ဒီရက္အတြင္းမွာ၊ လူအမ်ားစုက ယုံၾကည္ျခင္းရွိၾကၿပီး ဘုရားတစ္ပါးရွိတယ္လို႔ ယုံၾကတယ္။ သူတို႔ စိတ္ႏွလုံးထဲက ဘုရားကို သူတို႔ ယုံၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့အခါ၊ ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ လူေတြက ရာခ်ီ ဒါမွမဟုတ္ ေထာင္ခ်ီေထာင္ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ မတူတဲ့ ဘုရားအမ်ားႀကီးကို ယုံၾကည္လာၾကတယ္။ ဘုရားအမ်ားႀကီး ရွိႏိုင္လို႔လား။ လုံးဝ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္ႏွစ္ပါးရွိၿပီး ဘယ္သူက စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားလဲ။ ဘယ္ေက်ာ္ၾကား၊ ႀကီးျမတ္ပုဂၢိဳလ္ကမွ ဒါကို ရွင္းလင္းတဲ့ အေျဖတစ္ခု မေပးႏိုင္ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘယ္လူသားကမွ ဘုရားကို မျမင္သလို၊ သူနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ မဆက္သြယ္ႏိုင္လို႔ပါ။ လူတိုင္းက တိုေတာင္းတဲ့ ဘဝသက္တမ္းရွိၿပီး ေတြ႕ႀကဳံခံစားၿပီး မ်က္ျမင္ႀကဳံတာေတြက အရမ္းအကန႔္အသတ္ရွိတယ္၊ ဒီေတာ့ ဘုရားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္သူက ရွင္းလင္းတဲ့ သက္ေသတစ္ခု ခံႏိုင္မွာလဲ။ ခံႏိုင္တဲ့သူက အခါက်ဲၿပီး အလာနည္းပါတယ္။ က်မ္းစာက ဘုရားကို သက္ေသခံတဲ့ အထူးျခားဆုံးနဲ႔ ဩဇာအာဏာအရွိဆုံး လက္ရာမွန္း ကြၽန္မတို႔ သိတယ္။ အဲဒါက အရာရာကို ဘုရားဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းကတည္းက ကမာၻေျမေပၚက လူ႔ဘဝကို သူလမ္းျပတာ လုံးဝ မရပ္တန႔္ခဲ့ဘူးဆိုတဲ့ သက္ေသခံခ်က္ ပါရွိတယ္။ သူက လူသားအတြက္ ပညတ္တရားနဲ႔ ပညတ္ခ်က္ေတြကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး၊ အဲဒါကလည္း သခင္ေယရႈက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ ႂကြလာခဲ့တယ္လို႔ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားကို သက္ေသခံတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ၿပီး လူသားကို လွပတဲ့ ခရီးပန္းတိုင္းတစ္ခုဆီ ေခၚေဆာင္သြားဖို႔ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို လုပ္ဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ဘုရားရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္။ ဒီေတာ့ သမၼာက်မ္းစာက သက္ေသခံတဲ့ ဘုရားဟာ ဖန္ဆင္းရွင္၊ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားမွန္း သိသာပါတယ္။ ဒါကအေျခအျမစ္ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေမးၾကတယ္၊ “က်မ္းစာက သက္ေသခံတဲ့ ဒီဘုရားက တကယ္ ဘယ္သူမ်ားလဲ။ သူ႔နာမက ဘာလဲ။ သူ႔ကို ငါတို႔ ဘယ္လိုေခၚရမလဲ”ဆိုၿပီးေပါ့။ သူ႔ကို ေယေဟာဝါလို႔ ေခၚၿပီးတဲ့ေနာက္ ေနာက္ပိုင္း လူ႔ဇာတိခံရာမွာ သခင္ေယရႈလို႔ ေခၚတယ္၊ ၿပီးတဲ့အခါ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ႂကြလာမယ့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ကို ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္— အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ပဲ။ ဒီဘုရားက ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ အရာခပ္သိမ္းနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ သူပဲ။ သူက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အၿမဲ လမ္းျပ၊ ကယ္တင္ေနတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားပဲ။ သူက ထာဝရျဖစ္တယ္၊ သူက အရာခပ္သိမ္းအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာရွိၿပီး အရာရာအေပၚ အုပ္စိုးတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီဖန္ဆင္းရွင္နဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားကလြဲလို႔ ဘယ္သူမဆိုက အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားပဲ။ စာတန္က အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားျဖစ္ၿပီး သူ႔ေနာက္လိုက္တဲ့ က်ဆုံးေကာင္းကင္တမန္ေတြက လူေတြကို တစ္ေယာက္မက်န္ လွည့္ျဖားမယ့္ ဘုရားအတုအေယာင္ေတြပဲ။ ဥပမာအေနနဲ႔၊ ဗုဒၶ၊ ကြမ္ရင္နဲ႔ တာအိုဝါဒရဲ႕ ေက်ာက္စိမ္းဧကရာဇ္က အားလုံး အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြပဲ။ အရင္က ဧကရာဇ္ေတြ စီမံခဲ့ၾကတဲ့သူေတြလို၊ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြ အမ်ားႀကီးရွိၿပီး၊ တျခားဘာသာတရားေတြရဲ႕ ဘုရားေတြအေၾကာင္း