ကယ္တင္ျခင္း ရရွိၿပီးလ်က္ စုံလင္ခံရၿပီးသူမ်ားအဖို႔ ဘုရားသခင္က မည္သည့္ ကတိေတာ္မ်ား ထားရွိသနည္း
ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား- ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အလယ္တြင္ တိုးခ်ဲ႕လ်က္ရွိသည္၊ ယင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အလယ္တြင္...
လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ႏွစ္သက္ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ ခရီးပန္းတိုင္သည္ မည္သည့္အရာႏွင့္ တူလိမ့္မည္နည္း
ကိုးကားရန္ သမၼာက်မ္းပိုဒ္မ်ား-
“ေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ ေျမႀကီးသစ္ကိုလည္း ငါျမင္၏။ အဘယ္သို႔နည္းဟူမူကား၊ ေရွးေကာင္းကင္ႏွင့္ ေရွးေျမႀကီးသည္ ေ႐ႊသြားၾကၿပီ။ ထိုအခါမွစ၍ သမုဒၵရာ မရွိ။ သန႔္ရွင္းေသာၿမိဳ႕တည္းဟူေသာ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ သစ္သည္ မိမိခင္ပြန္းဘို႔ တန္ဆာဆင္ေသာ မဂၤလာ ေဆာင္သတို႔သမီးကဲ့သို႔ ျပင္ဆင္လ်က္၊ ဘုရားသခင္ အထံေတာ္၊ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္သည္ကို ငါျမင္၏။ ေကာင္းကင္မွႀကီးေသာ အသံကား၊ ဘုရား သခင္၏ တဲေကာ္သည္ လူတို႔တြင္ရွိ၏။ လူတို႔ႏွင့္အတူ က်ိန္းဝပ္ေတာ္မူမည္။ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏လူ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သူတို႔ႏွင့္အတူရွိေန၍ သူတို႔၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူ မည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔၏ မ်က္စိ၌ မ်က္ရည္ ရွိသမွ်တို႔ကို သုတ္ေတာ္မူမည္။ ေနာက္တဖန္ ေသေဘး မရွိရ။ စိက္မသာ ညည္းတြားျခင္း၊ ေအာ္ဟစ္ျခင္း၊ ပင္ပန္းျခင္းလည္း မရွိရ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေရွးျဖစ္ ဘူးေသာအရာတို႔သည္ ေ႐ြသြားၾကၿပီ။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂၁:၁-၄)
“ထိုၿမိဳ႕သည္ ေန၏အေရာင္၊ လ၏ အေရာင္ကို အလိုမရွိ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းေတာ္ သည္ ထိုၿမိဳ႕ကို လင္းေစ၏။ သိုးသငယ္သည္လည္း ထိုၿမိဳ႕၏ ဆီမီးျဖစ္၏။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ ထိုၿမိဳ႕၏ အလင္းကို အမွီျပဳ ၍ သြားလာၾကလိမ့္မည္။ ေလာကီရွင္ဘုရင္တို႔သည္လည္း မိမိတို႔ဘုန္းအသေရကို ထိုၿမိဳ႕ထဲသို႔ ေဆာင္ခဲ့ၾကလိမ့္မည္။ ၿမိဳ႕တံခါးတို႔ကို ေန႔အခ်ိန္၌ အလွ်င္းမပိတ္တတ္။ ညဥ့္မူကား မရွိ။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ မိမိတို႔ ဘုန္းအသေရကို ထိုၿမိဳ႕ထဲသို႔ ေဆာင္ခဲ့ၾကလိမ့္မည္။ ညစ္ညဴးေသာအရာ၊ စက္ဆုပ္ဘြယ္ေသာအရာ၊ သစၥာပ်က္ေသာအရာ တစုံတခုမွ်မဝင္ရဘဲ၊ သိုးသငယ္၏ အသက္စာေစာင္၌ စာရင္းဝင္ေသာ သူတို႔သာလွ်င္ ဝင္ရ၏။ တဖန္၊ ေက်ာက္သလင္းကဲ့သို႔ၾကည္လင္၍၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သိုးသငယ္၏ ပလႅင္ေတာ္ထဲက ထြက္ ေသာ၊ အသက္ေရစီးရာျမစ္ကို ေကာင္းကင္တမန္သည္ ငါ့အား ျပေလ၏။ ၿမိဳ႕လမ္းမအလယ္၌၎၊ ထိုျမစ္ႏွစ္ဘက္၌၎၊ အသက္ပင္ရွိ၏။ ထိုအသက္ပင္သည္ အသီးတဆယ္ ႏွစ္မ်ိဳးကို သီးတတ္၏။ မိမိအသီးကိုလည္း လတိုင္းေပ တတ္၏။ အ႐ြက္သည္လည္းလူအမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔၏ အနာ ေရာဂါၿငိမ္းစရာတို႔ျဖစ္၏။ ေနာက္တဖန္ က်ိန္ျခင္းေဘးတစုံတခုမွ်မရွိ။ ထိုၿမိဳ႕၌ ဘုရားသခင္ ႏွင့္ သိုးသငယ္၏ ပလႅင္ေတာ္ရွိ၍ ဘုရားသခင္၏ ကြၽန္တို႔ သည္ ဘုရားဝတ္ကို ျပဳၾက လိမ့္မည္။ မ်က္ႏွာေတာ္ကိုျမင္ရ၍ သူတို႔နဖူး၌လည္း နာမေတာ္ေရးထား လ်က္ရွိလိမ့္မည္။ ထိုၿမိဳ႕၌ညဥ့္မရွိရ၊ ဆီမီးကိုအလိုမရွိ။ ေန၏ အေရာင္ကိုလည္း အလိုမရွိ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရ အရွင္ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔၌ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကို လႊတ္ေတာ္မူ၍ သူတို႔သည္ ကမာၻအဆက္ဆက္ စိုးစံရ ၾကလတံ့။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂၁:၂၃-၂၂:၅)
ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-
ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ၿပီးျပည့္စုံသည္ႏွင့္အမွ်၊ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ တျဖည္းျဖည္း ပုံေဖာ္လာသကဲ့သို႔၊ လူသည္ ပုံမွန္အေျခအေနသို႔ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေရာက္သြားသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ငါ၏စိတ္ႏွလုံးထဲက ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကမာၻေျမေပၚတြင္ တည္ေလသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ လူမ်ားအားလုံးသည္ ပုံမွန္လူ၏ အသက္တာကို ျပန္လည္ရရွိၾကသည္။ အလြန္ေအးေသာ ေဆာင္းရာသီသည္ ကုန္ဆုံးသြားၿပီး၊ ေႏြဦးရာသီက တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ၾကာသည့္ ေႏြဦးၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေလာကတစ္ခုျဖင့္ အစားထိုး လိုက္သည္။ လူတို႔သည္ မႈန္မႈိင္းေနေသာ၊ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ လူ႔ေလာကကို ရင္မဆိုင္ရေတာ့ဘဲ၊ လူ႔ေလာက၏ ေအးေသာ အေအးဓာတ္ကို ႀကံ့ႀကံ့မခံရေတာ့ေပ။ လူတို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတိုက္ခိုက္ၾကေပ၊ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္တစ္ႏိုင္ငံ စစ္မတိုက္ၾက၊ အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္လူသတ္ျခင္းႏွင့္ အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္ လူသတ္ျခင္းမွ ေသြးေခ်ာင္းစီးျခင္းလည္း မရွိေတာ့ေပ။ ေျမတစ္ျပင္လုံးသည္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈႏွင့္ျပည့္ေနၿပီး၊ ေနရာတိုင္းတြင္ လူမ်ားအၾကား၌ ေႏြးေထြးမႈမ်ားႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနသည္။ ငါသည္ ကမာၻေျမအႏွံ႔ သြားသည္၊ ငါသည္ ငါ့ပလႅင္ထက္မွ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားၿပီး၊ ၾကယ္မ်ားအလယ္တြင္ ငါ ေနထိုင္သည္။ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္ ငါ့ကို အသစ္ေသာသီခ်င္းမ်ားႏွင့္ အသစ္ေသာအကမ်ားကို ပူေဇာ္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ ထိခိုက္လြယ္ျခင္းသည္ ၎တို႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားတြင္ မ်က္ရည္မ်ား မယိုစီးေစေတာ့ေပ။ ငါ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ား၏ ငိုေႂကြးသံကို ငါမၾကားရေတာ့သကဲ့သို႔၊ မည္သူကမွ် ငါ့ထံသို႔ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္သက္ဆိုင္၍ မညည္းတြားေတာ့ေပ။ ယေန႔တြင္ သင္တို႔အားလုံးသည္ ငါ့ေရွ႕ေမွာက္တြင္ အသက္ရွင္ၾကသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ သင္တို႔အားလုံးသည္ ငါ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲတြင္ တည္ရွိၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ လူသားအေပၚ ငါအပ္ႏွင္းသည့္ အႀကီးျမတ္ဆုံးေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၂၀)
ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ကမာၻေျမေပၚသို႔ လုံးဝဆင္းသက္သည့္အခါ၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ ၎တို႔၏ မူလပုံသဏၭာန္ကို ျပန္ရရွိၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က “ငါသည္ ငါ့ပလႅင္ထက္မွ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားၿပီး၊ ၾကယ္မ်ားအလယ္တြင္ ငါ ေနထိုင္သည္။ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္ ငါ့ကို အသစ္ေသာသီခ်င္းမ်ားႏွင့္ အသစ္ေသာ အကမ်ားကို ပူေဇာ္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ ထိခိုက္လြယ္ျခင္းသည္ ၎တို႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားတြင္ မ်က္ရည္မ်ား မယိုစီးေစေတာ့ေပ။ ငါ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ား၏ ငိုေႂကြးသံကို ငါမၾကားရေတာ့သကဲ့သို႔၊ မည္သူကမွ် ငါ့ထံသို႔ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္သက္ဆိုင္၍ မညည္းတြားေတာ့ေပ။” ဟု ေျပာေပသည္။ ဤအရာက ၿပီးျပည့္စုံသည့္ ဘုန္းအသေရကို ဘုရားသခင္ ရရွိသည့္ ေန႔ရက္သည္ လူသားက သူ၏ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာကို ေမြ႕ေလ်ာ္ရာေန႔ ျဖစ္သည္ကို ျပ၏၊ လူတို႔သည္ စာတန္၏ေႏွာင့္ယွက္မႈ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ဟိုဟိုသည္သည္ မေျပးလႊားေတာ့ေပ၊ ေလာကသည္ ေရွ႕သို႔ တိုးတက္ေနျခင္းကို ရပ္တန္႔ကာ လူတို႔သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာ၌ အသက္ရွင္ၾကသည္- အေၾကာင္းမွာ မိုးမ်က္ႏွာၾကက္ရွိ ၾကယ္အသေခ်ၤတို႔သည္ အသစ္ျပဳျပင္ျခင္းခံရၿပီး၊ ေန၊ လ၊ ၾကယ္မ်ား အစရွိသည္တို႔ႏွင့္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးေပၚရွိ ေတာင္မ်ားႏွင့္ ျမစ္မ်ားအားလုံး ေျပာင္းလဲၾကသည့္အတြက္ ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ လူသားသည္ ေျပာင္းလဲၿပီးျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္သည္ ေျပာင္းလဲၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အရာခပ္သိမ္းတို႔သည္လည္း ေျပာင္းလဲၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္၏ အႏၲိမ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံး၌ စြမ္းေဆာင္ရရွိမည့္အရာျဖစ္၏။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ “စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား” ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားကို အနက္ဖြင့္ဆိုခ်က္၊ အခန္း (၂၀)
လွ်ပ္ျပက္ျခင္း၏ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ အလင္းေရာင္၌ တိရစာၦန္တိုင္းသည္ ၎တို႔၏စစ္မွန္ေသာအသြင္အတိုင္း ေဖာ္ထုတ္ျခင္းခံရ၏။ ထိုနည္းတူပင္ ငါ့အလင္း၏ အလင္းေပးျခင္းကိုခံရေသာ လူသားသည္လည္း တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက သူပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးေသာ မြန္ျမတ္သန္႔စင္မႈကို ျပန္လည္ရရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ အို၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ေလာကေဟာင္း။ အဆုံး၌ ၎သည္ ညစ္ညဴးေသာ ေရအတြင္းသို႔ ေဇာက္ထိုးက်၍ မ်က္ႏွာျပင္ေအာက္သို႔ နစ္ျမဳပ္သြားကာ ႐ႊံ႕အတြင္း ေပ်ာ္ဝင္သြားခဲ့ေလၿပီ။ အို၊ ငါ၏ဖန္ဆင္းရာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေပါင္းတို႔။ အဆုံးတြင္ ၎တို႔သည္ အလင္း၌ ေနာက္တစ္ဖန္ အသက္ျပန္ရွင္လာ၍ အသက္ရွင္သန္ေရးအတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို ရွာေတြ႕ကာ ႐ႊံ႕ထဲ၌ ႐ုန္းကန္ေနရျခင္း မရွိၾကေတာ့ေပ။ အို၊ ငါ၏လက္အတြင္း ငါကိုင္ထားေသာ ေျမာက္ျမားလွသည့္ ဖန္ဆင္းျခင္းအရာတို႔။ ၎တို႔သည္ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ အသစ္ျပဳျပင္ျခင္းကို မခံရဘဲ မည္သို႔ေနႏိုင္မည္နည္း။ အလင္းထဲ၌ ၎တို႔၏ လုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္မေဖာ္ဘဲ မည္သို႔ေနႏိုင္မည္နည္း။ ေျမႀကီးသည္ သုသာန္တစျပင္ပမာ ၿငိမ္သက္လ်က္ တိတ္ဆိတ္ေနျခင္း မရွိေတာ့ေပ၊ ေကာင္းကင္သည္ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္လ်က္ ဝမ္းနည္းေနျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးသည္ ဟင္းလင္းျပင္ျဖင့္ ခြဲျခားခံထားရျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ တစ္ခုတည္းအျဖစ္ ေပါင္းစည္းထားကာ မည္သည့္အခါမွ် တစ္ဖန္အခြဲခံရေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ရာ ဤအခါသမယ၊ ပီတိျဖစ္ဖြယ္ရာ ဤအခါသမယတြင္ ငါ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ ငါ၏သန္႔ရွင္းျခင္းသည္ စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံး ျပန္႔သြားခဲ့ၿပီ၊ ထို႔ျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ ၎တို႔ကို မရပ္မနား ေထာမနာျပဳၾက၏။ ေကာင္းကင္ၿမိဳ႕မ်ားသည္ ဝမ္းေျမာက္မႈျဖင့္ ရယ္ေမာေနၾကကာ ေျမႀကီး၏ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ဝမ္းေျမာက္မႈျဖင့္ ကလ်က္ေန၏။ ဤအခ်ိန္တြင္ မဝမ္းေျမာက္ေနေသာသူ မည္သူရွိသနည္း၊ ထို႔အျပင္ ဤအခ်ိန္၌ မငိုေႂကြးေနေသာသူ မည္သူရွိသနည္း။ ကမာၻဦးအေနအထားတြင္ ရွိေနသည့္ ေျမႀကီးသည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ကာ ေကာင္းကင္သည္ ေျမႀကီးႏွင့္ ေပါင္းစည္းထား၏။ လူသားသည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ေပါင္းစည္းထားေသာ ႀကိဳးျဖစ္၍ လူသား၏ မြန္ျမတ္သန္႔စင္မႈေၾကာင့္၊ လူသား၏ အသစ္ျပဳျပင္မႈေၾကာင့္ ေကာင္းကင္သည္ ေျမႀကီးမွ ကြယ္ဝွက္ေနျခင္း မရွိေတာ့သကဲ့သို႔ ေျမႀကီးသည္လည္း ေကာင္းကင္အေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ေနျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ မ်က္ႏွာမ်ားသည္ အားရေက်နပ္ျခင္း အၿပဳံးမ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေနၿပီး ၎တို႔၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ အကန္႔အသတ္မရွိေသာ ခ်ိဳၿမိန္မႈတစ္ရပ္ကို ဝွက္ထား၏။ လူသားအခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္မျဖစ္ၾကသကဲ့သို႔ ထ၍လည္း မသတ္ၾကေပ။ ငါ၏အလင္းထဲတြင္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ မေနသူမ်ား ရွိသေလာ။ ငါ၏ေန႔ရက္၌ ငါ၏နာမကို အရွက္ရေစသူမ်ား ရွိသေလာ။ လူသားအားလုံးသည္ ႐ိုေသေလးျမတ္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ငါ့ကို ေငးစိုက္ၾကည့္ၾကၿပီး ၎တို႔၏ႏွလုံးသားမ်ားထဲ၌ ငါ့ကို လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ေအာ္ေခၚၾက၏။ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တိုင္းကို ရွာေဖြခဲ့ၿပီးျဖစ္၏- သန္႔စင္ျခင္းခံရၿပီးေသာ လူသားတို႔အၾကားတြင္ ငါ့ကို မနာခံသူ တစ္ဦးမွ် မရွိ၊ ငါ့အေပၚ တရားစီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္သူ တစ္ဦးမွ် မရွိေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ ငါ၏စိတ္သေဘာထားျဖင့္ ျပည့္ဝေန၏။ လူတိုင္းသည္ ငါ့ကို သိကြၽမ္းလာေနၾက၍ ငါ့ထံသို႔ သာ၍တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္လာၾကကာ ငါ့အား ခ်စ္ခင္စုံမက္ေနၾက၏။ ငါသည္ လူသား၏ဝိညာဥ္၌ ခိုင္ၿမဲစြာ ရပ္တည္ေနၿပီး လူသား၏မ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ အျမင့္ဆုံးေသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ခံရကာ လူသား၏ေသြးေၾကာမ်ားထဲရွိ ေသြးထဲတြင္ စီးဆင္းေန၏။ လူသား၏ႏွလုံးသားထဲရွိ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းပီတိသည္ ေျမမ်က္ႏွာျပင္ရွိ ေနရာတိုင္းတြင္ ျပည့္ႏွက္ေန၏။ ေလသည္ ေအးျမလတ္ဆတ္လ်က္ရွိ၏။ သိပ္သည္းေသာ ျမဴတို႔သည္ ေျမျပင္ကို ဖုံးလႊမ္းေနျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ ေနသည္ ေတာက္ပခံ့ညားစြာ ထြန္းလင္းေန၏။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၁၈)
ငါ၏ အလင္းတြင္၊ လူတို႔သည္ အလင္းကို တစ္ဖန္ ျမင္ၾက၏။ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲတြင္၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အရာမ်ားကို ရွာေတြ႕ၾက၏။ ငါသည္ အေရွ႕အရပ္မွ လာ၏၊ အေရွ႕အရပ္မွ ငါ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သည္။ ငါ၏ ဘုန္းအသေရ ထြန္းေတာက္သည့္အခါ၊ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးသည္ ထြန္းလင္းၾက၏၊ အားလုံး အလင္းသို႔ ေဆာင္ယူျခင္းခံရၾက၏၊ အေမွာင္ထဲတြင္ တစ္ခုမွ် မက်န္ရွိေပ။ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲတြင္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ဘုရားသခင္၏လူတို႔ အသက္ရွင္ၾကေသာ အသက္တာသည္ အတိုင္းထက္အလြန္ ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ျဖစ္သည္။ ေရထုသည္ လူတို႔၏ မဂၤလာရွိေသာ အသက္တာမ်ား၌ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းျဖင့္ ကခုန္ၾကသည္၊ ေတာင္မ်ားသည္ ငါ၏ အလွ်ံပယ္ရွိျခင္းကို လူတို႔ႏွင့္အတူ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾက၏။ လူအားလုံးသည္ ငါ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲတြင္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကသည္၊ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္၊ ၎တို႔၏ သစၥာေစာင့္သိျခင္းကို ျပသေနၾကသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲတြင္၊ ပုန္ကန္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ၊ ခုခံျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း မွီခိုၾကသည္၊ လူသားႏွင့္ ငါသည္ ဘဝ၏ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ႀကီးစြာဝမ္းေျမာက္ျခင္းမ်ား တစ္ေလွ်ာက္၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အားထားလ်က္ နက္ရႈိင္းေသာ ခံစားခ်က္ျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ၾက၏။...