ခ်န္ယီ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေႏြဦးတုန္းက အသင္းေတာ္ထဲမွာ ကြၽန္မက ဧဝံေဂလိ တာဝန္ ယူေနတုန္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းက၊ အစ္မ ဝမ္က ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္အေနနဲ႔ အေ႐ြးခံခဲ့ရတယ္။ ဒီေတာ့ တာဝန္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မတို႔ အၿမဲ ဆက္သြယ္ရတယ္။ အခ်ိန္နည္းနည္း ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ သူက စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း ေျပာတတ္တဲ့ ႐ိုးေျဖာင့္တဲ့လူတစ္ေယာက္မွန္း သိခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ေတြ႕တဲ့အခါတိုင္း၊ မကြယ္မဝွက္၊ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ေလသံမ်ိဳးနဲ႔ပဲ သူ ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူက ဆက္ေဆာင္႐ြက္ၿပီး အေသးစိတ္မွာၾကားတဲ့အခါ၊ တစ္ခါတစ္ေလ တျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ေရွ႕တည့္တည့္မွာပဲ ကြၽန္မ အလုပ္ထဲက ျပႆနာေတြကို တိုက္႐ိုက္ ေထာက္ျပတတ္တယ္။ အဲဒါက အေနခက္တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုထဲ ကြၽန္မကို တကယ္ေရာက္ေစတယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ပထမေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အျပစ္ေဖာ္ဆုံးမတာေတြကို လက္ခံႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ ဒါက သူ႔တာဝန္မွာ ဝန္ထမ္းတာ ျဖစ္မွန္း နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆက္ျဖစ္ၿမဲျဖစ္ေနတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔၊ “တာဝန္မွာ ငါ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္ခဲ့တယ္။ ငါ အမွားလုပ္ေနတာကိုပဲ နင္ ဘာလို႔ ျမင္ေနတာလဲ” လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ အဲဒါကို ေနာက္ထပ္ လက္မခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အလုပ္အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ၊ ကြၽန္မနဲ႔ ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝတဲ့ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေမးေနတဲ့ သူ႔ကို ျပန္ေျဖတဲ့အေနနဲ႔၊ ကြၽန္မက၊ “ကြၽန္မ သူနဲ႔ သြားၿပီး အႀကိမ္ အနည္းငယ္ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ေပမယ့္ သူ႔မွာ အယူအဆအမ်ားႀကီးရွိၿပီး၊ သိပ္လက္မခံတတ္တဲ့အတြက္၊ ကြၽန္မ မသြားေတာ့ဘူး” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အစ္မ ဝမ္က လူတိုင္းေရွ႕မွာပဲ ကြၽန္မကို ႀကိမ္းေမာင္းခဲ့တယ္။ “သူ႔ကို ရွင့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ကူးအေပၚ အေျခခံၿပီး ေဘာင္ခတ္ေနတာပဲ မဟုတ္လား။ ရွင္က အလုပ္ကို တကယ္အားမွမစိုက္တာ၊ ဒီေတာ့ သူ ဧဝံေဂလိ လက္မခံမွာကို ရွင္ဘယ္လို သိႏိုင္ရတာလဲ။ သူက ဧဝံေဂလိ ေဟာေျပာရမယ့္ အေျခခံသေဘာတရားေတြနဲ႔ ကိုက္ညီသေ႐ြ႕၊ ရွင္ ခ်က္ခ်င္းသြားၿပီး သူနဲ႔ သက္ေသခံခ်က္ မွ်ေဝသင့္တယ္။ ရွင္ အရမ္းကို အေရးမထားသလို တာဝန္မဲ့ရင္၊ ရွင့္တာဝန္ကို ဘယ္လို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏိုင္မွာလဲ” လို႔ေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳး မ်က္ႏွာကို ျမင္ၿပီး တင္းမာတဲ့ ေလးသံကို ၾကားေတာ့၊ ကြၽန္မ လုံးဝ စိတ္ကုန္သြားတယ္။ တျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအားလုံး ကြၽန္မကို ၾကည့္ေနလ်က္နဲ႔ ကြၽန္မ အရမ္း အရွက္ရခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက မွားတဲ့ဘက္မွာမွန္း သိခဲ့ေပမယ့္၊ သူက ကြၽန္မကို လူတိုင္းေရွ႕မွာ ေဝဖန္စရာ တကယ္လိုလို႔လား။ အားလုံးက ကြၽန္မဟာ တာဝန္မဲ့တယ္၊ ဝန္ထုပ္ကို မထမ္းဘူးလို႔ ထင္ၾကမွာ မဟုတ္လား။ သူတို႔က ကြၽန္မကို အေတာ္ေလး အထင္ႀကီးခဲ့ၾကတာေလ၊ ဒါေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ကို လ်စ္လ်ဴရႈခြင့္ေပးတာေၾကာင့္ပဲ ကြၽန္မကို လုံးဝ အရွက္တကြဲျဖစ္ေစရင္းနဲ႔ နာမည္ကို မေတာ္မတရား ပ်က္ေစခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ တျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မ ဘယ္လို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာနည္းနည္း အဖတ္ဆယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ကိစၥကို ကန႔္ကြက္ဖို႔ နည္းနည္း ေျပာလိုက္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ အစ္မဝမ္က တဲ့တိုးေျပာခဲ့တယ္- “ညီမ၊ ညီမရဲ႕ အပိုင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို အစ္မ ေထာက္ျပရမယ္။ ျပႆနာေတြ ထြက္ေပၚတဲ့အခါ ညီမက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အတြက္ ဆင္ေျခေတြ လုပ္တတ္မွန္း၊ အကူအညီ ဒါမွမဟုတ္ တုန႔္ျပန္ခ်က္ကို လက္မခံခ်င္မွန္း အစ္မသိခဲ့ရတယ္။ အဲဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ညီမရဲ႕ တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ နည္းလမ္းတစ္ခုခု ျဖစ္ရတာလဲ”လို႔ေပါ့။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္ ကြၽန္မကို စိတ္ပ်က္ေစခဲ့ၿပီး ကြၽန္မက၊ “ရွင္က အရမ္းျခယ္လွယ္လြန္းတယ္။ တျခားလူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ရွင္ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ထည့္မစဥ္းစားႏိုင္ရတာလဲ။ ရွင္က လူတိုင္းေရွ႕မွာ ကြၽန္မကို နာမည္ပ်က္ေစၿပီး၊ အၾကည့္ရဆိုးတဲ့ပုံ ေပါက္ေအာင္ တမင္လုပ္ေနတာပဲ။ ဒီေတာ့ အခု လူတိုင္းက ကြၽန္မတာဝန္မွာ ကြၽန္မ တာဝန္မဲ့႐ုံမက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အတြက္ ဆင္ေျခလုပ္တတ္တဲ့ နာမည္ဂုဏ္သတင္းလည္း ရွိေတာ့မွာပဲ။ တျခားလူေတြက ကြၽန္မကို ဘာမ်ား ထင္ၾကမလဲ။ ဒါၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘယ္သူက ကြၽန္မကို ယုံၾကည္ႏိုင္မလဲ၊ အေကာင္းေတြးႏိုင္မွာလဲ။” ကြၽန္မမ်က္ႏွာ နီရဲလာၿပီး စိတ္ဆိုးၿပီး မတရားခံရသလိုပါ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။ အစ္မဝမ္ကို မေက်မခ်မ္းျဖစ္တဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊ ဘာတစ္ခုမွ မေျပာခဲ့ေပမယ့္၊ သူ႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ တကယ္ မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး ေဒါသထြက္မိခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္မ မၾကည့္ခ်င္ဘူး၊ သူေျပာရမယ့္စကားကို နားမေထာင္ခ်င္ခဲ့ဘူး။

