ရွန္ရွင္းေဝ့ အီတလီႏိုင္ငံ

ကြၽန္မ၏တာဝန္က ၂၀၁၈ ခုႏွစ္က အသင္းေတာ္မွာ စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို အစ္မက်န္း အစ္မလ်ဴတို႔ႏွင့္အတူတူ ဘာသာျပန္ေပးရျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္မတို႔အခ်င္းခ်င္း အလြန္ အဆင္ေျပပါသည္။ ေတြ႕ဆုံပြဲတစ္ခုမွာ ေခါင္းေဆာင္ အတုအေယာင္ကို မည္သို႔သိသည္ကို ကြၽန္မတို႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၾကသည္။ အစ္မလ်ဴက ေခါင္းေဆာင္ အတုအေယာင္ကို ဤသို႔ အကဲျဖတ္သည္။ “သူက ဘာမူဝါဒမွမရွိဘဲ၊ လူေတြကိုေလွ်ာက္ေျပာင္းတယ္။ အစ္မက်န္းကို ေျပာင္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အစ္မက်န္းေလာက္ အလုပ္မႀကိဳးစား အာ႐ုံစူးစိုက္မႈလည္းမရွိတဲ့ တျခားအစ္မ တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ အဖြဲ႕မွာဆက္ထားတယ္။” အျခားေခါင္းေဆာင္က ဒါကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ဖတ္ျပသည့္အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မခ်က္ခ်င္းပဲ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ အစ္မလ်ဴ၏ စကားမ်ားက အလြန္ျပင္းထန္လြန္းသည္ဟု ကြၽန္မ ခံစားရသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ တည္ၿငိမ္ေအာင္ထားေသာ္လည္း၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေျဗာင္းဆန္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ကြၽန္မတို႔အသင္းမွာ သုံးေယာက္သာ ရွိေသာေၾကာင့္ သူမကြၽန္မကို ေျပာသည့္အရာကို ကြၽန္မ ေသခ်ာသိသည္။ အကုန္လုံးက ကြၽန္မတာဝန္ကို မႀကိဳးစားဘဲ၊ အာ႐ုံစူးစိုက္မႈမရွိဟု ထင္သြားမည္ကို ခံစားမိသည္။ ကြၽန္မ မည္သို႔မ်က္ႏွာျပရမည္နည္း။ ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး ကြၽန္မက အစ္မလ်ဴကို အၿငိဳးအေတးထားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မတို႔၏ ဆက္ဆံေရးကလည္း ပို၍ စိမ္းကားလာခဲ့သည္။

သိပ္မၾကာမီတြင္ အစ္မလ်ဴ အသင္းေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ အေ႐ြးခံရသည္။ သူမက အလြန္တာဝန္ေက်ပြန္ၿပီး ကြၽန္မ ဘာသာျပန္ထားသည့္အရာမ်ားကို အၿမဲတမ္း ေသခ်ာစစ္သည္။ အစတြင္ ကြၽန္မလည္း စိတ္ေကာင္းေကာင္းထားေသာ္လည္း၊ ေနာက္ပိုင္း၌ သူမကို အတိုက္အခံလုပ္ခ်င္လာသည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ ဤတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္လာသည္မွာၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူမက ကြၽန္မကို ယခုထိမယုံေသးသည္မွာ၊ ကြၽန္မက အရည္အခ်င္းမျပည့္မီသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ သူမက ကြၽန္မကိုလည္း မၾကာခဏ အကဉာဏ္မ်ား ေပးေလ့ရွိေသာေၾကာင့္၊ သူမက ကြၽန္မကို အထင္ေသးၿပီး လုပ္ရကိုင္ရသည္မွာ ပိုရႈပ္ေအာင္လုပ္သည္ဟု ခံစားလာရသည္။ ကြၽန္မ လုံးဝသည္းမခံႏိုင္သည္မွာ ကြၽန္မတို႔ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ သူမက ကြၽန္မ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ႀကီးၾကပ္သူေရွ႕မွာ ေျပာေလ့ရွိသည္။ “ငါ့ကို သူ႔ေရွ႕မွာ သိကၡာက်ေအာင္လုပ္ေနတာမဟုတ္လား။” ဟု ေတြးမိသည္။ သူမအေပၚ ကြၽန္မ၏မေက်နပ္ခ်က္မ်ားက ပိုမ်ားလာၿပီး အၿငိဳးအေတးကလည္း ပိုႀကီးလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔၏ ထိုအလုပ္တာဝန္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ကြၽန္မသူမကို ျမင္ကို မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘဲ၊ သူမကို သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ အလုပ္မ်ားကို သူမလိုက္စစ္ေနသည္ကို ကြၽန္မ မႀကိဳက္ဘဲ၊ သူမကြၽန္မကိုအႀကံဉာဏ္မ်ားေပးသည့္ အခါတိုင္းလည္း ကြၽန္မက မႏွစ္ၿမိဳ႕သည့္မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ေနေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ သူမသိကၡာက်ၿပီး ထင္သေလာက္ မေတာ္ပုံေပါက္ေစရန္ မည္သို႔လုပ္ရမည္ကို ကြၽန္မစဥ္းစားသည္။ သူမတာဝန္မွာ ျပႆနာမ်ားရွိပါကလည္း ကြၽန္မသူမကို ကူညီရမည့္အစား သူမကိုအထင္ေသးၿပီး သူမမွတ္သြားေစဖို႔ တာဝန္မွာအခက္အခဲမ်ားေတြ႕ပါေစဟု ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။ တစ္ခါက ေတြ႕ဆုံပြဲတစ္ခုမွာ ကြၽန္မက အလြန္ စိတ္ဆတ္ေသာေၾကာင့္၊ သူမက ကြၽန္မႏွင့္ မည္သို႔ အလုပ္တြဲလုပ္ရမည္ကိုမသိေၾကာင္း၊ ကြၽန္မတို႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မေၾကာင့္ သူမ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေၾကာင္း အစ္မလ်ဴက ေျပာသည္။ သူမ ထိုသို႔ေျပာသည့္အခါ၊ ကြၽန္မလည္း အလြန္စိတ္တိုသြားသည္။ “ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတယ္ဆိုၿပီး ငါ့ကို ေဒါက္ျဖဳတ္တာ မဟုတ္လား။ အခုဆိုအားလုံးက ငါ့ေဒါသေၾကာင့္ နင္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ရတယ္လို႔ သိသြားတဲ့အတြက္ ငါ့ကို သူတို႔က ဘယ္လို ထင္ၾကမလဲ။” ဟု ေတြးမိသည္။ ကြၽန္မ ယင္းကိုေတြးမိေလ ေဒါသထြက္ေလျဖစ္သည္။ သူမက ကြၽန္မကို အျခားသူမ်ား အထင္ေသးေအာင္လုပ္ေနသည္ဟု ခံစားရသည္။ ကြၽန္မသူမကို မေက်မနပ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံပြဲတစ္ခုလုံးမွာ စကားမေျပာဘဲ၊ မ်က္ႏွာႀကီးစူပုပ္ၿပီး ထိုင္ေနခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြၽန္မတစ္ခုခု ျဖစ္ေနသည္ကို အစ္မလ်ဴ ရိပ္မိသြားေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မကို “စိတ္ညစ္ေနတဲ့ပုံပဲ၊ ေတြ႕ဆုံပြဲမွာလည္း ဘာမွမေျပာဘူး။ စိတ္ထဲမွာတစ္ခုခု ျဖစ္ေနတာဆိုရင္၊ အစ္မကို ေျပာျပလို႔ရပါတယ္။ အစ္မရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိရင္လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။” ဟု တိုးတိုးေလးလာေျပာသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက သူမကို ျမင္ကိုမျမင္ခ်င္ဘဲ၊ စိတ္ထဲမွာလည္း သူမကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ျခင္းသာ ရွိသည္။ ကြၽန္မစိတ္ထဲမွာ “ေမးစရာ လိုေသးလို႔လား။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို အဲဒီလိုဖြင့္ခ်ခံရတာကို ဘယ္သူကေပ်ာ္မလဲ။” ဟု ေတြးမိသည္။ ၿပီးလွ်င္ သူမက ကြၽန္မေဘးကို လာထိုင္သည္။ ကြၽန္မ သူမကို အထင္ေသးသည့္ပုံစံ အျပည့္ႏွင့္ ၾကည့္ပစ္လိုက္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ မေကာင္းေၾကာင္းကို အားလုံးေရွ႕မွာ ေျပာခဲ့သည္ကို ေတြးမိတိုင္း စိတ္အလြန္တိုမိသည္။ ကြၽန္မလည္း သူမ၏အမွားမ်ားႏွင့္ သူမျပခဲ့သည့္ အက်င့္ပ်က္မႈမ်ားကို ထုတ္ေျပာလိုက္သည္၊ သူမက အေျမာ္အျမင္မရွိဘဲ၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိႏွင့္ အျခားသူမ်ားကို အထင္ေသးခံရေအာင္လုပ္သည္၊ ဖိႏွိပ္သည္ စိတ္ႀကီးဝင္ ေနသည္ဟု ကြၽန္မလည္း ဆက္တိုက္ ေျပာလိုက္သည္။ သူမ ေခါင္းငိုက္စိုက္ႏွင့္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္သြားသည္ကို ျမင္ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မေက်နပ္သည္။ ကြၽန္မ မ်ိဳသိပ္ထားသမွ်ကို ေပါက္ကြဲလိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ အစ္မလ်ဴက “အစ္မေၾကာင့္ အဲဒီေလာက္ စိတ္ထိခိုက္ သြားရမယ္လို႔ တစ္ခါမွမေတြးမိခဲ့ဘူး တကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။” ဟု ကြၽန္မကို ေျပာသည္။ သူမထြက္သြားၿပီး မ်က္ရည္မ်ား ခိုးသုတ္ေနသည့္ကို ေတြ႕သည့္အခါ၊ ကြၽန္မ မ်ားစြာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားသည္။ ကြၽန္မ ေျပာသည့္အရာက လြန္မ်ားသြားလား။ သူမ အလြန္ စိတ္ထိခိုက္သြားလား။ သို႔ေသာ္လည္း ထို႔ေနာက္တြင္ “ငါက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတာပဲ။ အဲဒါမွ သူ႔ကိုယ္သူ သိမွာ။” ဟု ကြၽန္မေတြးမိသည္။ ထိုသို႔ ေတြးသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက အျပစ္ရွိသကဲ့သို႔ မခံစားရေတာ့ပါ။ ထိုေနာက္ပိုင္း အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မေၾကာင့္ ပို၍ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာၿပီး ကြၽန္မအလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မည္သည့္အရာမွ် မေျပာရဲေတာ့ပါ၊ အႀကံဉာဏ္လည္း သိပ္မေပးေတာ့ပါ။

ေနာက္ရက္တြင္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ထိေရာက္မႈကို မူဝါဒမ်ားႏွင့္အညီ ဆန္းစစ္ဖို႔အတြက္ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္က လူတိုင္းကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေၾကာင္း သုံးသပ္ခ်က္ ေရးခိုင္းသည္။ ယင္းကိုၾကားသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ က်ိတ္ေပ်ာ္သြားသည္။ အစ္မလ်ဴ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ အက်င့္ပ်က္မႈမ်ားကို ကြၽန္မဖြင့္ခ်ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ခဲ့သည္၊ သို႔မွသာ လူတိုင္းက သူမ၏အရွိအတိုင္းကို သိၿပီး သူမလည္း အခ်ိဳးေျပသြားမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအေတြး၌ ကြၽန္မျဖတ္ကနဲ စိုးရိမ္သြားၿပီး ကြၽန္မ၏အေတြးအေခၚ မွားေနေၾကာင္း၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ မွ်တၿပီး ဓမၼဓိဌာန္ က်သင့္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံသင့္ေၾကာင္းတို႔ကို သတိထားမိလိုက္သည္။ ကြၽန္မ၏သုံးသပ္ခ်က္မွာ မွ်တၿပီး ဓမၼဓိဌာန္က်ဖို႔ ရည္႐ြယ္ခဲ့သည္၊ သို႔ရာတြင္ အစ္မလ်ဴ ကြၽန္မကို အၿမဲတမ္း အခက္ေတြ႕ေအာင္ လုပ္ခဲ့သည္ကို ေတြးမိပါက၊ မေက်နပ္ခ်က္က လႊမ္းမိုးသြားသည္။ ကြၽန္မ၏မေက်နပ္ခ်က္မ်ား အကုန္လုံးကို သုံးသပ္ခ်က္ထဲ ထည့္ခဲ့ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ကသူမကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သည္ျဖစ္ေစ လုပ္ပါေစဟုပင္ ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။ ကြၽန္မအဖြဲ႕ထဲမွာ သူမ မရွိပါကလည္း အဆင္ေျပပါသည္။ မၾကာမီတြင္ အစ္မလ်ဴ အထုတ္ ခံလိုက္ရသည္။ ထိုသတင္းၾကားသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ စိတ္မသက္မသာျဖစ္မိသည္။ ကြၽန္မက “ငါ ေရးလိုက္တာေၾကာင့္မ်ားလား ငါက သူမအက်င့္ပ်က္တာ တခ်ိဳ႕ကိုပဲ ေရးလိုက္တာ အဲဒါေၾကာင့္ေတာ့ သူမ အထုတ္မခံရေလာက္ပါဘူး။” ဟု ေတြးမိသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ အစ္မလ်ဴ စိတ္ဆင္းရဲေနသည္ကို ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့သည္။ ကြၽန္မလည္း အျပစ္မကင္းသကဲ့သို႔ ခံစားရသည္။ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔လည္း အားမရွိပါ။

ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနသည့္အခါ ကြၽန္မ ခံစားေနရသည္ကို ေခါင္းေဆာင္ကို ေျပာျပခဲ့သည္၊ သူမက အစ္မလ်ဴ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီေသာေၾကာင့္၊ ထုတ္လိုက္ေၾကာင္းႏွင့္ သူမက အသင္းေခါင္းေဆာင္ မျဖစ္ထိုက္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ ကြၽန္မ၏သုံးသပ္ခ်က္ႏွင့္ မည္သို႔မွ်မဆိုင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက သူမ၏အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ေထာက္ျပခဲ့ၿပီး လူမ်ားကို မွ်မွ်တတ မဆက္ဆံပါ၊ ကြၽန္မက အၿငိဳးႀကီးၿပီး မလိုမုန္းထားတတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားရွိသည္ဟု ေျပာသည္။ သူမက ထိုသို႔ေျပာသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အလြန္ဝမ္းနည္းသြားသည္။ အၿငိဳးႀကီးၿပီး မလိုမုန္းထားတတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား ရွိျခင္းသည္ ဆိုးယုတ္သည့္လူမ်ားကို ေျပာသည့္အရာမ်ား မဟုတ္ပါလား။ ေနာက္ေလးရက္ ငါးရက္အထိ သူမ ေျပာခဲ့သည့္အရာကို ျပန္ေတြးတိုင္း ကြၽန္မအလြန္ စိတ္ေသာကေရာက္ရသည္။ ကြၽန္မက တကယ္ မလိုမုန္းထားတတ္သည့္ လူစားမ်ိဳးျဖစ္သလားဟု ေတြးမိသည္။ ကြၽန္မ၏ေသာကမ်ားၾကားထဲမွ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းဖို႔သြားခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္ အဲဒီအစ္မက ကြၽန္မမွာ မလိုမုန္းထားတတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထား ရွိတယ္လို႔ေျပာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေတာ့အဲဒီလိုမထင္မိဘူး ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ အမွန္အတိုင္းသိႏိုင္ေအာင္ အလင္းျပ ေပးေတာ္မူပါ” ဟု ဆုေတာင္းခဲ့သည္။

ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲက ဤက်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္မဖတ္ခဲ့သည္။ “လူမ်ားသည္ သင္တို႔၏ အႀကိဳက္မဟုတ္ၾကေသာေၾကာင့္ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔က သင္ႏွင့္ အဆင္မေျပၾကေသာေၾကာင့္ ၎တို႔ကို အျပစ္ေပးဖို႔ နည္းလမ္းမ်ားစြာ သင္တို႔ အႀကံထုတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၾကသေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ိဳးကို ယခင္က သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ဖူးၾကပါသေလာ။ ထိုအရာ မည္မွ် သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ၿပီးၾကၿပီနည္း။ သင္တို႔သည္ လူတို႔ကို အၿမဲ သြယ္ဝိုက္၍ သိမ္ငယ္ေနေစခဲ့သည္၊ ထိခိုက္နာၾကည္းေစေသာ ေဝဖန္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ေနခဲ့ၿပီး ၎တို႔ကို ေထ့ေငါ့ေနခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ (ဟုတ္ပါသည္။) ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ခ်ိန္တြင္ သင္တို႔သည္ မည္သည့္အေျခအေနမ်ားတြင္ ရွိခဲ့ၾကသနည္း။ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ သင္တို႔သည္ မေက်နပ္ခ်က္ဖြင့္ေျပာေနခဲ့ၾကၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ၾကေပသည္။ သင္တို႔ အသားစီးရထားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ သင္တို႔က၊ ‘လြန္စြာစက္ဆုပ္ဖြယ္ အရာတစ္ခုကို ငါ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ငါသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ထိုလူကို အလြန္ မတရား ငါ ဆက္ဆံမိေလၿပီ’ ဟု မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ေတြးခဲ့သည္။ စိတ္ထဲတြင္၊ အျပစ္ရွိျခင္းကို သင္ ခံစားခဲ့ရပါသေလာ။ (ခံစားရပါသည္။) သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ အနည္းဆုံးအေနျဖင့္ အသိတရား ခံစားခ်က္တစ္စုံတစ္ရာ ရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ သင္သည္ အနာဂတ္တြင္ ဤအရာမ်ိဳးကို