ဤအခ်ိန္တြင္၊ ငါသည္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ငါ၏ အသက္တာကို စနစ္တက် စတင္သည္။ စာတန္၏ ေႏွာင့္ယွက္မႈ မရွိေတာ့သကဲ့သို႔ လူတို႔သည္ ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္စားၾက၏။ စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္၊ ငါ၏ အေ႐ြးခ်ယ္ခံ လူတို႔သည္ ငါ၏ ဘုန္းအသေရအတြင္း၌ အသက္ရွင္ၾကၿပီး၊ လူတို႔အလယ္ အသက္ရွင္ေနသည့္ လူမ်ားကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ အသက္ရွင္သည့္ လူမ်ားကဲ့သို႔ တုႏႈိင္းမမွီ ေကာင္းႀကီးခံစားရၾကသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ျဖတ္သန္းၾကရၿပီးျဖစ္ကာ ဘဝ၏ ခါးသီးမႈႏွင့္ ခ်ိဳၿမိန္မႈ အနည္အႏွစ္ကို ေသာက္သုံးၾကရၿပီးျဖစ္သည္။ ယခုတြင္၊ ငါ၏ အလင္းတြင္ အသက္ရွင္ရင္း၊ အဘယ္သို႔ မဝမ္းေျမာက္ဘဲ ေနႏိုင္မည္နည္း။ ဤႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အခိုက္အတန႔္ကို အဘယ္သို႔ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ စြန႔္လႊတ္ၿပီး တစ္စတစ္စ လက္လႊတ္ ဆုံးရႈံးႏိုင္မည္နည္း။ အသင္ လူတို႔။ သင္တို႔ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္ ငါ့အတြက္ သီခ်င္းသီဆိုၿပီး ဝမ္းေျမာက္မႈျဖင့္ ကခုန္ၾကေလာ့။ သင္တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို ခ်ီမကာ ငါ့ထံ ပူေဇာ္ၾကေလာ့။ သင္တို႔၏ စည္မ်ားကို တီးၾကၿပီး ငါ့အတြက္ ဝမ္းေျမာက္စြာ တီးခတ္ၾကေလာ့။ ငါသည္ ငါ၏ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းကို စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္ ျဖာထြက္ေစ၏။ ငါ၏ အသေရတင့္တယ္ေသာ မ်က္ႏွာကို လူတို႔အား ငါထုတ္ေဖာ္ျပ၏။ ငါသည္ က်ယ္ေသာအသံျဖင့္ ဟစ္ေႂကြးမည္။ စၾကဝဠာကို ငါ ေက်ာ္လြန္မည္။ ငါသည္ လူတို႔အလယ္ စိုးစံႏွင့္ၿပီ။ ငါသည္ လူတို႔၏ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းခံရ၏။ အထက္ေကာင္းကင္ျပာ၌ ငါသည္ တျဖည္းျဖည္းသြားၿပီး လူတို႔သည္ ငါႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားၾကသည္။ လူတို႔အလယ္ ငါ ေလွ်ာက္လွမ္းကာ ငါ၏ လူတို႔သည္ ငါ့ကို ဝန္းရံၾကသည္။ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ား ဝမ္းေျမာက္ၾက၏၊ ၎တို႔၏ သီခ်င္းမ်ားက အျမင့္ဆုံးေကာင္းကင္ဘုံကို အက္ကြဲသြားေစရင္း စၾကဝဠာကို လႈပ္ခါၾက၏။ စၾကဝဠာသည္ ျမဴျဖင့္ မပိတ္ဖုံးေတာ့ေပ။ ႐ႊံ႕ႏြံမ်ား မရွိေတာ့ေပ၊ အညစ္အေၾကး စုေဝးမႈ မရွိေတာ့ေပ။ စၾကဝဠာ၏ သန႔္ရွင္းသူမ်ားတို႔။ သင္တို႔သည္ ငါ၏စစ္ေဆးမႈေအာက္တြင္ သင္တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ မ်က္ႏွာထားကို ျပၾက၏။ သင္တို႔သည္ အညစ္အေၾကးျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေသာ လူမ်ားမဟုတ္ဘဲ၊ ေက်ာက္စိမ္းကဲ့သို႔ သန႔္စင္ေသာ သန႔္ရွင္းသူမ်ားျဖစ္၏၊ သင္တို႔အားလုံးသည္ ငါ၏ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏၊ သင္တို႔သည္ ငါ၏ ေပ်ာ္႐ႊင္ဝမ္းေျမာက္မႈ ျဖစ္ၾက၏။ အရာခပ္သိမ္းသည္ အသက္ျပန္ရွင္လာၾက၏။ သန႔္ရွင္းသူမ်ားအားလုံးသည္ ငါ၏ ေႏြးေထြးေသာ ေထြးေပြ႕မႈထဲ ဝင္ေရာက္ရင္း၊ ငိုေႂကြးျခင္းမရွိေတာ့၊ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ငါ့ထံ ဆက္ကပ္ရင္း၊ ငါ၏ အိမ္သို႔ ျပန္လာၾကရင္း ေကာင္းကင္ဘုံတြင္ ငါ့ကို အေစခံရန္ ျပန္လာၾက၏၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔၏ ဇာတိေျမတြင္ ငါ့ကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ခ်စ္ခင္ၾကလိမ့္မည္။ ထာဝရကာလပတ္လုံး ဘယ္ေသာအခါမွ် ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေပ။ ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈသည္ အဘယ္မွာနည္း။ မ်က္ရည္မ်ားသည္ အဘယ္မွာနည္း။ ဇာတိပကတိသည္ အဘယ္မွာနည္း။ ကမာၻေျမႀကီး ကုန္လြန္သြားေသာ္လည္း ေကာင္းကင္သည္ ထာဝရျဖစ္၏။ လူအေပါင္းတို႔ထံ ငါ ေပၚထြန္းၿပီး လူအေပါင္းတို႔သည္ ငါ့ကို ခ်ီးမြမ္းၾက၏။ ဤအသက္တာ၊ ဤအလွတရား၊ ေရွးအတီေတ အခ်ိန္ကာလမွ အဆုံးသတ္ကာလအထိ၊ ေျပာင္းလဲမည္မဟုတ္။ ဤသည္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အသက္တာျဖစ္သည္။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔၊ ဝမ္းေျမာက္ၾကေလာ့။
ငါ၏ဉာဏ္ပညာသည္ ေျမတစ္ျပင္လုံးႏွင့္ စၾကဝဠာ တစ္ဝွမ္းလုံးတြင္ တည္ရွိေနသည္။ အရာအားလုံးအၾကားတြင္ ငါ၏ဉာဏ္ပညာ အသီးအပြင့္တို႔ တည္ရွိေနၿပီး လူအားလုံးတို႔၏ အၾကားတြင္ ငါ့ဉာဏ္ပညာ၏ အေျပာင္ေျမာက္ဆုံးေသာ အရာမ်ား ေပါက္ပြားၾကသည္။ အရာခပ္သိမ္းသည္ ငါ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ၌ ရွိေနေသာ အရာအားလုံးကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကၿပီး၊ လူအားလုံးသည္ ငါ၏စားက်က္၌ရွိေသာ သိုးမ်ားကဲ့သို႔ ငါ၏ ေကာင္းကင္ေအာက္၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ၾကသည္။ ငါသည္ လူသားအားလုံး အေပၚ၌ ေ႐ြ႕လ်ားၿပီး ေနရာအားလုံးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ မည္သည့္အရာမွ ေဟာင္းႏြမ္းေသာ ပုံမေပါက္၊ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အရင္လို မဟုတ္ၾကေတာ့ေပ။ ငါသည္ ပလႅင္ထက္၌ အနားယူၿပီး စၾကဝဠာတစ္ဝွမ္းလုံးကို ေက်ာခင္းလ်က္ ရွိၿပီး ငါသည္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား စိတ္ေက်နပ္ေနသည္၊ အေၾကာင္းမွာ အရာအားလုံးသည္ မိမိတို႔၏ သန္႔ရွင္းျခင္းကို ျပန္လည္ရရွိခဲ့ၾကကာ ငါသည္ ဇိအုန္အထဲတြင္ တဖန္ ၿငိမ္သက္စြာ ေနထိုင္ႏိုင္ၿပီး ေျမႀကီးေပၚ၌ရွိေသာ လူတို႔သည္ ငါ၏ လမ္းျပမႈေအာက္၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္၍ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲမႈႏွင့္ အသက္ရွင္ႏိုင္ ၾကေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားအားလုံးသည္ ငါ၏လက္ထဲရွိ အရာအားလုံးကို စီမံေနၾကသည္၊ လူသားအားလုံးသည္ သူတို႔၌ အရင္ကရွိခဲ့ေသာ အသိဉာဏ္ႏွင့္ မူလပုံပန္း သဏၭာန္ကို ျပန္လည္ရရွိခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သည္ ေျမမႈန္႔အားျဖင့္ ဖုံးအုပ္ျခင္း မခံရေတာ့ဘဲ၊ ငါ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ၌ သူတို႔သည္ ေက်ာက္စိမ္းကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းၾကေပသည္၊ တစ္ေယာက္စီတို႔၏ မ်က္ႏွာသည္ လူသား၏ႏွလုံးသားထဲ၌ ရွိေနေသာ သန္႔ရွင္းေသာသူ၏ မ်က္ႏွာ ရွိၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ ငါ၏ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လူသားတို႔၏အၾကား၌ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၁၆)
