ကြၽန္မ အသင္းေတာ္မွာ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ခဏတာ အေစခံခဲ့တယ္။ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္ျဖစ္တဲ့ အစ္မက်န္းက သူ႔တာဝန္အတြက္ ဝန္တာထားၿပီး တကယ္ကို တက္ႂကြခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ ပြင့္လင္းၿပီး ေလသံမာေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြၽန္မမွာ သူသတိထားမိတဲ့ ျပႆနာေတြကို အရမ္းကို တိုက္႐ိုက္ ေထာက္ျပတတ္တယ္။ ကြၽန္မက လူေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး သူတို႔ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ရတယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ ပထမေတာ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ သေဘာထားနဲ႔ လက္ခံႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူေျပာတာက ၾကားေကာင္းပုံမရေပမဲ့ အားလုံးမွန္တယ္လို႔ ခံစားခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လက္ခံၿပီး ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သုံးသပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ခဏၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ လူတိုင္းေရွ႕မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ပုံရိပ္ကို အေလးမထားဘဲ ကြၽန္မတာဝန္ထဲက ျပႆနာေတြကို သူေထာက္ျပတာ ျမင္ရတဲ့ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ကြၽန္မ ဘယ္လိုမွကို လက္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို အျမင္ေစာင္းလာခဲ့တယ္။

တစ္ခါ၊ သင္းေထာက္တခ်ိဳ႕နဲ႔ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ၊ ဘယ္သူမွ စကားေျပာတာ ျမင္လို႔၊ ဘာေမးခြန္း၊ ျပႆနာကိုျဖစ္ျဖစ္ တင္ျပဖို႔ ကြၽန္မ ဖိတ္ေခၚခဲ့တယ္။ အစ္က်န္းက တိုတိုတုတ္တုတ္ပဲ၊ “မိတ္သဟာယမွာ ကြၽန္မ အရမ္းေလေၾကာရွည္တဲ့အခါ ရွင္မႀကိဳက္ဘူး။ ရွင့္ေၾကာင့္ ကြၽန္မ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ရတယ္”တဲ့။ တျခား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ကြၽန္မေၾကာင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ခံရသလို ခံစားခဲ့ရတယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ တျခားလူတခ်ိဳ႕က သေဘာတူၿပီး ေခါင္းညိတ္ၾကတာကို ကြၽန္ မျမင္ရတယ္။ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာထူပူလာသလို ခံစားရတယ္။ သိကၡာဆယ္ဖို႔၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း စကားေျပာတာက ကြၽန္မအတြက္ ႐ိုင္းတယ္ဟုဆိုရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရွင္းခ်က္ထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မေလသံနဲ႔ မပတ္သက္ဘဲ၊ မာနေထာင္လႊားတဲ့ သဘာဝကေန အရင္းခံတာလို႔ သူက ေျပာတယ္။ အစ္မက်န္းက ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ထည့္မတြက္ခဲ့ဘူး၊ ကြၽန္မ စိတ္ထဲ လုံးဝ ပရမ္းပတာ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးေနမိတာက သူက မိတ္သဟာယမွာ ေလေၾကာရွည္တာ မွန္တယ္၊ ဒီေတာ့ သူ ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ဘဲ၊ ကြၽန္မနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာေတြကိုပဲ ဖန္တီးရတာလဲေပါ့။ သူက ကြၽန္မကို ဆန႔္က်င္တာ တစ္ခုခုရွိၿပီး၊ တျခားလူေတြေရွ႕မွာ ကြၽန္မကို အၾကည့္ရဆိုးေစခ်င္တာ ျဖစ္ရမယ္ေပါ့။ သူတို႔က ကြၽန္မနဲ႔ပတ္သက္လို႔ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ၿပီး လူေတြကို ကြၽန္မက ဆူသလို မာနေထာင္လႊားတယ္လို႔ ေျပာၾကမလား။ ဒီအေတြးေတြက သူ႔အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ အျမင္ေစာင္းတာကို တကယ္ တြန္းအားေပးခဲ့တယ္။

တခ်ိဳ႕ သင္းေထာက္ေတြနဲ႔ တျခားစုေဝးပြဲမွာ၊ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ အျပဳသေဘာေဆာင္တာေတြကိုပဲ မိတ္သဟာယျပဳေၾကာင္းနဲ႔ ကြၽန္မ မာနေထာင္လႊားၿပီး လူေတြကို ေဘာင္ခတ္တတ္ပုံေတြကို မေျပာင္းလဲေသးဘူးလို႔ သူက ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြအေၾကာင္း ဘာမွမေျပာဘဲ ကြၽန္မရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာေတြကို ေျပာသလို ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ အဲဒီလို တကယ္ပဲ မေကာင္းခဲ့တာ ျဖစ္ႏိုင္လား။ တျခားလူေတြက ကြၽန္မအေပၚ အျမင္မေကာင္းၾကမွာ ေသခ်ာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က သိသြားရင္၊ အဲဒီအခ်ိန္အားလုံးေနာက္မွာ ကြၽန္မ မေျပာင္းလဲေသးသလို၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အဆင္မေျပဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ေျပာမွာေလ၊ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္မ ထုတ္ပယ္ခံသြားရႏိုင္တယ္။ အဲဒါကို တဝဲလည္လည္ ေတြးေလ၊ အစ္မက်န္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ခံစားရပိုဆိုးေလပဲ။ သူက ကြၽန္မကို လူသိရွင္ၾကား ေခၚေလ့ရွိၿပီး ကြၽန္မက သူ႔ကို ျငင္းခုံေလ့မရွိဘဲ အၿမဲ အေလွ်ာ့ေပးခဲ့တယ္။ သူက အရမ္းေက်းဇူးကန္းၿပီး လြန္လြန္းတယ္။ ကြၽန္မကို ဘယ္လိုပုံျဖစ္သြားေစမလဲ ထည့္မတြက္ဘဲ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာအမ်ားႀကီးကို သူ တင္ျပခဲ့တယ္။ သူ႔ျပႆနာေတြကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ဖို႔၊ သူ႔ကို က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲေရာက္ေစဖို႔ သင့္ေတာ္တဲ့ အခြင့္အေရး ရွာရမယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒီအေတြးနဲ႔၊ ႏႈတ္ဆိတ္ၿပီး စကားမေျပာခဲ့ဘူး။

ေနာက္ပိုင္း စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ၊ အစ္မက်န္း စီစဥ္တဲ့ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ရလဒ္ေတြ ရမေနသလို၊ သူ႔တာဝန္မွာ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ ရွိတာကို ကြၽန္မ သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒါကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေထာက္ျပၿပီး သူ႔ကို အၾကည့္ရဆိုးေစခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မ မလုပ္ႏိုင္ခင္မွာပဲ၊ ဧဝံေဂလိျဖန႔္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ လတ္တေလာ အားထုတ္မႈအေၾကာင္း သူ ေမးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အက်ပ္႐ိုက္သြားၿပီး တကယ္ကို ခြက်သြားတယ္။ ဧဝံေဂလိအလုပ္ အဆင္မေျပရင္၊ ကြၽန္မကို မညာဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သူ သုံးသပ္သင့္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားရတယ္ေလ။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားၿပီး တရားေဟာမေနခဲ့တာ သူသိတာပဲ၊ ဒီေတာ့ အဲဒီလို ေမးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္၊ သူက ကြၽန္မကို အၾကည့္ရဆိုးေစဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ မဟုတ္လား။ သူက ကြၽန္မကို အခက္ေတြ႕ေအာင္ အၿမဲ ႀကိဳးစားေနခဲ့တာ၊ အဲဒါကို ကြၽန္မ ငုံ႔ခံမေနႏိုင္ဘူး။ သူ႔ျပႆနာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူ႔ကိုလည္း ကြၽန္မ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာသင့္တယ္၊ ဒါမွ သူ ေခါင္းမေမာ့ႏိုင္မွာေလ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ သိုထားရင္းနဲ႔ သင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မေျပာခဲ့တယ္၊ “အစ္မက်န္းရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာေတြ ရွိၿပီး သူက ေဝဖန္တာကို လက္မခံခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခ်င္ခဲ့ဘဲ၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို အၿမဲ ေဖာ္တယ္” လို႔ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္က အျပစ္ရွိသလို ခံစားခဲ့ရေပမဲ့၊ ေနာက္ေတာ့၊ သူက အရင္ဆုံး ကြၽန္မကို ေဝဖန္ၿပီး အခက္ေတြ႕ေစခဲ့တာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မဆီက အဲဒါနဲ႔ သူတန္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ အျမင္ေစာင္းတာကို ျဖန႔္ေဝဖို႔ စုေဝးပြဲေတြမွာ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေန မွ်ေဝဖို႔ အခြင့္အေရးကို သုံးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက၊ “ၿပီးခဲ့တဲ့ စုေဝးပြဲမွာ ဧဝံေဂလိအလုပ္အေၾကာင္း ကြၽန္မ ေမးေတာ့၊ အစ္မက်န္းက သူဘာလို႔ လက္ေတြ႕အလုပ္လုပ္မေနခဲ့လဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခဲ့ဘဲ၊ ဧဝံေဂလိကို ကြၽန္မ ေဝမွ်ပုံကို သူ ေမးခဲ့တယ္။ ျပႆနာေတြကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ သင္ခန္းစာေတြ သူ မသင္ယူခဲ့သလိုမ်ိဳး သူ႔အေပၚ အျမင္ေစာင္းတာ ကြၽန္မ ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။” တျခားတခ်ိဳ႕လူေတြကလည္း ဒါကို ၾကားၿပီး အစ္မက်န္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိစိတ္ ကင္းမဲ့တယ္လို႔ ေတြးခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သမၼာတရားကို သူ လက္မခံမွန္း သိသြားၾကမွာျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို စမႏွစ္သက္သလို ဝိုင္းပယ္လာၾကမယ္လို႔ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မ တကယ္ကို ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူေျပာတာကို သူတို႔ ယုံမွာ မဟုတ္သလို၊ အရင္က ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာကို သူ ေဖာ္ထုတ္တုန္းက မမွ်တခဲ့ဘူးလို႔ ခံစားၾကမွာေလ။ အဲဒီအခါ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အျမင္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ပုံရိပ္ကို ကြၽန္မ ထိန္းသိမ္းရမွာေပါ့။ ကိစၥေတြကို ေခါင္းေဆာင္က စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ၊ အစ္မက်န္းက မေတာ္သလို၊ အဲဒါ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာမဟုတ္ဘူးလို႔ တျခားလူေတြက ေျပာၾကမွာပဲ။

အဲဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ၊ အစ္မက်န္းရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ ျမင္တဲ့အခါ၊ အရင္လို မကူညီေတာ့သလို၊ သူ႔အလုပ္ကို လိုက္မလုပ္၊ မႀကီးၾကပ္ေပးေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ ကိစၥေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေခါင္းေဆာင္က လာၾကည့္ၿပီး အစ္မက်န္းက တကယ့္ အလုပ္လုပ္မေနမွန္း ျမင္တဲ့အခါ၊ သူ႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမယ္၊ ထုတ္ေတာင္ထုတ္ပယ္ႏိုင္တယ္လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ ဧဝံေဂလိအလုပ္ အဆင္ေျပမေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို မၾကာခင္မွာ ေခါင္းေဆာင္က လာစစ္ေဆးတယ္။ အစ္မက်န္းက လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္တာ၊ ႀကီးၾကပ္မႈ လက္မခံတာကို ေခါင္းေဆာင္က ျမင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ကို ထုတ္ပယ္ေအာင္လို႔ အစ္မက်န္းရဲ႕ ျပႆနာေတြအေၾကာင္း ေျပာျပဖို႔ အဲဒီအခြင့္အေရးကို ကြၽန္မ အသုံးခ်ခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူ႔ကို