တစ္ဖန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိေသးသေလာ။ ထိုသူတို႔ကို ဒုကၡေပးရင္းႏွင့္ ၎တို႔ကို သင္ အထင္ေသးသည့္အခါတိုင္းႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ အဆင္မေျပသည့္အခါတိုင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ၎တို႔ မနာခံသည့္အခါတိုင္း သို႔မဟုတ္ နားမထာင္သည့္အခါတိုင္းတြင္ အာဏာျပရင္း၊ ၎တို႔ကို တိုက္ခိုက္ျခင္းႏွင့္ လက္တုန႔္ျပန္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းတို႔ကို သင္ စဥ္းစားႏိုင္သေလာ။ သင္က၊ ‘ငါ လုပ္ေစခ်င္သည့္အရာကို သင္ မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ မည္သူမွ်မသိဘဲ သင့္ကို အျပစ္ေပးဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခု ငါ ရွာမည္။ မည္သူမွ် သိမည္မဟုတ္ဘဲ ငါ့ေရွ႕ သင့္ က်ိဳးႏြံနာခံေအာင္ ငါ လုပ္မည္။ ငါ၏ အာဏာကို သင့္အား ျပမည္။ ထို႔ေနာက္တြင္၊ မည္သူမွ် ငါ့ကို ဒုကၡေပးဝံ့မည္မဟုတ္’ ဟု ေျပာလိမ့္မည္။ ငါ့ကို ေျပာေလာ့- ထိုသို႔ေသာ အရာတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ေသာ လူတစ္ဦးသည္ မည္သည့္ လူ႔သဘာဝမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္သနည္း။ ၎တို႔၏ လူ႔သဘာဝအရ၊ သူသည္ မလိုမုန္းထားေသာသူ ျဖစ္ေပသည္။ သမၼာတရားႏွင့္ယွဥ္၍ တိုင္းတာပါက၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို မေၾကာက္႐ြံ႕ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္လိုက္ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ ဝမ္းနည္းစိတ္ပ်က္သြားသည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ၏အေျခအေနကို အတိအက် ေဖာ္ျပလိုက္သည္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္သည့္အခါ အစ္မလ်ဴႏွင့္ ကြၽန္မက အစကဆို အလုပ္တြဲလုပ္ရသည္မွာ အလြန္ အဆင္ေျပသည္။ သူမ၏အျခားတစ္ေယာက္အေပၚ သုံးသပ္ခ်က္က ကြၽန္မကို လာထိၿပီး အျခားသူမ်ားေရွ႕မွာ ကြၽန္မကို သိကၡာက်ေအာင္လုပ္သည္ဟု ခံစားရရာမွ သူႏွင့္ျပႆနာက စခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူမအသင္းေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို သူမက စေျပာလာသည္။ ကြၽန္မကို သိကၡာက်ၿပီး အရွက္ရေအာင္ လုပ္သည္ဟု ခံစားလာရသည္။ ကြၽန္မသူမကို သည္းမခံႏိုင္ ျဖစ္လာၿပီး သူမကိုလည္း အရွက္ကြဲေအာင္ လုပ္ခ်င္ခဲ့သည္။ သူမ၏အေျခအေနကို ဖြင့္ေျပာၿပီး ေျပလည္ေအာင္ လုပ္ေတာ့လည္း ကြၽန္မ၏အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကြၽန္မကို အရွက္ခြဲသည္ဟုသာ ထင္ခဲ့သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား ေရွ႕မွာ ကြၽန္မ သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္သည္။ ကြၽန္မ၏သူမအေပၚ မေက်နပ္ခ်က္က ပိုႀကီးလာၿပီး မလိုမုန္းထားစိတ္ႏွင့္ သူမကိုဒုကၡေပးဖို႔ သူမကိုေဖာ္ထုတ္ဖို႔ သူမ၏ျပႆနာမ်ားကို ပုံႀကီးခ်ဲ႕ရွာေဖြခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ သုံးသပ္ခ်က္ကို သူမကိုလက္စားေခ်ဖို႔ အသုံးခ်ခဲ့သည္။ သူမ၏ အားသာခ်က္မ်ားကို လုံးဝမေျပာဘဲ ကြၽန္မသတိထားမိသည့္ သူမ၏အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အက်င့္ပ်က္မႈမ်ား အကုန္လုံးကို ခ်ေရးခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္က သူမအေၾကာင္းကိုသိၿပီး သူမကိုေျပာင္းေ႐ႊ႕ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့သည့္ အရာမ်ားကို ျပန္ေတြးလိုက္ပါက၊ အလြန္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ရသည္။ အစ္မလ်ဴ၏စကားလုံးမ်ားက ကြၽန္မ၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အဆင့္အတန္းကိုထိခိုက္ေသာေၾကာင့္၊ သူမကို ေတးထားခဲ့ၿပီး ရန္လိုခဲ့သည္။ ကြၽန္မစိတ္ခံစားခ်က္အတိုင္း အကုန္လုပ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္အေပၚမွာ ၾကည္ညိဳမႈမရွိဘဲ၊ ကြၽန္မမွာ တကယ္သာ မလိုမုန္းထားတတ္သည့္ သဘာဝရွိတာကို ကြၽန္မသေဘာေပါက္သြားသည္။ ကြၽန္မက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ အလြန္အဆင္ေျပၿပီး အခက္အခဲ ရွိေနသည့္ မည္သူ႔ကိုမဆို ကူညီေပးတတ္သည္ဟု မိမိကိုယ္ကို ထင္ခဲ့သည္။ ေကာင္းသည့္အရာအခ်ိဳ႕လုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မက လူေကာင္း ျဖစ္သည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ ယခုေတာ့ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္က်ိဳးကို မထိခိုက္မွသာ ကြၽန္မက ေကာင္းတတ္သည္ကို သေဘာေပါက္သြားသည္။ ကြၽန္မ၏ကိုယ္က်ိဳးႏွင့္ ပတ္သက္ လာသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ၏ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားက အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ထြက္ေပၚလာသည္။ တိုက္ခိုက္ လက္စားေခ်လိုစိတ္ကို