အက်ယ္ေဆြးေႏြးစရာမလိုဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔က အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြလို႔ ကြၽန္မတို႔ ဘာလို႔ ေျပာတာလဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးေပၚက အရာရာကို သူတို႔ မဖန္ဆင္းခဲ့သလို၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မဖန္ဆင္းခဲ့လို႔ပါ။ ဒါက အခိုင္လုံဆုံး သက္ေသပဲ။ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းႏိုင္စြမ္းမရွိ၊ အရာရာအေပၚ အုပ္စိုးႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့သူအားလုံးက အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြပါပဲ။ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားက အရာခပ္သိမ္းကို သူ ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္လို႔ အခိုင္အမာ ေျပာရဲမယ္ထင္လား။ မေျပာရဲပါဘူး။ လူသားေတြကေရာ။ ေျပာရဲမွာ မဟုတ္ဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စာတန္ဆီကေန ကယ္ႏိုင္တယ္လို႔ သူ အခိုင္အမာ ေျပာရဲမလား။ လုံးဝ မေျပာရဲဘူး။ ကပ္ေဘးေတြ တကယ္ ေရာက္လာတဲ့အခါ၊ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားကို ရွင္ အသနားခံရင္၊ သူေပၚလာမလား။ ဘယ္ေပၚလာႏိုင္မလဲ— ပုန္းေနမွာေပ့ါ၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ဒီေတာ့ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မကယ္ႏိုင္သလို၊ သူတို႔ကို ယုံၾကည္တာက အခ်ည္းႏွီး ယုံၾကည္ျခင္းပဲ။ သူတို႔ကို ယုံၾကည္တာက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသတာျဖစ္ၿပီး၊ ပ်က္စီးျခင္းထဲကို က်ဆင္းသြား႐ုံပဲ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါဟာ ဘယ္သူက စစ္မွန္တဲ့ ဘုရား၊ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ အရွင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ဆုံးျဖတ္ျခင္းရဲ႕ အေရးပါမႈကို ပုံႀကီးခ်ဲ႕လို႔ မရႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းပဲ။

ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၁ မွာ ေျပာတဲ့အရာကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ရေအာင္။ အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဒါဟာ က်မ္းစာထဲက ပထမဆုံး က်မ္းပိုဒ္ျဖစ္တယ္။ အရမ္းအရမ္းကို ဩဇာအာဏာရွိၿပီး အဓိပၸာယ္ရွိတယ္။ အဲဒါက ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးနဲ႔ အရာခပ္သိမ္းကို ဘုရားဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ နက္နဲမႈကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဆီ အသိေပးတယ္။ ကမာၻဦးက်မ္းဟာ အလင္းနဲ႔ ေလအျပင္၊ တိရစာၦန္နဲ႔ အပင္အားလုံးကို သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဘုရားဖန္ဆင္းၿပီး၊ လူသားကို သူကိုယ္တိုင္ရဲ႕ လက္နဲ႔ ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္တယ္။ ဘုရားက အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး အရာခပ္သိမ္းကို အားျဖည့္သလို အာဟာရျဖစ္ေစတယ္။ အရာရာကို ကြၽန္မတို႔ ရွင္သန္မႈအတြက္ ကြၽန္မတို႔ကို ေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားစီမံထားတဲ့ နိယာမေတြေအာက္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္နဲ႔ တျခားသက္ရွိအရာေတြအားလုံး ရွင္သန္ၾကတယ္။ ဒါက ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ႕ တမူထူးတဲ့ တန္ခိုးနဲ႔ ဩဇာအာဏာျဖစ္ၿပီး၊ ဘယ္လူသား၊ ေကာင္းကင္တမန္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္စာတန္ရဲ႕ နတ္ဆိုးကမွ ပိုင္ဆိုင္လို႔၊ စြမ္းေဆာင္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုပဲ။ အရာခပ္သိမ္းနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ သူကသာ ဖန္ဆင္းရွင္၊ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္ပဲလို႔ က်ိန္းေသ ကြၽန္မတို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။

