ခဲ့ေလာ့ဒ္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ

၂၀၂၁ အစမွာ ကြၽန္ေတာ္က တရားေဟာဆရာအျဖစ္ အေစခံၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔ အစ္ကိုမက္သယူးနဲ႔ တြဲလုပ္ရတယ္။ အဲဒီတာဝန္ကို ကြၽန္ေတာ္က အခုမွစလုပ္တာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ဆီကို ခဏခဏ ေမးခြန္းေတြ လာေမးတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက မက္သယူးက သူ႔တာဝန္မွာ သူျပတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ခဏခဏ ေျပာျပတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို အထင္ေသးလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ေလာက္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ မရွိဘူး၊ သူနဲ႔ တြဲလုပ္တာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အက်ိဳးမရွိဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ထက္သာတယ္လို႔ ထင္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုေတာင္ စဥ္းစားတယ္။ “သူက ဘယ္လိုအလုပ္ အရင္ တရားေဟာဆရာျဖစ္တာလဲ။ ငါက သူ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ တရားေဟာဆရာ ဘယ္လိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ငါက သူ႔ကိုေျပာသင့္တာ။ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ သူက အရင္ တရားေဟာဆရာျဖစ္ေတာ့ လူတိုင္းက သူ႔ကို ပိုအထင္ႀကီးတယ္” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က ဒါကို လက္ကိုမခံႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ထက္ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာသိေနတယ္။ သူ႔ထက္ပိုေတာ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အလုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္က ခဏခဏ ႏႈိင္းယွဥ္တယ္။ ဥပမာ သူက သူ႔အလုပ္အားလုံးကို အမီလုပ္ဖို႔အခ်ိန္ လုံလုံေလာက္ေလာက္မရွိဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္တာဝန္ယူရတဲ့ အလုပ္အားလုံးကို အမီၿပီးေနေတာ့ အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုအထင္ႀကီးမယ္ဆိုတာ သိၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ဩသြားရတာက မက္သယူးက သူတာဝန္ယူရတဲ့အလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း လုပ္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေရေလာင္းအမႈေဆာင္ေတြအျဖစ္ ေလ့က်င့္ေပးလို႔ရႏိုင္တဲ့သူတခ်ိဳ႕ကို ေ႐ြးထုတ္ေပးဖို႔ တာဝန္ေပးတယ္။ ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာပဲ မက္သယူးက သင့္ေတာ္သူ ၃ ေယာက္ေတြ႕ၿပီးေနၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ ပ်ာသြားၿပီးေတာ့ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ လုပ္မွျဖစ္မယ္။ အနည္းဆုံးေတာ့ မက္သယူးရဲ႕ အေရအတြက္နဲ႔ တူေနဖို႔ လိုတယ္။ မဟုတ္ရင္ ငါ့ထက္ သူ႔ကိုပိုၿပီး ခ်ီးက်ဴးၾကမွာပဲ” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ သုံးရက္အတြင္းမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္က လူခုနစ္ေယာက္ ေတြ႕သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မက္သယူးထက္ပိုသာေအာင္လုပ္ႏိုင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္က သင့္ေတာ္သူေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြအေၾကာင္း ေမးဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာတဲ့အခါမွာ သူတို႔ထဲက ဘယ္သူကမွ ေရေလာင္းအမႈေဆာင္အျဖစ္ အေစခံဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔ကို သင့္ေတာ္သူေတြအျဖစ္ ေ႐ြးထုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ တကယ့္အေျခအေနေတြကို နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မက္သယူးရဲ႕ သင့္ေတာ္သူေတြအားလုံးက သင့္ေတာ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ သူတို႔က အစြမ္းအစနဲ႔ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိတယ္။ သမၼာတရားကို ခ်စ္ၿပီး ဘုရားအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသုံးခံခ်င္စိတ္ရွိတယ္။ အဲဒီအရင္ သုံးရက္မွာ လုပ္ခဲ့တာေတြအားလုံးက အလကားျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္ဓာတ္က်သြားတယ္။ မက္သယူးကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ စၿပီး မနာလိုျဖစ္လာတယ္။ သူက သူ႔တာဝန္မွာ ဘာလို႔ အၿမဲတမ္း ဒီလိုရလဒ္ေကာင္းေတြ ရေနတာလဲ။ ဘာလို႔ ငါက မရတာလဲေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုေတြထဲမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို စိတ္ထက္သန္ရင္းနဲ႔ မွ်ေဝတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တာဝန္ယူရတဲ့အလုပ္ကိုေတာင္ ေနာက္ဆက္တြဲလိုက္လုပ္တယ္။ သူရွိေနရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသိအမွတ္ျပဳခံရေအာင္လုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္စိတ္ကုန္ၿပီး မုန္းေတာင္မုန္းလာတယ္။ ငါက ဘာလို႔ ငါ့တာဝန္ကို သူနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ရတာလဲ ေပါ့။ သူ႔ကို အရမ္းသတိမထားမိေစခ်င္ဘူး။ သူ႔တာဝန္မွာ ရလဒ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ မရေစခ်င္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ ဆက္ၿပိဳင္ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ပုံစံေတြကို မေျပာင္းဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္က အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အစ္မေအႏိုက္စ္ရဲ႕အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ေနရတာ။ သူက သူ႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္လို႔ မေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာရွိေနတာ။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔ဆီကို သြားၿပီး နည္းနည္းပံ့ပိုးေပးခိုင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ဆက္သြယ္ေတာ့ သူက ရွာေဖြၿပီး