စြိန္႔က်ယ္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

ရွီလာနဲ႔ ကြၽန္မက ရင္းႏွီးသလို သူ႔ကို ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္း သိတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ေတြ႕တဲ့အခါတိုင္းမွာ၊ သူ႔ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မနဲ႔ အၿမဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ တျခားလူေတြကို သူ အၿမဲ သံသယရွိၿပီး၊ သူ႔အေပၚ တျခားလူေတြ ေတြးတာကို အရမ္းဂ႐ုစိုက္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ အရမ္း သေဘာထားေသးသိမ္ၿပီး လူေတြ ဆိုလိုတဲ့အရာကို အၿမဲ ဆန္းစစ္ခဲ့တယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚက အၾကည့္တစ္စြန္းတစ္စ၊ ေလသံ ဒါမွမဟုတ္ ေပါ့တန္တဲ့ မွတ္ခ်က္နဲ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ သူ အဲဒီလို မျဖစ္ခ်င္ေပမဲ့ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးတဲ့။ သူက အရမ္းကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတယ္၊ လွည့္ျဖားတတ္ၿပီး လူ႔သဘာဝ မရွိဘူး၊ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို သူ ဘယ္ေလာက္အေလးထားတယ္ဆိုတာကို မုန္းမိေၾကာင္း ခဏခဏေျပာၿပီး ေျပာရင္းနဲ႔ ငိုတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ ေနာင္တရၿပီး စက္ဆုပ္ပုံကို ျမင္ရေတာ့ သူ တကယ္ ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒီေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက ဆိုး႐ြားတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒါ သူ႔ရဲ႕ ေပ်ာ့ကြက္ျဖစ္ၿပီး၊ အေျပာင္းအလဲက လြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္ယူရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ မွ်ေဝခံစားေပးသင့္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္မ်ားပါေစ၊ သူ စကားေျပာခ်င္ရင္၊ ကိုယ့္အလုပ္ကို ေဘးဖယ္ၿပီး သူ ရင္ဖြင့္တာကို နားေထာင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို မၾကာခဏ အားေပး၊ ႏွစ္သိမ့္ၿပီး မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွီလာက သူ႔မိတ္သဟာယမွာ ဆင္ျခင္တုံတရားရွိပုံရၿပီး၊ သူ႔ကိုယ္သူ ေကာင္းေကာင္း သိပုံရေပမဲ့၊ တျခားလူေတြက သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပတဲ့အခါ၊ သူ႔ကို အထင္ေသးတယ္လို႔ ေတြးၿပီး ဘာလို႔ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာခဲ့တာလဲလို႔ ကြၽန္မ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး လုံးဝ ေျပာင္းလဲမသြားဘူး။ ဒါ့အျပင္၊ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လူအမ်ားႀကီးနဲ႔ သူ စကားေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ၊ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရင္ဖြင့္ၿပီး လူအေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔ကို မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ား ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ တိုးတက္တဲ့ လကၡဏာ နည္းနည္းမွ သူ မျပေသးဘူး။

ကြၽန္မ သတိရေသးတယ္၊ တစ္ခါ လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးခဲ့တယ္။ လူသစ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မတို႔ လုံေလာက္ေအာင္ ဂ႐ုမစိုက္၊ စိတ္မရွည္ၾကဘူး၊ ၿပီးေတာ့ စုေဝးပြဲေတြ သူတို႔ မတက္ၾကတဲ့အခါ ခ်က္ခ်င္း မိတ္သဟာယမျပဳၾကသလို မပံ့ပိုးေပးၾကဘူး၊ အဲဒါ တာဝန္မဲ့တာပဲတဲ့။ ဒါကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ေရေလာင္းတဲ့ အမႈေဆာင္အားလုံးဆီ ေျပာေနခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သီးျခားတစ္ေယာက္တည္း ေျပာေနခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရွီလာက သူ႔ကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ေဖာ္ထုတ္ၿပီး သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္ေနတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ စုေဝးပြဲအေတာအတြင္း သူ စကားမေျပာခ်င္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ၊ ညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနအေၾကာင္း မိတ္သဟာယျပဳေနခဲ့ၿပီး၊ တစ္ခါတေလ အစြမ္းအစညံ့တဲ့ တျခားလူေတြနဲ႔ သူ ဆက္ဆံေနရခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို မွ်မွ်တတ မဆက္ဆံမိခဲ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ သူ႔အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ သူ ဘယ္လို တိုးတက္ၿပီး အသက္ဝင္ေရာက္မႈ ရရွိခဲ့တယ္ဆိုတာကို သူ ဆက္ၿပီး မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကို ရွီလာၾကားေတာ့၊ သူ႔အေၾကာင္းကို ေျပာေနတယ္၊ အဲဒီအစ္ကိုက သူ႔အစြမ္းအစကို ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ ေျပာၿပီး သူ႔ကို အထင္ေသးတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ရက္အေတာ္မ်ားမ်ား သူ အပ်က္သေဘာေဆာင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီညီအစ္ကိုအေပၚ အျမင္ေစာင္းခဲ့သလို ေရွာင္ဖယ္ၿပီး လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္၊ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးေနတုန္းမွာ၊ လူသစ္ေတြကို ရွီလာ ေရေလာင္းပုံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက အေသးအမႊားကိစၥကို ေထာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ သူ ႐ုတ္တရက္ ထငိုၿပီး ထြက္ေျပးသြားတယ္၊ အဲဒီေနာက္ အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ျပန္မလာေတာ့ဘူး။ ေဘးမွာ တိတ္တိတ္ေလး ထိုင္ေနတယ္၊ အရမ္းကို မတရားခံခဲ့ရသလိုမ်ိဳး မ်က္ႏွာမွာ မ်က္ရည္ေတြကို က်လို႔ပဲ။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက အသြင္အျမင္ကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ မထားႏိုင္ခဲ့သလို၊ စုေဝးပြဲက အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္၊ ခြန္အားေပး႐ုံကလြဲလို႔ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ ၿငိမ္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ေခါင္းေဆာင္က ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို သူ တန္ဖိုးထားလြန္းသလို၊ သူ႔အေနနဲ႔ တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ လူတိုင္းရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး အာ႐ုံစိုက္ခံရတဲ့သူျဖစ္မွ ရမဲ့အေၾကာင္း ေထာက္ျပရင္းနဲ႔ သူ႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ သူက ပိုလို႔ေတာင္ အဲဒါကို လက္မခံခဲ့ဘူး။ တစ္ဖက္မွာ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးရဲ႕ ေဝဖန္ခ်က္က ဘက္လိုက္ၿပီး မမွ်တဘူးလို႔ ေျပာရင္းနဲ႔၊ သူ႔မွာ ထိန္းရခက္တဲ့ သဘာဝရွိၿပီး ေျပာင္းလဲခ်င္ေပမဲ့ မေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ဘူးလို႔လည္း ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ေျပာေသးတယ္။ “ကြၽန္မကို ကူညီလို႔ရမဲ့ နည္းလမ္းမရွိဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ ဒီသဘာဝမ်ိဳးကို ကြၽန္မ ရွိရတာလဲ။ တျခားလူအားလုံးက ဘာလို႔ ကြၽန္မထက္ပိုေတာ္ၿပီး ရႈပ္ေထြးနဲ႔ အေတြးေတြ နည္းၾကတာလဲ။ ဘာလို႔ ဘုရားက ကြၽန္မကို ေကာင္းတဲ့ သဘာဝ မေပးတာလဲ”တဲ့။ ဒါေတြအားလုံး သူ ေျပာတာၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “စက္ဆုပ္႐ြံ႕ရွာစရာျဖစ္ၿပီး ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့လိုက္တာ။ ဘာလိုလုပ္ ဘုရားကို သူ အျပစ္တင္ႏိုင္ရတာလဲ”ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ခုတစ္ေလာ သူ အေျခအေန မေကာင္းတာ ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းက ၿခိမ္းေျခာက္ခံရလို႔ ဒါေတြကို သူ ေျပာတာပဲ ျဖစ္မယ္။ ၾကည့္ရတာေတာ့ သူ႔အေျခအေန တိုးတက္တဲ့အခါ အဲဒီလို ျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ သူ ဘယ္သူနဲ႔ပဲ ရွိရွိ၊ အဲဒီလူေတြရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြနဲ႔ သူ အၿမဲ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔ကို မေဖာ္ေ႐ြဘူးလို႔ ထင္ရင္၊ သူတို႔ရဲ႕ ေလကို သူ မႀကိဳက္ရင္၊ အဲဒီလူက သူ႔ကို ေျပာတာလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ သူနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ၊ အရမ္းအရမ္းကို ဂ႐ိုစိုက္ခဲ့ရတယ္။ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ သူ႔ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစမွာ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး သူ႔တာဝန္ေတြကို ေႏွာင့္ေႏွးေစမွာ အၿမဲ စိုးရိမ္ခဲ့ရတယ္။ ရွီလာနဲ႔ အဆက္အဆံလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ မြန္းက်ပ္ေနရၿပီး သူ႔ကို တစ္ခါတစ္ခါ ေရွာင္ရွားခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မလည္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး တျခားလူေတြကို အၿမဲ အျပစ္ရွာၿပီး ၾကည့္မေနသင့္တာကို သတိရမိတယ္။ တျခားလူေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြကို ကြၽန္မ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ေထာက္ထားေပးရမယ္။ သည္းခံၿပီး ေမတၱာက႐ုဏာထားရမယ္လို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ မျဖစ္မေန သူနဲ႔ ပုံမွန္ ဆက္ဆံၿပီး သူ႔ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မေပးမိေအာင္ အေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ သမၼာတရားကို ရွီလာက လုံးဝ လက္မခံလို႔၊ ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ေနခဲ့သလို၊ အသင္းေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနခဲ့လို႔ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို ထုတ္ပယ္လိုက္သလို သီးျခားေနၿပီး သုံးသပ္ခိုင္းခဲ့တယ္။ သတင္းကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ အံ့ဩသြားမိတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ရွီလာက ဂုဏ္သတင္း၊ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အရမ္းပူပန္ၿပီး မၾကာခဏ တျခားလူေတြအေပၚ သံသယထားတတ္ေပမဲ့၊ ဖြင့္ဟၿပီး မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ အေတာ္ေလး လိုလားေနေသးသလို၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြေနတဲ့ပုံေပါက္လို႔ေလ။ ဒါေၾကာင့္ သူ ဘာလို႔ သီးျခားထားခံရတာလဲေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း စုေဝးပြဲတစ္ခု အေတာအတြင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္က ရွီလာအေပၚ သုံးသပ္မႈေတြကို ဖတ္ၿပီး သူ႔အျပဳအမူကို စိတ္ျဖာေလ့လာဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သုံးတဲ့အခါမွပဲ သူ႔အေပၚ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းတခ်ိဳ႕ ကြၽန္မ ရသြားခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ေသာ၊ စဥ္ဆက္မျပတ္ပင္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးေသာ လူမ်ားသည္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သည့္အခါ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုသာ စဥ္းစားၾကသည္။ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္လိုသမွ်ကို လုပ္ေဆာင္ၾကၿပီး ၎တို႔၏ စကားမ်ားသည္ ယုတၱိမရွိေသာ ဒိ႒ိအယူမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္။ ၎တို႔သည္ က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆို၍ နားမဝင္ဘဲ ၾကမ္းတမ္းေသာ စိတ္သေဘာထားျဖင့္ ျပည့္လွ်ံေနသည္။ မိမိတို႔အတြက္ ဒုကၡကို လက္ယပ္ေခၚသလို ျဖစ္မည္စိုးေသာေၾကာင့္ မည္သူကမွ် ၎တို႔ႏွင့္ မပတ္သက္ဝံ့သလို မည္သူကမွ် ၎တို႔ႏွင့္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခ်င္စိတ္မရွိေပ။ လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို စိတ္ထဲရွိသည့္အတိုင္းေျပာရန္ ေၾကာက္ၾကကာ ၎တို႔ မႏွစ္သက္သည့္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ ဆႏၵမ်ားႏွင့္ မကိုက္သည့္ စကားတစ္ခြန္းေျပာမိလွ်င္ ယင္းကို မလြတ္တမ္းအသုံးခ်ၿပီး တရားလြန္ျဖစ္ေသာ စြပ္စြဲမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္မည္ကို စိုး႐ြံ႕ၾကသည္။ ဤသို႔ေသာသူမ်ားက မဆိုးယုတ္သေလာ။ အသက္ရွင္ေနေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားမဟုတ္ေလာ။ ၾကမ္းတမ္းေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ စိတ္မခ်ရေသာ ေတြးေခၚစဥ္းစားမႈရွိသည့္သူမ်ားအားလုံးသည္ အသက္ရွင္ေနေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က အသက္ရွင္ေနေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ႏွင့္ အဆက္အဆံျပဳေသာအခါ ခဏတာ ေပါ့ဆမႈေလးျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ေဘးဒုကၡျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ ဤသို႔ေသာ သက္ရွိမေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားသည္ အသင္းေတာ္တြင္ရွိေနလွ်င္ ျပႆနာျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ (ဟုတ္သည္။) ဤသက္ရွိမေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားသည္ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲကာ ေဒါသူပုန္ထၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ လူသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ခဏတာ စကားေျပာႏိုင္ၿပီး ေတာင္းပန္ေကာင္း ေတာင္းပန္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေျပာင္းလဲမည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔၏ စိတ္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ မၾကည္မသာျဖစ္ၿပီး မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ထပ္၍ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲကာ ၎တို႔၏ ယုတၱိမရွိေသာ ဒိ႒ိအယူမ်ားကို ၾကာရွည္စြာေျပာဆိုမည္ကို မည္သူ သိမည္နည္း။ ၎တို႔ ေဒါသထြက္ၿပီး ထြက္ေပါက္ရွာသည့္ ပစ္မွတ္သည္ အႀကိမ္တိုင္းတြင္ ကြဲျပားသည္။ ၎တို႔ေပါက္ကြဲရသည့္ အေၾကာင္းရင္းႏွင့္ ေနာက္ခံသည္လည္း ထို႔အတူပင္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္အရာမဆို ၎တို႔ကို ေပါက္ကြဲေစႏိုင္သည္။ မည္သည့္အရာမဆို ၎တို႔ကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာေၾကာင့္မဆို ႐ိုင္းစိုင္းၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ေသာပုံစံျဖင့္ တုံ႔ျပန္ႏိုင္သည္။ မည္မွ် ေၾကာက္စရာေကာင္းၿပီး မည္မွ် ဒုကၡေပးသနည္း။ ဤဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားသည္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မက်န္းမာသကဲ့သို႔ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အခ်ိန္မေ႐ြး စိတ္လြတ္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္ကို မည္သူမွ် မသိေပ။ ထိုသို႔ေသာလူမ်ားကို ငါ အလြန္အမင္း မုန္းတီးသည္။ ထိုလူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္း ဖယ္ရွားျခင္း ခံရသင့္သည္။ ၎တို႔အားလုံးကို ရွင္းလင္းပစ္ရမည္။ ၎တို႔ႏွင့္ ငါထိေတြ႕ေဆာင္႐ြက္လိုျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ အေတြးတြင္ ကေမာက္ကမျဖစ္ၿပီး ပင္ကိုစ႐ိုက္က ၾကမ္းၾကဳတ္သည္။ ၎တို႔သည္ ယုတၱိမရွိေသာ ဒိ႒ိအယူမ်ား၊ အဓိပၸာယ္မဲ့စကားမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။ ၎တို႔အေပၚ အမႈအရာမ်ား ျဖစ္ပ်က္ေသာအခါ ၎တို႔သည္ ထိုအရာမ်ားအေၾကာင္းကို စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ရင္ဖြင့္ၾကသည္။...