ဟန္ခ်န္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ဟိုတစ္ႏွစ္က ဧဝံေဂလိေဟာမႈနဲ႔ အစ္မအဖမ္းခံရတယ္။ အစ္မကို ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အစြန္းေရာက္ဂိုဏ္းကို စုစည္းအသုံးျပဳၿပီး ဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ထိခိုက္ေစမႈနဲ႔ ေထာင္သုံးႏွစ္ခ်ခဲ့တယ္။ အစ္မျပန္လြတ္လာေတာ့ စုေဝးပြဲေတြကို ျပန္တက္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ေတြ ျပန္ထမ္းႏိုင္ၿပီ ထင္ခဲ့တာ။ အစ္မကို ရဲေတြက ဆက္ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး လြတ္လပ္ခြင့္ ကန္႔သတ္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူး။ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းလုပ္ဖို႔ အေမတို႔နဲ႔ ရဲစခန္းလိုက္သြားေတာ့ တာဝန္က်ရဲအရာရွိက အစ္မကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ေျပာတယ္ေလ။ “ဒီနယ္ေျမကေန မင္းထြက္သြားခ်င္ရင္ ငါ့ကို လာသတင္းပို႔ရမယ္။ ဒီၿမိဳ႕ကေန ထြက္သြားခြင့္ရယ္၊ ျပည္ပထြက္ခြာခြင့္ရယ္ကို ငါးႏွစ္ပိတ္လိုက္ၿပီ။ မင္းယုံၾကည္သက္ဝင္ခြင့္လည္း မရွိဘူး။ ဘာသာေရးစုေဝးပြဲေတြ သြားတဲ့သတင္းရရင္ ေထာင္တန္းခ်ပစ္မယ္။ အဲဒီအခါ လုံးဝျပန္မလြတ္ဘူးသာမွတ္” တဲ့။ အဲဒီစကား ၾကားရေတာ့ အေမတို႔က အစ္မထပ္အဖမ္းခံရမွာ ေၾကာက္ၿပီး အစ္မလတ္ကို ေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ခိုင္းတာ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မဖတ္ေအာင္နဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို မဆက္သြယ္ေအာင္လို႔ေပါ့။ အစ္မလတ္က ညီမအတြက္ အေရာင္းစာေရးအလုပ္ ရွာေပးခဲ့တယ္။ ညီမအိမ္ျပန္ေနာက္က်တာနဲ႔ သူဖုန္းဆက္ေမးေတာ့တာပဲ။ “နင္ဘယ္မွာလဲ။ ဘာလုပ္ေနလဲ” ေပါ့။ တစ္ႀကိမ္ဆို တက္ဘလက္နဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ေနတုန္းမွာ အစ္မလတ္က ရိပ္မိသြားၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ေနတာလားလို႔ အတင္းလာေမးတယ္ေလ။ တက္ဘလက္ကိုေတာင္ လုယူဖို႔ လုပ္ေသးတယ္ ဝတၳဳဖတ္ေနတာပါလို႔ အျမန္ေျပာခ်လိုက္မွပဲ သူမေႏွာင့္ယွက္ေတာ့တာ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူအိပ္ေပ်ာ္ၿပီးသြားမွပဲ ေစာင္ေအာက္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ခိုးဖတ္ခဲ့ရတယ္။ စုေဝးပြဲေတြကိုလည္း အလုပ္ၿပီးမွ ခိုးသြားခဲ့ရတာ။

တစ္ရက္ေတာ့ အစ္မခ်ေရးထားတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို သူေတြ႕သြားၿပီး စစ္ေမးေတာ့တာပဲ။ “နင္အခုထိယုံၿပီး စုေဝးပြဲတက္တုန္း မဟုတ္လား” တဲ့။ အစ္မေဒါသတႀကီး ေျဖလိုက္တယ္။ “ဘုရားကို ယုံၿပီး ကိုးကြယ္တာက မွန္ကန္ၿပီး သဘာဝက်တာပဲ ညီမကို လာမေႏွာင့္ယွက္နဲ႔” ေပါ့။ ဒီေတာ့ အစ္မႀကီးကို သူဖုန္းေျပးဆက္ေတာ့တာပဲ။ အစ္မႀကီးက ကားနဲ႔ေရာက္ခ်လာၿပီး အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ ညီမကို ပါးခ်ရင္း ေအာ္ေမးတယ္ေလ။ “နင္အတင့္ရဲၿပီး ယုံၾကည္ႏိုင္ေသးတယ္ေပါ့။ နင့္ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ နင္ေထာင္က်ၿပီးၿပီ။ အေမလည္း အဲဒီကိစၥေၾကာင့္ ေန႔တိုင္း ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုခဲ့ရတယ္။ နင္ေထာင္ျပန္ခ်ခံရရင္ အေမဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲ စဥ္းစားၾကည့္။ ဒီဘုရားကိစၥ စြန္႔ၿပီး အေမ့ကို နည္းနည္းမညႇာေပးႏိုင္ဘူးလား” တဲ့။ သူ႔စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ လုံးဝစိတ္မထိန္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ မ်က္ရည္ေတြလည္း ဒလေဟာ စီးက်လာတာပဲ။ အေမက အစ္မကို ကေလးကတည္းက သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာ အခု ကိုယ္အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ သူစိတ္ပူေအာင္ လုပ္ေနမိတယ္ေလ။ အစ္မသာ ထပ္အဖမ္းခံရရင္ သူခံႏိုင္ပါ့မလား မသိဘူး။ နည္းနည္းစိတ္အားေလ်ာ့လာလို႔ သမီးစိတ္ႏွလုံးကို ကာကြယ္ေပးပါဆိုၿပီး