ထင္ထင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္မငယ္ငယ္ကတည္းက ေခါင္းကိုက္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတေလ အရမ္းနာတာ အိပ္ရာေပၚမွာပဲ လူးလွိမ့္ေနရတယ္။ ကြၽန္မဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ေရာက္ေတာ့ ဒါကို ဆရာဝန္နဲ႔သြားျပတယ္။ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ေဆးကုသမႈခံယူဖို႔လိုတယ္လို႔ ဆရာဝန္ကေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူၫႊန္းတဲ့ေဆးရဲ႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြအကုန္ကို ကြၽန္မေတြ႕ေတာ့ ေသာက္ဖို႔အရမ္းေၾကာက္ေနတယ္။ နာတာကို သည္းခံၿပီးေတာ့ပဲေနခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို လက္ခံၿပီးတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မအေျခအေနက ႐ုတ္တရက္ႀကီး သက္သာလာတယ္။ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ေက်းဇူးတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ကြၽန္မက ယုံၾကည္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေသခ်ာေပါက္ ေစာင့္ေရွာက္မွာပဲလို႔ေတြးၿပီး စုေဝးပြဲေတြတက္တာ၊ ကိုယ့္တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္တာေတြကို စိတ္ႏွစ္ၿပီးလုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အခက္အခဲရွိတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္က လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုဖြင့္ေပးတယ္။ ကြၽန္မမိသားစုကို ေဘးကင္းေအာင္၊ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ ဘယ္က်န္းမာေရးျပႆနာကမဆို ကြၽန္မကို ကာကြယ္ေပးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကြၽန္မတာဝန္ေတြကို အခ်ိန္ျပည့္လုပ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မအလုပ္ကေန ထြက္ၿပီး အိမ္ကေနထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ကို မေမာမပန္းနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ေနတုန္းမွာပဲ အဲဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ေတြက ခဏနဲ႔ကုန္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့သုံးေလးႏွစ္ေလာက္မွာ ကြၽန္မက်န္းမာေရးက ဆုတ္ယုတ္လာတယ္။ ခဏခဏပင္ပန္းသလိုခံစားရၿပီး ရင္က်ပ္တယ္။ အသက္ရွဴက်ပ္တယ္။ စကားနည္းနည္းေျပာလိုက္တာနဲ႔ ပင္ပန္းၿပီး တစ္မနက္လုံး ေမာေနလို႔ တခ်ိဳ႕မနက္ေတြမွာ ပါးစပ္ေတာင္မဟရဲဘူး။ အစေတာ့ “ငါ့အေျခအေနက ဘုရားလက္ထဲမွာရွိတယ္။ ငါ့တာဝန္ကို ဆက္လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က် ျပန္ေကာင္းလာမွာပဲ” လို႔ေတြးၿပီး သိပ္အေရးမစိုက္မိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ကုန္သြားၿပီး ကြၽန္မက်န္းမာေရးက ပိုပိုဆိုးလာတယ္။ ပင္ပန္းတာအျပင္ကို တစ္ခါတေလမွာ ကြၽန္မႏွလုံးက ႐ုတ္တရက္ အရမ္းခုန္လာတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေဇာေခြၽးေတြျပန္လာၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းလွဲေနလိုက္ရတယ္။ စကားေတာင္မေျပာႏိုင္ဘူး။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ ေခါင္းကိုက္တာေတြက ျပန္စလာတယ္။ တစ္ခါတေလဆိုရင္ ကြၽန္မေသြးေၾကာေတြက ေပါက္ထြက္ေတာ့မလိုခံစားရတယ္။ တ႐ုတ္ေဆးတခ်ိဳ႕သုံးၾကည့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ဘာမွအေထာက္အကူမျဖစ္ဘူး။ ကြၽန္မ ေဆးသြားစစ္ၾကည့္ေတာ့ ဆရာဝန္က ဒါ ႏွလုံးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါနဲ႔ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါလို႔ေျပာတယ္။ ကြၽန္မေသြးေၾကာေတြေပါက္သြားရင္ အခ်ိန္မေ႐ြးေသသြားႏိုင္တဲ့ အႏၲရာယ္ရွိတယ္တဲ့။ ဒါကိုၾကားရေတာ့ ဦးေႏွာက္ေသြးခဲၿပီးေသသြားတဲ့ ကြၽန္မအဘိုးကိုစဥ္းစားမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မအေဖက အသက္ ၄၀ မွာ ေတာ္ေတာ္ျပင္းထန္တဲ့ ဦးေႏွာက္ေသြးယိုစီးမႈေရာဂါျဖစ္ၿပီး သုံးရက္ၾကာေတာ့ ေသသြားတာ။ အခု ကြၽန္မက တစ္ခ်ိန္လုံး ေတာ္ေတာ္ကိုနာတဲ့ ေခါင္းကိုက္ေဝဒနာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္မအေဖလို တစ္ေန႔မွာ ေသြးေၾကာေပါက္မွာလား ေပါ့။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ႏွစ္ေတြၾကာတဲ့အထိလုပ္ဖို႔အတြက္ မိသားစုနဲ႔အလုပ္ကို ထားခဲ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္မ က်န္းမာေရးက ဘာလို႔ဆိုးလာတာလဲ ေပါ့။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ကာကြယ္ေပးသင့္တယ္လို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ကြၽန္မက တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ေနတုန္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕အေျခအေနေၾကာင့္ ကြၽန္မက အၿမဲတမ္းမႈိင္ေနတယ္။ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္ကို ရွာေဖြေပမဲ့၊ မက်န္းမာမႈကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရမယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ေပမဲ့ ဘာတိုးတက္မႈမွမေတြ႕ရတဲ့အခါ ဆုေတာင္းၿပီးရွာေဖြခ်င္တဲ့စိတ္က ေပ်ာက္သြားတယ္။ ေဆးကုဖို႔အတြက္ ပိုက္ဆံရွိေအာင္ ကြၽန္မမိသားစုဆီကို ျပန္သြားခဲ့လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေယာက်ာ္းအလုပ္လုပ္တဲ့စက္႐ုံက ေဒဝါလီခံသြားၿပီး သူ႔ကိုပိုက္ဆံမေပးခဲ့ဘူးဆိုၿပီး ကြၽန္မေယာကၡမကေျပာျပတယ္။ ဒါကိုၾကားရတာ ကြၽန္မအတြက္ အေတာ္စိတ္ညစ္စရာပါပဲ။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ကိုေနမေကာင္းဘူး။ ကြၽန္မေယာက်ာ္းက အလုပ္မရွိေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံေတာင္မရခဲ့ဘူး။ ေဆးကုဖို႔ကို ေမ့လိုက္ေတာ့။ ဘာနဲ႔ဆက္ၿပီးအသက္ရွင္ရမွာလဲ။ အဲဒီေန႔ေတြမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ဆုတ္ယုတ္ေနတဲ့က်န္းမာေရးနဲ႔ ေယာက်ာ္းကအလုပ္မရွိတာေတြကို စဥ္းစားၿပီး မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို နာက်င္မိတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ့တာဝန္အတြက္ ငါအမ်ားႀကီး စြန္႔လႊတ္ၿပီးၿပီ။ ဘုရားသခင္က ငါ့ကိုဘာလို႔မေစာင့္ေရွာက္တာလဲ” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ထပ္စဥ္းစားမိတယ္။ “ငါ ဘုရားကိုအျပစ္တင္လို႔မျဖစ္ဘူး။ နာခံရမယ္။ ဘယ္ေျပာႏိုင္မလဲ။ ငါ့ေယာက်ာ္းက အလုပ္ေကာင္းတစ္ခုရွာေတြ႕ၿပီးေတာ့ သူလုံးဝမရခဲ့တဲ့ ဝင္ေငြေတြကို ျပန္ရွာခ်င္ရွာႏိုင္မွာပဲ” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္မအမ်ိဳးသားက အလုပ္ရွာလို႔ရမရဆိုတာ ကိုယ္ေတာ့္အေပၚမူတည္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕အလုပ္ကို ကိုယ္ေတာ့္လက္ထဲကို အပ္ပါတယ္” ေပါ့။ ကြၽန္မဆုေတာင္းရင္းနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နည္းနည္းေလးရွိခဲ့ပါတယ္။ သူအလုပ္ကို မၾကာခင္ရွာေတြ႕ဖို႔ ေတာင့္တမိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သုံးေလးလေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့ သူက ဘာအလုပ္မွမေတြ႕ေသးဘူး။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ၿပီး လုံးဝအားကုန္ေနတယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ပုံစံရွိေပမဲ့ ကြၽန္မက်န္းမာေရး၊ ဒါမွမဟုတ္ မိသားစုအေၾကာင္းစဥ္းစားတဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ကြၽန္မနည္းနည္းေလးပိုအားစိုက္လိုက္ရင္ ကြၽန္မတာဝန္ကို ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြရွိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက “ဒါဆို ေကာင္းေနပါၿပီ။ ငါအားပိုစိုက္ရင္ ဘာအက်ိဳးရွိသြားမွာမို႔လဲ” ဆိုၿပီး ေတြးတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္မတာဝန္အေပၚ အရင္ကရွိခဲ့တဲ့ စိတ္ထက္သန္မႈက ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ယူရတဲ့အလုပ္မွာ တိုးတက္မႈကေႏွးၿပီး ကြၽန္မမွာ ရွိခဲ့တဲ့ စိတ္ျပင္းျပမႈက မရွိေတာ့ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္မွာ ျပႆနာေတြကို ႀကဳံေတြ႕တဲ့အခါ ကြၽန္မ ဝင္ကူခ်င္စိတ္ လုံးဝမရွိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့၊ ေလ်ာ့ရဲတဲ့ပုံစံက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္ေစခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ထုံထိုင္းေနၿပီး အဲဒီအေၾကာင္း ဘာမွမစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မမိသားစုမွာျဖစ္ေနတာေတြအေပၚ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္ဆင္းရဲမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားသခင္ဆီ ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္မ အခု ေတာ္ေတာ္ၾကာ စိတ္ဆင္းရဲေနရပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္အေပၚကို ကြၽန္မ အၿမဲတမ္းေတာင္းဆိုမႈေတြ ျပဳေနခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးကလည္း ကြၽန္မတာဝန္အေပၚမွာ မရွိပါဘူး။ ကြၽန္မနာခံသင့္တယ္ဆိုတာကို သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ လက္မလြတ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြအားလုံးကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မမသိပါဘူး။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကိုယ္ေတာ့္အလိုေတာ္ကို နားလည္ဖို႔ ကြၽန္မကို လမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။

အဲဒီလိုဆုေတာင္းၿပီးသိပ္မၾကာခင္တစ္ရက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္က ကြၽန္မေခါင္းထဲမွာ ႐ုတ္တရက္ေပၚလာတယ္။ “အစအဦးမွစ၍ သူ႔အမႈ၏ ျဖစ္စဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ဘုရားသခင္သည္ လူအေယာက္တိုင္းအတြက္- သို႔မဟုတ္ သူ၏ေနာက္သို႔လိုက္ေသာသူ အေယာက္တိုင္းအတြက္ဟု ဆိုႏိုင္သည္- စမ္းသပ္မႈမ်ားကို စီစဥ္ထားခဲ့ၿပီး ဤစမ္းသပ္မႈမ်ားမွာ အတိုင္းအတာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လာတတ္သည္။ မိမိတို႔ မိသားစု၏ ျငင္းပယ္ျခင္းခံရေသာ စမ္းသပ္မႈကို ေတြ႕ႀကဳံဖူးေသာသူမ်ား၊ ဆိုး႐ြားေသာ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားအားျဖင့္ စမ္းသပ္မႈကို ေတြ႕ႀကဳံဖူးေသာသူမ်ား၊ ဖမ္းဆီးျခင္းႏွင့္ ႏွိပ္စက္ျခင္း ခံရေသာ စမ္းသပ္မႈကို ေတြ႕ႀကဳံဖူးေသာသူမ်ား၊ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာ စမ္းသပ္မႈကို ေတြ႕ႀကဳံဖူးေသာသူမ်ားႏွင့္ ေငြေၾကးႏွင့္ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္အားျဖင့္ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ဖူးေသာသူမ်ား ရွိၾကသည္။ ေယဘုယ်အေနျဖင့္ ဆိုပါက သင္တို႔ အေယာက္တိုင္းသည္ စမ္းသပ္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရင္ဆိုင္ဖူးၿပီ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ အလုပ္လုပ္သနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ အေယာက္တိုင္းကို