ေက်ာက္ဂြမ္မင္း၊ တ႐ုတ္ျပည္

၁၉၈၀ခုႏွစ္မ်ား အစပိုင္းတြင္ ကြၽန္ေတာ္က အသက္ ၃၀အ႐ြယ္ရွိၿပီး၊ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ အလုပ္ လုပ္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က မိမိကိုယ္ကို ငယ္႐ြယ္ၿပီး၊ က်န္းမာသည္ဟု ယူဆထားသည္၊ လူမ်ားကို သစၥာရွိျခင္းႏွင့္ ေလးစားမႈတို႔ျဖင့္ ဆက္ဆံၿပီး၊ မိမိအလုပ္ကို တာဝန္ယူျခင္းျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေဆာက္လုပ္ေရး ကြၽမ္းက်င္မႈ မ်ားကလည္း ပထမတန္းစားျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္က ကုမၸဏီ တြင္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ အလားအလာ ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ သက္ေမြးမႈ လုပ္ငန္း အမွန္တကယ္ ေအာင္ျမင္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္၊ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ေရွ႕မင္းသား တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ေန မည္ျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို ေသခ်ာခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က ကုမၸဏီႏွင့္ ဆက္ အလုပ္လုပ္ၿပီး၊ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ အလုပ္ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္ စင္းလုံးေခ်ာစ႐ိုက္ႏွင့္ အတတ္ပညာဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္မႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ေတာ္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမႈ မ်ားသည္ ကုမၸဏီ၏ သတိျပဳမိျခင္းကို မည္သည့္အခါမွ် ခံရပုံမရသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ နားမလည္ႏိုင္သည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေလ သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ကုမၸဏီတြင္ ထိပ္တန္း လစာေပးႏႈန္းမွာ အဆင့္၆ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ လစာက အဆင့္၃ အထက္ မည္သည့္အခါမွ် မေရာက္ခဲ့ပါ။ ကြၽမ္းက်င္မႈ လည္း မရွိ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကဲ့သို႔ ကုမၸဏီတြင္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ေသာ လုပ္ေဆာင္ကိုင္ဖက္မ်ားစြာတို႔က လစာတိုး သည္ ကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္ခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ထိုအရာက ကြၽန္ေတာ့္ ကို တစ္ခါမွ် မျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါ။ သူတို႔ လစာတိုးၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ မတိုးရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ပေဟဠိျဖစ္ၿပီး၊ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ရသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္မ်ားထဲမွ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အေတာ္အတန္ သင့္ျမတ္သည့္ တစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အႀကံျပဳခ်က္ တစ္ခု ေပးခဲ့သည္။ “ဒီကုမၸဏီမွာ အေရးအႀကီးဆုံးအရာက မန္ေနဂ်ာကို ေျမႇာက္ေပး ဖို႔ပဲ၊ ၿပီးေတာ့ အနည္းဆုံးအဆင့္ သူ႔ကို ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္း ေပး၊ ၿပီးေတာ့ တျခား ပြဲေတာ္ေတြမွာလည္း အဲဒီအတိုင္းလုပ္။” ဤအရာကို ၾကားရာ တြင္၊ ကြၽန္ေတာ္က ကုမၸဏီ၏ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္း ခံခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္း အစစ္အမွန္ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ၿပီး၊ ၎ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ တရားမမွ်တျခင္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဒါသအမ်က္ေျခာင္းေျခာင္း ထြက္ေစသည္။ သို႔ေသာ္ ကုမၸဏီရွိ ထိုမ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရ လုပ္ေသာ သူမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ မုန္းတီး ၿပီး၊ အလုပ္နည္းနည္း လုပ္ေသာ္လည္း လက္သီး ပုန္းထိုးေသာ နည္းစနစ္မ်ားကို အသုံးျပဳျခင္းအားျဖင့္ လစာ တိုးကာ၊ ရာထူးတိုးဆဲျဖစ္ေသာ ထိုသူမ်ားအတြက္ အခ်ိန္ပို၍ပင္ နည္းပါးေသာ္လည္း၊ ကုမၸဏီတြင္ နာမည္ကို ခိုင္မာေအာင္ လုပ္ဖို႔ လိုေသာေၾကာင့္ ေရးမထားသည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအတိုင္း လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေနဖို႔လိုအပ္ ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ေရာက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ မန္ေနဂ်ာကို ကြၽန္ေတာ္က “ကြၽန္ေတာ့္ အူလႈိက္သည္းလႈိက္ ဆုေတာင္းေမတၱာေကာင္းမ်ား ေဖာ္ျပခဲ့ သည္”၊ ၿပီးလွ်င္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ရာထူးတိုးသြားခဲ့သည္။

အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အေနျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္က ပို၍ပင္ တာဝန္ သိလာၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္၌ တာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ ခဲ့သည္။ တင္းက်ပ္စြာ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲဖို႔ႏွင့္ အလုပ္မ်ားက စံခ်ိန္စံႏႈန္းမီ ၿပီးေျမာက္ဖို႔ ၫႊန္ၾကားဖို႔ႏွင့္ စီမံကိန္း ပစ္မွတ္မ်ား ျပည့္ဝေစဖို႔ တို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္က ေဆာက္လုပ္ေရးဆိုဒ္မ်ားသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ အလုပ္သမားမ်ား၏ လုံၿခဳံေရးကိုလည္း ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ထဲ တစ္ခ်ိန္လုံး ထားရွိကာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္ စိတ္ေန သေဘာထားႏွင့္ ပညာရွင္ဆိုင္ရာ လမ္းျပမႈတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ အဖြဲ႕ထဲတြင္ အလုပ္သမားမ်ား၏ ေနရာမေ႐ြး ခ်ီးမြမ္းမႈကို ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဆက္ခန္႔ထားျခင္း သို႔မဟုတ္ အလုပ္ျဖဳတ္ျခင္းအခ်ိန္သို႔ ေရာက္လာပါက၊ ဤအရာမ်ား တစ္ခုမွ် အေရးမႀကီးေတာ့ပါ- အေရးအႀကီးဆုံး အရာမွာ မန္ေနဂ်ာကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ခ်င္း စီက ေပးသည့္ လက္ေဆာင္မ်ား၏ တန္ဖိုးသာ ျဖစ္သည္။ ကုမၸဏီတြင္ ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္ၿမဲေနေစရန္၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ တျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာ မရွိဘဲ၊ ဤရွင္သန္မႈ ဥပေဒသ အတိုင္း လိုက္ရသည္မွာ “ဝက္ျဖစ္မွေတာ့ မစင္မေၾကာက္ႏွင့္” ဆိုသည့္ ဆို႐ိုးအားျဖင့္ သ႐ုပ္ထင္ေစသည့္ ရက္စက္မႈႏွင့္ ခိုကိုးရာမဲ့ျခင္း တို႔ကို အလြန္အမင္း ေတြ႕ႀကဳံခံစားခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