အဲဒီေနာက္ အစ္မဝမ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အနာေပၚတုပ္က်သလို ဆတ္ဆတ္ထိမခံႏိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူေျပာမယ့္အရာ ဘာကိုမွ ကြၽန္မ နားမေထာင္ခ်င္ခဲ့ဘူး၊ သူ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို မျမင္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မနဲ႔ အလုပ္ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးဖို႔ သူ ႀကိဳးစားတဲ့အခါတိုင္း၊ လက္မခံတဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ တိတ္တိတ္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ကို ေ႐ြးစရာမရွိတဲ့အခါ၊ ဝတ္ေက်တမ္းေက် အေျဖတစ္ခုကို သူ႔ကို အင္တင္တင္နဲ႔ ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ျပႆနာတစ္ခုတစ္ေလ သူ ေထာက္ျပတဲ့အခါ ကြၽန္မ ခုခံတတ္ၿပီး ဆိုဆုံးမရခက္ခဲ့တယ္- ကြၽန္မက တိတ္တဆိတ္ အာခံခဲ့တာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ အျခားသူေတြနဲ႔ စုေဝးပြဲေတြမွာ၊ လူတိုင္းက သူ႔ကို မာနေထာင္လႊားသလို ျမင္ၿပီး သူ႔အေၾကာင္း ေလွ်ာ့ေတြးၾကဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဟန္ေဆာင္ မိတ္သဟာယ မွ်ေဝမႈေအာက္မွာ အစ္မဝမ္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ကြၽန္မ အားထုတ္ခဲ့တယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ ကြၽန္မကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္၊ လူတိုင္းေရွ႕မွာ အၾကည့္ရဆိုးေစတဲ့အတြက္ တစ္ခ်ိန္လုံး အရွက္ခြဲခံရတဲ့ အရသာကို ခံစားလို႔ရေအာင္လို႔ လူတိုင္းက သူ႔ကို ေဝဖန္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ သူ႔အေပၚ အုပ္စုဖြဲ႕ၾကမွာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိခဲ့တယ္။ ဒါကို ကြၽန္မလုပ္တဲ့အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ တခ်ိဳ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက အစ္မဝမ္ကို မလိုမုန္းထားစိတ္ တကယ္ ရွိလာခဲ့ၾကၿပီး၊ သူတို႔တာဝန္မွာ အခက္အခဲႀကဳံရတဲ့အခါ သူ႔ကို မရွာခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ သူ႔ကို အေတာ္အတန္ စေရွာင္ဖယ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါကို ျမင္ရတာက ကြၽန္မကို နည္းနည္း ေနမထိထိုင္မထိနဲ႔ အျပစ္ရွိသလို ခံစားေစခဲ့တယ္။ သူက တဲ့တိုးေျပာတတ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ တာဝန္မွာ တကယ္ကို ေက်ပြန္တယ္လို႔ ခံစားမိခဲ့သလို၊ သူ႔ကို ၾကည္ဖို႔၊ ေရွာင္ဖယ္ဖို႔ တျခားသူေတြ အားလုံးကို ကြၽန္မဘက္ ဆြဲေခၚတာက ကြၽန္မအလုပ္အတြက္ အကူအညီ ျဖစ္မေနခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မကို သူ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အျပစ္ေဖာ္ဆုံးမခဲ့တာကို ေတြမိတဲ့အခိုက္မွာ ကြၽန္မ အစြဲႀကီးလာခဲ့ၿပီး ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးထဲက အဲဒီအတားအဆီးကို လက္ကိုမလႊတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ သူ႔ကို ကြၽန္မ ျဖဳတ္ေနခဲ့တာကို ျမင္ေတာ့ အစ္မဝမ္က ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ စကားေျပာၾကတဲ့အခါမွာ၊ ကြၽန္မကို အဓိပၸာယ္ေကာက္ဖို႔ အၿမဲ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အဲဒါ တကယ္ကို အေနခက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ အသိစိတ္ကို ေသာကေရာက္ေစခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မ လုပ္တာ အရမ္းလြန္ေနၿပီလား၊ သူ႔ကို အဲဒီလိုနဲ႔ တကယ္ ထိခိုက္ေစမိၿပီလားလို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ လူတိုင္းေရွ႕မွာ ဘယ္ေလာက္ အၾကည့္ရဆိုးေအာင္ သူ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သတိရမိၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ေဒါသက ျပန္ထလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ သူ႔ကို အခ်ိန္ေပးၿမဲ မေပးခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရားသခင္ဆီ ဆုေတာင္းရာမွာ ေျပာစရာ ဘာမွမရွိဘဲနဲ႔ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈက ပိုပိုၿပီး တစ္စတစ္စ ေလ်ာ့ပါးလာေနတာကို ျမင္ရင္းနဲ႔ အေမွာင္ထဲမွာ အသက္ရွင္ေနမွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိလိုက္ရတယ္။

တစ္ခ်ိန္မွာ၊ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးက အစ္မဝမ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သုံးသပ္ခ်က္ ေရးဖို႔ ေစခိုင္းရင္းနဲ႔ ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႕ဆီ စာေရးခဲ့တယ္။ သုံးသပ္ခ်က္က မွ်တၿပီး ဓမၼဓိ႒ာန္က်သင့္မွန္း စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ကြၽန္မ သိခဲ့ေပမယ့္၊ သူ႔ကို ကြၽန္မ မလိုမုန္းထားစိတ္ ရွိတုန္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔မွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ မရွိဘူး၊ သူ႔ရဲ႕ အစကားနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြက လူေတြအတြက္ အက်ိဳးမျဖစ္ဘူး၊ သူက ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ေျပာၿပီး၊ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မလိုမုန္းထားတာေတြ အားလုံးကို ေရးခဲ့တယ္။ သုံးသပ္ခ်က္ကို ဖတ္ၿပီးရင္၊ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို ဆူေကာင္းဆူမယ္၊ သူ႔အေနနဲ႔ အရွက္ကြဲတဲ့ အရသာ ခံစားေကာင္းခံစားရမယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးေနခဲ့တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သူ အထုတ္ခံရေကာင္း ခံရႏိုင္ၿပီး၊ အဲဒါက သူနဲ႔ ပတ္သက္တစ္ခုခု ပတ္သက္ရတဲ့ ဒုကၡကေန ကြၽန္မကို ကယ္မယ္လို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သုံးသပ္ခ်က္ကို ေရးၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အေနာင့္အယွက္ျဖစ္ရတဲ့ ဒီစိုးရိမ္ပူပန္တဲ့ ခံစားခ်က္ ရွိခဲ့တယ္- အသိစိတ္ရဲ႕ စြပ္စြဲတာကို ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ သူ႔တာဝန္မွာ အစ္မဝမ္ လုပ္သမွ် အရာမ်ိဳးစုံကို ကြၽန္မ ျပန္မစဥ္းစားဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့သလို၊ လက္ေတြ႕က်တဲ့အလုပ္ သူ တကယ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပုံနဲ႔ သူ႔တာဝန္မွာ ေလးနက္ၿပီး တာဝန္သိတတ္ခဲ့တာကို ေတြးမိတယ္။ သူ သင္းေထာက္ျဖစ္လာကတည္းက အသင္းေတာ္ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္က အမ်ားႀကီး ပိုေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေပမယ့္၊ အဲဒီအရာေတြကို ကြၽန္မရဲ႕ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ့ေျပာ႐ုံေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒါက သူ႔အတြက္ လုံးဝ မတရားဘူးေလ။ အဲဒါကို ေတြးေလေလ ပိုဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ခံစားရေလျဖစ္လို႔၊ ဘုရားေရွ႕မွာ ဆုေတာင္းျခင္းနဲ႔ ကြၽန္မ သြားခဲ့တယ္- “အို ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးက အေမွာင္နဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲမႈနဲ႔ မြန္ထူးေနပါတယ္။ ကြၽန္မလုပ္ေနတာ မွားမွန္း ကြၽန္မ သိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အစ္မဝမ္ကို ေကာင္းေကာင္း ကြၽန္မ ဆက္ကို မဆက္ဆံႏိုင္ပါဘူး။ ကြၽန္မ သင္ဖို႔လိုတဲ့ သင္ခန္းစာက ဘာမ်ားလဲ။ ဘုရားသခင္၊ ဒီမွားယြင္းတဲ့ အေျခအေနကေန ကြၽန္မ ထြက္လာႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို သိေအာင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစပါ” လို႔ေပါ့။

ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ဒါကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ “သင္တို႔၏ေန႔စဥ္အသက္တာတြင္ မည္သည့္အေျခအေနမ်ားႏွင့္ အေျခအေနမည္မွ်၌ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သူျဖစ္ၿပီး မည္သည့္အရာမ်ား၌ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သူ မျဖစ္သနည္း။ သင္တို႔သည္ လူမ်ားကို မုန္းတီးႏိုင္စြမ္းရွိသေလာ။ သင္တို႔သည္ တစ္စုံတစ္ဦးကို မုန္းတီးသည့္အခါ ထိုလူကို ေခ်မႈန္းျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လက္စားေခ်ျခင္းတို႔ လုပ္ႏိုင္သေလာ။ (လုပ္ႏိုင္ပါသည္။) သို႔ဆိုလွ်င္ သင္တို႔သည္ အေတာ္အတန္ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္တကား။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သူမ်ား မဟုတ္။ သင့္အေနျဖင့္ ထိုသို႔ေသာ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းက သင္၏စိတ္သေဘာထားသည္ အေတာ္အတန္ ေလးနက္သည့္ အတိုင္းအတာအထိပင္ အေတာ္ယုတ္မာေနေၾကာင္း ဆိုလိုသည္။...လူမ်ားသည္ သင္တို႔၏ အႀကိဳက္မဟုတ္ၾကေသာေၾကာင့္ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔က သင္ႏွင့္ အဆင္မေျပၾကေသာေၾကာင့္ ၎တို႔ကို အျပစ္ေပးဖို႔ နည္းလမ္းမ်ားစြာ သင္တို႔ အႀကံထုတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၾကသေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ိဳးကို ယခင္က သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ဖူးၾကပါသေလာ။ ထိုအရာ မည္မွ် သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ၿပီးၾကၿပီနည္း။ သင္တို႔သည္ လူတို႔ကို အၿမဲ သြယ္ဝိုက္၍ သိမ္ငယ္ေနေစခဲ့သည္၊ ထိခိုက္နာၾကည္းေစေသာ ေဝဖန္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ေနခဲ့ၿပီး ၎တို႔ကို ေထ့ေငါ့ေနခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ (ဟုတ္ပါသည္။) ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ခ်ိန္တြင္ သင္တို႔သည္ မည္သည့္အေျခအေနမ်ားတြင္ ရွိခဲ့ၾကသနည္း။ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ သင္တို႔သည္ မေက်နပ္ခ်က္ဖြင့္ေျပာေနခဲ့ၾကၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ၾကေပသည္။ သင္တို႔ အသားစီးရထားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ သင္တို႔က၊ ‘လြန္စြာစက္ဆုပ္ဖြယ္ အရာတစ္ခုကို ငါ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ငါသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ထိုလူကို အလြန္ မတရား ငါ ဆက္ဆံမိေလၿပီ’ ဟု မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ေတြးခဲ့သည္။ စိတ္ထဲတြင္၊ အျပစ္ရွိျခင္းကို သင္ ခံစားခဲ့ရပါသေလာ။ (ခံစားရပါသည္။) သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ အနည္းဆုံးအေနျဖင့္ အသိတရား ခံစားခ်က္တစ္စုံတစ္ရာ ရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ သင္သည္ အနာဂတ္တြင္ ဤအရာမ်ိဳးကို တစ္ဖန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိေသးသေလာ။ ထိုသူတို႔ကို ဒုကၡေပးရင္းႏွင့္ ၎တို႔ကို သင္ အထင္ေသးသည့္အခါတိုင္းႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ အဆင္မေျပသည့္အခါတိုင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ၎တို႔ မနာခံသည့္အခါတိုင္း သို႔မဟုတ္ နားမထာင္သည့္အခါတိုင္းတြင္ အာဏာျပရင္း၊ ၎တို႔ကို တိုက္ခိုက္ျခင္းႏွင့္ လက္တုန႔္ျပန္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းတို႔ကို သင္ စဥ္းစားႏိုင္သေလာ။ သင္က၊ ‘ငါ လုပ္ေစခ်င္သည့္အရာကို သင္ မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ မည္သူမွ်မသိဘဲ သင့္ကို အျပစ္ေပးဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခု ငါ ရွာမည္။ မည္သူမွ် သိမည္မဟုတ္ဘဲ ငါ့ေရွ႕ သင္ က်ိဳးႏြံနာခံေအာင္ ငါ လုပ္မည္။ ငါ၏ အာဏာကို သင့္အား ျပမည္။ ထို႔ေနာက္တြင္၊ မည္သူမွ် ငါ့ကို ဒုကၡေပးဝံ့မည္မဟုတ္’ ဟု ေျပာလိမ့္မည္။ ငါ့ကို ေျပာေလာ့- ထိုသို႔ေသာ အရာတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ေသာ လူတစ္ဦးသည္ မည္သည့္ လူ႔သဘာဝမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္သနည္း။ ၎တို႔၏ လူ႔သဘာဝအရ၊ သူသည္ မလိုမုန္းထားေသာသူ ျဖစ္ေပသည္။ သမၼာတရားႏွင့္ယွဥ္၍ တိုင္းတာပါက၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို မေၾကာက္႐ြံ႕ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒါကို ဖတ္မိတာက ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ ထိမိစရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ကို ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့၊ အစ္မဝမ္က ကြၽန္မရဲ႕ အမွားေတြကို တျခားသူေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာ အရမ္းကို တိုက္႐ိုက္ ေထာက္ျပခဲ့လို႔၊ ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့လို႔ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မ မလိုမုန္းထားစိတ္ ရွိလာခဲ့တာပါ။ သူက ကြၽန္မကို အရွက္ရေစခဲ့သလို၊ ကြၽန္မအေပၚ တျခားသူေတြ ရွိထားတဲ့ ပုံရိပ္ ပ်က္စီးသြားသလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး၊ သူဘာပဲေျပာျပာ ကြၽန္မ စိတ္ဆိုးၿပီး ဆန႔္က်င္ခဲ့သလို၊ သူနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္ခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာေတာင္ ကြၽန္မရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မလိုမုန္းထားမႈေတြကို ဖြင့္ဟခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ အားသာခ်က္နဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို မွ်မွ်တတ အကဲျဖတ္မယ့္အစား သုံးသပ္ခ်က္ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ လက္စားေခ်မႈအတြက္ သုံးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မလိုမုန္းထားတာေတြနဲ႔ မေက်နပ္ခ်က္ေတြအားလုံးကိုပဲ ေရးခဲ့တယ္၊ သူ႔ကို အၾကည့္ရဆိုးေစၿပီး ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို ထုတ္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အနည္းဆုံးေတာ့ သူ႔ကို ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ မ်ိဳသိပ္ထားတဲ့ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ဖြင့္ခ်ဖို႔ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္မ မလိုမုန္းတီးမႈ သိုထားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ သိကၡာကို သူထိလိုက္ေစလို႔ လက္စားေခ်ဖို႔အတြက္ ေဒါသတႀကီး ရမ္းခဲ့တယ္။ ေနာင္မွာ သူ ကြၽန္မကို ေထာ္ေလာ္ကန႔္လန႔္ မလုပ္ရဲဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အာဏာကို ျပခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ မထိန္းႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မလိုမုန္းထားတဲ့ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုကို ကြၽန္မ ျပေနခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မက ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ တစိုးတစိမွေတာင္ မရွိဘဲ၊ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့အရာ ဘယ္အရာကိုမဆို လုပ္ေဆာင္ေျပာဆိုရင္းနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အသက္ရွင္ေနခဲ့တယ္။ အစ္မဝမ္က တာဝန္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ အမွားေတြနဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေနခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ ဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ အလုပ္အတြက္ သူ႔တာဝန္ကို သူယူေနတာျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိခြင့္ေပးရင္းနဲ႔ သူကူညီေပးေနတာျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက ျပန္တိုက္ခိုက္ၿပီး သူ႔ကို ၾကဥ္ခဲ့တယ္၊ သူ႔ကို နာက်င္ေစၿပီး တားဆီးေန႐ုံမက၊ သူ႔ရဲ႕အလုပ္ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳဖို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ဩဇာသက္ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဧဝံေဂလိ အလုပ္အေပၚ ဆိုး႐ြားတဲ့ သက္ေရာက္မႈတစ္ခု ရွိခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အိမ္ေတာ္ကို ကြၽန္မက ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ဟန႔္တားေနတာလို႔ မဆိုလိုဘူးလား။ ကြၽန္မက အရမ္း စက္ဆုပ္စရာေကာင္းၿပီး မလိုမုန္းထားစိတ္ ရွိခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ “လူတို႔က ‘သင္က ၾကင္နာသနားမႈ မရွိလွ်င္၊ ငါသည္လည္း တရားမွ်တမႈရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ သင္က ငါ့အေပၚ ႐ိုင္းလွ်င္၊ ငါကလည္း သင့္အေပၚ႐ိုင္းမည္။ သင္က ငါ့ကို ေလးစားစြာမဆက္ဆံလွ်င္ ငါကလည္း သင့္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေလးစားစြာဆက္ဆံရမည္နည္း’ ဟုေတြးၾက၏။ ယင္းသည္ မည္သို႔ေသာ ေတြးေတာမႈမ်ိဳးပါလိမ့္။ ထိုအေတြးမွာ လက္တုန႔္ျပန္ေသာ ေတြးေတာနည္း မဟုတ္ေပဘူးေလာ။ သာမန္လူတစ္ဦး၏ အျမင္မ်ားတြင္ ဤသေဘာထားအျမင္မ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။ ‘မ်က္လုံးတစ္လုံးအတြက္ မ်က္လုံးတစ္လုံး၊ သြားတစ္ေခ်ာင္းအတြက္ သြားတစ္ေခ်ာင္း’၊ ‘ပါးကိုက္၊ နားကိုက္’ စသည္တို႔ အားလုံးသည္ မယုံၾကည္သူမ်ားၾကားတြင္ ခိုင္မာေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားသာျဖစ္ၿပီး လူသားအယူအဆမ်ားႏွင့္ လုံးလုံးကိုက္ညီသည္။ သို႔ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူတစ္ဦးအေနျဖင့္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သမၼာတရားကို နားလည္ရန္ႏွင့္ စိတ္သေဘာထားအတြင္း ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားသူတစ္ဦးအေနျဖင့္ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ စကားလုံးမ်ားကို မွန္သည္ဟု ေျပာမည္ေလာ၊ မွားသည္ဟု ေျပာမည္ေလာ။ ၎တို႔ကို ပိုင္းျခားသိျမင္ရန္ သင္ဘာလုပ္သင့္သနည္း။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာအရာမ်ား ဘယ္ကလာသနည္း။ စာတန္၏ အၿငိဳးထားေသာ ပင္ကိုသဘာဝမွ လာသည္။ ယင္းတို႔ထဲတြင္ အဆိပ္ပါ၀င္သည္၊ ထို႔ျပင္ အၿငိဳးထားျခင္းႏွင့္ အက်ည္းတန္ျခင္းတို႔ျဖင့္ၿပီးေသာ စာတန္၏ ဇာတိ႐ုပ္အမွန္ ပါ၀င္သည္။ ၎တို႔တြင္ ထိုသေဘာသဘာ၀၏ တကယ့္အႏွစ္သာရ ပါ၀င္သည္။ ယင္းသေဘာသဘာဝ၏ အႏွစ္သာရထဲ ပါဝင္ေသာ ရႈေထာင့္မ်ား၊ အေတြးမ်ား၊ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားႏွင့္ ေျပာစကားသာမက လုပ္ရပ္မ်ား၏ လကၡဏာမွာ အဘယ္နည္း။ ၎တို႔သည္ စာတန္၏လကၡဏာမ်ား မဟုတ္သေလာ။ စာတန္၏၎သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား သည္ လူသားႏွင့္ မကိုက္ညီေပဘူးေလာ။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕တရားႏွင့္ ကိုက္ညီသေလာ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေနာက္လိုက္မ်ား လုပ္သင့္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားေလာ။ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္သင့္ေသာ အေတြးအျမင္ရႈေထာင့္မ်ား ျဖစ္သေလာ။ (မဟုတ္ပါ။)” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းမွသာလွ်င္ သင္သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္ အေျခအေနမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သည္”) “ယေန႔ သင္တို႔အား ျပဳထားေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္သည့္ သဟဇာတက်စြာ အတူတကြ အလုပ္လုပ္ျခင္းမွာ ဣသေရလ အမ်ိဳးသားမ်ားအား ေယေဟာဝါ ေတာင္းဆိုခဲ့သည့္ အေစခံျခင္းႏွင့္ အလားတူသည္- သို႔မဟုတ္ပါက အေစခံမႈျပဳျခင္းကိုသာ ရပ္လိုက္ေလာ့။...