“ငါသည္ လူသားအားလုံး အေပၚ၌ ေ႐ြ႕လ်ားၿပီး ေနရာအားလုံးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ မည္သည့္အရာမွ ေဟာင္းႏြမ္းေသာ ပုံမေပါက္၊ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အရင္လို မဟုတ္ၾကေတာ့ေပ။ ငါသည္ ပလႅင္ထက္၌ အနားယူၿပီး စၾကဝဠာတစ္ဝွမ္းလုံးကို ေက်ာခင္းလ်က္ ရွိသည္...” ယင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ လက္ရွိအလုပ္၏ ရလဒ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းကို ခံရေသာသူမ်ား အားလုံးသည္ ၎တို႔၏ မူလသဏၭာန္သို႔ ျပန္ေျပာင္းၾကၿပီး၊ ယင္းအရာေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဝဒနာခံခဲ့ရေသာ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ လြတ္ေျမာက္ၾကကာ၊ “၎တို႔၏မ်က္ႏွာမ်ားသည္ လူသား၏ႏွလုံးသားထဲ၌ ရွိေနေသာ သန္႔ရွင္းေသာသူ၏ မ်က္ႏွာ ရွိၾကသည္။” ဟု ဘုရားသခင္ ေျပာသည့္အတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္အား အေစခံၾကသည့္အတြက္ႏွင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းေတာ္သည္ ေလာကတစ္ဝွမ္းတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔သည့္အတြက္၊ ေကာင္းကင္ဘုံသည္ ကမာၻေျမႀကီးသို႔ ယူေဆာင္ခံရကာ၊ ကမာၻေျမႀကီးသည္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ ခ်ီမသြားျခင္းကို ခံရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ လူသားသည္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ ကမာၻေျမႀကီးအား ဆက္သြယ္ေပးေသာ အခ်ိတ္အဆက္ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ ကမာၻေျမႀကီးသည္ ေဝးကြာျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ၊ ကင္းကြာျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ၊ တစ္လုံးတစ္ဝတည္းအျဖစ္သို႔ ေပါင္းဆက္သြားသည္။ ကမာၻေလာကႀကီး တစ္ခုလုံးတြင္၊ ဘုရား သခင္ႏွင့္ လူသားသာ တည္ရွိသည္။ ေျမမႈန္႔ သို႔မဟုတ္ အညစ္အေၾကးလည္း မရွိဘဲ၊ အရာအားလုံးသည္ အသစ္လဲၾကၿပီး၊ ေကာင္းကင္ေအာက္ စိမ္းလန္းေသာ ျမက္ခင္းျပင္တြင္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ သိုးငယ္ေလး တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ အားလုံးကို ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားလ်က္ ရွိၾကသည္။ ဤစိမ္းလန္းျခင္း ဆိုက္ေရာက္လာမႈေၾကာင့္ အသက္ဇီဝသည္ ထြန္းလင္းျခင္းျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ေဘးတြင္ ထာဝရကာလတိုင္ ေနထိုင္ရန္အလို႔ငွာ ေလာကႀကီးထဲသို႔ ႂကြဆင္းလာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ “ငါသည္ ဇိအုန္အထဲတြင္ တဖန္ ၿငိမ္သက္စြာ ေနထိုင္ႏိုင္ၿပီး။” ဟူ၍ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္မွ ေျပာခဲ့သည့္ အတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာသည္ စာတန္၏ရႈံးနိမ့္မႈ သေကၤတပင္ ျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ အနားယူရာ ရက္ပင္ျဖစ္ၿပီး၊ ဤေန႔ရက္သည္ လူအားလုံး၏ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာျပဳျခင္းႏွင့္ ေႂကြးေၾကာ္ျခင္းအား ခံရမည္ျဖစ္ကာ၊ လူအားလုံး၏ အမွတ္တရ က်င္းပျခင္းလည္း ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ပလႅင္ေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ အနားယူေသာ အခ်ိန္သည္ ကမာၻေပၚရွိ သူ၏အလုပ္အား ဘုရားသခင္ နိဂုံးခ်ဳပ္ခ်ိန္လည္း ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္မႈမ်ားကို လူသားအားျပသေသာ အခိုက္အတန္႔လည္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ အစဥ္အၿမဲ သဟဇာတျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သည့္အခါမွ် ေဝးကြာလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ဤအရာမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ လွပေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားပင္တည္း။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ “စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား” ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားကို အနက္ဖြင့္ဆိုခ်က္၊ အခန္း (၁၆)
လူသည္ ထာဝရခရီးပန္းတိုင္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သည့္အခါ၊ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ကိုးကြယ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသည္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိၿပီးျဖစ္ကာ ထာဝရကာလထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူသည္ မည္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကိုမွ် လိုက္စားရွာေဖြလိမ့္မည္ မဟုတ္သည့္အျပင္၊ သူသည္ စာတန္၏ ဝန္းရံျခင္းခံရမည္ကို စိုးရိမ္စရာလည္း လိုအပ္မည္မဟုတ္ေပ။ ဤအခ်ိန္တြင္၊ လူသည္ သူ၏ေနရာကို သိလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ ၎တို႔အေနျဖင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း သို႔မဟုတ္ တရားစီရင္ျခင္း မခံၾကရလွ်င္ပင္၊ လူအသီးသီးသည္ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ လူသားသည္ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အဆင့္အတန္းႏွစ္ခုလုံးတြင္ အဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး ျဖစ္လိမ့္မည္။ အျမင့္အနိမ့္ ခြဲျခားမႈ ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ လူအသီးသီးသည္ မတူကြဲျပားသည့္ လုပ္ငန္းတာဝန္တစ္ခုကိုသာ ေဆာင္႐ြက္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ လူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ စနစ္က်ၿပီး သင့္ေတာ္ေသာ ခရီးပန္းတိုင္တစ္ခုတြင္ အသက္ရွင္လိမ့္ဦးမည္ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ကိုးကြယ္ျခင္းအတြက္ လူသည္ သူ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထာဝရကာလႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္လာမည္မွာ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ အလင္းေပးခံရသည့္ အသက္တာတစ္ခု၊ ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းႏွင့္ ကာကြယ္မႈေအာက္တြင္ ရွိသည့္ အသက္တာတစ္ခု၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အတူရွိသည့္ အသက္တာတစ္ခုကို ရရွိၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ပုံမွန္ဘဝတစ္ခုကို ေနထိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူအားလုံးသည္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ဝင္ေရာက္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ အႏွစ္ ၆၀၀၀ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္သည္ စာတန္ကို လုံးဝရႈံးနိမ့္ေစၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ဖန္ဆင္းမႈေနာက္ပိုင္း လူသား၏နဂိုမူလ ပုံသဏၭာန္ကို ျပန္ရရွိၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ မူလရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ ျပည့္စုံၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ၏သာမန္ဘဝကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္လာေစျခင္းႏွင့္ သူ႔ကို အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ခရီးပန္းတိုင္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားျခင္း
ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲတြင္ အသက္ရွင္ျခင္းဆိုသည္မွာ စစ္ပြဲ မရွိ၊ ညစ္ညမ္းမႈ မရွိသကဲ့သို႔၊ မဆုတ္မနစ္ေသာ မေျဖာင့္မတ္မႈတို႔ မရွိသည့္ အသက္တာတစ္ခုကို ဆိုလိုေပသည္။ ယင္းမွာ စာတန္၏ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ား (ဤေနရာတြင္ “စာတန္” ဆိုသည္မွာ ရန္လိုေသာ အင္အားစုမ်ားကို ရည္ၫႊန္းသည္)၊ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း ကင္းမဲ့သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ရာတြင္ ရွိသည့္ အင္အားစု တစ္ခုတစ္ေလ၏ က်ဴးေက်ာ္ျခင္း ခံရေလ့မရွိသည့္ အသက္တာ တစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ယင္းမွာ အရာအားလုံးက မိမိ၏အမ်ိဳးအစားေနာက္ လိုက္ၾကၿပီး ဖန္ဆင္းျခင္း၏ သခင္ကို ကိုးကြယ္ႏိုင္ၾကကာ၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီး လုံးဝ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းလ်က္ ရွိသည့္ အသက္တာ တစ္ခု ျဖစ္သည္- ဤသည္မွာ “လူသားမ်ား၏ ေအးေအးလူလူ ရွိေသာ အသက္တာ” ဟူသည့္ စကားမ်ားျဖင့္ ဆိုလိုသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ အနားယူသည့္အခါတြင္၊ မေျဖာင့္မတ္မႈသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ဆက္လက္ တည္ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊ ရန္သူအင္အားစုတို႔၏ ေနာက္ထပ္ က်ဴးေက်ာ္မႈ တစ္ခုတစ္ေလမွ်လည္း ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ နယ္ပယ္သစ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္- စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံထားရေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ျဖစ္ၾကေတာ့မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ ယင္းထက္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံရၿပီးေနာက္ ကယ္တင္ခံရၿပီးျဖစ္ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အနားယူေသာေန႔ရက္သည္ ဘုရားသခင္၏ အနားယူေသာေန႔ရက္လည္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ နဂိုမူလက အနားမယူႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသား၏ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္စြမ္း မရွိျခင္းေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာကို ဆုံးရႈံးခဲ့ရေပသည္။ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္မႈဆိုသည္မွာ အရာရာတိုင္း ရပ္တန႔္သြားသည္ သို႔မဟုတ္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ရပ္စဲသြားသည္ဟု မဆိုလိုသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္က အမႈျပဳျခင္း ရပ္တန႔္သြားသည္ သို႔မဟုတ္ လူသားမ်ားက အသက္ရွင္မႈ ရပ္တန႔္သည္ကိုလည္း မဆိုလိုေပ။ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္း လကၡဏာမွာ စာတန္သည္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၿပီး ျဖစ္သည့္အခ်ိန္၊ ၎၏ မေကာင္းမႈျပဳျခင္းတြင္ ၎ႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းပါဝင္ၾကေသာ ထိုဆိုးယုတ္သည့္ လူမ်ား အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရကာ ဖယ္ရွားခံၿပီးသည့္အခ်ိန္ႏွင့္၊ ဘုရားသခင္ကို ရန္လိုသည့္ အင္အားစုအားလုံး တည္ရွိျခင္း ရပ္စဲသြားခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဘုရားသခင္ ဝင္ေရာက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ သူ၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေတာ့မည္မဟုတ္သည္ကို ဆိုလိုေပသည္။ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ဝင္ေရာက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း