ေနာက္ႏွစ္မ်ားတြင္ အစိုးရ၏ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ား ႏွင့္ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ေလ်ာ့ရဲျခင္းတို႔က ႀကီးမားေသာ အတိုင္းအတာျဖင့္ တ႐ုတ္ျပည္တစ္ခုလုံးတြင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏွင့္ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္႐ြက္ျခင္းတို႔ကို ဦးတည္ခဲ့ သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ ကုမၸဏီက သီးျခားပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးခ်င္းစီကို စီမံကိန္းမ်ား စတင္ သတ္မွတ္ေနရာခ် ေပးသည္မွာ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စာခ်ဳပ္ရဖို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရ ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ဤအရာက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတို႔က အျခားလူမ်ားကို သူမ်ားထက္သာ ေအာင္ ႀကိဳးစားလ်က္၊ အစားအေသာက္ မ်ားျဖင့္ ေကြၽးေမြးဧည့္ခံ ျခင္း ႏွင့္ လက္ေဆာင္မ်ားေပးျခင္း တို႔ကို ပို၍ပင္ ဦးတည္ခဲ့သည္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အလုပ္ဌာန တစ္ခုက တင္ဒါေပးဖို႔ စီမံကိန္း တစ္ခုရွိသည္ဟု ၾကားတိုင္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ထိုဌာနအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ေဆာင္မ်ား ေပးျခင္းအားျဖင့္ အေျခအေနမ်ား ပိုမိုလြယ္ကူေခ်ာေမြ႕ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အလုအယက္တိုးေဝွ႔ ႀကိဳးစားၾကသည္။ ဤဌာန ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အႀကိဳက္မ်ားကို ထိခိုက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ဖို႔ အေကာင္းဆုံး လက္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ သူတို႔ကို ေပးဖို႔ အေကာင္းဆုံး နည္းလမ္းတို႔ကို ေတြးေတာရန္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဦးေႏွာက္ ေျခာက္ခံ စဥ္းစားခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕လူမ်ားက ငါး သို႔မဟုတ္ ၾကက္သား ဝမ္းဗိုက္မ်ားထဲတြင္ ေ႐ႊမ်ားကိုထည့္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ေငြသားမ်ား ေပးၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ေ႐ႊေက်ာက္မ်က္ ရတနာ သို႔မဟုတ္ စိန္လက္စြပ္မ်ား ကို ေပးၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဤလာဘ္ေပးသည့္ ဓေလ့ထုံးစံတြင္ ပါဝင္လာၿပီး၊ ဤလူမ်ားကို ဖားဖို႔ မည္သည့္ လက္ေဆာင္မ်ား ေပးရမည္ကို နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္ခံၿပီး ေတြးေတာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ကြၽန္ေတာ္က စာခ်ဳပ္ကို မ်ားစြာေသာ ခက္ခဲမႈျဖင့္ အႏိုင္ရခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အလုပ္စၿပီး မၾကာမီမွာပင္ အစိုးရေဆာက္လုပ္ေရးဌာန၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဒီဇိုင္း အဖြဲ႕အစည္း ႏွင့္ အရည္အေသြးႏွင့္ နည္းပညာပိုင္းဆိုရာ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲေရး အစိုးရဌာန- ထို႔အျပင္ နယ္ခံ အမာခံအဖြဲ႕မ်ား- အားလုံးတို႔က “အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲရန္ ႏွင့္ ၫႊန္ၾကားရန္” ေရာက္ရွိလာ ၾကသည္။ ဆိုဒ္မွာ ဤျပႆနာ သို႔မဟုတ္ ထိုျပႆနာရွိေၾကာင္း၊ ထိုအရာႏွင့္ ဤအရာက စံႏႈန္းမမီေၾကာင္း သူတို႔က ေျပာၾကၿပီး၊ တစ္မနက္လုံး စစ္ေဆးျခင္းမ်ား ၿပီးေနာက္တြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အလုပ္မစႏိုင္ေသးပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ယြမ္ေထာင္ႏွင့္ခ်ီၿပီး ကုန္က်ေစသည့္ အစားအစာျဖင့္ ေခတ္မီ ထည္ဝါေသာ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ အေဖ်ာ္ယမကာႏွင့္ ေန႔လည္စာ တစ္ခုအတြက္ သူတို႔အားလုံးကို ခ်က္ခ်င္း ဖိတ္ေခၚ ခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ အစားစားအၿပီးတြင္၊ သူတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္း စီကို ယြမ္ ၂၀၀၀ မွ ယြမ္ ၁၀၀၀၀ အထိ လာဘ္ထိုးရေသး သည္။ ၎မွာ အလုပ္စတင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔၏ အတည္ျပဳ လက္မွတ္ထိုးျခင္းႏွင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္တို႔ကို ရရွိရန္ တစ္ခုတည္း ေသာ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ အလုပ္စၿပီးေနာက္တြင္ပင္ ဤႀကီးၾကပ္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက စီမံကိန္းကို စစ္ေဆးရန္ စစ္ေဆးသူမ်ားကို ပုံမွန္ေစလႊတ္ဆဲ ျဖစ္သည္။ သူတို႔က ဤအရာမ်ားကို စစ္ေဆးျခင္း “လုပ္႐ိုး လုပ္စဥ္မ်ား” ဟု ေခၚေသာ္လည္း၊ အမွန္မွာမူ ၎တို႔က ပိုမို မ်ားျပားေသာ ေငြမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ထံမွ ညႇစ္ထုတ္ရန္ ေနာက္ထပ္ ဆင္ျခင္တစ္ခုသာ ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔က အလုပ္ေနရာတြင္ သူတို႔ ရွိေနျခင္းျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဂုဏ္ျပဳတိုင္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူတို႔ကို ေဖ်ာ္ေျဖဖို႔ အစား အေသာက္မ်ား စီစဥ္ျခင္းျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္စြာ ေျပးလႊားၾကရသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဤႀကီးၾကပ္ေရး အဖြဲ႕အစည္း ၫႊန္ၾကားေရးမႈးမ်ားက သူတို႔က ဒီဇိုင္နာ အဝတ္အစားမ်ားကို ဝယ္ယူသည့္ ေနရာျဖစ္ သည့္ ေစ်း႐ုံႀကီးမ်ားသို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူတို႔ႏွင့္ အတူလိုက္ခိုင္းရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားကိုပင္ ရွာေတြ႕ကာ၊ ကြၽန္ေတာ္ကို ပိုက္ဆံ ေပးေခ်ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ သူတို႔က ေငြက်ပ္တည္းေနၿပီး၊ သုံးဖို႔ေငြကို ကြၽန္ေတာ့္ထံမွ တိုက္႐ိုက္ ေတာင္းရဲသည္အထိပင္ အတင့္ရဲလာၾကသည္။ စီမံကိန္းကို ဆက္လက္တိုးတက္ေနေစဖို႔ရာ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အံကို ႀကိတ္ၿပီး၊ ေဒါသကို ၿမိဳခ်ကာ၊ သူတို႔ကို ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ဆက္ဆံၿပီး၊ ဒဏ္ခံ႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ပို၍ပင္ ဆိုးသည္မွာ ဤအဖြဲ႕ အစည္း ၫႊန္ၾကားေရးမႈမ်ားကို ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ပင္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး အေဖာ္လိုက္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္စြာ အရက္အလြန္အက်ဴးေသာက္ျခင္း ႏွင့္ ပုံမွန္မဟုတ္ေသာ ပုံစံျဖင့္ အိပ္စက္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အစာအိမ္ ျပႆနာႏွင့္ ေသြးတိုးေရာဂါတို႔ျဖင္ အဆုံးသတ္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ လုံးလုံး ေျခကုန္လက္ပန္းက်ခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စီမံကိန္း ေနာက္ဆုံး တြင္ ၿပီးဆုံးသြားၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္အားခရသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ပိုက္ဆံလုံးဝ မရခဲ့လုနီးပါး ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ သည္။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ့္ကို ငိုလို႔ရခဲ့သည္။ ဘဝ၏ ခက္ခဲေသာ နည္းလမ္း တစ္ခုျဖင့္ ရင္ဆိုင္ရျခင္းျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္က “ငါ့ကြၽမ္းက်င္မႈနဲ႔ အလုပ္ႀကိဳးစားျခင္းတို႔ေပၚ မွီခိုၿပီး ပိုက္ဆံရွာ ရတာဟာ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား အရမ္း ခက္ခဲတာလဲ။ ျပည္တြင္း စနစ္မွာ ဌာနတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘယ္လို လုပ္ၿပီး အရမ္း အက်င့္ပ်က္ၾကတာလဲ။” ဟု မိမိဘာသာေတြး မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္က အလြန္ခိုးကိုးရာမဲ့ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ ေငြရွာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အားလုံးကို ဤအစိုးရအရာရွိမ်ားေပၚသို႔ ပုံ၍အားထားခဲ့ရန္မွလြဲၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မွာ တျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာ မရွိခဲ့ပါ။ သူတို႔ႏွင့္ ေကာင္းမြန္သည့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းက ကြၽန္ေတာ့္ သက္ေမြးမႈလုပ္ငန္း အတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ တည္ေဆာက္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္ ဟု နဂိုမူလက ယူဆထားခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ေန သမွ်က အျပစ္၏ ပ်က္စီးရာတြင္းႏွင့္ အလြန္ဆိုးေသာ႐ႊံ႕ထဲ ပို၍နက္ရႈိင္းစြာ နစ္ျမဳပ္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေသာ အေျခအေနတစ္ခု ကို ခက္ခက္ခဲခဲ ကူးျဖတ္ေလွ်ာက္ေနရ ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္ေတာ့္ထံ တစ္ခါမွ် အေတြး မေရာက္ခဲ့ပါ။

၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္၊ ရႈပ္ေထြးၿပီးခက္ခဲေသာ လုပ္ငန္းတစ္ခု ၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္ေတာ္က ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္း တစ္ခုအတြက္ စာခ်ဳပ္ကို အႏိုင္ရခဲ့ၿပီး၊ ထိုစီမံကိန္းက ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ ေငြအခ်ိဳ႕ရေစမည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ခန္႔မွန္း ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္စတင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ျခင္းတြင္ ကြၽန္ေတာ္ တတ္ႏိုင္သမွ် အားလုံးကို စိတ္အားထက္သန္စြာ စိုက္ထုတ္ေန သည့္ အခ်ိန္တြင္ပင္၊ ၿမိဳ႕ေလးၿမိဳ႕မွ အစိုးရအရာရွိ တစ္ေယာက္ ခ်င္းစီ အတြက္ သီးသန္႔အိမ္ႀကီးရခိုင္တစ္လုံးစီ ပထမဦးစြာ ေဆာက္ေပးရမည္ဟု ကြၽန္ေတာ့္ မန္ေနဂ်ာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာလာခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ သက္ေမြးမႈလုပ္ငန္း တိုးတက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဤသည္မွာ အခြင့္အလမ္းေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွင့္ ၿမိဳ႕အရာရွိမ်ားအတြက္ အခြင့္အေရး တစ္ခုေပး ျခင္းက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အနာဂတ္တြင္ ေငြႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး လုံးဝ စိုးရိမ္စရာ မလိုေတာ့ဘဲ၊ မၾကာမီတြင္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဘဝျဖင့္ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ရမည္ဟု အာခံေပးမည္ ျဖစ္သည္ဟု သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာခဲ့သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ျပည့္ေန သည့္ ႏွလုံးသားတစ္ခုျဖင့္၊ ၿခံႀကီးဝင္းႀကီးျဖင့္ အိမ္ႀကီး ေလးလုံးကို တည္ေဆာက္ဖို႔ လုံေလာက္သည့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံေငြကို ေကာက္ခံရန္ ေငြကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် နည္းလမ္းအားလုံးျဖင့္ အတူတကြ ရယူလ်က္၊ ကြၽန္ေတာ္က ဘဏ္မွ ေခ်းေငြထုတ္ယူၿပီး၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားထံမွလည္း ေငြမ်ားေခ်းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဆုံးသတ္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ အားထုတ္ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ား အားလုံး က အာဏာပိုင္မ်ား၏ လက္လွမ္းမီေသာ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ ၎တို႔ကိုေဝးရာမွာထားရန္ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ အေၾကာင္းမွာ အစိုးရအရာရွိေလးဦးတို႔က လာဘ္လာဘယူျခင္း၊ အက်င့္ပ်က္ ျခင္းတြင္ ပါဝင္ျခင္းတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး၊ သံသယျဖစ္ခံရကာ၊ စစ္ေဆးျခင္း အာဏာပိုင္မ်ား၏ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းျခင္း ကိုခံရသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အပတ္တကုပ္ႀကိဳးစား အားထုတ္ၿပီး ခ်မွတ္ထားသည့္ အစီအစဥ္ေကာင္းမ်ားအားလုံးက မီးခိုးထဲ လြင့္ပါသြားၿပီး၊ မၿပီးစီးေသးသည့္ အိမ္ႀကီးရခိုင္ေလးခုကို အာဏာပိုင္မ်ားက သိမ္းဆည္းသြားခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ယြမ္ ရာအခ်ိဳ႕ကို ေထာင္ႏွင့္ခ်ီသည့္ မ်ားစြာေသာ ပမာဏျဖင့္ အေႂကြးတင္ကာ၊ ျပန္ေပးဖို႔ လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ ဗိုက္ထဲ တြင္ မေဖာ္ျပႏိုင္ေလာက္သည့္ ခါးသီးမႈက ေလးလံေသာ ေက်ာက္တုံး တစ္ခုကဲ့သို႔ တည္ရွိေနေလသည္။

ကြၽန္ေတာ့္၏ ခိုကိုးရာမဲ့ေသာ အေျခအေနတြင္ ကြၽန္ေတာ္က ေနာက္ထပ္ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းတစ္ခု ေပၚသို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ပုံ၍အားထားႏိုင္႐ုံသာ ရွိေလသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြးမ်ားဆပ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ သက္ေမြးမႈလုပ္ငန္းတြင္ ယခင္က တစ္ခါမွ် မလုပ္ဖူးေသာ၊ ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္ခ်င္ဆုံးေသာ အရာတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ စတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။- အခ်ိန္ကို ေငြကုန္ သက္သာေစရန္ အလုပ္ကို ဝတ္ေက်တန္းေက် လုပ္ျခင္းႏွင့္ နိမ့္က်ေသာ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ား အသုံးျပဳျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္း စံခ်ိန္မီ စတီးလ္မ်ားကို အသုံးျပဳမည့္အစား ကြၽန္ေတာ့္က အဆင့္၂ရွိေသာ အရာမ်ားကိုသာ အသုံးျပဳခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြန္ကရစ္တြင္ သံေခ်ာင္း ၆ စည္းကို အသုံးျပဳရမည့္ အစား ကြၽန္ေတာ္က ၄ စည္းကို စတင္ အသုံးျပဳခဲ့သည္၊ ဤသို႔ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ စတီးလ္ကုန္က်စရိတ္က သုံးပုံတစ္ပုံ ေလွ်ာ့က်သြား ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ စုစုေပါင္းကုန္က်စရိတ္မ်ားကို ပို၍ေလွ်ာ့ခ် ရန္ အရည္အေသြးနိမ့္ေသာ ဘိလပ္ေျမကိုလည္း ေရာေႏွာခဲ့ သည္။ အမွန္အတိုင္းဆိုရလွ်င္၊ ကြၽန္ေတာ္ ဤအရာကို လုပ္တိုင္း အၿပီးသတ္ အေဆာက္အအုံ၏ အရည္အေသြးက ႀကီးမားစြာ ထိခိုက္မည္ကို စိုးေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ လည္ေခ်ာင္း ထဲမွာ စို႔နင့္ေနသည္။ တ႐ုတ္ျပည္အႏွံ႔အျပားတြင္ ခပ္ခ်ာခ်ာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ အေဆာက္အအုံမ်ား ၿပိဳက်ၿပီး၊ သာမာန္ႏိုင္ငံသားမ်ားစြာတို႔ ေသဆုံး၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရၿပီး မြဲျပာက်သည့္ သတင္းမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္ေတာ္ အထူးသျဖင့္ ထိတ္လန္႔ၿပီး၊ အိပ္မက္ဆိုးမ်ား မၾကာခဏ မက္ေလသည္။ ထိုသို႔ အိပ္မက္ဆိုးမ်ားမက္ျခင္းက မိုးၿခိမ္းသံက မိုးႀကိဳး သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ခု ပစ္ခ်ခံရျခင္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္သည့္ ကြၽန္ေတာ့္ ျဖစ္အံ့ေသာၿဂိဳဟ္ဆိုး၏ ေၾကညာခ်က္ တစ္ခု ျဖစ္သည္အထိပင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ အေၾကာက္တရားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေခ်ာင္းေျမာင္းေနသည္။ ဤအေျခအေနက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ နာမက်န္း ျဖစ္ေစခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ ေသြးတိုး ေရာဂါေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာ သည့္ အရာအားလုံးျဖစ္ေသာ မၾကာခဏ မူးေဝျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ျခင္း တို႔ျဖင့္ ပတ္ခ်ာဝိုင္း ခံရေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္က ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႏွင့္ ဝိညာဥ္ေရးရာ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးတြင္ ခ်ဳံးခ်ဳံးက်သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီး၊ ဘဝက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သက္ရွိငရဲတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ေလာကီဆိုင္ရာ ေရပန္းစားမႈမ်ား တြင္ မိမိကိုယ္ကို မည္သို႔ ဆုံးရႈံးသြားၿပီး၊ ပ်က္စီးရာတြင္းႏွင့္ အလြန္ဆိုးေသာ႐ႊံ႕ထဲသို႔ ပို၍ နက္ရႈိင္းသထက္ နက္ရႈိင္းစြာ နစ္ျမဳပ္လာသည့္ပုံျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ အံ့အားသင့္စြာပင္၊ စီမံကိန္းက တစ္ဝက္ၿပီး သြားခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္ေတာ္ တည္ေဆာက္ ေပးေနသည့္ ဌာနက စာခ်ဳပ္ထဲတြင္ သေဘာတူထားခဲ့သကဲ့သို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးေခ်ရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ေလသည္။ ဘဏ္မွ ကြၽန္ေတာ္ရသည့္ ေခ်းေငြက အလုပ္သမားခေပးေခ်ဖို႔ မလုံေလာက္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိဘဲ၊ ေငြတိုးေခ်းစားသူမ်ားထံမွ အတိုးႀကီးႀကီးျဖင့္ ေခ်းေငြ ယူခဲ့ရ သည္။ ေနာက္ထပ္ အဟန္႔အတားမ်ားစြာ ၿပီးေနာက္၊ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ထားသည့္ ဌာနက အေႂကြးမ်ားတင္ရွိေနၿပီး၊ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းကို ေငြေၾကးမတည္ေပးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဆုံးတြင္ စုံစမ္းသိရွိခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ စီမံကိန္းမ်ား ထဲမွ ေနာက္တစ္ခု ရႈံးနိမ့္ခဲ့ၿပီး၊ ၎ကို ေကာင္းက်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕ ရရွိေအာင္လုပ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ခံ စဥ္းစားခဲ့ သည္။ ကြၽန္ေတာ္ လုံးလုံး ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနၿပီး၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပ်က္သုဥ္းျခင္း အေျခအေနတစ္ခုတြင္ အသက္ရွင္ေနခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္ထပ္ ကုမၸဏီတစ္ခုမွ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းတစ္ခု ရရွိထားသည့္ အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ေခ်းေငြမ်ားစြာ ထုတ္ယူခဲ့ၿပီး၊ ျပန္မေပးႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ သူ႔ကိုယ္သူ ဆြဲႀကိဳးခ်ျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္သြားေၾကာင္း ၾကားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ငရဲ၏ ဂိတ္ဝတြင္ မတ္တပ္ရပ္ ေနသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပ်က္ သုဥ္းျခင္းထဲသို႔ နစ္ျမဳပ္ေနသည္ဟု လည္းေကာင္း ခံစားခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ေႂကြးရွင္မ်ားက သူတို႔ပိုက္ဆံျပန္ယူဖို႔ ကြၽန္ေတာ္အိမ္သို႔ စတင္ လာေရာက္ခဲ့ ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ရာေပၚတြင္ အိပ္ကာ ထြက္သြားဖို႔ ျငင္းဆန္ေနစဥ္၊ တျခားလူမ်ားက လူပုံအလယ္ တြင္ ဆူပူေသာင္းက်န္းကာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ၾက သည္။ ကြၽန္ေတာ့္က သူတို႔ကို ဆက္ဆံရာတြင္ တတ္ႏိုင္ သေလာက္ ယဥ္ေက်းၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်ခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ လုံးလုံး အရွက္ကြဲခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကပင္၊ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကို ေငြျပန္မေပးႏိုင္ဟု ေတြးကာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို စတင္ဆန္႔က်င္ လာၾကသည္။ ထိုရက္မ်ားတြင္ လူ႔ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရး သည္ မည္မွ် ေျပာင္းလဲလြယ္ႏိုင္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ အမွန္တကယ္ အသိအမွတ္ျပဳလာရသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ဴးတစ္ျပားမွ မက်န္ရစ္ခဲ့ေစ႐ုံမကဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႐ုပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာလည္း ေျခကုန္လက္ပန္းက် ေစသည့္ အျပင္၊ ယြမ္ရာေပါင္းေထာင္ႏွင့္ခ်ီသည့္ အေႂကြးကိုပါ က်န္ရစ္ေစ သည့္ ထိုအပူတျပင္း ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ့သည့္ ႏွစ္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္ အမွတ္ရမိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းတစ္ခု ခ်ကာ၊ “ေကာင္းကင္ဘုံ၊ ဒါက အရမ္းခက္ခဲပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ့္ကို ေနာက္ထပ္ အသက္ရွင္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။” ဟု ေျပာလိုက္သည္။

ကြၽန္ေတာ္က ငရဲဂိတ္ဝတြင္ ခ်ီတုံခ်တုံ ျဖစ္ေနစဥ္ပင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိက ကြၽန္ေတာ့္ နားထဲကို ေရာက္လာခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ “ယေန႔ ငါသည္ သင္တို႔အား ဤအဆင့္အထိ လမ္းျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ငါသည္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အစီအမံမ်ားကို ျပဳလုပ္ထားၿပီး ငါ၏ ကိုယ္ပိုင္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ရွိ၏။ ငါသည္ သင္တို႔အား ၎တို႔အေၾကာင္း ယေန႔ေျပာျပရမည္ဆိုလွ်င္ သင္တို႔သည္ ၎တို႔ကို အမွန္တကယ္ သိႏိုင္ပါမည္ေလာ။ ငါသည္ လူ႔စိတ္၏ အေတြးမ်ားႏွင့္ လူ႔စိတ္ႏွလုံး၏ ဆႏၵမ်ားကို ေကာင္းစြာ သိကြၽမ္းသည္- မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္ ထြက္ေပါက္ကို တစ္ခါမွ်မရွာဖူးသူ မည္သူရွိသနည္း။ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ အလားအလာမ်ားအေၾကာင္း မစဥ္းစားခဲ့ဖူးသူ မည္သူရွိသနည္း။ သို႔ရာတြင္ လူသားသည္ ႂကြယ္ဝ၍ ထူးခြၽန္ေသာ အသိဉာဏ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ လကၡဏာ ရွိေသာ္လည္း၊ ေခတ္ကာလမ်ား၏ေနာက္ ပစၥဳပၸန္သည္ ဤသို႔ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု မည္သူက ခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့သနည္း။ ဤသည္မွာ သင္ကိုယ္တိုင္၏ ပုဂၢလဓိ႒ာန္က်ေသာ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ား၏ အသီးအပြင့္ အမွန္ပင္ျဖစ္သေလာ။ ဤသည္မွာ သင္၏ မေမာမပန္းႏိုင္ေသာ လုံ႔လဝီရိယအတြက္ အဖိုးအခပင္ေလာ။ ဤသည္မွာ သင့္စိတ္ကူးျဖင့္ မွန္းဆၾကည့္ေသာ လွပသည့္ ျပကြက္ေပေလာ။ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးကို လမ္းမျပခဲ့ပါက၊ ငါ၏အစီအမံမ်ားမွ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ခြဲထြက္ကာ အျခားထြက္ေပါက္ရွာႏိုင္မည့္သူ မည္သူရွိသနည္း။ လူသားကို ယေန႔မ်က္ေမွာက္သို႔ ေခၚလာသည့္အရာမွာ လူသား၏ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားႏွင့္ စိတ္ဆႏၵမ်ားေပေလာ။ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏လိုအင္ဆႏၵမ်ား ျပည့္ဝျခင္းမရွိဘဲ၊ သူတို႔ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လုံး အသက္ရွင္ၾက၏။ ဤသည္မွာ အမွန္တကယ္ပင္ ၎တို႔၏ အေတြးအေခၚထဲရွိ အမွားတစ္ခုေၾကာင့္ေပေလာ။ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ ဘဝမ်ားသည္ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္မႈတို႔ႏွင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္ ရွိသည္။ ဤသည္မွာ အမွန္တကယ္ပင္ သူတို႔က အလြန္နည္းပါးစြာ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾက၍ေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးထဲမွ အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ မ်က္လုံးထဲ၌ ဂ႐ုစိုက္မခံရသူဟူ၍ မည္သူရွိသနည္း။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းထားျခင္း အလယ္၌ မေနထိုင္သူ မည္သူရွိသနည္း။ လူသား၏ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ ေ႐ြးခ်ယ္ခ်က္ျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္သေလာ။ လူသားသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထား သေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၁၁)) ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ လုံးလုံး လက္ခံယုံၾကည္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ ကံၾကမၼာမ်ားသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ထဲတြင္ မရွိဟု ကြၽန္ေတာ္ အမွန္တကယ္ခံစားရသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္ အနာဂတ္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ မည္သို႔ျပင္ဆင္ၿပီး တြက္ခ်က္ခဲ့ ေသာ္လည္း၊ မည္သည့္အရာမွ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အလုပ္မျဖစ္ ခဲ့သည့္ ယခင္ႏွစ္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျပာင္း ေတြးၾကည့္ သည္။ ေငြမ်ားစြာရွာဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ စည္းစိမ္အားလုံးကို