ဝမ္က်ိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၀ ႏွစ္ဦးပိုင္းတုန္းကပါ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက တီဗီမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ျဖန႔္တဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္အေၾကာင္း ေကာလာဟလေတြ၊ မေကာင္းတဲ့ ဝါဒျဖန႔္တာေတြကို ၾကည့္မိတယ္ေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ္ အဖမ္းခံရမွာ ေၾကာက္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖိအားေပးလာတာေပါ့။ တစ္ရက္က်ေတာ့ သူက တကယ္ကို ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေျပာတာ၊ “တီဗီမွာ သူတို႔ ေျပာေနတာေတြကို ၾကည့္စမ္းပါဦး။ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းဆိုတာ ႏွိမ္နင္းပစ္မယ့္၊ ဖ်က္သိမ္းပစ္မယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ပစ္မွတ္ႀကီးပဲ။ တစ္ႏိုင္ငံလုံးအႏွံ႔မွာ ယုံၾကည္သူေတြ အဖမ္းခံေနရတယ္၊ ေထာင္က်ၾကတယ္။ ရဲေတြကလည္း ယုံၾကည္သူေတြကို ေစာင့္ၾကည့္သတင္းေပးမယ့္ လူေတြကို ပုံမွန္ခန႔္ထားတာ။ ရွင္ ယုံၾကည္တာကို စြန႔္လႊတ္ေတာ့။ ရွင္ အဖမ္းခံရရင္၊ က်န္တဲ့မိသားစုပါ အတူတူ ပါကုန္ၾကမွာ” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ေျပာတာေပါ့၊ “ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက တ႐ုတ္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ သူတို႔ အမုန္းဆုံးက ဘုရားသခင္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က အထူးသျဖင့္ ယုံၾကည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္တာ။ ယုံၾကည္ျခင္းလမ္းဆိုတာ ဖိႏွိပ္ခံရတဲ့လမ္းမ်ိဳးပဲ။ ကယ္တင္ရွင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူေတြကို ကယ္တင္ဖို႔ ႂကြလာၿပီ။ အခု ငါက သခင္ ျပန္လာတာကို ႀကိဳဆိုလိုက္ႏိုင္ၿပီ။ ဖိႏွိပ္ခံရမွာ ေၾကာက္ၿပီး ကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို မစြန႔္လႊတ္ႏိုင္ဘူး” ေပါ့။ သူ အႀကံေပးတာကို လက္ခံမွာမဟုတ္မွန္း ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဟန႔္တားဖို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားေတာ့တာပဲ။ စည္းေဝးပြဲေတြဆီ သြားခြင့္မေပးတာေတြ၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လုပ္ခြင့္မေပးတာေတြေပါ့။

ကြၽန္ေတာ္ အျပင္ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ေရာက္ေအာင္ အတင္းေျပးလာၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ သြားလို႔မရေအာင္ ဖမ္းဆြဲထားတာ။ ကြၽန္ေတာ္က လြတ္ေအာင္႐ုန္းၿပီး အျပင္စႀကံဘက္ ေရာက္႐ုံရွိေသးတယ္၊ “ရွင္တို႔ စည္းေဝးတာကို ပိတ္ပင္ထားတယ္ေနာ္” ဆိုၿပီး၊ သူက ေအာ္ေတာ့တာပဲ။ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ျမင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို တိုင္မွာ စိုးရိမ္တာနဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း အထဲကို အျမန္ျပန္ဝင္ၿပီး တံခါးပိတ္ပစ္ရတယ္။ သူက ၿခိမ္းေျခာက္သလို ေျပာေသးတာ၊ “ရွင္က စည္းေဝးပြဲ သြားရဲတယ္ဆိုရင္၊ ကြၽန္မကလည္း ျပည္သူ႔လုံၿခဳံေရးဌာနကို တိုင္လိုက္မွာ။ ရွင့္အဖြဲ႕ထဲက က်န္တဲ့လူေတြအားလုံး ဘယ္သူဆိုတာ ကြၽန္မ သိတယ္။ ရွင္တို႔အားလုံးကို တိုင္ၿပီး ရဲကို ဖမ္းခိုင္းလိုက္မယ္။ အဲဒီက်မွ ရွင္ ဆက္ၿပီး ယုံၾကည္ေသးလားဆိုတာ ၾကည့္ၾကတာေပါ့” တဲ့ဗ်ာ။ သူ အဲဒီလိုေျပာတာ ၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္သြားတာ။ နင္ ဘုရားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိလိမ့္မယ္၊ နင့္ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး သတိေပးလိုက္မိတယ္။ သူက နည္းနည္းမွ နားမေထာင္ခ်င္ဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္လႊတ္ေအာင္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ေနဝင္တစ္ေနထြက္ တိုက္ခိုက္ေနေတာ့တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို ႐ူးခ်င္ခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အိမ္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ခြင့္မေပးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္သမွ် ေစာင့္ၾကည့္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း စည္းေဝးပြဲေတြဆီ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုေလာက္ မသြားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ စိတ္ညစ္ခဲ့ရတယ္၊ စိတ္ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ေတာ့တဲ့ ေန႔ကို ေတာင့္တမိတာေပါ့။ ဒါမွ ကြၽန္ေတာ္ စည္းေဝးႏိုင္မယ္၊ တာဝန္တစ္ခုကို ပုံမွန္အတိုင္း လုပ္ႏိုင္မွာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘုရားကို ဆုေတာင္းၿပီး၊ အဲဒီအေျခအေနကေန လြတ္မယ့္လမ္းတစ္ခုကို ဖြင့္ေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼေတးတစ္ပုဒ္ကို သတိရသြားတယ္ဗ်။

