခ်ိန္ကိုက္ျဖစ္ေစလိမ့္မည္။ သင္သည္ သမၼာတရားကို သိနားလည္မႈ ရရွိရန္ႏွင့္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင့္ဘာသာ ဖတ္ရႈျခင္း၌ အခ်ိန္ပိုသုံးဖို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ပိုသုံးဖို႔ကိုလည္းေကာင္း အာ႐ုံစိုက္ပါက၊ ဤသည္မွာ အလြန္ ေႏွးေကြးသည္။ ‘အေဝးမွ ေရသည္ အေရးေပၚ ေရငတ္ျခင္းကို ေျပေစမည္မဟုတ္’ ဟူသည့္ ဆို႐ိုးရွိသည့္အတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားႏွင့္ ပတ္သက္လာသည့္အခါ၊ သင္သည္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တိုးတက္လိုပါက၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီညီ အလုပ္လုပ္ဖို႔နည္းလမ္း၊ ပို၍မ်ားေသာ ေမးခြန္းမ်ားေမးဖို႔ နည္းလမ္းႏွင့္ ပို၍ ရွာေဖြဖို႔နည္းလမ္းတို႔ကို သင္ယူေလ့လာရမည္။ သို႔မွသာလွ်င္ မည္သည့္ေႏွာင့္ေႏွးမႈမွ် မရွိဘဲ၊ သင္၏အသက္တာက လ်င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားမည္ ျဖစ္ၿပီး သင္သည္ ျပႆနာမ်ားကို အခ်ိန္မီ ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ရာထူးတိုးခံရစျဖစ္ၿပီး အစမ္းခန႔္ကာလတြင္သာ ရွိေသးကာ၊ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ နားမလည္ေသာေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈကို မပိုင္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္— သင္သည္ ဤဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ မရွိေသးေသာေၾကာင့္— သင္၏ ရာထူးတိုးျခင္းက သင္သည္ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈကို ပိုင္ဆိုင္သည့္သေဘာျဖစ္သည္ဟု မေတြးေလႏွင့္။ ဤသည္မွာ မမွန္ကန္ေပ။ သင္သည္ အလုပ္အေပၚ ဝန္ထမ္းစိတ္ရွိၿပီး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၏ အစြမ္းအစကို ပိုင္ဆိုင္႐ုံသက္သက္ေၾကာင့္၊ သင္သည္ ရာထူးတိုးျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းတို႔အတြက္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ သင္၌ ဤအသိစိတ္ရွိသင့္သည္။ ရာထူးတိုးေပးျခင္းႏွင့္ အသုံးျပဳျခင္း ခံရၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ သင္သည္ ေခါင္းေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္ အမႈေတာ္ေဆာင္တစ္ဦး၏ ရာထူးတြင္ ထိုင္ကာ၊ သင္၌ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈ ရွိသည္ဟုလည္းေကာင္း၊ သင္သည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း သင္ယုံၾကည္လွ်င္— ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၌ မည္သည့္ျပႆနာမ်ား ရွိပါေစ၊ သင္က နားလည္သေယာင္၊ ဝိညာဥ္ေရးဆန္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္လွ်င္— ဤသည္မွာ မိုက္မဲသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္ၿပီး ယင္းက သူေတာ္ေကာင္း အေယာင္ေဆာင္ဖာရိရွဲမ်ားကဲ့သို႔ တူညီေသာနည္းလမ္းပင္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ မွန္မွန္ကန္ကန္ စကားေျပာဆိုၿပီး ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ရမည္။ သင္ နားမလည္သည့္အခါတြင္၊ အျခားသူမ်ားကို ေမးႏိုင္သည္၊ သို႔မဟုတ္ အထက္မွ အေျဖမ်ားကို ရွာႏိုင္သည္၊ အထက္ႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳႏိုင္သည္— ဤအရာတစ္ခုမွ် ရွက္စရာအေၾကာင္း မရွိေပ။ သင္ မေမးလွ်င္ပင္၊ သင္၏ စစ္မွန္ေသာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို အထက္က သိဦးမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သင္၌ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈ မရွိသည္ကို သိလိမ့္မည္။ ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳျခင္းတို႔သည္ သင္လုပ္သင့္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သာမန္လူ႔သဘာဝတြင္ ေတြ႕ရွိသင့္သည့္ အသိစိတ္ျဖစ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ား လိုက္နာသင့္သည္ စည္းမ်ဥ္းျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အရွက္ရစရာတစ္ခု မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္ႏွင့္ အျခားလူမ်ားကို သို႔မဟုတ္ အထက္ကို အစဥ္ေမးခြန္းမ်ားေမးျခင္းသည္၊ သို႔မဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို နားမလည္ျခင္းသည္ ရွက္စရာေကာင္းသည္ဟု ထင္လွ်င္၊ ထို႔ေနာက္ သင္သည္ ရလဒ္အေနျဖင့္ သင္သည္ နားလည္သည္၊ သိျမင္သည္၊ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္၊ မည္သည့္အသင္းေတာ္အလုပ္ကိုမဆို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္၊ သင့္အား သတိေပးရန္၊ သို႔မဟုတ္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ရန္၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ေထာက္ကူပံ့ပိုးရန္ မည္သူ႔ကိုမွ်မလိုအပ္ဟု ဟန္ေဆာင္လ်က္ အေယာင္ေဆာင္လွ်င္ ဤသည္မွာ အႏၲရာယ္ရွိသည္။ မာနေထာင္လႊားလြန္းၿပီး မိမိကိုယ္ကို အမွန္ဟု ထင္ျမင္လြန္းျခင္း၊ အသိစိတ္ကင္းမဲ့လြန္းျခင္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္၏ကိုယ္ပိုင္အတိုင္းအတာကိုပင္ မသိေပ။ ဤသည္မွာ သင့္ကို ငတုံးတစ္ေယာက္မျဖစ္ေစသေလာ။ ဤသို႔ေသာလူမ်ားသည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္အားျဖင့္ ရာထူးတိုးေပးျခင္း၊ ပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းအတြက္ စံသတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ အမွန္တကယ္ မကိုက္ညီေပ။ ၎တို႔သည္ အေႏွးႏွင့္ အျမန္ လူစားထိုးခံရမည္၊ သို႔မဟုတ္ ထုတ္ပယ္ခံရမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) “၎တို႔သည္ ရာထူးတိုးခံရသူမ်ား၊ ေခါင္းေဆာင္၊ အမႈေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းခံရသူမ်ားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အတတ္ပညာဆိုင္ရာ ပင္ကိုစြမ္းရည္ရွိသူမ်ားျဖစ္ေစ ၎တို႔အားလုံးသည္ သာမန္ျဖစ္သည္။ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံထားရၿပီး သမၼာတရားကို နားမလည္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သူကမွ် မိမိကိုယ္ကို ဟန္ေဆာင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဖုံးကြယ္ျခင္း မျပဳလုပ္သင့္ဘဲ ထိုအစား မည္သို႔ ပြင့္လင္းစြာ မိတ္သဟာယျပဳရမည္ကို သင္ယူသင့္သည္။ သင္က နားမလည္လွ်င္ နားလည္ဟန္မေဆာင္ႏွင့္။ တစ္စုံတစ္ခုကို မလုပ္ႏိုင္လွ်င္ မလုပ္ႏိုင္ဟု ဝန္ခံေလာ့။ သင့္တြင္ မည္သည့္ျပႆနာ၊ သို႔မဟုတ္ အခက္အခဲရွိပါေစ ဤအရာကို လူတိုင္းႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕သင့္ၿပီး ေျဖရွင္းခ်က္ရွာရန္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြသင့္သည္။ သမၼာတရား၏ ေရွ႕တြင္ လူတိုင္းက ကေလးကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။ လူတိုင္းက ညံ့ဖ်င္းၿပီး သနားဖြယ္ျဖစ္ကာ လုံးလုံးပင္ ခ်ိဳ႕တဲ့သည္။ လူတို႔လုပ္ေဆာင္ရန္လိုအပ္သည့္အရာမွာ သမၼာတရားေရွ႕တြင္ နာခံၿပီး ႏွိမ့္ခ်ကာ ေတာင့္တေသာ စိတ္ႏွလုံးရွိရန္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံ မနာခံမီတြင္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး လက္ခံရန္ လိုအပ္သည္။ လူတို႔သည္ ၎တို႔တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ လက္ေတြ႕ဘဝတြင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ျခင္းကတစ္ဆင့္ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ကြၽန္မ ေတြ႕သြားတယ္။ ကြၽန္မနားလည္တာကို ေဆြးေႏြးသင့္ၿပီး ကြၽန္မအားနည္းခ်က္ေတြအေပၚ မွန္ကန္တဲ့ သေဘာထားရွိသင့္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဟန္လုပ္ၿပီး နားလည္ဟန္ေဆာင္တာကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္တယ္။ တစ္ခုခုကို နားမလည္ရင္ သူမ်ားေတြနဲ႔အတူ ရွာေဖြၿပီး မိတ္သဟာယျပဳသင့္တယ္။ အတူတူအလုပ္လုပ္မွသာ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္မအားနည္းခ်က္ေတြကို အၿမဲတမ္းပဲဖုံးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မမွာ ျပႆနာရွိတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ရင္မဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကိုလည္း မရွာဘူး။ ဒီပုံစံနဲ႔ ကြၽန္မက ဘယ္ေတာ့မွ တိုးတက္မွာမဟုတ္ဘူး။ တာဝန္မွာ ထိေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ကြၽန္မအားနည္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္တဲ့ တခ်ိဳ႕ အေႏွာင့္အယွက္ေတြ၊ က်ရႈံးမႈေတြကို ကြၽန္မ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြေၾကာင့္လည္း ကြၽန္မက ကိုယ့္အတိုင္းအတာကို သိသြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာင္က်ရင္ ကြၽန္မက တည္ၾကည္ခိုင္မာတဲ့နည္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္ၿပီး ျပဳမူႏိုင္မယ္။ သူမ်ားေတြနဲ႔ တြဲလုပ္ဖို႔ သင္ယူႏိုင္မယ္။ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး ကိစၥေတြကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္မယ္။ ဒါေတြအားလုံးက အရမ္းႀကီးတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ေတြပဲ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မက စုေဝးပြဲေတြမွာ အဖြဲ႕ေတြအားလုံးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ပိုၿပီး ပြင့္လင္းလာႏိုင္တယ္။

စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ အစ္မႏွစ္ေယာက္က နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ၿပိဳင္ေနၾကတာကို ကြၽန္မ သတိထားမိတယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ရွာခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “ငါက ဒီကိစၥမွာ အေတြ႕အႀကဳံနည္းနည္းရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလးေလးနက္နက္ နားမလည္ဘူး။ ငါ့မိတ္သဟာယက အရမ္းအေပၚယံဆန္ေနရင္ ငါ့ကို အထင္ေသးၿပီး ငါက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးလုပ္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီဘူးလို႔ ေျပာၾကမွာလား။ ငါ သူတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယမဖြဲ႕သင့္ဘူးထင္တယ္” ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္မက ေနာက္တစ္ခါ ဟန္လုပ္ေနျပန္ၿပီဆိုတာ သတိထားမိလိုက္တယ္။ အရင္သုံးေလးရက္က ကြၽန္မဖတ္ခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို အမွတ္ရမိတယ္။ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာသူတိုင္း သူ၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္သင့္၏။ ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေသာ သူတို႔သာ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစႏိုင္ၾကၿပီး၊ ၎တို႔ကို သူ အပ္ႏွံသည့္ အလုပ္တာဝန္မ်ားကို ၿပီးေျမာက္ေစျခင္းအားျဖင့္သာ မိမိ၏ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းသည္ ၎တို႔ ျဖည့္ဆည္းျခင္းက လက္သင့္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္သည္။...ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ႏွင့္ သင္၏တာဝန္ကို သစၥာရွိရွိ ေကာင္းမြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ရန္အတြက္ ျပည့္မီရမည့္ စံႏႈန္းက အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ သင္၏တာဝန္ကို သင္၏စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့၊ ဉာဏ္ရွိသမွ်၊ ကိုယ္စြမ္းရွိသမွ်ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ လူမ်ား အသက္ရွင္ဖို႔ အမွီျပဳသည့္အရာ အတိအက်မွာ အဘယ္နည္း) ကြၽန္မက ဒီတာဝန္ကို လက္ခံခဲ့တာကိုၾကည့္ရင္ ကြၽန္မအရည္အခ်င္းနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ထမ္းေဆာင္သင့္တယ္။ အစ္မေတြက မေကာင္းတဲ့အေျခအေနမွာရွိေနတာကို ကြၽန္မ သတိထားမိခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး သူတို႔ကို ပံ့ပိုးဖို႔အတြက္ ကြၽန္မတတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္သင့္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို သိျမင္ေအာင္လုပ္ေပးသင့္တယ္။ ဒါဆိုရင္ နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနတာကို သူတို႔ရပ္ႏိုင္ၿပီး သူတို႔တာဝန္ေတြကို ပုံမွန္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တာေပါ့။ ဒီလိုလုပ္မွပဲ ကြၽန္မတာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းေနတာျဖစ္မွာပဲ။ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာက ေကာင္းတဲ့အရာဆိုတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဒါက ဘုရားအေၾကာင္း သက္ေသခံခ်က္ျဖစ္ၿပီး လူေတြကို ဘုရားေရွ႕ကို သယ္ေဆာင္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဒါကို ေလးစားမႈေတြရယူႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္းအေနနဲ႔ ျမင္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္း စက္ဆုပ္စရာေကာင္းလာၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႐ြံ႕ရွာမုန္းတီးခဲ့တယ္။ ဒီလိုပုံစံနဲ႔ ဆက္ၿပီး အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မတာဝန္၊ ဝတၱရားေတြကိုပဲ ျဖည့္ဆည္းခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ျမင္ၿပီးနားလည္သမွ်ကိုပဲ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခ်င္ခဲ့တယ္။ အစ္မေတြကို လက္ေတြ႕အကူအညီတခ်ိဳ႕ေပးဖို႔ေပါ့။ ကြၽန္မ စိတ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္နည္းနည္း ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ အစ္မေတြက နားေထာင္ၿပီးေတာ့ သူတို႔အေျခအေနကို နည္းနည္းသိသြားေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩမိတယ္။ သူတို႔ေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိျမင္မႈကို ရၿပီး ေနာင္တရဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူတို႔အလုပ္မွာရွိေနတဲ့ တျခားျပႆနာေတြကို ေဆြးေႏြးၾကၿပီး ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မ အျမင္ကို ေပးခဲ့တယ္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ သုံးေလးေယာက္ကလည္း ဆက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔အျမင္ေတြကို ေျပာျပတယ္။ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းက ပိုရွင္းလင္းၿပီး ပိုတိက်တဲ့နားလည္မႈရွိသြားၿပီး ေဖာက္ျပန္မႈတိုင္းက ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္။ ဒီလိုလက္ေတြ႕လုပ္တာက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းၿပီး ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ပိုၿပီး စိတ္ေအးၿပီး လြတ္ေျမာက္တယ္။ အဲဒီကေနစၿပီး ေနာက္ပိုင္းစုေဝးပြဲေတြမွာ ကြၽန္မ စိတ္အေနအထားက ေတာ္ေတာ္တိုးတက္လာတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စင္ေပၚတင္မထားေတာ့ဘူး။ ဟန္လုပ္တာကို ရပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ သိသေလာက္ကိုပဲ ေဆြးေႏြးၿပီး ကြၽန္မေတြးမိသမွ်ကို ေျပာတယ္။ ဒါ ေတာ္ေတာ္ကို လြတ္ေျမာက္ျခင္းခံစားရတာပဲ။ မွန္ကန္တဲ့ စိတ္အေနအထားကို ခံယူလိုက္ေတာ့ ကြၽန္မအေပၚ သူမ်ားေတြက ဘာထင္တယ္ဆိုတာ မစိုးရိမ္ဘဲ ျပႆနာေတြကို ေတြးဖို႔အတြက္ ကြၽန္မစိတ္ကို ၿငိမ္ေအာင္ထားလိုက္ေတာ့ ျပႆနာေတြကို ပိုသိျမင္လာၿပီး ပိုၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕မိတယ္ဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မ သတိထားမိတယ္။ တခ်ိဳ႕ျဖစ္ရပ္ေတြမွာ ကြၽန္မက အရင္မစဥ္းစားဘဲနဲ႔ေတာင္ တခ်ိဳ႕ မိတ္သဟာယက ကြၽန္မဆီကေန ထြက္လာတယ္။ ဒါက သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈနဲ႔ လမ္းျပမႈဆိုတာ ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြက အၿမဲတမ္း ကြက္တိမမွန္ေပမဲ့ စိတ္မက်ဥ္းက်ပ္ေတာ့ဘဲ အမွားေတြျဖစ္လာတဲ့အခါ ကြၽန္မအမွားေတြကိုပဲ ျပဳျပင္လိုက္တယ္။ ဒီေျပာင္းလဲမႈကို ကြၽန္မ ရႏိုင္တာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေၾကာင့္သက္သက္ပါ။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။