ဘုရားကို အျမန္ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒါကို ေတြ႕ခဲ့ရတာပဲ။ “ဘုရားသခင္သည္ ဤကမာၻႀကီးကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ အသက္ကို သူအပ္ႏွင္းေပးခဲ့သည့္ သက္ရွိသတၱဝါျဖစ္ေသာ လူသားကို ထိုအထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လူသားသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားရွိလာၿပီး တစ္ဦးတည္း မဟုတ္ေတာ့ေပ။ လူသားသည္ ဤ႐ုပ္ဝတၳဳကမာၻႀကီးကို စတင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္မွစကာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံမႈ အတြင္းတြင္သာ တည္ေနရန္ စီရင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္ထံမွ ဇီဝအသက္သည္ သက္ရွိတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းကို အ႐ြယ္ေရာက္သူအျဖစ္ ႀကီးထြားလာရန္ ေတာက္ေလွ်ာက္ပံ့ပိုးေပးသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္) ဟုတ္တယ္။ ထြက္သက္၊ ဝင္သက္မွန္သမွ်က ဘုရားဆီက လာတာပဲ။ အစ္မႀကီးျပင္းလာေအာင္ သူေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ကာကြယ္ေပးေနခဲ့တာ။ ၾကင္နာၿပီး ကူညီေဖာ္ရတဲ့ လူမွန္သမွ်၊ အထူးသျဖင့္ မိဘေတြရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြက ဘုရားသခင္စီစဥ္ေပးထားတာေတြပဲ။ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္ၿပီး သူ႔ေမတၱာကို ျပန္ဆပ္ရမယ္။ ဘုရားကို ျငင္းပယ္တာ သစၥာေဖာက္တာက ယုတၱိမတန္ရာက်မွာပဲ။ အစ္မျပန္ေတြးမိတယ္ ဘုရားကို ယုံၾကည္လို႔ ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရတာေတြ၊ အေမစိတ္ဖိစီးၿပီး က်န္းမာေရး ယိုယြင္းလာတာေတြကိုေပါ့။ ဒါေတြအားလုံးက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေၾကာင့္ပဲ မဟုတ္လား။ သူတို႔သာ ညီမကို မဖမ္းဆီး မႏွိပ္စက္ခဲ့ရင္ ညီမမိဘေတြလည္း ေၾကာက္စရာလိုမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အစ္မကို ဘုရားအေပၚ သစၥာေဖာက္ေစခ်င္တာ။ သူတို႔အႀကံ ေအာင္ျမင္ခြင့္ မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒီလိုေတြးမိေတာ့ သႏၷိ႒ာန္ျပန္ခိုင္သြားတယ္။ မိသားစုက ဘယ္ေလာက္ဟန္႔တားပါေစ၊ ဘုရားကို ယုံၿပီး သူ႔ေနာက္လိုက္မွျဖစ္မွာ သိလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ အလုပ္ဆက္လုပ္ရင္း စုေဝးပြဲလည္းတက္၊ ဧဝံေဂလိလည္း ေဝမွ်ခဲ့တယ္။

၂၀၁၇ ေဖေဖာ္ဝါရီလ တစ္မနက္မွာ အလုပ္သြားဖို႔ အသင့္ျပင္ေနတုန္း မသိတဲ့ နံပါတ္တစ္ခုကေန ဖုန္းဝင္လာတယ္ေလ။ ဖုန္းဆက္တဲ့သူက ဒီလိုေျပာတယ္။ “ငါက ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဥပေဒ႐ုံးက ဌာနမႉးပဲ။ ေနာက္ႏွစ္ရက္အတြင္း ဒီကိုလာၿပီး ဘုရားကို မင္းမယုံၾကည္ေၾကာင္း လက္မွတ္လာထိုး။ ဖမ္းခံရၿပီး ျပန္လြတ္လာတဲ့ တျခားနယ္ခံယုံၾကည္သူအကုန္ လက္မွတ္ထိုးၿပီးၿပီ၊ မင္းပဲ က်န္တယ္” တဲ့။ အဲဒီစကား ၾကားလိုက္ရေတာ့ အစ္မျဖင့္ ေဒါသူပုန္ထသြားတာပဲ။ ကိုယ့္ယုံၾကည္မႈအရ စုေဝးပြဲတက္ၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ုံေလးပဲကို။ အဲဒါကို သူတို႔က ေထာင္ခ်ၿပီး ႏွိပ္စက္တဲ့အျပင္ အယူဝါဒ႐ိုက္သြင္းဖို႔ပါ လုပ္ေသးတယ္။ အခု ျပန္လြတ္လာေတာ့လည္း ဆက္ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတုန္းပဲ။ ယုံၾကည္ခြင့္၊ စုေဝးခြင့္ မေပးဘူး။ ယုံၾကည္မႈ စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္းေတာင္ အတင္းလက္မွတ္ထိုးခိုင္းတယ္။ တကယ္စက္ဆုပ္ဖို႔ေကာင္းၿပီး ယုတ္မာၾကတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုေတြးမိသြားတယ္။ လက္မွတ္မထိုးဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ အစ္မကို အလုပ္ခြင္မွာ သူတို႔လာဖမ္းၿပီး ေထာင္ျပန္ခ်လိမ့္မလားေပါ့။ ေထာင္ျပန္က်ၿပီး လူမဆန္တဲ့ ဘဝမ်ိဳးနဲ႔ ေနရမွာ မလိုခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီလိုေျပာလိုက္တယ္။ “လာမဲ့ႏွစ္ရက္အတြင္း