ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ကို လူသားက ထိေတြ႕ႏိုင္ျခင္း၊ ျမင္ႏိုင္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ျခင္းလည္း မရွိသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏ လူကိုကယ္တင္ျခင္းသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ နည္းစနစ္ႏွင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ပင္ကိုလကၡဏာတို႔ကို တိုက္႐ိုက္ အသုံးျပဳ၍ လုပ္ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ သူ႔အေနျဖင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ျပဳမူပုံကို တိုက္႐ိုက္ အသုံးျပဳလ်က္ လူသားကို ကယ္တင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါက၊ လူသားသည္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံရရွိႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး၏ အျပင္ပန္း ပုံသဏၭာန္ကိုသာ မယူတင္ မဝတ္ဆင္ခဲ့ပါက၊ လူသားအတြက္ ဤကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ေယေဟာဝါ၏ တိမ္အနီးသို႔ မသြားႏိုင္ၾကသေလာက္၊ လူသည္ သူ႔ကို ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းငွာ မျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္လာျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သူျဖစ္လာေတာ့မည့္ ဇာတိခႏၶာအထဲသို႔ ထားရွိျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္၊ သူ႔ေနာက္လိုက္ေသာ သူအားလုံးထဲသို႔ သူသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အမႈျပဳေစႏိုင္ေပသည္။ ထိုအခါမွသာလွ်င္ လူသည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ႏိုင္ကာ ၾကားႏိုင္သည့္အျပင္၊ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး၊ ဤနည္းျဖင့္ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ခံရႏိုင္ေပသည္။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိကို မခံယူခဲ့ပါက၊ အေသြးအသားရွိေသာ မည္သူကမွ် ထိုသို႔ေသာ ႀကီးျမတ္သည့္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ မည္သည့္လူသားတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမွ် ကယ္တင္ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူမ်ိဳးႏြယ္အလယ္တြင္ တိုက္႐ိုက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါက၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ ဒဏ္ခတ္ခံရမည္ ျဖစ္သည္ သို႔မဟုတ္ပါက ဘုရားသခင္ႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံရန္ မျဖစ္ႏိုင္ဘဲလ်က္၊ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ လုံးဝ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္း ခံရၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ပထမ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ လူသားကို အျပစ္မွေ႐ြးႏုတ္ရန္၊ ေယရႈ၏ ဇာတိခႏၶာမွတစ္ဆင့္ လူသားကို ေ႐ြးႏုတ္ရန္ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ ကားတိုင္မွ လူကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ လူ႔အတြင္းတြင္ က်န္ရွိခဲ့ေသး၏။ ဒုတိယ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ အျပစ္ေျဖရာ ယဇ္အျဖစ္ အသုံးေတာ္ခံရန္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊ ထို႔ထက္ အျပစ္မွ ေ႐ြးႏုတ္ခံထားရသူတို႔ကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံရသူတို႔သည္ ၎တို႔၏အျပစ္မ်ားမွ ကယ္ဆယ္ခံရၿပီး အျပည့္အဝ သန္႔ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ၊ ေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုကို ရရွိျခင္းျဖင့္ စာတန္၏ အေမွာင္စြမ္းအားမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေရွ႕သို႔ ျပန္လာႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသားသည္ အျပည့္အဝ သန္႔ရွင္းျခင္း ခံရႏိုင္သည္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ၿပီးဆုံးလာခဲ့ၿပီး ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ျဖင့္ အစျပဳျခင္းေနာက္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ကယ္တင္ျခင္း အမႈကို စတင္ခဲ့သည္၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ၎တို႔၏ ပုန္ကန္မႈအတြက္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လုံးဝ သန္႔စင္ေစမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအထိ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေလသည္။ ထိုအခါမွသာ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္း အမႈကို အဆုံးသတ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္ရာ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအလယ္ သူ၏ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ႏွစ္ႀကိမ္သာ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္တြင္ တစ္ဆင့္သည္သာလွ်င္ လူသားတို႔ကို ၎တို႔၏အသက္တာမ်ားအား အသက္ရွင္ေနထိုင္ရာတြင္ လမ္းျပရန္ျဖစ္စဥ္တြင္၊ အျခားႏွစ္ဆင့္မွာ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ ပါရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံျခင္းအားျဖင့္သာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားႏွင့္အတူ အသက္ရွင္ႏိုင္သည္၊ ကမာၻေလာက၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေတြ႕ႀကဳံႏိုင္ၿပီး၊ ပုံမွန္ဇာတိခႏၶာထဲတြင္ အသက္ရွင္ႏိုင္သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ သူသည္ လူတို႔ကို ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔လိုအပ္သည့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္သည္။ လူသားက ဘုရားသခင္၏ ျပည့္ဝသည့္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းမွတစ္ဆင့္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ဆုေတာင္းျခင္းမ်ား အေျဖေပးျခင္းျဖင့္ ေကာင္းကင္ဘုံမွ တိုက္႐ိုက္ ရရွိျခင္း မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ ဇာတိခႏၶာရွိသည့္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ခ်ဥ္းကပ္ရန္မဆိုထားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ျမင္ေတြ႕ရန္ပင္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူသားအေနျဖင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံလာႏိုင္သည့္အရာ အားလုံးမွာ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာကိုယ္သာျဖစ္ၿပီး ဤနည္းျဖင့္သာလွ်င္ လူသားသည္ လမ္းခရီးမ်ားအားလုံးႏွင့္ သမၼာတရားအားလုံးကို သေဘာေပါက္ႏိုင္ကာ ျပည့္ဝေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့သည္မွာ သူ႔အမႈ၏ ရည္မွန္းခ်က္သည္ စာတန္၏ဝိညာဥ္၊ သို႔မဟုတ္ အေကာင္အထည္ မရွိေသာ အရာတစ္ခုတစ္ေလမွ် မဟုတ္ဘဲ၊ ဇာတိခႏၶာ ရွိၿပီး စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းခံရေသာ လူသား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အေသြးအသားႏွင့္ လူသားကို သူ႔အမႈ၏ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေစေလသည္မွာ လူသား၏ ဇာတိခႏၶာသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အတိအက် ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ လူသားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းခံရသည့္အရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ၏ အဆင့္ အားလုံးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ သူ႔အမႈ၏ တစ္ခုတည္းေသာ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေစၿပီးျဖစ္သည္။ လူသားသည္ ေသမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ အေသြးႏွင့္အသား ရွိၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ကယ္တင္ႏိုင္သည့္ တစ္ဦးတည္းေသာသူ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈက သာ၍ ေကာင္းမြန္ေသာ အက်ိဳးတရားမ်ား ရရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ လူကဲ့သို႔ တူညီေသာ ပင္ကိုအရည္အေသြးမ်ား ပိုင္ဆိုင္သည့္ လူ႔ဇာတိတစ္ခုကို ခံယူရေပမည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ လူ႔ဇာတိခံယူရမည့္ အေၾကာင္းမွာ လူသားသည္ ဇာတိခႏၶာ ရွိၿပီး၊ အျပစ္ကို ေအာင္ျမင္ႏိုင္စြမ္း မရွိ သို႔မဟုတ္ ဇာတိပကတိမွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထုတ္ပစ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေသာေၾကာင့္ အတိအက် ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ ပင္ကိုလကၡဏာသည္ လူသား၏အႏွစ္သာရ၊ ပင္ကိုလကၡဏာတို႔ႏွင့္ ႀကီးမားစြာ မတူကြဲျပားေသာ္လည္း၊ သူ၏အသြင္သဏၭာန္သည္ လူႏွင့္ တေထရာတည္းတူေလသည္။ သူသည္ သာမန္လူတစ္ဦး၏ အဆင္းသဏၭာန္ ရွိကာ၊ သာမန္လူတစ္ဦး၏ ဘဝကို ေနထိုင္ကာ သူ႔ကို ျမင္ေသာသူမ်ားသည္ သာမန္လူတစ္ဦးႏွင့္ ကြဲျပားမႈကို ပိုင္းျခားမသိျမင္ႏိုင္ေပ။ ဤပုံမွန္အဆင္းသဏၭာန္ႏွင့္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝတို႔သည္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝ၌ သူ၏ဘုရားသဘာဝအမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ လုံေလာက္ေပသည္။ သူ၏ဇာတိခႏၶာသည္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝ၌ သူ၏အမႈကို သူ႔အား လုပ္ေဆာင္ခြင့္ေပးၿပီး၊ လူသားအလယ္ သူ၏ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ကူညီေပးကာ၊ ထို႔အျပင္ သူ၏ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝက လူသားအလယ္ ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ သူ႔ကို ကူညီေလသည္။ သူ၏ပုံမွန္လူ႔သဘာဝသည္ လူသားအလယ္ မ်ားစြာေသာ အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းျဖစ္ျခင္းကို ျဖစ္ေစၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ထိုသို႔ေသာ အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္း ျဖစ္ျခင္းသည္ သူ႔အမႈ၏ ပုံမွန္အက်ိဳးတရားမ်ားအေပၚ ထိခိုက္ျခင္း မရွိေလၿပီ။ တိုတိုေျပာရလွ်င္၊ သူ၏ ပုံမွန္လူ႔ဇာတိ၏ အမႈသည္ လူသားအဖို႔ အထြတ္အထိပ္ အက်ိဳးရွိေလသည္။ လူအမ်ားစုသည္ သူ၏ပုံမွန္လူ႔သဘာဝကို လက္မခံၾကေသာ္လည္း၊ သူ၏အမႈသည္ ရလဒ္မ်ား ရရွိႏိုင္ဆဲျဖစ္ၿပီး၊ ဤရလဒ္မ်ားကို သူ၏ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝေၾကာင့္ ရရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအရာႏွင့္သက္ဆိုင္၍ ယုံမွားဖြယ္ရာမရွိေပ။ လူ႔ဇာတိထဲက သူ၏အမႈမွ၊ ဘုရားသခင္၏ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ပတ္သက္၍ လူသားတို႔အလယ္ တည္ရွိေသာ အယူအဆမ်ားထက္ လူသားသည္ ဆယ္ဆ၊ သို႔မဟုတ္ မ်ားစြာပိုေသာ အရာတို႔ကို ရရွိၿပီး၊ ထိုသို႔ေသာ အယူအဆမ်ား အားလုံးသည္လည္း ေနာက္ဆုံး၌ ဘုရားသခင့္ အမႈ၏ ဝါးၿမိဳျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ၿပီးလွ်င္ သူ႔အမႈက ရရွိၿပီးျဖစ္ေသာ အက်ိဳးတရား၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္အေပၚ လူသားရွိသည့္ အသိပညာသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ လူသား၏ အယူအဆမ်ားထက္ သာလြန္မ်ားျပားသည္။ သူ၏ဇာတိခႏၶာသည္ မည္သည့္ အေသြးအသားရွိသည့္‌ လူသားႏွင့္မွ် မတူညီသည့္အတြက္၊ လူ႔ဇာတိ၌ သူျပဳေသာ အမႈကို စိတ္ကူးရန္၊ သို႔မဟုတ္ တိုင္းတာရန္ နည္းလမ္းမရွိေပ။ အျပင္ဘက္ အကာသည္ ဆင္တူေသာ္လည္း၊ အႏွစ္သာရသည္ မတူညီေပ။ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိခႏၶာသည္ လူအလယ္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အယူအဆမ်ားစြာ ေပါက္ဖြားေစသည္၊ သို႔ရာတြင္ သူ၏ဇာတိခႏၶာသည္ လူသားကို အသိပညာမ်ားစြာပင္ ရရွိရန္လည္း ခြင့္ျပဳႏိုင္ၿပီး၊ တူညီေသာ အျပင္ပန္းအကာ ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ မည္သည့္လူကိုမဆိုပင္ သိမ္းပိုက္ႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ လူသားမွ် မဟုတ္ဘဲ၊ လူသား၏ အျပင္ပန္း အကာရွိေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူမွ် သူ႔ကို လုံးဝ ဉာဏ္မမီႏိုင္ သို႔မဟုတ္ နားမလည္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ျမင္၍မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပ၍ မရႏိုင္ေသာ ဘုရားသခင္ကို အားလုံးက ခ်စ္ၿပီး ႀကိဳဆိုၾကသည္။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအဖို႔ မျမင္ရသည့္ ဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ပါးသာ ျဖစ္ပါက လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ရန္ အလြန္ လြယ္ကူသည္။ လူတို႔သည္ မိမိတို႔၏စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားကို ဇက္ကုန္လႊတ္ႏိုင္သည္၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ စိတ္ေက်နပ္ေစရန္ႏွင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေစရန္ ၎တို႔ႏွစ္သက္သည့္ မည္သည့္ပုံရိပ္ကိုမဆို ဘုရားသခင္၏ ပုံရိပ္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္သည္။ ဤနည္းျဖင့္၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ဘုရားသခင္က အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံးအရာႏွင့္ ၎တို႔ကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵအရွိဆုံးေသာ မည္သည့္အရာကိုမဆို မည္သည့္ သိကၡာေစာင့္စည္းမႈမွ် မရွိဘဲ လုပ္ေဆာင္ေကာင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္အေပၚ ၎တို႔ထက္ မည္သူမွ် သစၥာမေစာင့္သိသကဲ့သို႔ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းမရွိ၊ ၿပီးလွ်င္ အျခားသူအားလုံးသည္ တစ္ပါးအမ်ိဳးသား ေခြးမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္အေပၚ သစၥာေစာင့္သိျခင္း မရွိၾကဟု လူတို႔ ယုံၾကည္ၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္မႈသည္ မေရမရာျဖစ္ၿပီး အယူဝါဒအေပၚ အေျခခံထားသည့္သူမ်ားက ရွာေဖြသည့္အရာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ၎တို႔ရွာေဖြေသာအရာအားလုံးသည္ အေျပာင္းအလဲ အနည္းငယ္ျဖင့္ မ်ားစြာတူညီၾကေပသည္။ ယင္းမွာ ၎တို႔၏ စိတ္ကူးမ်ားထဲရွိ ဘုရားသခင္၏ ပုံရိပ္မ်ားသည္ မတူညီၾကေသာ္လည္း၊ ယင္းတို႔၏ အႏွစ္သာရမွာ အမွန္တကယ္ အတူတူမွ်သာ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို သာ၍လိုအပ္သည္

လူသားသည္ ဘုရားသခင္၌ သူ၏ေၾကာင့္ၾကမဲ့သည့္ ယုံၾကည္မႈအားျဖင့္ ေသာကမေရာက္သကဲ့သို႔၊ မိမိ စိတ္ေက်နပ္သည္အတိုင္း ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေလသည္။ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၾကၿပီး အျခားမည္သူမွ်၏ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္ၾကသည့္အတြက္၊ ဤသည္မွာ မည္သူမွ် ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳႏိုင္သည့္ “လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ား” ထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္သီးသန႔္ ပိုင္ဆိုင္မႈျဖစ္ၿပီး ဤသီးသန႔္ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ိဳးကို အေယာက္တိုင္းနီးပါး ပိုင္ဆိုင္ေလသည္။ လူတို႔သည္ ဤပိုင္ဆိုင္မႈကို အဖိုးထိုက္ေသာ ရတနာတစ္ခု အျဖစ္ မွတ္ယူၾကေသာ္လည္း၊ လူ၏ ဤသီးသန႔္ ပိုင္ဆိုင္မႈထက္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ သာ၍ရွင္းလင္းေသာ ေဖာ္ျပခ်က္ မရွိသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္အဖို႔ ယင္းထက္ သာ၍ နိမ့္က်ေသာအရာ၊ သို႔မဟုတ္ သာ၍ အသုံးမက်ေသာအရာ မရွိေပ။ ဘုရားသခင္သည္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပ၍ရသည့္ ပုံသဏၭာန္ျဖင့္ လူ႔ဇာတိတစ္ခုႏွင့္ လူသားက ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၿပီး ထိေတြ႕ႏိုင္သည့္သူတစ္ဦး ျဖစ္လာသည္မွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ပုံသဏၭာန္ မရွိေသာ ဝိညာဥ္မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားအေနျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ကာ ထိေတြ႕လာႏိုင္သည့္ ဇာတိခႏၶာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ လူတို႔ ယုံၾကည္သည့္ ဘုရားအမ်ားစုသည္ ပုံသဏၭာန္ ကင္းမဲ့သည့္၊ လြတ္လပ္သည့္ ပုံသဏၭာန္ျဖင့္လည္း ရွိၾကသည့္ အေသြးအသားမဲ့ နတ္ဘုရားမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာသူ အမ်ားစု၏ရန္သူ ျဖစ္လာၿပီးျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း အခ်က္ကို လက္မခံႏိုင္သည့္ သူမ်ားသည္လည္း ထိုနည္းတူစြာ ဘုရားသခင္၏ ရန္ဘက္မ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီးျဖစ္သည္။ လူသားသည္ သူ၏စဥ္းစားမႈပုံစံေၾကာင့္ သို႔မဟုတ္ သူ၏ ပုန္ကန္တတ္မႈေၾကာင့္ အယူအဆမ်ား ပိုင္ဆိုင္သည္ မဟုတ္ဘဲ လူႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤသီးသန႔္ ပိုင္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူအမ်ားစု ေသဆုံးၾကသည္မွာ ဤပိုင္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူ၏ အသက္တာကို ဖ်က္ဆီးသည္မွာ ဤထိေတြ႕၍မရ၊ ျမင္၍မရသကဲ့သို႔ လက္ေတြ႕အရွိတရားတြင္ မတည္ရွိေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္။ လူ၏အသက္တာသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ မဆိုထားႏွင့္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ ဆုံးရႈံးရသည္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူ၏ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဘုရားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိအျဖစ္သို႔ ႂကြလာၿပီးျဖစ္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အေၾကာင္းရင္းမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ လူ၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ စြန႔္လႊတ္မႈမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡအားလုံးသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္အတြက္ အေကာင္းႏွင့္ အဆိုးမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ဆုလာဘ္မ်ား မရွိေပ။ သူသည္ အနာဂတ္ အက်ိဳးအျမတ္အခ်ိဳ႕ကို ရိတ္သိမ္းလိမ့္မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ မူလက သူ႔ကို အေႂကြးတင္ထားခဲ့သည့္ အရာတို႔ကို ရိတ္သိမ္းလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူ လုပ္ေဆာင္ၿပီး စြန႔္လႊတ္သည့္အရာ အားလုံးသည္ ႀကီးစြာေသာ ဆုလာဘ္မ်ားကို သူ ရရွိရန္အလို႔ငွာ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သက္သက္ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏ အမႈတြင္ မစဥ္းစားႏိုင္ေသာ အခက္အခဲမ်ားစြာ ပါဝင္ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ ယင္းက စြမ္းေဆာင္ရရွိသည့္ အက်ိဳးတရားမ်ားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈ၏ အက်ိဳးတရားမ်ားထက္ သာလြန္ မ်ားျပားသည္။ လူ႔ဇာတိ၏ အမႈသည္ မ်ားစြာေသာ အခက္အခဲမ်ား ျဖစ္ေပၚေစၿပီး၊ လူ႔ဇာတိသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ကဲ့သို႔ အလားတူ ၾသဇာအာဏာကို ပိုင္ဆိုင္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ကဲ့သို႔ ႀကီးျမတ္သည့္ တူညီေသာ ပင္ကိုလကၡဏာ မပိုင္ဆိုင္ႏိုင္၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ကဲ့သို႔ တူညီေသာ သဘာဝလြန္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ထူးျခားမႈ မရွိေသာ ဤဇာတိခႏၶာက လုပ္ေဆာင္ေသာအမႈ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈ၏ အႏွစ္သာရ ထက္သာ၍ မ်ားစြာသာလြန္ၿပီး၊ ဤလူ႔ဇာတိ ကိုယ္တိုင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံး၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအဖို႔ အေျဖ ျဖစ္ေလသည္။ ကယ္တင္ျခင္းခံရမည့္ သူမ်ားအတြက္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသုံးျပဳႏိုင္ေသာ တန္ဖိုးသည္ လူ႔ဇာတိကို အသုံးျပဳႏိုင္သည့္ တန္ဖိုးထက္ မ်ားစြာ နိမ့္က်သည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈသည္ စၾကဝဠာ တစ္ခုလုံး၊ ေတာင္တန္းမ်ား၊ ျမစ္မ်ား၊ ေရကန္မ်ားႏွင့္ သမုဒၵရာမ်ား အားလုံးအႏွံ႔ ၿခဳံငုံႏိုင္ေသာ္လည္း၊ လူ႔ဇာတိ၏ အမႈသည္ သူႏွင့္ ထိေတြ႕ေသာ လူတိုင္းႏွင့္ သာ၍ ထိေရာက္စြာ ႏွီးႏႊယ္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပ၍ရသည့္ ပုံသဏၭာန္ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိကို လူသားက ပို၍နားလည္ႏိုင္ၿပီး ပို၍ယုံၾကည္ႏိုင္ကာ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ လူ၏အသိပညာကို သာ၍နက္သည္ထက္ နက္လာႏိုင္ေစၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ တကယ့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ႏွင့္ဆိုင္ေသာ သာ၍နက္နဲသည့္ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို လူသားအေပၚ ခ်န္ထားႏိုင္ေပသည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈသည္ နက္နဲမႈျဖင့္ ပိတ္ဖုံးေနၿပီး၊ ေသမ်ိဳးတို႔အတြက္ နားလည္ရန္ ခက္ခဲကာ၊ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ရန္ သာ၍ပင္ခက္ခဲေလသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ အႏွစ္မဲ့ေသာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ား အေပၚတြင္သာ မွီခိုႏိုင္ၾကေလသည္။ သို႔ရာတြင္ လူ႔ဇာတိ၏ အမႈသည္ ပုံမွန္ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႕အရွိတရားအေပၚတြင္ အေျခခံကာ ႂကြယ္ဝေသာ ဉာဏ္ပညာကို ပိုင္ဆိုင္သကဲ့သို႔၊ လူသား၏ ႐ုပ္ခႏၶာမ်က္လုံးျဖင့္ ရႈျမင္၍ရသည့္ အမွန္တရားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ လူသည္ ဘုရားသခင့္အမႈ၏ ဉာဏ္ပညာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ႀကဳံခံစားႏိုင္ကာ သူ၏ ေပါမ်ားလွေသာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားကို အသုံးခ်ရန္ မလိုအပ္ေပ။ ဤသည္မွာ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင့္အမႈ၏ တိက်မွန္ကန္မႈႏွင့္ စစ္မွန္ေသာတန္ဖိုး ျဖစ္သည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူတို႔ မျမင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ လူတို႔ ေတြးထင္ရန္ ခက္ခဲေသာအရာမ်ား၊ ဥပမာအားျဖင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစျခင္း၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တို႔ထိျခင္းႏွင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းျပျခင္းတို႔ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္၊ သို႔ရာတြင္ ဉာဏ္ရွိေသာ လူသားအတြက္ ဤအရာတို႔သည္ မည္သည့္ ရွင္းလင္းေသာ အဓိပၸာယ္ကိုမွ် မေပးေခ်။ ယင္းတို႔သည္ စိတ္ထိခိုက္ေစေသာ သို႔မဟုတ္ က်ယ္ျပန႔္ေသာ အဓိပၸာယ္ကိုသာ ေပးၿပီး၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားျဖင့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ တစ္ခုကို မေပးႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏အမႈမွာမူ အလြန္ ကြာျခား၏။ ယင္းသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တိက်မွန္ကန္ေသာ လမ္းျပမႈ ပါဝင္သည္၊ ရွင္းလင္းေသာ အလိုေတာ္ႏွင့္ ရွင္းလင္းေသာ လိုအပ္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္မ်ား ရွိသည္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသည္ မွန္းဆခ်က္မ်ားကို ျပဳလုပ္ရန္မဆိုထားႏွင့္၊ စမ္းတဝါးဝါးပင္ သြားလာေနစရာ၊ သို႔မဟုတ္ ၎၏ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားကို အသုံးျပဳစရာ မလိုေပ။ ဤသည္မွာ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ အမႈ၏ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈ ျဖစ္ၿပီး ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈမွ ယင္း၏ ႀကီးမားေသာ ကြာျခားမႈ ျဖစ္သည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္၏အမႈသည္ ကန႔္သတ္ထားေသာ နယ္ပယ္တစ္ခု အတြက္သာ သင့္ေလ်ာ္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိ၏အမႈကို အစားမထိုးႏိုင္ေပ။ လူ႔ဇာတိ၏အမႈသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏အမႈထက္ လူသားကို အလြန္တရာ ပို၍ တိက်ၿပီး