ခ်ိခ်ိန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

၂၀၁၉ ဇြန္လမွာ၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ လက္ခံခဲ့တယ္။ တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးေတာ့၊ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို စလုပ္ခဲ့တယ္။ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဒီအခြင့္အေရးေပးလို႔ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္နဲ႔ ေခါင္းမေဖာ္တမ္း လုပ္ခဲ့တယ္။ လိုက္လုပ္ရင္းနဲ႔ အလုပ္ကို နားလည္သြားသလို၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြမွာ ရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ ခဏၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အစည္းအေဝးကို လူသစ္အမ်ားစု တက္ခဲ့ၾကတယ္၊ ဧဝံေဂလိကို ျဖန႔္ၿပီး တာဝန္ေတြကို ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕တျခားအလုပ္ကလည္း ရလဒ္တခ်ိဳ႕ ရလာခဲ့ၿပီး၊ နည္းနည္း ဂုဏ္မယူဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “ငါ့ေခါင္းေဆာင္မႈတာဝန္မွာ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ကို ေျဖရွင္းလိုက္တာ ဘာမွ မၾကာဘူး။ ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကလည္း ငါ့ကို ေလးစားၾကတယ္။ ငါက အရင္ေခါင္းေဆာင္ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုေတာ္တာ ျဖစ္ရမယ္”လို႔ေပါ။

အစည္းအေဝးတစ္ခု ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အသင္းေတာ္ထဲကို လူေတြ လက္ခံတဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြကို နားမလည္ေသးသလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္သဟာယကို လိုခ်င္တယ္လို႔ ညီအစ္မ တစ္ယာက္က ေျပာတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕လုပ္ေဖာ္ေဆာင္ဖက္၊ အစ္မက်န္းကလည္း နားေထာင္ခ်င္တယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ ဆီေလ်ာ္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ကြၽန္မ အေသးစိတ္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး အဓိကအခ်က္တခ်ိဳ႕ကို အေလးထားေျပာလိုက္တယ္။ မိတ္သဟာယၿပီးသြားတဲ့ေနာက္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအမ်ားစုက နားလည္တယ္လို႔ ေျပာတာ ၾကားရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္ၿပီး ကြၽန္မအတြက္ ဒီျပႆနာေတြက ေျဖရွင္းရလြယ္တယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္မ မာနေထာင္လႊားလာခဲ့တယ္။ တျခားလူေတြရဲ႕ အလုပ္ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ၊ ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕က သူတို႔အဖြဲ႕ထဲက အေျခအေနကို နားမလည္သလို သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ အခ်ိန္ဆြဲေနတာ သတိထားမိၿပီး ကြၽန္မ အရမ္းကို စိတ္မရွည္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ကြၽန္မ ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး သူတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ခ်င္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔ထဲကတခ်ိဳ႕က ကြၽန္မေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တာ ေတြ႕ရေတာ့၊ ပထမမွာ ကြၽန္မေဒါသထြက္ေနမိတာကို သိလိုက္ေတာ့ အျပစ္ရွိသလို ခံစားရေပမဲ့၊ ေနာက္ေတာ့ ေတြးမိတယ္၊ “ငါက အသင္းေတာ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတာျဖစ္ၿပီး ငါမတင္းက်ပ္ရင္ ရလဒ္ေတြ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး”လို႔ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခဲ့သလို၊ ကိစၥေတြ လြန္သြားတယ္။

ဧဝံေဂလိ အစည္းအေဝး မတိုင္ခင္မွာ၊ အစည္းအေဝး အေၾကာင္းအရာကို ေဆြးေႏြးဖို႔ ေရေလာင္းအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ အရင္ဆုံး သူတို႔ အျမင္ေတြကို မွ်ေဝဖို႔ ကြၽန္မ ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမဲ့၊ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ဘယ္သူမွ စကားတစ္ခြန္းမေျပာၾကဘူး၊ ညီအစ္မ တစ္ေယာက္ကပဲ မိတ္သဟာယ နည္းနည္း ျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္တိုသြားတာ။ အသုံးမက်လိုက္တာမ်ား အစည္းအေဝး အေၾကာင္းအရာေတာင္ မေျပာႏိုင္ၾကဘူးေပါ့။ သူတို႔ကို ေဒါသထြက္ခ်င္မိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီညေန အစည္းအေဝးကို ထိခိုက္မွာစိုးလို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေဒါသကို ေျပသြားေအာင္ဘုရားကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “ဘယ္သူမွ အႀကံဉာဏ္ေတြ မရွိေတာ့ ငါ အရင္ဆုံး မိတ္သဟာယျပဳလိုက္မယ္။ အစည္းအေဝးမွာ လူတိုင္းက ငါ့စိတ္ကူးေတြကို အေျခခံၿပီး မိတ္သဟာယျပဳရင္ ရလဒ္တခ်ိဳ႕ရႏိုင္မွာပါ”လို႔ေပါ့။ စိတ္ထဲ ဒီလိုအေတြးနဲ႔၊ ကြၽန္မအေတြးေတြကို အေသးစိတ္ သူတို႔နဲ႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ မိတ္သဟာယျပဳလိုက္တယ္။ ဒီအစည္းအေဝးက သမၼာတရား သြင္ျပင္တခ်ိဳ႕ကို ဗဟိုျပဳေနတာျဖစ္လို႔ က ကို အရင္၊ ခကို ေနာက္မွ မိတ္သဟာယျပဳသင့္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒါအျပင္ ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ “ကြၽန္မေျပာတာ သင့္ေတာ္တယ္လို႔ထင္ရင္ ယူသုံးဖို႔ အားမနာပါနဲ႔၊ ကိုယ့္မွာ ပိုေကာင္းတဲ့ အႀကံေတြရွိရင္ေတာ့၊ သင့္ေတာ္သလို မိတ္သဟာျပဳလို႔ရတယ္”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အစည္းအေဝးမွာ၊ ညီအစ္မတခ်ိဳ႕က ၫႊန္ၾကားခဲ့တဲ့အတိုင္း စကားမေျပာသလို တျခားလူေတြက လုံးဝ တက္တက္ႂကြႂကြ မိတ္သဟာယမျပဳတာ ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္မ ေဒါသထြက္သြားၿပီး စိတ္လြတ္ခ်င္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစည္းအေဝးမွာရွိတဲ့ လူသစ္ေတြ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္မွာေၾကာက္လို႔ ကြၽန္မ ကိုယ့္ေဒါသကို ဆက္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ အစည္းအေဝးၿပီးသြားေတာ့၊ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ရလဒ္ေတြ ကြၽန္မတို႔ မရခဲ့ၾကဘူး။ ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းနည္းသြားတယ္။ အစည္းအေဝးၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္၊ “ဒီညအစည္းအေဝး ရလဒ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုခံစားရလဲ။ ရွင္တို႔ ဘာျပႆနာ၊ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြ သတိထားမိလဲ ေျပာပါဦး”လိုေပါ့။ ညီအစ္မ တစ္ေယာက္က မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တည္ၿငိမ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးတဲ့။ တျခားညီအစ္မေတြက အစည္းအေဝး တိုလြန္းတယ္ ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ တျခားလူေတြက အခ်ိန္မေလာက္ဘူးလို႔ လိုက္ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြၽန္မေဒါသ ထြက္လာျပန္တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “အမွားေတြကို ရွင္တို႔နဲ႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ စစ္ေဆးခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ ရွင္တို႔က ကိုယ့္ျပႆနာကို မဆင္ျခင္ႏိုင္ခဲ့႐ုံမကဘူး၊ ဆင္ေျခေတြပါ ရွာၾကတယ္။ ရွင္တို႔ကို သင္ခန္းစာေပးရေတာ့မယ္”လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ သူတို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရာမွာ သုံးဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ပိုလိုက္တယ္။ အစည္းအေဝး အေၾကာင္းအရာကို ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္မွာ သူတို႔က အရမ္းကို မထုံတက္ေသးနဲ႔၊ အစည္းအေဝး အဆင္မေျပတဲ့အခါ၊ ဆင္ေျခေတြေပးၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ၾကဘူးလို႔ ကြၽန္မေျပာလိုက္တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ တစ္ေယာက္မွ စကားတစ္ခြန္း မေျပာရဲၾကဘူး။ ေနာက္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕ စကားေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ား ၾကမ္းသြားလားလို႔ ကြၽန္မ သုံးသပ္မိတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို အဲဒီလို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာ မမွန္ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့လည္း ေတြးမိတယ္၊ “သူတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေအာင္ ကူညီေပးဖို႔ ငါလုပ္ရတာပဲ” ေပါ့။ မွန္တာကို လုပ္တာလို႔ ကြၽန္မ ခံစားရၿပီး ကိုယ့္ျပႆနာေတြအေပၚ မဆင္ျခင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္၊ ေရေလာင္းတဲ့သူေတြက အစြမ္းအစ ညံ့ၿပီး တာဝန္ေတြမွာ တာဝန္သိစိတ္မရွိဘူးလို႔ ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္မ တိုင္ၾကားခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ေတာ္တဲ့ ေရေလာင္းသူေတြကို ကြၽန္မဆီ ပို႔ေစခ်င္ခဲ့သလို၊ ညီအစ္မတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ကြၽန္မ ဖယ္ရွားခ်င္ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္က၊ “သူတို႔ ဘုရားကို ယုံၾကည္တာ မၾကာေသးဘူး၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ နည္းေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိပ္ေတာင္းဆိုလို႔မရသလို၊ သူတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ကူညီေပးဖို႔ လိုတယ္”ဆိုၿပီး ကြၽန္မကို မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့တယ္။ လတ္တေလာမွာ ဘုရားအမႈသစ္ကို လက္ခံထားတဲ့ လူသစ္ေတြ မ်ားေနလို႔ ကြၽန္မအတြက္ ေရေလာင္းသူေတြ ဘယ္သူကိုမွ ခ်န္ေပးလို႔ မရဘူးလို႔လည္း ေျပာတယ္။ ဒါကို ၾကားလိုက္တာနဲ႔၊ ကြၽန္မ အင္တင္တင္နဲ႔ လက္ခံခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အစ္က်န္းက အလုပ္အေၾကာင္း ကြၽန္မကို သိပ္အမ်ားႀကီး မေျပာတာ ေတြ႕ရတယ္။ အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုခုအေၾကာင္း သူ ကြၽန္မကို လုံးဝ မေျပာခ်င္သလို၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အစည္းအေဝးမွာ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သင္းေထာက္တခ်ိဳ႕က တက္တက္ႂကြႂကြ မိတ္သဟာယမျပဳလို႔ ကြၽန္မ စိတ္ပ်က္မိတယ္။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေနေတာ့၊ ေခါင္းေဆာင္က၊ “အစည္းအေဝးမွာ ခင္ဗ်ားက ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတတ္တယ္လို႔ အစ္မက်န္းက သတင္းပို႔တယ္။ ဒီေလသံနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳတာက လူေတြကို စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစလို႔၊ ဒီကိစၥကို ခင္ဗ်ား ေကာင္းေကာင္း ဆင္ျခင္ဖို႔လိုတယ္”လို႔ ေျပာရင္းနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတာက၊ “ငါက သူတို႔ျပႆနာေတြ ေထာက္ျပခဲ့တာ။ သူတို႔က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း မသိ၊ အခုက်ေတာ့စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တယ္ဆိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ ငါ သူတို႔ကို တစ္ခါမွ စိတ္မက်ဥ္းက်ပ္ခိုင္းပါဘူး။ သူတို႔ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တယ္ဆိုရင္ အဲဒါ သူတို႔ ကိစၥပဲ”လို႔ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အျပစ္ရွိသလိုလည္း ခံစားရၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ေနတုန္းမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ျပခဲ့မိၿပီလို႔ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္၊ အဲဒါက သူတို႔က စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစခဲ့တာပဲ။ ဖြင့္ေျပာၿပီး မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ အစ္မက်န္းဆီ ကြၽန္မ သြားခဲ့ၿပီး၊ ေျပာလိုက္တယ္၊ “စကားကိုတဲ့တိုးေျပာၿပီး ခဏခဏ ေဒါသထြက္တာက ကြၽန္မပါ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းနဲ႔ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မကိုင္တြယ္ခဲ့ဘူး၊ လူေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အရမ္းကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာမိတယ္၊ အဲဒါက သူတို႔ကို စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစတာပဲ”လို႔ေပါ့။ အစ္က်န္းက၊ “ညီမက မာနေထာင္လႊားတယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္တယ္ထင္တယ္၊ ေဒါသႀကီးသလို၊ တျခားလူေတြကို ႏွိမ္ေျပာၿပီး ႀကိမ္းေမာင္းခ်င္တယ္”လို႔ ေျပာတာ ၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩၿပီး ကြၽန္မ မွင္သက္သြားတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “ငါ မာနေထာင္လႊားတာ ဝန္ခံတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ရွင္တို႔တစ္ေယာက္ကိုမွ ကြၽန္မ ႏွိမ္မေျပာတာ ေသခ်ာတယ္။ ခုပဲ ရွင့္ကို ကြၽန္မ ဖြင့္ေျပာၿပီး မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တာေလ၊ ဒါေပမဲ့ ရွင္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသိသလို၊ ကြၽန္မျပႆနာေတြကို အခု ေဖာ္ထုတ္ေနတယ္” လို႔ေပါ။ အဲဒါကို ကြၽန္မ လက္မခံႏိုင္ခဲ့လို႔၊ တာဝန္ေတြမွာ သူ႔ျပႆနာတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ကြၽန္မ ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ကြၽန္မေျပာတာကို အစ္မက်န္းက ခ်က္ခ်င္းလက္ခံေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားရတယ္။ ရွက္မိသလို နည္းနည္း စိတ္မသက္မသာလည္း ျဖစ္မိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီကို “ဘုရားသခင္ ဒီကိစၥက ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈေတြနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္မွန္း သိပါတယ္။ အစ္မက ကြၽန္မျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပခဲ့ေပမဲ့ အသိအမွတ္မျပဳ၊ လက္မခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားသခင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔ ဉာဏ္အလင္းေပးၿပီး ကူညီပါ”လို႔ ေျပာၿပီး ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မ မာနေထာင္လႊားတယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္တယ္ထင္ၿပီး လူေတြကို ႏွိမ္ေျပာတယ္လို႔ အစ္မက်န္း ေျပာတာကို အေျခခံၿပီး၊ ကြၽန္မ သုံးသပ္ခဲ့ေပမဲ့၊ သုံးရက္ၾကာ စဥ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အဲဒါကို ကြၽန္မ နားမလည္ႏိုင္ေသးဘူး။ အစ္မက်န္းဆီ ကြၽန္မသြားၿပီး ရွင္းေပးဖို႔ သူ႔ကို ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ သူေျပာတာက၊ “ၿပီးခဲ့တဲ့အေခါက္၊ အစည္းအေဝး ၿခဳံငုံသုံးသပ္ခ်က္မွာ၊ ကြၽန္မတို႔ ဘာျပႆနာေတြ အတိအက် ရွိေနတယ္ဆိုတာ မေမးခဲ့ဘူး၊ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္”တဲ့။ ကြၽန္မ ေတြးမိတာက၊ “ဒီတစ္ေခါက္ကိုပဲ အစ္မက ကြၽန္မ မာနေထာင္လႊားၿပီး တျခားလူေတြကို ႏွိမ္ေျပာခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာလား”ေပါ့။ ကြၽန္မ ရွင္းျပလိုက္တယ္၊ “အစ္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္မမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိတယ္။ ပထမေတာ့၊ အမွားေတြကို ကြၽန္မ စစ္ေဆးၾကည့္ခ်င္ခဲ့တာ။ အစ္မတို႔ တစ္ေယာက္မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသိၾကတာကို ျမင္ေတာ့မွ ကြၽန္မ ေဒါသထြက္သြားတာပါ”လို႔ေပါ့။ အစ္မက်န္းက နားလည္မယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့ေပမဲ့၊ သူက ခ်က္ခ်င္းေျပာတယ္၊ “ညီမက အရမ္း မာနေထာင္လႊားတယ္ထင္တယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကူးေတြကို အမွန္တရားလို သေဘာထားၿပီး၊ လူတိုင္းကို ကိုယ္ေျပာတာ နားေထာင္ေစခ်င္တယ္”တဲ့။ သူဒီလိုေျပာတာၾကားေတာ့၊ ကြၽန္မ စိတ္ပဲရႈပ္ေထြးသြားတယ္။ သူ႔ကို နားၾကားလြဲမိတာလို႔ ထင္မိလို႔ ေသခ်ာေအာင္ ကြၽန္မ ထပ္ေမးခဲ့ၿပီး၊ သူက ကြၽန္မကို အရမ္း ရွင္းရွင္း ေျပာခဲ့တာက၊ “အဲဒါ မွန္တယ္”တဲ့။ ကြၽန္မ စစိုးရိမ္လာၿပီး ေတြးမိတာက၊ “သူေျပာတာက အဓိပၸာယ္ကို မရွိတာ။ ကိုယ့္စိတ္ကူးေတြကို အမွန္တရားအေနနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ငါ သေဘာထားရဲမွာလဲ။ အဲဒီလို တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့ပါဘူး” လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတာရဲ႕ ေနာက္မွာ ဘုရားရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေကာင္းေတြရွိမွန္း သိခဲ့လို႔၊ ဘုရားဆီ အျမန္ဆုေတာင္းၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ၿပီး သိႏိုင္ေအာင္ ဉာဏ္အလင္းေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဝတ္ျပဳျခင္း အေတာအတြင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ ဖတ္ရတယ္။ “လူအခ်ိဳ႕က သူတို႔၌ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား မရွိေၾကာင္း၊ သူတို႔သည္ မာနမေထာင္လႊားေၾကာင္း ဆိုၾကသည္။ ဤသူတို႔မွာ မည္သို႔ေသာလူမ်ား ျဖစ္သနည္း။ သူတို႔သည္ အသိစိတ္မရွိသည့္ လူမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ၎တို႔သည္ အားလုံးထဲတြင္ အမိုက္မဲဆုံးႏွင့္ မာနအေထာင္လႊားဆုံး ျဖစ္ၾကသည္။ အမွန္ဆိုလွ်င္ သူတို႔သည္ လူတိုင္းထက္ ပို၍မာနေထာင္လႊားၿပီး ပုန္ကန္တတ္ၾက၏။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း မရွိပါဟု ေျပာေလေလ၊ မာနေထာင္လႊားၿပီး မိမိကိုယ္ကို မွန္ကန္သည္ဟု ယူမွတ္ေလေလပင္ ျဖစ္သည္။ အျခားသူမ်ားက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သိႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏တရားစီရင္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ၾကေသာ္လည္း သင္ကမူ အဘယ့္ေၾကာင့္ မလုပ္ႏိုင္ရသနည္း။ သင္သည္ ႁခြင္းခ်က္ျဖစ္သေလာ။ သင္သည္ သူေတာ္စင္တစ္ဦး ျဖစ္သေလာ။ သင္သည္ လက္ေတြ႕ဘဝႏွင့္ ကင္းကြာလ်က္ အသက္ရွင္သေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံထားရေၾကာင္း၊ လူတို႔တြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိေၾကာင္းကို သင္အသိအမွတ္မျပဳေပ၊ သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ အားလုံးထဲတြင္ အပုန္ကန္ဆုံးႏွင့္ မာနအေထာင္လႊားဆုံးျဖစ္၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူသား၏ မာနေထာင္လႊားေသာ သဘာဝသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ သူဆန္႔က်င္ျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္သည္”) “ေခါင္းေဆာင္မ်ားစြာတို႔သည္ လူတို႔အား ၾသဝါဒေပးျခင္းကိုသာ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အျမင့္မွေန၍ လူတို႔ကို တရားေဟာျခင္းသာ တတ္ႏိုင္ၾကသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ လူတို႔အား တန္းတူဆက္သြယ္ေျပာဆိုျခင္းမျပဳလုပ္ႏိုင္သည္ကိုလည္းေကာင္း ကြၽန္ုပ္ေတြ႕ရွိရသည္။ ၎တို႔သည္ လူတို႔ႏွင့္ ပုံမွန္ မဆက္ဆံႏိုင္ေပ။ အခ်ိဳ႕လူတို႔သည္ စကားေျပာေသာအခါ အစဥ္သျဖင့္ မိန္႔ခြန္းေျပာေနသကဲ့သို႔၊ သို႔မဟုတ္ အစီရင္ခံခ်က္တစ္ခု ျပဳလုပ္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔စကားမ်ားသည္ အျခားလူတို႔၏ အေျခအေနကိုသာ အစဥ္ ဦးတည္ၿပီး၊ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အေၾကာင္းကို မည္သည့္အခါမွ် ဖြင့္ေျပာျခင္းမရွိ၊ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် စိစစ္ေလ့လာျခင္းမရွိဘဲ သူတစ္ပါးသိေစရန္ အျခားလူမ်ား၏ ျပႆနာမ်ားကိုသာ စိစစ္ေလ့လာသည္။ ၎တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ျပဳလုပ္ၾကသနည္း။ ၎တို႔သည္ ဤသို႔ေသာ တရားေဒသနာမ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေဟာၾကားတတ္သနည္း။ ဤကဲ့သို႔ေသာအရာမ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေျပာဆိုတတ္သနည္း။ ဤသည္မွာ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုသိျမင္မႈမရွိေၾကာင္း၊ အသိစိတ္ အလြန္ကင္းမဲ့ေၾကာင္း၊ အလြန္အမင္း မာနေထာင္လႊားၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္ေၾကာင္း သက္ေသျဖစ္သည္။ အျခားလူတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို သတိျပဳမိသည့္ ၎တို႔ အရည္အခ်င္းက ၎တို႔သည္ အျခားလူတို႔အထက္တြင္ရွိေၾကာင္း၊ လူတို႔ႏွင့္ အမႈအရာတို႔တြင္ ပိုင္းျခားသိျမင္ရာတြင္ အျခားလူတို႔ထက္ ေတာ္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔သည္ အျခားလူတို႔ထက္ ပို၍ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းနည္းပါးေၾကာင္းကို သက္ေသျပသည္ဟု ၎တို႔က ထင္ၾကသည္။ သူတစ္ပါးတို႔အား စိစစ္ေလ့လာၿပီး ၾသဝါဒေပးႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိတို႔ကိုယ္ကို ဖြင့္ခ်ျပရန္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို မထုတ္ေဖာ္ျပျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ စိစစ္ေလ့လာမႈမရွိျခင္း၊ ၎တို႔၏ သ႐ုပ္မွန္ကို မျပသျခင္း၊ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အရင္းခံ အေၾကာင္းရင္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လုံးဝ မေျပာဆိုျခင္း၊ အျခားလူမ်ားကိုသာ မွားယြင္းသည့္အရာကိုလုပ္သည့္အတြက္ ၾသဝါဒေပးျခင္း၊ ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ႀကီးက်ယ္ေစျခင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုေျမႇာက္စားျခင္းျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္၌ ဘုရားသခင္၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အမိန႔္မ်ားအေၾကာင္း စကားေျပာျခင္း”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးက စာတန္ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထား ျပည့္ေနတာ။ ကြၽန္မလည္း ဘာမွမကြဲျပားတာ ေသခ်ာတယ္။ ကြၽန္မလည္း စာတန္ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးခဲ့တယ္။ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ဘယ္လိုလုပ္ မရွိဘဲေနမွာလဲ။ မာနေထာင္လႊားၿပီး ႏွိမ္ေျပာလို႔ အစ္မက ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာဟာ ဘုရားဆီက လာတာ။ ဒါေပမဲ့ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေတာ့ သူ စကားေျပာ အရမ္းၾကမ္းတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းကို ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ မသိခဲ့ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ေျပာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယမျပဳ၊ သူမ်ားကို မပံ့ပိုး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မဆန္းစစ္ မသိႏိုင္ဘဲ၊ ေဒသနာေတြ ေဟာေနတုန္း သူမ်ားကို ႀကိမ္းေန၊ ႏွိမ္ေနၿပီး သူမ်ားထက္ ေတာ္တယ္လို႔ အၿမဲထင္ရင္၊ သူတို႔က မာနအေထာင္လႊားဆုံး၊ အပုန္ကန္ဆုံးပဲတဲ့။ ဒါဟာ တာဝန္မွာ ကြၽန္မ ျပဳမူခဲ့တဲ့ပုံျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ တာဝန္ယူတဲ့ အလုပ္က ထိေရာက္တဲ့အခါ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ေထာက္ခံတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စသေဘာက်လာၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြထက္ ပိုေတာ္တယ္လို႔ ခံစားခဲ့တယ္။ ကိစၥေတြကို သူတို႔ ေႏွးေႏွးေကြးေကြး လုပ္ေနၾကတာ ျမင္ေတာ့၊ ဝန္တာမထမ္းၾကဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ေဒါသထြက္တယ္၊ သူတို႔ကို ႀကိမ္းေမာင္း၊ ျပစ္တင္ခဲ့တယ္၊ သူတို႔ အရမ္းဆိုးတယ္လို႔ ခံစားရၿပီး အစြမ္းအစ ညံ့ဖ်င္းတယ္လို႔ ထင္တဲ့ ညီအစ္မကို သူ႔တာဝန္ေတြမွာ ထိေရာက္ရဲ႕လားဆိုတာေတာင္ မၾကည့္ဘဲ ဖယ္ရွားခ်င္ခဲ့တယ္။ အစည္းအေဝး အေၾကာင္းအရာကို ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ႏႈတ္ဆိတ္ေနၾကေပမဲ့၊ သူတို႔ အခက္အခဲေတြကို ေမးမယ့္အစား၊ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ အတင္း မိတ္သဟာယျပဳခိုင္းခဲ့တယ္၊ အဲဒါက သူတို႔ကို စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစခဲ့တာပဲ။ အစည္းအေဝး အေတာအတြင္းမွာ၊ ကြၽန္မ စိတ္ကူးေတြအတိုင္း သူတို႔ မိတ္သဟာယမျပဳေတာ့၊ ေဒါသထြက္ၿပီး သူတို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခ်င္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ ေထာက္ျပေပမဲ့၊ အဲဒါေတြကို သူတို႔ သတိမထားမိေတာ့၊ စိတ္ထဲမွာ သူတို႔ကို အထင္ေသးၿပီး ႏွိမ္ခဲ့သလို၊ သူတို႔ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတာင္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ သူတို႔မွာ ဒီေလာက္ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ ရွိမရွိ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မေၾကာင့္ အစ္မက်န္း စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တယ္လို႔ ေျပာၿပီး ကြၽန္မကို ဆင္ျခင္ခိုင္းခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ အေလးအနက္ မထားခဲ့သလို၊ အစ္မက်န္းကို သူ႔ကိုယ္သူ ပိုသိေအာင္ ကူညီဖို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တာလို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ တစ္ခါ အစ္မက်န္းက ကြၽန္မကို ႀကိမ္းေမာင္းခဲ့တာ သတိရတယ္။ အစည္းအေဝးေတြမွာ ကြၽန္မရွိတဲ့အခါ မိတ္သဟာယ မျပဳရဲတဲ့ လူသစ္တစ္ေယာက္ ရွိတယ္တဲ့။ အဲဒီတုန္းက အဲဒါကို ကြၽန္မ ဘာမွမေတြးခဲ့ဘူး။ အခုမွပဲ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက ကြၽန္မေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တာကို ျမင္ခဲ့ရတာ၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ ျပႆနာေတြကို မသိခဲ့သလို၊ ဝန္တာမထမ္းတဲ့အတြက္ သူတို႔ကို ကြၽန္မ အထင္ေသးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို အရမ္း မာနေထာင္လႊားခဲ့တာပဲ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ညီတူညီမွ် ကြၽန္မ မဆက္ဆံခဲ့သလို၊ သူတို႔ အခက္အခဲေတြနဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို နားလည္ဖို႔နဲ႔ စဥ္းစားေပးဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ သူတို႔ကို အထက္စီးက ႀကိမ္းေမာင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး အသိေပးဖို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ဘုရား အသုံးျပဳတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ မသိခဲ့သလို၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္၊ ရွင္းျပဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက တဲ့တိုးေျပာၿပီး ေဒါသႀကီးတာပဲ ရွိတာပါလို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ လူေတြကို အထက္စီးကေနၿပီး ႀကိမ္းေမာင္းေနတာကို ဝန္မခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ တျခားလူေတြကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိဖို႔ အၿမဲေတာင္းဆိုခဲ့ေပမဲ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို မဆင္ျခင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ အၿမဲမွန္ၿပီး တျခားလူေတြအားလုံးရဲ႕ အျပစ္လို႔ အၿမဲ ထင္ခဲ့တယ္။ အရမ္း မာနေထာင္လႊားၿပီး ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ခဲ့တာ။ အဲဒီအခါမွ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားရဲ႕ က႐ုဏာနဲ႔ သည္းခံျခင္းကို ျမင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပဖို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိၿပီး ကိုယ့္အျပစ္ေတြ ဝန္ခံ၊ ေနာင္တရဖို႔ ဘုရားက အစ္မက်န္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ သုံးခဲ့တာပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့တယ္။ “သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ သင္သည္ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ နားလည္ပါက၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ကာ ဘုရားသခင္ကို နာခံဖို႔နည္းလမ္းအား သင္သိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား လိုက္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္းေပၚကို သင္ အလိုအေလ်ာက္ စတင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သင္ေလွ်ာက္သည့္ လမ္းေၾကာင္းသည္ မွန္ကန္သည့္ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္ ကိုက္ညီပါက၊ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္သည္ သင့္ကို စြန႔္ခြာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်— ထိုအေျခအေနတြင္ ဘုရားသခင္အား သင္ သစၥာေဖာက္ဖို႔အလားအလာ နည္းသည္ထက္ နည္းလာေပလိမ့္မည္။ သမၼာတရားမရွိပါက မေကာင္းမႈျပဳရန္ လြယ္ကူၿပီး မရည္႐ြယ္ဘဲ ယင္းကို သင္လုပ္မိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဥပမာ၊ သင့္တြင္ မာနေထာင္လႊားၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္ေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုရွိလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို မဆန္႔က်င္ရန္ ေျပာဆိုခံရျခင္းသည္ ထူးျခားမႈမရွိေပ။ သင္သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မထိန္းႏိုင္ေပ။ သင္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည္ထက္ ေက်ာ္လြန္သည္။ သင္သည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္မည္မဟုတ္ေပ။သင္၏ ေမာက္မာၿပီး ေထာင္လႊားေသာ သဘာဝဗီဇ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္၌ သင္ ထိုသို႔ျပဳလိမ့္မည္။ သင္၏ ေမာက္မာျခင္းႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းတို႔သည္ သင့္ကို ဘုရားသခင္အား အထင္အျမင္ေသးေစမည္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အား အေရးမပါေသာသူအျဖစ္ ျမင္ေစမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာတို႔သည္ သင့္ကိုယ္သင္ ခ်ီးေျမႇာက္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး အစဥ္တစိုက္ မိမိကိုယ္ကို ျပစားဝင့္ဝါလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔က သင့္အား အျခားသူမ်ားကို အထင္အျမင္ေသးေစမည္၊ သင့္စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ သင္ကိုယ္တိုင္မွလြဲ၍ အျခားမည္သူကိုမွ် ထားမည္ မဟုတ္ေခ်။ ယင္းတို႔က သင္သည္ အျခားလူမ်ားထက္ေရာ၊ ဘုရားသခင္ထက္ပါ သာလြန္သည္ဟု သင့္ကိုယ္သင္ ေတြးေစေပမည္၊ ၿပီးလွ်င္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သင့္အား ဘုရားသခင္၏ေနရာတြင္ ထိုင္ဖို႔ျဖစ္ေစၿပီး လူမ်ားအား သင့္အေတြးမ်ား၊ အႀကံဉာဏ္မ်ားႏွင့္ အယူအဆမ်ားကို သမၼာတရားအျဖစ္ ၾကည္ညိဳေလးစားေစလ်က္၊ သင့္ကို က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ ေတာင္းဆိုေစမည္ ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔၏ ေမာက္မာ၍ ေထာင္လႊားေသာ သဘာဝ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္၌ လူတို႔သည္ မည္မွ်မ်ားျပားလွေသာ ဒုစ႐ိုက္မႈကို ျပဳၾကသည္ကို ၾကည့္ေလာ့။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားအား လိုက္စားျခင္းအားျဖင့္သာ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ရရွိႏိုင္သည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန နားလည္လိုက္တာက၊ မာနေထာင္လႊားၿပီး ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တဲ့ သဘာဝေတြရွိတဲ့သူေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္တယ္၊ တျခားလူေတြကို ႏွိမ္ၿပီး သူတို႔ အၿမဲမွန္တယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္ဆိုတာပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ကူးေတြကိုေတာင္ အမွန္လို႔ မွတ္ယူၾကၿပီး မေကာင္းမႈ လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ဘုရားကို အခ်ိန္မေ႐ြး ဆန႔္က်င္ႏိုင္တယ္။ တျခားလူေတြနဲ႔ အရင္က ကြၽန္မရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ေတြးမိတယ္။ သူတို႔ေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေအာင္ကူညီဖို႔ ကိုယ့္အေတြ႕အႀကဳံကို လုံးဝ မေဆြးေႏြးခဲ့ဘူး၊ ကိုယ့္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို မစိစစ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ သူတို႔ကို အထက္စီးကေန စိစစ္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ နားမလည္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ ေဒါသထြက္တယ္၊ သူတို႔ကို စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစရင္းနဲ႔ ႏွိမ္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ သူတို႔တာဝန္ေတြကို ဟန႔္တားၿပီး အသင္းေတာ္ အသက္တာ ထိေရာက္မႈကို ထိခိုက္တဲ့ ျပႆနာေတြ သူတို႔မွာ ရွိလားဆိုတာ ကြၽန္မကို မေျပာရဲၾကဘူး။ ဒီအရာအားလုံးက ကြၽန္မရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ သဘာဝေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့တာ။ လူေတြကို ေထာက္ပံ့ၿပီး ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဘုရားက သမၼာတရားေဖာ္ျပပုံကို ေတြးမိတယ္။ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ကို လက္ခံဖို႔၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဖိအားလုံးဝ မေပးဘူး။ အဲဒီအစား၊ လူေတြကို စိတ္ရွည္ရွည္ လမ္းျပၿပီး သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို ေတြ႕ႀကဳံဖို႔ နည္းလမ္းေတြ စီစဥ္ေပးတယ္။ အေတြ႕အႀကဳံကေန၊ လူေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သိလာတယ္၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘဝမွာ ႀကီးထြားတယ္။ ဘုရားက လူေတြကို ဆက္ဆံရာမွာလည္း စည္းမ်ဥ္းေတြ ရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈနဲ႔ အစြမ္းအစအရ ဘုရားက လူေတြကို မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံတယ္။ ကြၽန္မတို႔ လုပ္ႏိုင္တာထက္ သူ မေတာင္းဆိုဘူး။ ကြၽန္မတို႔ကို အထင္မႀကီးသလို၊ အထင္လည္း မေသးဘူး။ ကြၽန္မက ေသးႏုပ္တဲ့ အဖန္ဆင္းခံပါ။ ဒါေပမဲ့ မိတ္သဟာယမွာ သိနားလည္မႈတခ်ိဳ႕ မွ်ေဝႏိုင္တာေလးနဲ႔လူေတြ ကြၽန္မကို နားေထာင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုမိခဲ့တယ္။ လူေတြရဲ႕ မတူတဲ့ အေျခအေနေတြကို ထည့္မတြက္မိခဲ့သလို၊ လူတိုင္းအတြက္ ျမင့္မားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စံႏႈန္းေတြကို လူေတြ မမီႏိုင္ေတာ့၊ သူတို႔ကို အထင္ေသးတယ္၊ ႏွိမ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဖယ္ရွားဖို႔ေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တဲ့အရာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ဆင္ျခင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕စိတ္ကူးေတြကို အမွန္တရားလို သေဘာထားမိခဲ့တယ္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ရႈေထာင့္အျမင္က ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ မွန္တယ္လို႔ အခိုင္အမာ ေျပာခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မစကားနားေထာင္ဖို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ေတြကို လုံးဝ ျဖည့္ဆည္းမေနခဲ့ဘူးပဲ။ ဘုရားကို ကြၽန္မ ဆန႔္က်င္ေနတာပဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားၿပီး မွန္တယ္ ထင္တဲ့ သဘာဝရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္တာ ခံခဲ့ရမွန္း မသိခဲ့သလို၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ထိခိုက္ေစတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အရာေတြကို လုပ္ခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္မ ဆိုး႐ြားခဲ့ၿပီး ဘုရားအျပစ္ေပးတာ ခံသင့္တယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္လိုက္တာနဲ႔ အစ္မရဲ႕အႀကံကတစ္ဆင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အခ်ိန္မီ ဆင္ျခင္ၿပီး လမ္းမလြဲေစေအာင္ ကာကြယ္ေပးတဲ့အတြက္ ဘုရားကို အရမ္းကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ အခုမွပဲ သမၼာတရားရဲ႕ စစ္မွန္မႈေတြ ကြၽန္မွာ မရွိခဲ့မွန္း ျမင္လိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ နားလည္မႈကို အမွန္ထင္ၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို နားေထာင္ရင္ နားေထာင္ခိုင္းေနခဲ့ဦးမွာ။ ကြၽန္မ အရမ္းမာနေထာင္လႊားၿပီး ကိုယ့္ အေၾကာင္း ဘာမွ မသိခဲ့ဘူး။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ကြၽန္မဆီ ပို႔ေပးတယ္။ “သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား ရွိသူမ်ားသာလွ်င္ ဦးေဆာင္လမ္းျပႏိုင္သည္” ဆိုတာရဲ႕ ပထမပိုဒ္မွာပါ။ “အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သင္သည္ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အတြက္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ သက္ေသကိုခံျခင္းတြင္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔ကို ဦးေဆာင္ရမည္ဆိုလွ်င္၊ အေရးႀကီးဆုံးမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ကာ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳရင္း အခ်ိန္ကိုပို၍ကုန္ဆုံးေစရာတြင္ လူတို႔ကို လမ္းျပေပးရန္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔သည္ လူသားကို ကယ္တင္ရာတြင္ ဘုရားသခင္၏ ဦးတည္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဘုရားအမႈေတာ္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္အေပၚ ပိုမိုေလးနက္ေသာ သိျမင္မႈကို ရရွိႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္ လူသားအတြက္ သူ၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို နားလည္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ လူတို႔သည္ သမၼာတရားကို နားလည္ခြင့္ရေပမည္။...သင္သည္ လူတို႔အား ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ၾသဝါေပးမွသာ ၎တို႔ကို သမၼာတရား နားလည္ေစၿပီး ယင္း၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေစႏိုင္သေလာ။ သင္ မိတ္သဟာယျပဳသည့္ သမၼာတရားသည္ မစစ္မွန္လွ်င္၊ အယူဝါဒစကားမ်ားသာျဖစ္လွ်င္၊ ၎တို႔ကို သင္မည္မွ် ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ၾသဝါဒေပးပါေစ အက်ိဳးရွိမည္မဟုတ္ေပ။ လူတို႔က သင့္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၊ သင္ေျပာသည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ မကန္႔ကြက္ရဲျခင္းတို႔သည္ သမၼာတရားကို ၎တို႔ နားလည္ကာ နာခံျခင္းႏွင့္ အတူတူျဖစ္သည္ဟု သင္ ထင္သေလာ။ ဤသည္မွာ ႀကီးမားေသာ အမွားတစ္ခုျဖစ္သည္။ အသက္သို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းသည္ အလြန္႐ိုးရွင္းျခင္းမရွိေပ။ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ အျမင္ေကာင္းေစရန္အတြက္ ႀကိဳးစားေနေသာ မန္ေနဂ်ာအသစ္တစ္ေယာက္ႏွင့္တူသည္။ လူတိုင္းက ၎တို႔ကို က်ိဳးႏြံနာခံရန္အတြက္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔အေပၚ ၎တို႔၏ လတ္တေလာရရွိထားသည့္အာဏာကို အသုံးခ်ရန္ ႀကိဳးစားၿပီး ဤသို႔ျဖင့္ ၎တို႔အလုပ္က ပို၍လြယ္ကူလိမ့္မည္ဟု ထင္ၾကသည္။ သင္သည္ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈ ကင္းမဲ့လွ်င္ မၾကာခင္တြင္ သင္၏ သ႐ုပ္မွန္က ေပၚထြက္လာလိမ့္မည္။ သင္၏ တကယ့္ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈသည္ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သင္သည္ ေကာင္းစြာ ဖယ္ရွားျခင္းခံရႏိုင္ေပမည္။ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အလုပ္အခ်ိဳ႕တြင္ အနည္းငယ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ပဲ့ျပင္ဆုံးမျခင္းသည္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သင္သည္ သမၼာတရားကို မေပးႏိုင္လွ်င္၊ လူတို႔ကို ၾသဝါဒေပးျခင္းကိုသာ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး သင္လုပ္ေဆာင္သမွ်သည္ ေဒါသထြက္ျခင္းသာျဖစ္လွ်င္— ဤသည္မွာ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားက သူ႔ဘာသာ ထုတ္ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ျပသၿပီးျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ သူတို႔သည္ သင့္ထံမွ အသက္ပံ့ပိုးမႈကို လက္ခံရရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ စစ္မွန္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် ရလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင့္ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ပစ္ပစ္ခါခါ အျငင္းခံရမည္ျဖစ္ကား ႐ြံရွာခံရလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သင့္အား ဖယ္ၾကဥ္ၾကလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား) ေခါင္းေဆာင္ေတြက သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳတာကို သင္ယူၿပီး လူေတြ ျပႆနာေျဖရွင္းဖို႔နဲ႔ သမၼာတရားနားလည္ေအာင္ လမ္းျပဖို႔ အေသးအမႊားကအစ ဆူၿပီး ကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းဖို႔၊ ကိုယ့္အားသာခ်က္ေတြျပၿပီး သူမ်ားေတြ ေၾကာက္ေအာင္ မလုပ္ဖို႔ ဘုရားက ၫႊန္ၾကားတယ္။ ဒါေတြက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြပဲ။ ဘုရားက ေခါင္းေဆာင္တာဝန္နဲ႔ ကြၽန္မကို ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕အလုပ္ကို ကြၽန္မ မလုပ္ခဲ့႐ုံမက၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို အေရးပါတဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုခုနဲ႔ အက်ိဳးမျပဳခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္၊ ေၾကာက္႐ြံ႕ေစၿပီး ေရွာင္ရွားေစရင္းနဲ႔ မျမင္မကန္း အၿမဲ ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ အရင္လက အထုတ္ခံရတဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ကို ေတြးမိတယ္။ သူက လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္ဘဲ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွေတြ တာဝန္မွာ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အခက္အခဲေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္သလို၊ လူေတြ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တယ္လို႔ေျပာၿပီး ငိုေအာင္လုပ္ရင္း အၿမဲ မျမင္မကန္း ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး အလုပ္ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ဘူးလို႔ စြပ္စြဲလို႔ေလ။ သူတို႔က အားနည္းၿပီး အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ခဲ့ၾကၿပီး တာဝန္ေတြကို သူတို႔ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ထိခိုက္ေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဒီအေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္လိုပဲ မဟုတ္လား။ ကြၽန္မမွာ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈေတြ မရွိသလို၊ သမၼာတရားလိုက္စားတာ၊ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲတာကို အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ဘူး။ လူေတြကို ကိုယ့္မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားကေန မျမင္မကန္း ႀကိမ္းေမာင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း႐ုံပဲ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနခဲ့တာပဲ။ ဒီလိုဆက္လုပ္ေနမိတာက အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ “ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မိတ္သဟာယ ျပဳႏိုင္ရမည္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ရွာေတြ႕ႏိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား နားလည္ဖို႔ႏွင့္ လူတို႔၏ ေန႔စဥ္အသက္တာမ်ား၌ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေတြ႕ႀကဳံဖို႔ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ဖို႔ ဦးေဆာင္ရမည္။ ၎တို႔၏ေန႔စဥ္ အသက္တာမ်ားထဲသို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ျဖည့္တင္းႏိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔ ျပႆနာတစ္ခု အမွတ္မထင္ေတြ႕ရသည့္အခါ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳ၍ ယင္းကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူစြာ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္စဥ္တြင္ ၎တို႔ႀကဳံေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲမ်ိဳးစုံကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ျခင္း (၁)”) ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြက တျခားလူေတြကို သမၼာတရား နားလည္မႈနဲ႔ စစ္မွန္မႈထဲ ဝင္ေရာက္ျခင္းမွာ လမ္းျပဖို႔ သမၼာတရားနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းေတြအေပၚ မၾကာခဏ မိတ္သဟာယျပဳရမွာပါ။ တျခားလူေတြက တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရာမွာ၊ တကယ့္အသက္တာမွာ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး အသက္တာမွာ တိုးတက္ႏိုင္ေအာင္လို႔ သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ႀကဳံရတဲ့ ဒုကၡနဲ႔ အခက္အခဲေတြကို နားလည္ၿပီး ေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ဒါက ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြရဲ႕ အလုပ္ပဲ။ အဲဒါက ကြၽန္မလုပ္ခဲ့သလို၊ လူေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြကို နားမလည္တာ၊ သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယမျပဳသလို၊ အထင္ေသးတဲ့ သေဘာထားနဲ႔ သူတို႔ကို အၿမဲစြပ္စြဲၿပီး ေတာင္းဆိုတာေတြ လုပ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ျပဳျပင္တာနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာေတာင္ သူ႔စည္းမ်ဥ္းနဲ႔သူ ရွိတယ္။ လူေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ အယူဝါဒ စကားေတြကို သုံးလို႔မရဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကူးေတြအရ၊ ေဒါသအရ တျခားလူေတြကို မတူမတန္သလို ႀကိမ္းေမာင္းလို႔ မရဘူး။ ျပဳျပင္ျခင္းနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းက မတူညီတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာေတြကို သိျမင္ဖို႔လိုအပ္တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ဟန႔္တား၊ ေႏွာင့္ယွက္တာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ထိခိုက္တာတစ္ခုခုလုပ္ၿပီး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ မေျပာင္းလဲရင္၊ အျပစ္ေပးခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း ခံရသင့္တယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ အိုးနင္းခြက္နင္း ၿပီးသြားၿပီး မိတ္သဟာယလုပ္လည္း ေနာင္တမရသလို၊ သူတို႔က ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရသင့္တယ္။ လူေတြက သိလ်က္နဲ႔ အျပစ္လုပ္တဲ့အခါ၊ သမၼာတရားကို သိေပမဲ့ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္တဲ့အခါ၊ သူတို႔လည္း ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း ခံရသင့္တယ္။ တျခားလူေတြကို ကြၽန္မတို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတဲ့အခါ၊ သူတို႔အမွား ဘာျဖစ္တယ္၊ သူတို႔ကို ဘယ္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက ထိန္းခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကို သူတို႔ သိေအာင္လို႔ ျပႆနာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ျမင္ၿပီး သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ လိုတယ္။ ဒါ့အျပင္၊ လူေတြရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ေဖာ္ထုတ္ေနခ်ိန္မွာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ တူညီတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ရပ္တည္ဖို႔ လိုတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ေဖာက္ျပန္မပ်က္စီးသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဖယ္ထားလို႔မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူေတြကို ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ အိုးနင္းခြက္နင္း ၿပီးသြားၿပီး ဖင့္ေႏွးေနၾကတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ၊ သူတို႔ကို ကူညီဖို႔ သမၼာတရားအေပၚမိတ္သဟာယ ျပဳေပးမယ့္အစား၊ ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ သူ႔ကိုယ္သူတို႔ သိတဲ့အသိ ရမယ့္အစား၊ ကြၽန္မေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္သြားၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့၊ တခ်ိဳ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြကို စလုပ္႐ုံရွိေသးတယ္၊ စည္းမ်ဥ္းတခ်ိဳ႕ကို နားမလည္ဘူး၊ ဒီေတာ့ အမွားနဲ႔ လမ္းလြဲမႈတခ်ိဳ႕ မလြဲမေသြ ရွိမယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မကို ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ အဲဒီအေျခအေနေတြမွာ သူတို႔ကို ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းသင့္ဘူးေလ။ အဲဒီအစား သူတို႔ရဲ႕ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္နဲ႔ ဒုကၡကို နားလည္ေပးသင့္တယ္၊ ခ်စ္ခင္စြာနဲ႔ သူတို႔ကို ပံ့ပိုး၊ ကူညီၿပီး သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြကို နားလည္ေအာင္ လမ္းျပသင့္တယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္မ ပိုကူညီၿပီး လမ္းျပခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆိုတာ သိေပမဲ့ ေနာင္တမရ၊ မေျပာင္းလဲခဲ့ရင္၊ သူတို႔ကို တန္းတူ ဆက္ဆံခဲ့သင့္တယ္၊ သူတို႔ ျပႆနာေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ေထာက္ျပခဲ့သင့္တယ္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ စည္းမ်ဥ္းေတြအတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေအာင္ သူတို႔ကို ကူညီခဲ့သင့္တယ္။ ဒီလို ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာကသာ ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ ကိုက္ညီတာျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ကူညီတာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သမၼာတရားအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တာကပဲ လူေတြကို အက်ိဳးျပဳတယ္။