အလုပ္မ်ားေနလို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး။ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း လာပါ့မယ္” ေပါ့။ အံ့ၾသစရာက ေနာက္မနက္မွာပဲ အဲဒီဌာနမႉးက မက္ေဆ့ပို႔လာတယ္ေလ။ “မင္းရဲ႕က်န္းမာေရးအာမခံကတ္ ထြက္လာၿပီ။ ဒီေန႔ လာဝင္ယူလွည့္” တဲ့။ အဲဒီမက္ေဆ့ကို ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားမိတယ္။ “ဒီကတ္မ်ိဳး ငါလုံးဝမေလွ်ာက္ဖူးပါဘူး။ ဒါက စာတန္ရဲ႕ လွည့္ကြက္မ်ားလား” ေပါ့။ ဘုရားသခင္ေျပာထားတာကို ေတြးမိသြားတယ္။ “သင္တို႔သည္ ႏိုးထၾကရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အခ်ိန္တိုင္း၌ ေစာင့္စားေနကာ၊ ငါ၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သာ၍ ဆုေတာင္းၾကရမည္။ သင္တို႔သည္ စာတန္၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အႀကံမ်ားႏွင့္ ေကာက္က်စ္ေသာ အႀကံအစည္မ်ားကို သတိျပဳရမည္၊ ဝိညာဥ္မ်ားကို သိရမည္၊ လူတို႔ကို သိရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူမ်ား၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ အမႈအရာမ်ိဳးစုံတို႔ကို ရိပ္စားမိႏိုင္ရမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၁၇)) စာတန္မွာ လွည့္ကြက္အမ်ားႀကီး ရွိတာကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က သတိရေစခဲ့တယ္။ အစ္မကလြဲလို႔ ဖမ္းခံရၿပီး ျပန္လြတ္လာတဲ့ နယ္ခံယုံၾကည္သူအားလုံးက လက္မွတ္ထိုးၿပီးၿပီဆိုၿပီး အဲဒီဌာနမႉးက အစ္မလာေအာင္ လိမ္တာေလ။ အဲဒီလွည့္ကြက္က မေအာင္ျမင္ေတာ့ က်န္းမာေရးအာမခံကတ္နဲ႔ မွ်ားတာပဲ။ သူတို႔က တကယ္ပါးနပ္ၾကတယ္။ အားလုံးကို ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး မသြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ အေဖက အလုပ္ခြင္ကို အေမာတေကာနဲ႔ ေရာက္လာၿပီး ဒီလိုေျပာတယ္ေလ။ “မေန႔ည ဌာနမႉးက မိုးလင္းတာနဲ႔ သူ႔႐ုံးကို လာခဲ့ဖို႔ ငါ့ကို ဖုန္းဆက္ေခၚတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္က နင္ယုံၾကည္သက္ဝင္ေနတုန္းလားဆိုတာ အထူးစုံစမ္းစစ္ေဆးေနတယ္တဲ့။ နင္မယုံၾကည္ေၾကာင္း စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ကို ထိုးမယ္ဆိုရင္ တျခားလူေတြလို နင္လည္း လူလိုသူလို ေနသြားႏိုင္မယ္။ နင့္ကို ဘယ္သူမွ မေစာင့္ၾကည့္ဘူး၊ လာလည္းမရွာေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါေပမဲ့ လက္မွတ္မထိုးရင္ နင့္ကိုဖမ္းၿပီး ေထာင္မွာ ပုံစံျပန္သြင္းပစ္မယ္တဲ့။ အေဖေျပာတာ နားေထာင္ နင့္ယုံၾကည္မႈကို စြန္႔ၿပီး နင့္လက္မွတ္သာ သြားထိုးလိုက္ပါ” တဲ့ေလ။ အဲဒါကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး စက္ဆုပ္သြားတာပဲ။ အေဖ့ကို ဒီလိုေျပာလိုက္တယ္။ “အေဖ ဘုရားကို ယုံၾကည္တာက လမ္းမွန္ဆိုတာ အေဖသိတာပဲ။ ကပ္ေဘးေတြက အခုပိုဆိုးလာၿပီ။ ေနာက္ဆုံးကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ အဲဒါ ယိုယြင္းမႈနဲ႔ ကပ္ေဘးေတြကေန လူေတြကို ေဆးေၾကာကယ္တင္ဖို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ယုံၾကည္သူေတြကို မဟားတရား လိုက္ဖမ္းၿပီး ႏွိပ္စက္ေနတယ္။ သူတို႔ငရဲက်ေအာင္လို႔ ဘုရားကို အတင္းသစၥာေဖာက္ခိုင္းေနတယ္။ သမီးလက္မွတ္ထိုးရင္ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္တယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲ။ ဒါဆို အဆုံးသတ္ေရာက္တဲ့အခါ သမီးေခ်မႈန္းဖ်က္ဆီးခံရလိမ့္မယ္။ သမီးလက္မွတ္မထိုးႏိုင္ဘူး” ေပါ့။ အေဖက ေခ်ာက္ခ်ားသြားၿပီး ဒီလိုေျပာတယ္။ “နင္လက္မွတ္မထိုးရင္ ရဲေတြက နင့္ကို ေထာင္တန္းခ်ပစ္မွာ။ ေထာင္ထဲမွာ နင္တကယ္ ျပန္ဒုကၡခံခ်င္တာလား။ နင့္အတြက္နင္ မေတြးဘူးဆိုရင္ေတာင္ နင့္ညီမအတြက္ မေတြးေပးဘူးလား။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ယုံၾကည္သူရဲ႕ တစ္မိသားစုလုံးကို ဒုကၡေပးတာ။ နင့္အစ္မလတ္ကိုၾကည့္။ သာမန္တကၠသိုလ္ဘြဲ႕နဲ႔ သူ႔လိုလူက မူလတန္းေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းမွာ အလုပ္တစ္ခု ရသင့္တာ။ ဒါေပမဲ့ နင့္ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးစစ္ေဆးမႈမွာ သူက်သြားတယ္။ ႐ိုး႐ိုးေက်ာင္းမွာ သူအလုပ္ရဖို႔ေတာင္ နင့္ဝမ္းကြဲက ဆိုင္ရာပိုင္ရာကို ခလုတ္ႏွိပ္ၿပီး ေငြေအာတိုက္သုံးခဲ့ရတာ။ ရာထူးဝင္စာေမးပြဲ ေအာင္ထားတဲ့ နင့္ဝမ္းကြဲလည္း နင့္အဖြားက ယုံၾကည္သူျဖစ္ေနလို႔ ႏိုင္ငံေရးစစ္ေဆးမႈမွာ က်သြားတယ္။ ဒီႏွစ္ နင့္ညီမက သာမန္တကၠသိုလ္ကေန ဘြဲ႕ရၿပီးရင္ အလုပ္ရွာေတာ့မွာ၊ နင္လက္မွတ္မထိုးရင္ သူလည္း ႏိုင္ငံေရးစစ္ေဆးမႈမွာ က်ၿပီး အလုပ္ေကာင္း လုံးဝရမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ေရွ႕ေရးကို နင္ဖ်က္ဆီးေနရာ မက်ဘူးလား။ အေဖေျပာတာနားေထာင္ အံႀကိတ္ၿပီးသာ လက္မွတ္ထိုးလိုက္။ တိတ္တဆိတ္ နင္ယုံၾကည္လို႔ မရဘူးလား။ ဘာလို႔ သိပ္ေခါင္းမာရတာလဲ” တဲ့။ ေခ်ာင္က်ေနတဲ့ အေဖ့မ်က္ႏွာရယ္၊ မ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့ သူ႔အၾကည့္ေတြအျပင္ ေသာကေရာက္လြန္းလို႔ ေျခာက္ေနတဲ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုပါ ျမင္ရေတာ့ သိပ္စိတ္ထိခိုက္ၿပီး စိတ္ႏွစ္ခြျဖစ္ခဲ့တယ္။ လက္မွတ္ထိုးမယ္ဆိုရင္လည္း ဘုရားကို သစၥာေဖာက္မိၿပီး သားရဲတံဆိပ္ အခတ္ခံရမွာေလ။ ကယ္တင္ျခင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိဘဲ စာတန္ရဲ႕ လုံးဝဖမ္းတာကို ခံရမွာပဲ။ မထိုးဘူးဆိုရင္လည္း အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ျပန္က်လို႔ ႏွိပ္စက္ခံရမွာ။ ကာယေဝဒနာခံရမွာ အသာထားဦး၊ အေသ႐ိုက္သတ္ခံရရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ၿပီးေတာ့ ညီမေလးက ႏိုင္ငံေရးစစ္ေဆးမႈ မေအာင္ဘဲ သူ႔ေရွ႕ေရးက ထိခိုက္သြားရင္ တစ္မိသားစုလုံးက အစ္မကို တစ္သက္လုံး မုန္းသြားၾကေတာ့မွာ။ ဒါေတြ ေတြးရတာက ရင္ဘတ္ကို ဓားစိုက္ခံလိုက္ရသလိုပဲ။ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိခဲ့ဘူး။ အေဖ့ကို ဒီလိုေျပာလိုက္တယ္။ “သမီးေတြးၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္” ေပါ့။ အေဖျပန္သြားၿပီးေနာက္ ဘုရားကို မ်က္ရည္စက္လက္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ရဲအဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ျပန္က်လို႔ ႏွိပ္စက္ခံရမွာကို သမီးေၾကာက္ပါတယ္။ တစ္မိသားစုလုံး ဆြဲသြင္းခံရမွာကိုလည္း စိတ္ပူတယ္။ သမီးအားနည္းလာပါၿပီ။ အို၊ ဘုရားသခင္၊ သမီးကို ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခြန္အားေပးေတာ္မူပါ၊ သက္ေသရပ္တည္ခ်က္ ခိုင္မာဖို႔ လမ္းျပပါ” ေပါ့။

ဆုေတာင္းၿပီးေနာက္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို အမွတ္မထင္ ေတြ႕သြားတယ္။ “လူတို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းကို မခံရေသးခ်ိန္တြင္၊ ၎တို႔၏ အသက္တာမ်ားသည္ စာတန္၏ ဝင္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကိုပင္ မၾကာခဏ ခံရေလသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ ကယ္တင္ျခင္း မခံရေသးေသာ လူမ်ားသည္ စာတန္အဖို႔ အက်ဥ္းသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ လြတ္လပ္မႈ မရွိေပ၊ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ စြန႔္လႊတ္ျခင္းကို မခံရၾကေသးေပ၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား ကိုးကြယ္ရန္ အရည္အခ်င္း မျပည့္မီၾကေပ သို႔မဟုတ္ အခြင့္မရွိၾကေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ နီးကပ္စြာ လိုက္ျခင္းကို ခံရၿပီး ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခံရသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ ေျပာစရာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ မရွိၾကေခ်၊ ၎တို႔သည္ ပုံမွန္ တည္ရွိျခင္းအဖို႔ ေျပာစရာ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိၾကသည့္အျပင္၊ ၎တို႔သည္ ေျပာစရာ ဂုဏ္သိကၡာ မရွိၾကေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ သင္၏ ယုံၾကည္ျခင္း၊ နာခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းအား စာတန္ႏွင့္ ေသေရး ရွင္ေရး တိုက္ပြဲကို တိုက္ရန္ လက္နက္မ်ားအျဖစ္ အသုံးျပဳရင္း၊ ၎သည္ သင့္အေပၚ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားႏွင့္ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား စြန႔္ပစ္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ထရပ္ကာ စာတန္ႏွင့္ တိုက္မွသာ ထိုသို႔ျဖင့္ သင္သည္ စာတန္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ရႈံးနိမ့္ေစၿပီး ၎သည္ သင့္ကို ျမင္သည့္အခ်ိန္တိုင္း လွည့္၍ ေျပးေစကာ သူရဲေဘာေၾကာင္လာေစေပသည္- ထိုအခါမွသာ သင္သည္ ကယ္တင္ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး လြတ္ေျမာက္လာလိမ့္မည္။ အကယ္၍ သင္သည္ စာတန္ႏွင့္ အျပည့္အဝ အဆက္ျဖတ္ရန္ စိတ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးေသာ္လည္း၊ စာတန္ ရႈံးနိမ့္ေစရန္ သင့္အား အေထာက္အကူေပးမည့္ လက္နက္မ်ားျဖင့္ အသင့္မျပင္ထားပါက၊ သင္သည္ အႏၲရာယ္ထဲ၌ ရွိလိမ့္ဦးမည္ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ကုန္လြန္သည္ ႏွင့္အမွ်၊ သင္သည္ စာတန္၏ ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသျဖင့္ သင့္အထဲ၌ ခြန္အား တစ္စက္မွ် မက်န္ရွိေသာ္လည္း၊ သင္သည္ သက္ေသမခံႏိုင္ေသးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ သင့္အား စာတန္၏ စြပ္စြဲမႈမ်ားႏွင့္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားမွ သင့္ကိုယ္သင္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးခ်ိန္တြင္၊ သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အနည္းငယ္သာ ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ အမႈၿပီးဆုံးျခင္း ေၾကညာသည့္အခါတြင္၊ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘဲ စာတန္၏ လက္တြင္း၌သာ ရွိေနဦးမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သင္သည္ မည္သည့္အခါမွ် အခြင့္အေရး သို႔မဟုတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခါ ဆိုလိုခ်က္မွာ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ စာတန္၏ အက်ဥ္းခ်ခံရျခင္းတြင္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ရွိၾကလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ႏွိပ္ကြပ္မႈနဲ႔ မိသားစုအေႏွာင့္အယွက္က စာတန္ရဲ႕ ေသြးေဆာင္တိုက္ခိုက္မႈေတြပဲေပါ့။ စာတန္ေသြးေဆာင္တာ ေယာဘခံခဲ့ရခ်ိန္ကို ျပန္ေတြးမိတယ္။ သူပိုင္ဆိုင္သမွ် အကုန္အယူခံရၿပီး သားသမီးေတြကိုပါ ဆုံးရႈံးခဲ့ရတယ္။ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးလည္း အနာစိမ္းေတြ ေပါက္ခဲ့တာ။ ဇနီးကေတာင္ သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ဘုရားကို စြန္႔ၿပီး ေသလိုက္ဖို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေယာဘက ဘုရားအေပၚ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈကို အမွီျပဳလို႔ သက္ေသရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကို မေက်မနပ္မေျပာခဲ့သလို မျငင္းပယ္ခဲ့ဘဲ ဒီလိုေတာင္ ခ်ီးမြမ္းခဲ့တယ္။ “ေယေဟာဝါသည္ ေပးေတာ္မူ၏၊ ၿပီးလွ်င္ ေယေဟာဝါသည္ ျပန္ႏုတ္သိမ္းေတာ္မူ၏၊ ေယေဟာဝါ၏ နာမေတာ္သည္ မဂၤလာရွိပါေစ။” (ေယာဘဝတၱဳ ၁:၂၁) ေယာဘက စာတန္ရဲ႕ေသြးေဆာင္မႈကို အႏိုင္ယူရင္း ဘုရားအတြက္ ထူးကဲတဲ့ သက္ေသကို ခံခဲ့တယ္။ စာတန္ကို အရွက္ခြဲၿပီး အႏိုင္ယူခဲ့တာ။ ေယာဘက လြတ္လပ္တဲ့လူ ျဖစ္သြားတယ္။ ေထာင္ကေန အစ္မျပန္လြတ္လာတဲ့ေနာက္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက မိသားစုကို သုံးၿပီး ယုံၾကည္မႈစြန္႔ေၾကာင္း အတင္းလက္မွတ္ထိုးခိုင္းဖို႔ လုပ္တာ။ အႀကိမ္တိုင္း၊ အႀကိမ္တိုင္းက စာတန္ရဲ႕ေသြးေဆာင္မႈနဲ႔ တိုက္ခိုက္မႈပဲ။ စာတန္က အစ္မရဲ႕ မိသားစုခ်စ္စိတ္နဲ႔ ညီမေရွ႕ေရးအတြက္ ပူပန္မႈကို သုံးလို႔ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ေအာင္ လုပ္တာ။ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ၿပီး မိသားစုနဲ႔ ဇာတိအက်ိဳးေတြကို ကာကြယ္လိုက္ရင္ စာတန္႔ေက်ာ့ကြင္းထဲ ေရာက္သြားမယ္ မဟုတ္လား။ စာတန္႔လွည့္ကြက္ေတြမွာ မိသြားလို႔မျဖစ္ဘဲ ေယာဘပုံသက္ေသေနာက္ လိုက္ၿပီး ဘုရားကို သက္ေသခံလို႔ စာတန္ကို အရွက္ခြဲရမွာ သိခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ျပထားတဲ့ ဗီဒီယိုတစ္ခု ေတြ႕မိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “စာတန္က မည္မွ်ပင္ ‘အစြမ္းထက္’ ပါေစ၊ မည္မွ်ပင္ ရဲတင္းၿပီး ရည္႐ြယ္ခ်က္ ႀကီးမားပါေစ၊ ထိခိုက္မႈမ်ား ေပးႏိုင္ေသာ သူ၏အစြမ္းက မည္မွ်ပင္ႀကီးမားပါေစ၊ လူသားကို သူေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီး မွ်ားေခၚသည့္ နည္းလမ္းမ်ားက မည္မွ်ပင္ က်ယ္ျပန္႔ပါေစ၊ လူသားကို သူၿခိမ္းေျခာက္သည့္ ပရိယာယ္မ်ားႏွင့္ လွည့္ကြက္မ်ားက မည္မွ်ပါးနပ္ေနပါေစ၊ သူျဖစ္တည္ေနသည့္ ပုံစံက မည္မွ်ပင္ ေျပာင္းလဲ၍ရေနပါေစ စာတန္သည္ သက္ရွိအရာတစ္ခုကို တစ္ခါမွ် မဖန္ဆင္းႏိုင္ခဲ့ေပ။ အရာအားလုံးျဖစ္တည္မႈအတြက္ နိယာမမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းတို႔ကို တစ္ခါမွ် သူမခ်ေပးႏိုင္ခဲ့ေပ။ သက္ရွိျဖစ္ေစ၊ သက္မဲ့ျဖစ္ေစ မည္သည့္အရာဝတၳဳကိုမွ် သူအုပ္စိုးၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း တစ္ခါမွ် မရွိခဲ့ေပ။ စၾကဝဠာႏွင့္ မိုးမ်က္ႏွာၾကက္အတြင္းတြင္ စာတန္ထံမွ ေပါက္ဖြားလာသည့္၊ သို႔မဟုတ္ သူ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တည္ေနသည့္ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္တေလ၊ သို႔မဟုတ္ အရာဝတၳဳတစ္ခုတေလမွ် မရွိေပ။ သူအုပ္စိုးသည့္၊ သို႔မဟုတ္ သူထိန္းခ်ဳပ္သည့္ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္တေလ၊ သို႔မဟုတ္ အရာဝတၳဳတစ္ခုတေလမွ် မရွိေပ။ ဆန္႔က်င္ဘက္အေနႏွင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ ေနရ႐ုံသာမကဘဲ ဘုရားသခင္၏ အမိန္႔မ်ားႏွင့္ ခိုင္းေစမႈမ်ားအားလုံးကို နာခံရသည္။ ဘုရားသခင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါဘဲ ေရတစ္စက္၊ သို႔မဟုတ္ ကုန္းေျမေပၚက သဲတစ္ပြင့္ကို ထိရန္ပင္ စာတန္အတြက္ ခက္ခဲသည္။ ဘုရားသခင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါဘဲ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကိုမဆိုထားႏွင့္ စာတန္သည္ ကုန္းေျမေပၚက ပု႐ြက္ဆိတ္မ်ားကိုပင္လွ်င္ ေ႐ႊ႕ပိုင္ခြင့္မရွိေပ။ ဘုရားသခင္၏ အျမင္တြင္ စာတန္သည္ ေတာင္ေပၚက ႏွင္းပန္းမ်ား၊ ေလထဲတြင္ ပ်ံေနသည့္ငွက္မ်ား၊ ပင္လယ္ထဲက ငါးမ်ားႏွင့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚက ပိုးေကာင္မ်ားထက္ နိမ့္က်သည္။ အရာအားလုံးထဲတြင္ သူ၏တာဝန္သည္ အရာအားလုံးကို အေစခံရန္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏အမႈႏွင့္ သူ၏စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္တို႔ကို အေစခံရန္ျဖစ္သည္။ သူ၏သဘာဝက မည္မွ်ပင္ မလိုမုန္းထားတတ္ပါေစ၊ သူ၏အႏွစ္သာရက မည္မွ်ပင္ ဆိုးယုတ္ပါေစ၊ သူလုပ္ႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာအရာက ဘုရားသခင္အတြက္ အေစခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည့္အခ်က္ကို ပံ့ပိုးျခင္းဟူသည့္ သူ၏တာဝန္ကို သိတတ္စြာႏွင့္ လိုက္နာရန္ပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ စာတန္၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ အဆင့္ေနရာျဖစ္သည္။ သူ၏ အႏွစ္သာရသည္ အသက္ႏွင့္ ဆက္စပ္မႈမရွိေပ။ တန္ခိုးႏွင့္ ဆက္စပ္မႈမရွိေပ။ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ ဆက္စပ္မႈမရွိေပ။ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ထဲမွ ကစားစရာတစ္ခုမွ်သာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို အေစခံသည့္ စက္တစ္လုံးသာ ျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁)) ဒါကို ၾကည့္မိေတာ့ ဘုရားရဲ႕ၾသဇာအာဏာနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအေပၚ ထိုးထြင္းအျမင္တခ်ိဳ႕ ရခဲ့တယ္။ စာတန္က ဘယ္ေလာက္ပဲရက္စက္ပါေစ၊ ဘုရားလက္ထဲမွာဆို သူက အသုံးခံသက္သက္ ဘုရားကို အေစခံရတဲ့ တန္ဆာပလာသက္သက္ပဲ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတာ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ခႏၶာအားနည္းခ်ိန္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က အစ္မယုံၾကည္ျခင္းကို ေဖးမေပးခဲ့တာ။ အခက္အခဲတစ္ခုစီတိုင္းမွာလည္း ပို႔ေဆာင္လမ္းျပေပးခဲ့တယ္။ အစ္မျပန္လြတ္လာတဲ့ေနာက္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဆက္ေစာင့္ၾကည့္တုန္းပဲ။ သူတို႔ရဲ႕မဟုတ္တမ္းတရမ္းေတြ ယုံေနတဲ့ မိသားစုရဲ႕ ေစာင့္ၾကပ္တာလည္း ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ လမ္းျပမႈေၾကာင့္ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို နားလည္လာတယ္။ ေသြးေဆာင္မႈတစ္ခုၿပီးတစ္ခု အႏိုင္ယူခဲ့တယ္။ ဘုရားေနာက္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္လည္း ပိုခိုင္သြားတယ္။ ဒါေတြကတစ္ဆင့္ စာတန္ဟာ ဘုရားက ေ႐ြးခ်ယ္ခံလူေတြကို စုံလင္ေစဖို႔ သုံးတဲ့ တန္ဆာပလာပဲဆိုတာ ျမင္ခဲ့တယ္။ အစ္မေၾကာက္စရာ ဘာမွမရွိဘူး။ အရာရာကို ဘုရားအုပ္စိုးတယ္၊ လူတိုင္းရဲ႕ ကံၾကမၼာကို သူတာဝန္ယူထားတာ။ ညီမရဲ႕ေသေရး၊ ရွင္ေရးက ဘုရားလက္ထဲမွာပဲ။ တျခားဘယ္သူမွ မဆုံးျဖတ္ေပးႏိုင္ဘူး။ အစ္မညီမက အလုပ္ရွာႏိုင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သူ႔ေရွ႕ေရးက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးကို ဘုရားကပဲ အဆုံးအျဖတ္ေပးတာ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ကိုယ့္ကံၾကမၼာကိုေတာင္ ကိုယ္မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ အစ္မရဲ႕ေသေရး၊ ရွင္ေရးနဲ႔ အစ္မညီမရဲ႕ ေရွ႕ေရးကို ဘယ္လိုထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွာလဲ။ တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ ရဲေတြရဲ႕ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္တာကို အစ္မခံရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘုရားခြင့္ျပဳလို႔ပဲ ျဖစ္မွာ။ အစ္မျဖင့္ ဘုရားကို အမွီျပဳၿပီး သက္ေသရပ္တည္မွာပဲ။ ကိုယ့္အသက္ကို ျမတ္ႏိုးတဲ့အျပင္ မိသားစုအက်ိဳးကို ေတြးပူၿပီး ဘုရားကို သစၥာေဖာက္တဲ့ စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရင္ အရွက္ရစရာ အမွတ္အသားျဖစ္သြားမွာ။ အသက္ဆက္ရွင္ေနရင္ေတာင္ အေလာင္းေကာင္နဲ႔ ဘာမွမျခားေလာက္ဘူး။ ဒါကို ႏွလုံးသြင္းၿပီး အစ္မစိတ္တင္းလိုက္တယ္။ စာတန္ရဲ႕ ေသြးေဆာင္တိုက္ခိုက္မႈတိုင္းကို ခုခံဖို႔နဲ႔ သက္ေသအခိုင္အမာ ရပ္တည္လို႔ စာတန္ကို အရွက္ခြဲဖို႔ေပါ့။

အဲဒီည အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အစ္မလတ္က ေဟာက္တယ္ေလ။ “ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဥပေဒ႐ုံးက သုံးရက္အခ်ိန္ေပးထားတာ မနက္ျဖန္ ေနာက္ဆုံးေန႔ပဲ။ နင္လက္မွတ္ထိုးမွာလား၊ မထိုးဘူးလား။ အေမနဲ႔အေဖက အသက္ႀကီးေနၿပီ။ သူတို႔က နင့္ကို တစ္ခ်ိန္လုံး စိတ္ပူေနရတယ္။ နင္ေထာင္က်ေနတဲ့ သုံးႏွစ္လုံး သူတို႔က လုံးဝစားမဝင္အိပ္မေပ်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ရတာ။ အခု နင္ျပန္လြတ္လာေတာ့လည္း ယုံၾကည္သူျဖစ္ေနေသးေတာ့ သူတို႔ပူပန္ေနရတုန္းပဲ။ သူတို႔စိတ္ပ်က္လည္း ရတယ္လား။ နင့္မွာ အသိစိတ္ေရာ ရွိေသးရဲ႕လား။ အဲဒါကို လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရင္ နင္ေသသြားမွာလား” တဲ့။ ဒါဟာ စာတန္က မိသားစုကို သုံးၿပီး ထပ္တိုက္ခိုက္ေနတာပဲဆိုတာ သိခဲ့တယ္။ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေတြးမိသြားတယ္။ “သင္၏အတြင္း၌ ငါ၏သတၱိကို သင္ ပိုင္ဆိုင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မယုံၾကည္ေသာ ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ လာရသည့္အခါတြင္ သင္သည္ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ား ရွိရမည္။ သို႔ေသာ္ ငါ့အတြက္ သင္သည္ မည္သည့္ အေမွာင္အင္အားစုကိုမွ်လည္း အေလွ်ာ့မေပးရ။ စုံလင္ေသာ လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းရန္ ငါ၏ဉာဏ္ပညာကို အမွီျပဳေလာ့။ စာတန္၏ မည္သည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ျခင္းကိုမွ် ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ မေပးႏွင့္။ ငါ၏ေရွ႕ေမွာက္သို႔ သင္၏စိတ္ႏွလုံးထားရွိရာတြင္ သင္၏ရွိသမွ်လုံ႔လစိုက္ေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ ငါသည္ သင့္ကို ႏွစ္သိမ့္ကာ သင့္ထံ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း ယူေဆာင္လာေပးမည္။ အျခားသူတို႔ေရွ႕တြင္ ပုံစံတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔ မႀကိဳးပမ္းႏွင့္။ ငါ့ကို ေက်နပ္ေစျခင္းသည္ သာ၍တန္ဖိုးရွိၿပီး အေလးသာသည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါ့ကို ေက်နပ္ေစျခင္းျဖင့္၊ သင္သည္ ထာဝရတည္ၿပီး ရာသက္ပန္ျဖစ္ေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ သာ၍ပင္ ျပည့္လိမ့္မည္မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၁၀)) ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္းက လမ္းမွန္ပဲလို႔ သိခဲ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကို သစၥာရွိရမယ္ဆိုတာေရာေပါ့။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အစ္မ မယုံေအာင္လုပ္ဖို႔ မိသားစုကို လွည့္စား၊ ဖိအားေပးတာ။ ဒါက သမၼာတရားကို မုန္းၿပီး ဘုရားရန္သူျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ နတ္ဆိုးအျဖစ္အေနကို အေသအခ်ာ ျပတာပဲ။ သူတို႔ကို ညီမတူးတူးခါးခါး စက္ဆုပ္ၿပီး ပယ္ခ်ခဲ့တယ္။ ဘုရားကလည္း သူ႔အေပၚ အစ္မရဲ႕ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ဆက္ကပ္မႈကို ဒီအေျခအေနေတြေအာက္မွာ စမ္းသပ္ေနခဲ့တာ။ တျခားလူေတြရဲ႕ နားလည္မႈနဲ႔ အားေပးမႈမရွိရင္ေတာင္ သက္ေသရပ္တည္ၿပီး စာတန္ကို အရွက္ခြဲရမွာပဲ။ ဒီလိုေတြးမိေတာ့ အစ္မလတ္ကို ေျပာလိုက္တယ္။ “အေမနဲ႔အေဖက စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ၿပီး အၿမဲစိတ္ပူေနရတာက ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္လို႔ထင္လဲ။ အားလုံးက ပါတီရဲ႕လက္ခ်က္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဘုရားကိုယုံၿပီး လူေကာင္းလုပ္၊ လမ္းမွန္လိုက္တာက မွန္ကန္ၿပီး သဘာဝက်တယ္။ ဒါေပမဲ့ ပါတီက ညီမကို ဖမ္း႐ုံတင္မကဘူး၊ တစ္မိသားစုလုံးကိုပါ ဆြဲသြင္းၿပီး ေခ်ာင္ပိတ္ဒုကၡေပးခဲ့တာေလ။ ပါတီက လက္သည္တရားခံပဲ” လို႔ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အစ္မႀကီးက ဖုန္းဆက္လာၿပီး မရမက ေမးတယ္။ “မနက္ျဖန္ နင္လက္မွတ္သြားထိုးမွာလား မထိုးဘူးလား။ နင့္မွာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာႏွစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ ဘုရားကို မယုံေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္၊ ေငြရွာၿပီး လူလိုသူလို ေနသြားမလား။ လက္မွတ္မထိုးဘဲ ေထာင္ခ်ခံရမွာကို ေစာင့္မလား” တဲ့။ အျပတ္ပဲ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ “ေထာင္ျပန္က်ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္မထိုးဘူး” လို႔ေပါ့။ သူေဒါသတႀကီး ဖုန္းခ်သြားတယ္။ အစ္မလတ္လည္း လ်စ္လ်ဴရႈသြားတာပဲ။

ေနာက္ေတာ့ တာဝန္နဲ႔ တျခားၿမိဳ႕ကို ေျပာင္းခဲ့ရတယ္။ စာတန္ရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး ဘုရားအတြက္ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ အသုံးခံခဲ့တယ္။ အခုဆို သုံးႏွစ္ေက်ာ္ ရွိသြားၿပီ။ အဲဒီအေတြ႕အႀကဳံတစ္ခုလုံးကို ျပန္ေတြးၾကည့္မိတိုင္း ႏွလုံးသားထဲမွာ ၿငိမ္သက္မႈကို ခံစားရတယ္။ ကိုယ့္ေ႐ြးခ်ယ္မႈေတြထဲမွာ အဲဒါက အေကာင္းဆုံးပဲလို႔ ခံစားရတယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တရမွာ မဟုတ္ဘူး။