လိုအပ္ေသာ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္မ်ားႏွင့္ မ်ားစြာ ပို၍ စစ္မွန္၊ တန္ဖိုးရွိေသာ အသိပညာကို ေပးေလသည္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားအဖို႔ အႀကီးမားဆုံးေသာ တန္ဖိုးရွိသည့္ အမႈသည္ လိုက္စားရန္ တိက်မွန္ကန္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ ရွင္းလင္းေသာ ပန္းတိုင္မ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးေသာအမႈျဖစ္ၿပီး ျမင္၍ရကာ ထိေတြ႕၍ရေသာ အမႈျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕က်ေသာအမႈႏွင့္ အခ်ိန္မီလမ္းျပမႈတို႔သည္သာ လူသား၏အႀကိဳက္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ၿပီး၊ စစ္မွန္ေသာ အမႈသည္သာ လူကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးကာ အက်င့္ပ်က္ျပားေသာ စိတ္သေဘာထားမွ ကယ္တင္ႏိုင္သည္။ ဤအရာကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္အားျဖင့္သာ စြမ္းေဆာင္ ရရွိႏိုင္ေပသည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ လူသားကို ၎၏ ယခင္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးကာ အက်င့္ပ်က္ျပားေသာ စိတ္သေဘာထားမွ ကယ္တင္ႏိုင္သည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ရွိရင္းစြဲ အႏွစ္သာရ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဤသို႔ေသာအမႈကို သူ၏လူ႔ဇာတိျဖင့္သာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပသည္။ အကယ္၍ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ တစ္ဦးတည္း အလုပ္လုပ္မည္ဆိုပါက၊ သူ၏အမႈသည္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိရန္ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ- ဤသည္မွာ ရွင္းလင္းေသာ အမွန္တရား ျဖစ္သည္။ လူအမ်ားစုသည္ ဤလူ႔ဇာတိေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈကို အဆုံးသတ္ေသာအခါ၊ သူ၏အလိုကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ားသည္ သူ၏ရန္သူျဖစ္ျခင္းမွ ရပ္တန္႔လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္သာမက၊ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနျဖင့္ သူ၏ မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ား ျဖစ္လာၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရၿပီးျဖစ္သည့္ သက္ေသမ်ား၊ သူႏွင့္သဟဇာတ ျဖစ္ၿပီး သူႏွင့္ခြဲ၍မရေသာ သက္ေသမ်ား ျဖစ္လာၾကလိမ့္မည္။ သူသည္ လူသားအဖို႔ လူ႔ဇာတိ၌ သူ႔အမႈ၏ အေရးႀကီးျခင္းကို လူသားအား သိရွိေစမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားသည္ လူ၏တည္ရွိမႈ အဓိပၸာယ္အဖို႔ ဤလူ႔ဇာတိ၏ အေရးပါမႈကို သိရွိလိမ့္မည္၊ လူ႔အသက္တာ ႀကီးထြားမႈအဖို႔ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာတန္ဖိုးကို သိရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔အျပင္ ဤလူ႔ဇာတိသည္ လူသားက ခြဲခြာ၍မရသည့္ အသက္စမ္းေရ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ကို သိရွိေပမည္။ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာသည္ ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အေနအထားတို႔ႏွင့္ကိုက္ညီျခင္းမွ အလွမ္းေဝးၿပီး၊ လူသားအဖို႔ ဘုရားသခင္၏ တကယ့္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ပုံ မရေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ ပုံသဏၭာန္ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ ပင္ကိုလကၡဏာကို မပိုင္ဆိုင္ေသာ ဤလူ႔ဇာတိသည္ ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေလသည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ စစ္မွန္ေသာအေရးပါမႈႏွင့္ တန္ဖိုးျဖစ္ၿပီး၊ လူသားအေနျဖင့္ နားမလည္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္သည္မွာ ဤအေရးပါမႈႏွင့္ တန္ဖိုးတို႔ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ၾကည္ညိဳၾကၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိကို အထင္ေသးၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ မည္သို႔ပင္ ရႈျမင္သည္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ ေတြးထင္ေစကာမူ၊ လူ႔ဇာတိ၏ စစ္မွန္ေသာ အေရးပါမႈႏွင့္ တန္ဖိုးသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ စစ္မွန္ေသာ အေရးပါမႈႏွင့္ တန္ဖိုးထက္ မ်ားစြာသာလြန္ပါသည္။ မွန္ေပ၏၊ ဤသည္မွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ေပသည္။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြကာ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို ေတာင့္တေသာသူ အားလုံးအတြက္၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈသည္ တို႔ထိမႈ သို႔မဟုတ္ လႈံ႕ေဆာ္မႈ၊ ၿပီးလွ်င္ ရွင္းျပ၍မရႏိုင္သကဲ့သို႔ မေတြးတတ္ေသာ အံ့ၾသဖြယ္ခံစားခ်က္တစ္ခုႏွင့္ ႀကီးျမတ္ေသာ၊ ထူးကဲသာလြန္သကဲ့သို႔ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ္လည္း အားလုံးအဖို႔ ရယူရန္မျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ မရရွိႏိုင္ေသာအရာလည္း ျဖစ္သည့္ ခံစားခ်က္တစ္ခုကိုသာ ေပးႏိုင္သည္။ လူသားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ၎တို႔ၾကားတြင္ ႀကီးမားသည့္ အကြာအေဝးတစ္ခု ရွိသည့္အလား၊ အေဝးမွသာ အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္ရႈႏိုင္ၾကၿပီး၊ လူသားႏွင့္ ဘုရားသခင္တို႔သည္ မျမင္ရေသာ အပိုင္းအျခားတစ္ခုျဖင့္ ခြဲျခားခံထားရသည့္ႏွယ္ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အခါမွ် တူညီႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ အမွန္တြင္ ဤသည္မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္က လူသားကိုေပးထားေသာ အေတြးမွားတစ္ခု ျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ လူသားသည္ တစ္မ်ိဳးတစ္စားတည္း မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ လူသားတို႔သည္ ေလာကတစ္ခုတည္းတြင္ မည္သည့္အခါမွ် ယွဥ္တြဲေနထိုင္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူႏွင့္ဆိုင္ေသာအရာ မည္သည့္အရာမွ် မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူသားက အလိုအပ္ဆုံးေသာ အမႈကို တိုက္႐ိုက္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ လူသားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လိုအပ္ခ်က္ မရွိေပ။ လူ႔ဇာတိ၏အမႈသည္ လိုက္စားရမည့္ စစ္မွန္ေသာ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ ရွင္းလင္းေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ သူသည္ စစ္မွန္ကာ ပုံမွန္ျဖစ္သည္ဟူေသာ ခံစားမႈတစ္ခု၊ သူသည္ ႏွိမ့္ခ်ၿပီး သာမန္ျဖစ္သည္ဟူေသာ ခံစားမႈတို႔ကို လူသားကို ေပးသည္။ လူသားသည္ သူ႔ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေကာင္း ေၾကာက္႐ြံ႕ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ လူအမ်ားစုအတြက္ သူသည္ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ လြယ္ကူသည္။ လူသားသည္ သူ၏ မ်က္ႏွာကို ရႈျမင္ႏိုင္ၿပီး၊ သူ၏အသံကိုၾကားႏိုင္ကာ သူ႔ကို အေဝးမွၾကည့္ရန္ မလိုအပ္ေပ။ ဤလူ႔ဇာတိသည္ လူသားကဲ့သို႔ တူညီေသာ ကမာၻေလာကထဲတြင္ ရွိသည့္အတြက္၊ ဤလူ႔ဇာတိသည္ လူသားအဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ရႏိုင္သည္၊ မေဝးကြာဘဲ သို႔မဟုတ္ နားမလည္ႏိုင္စရာ မဟုတ္ဘဲ၊ ျမင္၍ရႏိုင္သကဲ့သို႔ ထိေတြ႕၍ရႏိုင္ေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို သာ၍လိုအပ္သည္

ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံမယူခဲ့ေသးခ်ိန္တြင္၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ၿပီးျပည့္စုံသည့္ ဘုရားသဘာဝမွ လာေသာေၾကာင့္ သူေျပာေသာ အရာမ်ားစြာကို လူတို႔ နားမလည္ခဲ့ၾကေပ။ သူ ေျပာဆိုေသာ အရာ၏ ရႈေထာင့္ႏွင့္ ဆက္စပ္အေၾကာင္းအရာတို႔သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အဖို႔ ျမင္၍မရႏိုင္သကဲ့သို႔ လက္လွမ္းမမီႏိုင္ေခ်။ ယင္းကို လူတို႔မျမင္ႏိုင္ေသာ ဝိညာဥ္ေလာကတစ္ခုမွ ေဖာ္ျပထားေပသည္။ ဇာတိပကတိ၌ အသက္ရွင္ခဲ့ေသာ လူတို႔အတြက္၊ ၎တို႔သည္ ဝိညာဥ္ေလာကကို ျဖတ္သန္း မသြားႏိုင္ခဲ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိ ခံယူၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လူ႔သဘာဝ၏ ရႈေထာင့္မွ စကားေျပာခဲ့ၿပီး ဝိညာဥ္ေလာက၏ နယ္ပယ္မွ သူထြက္လာကာ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ဘုရားသခင္ကို နားလည္ကာ သိရွိခြင့္ေပးဖို႔၊ ၎တို႔၏ လုပ္ႏိုင္စြမ္း နယ္ပယ္အတြင္းႏွင့္ ၎တို႔တတ္ႏိုင္သည့္ အတိုင္းအတာထိ သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ သူ သတ္မွတ္ထားေသာ စံႏႈန္းမ်ားကို သေဘာေပါက္ခြင့္ေပးဖို႔ လူတို႔ စိတ္ကူးႏိုင္ေသာ အရာမ်ား၊ ၎တို႔၏ အသက္တာမ်ား၌ ၎တို႔ျမင္ခဲ့ၿပီး ႀကဳံခဲ့ရေသာအရာမ်ားမွတစ္ဆင့္၊ ၿပီးလွ်င္ လူသားတို႔ လက္ခံႏိုင္ေသာ နည္းလမ္းတို႔ကို အသုံးျပဳရင္း၊ ၎တို႔ နားလည္ႏိုင္ေသာ ဘာသာစကားတစ္ခုႏွင့္ ၎တို႔ သေဘာေပါက္ႏိုင္ေသာ အသိပညာျဖင့္ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝ စိတ္သေဘာထား၊ အလိုေတာ္ႏွင့္ သေဘာထားတို႔ကို သူေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ လူ႔သဘာဝထဲက ဘုရားသခင္၏ အမႈ၏ နည္းလမ္းႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ လူ႔ဇာတိ၌ သူ၏ အမႈျပဳျခင္း အေျခခံသေဘာတရားတို႔သည္ လူ႔သဘာဝအားျဖင့္၊ သို႔မဟုတ္ လူ႔သဘာဝမွတစ္ဆင့္ အမ်ားစု စြမ္းေဆာင္ ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝျဖင့္ တိုက္႐ိုက္ အမႈျပဳျခင္းအားျဖင့္ မရရွိႏိုင္ေသာ ရလဒ္တို႔ကို အမွန္ရရွိခဲ့ေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၃)

ယခုတြင္ လူသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈက ဧကန္အမွန္ ထူးျခားသကဲ့သို႔၊ ထိုအထဲတြင္ လူသားက ႀကိဳးပမ္းမရရွိႏိုင္ေသာအရာ အမ်ားအျပား ရွိကာ၊ နက္နဲမႈမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ား ရွိသည္ကို ျမင္ရေလသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ မ်ားစြာတို႔သည္ က်ိဳးႏြံနာခံၾကၿပီးျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ၎တို႔ေမြးဖြားသည့္ ေန႔ရက္ကတည္းက မည္သည့္လူကိုမွ် က်ိဳးႏြံနာခံဖူးျခင္း မရွိဘဲ၊ ယေန႔ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၎တို႔ျမင္သည့္အခါ၊ ၎တို႔ ထိုသို႔ျပဳမူသည္ကို သတိမထားမိဘဲ အျပည့္အဝ က်ိဳးႏြံနာခံၾကၿပီး၊ အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ် ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးရန္ သို႔မဟုတ္ ေျပာဆိုရန္ အရဲမစြန႔္ၾကေခ်။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေအာက္သို႔ က်ေရာက္ၾကၿပီးျဖစ္ကာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္း ေအာက္တြင္ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ရွိေနသည္။ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူသားထံ တိုက္႐ိုက္စကားေျပာဆိုခဲ့ပါက၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဒမာသက္ၿမိဳ႕သို႔ သြားရာလမ္းတြင္ ေပါလုသည္ အလင္းေရာင္ထဲ၌ ေျမႀကီးေပၚ လဲက်သြားသကဲ့သို႔ပင္၊ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမရွိဘဲ လဲက်လ်က္၊ အားလုံးက အသံေတာ္ကို က်ိဳးႏြံနာခံၾကေပမည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤနည္းျဖင့္ ဆက္လက္အမႈျပဳခဲ့ပါက၊ လူသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္း မွတစ္ဆင့္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို မည္သည့္အခါမွ် သိလာႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းမွ တစ္ဆင့္သာလွ်င္၊ နားရွိေသာ သူအားလုံးတို႔သည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားႏိုင္ၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ သူ၏ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ရရွိႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လူသားအေယာက္စီတိုင္း၏ နားမ်ားထဲသို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေပးပို႔ႏိုင္သည္။ ဤအရာသည္သာ လူသားကို က်ိဳးႏြံနာခံေစျခင္း အျဖစ္သို႔ ေျခာက္လွန္႔ရန္ ဝိညာဥ္ေတာ္က ထင္ရွားျခင္းထက္၊ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိေသာရလဒ္ ျဖစ္သည္။ လူသည္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေျပာင္းလဲႏိုင္ရန္ အလို႔ငွာ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတြင္းတြင္ နက္ရႈိင္းစြာ ကြယ္ဝွက္ထားသည့္ လူ၏ စိတ္သေဘာထားေဟာင္းမ်ားကို အျပည့္အဝ ေဖာ္ထုတ္ ေပးႏိုင္သည္မွာ၊ ဤလက္ေတြ႕က်ေသာ္လည္း ထူးျခားသည့္ အမႈမွတစ္ဆင့္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ဤအရာမ်ားသည္ လက္ေတြ႕က်သည့္ နည္းဟန္ျဖင့္ စကားေျပာဆိုျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းကို စီမံေဆာင္႐ြက္သည့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ လက္ေတြ႕က်ေသာ အမႈအားလုံးျဖစ္သည္၊ သူသည္ လူအေပၚ တရားစီရင္ျခင္း၏ ရလဒ္မ်ားကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိသည္။ ဤသည္မွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဩဇာအာဏာႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ အေရးပါမႈ ျဖစ္သည္။ ယင္းကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဩဇာအာဏာကို သိရွိေစဖို႔၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ အမႈအားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိေသာ ရလဒ္မ်ားကို သိရွိေစဖို႔ႏွင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး လူကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ သူ၏ဩဇာအာဏာအား ျပသၿပီးျဖစ္သည္ကို သိရွိေစရန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏ ဇာတိခႏၶာသည္ သာမန္ႏွင့္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝ၏ ျပင္ပသဏၭာန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ သူသည္ ဩဇာအာဏာႏွင့္ ျပည့္ဝေၾကာင္း၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ေဖာ္ျပခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို လူသားအားျပသသည့္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက စြမ္းေဆာင္ရရွိေသာ ရလဒ္မ်ားျဖစ္သည္။ ဤနည္းလမ္းအားျဖင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ႔ကို မည္သူမွ် ပုန္ကန္ျပစ္မွားဖို႔ မဟုတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ သူ၏ တရားစီရင္ျခင္းကို မည္သူမွ် မေက်ာ္လႊားႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မည္သည့္ အေမွာင္ အင္အားစုကမွ် သူ၏ဩဇာအာဏာအေပၚ မလႊမ္းမိုးႏိုင္ ေၾကာင္းကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးထံ ျပသေပသည္။ သူသည္ လူ႔ဇာတိကိုခံသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ သူ၏ဩဇာအာဏာေၾကာင့္၊ ၿပီးလွ်င္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လူသည္ သူ႔ကို လုံးဝ က်ိဳးႏြံနာခံသည္။ သူ၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာအားျဖင့္ ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့သည့္ အမႈသည္ သူပိုင္ဆိုင္ေသာ ဩဇာအာဏာ ျဖစ္သည္။ သူ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္အေၾကာင္းရင္းမွာ လူ႔ဇာတိသည္လည္း ဩဇာအာဏာကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လူသားတို႔အလယ္တြင္ လက္ေတြ႕က်ေသာ နည္းတစ္ခု၊ လူသားအဖို႔ ျမင္၍ရႏိုင္ကာ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖင့္ အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ျဖစ္ေလသည္။ ဤအမႈသည္ ဩဇာအာဏာအားလုံးကို ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈထက္ မ်ားစြာ ပိုမို လက္ေတြ႕က်ၿပီး ယင္း၏ ရလဒ္မ်ားသည္လည္း သိသာထင္ရွားေလသည္။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာသည္ လက္ေတြ႕က်ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ စကားေျပာဆိုႏိုင္ၿပီး အမႈျပဳႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူ၏ လူ႔ဇာတိခႏၶာ၏ ျပင္ပသဏၭာန္သည္ မည္သည့္ ဩဇာအာဏာကိုမွ် စြဲကိုင္ထားျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ လူသားအေနျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္၍ရႏိုင္သည္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရမွာမူ ဩဇာအာဏာကို သယ္ေဆာင္ထားေသာ္လည္း၊ သူ၏ ဩဇာအာဏာသည္ မည္သူအဖို႔မွ် ျမင္၍မရႏိုင္ေပ။ သူသည္ စကားေျပာဆိုၿပီး အမႈျပဳေသာအခါတြင္၊ လူသည္ သူ၏ အခြင့္အာဏာ၏ တည္ရွိမႈကို သတိမျပဳမိႏိုင္ေပ။ ဤအရာက လက္ေတြ႕က်ေသာ သဘာဝႏွင့္ဆိုင္သည့္ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရာ၌ သူကို လြယ္ကူေခ်ာေမာေစသည္။ ဤလက္ေတြ႕က်ေသာ အမႈအားလုံးသည္ ရလဒ္မ်ား စြမ္းေဆာင္ ရရွိႏိုင္သည္။ သူသည္ အခြင့္အာဏာအား ကိုင္စြဲထားသည္ကို မည္သည့္လူကမွ် မသိေသာ္လည္း၊ သို႔မဟုတ္ သူသည္ ပုန္ကန္ျပစ္မွားခံရဖို႔ မဟုတ္သည္ကို မျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သို႔မဟုတ္ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို မျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူသည္ သူ၏ ဖုံးကြယ္ထားေသာ ဩဇာအာဏာ၊ သူ၏ ကြယ္ဝွက္ထားေသာ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ သူ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ သူသည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ရည္႐ြယ္ထားေသာ ရလဒ္မ်ားကို စြမ္းေဆာင္ရရွိေလသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ သူ၏အသံေနအသံထား၊ သူ႔ေဟာေျပာခ်က္ ျပင္းထန္မႈႏွင့္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ဉာဏ္ပညာ အားလုံးမွတစ္ဆင့္ လူသည္ လုံးဝ ယုံၾကည္လက္ခံရေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္ လူသည္ အျမင္အားျဖင့္ ဩဇာအာဏာ ရွိပုံမရေသာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို က်ိဳးႏြံနာခံ၏၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသားကို ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏ ရည္မွန္းခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေလသည္။ ဤသည္မွာ သူ၏လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အေရးပါမႈ၏ အျခားေသာရႈေထာင့္ျဖစ္သည္- ယင္းမွာ လူသားသည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ႀကဳံႏိုင္ဖို႔လို႔ငွာ၊ သာ၍ လက္ေတြ႕က်စြာ ေျပာဆိုရန္ႏွင့္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားကို လူသားအေပၚသို႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိေစရန္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအမႈကို လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းအားျဖင့္ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ ရလဒ္မ်ား စိုးစဥ္မွ် စြမ္းေဆာင္ရရွိမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အျပစ္သားမ်ားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိမခံယူခဲ့ပါက၊ သူသည္ လူသားအဖို႔ ျမင္၍မရႏိုင္သကဲ့သို႔ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပ၍လည္း မရႏိုင္သည့္ ဝိညာဥ္ေတာ္အျဖစ္ က်န္ရွိေနမည္ ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ ဇာတိပကတိရွိသည့္ ဖန္ဆင္းခံ ျဖစ္လ်က္၊ သူႏွင့္ ဘုရားသခင္သည္ မတူညီေသာ ေလာကမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ၾကၿပီး မတူကြဲျပားေသာ သဘာဝမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဇာတိပကတိရွိသည့္ လူသားႏွင့္ သဟဇာတ မျဖစ္သကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ ဝိညာဥ္တစ္ပါးအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္း မရွိသည္ကို ေျပာစရာပင္ မလိုဘဲ၊ ၎တို႔အၾကားတြင္ ဆက္ဆံေရးမ်ား တည္ေဆာက္ရန္ တကယ့္ကို မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဤသို႔ျဖစ္ရာ၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ၏မူလအမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္အလို႔ငွာ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္လာရမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အျမင့္ဆုံးေသာေနရာသို႔ တက္ႂကြ သြားႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္တြင္ အလုပ္လုပ္ရင္းႏွင့္ ၎တို႔အလယ္၌ အသက္ရွင္ရင္း၊ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦးျဖစ္လာရန္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ႏွိမ့္ခ်ႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ လူသားသည္ အနိမ့္ဆုံးေသာ ေနရာသို႔ ဆင္းသက္ႏိုင္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ အျမင့္ဆုံးေသာေနရာသို႔ မတက္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ဝိညာဥ္တစ္ပါးလည္း မျဖစ္လာႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က သူ၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူရမည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူ ပထမအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိ ခံယူစဥ္အေတာအတြင္းတြင္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိခႏၶာသည္သာ သူ၏ကားစင္တင္ ခံရျခင္းမွတစ္ဆင့္ လူသားကို ေ႐ြးႏုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္အတြက္မူ လူသားအတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္အျဖစ္ ကားစင္တင္ခံရဖို႔ ဆိုသည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအတြက္ အျပစ္ေျဖရာ ယဇ္အေနႏွင့္ အေစခံရန္ တိုက္႐ိုက္ လူ႔ဇာတိ ခံယူႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္က သူ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ထားေပးေသာ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ကို ယူေဆာင္ရန္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ တိုက္႐ိုက္ တက္မသြားႏိုင္ေပ။ ဤသို႔ျဖစ္ရာ လူသားသည္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ကို ရရွိႏိုင္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ သူသည္ က်ဆုံးခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္ လူသားသည္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ တကယ္ကို တက္မသြားႏိုင္သည့္အတြက္၊ ျဖစ္ႏိုင္သမွ်မွာ ဤကယ္တင္ျခင္းကို ရယူရန္ လူသားအား ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ မတက္ေစဘဲ၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးအၾကား အႀကိမ္အနည္းငယ္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ သြားလာေပးရန္ ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းဆိုရန္သာ ျဖစ္ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈအတြက္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္ ႂကြလာၿပီး လူသားက တကယ္ကို မၿပီးေျမာက္မေအာင္ျမင္ႏိုင္သည့္ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္အႀကိမ္တိုင္းတြင္၊ ယင္းသည္ အႂကြင္းမဲ့ လိုအပ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ မည္သည့္ အဆင့္ကိုမဆို ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံယူရျခင္း၏ သိကၡာက်ျခင္း အျဖစ္သို႔ က်ိဳးႏြံနာခံၿပီးျဖစ္မည္ မဟုတ္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