မိတ္သဟာယျပဳဖို႔အတြက္ မက္သယူးကို ေခၚေတြ႕ၿပီးၿပီ၊ မက္သယူးက သူနဲ႔အတူ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေဝမွ်ၿပီး သူ႔ျပႆနာကို ကူေျဖရွင္းၿပီးၿပီလို႔ ေျပာတယ္။ ဒီဟာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က အသုံးမဝင္သလို ခံစားမိတယ္။ မက္သယူးက ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္မွာ ဝင္စြက္ဖက္တာကို ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္မေက်နပ္ဘူး။ ဒီအသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ့္ႀကီးၾကပ္မႈေအာက္မွာ ရွိတာ။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္တာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ဘူး၊ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းဘူးလို႔ လူေတြကို မထင္ေစခ်င္ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားေလေလ၊ စိတ္ဆိုးေလေလျဖစ္ၿပီး မက္သယူးနဲ႔ တကယ္ကို ဆက္ၿပီး လက္မတြဲခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္ဘာသာပဲ လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို လူေတြ သတိထားမိေအာင္လုပ္ႏိုင္လို႔ေလ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ေနရင္းနဲ႔ သူ႔ကို ေရွာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ တစ္ခါေတာ့ မက္သယူးက စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕မယ့္ ျပႆနာတစ္ခုကို ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖုန္းေခၚၿပီး စာပို႔တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က တမင္တကာ လ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူနဲ႔ ဘာကိုမွ မေဆြးေႏြးခ်င္ဘူးေလ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို အလုပ္အေၾကာင္း ေမးခြန္းေတြေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အခ်ိန္မီ ျပန္မေျဖဘူး။ စုေဝးပြဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခိုင္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က တမင္ၿငိမ္ေနၿပီး သူ႔ဘာသာ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္။ “တကယ္ေတာ့လည္း မင္းရွိေနသေ႐ြ႕ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ငါ့ကို သတိထားမိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာ ဘာအဓိပၸာယ္ရွိမွာလဲ” ေပါ့။ စုေဝးပြဲတစ္ခုလုပ္ေနတုန္းမွာ မက္သယူးက မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကို ေမးတယ္။ သူက အရမ္းမိတ္သဟာယဖြဲ႕လြန္းၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာမွန္သမွ် ေျပာၿပီးၿပီလို႔ ေတြးမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္စိတ္မၾကည္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ “အစ္ကိုက မာနေထာင္လြားတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေနတာပဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ သဘာဝကို မေဖာ္ထုတ္ဘူး။ အစ္ကို႔နားလည္မႈတခ်ိဳ႕ကိုပဲ မေရမရာနဲ႔ ေဆြးေႏြးတယ္။ အစ္ကိုက အၾကမ္းဖ်င္းပဲေျပာတယ္။ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးဖို႔က်မလုပ္ဘူး” ဆိုၿပီးေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာက မတိက်ဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ တမင္တကာ ေျပာလိုက္တာေပါ့။ သူ စိတ္ထက္သန္ေနတာကို ဖိခ်င္တာသက္သက္ပဲ။ ဒါဆိုရင္ ေနာက္စုေဝးပြဲေတြမွာ အမ်ားႀကီးမေျပာေတာ့ေအာင္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိလဲဆိုတာနဲ႔ တျခားကိစၥေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူက စာေတြပို႔တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္က မတုံ႔ျပန္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က သူနဲ႔ တြဲမလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုတာ သူသိသြားမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို စာေတြပို႔တာကိုေတာင္ ရပ္ေစခ်င္တာ။ သူ႔ကို ထြက္သြားေစခ်င္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ပါရမီေတြကို ျပလို႔ရေအာင္ေနရာနည္းနည္းေပးေစခ်င္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔လိုမ်ိဳးလည္း တာဝန္ကို အခ်ိန္ျပည့္လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ သူတို႔အတြက္ ခ်က္ခ်င္း ရွိေပးႏိုင္ေအာင္ေပါ့။ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔အားလုံးက ကြၽန္ေတာ့္ကို အထင္ႀကီးၾကမယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေလာကီအလုပ္ကေန ထြက္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို အျပည့္အဝ စိတ္ႏွစ္ၿပီးလုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အသက္ေမြးဖို႔၊ မိသားစုကို ေထာက္ပံ့ဖို႔အတြက္ အလုပ္ကို လိုေနေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မက္သယူးလိုမ်ိဳး ကိုယ့္တာဝန္ကို အခ်ိန္ျပည့္မဆက္ကပ္ႏိုင္တာကို ေတာ္ေတာ္စိတ္ဓာတ္က်မိတယ္။ ဒီလိုေတာင္ ေတြးမိတယ္။ “ငါ တရားေဟာဆရာကေန ႏုတ္ထြက္လိုက္တာပဲ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ငါ မက္သယူးနဲ႔ တြဲလုပ္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ တျခားတာဝန္တစ္ခုကို ေျပာင္းလိုက္ရင္ သူ လႊမ္းမိုးတာကို ခံရမွာမဟုတ္ဘူး။ အသိအမွတ္ျပဳခံရေအာင္ လုပ္လို႔ရႏိုင္မယ္” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ႏုတ္ထြက္ဖို႔ စဥ္းစားေတာ့ နည္းနည္း လိပ္ျပာမလုံျဖစ္ၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနကို နားလည္ေအာင္ ကူညီေပးဖို႔ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။

ဒီလိုေျပာထားတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတယ္။ “တာဝန္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္က လူထံသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးေသာ တာဝန္ႏွင့္ ေစခိုင္းခ်က္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ထိုတာဝန္မ်ားကို လူက မည္သို႔ နားလည္သင့္သနည္း။ ‘ဒါဟာ ငါ့တာဝန္ျဖစ္ၿပီး ငါ့အေပၚ ဘုရားရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္ျဖစ္လို႔ ငါ့ရဲ႕ တာဝန္ဝတၱရားျဖစ္တယ္။ ဒါကို ငါ က်င့္ဝတ္သိကၡာအရ လက္ခံသင့္တယ္။ ဒါကို ပယ္ခ်တာ၊ ျငင္းဆန္တာလုပ္လို႔ မရဘူး။ ကိုယ္လိုခ်င္တာပဲ ေ႐ြးလို႔မရဘူး။ ငါ့အေပၚက်ေရာက္လာတာက ေသခ်ာေပါက္ ငါလုပ္သင့္တဲ့အရာပဲ။ ငါက ေ႐ြးခ်ယ္မႈတစ္ခုလုပ္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီတာမဟုတ္ဘူး။ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမလုပ္သင့္တာပဲ။ ဒါက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရွိသင့္တဲ့ အသိစိတ္ပဲ’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) ကြၽန္ေတာ္တို႔တာဝန္ေတြကို ဘုရားသခင္က အပ္ႏွင္းထားတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ကိုင္စြဲထားၿပီး ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို ျဖည့္ဆည္းသင့္တယ္။ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္တာဝန္ေတြကို ေရွာင္ၿပီး ေၾကးမ်ားတာ မလုပ္သင့္ဘူး။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရွိသင့္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကက်ေတာ့ မက္သယူးထက္သာခ်င္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္အားထက္သန္တဲ့ ဆႏၵက မျပည့္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကေန ႏုတ္ထြက္ခ်င္တယ္။ ဒါက ဘုရားအတြက္ အရမ္းနာက်င္ေစမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္တစ္ခုအျဖစ္ မမွတ္ယူခဲ့ဘူး။ အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို႔နည္းလမ္း၊ အထင္ႀကီးေလးစားခံရဖို႔ နည္းလမ္းအျဖစ္ မွတ္ယူခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကေန ထြက္ၿပီး တာဝန္ကို အခ်ိန္ျပည့္လုပ္ခ်င္တာက အဲဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဘုရားကို ေက်နပ္ေစဖို႔မဟုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္တြဲဖက္နဲ႔ အဆင့္အတန္း ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး သူ႔ထက္ သာသြားဖို႔ျဖစ္တယ္။ လက္ေတြ႕ျပႆနာေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို အခ်ိန္ျပည့္မလုပ္ႏိုင္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္က အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို႔ အခြင့္အေရးရေအာင္ တျခားတာဝန္တစ္ခုခုကို ေျပာင္းခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လုပ္သမွ်က တကယ္တမ္းမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔မဟုတ္ဘဲ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းတစ္ခုအျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို အသုံးျပဳဖို႔ပဲဆိုတာ လက္ေတြ႕အရွိတရားက ျပေနပါတယ္။ ဘုရားက ဒီလို အျပဳအမူကို မုန္းတီးတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕မိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ရက္စက္ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ပါတကား။ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳျခင္းႏွင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ျခင္း၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးမွ အလစ္သုတ္ျခင္းႏွင့္ လုယူျခင္း၊ ေက်ာ္ေစာမႈႏွင့္ အခြင့္အလမ္းအတြက္ အလုအယက္ႀကိဳးပမ္းျခင္း၊ အျပန္အလွန္ သတ္ျဖတ္ေနျခင္း၊ ဤအရာမ်ားက မည္သည့္အခ်ိန္မွ ၿပီးဆုံးမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား သိန္းသန္းခ်ီ ႁမြက္ဆိုထားေစကာမူ မည္သူကမွ် အသိတရား မရၾကပါ။ လူတို႔သည္ သူတို႔၏မိသားစု၊ သူတို႔၏ သားသမီးမ်ား၊ သူတို႔၏အလုပ္အကိုင္၊ အနာဂတ္တက္လမ္း၊ ရာထူးေနရာ၊ အေပၚယံ ဂုဏ္ပကာသနႏွင့္ ေငြေၾကးတို႔အလို႔ငွာ၊ အစားအစာ၊ အဝတ္အစားႏွင့္ အေသြးအသားအလို႔ငွာသာ လုပ္ေဆာင္ၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားက အမွန္တကယ္ ဘုရားသခင္အတြက္ ျဖစ္ေသာသူ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေသာသူမ်ားၾကားမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းေသာသူ အနည္းငယ္သာရွိ၏။ မိမိကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မလုပ္ေဆာင္ေသာသူ မည္မွ်ရွိသနည္း။ မိမိကိုယ္ပိုင္ရာထူးေနရာအား ကာကြယ္ရန္အလို႔ငွာ အျခားသူမ်ားကို မဖိႏွိပ္သူ၊ ခြဲျခားမဆက္ဆံသူ မည္မွ်ရွိသနည္း။ ထိုအတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္မွာ အႀကိမ္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အတင္းအဓမၼ ေသဒဏ္စီရင္ျခင္းခံရၿပီျဖစ္ၿပီး မေရတြက္ႏိုင္ေသာ အ႐ိုင္းအစိုင္း တရားသူႀကီးမ်ားက ဘုရားသခင္ကို စီရင္ခ်က္ခ်ကာ သူ႔ကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ကားတိုင္ေပၚတြင္ သံမႈိစြဲ႐ိုက္ထားၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္အတြက္ သူတို႔ အမွန္တကယ္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ေသာေၾကာင့္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟု ဘယ္ႏွစ္ေယာက္အား ေခၚဆိုႏိုင္မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဆိုးညစ္ေသာသူမ်ားသည္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို မုခ်ခံၾကရလိမ့္မည္) “အျခားသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ထက္ ပို၍ သာလြန္ၿပီး ပို၍ ျမင့္မားမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔က ပစ္ပယ္ျခင္းခံရစဥ္တြင္ အျခားသူမ်ားက ႐ိုေသၾကည္ညိဳျခင္း ခံရမည္ကိုလည္းေကာင္း အစဥ္ စိုး႐ြံ႕ေနသည့္သူအခ်ိဳ႕ ရွိၾကသည္။ ဤအရာက သူတို႔ကို အျခားသူမ်ားအား တိုက္ခိုက္ၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ေစသည္။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ထက္ တတ္စြမ္းႏိုင္သူတို႔ကို မနာလိုဝန္တိုျခင္း ကိစၥရပ္တစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ မည္သည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳး ျဖစ္ပါသနည္း။ ယင္းမွာ မလိုမုန္းထားစိတ္ ျဖစ္၏။ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ကိုသာ စဥ္းစားျခင္း၊ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ဆႏၵမ်ားကိုသာ ျဖည့္ဆည္းျခင္း၊ အျခားသူမ်ားအတြက္ စာနာေထာက္ထားမႈ လုံးဝမျပျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို မစဥ္းစားျခင္း- ဤသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဆိုးေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ၿပီး သူတို႔အတြက္ ဘုရားသခင္တြင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိပါ။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သင္ အမွန္တကယ္ အေရးထားႏိုင္စြမ္းရွိပါက၊ အျခားလူတို႔ကို မွ်မွ်တတ သင္ ဆက္ဆံႏိုင္လိမ့္မည္။ သင္သည္ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကို အႀကံျပဳေထာက္ခံေပးၿပီး သင္တန္းတက္ေစကာ တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ေစၿပီး ဤနည္းအားျဖင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္တြင္ ပါရမီရွိသူတစ္ေယာက္ကို ျဖည့္သြင္းပါက သင္၏အလုပ္သည္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ သာ၍ လြယ္ကူလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ ဤတာဝန္၌ သင္၏ သစၥာေစာင့္သိျခင္းႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေအာင္ေနလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေမွာက္၌ ေကာင္းမႈတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည့္သူတစ္ဦး ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ အနည္းဆုံး အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရား ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား စြန္႔ပစ္ျခင္းအားျဖင့္သာလြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနကို နားလည္လာခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “အျခားသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ထက္ ပို၍ သာလြန္ၿပီး ပို၍ ျမင့္မားမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔က ပစ္ပယ္ျခင္းခံရစဥ္တြင္ အျခားသူမ်ားက ႐ိုေသၾကည္ညိဳျခင္း ခံရမည္ကိုလည္းေကာင္း အစဥ္ စိုး႐ြံ႕ေနသည့္သူအခ်ိဳ႕ ရွိၾကသည္။ ဤအရာက သူတို႔ကို အျခားသူမ်ားအား တိုက္ခိုက္ၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ေစသည္။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ထက္ တတ္စြမ္းႏိုင္သူတို႔ကို မနာလိုဝန္တိုျခင္း ကိစၥရပ္တစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ မည္သည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳး ျဖစ္ပါသနည္း။ ယင္းမွာ မလိုမုန္းထားစိတ္ ျဖစ္၏။” ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တကယ့္အေျခအေနကို ေဖာ္ထုတ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တြဲဖက္က သူ႔တာဝန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ပိုၿပီး ေကာင္းတဲ့ရလဒ္ေတြရေနတာ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတာပိုေတာ္တာကို ျမင္ေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ပိုေတာ္တယ္၊ အဲဒီေနရာမွာ သူနဲ႔ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က လုံးဝ အသိအမွတ္ျပဳခံရမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တယ္။ ေရွာင္တယ္။ သူနဲ႔ တြဲမလုပ္ခ်င္ဘူး။ သူ႔စာေတြကို တမင္လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး သူဖုန္းေခၚတာေတြကို မကိုင္ဘူး။ သူ႔အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ နားလည္မႈကို မိတ္သဟာယျပဳတဲ့အခါမွာ အသင္းေတာ္အသက္တာကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္က သူနဲ႔ ပူးေပါင္းမလုပ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား သူ႔အားနည္းခ်က္ေတြကို ရွာဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ သူ႔ကို မာနေထာင္လႊားတယ္လို႔ တမင္တကာ ေျပာၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ သူက စိတ္ထက္သန္တာ ေလ်ာ့သြားၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ အသိအမွတ္ျပဳခံရေအာင္လုပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ထက္သာေနတာ မျဖစ္ေတာ့ေအာင္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းကို အၿငိဳးထားခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို သူနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဒုကၡေရာက္တယ္။ သူနဲ႔ အၿမဲတမ္း ယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္တယ္။ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ လုံးဝ ထိန္းမထားႏိုင္ဘူး။ ဒါ ဘုရားသခင္ ေျပာသလိုပါပဲ။ “ရက္စက္ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ပါတကား။ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳျခင္းႏွင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ျခင္း၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးမွ အလစ္သုတ္ျခင္းႏွင့္ လုယူျခင္း၊ ေက်ာ္ေစာမႈႏွင့္ အခြင့္အလမ္းအတြက္ အလုအယက္ႀကိဳးပမ္းျခင္း၊ အျပန္အလွန္ သတ္ျဖတ္ေနျခင္း၊ ဤအရာမ်ားက မည္သည့္အခ်ိန္မွ ၿပီးဆုံးမည္နည္း။” ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵက လုံးဝ မျပည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တြဲဖက္ကို စမုန္းလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ဘာသာလုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔နားကေနပဲ ထြက္သြားခ်င္ၿပီး သူ႔ကို ဖယ္ပစ္ခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကေန ႏုတ္ထြက္ဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္ေလာက္အၿငိဳးထားၿပီး လူသားမဆန္လဲဆိုတာ သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သားေကာင္ကို လိုက္ဖမ္းတဲ့ သားရဲတိရစာဆန္နဲ႔ ဘာမွမကြာဘူး။ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး ကုတ္ျခစ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အတြက္ပဲ လုံးဝ ထည့္စဥ္းစားတယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မဟုတ္ဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္ ေႏွာင့္ေႏွးရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က စိတ္ပူမွာ၊ ပ်ာေနမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္မာလိုက္သလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာလို႔ မက္သယူးနဲ႔ ႐ိုးရွင္းၿပီး သဟဇာတျဖစ္တဲ့ လက္တြဲမႈမယူႏိုင္ရတာလဲဆိုတာကိုလည္း ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ လမ္းမွားေပၚ ေျခခ်ခဲ့တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္ ရွာၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို မေျဖရွင္းရင္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ဆုံးရႈံးရၿပီး ေမွာင္မိုက္ထဲကို က်ဆင္းသြားမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို သုံးေလးႀကိမ္ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားလည္ၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ကူညီဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕တယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ မည္သည့္အုပ္စုတြင္ ရွိေနပါေစ ၎တို႔၏ ေဆာင္ပုဒ္သည္ အဘယ္နည္း။ ‘ငါယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္။ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္။ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္။ အျမင့္မားဆုံးႏွင့္ အႀကီးမားဆုံးျဖစ္ဖို႔ ငါယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္။’ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သြားသည့္ ေနရာတိုင္းတြင္ ၎တို႔ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး ၎တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို စြမ္းေဆာင္ရရွိဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည္။ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ လက္ပါးေစမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး အသင္းေတာ္၏ အမႈေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၾကသည္။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္သေဘာထားသည္ ဤကဲ့သို႔ျဖစ္ေလသည္— ၎တို႔သည္ မည္သူက ဘုရားသခင္ကို ႏွစ္မ်ားစြာယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး အရင္းအႏွီးရွိသည္၊ မည္သူက ပါရမီ၊ သို႔မဟုတ္ အထူးကြၽမ္းက်င္မႈအခ်ိဳ႕ရွိသည္၊ မည္သူက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ အသက္သို႔ ဝင္ေရာက္မႈတြင္ ၎တို႔အေပၚ အက်ိဳးျဖစ္ေစသည္၊ မည္သူက ေကာင္းစြာ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသည္၊ မည္သူက ဝါရင့္သည္၊ မည္သူက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားၾကားတြင္ အေကာင္းေျပာျခင္းခံရသည္၊ မည္သူက ပို၍ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာအရာမ်ားရွိသည္တို႔ကို ၾကည့္ရန္ အသင္းေတာ္တြင္ စတင္ ရွာေဖြၾကည့္ရႈသည္။ ထိုလူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ၿပိဳင္ဘက္မ်ားျဖစ္လိမ့္မည္။ အႏွစ္ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ လူအုပ္စု အလယ္တြင္ ရွိသည့္အခ်ိန္တိုင္း ဤအရာမွာ ၎တို႔အစဥ္ျပဳလုပ္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည္၊ ဂုဏ္သတင္းေကာင္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည္၊ အုပ္စုထဲ၌ အေရးကိစၥမ်ားအေပၚ အၿပီးသတ္ အဆုံးအျဖတ္ႏွင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်ဖို႔ အႏၲိမဩဇာအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည္၊ ယင္းကို ၎တို႔ရသည္ႏွင့္ ယင္းက ၎တို႔ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေစေလသည္။...ယင္းမွာ အႏၲိခရစ္တို႔၏ စိတ္သေဘာထားသည္ မည္မွ်မာနေထာင္လႊားကာ မသတီစရာေကာင္းၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း မဆီေလ်ာ္ပုံ ျဖစ္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ ဆင္ျခင္တုံတရားေရာ အသိစိတ္ပါမရွိသကဲ့သို႔ သမၼာတရား တစ္စြန္းတစ္စပင္ မရွိေပ။ အႏၲိခရစ္မ်ားလုပ္ေဆာင္သည့္အရာသည္ သာမန္လူတစ္ေယာက္၏ အသိစိတ္တစ္ခုမွ် မရွိသည္ကို သူ၏ အျပဳအမူမ်ား၊ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္ ျမင္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔ကို သမၼာတရားအေၾကာင္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း ၎တို႔က လက္မခံေပ။ သင္ေျပာသည့္အရာသည္ မည္မွ် မွန္ကန္ပါေစ၊ ၎တို႔က လက္မခံေပ။ ၎တို႔ လိုက္စားလိုေသာ တစ္ခုတည္းေသာအရာမွာ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ေလးစားၾကည္ညိဳမႈျဖင့္ ၎တို႔ ကိုင္စြဲေသာအရာျဖစ္သည္။ အဆင့္အတန္း၏ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ခံစားႏိုင္သေ႐ြ႕ ၎တို႔က ေက်နပ္ေရာင့္ရဲၾကသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔တည္ရွိမႈ၏ တန္ဖိုးျဖစ္သည္ဟု ၎တို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ လူအုပ္စုအလယ္တြင္ ရွိေနပါေစ ၎တို႔ေပးသည့္ ‘အလင္းေရာင္’ ႏွင့္ ‘ေႏြးေထြးမႈ’၊ ၎တို႔၏ အထူးပင္ကိုစြမ္းရည္မ်ား၊ ၎တို႔၏ တစ္မူထူးျခားမႈတို႔ကို လူမ်ားအား ၎တို႔ျပကိုျပရမွ ျဖစ္ေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔က မိမိတို႔ကိုယ္ကို ထူးျခားသည္ဟု ယုံၾကည္သျဖင့္ ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားထက္ သာ၍ ေကာင္းမြန္စြာ ဆက္ဆံျခင္းခံရသင့္ေၾကာင္း၊ လူမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈႏွင့္ ေလးစားမႈတို႔ကို ၎တို႔ရရွိသင့္ေၾကာင္း၊ လူမ်ားက ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးသင့္ေၾကာင္း၊ ကိုးကြယ္သင့္ေၾကာင္း ၎တို႔က အလိုအေလ်ာက္ ေတြးထင္ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္— ဤအရာမ်ားအားလုံးသည္ ၎တို႔ရထိုက္ေသာအရာျဖစ္သည္ဟု ၎တို႔က ေတြးထင္ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာလူမ်ားသည္မ်က္ႏွာေျပာင္ၿပီး အရွက္ကင္းမဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသို႔ေသာလူမ်ားကို အသင္းေတာ္တြင္ ရွိေစျခင္းသည္ ျပႆနာမဟုတ္သေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉ (အပိုင္း ၃)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ့္လုပ္ရပ္ေတြရဲ႕ ျပင္းထန္မႈကို သတိထားမိသြားတယ္။ လက္စသတ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္တာဝန္မွာ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ အဆင့္အတန္းနဲ႔ သူမ်ားေတြ ေလးစားတာကို ရွာတဲ့ေနရာမွာ အႏၲိခရစ္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုကို ျပေနတာပဲ။ မက္သယူးရဲ႕ သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာက ဉာဏ္အလင္းေပးတာ၊ သူ႔တာဝန္မွာ သူက ရလဒ္ေတြရတာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက သူ႔ကို ခ်ီးက်ဴးတာ၊ သူ႔ကို ေမးခြန္းေတြ သြားေမးၾကတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေတာ့ သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ထက္သာၿပီး သူမ်ားေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ အဆင့္အတန္းရဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို အခ်ိန္ျပည့္လုပ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကေနေတာင္ ႏုတ္ထြက္ဖို႔ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ဘယ္သူမဆို သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လိုအပ္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ရွိေနႏိုင္ေအာင္လို႔ေပါ့။ ဒီလိုဆိုရင္ သူမ်ားေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို အထင္ႀကီးၿပီး သူတို႔စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္တြဲဖက္အတြက္ အထူးေနရာတစ္ခု ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး ေပါ့။ မက္သယူးနဲ႔အတူ တာဝန္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ထမ္းေဆာင္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အရိပ္ထဲမွာ ေနေနရၿပီး အသိအမွတ္ျပဳခံရေအာင္လုပ္ဖို႔ အခြင့္အေရးမရွိဘူးလို႔ အၿမဲတမ္းခံစားမိတယ္။ သူက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ အၿမဲတမ္း ေလးစားၿပီး ခ်ီးမြမ္းတာကို ခံရတာကို ကြၽန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူး။ ဂ႐ုခ်က္ေတြမွာ သူက စာေတြပို႔တဲ့အခါ သူ႔ကို ဘယ္သူမွ ျပန္မေျပာဖို႔ကိုေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။ သူ႔ေၾကာင့္ ဘယ္ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမကမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို သတိမထားမိဘူးေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အခ်ိန္ေတြအကုန္ ကုန္ဆုံးခဲ့တယ္။ သူ႔ထက္သာၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ေလးစားၿပီး ကိုးကြယ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒါက ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ရဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားတဲ့ေနရာမွာ ခဏခဏျပတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ဆႏၵက မျပည့္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္က အသိအမွတ္ျပဳခံရေအာင္လုပ္ဖို႔ ဘာအခြင့္အေရးမွမရွိဘူးလို႔ ထင္ၿပီး တရားေဟာဆရာကေန ႏုတ္ထြက္ခ်င္တယ္။ တျခားတာဝန္တစ္ခုမွာ ကိုယ့္အတြက္နာမည္ရေအာင္လုပ္ဖို႔ အခြင့္အေရးရွိလိမ့္မယ္လို႔ စဥ္းစားတယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္ေတာ္ စြဲလမ္းတာက ထိန္းမရေအာင္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ခ်စ္တဲ့ေနရာမွာ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ ဒီဆႏၵက ကြၽန္ေတာ့္အထဲမွာ အရမ္းအျမစ္တြယ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သဘာဝလိုျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေၾကာင္းက အႏၲရာယ္မ်ားလြန္းတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔မရႏိုင္ဘူး။ သူက ေျဖာင့္မတ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ အားမထုတ္ရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ နည္းနည္းေလးမွ မစဥ္းစားဘဲ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ေနရင္ ဘုရားက ျငင္းပယ္ၿပီး စြန႔္ပစ္တာကို ခံရမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္လုပ္ရပ္ေတြကို ေတာ္ေတာ္႐ြံရွာမိၿပီး ကြၽန္ေတာ့္တြဲဖက္နဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ မယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကူညီေပးဖို႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဒီ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ေတြ႕မိတယ္။ “သင့္လိုက္စားမႈ၏ ဦးတည္ခ်က္၊ သို႔မဟုတ္ ပစ္မွတ္က မည္သည့္အရာျဖစ္ေစ၊ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို လိုက္စားျခင္းအား ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္းမရွိလွ်င္၊ ဤအရာမ်ားကို ေဘးခ်ထားရန္ အလြန္ခက္ခဲသည္ဟု ျမင္လွ်င္ ယင္းတို႔သည္ သင္၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈအေပၚ သက္ေရာက္လိမ့္မည္။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းက ေနရာတစ္ေနရာရွိေနသေ႐ြ႕ ယင္းသည္ သင္၏ ဘဝဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ သင္ႀကိဳးပမ္းေသာ ပန္းတိုင္မ်ားကို လုံးဝ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး လႊမ္းမိုးလိမ့္မည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္၊ သင္၏ စိတ္သေဘာထားေျပာင္းလဲမႈကို ရရွိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မည္သည့္အရာကိုမွ် မေျပာဆိုရန္ သင့္အတြက္ အလြန္ ခက္ခဲလိမ့္မည္။ သင္သည္ အဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံမႈကို ရႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိက သိသာသည္မွာ မွန္သည္။ ထို႔အျပင္ သင္၏ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းအား မည္သည့္အခါမွ် ေဘးဖယ္မထားႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏ တာဝန္ကို လုံေလာက္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရန္ သင္၏ အရည္အခ်င္းအေပၚ သက္ေရာက္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္လာရန္ သင့္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲေစလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ ဤသို႔ေျပာသနည္း။ လူတို႔သည္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားေသာအခါတြင္ ဘုရားသခင္က အမုန္းတီးဆုံးျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆင့္အတန္းကိုလိုက္စားျခင္းသည္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းက လမ္းမွားတစ္ခုျဖစ္သည္။ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းမွ ေမြးဖြားလာသည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ရႈတ္ခ်သည့္အရာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ တရားစီရင္ၿပီး သန္႔စင္သည့္ အရာပင္ျဖစ္သည္။ အဆင့္အတန္းကို လူတို႔ လိုက္စားေသာအခါတြင္ ဘုရားသခင္က အမွန္းတီးဆုံးျဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ေခါင္းမာစြာျဖင့္ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္သည္။ ယင္းကို မပ်က္မကြက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး ကာကြယ္သည္။ သင္ကိုယ္တိုင္အတြက္ ရယူဖို႔ အစဥ္ ႀကိဳးစားသည္။ သဘာဝအရ ဤအရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ျခင္းမရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္က ရာထူးအဆင့္အတန္းကို လူတို႔အတြက္ မစီမံခဲ့ေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အား သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္ကို ေပးအပ္ၿပီး— ၎တို႔အား ရာထူးအဆင့္အတန္းႏွင့္ ၾသဇာတိကၠမရွိၿပီး လူေထာင္ေပါင္းတို႔၏ ၾကည္ညိဳခံရေသာသူတစ္ဦး မဟုတ္ဘဲ— ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး၊ ဘုရားသခင္၏ ေသးငယ္ၿပီး အေရးမပါေသာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး ျဖစ္လာေစသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ယင္းကို မည္သည့္ရႈေထာင့္မွ ၾကည့္သည္ျဖစ္ေစ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းက တစ္ဖက္ပိတ္လမ္းျဖစ္သည္။ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းအတြက္ သင္၏အေၾကာင္းျပခ်က္က အဘယ္မွ် က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္သည္ျဖစ္ေစ ဤလမ္းေၾကာင္းက လမ္းေၾကာင္းမွားတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးက်ဴးျခင္းကို မခံရေပ။ သင္သည္ အဘယ္မွ် ခက္ခက္ခဲခဲႀကိဳးစားသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ အဖိုးအခကို အဘယ္မွ် ႀကီးႀကီးမားမားေပးဆပ္သည္ျဖစ္ေစ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို အလိုရွိပါက ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ေပးမည္မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ယင္းကို ဘုရားသခင္မေပးပါက ယင္းကိုရရွိရန္ ႀကိဳးစားရာတြင္ သင္ က်ရႈံးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ အကယ္၍ သင္ ဆက္လက္ႀကိဳးစားေနပါက ရလဒ္တစ္ခုတည္းသာရွိလိမ့္မည္။ သင္သည္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရမည္။ ဤသည္မွာ လမ္းဆုံးတစ္ခုျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉ (အပိုင္း ၃)) အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္ေတာ္ ဆက္တိုက္လိုက္စားေနတာေၾကာင့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အရည္အခ်င္းက ေႏွာင့္ေႏွးသြား႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ ဖန္ဆင္းခံအေနနဲ႔ အရည္အေသြးျပည့္မီဖို႔ကိုလည္း တားဆီးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အၿမဲတမ္း အဆင့္အတန္းကို ရွာေဖြေနေတာ့ မက္သယူးထက္သာၿပီး လူတိုင္းကေလးစားတာကို ရဖို႔ ႀကိဳးစားေနေတာ့ အၿမဲတမ္း ယွဥ္ၿပိဳင္၊ ၿပိဳင္ဆိုင္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ပိုပိုၿပီး အၿငိဳးထားလာၿပီး သာမန္လူ႔သဘာဝမရွိေတာ့ဘူး။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ရွာေဖြတာက လမ္းမွန္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ပ်က္စီးျခင္းကိုဦးတည္တဲ့ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့လမ္းေၾကာင္းဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ယုံၾကည္သူျဖစ္ၿပီး ဖန္ဆင္းခံျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခံယူတဲ့အတြက္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြတာကို အာ႐ုံစိုက္သင့္တယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္တာလိုမ်ိဳး အသုံးမဝင္တဲ့အရာအတြက္ ႐ုန္းကန္မေနသင့္ဘူး။ ဒါမွ မေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး ဘုရားကို အာခံတာကို ေရွာင္ႏိုင္မယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတာက “ဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝကို သိျမင္လာပါၿပီ။ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္ေတာ္ စြဲလန္းမႈေၾကာင့္ မက္သယူးကို ခဏခဏ မနာလိုျဖစ္ၿပီး သူနဲ႔ တြဲမလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္ အခုကစၿပီး ကိုယ္ေတာ္ထံ ေနာင္တရပါမယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို မရွာေဖြေတာ့ပါဘူး။ သမၼာတရားကိုပဲ ရွာၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီလမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။

ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားဝတ္ျပဳေနတုန္းမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ေတြ႕မိတယ္။ “သင္တို႔ကိုယ္သင္တို႔ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းအတြက္ သင္တို႔၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ သင္၏ ရာထူးအဆင့္အတန္းႏွင့္အညီ သင့္ကိုယ္သင္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သင့္သည္။ သင့္အတြက္ သင့္ေတာ္ေသာ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို ရွာေဖြသင့္သည္။ သင္ ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္သင့္သည္။ ဤသည္ကသာ အသိစိတ္ရွိေသာသူျဖစ္သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အတတ္ပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္မႈ တစ္ခုခုတြင္ ကြၽမ္းက်င္ၿပီး အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို နားလည္သေဘာေပါက္သူမ်ား ရွိၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ထိုတာဝန္ကို ယူသင့္ၿပီး ထိုနယ္ပယ္၌ ေနာက္ဆုံး စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သင့္သည္။ စိတ္ကူးမ်ားႏွင့္ အသိအျမင္မ်ားကို ေပးႏိုင္ၿပီး အျခားလူမ်ားကို လႈံ႕ေဆာ္ေပးၿပီး ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ပို၍ေကာင္းမြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ရန္ ကူညီေပးသည့္လူမ်ားရွိသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔သည္ စိတ္ကူးမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပး သင့္သည္။ သင့္အတြက္ သင့္ေတာ္သည့္ ရာထူး အဆင့္အတန္းကို သင္ ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး၊ သင္၏ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ သင္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ပါက၊ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းေနလိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ သင္၏ ရာထူး အဆင့္အတန္းအတိုင္း သင့္ကိုယ္သင္ ျပဳမူေနထိုင္ လိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းတြင္ ရွိထားသင့္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ “ငါက သာမန္လူတစ္ေယာက္ပဲ။ စစ္မွန္တဲ့ ဖန္ဆင္းခံျဖစ္လာဖို႔ ကိုယ့္ေနရာမွာ ေနဖို႔၊ သူမ်ားေတြနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္စြာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းနဲ႔ တာဝန္ကို အစြမ္းကုန္လုပ္ဖို႔အတြက္ အားထုတ္သင့္တယ္။ ဒါကသာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းပဲ” ေပါ့။ ဘုရားသခင္က အာဒံကို တိရိစာၦန္ေတြအတြက္ နာမည္ေပးခိုင္းတုန္းက အာဒံေပးတဲ့နာမည္ေတြကို သူက သေဘာတူလက္ခံတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ သူက ဘယ္ေလာက္ပိုႀကီးျမတ္တယ္ဆိုတာျပဖို႔အတြက္ အာဒံကို မျငင္းပယ္ဘဲ၊ သူ႔ကိုယ္ပိုင္နာမည္ေတြေပးတာကို မလုပ္ဘဲ အာဒံရဲ႕ ေ႐ြးခ်ယ္မႈေတြကို လက္ခံခဲ့တယ္။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ ႏွိမ့္ခ်မႈနဲ႔ ပုန္းကြယ္မႈက တကယ္ကို ခ်စ္ဖြယ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျပပါတယ္။ ဘုရားသခင္က အျမင့္ဆုံးျဖစ္တယ္။ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံးရဲ႕ သခင္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူ ႏွိမ့္ခ်စြာနဲ႔ ဖုံးကြယ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကက်ေတာ့ သာမန္ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္သက္သက္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အၿမဲတမ္း ႂကြားဝါခ်င္ၿပီး သူမ်ားေတြက ေလးစားတာကို ခံခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဂုဏ္သတင္းအတြက္ သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ရလဒ္ေကာင္းေတြရတဲ့သူေတြကိုေတာင္ ေက်ာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မာနႀကီးလြန္းၿပီး ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တာအတြက္ အရမ္းေနာင္တရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္တရၿပီး ဆုေတာင္းဖို႔အတြက္ ဘုရားေရွ႕ကိုလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တြဲဖက္ေရွ႕မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ သတၱိကိုေပးဖို႔အတြက္ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ အားတင္းလိုက္ၿပီး မက္သယူးကို ေတာင္းပန္လိုက္တယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ သူ႔ကို တိတ္တဆိတ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵကို ေပၚလြင္ေစတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အႏၲိခရစ္စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ပိုၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းသြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ မက္သယူးက ကြၽန္ေတာ့္အေျခအေနနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ခဲ့ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္အေထာက္အကူျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားေတာင္းဆိုသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူမယ္လို႔ ဘုရားကို သစၥာဆိုခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တြဲဖက္ရဲ႕ စာေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈတာ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တာဝန္ယူရတဲ့ ပေရာဂ်က္ေတြအားလုံးရဲ႕ အေျခအေနကို သူ႔ကို တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ အသိေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို အမီလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကီးၾကပ္ၿပီး ကူညီခြင့္ျပဳတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အလုပ္ကို ေဆြးေႏြးၾကၿပီး စုေဝးပြဲေတြ၊ မိတ္သဟာယေတြမွာ တြဲလုပ္ၾကတယ္။ အဖြဲ႕တစ္ခုအေနနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း ျဖည့္စြက္ေပးၾကၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းၾကတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။