အမ္းက်င့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၇ ဇန္နဝါရီလမွာ ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္ထဲမွာ ေရေလာင္းေပးရသည့္ တာဝန္ ေပးပါသည္။ ဤတာဝန္၌ ေလ့က်င္ခြင့္အတြက္ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို အလြန္ ေက်းဇူးတင္ခဲ့မိသည္၊ စိတ္ပါလက္ပါႏွင့္ ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေဆာင္မည္ဟု ကြၽန္မ စိတ္ပိုင္းျဖတ္သည္။ အခ်ိန္နည္းနည္း ၾကာၿပီးေနာက္၊ ကြၽန္မက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို အေျခအေနမ်ား မွန္ကန္ေအာင္ ကူညီေပးသည့္ဘက္မွာျဖစ္ေစ၊ စည္းေဝးပြဲမ်ားမွာ သူတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳေပးသည့္ဘက္မွာျဖစ္ေစ၊ ရလဒ္အခ်ိဳ႕ကို စြမ္းေဆာင္ရရွိခဲ့သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံးက ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးသြားၿပီး၊ ကြၽန္မ လုပ္ေနသည္မွာ အဆင္ေျပေနသည္ဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ အလြန္ပင္ စတင္ ေက်နပ္လာသည္။

ဇြန္လတြင္ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အစ္မဝမ္က်င္းကို ဤတာဝန္မွာ ကြၽန္မႏွင့္တြဲလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ေပးၾကၿပီး၊ သူမ လိုအပ္သည့္ေနရာမွာ ကြၽန္မက ကူညီေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္၊ ယင္းကို ကြၽန္မလည္း ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ သေဘာတူလိုက္သည္။ ကြၽန္မတို႔ အတူတူ အလုပ္လုပ္သည့္အခါ၊ အစ္မဝမ္က်င္းက သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး၊ သူမအစြမ္းအစႏွင့္ ေျပာပုံဆိုပုံမ်ားက ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းေနသည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕လာသည္။ ဤသည္ကို ျမင္ရလ်က္၊ ကြၽန္မ သူမကို နည္းနည္း သတိထားလာသည္။ ကြၽန္မက “အေလ့အက်င့္နည္းနည္း ထပ္ရသြားတာနဲ႔ သူက ငါ့ထက္ သာေတာ့မယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို အထင္ႀကီးလာေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း သူ႔အရည္အေသြးကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ အခ်ိန္ေပးလာလိမ့္မယ္။ အဲဒါဆို ငါ့ကို ဘယ္သူမွ အထင္ႀကီးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။” ဟု ကြၽန္မ စတင္ ေတြးေတာလာသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မ စိုးရိမ္ခဲ့သည့္အရာက ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ တစ္ရက္ စည္းေဝးပြဲအၿပီးမွာ၊ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မႏွင့္ အစ္မဝမ္က်င္း ေရးထားသည့္ ကိုယ္ေတြ႕ သက္ေသခံခ်က္မ်ား သြားေပးသည္။ ယင္းတို႔ကို ဖတ္ၾကည့္ၿပီးသည့္ေနာက္၊ ကြၽန္မတို႔၏ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က ၿပဳံးၿပီး “ညီမဝမ္က်င္းရဲ႕ သက္ေသခံခ်က္ ေဆာင္းပါးက မဆိုးဘူး။ ဒီမွာ လက္ေတြ႕ဆန္တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေလးေတြ ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူ ေရးတာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္။” ဟု ေျပာေလသည္။ သူမက အစ္မဝမ္က်င္းကို ဤကဲ့သို႔ ခ်ီးက်ဴးသည္ကို ၾကားရလ်က္၊ ကြၽန္မ အလြန္ မေပ်ာ္႐ႊင္ပါ။ ကြၽန္မ တစ္ေယာက္တည္း စဥ္းစားၾကည့္သည္၊ “အစ္မဝမ္က်င္းက အစြမ္းအစေကာင္းရွိတယ္ဆိုတာ မွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါက အလုပ္ထဲက ျပႆနာေတြကို သူ႔ထက္ပိုၿပီး ေျဖရွင္းေပးထားတာ။ အဲဒီလိုၾကည့္ရင္ေတာ့ ငါက သူ႔ထက္ သာေနတုန္းပဲ။ ငါ အလုပ္ပိုႀကိဳးစားရမယ္- သူ ငါ့ကို ေက်ာ္တက္သြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ မဟုတ္ရင္ ဒီက ငါ့ရာထူးပါ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္”

ေနာက္ သုံးေလးရက္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္၊ အစ္မဝမ္က်င္းက ေနာက္ထပ္ ကိုယ္ေတြ႕သက္ေသခံခ်က္တစ္ခု ေရးခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က ယင္းကို ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ေဆာင္းပါး ေရးသည့္ေနရာမွာ အစ္မဝမ္က်င္း၏ အစြမ္းအစႏွင့္ အျပဳသေဘာေဆာင္ျခင္းတို႔ကို ထပ္ၿပီး ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ၏ေဆာင္းပါးေရးျခင္းကို အခ်ိန္ ပိုေပးဖို႔ ေျပာခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္ ေျပာသည့္စကားမ်ားကို ကြၽန္မ ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး၊ “ရွင္က ဝမ္က်င္းရဲ႕အစြမ္းအစ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ အၿမဲတမ္း ေျပာေနတာ။ သူက အရာရာတိုင္းမွာ ကြၽန္မထက္ ပိုေတာ္လို႔လား။ အစ္မဝမ္က်င္းက ဒီေဆာင္းပါးေတြ ေရးဖို႔ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီး ေပးၿပီးေတာ့၊ စည္းေဝးပြဲလုပ္တဲ့ေနရာေတြဆို လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္ပဲ တက္ရတာ။ ကြၽန္မလည္း အသင္းေတာ္အလုပ္ေတြ မမ်ားဘူးဆိုရင္၊ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးဖို႔ အခ်ိန္ပိုေတြ အမ်ားႀကီး ရလာမွာပဲ။” ဟု ေတြးလ်က္၊ သူမကိုလည္း အျပစ္တင္လာမိသည္။ အစ္မဝမ္က်င္း ခ်ီးက်ဴးျခင္းခံေနရသည္ကို ၾကားရသည္မွာ ကြၽန္မ စိတ္ကုန္လာေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မလည္း အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ကို၊ “ကြၽန္မလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္။” ဟု တုံးတိ ေျပာလိုက္သည္။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္၊ အျခား အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က အစ္မဝမ္က်င္း၏ ကိုယ္ေတြ႕ သက္ေသခံခ်က္မ်ားကို သိပ္ၿပီး လက္ေတြ႕က်သည္ဟု ခ်ီးက်ဴးၿပီး၊ ပိုေရးဖို႔လည္း သူမကို အားေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္မကိုလည္း