ဘုရားက အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္။ အရာရာအေပၚ သူ အုပ္စိုးတယ္။ ဒီအေတာအတြင္းမွာ၊ သူက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဦးေဆာင္လမ္းျပၿပီး ကယ္တင္ေနတယ္။ က်မ္းစာက ဘာေျပာလဲ ၾကည့္ရေအာင္။ အစအဦးမွာ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ အာဒံနဲ႔ ဧဝက စာတန္ရဲ႕ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္တာ ခံခဲ့ရတဲ့ေနာက္၊ လူက အျပစ္ထဲ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ အာဒံနဲ႔ ဧဝံတို႔ရဲ႕ သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြက ကမာၻေျမေပၚမွာ တိုးပြားခဲ့ေပမယ့္၊ ဘယ္လို အသက္ရွင္ရမယ္၊ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားကို ဘယ္လိုကိုးကြယ္ရမယ္ မသိခဲ့ၾကဘူး။ သူ႔ရဲ႕ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္အရ၊ ဘုရားက ပညတ္တရားနဲ႔ ပညတ္ခ်က္ေတြကို ထုတ္ျပန္ရင္း၊ အျပစ္က ဘာျဖစ္တယ္၊ သူတို႔ ဘာလုပ္သင့္ၿပီး၊ ဘာမလုပ္သင့္ဘူးလဲဆိုတာကို သြန္သင္ရင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ အမႈေတာ္ကို စတင္ခဲ့တယ္၊ ဒီေတာ့ သူတို႔က ဘယ္လိုအသက္ရွင္ၿပီး ေယဟာဝါ ဘုရားကို ဘယ္လိုကိုးကြယ္ရမယ္ဆိုတာ သိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရားက ဘဝအတြက္ မွန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚ လမ္းျပခဲ့ပုံျဖစ္ပါတယ္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က စာတန္ရဲ႕ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစတာ ခံခဲ့ရတယ္၊ သူတို႔ ပညတ္တရားကို မလိုက္ေလွ်ာက္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသလို၊ ပိုပိုၿပီး အျပစ္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေပးစရာ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ေတြေတာင္ မေလာက္ခဲ့ၾကဘူး။ အဲဒီလိုသာ ဆက္ျဖစ္ရင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံး ပညတ္တရားေအာက္မွာ စီရင္ခံရၿပီး ေသျခင္းကို အပို႔ခံရမွာပါ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔၊ ဘုရားက သခင္ေယရႈအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့တယ္။ သူဟာ လူသားအျပစ္ကို ယူေဆာင္ရင္းနဲ႔ အျပစ္ေျဖရာယဇ္အေနနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ကိုယ္တိုင္ကားစင္တင္သတ္ခံခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူတို႔အျပစ္ေတြအတြက္ ဘယ္သူမွ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ေပးစရာမလိုေတာ့ဘူး။ သူတို႔ ယုံၾကည္၊ ဝန္ခ်ၿပီး သခင့္ဆီ ေနာင္တရသေ႐ြ႕၊ သူတို႔အျပစ္ေတြ ေျဖလႊတ္ခံခဲ့ရသလို၊ သူတို႔ကို ဘုရားေက်းဇူးျပဳတဲ့ အရာရာတိုင္းကို ေမြ႕ေလ်ာ္ဖို႔ ဘုရားေရွ႕ကို သူတို႔ လာႏိုင္ၾကတယ္။ သခင္ေယရႈရဲ႕ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ မရွိဘဲနဲ႔၊ ပညတ္တရားေအာက္မွာ လူတိုင္း စီရင္ခံရၿပီး ေသျခင္းကို အပို႔ခံရမွာျဖစ္သလို၊ ဒီေန႔ ဒီေနရာမွာ ကြၽန္မတို႔ ရွိစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယရႈဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ရွင္၊ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းျဖစ္မွန္း ကြၽန္မတို႔ သိတာျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဝိညာဥ္က ေယဟာဝါ ဘုရားရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္တယ္။ သူဟာ လူ႔ဇာတိခံ ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္း ျဖစ္တယ္။ ပိုၿပီး ေပါ့ေပါ့ ေျပာရရင္၊ ေယေဟာဝါ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေလာကကို ႂကြာလာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားျဖစ္တယ္။

ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈျပဳခဲ့ၿပီး၊ သခင့္ကို ယုံၾကည္တဲ့သူတိုင္း သူတို႔အျပစ္ေတြ ေျဖလႊတ္ခံခဲ့ရတယ္။ အျပစ္ေျဖလႊတ္ျခင္းရဲ႕ ၿငိမ္သက္ျခင္းနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊ လူသားအေပၚ ဘုရားအပ္ႏွင္းတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္အားလုံးကို ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားရေပမယ့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က လုံးဝ အျပစ္လုပ္တာ ရပ္မသြားဘူး။ အျပစ္လုပ္၊ ဝန္ခ်ၿပီး ျပန္အျပစ္လုပ္တဲ့ သံသရာထဲမွာ လူေတြက အသက္ရွင္ၾကတယ္။ သန႔္ရွင္းျခင္းကို သူတို႔ မရေသးသလို၊ ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ဖို႔ ထိုက္တန္မလာၾကေသးဘူး။ လူသားကို အျပစ္က အျပည့္အဝ ကယ္တင္ဖို႔နဲ႔ သန႔္စင္ေစဖို႔၊ သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ေခၚသြားဖို႔ သခင္ေယရႈက ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ သူျပန္ႂကြလာမယ္လို႔ ကတိျပဳထားခဲ့တယ္။ သူကတိျပဳခဲ့တဲ့အတိုင္းပဲ၊ ဘုရားက အခု ကမာၻေျမကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လူ႔ဇာတိခံ ႂကြလာၿပီ။ သူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ဘုရားရဲ႕ အႏွစ္ ၆၀၀၀ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပရင္း၊ လူသားရဲ႕ အျပစ္လုပ္ၿပီး ဘုရားကို ခုခံတဲ့ ရင္းျမစ္၊ လူသားကို စာတန္က ဘယ္လို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစခဲ့တယ္၊ လူကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားက တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ဘယ္လိုအမႈျပဳတယ္၊ သန႔္စင္ခံရၿပီး သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲဝင္ေရာက္ဖို႔ ယုံၾကည္ျခင္းကို ဘယ္လို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမယ္၊ ဘုရားကို က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္း ဘယ္လို စြမ္းေဆာင္ရရွိရမယ္ဆိုတာအျပင္၊ လူအမ်ိဳးအစားတိုင္းရဲ႕ ရလဒ္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး ခရီးပန္းတိုင္အေၾကာင္း အားလုံးကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဆီ ေျပာျပရင္းနဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သန္းနဲ႔ခ်ီ ႁမြက္ဆိုၿပီးပါၿပီ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ မိန႔္ႁမြက္တဲ့ သမၼာတရားေတြထဲမွာ မ်ိဳးစုံ ထူးကဲဆန္းစုံလြန္းတယ္— ဘာမွ ခ်ိဳ႕တဲ့တာ မရွိဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ေဖာ္ျပၿပီးၿပီဆိုတာ ျမင္ရေတာ့၊ သူဟာ ျပႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈမွန္း ကြၽန္မတို႔ အတည္ျပဳလို႔ရတယ္၊ ဘာလို႔လဲဆိုတာ သခင္က ဒီလို ပေရာဖက္ျပဳခဲ့လို႔ပဲ။ “သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၃) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားက သမၼာတရား အမ်ားႀကီး ထုတ္ေဖာ္ျပေနတာဟာ သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ ျပည့္စုံတာ မဟုတ္လား။ ဒါက သူဟာ လူ႔ဇာတိနဲ႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္မွန္း သက္ေသျပတာ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားနဲ႔ သခင္ေယရႈက ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါးတည္းရွိၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ဖို႔ ကမာၻေျမကို ႂကြလာတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ပဲ။ ဘုရားကိုယ္တိုင္ကပဲ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္။ ဘုရားအျပင္၊ ဘယ္လူသားကမွ ဒါကို တကယ္လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ၊ ဘယ္လူသားကမွ သမၼာတရားေတြကို မေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေက်ာ္ၾကားၿပီး ႀကီးျမတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ဘုရားေတြကို တုပေနတဲ့ နတ္ဆိုးနဲ႔ ဝိညာဥ္ဆိုးေတြအားလုံး ေျပာတာေတြက သမၼာတရား တစ္လုံးမွမရွိဘဲ အေတြးမွားေတြနဲ႔ လွည့္စားတဲ့ အလိမ္အညာေတြ သက္သက္ပဲ။ ဘုရားကိုယ္တိုင္ကပဲ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေသခ်ာပါတယ္။

ဘုရားက ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ခ်ိန္လုံး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လမ္းျပကယ္တင္ဖို႔ သူ စကားေျပာၿပီး အမႈျပဳေနခဲ့တာ။ ကြၽန္မတို႔ ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ေျပာႏိုင္တယ္၊ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးနဲ႔ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို အုပ္စိုးႏိုင္တဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္သာလွ်င္ တစ္ပါးတည္းေသာ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားသခင္ပဲ။ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားကသာ လူသားရဲ႕ ကံၾကမၼာနဲ႔ တိုးတက္ေရးကို စိတ္ဝင္စားတယ္။ ကမာၻကို ဖန္ဆင္းတဲ့အလုပ္ၿပီးသြားကတည္းက၊ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ကို ထိန္းေက်ာင္းၿပီး ကြၽန္မတို႔ လိုအပ္တဲ့အရာမွန္သမွ်နဲ႔ ေထာက္ပံ့ရင္း၊ ႀကီးမားတဲ့ ေပါလွ်ံမႈနဲ႔ ကြၽန္မတို႔အတြက္ ေထာက္ပံ့ရင္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ အာ႐ုံစိုက္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔ကို ဖန္ဆင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ မထြက္ခြာသြားသလို၊ ကြၽန္မတို႔ကို လ်စ္လ်ဴမရႈခဲ့ဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ကမာၻေပၚမွာ တရားဝင္ စေနထိုင္တဲ့အခါမွာ၊ ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ပညတ္ေတာ္ေခတ္ အမႈကို စတင္ခဲ့တယ္။ ကမာၻေပၚက လူ႔အသက္တာကို လမ္းျပဖို႔ ပညတ္တရားေတြ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ လူေတြက စာတန္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံလာရၿပီး တရားေတာ္ေတြကို မေစာင့္ထိန္းတဲ့အခါမွာ၊ လူတိုင္းက တရားေတာ္ေတြေအာက္မွာ စီရင္ျခင္းကို ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး ျပန္လွည့္လို႔မရတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရားေပးတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ေပ်ာ္ေမြ႕ခြင့္ေပးရင္း သူတို႔အျပစ္ေတြက ခြင့္လႊတ္ဖို႔ သခင္ေယရႈအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အဆုံးသတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေခတ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္နဲ႔ စာတန္ရဲ႕စြမ္းအားေတြကေန အျပည့္အဝ ကယ္တင္ဖို႔နဲ႔ လွပတဲ့ ပန္းတိုင္ထဲကို ဦးေဆာင္လမ္းျပဖို႔ရာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူျပန္တယ္။ ဘုရားအမႈရဲ႕ ေခတ္တိုင္းမွာ ကြဲျပားတဲ့ နာမရွိၿပီး သူက မတူတဲ့အမႈေတြကို အဆုံးသတ္ခဲ့ေပမဲ့လည္း အဲဒါေတြအားလုံးကို ဘုရားတစ္ပါးတည္းကသာ လုပ္ေဆာင္တာပါ။ သူ႔မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ပါးတည္း ရွိၿပီး သူက စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ျငင္းလို႔မရဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာတဲ့အတိုင္းပါပဲ- “ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္တစ္ခုလုံးႏွင့္ဆိုင္သည့္ အမႈကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ထားေပသည္။ ပထမဆုံးအဆင့္- ကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းျခင္း- သည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ထားျခင္းျဖစ္ကာ၊ ထိုသို႔ မဟုတ္ခဲ့ပါက၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းျခင္းငွာ မည္သူမွ် တတ္စြမ္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ဒုတိယအဆင့္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းျဖစ္ခဲ့ၿပီး ယင္းကိုလည္း ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပသည္။ တတိယအဆင့္မွာ ေျပာရန္မလိုေပ။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ရမည့္ အမႈအားလုံး၏ နိဂုံးကို ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ သာ၍ပင္ လိုအပ္ေပသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုလုံးကို ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း၊ သိမ္းပိုက္ျခင္း၊ ရယူျခင္းႏွင့္ စုံလင္ေစျခင္းအမႈအားလုံးကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဆာင္႐ြက္ထားေပသည္။ သူသည္ ဤအမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ သူ၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို လူသားက ကိုယ္စားျပဳႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သူ၏အမႈကို လူသားက လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ စာတန္ကို အႏိုင္ယူရန္အလို႔ငွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ရယူရန္အလို႔ငွာႏွင့္ လူသားကို ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ပုံမွန္အသက္တာတစ္ခု ေပးရန္အလို႔ငွာ၊ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လူသားကို ဦးေဆာင္ၿပီး လူသားအလယ္တြင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အမႈျပဳေလသည္။ သူ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ တစ္ခုလုံးအတြက္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏အမႈအားလုံးအတြက္ သူသည္ ဤအမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ၏သာမန္ဘဝကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္လာေစျခင္းႏွင့္ သူ႔ကို အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ခရီးပန္းတိုင္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားျခင္း) “အစအဦးမွသည္ ယေန႔ထိတိုင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည့္ အမႈ၏အဆင့္သုံးဆင့္ကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္က အားလုံး ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ကာ၊ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသခင္က ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္၏ အမွန္တရားသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ဘုရားသခင္၏ ဦးေဆာင္လမ္းျပျခင္း အမွန္တရား၊ မည္သူမွ် မျငင္းႏိုင္ေသာ အမွန္တရား ျဖစ္၏။ စၾကဝဠာ တစ္ခုလုံးတြင္ ဤတစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသခင္သာ တည္ရွိၿပီး၊ အျခားဘာသာတရားမ်ား မရွိသည့္အတြက္၊ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္ အဆုံးတြင္ အရာခပ္သိမ္းသည္ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ အတန္းစား ခြဲျခားခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္ ျပန္လာၾကလိမ့္မည္။ ကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းႏိုင္စြမ္း မရွိသူသည္ ယင္းကို အဆုံးသတ္ႏိုင္စြမ္းလည္း ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းသူမွာမူ ကမာၻေလာကကို ဧကန္မုခ် အဆုံးသတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္သို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ လူသားကို သူ၏စိတ္အား ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ အေထာက္အကူျပဳ႐ုံသာ ျပဳႏိုင္ပါက၊ သူသည္ ဧကန္မုခ် ဘုရားသခင္ ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏သခင္ ဧကန္မုခ် ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ သူသည္ ထိုသို႔ေသာ ႀကီးမားသည့္အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သူ တစ္ဦးတည္းသာ ရွိၿပီး၊ ဤအမႈကို မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သူ အားလုံးသည္ ဧကန္မုခ် ရန္သူမ်ားျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ မဟုတ္ေပ။ ဆိုးယုတ္ေသာ ဘာသာတရားအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတ မျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ယင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတ မျဖစ္သည့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ရန္သူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ အမႈအားလုံးကို ဤစစ္မွန္ေသာ ဘုရားသခင္တစ္ဆူတည္းက လုပ္ေဆာင္ၿပီး စၾကဝဠာ တစ္ခုလုံးကို ဤဘုရားသခင္တစ္ဆူတည္းက ကြပ္ကဲ၏။ ယင္းမွာ ဣသေရလႏိုင္ငံရွိ သူ၏အမႈျဖစ္ေစ၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရွိ သူ၏အမႈျဖစ္ေစ၊ အမႈကို ဝိညာဥ္ေတာ္ သို႔မဟုတ္ လူ႔ဇာတိျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ အားလုံးကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ အျခားမည္သူကမွ် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပ။ မည္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား၏ ေဘာင္ခတ္ခံရျခင္း မရွိဘဲ၊ လြတ္လပ္စြာ သူ အမႈျပဳသည္မွာ အတိအက်အားျဖင့္ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံး၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္- ဤသည္မွာ ႐ူပါ႐ုံမ်ား အားလုံးအနက္ အႀကီးမားဆုံး ျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈအဆင့္ သုံးဆင့္ကို သိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို သိျခင္း၏ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ျမင္ရတာက၊ ဘုရားတစ္ပါးတည္း၊ ဖန္ဆင္းရွင္တစ္ပါးတည္းရွိတယ္၊ ဘုရားကိုယ္တိုင္ကပဲ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းႏိုင္တယ္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးရဲ႕ ကံၾကမၼာအေပၚ အုပ္စိုးႏိုင္တယ္၊ ကမာၻေျမေပၚ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ဘဝကို လမ္းျပႏိုင္တယ္၊ လူသားကို ကယ္တင္ၿပီး လွပတဲ့ ခရီးပန္းတိုင္ထဲကို လမ္းျပႏိုင္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲမွာ ေျပာတဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ “ငါသည္ အာလဖျဖစ္၏။ ဩေမဃလည္းျဖစ္၏။ အဦးဆုံးေသာသူ၊ ေနာက္ဆုံးေသာ သူျဖစ္၏။ အစႏွင့္ အဆုံးလည္း