၁။ လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္သည္ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း၊ ပုတ္ခတ္ျခင္း၊ ေဝဖန္အျပစ္တင္ျခင္း၊ ရႈတ္ခ်ျခင္းမ်ိဳးစုံကို ႀကဳံရသည္။ သူသည္ နတ္ဆိုးက ေနာက္ကလိုက္ျခင္းကိုလည္း ခံရၿပီး ဘာသာေရးအသိုင္းအဝိုင္းမ်ား၏ ျငင္းပယ္ျခင္းႏွင့္၊ ဆန္႔က်င္ျခင္းကိုခံရသည္။ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲမွ ဤနာက်င္မႈကို မည္သူကမွ် ဖာေထးမေပးႏိုင္ေပ။ သူသည္ အလြန္အမင္း စိတ္ရွည္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္သည္။ သူသည္ ဒဏ္ရာရွိေသာ စိတ္ႏွလုံးရွိသည့္လူတို႔ကို ခ်စ္သည္။ ဤသည္မွာ အနာက်င္ရဆုံး အမႈျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရက္စက္ေသာ အာခံမႈ၊ ရႈတ္ခ်မႈႏွင့္ အသေရဖ်က္မႈ၊ မွားယြင္းစြာ စြပ္စြဲမႈမ်ား၊ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ား၊ ၎တို႔၏ လိုက္လံဖမ္းဆီးမႈႏွင့္ သတ္ျဖတ္မႈတို႔သည္ ဘုရားသခင္အား ဤအမႈကိုလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သူ၏ ဇာတိပကတိကို အဆုံးစြန္ေသာ အႏၲရာယ္မ်ားကို ရင္ဆိုင္ရေစသည္။ ဤေဝဒနာမ်ားကို သူခံစားရသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ သူ႔ကို မည္သူနားလည္ႏိုင္သနည္း။ မည္သူက သူ႔အား ႏွစ္သိမ့္ႏိုင္သနည္း။

၂။ သခင္ေယရႈသည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ အမႈျပဳခဲ့ၿပီး သုံးဆယ့္သုံးႏွစ္ခြဲ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ကားစင္တင္ခံရ၍၊ ေသဆုံးကာ၊ ျပန္လည္ရွင္ျပန္ထေျမာက္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံ ရက္ေလးဆယ္ၾကာေပၚထြန္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္မွ သူသည္ စိတ္သက္သာရာရသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ အသက္ရွင္ရသည့္ နာက်င္ရေသာ ႏွစ္မ်ား အဆုံးသတ္သည္။ သို႔ရာတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ခရီးပန္းတိုင္ကို စိတ္ပူျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ ဤသို႔ေသာေဝဒနာမ်ိဳးကို အစဥ္သျဖင့္ ခံစားရၿပီးျဖစ္သည္။ ဤေဝဒနာကို မည္သူကမွ် နားမလည္ႏိုင္သကဲ့သို႔ မည္သူကမွ် ခံယူႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ အစအဦးကတည္းက လူ႔ဇာတိခံ ဇာတိပကတိ၏ အမႈက ထုတ္ေဖာ္ျပသမွ်မွာ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏ အမႈ၏ အႏွစ္သာရသည္ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား သူ၏ အရာအားလုံးကိုလည္းေကာင္း၊ သူ၏ ရွိသမွ်တိုင္းကိုလည္းေကာင္း ေပးအပ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ “ဒဏ္ခ်က္မ်ားနဲ႔ လူသားကို ဘုရားသခင္ ခ်စ္ေတာ္မူ” မွ

ဒီဓမၼေတးကို ဆင္ျခင္ၾကည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ျဖစ္သြားတာ။ လူသားအတြက္ ဘုရားရဲ႕ေမတၱာကို ခံစားမိတယ္။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ႏွစ္ႀကိမ္စလုံးမွာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ၊ အရွက္တကြဲျဖစ္ရတာေတြကို ႀကီးႀကီးမားမား ခံစားခဲ့ရတာ။ ေဟ႐ုဒ္မင္းႀကီးက သခင္ေယရႈကို ေမြးလာတဲ့အခ်ိန္ကတည္းက သတ္ပစ္ခ်င္ခဲ့တာေလ။ အမႈေတာ္ စျပဳၿပီးေတာ့လည္း ကိုယ္ေတာ့္ကို ဖာရိရွဲေတြက သေရာ္ၾကတယ္၊ လုပ္ႀကံေျပာၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာလည္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူေတြကို ကယ္တင္ဖို႔၊ အမႈေတာ္ျပဳဖို႔အတြက္ အဆင္းနီတဲ့နဂါးႀကီးရဲ႕ သားရဲတြင္းထဲမွာ လူ႔ဇာတိခံရင္း၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကထက္ အဆေပါင္းေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး အရဲစြန႔္ေနရွာတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ လိုက္လံဖမ္းဆီးတာေတြ၊ ရႈတ္ခ်တာေတြ၊ ဘာသာေရးေလာကရဲ႕ ပစ္ပယ္တာ၊ အသေရဖ်က္တာေတြကို ရင္ဆိုင္ရတယ္။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးစုံကို တိတ္တိတ္ေလးပဲ ခံယူတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အခု ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ကိုင္ျပဳရင္း ဘုရားေနာက္ လိုက္ေနတာဆိုေတာ့၊ အဲဒီဒုကၡေလးနည္းနည္းကို သည္းခံရတာ ဘာမ်ား အေရးႀကီးလို႔လဲ။ ဘုရားကို ခ်စ္ခ်င္ပါတယ္၊ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ဖိႏွိပ္တာေတြကို ရင္ဆိုင္ရင္း အဆုံးသတ္အထိ ကိုယ္ေတာ့္ေနာက္ လိုက္ပါ့မယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲ ေျပာခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္ အေျခအေနထဲ ေရာက္တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ယုံၾကည္ျခင္း မဲ့ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္သက္ေသခံခ်က္က ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။ ငါက အရင္တုန္းက တရားေတာ္ကို အေပၚယံ နားလည္ခဲ့႐ုံသက္သက္ပဲဆိုတာ ျမင္သြားေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ ရွက္ခဲ့မိတာ။ ဘယ္လိုဖိႏွိပ္မႈမ်ိဳး၊ အေႏွာင့္အယွက္မ်ိဳးကိုပဲ ႀကဳံႀကဳံ၊ ငါေတာ့ ဘုရားေနာက္ကို အဆုံးသတ္အထိ လိုက္မယ္ဆိုၿပီး တိတ္တိတ္ေလး သႏၷိ႒ာန္ခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ မေအာင္ျမင္မခ်င္း၊ လုံးဝ အေလွ်ာ့မေပးဘူးဆိုတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆက္ၿပီး ဟန႔္တားတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ လမ္းၫႊန္တဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္၊ ကြၽန္ေတာ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရတယ္လို႔ မခံစားမိေတာ့ဘူး။

