ေရွာင္ေဝ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၉မွာ အစ္မကြမ္စင္းကို ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲလိုက္လုပ္ဖို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕လိုက္တယ္။ ကြၽန္မက သူနဲ႔ အရင္ႏွစ္ႏွစ္တုန္းက ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ခါ သူနဲ႔ ဆက္ဆံရေတာ့ လုံးဝ အရင္အတိုင္းပဲဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာ သူက အယူဝါဒေတြကို အၿမဲတမ္းမွ်ေဝတယ္။ အေတြ႕အႀကဳံတို႔၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ နားလည္မႈတို႔ကို တစ္ခုမွ မမွ်ေဝဘူး။ သူမ်ားေတြကအလုပ္မွာ အခက္အခဲျဖစ္ေနတာကို သူျမင္တဲ့အခါမွာ ေျဖရွင္းေပးဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယမျပဳဘူး။ သူတို႔ကို အျပစ္ေဖာ္ဆုံးမၿပီး ဆူတာပဲလုပ္တယ္။ ဒါက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းမေပး႐ုံတင္မကဘဲ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္သြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြက သူတို႔ရဲ႕ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနေတြကို ႐ုတ္တရက္ မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့အခါမွာ ကြမ္စင္းက သူတို႔ကို ေဘာင္ခတ္ၿပီး ဆူတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက စိတ္က်ဥ္းၾကပ္ၿပီး တခ်ိဳ႕က တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ယုံၾကည္မႈမရွိၾကေတာ့ဘူး။ သူက သူ႔အလုပ္နဲ႔ မိသားစုကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ၊ ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခေပးဆပ္တာေတြကို ခဏခဏ ႂကြားေျပာတယ္။ အသိအျမင္မရွိတဲ့ အသင္းသားသစ္ေတြအမ်ားႀကီးက သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ အထင္ႀကီးေလးစားၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ အသင္းေတာ္အလုပ္က အဆင္မေျပဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေကာင္းတဲ့အေျခအေနမွာမရွိဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္ လီေရွာင္က သူ႔တာဝန္မွာ တာဝန္ခံယူမႈမရွိတာ၊ ဘာလက္ေတြ႕အလုပ္မွ မလုပ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ သူ႔ကို မိတ္သဟာယေတြအမ်ားႀကီးဖြဲ႕ၿပီး ေဝဖန္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူက မေျပာင္းလဲဘူး။ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အတိုက္အခံေတာင္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္ေနၿပီး သူ႔ကို လူစားလဲဖို႔ လိုလာတယ္။ ကြၽန္မက ဒီျပႆနာေတြကို ကြမ္စင္းကို ေျပာျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ဒီေနရာအတြက္ ေကာင္းေကာင္းသင့္ေတာ္တဲ့သူရွာဖို႔ခက္တယ္လို႔ျမင္ၿပီး သူ႔ကို လူစားမလဲဖို႔ မရမကေျပာတယ။ သူက ကြၽန္မကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ေတာင္ ေမးတယ္။ “လီေရွာင္ရဲ႕ျပႆနာေတြကို ကူညီေပးဖို႔ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီးၿပီလဲ။ အစ္မရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းၿပီးၿပီလား။ အရမ္းမာနမႀကီးပါနဲ႔။ လူေတြမွာရွိတဲ့ အလားအလာကို ၾကည့္ပါ” တဲ့။ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ကူညီတာက သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္တဲ့လူေတြအတြက္ပဲ။ ဘာမိတ္သဟာယကိုမွ လက္မခံဘဲ မေျပာင္းလဲတဲ့သူက ခ်က္ခ်င္း လူစားထိုးသင့္တယ္။ အစေတာ့ ကြၽန္မက ကိုယ့္အျမင္ကို ကိုင္ထားေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြမ္စင္းက သေဘာတူဖို႔ ျငင္းေနေတာ့ ကြၽန္မက စိတ္ဆိုးၿပီး ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုံလာၾကတယ္။ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕က ကြၽန္မကို ႏိုင္ေအာင္ မႀကိဳးစားဖို႔ အႀကံေပးတယ္။ ကြၽန္မက အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ သူေျပာတာကို ဘယ္သူကမွ ပိုင္းျခားသိျမင္မႈမရွိၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လီေရွာင္ကို ထုတ္ဖို႔ ဆက္ေျပာေနရင္၊ ကြၽန္မက မာနႀကီးၿပီး ေခါင္းမာတယ္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာႏိုင္တယ္ေပါ့။ ဒီလိုစဥ္းစားမိၿပီး ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔က အထက္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ေ႐ြးဖို႔ လိုလာတယ္။ ကြၽန္မတို႔ကို သင့္ေတာ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကို ေ႐ြးဖို႔ ေျပာတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕က ကြမ္စင္းကို ေထာက္ခံၾကတယ္။ ကြၽန္မက စဥ္းစားတယ္။ သူက စည္းမ်ဥ္းေတြကို မရွာဘဲနဲ႔ သူ႔ကိုယ္ပိုင္နည္းအတိုင္း လုပ္တတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အယူဝါဒေတြကိုပဲေျပာၿပီး သူမ်ားေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး။ သူက ေကာင္းေကာင္းသင့္ေတာ္တဲ့သူမဟုတ္ဘူးေပါ့။ သူမ်ားေတြ သိျမင္ေအာင္လို႔ ငါ မိတ္သဟာယမွ်ေဝသင့္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြမ္စင္းနဲ႔ ကြၽန္မက ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္ကို ေျပာင္းတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သေဘာထား ကြဲလြဲၾကတယ္။ ကြၽန္မက အႏိုင္ရခ်င္တယ္လို႔ သူမ်ားေတြက ထင္ၾကတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ကြမ္စင္းက သင့္ေတာ္တဲ့သူမဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ေျပာရင္၊ ကြၽန္မက သူ႔ကို လက္စားေခ်ၿပီး ပိတ္ပင္ဖို႔အတြက္ ဒီအခြင့္အေရးကို သုံးေနတာဆိုၿပီး ေျပာၾကမလားေပါ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ “ၿပီးတာပဲ။ ျပႆနာနည္းေလ၊ ေကာင္းေလပဲ။ သူတို႔ေ႐ြးခ်င္သပါ့ဆို ကြမ္စင္းကို ေ႐ြးပါေစ။ ငါ သူ႔ကို မဲမေပးရင္ ရၿပီ”ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အကဲျဖတ္ခ်က္ေတြ ေရးရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ပူမိတယ္။ လူတိုင္းက ကြမ္စင္း ေကာင္းေၾကာင္းကို ေရးၾကမွာ၊ ဒီေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ႐ိုး႐ိုးသားသားထင္ျမင္ခ်က္ကို ေရးခ်လိုက္ရင္ သူက ေကာင္းေကာင္းသင့္ေတာ္တဲ့သူမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ကြၽန္မက လုံးဝ သတိထားမိတယ္ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သူမ်ားေတြနဲ႔အတူ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ဘူး။ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ညီတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကို အႀကံမျပဳဘူး ဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္က သိမွာပဲ။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မထိန္းသိမ္းဘူးလို႔ ေခါင္းေဆာင္က ေျပာမွာလား။ ကြၽန္မကို ေလ့က်င့္ေပးတာကို ရပ္လိုက္မွာလား။ ကြၽန္မက အက်ပ္အတည္းထဲေရာက္ေနသလို ခံစားရတယ္။ ေရလိုက္ငါးလိုက္ပဲေနဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြမ္စင္းရဲ႕ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြကိုပဲ အကဲျဖတ္ခ်က္မွာ ေရးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက သမၼာတရားကို လိုက္စားတယ္၊ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိတယ္၊ သူမ်ားေတြအေပၚ ခ်စ္ခင္တယ္ ကြၽန္မတို႔မွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို သူျမင္တဲ့အခါ ကြၽန္မတို႔ကို ကူညီဖို႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ရွာေပးတယ္လို႔ မ႐ိုးမသားနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီအကဲျဖတ္ခ်က္ကိုေရးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မဝိညာဥ္က ႏွစ္ျမဳပ္သြားတာကို တကယ္ခံစားလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မအသိစိတ္က အျပစ္ရွိသလို ခံစားမိတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မဖတ္ေတာ့ ဘာဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈမွ မရဘူး။ ကြၽန္မတာဝန္ကလည္း အားေလ်ာ့သလို ခံစားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္မၾကည့္ဘူး။ ကံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကြၽန္မစိတ္ကူးကိုလည္း ဖက္တြယ္ထားတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြအမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ သူ အေ႐ြးမခံရဖို႔ မ်ားတယ္ေပါ့။ သူက အေ႐ြးမခံရရင္ ကြၽန္မရဲ႕ အကဲျဖတ္ခ်က္အမွားက လူသိလာမွာမဟုတ္ဘူးေပါ့။ ကြမ္စင္းက အထက္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ အေ႐ြးခံခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ေနာက္ပိုင္းမွာ သိရတယ္။ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္မေအးႏိုင္ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႔အေပၚ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ဆန္းစစ္မႈေတြအားလုံးေၾကာင့္ လူေတြက အျမင္မွားသြားတာလားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ကို အမွန္အတိုင္းေျပာဖို႔ သတၱိမရွိေသးဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ႏွစ္သိမ့္လိုက္တယ္။ ကြမ္စင္းက ေခါင္းေဆာင္မျဖစ္ထိုက္ဘူးဆိုရင္ ဘုရားက သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့မွာပဲေပါ့။ ဒီလိုေတြးခဲ့ေပမဲ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ စိတ္မေအးႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။

တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ကြၽန္မတို႔ကို ကြမ္စင္းအေၾကာင္း အကဲျဖတ္ခ်က္ေတြ ထပ္ေရးခိုင္းတယ္။ အထက္ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သူ႔တာဝန္မွာ ျပႆနာေတြေပၚလာတာျဖစ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ ေၾကာက္ေနမိတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔စာထဲမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ကိုးကားထားတာကိုလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးေနာက္သို႔ လိုက္ပါ။ ‘ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီး’ ဆိုသည္မွာ မည္သည္ကို ရည္ၫႊန္းသနည္း။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသၿပီး မေကာင္းေသာအက်င့္ကို ေရွာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသၿပီး မေကာင္းေသာအက်င့္ကို ေရွာင္ျခင္းဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ဥပမာအားျဖင့္ သင္သည္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို အကဲျဖတ္ေသာအခါ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသၿပီး မေကာင္းေသာအက်င့္ကို ေရွာင္ျခင္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္သည္။ သင္သည္ ၎တို႔ကို မည္သို႔အကဲျဖတ္သနည္း။ (ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ ႐ိုးသားရမည္။ တရားမွ်တရမည္။ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ စကားမ်ားသည္ စိတ္ခံစားခ်က္အေပၚ အေျခမခံရေပ။) သင္ထင္ျမင္သည့္အရာႏွင့္ သင္ျမင္ေတြ႕ထားသည့္အရာအတိုင္း အတိအက် သင္ေျပာဆိုသည့္အခါ သင္႐ိုးသားေနျခင္းျဖစ္သည္။ အျခားေသာအရာအားလုံးထက္ ႐ိုးသားရန္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းက ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးေနာက္သို႔ လိုက္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို သြန္သင္ေသာအရာျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသၿပီး မေကာင္းေသာအက်င့္ကို ေရွာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ိုးသားျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသၿပီး မေကာင္းေသာအက်င့္ကို