၎တို႔တြင္ ျပႆနာရွိသည္ကို ဝန္ခံမည္မဟုတ္။ ထိုအစား ၎တို႔သည္ တာဝန္ကို အျခားလူမ်ားထံသို႔ ေျပာင္းေပးၾကသည္။ ၎တို႔၏ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲမႈႏွင့္ အသိတရားမရွိေသာ ျပႆနာရွာျခင္းတို႔အားလုံးသည္ အျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရကာ ၎တို႔သည္ ထိုသို႔ျပဳမူ႐ုံကလြဲ၍ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိခဲ့သည့္အလား ၎တို႔သည္ မတရားဆက္ဆံခံရသည္ဟု အခိုင္အမာဆိုလ်က္ မိမိတို႔၏ အျပဳအမူႏွင့္ပတ္သက္၍ အျခားလူမ်ားအေပၚသို႔ပင္ အျပစ္တင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခုခံကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ ျပဳမူခဲ့သည့္အလား၊ ယင္းမွာ အျခားလူမ်ားအားလုံး၏ အမွားျဖစ္သည့္အလား လုပ္ႀကံေျပာဆိုၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မေက်နပ္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေဒါသထြက္ကာ အဓိပၸာယ္မရွိေသာအရာမ်ားကို တတြတ္တြတ္ေရ႐ြတ္ၾကၿပီး ၎တို႔၏ ယုတၱိမရွိေသာ ဒိ႒ိအယူမ်ားကို ၾကာရွည္စြာေျပာဆိုၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အျခားလူတစ္ေယာက္ကို အျပစ္တင္ရမည္ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ၎တို႔သာေကာင္းၿပီး အျခားလူတိုင္းက ဆိုးသကဲ့သို႔ ျပဳမူၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မည္မွ် ဝုန္းဒိုင္းႀကဲပါေစ၊ မည္သည့္ ယုတၱိမရွိေသာ ဒိ႒ိအယူမ်ားကို ၾကာရွည္စြာေျပာဆိုပါေစ အျခားလူမ်ားအား ၎တို႔အေၾကာင္းကို အေကာင္းေျပာေစလိုဆဲျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မေကာင္းေသာအရာတစ္ခု ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ ယင္းကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ကို အျပစ္တင္ဖို႔ မည္သူ႔ကိုမွ် ခြင့္မျပဳေပ။ သင္သည္ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မေကာင္းသည့္အရာတစ္ခုကိုေျပာလွ်င္ ထိုအရာႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ၎တို႔သည္ သင့္အား မၿပီးမဆုံးႏိုင္ေအာင္ ေႏွာင့္ယွက္မည္ျဖစ္ၿပီး ထိုကိစၥကို မည္သည့္အခါမွ် လႊတ္ခ်မည္မဟုတ္ေပ။ ဤလူမ်ားသည္ မည္သူမ်ားနည္း။ ၎တို႔သည္ က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ေသာ၊ စဥ္ဆက္မျပတ္ပင္ စိတ္တိုခ်င္စရာေကာင္းေသာ လူမ်ားျဖစ္ကာ ၎တို႔အားလုံးသည္ ဆိုးယုတ္ၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) တစ္ေယာက္ေယာက္က သူတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးကို ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့အရာတစ္ခု ေျပာတာနဲ႔ အဲဒီလိုလူေတြက မေတာ္တေရာ္ ေျပာၿပီး ေရးႀကီးခြင့္က်ယ္ လုပ္ၾကတယ္။ သူတို႔ စိတ္သေဘာထားေတြ အရမ္းဆိုးေတာ့ တျခားလူေတြက သူတို႔ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးၿပီး ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဖို႔ ေၾကာက္လာၾကတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အသင္းေတာ္ အသက္တာကို သူတို႔ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ေႏွာင့္ယွက္ၾကတယ္။ ရွီလာက တစ္ေလွ်ာက္လုံး အဲဒီလိုျဖစ္ခဲ့တာ။ သူ႔ျပႆနာေတြကို တျခားလူေတြက ေထာက္ျပေတာ့၊ သူတို႔ေျပာတာ မွန္မမွန္ မစဥ္းစား၊ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး၊ အဲဒီအစား သူတို႔ရဲ႕ ေလသံနဲ႔ သေဘာထားကို အာ႐ုံစိုက္ခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြက သူ႔အႀကိဳက္မဟုတ္ရင္၊ ေဒါသထြက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က သူ႔ကို ေျပာတာ၊ အထင္ေသးတာလို႔ ေတြးၿပီး၊ သူတို႔ကို မေက်မခ်မ္းျဖစ္သလို အျမင္မၾကည္ျဖစ္တယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ငိုၿပီး မေက်နပ္တာကို ထုတ္ျပေတာ့တာ။ တျခားလူေတြကို စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစတယ္၊ သူတို႔က သူ႔ကို ေရွာင္တာျဖစ္ျဖစ္၊ လိုက္ေလ်ာတာျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ၾကရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ကို တိုးတက္ေစၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို ပိုၿပီးေကာင္းေကာင္း လုပ္ေစဖို႔ ေရေလာင္းအလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက စစ္ေဆးခဲ့ေပမဲ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက သူ႔ကို တမင္ရည္႐ြယ္ၿပီး သူ႔အတိတ္က အမွားေတြကို ေဖာ္ေနတာလို႔ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးကို အျမင္မၾကည္ခဲ့သလို သူ မတရားခံရသလိုမ်ိဳး အဆက္မျပတ္ ငိုေနခဲ့တယ္။ အဲဒါက စုေဝးပြဲတစ္ခုလုံးကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးခဲ့ၿပီး လူတိုင္းကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္က လူေတြကို သူ မွ်မွ်တတ မဆက္ဆံႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာၿပီး သူ႔အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မိတ္သဟာယျပဳေတာ့ သူ႔ကို ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ ေျပာေနၿပီး အထင္ေသးတယ္လို႔ ေတြးတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီအစ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ မေက်မခ်မ္းျဖစ္တာေတြကို ကုန္းေအာ္ေတာ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြက သူ႔ကို ထိပ္တိုက္ေတြ႕၊ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မေပးရဲသလို၊ သိမ္ေမြ႕တဲ့ ပုံစံနဲ႔ပဲ သူ႔ကို စကားေျပာႏိုင္ၾကတယ္။ သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ၿပီး လိုက္ေလ်ာရင္းနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီအခါမွပဲ သူက သူ႔တာဝန္ကို လုပ္တာ။ ရွီလာက အဲဒီလို ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ျပဳမူေနခဲ့တာ။ သူ႔ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္း ထိခိုက္သူ၊ သူ႔အက်ိဳးကို ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့သူ ဘယ္သူကိုမဆို သူက အျမင္မၾကည္ျဖစ္တယ္။ သူ အပ်က္သေဘာေဆာင္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက သူ႔အေပၚ တျခားလူေတြရဲ႕ သေဘာထားပဲလို႔ေတာင္ ေျပာတယ္။ အဲဒါ အမွန္တရားကို ယုတၱိမရွိေအာင္ကို လိမ္လည္ေျပာဆိုတာပဲ။ သူက ဘုရားေဖာ္ထုတ္တဲ့ ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိတဲ့ လူေတြထဲက တစ္ေယာက္ပဲ မဟုတ္လား။ ဒါကို သေဘာေပါက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွပဲ‌ တျခားလူေတြကို သံသယရွိၿပီး ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အရမ္း ပူပန္တာက ရွီလာရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ ျပႆနာမဟုတ္မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္ရတယ္။ သူက အမွန္တရားကို လုံးဝ လက္မခံသလို၊ သူမ်ားကို စိတ္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲ။ ရွီလာက စုေဝးပြဲေတြမွာ သူ႔အေျခအေနကို မၾကာခဏ ေဆြးေႏြးတာ၊ သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖြင့္ေျပာတာ၊ သူ႔ကိုသူ စိစစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေဆြးေႏြးခ်ိန္မွာ ငိုေႂကြးၿပီးေတာ့ေတာင္ ေနာင္တရခဲ့တာကို ျမင္ေတာ့ သူ႔ကိုသူ တကယ္ သိမွတ္ၿပီး သမၼာတရားကို ရွာတဲ့သူျဖစ္ရမယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့ပုံကို သုံးသပ္ဆင္ျခင္မိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ သိနားလည္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာမ်ားမွားခဲ့တာလဲေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ရဲ႕“ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိတဲ့အသိ” ဆိုတာကို ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ရခဲ့တယ္။ “လူအခ်ိဳ႕သည္ ၎တို႔၏ မိမိကိုယ္ကိုသိျမင္မႈကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေသာအခါ ၎တို႔ႏႈတ္မွ ပထမဆုံးေျပာေသာအရာသည္ ‘ကြၽန္ေတာ္က နတ္ဆိုး၊ အသက္ရွင္ေနတဲ့ စာတန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားကို အာခံတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားကို မနာခံဘူး။ သစၥာေဖာက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ က်ိန္ဆဲျခင္းခံရသင့္တဲ့ ေႁမြေပြး၊ ဆိုးယုတ္ေသာသူျဖစ္ပါတယ္။’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အမွန္တကယ္မိမိကိုယ္ကို သိျမင္ျခင္း အစစ္အမွန္ ျဖစ္သေလာ။ ၎တို႔သည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္သာေျပာသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဥပမာမ်ား မေပးၾကသနည္း။ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ရွက္စရာေကာင္းေသာအရာမ်ားကို စစ္ေဆးရန္အတြက္ အဘယ္ေၾကာင့္ လူသိရွင္ၾကား ခ်မျပႏိုင္သနည္း။ ပိုင္းျခားသိျမင္ျခင္း မရွိသည့္ လူအခ်ိဳ႕က ၎တို႔ေျပာသည္ကိုၾကားၿပီး စဥ္းစားသည္။ ‘ကဲ ဒါကမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တကယ္သိျမင္တာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စာတန္နတ္ဆိုးလို႔သိၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ က်ိန္ဆဲတယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ျမင့္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီ။’ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ လူမ်ားစြာတို႔သည္၊ အထူးသျဖင့္ ယုံၾကည္သူအသစ္မ်ားသည္ ဤစကားမ်ားအားျဖင့္ လွည့္စားခံရႏိုင္ေျခရွိသည္။ ေျပာဆို သူသည္ သန္႔စင္ၿပီး ဝိညာဥ္ေရးကိစၥမ်ားကို နားလည္သည္၊ ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို ခ်စ္ေသာသူျဖစ္သည္၊ ေခါင္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီသည္ဟု ၎တို႔က ထင္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုသူတို႔ႏွင့္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ဆက္ဆံၿပီးသည္ႏွင့္ ဤသို႔မဟုတ္သည္ကို ေတြ႕ၾကရသည္။ ဤသူသည္ ၎တို႔ ထင္ျမင္သည့္အတိုင္းမဟုတ္ဘဲ ထူးျခားစြာ လိမ္လည္ၿပီး လွည့္စားတတ္သည္၊ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး တုပျခင္းတြင္ ကြၽမ္းက်င္သည္ဟု ေတြ႕ၾကရသည္။ ဤအတြက္ေၾကာင့္ အလြန္ စိတ္ပ်က္ၾကရသည္။ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္ သိျမင္သည္ဟု မည္သည့္အရာအေပၚတြင္ အေျခခံ၍ မွတ္ယူႏိုင္သနည္း။ ၎တို႔ေျပာဆိုသည့္အရာကိုသာ ထည့္စဥ္းစား၍ မရေပ။ အဓိကအခ်က္မွာ ၎တို႔က သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး လက္ခံႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ဆုံးျဖတ္ရန္ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ နားလည္ေသာသူတို႔အတြက္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္ သိျမင္႐ုံမကဘဲ အေရးႀကီးဆုံးမွာ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ အမွန္တကယ္ နားလည္မႈကိုသာ ေျပာဆိုၾက႐ုံမကဘဲ ၎တို႔ေျပာဆိုသည့္အရာကို အမွန္တကယ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ၎တို႔၏ အေျပာႏွင့္ လုပ္ရပ္သည္ လုံးဝ ကိုက္ညီသည္။ ၎တို႔ေျပာသည့္အရာသည္ ယုတၱိရွိၿပီး သေဘာတူလက္ခံႏိုင္သည့္အရာျဖစ္ေသာ္လည္း ယင္းကို မလုပ္ေဆာင္လွ်င္၊ ယင္းအတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းမရွိလွ်င္ ဤအျခင္းအရာတြင္ ၎တို႔သည္ ဖာရိရွဲမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္သိေသာသူမ်ား လုံးဝမဟုတ္ေပ။ လူမ်ားစြာတို႔သည္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေသာအခါတြင္ ယုတၱိရွိသည့္ပုံစံေပၚသည္။ သို႔ေသာ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္စိတ္သေဘာထားကို ဖြင့္ျပမႈမ်ား ၎တို႔တြင္ရွိေသာအခါ သတိမမူမိၾကေပ။ ဤလူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုသိေသာသူမ်ားျဖစ္သေလာ။ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုမသိလွ်င္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို နားလည္ေသာသူမ်ားျဖစ္သေလာ။ မိမိကိုယ္ကိုမသိသူမ်ားအားလုံးသည္ သမၼာတရားကို နားမလည္ေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိျမင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အႏွစ္မဲ့ေသာစကားမ်ား ေျပာသူတို႔သည္ ဝိညာဥ္ပကတိအတုအေယာင္ျဖင့္ လူလိမ္မ်ားတည္း။ လူအခ်ိဳ႕သည္ အယူဝါဒစကားမ်ားကို ေျပာဆိုသည့္အခါတြင္ အလြန္ပင္ ယုတၱိရွိသည့္ပုံစံရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔၏ ဝိညာဥ္မ်ားတြင္ရွိေသာ အေျခအေနသည္ ထုံထိုင္းၿပီး ေႏွးေကြးသည္။ သိျမင္နားလည္ျခင္းမရွိေပ။ မည္သည့္ျပႆနာကိုမွ် တုံ႔ျပန္မႈမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ ထုံထိုင္းသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ၎တို႔ေျပာဆိုသည္ကို နားေထာင္ေသာအခါ ၎တို႔၏ ဝိညာဥ္သည္ ထက္ျမက္ပုံရသည္။ ဥပမာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုၿပီးၿပီးခ်င္းတြင္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ခ်က္ခ်င္းသိႏိုင္ၾကသည္။ ‘အခုပဲ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ကူးတစ္ခုေပၚလာတယ္။ ဒါကိုစဥ္းစားၾကည့္ၿပီး အဲဒါက ေကာက္က်စ္တယ္ဆိုတာ၊ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္က လွည့္စားေနတာဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားတယ္။’ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ပိုင္းျခားသိျမင္ျခင္းမရွိသည့္လူမ်ားသည္ ဤအရာၾကားေသာအခါ အားက်ၿပီး ‘ဒီလူက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းဖြင့္ျပတဲ့အခါမွာ ခ်က္ခ်င္း သတိထားမိတယ္။ ဒါကို ဖြင့္ေျပာၿပီး မိတ္သဟာယလည္းဖြဲ႕ႏိုင္တယ္။ သူတို႔ တုံ႔ျပန္တာ အရမ္းျမန္တယ္။ သူတို႔ဝိညာဥ္က ထက္ျမက္တယ္။ ငါတို႔ထက္ အမ်ားႀကီးပိုသာတယ္။ ဒါက တကယ္ကို သမၼာတရားကို လိုက္စားတဲ့သူပဲ။’ ဟူ၍ ေျပာသည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔ကို တိုင္းတာရာတြင္ တိက်ေသာနည္းလမ္းျဖစ္သေလာ။ (မျဖစ္ပါ။) ဤသို႔ဆိုလွ်င္ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္သိျမင္ျခင္းရွိမရွိကို အကဲျဖတ္ျခင္းအတြက္ မည္သည့္အရာက အေျခခံအခ်က္ျဖစ္သင့္သနည္း။ ၎တို႔၏ ႏႈတ္မွ ထြက္လာေသာအရာသာ မျဖစ္ရေပ။ ၎တို႔တြင္ မည္သည့္အရာကို အမွန္တကယ္ ေဖာ္ျပ ေနသည္ကိုလည္း ၾကည့္ရမည္။ ဤအရာအတြက္ အ႐ိုးရွင္းဆုံးနည္းလမ္းမွာ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ၾကည့္ဖို႔ရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အေရးပါဆုံးျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ၎တို႔၏ အရည္အခ်င္းသည္ ၎တို႔ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္သိသည္ကို သက္ေသျပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္သိျမင္ေသာသူတို႔သည္ ေနာင္တရျခင္းကို ေဖာ္ျပသည္။ လူတို႔က ေနာင္တရျခင္းကို ေဖာ္ျပမွသာ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္ သိျမင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိျခင္းသာလွ်င္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း၌ အေထာက္အကူျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ရာကတစ္ဆင့္၊ သိလိုက္တယ္။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ တကယ္သိတဲ့သူေတြက အမွန္တရားကို လက္ခံႏိုင္တယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ အရွက္ရသလို၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ တကယ္ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္။ ဆန႔္က်င္ဖက္အေနနဲ႔ တျခားလူေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နက္ရႈိင္းတဲ့ အသိရွိသလိုမ်ိဳး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မေကာင္းဆိုးဝါး၊ စာတန္လို႔ ေခၚၾကေပမဲ့ ျပဳျပင္ျခင္းနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ အမွန္တရားကို လုံးဝ လက္မခံၾကသလို မသုံးသပ္မဆင္ျခင္ၾကဘူး၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ထပ္တလဲလဲေတာင္ ခုခံေျပာဆိုၿပီး မွန္သလိုလိုနဲ႔ မွားတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ေပးၾကတယ္။ အဲဒီလိုလူေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိစိတ္ရွိပုံ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရပါေစ၊ မာယာသက္သက္ပါပဲ။ ရွီလာက သိကၡာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူအရမ္း ပူပန္ၿပီး လူေတြရဲ႕ သေဘာထားေတြေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ သူ႔အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လူေတြနဲ႔ အၿမဲ စကားစျမည္ေျပာခဲ့ပုံကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ သူက လွည့္စားတတ္ၿပီး တျခားလူေတြကို သံသယရွိတတ္တယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။ အေပၚယံမွာေတာ့ သူက အေတာ္ေလး ႐ိုးသားၿပီး ပြင့္လင္းပုံရတယ္၊ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို သတိျပဳမိၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ သုံးသပ္ႏိုင္တဲ့ပုံပဲ။ တစ္ခါတေလ စကားေျပာရင္းနဲ႔ ငိုေတာင္ငိုတယ္။ သူ တကယ္ ေနာင္တရၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ စက္ဆုပ္တဲ့ပုံပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူက သမၼာတရားကို ရွာေဖြတဲ့သူလို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအျပဳအမူေတြကို ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ သူ ေျပာေနခဲ့ၿပီးတာေတာင္ သူ လုံးဝ ေျပာင္းလဲတဲ့ပုံမရဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျပမႈကတစ္ဆင့္ပဲ ရွီလာရဲ႕ သူ႔ကိုယ္သူသိစိတ္ဆိုတာက ဟန္ေဆာင္မႈ သက္သက္ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ သူက သမၼာတရားကို တကယ္ လက္မခံခဲ့ဘူး၊ သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ သူ႔မွာ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတယ္၊ လွည့္စားတတ္တဲ့၊ မလိုမုန္းထားတတ္တဲ့ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ငရဲကို အပို႔ခံရသင့္တယ္လို႔ ေျပာၿပီး ေလးနက္ပုံရေပမဲ့ အႏွစ္မဲ့တဲ့ မွတ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး သူ႔ကိုယ္သူ မၾကာခဏ ေျပာတယ္။ သူ႔မွာ နက္ရႈိင္းတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိစိတ္ရွိပုံရေပမဲ့၊ တျခားလူေတြက သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပတဲ့အခါ၊ သူ႔ကို ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတဲ့အခါ၊ သူက နည္းနည္းမွ လက္မခံခဲ့သလို အတိုက္အခံေတာင္ လုပ္ခဲ့တယ္၊ မေက်မခ်မ္းျဖစ္တယ္၊ စိတ္တိုတတ္ၿပီး ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ခဲ့တယ္။ အမွား၊ အမွန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူ မ်က္ရည္ျခဴၿပီး ျငင္းခုံတယ္။ တျခားလူေတြ မစုေဝးႏိုင္ေတာ့သလို ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ပုံမွန္ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိ ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ သူက အသင္းေတာ္ အသက္တာနဲ႔ အလုပ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ အရင္တုန္းက သမၼာတရားကို ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့သလို ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ အေပၚယံ အျပဳအမူနဲ႔ ကြၽန္မ လွည့္စားခံခဲ့ရၿပီး၊ သူက သမၼာတရား ရွာေဖြသူျဖစ္တယ္လို႔ေတာင္ ေတြးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ မရွင္းမလင္းျဖစ္ၿပီး မိုက္လိုက္တာ။ ေနာက္ပိုင္းမွ ရွီလာက သူ႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းၿပီး သူ႔အေျခအေနကို ျပင္ဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာေနခဲ့လို႔ သူ႔အေျခအေနအေၾကာင္းကို တျခားလူေတြနဲ႔ ေျပာေနခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ၊ သူ႔ရဲ႕ မေက်မခ်မ္းျဖစ္တာေတြကို ဖြင့္ထုတ္ရမဲ့သူ၊ သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ၿပီး သူ႔ဒုကၡကို ေျပေပ်ာက္ေစမဲ့သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လိုခ်င္ခဲ့လို႔ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ သူ လူဘယ္ေလာက္ကို ဖြင့္ေျပာသည္ျဖစ္ေစ၊ အၿမဲ အေႏွာင့္အယွက္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ သူ အထုတ္မခံရဘဲ သူ႔အေျခအေနကို စိတ္ျဖာမေလ့လာခဲ့ရင္ သူ႔အေပၚ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ကြၽန္မ ရခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကို သည္းခံ၊ စိတ္ရွည္မႈရွိတဲ့ ညီအစ္မတစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံမိမွာျဖစ္ၿပီး၊ သူလွည့္ျဖားတာကို အမွတ္တမဲ့ ခံရႏိုင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအရ လူေတြကို ရႈျမင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးမွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ရွီလာရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လွည့္ျဖားဖို႔ သူ သုံးတဲ့ နည္းစနစ္ေတြအေပၚ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းတခ်ိဳ႕ ေပးတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “လူတစ္ေယာက္သည္ သမၼာတရားကို ခ်စ္ျခင္းရွိမရွိကို မည္သို႔ ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္သနည္း။ တစ္ဖက္တြင္ ဤလူသည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ အေျခခံၿပီး မိမိကိုယ္မိမိ သိလာႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ၾကည့္ရမည္။ မိမိကိုယ္ကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ႏိုင္ၿပီး အမွန္တကယ္ ေနာင္တရႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ၾကည့္ရမည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္ ၎သည္ သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ၾကည့္ရမည္။ သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ၎သည္ သမၼာတရားကို ခ်စ္ေသာ ဘုရားသခင္၏အမႈကို