တစ္ေန႔ ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္က အလုပ္ကိစၥတစ္ခုရဲ႕ အေျခအေနကို စစ္ေဆးဖို႔ အဖြဲ႕ဆီ စာပို႔တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နဲ႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက အခ်ိန္မီ ျပန္မေျဖခဲ့ၾကဘူး။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “ဘာလို႔ ငါ့ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ေစာေစာစီးစီး ျပန္မေျဖခဲ့ၾကတာလဲ။ သူတို႔က သူတို႔တာဝန္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အရမ္း မထုံတက္ေသးႏိုင္လြန္းလိုက္တာ”လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အစည္းအေဝးအခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့၊ ကြၽန္မ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး လူတိုင္း ႏႈတ္ဆိတ္သြားၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ အရမ္းေႏွးၿပီး မထုံတက္ေသးႏိုင္လြန္းတဲ့အေပၚ သူတို႔ကို ကြၽန္မ အမွတ္တမဲ့ စြပ္စြဲလိုက္မိတယ္။ ကြၽန္မ ၿပီးသြားေတာ့၊ သူတို႔ ႏႈတ္ဆိတ္ေနၾကတုန္းပဲ၊ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “ငါ့ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ငါ ထပ္ေဖာ္ထုတ္မိၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစမိခဲ့တာမ်ားလား”ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ ကြန္ျပဴတာကို ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္မ မိတ္သဟာျပဳေနတုန္း မိုက္ခ႐ိုဖုန္းကို အသံပိတ္ထားခဲ့မွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဘုရားက ကြၽန္မညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ထိခိုက္ေစျခင္းမရွိေအာင္ ကြၽန္မကို ကြယ္ကာၿပီး ဟန႔္တားေနခဲ့မွန္း အဲဒီအခ်ိန္မွာမွ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ တိတ္တဆိတ္ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊ မာနေထာင္လႊားမႈကို ထပ္ျပမိတဲ့အတြက္ နက္ရႈိင္းတဲ့ ေနာင္တနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းမိတဲ့စိတ္ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မိုက္ခ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး စာကို ဘာလို႔ အခ်ိန္မီ မျပန္ခဲ့ၾကတာလဲလို႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ သူတို႔ကို ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါက်မွ ကြၽန္မ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မွာ အင္တာနက္ မရွိသလို၊ တျခားလူေတြက စည္းမ်ဥ္းကို သေဘာမေပါက္၊ အေျခအေနကို နားမလည္ၾကတာ၊ ဘယ္လို ျပန္ေျဖရမွန္း မသိခဲ့ၾကတာကို ကြၽန္မ သိလိုက္ရတယ္။ စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း ဒီအလုပ္ကို ဘယ္လိုအေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ကို ကြၽန္မ စိတ္ရွည္ရွည္ မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့ၿပီး၊ အလုပ္ရဲ႕ အေျခအေနကို ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္မ အစီရင္ခံခဲ့တယ္။ ဒီလို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္လိုက္ေတာ့၊ နည္းနည္း ပိုစိတ္သက္သာရာရခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ “လူသားတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္း ခံရၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ ၎တို႔ အသင့္ရွိသည့္ ဆင္ျခင္တုံတရား၏ အသိစိတ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အေျခခံက်ေသာ ပင္ကိုအရည္အခ်င္းမွာ မာနေထာင္လႊားစြာ စကားမေျပာေၾကာင္း ေသခ်ာေစဖို႔ျဖစ္သည္။ ‘ေျမေပၚက မစင္ကဲ့သို႔’ နိမ့္က်သည့္ အဆင့္အတန္းကို ၎တို႔ လက္ခံသင့္ၿပီး စစ္မွန္သည့္ အမႈအရာအခ်ိဳ႕ ေျပာဆိုသင့္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္လိမ့္မည္။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံေနသည့္အခါ၊ အႏွစ္မဲ့ သို႔မဟုတ္ ယုံတမ္းစကား ေျပာဆိုမႈမရွိဘဲႏွင့္ ဖန္တီးထားေသာ အလိမ္အညာမ်ား မပါဘဲ၊ စိတ္ႏွလုံးမွ အႏွစ္သာရရွိေသာ တစ္စုံတစ္ရာကို သင္ ေျပာႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းကို သင္ခံရၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ျဖစ္ေပၚသင့္သည့္ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္သည္။ ဤဆင္ျခင္တုံတရား ပမာဏကိုပင္ သင္ မပိုင္ဆိုင္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ အမွန္တကယ္ လူသားတစ္ဦးႏွင့္ ဆင္တူမႈတစ္ခုတစ္ေလမွ် မရွိေပ။ အနာဂတ္တြင္ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးႏွင့္ ေဒသအားလုံးကို ဘုရားသခင္က သိမ္းပိုက္ၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း၌ ႀကီးစြာေသာ အစုအေဝးတစ္ခုတြင္ သင္သည္ တစ္ဖန္ မာနေထာင္လႊားစြာ စတင္ျပဳမူပါက၊ သင္သည္ ဖ်က္ဆီးခံရမည္ျဖစ္ၿပီး ဖယ္ရွားသုတ္သင္ခံရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္မွစ၍၊ လူသည္ မွန္မွန္ကန္ကန္ အၿမဲ ျပဳမူရမည္၊ မိမိ၏ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ရာထူးတို႔ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္ၿပီး လမ္းေဟာင္းမ်ားထဲသို႔ ျပန္မသြားရေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားအား လိုက္စားျခင္းအားျဖင့္သာ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ရရွိႏိုင္သည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန နားလည္လိုက္တာက၊ ကြၽန္မဟာ ေသးႏုပ္တဲ့ အဖန္ဆင္းခံ၊ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ တန္းတူ ရပ္တည္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္သင့္တယ္ဆိုတာပဲ။ ဒါက အသိစိတ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ အခု အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ကြၽန္မေနာက္ဆက္တြဲ လုပ္ၾကည့္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ မဆင္မျခင္ စိတ္မဆိုးေတာ့သလို၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို မႀကိမ္းေမာင္းေတာ့ဘူး။ သူတို႔ အခက္အခဲေတြကို နားလည္ေအာင္ သတိရွိရွိ အားထုတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းနဲ႔ သမၼာတရား ရွာေဖြတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီညီ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္လာႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မထဲက ဒီအေျပာင္းအလဲေတြက ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ ရလဒ္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ကယ္တင္တဲ့အတြက္ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။