ေနာက္ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့၊ တစ္ရက္မွာ အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ္ ဝွက္ထားတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းစာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔၊ ဓမၼေတးစီဒီနည္းနည္းကို ေတြ႕သြားၿပီး ဖ်က္ဆီးထားေရာဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ေမးတာေပါ့၊ “ငါ့က်မ္းစာအုပ္နဲ႔ စီဒီေတြကို နင္ ဘာလို႔ ဖ်က္ဆီးပစ္တာလဲ။ နင္က ဘုရားကို မုန္းလြန္းတယ္၊ ဆန႔္က်င္လြန္းတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကိုေတာင္ အဖမ္းခံရေစခ်င္တာ။ နင္ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရလိမ့္မယ္” ေပါ့။ သူကလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေျပာတာဗ်၊ “ကြၽန္မ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ရွင့္ကို ယုံၾကည္ခြင့္ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး” တဲ့။ သူက ဆူဆူညံညံေတြ ဆက္လုပ္တာ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နာခံမွာမဟုတ္မွန္း ျမင္ေတာ့ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ၿပီး၊ “ရွင္ ဆက္ၿပီး ယုံၾကည္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မ ကြာရွင္းခ်င္တယ္” တဲ့။

ကြာရွင္းခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတာကို ၾကားရတာ ဝမ္းနည္းစရာေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေထာင္သက္တစ္ေလွ်ာက္လုံး၊ သူက အၿမဲတမ္း ကြၽန္ေတာ့္ကို တအား ဂ႐ုစိုက္ခဲ့တာ၊ အဲဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ဖူးတယ္ဆိုတာ ရွားတယ္။ လူတိုင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တကယ္ အားက်ၾကတာ။ အဲဒီလို အမွန္တကယ္ ကြာရွင္းမယ့္အေျခအေနမ်ိဳးက်ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း နည္းနည္း မလိုလားဘူးေလ။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္ မိန႔္ဆိုတာတစ္ခုကို သတိရသြားတယ္၊ “ယုံၾကည္သူမ်ားႏွင့္ မယုံၾကည္သူမ်ားသည္ သဟဇာတ မျဖစ္ၾကေပ။ ယင္းထက္ ၎တို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဆန႔္က်င္ၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္) “ဘုရားသခင္ကို အသိအမွတ္ မျပဳသူ မည္သူမဆိုသည္ ရန္သူ ျဖစ္၏။ ဆိုလိုသည္မွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို အသိအမွတ္မျပဳေသာသူ မည္သူမဆိုသည္- ဤေရစီးေၾကာင္းအတြင္း သို႔မဟုတ္ ျပင္ပတြင္ ၎တို႔ ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ- အႏၲိခရစ္တစ္ဦး ျဖစ္ေပသည္။ ဘုရားသခင္၌ မယုံၾကည္သည့္ ခုခံသူမ်ား မဟုတ္ပါက၊ မည္သူသည္ စာတန္ျဖစ္သနည္း၊ မည္သူတို႔မွာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူတို႔မွာ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူမ်ား ျဖစ္သနည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္) မွန္တယ္ဗ်။ ယုံၾကည္သူေတြ၊ မယုံၾကည္သူေတြဆိုတာ မတူညီတဲ့လမ္းႏွစ္ခုေပၚက မတူညီၾကတဲ့လူႏွစ္မ်ိဳးပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းက သမၼာတရားကို အားထုတ္ၿပီး ဘုရားကို နာခံဖို႔၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ပဲ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ယုံၾကည္သူေတြကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ေနတယ္ဆိုတာေတြ ၾကည့္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက အဲဒါကို ေထာက္ခံတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း ဖိႏွိပ္လာတယ္။ သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းစာအုပ္ကိုေတာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္။ ယုံၾကည္သူေတြ အဖမ္းခံရမယ္လို႔လည္း ၿခိမ္းေျခာက္ေသးတယ္။ သူ႔အႏွစ္သာရက ဘုရားကို မုန္းတီးတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က လင္နဲ႔မယားဆိုေပမဲ့၊ မတူညီတဲ့လမ္းေတြေပၚက မတူညီၾကတဲ့ လူႏွစ္မ်ိဳးပဲ။ သူက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေနာက္ လိုက္ၿပီး ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတာ။ သူက စာတန္လိုလူမ်ိဳးပဲ။ သူက ကြာရွင္းခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ေ႐ြးခ်ယ္မႈကို ကြၽန္ေတာ္ ေလးစားသင့္တယ္ေလ။ အဲဒါဆို ေရွ႕ဆက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ စည္းေဝးပြဲတက္တာ၊ ကိုယ့္တာဝန္ လုပ္ေဆာင္တာေတြကို တားမယ့္သူ ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာလိုက္တယ္၊ “နင္နဲ႔ ငါက လမ္းေၾကာင္းမတူၾကဘူး။ ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကမယ္။ ငါတို႔ ကြာရွင္းသင့္တယ္” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီလိုေျပာၿပီးသြားေတာ့၊ သူက ကြာရွင္းခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ျပန္ဘူး။