ထိုကဲ့သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပဳမူသနည္း။ မည္သည့္ရလဒ္မ်ိဳးကို သူရွာသနည္း။ သင္တို႔အား ငါမိတ္သဟာယျပဳလိုေသာ အခ်က္မွာ ဤသို႔ျဖစ္သည္- ဤသူသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး မေကာင္းမႈကိုေရွာင္ေသာ လူအမ်ိဳးအစား ဟုတ္မဟုတ္ကို ဘုရားသခင္ ျမင္လိုသည္။ ဤအရာမွာ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အား စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကို ေပးေနေသာအခါႏွင့္ အေျခအေနတစ္ခု မဟုတ္ တစ္ခုကို သင့္အား ရင္ဆိုင္ေစေသာအခါ၊ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ေသာသူ ဟုတ္မဟုတ္ စမ္းသပ္ရန္အတြက္ ျဖစ္သည္ကို ဆိုလိုသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူ႔အမႈေတာ္မွရရွိမည့္ ရလဒ္မ်ားကို သိနားလည္ပုံ) ဘုရားသခင္က လူတိုင္းအတြက္ မတူညီတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ၿပီး မတူညီတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြကို ျပင္ဆင္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ မတူညီတဲ့အေျခအေနေတြမွာ သူတို႔ရဲ႕ သေဘာထားေတြ၊ ဘုရားသခင္ကို သူတို႔ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး မေကာင္းမႈကိုေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိဆိုတာေတြကို ဘုရားသခင္က ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဒါ ကြၽန္မအတြက္ အျမင္ပြင့္သြားေစတဲ့အရာပဲ။ ကြၽန္မက တစ္ခ်ိန္လုံး ပိုၿပီးေနမေကာင္းျဖစ္လာေနတယ္။ ကြၽန္မေယာက်ာ္းက အလုပ္ျပဳတ္ၿပီး ဝင္ေငြရလမ္းမရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေတြအားလုံးက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ျဖစ္ေပၚတာပဲ။ ကြၽန္မ နာခံသင့္တယ္။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြသင့္တယ္။ သင္ခန္းစာယူသင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဘုရားအလိုေတာ္ကို မရွာေဖြဘူး။ ဘယ္လိုသက္ေသခံရမယ္ဆိုတာကို မေတြးဘူး။ အဲဒီအစား ကြၽန္မက စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ညည္းညဴေနခဲ့တယ္။ ဒါက ဘုရားကိုဆန္႔က်င္ပုန္ကန္ၿပီး အာခံေနတာမဟုတ္ဘူးလား။ ေယာဘအေၾကာင္းကို ကြၽန္မေတြးမိတယ္။ ၿခံေမြးတိရစာၦန္ေတြထားတဲ့ ေတာင္ကုန္းေတြ၊ စည္းစိမ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိၿပီး အားလုံးအခိုးခံလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလုံးလည္း အနာစိမ္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္မွ ဘုရားကို လုံးဝအျပစ္မတင္ဘဲ သူ႔ကိုယ္သူပ်ပ္ဝပ္ၿပီး “ေယေဟာဝါသည္ ေပးေတာ္မူ၏၊ ၿပီးလွ်င္ ေယေဟာဝါသည္ ျပန္ႏုတ္သိမ္းေတာ္မူ၏၊ ေယေဟာဝါ၏ နာမေတာ္သည္ မဂၤလာရွိပါေစဟု ဆိုေလ၏” (ေယာဘဝတၱဳ ၁:၂၁)။ ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။ ေယာဘရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းက စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္ျခင္းပဲ။ ေယာဘရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံကို ေတြးၿပီး ကြၽန္မ ရွက္မိခဲ့တယ္။ သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အမ်ားႀကီးမဖတ္ခဲ့ဘူး။ ဒီလို စမ္းသပ္မႈႀကီးကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ သူ႔ယုံၾကည္ျခင္းကို ထိန္းသိမ္းထားၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္တုန္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ေန႔ရက္တိုင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ အာဟာရနဲ႔ လမ္းျပမႈကို ခံစားရၿပီး စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္အတြက္ နာခံျခင္းမရွိေသးဘူး။ မက်န္းမာမႈနဲ႔ ကြၽန္မေယာက်ာ္းအလုပ္မရွိမႈကို ရင္ဆိုင္ရတာေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ညည္းညဴခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ပုန္ကန္ခဲ့တာပါ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္မ ေနာင္တရဖို႔စိတ္ဆႏၵရွိလာၿပီး ဘုရားသခင္ကို က်ိဳးႏြံနာခံရင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိလာဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မဖတ္ခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္တခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “သင္၏သားသမီးမ်ား နာမက်န္းျဖစ္ျခင္း ကင္းရန္အတြက္၊ သင္၏ခင္ပြန္းက အလုပ္ေကာင္း ရွိရန္အတြက္၊ သင္၏သားက ဇနီးေကာင္း တစ္ဦးကို ရရန္အတြက္၊ သင့္သမီးက ရည္မြန္ေသာ ခင္ပြန္းတစ္ဦးကို ရရန္အတြက္၊ သင့္ ႏြားမ်ားႏွင့္ ျမင္းမ်ားက ေျမကိုေကာင္းစြာ ထြန္ယက္ရန္အတြက္၊ သင္၏ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား အတြက္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ရာသီဥတု ေကာင္းမြန္ရန္အတြက္၊ သင္ လိုက္စားသည့္အရာမွာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီးေနာက္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ရရွိႏိုင္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင္ ရွာေဖြေသာအရာ ျဖစ္သည္။ သင္၏ လိုက္စားျခင္းမွာ သက္ေသာင့္သက္သာျဖင့္ အသက္ရွင္ရန္၊ သင့္မိသားစုေပၚသို႔ မေတာ္တဆမႈမ်ား မက်ေရာက္ရန္အတြက္၊ သင့္အနား ေလျပည္ျဖတ္သြားရန္အတြက္၊ သင့္မ်က္ႏွာကို ေျမမႈန္ မထိေစရန္အတြက္၊ သင့္မိသားစု၏ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား ေရလႊမ္းမိုးျခင္း မခံရေစရန္အတြက္၊ မည္သည့္ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ကမွ် သင့္ကို မထိခိုက္ေစရန္အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏ ေထြးပိုက္မႈထဲတြင္ အသက္ရွင္ရန္၊ ဇိမ္ရွိေသာ အသိုက္အၿမဳံထဲတြင္ ေနထိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။ သင္ကဲ့သို႔ေသာ ဇာတိပကတိကို အၿမဲလိုက္စားသည့္ သတၱိေၾကာင္သူ တစ္ဦး- သင္သည္ စိတ္ႏွလုံးတစ္ခု ရွိပါသေလာ၊ သင္သည္ စိတ္ဝိညာဥ္ ရွိပါသေလာ။ သင္သည္ သားရဲတစ္ေကာင္ မဟုတ္ေလာ။ အျပန္အလွန္အေနျဖင့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မေတာင္းဆိုဘဲ၊ စစ္မွန္ေသာ လမ္းခရီးကို သင့္အား ငါေပးခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ သင္သည္ မလိုက္စားေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာ သူမ်ားထဲမွ တစ္ဦးေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ) “သင္၏ ဘုရားသခင္၌ယုံၾကည္မႈေရာ၊ အဘယ္သို႔နည္း။ သင္၏ အသက္တာကို အမွန္တကယ္ ဆက္ကပ္ၿပီးၿပီေလာ။ သင္တို႔သည္ ေယာဘကဲ့သို႔ အလားတူ စမ္းသပ္ျခင္းကို ခံစားခဲ့ရပါက၊ ယေန႔ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္ေသာ သင္တို႔ထဲတြင္ မည္သူမွ် ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ သင္တို႔အားလုံး ၿပိဳလဲၾကမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သင္တို႔ႏွင့္ ေယာဘ အၾကားတြင္ အင္မတန္ တကယ့္ကို ကြာျခားေနေပသည္။ ယေန႔တြင္ သင္တို႔၏ ပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္းဥစၥာမ်ား ထက္ဝက္ အသိမ္းယူခံရပါက၊ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိျခင္းကို သင္ ျငင္းဝံ့လိမ့္မည္။ သင္တို႔၏ သား သို႔မဟုတ္ သမီးကို သင္တို႔ထံမွ ယူသြားခံရပါက၊ သင္တို႔သည္ မတရားဟု ေအာ္ဟစ္ရင္း လမ္းမ်ားေပၚ ေျပးၾကလိမ့္မည္။ အကယ္၍ သင္၏ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳရန္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းသည္ လမ္းဆုံးေရာက္ပါက၊ သင္သည္ ႀကိဳးစားကာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သင့္ကို ေၾကာက္လန႔္ေစရန္ အစတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားစြာ ငါေျပာဆိုခဲ့သည္ကို သင္ ေမးလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သင္တို႔ မလုပ္ဝံ့မည့္အရာ မည္သည့္အရာမွ် မရွိေပ။ ဤအရာက သင္တို႔သည္ စစ္မွန္ေသာ ထိုးထြင္းအျမင္မ်ား တစ္ခုတေလမွ် မရရွိေသးသကဲ့သို႔ စစ္မွန္ေသာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ မရွိၾကေသးသည္ကို ျပသေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း (၃)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနကို အတိအက်ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ ကြၽန္မ သံသယလုံးဝမရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္ကို ေန႔စဥ္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ပုံစံရွိေပမဲ့ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးထဲမွာ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ဖုံးကြယ္ထားတယ္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္မွာ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနတာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မရဲ႕က်န္းမာေရးနဲ႔ မိသားစုကို ကာကြယ္ေပးသင့္တယ္၊ အရာရာတိုင္းက အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕သင့္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈေတြနဲ႔ ဆႏၵက တစ္ထပ္တည္းမက်တဲ့အခါ ကြၽန္မအက်ိဳးစီးပြားကို ထိလာတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မက်န္းမာေရး တိုးတက္မလာလို႔၊ ကြၽန္မေယာက်ာ္း အလုပ္မရလို႔ဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ကို စၿပီး အျပစ္တင္လာခဲ့တယ္။ “ႀကိဳးစားကာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေဆြးေႏြး” ခ်င္တာမ်ိဳးနဲ႔ ဘာထူးေတာ့မွာလဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းက အစကတည္းက ေကာင္းခ်ီးလိုခ်င္တဲ့ဆႏၵရဲ႕ တြန္းအားေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္းခ်ီးအတြက္ပဲ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္းရွိခဲ့တာပါ။ “အခေၾကးေငြမယူဘဲ အလုပ္မလုပ္ႏွင့္”၊ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏” ဆိုတာေတြက ကြၽန္မ ရွင္သန္တဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြပါပဲ။ ေကာင္းခ်ီးရဖို႔ျဖစ္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ စက္ဆုပ္ဖြယ္ပန္းတိုင္ကို ရရွိဖို႔အတြက္ ဘုရားကိုအသုံးျပဳၿပီး၊ ကြၽန္မတာဝန္ကို အသုံးျပဳရင္းနဲ႔ ဘုရားသခင္အေပၚ ေလာကီဆန္တဲ့ လုပ္ငန္းသေဘာစိတ္ထားကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို လိမ္ညာရင္း၊ တိုက္ခိုက္ရင္းနဲ႔ ဘုရားနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ေနခဲ့တာပါ။ သမၼာတရားကို ကြၽန္မရရွိႏိုင္ၿပီး ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကေန လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကိုခံရႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္က သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မကို ေရေလာင္းရင္း၊ ပံ့ပိုးေပးရင္း သူ႔ရဲ႕အိမ္ေတာ္ဆီကို ကြၽန္မကို သယ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို အားထုတ္လိုက္စားၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ဖို႔ ေတြးရမယ့္အစား ကြၽန္မက တြက္ခ်က္ေနခဲ့တယ္။ ဘုရားကို လိမ္ညာေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ဆႏၵေတြ မျပည့္တဲ့အခါမွာ ဘုရားနဲ႔ က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး ဘုရားကို အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အက်ည္းတန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းတယ္။ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ရွင္သန္ဖို႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္မုန္းတီးၿပီး ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မ ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႔ အသိစိတ္ကင္းမဲ့ရတာလဲဆိုတာကို ေတြးမိတယ္။ ကႏၲာရထဲ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ညည္းညဴၾကတဲ့ ဣသေရလလူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း ကြၽန္မေတြးမိတယ္။ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးဖာေရာဘုရင္ရဲ႕ လက္ထဲကေန သူတို႔ကိုကယ္ခဲ့တာကို ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးမတင္ၾကဘဲ ကႏၲာရထဲမွာ အသားမရွိလို႔ဆိုၿပီး ဘုရားကို အျပစ္တင္ၾကတာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္ခဲ့တယ္။ “သူတို႔သည္ ငါ၏ခ်မ္းသာထဲသို႔ မဝင္ရၾက။” (ဆာလံက်မ္း ၉၅:၁၁) ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။ အဆုံးမွာေတာ့ သူတို႔ေတြ ကႏၲာရထဲမွာ ေသဆုံးခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို အေျခခံၾကည့္ရင္ ကြၽန္မရဲ႕ ညည္းညဴမႈေတြေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အျပစ္ဒဏ္ခတ္မႈကို ကြၽန္မခံရသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မရဲ႕အသက္ကို မယူေဆာင္သြားဘူး။ အဲဒီအစား ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့အျမင္ေတြ၊ ဘုရားေကာင္းခ်ီးရဖို႔ျဖစ္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ဆိုးဝါးတဲ့ စိတ္ခြန္အားေတြကို ကြၽန္မ ျမင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မကို တရားစီရင္ခဲ့တယ္။ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့တယ္။ ဉာဏ္အလင္းပြင့္လင္းေစၿပီး လမ္းျပခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္တရၿပီးေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကို အခြင့္အေရးေပးခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းပါပဲ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပိုၿပီးသိရွိျခင္းကို ရေအာင္ကူညီေပးတဲ့ ေနာက္ထပ္ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “၎တို႔ႏႈတ္က ထိုအရာကို ေျပာေကာင္းေျပာမည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကို လူတို႔ ဦးစြာ စတင္ယုံၾကည္ေသာအခါ ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ‘ကြၽန္ုပ္သည္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ သြားခ်င္သည္၊ ငရဲမသြားခ်င္ပါ။ ကြၽန္ုပ္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္သာမက ကြၽန္ုပ္၏ တစ္မိသားစုလုံးကို ေကာင္းခ်ီးခံစားေစခ်င္သည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ အစာေကာင္းေကာင္း စားခ်င္သည္၊ အဝတ္အစားေကာင္းေကာင္း ဝတ္ခ်င္သည္၊ ေကာင္းေသာအရာမ်ားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားခ်င္သည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ မိသားစုေကာင္း၊ ခင္ပြန္းေကာင္း (သို႔မဟုတ္ ဇနီးသည္ေကာင္း) ႏွင့္ သားသမီးေကာင္းမ်ားကို လိုခ်င္သည္။ ေနာက္ဆုံး ကြၽန္ုပ္သည္ ရွင္ဘုရင္အျဖစ္ စိုးစံခ်င္သည္’ ဟု စဥ္းစားေကာင္း စဥ္းစားဖြယ္ရွိသည္။ ယင္းမွာ ၎တို႔လိုခ်င္သမွ် ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ ဤစိတ္သေဘာထား၊ ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ စဥ္းစားေသာ ဤအရာမ်ား၊ လြန္ကဲေသာ ဤဆႏၵမ်ား― ထိုအရာအားလုံးက လူသား၏ မာနေထာင္လႊားမႈကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ငါ့ကို မည္သည့္အရာက ဤသို႔ေျပာေစသနည္း။ ယင္းက လူတို႔၏ အဆင့္အတန္းေပၚ မူတည္သည္။ လူသည္ ေျမမႈန္႔မွလာေသာ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူကို ႐ႊံ႕ေစးျဖင့္ ပုံေဖာ္ခဲ့ၿပီး သူ႔အထဲသို႔ ဇီဝအသက္ကို မႈတ္သြင္းခဲ့သည္။ လူ၏ နိမ့္က်ေသာ အဆင့္အတန္းက ထိုသို႔ျဖစ္ေစကာမူ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဟိုဟာသည္ဟာ လိုခ်င္လ်က္ ေရာက္လာသည္။ လူ၏အဆင့္အတန္းက အလြန္ယုတ္ညံ့သည္၊ သူ၏ပါးစပ္ကိုဟၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ မည္သည့္အရာကိုမွ် မေတာင္းဆိုသင့္ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ လူတို႔သည္ မည္သည့္အရာ လုပ္သင့္သနည္း။ ၎တို႔သည္ အျခားသူတို႔၏ ညည္းညဴခ်က္မ်ားကို စိမ့္ဝင္မခံဘဲ အႀကိတ္အနယ္ လုပ္ေဆာင္သင့္သည္၊ လက္ေၾကာတင္းေအာင္ လုပ္ၿပီး ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ နာခံသင့္သည္။ ယင္းသည္ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ျပႆနာမဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ လူတို႔ႏွင့္အတူ ေမြးဖြားလာေသာ အဆင့္အတန္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ အဆင့္အတန္းက အညတရျဖစ္သည့္အတြက္ ၎တို႔သည္ ပင္ကိုအားျဖင့္ နာခံၿပီး