တရားစီရင္ျခင္းကို ခံရသူမွာ လူသား၊ ဇာတိခႏၶာရွိၿပီး၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီးျဖစ္ေသာ လူသားျဖစ္ကာ၊ တိုက္႐ိုက္ တရားစီရင္ျခင္းခံရသည့္သူမွာ စာတန္၏ ဝိညာဥ္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္၊ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ဝိညာဥ္ေရးရာေလာက၌ ေဆာင္႐ြက္သည္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားအလယ္တြင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ လူသား၏ ဇာတိပကတိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို တရားစီရင္ျခင္း အမႈအတြက္ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္ထက္ မည္သူမွ် သာ၍ မသင့္ေတာ္သကဲ့သို႔ သာ၍ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီေပ။ အကယ္၍ တရားစီရင္မႈကို ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့မည္ဆိုပါက၊ အလုံးစုံၿခဳံငုံမိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔အျပင္၊ လူသားသည္ ပုန္ကန္ျပစ္မွား၍ မရႏိုင္ေသာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို သာ၍ ရွင္းလင္းစြာ ရႈျမင္ႏိုင္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူသားထံ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မလာႏိုင္သည့္အတြက္၊ ထိုသို႔ေသာအမႈကို လူသားအေနျဖင့္ လက္ခံရန္ ခက္ခဲမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဤအရာေၾကာင့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းရရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို တရားစီရင္မွသာလွ်င္ စာတန္ကို အျပည့္အဝ အႏိုင္ယူႏိုင္ေပသည္။ လူသားကဲ့သို႔ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္သည့္နည္းတူ၊ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ ေျဖာင့္မတ္မႈမရွိျခင္းကို တိုက္႐ိုက္ တရားစီရင္ဆုံးျဖတ္ႏိုင္သည္၊ ဤသည္မွာ သူ၏ရွိရင္းစြဲ သန႔္ရွင္းမႈႏွင့္ သူ၏သာမန္ထက္ထူးျခားမႈ၏ အမွတ္လကၡဏာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာတရားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ လူသားကို တရားစီရင္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ သူသာလွ်င္ လူသားကို တရားစီရင္ရန္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီကာ တရားစီရင္ႏိုင္သည့္ အေနအထားတြင္ရွိသည္။ သမၼာတရားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းမရွိေသာ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ားကို တရားစီရင္ရန္ မသင့္ေတာ္ေပ။ အကယ္၍ ဤအမႈကို ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ ယင္းသည္ စာတန္အေပၚ ေအာင္ႏိုင္ျခင္းဟု အဓိပၸာယ္ရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေသမ်ိဳးမ်ားထက္ ပင္ကိုအားျဖင့္ သာ၍ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းခံရၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ပင္ကိုအားျဖင့္ သန႔္ရွင္းကာ လူ႔ဇာတိအေပၚ ေအာင္ႏိုင္သည္။ အကယ္၍ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဤအမႈကို တိုက္႐ိုက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ သူ႔အေနျဖင့္ လူသား၏ မနာခံမႈအားလုံးကို တရားစီရင္ႏိုင္ျခင္း ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသား၏ မေျဖာင့္မတ္မႈ အားလုံးကို ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို လူသား၏ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အယူအဆမ်ားမွတစ္ဆင့္လည္း ေဆာင္႐ြက္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္ အယူအဆမွ် မရွိသည့္အတြက္ ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ထိုသို႔ေသာ မေျဖာင့္မတ္မႈကို လုံးဝ ဖြင့္ခ်ရန္မဆိုထားႏွင့္၊ လူသား၏ မေျဖာင့္မတ္မႈကိုပင္ သာ၍ေကာင္းစြာ ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကို မသိေသာသူမ်ား အားလုံး၏ ရန္သူ ျဖစ္သည္။ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ သူ႔ကိုဆန႔္က်င္မႈမ်ားအား တရားစီရင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ မနာခံမႈအားလုံးကို လွစ္ဟထုတ္ေဖာ္သည္။ လူ႔ဇာတိ၌ သူ႔အမႈ၏ အက်ိဳးတရားမ်ားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ အမႈ၏ အက်ိဳးတရားမ်ားထက္ ပို၍ သိသာထင္ရွားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးကို တရားစီရင္ျခင္းအား ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္မေဆာင္႐ြက္ဘဲ၊ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈျဖစ္ေလသည္။ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္ကို လူသားက ျမင္ကာ ထိေတြ႕ႏိုင္ၿပီး လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို လုံးဝ သိမ္းပိုက္ႏိုင္သည္။ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏ဆက္ဆံေရးတြင္၊ လူသားသည္ ဆန႔္က်င္မႈမွ နာခံမႈသို႔၊ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမွ လက္ခံမႈသို႔၊ အယူအဆမ်ားမွ အသိပညာသို႔၊ ၿပီးလွ်င္ ျငင္းပယ္ျခင္းမွ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသို႔ တိုးတက္သြားသည္- ဤသည္တို႔မွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ အက်ိဳးတရားမ်ား ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္မႈကို လက္ခံျခင္းမွတစ္ဆင့္သာ ကယ္တင္ျခင္း ခံရသည္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ထြက္ စကားမ်ားမွတစ္ဆင့္သာ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို တျဖည္းျဖည္း သိလာသည္၊ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို သူ၏ ဆန႔္က်င္ျခင္း အေတာအတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈကို လက္ခံျခင္း အေတာအတြင္းတြင္ အသက္အေထာက္အပံ့ကို ဘုရားသခင္ထံမွ လူသားက ရရွိေပသည္။ ဤအမႈအားလုံးသည္ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈျဖစ္ၿပီး ဝိညာဥ္ေတာ္အျဖစ္ သူ၏ပင္ကိုလကၡဏာ၌ ရွိသည့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈ မဟုတ္ေပ။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈသည္ အႀကီးမားဆုံးအမႈႏွင့္ အနက္နဲဆုံးေသာ အမႈျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္ထဲမွ အေရးပါလွေသာ အပိုင္းမ်ားမွာ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း အမႈ၏ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္ ျဖစ္သည္။ လူသား၏ နက္နဲေသာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈအဖို႔ ႀကီးမားေသာ အတားအဆီးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ လူတို႔အေပၚ ေဆာင္႐ြက္သည့္ အမႈသည္ အလြန္တရာ ခက္ခဲၿပီး၊ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ရန္လိုကာ လူတစ္မ်ိဳးစီတိုင္း၏ အရည္အခ်င္းသည္လည္း အေတာ္အတန္ ညံ့ဖ်င္းေလသည္။ သို႔ရာတြင္ ဤအမႈ၏အဆုံးတြင္၊ အျပစ္အနာအဆာမ်ား မရွိဘဲ မွန္ကန္သည့္ အက်ိဳးတရားကို ရရွိလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လူ႔ဇာတိ အမႈ၏ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ၿပီး၊ ဤအက်ိဳးတရားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ အမႈ၏ အက်ိဳးတရားထက္ သာ၍ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္‌ေပသည္။ ဘုရားသခင္ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္တို႔ကို လူ႔ဇာတိ၌ အဆုံးသတ္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းတို႔ကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ အေရးအႀကီးဆုံးႏွင့္ အေရးအပါဆုံးအမႈကို လူ႔ဇာတိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းကို လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္က ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေဆာင္႐ြက္ရမည္ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္မႈ မရွိပုံေပၚသည္ဟု လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးက ခံစားၾကရေသာ္လည္း၊ အမွန္တြင္ ဤလူ႔ဇာတိသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာ၊ တည္ရွိမႈတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို သာ၍လိုအပ္သည္

ဇာတိခႏၶာျဖင့္ ေနထိုင္သူအားလုံးအတြက္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ လိုက္စားရမည့္ ပန္းတိုင္မ်ား လိုအပ္ကာ၊ ဘုရားသခင္ကို သိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ မ်က္ႏွာကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ျခင္း လိုအပ္ေပသည္။ ႏွစ္ခုလုံးကို ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာအားျဖင့္သာ စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္ၿပီး၊ ႏွစ္ခုလုံးကို ပုံမွန္ျဖစ္ကာ စစ္မွန္သည့္ လူ႔ဇာတိျဖင့္သာ ျဖစ္ေျမာက္ေစႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း လိုအပ္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးက ယင္းကို လိုအပ္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သိရွိရန္လိုအပ္သည့္အတြက္၊ မေရရာသကဲ့သို႔ သဘာဝလြန္ျဖစ္ေသာ ဘုရားမ်ား၏ ပုံရိပ္မ်ားကို ၎တို႔၏ႏွလုံးသားမ်ားမွ ပေပ်ာက္ေစရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားပစ္ရန္ လိုအပ္သည့္အတြက္၊ ၎တို႔သည္ ပထမဦးစြာ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သိၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူသည္ လူတို႔၏ႏွလုံးသားမ်ားထဲမွ မေရရာေသာ ဘုရားမ်ား၏ပုံရိပ္မ်ားကို ပေပ်ာက္ေစသည့္ အလုပ္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ပါက၊ သူသည္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ရရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ လူတို႔၏ႏွလုံးသားမ်ားထဲရွိ မေရရာေသာ ဘုရားမ်ား၏ပုံရိပ္မ်ားကို စကားလုံးမ်ားတစ္ခုတည္းျဖင့္သာ ေဖာ္ထုတ္၍ မရႏိုင္၊ ဖယ္ရွား၍ မရႏိုင္ေပ သို႔မဟုတ္ လုံးဝ ပေပ်ာက္သြားေစ၍ မရႏိုင္ေပ။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္၊ လူတို႔ထံမွ နက္ရႈိင္းစြာ အျမစ္စြဲေနေသာ ဤအရာမ်ားကို ပေပ်ာက္ေစရန္မွာ ေနာက္ဆုံးတြင္ ျဖစ္ႏိုင္ဦးမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤမေရမရာျဖစ္ၿပီး သဘာဝလြန္ အမႈအရာမ်ားကို လက္ေတြ႕က်ေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ပုံသဏၭာန္အစစ္တို႔ျဖင့္ အစားထိုးျခင္းႏွင့္ လူတို႔အား ယင္းတို႔ကို တျဖည္းျဖည္း သိေစျခင္းအားျဖင့္သာ သတ္မွတ္ထားေသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။ လူသည္ အတိတ္အခ်ိန္ ကာလမ်ားက ၎ရွာေဖြခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္သည္ ေရရာမႈ မရွိသကဲ့သို႔ သဘာဝလြန္ ျဖစ္သည္ကို သတိျပဳမိေလသည္။ ဤအက်ိဳးတရားကို စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္သည္မွာ လူတစ္ဦးဦး၏ သြန္သင္မႈမ်ားျဖစ္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ ဦးေဆာင္မႈပင္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ သာမန္ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ စစ္မွန္ျခင္းတို႔သည္ လူသား၏စိတ္ကူးထဲက မေရရာသကဲ့သို႔ သဘာဝလြန္ေသာ ဘုရားႏွင့္ ပကတိဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က သူ၏အမႈကို တရားဝင္ လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ လူသား၏ အယူအဆမ်ားသည္ ဖြင့္ခ်ခံရေလသည္။ လူသား၏ မူလအယူအဆမ်ားကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ကြဲလြဲသည့္အခါတြင္သာ ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္းမရွိဘဲ၊ လူသား၏ အယူအဆမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပ၍ မရႏိုင္ေပ။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ အျဖည့္ခံအျဖစ္ လက္ေတြ႕အရွိတရား မရွိဘဲ၊ မေရရာေသာ အရာမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပ၍ မရႏိုင္ေပ။ မည္သူမွ် ဤအမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ စကားလုံးမ်ား သုံးႏိုင္စြမ္း မရွိေပသကဲ့သို႔၊ စကားလုံးမ်ားကို အသုံးျပဳလ်က္ မည္သူမွ် ဤအမႈကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္သာ သူ၏ကိုယ္ပိုင္ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး သူ၏ကိုယ္စား အျခားမည္သူမွ် ဤအမႈကို မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပ။ လူသား၏ ဘာသာစကားသည္ မည္မွ်ပင္ ႂကြယ္ဝေနေစကာမူ၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏စစ္မွန္မႈႏွင့္ သာမန္ျဖစ္ျခင္းတို႔ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာျပႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအလယ္တြင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အမႈျပဳကာ သူ၏ပုံသဏၭာန္ႏွင့္ သူ၏ျဖစ္ျခင္းတို႔ကို လုံးဝ ထုတ္ျပသမွသာလွ်င္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို ပို၍လက္ေတြ႕က်က်သိကာ ပို၍ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ ဤရလဒ္ကို ဇာတိခႏၶာရွိသည့္ မည္သည့္လူကမွ် စြမ္းေဆာင္မရရွိႏိုင္ေပ။ ဟုတ္ေပ၏၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္လည္း ဤရလဒ္ကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားကို စာတန္၏ စြမ္းအားမွ ကယ္တင္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ဤအမႈကို ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ မၿပီးေျမာက္ႏိုင္ေပ။ ထို႔ထက္ ဤအမႈကို ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္မွ ယူတင္ဝတ္ဆင္ထားသည့္ ဇာတိခႏၶာ၊ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာကသာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ဤလူ႔ဇာတိသည္ လူျဖစ္ၿပီး ဘုရားလည္းျဖစ္သည္၊ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္သည့္ လူသားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဘုရားသေဘာသဘာဝ အျပည့္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဘုရားသခင္လည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤလူ႔ဇာတိသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ အလြန္ ကြာျခားလွေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ၿပီး လူ႔ဇာတိလည္း ျဖစ္ေသာ၊ လူသားကို ကယ္တင္သည့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္ဆဲျဖစ္သည္။ သူ႔ကို မည္သို႔ေခၚသည္ျဖစ္ေစ ေနာက္ဆုံးတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္သည့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိႏွင့္ ခြဲျခား၍မရသကဲ့သို႔၊ လူ႔ဇာတိ၏ အမႈသည္လည္း ဘုရားသခင့္ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤအမႈကို ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို အသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ထားျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ လူ႔ဇာတိ၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို အသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ထားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည့္ အမႈသည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို မလိုအပ္ေပ၊ ၿပီးလွ်င္ လူ႔ဇာတိက လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည့္ အမႈကိုလည္း ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္၍ မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကသာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပသည္။ ဤသည္မွာ ဤအမႈအတြက္ လိုအပ္သည့္အရာ ျဖစ္ၿပီး၊ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က လိုအပ္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင့္အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္တြင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ကိုသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး က်န္အဆင့္ႏွစ္ဆင့္ကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ကာ၊ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဝိညာဥ္ေတာ္က လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၏ အမႈသည္ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲျခင္း မပါဝင္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ လူ၏အသိပညာႏွင့္လည္း မည္သည့္ဆက္ႏႊယ္မႈမွ် မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ထဲက ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိ အမႈသည္ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သူ၏အသိပညာတို႔ပါဝင္ကာ၊ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ၏ အေရးႀကီးကာ အေရးပါလွေသာ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ပို၍လိုအပ္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ တိုက္႐ိုက္အမႈကို ပို၍လိုအပ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၎ကို ထိန္းေက်ာင္းေပးရန္၊ ပံ့ပိုးရန္၊ ေရေလာင္းေပးရန္၊ ေကြၽးေမြးရန္၊ တရားစီရင္ရန္ႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမရန္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို လိုအပ္သကဲ့သို႔၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ထံမွ ပို၍မ်ားေသာ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ပို၍ႀကီးမားေသာ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းတို႔ကို လိုအပ္ေလသည္။ လူ႔ဇာတိ၌ ရွိသည့္ ဘုရားသခင္သာ လူသား၏ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရသူ၊ လူသား၏သိုးထိန္း၊ လူသား၏ အၿမဲရွိေနေသာ အေထာက္အမ ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ ဤအရာအားလုံးသည္ ယေန႔ေရာ အတိတ္ကာလမ်ားတြင္ပါ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ လိုအပ္မႈျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို သာ၍လိုအပ္သည္

စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈတစ္ခုလုံး တစ္ေလွ်ာက္တြင္၊ အေရး အႀကီးဆုံးအမႈမွာ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို ကယ္တင္ရန္ ျဖစ္သည္။ အဓိကအမႈမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားကို လုံးဝ သိမ္းပိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရေသာ လူသား၏ႏွလုံးသားထဲတြင္ ဘုရားသခင္အေပၚ မူလ႐ိုေသေလးျမတ္မႈကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္ေစျခင္းႏွင့္ လူသားကို သူ၏ပုံမွန္အသက္တာ၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါတစ္ဦး၏ ပုံမွန္အသက္တာကို ရရွိခြင့္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ အေရးပါလွၿပီး၊ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈ၏ ဗဟိုခ်က္ျဖစ္သည္။ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္တြင္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၏ အမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ပထမအဆင့္သည္ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈ၏ဗဟိုခ်က္ႏွင့္ အလွမ္းကြာေဝး၏။ ယင္းသည္ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ၏ အသြင္သဏၭာန္ အနည္းငယ္သာ ရွိၿပီး စာတန္၏အုပ္စိုးမႈမွ လူသားကို ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈ အစမဟုတ္ေပ။ ပညတ္ေတာ္ေအာက္တြင္ လူသားသည္ ပညတ္ေတာ္ကို လိုက္နာရန္သာ သိရွိၾကၿပီး သာ၍ မ်ားေသာ သမၼာတရား မရွိခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္၊ ၿပီးလွ်င္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ထဲက အမႈသည္ စာတန္၏အုပ္စိုးမႈမွ လူသားကို ကယ္တင္ပုံႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အမႈႏွင့္ပတ္သက္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ လူသား၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ား ပါဝင္မႈ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အမႈ၏ ပထမအဆင့္ကို ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူသား၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္မပတ္သက္ေသာ အလြန္႔အလြန္ ႐ိုးရွင္းသည့္ ဤအမႈအဆင့္ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးစီးခဲ့သည္။ ဤအမႈအဆင့္သည္ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း ဗဟိုခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္မႈ နည္းပါးၿပီး၊ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ တရားဝင္အမႈႏွင့္ ႀကီးမားေသာ ဆက္စပ္မႈ မရွိေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ သူ၏အမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိခံယူဖို႔ မလိုအပ္ခဲ့ေပ။ ဝိညာဥ္ေတာ္က လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈသည္ သြယ္ဝိုက္ၿပီး၊ နားလည္၍ မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ယင္းသည္ လူသားအဖို႔ အလြန္အမင္း ထိတ္လန္႔ဖြယ္ေကာင္းၿပီး ခ်ဥ္းကပ္၍ မရႏိုင္ေပ။ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ မသင့္ေတာ္သကဲ့သို႔၊ လူသားထံ အသက္ကို တိုက္႐ိုက္ ေထာက္ပံ့ေပးရန္ မသင့္ေတာ္ေပ။ လူသားအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံးမွာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏အမႈကို လူသားႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ခ်ဥ္းကပ္နည္း တစ္ခုအျဖစ္သို႔ အသြင္ေျပာင္းရန္ ျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ လူသားအတြက္ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံးအရာမွာ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ႐ိုး႐ိုး ပုံမွန္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္လာရန္ ေပတည္း။ ဤအရာက သူ၏ အမႈတြင္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ေနရာကို ယူရန္ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံဖို႔ လိုအပ္ၿပီး၊ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ အမႈျပဳရန္ ထိုထက္ပို၍ သင့္ေတာ္ေသာ နည္းလမ္း မရွိေတာ့ေပ။ အမႈ၏ ဤအဆင့္သုံးဆင့္ထဲတြင္ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္ကို လူ႔ဇာတိက လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ ဤအဆင့္ႏွစ္ဆင့္သည္ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈ၏ အဓိကေသာ့ခ်က္အဆင့္မ်ား ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ႏွစ္ခုသည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လိုက္ဖက္ညီကာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လုံးဝ ျပည့္စုံေစသည္။ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ပထမအဆင့္သည္ ဒုတိယ အဆင့္အတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို ခင္းေပးၿပီး၊ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ႏွစ္ခုသည္ တစ္လုံးတစ္ဝတည္း ျဖစ္ကာ၊ အခ်င္းခ်င္း သဟဇာတမျဖစ္ျခင္းမရွိဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင့္ အမႈ၏ ဤအဆင့္ ႏွစ္ဆင့္သည္ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈတစ္ခုလုံးအတြက္ အလြန္ အေရးႀကီးေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏လူ႔ဇာတိခံ ပင္ကိုလကၡဏာျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ႏွစ္ခုႏွင့္ဆိုင္သည့္ အမႈမရွိဘဲႏွင့္၊ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈတစ္ခုလုံးသည္ ရပ္တန႔္သြားမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္း အမႈသည္ အႏွစ္မဲ့သည့္ စကားသာ ျဖစ္သြားမည္ဟု ေျပာ၍ရလုနီးနီး ျဖစ္သည္။ ဤအမႈ အေရးႀကီးသည္ မႀကီးသည္ဆိုသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအေပၚ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အက်င့္ပ်က္ျပားျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ လက္ေတြ႕အရွိတရားႏွင့္ စာတန္၏ မနာခံမႈႏွင့္ အမႈကို ၎၏ ေႏွာင့္ယွက္မႈ ျပင္းထန္ျခင္းတို႔အေပၚ အေျခခံသည္။ ဤအမႈကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔လိုလားသည့္ သင့္ေတာ္ေသာသူကို အလုပ္လုပ္သူအားျဖင့္ ထမ္းေဆာင္သည့္ အမႈ၏သဘာဝႏွင့္ အမႈ၏ အေရးပါမႈတို႔အေပၚတြင္ ႀကိဳတင္ခန႔္မွန္းရေပသည္။ ဤအမႈ၏ အေရးႀကီးမႈႏွင့္ ပတ္သက္လာသည့္အခါ- ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္လုပ္ေဆာင္ေသာအမႈ၊ သို႔မဟုတ္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က လုပ္ေဆာင္ေသာအမႈ၊ သို႔မဟုတ္ လူသားမွတစ္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္ေသာအမႈ- အမႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ ခံယူရမည့္ နည္းစနစ္အရ၊ ပထမဆုံး ဖယ္ရွားရမည္မွာ လူသားမွတစ္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈျဖစ္ၿပီး၊ အမႈ၏သဘာဝ၊ ဝိညာဥ္ေတာ္အမႈႏွင့္ လူ႔ဇာတိ၏ အမႈ၏ သဘာဝတို႔အေပၚ အေျခခံ၍၊ လူသားအတြက္ လူ႔ဇာတိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈထက္ ပို၍ အက်ိဳးရွိၿပီး၊ သာ၍ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ေပးသည္ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ ဆုံးျဖတ္ေလသည္။ ဤသည္မွာ အမႈကို ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္မည္၊ သို႔မဟုတ္ လူ႔ဇာတိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္မည္ကို ဆုံးျဖတ္ခ်ိန္ ထိုအခ်ိန္က ဘုရားသခင္၏အႀကံအစည္ ျဖစ္သည္။ အမႈ၏အဆင့္ အသီးသီးအဖို႔ အေရးပါမႈႏွင့္ အေျခခံတို႔ရွိသည္။ ယင္းတို႔သည္ အေျခအျမစ္ မရွိေသာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ား မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ထင္ရာျမင္ရာ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ယင္းတို႔အဖို႔ တိက်ေသခ်ာေသာ ဉာဏ္ပညာတစ္ခု ရွိေပသည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈအားလုံး ေနာက္ကြယ္မွ အမွန္တရား ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က လူသားအလယ္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အမႈျပဳျခင္းကဲ့သို႔ေသာ ႀကီးမားသည့္ အမႈတစ္ခုတြင္ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ သာ၍ပင္ ရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ သူ၏ျဖစ္ျခင္း အလုံးစုံတို႔သည္ သူ၏ အမႈထဲက လုပ္ရပ္တိုင္း၊ အႀကံအစည္တိုင္းႏွင့္ စိတ္ကူးတိုင္းတို႔တြင္ ထင္ဟပ္သည္။ ဤသည္မွာ သာ၍ ခိုင္လုံၿပီး စနစ္က်ေသာ ဘုရားသခင္၏ ျဖစ္တည္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသိမ္ေမြ႕ေသာ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားသည္ လူသားအတြက္ စိတ္ကူးရန္ ခက္ခဲၿပီး၊ ယုံၾကည္ရန္ ခက္ခဲကာ၊ ထို႔အျပင္ လူသားအတြက္ သိရွိရန္ ခက္ခဲေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို သာ၍လိုအပ္သည္

လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင့္အမႈ၏ အေကာင္းဆုံးေသာအရာမွာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားသည္ လူ႔ဇာတိ၌ သူ၏ အမႈအားလုံးႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးအတြက္ သူ၏ အလိုကို ဤလမ္းခရီးအား လက္ခံေသာသူတို႔ထံ သာ၍ တိက်မွန္ကန္စြာႏွင့္ သာ၍ ခိုင္မာစြာ လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူသည္ တိက်မွန္ကန္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈမ်ား၊ ၿပီးလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူ၏ အလိုတို႔ကို သူ၏ေနာက္လိုက္သူမ်ားထံ ခ်န္ထားႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ လူ၏အလယ္ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္သာ ဘုရားသခင္၏ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ လူသားတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေနထိုင္ျခင္းတို႔ႏွင့္ဆိုင္သည့္ အမွန္တရားကို အမွန္တကယ္ ၿပီးေျမာက္ေလသည္။ ဤအမႈသည္သာ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ႏွာကို ရႈျမင္ရန္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ႀကဳံရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကိုယ္ပိုင္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တို႔ကို ၾကားရန္ျဖစ္သည့္ လူသား၏ စိတ္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပသည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ေယေဟာဝါ၏ ေက်ာျပင္သာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံသို႔ ေပၚလာသည့္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္သို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီး၊ မေရရာေသာ ဘုရားသခင္၌ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ယုံၾကည္မႈေခတ္ကိုလည္း နိဂုံးခ်ဳပ္ေပးသည္။ အထူးသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးလူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးကို သာ၍စစ္မွန္၊ သာ၍လက္ေတြ႕က်သကဲ့သို႔၊ သာ၍ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေခတ္တစ္ေခတ္ထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းေလသည္။ သူသည္ ပညတ္ေတာ္ႏွင့္ အယူဝါဒေခတ္ကို အဆုံးသတ္သည္သာမက၊ သာ၍အေရးႀကီးသည္မွာ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံ စစ္မွန္ၿပီး ပုံမွန္ျဖစ္သည့္၊ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး သန႔္ရွင္းသည့္၊ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အစီအစဥ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ အမႈကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ နက္နဲမႈမ်ားႏွင့္ ခရီးပန္းတိုင္တို႔ကို ျပသသည့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး စီမံခန႔္ခြဲျခင္းအမႈကို အဆုံးသတ္သို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းသကဲ့သို႔၊ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြယ္ဝွက္လ်က္ ရွိေလၿပီးသည့္ ဘုရားသခင္ တစ္ပါးကို ထုတ္ေဖာ္ျပေလသည္။ မေရရာျခင္း၏ ေခတ္ကို သူသည္ လုံးဝအဆုံးသတ္ကာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးက ဘုရားသခင္၏ မ်က္ႏွာကို ရွာေဖြလိုေသာ္လည္း၊ မရွာေဖြႏိုင္ခဲ့သည့္ေခတ္ကို နိဂုံးခ်ဳပ္သည္၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးက စာတန္ကို အေစခံသည့္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးကို လုံးဝအသစ္ျဖစ္ေသာ ေခတ္ဆီသို႔ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဦးေဆာင္ေလသည္။ ဤအရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကိုယ္စား လူ႔ဇာတိ၌ ရွိသည့္ ဘုရားသခင္၏အမႈ ရလဒ္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏လူ႔ဇာတိ၌ အမႈျပဳခ်ိန္တြင္၊ သူ၏ေနာက္လိုက္မ်ားသည္ ရွိပုံေပၚသလို မရွိပုံလည္း ေပၚသည့္ ထိုအရာမ်ားေနာက္သို႔ မရွာေဖြေတာ့သကဲ့သို႔ စမ္းတဝါးဝါး မသြားလာၾကေတာ့ေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ မေရရာေသာ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို ခန္႔မွန္းျခင္းအား ရပ္တန႔္လိုက္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိျဖင့္ သူ၏အမႈကို ျဖန႔္ေဝေသာအခါတြင္၊ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္သူမ်ားသည္ လူ႔ဇာတိျဖင့္ သူလုပ္ေဆာင္ၿပီးေသာ အမႈကို ဘာသာတရားမ်ားႏွင့္ ဂိုဏ္းဂဏမ်ား အားလုံးထံသို႔ လက္ဆင့္ကမ္းၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံး၏ နားမ်ားဆီသို႔ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အားလုံးကို ဆက္သြယ္ေျပာဆိုၾကလိမ့္မည္။ သူ၏ဧဝံေဂလိတရားကို ရရွိေသာသူတို႔ ၾကားနာခဲ့သည့္ အရာအားလုံးသည္ သူ႔အမႈ၏ အမွန္တရားမ်ား ျဖစ္လိမ့္မည္၊ လူသားက ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ျမင္ကာ ၾကားသိရေသာအရာမ်ား ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ အမွန္တရားမ်ား ျဖစ္ကာ ေကာလာဟလမ်ား ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဤအခ်က္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္က သူ၏အမႈကို ျဖန႔္ေဝေနသည့္ သက္ေသမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းတို႔သည္ သူ၏အမႈကို ျဖန႔္ေဝရာတြင္ သူအသုံးျပဳေသာ တန္ဆာပလာမ်ားလည္းျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္မ်ား မတည္ရွိဘဲႏွင့္၊ သူ၏ဧဝံေဂလိတရားသည္ ႏိုင္ငံအားလုံးႏွင့္ ေနရာအားလုံးအႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔မည္ မဟုတ္ေပ။ အမွန္တရားမ်ား မရွိဘဲ လူသား၏ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားသာ ရွိပါက၊ သူသည္ စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံးကို သိမ္းပိုက္ျခင္းအမႈအား မည္သည့္အခါမွ် လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားအဖို႔ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကိုယ္ထည္မရွိ၊ ေတြ႕ျမင္၍ မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏အမႈသည္ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ သက္ေသအေထာက္အထား သို႔မဟုတ္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ခ်န္ထားႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ မ်က္ႏွာကို မည္သည့္အခါမွ် ရႈျမင္ရမည္ မဟုတ္ေပ၊ မတည္ရွိသည့္ မေရရာေသာ ဘုရားသခင္ကိုသာ အၿမဲ ယုံၾကည္ရေပမည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ႏွာကို မည္သည့္အခါမွ် ရႈျမင္ရမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္က ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း မည္သည့္အခါမွ် ၾကားသိရမည္ မဟုတ္ေပ။ အဆုံးတြင္ေတာ့ လူသား၏ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားသည္ အႏွစ္မဲ့ကာ ဘုရားသခင္၏ မွန္ကန္ေသာ မ်က္ႏွာကို အစားမထိုးႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ရွိရင္းစြဲ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္၏ အမႈကို လူသားက တူေအာင္တု၍ မရႏိုင္ေပ။ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ မျမင္ႏိုင္ေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏ အမႈကို လူသားအလယ္ သူ၏ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ေဆာင္သည့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္အားျဖင့္သာ ကမာၻေျမေပၚသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ေပသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က လူသားတို႔ထံ ေပၚထြန္းရန္အတြက္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို ေတြ႕ျမင္ကာ၊ ဘုရားသခင္၏ မွန္ကန္ေသာ မ်က္ႏွာကို သိရွိလာသည့္ အေကာင္းဆုံးေသာ နည္းလမ္း ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းကို လူ႔ဇာတိခံ မဟုတ္သည့္ ဘုရားသခင္တစ္ပါးက စြမ္းေဆာင္ မရရွိႏိုင္ေပ။ ဤအဆင့္အထိ သူ၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ အသင့္ဆုံးျဖစ္ေသာ အက်ိဳးတရားကို ရရွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္ကာ၊ လုံးဝ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခု ျဖစ္ၿပီးျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏ ကိုယ္တိုင္ အမႈသည္ သူ၏အလုံးစုံေသာ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈ၏ ကိုးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းကို ျပည့္စုံေစႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤလူ႔ဇာတိသည္ သူ၏အမႈအားလုံးအဖို႔ သာ၍ေကာင္းေသာ အစျပဳျခင္းတစ္ခုႏွင့္ သူ၏အမႈအားလုံးအတြက္ အႏွစ္ခ်ဳပ္တစ္ခုကို ေပးၿပီးျဖစ္ကာ၊ သူ၏အမႈအားလုံးကို ထုတ္ျပန္ ေၾကညာၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအမႈအားလုံးအဖို႔ ေနာက္ဆုံး မႁခြင္းမခ်န္ အားျဖည့္မႈကို ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤခ်ိန္မွစ၍ေနာင္တြင္၊ ဘုရားသခင့္ အမႈ၏ စတုတၳအဆင့္ကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ေနာက္ထပ္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ တတိယ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ မည္သည့္ အံ့ဖြယ္ရာအမႈမွ်လည္း လုံးဝ ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို သာ၍လိုအပ္သည္

လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏အမႈကို လူ႔ဇာတိ၌ လုပ္ေဆာင္ရမည္။ အကယ္၍ ယင္းကို ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္မွ တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ မည္သည့္ အက်ိဳးတရားမ်ားမွ် ျဖစ္ထြန္းမည္မဟုတ္။ အကယ္၍ ယင္းကို ဝိညာဥ္ေတာ္မွ လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ပင္၊ အမႈသည္ ႀကီးမားသည့္ အေရးပါမႈ ရွိမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အမႈသည္ အေရးပါမႈ ရွိမရွိဆိုသည္ႏွင့္ ယင္းက မည္သည့္အရာ ကိုယ္စားျပဳသည္၊ မည္သည့္အရာအတြက္ ယင္းကို လုပ္ေဆာင္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ ၾသဇာအာဏာ၊ ဉာဏ္ပညာတို႔ႏွင့္ ျပည့္ဝျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ႏွင့္၊ ယင္းသည္ အဆုံးစြန္ တန္ဖိုးႏွင့္ အေရးပါမႈ ရွိမရွိ ဆိုသည္တို႔ကို ဖန္ဆင္းခံအားလုံးက သိရွိဖို႔ ဆႏၵရွိၾကသည္။ သူျပဳေသာ အမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္၊ စာတန္ကို အႏိုင္ယူျခင္းအတြက္ႏွင့္ အရာခပ္သိမ္းအလယ္တြင္ သူကိုယ္တိုင္အဖို႔ သက္ေသခံျခင္းအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္၊ သူျပဳေသာအမႈသည္ ႀကီးစြာေသာ အေရးပါမႈ ရွိရေပမည္။ လူသား၏ ဇာတိပကတိကို စာတန္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ယင္းသည္ အဆုံးစြန္ အလြန္အမင္း မ်က္စိကန္းေစၿပီးျဖစ္ကာ အႀကီးအက်ယ္ ထိခိုက္နစ္နာေစၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အမႈျပဳရသည့္ အေျခခံအက်ဆုံး အေၾကာင္းရင္းမွာ သူ၏ကယ္တင္ျခင္း၏ ရည္မွန္းခ်က္သည္ ဇာတိခႏၶာရွိေသာ လူသားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး၊ စာတန္သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ လူသား၏ ဇာတိခႏၶာကို အသုံးျပဳေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ စာတန္ႏွင့္ တိုက္ပြဲသည္ အမွန္တကယ္တြင္ လူသားကို သိမ္းပိုက္ျခင္း အမႈျဖစ္ၿပီး၊ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္း၏ ရည္မွန္းခ်က္လည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ မုခ် လိုအပ္ေပသည္။ စာတန္သည္ လူသား၏ဇာတိခႏၶာကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစခဲ့ၿပီး၊ လူသားသည္ စာတန္၏ ျပယုဂ္တစ္ခု ျဖစ္လာကာ၊ ဘုရားသခင္က အႏိုင္ယူရမည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္လာသည္။ ဤနည္းျဖင့္၊ စာတန္ႏွင့္ တိုက္ပြဲဝင္ျခင္းႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္း အမႈသည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ျဖစ္ပြားကာ ဘုရားသခင္သည္ စာတန္ႏွင့္ တိုက္ပြဲဝင္ရန္ လူသား ျဖစ္လာရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အဆုံးစြန္ လက္ေတြ႕က်ျခင္း အမႈ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ အမႈျပဳေနခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ လူ႔ဇာတိ၌ စာတန္ႏွင့္ အမွန္တကယ္ တိုက္ပြဲဝင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိ၌ သူ အမႈျပဳခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ ဝိညာဥ္ေလာက၌ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေလာကရွိ သူ၏အမႈတစ္ခုလုံးကို ကမာၻေျမေပၚတြင္ အမွန္ျဖစ္ေစသည္။ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရေသာသူသည္ လူသား၊ သူ႔ကိုမနာခံေသာ လူသားျဖစ္ၿပီး၊ အႏိုင္ယူျခင္းခံရသူသည္ သူႏွင့္ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာ စာတန္၏ျပယုဂ္ (ဟုတ္ေပ၏၊ ဤသည္မွာလည္း လူသားျဖစ္၏) ျဖစ္ကာ၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ ကယ္တင္ခံရသည့္သူမွာလည္း လူသားျဖစ္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ စာတန္ႏွင့္ တကယ့္တိုက္ပြဲကို တိုက္ႏိုင္ဖို႔၊ သူ႔ကို မနာခံသကဲ့သို႔ သူကဲ့သို႔ အျပင္ပန္းအကာကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ လူသားအား သိမ္းပိုက္ဖို႔ႏွင့္ သူ႔ကဲ့သို႔ အျပင္ပန္းအကာရွိၿပီး စာတန္၏ အႏၲရာယ္ျပဳမႈကို ခံရၿပီးျဖစ္သည့္ လူသားကို ကယ္တင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ ဖန္ဆင္းျခင္း၏ အျပင္ပန္းအကာရွိသည့္ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္လာရန္ ဘုရားသခင္အတြက္ သာ၍ပင္ လိုအပ္ေလသည္။ သူ၏ရန္သူမွာ လူသားျဖစ္သည္၊ သူ၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရမည့္အရာမွာ လူသားျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရမည့္အရာမွာ သူဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ လူသားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လူသားျဖစ္လာရမည္ ျဖစ္ၿပီး ဤနည္းျဖင့္ သူ၏အမႈသည္ မ်ားစြာသာ၍ လြယ္ကူလာသည္။ သူသည္ စာတန္ကို အႏိုင္ယူႏိုင္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္သည္၊ ထို႔အျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္လည္း ကယ္တင္ႏိုင္သည္။ ဤလူ႔ဇာတိသည္ ပုံမွန္ျဖစ္ၿပီး စစ္မွန္ေသာ္လည္း၊ သူသည္ အမ်ားႏွင့္တူေသာ လူ႔ဇာတိမဟုတ္ေပ။ သူသည္ လူသားသာ ျဖစ္သည့္ လူ႔ဇာတိ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားႏွင့္ ဘုရား ႏွစ္ခုလုံးျဖစ္သည့္ လူ႔ဇာတိျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူႏွင့္ လူသားၾကားက ကြာျခားခ်က္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ ဆိုင္သည့္ အမွတ္အသား ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ လူ႔ဇာတိသာ သူလုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္႐ြယ္သည့္အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ကာ၊ လူသားအလယ္ သူ၏အမႈကို အျပည့္အဝ ၿပီးစီးေစႏိုင္သည္။ အကယ္၍ ထိုသို႔မဟုတ္ပါက၊ လူသားအလယ္ သူ၏အမႈသည္ အၿမဲ အႏွစ္မဲ့ၿပီး အျပစ္အနာအဆာရွိမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ စာတန္၏ဝိညာဥ္ႏွင့္ တိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲႏိုင္ၿပီး ေအာင္ႏိုင္မႈလ်က္ ေပၚထြက္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသား၏ ဇာတိေဟာင္းကို မည္သည့္အခါမွ် ေျဖရွင္း၍ မရႏိုင္ေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို မနာခံသကဲ့သို႔ သူ႔ကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ားသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် သူ၏ အုပ္စိုးျခင္းခံရသည့္သူမ်ား အမွန္တကယ္ ျဖစ္မလာႏိုင္ေပ၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မည္သည့္အခါမွ် မသိမ္းပိုက္ႏိုင္သကဲ့သို႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးကို မည္သည့္အခါမွ် မရယူႏိုင္ေပ။ အကယ္၍ ကမာၻေျမေပၚရွိ သူ၏အမႈကို ေျဖရွင္း၍မရႏိုင္ပါက၊ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈသည္ မည္သည့္အခါမွ် အဆုံးသတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ဖန္ဆင္းခံအားလုံးႏွင့္အတူ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါက၊ ထိုသို႔ေသာ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈအဖို႔ ရလဒ္တစ္ခု မည္သည့္အခါတြင္မွ် ရွိမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သို႔ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းအသေရသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပလိမ့္မည္။ သူ၏လူ႔ဇာတိသည္ ၾသဇာအာဏာ မရွိေသာ္လည္း၊ သူလုပ္ေဆာင္ေသာအမႈသည္ ယင္း၏ အက်ိဳးတရားမ်ား ရရွိၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ေရွာင္လႊဲမရႏိုင္ေသာ သူ႔အမႈ၏ ဦးတည္ရာ ျဖစ္သည္။ သူ၏ လူ႔ဇာတိက ၾသဇာအာဏာ ပိုင္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မပိုင္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈကို သူလုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိသေ႐ြ႕၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္သည္။ ဤလူ႔ဇာတိသည္ မည္မွ် ပုံမွန္ျဖစ္ၿပီး သာမန္ျဖစ္ပါေစ၊ ဤလူ႔ဇာတိသည္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ၿပီး လူသားတစ္ဦးသာ မဟုတ္သည့္အတြက္၊ သူသည္ သူ လုပ္ေဆာင္သင့္ေသာအမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေလသည္။ ဤလူ႔ဇာတိက လူမလုပ္ႏိုင္သည့္ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အေၾကာင္းရင္းမွာ သူ၏အတြင္းပိုင္း အႏွစ္သာရသည္ မည္သည့္လူသားႏွင့္မွ် မတူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားကို သူကယ္တင္ႏိုင္သည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ သူ၏ ပင္ကိုလကၡဏာသည္ မည္သည့္ လူသားမဆို၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ မတူကြဲျပားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔ထက္ပို၍ သူသည္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ၿပီးလွ်င္ သူသည္ မည္သည့္ ဇာတိပကတိရွိသည့္ မည္သည့္သာမန္လူကမွ် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ အမႈကို သူ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ ၿပီးလွ်င္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ သူႏွင့္အတူ အသက္ရွင္သည့္‌ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားကို သူ ကယ္တင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ ဤလူ႔ဇာတိသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးေလသည္။ သူသည္ လူသားႏွင့္ တေထရာတည္း ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ အမႈကို သူလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကို ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ထက္ ပို၍သက္ေသခံႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ထက္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပည့္အဝ ရယူႏိုင္သည့္အတြက္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ တန္ဖိုးရွိသည့္ မည္သည့္ လူသားထက္မဆို လူသားမ်ိဳးႏြယ္အဖို႔ သာ၍အေရးႀကီးသည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ဤလူ႔ဇာတိသည္ ပုံမွန္ျဖစ္ၿပီး သာမန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အဖို႔ သူ၏ပံ့ပိုးမႈႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တည္ရွိျခင္းအဖို႔ သူ၏အေရးပါမႈသည္ သူ႔ကို အလြန္ တန္ဖိုးရွိေစၿပီး၊ ဤလူ႔ဇာတိ၏ စစ္မွန္ေသာတန္ဖိုးႏွင့္ အေရးပါမႈကို မည္သည့္ လူသားကမွ် တိုင္းတာ၍မရႏိုင္ေပ။ ဤလူ႔ဇာတိသည္ စာတန္ကို တိုက္႐ိုက္ မဖ်က္ဆီးႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားကို သိမ္းပိုက္ရန္ႏွင့္ စာတန္ကို ေခ်မႈန္းရန္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ႔အုပ္စိုးမႈကို စာတန္အား အျပည့္အဝ က်ိဳးႏြံနာခံေစရန္ သူ၏အမႈကို အသုံးျပဳႏိုင္ေလသည္။ ဘုရားသခင္က စာတန္ကို အႏိုင္ယူကာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္သည္မွာ လူ႔ဇာတိခံယူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ စာတန္ကို တိုက္႐ိုက္ မဖ်က္ဆီးဘဲ၊ ယင္းအစား စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ခံရၿပီးျဖစ္သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ အမႈျပဳရန္ လူ႔ဇာတိခံယူေလသည္။ ဤနည္းျဖင့္ သူသည္ ဖန္ဆင္းခံမ်ားအလယ္တြင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သာ၍ေကာင္းစြာ သက္ေသခံႏိုင္ၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားကို သာ၍ ကယ္တင္ႏိုင္ေလသည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ စာတန္ကို အႏိုင္ယူျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က စာတန္ကို တိုက္႐ိုက္ ဖ်က္ဆီးသည္ထက္ သာ၍ ႀကီးမားေသာ သက္ေသကိုခံၿပီး၊ သာ၍ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအား ဖန္ဆင္းရွင္ကို သိရွိေစဖို႔ သာ၍ေကာင္းစြာ ကူညီႏိုင္သကဲ့သို႔၊ သူ၏ဖန္ဆင္းခံမ်ားအလယ္တြင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္အဖို႔ သာ၍ေကာင္းစြာ သက္ေသခံႏိုင္ေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို သာ၍လိုအပ္သည္