ေရွာင္ျခင္း၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္သေလာ။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးေနာက္သို႔ လိုက္ျခင္းျဖစ္သေလာ။ (ျဖစ္ပါသည္။) သင္သည္ မ႐ိုးသားလွ်င္ သင္ျမင္ေတြ႕ထားသည့္အရာႏွင့္ သင္ထင္ျမင္သည့္အရာသည္ သင့္ႏႈတ္က ထြက္လာသည့္အရာႏွင့္ မတူညီေပ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သင့္ကို ‘ထိုလူအေပၚ သင္၏ ထင္ျမင္မႈမွာ မည္သို႔ရွိသနည္း။ ထိုလူသည္ အသင္းေတာ္၏ အလုပ္အတြက္ တာဝန္ယူမႈရွိသေလာ’ ဟု ေမးလာသည္။ သင္က ‘ထိုသူသည္ အလြန္ေတာ္၏။ ကြၽန္ုပ္ထက္ပို၍ တာဝန္ယူမႈရွိသည္။ သူ၏အစြမ္းအစသည္ ကြၽန္ုပ္ထက္ပို၍ ေကာင္းၿပီး သူ၏လူ႔သဘာဝသည္လည္း ေကာင္းမြန္၏၊ သူသည္ ရင့္က်က္ၿပီး တည္ၿငိမ္၏’ ဟု သင္ျပန္ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ သင့္စိတ္ႏွလုံးတြင္ စဥ္းစားေနသည့္အရာျဖစ္သေလာ။ သင္အမွန္တကယ္ စဥ္းစားေနသည့္အရာမွာ ဤလူသည္ အမွန္ပင္ အစြမ္းအစရွိေသာ္ျငားလည္း စိတ္မခ်ရ၊ အေတာ္အတန္ ပါးနပ္ၿပီး အလြန္ပင္ တြက္ခ်က္တတ္ေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင္၏စိတ္တြင္ သင္အမွန္တကယ္ စဥ္းစားေနသည့္အရာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စကားေျပာဆိုရမည့္အခ်ိန္ ေရာက္လာေသာအခါ ‘ငါအမွန္အတိုင္းေျပာ၍မရ။ မည္သူ႔ကိုမွ် စိတ္ဆိုးေအာင္ လုပ္၍မျဖစ္’ ဟု သင့္စိတ္၌ ေပၚလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္က အျခားအရာတစ္ခုခုကို အလ်င္အျမန္ေျပာလိုက္သည္။ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာဆိုရန္ ေကာင္းမြန္သည့္အရာမ်ားကို သင္ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္ၿပီး သင္ေျပာဆိုသည့္ မည္သည့္အရာကမွ် သင္အမွန္တကယ္ထင္ျမင္သည့္အရာ မဟုတ္ေပ။ အားလုံးက အလိမ္အညာမ်ားႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းဟန္ေဆာင္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးေနာက္သို႔ သင္လိုက္သည္ဟု ၫႊန္ျပသေလာ။ မၫႊန္ျပပါ။ သင္သည္ နတ္ဆိုးတို႔၏ လမ္းခရီးျဖစ္ေသာ စာတန္၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးမွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ သမၼာတရားျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ လူတို႔၏ အျပဳအမူ၏ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းႏွင့္ မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ျခင္း လမ္းခရီးျဖစ္သည္။ သင္က အျခားလူတစ္ေယာက္အား စကားေျပာေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကလည္း နားေထာင္ေနသည္၊ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးကို ၾကည့္ရႈေနသည္၊ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးကို စိစစ္ေနသည္။ လူတို႔က သင္ေျပာသည့္အရာကို နားေထာင္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က သင္၏ စိတ္ႏွလုံးကို စိစစ္သည္။ လူတို႔သည္ လူ၏စိတ္ႏွလုံးကို စိစစ္ႏိုင္စြမ္း ရွိသေလာ။ အလြန္ဆုံးအေနျဖင့္ သင္သည္ အမွန္အတိုင္းမေျပာသည္ကို လူတို႔ျမင္ႏိုင္သည္။ အျပင္ပန္းတြင္ရွိေသာအရာကို ၎တို႔ ျမင္ႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ သင့္စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲသို႔ ျမင္ႏိုင္၏။ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ သင္စဥ္းစားေနသည့္အရာ၊ သင္စီစဥ္ေနသည့္အရာ၊ သင့္စိတ္ႏွလုံးတြင္ မည္သည့္အႀကံအစည္မ်ား၊ မည္သည့္ေဖာက္ျပန္ေသာ နည္းလမ္းမ်ား၊ မည္သည့္မ႐ိုးသားေသာ အေတြးမ်ားရွိသည္တို႔ကို ျမင္ႏိုင္သည္။ အမွန္အတိုင္း သင္မေျပာသည္ကို ျမင္ေတြ႕သည့္အခါ သင့္အေပၚ ဘုရားသခင္၏ ထင္ျမင္ခ်က္မွာ အဘယ္နည္း၊ သင့္အေပၚ သူ၏တန္ဖိုးျဖတ္မႈမွာ အဘယ္နည္း။ ဤအရာတြင္ သင္သည္ အမွန္အတိုင္းမေျပာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးေနာက္သို႔ မလိုက္ခဲ့ေၾကာင္းဟူ၍ပင္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေနလွ်င္ အမွန္အတိုင္း ေျပာခဲ့သင့္သည္။ ‘သူသည္ အစြမ္းအစရွိသူျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္မခ်ရေပ။’ ဤအကဲျဖတ္ခ်က္သည္ အရွိအတိုင္းျဖစ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ တိက်ျခင္းရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ႏွလုံးသားထဲကလာျခင္းျဖစ္ၿပီး မွန္ကန္ခဲ့လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ သင္ေဖာ္ျပခဲ့သင့္သည့္ အျမင္ႏွင့္ ရပ္တည္ခ်က္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔ သင္မလုပ္ခဲ့ေပ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏လမ္းေနာက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သေလာ။ (မဟုတ္ပါ။) သင္သည္ အမွန္အတိုင္း မေျပာခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏လမ္းေနာက္လိုက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစလ်က္ရွိသည္ဟု အေလးေပးေျပာျခင္းက သင့္အတြက္ အသုံးဝင္မည္ေလာ။ သင္၏ ေအာ္ဟစ္ျခင္းကို ဘုရားသခင္က အေရးစိုက္မည္ေလာ။ သင္မည္သို႔ ေအာ္ဟစ္သည္၊ မည္မွ်ျပင္းထန္စြာ ေအာ္ဟစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏စိတ္စြမ္းအားက မည္မွ်ႀကီးမားသည္ဆိုသည္ကို ဘုရားသခင္က အေရးစိုက္မည္ေလာ။ သင္အႀကိမ္မည္မွ်ေအာ္ဟစ္သည္ကို ဘုရားသခင္က အေရးစိုက္မည္ေလာ။ အေရးစိုက္မည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္က သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈရွိမရွိႏွင့္ သင့္တြင္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္ပ်က္သည့္အခါ မည္သည့္အရာကို ေ႐ြးခ်ယ္သည္၊ သမၼာတရားကို မည္သို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သည္တို႔ကို ၾကည့္ရႈသည္။ သင္၏ ေ႐ြးခ်ယ္မႈသည္ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို ထိန္းသိမ္းရန္၊ သင္၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားႏွင့္ ပုံရိပ္ကို ထိန္းသိမ္းရန္၊ မိမိရွင္သန္မႈအဖို႔ငွာ ႀကိဳးပမ္းျခင္းအတြက္သက္သက္သာျဖစ္လွ်င္ ဤသည္မွာ သင့္တြင္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္ပ်က္သည့္အခါတြင္ျဖစ္ေသာ သင္၏ အျမင္ႏွင့္ သေဘာထားျဖစ္သည္ဟု ဘုရားသခင္က ျမင္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သူသည္ သင့္ကို အကဲျဖတ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ သူ၏လမ္းခရီးကို လိုက္ေလွ်ာက္ေသာသူမဟုတ္ဟု သူက ဆိုလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္သည့္အရာမွာသမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ေတာ့ ကြၽန္မ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ျဖစ္လာတယ္။ အကဲျဖတ္ခ်က္ေရးတာကို အရမ္းအေရးႀကီးတဲ့အရာတစ္ခုအျဖစ္ ကြၽန္မ လုံးဝ သေဘာမထားခဲ့ဘူး။ ဒီကိစၥမွာ ဘယ္သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္သင့္တယ္ဆိုတာကို ဘာရွာေဖြမႈမွမလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဒီအကဲျဖတ္ခ်က္ကို ကြၽန္မေရးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မမွာ မမွန္ကန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈတစ္ခုခုရွိသလား ဘုရားအေပၚ ေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့ စိတ္ႏွလုံးရွိၿပီး သူ႔ကို အရွိအတိုင္းအကဲျဖတ္သလားဆိုတာ တကယ္တမ္း မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ အကဲျဖတ္ခ်က္ေရးတာက လူတစ္ေယာက္က ဘုရားကို ေၾကာက္သလား၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းသလားဆိုတာနဲ႔ဆိုင္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္မတို႔က အထက္ေခါင္းေဆာင္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ေနတာပါ။ ဒါက အသင္းေတာ္ေတြရဲ႕အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈေတြပါဝင္ေနတယ္။ မမွန္ကန္တဲ့ စကားေတြနဲ႔ မမွ်တတဲ့ အကဲျဖတ္ခ်က္ကိုေရးတာက လူေတြကို အျမင္မွားေစႏိုင္တယ္။ မသင့္ေတာ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ကိုေ႐ြးတာက အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တယ္။ ကြမ္စင္းက အထက္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္မက သူ႔ကို လက္စားေခ်ေနတယ္၊ ဖိႏွိပ္ေနတယ္လို႔ သူမ်ားေတြေျပာမွာကိုေၾကာက္ၿပီး ဘာမွမေျပာခဲ့ဘူး။ ႐ိုး႐ိုးသားသား အကဲျဖတ္ခ်က္ကိုေရးၿပီး ကြမ္စင္းရဲ႕ တကယ့္အေျခအေနကို တင္ျပလိုက္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက အသိအျမင္ရွိေပမဲ့ သူမ်ားေတြနဲ႔ မမွ်ေဝဘူး၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မထိန္းသိမ္းဘူးလို႔ ေခါင္းေဆာင္ကေျပာၿပီးေတာ့ ကြၽန္မအေပၚ သူ႔ရဲ႕အျမင္ကို ထိခိုက္မွာကို ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက ေကာက္က်စ္တဲ့နည္းလမ္းေတြကို က်င့္သုံးခဲ့တယ္။ အမွန္တရားနဲ႔ ဆန္႔က်င္တာေတြကို အကဲျဖတ္ခ်က္ထဲမွာ ေရးလိုက္တယ္။ ကြမ္စင္းကို သမၼာတရား လိုက္စားၿပီး တကယ့္ အလုပ္လုပ္တယ္လို႔ ေဖာ္ျပလိုက္တယ္။ ကြၽန္မေရးလိုက္တာက လုံးဝ မစစ္မွန္ဘူး။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ကို မယုံၾကည္ရဘဲ ဉာဏ္မ်ားပါတယ္။ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ကို ႐ိုးသားၾကဖို႔၊ အမွန္အတိုင္း၊ သင့္ေတာ္စြာေျပာဆိုဖို႔ အလိုရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ ေ႐ြးခ်ယ္တာလိုမ်ိဳး အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥတစ္ခုကို လိမ္ညာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕မႈတစ္ခုမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဆိုးယုတ္တဲ့၊ မေကာင္းဆိုးဝါးဆန္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့တယ္။ နတ္ဆိုးက လိမ္ညာျခင္းျဖစ္တဲ့ ဒီနည္းလမ္းနဲ႔ စတင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အမွန္ေတြကို ဆန္႔က်င္တယ္၊ လိမ္ညာတယ္။ ဒါက တကယ္ကို မေကာင္းဆိုးဝါးဆန္တဲ့ သဘာဝတစ္ခုပဲ။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကြၽန္မ ထည့္မစဥ္းစားခဲ့ဘဲ အမွန္ေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့ အကဲျဖတ္ခ်က္ကို ေရးၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို အျမင္မွားေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က လူမွားၿပီး တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါက ဘုရားကို လိမ္ညာၿပီး ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားတာပါ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့ ကြၽန္မ ေၾကာက္သြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ပါတယ္။ “သမၼာတရားသည္ သင့္တြင္ အသက္ျဖစ္လာၿပီးသည္ႏွင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ျပစ္မွားေစာ္ကားေသာ၊ ဘုရားသခင္အား မေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ၊ မိမိ၏တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ ေပါ့ဆၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက်ျပဳေသာ၊ သို႔မဟုတ္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ၾကားဝင္စြက္ဖက္ေသာသူကို သတိျပဳမိေသာအခါ သင္သည္ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ တုံ႔ျပန္လိမ့္မည္။ ထိုသူအား လိုအပ္သလို ခြဲျခားၿပီး ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္လိမ့္မည္။ သမၼာတရားသည္ သင္၏ အသက္ ျဖစ္မလာေသးသကဲ့သို႔ သင္သည္ သင္၏ စာတန္ဆန္ေသာ စိတ္သေဘာထားအတြင္းတြင္ အသက္ရွင္ဆဲျဖစ္ပါက၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို တုံ႔ဆိုင္းမႈႏွင့္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား ျဖစ္ေစသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို သင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိသည့္အခါ၊ သင္သည္မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္လိမ့္မည္မဟုတ္။ လိပ္ျပာလုံစြာျဖင့္ ယင္းတို႔ကို သင္ ေဘးဖယ္ထားလိုက္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစေနသည့္ သူတစ္ဦးမွ် သင္ႏွင့္ မည္သည့္ပတ္သက္မႈမွ် မရွိဟုပင္ သင္ ေတြးလိမ့္မည္။ အသင္းေတာ္၏အလုပ္ႏွင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားတို႔ မည္မွ် ထိခိုက္ပါေစ၊ သင္ ဂ႐ုမစိုက္၊ ၾကားဝင္စြက္ဖက္ျခင္း မရွိေပ၊ သို႔မဟုတ္ အျပစ္ရွိသည္ဟု မခံစားရေပ— ယင္းက သင့္အား အသိစိတ္၊ သို႔မဟုတ္ ဆင္ျခင္တုံတရား မရွိသူတစ္ဦး၊ မယုံၾကည္သူတစ္ဦး၊ အေစခံသူတစ္ဦး ျဖစ္ေစသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္အရာကို စားကာ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အရာကို ေသာက္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ လာသည့္အရာမ်ားအားလုံးကို ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ္လည္း ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားအေပၚ မည္သည့္ထိခိုက္ျခင္းကမွ် သင္ႏွင့္ဆက္ႏႊယ္ျခင္း မရွိဟု ခံစားရသည္— ယင္းက သင့္အား ေကြၽးေသာလက္ကို ကိုက္သည့္ သစၥာေဖာက္တစ္ဦး ျဖစ္ေစသည္။ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မကာကြယ္ပါက၊ သင္သည္ လူပင္ ဟုတ္ပါ၏ေလာ။ ယင္းက အသင္းေတာ္ထဲသို႔ အယုံသြင္း၍ ခ်ဥ္းကပ္လာသည့္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္မႈရွိဟန္ေဆာင္သည္၊ ေ႐ြးခ်ယ္ခံထားရသူ တစ္ဦးအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္၌ ကပ္ပါးရပ္ပါး လုပ္လိုသည္။ သင္သည္ လူသားတစ္ဦး၏ ဘဝကို ရွင္သန္မေနဘဲ၊ ရွင္းလင္းစြာပင္ မယုံၾကည္သူမ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ နာခံသည့္သူမ်ားသာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာစိတ္ႏွလုံးရွိေပသည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ဖြင့္ျပခ်က္က ကြၽန္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိခိုက္မိတယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ေျပာတဲ့ ကိုယ့္ကိုေကြၽးတဲ့လက္ကိုကိုက္တဲ့ သစၥာေဖာက္ပဲ။ ကြၽန္မက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို စားေသာက္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ အာဟာရေတြအားလုံးကို ခံစားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ကိုေတာ့ မထိန္းသိမ္းဘူး။ အဲဒီအစား ကြၽန္မက လုံးဝ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ပဲ ျပဳမူေနတယ္။ ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးမွာ သူမ်ားေတြကို အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ေ႐ြးမိေအာင္ အျမင္မွားေစခဲ့တယ္။ ဒါက အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ထိခိုက္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မ ပိုစဥ္းစားၾကည့္ေလေလ၊ အရမ္းဉာဏ္မ်ားၿပီး ယုတ္မာလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းေလေလပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ကာကြယ္ခ်င္ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မကာကြယ္ဘူး။ ကြၽန္မက ဘယ္လို စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္သူမွမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မဝိညာဥ္မွာ ေမွာင္မိုက္ၿပီး စိတ္ဓာတ္က်လာတယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပျခင္းကို မခံရဘူး။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဘာကိုမွ မျဖစ္ေျမာက္ေနဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မဆီကေန သူ႔မ်က္ႏွာကို ပုံးကြယ္ေနတယ္။ ကြၽန္မက ဆက္ၿပီးေတာ့ ေနာင္တမရတဲ့ သစၥာေဖာက္ျဖစ္ေနရင္ ဘုရားက စြန္႔ပစ္တာကို ေသခ်ာေပါက္ ခံရမွာပဲ။ လူသားရဲ႕ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို လုံးဝ သည္းမခံတဲ့ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ တကယ္ခံစားခဲ့ရၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ ေနာင္တရၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ ျပစ္မွားမႈအတြက္ ဖာေထးေပးဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “မိမိတို႔၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းေနသည့္သူမ်ား အားလုံးအတြက္မူ၊ သမၼာတရားကို ၎တို႔၏နားလည္ျခင္းသည္ မည္မွ် နက္နဲပါေစ၊ သို႔မဟုတ္ မည္မွ်ေပါ့တန္ပါေစ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ဖို႔ အ႐ိုးရွင္းဆုံး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း နည္းလမ္းမွာ အရာအားလုံး၌ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ေတြးဖို႔ရန္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ား၊ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ မာနႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတို႔ကို လက္လႊတ္ဖို႔ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ဦးစားေပးေလာ့— ဤသည္မွာ အနည္းဆုံး လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ အရာျဖစ္၏။ မိမိ၏ တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ေနသည့္ လူတစ္ဦးသည္ ဤမွ်ေလာက္ပင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္၊ မိမိ၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္ဟု ၎ကို အဘယ္သို႔ ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို သင္ ပထမဦးဆုံး စဥ္းစားသင့္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္ အသင္းေတာ အလုပ္တို႔ကို စဥ္းစားသင့္ၿပီး၊ ဤအရာမ်ားကို ဦးစားေပးသင့္၏။ ထို႔ေနာက္တြင္မွ၊ သင့္အဆင့္အတန္း၏ တည္ၿငိမ္မႈ သို႔မဟုတ္ အျခားသူမ်ားက သင့္ကို မည္သို႔ ျမင္သည္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္ စဥ္းစားႏိုင္သည္။ ယင္းကို ဤအဆင့္မ်ားအျဖစ္သို႔ ပိုင္းျခားလိုက္ၿပီး အေပးအယူအခ်ိဳ႕ ျပဳလုပ္သည့္အခါ၊ အနည္းငယ္ ပိုမို