မရွိဘဲ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ အလင္းအတြင္းႏွင့္ သူ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး မည္သည့္ မတရားမႈမွ် ျဖစ္ပြားလိမ့္မည္ မဟုတ္သည္ကို ဆိုလိုသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေအာက္တြင္၊ လူသားမ်ားသည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ပုံမွန္ ေနထိုင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္သည့္အခါတြင္၊ ယင္းမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ကယ္တင္ခံရၿပီး ျဖစ္ကာ စာတန္သည္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၿပီး ျဖစ္သည္၊ လူသားမ်ား၌ ဘုရားသခင္၏အမႈ လုံးဝ ၿပီးဆုံးသည္ကို ဆိုလိုေပသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ားတြင္ ဆက္လက္ အမႈျပဳေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ ေနထိုင္ၾကေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ ဆက္လက္ အလုပ္မ်ားေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ားသည္ စဥ္ဆက္မျပတ္ လႈပ္ရွားရေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏မူလေနရာသို႔ ျပန္သြားလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး လူအသီးသီးသည္ ၎တို႔၏ သက္ဆိုင္ရာ ေနရာအသီးသီးသို႔ ျပန္သြားၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္တို႔မွာ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈ တစ္ခုလုံး ၿပီးဆုံးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ား ေနထိုင္သြားၾကမည့္ ခရီးပန္းတိုင္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၌ ဘုရားသခင္၏ ခရီးပန္းတိုင္ ရွိၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ခရီးပန္းတိုင္ရွိသည္။ အနားယူေနစဥ္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ား အားလုံးကို ကမာၻေျမေပၚရွိ ၎တို႔၏ အသက္တာမ်ား၌ ဆက္လက္ လမ္းျပမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ အလင္းအတြင္း ရွိေနစဥ္၊ လူသားမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ တစ္ဆူတည္းေသာ စစ္မွန္သည့္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အလယ္တြင္ ေနထိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ားသည္လည္း ဘုရားသခင္၏ ခရီးပန္းတိုင္တြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားတို႔သည္ နယ္ပယ္ တစ္ခုတည္းအတြင္းတြင္ အသက္မရွင္ႏိုင္ေခ်။ ယင္းထက္ ႏွစ္ဦးသည္ မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ သက္ဆိုင္ရာ ေနထိုင္ပုံနည္းဟန္မ်ား ရွိၾကသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို လမ္းျပေသာသူ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးမွာ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈ၏ ပုံေဆာင္ခဲ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ားသည္ ဦးေဆာင္ခံရသူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ တူညီေသာ အႏွစ္သာရ မရွိေခ်။ “အနားယူ” ဖို႔ဆိုသည္မွာ မိမိ၏ မူလေနရာသို႔ ျပန္သြားဖို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဘုရားသခင္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သည့္အခါတြင္၊ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏မူလေနရာသို႔ ျပန္သြားသည္ကို ဆိုလိုသည္။ သူသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ဆက္လက္ ေနထိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အလယ္တြင္ ၎တို႔၏ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားကို ေဝမွ်ခံစားဖို႔ ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားမ်ားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေသာအခါတြင္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔သည္ စစ္မွန္သည့္ ဖန္ဆင္းျခင္းခံရသည့္ အရာမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီးျဖစ္သည္ကို ဆိုလိုသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ကမာၻေျမေပၚမွ ကိုးကြယ္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ပုံမွန္လူသား အသက္တာမ်ားကို အသက္ရွင္ၾကလိမ့္မည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို နာမခံေတာ့မည္ မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အာဒံႏွင့္ ဧဝတို႔၏ မူလဘဝသို႔ ျပန္သြားၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္တို႔မွာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားတို႔၏ သက္ဆိုင္ရာ ဘဝမ်ားႏွင့္ ခရီးပန္းတိုင္မ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ စာတန္တို႔အၾကား စစ္ပြဲတြင္ စာတန္၏ ရႈံးနိမ့္မႈမွာ မလြဲမေရွာင္သာသည့္ ဦးတည္ရာ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ သူ၏စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈ ၿပီးျပည့္စုံၿပီးေနာက္တြင္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဘုရားသခင္၏ ဝင္ေရာက္ျခင္းႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ျပည့္စုံေသာ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းတို႔သည္လည္း အလားတူ ေရွာင္လြဲ၍မရေသာ ဦးတည္ရာမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အနားယူရာအရပ္မွာ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ အနားယူရာ အရပ္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံတြင္ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာ၌ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္စဥ္တြင္၊ ၎တို႔သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ေနထိုင္ လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ ဘုရားသခင္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲ၌ က်န္ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဦးေဆာင္ေနစဥ္တြင္၊ သူသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚမွ မဟုတ္ဘဲ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ၎တို႔ကို ဦးေဆာင္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ နာမ္ဝိညာဥ္ ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္စဥ္တြင္၊ လူသားမ်ားသည္ အေသြးအသား ျဖစ္လိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားတို႔ ႏွစ္ဦးလုံးသည္ မတူညီေသာ ပုံစံတစ္ခုျဖင့္ အနားယူၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ အနားယူစဥ္တြင္၊ သူသည္ လူသားမ်ားအလယ္တြင္ ႂကြလာကာ ကိုယ္ထင္ျပလိမ့္မည္။ လူသားမ်ား အနားယူစဥ္တြင္၊ ၎တို႔သည္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ လည္ပတ္ရန္အျပင္၊ ထိုေနရာ၌ အသက္တာကို ေမြ႕ေလ်ာ္ရန္ ဘုရားသခင္၏ ဦးေဆာင္မႈကို ခံရၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ စာတန္သည္ တည္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္။ ထိုနည္းတူ ဆိုးယုတ္ေသာ ထိုလူတို႔သည္လည္း ဆက္လက္ တည္ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔ အနားမယူမီတြင္၊ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ကို တစ္ခ်ိန္က ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းခဲ့ၾကသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ သူမ်ားအျပင္၊ ကမာၻေျမေပၚ၌ ဘုရားသခင္ကို မနာခံခဲ့ၾကသည့္ ရန္သူတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးခံၾကရႏွင့္ၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ၎တို႔သည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ ႀကီးမားသည့္ ကပ္ေဘးမ်ားအားျဖင့္ ေခ်မႈန္းသုတ္သင္ခံရၾကၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား လုံးဝ အျမစ္ျဖတ္ ေခ်မႈန္းခံၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ကမာၻေျမႀကီးသည္ စာတန္၏ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းကို မည္သည့္အခါမွ် တစ္ဖန္ ႀကဳံရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခါမွသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ၿပီးဆုံးသြားလိမ့္မည္။ ဤသည္တို႔မွာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ မရွိမျဖစ္ ရွိထားရမည့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္
လူသားမ်ားကို ၎တို႔၏ မူလ ႐ုပ္ဆင္းသဏၭာန္အတိုင္း ျပန္ျဖစ္ေစၿပီးသည့္အခ်ိန္ႏွင့္၊ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ခ်ိန္၊ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ မွန္ကန္ေသာ ေနရာမ်ားကို ထိန္းသိမ္းၿပီး ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္မ်ား အားလုံးကို က်ိဳးႏြံနာခံသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကို ကိုးကြယ္သည့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ လူတစ္စုကို ရရွိၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ကာ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ သူ႔ကို ကိုးကြယ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခုကိုလည္း တည္ေထာင္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ သူသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ထာဝရ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို ရရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကိုဆန႔္က်င္သူ အားလုံးသည္ ထာဝရကာလပတ္လုံး ပ်က္စီးၾကလိမ့္မည္။ ဤအရာသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ဖန္ဆင္းရာတြင္ သူ၏ မူလရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နဂိုအတိုင္းျပန္ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အရာခပ္သိမ္းအား ဖန္ဆင္းရာတြင္ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ အရာခပ္သိမ္းအလယ္ႏွင့္ သူ၏ ရန္သူမ်ားအလယ္တြင္ သူ၏ဩဇာအာဏာကိုလည္း နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္ေစလိမ့္မည္။ ဤသည္တို႔မွာ သူ၏ လုံးဝဥႆုံ ေအာင္ျမင္ျခင္း သေကၤတမ်ားျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚတြင္ ရွိသည့္ အသက္တာတစ္ခု စတင္လိမ့္မည္။ သူသည္လည္း ထာဝရ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူကိုယ္တိုင္ႏွင့္ လူသားမ်ား အတူတကြမွ်ေဝသည့္ ထာဝရအသက္တစ္ခုကို စတင္လိမ့္မည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ ညစ္ညမ္းမႈႏွင့္ မနာခံျခင္းတို႔သည္ ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းျခင္း အားလုံးသည္ ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဤကမာၻေလာကထဲက ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ အရာရာတိုင္းသည္ တည္ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ သူ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ားသာ က်န္ရွိလိမ့္မည္။ သူ၏ ဖန္ဆင္းျခင္းသာ က်န္ရွိလိမ့္မည္။
—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္
ေနာက္တစ္ခုသို႔- ကယ္တင္ျခင္း ရရွိၿပီးလ်က္ စုံလင္ခံရၿပီးသူမ်ားအဖို႔ ဘုရားသခင္က မည္သည့္ ကတိေတာ္မ်ား ထားရွိသနည္း
မည္သို႔ေႏွာင္တရေျပာင္းလဲ မွသာလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ကြယ္ကာျခင္းကို ရရွိႏိုင္မယ္ဆိုတာကို မိတ္ေဆြသိခ်င္ပါသလား။ ကြၽန္ုပ္တို႔ကို ခ်က္ခ်င္းဆက္သြယ္ပါ။
သက္ဆိုင္သည့္ အေၾကာင္းအရာ