ပုံေအာလိုက္ၿပီး၊ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီးလုပ္ေသာ ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံ တစ္ခုတြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ေတာ္ ပိုက္ဆံ တစ္ျပားမွ မရွာႏိုင္ခဲ့႐ုံမွ်မက၊ ေငြအပုံလိုက္ကိုလည္း ျဖဳန္းတီးခဲ့ သည္။ တစ္ခါက လူသိမ်ားခဲ့သည့္- ကြၽန္ေတာ္က ထိုကဲ့သို႔ သနားဖြယ္ ဆင္းရဲျခင္း အေျခအေနတစ္ခုတြင္ အဆုံးသတ္ႏိုင္ သည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခါမွ် စိတ္မကူးခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္ အနာဂတ္အတြက္ အလုပ္ႀကိဳးစားခဲ့ ေသာ္လည္း၊ ရႈံးနိမ့္ျခင္း တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ နည္း။ ၎မွာ လူတိုင္း၏ ကံၾကမၼာသည္ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ လက္ထဲတြင္ မရွိဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ လက္ထဲတြင္ ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္က အုပ္စိုးၿပီး၊ ႀကိဳတင္ျပဌာန္းထားသည္။ အခြင့္အလမ္းေကာင္း သို႔မဟုတ္ ကံအေၾကာင္းမလွျခင္းတို႔ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံ ခန္႔ခြဲျခင္း ခံရသည္။ ဤအရာမ်ားသည္ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ႏွလုံးသားထဲမွ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခံစားရၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ထံသို႔ ကြၽန္ေတာ္ မငိုေႂကြးဘဲ ခဲ့သည္။ “အိုဘုရားသခင္။ အတိတ္မွာ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ မသိကြၽမ္းခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္နဲ႔ လူ႔စြမ္းအားေပၚကိုသာ မွီခိုဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ ခိုကိုးရာမဲ့တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုမွာ အဆုံးသတ္ခဲ့ရတယ္။ ဒီေန႔မွာ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းရဲ႕ ကံၾကမၼာ၊ ေသေရးနဲ႔ ရွင္ေရးတို႔ ဟာ ကိုယ္ေတာ့္ လက္ထဲမွာ ရွိတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဆုံးမွာ နားလည္ခဲ့ရပါၿပီ။ ဒီအေျခအေနကသာ ကြၽန္ေတာ့္ အေပၚကို မက်ေရာက္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ေတာ့္ ေရွ႕ကို လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အိုဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေသမင္းတံခါးဝက ကယ္တင္ျခင္း၊ ဘဝကို အသစ္ရင္ဆိုင္ဖို႔ သတၱိေပးျခင္း တို႔အတြက္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး၊ ဘဝမွာ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ေလွ်ာက္သင့္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ္ေတာ့္ စီစဥ္မႈေတြကို က်ိဳးႏြံနာခံပါမယ္။”

ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္ေတာ္က အသင္းေတာ္ အသက္တာတြင္ စတင္ အသက္ရွင္ခဲ့သည္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္၏ ပတ္ဝန္းက်င္က ျပင္ပေလာကႏွင့္ လုံးလုံး ကြဲျပားေလသည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားတြင္ အခ်င္းခ်င္း ႐ိုးရွင္းၿပီး ပြင့္လင္းေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ရွိသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အခ်င္းခ်င္း ဟန္ေဆာင္မႈ၊ ခြက္ေစာင္းခုတ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ က်ိတ္ႀကံျခင္း အရိပ္အေယာင္ တစ္ခုမွ် မရွိၾကပါ။ လူတိုင္းက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားဖတ္ရႈၿပီး၊ ဘုရားသခင္ ကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း ဓမၼသီခ်င္းမ်ား သီဆိုျခင္းတို႔ကို အတူတကြ ေဆာင္႐ြက္ၾကသည္။ ဝတ္ျပဳအစည္းအေဝးပြဲမ်ားတြင္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက အခ်င္းခ်င္း ႐ိုးသားပြင့္လင္းကာ၊ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား၊ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈမ်ားႏွင့္ အခက္အခဲမ်ားအျပင္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သူတို႔၏ နားလည္သေဘာေပါက္မႈႏွင့္ ဗဟုသုတတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳ ၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္ တက္ေရာက္သည့္ ဝတ္ျပဳအစည္းအေဝး တိုင္းက လန္းဆန္း၊ သစ္လြင္ၿပီး တက္ႂကြမႈျပည့္ဝသည္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအၾကားတြင္ ခပ္တန္းတန္း ျဖစ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ သံသယျဖစ္ျခင္းတို႔ မရွိၾကပါ။ လူတိုင္းက အခ်င္းခ်င္း နားလည္သေဘာေပါက္ၾကၿပီး၊ အခ်င္းခ်င္း ေကာင္းစြာ သိကြၽမ္းၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္ မႀကဳံစဖူး စိတ္ေအးျခင္း ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ျခင္း အသိစိတ္တစ္ခုကို ခံစားရၿပီး၊ ယခင္က ခံစားခဲ့ဖူးသည္ထက္ ပို၍ စိတ္ေအး လက္ေအးရွိၿပီး ပို၍ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ကြၽန္ေတာ္က လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း ထိုကဲ့သို႔ ဆင္းရဲဒုကၡတြင္ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္း ကို နားလည္ဖို႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းျပခဲ့သည္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ရႈခဲ့သည္။ “သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ အလြန္ႀကီးမားေသာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ တစ္ခုရွိ၍ သင္သည္ အလင္းကင္းမဲ့ေသာေလာကထဲ၌ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ၎ကို မည္သည့္အခါမွ် သတိမမူမိ ခဲ့ေခ်။ သင္၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ဝိညာဥ္သည္ ဆိုးယုတ္ေသာသူ၏ ဆြဲလုျခင္းကို ခံခဲ့ရ၏။ သင္၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ ေမွာင္မိုက္၏ ဖုံးကြယ္ျခင္းကို ခံရၿပီး သင္သည္ ေကာင္းကင္မွေနလုံးကိုသာမက ညအခါ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္လင္းေသာၾကယ္ကိုလည္း ျမင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။ သင္၏နားမ်ားမွာ လိမ္လည္လွည့္ျဖားေသာစကားမ်ားျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ျခင္းကိုခံရၿပီး သင္သည္ ေယေဟာဝါ၏ ျမည္ဟည္းေသာ အသံကိုသာမက ပလႅင္ေတာ္မွ စီးဆင္းေသာေရတို႔၏အသံကိုလည္း မၾကားရေခ်။ သင္သည္ တရားသျဖင့္ပိုင္ဆိုင္သမွ်၊ သင့္အေပၚ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ေပးအပ္ေသာအရာမွန္သမွ်ကို ဆုံးရႈံးခဲ့ေလၿပီ။ ကယ္မရန္ တန္ခိုးမရွိ၊ ဆက္လက္ရွင္သန္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဘဲ အဆုံးမဲ့ဒုကၡပင္လယ္တစ္ခုသို႔ သင္ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး သင္ျပဳသမွ်မွာ ႐ုန္းကန္ျခင္းႏွင့္ အေလာတႀကီးလုပ္ေဆာင္ျခင္းသာ ျဖစ္၏။ ယင္းအခိုက္အတန႔္မွအစျပဳ၍ သင္သည္ ဆိုးယုတ္ေသာသူ၏ ဖိစီးႏွိပ္စက္ျခင္းကိုခံရန္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားႏွင့္ ေဝးကြာေစရန္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ေထာက္ပံ့မႈမ်ားႏွင့္ အလွမ္းေဝး ေစရန္၊ ျပန္လမ္းမရွိေသာလမ္းမတစ္ခု၌ ေလွ်ာက္လွမ္းေစရန္ ပ်က္စီးကိန္းသို႔ေရာက္ခဲ့၏။ အႀကိမ္တစ္သန္း ေခၚေတာ္မူျခင္းမွာ သင္၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ဝိညာဥ္ကို အနည္းငယ္မွ်ႏႈိးဆြႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ သင္သည္ လမ္းၫႊန္ သို႔မဟုတ္ လမ္းျပအမွတ္အသားမ်ားမရွိေသာ အကန႔္အသတ္မဲ့နယ္ပယ္တစ္ခုထဲသို႔ သင့္အား ေသြးေဆာင္ခဲ့သည့္ ဆိုးယုတ္ေသာသူ၏လက္ထဲ၌ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္စက္ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္ မွစ၍ေနာင္တြင္ သင္သည္ သင္၏မူလအျပစ္ကင္းစင္ျခင္းႏွင့္ သန႔္ရွင္းျခင္းကို