ျပႆနာေတာ့ အဆုံးသတ္သြားၿပီလို႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္က ထင္တာ။ ဒါေပမဲ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္သားနဲ႔ ေခြၽးမကိုပါ သူ႔ဘက္ပါေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေခြၽးမက ေျပာလာေရာ၊ “အေဖ၊ အေဖ့ေျမးေလးကို အရမ္း ခ်စ္တယ္မဟုတ္လား။ ဘိုးေအဘြားေအေတြက သူတို႔သားသမီးေတြထက္ ေျမးေတြကို ပိုၿပီး ခင္တြယ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ေလ။ အေဖလည္း အဲဒီလိုပဲေပါ့” တဲ့။ အဲဒါေတာ့ မွန္တယ္ဆိုၿပီး သူ ေျပာတာ လက္ခံမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္သြားတယ္ဆိုတာ ျမင္ေတာ့မွ သူက ေျပာေတာ့တာ၊ “အေဖ၊ အေဖ့ေျမးကို သိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုေတာ့၊ ဒီအေၾကာင္းေလး ေျပာရေအာင္။ ကြၽန္မဦးေလးက ျပည္သူ႔လုံၿခဳံေရး ၫႊန္ၾကားေရးမႉးတစ္ေယာက္ပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူေတြက ႏိုင္ငံေရးျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြပဲ၊ ဖမ္းမိရင္ ေထာင္ခ်ခံရတယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ သူတို႔သားသမီးေတြနဲ႔ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြပါ ထိခိုက္တယ္။ အစိုးရအလုပ္ လုပ္မရဘူး၊ ေကာလိပ္ တက္ခြင့္မရဘူးတဲ့။ အေဖ့ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္လႊတ္သင့္တယ္။ အေဖ အဖမ္းခံရရင္ ကြၽန္မတို႔အလုပ္အကိုင္ေတြပါ ထိခိုက္ကုန္မွာ။ အေဖ ကြၽန္မတို႔အတြက္ စဥ္းစားေပးရမယ္ေလ။ ကြၽန္မတို႔အတြက္ မဟုတ္ေတာင္ အေဖ့ေျမးေလးအတြက္ စဥ္းစားေပးရမယ္။ အေဖ့ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ သူ ေကာလိပ္ တက္လို႔မရဘူး၊ ေကာင္းတဲ့အလုပ္တစ္ခု ရွာမရဘူးဆိုရင္၊ အဲဒါ အေဖ့အျပစ္ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္လာမွာ” တဲ့။ သူ ေျပာတာေတြ ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္သားကလည္း အေလးအနက္ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာျပန္ေရာ၊ “အေဖ့ေျခေထာက္ေတြ မေကာင္းဘူးေလ။ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တာ ရပ္မယ္ဆိုရင္၊ အေဖ့ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ေရွာက္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆက္ၿပီး ယုံၾကည္မယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ အေဖ အိုမင္းလာလို႔ ေျခေထာက္ေတြက လမ္းေလွ်ာက္မရေအာင္ နာက်င္လြန္းၿပီဆိုရင္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေစာင့္ေရွာက္မွာမဟုတ္ဘူး” တဲ့ဗ်ာ။ သူ႔ဆီက အဲဒီလို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္သြားတာ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ အဲဒီလို အၾကင္နာမဲ့လြန္းတာမ်ိဳး ေျပာလိမ့္မယ္လို႔ လုံးဝ မထင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ႀကိဳးစားပမ္းစား ေကြၽးေမြးျပဳစုခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အိုမင္းတဲ့အခါ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔က်ေတာ့ ၿခိမ္းေျခာက္သလို လုပ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားေပးခဲ့သမွ် အလကားပဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေလးဘက္နာေရာဂါ ရွိေတာ့၊ ေျခေထာက္အဆစ္အျမစ္ေတြ ေရာင္ကိုင္းတတ္တယ္။ ေရာဂါ ထေနၿပီဆို၊ ေျခေထာက္ေတြက ႏွစ္ပတ္ေလာက္ တန္းတန္းႀကီး ျဖစ္ေနေရာ။ ေကြးလို႔ မရဘူး။ ဘာအလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္ နာက်င္လြန္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မငယ္ေတာ့မွန္းလည္း သိတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ အိုမင္းလာခ်ိန္မွာ ေဝဒနာက ပိုဆိုးလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အမွီအခိုျပဳစရာ ပင္စင္တို႔၊ တျခားအလုပ္တို႔ဆိုတာလည္း မရွိဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္သားက မေစာင့္ေရွာက္ရင္၊ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို ေနထိုင္ရမွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုဝမ္းနည္းလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာတင္ ဒါက စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္တစ္ခုပဲဆိုၿပီး ႐ုတ္တရက္ နားလည္သြားတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို စမ္းသပ္ဖို႔၊ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ေအာင္ စုံစမ္းေသြးေဆာင္ဖို႔အတြက္၊ ကြၽန္ေတာ့္သားသမီးေတြရဲ႕အနာဂတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္တြယ္တာမႈေတြကိုေရာ၊ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုေနထိုင္မလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုပါ အသုံးခ်ေနတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘုရားကို ခ်က္ခ်င္း တိုင္တည္လိုက္တယ္၊ “ဘုရားသခင္၊ စာတန္ရဲ႕စမ္းသပ္မႈကို ေအာင္ႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးကို ေစာင့္ၾကပ္ေပးပါ၊ လမ္းျပေတာ္မူပါ” ေပါ့။ ဘုရားရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတယ္၊ “လူ၏ကံၾကမၼာကို ဘုရားသခင္၏လက္မ်ားက ထိန္းခ်ဳပ္ထား၏။ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေပ- လူသည္ သူ၏အက်ိဳးအတြက္ အၿမဲေျပးလႊားကာ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ္လည္း၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိၿမဲျဖစ္ေလသည္။ သင္သည္ သင္ကိုယ္တိုင္၏အလားအလာမ်ားကို သိႏိုင္မည္ဆိုပါက၊ သင္၏ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မည္ဆိုပါက၊ သင္သည္ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္ဦးမည္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ၏သာမန္ဘဝကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္လာေစျခင္းႏွင့္ သူ႔ကို အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ခရီးပန္းတိုင္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားျခင္း) ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဘုရားက အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကံၾကမၼာေတြက သူ႔လက္ထဲမွာပဲ အလုံးစုံရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေျမးက အနာဂတ္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ၊ ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳး လုပ္မလဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္သားရဲ႕အလုပ္က ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ သူ႔ကို ထိခိုက္မွာလားဆိုတာေတြ အားလုံးကို ဘုရားက အဆုံးအျဖတ္ေပးတာပါ။ ၿပီးေတာ့၊ ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္က ၿပီးဆုံးေတာ့မယ္။ ကပ္ေဘးႀကီးေတြ သြန္က်လာေတာ့မယ္။ သူတို႔ေတြ ေကာလိပ္တက္ၿပီး အလုပ္ေကာင္းေတြ ရတယ္ဆိုရင္ေတာင္၊ ဘုရားေနာက္ မလိုက္ၾကဘူး၊ မကိုးကြယ္ၾကဘူးဆိုရင္၊ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ အဆုံးသတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ကပ္ေဘးေတြထဲ ျပဳတ္က်ၿပီး ဖ်က္ဆီးခံၾကရဦးမွာပဲ။ အဲဒါဆို သူတို႔မွာ ေကာင္းတဲ့အလားအလာေတြ ရွိလာမွာတဲ့လား။ အေပၚယံအားျဖင့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္သားနဲ႔ သူ႔မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ဖို႔၊ ဒါေတြကို ေျပာေနၾကတယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ဒါက စာတန္ဆီက စမ္းသပ္မႈတစ္ခုပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ေျမးကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြ ပိုဆိုးလာၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေရွာက္မယ့္လူ မရွိမွာကို အခုအခ်ိန္ထိ အပူပန္ဆုံးပဲဆိုတာ စာတန္က သိတယ္။ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္လာေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ဖို႔ ဒါေတြကို အသုံးခ်ေနတာ။ စာတန္က ေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာတာပဲဗ်။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ဦးမွာလားဆိုတာ ဘုရားရဲ႕လက္ထဲမွာပဲ ရွိတာ။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားရဲ႕အုပ္စိုးမႈနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြကိုပဲ နာခံသင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒီလိုေတြးမိတာနဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာလိုက္တယ္၊ “မင္းတို႔လည္း မင္းတို႔ဘဝေတြနဲ႔ ေနၾကတာ။ ငါ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ့မလား၊ ေသသြားမလား အသက္ရွင္မွာလားဆိုတာေတြကို စိုးရိမ္မေနၾကနဲ႔ေတာ့။ ငါ အဖမ္းခံရလို႔ မင္းတို႔ကို ထိခိုက္လာမွာ ေၾကာက္ရင္၊ အခုတည္းက ငါတို႔ေတြ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္လို႔ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ငါ့ယုံၾကည္ျခင္းက ခိုင္မာတယ္” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ျပတ္သားတယ္ဆိုတာ ျမင္ၾကေတာ့၊ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္ၿပီး ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘဲ ေခါင္းခါကုန္ေရာ။ ဘာမွလည္း မေျပာၾကေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘုရားကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ စာတန္ စမ္းသပ္တာ၊ တိုက္ခိုက္တာကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ လမ္းျပေပးတဲ့အတြက္ေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္သားနဲ႔ ေခြၽးမက အဲဒီကိစၥေနာက္ပိုင္း လေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လာမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ဖုန္းလည္း မဆက္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အၿမဲတမ္း စကားမ်ားေနတာ။ ဘုရားကို ယုံၾကည္တာ ရပ္ဖို႔ပဲ ေျပာေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း စၿပီး ပူပန္လာေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္သားက ကြၽန္ေတာ့္ကို တကယ္ပဲ မပတ္သက္ေတာ့တာလား။ တစ္ေန႔ေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ကြာရွင္းျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တဲ့အျပင္၊ သားကလည္း မေစာင့္ေရွာက္ဘူးဆိုရင္၊ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ေဝဒနာေတြ၊ ဒုကၡေတြ အမ်ားႀကီး ႀကဳံရမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ခိုကိုးရာမဲ့သလို ခံစားရတယ္။ အဲဒီလို မစဥ္းစားသင့္ဘူး၊ စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္ထဲ ထပ္ဝင္ေနၿပီဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘုရားကို ျမန္ျမန္ တိုင္တည္တယ္။ ခိုင္ခိုင္မာမာ သက္ေသရပ္တည္ဖို႔ ခြန္အားကို ေတာင္းေလွ်ာက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼေတးတစ္ပုဒ္က ေခါင္းထဲ ေရာက္လာေရာ။

သင္သည္ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္သည္- သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္သင့္ၿပီး အဓိပၸါယ္ရွိေသာ အသက္တာကို လိုက္စားရွာေဖြသင့္သည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သင္သည္ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သင့္ကိုယ္သင္ ဘုရားသခင္အတြက္ အသုံးခံသင့္ၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡအားလုံးကို ခံရပ္သင့္ေပသည္။ သင္သည္ ယေန႔ခံစားရေသာ ဆင္းရဲဒုကၡအနည္းငယ္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာႏွင့္ အေသအခ်ာ လက္ခံသင့္ၿပီး ေယာဘႏွင့္ ေပတ႐ုကဲ့သို႔ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ အသက္တာတစ္ခုကို အသက္ရွင္သင့္သည္။ သင္တို႔သည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို လိုက္စားရွာေဖြေသာသူမ်ား၊ တိုးတက္မႈကို ရွာေဖြေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သင္တို႔သည္ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး၏ တိုင္းႏိုင္ငံထဲတြင္ ထေျမာက္ၾကသူမ်ား၊ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္သည္ဟု ေခၚဆိုေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္းမွာ အဓိပၸါယ္အရွိဆုံး အသက္တာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။

သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ “အဓိပၸာယ္ျပည့္ဝဆုံး အသက္တာ” မွ

ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္ ခြန္အား ရသြားတယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္တာထက္ ပိုၿပီး မွန္ကန္တာ မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒါက အသက္တာမွာ မွန္ကန္တဲ့လမ္းပဲ။ သမၼာတရားကို ရဖို႔နဲ႔ ဘုရား ေက်နပ္ေစဖို႔အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံတာမွန္သမွ်က တန္ဖိုးရွိတယ္၊ ဘုရားရဲ႕ေထာက္ခံမႈကို ရတယ္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဖိႏွိပ္မႈနည္းနည္း ႀကဳံခဲ့ရေပမဲ့၊ အဲဒီကေန တခ်ိဳ႕အရာေလးေတြကို အမွန္တကယ္ ရသြားတယ္။ ဟိုအရင္ကဆို ကိုယ့္မွာ ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္းရွိတယ္လို႔ပဲ ထင္ခဲ့တာ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈကို ရင္ဆိုင္ရလည္း ေနာက္တြန႔္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ ကေလးက တားဆီးလည္း၊ ဘုရားေနာက္ လိုက္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကို မကိုင္လႈပ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ ကိုယ္က ဘုရားအတြက္ အစဥ္ေပးအပ္ထားတယ္လို႔ပဲ ထင္ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခု အမွန္တကယ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ၊ သားက ကြၽန္ေတာ့္ကို လေပါင္းမ်ားစြာ ပစ္ပယ္လာတဲ့အခါမွာ၊ ကိုယ္ မက်န္းမမာျဖစ္လာလို႔ ဂ႐ုစိုက္ေပးမယ့္သူ မရွိဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မွာကို ေၾကာက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္အနာဂတ္ကိုပဲ စဥ္းစားေနမိတာ။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္း မရွိေတာ့တဲ့သေဘာပဲ။ ခုန အျဖစ္ေတြကို ႀကဳံရေတာ့မွ ကိုယ့္ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ အစစ္အမွန္ကို တကယ္ ျမင္သြားတာ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိနားလည္မႈ နည္းနည္း ရသြားတယ္။ စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္ေတြကိုလည္း နည္းနည္း ခြဲျခားသိျမင္တတ္သြားတယ္။ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့၊ မယုံၾကည္ၾကတဲ့ ကိုယ့္မိသားစုရဲ႕ အႏွစ္သာရကိုလည္း ျမင္လာမိတယ္။ အဲဒါက ဘုရားရဲ႕ကယ္တင္ျခင္းပဲေလ။ စာတန္က ဘယ္လိုပဲ တိုက္ခိုက္တိုက္ခိုက္၊ ကိုယ့္မိသားစုက ဘယ္လိုပဲ ဖိႏွိပ္ဖိႏွိပ္၊ ဘုရားေနာက္ လိုက္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က ေယာဘလို ျဖစ္ေနရမယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီလို ဆုံးျဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ သားနဲ႔ ေခြၽးမရဲ႕သေဘာထားက နည္းနည္း ေျပာင္းသြားတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ယုံၾကည္သူေတြကို ဖမ္းဖို႔၊ စစ္ဆင္ေရးတခ်ိဳ႕ လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ ထပ္ဆြဲေနတယ္လို႔ ေခြၽးမရဲ႕ဦးေလးက ေျပာတယ္ဆိုရင္၊ ေခြၽးမက ကြၽန္ေတာ့္ကို အဲဒီအေၾကာင္း အသိေပးတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္မွာ သတိထားဖို႔ ေျပာတယ္။ သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေလွ်ာ့မေပးဘူးဗ်။

ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ အံ့ဩခဲ့ရတာက၊ တစ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ျပတင္းေပါက္တစ္ခုကို ႐ုတ္တရက္ ဖြင့္လိုက္တယ္။ ေဘးႏွစ္ဖက္က ေဘာင္ေတြကို ကိုင္ၿပီး၊ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ေအာက္ကေဘာင္ေပၚ တင္တယ္။ ၿပီးေတာ့၊ “ကြၽန္မက ရွင့္ယုံၾကည္တာကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွင္က နားေထာင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ရွင္ အဖမ္းခံရရင္၊ ကြၽန္မတို႔တစ္မိသားစုလုံး ဒုကၡေရာက္ၾကမွာ။ ရွင့္ကို ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ေမးမယ္။ ရွင္ ဆက္ၿပီး ယုံၾကည္မလား၊ ရပ္မလား။ ဆက္ယုံၾကည္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္မ ခုန္ခ်ပစ္မယ္” ဆိုၿပီး ေအာ္ေျပာတာ။ ေနာက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္ေအာက္ေဘာင္ေပၚ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ခုန္ခ်မယ္လုပ္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း လန႔္သြားတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အခန္းက ခုနစ္ထပ္မွာ ရွိတာ။ သူ ခုန္ခ်လိုက္ရင္၊ ေသခ်ာေပါက္ ေသမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ဆြဲခ်ဖို႔ ေျပးသြားေတာ့၊ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ညႇိဳးထိုးၿပီး၊ “ရွင္ ေနာက္ဆုတ္ေနာ္၊ ကြၽန္မနား ကပ္လာတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ခုန္ခ်ပစ္မွာ” ဆိုၿပီး ေအာ္တာဗ်။ သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံးက ေဘာင္ေပၚမွာဆိုေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း ထပ္ၿပီး မတိုးရဲေတာ့ဘူး။ ရင္ထဲမွာ ဘုရားကိုပဲ မျပတ္တမ္း ဆုေတာင္းၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းျပေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ေနမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ေအာင္၊ ခုန္ခ်မယ္ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္ထဲ ဝင္လို႔မျဖစ္ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားတာေတြ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ပဲ၊ “နင္ ေသခ်င္တယ္ဆိုရင္၊ ဘယ္သူမွ နင့္ကို တားလို႔မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသတာနဲ႔ေတာ့ မၿခိမ္းေျခာက္နဲ႔။ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ နင္ ျပတင္းေပါက္က ခုန္ခ်လို႔ ေသရင္၊ အဲဒါ နင့္ဘာသာ ေ႐ြးခ်ယ္တာပဲ။ ငါကေတာ့ ငါ့ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ခိုင္မာတယ္။ ဘယ္သူမွ ငါ့ကို တားလို႔မရဘူး” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ သူ ၿခိမ္းေျခာက္တာ မေအာင္ျမင္မွန္း သိသြားေတာ့ ေျခေထာက္ကို ျပန္ခ်ၿပီး ေျပာတယ္ဗ်၊ “ကြၽန္မ အဲဒီေလာက္ မတုံးပါဘူး။ ကြၽန္မ ေသသြားရင္ ရွင့္အတြက္ သိပ္ၿပီး အဆင္ေျပသြားမွာ။ အဲဒီက်ရင္ ရွင္နဲ႔ ဘုရားသခင္ၾကားမွာ ေႏွာင့္ယွက္မယ့္သူ ရွိပါဦးမလား” တဲ့။ ဘုရားကို သူ ဘယ္ေလာက္ အျပင္းအထန္ မုန္းတီးတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္သြားတယ္။ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ေအာင္ သူ႔အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး အက်ပ္ကိုင္တာေလ။ သူက နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ပဲဗ်။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ပိုၿပီးေတာ့ မုန္းသြားတယ္။ သူတို႔က လူေတြကို လွည့္စားဖို႔ ေကာလာဟလေတြ၊ မုသားေတြမ်ိဳးစုံကို ျဖန႔္ေဝဖို႔အတြက္ တီဗီမီဒီယာေတြကို အသုံးခ်ေနတာ။ ခရစ္ယာန္ေတြကို ကမူးရွဴးထိုး လိုက္ဖမ္းၿပီး၊ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းမိရင္ မိသားစုတစ္ခုလုံးကိုပါ ဆြဲထည့္တယ္ဆိုေတာ့၊ ယုံၾကည္သူမဟုတ္တဲ့ မိသားစုဝင္ေတြက ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ၿပီး၊ ယုံၾကည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္ၾကေတာ့တာေပါ့။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက လုံးဝကို ယုတ္မာတာ။ သူတို႔က ဘုရားကိုဆန႔္က်င္တဲ့ နတ္ဆိုးမိစာၦပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကို အူထဲအသည္းထဲကကို က်ိန္ဆဲမိတယ္၊ ဆန႔္က်င္တယ္။ ဘုရားေနာက္ လိုက္ဖို႔ကိုေတာ့ ပိုၿပီး ခိုင္မာသြားတယ္ဗ်ာ။

သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ပဲ ထင္ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာဘူးဗ်၊ တစ္ရက္ေတာ့ မနက္စာ စားအၿပီးမွာ၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္အာ႐ုံနဲ႔ကိုယ္ ေနေနတုန္း၊ သူက ႐ုတ္တရက္ ခုန္ထၿပီးေတာ့၊ ဒီေလာက္ရွည္တဲ့ သစ္သီးလွီးဓားကို ဆတ္ခနဲယူၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္လည္ပင္းေပၚ တင္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့၊ “ရွင္ ဆက္ၿပီး ယုံၾကည္မယ္ဆိုရင္၊ ရွင့္လည္ပင္းကို ျဖတ္ပစ္မယ္” ဆိုၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာတာ။ သူ႔မ်က္ႏွာက တကယ္သတ္ေတာ့မယ့္ ပုံစံမ်ိဳး၊ မ်က္လုံးေတြက ဝင္းဝင္းေတာက္ေနတာ။ သူ႔ကို နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ ဝင္ပူးေနသလိုမ်ိဳးပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္၊ ေဒါသလည္း ထြက္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ေအာင္၊ ယုတ္ညံ့တဲ့လွည့္ကြက္မွန္သမွ် သုံးေတာ့မွာ။ သူ႔ကိုလည္း၊ “နင္ ဒီေန႔ ငါ့လည္ပင္းကို ျဖတ္လည္း၊ ငါက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေနဦးမွာပဲ။ ဘုရားကိုေတာ့ ပစ္ပယ္မွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ျပတ္သားမွန္း ျမင္ေတာ့၊ သူ လန႔္သြားေရာ။ အဲဒီမွာတင္ လုံးဝ မလႈပ္မယွက္နဲ႔ ၾကက္ေသေသသြားသလိုမ်ိဳး၊ ဓားကို ကိုင္ၿပီး မတ္တတ္ရပ္ေနတာ။ ခဏေနေတာ့ ဓားကို စားပြဲေပၚ ခ်လိုက္ၿပီး ေျပာတယ္၊ “ကြၽန္မ ရွင့္ကို ဂ႐ုစိုက္ေနေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ရွင္ ဆႏၵရွိသလိုသာ ယုံၾကည္ေပေတာ့” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘုရားကို ေက်းဇူးေတြတင္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းမိတယ္။ စာတန္ ရႈံးၿပီး အရွက္ရသြားၿပီဆိုတာ ျမင္ရၿပီေလ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔လင္မယား ခြဲေနၾကတယ္။ ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကတယ္။ သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူး။

ဒီကိစၥေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္ အမွန္တကယ္ ျမင္မိတာက၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို တားဖို႔ ႀကိဳးစားတာေတြ၊ သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို သတ္ဖို႔ေတာင္ ၿခိမ္းေျခာက္တာေတြ၊ ၿပီးေတာ့ သားနဲ႔ ေခြၽးမက ကြၽန္ေတာ့္ကို စြန႔္ပစ္ခ်င္တာေတြ အားလုံးဟာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ေကာလာဟလေတြနဲ႔ မုသားေတြသာ မရွိခဲ့ရင္၊ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းမိလို႔ တစ္မိသားစုလုံးကို ဆြဲထည့္ၿပီး၊ အ႐ူးအမူး ဖမ္းဆီး၊ ႏွိပ္စက္တာေတြသာ မရွိခဲ့ရင္၊ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုက ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီလို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုလည္း လုံးဝ ၿပိဳကြဲခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဆိုတာ လူေတြကို ဖ်က္ဆီးတဲ့၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ မိစာၦနတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ ျဖစ္မွန္း ျမင္ရေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကို လုံးလုံး ႐ြံသြားတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါေတြအျပင္၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမမွာ လူ႔သဘာဝ လုံးဝ ကင္းမဲ့တယ္၊ သူလည္း ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ နတ္ဆိုးပဲဆိုတာ ျမင္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ေၾကာင့္ အက်ဥ္းအက်ပ္ျဖစ္တာမ်ိဳး မခံစားမိေတာ့ဘူး။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုဖိႏွိပ္မႈမ်ိဳး၊ အခက္အခဲမ်ိဳးကိုပဲ ႀကဳံႀကဳံ၊ ဘုရားေနာက္ကို အဆုံးထိ လိုက္ဖို႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္။