လြယ္ကူသြားသည္ဟု သင္ မခံစားရသေလာ။ ခဏတာ ဤအရာကို သင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစျခင္းမွာ ခက္ခဲျခင္းမရွိဟု သင္ ခံစားလာရလိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္၊ သင္၏ တာဝန္မ်ားကို သင္ျဖည့္ဆည္းႏိုင္သင့္သည္၊ သင္၏ တာဝန္မ်ားႏွင့္ ဝတၱရားမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သင့္သည္၊ သင္၏ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္သင့္သည္၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္သင့္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေရးထားႏိုင္ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ား၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ႏွင့္ သင္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္တို႔ကို ဦးစားေပးႏိုင္သင့္သည္။ ဤအရာကို တစ္ခဏၾကာ ႀကဳံေတြ႕ၿပီးေနာက္တြင္၊ ဤသည္မွာ ျပဳမူက်င့္ႀကံရန္ ေကာင္းမြန္ေသာ နည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု သင္ခံစားရလိမ့္မည္။ ယင္းမွာ ယုတ္ညံ့ေသာလူတစ္ဦး သို႔မဟုတ္ အသုံးမက်ေသာလူတစ္ဦး မျဖစ္ဘဲ ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းႏွင့္ ႐ိုးသားစြာ အသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ စက္ဆုပ္ဖြယ္‌ေကာင္းျခင္းႏွင့္ ယုတ္မာျခင္းထက္ မွ်မွ်တတ ႏွင့္ သိကၡာရွိရွိ အသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး အသက္ရွင္၊ ျပဳမူသင့္သည့္ပုံျဖစ္သည္ဟု သင္ခံစားရလိမ့္မည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို အလိုျဖည့္ဖို႔ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းရွိ လိုအင္ဆႏၵသည္ သာ၍ ေလ်ာ့ပါးသြားေပလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား စြန္႔ပစ္ျခင္းအားျဖင့္သာလြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကိုကြၽန္မတို႔ အၿမဲတမ္း ဦးစားေပးရမယ္။ တစ္ကိုယ္ေရအက်ိဳးစီးပြားေတြက အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ ကြဲလြဲေနတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန္႔လႊတ္ရမယ္။ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြကို လက္လြတ္ရမယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ဝတၱရားေတြကို ဦးစားေပးရမယ္။ ဒီတစ္ခါမွာ ကြၽန္မကို အကဲျဖတ္ခ်က္ ျပန္ေရးဖို႔ ေျပာတယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မ ေနာင္တရမယ္ေပါ့။ သူမ်ားေတြက ကြၽန္မကို ဘယ္လိုထင္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားေနၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အမွန္အတိုင္းေရးၿပီး ကြၽန္မ ႐ိုးသားရမယ္ေပါ့။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မ ဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္မျပသတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သုံးသပ္မႈနဲ႔ ကြၽန္မသိလာတဲ့အရာေတြကို ေျပာျပတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း စည္းမ်ဥ္းေတြကိုလည္း ကြၽန္မ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူေတြ၊ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိသူ၊ လက္ေတြ႕အလုပ္လုပ္ႏိုင္သူေတြကို ကြၽန္မတို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ရမယ္ေပါ့။ ဒီဟာနဲ႔ ကြမ္စင္းကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းက ပိုင္းျခားသိျမင္မႈရလာၿပီး အကဲျဖတ္ခ်က္အသစ္ေတြေရးဖို႔ အဆင့္သင့္ျဖစ္လာၾကတယ္။ ကြမ္စင္းရဲ႕အျပဳအမူကို အေျခခံၿပီး တိက်တဲ့ အကဲျဖတ္ခ်က္ေရးလိုက္တယ္။ ဒါကို လက္ေတြ႕လုပ္ေတာ့ ကြၽန္မ ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိလာတယ္။

အဲဒီေန႔မွာ ေခါင္းေဆာင္ဆီကေန စာတစ္ေစာင္ရတယ္၊ ကြမ္စင္းကို ထုတ္လိုက္ၿပီတဲ့။ သူက ေျပာေသးတယ္၊ ကြမ္စင္း အဲဒီရာထူးမွာ ရွိေနတုန္းမွာ၊ သူက မာနႀကီးတယ္၊ အာဏာရွင္ဆန္တယ္၊ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ျခင္းမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ပေရာဂ်က္ေတြအမ်ားႀကီး ေႏွာင့္ေႏွးရတယ္ တဲ့။ သူက သူမ်ားေတြကို ဖိႏွိပ္ဖို႔လည္း သူ႔ရာထူးကို အသုံးျပဳတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားေတြက အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၾကတယ္။ စာထဲကေျပာတဲ့ဒီအရာေတြက ကြၽန္မအတြက္ မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္႐ိုက္လိုက္သလိုပဲ။ ကြၽန္မမ်က္ႏွာက ထူပူေနၿပီး စိတ္က လုံးဝ ဗလာျဖစ္သြားတယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားကို တကယ္ကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့ၿပီ၊ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မေကာင္းမႈမွာ ကြၽန္မက ဝင္ပါခဲ့တယ္ဆိုတာကို သိလိုက္တယ္။ သူက အရင္က ဒီလိုျပဳမူခဲ့ၿပီး ကြၽန္မက ဒါကို ရိပ္စားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သူ႔ကို တိုင္ၾကားဖို႔ ပ်က္ကြက္႐ုံတင္မကဘဲ သူ႔ကို အထက္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ေထာက္ခံခြင့္ေပးလိုက္တယ္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ ဘာတာဝန္သိတတ္စိတ္မွမရွိဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို မေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး အေျခအေနေတြကို ပိုဆိုးလာေအာင္လုပ္ဖို႔ တိတ္တဆိတ္ကူညီေနခဲ့တာပါ။ ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္တဲ့အတြက္ကိုေတာင္ ဆင္ေျခေတြရွာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ္သိတာကို မတင္ျပခဲ့ရင္ေတာင္ ဘုရားက ဖြင့္ျပမွာပဲလို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ဘုရားက အရာရာကို ေပၚလြင္ေစတာဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ကြၽန္မတို႔ ျဖည့္ဆည္းသင့္တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းသင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက မလႈပ္မယွက္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ ဘုရားကို လုပ္ေစခ်င္ၿပီး သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္ေစခ်င္တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္၊ ကိုယ့္ဝတၱရားကို မျဖည့္ဆည္းခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္သြားတယ္။ ကြၽန္မဒါကို ေတြးၾကည့္ေလေလ၊ ခံစားရတာ ပိုပို ဆိုးေလေလပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ျပစ္မွားမႈက ျပန္ျပဳျပင္လို႔မရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ နာက်င္ေနရင္းနဲ႔ ဘုရားေရွ႕ကို ဆုေတာင္းၿပီး ေနာင္တရရင္းနဲ႔ ထပ္ၿပီးလာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက ျပႆနာတစ္ခုကို ႀကဳံရတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဘာလို႔ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြကိုပဲ ကာကြယ္ခဲ့သလဲဆိုတာကိုလည္း သိခ်င္မိတယ္။ ဒီျပႆနာရဲ႕ အရင္းအျမစ္က ဘာလဲေပါ့။

ကြၽန္မ ဘုရားဝတ္ျပဳရင္းနဲ႔ ဒီအပိုဒ္ကို ဖတ္တယ္။ “လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေတြ႕ႀကဳံရၿပီး သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီးသည္အထိ အတြင္း၌ သူတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္၍ အုပ္စိုးသည္မွာ စာတန္၏ သဘာဝဗီဇျဖစ္၏။ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ ထိုသဘာဝဗီဇကို မည္သည့္အရာက ျဖစ္ေပၚေစသနည္း။ ဥပမာ၊ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ရသနည္း။ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ကာကြယ္ သနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာ အားေကာင္းသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ား ရွိသနည္း။ ထိုမေျဖာင့္မတ္ေသာ အရာမ်ားကို သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားသနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုမေကာင္းမႈမ်ားကို ႏွစ္သက္သနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို သင္၏ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း၏ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းက အဘယ္နည္း။ ဤအရာတို႔သည္ အဘယ္အရပ္က လာၾကသနည္း။ ၎တို႔အား လက္ခံသည္ကို သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသနည္း။ ဤအရာမ်ားအားလုံး၏ ေနာက္ကြယ္ရွိ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမွာ လူသားအတြင္းတြင္ စာတန္၏အဆိပ္ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုတြင္ သင္တို႔အားလုံး နားလည္လာၾကၿပီ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ စာတန္၏ အဆိပ္ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းကို မည္သို႔ ေဖာ္ျပႏိုင္သနည္း။ ဥပမာအားျဖင့္၊ သင္က ‘လူမ်ား အဘယ္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္သနည္း။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာအတြက္ အသက္ရွင္သင့္သနည္း’ ဟု ေမးပါက၊ သူတို႔က ‘လူတိုင္း ကိုယ့္အတြက္သာ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ျဖစ္သည္’ ဟု ေျဖၾကလိမ့္မည္။ ဤတစ္ခုတည္းေသာ စကားစုက ျပႆနာ၏ တကယ့္အရင္းအျမစ္ကို ေဖာ္ျပေလသည္။ စာတန္၏ အေတြးအေခၚႏွင့္ ေတြးေခၚမႈစနစ္သည္ လူသားတို႔၏ အသက္တာမ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာေနာက္သို႔ လိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္သာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္— ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုအတြက္သာ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ‘ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ’ ဟူေသာ ဤအရာမွာ လူသား၏အသက္ ဒႆနအျမင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းက လူသား၏ သဘာဝကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳေလသည္။ ဤစကားမ်ားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သဘာဝ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝ၏ အမွန္တကယ္ ျပယုဂ္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ျဖစ္တည္မႈအတြက္ အေျခခံအခ်က္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီၾကာသည္အထိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္ကာလအထိ စာတန္၏ အဆိပ္ျဖင့္ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ေပတ႐ု၏လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းနည္း) ကြၽန္မက ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ သမၼာတရားကို အသက္ရွင္ျခင္းအတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ စံႏႈန္းေတြအျဖစ္ သေဘာမထားဘူးဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မကို ျပခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက စာတန္ရဲ႕ အယူအဆေတြအတိုင္း အသက္ရွင္ေနတုန္းပဲ။ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏၊” “အက်ိဳးအျမတ္ကို ဦးစားေပးပါ”၊ “မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ေန၍ အျပစ္တင္ခံရမႈမွ လြတ္ေျမာက္ရန္သာ ႀကိဳးစားပါ” ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြကို အေျခခံၿပီး ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနခဲ့တယ္။ လူေတြက ဘဝမွာ ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ စဥ္းစားရမယ္၊ မထိခိုက္ေအာင္လို႔ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ သင္ယူရမယ္လို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ဒါက ပါးနပ္ဖို႔၊ ဒုကၡမခံရဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းပဲ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ခဏတာ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ေပမဲ့ လူသားအေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းကို လက္လြတ္ေစခဲ့တယ္ဆိုတာ ဒီသင္ခန္းစာကတစ္ဆင့္ ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လာတယ္။ ဉာဏ္မ်ားၿပီး ယုတ္မာလာတယ္။ ကြၽန္မအသိစိတ္ကိုေတာင္ဆန္႔က်င္ၿပီး မ႐ိုးမသားလုပ္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္ဖို႔ မထိုက္တန္တဲ့ ဂုဏ္သိကၡာမရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ဘဝေတြကို ထိခိုက္ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ ေႏွာင့္ယွက္မိခဲ့တယ္။ လုံးဝ ဖာေထးလို႔မရႏိုင္တဲ့ ျပစ္မွားမႈတစ္ခုကို က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္။ စာတန္က ကြၽန္မကို အရမ္းကို ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ၊ ကြၽန္မမွာ အသိတရားမရွိတာေတြကို မုန္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားေရွ႕မွာ အသက္ရွင္ဖို႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ကြၽန္မက ဘုရားကို လုံးဝ နားမလည္ခဲ့ဘူး၊ သူက အရာရာကို စိစစ္တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ မယုံၾကည္ဘူးဆိုတာ ဒီအေတြ႕အႀကဳံက ျပခဲ့ပါတယ္။ ကြမ္စင္းအေပၚ ကြၽန္မ ရိပ္စားမိတာကို သူမ်ားေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ရင္၊ ကြၽန္မက လက္စားေခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္၊ သူ႔ကို တမင္ဖိႏွိပ္ေနတယ္လို႔ ထင္ၾကမွာကို စိတ္ပူခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ သမၼာတရားက ႀကီးစိုးၿပီး ဘုရားက အားလုံးကို ျမင္ပါတယ္။ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးက ေနရာမွန္မွာရွိေနၿပီး စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္သေ႐ြ႕ သူမ်ားေတြက သမၼာတရားကို နားလည္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မကို ပံ့ပိုးၾကမွာပဲ။ အစမွာ တခ်ိဳ႕လူေတြက ကြၽန္မကို အထင္လြဲရင္ေတာင္ ကြၽန္မက ဘုရားေရွ႕မွာ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနတာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မအသိစိတ္က ရွင္းေနမွာပဲ။ ဒါကို နားလည္ေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းသြားတယ္။ ေနာင္က်ရင္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ေသခ်ာထိန္းသိမ္းမယ္လို႔ ကြၽန္မ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။

အဲဒါေတြအားလုံးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံဘဲ တာဝန္ခံယူမူမရွိတဲ့ ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္ျဖစ္တဲ့ လီေရွာင္ကို စဥ္းစားမိတယ္။ သူက စည္းမ်ဥ္းေတြကို အေျခခံၿပီး အထုတ္ခံရသင့္တယ္။ တျခားသင္းေထာက္တခ်ိဳ႕နဲ႔ ကြၽန္မ အေတြးေတြကို မွ်ေဝလိုက္တယ္။ သင္းေထာက္ေတြကေျပာတယ္။ “သူ႔ကို အခုထုတ္လိုက္ရင္ အသင္းေတာ္မွာ အစားထိုးဖို႔ သင့္ေတာ္သူရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူ႔ကို ကူညီပံ့ပိုးၾကတာေပါ့” တဲ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကို သုံးေလးႀကိမ္ ကူညီပံ့ပိုးၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူက လက္မခံဘူး။ သူက ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္အျဖစ္ ဆက္ၿပီး အေစခံေနရင္ အလုပ္ကိုပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္မွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္အတြက္ အသင္းေတာ္မွာ တျခားေကာင္းေကာင္းသင့္ေတာ္တဲ့သူတစ္ေယာက္မွမရွိတာ မွန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းက သေဘာမတူၾကဘဲ ကြၽန္မက ဆက္လုပ္ေနရင္ ကြၽန္မက အရမ္းမာနႀကီးၿပီး ေခါင္းမာတယ္လို႔ ေျပာၾကမွာမဟုတ္ဘူးလား။ ခဏေလာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ မသိေနဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားေရွ႕ကိုလာၿပီးဆုေတာင္းရွာေဖြတယ္။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြကို စၿပီး ကာကြယ္ေနျပန္ၿပီဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္မွာ သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြကို ထိန္းသိမ္းရမယ္။ အမွန္နဲ႔အမွားကို မရွင္းမလင္းမျဖစ္ရဘူး ေပါ့။ စည္းမ်ဥ္းေတြအရ စဥ္းစားရင္ လီေရွာင္က အေယာင္ေဆာင္ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္ပဲ။ သူ႔ကို အဲဒီရာထူးမွာ ထားရင္ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ထိခိုက္မွာပဲ။ ကြၽန္မက မာနႀကီးတယ္လို႔ သူမ်ားေတြေျပာမွာကိုေၾကာက္လို႔ဆိုၿပီး ဒါကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ ျငင္းဆန္လို႔မရဘူး။ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ထိန္းသိမ္းရမယ္ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ တြဲဖက္ေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ သမၼာတရားေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သူတို႔က ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္ကို ထုတ္ဖို႔ သေဘာတူၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို လႊဲေျပာင္းယူဖို႔ တျခားအသင္းေတာ္က အစ္မတစ္ေယာက္ကို အထက္ေခါင္းေဆာင္က စီစဥ္ေပးတယ္။ သူက တာဝန္ခံယူမႈရွိၿပီး စည္းမ်ဥ္းေတြကို နားလည္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ ဧဝံေဂလိအလုပ္က တျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုးတက္လာတယ္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေအးၿပီး ၿငိမ္သက္ျခင္းကိုလည္း ခံစားရတယ္။ အသက္ရွင္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းတဲ့နည္းတစ္ခုလိုမ်ိဳးေပါ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ လက္ေတြ႕လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။