ျဖစ္၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂၂:၁၃) အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔၊ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ဖို႔ မဆိုထားနဲ႔၊ အရာခပ္သိမ္းကို မဖန္ဆင္းႏိုင္ဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားက စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားလုပ္တဲ့ အမႈကို လုံးဝ မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဘူး။ နိမိတ္လကၡဏာနဲ႔ အံ့ဖြယ္ရာတခ်ိဳ႕ကို ျပ႐ုံျပႏိုင္တယ္၊ လူေတြကို လွည့္စားၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစဖို႔ အယူလြဲေတြနဲ႔ အေတြးမွားတခ်ိဳ႕ကို ျဖန႔္႐ုံျဖန႔္ႏိုင္တယ္။ လူေတြကို သိမ္းသြင္းဖို႔၊ သူတို႔အတြက္ လူေတြကို အေမြးနံ႔သာထြန္းၿပီး သူတို႔ကို ဘုရားလို ကိုးကြယ္ေစဖို႔ အကူအညီတခ်ိဳ႕ ေပးေကာင္းေပးႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြက အျပစ္ေျဖလႊတ္မေပးႏိုင္ဘူး၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို သန႔္စင္ေစဖို႔ သမၼာတရားကို မေဖာ္ျပႏိုင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ စာတန္ရဲ႕ အင္အားစုေတြကေန လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မကယ္တင္ႏိုင္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားကို တုပရဲတဲ့ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားေတြက သူတို႔ ဆိုးယုတ္ၿပီး အလြန္အက်ဴး အရွက္မဲ့တာကို ျပၾကသလို၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ခ်ည္ေႏွာင္ခံရၿပီး အနက္ဆုံးေသာ တြင္းထဲကို ဘုရားရဲ႕ ပစ္ခ်တာ ခံရမွာပါ— သူတို႔ အျပစ္ေပးခံရမွာျဖစ္တယ္။ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္သူအားလုံး ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားေၾကာင့္ ပ်က္သုန္းၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားကို ရွာဖို႔၊ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့သူ၊ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ အုပ္စိုးတဲ့သူ၊ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ အမႈျပဳႏိုင္တဲ့သူကို ရွာရမယ္။ ဒါက အဓိက အခ်က္ပဲ။ ဒီစစ္မွန္တဲ့ ဘုရားကို ယုံၾကည္၊ ကိုးကြယ္ျခင္း၊ သူေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားကို လက္ခံျခင္းနဲ႔ သမၼာတရားကို ကိုယ့္အသက္လို ရယူျခင္းအားျဖင့္ပဲ အျပစ္ကလြတ္ႏိုင္တယ္၊ ဘုရားရဲ႕ကယ္တင္ျခင္းကို ရႏိုင္ၿပီး လွပတဲ့ပန္းတိုင္းထဲ ဝင္ႏိုင္တာပါ။ ဘယ္သူက စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ မသိရင္၊ ရွာေဖြ၊ စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ လိုပါတယ္။ အံ့ဖြယ္ရာတခ်ိဳ႕ ျပလို႔ပဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ အနာေရာဂါတခ်ိဳ႕ ကုသေပးလို႔ပဲ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားအတြက္ အေယာင္ေဆာင္တဲ့ဘုရားေတြကို ကြၽန္မတို႔ တလြဲယူလို႔ မရဘူး။ သူတို႔က စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားမဟုတ္လို႔ ဒါက မလုပ္အပ္တဲ့အရာ ျဖစ္မယ္။ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားကို ကိုးကြယ္တာက ျပစ္မွားေစာ္ကားတာျဖစ္တယ္၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တာျဖစ္ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္တာနဲ႔ ညီမွ်တယ္။ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက လူသားရဲ႕ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို သည္းခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေယာင္ေဆာင္ ဘုရားကို ယုံတဲ့သူအားလုံး ဘုရားရဲ႕ ရႈတ္ခ်၊ ဖ်က္ဆီးတာ ခံရမွာပါ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေလာကေဟာင္း ဆက္လက္ တည္ရွိေနသေ႐ြ႕၊ ငါ၏ေဒါသကို ၎၏တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားအေပၚသို႔ ငါေစလႊတ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာအမိန္႔မ်ားကို စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ပြင့္လင္းစြာ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာမည္ ျဖစ္ကာ၊ ၎တို႔ကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ မည္သူမဆို ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ငါသည္ ေျပာၾကားရန္ စၾကဝဠာဆီသို႔ ငါ၏မ်က္ႏွာကို