ဂြါဇီး၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္မသည္ ခရစ္ယာန္ မိသားစုတစ္စုတြင္ ေမြးဖြားလာခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မအသက္ ၁ ႏွစ္သား အ႐ြယ္တြင္ ကြၽန္မ အေမက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေသာ ျပန္ႂကြလာသည့္ သခင္ေယရႈ၏ အမႈေတာ္အသစ္ကို လက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း ကြၽန္မ အဖြားက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ငယ္စဥ္က အဖြား မၾကာမၾကာ ေျပာေလ့ရွိေသာ စကားမ်ားျဖစ္သည့္ “သမီးေနမေကာင္းတာ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္စာမလုပ္ႏိုင္တာမ်ိဳး ျဖစ္ရင္၊ သခင္ေယရႈကိုသာ ဆုေတာင္းလိုက္။ ကိုယ္ေတာ္က သမီးကို ဉာဏ္ရည္နဲ႔ ဉာဏ္ပညာတို႔ေပးလိမ့္မယ္၊ သမီးလုံၿခဳံမႈ အတြက္ ကိုယ္ေတာ္က ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မယ္” ဆိုသည္ကို အမွတ္ရမိပါသည္။ ကြၽန္မ အေမကမူ ကြၽန္မကို “ဘုရားသခင္က ဒီကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီး လူသားေတြကို ဖန္ဆင္း ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတာ္က အေမတို႔ေဘးမွာ အၿမဲတမ္း ရွိတယ္။ သမီးေလး ျပႆနာတစ္စုံတစ္ခုေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းဖို႔ သတိရပါ။ ကိုယ္ေတာ္က သမီးကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီး၊ ကာကြယ္လိမ့္မယ္” ဟု မၾကာခဏေျပာေလ့ ရွိပါသည္။ ဤမတူညီသည့္ အသံႏွစ္ခု ကြၽန္မနားထဲတြင္ အဆက္ မျပတ္ ၾကားေနသည္။ တစ္ခါက ကြၽန္မအေမကို မေသခ်ာစြာျဖင့္ “အဖြားက သမီးကို သခင္ေယရႈဆီမွာ ဆုေတာင္းေစခ်င္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အေမက သမီးကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ဆီမွာ ဆုေတာင္းေစခ်င္တယ္။ သမီးဘယ္သူ႔စကားကို နားေထာင္သင့္ လဲ” ဟု ေမးခဲ့ရာ အေမက “တကယ္ေတာ့ သခင္ေယရႈနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္တို႔က ဘုရားတစ္ပါးတည္းပါ သမီးရယ္။ ေခတ္ေတြ ကြဲျပားကုန္လို႔ ဘုရားသခင္ယူခဲ့တဲ့ နာမေတာ္ေတြ နဲ႔ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူတဲ့ အမႈေတာ္ေတြက မတူၾကတာပါ။ သခင္ေယရႈက ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ရဲ႕ အမႈေတာ္ ကို ျပဳၿပီးေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ျပဳတယ္ေလ။ ကိုယ္ေတာ္က ေခတ္တိုင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္အမႈေတာ္ျပဳတဲ့နည္းလမ္းကို ေျပာင္းလဲေလ့ရွိၿပီး သူ႔နာမေတာ္ ကိုလည္း ေျပာင္းတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ့္ နာမေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ေတြ ဘယ္လိုပဲေျပာင္းပါေစ၊ ကိုယ္ေတာ့္ အႏွစ္သာရကေတာ့ မေျပာင္းလဲပါဘူး။ ဒီေန႔မွာ သမီးက ေက်ာင္းသြားဖို႔ အနီေရာင္ဝတ္ထားၿပီး၊ မနက္ျဖန္ စားေသာက္ ဆိုင္သြားဖို႔ အျပာေရာင္ဝတ္ သလိုမ်ိဳးပဲ၊ သမီးက မတူတဲ့ အဝတ္ကို ဝတ္ထားၿပီး၊ မတူတဲ့ ေနရာသြား၊ ၿပီးေတာ့ မတူတဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္ေနေပမဲ့လည္း သမီးကသမီးပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေခတ္သစ္ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အေမတို႔က ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ အမႈေတာ္အသစ္အတိုင္း လိုက္ႏိုင္ရမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမတို႔က အခု အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းသင့္တာေပါ့” ဟု ေျပာခဲ့သည္။ အေမ့ရွင္းလင္းခ်က္ကို ၾကားေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ ႏွလုံးသားထဲတြင္ စိတ္ရႈပ္ေထြးေန ဆဲျဖစ္ကာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္အသစ္ အေပၚ သံသယျဖစ္သည့္ စိတ္ေန သေဘာထားမ်ိဳး အနည္းငယ္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ တြင္ ကြၽန္မ ေရျခားေျမျခားတြင္ ပညာသင္ယူရန္အတြက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မအေမကလည္း လအနည္းငယ္အၾကာတြင္ ေရာက္လာၿပီး၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး ကြၽန္မသည္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို နည္းနည္းခ်င္း စတင္ေတြ႕ႀကဳံ ခံစားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ ပညာသင္ရန္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္ခါစက၊ အထူးသျဖင့္ သူတစ္ပါးေနအိမ္တြင္ ကြၽန္မဘာသာ ေနထိုင္ခဲ့ရျခင္းျဖင့္ ဤေနရာတြင္ ဘဝကို လိုက္ေလ်ာ ညီေထြ ျဖစ္ေအာင္ ညႇိႏႈိင္းေနထိုင္ရန္ အလြန္ခက္ခဲေၾကာင္း ေတြ႕ ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မက အလြန္ သတၱိနည္းေသာေၾကာင့္၊ တစ္ေယာက္တည္းအိပ္ရန္ ေၾကာက္တတ္ပါသည္။ ကြၽန္မအေမ က “ဘုရားသခင္ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာက ယွဥ္ၿပိဳင္တုပလို႔မရတာကို အေမတို႔ယုံၾကည္ရမယ္။ စာတန္နဲ႔ နတ္ဆိုးေတြကလည္း ကိုယ္ေတာ့္ ၾသဇာအာဏာ ေအာက္မွာပဲ ရွိတာေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သမီးညဖက္မွာ ေၾကာက္တဲ့အခ်ိန္ ဘုရားသခင္ကိုသာ ဆုေတာင္း လိုက္။ သမီးႏွလုံးသားထဲမွာ ဘုရားသခင္ ရွိေနသေ႐ြ႕၊ စာတန္က သမီးနားကို မလာႏိုင္ဘူး” ဟု ကြၽန္မကို ေျပာသည္။ အေမ ထိုသို႔မိတ္သဟာယျပဳသည္ကို ၾကားတိုင္း၊ ကြၽန္မ ပိုမိုၿငိမ္သက္ လာကာ၊ ႏွလုံးသားထဲတြင္ စိတ္ေအးသက္သာ ရွိသည္ဟု ခံစားခဲ့ရပါသည္။

၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ကြၽန္မသည္ စုေဝးမႈမ်ားကို စတင္တက္ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ကြၽန္မယုံၾကည္မႈတြင္ အေတြ႕ အႀကဳံမ်ားစြာ မရွိေသးေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ စုေဝးမႈမ်ားတြင္ အားစိုက္ခဲ့ရပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းအထိ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္သည့္တည္ရွိ မႈႏွင့္ဆိုင္ေသာ လက္ေတြ႕ က်သည့္ ကိုယ္ပိုင္ေတြ႕ႀကဳံခံစားမႈလည္း မရွိခဲ့ပါ။ အေရးကိစၥ အနည္းငယ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္လာၿပီး ေနာက္မွသာလွ်င္ ကြၽန္မ ႏွလုံးသားတြင္း၌ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္သည္ စစ္မွန္သည့္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္ျဖစ္ၿပီး၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကြၽန္မနံေဘးတြင္ အၿမဲရွိေနသည္မွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း အတည္ျပဳ ခဲ့သည္။

ေသာၾကာေန႔ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုတြင္၊ ကြၽန္မ ေက်ာင္းခ်ိန္ၿပီး ဆုံးၿပီး အိမ္ျပန္ဖို႔အတြက္ အႏုပညာအတန္း တစ္တန္းသာ တက္ေရာက္ဖို႔ က်န္ေတာ့သည္။ အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ႐ုတ္တရက္ႀကီး “ငါတို႔ေက်ာင္းလစ္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲမွာ အစားစားၿပီး ေစ်းဆိုင္ေတြကို မဝယ္ပဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ ၾကရေအာင္။ တကယ္ေကာင္းတဲ့ ပင္လယ္စာစားေသာက္ဆိုင္ အသစ္တစ္ခုဖြင့္ထားတယ္လို႔ ငါၾကား တယ္” ဟု ေျပာလာ ခဲ့သည္။ ဤသည္ကို ၾကားရင္းျဖင့္ ကြၽန္မက စားလိုစိတ္ ေပါက္လာသည္။ ကြၽန္မမွာ ေန႔လည္စာ ဘာမွ် မစားရေသး သည့္အျပင္ အလြန္ပင္ ဆာေလာင္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ဗိုက္က ဘင္ခရာတီးဝိုင္းလွည့္ေနၿပီး၊ ကြၽန္မကိုလည္း အတင္းအက်ပ္ တိုက္တြန္းေနလိုက္သည္မွာ ပင္လယ္စာ စားေသာက္ဆိုင္ကို သြားရန္ တြန္းထိုးေနသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မက တုံ႔ဆိုင္းေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မ တစ္ခါမွ် ေက်ာင္းမလစ္ဖူးပါ။ မိသြားလွ်င္ ဘယ္လို လုပ္မည္နည္း။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မကတို႔အတန္းထဲက ေရွာင္လီ ဆိုေသာ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္မွာ မည္သူမွ် မသိေအာင္ အေရးႀကီး ေသာ အတန္းကို ဖ်က္ခဲ့ေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မလည္း လူမမိေလာက္ပါဘူးဟု ကြၽန္မေတြးမိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မအတန္းေဖာ္ႏွင့္သြားရန္ သေဘာတူကာ၊ ကြၽန္မ အႏုပညာဆရာကို ေန႔လည္တြင္ ဆရာဝန္ဆီသို႔ သြားရန္ရွိၿပီး၊ ေစာစီးစြာ အတန္းမွ ထြက္ခြာရမည္ဟု ဆိုကာ ကြၽန္မ ပ်က္ကြက္မႈအတြက္ ခြင့္ေတာင္းခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္မ အတန္းေဖာ္ႏွင့္ ကြၽန္မတို႔ အငွားကားစီးၿပီး ၿမိဳ႕ထဲသို႔သြားကာ ေစ်းဆိုင္ေတြကို မဝယ္ပဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီး၊ အစားစားၾက ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုညေနက ကြၽန္မ ၈နာရီ သို႔မဟုတ္ ၉ နာရီတိုင္ အိမ္ျပန္ မေရာက္ခဲ့ပါ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္၊ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားမ်ားကို ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲသည့္ ဆရာ တစ္ေယာက္ထံမွ ကြၽန္မကို ေနာက္အတန္းခ်ိန္တြင္ ဆရာဝန္ထံသို႔သြားေရာက္သည့္ ေဆးမွတ္တမ္း ယူေဆာင္လာ ရန္ ေတာင္းထားသည့္ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ကို ရရွိခဲ့သည္။ ၎ကိုၾကည့္ရင္းျဖင့္ ကြၽန္မ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ကာ၊ အတန္းေဖာ္မ်ား ႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ အလ်င္အျမန္သြားခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္က “နင္ကလည္း ဆရာ့ကို ဘာမွတ္တမ္းမွ ေပးစရာ မလိုပါဘူး။ ဒါက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေလ” ဟု ေျပာသည္။ သူေျပာသည္မွာ မွန္သည္ဟု ကြၽန္မ ခံစားရေသာ္လည္း ကြၽန္မကိုယ္တိုင္က ဤကိစၥတြင္ မွားယြင္းေနသည့္ အားေလ်ာ္စြာ မိမိကိုယ္ကို ေဒါသတႀကီးျပန္ၿပီး ျငင္းခုံဖို႔ ကသိကေအာက္ ခံစားခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မအိမ္ရွင္ အေဒၚႀကီးအား တစ္စုံတစ္ခု ကူညီေတြးေတာေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ သူမက ကြၽန္မကို ႀကီးၾကပ္သူထံသို႔သြားေရာက္ကာ၊ မိမိအမွားကို ဝန္ခံရန္ ေျပာေလသည္။ သူမေျပာသည္ကို နားေထာင္ရင္းျဖင့္ ကြၽန္မႏွလုံးသားမွာ အခက္ႀကဳံေနရသည္။ ကြၽန္မအမွားကို ဝန္ခံသင့္ႏိုး သို႔မဟုတ္ ဆက္ၿပီး လွည့္စားေနရေကာင္းႏိုး မသိပါ။ ထိုညတစ္ညလုံး အိပ္ရာထဲတြင္ ဟိုဖက္လွည့္လိုက္၊ ဒီဖက္ လွည့္လိုက္ႏွင့္ အိပ္မရခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ အမွားကို ဝန္ခံလိုေသာ္လည္း ကြၽန္မဆရာ ႏွင့္ အတန္းေဖာ္မ်ားက ကြၽန္မအား မည္သို႔ေတြးၾက မည္ကို ေၾကာက္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မပုံမွန္ထိန္းသိမ္းထားေနက် နာမည္ေကာင္းျဖင့္ ေနထိုင္မႈေလးမွာ မ်က္စိတမွိတ္တြင္ ပ်က္စီးရေတာ့မည္။ ကြၽန္မ၏ နာက်င္မႈၾကားမွ ဆုေတာင္းျခင္း ႏွင့္ ရွာေဖြျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္သို႔ ေရာက္လာကာ၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤက်မ္းပိုဒ္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ပါသည္။ “သို႔ေသာ္၊ လွည့္ျဖားတတ္ေသာ သူတို႔သည္ ဤနည္းလမ္းျဖင့္ မလုပ္ေဆာင္ၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ အေတြးအေခၚႏွင့္ ၎တို႔၏ လွည့္ျဖားတတ္ေသာ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔အေပၚ အေျချပဳၿပီး အသက္ရွင္ၾကသည္။ အျခားသူမ်ားက ၎တို႔အေပၚ အသာစီးမရေစဖို႔ အရာရာတြင္ ၎တို႔ သတိရွိၾကရသည္၊ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သမွ် အရာရာတိုင္းတြင္ ၎တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ဖုံးကြယ္ဖို႔ရန္ႏွင့္ အေႏွးႏွင့္ အျမန္ မိမိအေၾကာင္း ေပၚသြားမည္ကို စိုး႐ြံ႕သည့္အတြက္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ နည္းစနစ္မ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ လွည့္ျဖားတတ္ၿပီး ေကာက္က်စ္သည့္ ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္မႈကို အသုံးျပဳၾကရသည္- ၎တို႔၏ စ႐ိုက္မွန္ကို ၎တို႔ ျပသသည့္အခါတြင္ မလိမ့္တစ္ပတ္လုပ္ဖို႔ရန္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကသည္။ မလိမ့္တစ္ပတ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည့္အခါတြင္ အလြန္မလြယ္ကူေသာအခ်ိန္မ်ားစြာ ရွိတတ္သည္၊ ၎တို႔ မတတ္ႏိုင္ၾကေသာအခါ စတင္ စိုးရိမ္ပူပန္ၾကသည္။ အျခားသူမ်ားက ၎တို႔ကို ေကာင္းေကာင္း သိရွိသြားမည္ကို စိုး႐ြံ႕ၾကသည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္ေသာအခါ၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ မိမိတို႔ အရွက္ရေစသည္ဟု ခံစားၾကၿပီးေနာက္ အေျခအေနကို ျပန္အဖတ္ဆယ္ရန္ တစ္စုံတစ္ရာကို ေျပာဖို႔ နည္းလမ္းမ်ား စဥ္းစားၾကရသည္...၎တို႔၏ စိတ္မ်ားတြင္၊ သင္က ၎တို႔ကို နားလည္မႈမလြဲေစဖို႔ အဘယ္သို႔ တားဆီးရမည္အေၾကာင္းကို အၿမဲ စဥ္းစားေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ယင္းကို ထပ္ခါ၊ ထပ္ခါ ၎တို႔ ေခါင္းထဲတြင္ စဥ္းစားရင္း၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားထဲတြင္ ထိုအရာကို တင္ျပၾကသည္။ ၎တို႔မွာ ထိုသို႔ေသာ လူတန္းစားမ်ိဳး ျဖစ္သည္ဟု သင္မေတြးထင္မိေစဖို႔ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ ဆိုလိုသည့္အရာမွာ ယင္းျဖစ္သည္ကို မေတြးထင္မိေစဖို႔၊ ၎တို႔ ေကာင္းျမတ္သည္ဟု သင္ေတြးထင္ဖို႔ရန္အလို႔ငွာ ၎တို႔သည္ အၿမဲ ဟန္ေဆာင္ေနတတ္ၾကေလသည္။” (ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “႐ိုးသားေသာလူတစ္ဦးျဖစ္ျခင္း၏ အေျခခံအက်ဆုံး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္”) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မစိတ္အတြင္းပိုင္းမွ အေတြးမ်ားကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေဖာ္ျပေနခဲ့သည္မွာ ကြၽန္မႏွလုံးသား၏ အရိပ္ရွိရာဖက္ကို အလင္းေရာင္တစ္ခုက ႐ုတ္တရက္ အလင္းထိုးလိုက္သည့္ အလား၊ ထိုအေတြးမ်ားသည္ အလင္း၌ ျမင္သာလာၿပီး၊ ကြၽန္မကို အလြန္ဆိုး႐ြားစြာ အရွက္ရေစသည့္အျပင္၊ ပုန္းကြယ္ရန္ ေနရာလည္း တစ္ခုမွ် မရွိပါ။ ဤသည္မွာ မွန္ပါသည္။ ကြၽန္မေက်ာင္းလစ္ၿပီး လိမ္ညာခဲ့မိပါသည္။ ထိုအခ်က္ၿပီးေနာက္ ကြၽန္မအမွားကို ဝန္ခံရန္ အစျပဳျခင္း မရွိ႐ုံသာမက၊ မိမိမုသားႏွင့္ အမွန္တရားကို ဖုံးကြယ္ရန္ နည္းလမ္းတစ္ခုကိုပင္ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ စဥ္းစားလိုက္ေသးသည္။ ကြၽန္မက ေနာင္တ သို႔မဟုတ္ လိပ္ျပာမလုံသည့္စိတ္ တစ္စက္ေလးမွ မခံစားခဲ့ရပါ။ ႏိုင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ႀကီးၾကပ္သူဆရာသည္ မိမိအလုပ္မိမိ လုပ္သင့္သည္ဟုပင္ ကြၽန္မခံစားလိုက္ပါေသးသည္။ အို.. ဤအမူ အက်င့္မ်ိဳးက ဘုရားသခင္ ကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္သည္ပဲ။ ယင္းက ဘုရားသခင္ကို ႐ြံရွာေစသည္။ ကြၽန္မ၏ အေတြးေတြ သို႔မဟုတ္ လုပ္ရပ္မ်ားက ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ လားလားမွ မကိုက္ညီပါ။ ကြၽန္မ မည္သို႔ ယုံၾကည္ျခင္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း။ မျဖစ္ပါ။ မယုံၾကည္သူမ်ား ျပႆနာ ေျဖရွင္းပုံမ်ိဳးအတိုင္း ကြၽန္မ လိုက္လုပ္ေန၍မျဖစ္ပါ။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ရမည္။ ၿပီးလွ်င္ကိုယ္ေတာ္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား အတိုင္း လုပ္ရမည္။ ႐ိုး႐ိုးသားသား စကားေျပာၿပီး၊ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရပါမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ကြၽန္မ ဆရာ့ထံသို႔သြားၿပီး၊ ေက်ာင္းလစ္ရသည့္ ကြၽန္မအမွားကို ဝန္ခံခဲ့သည္။ ႀကီးၾကပ္သူ ဆရာက ကြၽန္မကို လုံးဝေဝဖန္သုံးသပ္ျခင္း မရွိသည့္အျပင္ ကြၽန္မက အလြန္႐ိုးသားၿပီး အမွားကို ဝန္ခံႏိုင္ျခင္းသည္ ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာသည့္အခ်ိန္တြင္ ကြၽန္မ တုန္လႈပ္သြား ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းလစ္ျခင္းအတြက္ အျပစ္ဒဏ္ တစ္ခုကို ေပးၿမဲေပး ရမည္သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆရာက အတန္းမ်ားၿပီးဆုံးခ်ိန္တြင္ အတန္းတစ္တန္းစာ အခ်ိန္ကို ကြၽန္မေက်ာင္းခန္းထဲတြင္ ထိုင္ေနၿပီး ကြၽန္မအမွားကို ေတြးေတာ ေစရန္ အျပစ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မသည္ ေက်ာင္းလစ္ျခင္းႏွင့္ လိမ္ညာျခင္းတို႔အတြက္ အလြန္ေသးငယ္သည့္အျပစ္ဒဏ္ကိုသာ ရရွိေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မေတြ႕ႀကဳံခံစားရသည့္အရာမွာ ဘုရားသခင္ ၏ ကာကြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းစုေဝးမႈတစ္ခုတြင္ ဤအေၾကာင္းကို ကြၽန္မအစ္မႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳရာတြင္ ေဝမွ်ခဲ့သည္။ ဤအေၾကာင္းကို ၾကားၿပီးေနာက္ သူမက ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲမွ ဤက်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္မအတြက္ ဖတ္ျပခဲ့သည္။ “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ယုံၾကည္လွ်င္၊ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားသည္ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ အလ်ဥ္းသင့္သလို မျဖစ္သည္ကို သင္ယုံရပါမည္။ ယင္းမွာ တစ္စုံတစ္ဦးက တမင္တကာ သင့္အေပၚ မညႇာမတာျပဳေနျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ပစ္မွတ္ထားေနျခင္း မဟုတ္ေပ၊ ဤအရာကို ဘုရားသခင္က စီစဥ္ထားခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤအရာမ်ားအားလုံးကို စီစဥ္ၫႊန္ၾကားသနည္း။ ယင္းမွာ သင္ မည္သူျဖစ္သည္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပရန္၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ရန္ မဟုတ္ရပါ၊ သင့္ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းမွာ အဆုံးသတ္ ရည္မွန္းခ်က္ မဟုတ္ေပ။ ရည္မွန္းခ်က္မွာ သင့္ကို စုံလင္ေစရန္ႏွင့္ ကယ္တင္ရန္ျဖစ္သည္။ ယင္းကို ဘုရားသခင္က အဘယ္သို႔ လုပ္ေဆာင္ပါသနည္း။ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၊ သင္၏သဘာဝဗီဇႏွင့္ အႏွစ္သာရ၊ သင္၏ အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ သင္ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာအရာတို႔ကို သင့္အား သတိျပဳမိေစျခင္းျဖင့္ သူ စတင္သည္။ ဤအရာမ်ားကို သိျခင္းႏွင့္ ယင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ရွင္းလင္းေသာ သိနားလည္မႈတစ္ခုရွိျခင္းအားျဖင့္သာ သမၼာတရားကို သင္ေလ့လာလိုက္စားႏိုင္ၿပီး သင္၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို တျဖည္းျဖည္း စြန႔္ပစ္ႏိုင္ေပသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က သင့္ကို အခြင့္အေရးတစ္ခု ေပးေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။” (ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို ရရွိရန္၊ သင့္အေနျဖင့္ သင့္ဝန္းက်င္ရွိ လူမ်ား၊ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ အမႈအရာမ်ားမွ သင္ယူရမည္”) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ ထိုမိတ္သဟာယျပဳျခင္းျဖင့္ ကြၽန္မ အတန္းေဖာ္မ်ား အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေက်ာင္းလစ္ၾက ေသာ္လည္း မည္သည့္အရာမွ် မျဖစ္ပဲႏွင့္ ကြၽန္မမွာမူ ပထမဆုံး အႀကိမ္အေနျဖင့္ ဆရာမိသည္ကို ခံခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကို ကြၽန္မနားလည္လာခဲ့သည္။ ၎မွာ အမွန္တကယ္ပင္ ဘုရားသခင္၏ စည္းကမ္းျဖစ္ေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မကို ျမင္သာေအာင္ျပရန္၊ ျပစ္တင္ဆုံးမရန္၊ ႏွင့္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ ရန္ လက္ေတြ႕က်သည့္နည္းလမ္းတစ္ခုျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုကို သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝႏွင့္ ကြၽန္မ၏ လိမ္ညာျခင္း၊ လွည့္စားျခင္း စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ကြၽန္မ နားလည္သေဘာေပါက္ ေစရန္အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔မွသာ ကြၽန္မအေနျဖင့္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြကာ၊ ႐ိုးသားသည့္ လူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ႏွင့္ လူသားပုံသ႑ာန္တစ္ခုျဖင့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။ အတိတ္တြင္ လူတိုင္းက ကြၽန္မကို