ထင္္းဟြာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ

ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မ တာဝန္ စထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ဇြန္လတုန္းကေပါ့၊ အစ္မရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးတူတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံမ်ိဳး ကြၽန္မႀကဳံခဲ့ရတယ္။ အစတုန္းက၊ ကြၽန္မက ျပင္သစ္စကားေျပာၿပီး အဖြဲ႕ဝင္အသစ္ ေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္စကားေျပာႏိုင္ေတာ့၊ ကြၽန္မနဲ႔အတူလုပ္ကိုင္တဲ့ ညီမတခ်ိဳ႕က ဘာသာျပန္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လာအကူအညီ ေတာင္းၾကသလို ေမးခြန္းတစ္ခုခု ဒါမွမဟုတ္ တျခားအခက္အခဲေတြ ရွိရင္လည္း သူတို႔က ကြၽန္မကို အကူအညီေတာင္း ၾကတယ္။ ယုံၾကည္သူအသစ္ အသင္းေတာ္မွာ၊ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ဘယ္အဖြဲ႕ကိုပဲ ကြၽန္မသြားသြား၊ လူတိုင္းက အာ႐ုံစူးစိုက္ၿပီး နားေထာင္ၾကသလို၊ ကြၽန္မ ေျပာၿပီးသြားရင္လည္း အရမ္းအေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္လို႔ သူတို႔ အၿမဲေျပာၾကတယ္။ ကြၽန္မနဲ႔တြဲလုပ္တဲ့ညီမေတြနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္၊ ကြၽန္မ က ဘာသာစကားပိုကြၽမ္းက်င္ၿပီး၊ လူသစ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္လည္း ကြၽန္မက သမၼာတရား ေတြအေၾကာင္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ႏိုင္ ေတာ့၊ အဲဒါက ကြၽန္မဟာ အစားထိုးလို႔မရတဲ့ အဖြဲ႕ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္တဲ့သေဘာပဲလို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္။ ဒါ ကြၽန္မရဲ႕ဝင့္ဝါမႈကို ျဖည့္ဆည္းေပးတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ရလဒ္အေနနဲ႔၊ လူတိုင္း ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေအာင္ ကြၽန္မ အၿမဲ ႀကိဳးစားေနခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတစ္ေယာက္က ေမးခြန္းေတြ ေမးတိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မက အေျဖကို မသိတာ သိသာေနရင္ေတာင္၊ ကြၽန္မ သိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္။

ဒီတစ္ခ်ိန္ကို ကြၽန္မ တိရမိတယ္၊ စီမံကိန္း တစ္ခု အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ဆီ ကြၽန္မသြားခဲ့တာေပါ့။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီအလုပ္ကိုလုပ္တာ ကြၽန္မရဲ႕ပထမဆုံး အႀကိမ္ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ သီးျခားလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ မူေတြ၊ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မ သိပ္မေသခ်ာခဲ့သလို ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲစဥ္းစားေနမိတာက- “ငါမသိဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ဒီအစ္ကိုက ငါ့ကို အထင္ေသးသြားမလား။ ငါက သူ႔ထက္အရင္ ဘုရားသခင္ကို အခ်ိန္အၾကာ ႀကီးပိုၿပီး ယုံၾကည္ခဲ့ေပမဲ့၊ ဒီလိုေမးခြန္းေလးကိုေတာင္ မေျဖႏိုင္ေတာ့ ငါက သမၼာတရားကို နားမလည္ဘူးလို႔ သူ ထင္သြားမ လား။ အဲဒါဆို ေတာ္ေတာ္ရွက္စရာေကာင္းမွာ။ တျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကလည္း ငါ့ကို ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆက္ၿပီးလက္ခံ ပါေတာ့မလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ငါနားမလည္ဘူးဆိုတာ လူတိုင္းကို ေပးသိလို႔ မျဖစ္ဘူး” လို႔ေပါ့။ စိတ္ထဲမွာ အဲဒီအေတြးေတြနဲ႔၊ ကြၽန္မ တည္ၿငိမ္တဲ့ အသြင္ေဆာင္ၿပီး ကြၽန္မေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့ အယူဝါဒတခ်ိဳ႕ကို ေျပာလိုက္မယ္။ ကြၽန္မရဲ႕အေျဖကို သူမေက်နပ္ဘူးဆိုတာကို ကြၽန္မ ေျပာလို႔ရတယ္။ ကြၽန္မ နည္းနည္းအျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္— ဒီအစ္ကိုကို ကြၽန္မလွည့္စားေနတာ မဟုတ္ဘူး လား။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မသိကၡာမက်ေအာင္လို႔၊ သူ႔ကို အမွန္မေျပာျပလိုက္ဘူး။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာ၊ တာဝန္ေတြ ပိုၿပီးထိေရာက္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္ကို ဘယ္လိုစီမံခန႔္ခြဲရမလဲလို႔ အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေမးတယ္။ အဲဒါက သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလးဒုကၡေပးေနၿပီး သူ တကယ္ကိုအကူအညီလိုတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ကို ဘယ္လိုကူညီရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ မသိဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္လည္း အဲဒီအခက္အခဲနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရလို႔ပဲ။ ကြၽန္မလည္း ကိုယ့္အခ်ိန္ကို ေကာင္းေကာင္း မစီမံမခန႔္ခြဲတတ္သလို၊ အခ်ိန္က မလုံေလာက္ဘူး လို႔ ကြၽန္မ မၾကာခဏ ခံစားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယုံၾကည္ခဲ့တာေတာင္ သူ႔ရဲ႕ျပႆနာမ်ိဳး ကြၽန္မမွာလည္း ရွိတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သူ႔ကို ေပးသိလိုက္ရင္၊ သူ ကြၽန္မကို အထင္ေသးသြားမလား။ ကြၽန္မက သူနားလည္တာထက္ ပိုနားမလည္ဘူး လို႔ သူ ထင္သြားမလား။ သူ႔စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ကြၽန္မအေပၚအျမင္ ပ်က္စီးသြား မလား။ အခ်ိန္စီမံခန႔္ခြဲမႈသီအိုရီတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ သူ႔ကို ေျပာျပလိုက္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ က်င့္သုံးတယ္လို႔ သူ႔ကို ယုံေစခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ သူ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕မိတ္သဟာယဖြဲ႕မႈက သူ႔အတြက္ အေထာက္အကူျပဳ၊ မျပဳဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မ မစုံစမ္းေတာ့ဘူး။ သူက ကြၽန္မကို ေမးခြန္းေတြ ပိုၿပီးအေသးစိတ္ေမး မွာ ကြၽန္မ စိုးရိမ္တယ္၊ ကြၽန္မ မေျဖႏိုင္ခဲ့ရင္ ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ကို ရွက္စရာေကာင္းမွာပဲ ေလ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ျပႆနာကို ကြၽန္မ အဲဒီလိုပဲ ေဖာ့ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္လည္း အဲဒီလိုပဲ အေျခအေန သိပ္မေကာင္းတဲ့အခါေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ တြဲၿပီးအလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ ေဖာက္ျပန္တဲ့စိတ္သေဘာထားတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေတြ႕ဆုံပြဲေတြအေတာအတြင္းမွာေတာ့ အဲဒါေတြအေၾကာင္း ႐ိုး႐ိုးသားမေျပာဘဲ ကြၽန္မ ေရွာင္ရွားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး သူတို႔ထက္ ယုံၾကည္မႈပိုရွိၿပီး ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈပိုရွိတယ္လို႔ သူတို႔ထင္ေအာင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအေပၚ တိုက္႐ိုက္နားလည္မႈတခ်ိဳ႕အေၾကာင္းကိုပဲ ကြၽန္မ ေျပာခဲ့ၿပီး အႏွစ္သာရမရွိတဲ့ အယူဝါဒတခ်ိဳ႕ကိုပဲ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့တယ္၊ တစ္ႀကိမ္မွာ ကြၽန္မခြန္အားေပးခဲ့တဲ့ ညီမတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို အသိေပးစာတစ္ ေစာင္ လွမ္းပို႔ၿပီး ကြၽန္မတို႔ အရင္က လုပ္ေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ေတြ႕ဆုံပြဲေတြကို သူ သတိရတယ္လို႔ ေရးထားတယ္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ၊ ႏႈတ္အားျဖင့္ေရာ၊ အမူအယာအားျဖင့္ပါ ဆက္သြယ္တဲ့ပုံစံ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကေန ကြၽန္မ ေျပာႏိုင္တာက သူတို႔က ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးၿပီးေလးစားၾက တယ္။ အသင္းေတာ္မွာ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့လူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသလို ခံစားရတာ ကြၽန္မ တကယ္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ႏွစ္သက္ရသလို၊ လူတိုင္းက ကြၽန္မကို ဆက္အထင္ႀကီးၿပီး ေထာက္ခံအားေပးၾကမယ္လို႔ေတာင္ ကြၽန္မ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ေလးစားထိုက္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အၿမဲဟန္ေဆာင္ေနရတာကို စဥ္းစားၿပီး သိပ္သက္ေသာင့္သက္သာ မရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မဟာ လူေတြ ကြၽန္မကို ကိုးကြယ္ေအာင္ ကြၽန္မေရွ႕ေမွာက္ကို ေခၚေနတာလားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအေတြးဟာ ရံဖန္ရံခါသာ ကြၽန္မစိတ္ထဲကို ဝင္လာၿပီး၊ ကြၽန္မ သိပ္အာ႐ုံ မစိုက္ခဲ့ဘူး။