ဘုရားသခင္ကို အေစခံေသာသူမ်ားအျဖစ္ သင္တို႔တစ္ဦးစီသည္ မိမိအက်ိဳးကိုသာလွ်င္ ထည့္တြက္မည့္အစား၊ သင္ျပဳေသာ အရာတိုင္းတြင္ အသင္းေတာ္၏အက်ိဳးကို ကာကြယ္ႏိုင္ရမည္။ အခ်င္းခ်င္း အားေလ်ာ့ေစလ်က္ တစ္ဦးတည္း လုပ္ေဆာင္ေနသည္မွာ လက္ခံႏိုင္စရာမရွိေပ။ ထိုသို႔ျပဳမူေသာ လူမ်ားမွာ ဘုရားသခင္ကို အေစခံရန္ မသင့္ေတာ္ေခ်။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားတြင္ ဆိုး႐ြားေသာ စိတ္သေဘာထားရွိကာ သူတို႔အထဲ၌ လူ႔သေဘာသဘာဝ တစ္စက္မွ်မရွိေပ။ သူတို႔သည္ ရာႏႈန္းျပည့္ စာတန္ျဖစ္ၾကတကား။ သူတို႔သည္ သားရဲမ်ားတည္း။ ယခုပင္လွ်င္ ထိုကဲ့သို႔ေသာအရာမ်ားမွာ သင္တို႔အထဲတြင္ ေပၚေပါက္ဆဲျဖစ္သည္။ ယိုးမယ္ဖြဲ႕စရာမ်ားကို တမင္တကာ ရွာေဖြၿပီး အေသးအဖြဲကိစၥအခ်ိဳ႕ကို ျငင္းခုံၾကစဥ္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နီျမန္းလာကာ၊ မည္သူမွ် မိမိကိုယ္ကိုယ္ လက္ေလွ်ာ့လိုစိတ္မရွိ၊ လူတိုင္း သူ႔အတြင္းစိတ္ကူးမ်ားကို တစ္ပါးသူထံမွ ဖုံးကြယ္ထားလ်က္ တစ္ဖက္သားကို မမွိတ္မသုန္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး အၿမဲတမ္း သတိထားေနလ်က္၊ မိတ္သဟာယ ျပဳစဥ္ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္သည္အထိပင္ ျဖစ္ၾကသည္။ ဤသို႔ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးမွာ ဘုရားသခင္အတြက္ အေစခံျခင္းႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္သေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားမ်ား အေစခံခဲ့သကဲ့သို႔ အေစခံေလာ့) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ခ်က္နဲ႔ တရားစီရင္ျခင္းက အၿငိဳးႀကီးႀကီးနဲ႔ ျပဳမူႏိုင္စြမ္းရွိတယ္- စာတန္က၊ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏”၊ “မ်က္စိအတြက္ မ်က္စိ၊ သြားအတြက္ သြား”၊ “တိုက္ခိုက္မခံရလွ်င္ ကြၽန္ုပ္တို႔ တိုက္ခိုက္မည္မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္ုပ္တို႔ တိုက္ခိုက္ခံရလွ်င္ တန္ျပန္တိုက္ခိုက္မည္မွာ ေသခ်ာ၏”၊ “သစၥာေဖာက္ခံရမည့္အစား ကြၽန္ုပ္ကိုယ္တိုင္က သစၥာေဖာက္မည္”၊ အစရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ေလာကီ အေတြးအေခၚမ်ိဳးစုံနဲ႔ ကြၽန္မကို စြဲမွတ္ေစခဲ့တာဟာ ကြၽန္မရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ဝင္ဆံ့ေစမႈ ကေနတစ္ဆင့္ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီအရာကို အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အရာေတြအျဖစ္ ကြၽန္မ ျမင္လာခဲ့ၿပီး အဲဒါေတြနဲ႔ ဘဝကို ရွင္သန္ခဲ့တယ္။ အရာရာတိုင္းကို ကြၽန္မကို ဗဟိုျပဳေစခ်င္ခဲ့တယ္။ ကိစၥေတြကို ကြၽန္မအတြက္ ႏွစ္လိုဖြယ္ျဖစ္ေစဖို႔ တျခားသူေတြကို သူတို႔ရဲ႕ စကားနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြမွာ ကြၽန္မကို ထည့္တြက္ေစခ်င္ခဲ့တယ္။ တျခားသူေတြကို ကြၽန္မ မ႐ိုးသားေစခ်င္ဘူး၊ မွန္ကန္တဲ့ တုံ႔ျပန္ခ်က္ မေပးေစခ်င္ခဲ့သလို၊ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို မေဖာ္ထုတ္ေစခ်င္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြအေပၚ တစ္ေယာက္ေယာက္က ထိပါးလိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္မက ေဒါသတႀကီးရမ္းၿပီး ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ လက္စားေခ်ၿပီး ကြၽန္မ ရန္လိုသြားမွာပါ။ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားက ကြၽန္မကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနခဲ့တယ္၊ ကြၽန္မကို မာနေထာင္လႊားေစတယ္၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေစၿပီး လူသားသ႑ာန္ တစ္ခုမွမရွိဘဲ မလိုမုန္းထားေနေစခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘုရားအတြက္ စက္ဆုပ္စရာျဖစ္ၿပီး၊ လူေတြအတြက္ ႐ြံရွာစရာပါ။ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ညီညီၫႊတ္ၫႊတ္နဲ႔ အဆင္ေျပဖို႔ ဘုရားသခင္က ေတာင္းဆိုတယ္။ အဲဒါက အရာခပ္သိမ္းမွာ ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မရဲ႕ အျပဳအမူအတြက္ စံႏႈန္းအေနနဲ႔ စြဲကိုင္ၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ တစ္ခုခု ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္မ်က္ႏွာပ်က္ရတာကို ထည့္သြင္းမစဥ္းစားဘဲ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ဦးစားေပးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ စကားနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြမွာ ဘုရားကိုေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့ စိတ္ႏွလုံး ထိန္းသိမ္းသင့္တာကို ဆိုလိုတာပါ။ အဲဒါက စိတ္ႏွလုံး တစ္လုံးတစ္ဝတည္းနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မ ရွင္သန္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ နာမည္ဂုဏ္သတင္းကို အၿမဲ ကာကြယ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ တာဝန္မွာ ကြၽန္မက အိုးနင္းခြက္နင္း လုပ္ေနခဲ့တာ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ့ေပမယ့္၊ အဲဒါကို ေဖာ္ျပေနတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ကြၽန္မ သည္းမခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အစ္မ ဝမ္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေထာက္ျပတာေတြကို ကြၽန္မကို အရွက္ရေစတဲ့ အရာတစ္ခုအေနနဲ႔ ယူခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔ ကြၽန္မ ျငင္းခဲ့႐ုံမက၊ သူ႔ကို စက္ဆုပ္လာၿပီး လက္စားေခ်ခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္မက လူ႔သဘာဝ အရမ္းကင္းမဲ့တာ၊ အရမ္း မေလ်ာ္ကန္တာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိခဲ့ရတယ္။ သမၼာတရားကို အရမ္း ဆန႔္က်င္၊ အရမ္း ၿငီးေငြ႕ေနတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ အေျခခံအားျဖင့္၊ ကြၽန္မက သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားအတြက္ ရန္သူတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာင္တရဖို႔ ျငင္းဦးမယ္ဆိုရင္၊ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွား မိမွာျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို စက္ဆုပ္ေစမွာျဖစ္သလို ဖယ္ရွင္းတာ ခံရမွာပါ။ ဒါကို နားလည္တဲ့အခါ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စက္ဆုပ္မိခဲ့ၿပီး၊ အစ္မဝမ္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ မလိုမုန္းထားစိတ္ေတြကို လက္လႊတ္ဖို႔၊ သူ႔ရဲ႕ ျပဳျပင္တာနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာကို လက္ခံဖို႔၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ တာဝန္ကို အတြဲညီညီ ထမ္းေဆာင္ရင္း သူနဲ႔ အတူပူးေပါင္း အလုပ္လုပ္ဖို႔ လိုလားရင္းနဲ႔၊ ကြၽန္မ ဘုရားဆီ ေနာင္တနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့၊ တျခားသူေတြနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီညီ ဘယ္လို အလုပ္လုပ္ရမယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သမၼာတရားေတြထဲ ရွာေဖြဝင္ေရာက္ေနတုန္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ြတ္ျခင္း ဗီဒီယိုတစ္ခုကို ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ မုန္းတီးမႈတို႔မွာ ပုံမွန္ လူ႔သဘာဝက ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ အရာမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သင္ ခ်စ္သည့္အရာႏွင့္ မုန္းသည့္အရာမ်ားၾကား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သင္ ခြဲျခားရေပမည္။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္၊ ဘုရားသခင္ကို သင္ ခ်စ္သင့္သည္၊ သမၼာတရားကို ခ်စ္သင့္သည္၊ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ အရာမ်ားကို ခ်စ္သင့္ၿပီး၊ သင္၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို ခ်စ္သင့္သည္၊ နတ္ဆိုးစာတန္ကိုမူ သင္ မုန္းသင့္သည္၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ အရာမ်ားကို သင္ မုန္းသင့္သည္၊ အႏၲိခရစ္မ်ားကို မုန္းသင့္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာ လူတို႔ကို မုန္းသင့္သည္။ သင္၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ မုန္းတီးမႈကို သင္ သိုထားပါက၊ သင္သည္ ၎တို႔ကို ဖိႏွိပ္ေလ့ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အေပၚ လက္တုန႔္ျပန္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အလြန္ ထိတ္လန႔္စရာ ျဖစ္ေပမည္။ လူအခ်ိဳ႕သည္ မုန္းတီးမႈ အေတြးမ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္ကူးမ်ားသာ ရွိၾက၏။ တစ္ခဏ ၾကာၿပီးေနာက္၊ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ၎တို႔ မုန္းတီးသည့္ လူႏွင့္ အဆင္မေျပႏိုင္ေတာ့ပါက ထိုသူႏွင့္ ကင္းေအာင္ စတင္၍ ေနလိမ့္မည္ သို႔ေသာ္၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္ ဘုရားသခင္ရွိၿပီး သူ႔ကို ၾကည္ညိဳၾကေသာေၾကာင့္၊ ဤအရာကို ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားအား သက္ေရာက္ခြင့္ မေပးၾကေပ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ ပုံမွန္လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးမ်ားကို လႊမ္းမိုးခြင့္ မေပးၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားျခင္း မျပဳခ်င္ၾကသကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္မိမည္ကို စိုး႐ြံ႕ၾကေလသည္။ ဤလူတို႔သည္ တစ္စုံတစ္ဦးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အျမင္အခ်ိဳ႕ သိုထားေကာင္းသိုးထားမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ထိုအေတြးမ်ားကို လုံးဝ မလုပ္ေဆာင္ၾကေပ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားရန္ လိုလားျခင္းမရွိဘဲ မေျပာသင့္သည့္ စကားတစ္လုံးကိုမွ်ပင္ လုံးဝ မေျပာဆိုၾကေခ်။ ဤသည္မွာ မည္သည့္ အျပဳအမူမ်ိဳးနည္း။ ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းႏွင့္ အမႈအရာမ်ားကို ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ သမာသမတ္က်မႈျဖင့္ ကိုင္တြယ္ျခင္း ဥပမာတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ သင္သည္ တစ္စုံတစ္ဦး၏ ပင္ကိုစ႐ိုက္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သူ႔ကို သင္ မႏွစ္သက္ေကာင္း မႏွစ္သက္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူႏွင့္အတူ သင္ အလုပ္လုပ္သည့္အခါ၊ သင္သည္ သမာသမတ္က်ၿမဲက်ကာ သင္၏တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သင္၏ စိတ္ပ်က္မႈမ်ားအတြက္ ေဒါသထြက္မည္မဟုတ္၊ သင္၏ တာဝန္ကို စေတးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏စိတ္ပ်က္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏မိသားစု အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအေပၚ ဆိုး႐ြားစြာ ျပဳမူလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ အမႈအရာမ်ားကို အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္သည့္အတြက္ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ အေျခခံ ၾကည္ညိဳမႈတစ္ခု ရွိေပသည္။ သင္သည္ ထို႔ထက္ အနည္းငယ္ သာ၍ရွိပါက၊ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ အျပစ္အနာအဆာမ်ား သို႔မဟုတ္ အားနည္းခ်က္မ်ား အခ်ိဳ႕ ရွိသည္ကို သင္ ျမင္သည့္အခါ- သူက သင့္ကို ျပစ္မွားလွ်င္ပင္ သို႔မဟုတ္ သင္၏ ကိုယ္က်ိဳးမ်ားကို ထိခိုက္ေစလွ်င္ပင္- သူ႔ကို သင္ကူညီႏိုင္ဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းက သာ၍ပင္ ေကာင္းလိမ့္မည္။ ယင္းမွာ သင္သည္ လူ႔သဘာဝ၊ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ၾကည္ညိဳျခင္းပိုင္ဆိုင္ေသာ လူတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုေပလိမ့္မည္။ သင္သည္ သင္၏လက္ရွိ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈျဖင့္ ဤသည္ကို မစြမ္းေဆာင္မရရွိႏိုင္ေသာ္လည္း အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ကာ ျပဳမူေနထိုင္ႏိုင္ၿပီး လူမ်ားကို ဆက္ဆံႏိုင္ပါက ဤသည္ကိုလည္း ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းအျဖစ္ ထည့္တြက္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ အေျခခံအက်ဆုံးျဖစ္၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) အခ်စ္နဲ႔ အမုန္းၾကား ကြၽန္မတို႔ ခြဲျခားၿပီး ကိုယ္က်င့္တရားရွိတဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ တျခားသူေတြကို ဆက္ဆံဖို႔ ဘုရားက ေတာင္းဆိုတယ္။ တျခားလူက ဆိုးယုတ္တဲ့လူ၊ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရင္၊ သူတို႔ကို မညႇာတာဘဲ ေဖာ္ထုတ္၊ ျငင္းပယ္သင့္တယ္။ တျခားလူက သမၼာတရားကို ခ်စ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ ျဖစ္ရင္၊ မာနေထာင္လႊားတာ နည္းနည္း ရွိၿပီး၊ အျပစ္အနာအဆာနဲ႔ အားနည္းခ်က္ တခ်ိဳ႕ရွိရင္ေတာင္၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ထားၿပီး သူတို႔ကို သည္းခံျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံသင့္တယ္။ အစ္မဝမ္အေၾကာင္း စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့၊ သူက တကယ္ ပြင့္လင္းၿပီး အရွိအတိုင္း ေျပာခဲ့ေပမယ့္၊ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မအတြက္ ခံယူဖို႔ တကယ္ကို ခက္ခဲခဲ့တယ္၊ အမွန္တရားနဲ႔အညီ အခ်ိန္ယူစဥ္စားၾကည့္ေတာ့၊ သူမွန္ေနခဲ့တာ ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ မျမင္ခဲ့တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ပ်က္ကြက္မႈကို သူ ေထာက္ျပေနခဲ့တာပါ။ အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕ မာနကို ထိခိုက္ေစခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မအတြက္ စိတ္ပ်က္စရာနဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲစရာ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊ ဘုရားက ကြၽန္မရဲ႕ ဘဝင္ျမင့္ျခင္းကို ေျဖရွင္းဖို႔ အဲဒီအေျခအေနမ်ိဳးကို အသုံးျပဳေနခဲ့တာပါ။ အစ္မဝမ္က ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတာကေနတစ္ဆင့္ ဘုရားက ကြၽန္မကို ကြၽန္မတာဝန္မွာ ပိုစစ္မွန္ၿပီး လက္ေတြ႕က်ေအာင္ ေစ့ေဆာ္ေပးေနခဲ့တာပါ။ အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ထဲက ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို အခ်ိန္မီနည္းလမ္းနဲ႔ ကြၽန္မကို ျပဳျပင္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ အက်ိဳးျပဳတဲ့အရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ တျခားသူေတြဆီက ေထာက္ျပခ်က္၊ ဒါမွမဟုတ္ အကူအညီ မရွိခဲ့ရင္း၊ ကြၽန္မရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာ ဘာတိုးတက္မႈမွ လုပ္ႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အစ္မဝန္က ကြၽန္မကို ေစာ္ကားရာေရာက္မွာ မေၾကာက္ခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မရဲ႕ အျပစ္ေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေထာက္ျပခဲ့တယ္- ဒါက ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အသိစိတ္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မအတြက္ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ေထာက္မမႈကေန လုပ္ခဲ့တာပါ။ သူ႔ရဲ႕တာဝန္ကိုလည္း ဝန္တာထားစိတ္နဲ႔ သူ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ၿပီး လက္ေတြ႕က်တဲ့အလုပ္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက သူ႔ကို ေဒါသတႀကီး ရမ္းခဲ့ၿပီး သူ႔အေပၚ လက္စားေခ်ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက လူသားလို႔ဆိုဖို႔ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ပါပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ြတ္ျခင္း ဗီဒီယိုတစ္ခု ရွိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “သူတစ္ပါး၏ အမွားေပၚတြင္ အၿမဲ အာ႐ုံမစိုက္ႏွင့္၊ သို႔ရာတြင္ မိမိကိုယ္မိမိ မၾကာခဏ ျပန္လည္သုံးသပ္ေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ အျခားသူမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ထိခိုက္ျခင္း ျဖစ္ေစသည့္ သင္တို႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အရာကို ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၎တို႔အား ဝန္ခံဖို႔ အေျခအေနကို ဖန္တီးယူေလာ့။ သင္တို႔ကိုယ္သင္တို႔ ဖြင့္ဟဖို႔ႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ သင္ယူၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအရ မည္သို႔ လက္ေတြ႕က်က် မိတ္သဟာယျပဳရမည္ကို အတူတကြ မၾကာခဏ ေဆြးေႏြးေလာ့။ သင္တို႔အသက္တာ၏ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ မၾကာခဏ ထိုသို႔ျဖစ္သည့္အခါ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ ပုံမွန္ျဖစ္လာသည္— မယုံၾကည္သူမ်ားၾကားမွ ဆက္ဆံေရးမ်ားကဲ့သို႔ ရႈပ္ေထြးျခင္း၊ ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ ေအးစက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ရက္စက္ျခင္း မရွိေတာ့။ သင္တို႔သည္ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို အာ႐ုံထဲမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဖ်ာက္ပစ္လိမ့္မည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္း သာ၍ နီးကပ္ၿပီး ရင္းႏွီးလာသည္။ သင္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ေထာက္ပံ့ႏိုင္ၿပီး အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ႏိုင္သည္။ သင္တို႔၏စိတ္ႏွလုံးမ်ားတြင္ ေစတနာရွိလာသည္၊ သို႔မဟုတ္ သင္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းအေပၚ သည္းခံႏိုင္စြမ္းႏွင့္ သနားက႐ုဏာထားႏိုင္စြမ္းရွိသည့္ စိတ္ေနစိတ္ထားတစ္ခု ရွိလာသည္၊ ၿပီးလွ်င္ သင္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ျဖစ္ျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း နင္းေျချခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း မနာလိုျဖစ္ျခင္း၊ တိတ္တဆိတ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း မျမင္ကြယ္ရာတြင္ အထင္အျမင္ေသးစိတ္ကိုျဖစ္ေစ၊ ပမာမထားစိတ္ကိုျဖစ္ေစ သိုထားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ အခ်င္းခ်င္း မနာခံျခင္း အေျခအေနႏွင့္ သေဘာထားတစ္ခုထက္ အခ်င္းခ်င္း ေထာက္ကူၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္။...