လိမၼာသည့္ကေလးတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ခ်ီးမြမ္းၾကေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မကလည္း ၎မွာ မွန္ကန္သည္ဟု အၿမဲေတြးခဲ့ေသာ္လည္း အမွန္တရားမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္း မွတစ္ဆင့္ လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္း ႏွင့္ ေဖာ္ထုတ္ခံရျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္ သဘာဝ၏ မ႐ိုးသားျခင္းႏွင့္ လိမ္လည္လွည့္ျဖား တတ္ျခင္းတို႔ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ နားလည္ သေဘာေပါက္လာခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မက မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ စြာျဖင့္ လိမ္ညာၿပီး လွည့္စားကာ၊ ကြၽန္မ၏ ဝိညာဥ္အသက္တာ မွာ အလြန္ပင္ ႏုနယ္လွပါသည္။ ကြၽန္မက မယုံၾကည္သူမ်ားႏွင့္ အခ်ိန္မေ႐ြး၊ ေနရာမေ႐ြး လိုက္ႏိုင္ကာ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားအတြင္းတြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ကာ၊ ဘုရားသခင္၏ နာမေတာ္ကို အရွက္ရေစႏိုင္သည္။ ဆရာက ကြၽန္မကို ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္ ဆင္းခြင္းမေပးေသာ အျပစ္ဒဏ္ ေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ဇာတိခႏၶာသည္ အနည္းငယ္ ဒုကၡဆင္းရဲ ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ယခုသင္ခန္းစာ ကို အမွတ္ရေစခဲ့ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မသည္ အနာဂတ္တြင္ လိမ္ညာျခင္း သို႔မဟုတ္ လွည့္စားျခင္း ျပဳေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ထိုအခ်ိန္က ေက်ာင္းလစ္ ျခင္းတြင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါက၊ ထိုေနာက္ပိုင္း စစ္ေဆးျခင္း ႏွင့္ စုံစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္းမ်ားကို ရင္ဆိုင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကြၽန္မ ထပ္မံလုပ္ေဆာင္ လိုမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္မသည္ လိမ္ညာၿပီးရင္း လိမ္ညာကာ၊ ပို၍ပို၍ မယုံရသူျဖစ္လာၿပီး၊ လိမ္လည္လွည့္ျဖားလာမည္သာ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ကြၽန္မသည္ စာတန္အားျဖင့္ အျပည့္အဝ ေအာင္ျမင္သြားမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္ပါက ဘုရားသခင္သည္ ႐ိုးသားသူမ်ား ကို ခ်စ္ၿပီး၊ ကယ္တင္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မကို အသိအမွတ္ပင္ ျပဳမည္မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လိမ္လည္ လွည့္ျဖား သူမ်ားကို မုန္းတီးကာ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းသည္။ ထိုအခိုက္အတန္႔ တြင္ ကြၽန္မသည္ လိမ္ညာ ျခင္းသည္ မည္သည့္ ႀကီးမားသည့္ ထိခိုက္မႈမ်ားကို ျဖစ္ေစေၾကာင္း ရွင္းလင္းစြာျမင္ခဲ့သည့္အျပင္၊ ႐ိုးသားသည့္သူ တစ္ေယာက္ျဖစဖို႔ရန္မွာ မည္မွ် ေလးနက္ၿပီး အေရးပါေၾကာင္းကိုလည္း သိျမင္ခဲ့ရပါသည္။

ထို႔ေနာက္မ်ားမၾကာမီတြင္ ကြၽန္မတို႔ သခ်ၤာစာေမးပြဲ ေျဖရသည္။ စာေမးပြဲမေျဖမီ ညေနတြင္ စာလုပ္ေနရင္း၊ ကြၽန္မနားမလည္ ေသးသည့္ အယူအဆမ်ားစြာရွိေနေၾကာင္း ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မည့္ အားေလ်ာ္စြာ၊ ကြၽန္မအလြန္ပင္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကလာသည္။ ထိုစာသင္ႏွစ္ကာလ ၏ ရမွတ္မ်ားသည္ တကၠသိုလ္တက္ရန္ အေရးအႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္။ ၎တို႔က ထိုႏွစ္မွ ကြၽန္မ၏ ရမွတ္မ်ားကို ၾကည့္ၾက မည္သာ ျဖစ္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကြၽန္မ သခ်ၤာက်ပါက၊ ယခင္က ကြၽန္မႀကိဳးစားခဲ့သမွ်အလုပ္မ်ားအားလုံးသည္ အလဟႆ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ဤအေၾကာင္း ပိုေတြးေလ၊ ကြၽန္မစိတ္ဖိစီးမႈ ပိုမ်ားေလျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ စာေမးပြဲမတိုင္မီ မိနစ္အနည္းငယ္တြင္ ပုံေသနည္းမ်ားအားလုံး ေရးသားထားခဲ့ သည့္ မွတ္စုစာအုပ္ကို ယူေဆာင္လာရန္ ေမ့ခဲ့ေၾကာင္း ႐ုတ္တရက္ သတိျပဳမိသြားသည္။ ကြၽန္မ လုံးဝကို စိတ္ရႈပ္ေထြး သြားခဲ့သည္။ ထိုမွတ္စုစာအုပ္တြင္ နမူနာျပႆနာမ်ားစြာကို တိတ္တဆိတ္ ေရးခ်ထားခဲ့ေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ေပ်ာက္ဆုံးသြားမွေတာ့ ထိုစာေမးပြဲသည္လည္း အေသအခ်ာပင္ က်ရႈံးဖို႔သာ ရွိသည္။ ၾကမ္းျပင္တစ္ေနရာရာတြင္မ်ား မေတာ္တဆ က်က်န္ခဲ့ေလသလားဟု ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးျဖင့္ ေနရာအႏွံ႔ရွာေဖြခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အေပၚေအာက္ ၾကည့္ေနရင္းျဖင့္၊ ကြၽန္မနံေဘးမွ ေက်ာင္းသား၏ စာေမးပြဲအေျဖလႊာစာ႐ြက္ေပၚမွ အေျဖမ်ားကို ခိုးၾကည့္လိုက္သည္။ ဤမေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေကာင္းလာ သည့္ကံကို ကြၽန္မဝမ္းေျမာက္မိကာ ကြၽန္မမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္းသန္းသည္ကို ႐ုတ္တရက္ေတြ႕ျမင္ရသည္ဟု ခံစားရ သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဆရာကို ခိုးၾကည့္လိုက္သည္။ သူက