လွည့္ေလေသာအခါ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ ငါ၏အသံကို ၾကားၿပီးေနာက္ စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ငါျပဳထားသည့္အမႈအားလုံးကို ျမင္ေလသည္။ ငါ၏အလိုကို ဆန္႔က်င္ေသာသူတို႔သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ငါ့ကို လူသား၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဆန္႔က်င္ေသာသူမ်ားသည္၊ ငါ၏ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ငါသည္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္ရွိ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ ၾကယ္မ်ားကို ယူငင္လ်က္ ၎တို႔ကို အသစ္ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေနႏွင့္လသည္လည္း အသစ္ျပဳလုပ္ျခင္း ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မိုးေကာင္းကင္သည္ ယခင္ကဲ့သို႔ ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ၊ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ အသေခ်ၤမ်ားလွေသာ အရာမ်ားသည္ အသစ္ျပဳလုပ္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ ၿပီးျပည့္စုံသြားၾကလိမ့္မည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသည္ ထာဝရ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး အားလုံးသည္ ငါ့ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခု ျဖစ္လာကာ၊ ကမာၻေျမႀကီး၏ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ား အားလုံးသည္ ဖ်က္ဆီးခံရ၍ မတည္ရွိေတာ့ေစရန္၊ စၾကဝဠာအတြင္းရွိ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားစြာတို႔သည္ အသစ္တဖန္ ပိုင္းကန္႔ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ၏ႏိုင္ငံေတာ္ျဖင့္ အစားထိုးျခင္း ခံရေပလိမ့္မည္။ စၾကဝဠာအတြင္းရွိ လူသားမ်ားတြင္ မာရ္နတ္ႏွင့္ ဆိုင္ေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ ရွင္းလင္းသုတ္သင္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ စာတန္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ ငါ၏ေလာင္ၿမိဳက္ေသာမီးျဖင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ယခုတြင္ စမ္းေခ်ာင္း အတြင္း၌ရွိေသာ သူမ်ားမွလြဲ၍၊ က်န္ေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ ျပာအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲျခင္း ခံရလိမ့္မည္။ လူမ်ားစြာတို႔ကို ငါျပစ္တင္ဆုံးမေသာအခါ၊ ဘာသာေရးေလာက၌ ရွိေသာ သူတို႔သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အတိုင္းအတာအထိ ငါ၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ျပန္လာၾကမည္ ျဖစ္ၿပီး ငါ့အမႈမ်ား၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းကို ခံၾကရလိမ့္မည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုသူတို႔သည္ သန္႔ရွင္းေသာသူ ျဖဴေသာမိုးတိမ္ကိုစီးလ်က္ ေပၚထြန္းလာျခင္းကို ျမင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ လူအားလုံးသည္ မိမိတို႔၏ တူရာအမ်ိဳးအစားအလိုက္ သီးျခားခြဲထားခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူတို႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအလိုက္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမ်ားကို ခံၾကရမည္။ ငါႏွင့္ဆန႔္က်င္၍ ရပ္တည္ခဲ့ၾကေသာ သူမ်ားအားလုံးတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ ၎တို႔၏အျပဳအမူမ်ားတြင္ ငါႏွင့္ဆက္ႏႊယ္မႈ မရွိသည့္သူမ်ားကမူ၊ ၎တို႔ စြမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ပုံေၾကာင့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ ငါ၏သားမ်ားႏွင့္ ငါ့လူမ်ား၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ ဆက္လက္ ရွိေနၾကလိမ့္မည္။ ငါသည္ လူအသေခ်ၤထံသို႔ႏွင့္ တိုင္းႏိုင္ငံအသေခ်ၤထံသို႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ထုတ္ေဖာ္ျပမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ၏ႀကီးျမတ္ေသာအမႈေတာ္ ျပည့္စုံသြားျခင္းကို ေႂကြးေၾကာ္လ်က္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံး သူတို႔ကိုယ္တိုင္၏မ်က္စိမ်ားႏွင့္ ျမင္ႏိုင္ၾကေစရန္အလို႔ငွာ ကမာၻေျမႀကီးအေပၚတြင္ ငါကိုယ္ေတာ္တိုင္၏အသံႏွင့္ အသံျပဳမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၂၆))