ေအာက္တိုဘာလ အေစာပိုင္း မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ညီမတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္မက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အလုပ္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ အဲဒီညီမက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ေန႔စဥ္တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္တဲ့အခါ မွာ ကြၽန္မတို႔ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ျပႆနာေတြနဲ႔အားနည္း ခ်က္ေတြအေၾကာင္းေျပာခိုင္းတယ္။ “အစ္မတို႔တ႐ုတ္လူမ်ိဳး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မတကယ္ကိုးကြယ္တယ္၊ အထူးသျဖင့္ အစ္မကိုေပါ့။ မၾကာခဏဆိုသလို အစ္မေျပာတဲ့စကားေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထက္ေတာင္ ပိုၿပီးအေရးႀကီး တယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္မိတယ္။ အစ္မေျပာတာပဲ ကြၽန္မ နားေထာင္ခ်င္တယ္” လို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေျပာေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ကို အံ့ဩသြားတယ္။ အဲဒါကို ၾကားတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မ ရင္ခုန္မိၿပီး မ်က္ႏွာလည္း ပူထူလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ဆက္ေျပာတယ္၊ “လူေတြကို ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာ မွားမွန္း ကြၽန္မ သိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အစ္မကိုသိတာ တစ္ႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီး အစ္မမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြ၊ အခက္အခဲ ေတြ ဒါမွမဟုတ္ အားနည္းခ်က္ေတြ တစ္ခုမွ ကြၽန္မ မေတြ႕ရဘူး။ အစ္မမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာတစ္ခုမွ မရွိဘဲ၊ လုံးဝျပည့္စုံတယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မကို ကြၽန္မ အထင္ႀကီးၿပီး မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ဘူး” တဲ့။ အဲဒီလိုၾကားလိုက္ရတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မ အံဩၿပီး လန႔္သြားတယ္။ ကြၽန္မ မိနစ္အနည္းငယ္ ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ေနၿပီးမွ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕မွတ္ခ်က္ေတြကို ကြၽန္မရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ညီမကို ဘာသာျပန္ေပး လိုက္ၿပီး၊ တစ္ခ်ိန္လုံး ထစ္ေငါ့ထစ္ေငါ့ျဖစ္ေန တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက သူရွိခဲ့တဲ့အေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ဘာသာျပန္တာနဲ႔ပဲ ကူညီေပးလိုက္တယ္။ ေတြ႕ဆုံပြဲက အဲဒီလိုကိုး႐ိုးကားရားနဲ႔ပဲ ၿပီးသြားတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး ခ်ည့္နဲ႔သြားတယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရတယ္။ အစ္မရဲ႕စကားေတြက ကြၽန္မေခါင္းထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္သလို အဆက္မျပတ္ၾကားေနရတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ မေတြ႕ဖူးဘူး ဆိုတာရယ္၊ ကြၽန္မက ျပည္စုံပုံေပၚၿပီး သူက ကြၽန္မကို ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕စကားေတြက ဘုရားသခင္ ေျပာတာေတြထက္ေတာင္ ပိုအေရးႀကီးတယ္လို႔ သူထင္တယ္ဆိုတဲ့အပိုင္းေတြကိုေပါ့။ အစကေတာ့ ကြၽန္မကိုကြၽန္မ နားမလည္ဘဲ၊ ကြၽန္မကို လုံးဝအထင္မွားတယ္လို႔ ခံစားရၿပီး၊ တကယ္ကိုလန႔္သြားတယ္။ သူေျပာတာေတြက အဓိပၸာယ္မရွိဘူးလို႔ ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕စကားေတြကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြလို သေဘာထားဖို႔ ကြၽန္မ သူ႔ကို တစ္ခါမွ မေျပာခဲ့ဘူး။ သူ အဲဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ျပႆနာရဲ႕ သေဘာသဘာဝက အရမ္းစိုးရိမ္စရာ မေကာင္းဘူးလား။ သူ႔ကို ကြၽန္မေရွ႕ေမွာက္ေခၚလိုက္ၿပီး ကြၽန္မ အႏၲိခရစ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္မသြားဘူးလား။ အဲဒီေန႔လည္မွာ ကြၽန္မ တျခားဘာကိုမွ မစဥ္းစား ႏိုင္ဘဲ ေခါင္းထဲမွာ အဲဒီအခ်ိန္ကိုပဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ျပန္စဥ္းစားေနမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္လာၿပီး ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၿပီး ရွာေဖြတယ္- “ဘုရားသခင္၊ ဒီေန႔ အဲဒီအစ္မေျပာတာေတြ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ နာက်င္ၿပီးလန႔္ေနမိ တယ္။ သူ ကြၽန္မအေပၚ အဲဒီလိုေတြးမယ္လို႔ ကြၽန္မ တစ္ခါမွ မထင္ခဲ့မိဘူး။ အို ဘုရားသခင္၊ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီအေျခအေန ေရာက္သြားလဲ ကြၽန္မ မသိဘူး။ အခုထက္ထိ ကြၽန္မကိုကြၽန္မ နားမလည္ဘူး။ ကြၽန္မကိုကြၽန္မ သိဖို႔ ေက်းဇူးျပဳ၍ ကြၽန္မကို ဦးေဆာင္ၿပီးလမ္းျပေပးပါ။ ကြၽန္မ ေနာင္တရၿပီး ကိုယ္ေတာ္မုန္းတဲ့အရာေတြ ကို လုပ္ေနတာရပ္ဖို႔ လိုလားလွ်က္ရွိပါတယ္” လို႔ေပါ့။ တစ္မနက္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေတြရဲ႕ စာပိုဒ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “အေျခအေနမွာ မည္သို႔ျဖစ္ပါေစ၊ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ၎တို႔ မည္သည့္ေနရာတြင္ ထမ္းေဆာင္ပါေစ၊ အႏၲိခရစ္သည္ ၎အေနျဖင့္ အားမနည္းေၾကာင္း၊ ၎သည္ အစဥ္ စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္ကာ၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈ အျပည့္ရွိ၍ လုံးဝ အပ်က္သေဘာမေဆာင္ေၾကာင္း အသြင္အျပင္ကို ႀကိဳးစားၿပီး ျပလိမ့္မည္။ ၎တို႔၏ စစ္မွန္ေသာအျမင္ရႈေထာင့္ကိုျဖစ္ေစ၊ ဘုရားအေပၚ စစ္မွန္ေသာ သေဘာထားကိုျဖစ္ေစ မည္သည့္အခါမွ် မထုတ္ေဖာ္ေပ။ ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံး နက္ရႈိင္းရာတြင္၊ ၎တို႔ လုပ္ႏိုင္သည့္အရာ လုံးဝ မရွိဟု ၎တို႔ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္သေလာ။ ၎တို႔သည္ အားမနည္းေၾကာင္း၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း မထြက္လာေၾကာင္း အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ၾကသေလာ။ လုံးဝ မယုံၾကည္ေပ။ ၎တို႔သည္ ဟန္ေဆာင္ရာ၌ ေတာ္သည္၊ အမႈကိစၥမ်ားကို ကြယ္ဝွက္ထားရာ၌ ကြၽမ္းက်င္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ ႀကံ့ခိုင္ၿပီး ဂုဏ္သေရရွိသည့္ဘက္ကို လူမ်ားအား ျပလိုၾကသည္။ ၎တို႔၏အားနည္းၿပီး ေမွာင္မိုက္သည့္ ဘက္ကို ထိုသူတို႔အား မျမင္ေစလိုၾကေပ။ ၎တို႔၏ရည္႐ြယ္ခ်က္က သိသာထင္ရွားေပသည္။ ယင္းမွာ အျခားသူမ်ားေရွ႕တြင္ သိကၡာရွိဖို႔၊ ဤလူမ်ား၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ၎တို႔ရထားသည့္‌ ေနရာကို ကာကြယ္ဖို႔သက္သက္ပင္ ျဖစ္သည္။ အျခားသူမ်ားအေရွ႕တြင္ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ျခင္းႏွင့္ အားနည္းခ်က္တို႔ကို ဖြင့္ဟလွ်င္၊ ၎တို႔၏ ပုန္ကန္လိုစိတ္ရွိၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာဘက္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပလွ်င္၊ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းတို႔အဖို႔ ႀကီးေလးေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး— ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးက ပိုျဖစ္ေစသည္ဟု ၎တို႔ ထင္ျမင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔က မိမိတို႔၏အားနည္းခ်က္ႏွင့္ ပုန္ကန္လိုစိတ္တို႔ကို စိတ္ထဲတြင္သာ ထားရွိလိုၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ လူတိုင္းက ၎တို႔၏ အားနည္းၿပီး ပုန္ကန္လိုသည့္ဘက္ကို ေတြ႕သည့္ေန႔ရက္ကို ေရာက္လာလွ်င္၊ ၎တို႔က ဆက္လက္ ဟန္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိျခင္း၊ သာမန္လူတစ္ဦးျဖစ္ျခင္း၊ ေသးငယ္ၿပီး အေရးမပါေသာသူတစ္ဦးျဖစ္ျခင္းကို ဝန္ခံလွ်င္၊ လူမ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ၎တို႔၏ေနရာကို ဆုံးရႈံးၿပီး လုံးလုံး ရႈံးနိမ့္ရလိမ့္မည္ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္အရာပင္ ျဖစ္ပါေစ၊ လူမ်ားကို ၎တို႔ ဖြင့္မေျပာႏိုင္ၾကေခ်။ မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ၊ ၎တို႔၏အာဏာႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတို႔ကို အျခားမည္သူတစ္ဦးကိုမွ် မေပးႏိုင္ေပ။ ထိုအစား ၎တို႔က ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားကာ၊ မည္သည့္အခါမွ် လက္ေလွ်ာ့မည္ မဟုတ္ေပ။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၁၀)”) “လူမ်ားသည္ အျခားသူမ်ားက ၎တို႔အား အထင္ႀကီးေစရန္ႏွင့္ ၎တို႔၏ အမွားမ်ား သို႔မဟုတ္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကို မျမင္ႏိုင္ေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ အစဥ္ အေယာင္ေဆာင္သည့္အခါ၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အစဥ္ ဖုံးဖိဖာေထးသည့္အခါ၊ အၿမဲ ဟန္ေဆာင္ၾကသည့္အခါ၊ မိမိတို႔၏ အေကာင္းဆုံးႏွင့္ အျပည့္စုံဆုံးဘက္ကို လူမ်ားအား တင္ဆက္ဖို႔ အစဥ္ ႀကိဳးစားေနသည့္အခါ၊ ယင္းက အဘယ္စိတ္သေဘာထားျဖစ္သနည္း။ ဤသည္မွာ မာနေထာင္လႊားျခင္း၊ ဟန္ေဆာင္ျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း ေယာင္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ယင္းသည္ စာတန္၏ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္သည္၊ ဆိုးယုတ္သည့္အရာတစ္ခုျဖစ္သည္။...ဤအရာမ်ားကို သတိမျပဳမိသည့္သူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ အမွားမ်ား၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ အေျခအေနမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် ထုတ္ေဖာ္ မေျပာၾကသကဲ့သို႔၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သိကြၽမ္းျခင္းကိုလည္း မည္သည့္အခါမွ် မေျပာၾကေခ်။ ၎တို႔က အဘယ္အရာကို ေျပာသနည္း။ ‘ကြၽန္ုပ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ႏွစ္မ်ားစြာ ယုံၾကည္ၿပီးျဖစ္သည္။ ကြၽန္ုပ္ တစ္စုံတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္သည့္အခါ၊ သင္တို႔က ကြၽန္ုပ္ အဘယ္အရာကို ေတြးေနသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကြၽန္ုပ္ အဘယ္အရာကို စဥ္းစားဆင္ျခင္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကြၽန္ုပ္ အဘယ္အရာကို ျပဳေလ့ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း သင္တို႔ မသိၾက’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထား တစ္ခု ျဖစ္သေလာ။ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အဓိက ထင္ရွားေသာလကၡဏာမွာ အဘယ္နည္း။ ၎တို႔ စြမ္းေဆာင္ရရွိလိုသည့္ ပန္းတိုင္မွာ အဘယ္နည္း။ (လူမ်ားအား ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးေစဖို႔ ျဖစ္သည္။) လူမ်ားအား ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးေစျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ ဤလူမ်ား၏ စိတ္မ်ားထဲတြင္ ၎တို႔အား ဂုဏ္အဆင့္အတန္း ေပးေစဖို႔ျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ဦး၏ စိတ္ထဲတြင္ သင္သည္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရွိသည့္အခါ၊ ထို႔ေနာက္တြင္ ၎တို႔သည္ သင္ႏွင့္ အေပါင္းအေဖာ္ျပဳသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ သင့္အေပၚ ႐ိုေသၾကၿပီး သင့္ကို ၎တို႔ စကားေျပာသည့္အခါ အထူးသျဖင့္ ယဥ္ေက်းၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ သင့္အေပၚ အစဥ္ ေလးစားၾကသည္၊ အရာအားလုံး၌ သင့္အား အစဥ္ ဦးစားေပးၾကသည္၊ သင့္အား ေျမႇာက္ပင့္ၾကၿပီး သင့္ကို နာက်င္ေစသည့္အရာ တစ္စုံတစ္ခုကို မည္သည့္အခါမွ် မေျပာၾကဘဲ၊ အရာအားလုံးကို သင္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ အမွန္တြင္ ဤအရာမ်ားအားလုံးသည္ သင့္အဖို႔ အက်ိဳးရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။ ယင္းသည္ လူမ်ား ဆႏၵရွိသည့္အရာ အတိအက်ျဖစ္သည္။...အျခားသူမ်ားက ၎တို႔အား ၿပီးျပည့္စုံသည္ဟု ေတြးထင္ေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔က လူမ်ားကို တစ္ပတ္႐ိုက္သည့္အခါ၊ ၎တို႔ ဟန္ျပလုပ္ေဆာင္သည့္အခါ၊ ၎တို႔ ဖုံးဖိဖာေထးသည့္အခါ၊ အေယာင္ေဆာင္သည့္အခါ၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကို တန္ဆာဆင္မြမ္းမံသည့္အခါ၊ ၎တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မွာ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း၏ အေယာင္ေဆာင္ အဆင္တန္ဆာမ်ားကို ေပ်ာ္ေမြ႕ဖို႔ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤအရာကို မယုံၾကည္ပါက၊ ယင္းကို ေသခ်ာစြာ ေတြးေတာဆင္ျခင္ေလာ့။ သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ လူမ်ားအား သင့္ကို အစဥ္ အထင္ႀကီးေစခ်င္ရသနည္း။ သင္ အလြန္ အားစိုက္ခြန္စိုက္ လိုက္စားသည့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းသည္ သင့္ကို အဘယ္အရာကိုသာ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမည္နည္း။ ယင္းက သင့္အတြက္ ေကာင္းသည္၊ ယင္းက သင့္ကို အက်ိဳးေက်းဇူးႏွင့္ သင္ ေပ်ာ္ေမြ႕ခံစားႏိုင္သည့္ အရာမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းေပးေလသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းတြင္ ရွိထားသင့္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား”) အႏၲိခရစ္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားဟာ အထူးသျဖင့္ မာနေထာင္လႊားၿပီး ဆိုးယုတ္တယ္ဆိုတာကို ဘုရားသခင္က ထုတ္ေဖာ္ျပတာပဲ။ သူတို႔ရဲ႕အဆင့္အတန္းနဲ႔ပုံရိပ္ကို လူေတြၾကားမွာ ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ သူတို႔ မ်က္ႏွာဖုံး တပ္ၾကလိမ့္မယ္။ သူတို႔ရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ၊ အားနည္းမႈ ဒါမွမဟုတ္ အပ်က္သေဘာေဆာင္မႈေတြကို တျခားသူေတြကို လုံးဝေတြ႕ခြင့္မေပးဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လူေတြရဲ႕စိတ္ေတြထဲမွာ ဂုဏ္ျဒပ္ကို အၿမဲလိုလားေစၿပီး ဂုဏ္ျဒပ္ရဲ႕အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ကို ယစ္မူးၾကတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ဘုရားသခင္ ေဖာ္ထုတ္တဲ့အတိုင္း အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ အတူတူပဲ ဆိုတာကို ကြၽန္မ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ယုံၾကည္သူသစ္အသင္းေတာ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္လာကတည္းက၊ ကြၽန္မရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႔ပုံရိပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ အခ်ိန္တိုင္း ကြၽန္မကိုကြၽန္မ ဟန္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ ေလးစားခံရၿပီး ကိုးကြယ္ခံရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ႏွစ္သက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔ကို ကူညီႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ေမးခြန္းေတြေမးေပမယ့္၊ ကြၽန္မက အေျဖကို သိခ်င္ေယာင္ပဲ ေဆာင္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို ႏွပ္ခ်ဖို႔သက္သက္ ကြၽန္မက အႏွစ္သာရ မရွိတဲ့ အယူဝါဒတခ်ိဳ႕ကို ေျပာလႊတ္လိုက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ တြဲလုပ္တဲ့အခါ ကြၽန္မရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတဲ့ စိတ္သေဘာထားက ေပၚထြက္လာေပမယ့္၊ မိတ္သဟာယအေတာအတြင္းမွာ လူတိုင္းက ကြၽန္မကို အထင္ေသးၿပီး၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ သူတို႔လို ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး ႏိုင္ရေသးတာလဲလို႔ ေတြးၾကမွာစိုးလို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕အေျခအေနမွန္အေၾကာင္းေျပာဖို႔ ကြၽန္မ အၿမဲေရွာင္ရွားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့အေနအထားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို လုံးဝမဖြင့္ဟသေလာက္ ပဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မ တကယ္ ဘာကိုခံစားေနရတယ္ဆိုတာကို မေျပာသေလာက္ပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ျပႆနာေတြကို အမွန္တကယ္ အေထာက္အကူျပဳ၊ မျပဳနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕မိတ္သဟာယဖြဲ႕မႈက သူတို႔အေပၚ အက်ိဳးရွိ၊ မရွိ ကြၽန္မ ထည့္မစဥ္းစားဘဲ လူေတြကို လွည့္စားဖို႔အတြက္ အယူဝါဒတခ်ိဳ႕ကိုပဲ ကြၽန္မ ေလွ်ာက္ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႔ လူတိုင္းရဲ႕ေလးစားမႈ ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ပဲ ကြၽန္မလိုလားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး ဆိုးယုတ္ တယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြနဲ႔ အားနည္း ခ်က္ေတြကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ မျမင္ႏိုင္ ေအာင္ ကြၽန္မတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲဟန္ေဆာင္ေနမယ္ ဆိုရင္၊ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ သူတို႔က ကြၽန္မတို႔ကို အထင္ႀကီးလာႏိုင္ဖြယ္ရွိတယ္။ လူသစ္ေတြကို ကြၽန္မ ေရေလာင္းေပးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကို ကြၽန္မ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ကဆိုရင္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ဘုရားသခင္အေၾကာင္း ဘာမွမသိၾကဘဲ၊ ေနာက္ဆုံးမွာ သူတို႔က ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးၿပီး ကိုးကြယ္ၾကတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕စကားေတြကို ဘုရားသခင္ရဲ႕စကားေတြ ထက္ ပိုၿပီးအေရးႀကီးတယ္လို႔ေတာင္ သူတို႔က ျမင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔ကို ကြၽန္မေရွ႕ေမွာက္ ဆြဲေခၚခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ကြၽန္မက ဆိုးယုတ္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေနတာပဲ။ ကြၽန္မ အၿမဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး တျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈေနာက္ကို လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမတစ္ေယာက္က ကြၽန္မေရွ႕မွာ ကြၽန္မ ကို သူ ဘယ္ေလာက္အထင္ႀကီးၿပီး ကိုးကြယ္တယ္ ဆိုတာကို ေျပာတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ ဘယ္လိုမွ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ဒါမွမဟုတ္ ၾကည္ႏူးမႈ ကို မခံစားရဘူး။ အမွန္က၊ ကြၽန္မ တုန္လႈပ္သြားၿပီး စိုးရိမ္သြား တယ္၊ ကြၽန္မအေပၚကြၽန္မ ေဘးဒုကၡတခ်ိဳ႕ သယ္ေဆာင္မိခဲ့သလို ကြၽန္မခံစားရတယ္။ ကြၽန္မက ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကို အၿမဲလိုက္ၿပီး၊ တျခားသူေတြ ကြၽန္မကို ေလးစားေအာင္နဲ႔ ဂုဏ္ျဒပ္ရဲ႕အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ခံစားလို႔ရေအာင္ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဟန္ေဆာင္ေနတာကို ကြၽန္မေတြ႕ လိုက္ရေတာ့၊ ကြၽန္မက မွန္ကန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ မဟုတ္ ဘဲ၊ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္တဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚ မွာ ရွိတယ္ဆိုတာကို အသိတရားရသြားတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္မ နားလည္လိုက္တာက အဲဒီညီမက အဲဒီအရာေတြကို ေျပာတာဟာ ဘုရားသခင္ဆီက ႏႈိးေဆာ္ခ်က္၊ သတိေပးခ်က္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ကာကြယ္ေပးေနခဲ့တာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကြၽန္မက ဆက္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနမိမွာျဖစ္တယ္၊ အဲဒါ အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ကို ကြၽန္မဖတ္တယ္- “လူအခ်ိဳ႕က သမၼာတရားကို မလိုက္စားဘဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခု ၎တို႔ရသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံအားျဖင့္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမႈကို အသုံးျပဳၿပီး အဖိုးအခေပးဆပ္လ်က္ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို ရရွိဖို႔ ၎တို႔ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ၎တို႔သည္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း ရႏိုင္ကာ လူမ်ားကို လွည့္စားၿပီး ၎တို႔ကို စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းႏိုင္လိမ့္မည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူမ်ားသည္ ၎တို႔ကို အားက်ၿပီး အထင္ႀကီးၾကေစရန္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အာဏာအျပည့္အဝ ရရွိၿပီး ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရလိုသည့္ ၎တို႔၏ လိုအင္ဆႏၵကို အျပည့္အဝ ျဖည့္ဆည္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ေနာက္ဆုံးရလဒ္မွာ အဘယ္နည္း။ ထိုသို႔ေသာ လူတစ္ဦးသည္ လူမ်ားကို လာဘ္ထိုးဖို႔ မည္သည့္အကူအညီေလးမ်ားကို အသုံးျပဳပါေစ၊ ၎တို႔၏ အထုံပါရမီမ်ားႏွင့္ တတ္ကြၽမ္းမႈမ်ားကို မည္မွ်ျပစားပါေစ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အေပၚ အထင္အျမင္ေကာင္းေစဖို႔ လူမ်ားကို လွည့္စားရန္ မည္သည့္ နည္းစနစ္မ်ားကို ၎တို႔အသုံးျပဳပါေစ၊ ၿပီးလွ်င္ လူမ်ား၏စိတ္ႏွလုံးကို စည္း႐ုံးႏွင့္ ထိုေနရာတြင္ ေနရာတစ္ေနရာယူဖို႔ မည္သည့္နည္းလမ္းမ်ားကို ၎တို႔အသုံးျပဳပါေစ ၎တို႔သည္ အဘယ္အရာကို ဆုံးရႈံးၿပီးျဖစ္သနည္း။ ၎တို႔သည္ ေခါင္းေဆာင္မႈ တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေနစဥ္ သမၼာတရားကို ရရွိဖို႔ အခြင့္အေရးကို ဆုံးရႈံးၿပီးျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ၎တို႔ျပဳမူထားသည့္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံေၾကာင့္ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆုံးရလဒ္ကို ျဖစ္ေစမည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ၎တို႔စုစည္းၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္းကို ယခု သင္ၾကည့္သည့္အခါ အကူအညီေလးမ်ား အသုံးျပဳျခင္း၊ သို႔မဟုတ္၊ ဝါႂကြားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လူမ်ားကို အေတြးမွားမ်ားျဖင့္ လွည့္စားျခင္း နည္းလမ္းမ်ားကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ လူတစ္ဦးသည္ အက်ိဳးအျမတ္မည္မွ်ႏွင့္ စိတ္ေက်နပ္မႈမည္မွ်ကို အျပင္ပန္းတြင္ ရရွိထားပုံရေသာ္လည္း ယင္းသည္ ေလွ်ာက္ဖို႔ ေကာင္းမြန္သည့္ လမ္းေၾကာင္း တစ္ခုျဖစ္သည္ဟု သင္ဆိုမည္ေလာ။ ယင္းသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္သေလာ။ ယင္းသည္ လူတစ္ဦး၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္သေလာ။ အလြန္ သိသာရွင္းလင္းစြာပင္ မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းစနစ္မ်ားႏွင့္ လွည့္စားမႈမ်ားသည္ ၎တို႔အား မည္သို႔ ထူးထူးျခားျခား လွည့္စားသြားပါေစ၊ ဘုရားသခင္ကို မလွည့္စားႏိုင္ဘဲ၊ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူမ်ား၏ေနာက္တြင္ ကြယ္ဝွက္ထားသည္မွာ သူ႔ကို ဆန႔္က်င္လိုစိတ္၏ တစ္ကိုယ္ေရ ရည္မွန္းခ်က္အျပင္ သေဘာထားတစ္မ်ိဳးႏွင့္ အႏွစ္သာရတစ္မ်ိဳးတို႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဆုံးသတ္တြင္ ယင္းတို႔အားလုံးကို ဘုရားသခင္က ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ၿပီး စက္ဆုပ္ေလသည္။ စိတ္ထဲတြင္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ေသာ လူတစ္ဦးအား မိမိ၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းသူတစ္ဦး အေနျဖင့္ မည္သည့္အခါမွ် လုံးဝျမင္မည္ မဟုတ္ဘဲ ထိုအစား ၎တို႔ကို မေကာင္းမႈျပဳသူအျဖစ္ သတ္မွတ္လိမ့္မည္။ မေကာင္းမႈျပဳသူမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသည့္အခါ ဘုရားသခင္၏ သုံးသပ္ခ်က္သည္ အဘယ္နည္း။ ‘အဓမၼအမႈကို ျပဳေသာသူတို႔၊ ငါ့ထံမွ ဖယ္ၾက။’ ဘုရားသခင္က ‘ငါ့ထံမွ ဖယ္ၾက’ ဟု ေျပာသည့္အခါ သူသည္ လူမ်ားကို စာတန္ထံသို႔၊ စာတန္ေနထိုင္သည့္ေနရာသို႔ ေစလႊတ္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို သူအလိုမရွိေတာ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ကို အလိုမရွိဆိုသည္မွာ သူသည္ ၎တို႔ကို ကယ္တင္မည္မဟုတ္ဟု ဆိုလိုသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္လိုက္မ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ ေနေနသာသာ၊ ဘုရားသခင္၏ သိုးစုထဲမွ တစ္ဦးပင္ မဟုတ္ပါက သူကယ္တင္မည့္သူမ်ားထဲတြင္ သင္မပါေပ။ ဤသည္မွာ ထိုသို႔ေသာ လူတစ္ဦးကို သတ္မွတ္သည့္ ပုံစံျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “လူတို႔ကို စည္း႐ုံးရန္ ၎တို႔ႀကိဳးစားၾကသည္”) ဒါကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္မ လုံးဝတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို သည္းမခံဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ခံစားလို႔ရတယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈရရွိဖို႔အတြက္ ကြၽန္မက လူေတြကို လိမ္ၿပီး လွည့္စားဖို႔ အၿမဲဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ အေျခခံအားျဖင့္၊ ကြၽန္မဟာ လူေတြရဲ႕စိတ္ႏွလုံး ေတြထဲမွာ ဘုရားသခင္ကို အစားထိုးၿပီး၊ သူတို႔က ကြၽန္မကို ဘုရားသခင္လို ဆက္ဆံေစခ်င္ ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္နဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနတာပဲျဖစ္ၿပီး၊ ဒါဟာ သူ႔ကို အရမ္းပုန္ကန္ျပစ္မွားတာပဲ။ အဲဒီႏွစ္မွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ေနတာကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲဆိုတာကို ဘယ္သူမွ တကယ္နားမလည္ၾကသလို၊ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈရွိၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြ ကင္းရွင္းတယ္လို႔ သူတို႔ ယူဆၾကတယ္။ သူတို႔က ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ ကြၽန္မကို ကိုးကြယ္ ေနခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြကို လွည့္စားၿပီး အ႐ူးလုပ္ရာမွာ ကြၽန္မဟာ ဆိုးယုတ္တာေတြလုပ္ေနၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေနခဲ့တာပဲ။ အဲဒါက ဖာရိရွဲေတြကို သတိရေစတယ္၊ သူတို႔က ဘုရားသခင္ကို အေစခံေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ သူ႔ကို မခ်ီးေျမႇာက္သလို၊ သက္ေသ လည္း မခံဘူး။ သူတို႔က ဗိမာန္ေတာ္ထဲမွာ ေလွ်ာက္ေျပာၾကၿပီး၊ က်မ္းစာထဲက အယူဝါဒနဲ႔အသိပညာတခ်ိဳ႕ကို ႐ြတ္ျပၾကၿပီး ႂကြားဝါၾကတယ္။ သူတို႔က လမ္းမအလယ္မွာ တမင္တကာရပ္ ဆုေတာင္းၿပီး၊ သူတို႔ရဲ႕ဘုရားစာထည့္ထားတဲ့ဘူးေတြကို ပိုက်ယ္ ေအာင္လုပ္ၿပီး သူတို႔အဝတ္အစားေတြရဲ႕ပန္းဖြား ေတြ ပိုရွည္ေအာင္ လုပ္ၾကတယ္။ သူတို႔က ဘာသာတရား အလြန္ကိုင္းရႈိင္းပုံေပၚၿပီး၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္အမ်ားႀကီး ရွိပုံေပၚ တယ္၊ ၿပီးေတာ့ လူေတြက သူတို႔ကို အရမ္းေလးစားသလို၊ အားလုံးက အထင္ႀကီးၿပီး ၾကည္ညိဳၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို မေကာင္းမႈ ျပဳသူေတြနဲ႔ေႁမြရဲ႕အမ်ိဳးေတြအျဖစ္ ရႈတ္ခ်ရင္းနဲ႔၊ အမဂၤလာ ခုနစ္မ်ိဳးနဲ႔ သူတို႔ကို စြဲခ်က္တင္တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္တယ္၊ သန႔္ရွင္းတဲ့စိတ္ သေဘာထားရွိၿပီး သူ႔ရဲ႕သန႔္ရွင္းတဲ့စိတ္သေဘာ ထားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ ဘယ္လိုပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈမ်ိဳး ကိုမဆို သည္းမခံဘူး။ ဖာရိရွဲေတြလို ေက်ာ္ၾကားမႈကို မက္ေမာေတာင့္တ တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္သူေတြကို သူက မုန္းၿပီး ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်တယ္။ အဲဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို သူ လုံးဝကယ္တင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မလုပ္ခဲ့သမွ်ေတြက ဖာရိရွဲေတြလိုပါပဲ။ ကြၽန္မက ေတြ႕ဆုံပြဲေတြ အမ်ားႀကီးတက္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ေတြ ျဖည့္ဆည္းေနရင္းနဲ႔ အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို အၿပီးအစီးလုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြက ဘုရားသခင္ေက်နပ္ ေအာင္ လုပ္ဖို႔မဟုတ္ဘဲ၊ လူေတြၾကားမွာ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႔ပုံရိပ္ ကို ကာကြယ္ဖို႔သာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မဟာ သမၼာတရားကို တကယ္သေဘာေပါက္ ၿပီး အရာရာကို ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္နားလည္ခ်င္ေယာင္ အၿမဲေဆာင္ခဲ့တယ္။ တျခားလူေတြ ကြၽန္မကို အားက်ၿပီးကိုးကြယ္လာ ေအာင္ ကြၽန္မရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြကိုေတာင္ မေျပာျပဘဲေနခဲ့ ၿပီး၊ ရလဒ္ကေတာ့ လူေတြကို ကြၽန္မေရွ႕ေမွာက္ကို ေခၚယူခဲ့တာပါပဲ။ ကြၽန္မကသာ ဆက္ဟန္ေဆာင္ေနၿပီး ဖာရိရွဲေတြနဲ႔ တူတဲ့လမ္းကို ေလွ်ာက္ရင္၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ပစ္ပယ္ၿပီး ဖယ္ရွားတာကို ခံရၿပီး ျဖစ္မွာပါ။ ဘုရားသခင္က အဲဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို ျပစ္တင္ရႈတ္ ခ်ၿပီး ဖယ္ရွားတာကို ေတြ႕ရေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ကိုေၾကာက္မိတယ္။ ကြၽန္မကို ကြၽန္မ အျပစ္တင္ၿပီး ေနာင္တနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေန တယ္။ လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္း၊ ပံ့ပိုးေပးၿပီး၊ သမၼာတရားကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နားလည္ေအာင္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို လမ္းၫႊန္မႈေပးၿပီး မွန္ကန္တဲ့လမ္းမွာ အုတ္ျမစ္တစ္ခု ခ်ေပးမယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္ရာထူး တစ္ခု ျမႇင့္တင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မလုပ္ခဲ့သလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈတာဝန္ဝတၱရားေတြကိုလည္း မျဖည့္ဆည္းခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္ကိုပဲ ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို သူတို႔ရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မ မကူညီခဲ့ဘဲ၊ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္မက သူတို႔ကို လွည့္စားၿပီး ထိခိုက္ေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းစက္ဆုပ္စရာေကာင္းၿပီး၊ ဘာအသိစိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရားမွ မရွိဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ကြၽန္မပိုစဥ္းစားေလ၊ ပိုေနာင္တရေလပဲ။ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ကြၽန္မ ဒူးေထာက္ၿပီး သူ႔ကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္- “အို ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ရာမွာ ကြၽန္မ သမၼာတရားကို အားမထုတ္ခဲ့ဘဲ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္ျဒပ္ကို လိုက္စားၿပီး၊ မွားယြင္းတဲ့လမ္းကို ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို မုန္းၿပီးစက္ဆုပ္ေအာင္ ကိုယ္ေတာ့္ကို တကယ္လုပ္မိခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ ဒီလိုဆက္ၿပီးမသြားခ်င္ဘူး၊ ကြၽန္မ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္။ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔လမ္းျပမႈအတြက္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းပါတယ္” လို႔ေပါ့။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲက စာပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ေတြ႕လိုက္တယ္- “ပထမဦးစြာ စစ္မွန္ေသာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္သည္ အဘယ္ျဖစ္သည္ကို သင္ နားလည္ရမည္- စစ္မွန္သည့္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္သည္ အာဂလူ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘဲ၊ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းႏွင့္ က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံ အသက္ရွင္ ေနထိုင္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး၊ လုံးဝ သာမန္ထက္ လြန္ကဲျခင္း မရွိေပ။ သာမန္ထက္ လြန္ကဲမႈမရွိျခင္း ဆိုသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ ယင္းက သင္မည္မွ် ျမင့္မားစြာ ရပ္ႏိုင္ပါေစ၊ မည္မွ် ျမင့္မားစြာ ခုန္ႏိုင္ပါေစ၊ သင္၏ တကယ့္အရပ္ ေျပာင္းလဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ ဆိုသည့္ အမွန္တရားက ဆက္လက္ တည္ရွိေနၿပီး၊ သင့္မွာ သာမန္ထက္လြန္ကဲေသာ စြမ္းရည္မရွိဟု ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ အျခား သူမ်ားထက္ သာလြန္ဖို႔၊ အျခားသူမ်ားထက္ အဆင့္အတန္းရွိဖို႔ သင္ အၿမဲတမ္း ဆႏၵရွိပါက၊ ဤအရာက သင္၏ မာနေထာင္လႊားမႈ၊ စာတန္ဆန္ေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔အားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းမွာ သင္၏ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ျခင္းသာ ျဖစ္ေလသည္။ အမွန္မွာမူ ဤအရာကို သင္ မရရွိႏိုင္ဘဲ၊ သင့္အတြက္ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ဘုရားသခင္က သင့္အား ထိုကဲ့သို႔ ပါရမီ သို႔မဟုတ္ ကြၽမ္းက်င္မႈတို႔ကို မေပးခဲ့သကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ေသာ အႏွစ္သာရတစ္ခုကိုလည္း သူက သင့္အား မေပးခဲ့ေခ်။ သင္၏ ပုံပန္းသဏၭာန္၊ မိသားစုႏွင့္ သင္ေမြးဖြားသည့္ ဆယ္စုႏွစ္တို႔ ကြဲျပားႏိုင္ၿပီး၊ သင္၏ ပါရမီမ်ားႏွင့္ အစြမ္းအစမ်ားတြင္ ကြဲျပားခ်က္အခ်ိဳ႕ ရွိႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သင္သည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ လုံးလုံး ကြဲျပားမႈမရွိဘဲ၊ သာမန္၊ ႐ိုး႐ိုး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ကို မေမ့ေလ်ာ့ႏွင့္။ သို႔ေသာ္ ဤအရာကို မေမ့ႏွင့္- သင္သည္ မည္မွ်ပင္ ကြဲျပားျခားနားပါေစ၊ ဤေသးငယ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔၌သာလွ်င္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ တေထရာတည္းျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ သင္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းတြင္ သင္လိုက္နာရမည့္ အေျခခံ သေဘာတရားမ်ား၊ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္မ်ားႏွင့္ ဦးတည္ရာတို႔သည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ခြၽတ္စြပ္တူသည္။ ၎တို႔၏ ခြန္အားမ်ားႏွင့္ အစြမ္းအစမ်ားတြင္မွ်သာ လူမ်ားသည္ ကြဲျပားၾကေလသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းတြင္ ရွိထားသင့္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား”) “ဖန္ဆင္းခံတစ္ခုအေနႏွင့္ လူသားသည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္အေနအထားကို ထိန္းသိမ္းၿပီး အသိဉာဏ္ရွိရွိျပဳမူရမည္။ ဖန္ဆင္းရွင္က တာဝန္ေပးေစခိုင္းထားသည့္အရာကို တာဝန္သိတတ္စြာႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္။ စည္းေက်ာ္၍ မလုပ္ရ၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတတ္ႏိုင္သည့္ နယ္ပယ္ထက္ ေက်ာ္၍မလုပ္ရ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ စက္ဆုပ္သည့္ အရာမ်ားကို မလုပ္ရ။ ႀကီးျမတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အာဂလူသားျဖစ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အျခားလူမ်ားထက္ေက်ာ္လြန္ရန္ မလုပ္ရသကဲ့သို႔ ဘုရားျဖစ္ေအာင္လည္း မႀကိဳးစားရ။ ဤသည္မွာ လူတို႔ဆႏၵမျပဳသင့္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ႀကီးျမတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အာဂလူသားျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ျခင္းက အဓိပၸာယ္မရွိေပ။ ဘုရားျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ျခင္းက ပို၍ပင္ ဆိုးဝါးသည္။ ဤသည္မွာ ႐ြံ႕ရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ယုတ္ညံ့၏။ ခ်ီးက်ဴးထိုက္ၿပီး အရာအားလုံးထက္ ဖန္ဆင္းခံတို႔ စြဲကိုင္ထားသင့္သည့္ အရာမွာ စစ္မွန္သည့္ ဖန္ဆင္းခံျဖစ္ရန္ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ လူအားလုံး လိုက္ေလွ်ာက္သင့္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ပန္းတိုင္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁)) အဲဒီစာပိုဒ္ေတြကေန ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္ တာက ကြၽန္မဟာ သာမန္ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ၿပီး၊ က်န္တဲ့လူေတြအားလုံးနဲ႔ အတူတူပဲဆိုတာ ပါပဲ။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္တာဝန္ကို ေလးေလးနက္နက္ျဖည့္ဆည္းရင္း ကြၽန္မေနရာမွာ ကြၽန္မေနၿပီး တာဝန္သိေက်စြာနဲ႔ ျပဳမူမယ္လို႔ ဘုရားသခင္က ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို အစြမ္းအစတခ်ိဳ႕နဲ႔ ဘာသာစကားကြၽမ္းက်င္မႈေတြ ေပးထားတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အဲဒါေတြအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္သင့္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္း ဖို႔ အဲဒါေတြကို အသုံးျပဳသင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ေရွ႕ေရာက္ဖို႔အတြက္ အရင္းအႏွီးအေနနဲ႔ အဲဒါေတြကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္မဟာ စာတန္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုတာ သိသာထင္ရွားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြနဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို ဖုံးကြယ္ဖို႔ ကြၽန္မ အရာရာ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊ ကြၽန္မကို တျခားလူေတြ ေလးစားေအာင္နဲ႔ ၾကည္ညိဳေအာင္ ကြၽန္မကိုကြၽန္မ ျပည့္စုံတဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအားထုတ္ေနတာက သူေတာ္ေကာင္းဟန္ ေဆာင္တဲ့လမ္းစဥ္ျဖစ္ၿပီး ရွက္စရာေကာင္းတယ္ ဆိုတာ ကြၽန္မ အသိတရားရသြားတယ္။ အဲဒါက လူအတြက္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာဖြယ္ေကာင္းၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ မသတီစရာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မကိုကြၽန္မ အၿမဲဟန္ေဆာင္ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြကို ဖုံးကြယ္ထားေပမဲ့၊ တျခားသူေတြက မခြဲျခားႏိုင္ရင္ေတာင္၊ အဲဒီ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြဟာ ကြၽန္မရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုေလာက္ကို ျဖစ္ေနခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက ကြၽန္မကိုကြၽန္မေရာ၊ တျခား သူေတြကိုပါ လွည့္စားေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား။ သမၼာတရားကိုရွာဖို႔ ကြၽန္မကိုကြၽန္မ မဖြင့္ဟဘဲနဲ႔ အဲဒီ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတဲ့ စိတ္သေဘာထား ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဘဝမွာတင္ ကြၽန္မ ဒုကၡခံရတာ မဟုတ္ဘဲ၊ အျခားသူေတြကို လွည့္စားၿပီး လွည့္ျဖားေနခဲ့တာပါ။ အဲဒါ ကြၽန္မေျခေထာက္ကို ကြၽန္မ ေသနတ္နဲ႔ပစ္ တာမဟုတ္ဘူးလား။ ဟန္ေဆာင္တာနဲ႔လွည့္စားတာေတြက ေကာင္းတဲ့ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုမဟုတ္တာ သိသာတယ္။

တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဆုံပြဲတစ္ခုမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ ေတာ္ေတြရဲ႕ စာပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မတို႔ ဖတ္ၾကၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ လမ္းေၾကာင္းကို ကြၽန္မေတြ႕သြားတယ္။ “‘အေတြ႕အႀကဳံမ်ား မွ်ေဝျခင္းႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း’ ဆိုသည္မွာ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲမွ အေတြးတိုင္း၊ သင္၏အေျခအေနတိုင္း၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအေပၚ သင္၏အေတြ႕အႀကဳံမ်ားႏွင့္ သိျခင္းတိုင္းသာမက သင္၏ အတြင္းမွ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားတိုင္းကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ အျခားသူမ်ားအား ဤအရာမ်ားကို ေဝဖန္ပိုင္းျခားေစၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ အပိုင္းမ်ားကို လက္ခံၿပီး မည္သည့္အရာသည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေၾကာင္းကို အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ ဤအရာသည္သာလွ်င္ မွ်ေဝျခင္းျဖစ္ၿပီး ဤအရာသည္သာလွ်င္ စစ္မွန္စြာ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “႐ိုးသားေသာလူတစ္ဦးျဖစ္ျခင္း၏ အေျခခံအက်ဆုံး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္”) “သင့္အား ဂုဏ္အဆင့္အတန္း၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမွ သင့္ကိုယ္သင္ လြတ္ေျမာက္ေစဖို႔၊ ယင္းကို သင္၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ သင္၏အေတြးမ်ားႏွင့္ သင္၏စိတ္ႏွလုံးတို႔မွ ထိုအရာကို ဦးစြာ သန႔္စင္ပစ္ရမည္။ ဤအရာကို မည္သို႔ စြမ္းေဆာင္ရရွိသနည္း။ ယခင္ သင္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း မရွိသည့္အခ်ိန္က၊ သင့္အဖို႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္မရွိသည့္သူမ်ားကို သင္ လ်စ္လ်ဴရႈေပသည္။ ယခုအခါ သင္၌ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း ရွိသည့္အတြက္၊ စိတ္မပါေသာလူတစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ ျပႆနာရွိေသာ လူတစ္ဦးကို သင္ေတြ႕သည့္အခါ၊ ၎တို႔အား ကူညီဖို႔အတြက္ သင္တာဝန္ရွိသည္ဟု ခံစားရေသာေၾကာင့္၊ သူတို႔၌ ရွိသည့္ လက္ေတြ႕က်သည့္ ျပႆနာအခ်ိဳ႕ကို ေျဖရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း၊ ၎တို႔ႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ သင္ အခ်ိန္ပိုယူသည္။ ထိုအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္သည့္အခါ သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ခံစားခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခံစားခ်က္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္လည္း အခက္အခဲႀကဳံရသည္၊ သို႔မဟုတ္ က်ရႈံးမႈကို ေတြ႕ႀကဳံရသည္ဟု ေတြ႕ရသည့္အခါ သင္၏ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို သင္မည္သို႔ မနာခံခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ သင္သည္ ဤအျဖစ္မွ မည္သို႔ လြတ္လာကာ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို မည္သို႔ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္းတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳရင္း၊ လူမ်ားကို အတြင္းေရးေျပာျပၿပီး ပို၍ ပြင့္လင္းသင့္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ၎တို႔ကို အတြင္းေရးေျပာျပျခင္း၏ အက်ိဳးမွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ အျပဳသေဘာေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္မွာ သံသယရွိစရာ မလိုေပ။ မည္သူမွ် သင့္အား အထင္ေသးမည္ မဟုတ္ေပ— ၿပီးလွ်င္ သင္၏အေတြ႕အႀကဳံမ်ားအတြက္ သင့္အား အားပင္ က်ေကာင္းက်လိမ့္မည္။ သင္၌ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရွိသည့္အခါ အရာရွိမ်ားကဲ့သို႔ ၎တို႔ ပို၍ ျပဳမူသင့္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔ ပုံစံတစ္ခုခုျဖင့္ ေျပာဆိုသည့္အခါမွသာ အျခားသူမ်ားက ၎တို႔အား အေလးအနက္ထားၿပီး ေလးစားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူအခ်ိဳ႕က ေတြးထင္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ မွားယြင္းေသာ ေတြးေခၚပုံ ေတြးေခၚနည္း ျဖစ္သည္ကို သင္သေဘာေပါက္ ႏိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းၿပီး ဇာတိပကတိဆိုင္ရာ အမႈကိစၥမ်ားကို စြန႔္ပယ္သင့္သည္။ ထိုလမ္းေၾကာင္းကို မေလွ်ာက္ႏွင့္။ သင္၌ ဤကဲ့သို႔ေသာ အေတြးအေခၚမ်ား ရွိသည့္အခါ၊ ထိုအေျခအေနမွ သင္ထြက္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္း၌ ပိတ္မိဖို႔ သင့္ကိုယ္သင္ ခြင့္မျပဳႏွင့္။ သင္သည္ ယင္း၌ ပိတ္မိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ၿပီးလွ်င္ ဤအေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ အျမင္ရႈေထာင့္မ်ားက သင့္အတြင္း၌ ပုံေပၚလာသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သင့္ကိုယ္သင္ ဖုံးကြယ္ ထားလိမ့္မည္၊ သင့္ကိုယ္သင္ ျပ႐ုပ္တင္လိမ့္မည္၊ ယင္းကို သာ၍ သာ၍ တင္းက်ပ္စြာ လုပ္ေဆာင္သည္မွာ မည္သူကမွ် သင့္ရင္ထဲကို ျမင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ သင့္စိတ္ႏွလုံး၊ စိတ္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ခံစားမႈတစ္ခုကိုလည္း နားလည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ မ်က္ႏွာဖုံး ေနာက္ကြယ္မွ စကားေျပာသည့္အလား အျခားသူမ်ားျဖင့္ စကားေျပာေနလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔က သင္၏စိတ္ႏွလုံးကို ျမင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အျခားလူမ်ားကို သင္၏စိတ္ႏွလုံး၌ရွိသည့္အရာအား ျမင္ေတြ႕ခြင့္ေပးဖို႔၊ ၎တို႔ကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ သင္ သင္ယူရမည္။ ကာယဂုဏ္မက္ေမာျခင္းမ်ားမွ သင္ ေရွာင္သင့္သည္— ၿပီးလွ်င္ ဤအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ လုံးဝ အမွားမရွိေပ။ ယင္းသည္လည္း မိမိဘာသာ ရွင္သန္ႏိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ သင့္ကို မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ၊ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚမ်ား၌ရွိေသာ ျပႆနာမ်ားအေပၚ သင္ ဦးစြာ ျပန္လည္ဆင္ျခင္ရမည္။ ဟန္ေဆာင္ဖို႔၊ သို႔မဟုတ္ အေယာင္ေဆာင္ဖို႔ကို သင္ အလိုဆႏၵရွိေသးလွ်င္ ဘုရားသခင္ထံ အျမန္ဆုံး သင္ဆုေတာင္းသင့္သည္။ ‘အို ဘုရားသခင္။ ကြၽန္ုပ္ကိုယ္ကြၽန္ုပ္ တစ္ဖန္ ဖုံးကြယ္ မ်ိဳသိပ္လိုျပန္ပါၿပီ၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ုပ္သည္ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္ လွည့္စားျခင္းမ်ားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လုပ္ေဆာင္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ကြၽန္ုပ္အား အလြန္႐ြံရွာေစမိသည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ လတ္တေလာတြင္ မိမိကိုယ္ကို အလြန္႐ြံရွာမိသည္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ကြၽန္ုပ္ကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ပါ၊ အျပစ္ေဖာ္ဆုံးမၿပီး အျပစ္ဒဏ္ေပးပါ။’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဆုေတာင္းရမည္ ျဖစ္ၿပီး သင္၏ သေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္ရမည္။ ဤသည္တြင္ သင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သည့္ နည္းလမ္းပါရွိသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ တိက်သည့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ရွိရမည္”) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစခဲ့တယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေတြရဲ႕ ထမ္းပိုးေတြကို ဖယ္ရွားပစ္တာဟာ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ ေဆာင္ၿပီး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္တဲ့လူတစ္ဦး ျဖစ္ျခင္း သေဘာပါပဲ။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕စိတ္ႏွလုံးေတြကို ေဖာ္ထုတ္သျပရမွာ ျဖစ္ၿပီး လူတိုင္းကို ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အစစ္အမွန္ကိုျပဖို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြနဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို ဖြင့္ဟရမယ္။ တျခားလူေတြက ေမးခြန္းေတြေမးတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ တို႔အေနနဲ႔ ကြၽန္မတို႔တတ္ႏိုင္သေလာက္ေျဖၿပီး ကြၽန္မတို႔ တစ္ခုခုကို နားမလည္တဲ့အခါမွာ ႐ိုးသားရမွာျဖစ္တယ္၊ အဲဒါမွ ကြၽန္မတို႔အားလုံး သမၼာတရားကို အတူတကြရွာႏိုင္မွာျဖစ္ တယ္။ ဒါကို ပိုၿပီးလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္၊ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ရဲ႕ထမ္းပိုး ကေန ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တျဖည္းျဖည္း လြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တျခားသူေတြကို ကြၽန္မ ဖြင့္ဟသင့္ တယ္ဆိုတာနဲ႔ ကြၽန္မ ဘယ္လိုဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သူတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပသင့္တယ္လို႔ ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ အဲဒီလိုဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မ ဇေဝဇဝါျဖစ္ခဲ့တယ္- “ငါ့ရဲ႕စိတ္သေဘာထားအစစ္အမွန္ကို သူတို႔ကို ေျပာျပလိုက္ရင္ လူတိုင္းက ဘယ္လိုထင္ၾကမလဲ။ ငါ့ကို သူတို႔ အထင္ေသးသြားမလား” လို႔ေပါ့။ အဲဒါက ကြၽန္မကို ပိုၿပီး၊ပိုၿပီးေတာ့ ရင္ထိတ္လာေစ တယ္။ ကြၽန္မ ထပ္ၿပီးဟန္ေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာသာ ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မရဲ႕စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ဘုရားသခင္ ကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ တျခားလူေတြ ကြၽန္မအေပၚ ဘယ္လိုျမင္မယ္ဆို တာကို အၿမဲဂ႐ုစိုက္ေလ့ရွိၿပီး ဘုရားသခင္က ကြၽန္မဆီကေန ဘာေတာင္းဆို တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ ဘယ္တုန္းကမွ ထည့္မစဥ္းစားခဲ့ဘူးလို႔ ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕သိကၡာကို ဆည္ဖို႔နဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာကို ရပ္လိုက္ဖို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ ေဆာင္ၿပီး ႐ိုးသားတဲ့လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရမယ္၊ လူတိုင္းကို ဖြင့္ဟၿပီး ကြၽန္မဟာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္ စီးေနတဲ့လူတစ္ေယာက္၊ အဲဒီလိုေလးစားမႈနဲ႔ မထိုက္တန္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔သိေအာင္ ကြၽန္မရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္ျပသရမွာျဖစ္တယ္။ ကိစၥေတြကို အဲဒီလိုစဥ္းစားၿပီးတဲ့အခါ ကြၽန္မ အမ်ားႀကီးပိုတည္ၿငိမ္သြားသလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြနဲ႔အားနည္းခ်က္ ေတြကို ကြၽန္မ ဘယ္လိုဖုံးကြယ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ က်ရႈံးမႈေတြကေန ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမ ေတြ သင္ယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကိုလိုက္တာရဲ႕ အႏၲရာယ္ေတြ အေၾကာင္း ကြၽန္မသိခဲ့တာေတြကိုလည္း ေဝငွခဲ့ တယ္။ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေအးခ်မ္းၿပီး လြတ္လပ္သြားတယ္လို႔ ကြၽန္မအထူးခံစားရၿပီး၊ တျခားသူေတြကလည္း အဲဒီကေန သူတို႔ တကယ္ကို အက်ိဳးေက်းဇူးခံစားတယ္လို႔ ေျပာၾက တယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းနဲ႔ ႐ိုးသားတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ နဲ႔ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ကြၽန္မ တကယ္ကိုခံစားရတယ္။ အခု ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္မရွိတဲ့အ ခါ သူတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ဖြင့္ဟၿပီး အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးက ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြကို ဘယ္လိုေဖာ္ထုတ္ခဲ့ တယ္၊ ကြၽန္မမွာ အဲဒါေတြရွိေနတာကို ဘယ္လို အသိတရားရသြားခဲ့တယ္ဆိုတာနဲ႔ ကြၽန္မ ဘယ္လို သမၼာတရားကို ရွာေဖြခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြ ကို ေျပာျပတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ နည္းလမ္း ကို ကြၽန္မ မသိရင္၊ သူတို႔ ကြၽန္မအေပၚ ဘယ္လိုျမင္မယ္ဆိုတာကို ထည့္မစဥ္းစားဘဲ ႐ိုး႐ိုးသားသား ကြၽန္မေျပာျပ တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ တာဝန္ေတြ ျဖည့္ဆည္းတဲ့အခါမွာ၊ ကြၽန္မ မရွင္းလင္းတဲ့အရာေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မ အတြက္ ခက္ခဲတဲ့အရာေတြအေၾကာင္းကို ကြၽန္မ သတၱိရွိရွိနဲ႔ ဖြင့္ၿပီးေျပာတယ္။ ကြၽန္မ နားမလည္တဲ့အရာေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မ မလုပ္ႏိုင္တဲ့အရာေတြအေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔ကို ေပးသိၿပီး တစ္ေယာက္ဆီက တစ္ေယာက္ သင္ယူႏိုင္ဖို႔အ တြက္ အႀကံျပဳခ်က္ေတြေပးၿပီး ဝင္ေျပာၾကဖို႔ သူတို႔ကို အားေပးတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ တာဝန္ေတြထဲက ဝန္ထုပ္ကို ထမ္းႏိုင္လာ ၾကၿပီး သူတို႔ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြကို စၿပီးေတာ့ သုံးသပ္ဆင္ျခင္လာၾကတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ သိဖို႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကိုလည္း ဖတ္လာၾကတယ္။ ဒါေတြအားလုံးကို ျမင္ရေတာ့၊ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ ကို စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ထပ္တလဲလဲေက်းဇူးတင္မိ တယ္။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကေန ကြၽန္မ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းခံစားလိုက္ရတာက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္တာရဲ႕ အေရးႀကီးဆုံး အစိတ္အပိုင္းက တည္ၾကည္ခိုင္မာတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ တို႔ရဲ႕တာဝန္ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆုံးျဖည့္ဆည္းဖို႔နဲ႔၊ ဘုရားသခင္နဲ႔ တျခားလူေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ႐ိုးသားဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါက ကြၽန္မတို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္တဲ့အရာအား ျဖင့္ တျခားသူေတြ အက်ိဳးေက်းဇူးခံစားရၿပီး၊ စိတ္ဓာတ္ကို ျမႇင့္တင္ႏိုင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္း ျဖစ္တယ္။