ေရွာင္ေနလိုက္လို႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မက်န္းက ဘယ္လို သင္ယူခဲ့၊ ေနာင္တရခဲ့ၿပီး ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ အားလုံးကို မေျပာဘဲ၊ သူ႔တာဝန္မွာရွိတဲ့ သူ႔ျပႆနာေတြအေၾကာင္းကိုပဲ ေခါင္းေဆာင္ကို ကြၽန္မ ေျပာျပခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မေျပာတာ နားေထာင္ၿပီး အစ္မက်န္းမွာ ဆိုး႐ြားတဲ့ ျပႆနာေတြ ရွိတယ္လို႔ ခံစားခဲ့တာေၾကာင့္၊ သူအေပၚ အျခားသူေတြရဲ႕ အကဲျဖတ္ခ်က္ေတြကို စုေဆာင္းဖို႔နဲ႔ ကိစၥေတြကို နားလည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကိုင္တြယ္ဖို႔ ကြၽန္မကို ခိုင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ၊ အစ္မက်န္းကို တကယ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ သူက ရလဒ္ေတြ ရမေနခဲ့သလို၊ သူ႔အလုပ္အေၾကာင္း တျခားလူေတြကို ေမးခြင့္မေပးဘူးလို႔ ကြၽန္မေျပာခဲ့တယ္။ သူက ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈကို လက္မခံဘဲ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတယ္လို႔ေပါ့။ တျခားလူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ထည့္မတြက္ဘဲ စကားေျပာၿပီး မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတယ္လို႔လည္း ကြၽန္မေျပာတယ္။ အဲဒါကို ၾကားေတာ့ အစ္မက်န္းက တကယ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားတယ္။ သမၼာတရားကို သူ လက္မခံႏိုင္မွေတာ့၊ နာက်င္စရာ ကိစၥေတြ ေျပာမွေတာ့၊ မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိၿပီး၊ ဘာလက္ေတြ႕အလုပ္ကိုမွ မလုပ္ႏိုင္မွေတာ့ သူ အထုတ္ခံရသင့္တယ္လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမွာ သူ ပိတ္မိေနခဲ့တာဟာ သူ မေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့သလို၊ ကြၽန္မတို႔ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ထိခိုက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနာက်င္မႈနဲ႔ သူ႔ကို ျမင္ရတာ တကယ္ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ကြၽန္မ လြန္သြားၿပီလားလို႔ ေတြးမိခဲ့ေပမဲ့၊ အရင္က သူ ကြၽန္မကို နာက်င္၊ အရွက္ရေစရင္းနဲ႔ အရမ္းအခက္ေတြ႕ေစခဲ့ပုံအေၾကာင္းကို ေတြးမိေတာ့၊ သိကၡာနည္းနည္း ဆုံးရႈံးရတာကို သူ႔ကို ကြၽန္မ ျမည္းစမ္းေစခ်င္ခဲ့တယ္။ သူ အထုတ္ခံခဲ့ရမယ္ဆိုရင္၊ သူ႔မွာ မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိမွန္း တျခားလူေတြက သိသြားမွာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မ ျပႆနာဟုတ္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔အေပၚ သုံးသပ္ခ်က္ေတြကို တျခားလူေတြကို ကြၽန္မ ေရးခိုင္းခဲ့တယ္။ သူအထုတ္ခံရေလာက္ေအာင္ သူ႔ျပႆနာေတြအေၾကာင္း မေရးၾကမွာ စိတ္ပူလို႔၊ သူတို႔ေရွ႕မွာ သူ႔အျပစ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မ ဆက္ေျပာရင္း ေျပာေနမိခဲ့တယ္။ တကယ့္ျပႆနာေတြကို သူေျဖရွင္းေပးခဲ့ျခင္း ရွိမရွိဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း ကြၽန္မ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေမးခဲ့တယ္၊ တကယ့္အလုပ္ကို သူ လုပ္မေနခဲ့တဲ့အေၾကာင္း သက္ေသအေထာက္အထား ရွာေတြ႕ဖို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ သက္သက္နဲ႔ေပါ့။