နာခံႏိုင္ေသာသူျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို အသိအမွတ္ျပဳ႐ုံသာရွိၿပီး မည္သည့္အခါမွ် လက္မခံလွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္လွ်င္ ‘သမၼာတရားအားလုံးကို နားလည္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္။’ ဟု လူအခ်ိဳ႕က ေျပာသည့္အတိုင္းဆိုလွ်င္၊ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို ခ်စ္ေသာသူမဟုတ္သည္ကို သက္ေသျပသည္။ လူအခ်ိဳ႕က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ သမၼာတရားျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္၊ သူတို႔တြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားရွိေၾကာင္း ဝန္ခံၾကၿပီး ၎တို႔သည္ ေနာင္တရၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္ကို အသစ္ျဖစ္ရန္ လိုလားလ်က္ရွိသည္ဟုလည္း ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ေနာက္တြင္ လုံးဝ ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔၏ စကားမ်ားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ ယခင္ကကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ကိုယ့္အေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ ဟာသတစ္ခုကိုေျပာသကဲ့သို႔၊ သို႔မဟုတ္ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုကို ႐ြတ္သကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲတြင္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သိျမင္လာျခင္း လုံးဝ မရွိၾကေပ။ အေရးႀကီးဆုံးမွာ ေနာင္တရသည့္ သေဘာထားမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို စစ္မွန္စြာ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရန္အတြက္ ႐ိုးရွင္းေသာနည္းတစ္ခုျဖင့္ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖြင့္ေျပာရန္မွာ ပို၍ပင္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ထိုထက္ ၎တို႔သည္ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အေပၚယံလုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သိဟန္ေဆာင္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္ သိျမင္ေသာ၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားကို လက္ခံေသာသူမ်ားမဟုတ္ေပ။ ဤလူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သိျခင္းအေၾကာင္း ေျပာၾကေသာအခါ၊ ၎တို႔သည္ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပသည္။ ၎တို႔သည္ အေယာင္ေဆာင္ျခင္း၊ လိမ္လည္ျခင္း၊ ဝိညာဥ္ေရးရာျပည့္ဝေယာင္ ဟန္ေဆာင္ျခင္းတို႔ကို ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ လူအခ်ိဳ႕သည္ လွည့္စားတတ္ၾကသည္။ အျခားလူမ်ားက သူတို႔၏ မိမိကိုယ္ကို သိျမင္မႈကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕သည္ကို ၎တို႔ ျမင္ေသာအခါ ၎တို႔က ‘အျခားလူတိုင္းက ဖြင့္ေျပာၿပီး သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လွည့္စားမႈကို စိစစ္ၾကသည္။ ငါက တစ္ခုခုမေျပာလွ်င္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မသိဟု လူတိုင္းက ထင္ၾကမည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပရလိမ့္မည္’ ဟူ၍ စဥ္းစားၾကသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လွည့္စားမႈကို ဇာတ္လမ္းဆန္ဆန္ပုံစံျဖင့္ ေဖာ္ျပလ်က္ အလြန္အမင္း ေလးနက္သည့္ပုံစံအျဖစ္ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေျပာဆိုၾကသည္။ ၎တို႔၏ မိမိကိုယ္ကိုသိျမင္မႈသည္ အထူးေလးနက္သိမ္ေမြ႕ပုံရသည္။ ၾကားရေသာသူတိုင္းက ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမွန္တကယ္သိျမင္သည္ဟု ခံစားရသည္၊ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ၎တို႔ကို အားက်လ်က္ၾကည့္ရႈၾကေသာေၾကာင့္၊ ဂုဏ္က်က္သေရရွိသကဲ့သို႔၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ေရာင္ျခည္ေတာ္စက္ဝန္းျဖင့္ ဆင္ျမန္းၿပီးသကဲ့သို႔ ၎တို႔က ခံစားၾကရသည္။ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပျခင္းအျပင္၊ ၎တို႔၏ အေယာင္ေဆာင္မႈႏွင့္ လွည့္စားျခင္းတို႔မွ ရရွိေသာ ဤမိမိကိုယ္ကိုသိသည့္ ပုံစံသည္ အျခားလူတို႔ကို လုံးဝ အျမင္မွားေစသည္။ ၎တို႔သည္ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ ၎တို႔အသိစိတ္က စိတ္သက္သာရာရႏိုင္သေလာ။ ဤသည္မွာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လွည့္စားျခင္းမဟုတ္ေလာ။ လူတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို သိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အႏွစ္မရွိေသာ စကားမ်ားကိုသာေျပာဆိုလွ်င္ ထိုအသိပညာက မည္မွ်အဆင့္ျမင့္သည့္၊ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းသည့္ပုံစံရွိပါေစ ၎တို႔သည္ လုံးဝ မေျပာင္းလဲဘဲ ယခင္က လုပ္ေဆာင္သကဲ့သို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ဆက္လက္ ဖြင့္ျပဆဲျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို အမွန္တကယ္ သိျမင္ျခင္းမဟုတ္ေပ။ လူတို႔သည္ ဤနည္းျဖင့္ တမင္သက္သက္ ဟန္ေဆာင္လွည့္စားႏိုင္လွ်င္ ဤသည္မွာ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံသည္ကို သက္ေသျပၿပီး ၎တို႔သည္ မယုံၾကည္သူမ်ားကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ မိမိကိုယ္ကိုသိျမင္မႈအေၾကာင္းကို ဤနည္းျဖင့္ ေျပာဆိုျခင္းအားျဖင့္ ၎တို႔သည္ ေရပန္းစားမႈေနာက္လိုက္ၿပီး လူတိုင္း၏ အႀကိဳက္ႏွင့္တူေသာအရာမွန္သမွ်ကို ေျပာျခင္းသာျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ အသိပညာႏွင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို စိစစ္ျခင္းသည္ လွည့္စားမႈမဟုတ္သေလာ။ ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို အမွန္တကယ္ သိျမင္ျခင္းေလာ။ လုံးဝ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔သည္ စိတ္ႏွလုံးမွ ဖြင့္ျပျခင္း၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အေပၚယံလုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ မဟုတ္မမွန္ေသာ၊ လွည့္စားေသာနည္းျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သိျမင္ျခင္းအေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ ေျပာဆိုေနျခင္းသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ပို၍ပင္ ဆိုးသည္မွာ ၎တို႔ကို အျခားလူမ်ားက ေလးစားအားက်လာေစဖို႔ ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ၎တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို သိျမင္မႈအေၾကာင္းေဆြးေႏြးသည့္အခါတြင္ ၎တို႔၏ ျပႆနာမ်ားကို ပို၍ေလးနက္သည့္ပုံစံထင္ရေစရန္ တမင္သက္သက္ ခ်ဲ႕ကားေျပာဆိုၾကသည္။ အဓိပၸာယ္မွာ ၎တို႔၏ ဖြင့္ဟေျပာဆိုျခင္းသည္ တစ္ကိုယ္ေရရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ ပန္းတိုင္မ်ား ေရာယွက္ပါဝင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ အျပစ္ရွိျခင္းကို မခံစားရေပ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုဟန္ေဆာင္ၿပီး လိမ္လည္မႈကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးေနာက္တြင္ ၎တို႔၏ အသိစိတ္သည္ လိပ္ျပာမလုံျခင္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ၿပီး လွည့္စားၿပီးေနာက္တြင္ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မခံစားရေပ။ ၎တို႔၏ အမွားကို ဝန္ခံရန္ ဘုရားသခင္ကို ဆုမေတာင္းေပ။ ဤသို႔ေသာလူတို႔သည္ ေခါင္းမာသည္မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔သည္ ေနာင္တမရပါက