ကြၽန္မလုံးဝမတားႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထိုစိတ္သေဘာထားကို မေျဖရွင္းႏိုင္ပါက၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ မေကာင္းမႈကို အခ်ိန္မေ႐ြး က်ဴးလြန္ႏိုင္သည္ဟု သေဘာေပါက္ သြားသည္။ ယင္းက အလြန္အႏၲရာယ္မ်ားသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မက မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားသည္။ ကြၽန္မက ထိုကဲ့သို႔မေကာင္းမႈမ်ားကို လုပ္ႏိုင္ပါက၊ မည္သို႔အေတြးမ်ားက ကြၽန္မကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မဖတ္ၾကည့္သည္။ “လူသား စာတန္၏ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံရျခင္းသည္ လူသား ဘုရားသခင္ကို အတိုက္အခံျပဳျခင္းႏွင့္ ပုန္ကန္ျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးမႈကို ခံထားရၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူ႔အသိစိတ္ တိုး၍ ထုံသြားကာ၊ သူသည္ အက်င့္ပ်က္ၿပီး သူ၏အေတြးအေခၚမ်ား ဆုတ္ယုတ္၍ သူ႔၌ ေနာက္ျပန္ဆြဲေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာထားအျမင္လည္း ရွိသည္။ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းမခံရမီ၊ လူသားသည္ သဘာဝအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္ကာ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားၿပီးေနာက္ ၎တို႔ကို နာခံခဲ့သည္။ သူ႔၌ ပင္ကိုအားျဖင့္ အေကာင္းပကတိ အသိစိတ္ႏွင့္ အသိတရားရွိခဲ့ၿပီး ပုံမွန္လူ႔သဘာဝ ရွိခဲ့သည္။ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးမႈကိုခံရၿပီးေနာက္ သူ၏နဂိုအသိစိတ္၊ နဂိုအသိတရားႏွင့္ လူ႔သဘာဝတို႔သည္ ထုံထိုင္းသြားကာ စာတန္၏ ထိခိုက္ေစျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ထိုေၾကာင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အေပၚခ်စ္ျခင္း ဆုံးရႈံးသြားခဲ့သည္။ လူ႔အသိစိတ္ မူမမွန္ျဖစ္သြားကာ၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားသည္ တိရစာၦန္၏ စိတ္သေဘာထား နည္းတူျဖစ္သြားသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို သူ၏ပုန္ကန္ျခင္းသည္ သာ၍ပင္ အႀကိမ္ေရစိပ္လာကာ သာ၍ျပင္းထန္လာသည္။ သို႔ပါလ်က္ လူသားသည္ ဤအရာကို သိျခင္း သို႔မဟုတ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမရွိဘဲ၊ က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္ျခင္းသာ ျပဳေလသည္။ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းသည္ သူ၏အသိစိတ္၊ ထိုးထြင္းအျမင္ႏွင့္ အသိတရားတို႔ကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္၊ ထို႔ျပင္ သူ၏အသိစိတ္ႏွင့္ ထိုးထြင္းအျမင္တို႔သည္ စိတ္မခ်ရသည့္အျပင္၊ သူ၏အသိတရားသည္ အလြန္အမင္း ထိုင္းမႈိင္းသြားျခင္းေၾကာင့္၊ သူ႔စိတ္သေဘာထားသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ပုန္ကန္ျခင္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ရန္ဘက္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္) “လူတို႔က ‘သင္က ၾကင္နာသနားမႈ မရွိလွ်င္၊ ငါသည္လည္း တရားမွ်တမႈရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ သင္က ငါ့အေပၚ ႐ိုင္းလွ်င္၊ ငါကလည္း သင့္အေပၚ႐ိုင္းမည္။ သင္က ငါ့ကို ေလးစားစြာမဆက္ဆံလွ်င္ ငါကလည္း သင့္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေလးစားစြာဆက္ဆံရမည္နည္း’ ဟုေတြးၾက၏။ ယင္းသည္ မည္သို႔ေသာ ေတြးေတာမႈမ်ိဳးပါလိမ့္။ ထိုအေတြးမွာ လက္တုန႔္ျပန္ေသာ ေတြးေတာနည္း မဟုတ္ေပဘူးေလာ။ သာမန္လူတစ္ဦး၏ အျမင္မ်ားတြင္ ဤသေဘာထားအျမင္မ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။ ‘မ်က္လုံးတစ္လုံးအတြက္ မ်က္လုံးတစ္လုံး၊ သြားတစ္ေခ်ာင္းအတြက္ သြားတစ္ေခ်ာင္း’၊ ‘ပါးကိုက္၊ နားကိုက္’ စသည္တို႔ အားလုံးသည္ မယုံၾကည္သူမ်ားၾကားတြင္ မခိုင္မာေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားသာျဖစ္ၿပီး လူသားအယူအဆမ်ားႏွင့္ လုံးလုံးကိုက္ညီသည္။ သို႔ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူတစ္ဦးအေနျဖင့္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သမၼာတရားကို နားလည္ရန္ႏွင့္ စိတ္သေဘာထားအတြင္း ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားသူတစ္ဦးအေနျဖင့္ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ စကားလုံးမ်ားကို မွန္သည္ဟု ေျပာမည္ေလာ၊ မွားသည္ဟု ေျပာမည္ေလာ။ ၎တို႔ကို ပိုင္းျခားသိျမင္ရန္ သင္ဘာလုပ္သင့္သနည္း။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာအရာမ်ား ဘယ္ကလာသနည္း။ စာတန္၏ အၿငိဳးထားေသာ ပင္ကိုသဘာဝမွ လာသည္။ ယင္းတို႔ထဲတြင္ အဆိပ္ပါ၀င္သည္၊ ထို႔ျပင္ အၿငိဳးထားျခင္းႏွင့္ အက်ည္းတန္ျခင္းတို႔ျဖင့္ၿပီးေသာ စာတန္၏ ဇာတိ႐ုပ္အမွန္ ပါ၀င္သည္။ ၎တို႔တြင္ ထိုသေဘာသဘာ၀၏ တကယ့္အႏွစ္သာရ ပါ၀င္သည္။ ယင္းသေဘာသဘာဝ၏ အႏွစ္သာရထဲ ပါဝင္ေသာ ရႈေထာင့္မ်ား၊ အေတြးမ်ား၊ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားႏွင့္ ေျပာစကားသာမက လုပ္ရပ္မ်ား၏ လကၡဏာမွာ အဘယ္နည္း။ ၎တို႔သည္ စာတန္၏လကၡဏာမ်ား မဟုတ္သေလာ။ စာတန္၏၎သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား သည္ လူသားႏွင့္ မကိုက္ညီေပဘူးေလာ။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕တရားနင့္ ကိုက္ညီသေလာ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေနာက္လိုက္မ်ား လုပ္သင့္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားေလာ။ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္သင့္ေသာ အေတြးအျမင္ရႈေထာင့္မ်ား ျဖစ္သေလာ။ (မဟုတ္ပါ။)” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းမွသာလွ်င္ သင္သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္ အေျခအေနမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သည္”) လူမ်ားသည္ စာတန္၏ ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးမႈေၾကာင့္ အက်င့္ပ်က္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေနသည္ကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားသည္။ သမာ႐ိုးက် ပညာေရးစနစ္ႏွင့္ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္၏ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားမွတစ္ဆင့္ နတ္ဆိုး စာတန္က ကြၽန္မတို႔ကို “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏၊” “တိုက္ခိုက္မခံရလွ်င္ ကြၽန္ုပ္တို႔ တိုက္ခိုက္မည္မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္ုပ္တို႔ တိုက္ခိုက္ခံရလွ်င္ တန္ျပန္တိုက္ခိုက္မည္မွာ ေသခ်ာ၏၊” ႏွင့္ “သင္ေကာင္းလွ်င္ ကြၽန္ုပ္မဆိုးပါ၊” “လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ဦးအဖို႔ ကလဲ့စားေခ်ရန္မွာ မည္သည့္အခါမွ် ေနာက္က်လြန္းျခင္း မရွိပါ။” တို႔ကဲ့သို႔ သူ၏အဆိပ္အေတာက္မ်ားထဲ လုံးဝနစ္ျမဳပ္ေအာင္လုပ္သည္။ လူမ်ားက ေသခ်ာသေဘာမေပါက္ဘဲ၊ ယင္းတို႔ကို ဘဝရွင္သန္ေရး ဥပေဒသမ်ားအျဖစ္ ယူဆလိုက္ၾကသည္။ ပို၍ မာနေထာင္လႊားကာ လူလည္က် အတၱႀကီးၿပီး မလိုမုန္းထားစိတ္မ်ားႏွင့္ တစ္ခ်ိန္လုံးျပည့္ႏွက္ကုန္သည္။ လူမ်ားမွာ တကယ္ဂ႐ုစိုက္ျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ၊ စစ္မွန္သည့္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို မရွိေတာ့ပါ။ သူတို႔၏ကိုယ္က်ိဳးကို ထိပါးလာသည့္အခါ၊ စိတ္ဆိုးၿပီး ပို၍ေဝးကြာကုန္ၾကသည္။ ရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္ျခင္း၊ ကလဲ့စားေခ်ျခင္းပင္ လုပ္ၾကသည္။ လူမ်ားက ေသြးေအးရက္စက္လာၿပီး ပို၍ ေဝးကြာလာကာ၊ သာမန္လူ႔သဘာဝ ခံစားမႈမ်ား အကုန္ေပ်ာက္ကုန္ၾကသည္။ ကြၽန္မငယ္ငယ္ကတည္းက ထိုကဲ့သို႔ အေတြးအေခၚမ်ားထဲမွာ ႏွစ္ျမဳပ္ခံခဲ့ရၿပီး ထိုအေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မရွင္သန္ခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္မ၏ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ထိပါး လာသည့္အခါ၊ သူတို႔ကိုမုန္းၿပီး လက္စားေခ်ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ဖို႔သာသိသည္။ အစ္မလ်ဴႏွင့္ အတူရွိသည့္အခ်ိန္မ်ားမွာ ကြၽန္မ၏ကိုယ္က်ိဳးကို ထိခိုက္ေစမည့္အရာမ်ားကို သူမက ေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မက မေက်မခ်မ္းႏိုင္ ျဖစ္ၿပီး အခြင့္အေရးရသည္ႏွင့္ သူမကို ျပန္လုပ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မကို ထပ္ၿပီးထိုသို႔မလုပ္ရဲေစဖို႔ ကြၽန္မ မည္သူျဖစ္သည္ကို သူမကို ျပခ်င္ခဲ့သည္။ သူမကို ရွင္းပင္ ထုတ္ပစ္ခ်င္ခဲ့သည္။ အသင္းေတာ္က ႏွင္ထုတ္ခဲ့သည့္ အႏၲိခရစ္မ်ား၊ မေကာင္းသည့္လူမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ၏ အျပဳအမူမ်ားႏွင့္ မည္သို႔မ်ား ကြာျခားေသးသနည္း။ ထိုကဲ့သို႔ေသာလူမ်ားက အျခားသူမ်ား အထင္ႀကီးၿပီး ခ်ီးမြမ္းျခင္းကိုသာ ခံခ်င္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔၏ အက်င့္ပ်က္ျခင္းကို ေဖာ္ထုတ္မည့္ မည္သည့္ပြင့္လင္းသည့္ စကားလုံးကိုမွ် သည္းမခံႏိုင္ပါ။ သူတို႔ကိုစိတ္ဆိုးေအာင္ လုပ္သည့္၊ ေျပာသည့္ မည္သူ႔ကိုမဆို သူတို႔က တိုက္ခိုက္ဖို႔ ဝန္မေလးပါ။ သူတို႔၏မေကာင္းမႈမ်ားေၾကာင့္၊ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ဘုရားသခင္၏စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ပစ္မွားမိၾကသည္၊ အျခားလူမ်ားကိုလည္း စိတ္တိုေစၿပီး အသင္းေတာ္မွ ႏွင္ထုတ္ခံရသည္။ သူတို႔က ကယ္တင္ခံရမည့္ အခြင့္အေရးကို ထာဝရ ဆုံးရႈံးလိုက္ရသည္။ ကြၽန္မကလည္း အစ္မလ်ဴ၏ စကားလုံးမ်ားက ကြၽန္မ၏ဂုဏ္သိကၡာကို ထိပါးသည္ႏွင့္ သူမကို သဲႀကီးမဲႀကီး တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မသူမကို ထိခိုက္ေအာင္သာ လုပ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏မေကာင္းမႈမ်ားကို က်ဴးလြန္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မမွာ ဆိုးဝါးသည့္ လူ႔သဘာဝရွိေနသည္ကို၊ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္၊ မေကာင္းမႈျပဳသူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရရွိေနၿပီး ဤသည္ကို ဘုရားသခင္က စက္ဆုပ္႐ြံရွာသည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မသာ ခ်က္ခ်င္းဝန္ခ်ဆုမေတာင္းပါက၊ မေကာင္းမႈႏြံထဲနစ္ၿပီး အႏၲိခရစ္ကဲ့သို႔ မေကာင္းမႈ က်ဴးလြန္သူအလား ဘုရားသခင္၏ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ ယင္းကိုေတြးမိေလ ကြၽန္မ ပိုေၾကာက္ေလျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္မမွာ လူ႔သဘာဝ ေပ်ာက္ဆုံးေနတယ္။ ကြၽန္မဟာ အက်င့္ပ်က္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ ေနထိုင္ေနခဲ့ၿပီးေတာ့ အစ္မအေပၚ ရန္လိုခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္မ လူသားတစ္ေယာက္နဲ႔ လုံးဝ မတူေတာ့ဘူး။ အရွင္သာ ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ ဒီအေျခအေနကို မဖန္တီးခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္ေတာ့မွျပန္သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕မေကာင္းမႈေတြကို ဆက္က်ဴးလြန္ၿပီး သူ႔ကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ေနမိဦးမွာ။ ဘုရားသခင္ ကြၽန္မဝန္ခ်ဆုေတာင္းခ်င္ပါတယ္။ စာတန္ရဲ႕ အဆိပ္အေတာက္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မထပ္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ တာဝန္ေက်ပြန္ၿပီး လူသားဆန္ၿပီး မွ်တတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ကြၽန္မကို လမ္းျပေပးေတာ္မူပါ။”

ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤအပိုဒ္ကို ကြၽန္မဖတ္ရပါသည္။ “ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ မုန္းတီးမႈတို႔မွာ ပုံမွန္ လူ႔သဘာဝက ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ အရာမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သင္ ခ်စ္သည့္အရာႏွင့္ မုန္းသည့္အရာမ်ားၾကား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သင္ ခြဲျခားရေပမည္။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္၊ ဘုရားသခင္ကို သင္ ခ်စ္သင့္သည္၊ သမၼာတရားကို ခ်စ္သင့္သည္၊ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ အရာမ်ားကို ခ်စ္သင့္ၿပီး၊ သင္၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို ခ်စ္သင့္သည္၊ နတ္ဆိုးစာတန္ကိုမူ သင္ မုန္းသင့္သည္၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ အရာမ်ားကို သင္ မုန္းသင့္သည္၊ အႏၲိခရစ္မ်ားကို မုန္းသင့္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာ လူတို႔ကို မုန္းသင့္သည္။ သင္၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ မုန္းတီးမႈကို သင္ သိုထားပါက၊ သင္သည္ ၎တို႔ကို ဖိႏွိပ္ေလ့ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အေပၚ လက္တုန႔္ျပန္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အလြန္ ထိတ္လန႔္စရာ ျဖစ္ေပမည္။ လူအခ်ိဳ႕သည္ မုန္းတီးမႈ အေတြးမ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္ကူးမ်ားသာ ရွိၾက၏။ တစ္ခဏ ၾကာၿပီးေနာက္၊ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ၎တို႔ မုန္းတီးသည့္ လူႏွင့္ အဆင္မေျပႏိုင္ေတာ့ပါက ထိုသူႏွင့္ ကင္းေအာင္ စတင္၍ ေနလိမ့္မည္ သို႔ေသာ္၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္ ဘုရားသခင္ရွိၿပီး သူ႔ကို ၾကည္ညိဳၾကေသာေၾကာင့္၊ ဤအရာကို ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားအား သက္ေရာက္ခြင့္ မေပးၾကေပ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ ပုံမွန္လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးမ်ားကို လႊမ္းမိုးခြင့္ မေပးၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားျခင္း မျပဳခ်င္ၾကသကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္မိမည္ကို စိုး႐ြံ႕ၾကေလသည္။ ဤလူတို႔သည္ တစ္စုံတစ္ဦးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အျမင္အခ်ိဳ႕ သိုထားေကာင္းသိုးထားမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ထိုအေတြးမ်ားကို လုံးဝ မလုပ္ေဆာင္ၾကေပ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားရန္ လိုလားျခင္းမရွိဘဲ မေျပာသင့္သည့္ စကားတစ္လုံးကိုမွ်ပင္ လုံးဝ မေျပာဆိုၾကေခ်။ ဤသည္မွာ မည္သည့္ အျပဳအမူမ်ိဳးနည္း။ ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းႏွင့္ အမႈအရာမ်ားကို ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ သမာသမတ္က်မႈျဖင့္ ကိုင္တြယ္ျခင္း ဥပမာတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ သင္သည္ တစ္စုံတစ္ဦး၏ ပင္ကိုစ႐ိုက္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သူ႔ကို သင္ မႏွစ္သက္ေကာင္း မႏွစ္သက္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူႏွင့္အတူ သင္ အလုပ္လုပ္သည့္အခါ၊ သင္သည္ သမာသမတ္က်ၿမဲက်ကာ သင္၏တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သင္၏ စိတ္ပ်က္မႈမ်ားအတြက္ ေဒါသထြက္မည္မဟုတ္၊ သင္၏ တာဝန္ကို စေတးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏စိတ္ပ်က္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏မိသားစု အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအေပၚ ဆိုး႐ြားစြာ ျပဳမူလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ အမႈအရာမ်ားကို အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္သည့္အတြက္ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ အေျခခံ ၾကည္ညိဳမႈတစ္ခု ရွိေပသည္။ သင္သည္ ထို႔ထက္ အနည္းငယ္ သာ၍ရွိပါက၊ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ အျပစ္အနာအဆာမ်ား သို႔မဟုတ္ အားနည္းခ်က္မ်ား အခ်ိဳ႕ ရွိသည္ကို သင္ ျမင္သည့္အခါ- သူက သင့္ကို ျပစ္မွားလွ်င္ပင္ သို႔မဟုတ္ သင္၏ ကိုယ္က်ိဳးမ်ားကို ထိခိုက္ေစလွ်င္ပင္- သူ႔ကို သင္ကူညီႏိုင္ဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းက သာ၍ပင္ ေကာင္းလိမ့္မည္။ ယင္းမွာ သင္သည္ လူ႔သဘာဝ၊ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ၾကည္ညိဳျခင္းပိုင္ဆိုင္ေသာ လူတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုေပလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္သည့္သူမ်ားက အျခားလူမ်ားကို သမၼာတရားမူဝါဒအတိုင္း ဆက္ဆံႏိုင္သည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲမွ သိလိုက္ရသည္။ သူတို႔မွာ တစ္ခါတစ္ရံ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို မေက်နပ္ျခင္း ရွိခ်င္ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔က ထိုကဲ့သို႔လုပ္ဖို႔ ဝန္ေလးလိမ့္မည္၊ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အျခားသူမ်ားကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ျခင္းတို႔ လုပ္မည္မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္ကို မေၾကာက္သည့္သူမ်ားမွာမူ သူတို႔၏ဆိုးယုတ္သည့္ႏွလုံးသားက ေစစားသည္ကို လုပ္ၾကလိမ့္မည္၊ ၿပီးလွ်င္ ယင္းက မေကာင္းမႈ က်ဴးလြန္ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကလည္း ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ပါသည္။ အစ္မလ်ဴက တဲ့တိုး ေျပာတတ္ေသာ္လည္း၊ သူမက ကြၽန္မအေၾကာင္း ေျပာသည္မွာ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး ေျပာျခင္း မဟုတ္ပါ။ သူမက တာဝန္ကို အေလးအနက္ထားၿပီး တာဝန္လည္း ေက်ပြန္ပါသည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူမ၏အႀကံေပးခ်က္ အမ်ားစုကလည္း ကြၽန္မတို႔အလုပ္အတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မက သူမႏွင့္အဆင္မေျပေအာင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ မလုပ္ခဲ့သင့္ပါ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြၽန္မ၏ အက်င့္ပ်က္မႈ အေၾကာင္းကို သူမကိုဖြင့္ေျပာျပၿပီး ကြၽန္မေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ အစ္မလ်ဴက သူမ မည္သို႔မွ် သေဘာမထားေၾကာင္းေျပာၿပီး ကြၽန္မကို ကူညီဖို႔ သမၼာတရားအခ်ိဳ႕ကို မိတ္သဟာယ ဖြဲ႕ေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္မရွက္ၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ ပို၍မုန္းပင္ မိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အက်င့္ပ်က္ေနသည့္ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့ပါ။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မကို အႀကံဉာဏ္မ်ား ေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ ကြၽန္မမာနကို ထိပါးေအာင္ တစ္ခုခုေျပာသည္ သို႔မဟုတ္ လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ဖို႔ကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔ အတူတူအလုပ္လုပ္ရသည္မွာ အကုန္လုံး ျပန္အဆင္ေျပ သြားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ကြၽန္မအတြက္ အလြန္ စိတ္သက္သာရာရခဲ့သည္။ ကြၽန္မကို ဤကဲ့သို႔နည္းလမ္းႏွင့္ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့သည့္ ဘုရားသခင္၏တရားစီရင္မႈကို ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။