ထို႔ေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ မည္သို႔သင့္ျမတ္ဖို႔ကို ပထမဦးစြာ သင္ယူရမည္။ သင္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း သည္းခံရမည္၊ အခ်င္းခ်င္း သက္ညႇာရမည္၊ အခ်င္းခ်င္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သည့္အရာက ထူးျခားခ်က္ျဖစ္သည္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ အားသာခ်က္မ်ားက မည္သည့္အရာျဖစ္သည္တို႔ကို ျမင္ႏိုင္ရမည္— ၿပီးလွ်င္ အျခားသူမ်ား၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို လက္ခံရန္ႏွင့္ မိမိကိုယ္မိမိ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္းကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ႏွင့္ မိမိကိုယ္မိမိ သိကြၽမ္းျခင္းကို ရရွိဖို႔ မိမိ၏ အတြင္းနက္ရႈိင္းရာထဲသို႔ ဆုတ္ခြာေနရန္ သင္ယူရမည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရား စစ္မွန္မႈသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈအတြက္ ပဓာနအက်ဆုံး အေျခခံသေဘာတရား”) တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေဝဖန္ၿပီး ဦးေဆာင္လမ္းျပမႈ ေပးတဲ့အခါ၊ သူတို႔ေလသံ၊ သေဘာထား ဘာပဲျဖစ္ေနပါေစ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕ အေတြးနဲ႔ ကိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မကိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကြၽန္မရဲ႕ အတၱကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး လက္ခံသင့္တယ္လို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ျပပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ အရာတစ္ခုခု ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္၊ သူတို႔အေပၚ လက္စားေခ်ဖို႔ ကြၽန္မ ေဒါသတႀကီး မရမ္းသင့္ဘဲ၊ ဘုရားေရွ႕ကို ဆုေတာင္၊ ရွာေဖြဖို႔ လာသင့္တယ္။ ကြၽန္မကို ေပးအပ္ထားတဲ့ ဘယ္အရာမဆိုဟာ ဘုရားခြင့္ျပဳထားတဲ့ အရာတစ္ခုျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ ယုံၾကည္ကိုးစားသင့္တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈအတြက္၊ သင္ခန္းစာတစ္ခု ကြၽန္မ သင္ယူဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ပထမဆုံး ကြၽန္မ လုပ္ဖို႔လိုတာက က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ေနတုန္း၊ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ ဘုရားဆီက သက္ဆိုင္တဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ရွာေဖြဖို႔ပါ။ တျခားသူေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံရာမွာ၊ သူတို႔ရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြကိုလည္း ပိုထည့္တြက္သင့္သလို၊ သေဘာထားကြဲလြဲမႈ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္၊ ပထမဆုံး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြသင့္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အမွားကို ဆႏၵအေလ်ာက္ ကြၽန္မ သိမွတ္ရမွာျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲ သူတို႔ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈအေၾကာင္းကို တျခားလူဆီ ဖြင့္ဟရမယ္။ ဒါက လိုက္ဖက္ညီတဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈအျပင္ ကြၽန္မ ဝင္ေရာက္ဖို႔လိုတဲ့ အေျခခံသေဘာတရားကို ရရွိဖို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ အစ္မဝမ္ကို ရွာေဖြတာနဲ႔ အဆုံးသတ္ခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း အေၾကာင္းနဲ႔အဲဒါကို ကြၽန္မ ဘယ္လို ေျဖရွင္းခဲ့ပုံကို သူ႔ဆီ ဖြင့္ဟခဲ့တယ္။ အဲဒါက သိပ္ကို လြတ္လပ္တဲ့ ခံစားခ်က္ပါ၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔ၾကားက အတားအဆီးေတြ ပေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈမွာ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကြၽန္မရဲ႕ အတၱကို ထိခိုက္ေစတဲ့ တကယ္တိုက္႐ိုက္က်တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ တစ္ခုခု ေျပာၿပီး ကြၽန္မက ခုခံတဲ့ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ စရွိလာေပမယ့္၊ ဘုရားသခင္ဆီ ကြၽန္မ အေျပးအလႊား သြားဆုေတာင္းၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဘးဖယ္ထားတယ္။ ဒါကို ဘုရားက ခြင့္ျပဳမွန္း ကြၽန္မ သိတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြကို စစ္ေဆးၿပီး သူ႔ရဲ႕ ရႈေထာင့္အျမင္ကို လက္ခံလိုက္တယ္။ ဒါကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္၊ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ မလိုမုန္းထားမႈေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္သလို၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးက အမ်ားႀကီး ပိုပူပင္ေၾကာင့္ၾကမဲ့လာတာကို ခံစားရတယ္။ တာဝန္ကို ကြၽန္မတို႔ အတူေကာင္းေကာင္း လုပ္ၾကၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုေအာင္ျမင္မႈ ျမင္ေတြ႕ရၿပီးပါၿပီ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို လက္ခံျခင္းနဲ႔ပဲ၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အျပဳအမူကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအေပၚ အေျခခံျခင္းနဲ႔ပဲ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေျဖရွင္းၿပီး၊ ပုံမွန္ လူ႔သဘာဝအတိုင္း အသက္ရွင္ ေနထိုင္ႏိုင္မွန္း ဒီအေတြ႕ႀကဳံက သြန္သင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအတြက္ သူ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။