သူမကဲ့သို႔ ဖန္တီးေရးသားႏိုင္ဖို႔ ေျပာသည္။ ကြၽန္မ တကယ္ ဝမ္းနည္းသြားခဲ့သည္- သူမက ဤေနရာကိုေရာက္သည္မွာ အခ်ိန္တိုေလးသာ ရွိေသးၿပီး ကိုယ္ေတြ႕ သက္ေသခံခ်က္ႏွစ္ခု ေရးၿပီးသြားၿပီ ျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ခ်ီးက်ဴးသည္ကိုလည္း ခံေနရသည္။ ကြၽန္မမွာမူ ဤတာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္လာသည္မွာ နည္းနည္းၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သက္ေသခံခ်က္ တစ္ခုသာ ေရးထားေသးသည္- အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ကြၽန္မကို မည္သို႔ထင္ၾကမည္နည္း။ ကြၽန္မက အခ်ိန္ကို စနစ္က်ေအာင္ မစီစဥ္ႏိုင္ဘူး၊ သက္ေသခံခ်က္မ်ား ေရးဖို႔ ဒုကၡခံျခင္းျဖစ္ေစ၊ အဖိုးအခေပးျခင္းျဖစ္ေစ လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိဘူးဟု ေျပာၾကမလား။ အစ္မဝမ္က်င္း၏ ပိုသာလြန္ေသာ အစြမ္းအစအားျဖင့္ ကြၽန္မက သိကၡာက်ခဲ့ႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ယခု သူက ဤေဆာင္းပါးမ်ားကို ေရးႏိုင္သည့္အတြက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူမကို ကြၽန္မထက္ ေတာ္သည္ဟု ထင္ၾကမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ သူမသာ ယင္းတို႔ကို ဆက္ေရးေနမည္ဆိုရင္၊ ကြၽန္မက ပိုၿပီးလွ်င္ မ်က္ႏွာမလွျဖစ္မည္ မဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မ လုပ္ရမည့္အလုပ္မွာ သူမက ဤေဆာင္းပါးမ်ား ေရးဖို႔ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘဲ၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အျမင္မွာလည္း ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား၌ မ်ားစြာ ကြာျခားခ်က္ မရွိေနေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူမကို အလုပ္မ်ားေနေအာင္ ထားဖို႔ နည္းလမ္းတစ္ခု ရွာရန္ ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ကြၽန္မလည္း အသင္းေတာ္မွာ ကိုယ့္ဂုဏ္ျဒပ္ကို ဆက္ထိန္းႏိုင္ေအာင္၊ သူမအေပၚမွာ ဖိအားမ်ား အေလွ်ာ့အတင္း စလုပ္ၿပီး မိတ္သဟာယေတြ႕ဆုံသည့္ အဖြဲ႕မ်ားအခ်ိဳ႕ကို သူမဆီ တာဝန္ခြဲေပးလိုက္သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းမွာ သူမ ေန႔တိုင္း မည္မွ်အလုပ္မ်ားလာသည္ကို ၾကည့္ရင္းႏွင့္၊ သူမ၏တာဝန္အခ်ိဳ႕ကို ျပန္ေလွ်ာ့ေပးဖို႔ စဥ္းစားေသးသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက “ရွင္က ဒီေလာက္ အလုပ္မမ်ားဘူးဆိုရင္၊ အဲဒီေဆာင္းပါးေတြ ေရးဖို႔ အခ်ိန္ရသြားမွာ။ ရွင့္ကို အလုပ္ရႈပ္ေနေအာင္ ထားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ။” ဟု မိမိဘာသာ ေတြးခဲ့သည္။ တစ္ညေနတြင္ သူမ သက္ေသခံခ်က္တစ္ခု ေရးေနသည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕သြားၿပီး၊ ကြၽန္မလည္း သူ တာဝန္ယူေနသည့္ အဖြဲ႕မ်ားအားလုံး၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အေၾကာင္း အေသးစိတ္ကို ေလသံမာမာႏွင့္ အတင္းဖိေမးခဲ့ၿပီး၊ ျပႆနာမ်ားကို မေျဖရွင္းရေသးသည့္ ယုံၾကည္သူအသစ္ အနည္းငယ္ ရွိေနသည္ကို သိခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မက သူမအား မိမိ၏တာဝန္ကို ဂ႐ုစိုက္ျခင္း မရွိဟု ေျပာလ်က္၊ အျပစ္တင္ခဲ့သည္။ သူမကို ႀကိမ္းေမာင္းၿပီးသည့္ေနာက္၊ သူမက ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး မည္သည့္အရာမွ် မေျပာခဲ့ပါ။

တစ္လၾကာၿပီးေနာက္၊ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္က အစ္မဝမ္က်င္းသည္ သူမတာဝန္ ယူထားသည့္ အဖြဲ႕မ်ားအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈ မ်ားစြာမရွိဘဲ၊ သူမ မေျဖရွင္းဘဲထားသည့္ ျပႆနာအခ်ိဳ႕ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ၿပီး ေခါင္းေဆာင္က မည္သည့္အရာမ်ားျဖစ္ေနသည္ကို ကြၽန္မအား ေမးခဲ့သည္။ ကြၽန္မက “ရွင္က သူ႔ကို အရမ္းအထင္ႀကီးခဲ့တာ၊ ဒါေပမဲ့ အခု သူ႔တာဝန္မွာ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ ရွင္ သိၿပီဆိုေတာ့၊ သူ႔ကို အရမ္းႀကီး အထင္ႀကီးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု မိမိဘာသာ ေတြးလိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ ေခါင္းေဆာင္က သူမကို ပို၍ပင္ အကူအညီေပးဖို႔ အထူးတလည္ ေတာင္းဆိုလာခဲ့သည္မွာ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္ခဲ့ရပါသည္။ ကြၽန္မ ဤသည္ကို အလြန္ အတိုက္အခံ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ “ရွင္တို႔က အစ္မဝမ္က်င္းကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ၾကတာကိုး၊” ဟု ကြၽန္မက ေတြးမိသည္။ “သူ႔အစြမ္းအစက ကြၽန္မထက္ သာတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကိုပဲ ကူညီေနရမယ္ဆိုရင္၊ သူက ေနာက္ဆုံး ကြၽန္မကို အစားထိုးသြားမွာေပါ့။” ကြၽန္မ ဆင္ေျခမ်ား စတင္ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း၊ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မ၏ အေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ကြၽန္မ၏ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းျခင္းကို ျမင္ေအာင္ျပၿပီး ကြၽန္မက ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ အစ္မဝမ္က်င္းမွာမူ အစြမ္းအစ ေကာင္းရွိၿပီး ေလ့က်င့္ေပးထိုက္ေၾကာင္း၊ ကြၽန္မက သူမကို ပို၍ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ကူညီေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ကြၽန္မသည္ မိမိ၏ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းအတြက္သာ ပူပန္ေန၍ မရပါဟု သူမက ေျပာသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြၽန္မလည္း မိမိကိုယ္ကိုယ္ အားတင္းၿပီး သူမ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ အခက္အခဲ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိ မရွိ အစ္မဝမ္က်င္းကို ေမးခဲ့သည္။ သူမက ကြၽန္မေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္သလိုျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေျပာခ်င္သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္သည္။ ယင္းက ကြၽန္မကို မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ဖို႔ ျဖစ္ေစခဲ့သင့္ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မက သူမကို သေဘာမက်ဘဲ၊ “ငါက သူ႔ကိုကူညီဖို႔ ႀကိဳးစားတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူက ဘာမွမေျပာခ်င္ဘူး။” ဟု မိမိဘာသာ ေတြးလိုက္သည္။ ကြၽန္မ၏ဝိညာဥ္က တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ မေမွာင္မိုက္လာသည္။ အသင္းေတာ္၏အလုပ္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးသည့္အခါ၊ သိသိသာသာ ေပၚေနသည့္ အေရအတြက္မ်ားေသာ ျပႆနာမ်ားကို ကြၽန္မ သတိထားမိလာသည္။ အစ္မဝမ္က်င္းကို ျမင္ရေလေလ၊ သူမ ရွိေနသည္ကို ကြၽန္မ ပိုၿပီး စိတ္တိုေလသည္။ တစ္ရက္တြင္ သူမ အမွားတစ္ခုလုပ္ေနသည္ကို ကြၽန္မက ျမင္ၿပီး၊ ေဒါသထြက္ကာ သူမကို “ဒီျပႆနာကို ကြၽန္မတို႔ ေဆြးေႏြးထားၿပီးသားေလ။ အစ္မက အဲဒါကို မေျဖရွင္းေသးဘူး။ အစ္မက ဟိုေဆာင္းပါးေတြ ေရးၿပီဆိုရင္ အၿမဲတမ္း သတိထားတယ္- ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အဲဒီလိုျဖစ္မလာတာ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတယ္” ဟု ေလသံမာမာႏွင့္ အျပစ္တင္လိုက္သည္။ ဤေနာက္ပိုင္းတြင္ အစ္မဝမ္က်င္းက ကြၽန္မေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရသလို ျဖစ္သြားတာ။ သက္ေသခံခ်က္မ်ားလည္း ထပ္မေရးရဲေတာ့ပါ။ ကြၽန္မေၾကာင့္ သူ နာက်င္သြားသည္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ မထိန္းႏိုင္ခဲ့ပါ- မရည္႐ြယ္ဘဲ သူမကို ကြၽန္မ အၿမဲတမ္း ေဒါသထြက္မိေနသည္။ ကြၽန္မလည္း ရင္ထဲမွာ ခံစားရေသာေၾကာင့္၊ ဤအေျခအေနမွ လြတ္ေအာင္ ကြၽန္မကို ကူညီေပးဖို႔၊ ဘုရားကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ စည္းေဝးပြဲတစ္ခုအတြင္းတြင္၊ အစ္မဝမ္က်င္းက သူမခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားက မ်ားလြန္းေၾကာင္း၊ ဤတာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ သူမအေနႏွင့္ အဆင့္မမီဘဲ၊ ယခင္က လုပ္ခဲ့သည့္တာဝန္ကိုပဲ ျပန္လုပ္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာခဲသည္။ ဤသည္ကို ၾကားလ်က္၊ ကြၽန္မက “ဒါေတြအားလုံးက ငါက သူ႔ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္မိတာေတြေၾကာင့္လား။ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ငါက တကယ့္ မေကာင္းမႈတစ္ခု လုပ္လိုက္မိၿပီ။” ဟု ခ်က္ခ်င္း စဥ္းစားမိသည္။ ကြၽန္မသည္ အနည္းငယ္ ေၾကာက္သလို လန႔္သလို ျဖစ္လာသည္။ သူမကိုလည္း ဤကိစၥေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းရင္းကို ေမးၾကည့္ၿပီး သူမကို ကူညီဖို႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မိတ္သဟာယျပဳေပးသည္။ မိတ္သဟာယ ျပဳေပးၿပီးသည့္ေနာက္၊ သူမအေျခအေနက အမ်ားႀကီး ေကာင္းသြားၿပီး- ဤတာဝန္ကို ဆက္လုပ္ခ်င္သည္ဟု သူမက ေျပာလာေတာ့၊ ကြၽန္မ စိတ္ေအးသြားရသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ကြၽန္မက အစ္မဝမ္က်င္းကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနေၾကာင္း၊ ဝမ္က်င္းကသာ ကြၽန္မႏွင့္အတူ အလုပ္ဆက္မလုပ္ခ်င္ေၾကာင္းတို႔ကို သိသြားသည့္အခါ၊ သူမက ကြၽန္မကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့သည္။ သူမက “သူ အမွားေတြလုပ္ေနတာကို ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ညီမက ဘာျဖစ္လို႔ သူ႔ကို ေအးေအးေဆးေဆး မိတ္သဟာယမျပဳေပးတာလဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ကူညီမေပးႏိုင္တာလဲ။ အဲဒီလိုလုပ္ရမဲ့အစား ညီမက ေဒါသေတြႀကီးၿပီး သူ႔ကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဆက္ဆံတယ္။ ညီမရဲ႕တာဝန္ေတြမွာ ရလဒ္ေတြလည္း အခုေနာက္ပိုင္း သိသိသာသာ ဆိုးလာတယ္- ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလးေလးနက္နက္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ဖို႔လိုၿပီ။” ဟု သူမက ေျပာခဲ့သည္။ သူမ ေျပာသည့္အရာမ်ားက ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ခံစားလိုက္ရသည္။ မ်က္ရည္ပါ လည္လာၿပီး၊ စိတ္ထဲတြင္ မတရားသျဖင့္ ခံရသည္ဟု ခံစားရကာ၊ စတင္ ျပန္လွန္ေခ်ပခဲ့သည္။ “အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လတ္တေလာမွာ မေအာင္ျမင္တာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္၊ အဲဒါက ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး- ဘာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္း ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံေနရတာလဲ။” သို႔ရာတြင္ ထိုအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စဥ္းစားမိသည္၊ “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ယုံၾကည္လွ်င္၊ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားသည္ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ အလ်ဥ္းသင့္သလို မျဖစ္သည္ကို သင္ယုံရပါမည္။ ယင္းမွာ တစ္စုံတစ္ဦးက တမင္တကာ သင့္အေပၚ မညႇာမတာျပဳေနျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ပစ္မွတ္ထားေနျခင္း မဟုတ္ေပ၊ ဤအရာကို ဘုရားသခင္က စီစဥ္ထားခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤအရာမ်ား အားလုံးကို စီစဥ္ၫႊန္ၾကားသနည္း။ ယင္းမွာ သင္ မည္သူျဖစ္သည္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပရန္၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ရန္ မဟုတ္ရပါ၊ သင့္ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းမွာ အဆုံးသတ္ ရည္မွန္းခ်က္ မဟုတ္ေပ။ ရည္မွန္းခ်က္မွာ သင့္ကို စုံလင္ေစရန္ႏွင့္ ကယ္တင္ရန္ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို ရရွိရန္၊ သင့္အေနျဖင့္ သင့္ဝန္းက်င္ရွိ လူမ်ား၊ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ အမႈအရာမ်ားမွ သင္ယူရမည္”) ယင္းမွာ မွန္ေပသည္- ကြၽန္မက ဤလူမ်ား၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္၊ အမႈအရာမ်ားအားလုံးႏွင့္ ႀကဳံဆုံေနသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္အားျဖင့္ ျဖစ္သည္။ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မအတြက္ အမႈအရာမ်ား တမင္ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဆင္ျခင္ၾကည့္ဖို႔ ေျဖရွင္းဖို႔လိုေနသည္မွာ ကြၽန္မ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနသည့္ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ ဆင္ေျခေပးျခင္းမ်ား၊ မေက်မနပ္ျဖစ္ျခင္းမ်ားကို ရပ္ပစ္ရမည္- နာခံတတ္သည့္ စိတ္ႏွလုံးကို ထိန္းသိမ္းထားရမည္၊ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္အရာကို လက္ခံရမည္။ ဤသည္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိသည့္အခါ၊ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ အရာမ်ားအားလုံးကို ဝမ္းနည္းေနသည့္စိတ္က အနည္းငယ္ သက္သာသြားသည္။

ထိုညတြင္ ကြၽန္မ အိပ္၍မရပါ။ အိပ္ရာထဲမွာသာ လူးလွိမ့္ေနေသာ္လည္း၊ ထိုေန႔က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ အရာမ်ား အားလုံးက ေခါင္းထဲမွာ ႐ုပ္ရွင္တစ္ကားကဲ့သို႔ အစအဆုံး ျပန္ျပန္ေပၚေနသည္။ ကြၽန္မက “ဘုရားသခင္က ငါ့ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ေပးဖို႔ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ကို စီစဥ္ေပးခဲ့တာဆိုရင္၊ ငါက ဒါေတြအားလုံးကေန ဘာကို သင္ယူသင့္တာလဲ။ ငါက အစ္မဝမ္က်င္းကို ဘယ္လို ဆက္ဆံေနမိခဲ့တာလဲ။” ဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေမးေနမိသည္။ သူမမွာ အစြမ္းအစေကာင္းရွိမွန္း ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္းသိေသာ္လည္း၊ သူမထံမွ သင္ယူဖို႔ ကြၽန္မ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ- ထိုအစား ကြၽန္မက သူမႏွင့္ ၿပိဳင္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ သူမက ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ေရးခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဤေဆာင္းပါးမ်ား ေရးမည္ဆိုသည့္ ထက္သန္သည့္ သူမစိတ္ကို ကြၽန္မက ဖ်က္ဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုမွ် ေကာက္က်စ္ယုတ္မာသည့္အရာ တစ္ခုကို ကြၽန္မ မည္သို႔မ်ား လုပ္ႏိုင္ခဲ့သနည္း။ ထိုေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သည့္ အေတြးအေခၚရွိခဲ့သနည္း၊ ၿပီးလွ်င္ ယင္းက မည္သည့္ေနရာမွ ဝင္လာသနည္း။

ေနာက္ေန႔က်တြင္ ကြၽန္မ၏ဝတ္ျပဳျခင္းမ်ားအတြင္း ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ကြၽန္မ ဖတ္မိသည္၊ “လူအခ်ိဳ႕သည္ သူတို႔၏ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈကို အျခားေသာသူမ်ားက ခိုးယူသြားၿပီး မိမိတို႔ထက္သာလြန္မည္၊ ၿပီးလွ်င္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳခံရစဥ္၊ ထိုသူတို႔ကအသိအမွတ္ျပဳျခင္းကို ရရွိမည္ကို အၿမဲစိုးရိမ္ၾက၏။ ဤအရာက သူတို႔ကို အျခားသူမ်ားအား တိုက္ခိုက္ၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ေစသည္။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ထက္ တတ္စြမ္းႏိုင္သူတို႔ကို မနာလိုဝန္တိုျခင္း ကိစၥရပ္တစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ မည္သည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳး ျဖစ္ပါသနည္း။ ယင္းမွာ မလိုတမာစိတ္ ျဖစ္၏။ မိမိအတြက္ကိုသာ စဥ္းစားျခင္း၊ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ဆႏၵမ်ားကိုသာ ျဖည့္ဆည္းျခင္းႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားအတြက္ စာနာေထာက္ထားမႈ လုံးဝမျပဘဲ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးမ်ားအေၾကာင္းကိုသာ စဥ္းစားၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို မစဥ္းစားျခင္း- ဤသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဆိုးေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ၿပီး သူတို႔အတြက္ ဘုရားသခင္တြင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိပါ။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သင္ အမွန္တကယ္ အေရးထားႏိုင္စြမ္းရွိပါက၊ အျခားလူတို႔ကို မွ်မွ်တတ သင္ ဆက္ဆံႏိုင္လိမ့္မည္။ တစ္စုံတစ္ဦးကို သင္၏ ေထာက္ခံခ်က္ေပးၿပီး၊ ထိုလူသည္ ပါရမီရွိသည့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ကာ၊ ထိုသို႔အားျဖင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲသို႔ ပါရမီရွိသည့္ လူတစ္ဦးကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့လွ်င္၊ သင္သည္ သင္၏ အလုပ္ကို ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေဆာင္ၿပီးခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ သစၥာရွိခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ ေကာင္းျမတ္ေသာ လုပ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး လူသားမ်ား ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားမ်ိဳး ျဖစ္၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) “ရက္စက္ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ပါတကား။ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳျခင္းႏွင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ျခင္း၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးမွ အလစ္သုတ္ျခင္းႏွင့္ လုယူျခင္း၊ ေက်ာ္ေစာမႈႏွင့္ အခြင့္အလမ္းအတြက္ အလုအယက္ႀကိဳးပမ္းျခင္း၊ အျပန္အလွန္ သတ္ျဖတ္ေနျခင္း၊ ဤအရာမ်ားက မည္သည့္အခ်ိန္မွ ၿပီးဆုံးမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား သိန္းသန္းခ်ီ ႁမြက္ဆိုထားေစကာမူ မည္သူကမွ် အသိတရား မရၾကပါ။ လူတို႔သည္ သူတို႔၏မိသားစု၊ သူတို႔၏ သားသမီးမ်ား၊ သူတို႔၏အလုပ္အကိုင္၊ အနာဂတ္တက္လမ္း၊ ရာထူးေနရာ၊ အေပၚယံ ဂုဏ္ပကာသနႏွင့္ ေငြေၾကးတို႔အလို႔ငွာ၊ အစားအစာ၊ အဝတ္အစားႏွင့္ အေသြးအသားအလို႔ငွာသာ လုပ္ေဆာင္ၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားက အမွန္တကယ္ ဘုရားသခင္အတြက္ ျဖစ္ေသာသူ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေသာသူမ်ားၾကားမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းေသာသူ အနည္းငယ္သာရွိ၏။ မိမိကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မလုပ္ေဆာင္ေသာသူ မည္မွ်ရွိသနည္း။ မိမိကိုယ္ပိုင္ရာထူး ေနရာအား ကာကြယ္ရန္အလို႔ငွာ အျခားသူမ်ားကို မဖိႏွိပ္သူ၊ ခြဲျခားမဆက္ဆံသူ မည္မွ်ရွိသနည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဆိုးညစ္ေသာသူမ်ားသည္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို မုခ်ခံၾကရလိမ့္မည္) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား မိန႔္ဆိုသည့္အေၾကာင္းအရာက ကြၽန္မ၏ အေျခအေနႏွင့္ ကြက္တိျဖစ္ေနသည္။ လတ္စသတ္ေတာ့ ကြၽန္မက အသိအမွတ္ျပဳခံခ်င္စိတ္ႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းအတြက္ ကြၽန္မ၏အစ္မကို လိုက္ၿပိဳင္ေနခဲ့မိျခင္း ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္ကို လိုခ်င္သည့္ ကိုယ့္ဆႏၵႏွင့္ ပိတ္မိေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းထဲမွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤတာဝန္မွာ အစ္မဝမ္က်င္းႏွင့္အတူတူ အလုပ္စလုပ္ၿပီး သူမမွာ အစြမ္းအစေကာင္းရွိကာ ကိုယ္ေတြ႕သက္ေသခံခ်က္မ်ား ေရးဖို႔ စိတ္ထက္သန္ၿပီး၊ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ခ်ီးက်ဴးခံရျခင္းတို႔ကို ျမင္ၿပီးကတည္းက၊ ကြၽန္မက မနာလိုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ယင္းကို လက္ခံခ်င္စိတ္ မရွိခဲ့ပါ။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သူမႏွင့္ယွဥ္ၿပီး မိမိစိတ္ထဲမွာ သူမကို တိတ္တိတ္ေလး လိုက္ၿပိဳင္ေနခဲ့မိသည္။ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးဖို႔ အခ်ိန္မရေစရန္ သူမကို စည္းေဝးပြဲ အုပ္စုမ်ား တစ္သီတစ္တန္းႀကီးကို ႀကီးၾကပ္ေစခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူမအလုပ္မွာ ျပႆနာမ်ား ရွိလာသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက သူမကို မကူညီခဲ့႐ုံသာမက၊ သူမက ျပဳသမွ်ႏုၿပီး စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာသည္အထိ သူမကို ဆူပူခဲ့မိသည္။ သူမမွာ အစြမ္းအစ ေကာင္းရွိၿပီး သူမကို ေလ့က်င့္ေပးသင့္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကြၽန္မသည္ သူမကို ပို၍ ကူညီေပးခဲ့သင့္သည္ကိုလည္းေကာင္း ကြၽန္မ သိသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက သူမ၏ အစြမ္းအစမ်ားကို မနာလိုျဖစ္မိၿပီး၊ အျခားသူ တစ္စုံတစ္ဦးက ကြၽန္မထက္ သာေနသည္ကို မလိုခ်င္ခဲ့ပါ၊ သူမက ကြၽန္မထက္ ပိုေတာ္သည္ကို နားလည္မိသည့္အခ်ိန္မွာ မနာလို ျဖစ္လာသည္၊ အာဃာတ ထားလာသည္။ မိမိဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းကို ထိန္းထားဖို႔၊ ကြၽန္မက သူမကို မကူညီဘဲ၊ သူမကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ေဆာင္းပါးမ်ားေရးဖို႔ သူမ၏စိတ္အားထက္သန္မႈကိုလည္း ဖ်က္ဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့မိသည္။ ကြၽန္မက အလြန္ မလိုမုန္းထား စိတ္ႀကီးၿပီး၊ ႐ြံစရာေကာင္းခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေရေလာင္းသည့္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ ခြင့္ျပဳထားလ်က္၊ ကြၽန္မကို ေက်းဇူးျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပန္ဆပ္ဖို႔ မိမိ၏တာဝန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘဲ၊ ထိုအစား ဝမ္က်င္း၏ အစြမ္းအစမ်ားကို မနာလိုျဖစ္ၿပီး၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ သူမကို ၿပိဳင္ခဲ့မိသည္။ ကြၽန္မမွာ အသိစိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရား လုံးဝ မရွိခဲ့ပါ။ ကြၽန္မလည္း ေနာင္တမ်ားျဖင့္ ျပည့္ၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤျပႆနာ၏ရင္းျမစ္ကို ရွာေတြ႕ဖို႔ လမ္းျပေပးပါရန္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း၊ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းလိုက္သည္။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္၊ “လူတို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္သာ စဥ္းစားတတ္ေတာ့သည္ အထိျဖစ္ေအာင္၊ ၎တို႔၏ အေတြးမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ စာတန္သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းကို အသုံးျပဳ၏။ ၎တို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား ၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ အခက္အခဲမ်ားကို ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ အရွက္ရျခင္းမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ ႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ ၎တို႔တြင္ ရွိသမွ်အရာတိုင္းကို စြန႔္လႊတ္ၾကသကဲ့သို႔၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔အတြက္ မည္သို႔ေသာ အကဲျဖတ္မႈ၊ ဆုံးျဖတ္မႈကိုမဆို ၎တို႔က ျပဳလုပ္ၾကလိမ့္မည္။ ဤနည္းလမ္းျဖင့္ စာတန္သည္ လူတို႔အား မျမင္ႏိုင္ေသာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔ႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို တြန္းလွန္ရန္ အင္အားမရွိသလို သတၱိလည္းမရွိၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဤအခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔အား အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ သယ္ေဆာင္ၾကၿပီး ႀကီးစြာေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ေရွ႕သို႔ဆက္ကာသာ ႐ုန္းၾကရ၏။ ဤေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ အလို႔ငွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္အား သစၥာေဖာက္ၿပီး၊ တိုး၍ ဆိုးယုတ္ လာၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤနည္းျဖင့္ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုၿပီး တစ္ခုသည္ စာတန္၏ ေက်ာ္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အၾကားတြင္ ဖ်က္ဆီးခံၾကရ၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၆)) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေတြးဆရင္း၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္တို႔သည္ ကြၽန္မတို႔ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖို႔ စာတန္ အသုံးျပဳသည့္ ခ်ည္ေႏွာင္မႈမ်ားသာျဖစ္သည္၊ ကြၽန္မတို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေအာင္ စာတန္ အသုံးျပဳသည့္ လက္နက္မ်ား ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သြားသည္။ ကြၽန္မ၏ ဘဝ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ား၊ အျမင္မ်ားက အၿမဲတမ္း မွားေနခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မက ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္တို႔၏ ခ်ည္ေႏွာင္မႈမ်ားႏွင့္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ားမွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါ။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္အညီေသာ္လည္းေကာင္း ျပဳမူေနထိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါ- “သူမ်ားေတြထက္ ထူးခြၽန္ပါေစ၊” “လူသားသည္ အထက္သို႔ ႐ုန္းကန္ဆန္တက္သည္၊ ေရသည္နိမ့္ရာသို႔ စီးဆင္း၏၊” “လူတို႔သည္ ၎တို႔ႏွင့္တစ္ေခတ္တည္း ေမြးသူမ်ားထက္ ပိုမိုသာလြန္ရန္ အစဥ္ႀကိဳးစားသင့္သည္” ဟူသည့္ စာတန္က ကြၽန္မတို႔ဆီမွာ သြတ္သြင္းေပးသည့္၊ မေကာင္းသည့္ အသက္ရွင္သန္ေရးစည္းမ်ဥ္းမ်ားအတိုင္း ကြၽန္မက လုပ္ကိုင္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက ေက်ာင္းတြင္ျဖစ္ေစ၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၌ အလုပ္လုပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ျဖစ္ေစ နာမည္ႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္ရဖို႔၊ နံပါတ္တစ္ျဖစ္ဖို႔၊ ၿပီးလွ်င္ လူမ်ားၾကားမွာ ထင္ေပၚရန္ မိမိ၏ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္ဖို႔ ကြၽန္မ အၿမဲတမ္း ေန႔ေန႔ညည အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္လာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွာ ဆက္ၿပီးေနဆဲ ျဖစ္သည္။ မိမိ၏တာဝန္၌ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ အထင္ႀကီးျခင္း၊ ခ်ီးက်ဴးျခင္းတို႔ကို ခံရသည့္အခ်ိန္၊ နာမည္၊ အက်ိဳးအျမတ္ႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို လိုခ်င္သည့္ မိမိ၏ဆႏၵ ျပည့္ေနသည့္အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ၊ ထင္ေပၚမႈဆိုသည့္ အရသာကို ကြၽန္မ ႀကိဳက္မိၿပီး အရမ္း ေပ်ာ္မိသည္။ သို႔ရာတြင္ အစ္မဝမ္က်င္းက ကြၽန္မထက္ ပိုေတာ္သည္ကို ျမင္လာသည့္အခ်ိန္တြင္၊ သူမအရည္အခ်င္းမ်ားကို မနာလို ျဖစ္လာမိသည္။ သူမက ကြၽန္မထက္ ထူးခြၽန္သြားမည္၊ မိမိ၏ေနရာကို ၿခိမ္းေျခာက္လာမည္ဟု စိုးရိမ္မိေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားကိုျဖစ္ေစ၊ သူမ၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို ျဖစ္ေစ ထည့္မတြက္ခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မက သူမကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခဲ့သည္။ ထိုအခိုက္အတန႔္တြင္ ကြၽန္မက ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ မိမိ၏အခ်ိန္၊ စြမ္းအားတို႔အားလုံးကို ေပးအပ္ထားသည့္ ေက်းကြၽန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ထိုအရာမ်ားေနာက္လိုက္ရင္း မိမိ၏ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ေၾကာင္းတို႔ကို ထိုအခ်ိန္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္သြားသည္။ ကြၽန္မက တစ္စိမ့္စိမ့္ႏွင့္ အႏၲရာယ္ျပဳကာ၊ မလိုမုန္းထားၿပီး၊ ပို၍ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လာကာ၊ စိတ္ထားမေကာင္းေတာ့ဘဲ၊ ကြၽန္မက စာတန္နတ္ဆိုး၏ပုံသဏၭာန္ႏွင့္သာ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ခဲ့မိသည္။ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ အက်ိဳးအျမတ္ႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔သည္ တကယ္ကို စာတန္၏လက္နက္မ်ား ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မအား ဘုရားသခင္ကို ခုခံသစၥာေဖာက္မိေစဖို႔ အမိဖမ္းၿပီး ပ်က္စီးေစခဲ့သည့္ အရာမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ယခင္က ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္မွ ႏွင္ထုတ္ခံရသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားအေၾကာင္း ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ သူတို႔က ဂုဏ္ျဒပ္ကို က်န္သည့္အရာမ်ားအားလုံးထက္ ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကသည္။ မိမိညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ ပစ္ပယ္ခဲ့ၾကသည္၊ ဖိႏွိပ္ခဲ့ၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ လူမ်ားကို သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ အျပစ္ေပးၿပီး ႏွင္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ဆုံး ၎တို႔က မေကာင္းမႈမ်ိဳးစုံကို က်ဴးလြန္ၿပီး သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းျခင္းခံခဲ့ရသည္။ အစ္မဝမ္က်င္းကို ကြၽန္မ ျပဳမူဆက္ဆံခဲ့သည့္ပုံစံက မိမိ၏ အႏၲိခရစ္စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ျပခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ သန႔္စင္ေပးမႈကို လက္မခံဘဲ၊ ေလးေလးနက္နက္ ေနာင္တမရခဲ့ပါက၊ ကြၽန္မလည္း တစ္ေန႔ေန႔မွာ ထိုအႏၲိခရစ္မ်ားကဲ့သို႔ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္း ခံရလိမ့္မည္ကို ကြၽန္မ သိလိုက္သည္။ ကြၽန္မသည္ အႏၲရာယ္ရွိသည့္ အေျခအေနထဲ ေရာက္ေနေၾကာင္း၊ ကြၽန္မ၏ဝိညာဥ္မွာ ေမွာင္မိုက္ေနျခင္းႏွင့္၊ ကြၽန္မ၏တာဝန္၌ ကြၽန္မ၏ ရႈံးနိမ့္ျခင္းမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ ျပင္းထန္သည့္ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ဆုံးမပဲ့ျပင္မႈျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္သြားသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၿပီး၊ အခ်ိန္သိပ္ေနာက္မက်ေသးမီ မိမိ ေလွ်ာက္ေနသည့္ လမ္းမွားကို စြန႔္ၿပီး၊ ေနာက္ျပန္လွည့္သင့္သည္မွာ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရား၏အလိုေတာ္ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ထံတြင္ ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္မကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္းဆီ ၫႊန္ျပေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲ၌ ဤက်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္၊ “ဤအရာကို စဥ္းစားၾကည့္ေလာ့- အကယ္၍သာ ထိုသူသည္ ယင္းအေျခအေနမ်ားထဲ အမိဖမ္းခံရျခင္းမွ ေရွာင္လိုကာ ၎တို႔မွ လြတ္ကင္းႏိုင္လိုၿပီး ယင္းအရာမ်ား၏ စိတ္ေသာကမ်ားႏွင့္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ လြတ္ေျမာက္ေနလိုလွ်င္ ထိုသူသည္ မည္ကဲ့သို႔ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို လုပ္ရမည္နည္း။ လူတစ္ဦးသည္ အမွန္တကယ္ မလြတ္လပ္ႏိုင္ခင္၊ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ခင္ အဘယ္အရာကို ရယူရမည္နည္း။ တစ္ဖက္တြင္ သူရိပ္စားမည့္ရမည္မွာ- ဂုဏ္သတင္း၊ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ ရာထူးဂုဏ္သိန္မ်ားသည္ လူတို႔အား ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစရန္၊ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ဖမ္းရန္၊ ဒုကၡေပးရန္ႏွင့္ စာရိတၱပ်က္ျပားလာေစရန္ စာတန္ အသုံးျပဳေသာ ကိရိယာမ်ားႏွင့္ နည္းလမ္းမ်ားသာျဖစ္သည္။ သေဘာတရားအရ သင္သည္ပထမဆုံး၎အား ရွင္းလင္းစြာနားလည္ေအာင္လုပ္ရမည္။ ထိုထက္မက သင္သည္ယင္းအရာမ်ားကို စြန႔္လိုက္ၿပီး ေဘးဖယ္ထားရန္ သင္ယူရမည္။...သင္သည္ အျခားသူတို႔ကို ေထာက္ခံဖို႔ ႏွင့္ သူတို႔ကို ထင္ေပၚခြင့္ေပးဖို႔ရန္ ဤအရာမ်ားကို လက္လႊတ္ဖို႔ႏွင့္ ေဘးဖယ္ထားဖို႔ သင္ယူရမည္။ ထင္ေပၚဖို႔ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္အသေရကို ရရွိရန္ အခြင့္အေရးတစ္ခုကို သင္ ႀကဳံရသည့္အခိုက္တြင္ အခြင့္အေရးယူဖို႔ မႀကိဳပမ္းႏွင့္၊ သို႔မဟုတ္ ေလာမႀကီးႏွင့္။ စြန႔္လႊတ္ဖို႔ရန္ သင္ သင္ယူရမည္၊ သို႔ေသာ္ သင္၏ တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ျခင္းအား ေႏွာင့္ေႏွးရမည္မဟုတ္။ တိတ္တဆိတ္ မထင္ေပၚျခင္းျဖင့္ အလုပ္လုပ္ၿပီး သင္၏ တာဝန္ကို သစၥာေစာင့္သိစြာ ေဆာင္႐ြက္စဥ္ အျခားသူမ်ားကို မႂကြားဝါေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္ေလာ့။ သင္၏ သိကၡာႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ကို သင္ လက္လႊတ္ေလေလ၊ ၿပီးလွ်င္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို သင္ လက္လႊတ္ေလေလ၊ ပိုၿငိမ္းခ်မ္းမႈရွိေလေလ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သင္၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္း၌ ေနရာ ပိုပြင့္လာေလေလျဖစ္ကာ သင္၏အေျခအေန ပိုတိုးတက္လာေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္ ပိုမိုႀကိဳးပမ္းၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္ေလေလ၊ သင္၏ အေျခအေနက ပိုမိုေမွာင္မိုက္ေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္မယုံလွ်င္ စမ္းၾကည့္ေလာ့။ ဤအေျခအေနမ်ိဳးကို သင္ ေျပာင္းလဲလိုၿပီး ဤအရာမ်ားအားျဖင့္ အထိန္းအခ်ဳပ္မခံလိုလွ်င္၊ ယင္းတို႔ကို သင္ ဦးစြာ ေဘးဖယ္ထားၿပီး စြန႔္လႊတ္ရမည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) “လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားသည္ မတူေပ။ ကိုယ္တစ္ခုတည္းရွိ၏။ အသီးသီးက မိမိ၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္သည္၊ အသီးသီးက မိမိ၏ ေနရာတြင္ရွိၿပီး အေကာင္းဆုံးလုပ္ေဆာင္ေနၿပီး- မီးပြင့္တစ္ခုစီအတြက္ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ အလင္းေရာင္တစ္ခု ရွိသည္- အသက္တာ၌ ရင့္က်က္မႈကို ရွာေဖြေနၾက၏။ ထိုသို႔ျဖင့္ ငါသည္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္း ရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၂၁)) လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည့္လမ္းကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မအား ျပလိုက္ပါသည္။ မနာလိုသည့္အေတြးမ်ား ျဖစ္လာသည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ေဒါသပါေနသည့္ မိမိရည္႐ြယ္ခ်က္ကို စြန႔္လႊတ္ရမည္၊ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ေဘးဖယ္ထားရမည္၊ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အလုပ္ကို ေရွ႕တန္းတင္ရမည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို အေလးထားရမည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မကို ျပခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔အားလုံးမွာ ကိုယ္ပိုင္အားသာခ်က္မ်ား၊ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိၾကသည္- သို႔ရာတြင္ အေယာက္တိုင္းက မိမိတာဝန္က်ရာမွာ ရပ္တည္ႏိုင္ၿပီး၊ မိမိတို႔၏ရည္မွန္းခ်က္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် အေကာင္းဆုံး လုပ္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အားသာခ်က္မ်ားကို သင္ယူဖို႔၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ဖာေထးေပးဖို႔သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ ျဖစ္သည္။ အစ္မဝမ္က်င္းသည္ အစြမ္းအစေကာင္းရွိသူ၊ သမၼာတရားကို အားထုတ္သည့္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူမကို ကြၽန္မႏွင့္အတူ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္က စီစဥ္ေပးရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမွာ သူမ၏အရည္အခ်င္းမ်ားကို မနာလိုျဖစ္လာၿပီး၊ ကိုယ္ရည္ေသြးရင္း သူမကို လိုက္ၿပိဳင္ဖို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ သူမအားသာခ်က္မ်ားမွ သင္ယူႏိုင္ေအာင္၊ မိမိ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို အစားထိုးႏိုင္ေစဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ ကြၽန္မအေပၚ ဘုရားသခင္၏သနားၾကင္နာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ မိမိ၏သေဘာထားကို ျပင္ရမည္။ အစ္မဝမ္က်င္းက မိမိထက္ ေတာ္သည္၊ သူမမွာ ေကာင္းသည့္ စ႐ိုက္လကၡဏာမ်ား ရွိသည္၊ ကြၽန္မက အမွန္အတိုင္း ရင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ မိမိ၏အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကို ဝန္ခံရမည္။ ကြၽန္မ၏အစ္မထံမွ သင္ယူရမည္။ ကြၽန္မက ဤတာဝန္ကို လုပ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး၊ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ပိုၿပီး နားလည္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ကြၽန္မတို႔က မိမိတို႔၏တာဝန္ကို ညီညီၫြတ္ၫြတ္ႏွင့္ အတူတူ လုပ္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ကြၽန္မ၏အစ္မကို ကူညီဖို႔ တတ္ႏိုင္သည့္အရာ မွန္သမွ် လုပ္ေပးရမည္။

ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မလည္း အစ္မဝမ္က်င္းဆီ သြားၿပီး၊ ကြၽန္မမွာ ထုတ္ေဖာ္ေနသည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈမ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္။ သူမကိုလည္း ေတာင္းပန္ၿပီး သူမကလည္း ကြၽန္မကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာကာ၊ ဤအေျခအေနမွ သူမ သင္ယူမိသည့္အရာအေၾကာင္း မိတ္သဟာယျပဳေပးသည္။ ကြၽန္မကို ႏွစ္သိမ့္ေပးၿပီး အားေပးသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မလည္း ေတာ္ေတာ္ ရွက္မိကာ၊ အျပစ္ရွိသလို ခံစားရသည္။ ထိုေနာက္ပိုင္း သူမအလုပ္မွာ အခက္အခဲမ်ား ရွိေနသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္သည့္အခါ၊ တစ္ခါတစ္ရံ “ငါက ဒီျပႆနာကို ကူရွင္းေပးလိုက္ရင္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူ႔ကို အလုပ္ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေနတယ္လို႔ပဲ ျမင္ၾကလိမ့္မယ္။ ငါ ကူညီေပးတာကို ဘယ္သူမွ သိၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ ထင္ေပၚဖို႔ ဂုဏ္ယူဖို႔ အခြင့္အေရးက သူ႔အတြက္ခ်ည္းပဲ ျဖစ္သြားမွာ။” ဟု မိမိဘာသာ စဥ္းစားမိေသးသည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ကြၽန္မမွာ သူမကို ကူညီဖို႔ နည္းနည္း ဝန္ေလးမိျပန္သည္- သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက သူမကို နာမည္ႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ၿပိဳင္ဖို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားေနသည္ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သတိဝင္သြားသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ မိမိ၏ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ျပန္ျပင္ရာ၌၊ ဘုရားသခင္၏ အကူအညီကို ဆုေတာင္းမည္ ျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူမကို မိမိဘက္က စတင္ ကူညီမည္ ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ကြၽန္မ၏အေျခအေနက တိုးတက္လာသည္။ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ရွိခဲ့ဖူးသည့္ ဝမ္းနည္းျခင္းႏွင့္ စိတ္ပ်က္ျခင္းမ်ိဳးကို ကြၽန္မ မခံစားရေတာ့ဘဲ၊ အစ္မဝမ္က်င္းႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကလည္း ပို၍ပင္ သဟဇာတျဖစ္လာသည္။ အစ္မဝမ္က်င္းက သူမအေျခအေနကိုျဖစ္ေစ၊ သူမ ရလိုက္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ေစ၊ ကြၽန္မကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မိတ္သဟာယျပဳခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေပသည္။

ဤအေတြ႕အႀကဳံကို ႀကဳံေတြ႕ရျခင္းက ကြၽန္မ၏မနာလိုစိတ္ႏွင့္ မလိုမုန္းထားတတ္သည့္ လူ႔သဘာဝ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ စစ္စစ္ကို ကြၽန္မအား သေဘာေပါက္ေစခဲ့သည္။ ယင္းက မိမိကိုယ္ကိုယ္လည္း ႐ြံရွာတတ္လာေစသည့္အျပင္၊ ဘုရား၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို လက္ေတြ႕က်ေသာ နားလည္မႈအခ်ိဳ႕ ရလာေစဖို႔ အေထာက္အပံ့ေပးပါသည္။ ယင္းက မိမိ၏မနာလိုစိတ္၏ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ားႏွင့္ အကန႔္အသတ္မ်ားမွ လြတ္ေျမာက္နည္းကို သင္ယူဖို႔ ကြၽန္မကို အေထာက္အကူ ေပးခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ သမၼာတရားႏွင့္အညီ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းမွ လာသည့္ ၿငိမ္သက္မႈႏွင့္ တည္ၿငိမ္မႈကိုလည္း ကြၽန္မ ျမည္းစမ္းခဲ့ရသည္။ ယင္းက သမၼာတရားကို အားထုတ္ဖို႔၊ မိမိ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားဖို႔ႏွင့္၊ မိမိ၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ စိတ္ဆႏၵကို ေပးခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းပါသည္။