ဆုံးရႈံးခဲ့ရၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို စတင္ေရွာင္ရွားခဲ့၏။ သင္၏စိတ္ႏွလုံးအတြင္း၌ ဆိုးယုတ္ေသာ သူသည္ ကိစၥအားလုံး၌ သင့္ကို ပဲ့ကိုင္ၿပီး သင္၏အသက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သင္သည္ သူ႔ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၊ ေရွာင္တိမ္းျခင္း သို႔မဟုတ္ သံသယျဖစ္ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ သူ႔ကို ဘုရားသခင္အျဖစ္ သေဘာထားသည္။ သင္သည္ သူ႔ကို စတင္ကာ ႐ိုေသကိုင္းရႈိင္းျခင္း၊ ကိုးကြယ္ျခင္းျပဳ၍ သင္တို႔ႏွစ္ဦးသည္ ေသျခင္းတရား၌ စိတ္ႏွစ္ျမႇဳပ္သကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ျခင္း၌လည္း စိတ္ႏွစ္ျမႇဳပ္ကာ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ အရိပ္ကဲ့သို႔ တစ္ပူးတြဲတြဲ ျဖစ္လာေလ၏။ သင္သည္ မည္သည့္ေနရာမွလာခဲ့ေၾကာင္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ေမြးဖြားလာခဲ့ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေသဆုံးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို လုံးဝမသိေခ်။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ သက္ျပင္းခ်ေတာ္မူျခင္း) “စာတန္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမ်ား၊ ေက်ာ္ၾကားသူမ်ားႏွင့္ ႀကီးျမတ္သူမ်ား၏ ပညာေရးႏွင့္ လႊမ္းမိုးမႈမွတစ္ဆင့္ လူတို႔ကို ဖ်က္ဆီးသည္။ သူတို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စကားမ်ားသည္ လူသား၏ ဘဝႏွင့္ သဘာဝဗီဇ ျဖစ္လာၿပီးျဖစ္သည္။ ‘လူတိုင္းက ကိုယ့္အတြက္ပဲ၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ’ ဆိုသည္မွာ လူတိုင္းအထဲသို႔ သြတ္သြင္းေပးထားသကဲ့သို႔ လူသား၏ဘဝ ျဖစ္လာခဲ့သည့္ လူသိမ်ားေသာ စာတန္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဆို႐ိုးတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ အျခားေသာ ဒႆနမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ စကားလုံးမ်ားလည္း ရွိသည္။ စာတန္သည္ လူတို႔ကို ပညာေပးဖို႔ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံစီ၏ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈကို အသုံးျပဳလ်က္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အတိုင္းမသိ ပ်က္စီးျခင္း၏ ေခ်ာက္နက္ထဲသို႔ က်ဆင္းကာ ဝါးမ်ိဳခံရေစၿပီး အဆုံးတြင္ လူတို႔သည္ စာတန္ကိုအေစခံ၍ ဘုရားသခင္ကို ခုခံေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံၾကရသည္။” (ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူ႔သဘာဝကို သိရွိရန္ နည္းလမ္း”) ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ အနည္းငယ္အတြင္း ဤကမာၻတြင္ မိမိကိုယ္ကို ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေစျခင္းႏွင့္ အလြန္စိတ္ မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အပူတျပင္း ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားေစျခင္း အေၾကာင္း အရင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္က “လူတစ္ဦး၏ ကံၾကမၼာ သည္ ထိုသူ၏ လက္ထဲတြင္ ရွိ၏” “ေငြေၾကးသည္ ကမာၻကို လည္ပတ္ေစသည္” “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏” “မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရလုပ္ျခင္း ႏွင့္ ေျမႇာက္ပင့္ျခင္းတို႔ မပါဘဲ လူတစ္ဦးသည္ မည္သည့္အရာမွ် ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္း မရွိ” စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ စာတန္၏ ဘဝ စည္းမ်ဥ္းမ်ားျဖင့္ သက္ရွင္သန္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာ ဒႆနာမ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္း အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ ၏ တည္ရွိမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ မသိရွိခဲ့သလို၊ လူတိုင္း၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ အုပ္စိုးၿပီး စီစဥ္သည္ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ သို႔မဟုတ္ အျပဳအမူတြင္ မည္သည့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မွ် မရွိဘဲ ဤေမွာင္မိုက္ေသာ ကမာၻ၏ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ ေမ်ာပါေနခဲ့သည္။ ဤေမွာင္မိုက္သည့္ ကမာၻသည္ စာတန္၏ အုပ္စိုးခံရၿပီး၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းသည္ စာတန္၏ စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ား၊ ေက်ာ့ကြင္းမ်ားႏွင့္ လွည့္စားမႈမ်ား ျပည့္ေနသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ မျမင္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ဤေမွာင္မိုက္ၿပီး ဆိုးယုတ္သည့္ ေလာကတြင္ ေငြရွာဖို႔ရာ ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္ခံမ်ားအား ေျမႇာက္ပင့္၊ ကပ္ဖားရပ္ဖား လုပ္ဖို႔နည္းလမ္းကို သင္ယူခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းမ်ားတြင္ အႏုပ္စုတ္ ကုပ္စုတ္ ကုန္ၾကမ္းမ်ားကိုပင္ တိတ္တဆိတ္ အသုံးျပဳခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အသိစိတ္က နည္းနည္းခ်င္း ေပ်ာက္သြားၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္က တည္ၾကည္မႈ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္သိကၡာ တစက္မွ် မရွိဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ အျပစ္ထဲသို႔ ကြၽန္ေတာ္ ပို၍နစ္ျမဳပ္ေလ၊ ကြၽန္ေတာ္က လူသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ခံစားရျခင္း ပိုနည္းေလ ျဖစ္သည္။ အဆုံးသတ္တြင္ ကြၽန္ေတာ္က ေငြတစ္ျပားမွ မရဘဲ၊ အေႂကြး တစ္ပုံႀကီးျဖင့္သာ က်န္ရစ္ခဲ့ကာ၊ အလြန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပ်က္သုဥ္းသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို သတ္ေသလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့သည္။ မ်ားစြာေသာ အေႂကြးမ်ားေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကို သတ္ေသသြား ခဲ့သည့္ ထိုအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိသည္- သူက စာတန္ဆီသို႔ ယဇ္ပူေဇာ္ရာ တစ္ခု မျဖစ္ခဲ့ပါလား။ ၿပီးလွ်င္ ႏွစ္စဥ္ ေန႔ရက္တိုင္း အျခားဆင္တူ ႐ိုးမွား အျဖစ္ဆိုးမ်ား မည္မွ် ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို မည္သူသိႏိုင္မည္နည္း။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူမ်ားက ထိုကဲ့သို႔ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ဆိုက္ေရာက္ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္း မွာ စာတန္၏ အဆိပ္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ ထိခိုက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ စာတန္၏ အုပ္စိုးမႈအားျဖင့္ စီမံၫႊန္ၾကားသည့္ ေလာကီဆိုင္ရာ ေရပန္းစားမႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာ အားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးသည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရွိမႈတလိပ္လိပ္တက္ျခင္းက ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ျပည့္သြားၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာ ႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းအတို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ ေက်းဇူးတင္ရွိခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမွာင္မိုက္ေသာ ကမာၻမွ ကယ္တင္ကာ၊ သူ႔ ေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ ကြယ္ကာမႈတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ႏိုင္သည့္ ေနရာျဖစ္ေသာ ဘုရားအိမ္ေတာ္ဆီသို႔ ျပန္လည္ ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့သည္။

အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုၾကာၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြးရွင္ မ်ားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးက ခေလာက္ဆန္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေပးရန္ရွိ ေသးသည့္အေႂကြး မ်ားအားလုံးအေၾကာင္း ေတြးသည့္ အခ်ိန္ တြင္၊ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းမ်ားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေဆာင္႐ြက္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ စြမ္းရည္ မ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ ေသြးတိုးေရာဂါ ျပႆနာက ႐ုတ္တရက္ထျဖစ္ ျပန္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ရမွန္း လည္း မသိခဲ့ပါ။ ဝတ္ျပဳအစည္း အေဝးတစ္ခုတြင္ ညီအစ္ကို မ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ျပခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာ ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုလိုေပသည္- ဘုရားသခင္သည္ အရာအားလုံးအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကိုင္စြဲသည္ဟု ယုံၾကည္မႈအရ၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အမႈတို႔ကို လူတစ္ဦးက ေတြ႕ႀကဳံခံစားသည္၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သန႔္စင္သည္၊ ဘုရားသခင္၏အလိုကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းလာေပသည္။ ဤခရီးလမ္းမ်ိဳးကိုသာ ‘ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း’ ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား) ထို႔ေနာက္ ထိုအစ္ကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကို “ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တဲ့ အတြက္၊ ဘုရား သခင္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္မႈ ရွိရမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ႏွလုံးေတြကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔က အရာအားလုံးကို အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဖို႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ၾသဇာ အာဏာ နဲ႔ တန္ခိုးတို႔ကို ယုံၾကည္ရမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဝေတြမွာ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္ကို လႊဲေျပာင္းေပး သင့္တယ္။ အေရးအႀကီးဆုံးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားသခင္ကို မွီခိုဖို႔၊ အားကိုးဖို႔၊ ဘုရားသခင္ ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ေတြ႕ႀကဳံခံစားဖို႔၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ရွာေဖြဖို႔ နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အရာအားလုံးကို ကိုယ့္ဘာသာ လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးရင္း ေနာက္ထပ္ အလုပ္ရႈပ္ေျပးလႊားမေနဖို႔ သင္ယူသင့္ တယ္။ အေႂကြးဆပ္တာက လက္ေတြ႕က်ၿပီး တာဝန္သိတဲ့ လူေတြ အားလုံး လုပ္တဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သတၱိရွိၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေႂကြးေတြကို ရင္ဆိုင္ရမယ္။ ဘုရားလက္ထဲမွာ အရာအားလုံး ရွိတယ္ဆိုတာ၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ ျပႆနာဆိုတာမရွိဘူးဆိုတာ ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္ရမယ္။ အစ္ကို႔အေႂကြးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားသခင္ကို ပိုဆုေတာင္းၿပီး၊ သူ႔အလိုေတာ္ကို ပိုရွာေဖြသင့္တယ္။” ဟု ေျပာလ်က္ မိတ္သဟာယ ျပဳခဲ့သည္။

ထိုအစ္ကို၏ ေထာက္ပံ့မႈမွတစ္ဆင့္၊ ယခုအခါတြင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ နည္းလမ္းတစ္ခု ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရွိလာသည္။ ကြၽန္ေတာ္က အနီးအနားက ေဆာက္လုပ္ေရး ဆိုဒ္တစ္ခုတြင္ ကြၽန္ေတာ့္ ဝတ္ျပဳအစည္းအေဝးမ်ား တက္ေရာက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ျခင္းတို႔ကို အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစသည့္ အလုပ္ တစ္ခုရခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြးမ်ား ျပန္ဆပ္ဖို႔ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ စတင္ရရွိခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ေရွ႕ဆက္သြားဖို႔ မိမိကိုယ္ကိုသာ ေနာက္ထပ္ မွီခိုျခင္း မရွိေတာ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြးရွင္မ်ားက ပိုက္ဆံအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ထံ လာေရာက္ သည့္ အခ်ိန္တြင္၊ သူတို႔ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ ႐ိုးသားစြာ ဆက္ဆံျခင္းကို လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရွိသမွ် အရာကို သူတို႔ကို ေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ လယ္ေျမမွ ကြၽန္ေတာ္ ရိတ္သိမ္းရသည့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားကို ေရာင္းခ် ျခင္းမွ ကြၽန္ေတာ္ ရရွိသည့္ ေငြမ်ားမွ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္း ျပန္ဆပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြးမ်ားအားလုံးကို ျပန္ဆပ္မည့္အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြးရွင္မ်ားအားလုံးကို တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာ ကတိ တစ္ခုျပဳခဲ့ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ေနာက္ထပ္ မလုပ္ေတာ့ပါ။ ဘဏ္က ေခ်းေငြ ျပန္ေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အား တြန္းရန္ လူမ်ားကို ေစလႊတ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းၿပီး၊ ၎တို႔အားလုံးကို ဘုရားသခင္ အား အပ္ႏွံခဲ့သည္။ “ကြၽန္ေတာ္ ေခ်းေငြေတြ အမ်ားႀကီး ျပန္မေပးႏိုင္လို႔၊ ေထာင္က်ရမယ္ဆိုရင္” ဟု ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိသည္၊ “ဘုရားသခင္ရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားျခင္း ေတြနဲ႔ စီစဥ္ျခင္းေတြအားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ နာခံပါ့မယ္။” ၎မွာ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အမႈေတာ္ကို ေတြ႕ႀကဳံခံစားေနခိုက္ ဘုရားသခင္ ကို က်ိဳးႏြံနာခံသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သူထြက္ေပါက္ တစ္ခု ဖြင့္ေပးသည္ကို ျမင္ရင္း သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသည္ မည္မွ် အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္း ႏိုင္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ ရသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေခ်းေငြမ်ားထဲက တစ္ခုမွ ဘဏ္ကြန္ျပဴတာစနစ္မ်ားထဲသို႔ မထည့္သြင္းရေသးဘဲ၊ မျပည့္စုံသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ မ်ားက အခ်ိဳ႕ေခ်းေငြမ်ား ကို မည္သို႔မွ် ျပန္ဆပ္၍မရႏိုင္ဟု ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ယူထားသည့္ ဘဏ္ေခ်းေငြမ်ားအားလုံးကို ျပန္ေပးစရာ မလိုေၾကာင္း အစိုးရက ေၾကညာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေခ်းေငြမ်ား အားလုံးက ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ယူထားျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြး ရာေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာယြမ္မ်ားက ပယ္ဖ်က္ျခင္း ခံရသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားကာ၊ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္ေတာ့္ ေက်းဇူးႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းတို႔ကို ပူေဇာ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က “အဲဒီပမာဏကိုသာ ငါရွာရရင္၊ အဲဒါေတြအားလုံး မရွာႏိုင္ခင္ ငါဟာ ေျခကုန္လက္ပန္းက်တာနဲ႔ပဲ ေသေလာက္တယ္။” ဟု ေတြးမိသည္။ ဤဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း လူတိုင္း၏ ကံၾကမၼာက ဘုရားသခင္၏ လက္ထဲတြင္ အမွန္တကယ္ ရွိေၾကာင္း ဤအရာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ႀကဳံခံစား ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ “လူ၏ကံၾကမၼာကို ဘုရားသခင္၏လက္မ်ားက ထိန္းခ်ဳပ္ထား၏။ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေပ- လူသည္ သူ၏အက်ိဳးအတြက္ အၿမဲေျပးလႊားကာ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ္လည္း၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိၿမဲျဖစ္ေလသည္။ သင္သည္ သင္ကိုယ္တိုင္၏အလားအလာမ်ားကို သိႏိုင္မည္ဆိုပါက၊ သင္၏ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မည္ဆိုပါက၊ သင္သည္ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္ဦးမည္ေလာ။ တိုတိုေျပာရလွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ မည္သို႔ အမႈျပဳသည္ကို ပဓာနမထားဘဲ၊ သူ၏အမႈအားလုံးသည္ လူသားအတြက္ျဖစ္၏။ ဥပမာအားျဖင့္၊ လူသားကို အလုပ္အေကြၽးျပဳရန္ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ အရာခပ္သိမ္းကို ၾကည့္ေလာ့။ လူသားအတြက္ သူဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ လ၊ ေနႏွင့္ ၾကယ္မ်ား၊ တိရစာၦန္မ်ားႏွင့္ အပင္မ်ား၊ ေႏြဦးရာသီ၊ ေႏြရာသီ၊ ေဆာင္းဦးရာသီႏွင့္ ေဆာင္းရာသီ စသျဖင့္- အားလုံးသည္ လူသား၏ျဖစ္တည္မႈအတြက္ ဖန္တီးထားျခင္း ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူကို မည္သို႔ ျပစ္တင္ဆုံးမကာ တရားစီရင္သည္ျဖစ္ေစ၊ အားလုံးသည္ လူ၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္သာ ျဖစ္၏။ သူသည္ လူသားထံမွ ၎၏ ဇာတိဆန္သည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ လူသားကို သန္႔စင္ေစျခင္းအတြက္ျဖစ္ၿပီး လူ ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ လူကိုသန္႔စင္ျခင္းကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ လူ၏ ခရီးပန္းတိုင္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ လက္ထဲတြင္ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မည္သို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ၏သာမန္ဘဝကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္လာေစျခင္းႏွင့္ သူ႔ကို အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ခရီးပန္းတိုင္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားျခင္း)

ကြၽန္ေတာ့္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား အတြင္းတြင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ ပို၍ပင္ေသခ်ာ လာၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္မႈက အားေကာင္းလာခဲ့သည္။ ေနာက္ႏွစ္မ်ားတြင္၊ ကြၽန္ေတာ္က ဝတ္ျပဳအစည္းအေဝးမ်ားသို႔ ဆက္သြားၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ က်န္ရွိေနသည့္ အေႂကြးမ်ားကို ျပန္ဆပ္ဖို႔ နယ္ခံ ေဆာက္လုပ္ေရး အဖြဲ႕ႏွင့္ အတူတကြ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ဧဝံေဂလိ ေဟာၾကားဖို႔ စ႐ိုက္ေကာင္းရွိသည့္ သင့္ေတာ္ေသာသူ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ဆုံရတိုင္း၊ ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔အား တရားေဟာၾကားသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးေကာင္း ရွိသည့္ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို ဘုရား သခင္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ေန႔စဥ္ အလုပ္ရႈပ္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ေတာ္က စာတန္၏ ဒႆနမ်ားႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားတို႔ျဖင့္ ေနာက္ထပ္ အသက္မရွင္ ေတာ့ဘဲ၊ ေလာက၏ ဆိုးယုတ္ေသာ ေရပန္းစားမႈမ်ား ေနာက္ကို ေနာက္ထပ္ မလိုက္ေတာ့သည့္အျပင္၊ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္ဝေအာင္ လုပ္ဖို႔ ႏွင့္ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီးျဖစ္ေသာ ဘဝေနထိုင္မႈ ပုံစံတစ္ခုတြင္ အသက္ရွင္ဖို႔ တို႔အတြက္ မႀကိဳးစားေတာ့ေသာေၾကာင့္ ဘဝက ထူးျခားလာသည္။ ထိုအစား ကြၽန္ေတာ္က သမၼာတရားအတိုင္း ျပဳမူက်င့္ႀကံၿပီး၊ ႐ိုးသားၿပီး လူဆန္ကာ၊ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈႏွင့္ သူ႔သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအတိုင္း က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းျဖင့္ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ျပဳမူျခင္းက ပြင့္လင္းၿပီး၊ ေျဖာင့္မတ္႐ိုးသားသည္ဟု ခံစားရၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ထဲတြင္ စိတ္ေအးလက္ေအးရွိၿပီး၊ အလင္းျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္ဟု စတင္ခံစားခဲ့ရသည္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကြၽန္ေတာ့္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ကို စတင္ျပန္လည္ရရွိ လာၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားခဲ့ရသည့္ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္း မ်ိဳးစုံတို႔က ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ ၇၅ႏွစ္ျပည္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ေတာ္ က်န္းမာေလ သည္၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ နားမ်က္စိရွင္ရွင္ထားရသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ အေႂကြးမ်ားအားလုံး ျပန္ဆပ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္းစြာ သိသူမ်ားက သူတို႔ကြၽန္ေတာ့္ကို ေလးစားၾကေၾကာင္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္က ကံေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤအရာမ်ားအားလုံးမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္း ႏွင့္ ၾကင္နာမႈတို႔၏ရလဒ္ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ သံသယမရွိဘဲ သိေလသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေသမင္းတံခါးဝမွာ ကယ္တင္ခဲ့သူ၊ ကြၽန္ေတာ့္ လိုအပ္ေနေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝကို ကြၽန္ေတာ့္အား ျပန္ေပးခဲ့သူ၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝအတြက္ မွန္ကန္သည့္ ဦးတည္ခ်က္ျပခဲ့သူမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေလသည္။ ဤအေတြ႕ အႀကဳံမ်ား အတြင္း တြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဦးေဆာင္မႈ မရွိပါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူသားမ်ားသည္ စာတန္၏ ထိခိုက္ျခင္းႏွင့္ ဝါးၿမိဳျခင္း တို႔ကို မလြဲမေရွာင္သာ ခံရလိမ့္မည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ အမွန္တကယ္ ခံစားခဲ့ရသည္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ သည္သာလွ်င္ လူမ်ားကို ကယ္တင္ႏိုင္ၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေဖာ္ျပသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသာလွ်င္ လူမ်ားကို အျပစ္၏ ခ်ည္ေႏွာင္မႈမွ အေဝးသို႔ ဦးေဆာင္လမ္းျပ ႏိုင္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စစ္မွန္သည့္ လူသားအျဖစ္ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ပုံကို ျပႏိုင္သည္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ သမၼာတရားမ်ားကို လက္ခံျခင္းႏွင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို က်ိဳးႏြံနာခံျခင္း၊ ကိုးကြယ္ျခင္းတို႔အားျဖင့္ သာလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ စစ္မွန္သည့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈတြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ၿပီး၊ အနာဂတ္ေကာင္းႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ခရီးဆုံးပန္းတိုင္ကို ရရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ေလသည္။