ဝမ္းနည္းျခင္းကို တစ္ခါဖူးမွ် ခံစား၍ရႏိုင္သေလာ။ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရျခင္းမရွိေသာသူသည္ ဇာတိပကတိကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သေလာ။ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရျခင္းမရွိေသာသူသည္ အမွန္တကယ္ ဝန္ခ်ႏိုင္သေလာ။ ေသခ်ာေပါက္ မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ ေနာင္တရျခင္းပင္မရွိလွ်င္ မိမိကိုယ္ကို သိျမင္ျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာဆိုရန္ အဓိပၸာယ္ မဲ့သည္မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး လိမ္လည္ျခင္းသက္သက္မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိျခင္းသာလွ်င္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း၌ အေထာက္အကူျဖစ္သည္) သူက စုေဝးပြဲေတြမွာ တျခားလူေတြနဲ႔ သူ႔အေျခအေနအေၾကာင္း ေျပာဖို႔ ႏွစ္သက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သုံးသပ္ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သုံးတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ အဆိုးဆုံး စကားရပ္နဲ႔ ေဖာ္ျပတယ္။ အျပင္ပန္းမွာ သူက နက္ရႈိင္းတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိစိတ္ရွိပုံရၿပီး၊ သူ႔ကိုယ္သူ အရမ္းအရမ္းကို ေနာင္တရ၊ မုန္းတီးေနပုံရေပမဲ့၊ ဒါက တျခားလူေတြ သူ႔ကို သမၼာတရား လက္ခံၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ သိတဲ့အသိ ရွိတယ္လို႔ ထင္ေအာင္ သူတို႔ကို လွည့္စားဖို႔ သူ ဟန္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုသက္သက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိတဲ့အသိဆိုတာက တျခားလူေတြကို လွည့္စား၊ တစ္ပတ္႐ိုက္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ နည္းလမ္းပဲ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔က သူ႔ကို သတိမျပဳမိႏိုင္႐ုံမက၊ အရမ္းလည္း ေလးစားမႈရွိေအာင္လို႔ သူ႔ကိုယ္သူ သတၱိရွိရွိ ဖြင့္ခ်ရဲတယ္လို႔ ထင္ေအာင္ လုပ္တာ။ ၿပီးေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ရွီလာ ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့အခါတိုင္းမွာ သူ႔ကိုယ္သူေဖာ္ျပဖို႔ အႏၲိခရစ္ေတြအေပၚ ဘုရားရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျပခ်က္ကို ကိုးကားတယ္။ သူက ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ရွာခဲ့တယ္၊ အႏၲိခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေနခဲ့တယ္၊ အဆင့္အတန္းကို တပ္မက္စိတ္က သူ႔ဘဝကို စိုးမိုးသြားခဲ့ၿပီး၊ သူ ေနာင္တမရရင္ ဒီတပ္မက္မႈက သူ႔ကို ေသေစမွာလို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အေျခအေနတစ္ခုက သူ႔ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ၿခိမ္းေျခာက္တာနဲ႔၊ အရင္အတိုင္း သူ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ မိတ္သဟာယျပဳေပမဲ့၊ ဘာေျပာင္းလဲမႈမွ မရခဲ့တာပဲ။ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေခါင္းေဆာင္က ေထာက္ျပခဲ့ၿပီး သူနဲ႔ အႀကိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ေပမဲ့ သူ နားမေထာင္ခဲ့သလို၊ ဘာအေျပာင္းအလဲမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ပိုလို႔ေတာင္ အတိုက္အခံျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ မရပ္မနား ျငင္းခုံၿပီး မွန္သလိုလိုနဲ႔ မွားတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ေပးတယ္။ တျခားလူေတြက သူတို႔ အတၱေတြကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး သမၼာတရား ရွာႏိုင္ၾကပုံကို သူျမင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြကေန မသင္ယူခဲ့ဘူး၊ အဲဒီအစာ ေကာင္းမြန္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ပဲ သူတို႔ ေဖြးလာခဲ့တာ၊ ဘုရားက သူ႔ကို သဘာဝေကာင္း မေပးခဲ့လို႔ သူက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ႏိုင္သလို၊ လူေတြကို အၿမဲ သံသယရွိခဲ့တာလို႔ ေတြးေနခဲ့တယ္။ သူက သူ႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို မစက္ဆုပ္ခဲ့ဘူး၊ အဲဒီအစား ဘုရားေပၚ အျပစ္တင္တဲ့ပုံခံစားရၿပီး သူက မေျဖာင့္မတ္ဘူးလို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ ဘုရားကို အျပစ္ဖို႔ခဲ့တယ္။ ဒါက ရွီလာရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာ မေကာင္းဆိုးဝါးရဲ႕ အႏွစ္သာရျဖစ္ၿပီး၊ အရမ္းကို အဓိပၸာယ္မဲ့ၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းမဲ့တာကို ျပတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျပခ်က္ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္၊ သူ႔ကို သမၼာတရား ရွာေဖြသူလို ကြၽန္မ ဆက္ဆံမိခဲ့မွာပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ စုေဝးပြဲအေတာအတြင္းမွာ၊ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ “သမၼာတရားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူမ်ားသာလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေပသည္။ ၎တို႔သာလွ်င္ စစ္မွန္ေသာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ စုေဝးပြဲသို႔ မၾကာခဏသြားေသာသူမ်ားအားလုံးသည္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု သင္ေတြးထင္သေလာ။ မလြဲမေသြျဖစ္ျခင္းမဟုတ္ေပ။ မည္သည့္လူမ်ားက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား မဟုတ္သနည္း။ (သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ေသာသူမ်ား၊ သမၼာတရားကို လက္မခံေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။) သမၼာတရားကို လက္မခံဘဲ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ေသာသူမ်ားအားလုံးသည္ ဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အသိစိတ္၊ သို႔မဟုတ္ ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိေသာ လူမ်ားသာျဖစ္သည္။ ၎တို႔အထဲမွ မည္သူကမွ် ဘုရားသခင္ ကယ္တင္သည့္သူမ်ားမဟုတ္ေပ။ ဤလူမ်ားသည္ လူ႔သဘာဝကင္းမဲ့ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔အလုပ္တြင္ ေပါ့ဆၿပီး ၎တို႔၏ အျပဳအမူတြင္ ခ်ဳပ္တည္းျခင္းမရွိၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဆိုးယုတ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ အသက္ရွင္ၿပီး ေကာက္က်စ္ေသာ လွည့္စားမႈမ်ားကို အသုံးခ်ကာ အျခားလူမ်ားကို အသုံးျပဳၿပီး ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္သည္။ လိမ္ညာသည္။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရား အနည္းငယ္မွ်ကို လက္မခံၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားရရန္အတြက္သာ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ၾကသည္။ ၎တို႔ကို အဘယ္ေၾကာင့္ မယုံၾကည္သူမ်ားဟု ေခၚၾကသနည္း။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို မုန္းတီးကာ လက္မခံၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ၎တို႔သည္ စိတ္ဝင္စားမႈမရွိေတာ့ဘဲ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၾကသည္။ ယင္းအေၾကာင္းကို ၾကားပင္ မၾကားခ်င္ၾက၊ သမၼာတရားသည္ ပ်င္းရိဖြယ္ေကာင္းသည္ဟု ၎တို႔ခံစားရၿပီး ဂနာမၿငိမ္ႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ယုံၾကည္သူမဟုတ္သူမ်ားႏွင့္ မယုံၾကည္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္မွာ သိသာထင္ရွားပါသည္။ သင္သည္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔ကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအျဖစ္ သေဘာမထားရ။...၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို စိတ္မဝင္စားၾကလွ်င္ သမၼာတရားကို မည္သို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္နည္း။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အရာျဖင့္ အသက္ရွင္ၾကသနည္း။ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ အေတြးအေခၚအားျဖင့္ အသက္ရွင္ၾကသည္မွာ သံသယျဖစ္စရာမလိုေပ။ ၎တို႔သည္ အစဥ္သျဖင့္ ဉာဏ္မ်ားၿပီး ေကာက္က်စ္သည္။ ၎တို႔တြင္ သာမန္လူ႔သဘာဝ အသက္တာမရွိေပ။ ဘုရားသခင္ကို မည္သည့္အခါမွ် ဆုမေတာင္း၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားကို မရွာဘဲ၊ လူသား၏ လွည့္ကြက္မ်ား၊ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားႏွင့္ အသက္ရွင္ျခင္းအတြက္ အေတြးအေခၚမ်ားကို အသုံးျပဳလ်က္ အရာရာကို ကိုင္တြယ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ ပင္ပန္းၿပီး နာက်င္ဖြယ္ ျဖစ္တည္မႈကို ျဖစ္ေစသည္။...သမၼာတရားကို မခ်စ္ေသာသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ မယုံၾကည္ေပ။ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံႏိုင္ေသာသူတို႔ကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားဟု မေခၚဆိုႏိုင္ေပ။ သမၼာတရားကို ခ်စ္ၿပီး လက္ခံႏိုင္ေသာသူတို႔သာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ သမၼာတရားကို မခ်စ္ေသာသူမ်ားက မည္သူမ်ားျဖစ္သနည္း။ ၎တို႔အားလုံးသည္ မယုံၾကည္သူမ်ားျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံေသာသူတို႔သည္ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး စြန႔္ပစ္ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ပို၍ တိက်စြာဆိုရလွ်င္ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္သို႔ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ မယုံၾကည္သူမ်ားအားလုံးျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မေကာင္းမႈမ်ိဳးစုံကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးႏိုင္လွ်င္ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ လက္ပါးေစမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔ကို ဖယ္ရွားၿပီး ထုတ္ပယ္သင့္သည္။ ၎တို႔ကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအျဖစ္ ဆက္ဆံ၍ မရေပ။ ၎တို႔ကို ခ်စ္ျခင္းျပသေသာသူမ်ားအားလုံးသည္ အလြန္အမင္း မိုက္မဲၿပီး မသိနားမလည္ၾကေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္၊ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဆိုတာ သမၼာတရားကို ခ်စ္ၿပီး လက္ခံႏိုင္တဲ့သူေတြပဲ။ သူ႔တို႔ကိုယ္သူတို႔ ဘုရားအတြက္ တကယ္ အသုံးခံၾကၿပီး သမၼာတရား လက္ေတြ႕လုပ္တဲ့ သက္ေသခံခ်က္ေတြ ရွိၾကတယ္။ ေလးနက္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိတဲ့အသိ တစ္ခုမွ သူတို႔ ေျပာႏိုင္မွာမဟုတ္ေပမဲ့၊ သူတို႔က သမၼာတရားကို ခ်စ္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို နားလည္သေလာက္ လက္ေတြ႕လုပ္ၾကတယ္။ တစ္ခါတေလ ျပစ္မွားတာေတြ က်ဳးလြန္မိႏိုင္ေပမဲ့၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီး အပ်က္သေဘာေဆာင္လာႏိုင္ေပမဲ့၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၾကလို႔ ျပဳျပင္ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတဲ့အခါ၊ က်ရႈံးမႈနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ၊ အဲဒါကို ဘုရားဆီကေန လက္ခံႏိုင္ၾကတယ္၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သုံးသပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ သူတို႔ျပႆနာေတြကို သတိျပဳမိၾကတဲ့အခါ၊ အဲဒါေတြကို တျဖည္းျဖည္း ျပဳျပင္ၿပီး တိုးတက္ေစႏိုင္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုလူေတြကပဲ စစ္မွန္တဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြပါ။ သမၼာတရားကို လက္မခံသလို စက္ဆုပ္ေတာင္ စက္ဆုပ္ၾကသူေတြကိုေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြလို႔ ေခၚလို႔မရဘူး။ သူတို႔မွာ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိၿပီး အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္တဲ့ မေကာင္းမႈမ်ိဳးစုံကို လုပ္ၾကရင္၊ သူတို႔က မေကာင္းမႈျပဳသူေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြ ျဖစ္ၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြလို႔ ပိုလို႔ေတာင္ ေခၚဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီၾကဘူး။ အသင္းေတာ္ထဲမွာ သူတို႔ ရွိေနရင္ေတာင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ ယုံၾကည္သူေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ယုံၾကည္ၾကပါေစ၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဖယ္ရွားတာ ခံရမွာပဲ။ အျပင္ပန္းမွာ၊ ရွီလာက မေကာင္းမႈႀကီး တစ္ခုတစ္ေလမွ လုပ္ခဲ့ပုံမေပၚေပမဲ့၊ သူ လုပ္သမွ်တိုင္းက လူေတြရဲ႕ အေတြးကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ၾကန႔္ၾကာေစခဲ့သလို၊ ဒါကို တစ္ေလွ်ာက္လုံး သူက လုပ္ေနခဲ့တာ။ သူ႔ကို တျခားလူေတြက ဘယ္လိုပဲ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ေထာက္ပံ့ခဲ့ပါေစ၊ တစ္စက္မွ လုံးဝ မေျပာင္းလဲခဲ့သလို၊ စကားအေခ်အတင္ေျပာ၊ ျငင္းခုံၿပီး မေတာ္တေရာ္ ျပဳမူခဲ့တယ္။ ဒါက ရွီလာဟာ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံခဲ့သလို သဘာဝအားျဖင့္ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တယ္ဆိုတာကို ျပတယ္။ သူက နတ္ဆိုးနဲ႔ အတူတူျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မတို႔ ညီအစ္မေတြထဲက တစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး။ အရင္တုန္းက ဒီသမၼာတရား ရႈေထာင့္ကို ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့သလို ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းမဲ့ခဲ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္က ဘုရားကိုယုံၾကည္ၿပီး သူ႔နာမကို အသိအမွတ္ျပဳသေ႐ြ႕၊ သူ႔ကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအေနနဲ႔ ဆက္ဆံသင့္တယ္လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ စာနာၿပီး သည္းခံခဲ့တယ္။ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းမရွိဘဲ မိုက္မဲစြာနဲ႔ သနားၾကင္နာၿပီး ပံ့ပိုးခဲ့တယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ အားထုတ္မႈ အေတာ္မ်ားမ်ားက အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သြားတယ္။ ကြၽန္မ မိုက္မဲၿပီး မေရရာလိုက္တာ။

အခု ရွီလာက သီးျခားအထားခံရေတာ့ ဘုရားဘယ္ေလာက္ ေျဖာင့္မတ္မွန္း ျမင္ရၿပီ။ သမၼာတရားကို မရွာေဖြသလို၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းမသင့္ဘဲ ျပဳမူသူေတြက အသင္းေတာ္မွာ ေျခကုပ္မရႏိုင္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္တာ ခံရမွာပဲ။ ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကိုလည္း ကြၽန္မ နားလည္လာတယ္။ ကြၽန္မကို သင္ခန္းစာယူခြင့္ေပးဖို႔ ဘုရားက ဒီအေျခအေနေတြကို စီစဥ္ေပးခဲ့တာပဲ။ အဲဒါေတြကို စၿပီး လက္မလႊတ္တမ္း အသုံးခ်ရမယ္။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး၊ သမၼာတရားကို အခ်ိန္ပိုေပးၿပီး အားထုတ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ မွန္ဘီလူးကတစ္ဆင့္ ကိစၥေတြကို ၾကည့္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ရမယ္။