ႏွိမ့္ခ်မႈရွိသင့္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ထံမွ အရာမ်ားကို မေတာင္းဆိုသင့္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္အေပၚ လြန္ကဲေသာ ဆႏၵမ်ားလည္း မရွိသင့္ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူသား၏ မာနေထာင္လႊားေသာ သဘာဝသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ သူဆန္႔က်င္ျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္သည္”) ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းက ကြၽန္မကို လုံးဝ ဖြင့္ခ်ျပခဲ့တာပဲ။ မွန္တယ္။ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းျခင္းသခင္ျဖစ္တယ္။ အားလုံးကို အုပ္စိုးသူျဖစ္တယ္။ ဘုရားသခင္က အရမ္းဂုဏ္သေရရွိၿပီး ႀကီးျမတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္လက္နဲ႔ ေျမမႈန္႔ကေနလုပ္ထားတဲ့ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္သက္သက္ပဲ။ အႏွစ္သာရအေနနဲ႔ ကြၽန္မက နိမ့္က်ၿပီး တန္ဖိုးမရွိပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက စာတန္ရဲ႕ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ေတာ္ေတာ္ကိုခံထားရၿပီး လူ႔သဘာဝနည္းနည္းမွမရွိဘဲ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို အရာဝတၳဳေတြေတာင္းဆိုဖို႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ဒီေန႔အသက္ရွင္ေနရတာ၊ ဘုရားသခင္ေပးတဲ့ ဒီအသက္ကိုရွဴေနရတာဟာ ဘုရားရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက မာနေထာင္လႊားတယ္။ က်ိဳးေၾကာင္းသင့္မႈမရွိဘူး။ အရာရာက အခက္အခဲမရွိဘဲ အဆင္ေျပသြားဖို႔အတြက္ ကြၽန္မ က်န္းမာေရးကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔၊ ကံမေကာင္းတာေတြ မရွိဖို႔၊ ကြၽန္မအမ်ိဳးသားက အလုပ္ေကာင္းတစ္ခုရွာေတြ႕ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို အခ်ိန္တိုင္း ေကာင္းခ်ီးေပးသင့္တယ္၊ ကာကြယ္သင့္တယ္လို႔ေတြးၿပီး ဘုရားသခင္ကို အဆက္မျပတ္ေတာင္းဆိုမႈေတြျပဳေနခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုမျဖစ္ရင္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ညည္းညဴၿပီး အျပစ္ပဲတင္ေနခဲ့တာ။ ကြၽန္မက တကယ္ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိျပဳမိျခင္း မရွိခဲ့ဘူး။ အသိစိတ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ရွက္စိတ္လုံးဝမရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ခဏမွာ ကြၽန္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္႐ြံ႕မုန္းခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲက ဒါကို ကြၽန္မစဥ္းစားမိတယ္။ “ငါ့အတြက္ ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာႏွင့္အတူ အစဥ္အၿမဲ အလြန္ သစၥာေစာင့္သိၿပီးသည့္တိုင္ မက်န္းမာမႈ၊ ဆင္းရဲမႈႏွင့္ သင္၏ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၏ စြန႔္ပစ္ျခင္းတည္းဟူေသာ ညႇဥ္းဆဲမႈကို သင္ ခံရပါက၊ သို႔မဟုတ္ ဘဝတြင္ အျခား ကံအေၾကာင္းမလွသည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို သင္ ႀကံ့ႀကံ့ခံရပါက၊ ငါ့အတြက္ သင္၏ သစၥာေစာင့္သိျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ ဆက္ရွိဦးမည္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အလြန္ႀကီးေလးေသာ ျပႆနာတစ္ခု- သစၥာေဖာက္ျခင္း (၂)) ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကိုလည္း ကြၽန္မဖတ္တယ္။ “သူ၏ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းတြင္၊ ေပတ႐ုသည္ အရာရာ၌ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ထံမွလာေသာ အရာအားလုံးကို နာခံရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ စိုးစဥ္းမွ် ေစာဒကတက္ျခင္း မရွိဘဲ၊ သူသည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအျပင္၊ စစ္ေဆးျခင္း၊ အတိဒုကၡႏွင့္ သူ႔အသက္တာတြင္ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈမ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ျခင္းတို႔ကို လက္ခံႏိုင္ခဲ့သည္၊ ယင္းတို႔အထဲမွ မည္သည့္အရာကမွ် သူ၏ ဘုရားသခင္အား ခ်စ္ျခင္းအား မေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို အဆုံးစြန္ ခ်စ္ျခင္း မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါတစ္ဦးႏွင့္ဆိုင္သည့္ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္း မဟုတ္ေလာ။ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၌ျဖစ္ေစ၊ တရားစီရင္ျခင္း၌ ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ အတိဒုကၡ၌ ျဖစ္ေစ၊ သင္သည္ ေသသည္အထိ နာခံျခင္းကို စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္စြမ္း ရွိၿပီး၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦးက စြမ္းေဆာင္ရရွိသင့္သည့္ အရာျဖစ္သည္၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္း၏ စင္ၾကယ္မႈ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူသည္ ဤမွ် စြမ္းေဆာင္ ရရွိႏိုင္ပါက၊ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အရည္အခ်င္းျပည့္မီေသာ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး၊ ဖန္ဆင္းရွင္၏ စိတ္ဆႏၵကို ဤအရာထက္ သာ၍ေက်နပ္ေစသည့္အရာ မည္သည့္အရာမွ်မရွိေခ်။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္) ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို တကယ္ကို တို႔ထိတယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မေရွ႕တည့္တည့္မွာရွိေနၿပီးေတာ့ “ဒီမက်န္းမာမႈက က်န္တဲ့ရက္ေတြမွာ မင္းနဲ႔ဆက္ရွိေနၿပီး ေငြေရးေၾကးေရးျပႆနာေတြကို မင္း ထပ္ၿပီးရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္တာဝန္ကို ဆက္ကပ္အပ္ႏွံၿပီး ထမ္းေဆာင္ဦးမွာလား” လို႔ ေမးေနသလိုပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ခဏမွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မအေျဖကိုေစာင့္ေနသလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ တံငါသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေပတ႐ုကို ကြၽန္မစဥ္းစားမိတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ တစ္ေကာင္မွမဖမ္းမိဘဲ တစ္ေနကုန္လုပ္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာမရွိတဲ့အရာအတြက္ ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ မညည္းညဴဘူး။ သူက ပစၥည္းဥစၥာႂကြယ္ဝမႈေနာက္ကို လိုက္ေနတာမဟုတ္လို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူက ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းၿပီး ခ်စ္ဖို႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စုံလင္ေစျခင္းကို သူခံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက မက်န္းမာမႈ၊ ဆင္းရဲဒုကၡမရွိဘဲ ဇာတိကပတိဆိုင္ရာ သက္သာအဆင္ေျပမႈေတြကို လိုခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ေက်နပ္ခဲ့ရင္ေတာင္ သမၼာတရားကို ရရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ ဒါ အဓိပၸာယ္မရွိျဖစ္မသြားဘူးလား။ မယုံၾကည္သူေတြကိုပဲ ၾကည့္ေလ။ ပိုက္ဆံနဲ႔ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာသာယာမႈေတြေနာက္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့အရာမွန္သမွ်ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူတို႔မွာ ယုံၾကည္ျခင္း ဒါမွမဟုတ္ သမၼာတရားမရွိဘူး။ သူတို႔ဘဝေတြက အႏွစ္မဲ့ၿပီး ေဝဒနာေတြျပည့္ေနတယ္။ ကပ္ေဘးႀကီးက်ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူတို႔ေတြက ငိုေႂကြးၿပီး အံသြားခဲႀကိတ္ရင္းနဲ႔ ကပ္ေဘးကို ခံၾကရလိမ့္မယ္။ ကြၽန္မက ဘဝမွာ တခ်ိဳ႕႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းေတြမရွိေပမဲ့ ကြၽန္မနဲ႔အတူ ဘုရားသခင္ရွိတယ္။ ကြၽန္မကို လမ္းျပၿပီး ပံ့ပိုးေပးေနတဲ့ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရွိတယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး လူသားပုံသ႑န္အတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ရင္၊ အဆုံးမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရရွိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြထက္ ကြၽန္မကို ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ပိုၿပီးယူေဆာင္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္မ သက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ မသက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ ဒီကေနလြတ္တဲ့လမ္းက ကြၽန္မဘဝမွာ ေရာက္လာသည္ျဖစ္ေစ၊ မေရာက္သည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈနဲ႔ စီစဥ္မႈေတြကို နာခံၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဆႏၵရွိေနပါတယ္။ ကြၽန္မကိုယ္ေတာ္နဲ႔ အလဲအလွယ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ကြၽန္မ သက္ေသရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကို ခြန္အားေပးေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ကြၽန္မဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးက ဉာဏ္အလင္းနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္မႈနဲ႔ျပည့္ေနၿပီး ဘုရားသခင္က ကြၽန္မနဲ႔ အရမ္းနီးကပ္ေနတာကို ကြၽန္မခံစားရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပးတဲ့ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “သင့္အေပၚသို႔ မည္သည့္ စမ္းသပ္မႈ က်ေရာက္ပါေစ၊ သင္က ယင္းကို ဘုရားသခင္က သင့္အား ေပးသည့္ ဝန္တစ္ခုအျဖစ္ သေဘာထားရမည္။ လူအခ်ိဳ႕က ႀကီးစြာေသာ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းႏွင့္ မခံႏိုင္ေသာ ဒုကၡတို႔ျဖင့္ ဝိုင္းရံဖိစီးျခင္းခံရကာ၊ အခ်ိဳ႕က ေသျခင္းတရားကိုပင္ ရင္ဆိုင္ရသည္ဟု ဆိုၾကပါစို႔။ ဤအေျခအေနမ်ိဳးကို သင္သည္ မည္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္သင့္သနည္း။ လူတို႔အား ဘုရားသခင္ေပးသည့္ စမ္းသပ္မႈမ်ားမွာ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတစ္ခု ျဖစ္တတ္သည့္ အခ်ိန္မ်ားစြာ ရွိသည္။ ဘုရားသခင္ သင့္ကိုေပးေသာ ဝန္ထုပ္မွာ မည္မွ်ပင္ ေလးလံပါေစ ယင္းကို သင္ ထမ္းပိုးသင့္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကိုနားလည္ၿပီး ယင္းကို သင္သယ္ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း သိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ သင့္ကိုေပးေသာ ဝန္တာသည္ သင့္ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ခံႏိုင္ရည္၏ အကန္႔အသတ္မ်ားကို ေက်ာ္လြန္လိမ့္မည္မဟုတ္၊ သင္ ဧကန္ပင္ သယ္ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ သင့္ကို မည္သို႔ေသာဝန္ထုပ္မ်ိဳး ေပးပါေစ သို႔မဟုတ္ သူသင့္ကို မည္သည့္စမ္းသပ္မႈမ်ိဳး ေပးပါေစ၊ ဤအရာကို သတိရေလာ့- ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သင္ နားလည္သည္ျဖစ္ေစ နားမလည္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဆုေတာင္းၿပီးေနာက္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္ဖြင့္ေပးျခင္းႏွင့္ အလင္းေပးျခင္းကို သင္ ရရွိသည္ျဖစ္ေစ မရရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ထို႔ျပင္ စမ္းသပ္မႈမွာ ဘုရားသခင္ သင့္ကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ေနသည့္ သို႔မဟုတ္ ေပးေနသည့္ သတိေပးခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေနပါေစ၊ ယင္းကို သင္နားမလည္လွ်င္လည္း ကိစၥမရွိေပ။ သင္ ျပဳလုပ္သင့္သည့္ တာဝန္အား ျပဳလုပ္ေနျခင္းကို မရပ္တန္႔ဘဲ ယင္းကို သစၥာရွိစြာ သင္ ဖက္တြယ္ထားႏိုင္သေ႐ြ႕ ဤနည္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ ေက်နပ္မည္ျဖစ္ၿပီး သင္သည္လည္း သက္ေသရပ္တည္ၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။...ဘုရားသခင္၌ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း၌ သင္က၊ ‘ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္အေပၚ မည္သည့္ေရာဂါ သို႔မဟုတ္ သေဘာမတူဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို က်ေရာက္ခြင့္ျပဳပါေစ- ဘုရားသခင္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ပါေစ- ကြၽန္ုပ္သည္ နာခံၿပီး ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကြၽန္ုပ္၏ ေနရာတြင္ ေနရမည္။ အျခားအရာအားလုံးထက္ပိုၿပီး သမၼာတရား၏ ဤရႈေထာင့္ကို- နာခံျခင္း- ကြၽန္ုပ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည္၊ ယင္းကို ကြၽန္ုပ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္း စစ္မွန္မႈတြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္သည္။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္ကို တာဝန္ေပးေစခိုင္းသည့္ အရာႏွင့္ ကြၽန္ုပ္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္ကို ကြၽန္ုပ္ ေဘးမဖယ္၍မျဖစ္ေပ။ ကြၽန္ုပ္၏ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္တြင္ပင္၊ ကြၽန္ုပ္သည္ မိမိ၏တာဝန္ကို လက္ခံရမည္။’ ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ သက္ေသခံခ်က္ေပးျခင္း မဟုတ္ေလာ။ သင္၌ ဤသႏၷိဌာန္မ်ိဳးႏွင့္ ဤအေျခအေနမ်ိဳး ရွိသည့္အခါ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ညည္းညဴႏိုင္ေသးသေလာ။ မဟုတ္ေပ၊ သင္ မညည္းညဴႏိုင္ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို မၾကာခဏေတြးဆျခင္းျဖင့္ လမ္းေၾကာင္းကို ရရွိသည္”) ဒါကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားၾကည့္ျခင္းက ကြၽန္မရဲ႕ မက်န္းမာမႈနဲ႔ အိမ္မွာရွိတဲ့ ကံမေကာင္းတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြဟာ ကြၽန္မနာခံသင့္တဲ့အရာေတြပဲဆိုတာကို ကြၽန္မျမင္ေအာင္ ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက်န္းမာေရးက ေကာင္းလာခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘယ္ေလာက္ဆိုးလာႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ ကြၽန္မတာဝန္ကို ဆက္ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ ကြၽန္မသက္ေသခံရမယ္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕ က်န္းမာေရးနဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနရတုန္းပဲ။ အိမ္မွာလည္း ဘာမွမေျပာင္းလဲသြားဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ မေက်မနပ္ျဖစ္တာေတြ ဘာမွမခံစားရဘူး။ တစ္ခါတေလမွာ အေျခအေနဆိုးလာတဲ့အခါ၊ ရင္က်ပ္လာတဲ့အခါ၊ အသက္ရွဴဖို႔ခက္ခဲလာၿပီး ေခါင္းကိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးလာတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္မက်န္းမာေရးက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္မနာခံဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္မရဲ႕ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္ေတာ္ေက်နပ္ေစဖို႔ ကြၽန္မတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၿပီး သက္ေသရပ္တည္ပါမယ္” ေပါ့။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့အခါ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးမွာ ခြန္အားရသလို ခံစားရၿပီး နာတာက သက္သာသြားတယ္။ အံ့ၾသစရာပဲ။ ကြၽန္မသင္ခန္းစာကို သင္ယူၿပီးတဲ့အခါ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာၿပီးေနာက္မွာ ကြၽန္မက်န္းမာေရးက တျဖည္းျဖည္း စၿပီး တိုးတက္လာၿပီးေတာ့ ဒီလိုျဖစ္တာေတြက ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာတယ္။ ကြၽန္မအမ်ိဳးသားလည္း ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ အလုပ္ရသြားတယ္။ ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္တဲ့အရာက ကြၽန္မတို႔ အယူအဆေတြနဲ႔ ကိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မကိုက္သည္ျဖစ္ေစ ဒါေတြအားလုံးက ကြၽန္မတို႔ကို သန္႔စင္ရွင္းလင္းေပးဖို႔ပဲဆိုတာကို ဒီအေတြ႕အႀကဳံက သင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနမေကာင္းျဖစ္တာက ကြၽန္မ႐ုပ္ပိုင္းမွာဒုကၡခံရတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒါက ကြၽန္မဘဝအတြက္ ေတာ္ေတာ္အက်ိဳးရွိပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အားထုတ္မႈမွာ ဒီမွားယြင္းတဲ့အျမင္ကို ကြၽန္မ ျပဳျပင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ကြၽန္မေက်းဇူးတင္ပါတယ္။