ကြန္ျပဴတာေရွ႕တြင္ အလုပ္ထဲအာ႐ုံဝင္စားေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက သခ်ၤာျပႆနာမ်ားအားလုံးကို ေက်ာ္ၾကည့္သြား ၿပီးေနာက္ ေဘးမွ ေက်ာင္းသားကို အသာေလးတို႔ကာ ကြၽန္မတို႔အေျဖမ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရန္ သူ႔ကို လက္ဟန္ ေျခဟန္ျပလိုက္သည္။ ကြၽန္မက အေျဖမ်ားကို ယွဥ္ၾကည့္လို သည္ဟု ဆိုခဲ့ေသာ္လည္း၊ အမွန္မွာမူ သူ႔အေျဖမ်ားကို ကြၽန္မအေျဖစာ႐ြက္ေပၚတြင္ ေရးသားလိုျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ သခ်ၤာစာေမးပြဲတစ္ခုလုံးကို ထိုကဲ့သို႔ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ရင္တမမျဖင့္ ေျဖဆိုခဲ့သည္။ ကြၽန္မကြၽမ္းက်င္မႈ အနည္းဆုံး ဘာသာရပ္ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ဟု ေတြးခဲ့ၿပီး၊ အပန္းေျဖခရီး စသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ေကာင္းေကာင္း ေပ်ာ္႐ႊင္လိုက္ရန္ စီစဥ္ထားခဲ့ပါသည္။

ရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းက မိဘမ်ားႏွင့္ အုပ္ထိန္းသူမ်ားအတြက္ အစည္းအေဝး တစ္ခုလုပ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ အစား အိမ္ရွင္အေဒၚႀကီးက ကြၽန္မ၏လစဥ္ပညာေရး တိုးတက္မႈ မွတ္တမ္း သြားယူခဲ့ရာတြင္ ကြၽန္မ အလြန္ပင္ အံ့အားသင့္ရသည္။ ပညာသင္ၾကားေရးဆိုင္ရာ ႐ိုးသား ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာတစ္ခုရွိႏိုင္သည္ဟု ေက်ာင္းက သံသယရွိ ေသာေၾကာင့္ သခ်ၤာရမွတ္ကို က်န္သည့္အမွတ္မ်ား ကဲ့သို႔ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိသည္မွလြဲၿပီး၊ ကြၽန္မသည္ ဘာသာရပ္တိုင္းတြင္ ရမွတ္ေကာင္းမ်ား ရရွိခဲ့သည္ဟု သူမကဆိုပါသည္။ ဤသည္ကို ၾကားရင္းျဖင့္ ကြၽန္မသည္ ခ်က္ျခင္းပင္ မိုးေကာင္းကင္မွ ကမာၻေျမႀကီးေပၚသို႔ တ႐ြတ္တိုက္ ျပဳတ္က်လာသည္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မက စိတ္ပူၿပီး ေၾကာက္ေနခဲ့ကာ မည္သည့္အရာကို လုပ္ရမွန္းလည္း မသိပါ။ ကြၽန္မက “ပညာသင္ၾကားေရးဆိုင္ရာ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာတဲ့လား။ အဲဒါ ငါ့အတန္းေဖာ္ရဲ႕ အေျဖေတြကို ကူးခ်တာ သူတို႔မ်ား သိသြားလို႔ျဖစ္ႏိုင္လား။ အဲဒါသာ မွန္တယ္ဆိုရင္ ငါဘာလုပ္ရမလဲ။ သူမ်ားစာကို ခိုးကူးတာက တကယကို ဆိုး႐ြားတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုပဲ၊ ၿပီးေတာ့ တကၠသိုလ္တက္ဖို႔ ငါ့အခြင့္အေရးေတြကိုေတာင္ ထိခိုက္သြား ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ေက်ာင္းက အဲဒါကို သံသယရွိ႐ုံသာ ရွိတာပါ၊ ဒါဆို ငါ့မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိေသးတာေပါ့၊ ငါကသာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွင္းျပခ်က္တစ္ခု ေပးႏိုင္သမွ်ကာလပတ္လုံး အဆင္ေျပမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ငါဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ။ ငါကလည္း တကယ္ကို သူမ်ားစာကို ခိုးကူးမိတာကို။ ငါသြားၿပီးေတာ့ ဝန္ခံလိုက္သင့္လား။” ဟု မိမိဘာသာ စိတ္ထဲတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ ေတြးခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္က မည္သည့္အေျခအေနတြင္ ေရာက္ေနေစကာမူ ကြၽန္မသည္ လုံးဝဝန္မခံရေၾကာင္း၊ ကြၽန္မသည္ မည္သည့္ဆင္ေျခမဆို ေပးႏိုင္ရန္ စဥ္းစားထားသင့္သည့္အျပင္၊ ယင္းမွတဆင့္ လြတ္လမ္းထြင္ဖို႔ အႀကံျပဳခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မက “ဒါမ်ိဳးက ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူေတြ လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ ငါအမွန္တကယ္ ဘာကို လုပ္ရမလဲ” ဟု ေတြးခဲ့သည္။ ျဖစ္ခ်င္သည္မွာ ထိုညေနတြင္ပင္ စုေဝးမႈတစ္ခုက ရွိေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မညီအစ္မမ်ားကို ကြၽန္မေရာက္ေန သည့္ အေျခအေနအေၾကာင္း မိတ္သဟာယျပဳျခင္း၌ ဖြင့္ခ်ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မ ညီအစ္မမ်ားထဲမွ တစ္ခုက ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ က်မ္းပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ျပခဲ့သည္။ “ယခုတြင္မူ လူတို႔သည္ သမၼာတရားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ တရားေဟာခ်က္မ်ားစြာကို နားေထာင္ခဲ့ၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏ မ်ားစြာေသာအမႈတို႔ကို ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ဖူးၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းရင္းမ်ားႏွင့္ အေျခအေနမ်ားက ျဖစ္ေပၚေစေသာ ေႏွာင့္ယွက္မႈႏွင့္ တားဆီးပိတ္ဆို႔မႈတို႔ေၾကာင့္ လူအမ်ားစုသည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရာ၌ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကသလို၊ ဘုရားသခင္ကိုလည္း မေက်နပ္ေစႏိုင္ၾကေခ်။ လူတို႔သည္ ပို၍ပို၍ ေလ်ာ့ရဲလာၾကၿပီး ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈအပိုင္း၌ ပို၍ပို၍ ခ်ိဳ႕တဲ့လာၾကသည္။...ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အား ဤသမၼာတရားမ်ားကို ေပးရန္ႏွင့္ သူ၏ လမ္းခရီးကို လူတို႔အထဲ၌ ျပည့္ဝေစၿပီး သူတို႔ကို မတူညီေသာ ပုံစံမ်ားျဖင့္ စစ္ေဆးရန္အတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေျခအေနမ်ားကို စီစဥ္ရန္သာ အလိုရွိသည္။ သူ၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္မွာ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ ဤသမၼာတရားမ်ားႏွင့္ သူ၏ အမႈတို႔ကိုယူကာ လူသားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ႏိုင္စြမ္းရွိလာမည့္ အဆုံးသတ္တစ္ခုကို ျဖစ္ေပၚေစရန္ ျဖစ္သည္။ ငါျမင္ဖူးေသာ လူအမ်ားစုသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ယူကာ ၾသဝါဒမ်ား၊ စာ႐ြက္ေပၚက က်မ္းေဟာင္းတရားသက္သက္၊ လိုက္နာရမည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအျဖစ္သာလွ်င္ သေဘာထားၾကသည္။ သူတို႔၏ လုပ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆိုပုံတို႔တြင္၊ သို႔မဟုတ္ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးကို သူတို႔ လိုက္နာသင့္ေသာ လမ္းခရီးတစ္ခုအျဖစ္ သေဘာမထားၾကေခ်။ ဤသည္မွာ လူတို႔သည္ ႀကီးမားေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ အထူးသျဖင့္ မွန္ေပသည္။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး မေကာင္းမႈေရွာင္သည့္ ဦးတည္ရာဘက္၌ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေနေသာ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ငါမျမင္ဖူးေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူ႔အမႈေတာ္မွရရွိမည့္ ရလဒ္မ်ားကို သိနားလည္ပုံ) ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၿပီးေနာက္ ကြၽန္မႏွလုံးသားတြင္ ျပင္းထန္စြာ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ျခင္းကို ခံစားရသည္။ ကြၽန္မသည္ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သမၼာတရား ၏ ရႈေထာင့္ကို အနည္းငယ္ နားလည္ၿပီး၊ ထိုရႈေထာင့္အားျဖင့္ ကြၽန္မသည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း ႏွင့္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းတို႔ကို ေတြ႕ႀကဳံခံစားခဲ့သည္မွာ မၾကာေသးေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ စမ္းသပ္မႈရင္ဆိုင္ ရသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သူတစ္ပါးစာ ကို ခိုးယူျခင္းသည္ မွားယြင္းေၾကာင္း ကြၽန္မအလြန္ ရွင္းလင္းစြာ သိရွိခဲ့ေသာ္လည္း ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္ ရမွတ္မ်ား အတြက္ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မတို႔အား ႐ိုးသားသူမ်ား ျဖစ္ေစရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း သမၼာတရားကို ရွင္းရွင္း ေမ့ေလ်ာ့ထားခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ သက္ေသခံျခင္း မရွိ႐ုံမွ်မက၊ ဘုရားသခင္ကိုပါ အရွက္ရေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မထိုညက မအိပ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မစိတ္ထဲတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ ေျပာင္းလဲ ေနခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ကြၽန္မသည္ ႐ိုးသားသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရန္ ႏွင့္ ကြၽန္မကိုယ္က်ိဳးကို ခုခံကာကြယ္ရန္ အတြက္ ဘုရားသခင္၏ နာမေတာ္ကို အရွက္ရေအာင္ မလုပ္ေတာ့ရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ ခဲ့ပါသည္။ ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် ၿပီးသည္ႏွင့္ ကြၽန္မသည္ အလ်င္အျမန္ပင္ အိပ္ရာမွ ထကာ၊ ကြန္ျပဴတာကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကို ေဝဖန္သုံးသပ္ျခင္းကို ေရးသားကာ၊ ကြၽန္မျပဳခဲ့သည့္အမွားကို ဝန္ခံခဲ့သည္။ ေနာက္ေန႔ နံနက္တြင္ ကြၽန္မေက်ာင္းကို အလြန္ေစာစီးစြာ ေရာက္ရွိၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ မိမိကိုယ္ကို ေဝဖန္သုံးသပ္ခ်က္ကို ဆရာ့ကို ေပးခဲ့ကာ၊ ကြၽန္မ အမူအက်င့္အတြက္ သူ႔ကို ေတာင္းပန္ၿပီး၊ အနာဂတ္တြင္ မည္သည့္ လွည့္စားမႈကိုမွ် ေနာက္ထပ္လုံးဝ မလုပ္ေတာ့မည့္ အေၾကာင္းကို အာမခံခ်က္ေပးခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ျပဳရင္းျဖင့္ ကြၽန္မသည္ ရမွတ္သုည ရရွိျခင္းအတြက္ မိမိကိုယ္ကို စိတ္ထင္း ထားခဲ့ၿပီး၊ ေက်ာင္းမွ ကြၽန္မကို ေပးသည့္ အျပစ္ဒဏ္မွန္သမွ်ကို လက္ခံရန္လည္း လိုလို လားလားရွိခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာက ကြၽန္မကို စာေမးပြဲ ထပ္မံေျဖဆိုေစရန္ အမွန္တကယ္ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကို တစ္ခါဖူးမွ် မေတြးခဲ့မိပါ။ ထိုအခိုက္အတန္႔တြင္ ကြၽန္မႏွလုံးသားထဲမွေနၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ျခင္းႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းမ်ားကို ထိန္းမထားႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မအေပၚ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ ရွိပါသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူ၏ ႏွလုံးသားမ်ားႏွင့္ စိတ္မ်ားကို သိေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနၿပီးလွ်င္၊ ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးအျမတ္ကို ေဘးဖယ္ၿပီး၊ ႐ိုးသားသည့္ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ျခင္း၏ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ သည့္အခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မ၏ ျပစ္မွားျခင္းမ်ားကို မၾကည့္ပဲႏွင့္ ကြၽန္မအတြက္ လမ္းေၾကာင္း အသစ္ကို ဖြင့္ေပးကာ၊ ဆရာက ကြၽန္မကို စာေမးပြဲထပ္ေျဖခြင့္ ေပးလာေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မနံေဘး တြင္ ရွိၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ ေသးငယ္ေသာ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာကာ၊ ကြၽန္မသည္ ကိုယ္ေတာ္၏ မွန္ကန္သည့္ တည္ရွိမႈကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ႀကဳံခံစားလာရေစရန္ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မအနီးမွ လူမ်ား၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ အမႈအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားကို သတ္မွတ္ေပးသည္ဟု အစစ္အမွန္ ခံစားရပါသည္။ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ေမတၱာသည္ အလြန္ပင္ စစ္မွန္လွပါသည္။

ေနာက္ရက္အနည္းငယ္တြင္ ကြၽန္မအတြက္ ပို၍ပင္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျဖစ္လာသည့္ အရာတစ္ခုမွာ ထိုစာသင္ႏွစ္က အဆင့္ေအ ေတာက္ေလွ်ာက္ရသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ႀကိဳးစားမႈ ေအာင္လက္မွတ္မ်ား ထုတ္ေပးသည့္ တစ္ေက်ာင္းလုံးဆိုင္ရာ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆရာက ကြၽန္မအမည္ကို ေၾကျငာသည့္အခါတြင္ ၎သည္ မွားေခၚသည္ဟုသာထင္ၿပီး အျခား ေက်ာင္းသားမ်ား ကြၽန္မကို တစ္စုံတစ္ရာမေျပာမခ်င္း ကြၽန္မသည္ အမွန္တကယ္ ေအာင္လက္မွတ္ လက္ခံရရွိမည္ ျဖစ္သည္ကို သတိမျပဳခဲ့မိပါ။ သခ်ၤာဘာသာရပ္ကို သူတစ္ပါး စာအား ခိုးယူၿပီးသည့္ေနာက္ကြၽန္မ မည္သို႔ႀကိဳးစားမႈ ေအာင္လက္မွတ္ရႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မ၏ အတန္းေဖာ္မ်ားသည္ အလြန္အံ့ၾသၾကပါသည္။ ကြၽန္မႏွလုံးသားတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာ အာေမဋိတ္သံ ျပဳမိပါသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအားလုံးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤေအာင္ လက္မွတ္သည္ ကြၽန္မရမွတ္မ်ားအတြက္ မဟုတ္ပဲႏွင့္၊ ႐ိုးေျဖာင့္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း အတြက္ ဘုရားသခင္က ဆုလာဘ္ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤအခ်က္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မနံေဘးတြင္ အၿမဲတမ္းရွိေနၿပီး ကြၽန္မကို အခ်ိန္တိုင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနေၾကာင္း ကို ကြၽန္မအတြက္ ပို၍ပင္ အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္ စီစဥ္သမွ် အရာအားလုံးသည္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါသည္။

ယခုအခါတြင္ ကြၽန္မသည္ စုေဝးျခင္းမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ရႈျခင္းမ်ားကို ပို၍ပို၍ပင္ ေပ်ာ္ေမြ႕လာခဲ့ သည္။ ကြၽန္မအသက္တာတြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ေနဆဲျဖစ္ေသာ္လည္း ကြၽန္မ မည္သည့္အရာကို ႀကဳံေတြ႕ရပါေစ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ ကြၽန္မညီအစ္မမ်ားႏွင့္ မိတ္သဟာျပဳၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ သမၼာတရားကို ရွာေဖြပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ လက္ေတြ႕က်သည့္ ပံ့ပိုးမႈမ်ားျဖင့္ ကြၽန္မသည္ သမၼာတရားကို ပို၍ပို၍ နားလည္သေဘာေပါက္လာခဲ့ၿပီး၊ ပို၍ပို၍ ႀကီးမားသည့္ ခြန္အားျဖင့္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မနံေဘးတြင္ ရွိၿပီး လူမ်ိဳးစုံ၊ အျဖစ္အပ်က္ မ်ိဳးစုံ ႏွင့္ အရာမ်ိဳးစုံတို႔မွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မကို မည္သည့္အခ်ိန္တြင္မဆို ျမင္သာေအာင္ ျပသည့္အျပင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုလည္း အသုံးျပဳကာ သမၼာတရားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ ဉီးေဆာင္လမ္းျပပါသည္။ ယခုအခါတြင္ ကြၽန္မ၏ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မႈသည္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပိုမိုနီးစပ္လာသည့္အျပင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္သည္ စစ္မွန္သည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကိုလည္း ကြၽန္မလုံးဝ ေသခ်ာပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေနရာတိုင္းႏွင့္ အခ်ိန္တိုင္းတြင္ ကြၽန္မ နံေဘးတြင္ရွိကာ၊ ကြၽန္မအတြက္ ေစာင့္ေရွာက္ ဂ႐ုစိုက္ေနျခင္းအားျဖင့္ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ ေနသည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ပါသည္။