အထက္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ အစ္မလ်ဴက အေျခအေနကို နားလည္သြားတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မကို သူ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ “အစ္မက်န္းက ရွင့္ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပခဲ့ၿပီး ရွင္က လက္မခံခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ တစ္စိတ္ကို တစ္အိတ္လုပ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေရွ႕မွာ သူ႔ကို ေဝဖန္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ရွင္ ဖိႏွိပ္ၿပီး ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ေနတာပဲ။ ရွင္က သူ႔ကို အထုတ္ခံေစခ်င္တယ္၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္။ အစ္က်န္းက တဲ့တိုးျဖစ္ေပမဲ့ သူ႔မွာ မေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္မရွိဘူး။ ရွင္က မာနေထာင္လႊားၿပီး လူေတြကို ေဝဖန္ခ်င္တယ္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္တယ္လို႔ တျခားလူေတြက ေျပာၾကတယ္။ ဘာလို႔ အႀကံျပဳခ်က္ေတြနဲ႔ အကူအညီကို လက္မခံခ်င္ဘဲ၊ တျခားလူေတြကိုေတာင္ ဖိႏွိပ္ရတာလဲ။” ကြၽန္မက နည္းနည္း အာခံတတ္တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “အားလုံးက ငါ့ျပႆနာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ အစ္မက်န္းလည္း အမွားတခ်ိဳ႕ ရွိရမယ္။ ကိစၥေတြကို မစစ္ေဆးဘဲ သူ႔ဖက္မွာပဲ ရွင္ ေနတယ္ေပါ့” လို႔ေပါ့။ သူ႔ျပႆနာနဲ႔သက္ဆိုင္ၿပီး ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္တခ်ိဳ႕ ေျပာျပခဲ့ေပမဲ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ျပႆနာေတြကို မျမင္ဘူးလို႔ ေခါင္းေဆာင္က ထင္မွာစိုးလို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း တခ်ိဳ႕နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အတိုခ်ဳပ္ ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ လုံးဝ နားမလည္မွန္း အစ္မလ်ဴက ျမင္လို႔၊ အႏၲိခရစ္ေတြက ေဝဖန္မႈကို ျငင္းပယ္ပုံ၊ အျမင္မတူသူေတြကို ဖယ္ၾကဥ္ၿပီး တျခားလူေတြကို ဖိႏွိပ္ပုံကို ေဖာ္ထုတ္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ဖို႔ ကြၽန္မကို ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔ ဒါကို ကြၽန္မ လုပ္ေနခဲ့ပုံ၊ ကြၽန္မက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ရွိေနခဲ့ေၾကာင္းလည္း သူက စိတ္ျဖာေဆြးေႏြးေပးခဲ့တယ္။ အစ္မက်န္းနဲ႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္ ထိခိုက္တာကို ျမင္ရတာ နာက်င္စရာပါပဲ။ ကြၽန္မ ေျပာင္းလဲၿပီး ေနာင္တမရရင္၊ အထုတ္ခံရမယ္လို႔ သူေျပာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ လန႔္သြားတယ္။ ကြၽန္မ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွင္းခံရတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ရွိခဲ့လို႔၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနထဲ က်ဆင္းသြားတယ္။ တခဏၾကာ၊ တာဝန္မွာ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပ႐ုံ လုပ္ျပခဲ့တယ္။ မေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာရွိတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို မိတ္သဟာမျပဳခ်င္သလို မကူညီခ်င္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္ ပေရာဂ်က္ေတြက ဘာမွ ျဖစ္ထြန္းမေနခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ အေတာ္မ်ားမ်ား အားကုန္လာခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ သေဘာေပါက္သြားတယ္၊ ေဝဖန္မႈကေန သင္ခန္းစာ မယူဘဲ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အာခံခဲ့တာ မွားတယ္လို႔ေပါ့။ အစ္မက်န္နဲ႔ ကြၽန္မ ဆက္ဆံခဲ့ပုံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မ ေနာက္ဆုံးမွာ စေတြးလာမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၿပီး သုံးသပ္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဒါကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ “အႏၲိခရစ္တစ္ဦးသည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရေသာအခါ ယင္းကို မည္သူကလုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အရာႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ အမႈကိစၥအတြက္ ၎တို႔ကို အျပစ္တင္သည့္ ပမာဏက မည္မွ်ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ အမွားက မည္မွ် ေပၚလြင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးယုတ္မႈ မည္မွ်ကို ၎တို႔က်ဴးလြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ ဆိုးယုတ္မႈက အသင္းေတာ္အတြက္ မည္သည့္အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ဖန္တီးသည္ျဖစ္ေစ အႏၲိခရစ္သည္ ဤအရာတစ္ခုတစ္ေလကိုမွ် ထည့္မစဥ္းစားေပ။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးအဖို႔၊ သူ႔ကို ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနသူသည္ သူတစ္ဦးတည္းကိုသာ ေျပာဆိုေနျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သူ႔ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ အမွားမ်ားကို တမင္သက္သက္ရွာေနျခင္းျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားက ၎တို႔သည္ အႏိုင္က်င့္ခံရၿပီး အရွက္ခြဲခံရသည္၊ လူသားဆန္စြာ ဆက္ဆံခံရျခင္းမရွိသကဲ့သို႔၊ သိမ္ငယ္ေအာင္ျပဳလုပ္ခံရၿပီး အထင္ေသးခံရသည္ဟူ၍ ေျပာဆိုသည္အထိပင္ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီးေနာက္တြင္ ၎တို႔ အမွန္တကယ္ မွားယြင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မွာ မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ မည္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးကို ၎တို႔ ဖြင့္ျပခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုအေရးကိစၥတြင္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ၎တို႔ ရွာေဖြခဲ့ျခင္းရွိမရွိကိုလည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္းရွိမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းခဲ့ျခင္းရွိမရွိကိုလည္းေကာင္း မည္သည့္အခါမွ် ဆင္ျခင္စဥ္းစားၾကည့္ျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ျခင္း၊ ဤအရာတစ္ခုတေလႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဆင္ျခင္ျခင္းမရွိသကဲ့သို႔ ဤျပႆနာမ်ားကိုလည္း ေတြးဆျခင္းမရွိေပ။ ထိုအစား ၎တို႔သည္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းကို လူသားရႈေထာင့္တစ္ခုမွ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး၊ ၎တို႔၏ ခ်ဥ္းကပ္ပုံသည္ စိတ္လိုက္မာန္ပါျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရသည့္အခ်ိန္တိုင္းတြင္ ေဒါသ၊ မေက်မနပ္ျဖစ္မႈ၊ အားမရမႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနၿပီး မည္သူ႔ဆီက အႀကံဉာဏ္ကိုမွ် နားေထာင္မည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရျခင္းကို လက္ခံရန္ ျငင္းဆန္ၾကၿပီး၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္ယူေလ့လာၿပီး စဥ္းစားဆင္ျခင္ရန္၊ ဝတ္ေက်တန္းေက်လုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဂ႐ုမစိုက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ တာဝန္တြင္ ေဒါသတႀကီးရမ္းကားျခင္းကဲ့သို႔ေသာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ ၎တို႔ လုပ္ရပ္မ်ားကို ကိုင္တြယ္ရန္အတြက္ ဘုရားေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာရန္ မတတ္ႏိုင္ၾကသကဲ့သို႔ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကိုေျဖရွင္းရန္ ဤအခြင္အေရးကိုလည္း အသုံးမျပဳၾကေပ။ ထိုအစား မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ခုခံရန္၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ သက္ေသထူရန္ ဆင္ေျခမ်ားရွာၾကၿပီး သေဘာထားကြဲလြဲမႈကို ဆြေပးကာ သူတစ္ပါးတို႔ကို လႈံ႕ေဆာ္သည့္အရာမ်ားကိုပင္ ေျပာၾကလိမ့္မည္။...ၿခဳံငုံၾကည့္လွ်င္ ၎တို႔ေျပာသည့္အရာႏွင့္ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္သည့္အရာႏွစ္ခုစလုံးတြင္ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ သမၼာတရားကို မည္သည့္အခါမွ် လက္မခံေပ။ သမၼာတရားကို လက္မခံျခင္း စိတ္သေဘာထားသည္ အဘယ္နည္း။ ယင္းသည္ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ျခင္းမဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ပင္ အတိအက်ျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “ရာထူးဂုဏ္သိန္ မရွိေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းခ်ီးရရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေသာအခါ ၎တို႔က ေနာက္ဆုတ္ခ်င္ၾကသည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ေတြ႕ရတာက အႏၲိခရစ္ေတြဟာ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕၊ မုန္းတီးတယ္ဆိုတာပဲ။ သူတို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတဲ့အခါ ဘုရားဆီက အဲဒါကို လက္မခံၾကသလို၊ သမၼာတရားကို လုံးဝ မရွာ၊ သူတို႔ျပႆနာေတြအေပၚ မသုံးသပ္ၾကဘဲ၊ အေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အားမရတာေတြ ျပည့္ၿပီး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ရွင္းခ်က္ထုတ္၊ ခုခံကာကြယ္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ လုပ္ၾကတယ္။ တျခားလူေတြက ခက္ေအာင္လုပ္ေနၾကၿပီး သူတို႔အေပၚ အရွက္ခြဲ၊ အထင္ေသးရင္းနဲ႔ သူတို႔အမွားေတြကို မလြတ္တမ္း အသုံးခ်တယ္လို႔ ေတြးၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမွန္တရားကို သူတို႔ ျငင္းဆန္ၾကတယ္။ ကြၽန္မလည္း အဲဒီအတိုင္းပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ မာနေထာင္လႊားမႈနဲ႔ အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို အစ္မက်န္းက ေထာက္ျပေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မကို အၾကည့္ရဆိုးေစဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ ကြၽန္မနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အမွားရွာေနတာလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ျပန္တုံ႔ျပန္ခဲ့တယ္၊ ေဒါသနဲ႔ အျပစ္ေပးခဲ့တယ္။ အစ္က်န္းကို ဖိႏွိပ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတဲ့အတြက္၊ အႏၲိခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေနတဲ့အတြက္ ကြၽန္မကို အထက္ေခါင္းေဆာင္က ေဖာ္ထုတ္ေတာ့၊ ပိုလို႔ေတာင္ ကြၽန္မ မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္ကိစၥကို ျငင္းခုံေနတုန္းပဲ။ အစ္မက်န္းကို သူ မ်က္ႏွာသာေပးတယ္လို႔ ေတြးခဲ့တာေၾကာင့္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အဲဒါကို ကြၽန္မ ဆင္ကန္းေတာတိုးခဲ့တယ္။ အႏၲိခရစ္ ျမင္တဲ့အတိုင္း အတိအက် ေဝဖန္မႈကို ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ၿပီး အမွန္တရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္ျပေနခဲ့မိမွန္း သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ အေျခအေနမွာ ကြၽန္မ ရွိခဲ့သလို ခံစားရတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ေနာင္တရခ်င္ခဲ့တယ္၊ မမွန္တဲ့ လမ္းကထြက္လိုက္ခ်င္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္မရဲ႕ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းျခင္းမွာ စာတစ္ပိုဒ္ဖတ္ခဲ့တယ္။ “လူမ်ားသည္ သင္တို႔၏ အႀကိဳက္မဟုတ္ၾကေသာေၾကာင့္ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔က သင္ႏွင့္ အဆင္မေျပၾကေသာေၾကာင့္ ၎တို႔ကို အျပစ္ေပးဖို႔ နည္းလမ္းမ်ားစြာ သင္တို႔ အႀကံထုတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၾကသေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ိဳးကို ယခင္က သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ဖူးၾကပါသေလာ။ ထိုအရာ မည္မွ် သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ၿပီးၾကၿပီနည္း။ သင္တို႔သည္ လူတို႔ကို အၿမဲ သြယ္ဝိုက္၍ သိမ္ငယ္ေနေစခဲ့သည္၊ ထိခိုက္နာၾကည္းေစေသာ ေဝဖန္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ေနခဲ့ၿပီး ၎တို႔ကို ေထ့ေငါ့ေနခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ခ်ိန္တြင္ သင္တို႔သည္ မည္သည့္အေျခအေနမ်ားတြင္ ရွိခဲ့ၾကသနည္း။ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ သင္တို႔သည္ မေက်နပ္ခ်က္ဖြင့္ေျပာေနခဲ့ၾကၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ၾကေပသည္။ သင္တို႔ အသားစီးရထားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ သင္တို႔က၊ ‘လြန္စြာစက္ဆုပ္ဖြယ္ အရာတစ္ခုကို ငါ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ငါသည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ထိုလူကို အလြန္ မတရား ငါ ဆက္ဆံမိေလၿပီ’ ဟု မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ေတြးခဲ့သည္။ စိတ္ထဲတြင္၊ အျပစ္ရွိျခင္းကို သင္ ခံစားခဲ့ရပါသေလာ။ (ခံစားရပါသည္။) သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ အနည္းဆုံးအေနျဖင့္ အသိတရား ခံစားခ်က္တစ္စုံတစ္ရာ ရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ သင္သည္ အနာဂတ္တြင္ ဤအရာမ်ိဳးကို တစ္ဖန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိေသးသေလာ။ ၎တို႔ကို သင္ အထင္ေသးသည့္အခါတိုင္းႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ အဆင္မေျပသည့္အခါတိုင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို ၎တို႔ မနာခံသည့္အခါတိုင္း သို႔မဟုတ္ နားမထာင္သည့္အခါတိုင္းတြင္ ၎တို႔ကို တိုက္ခိုက္ျခင္းႏွင့္ လက္တုန႔္ျပန္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းတို႔ကို သင္ စဥ္းစားႏိုင္သေလာ။ ဤသို႔ေသာအရာတစ္ခုခုကို သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးသေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အရာတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ေသာ လူတစ္ဦးသည္ မည္သည့္ လူ႔သဘာဝမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္သနည္း။ ၎တို႔၏ လူ႔သဘာဝအရ၊ သူသည္ မလိုမုန္းထားေသာသူ ျဖစ္ေပသည္။ သမၼာတရားႏွင့္ယွဥ္၍ တိုင္းတာပါက၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို မေၾကာက္႐ြံ႕ေပ။ သူ၏စကားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္ သူ၌ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား လုံးဝ မရွိေပ။ သူသည္ လက္လြတ္စပယ္ ျပဳမူၿပီး သူ႔သေဘာရွိ လုပ္ေဆာင္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ ဝင္ေရာက္မႈတစ္ခုခုကို စြမ္းေဆာင္ရရွိၿပီးျဖစ္သေလာ။ လုံးဝမဟုတ္ေပ။ အေျဖမွာ ရာႏႈန္းျပည့္ပင္ ‘မဟုတ္’ ဟု ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေန အတိအက်ကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားအတြက္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ လုံးဝ ကင္းမဲ့ၿပီး ရက္စက္တဲ့ လူ႔သဘာဝရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို စိတ္ဆိုးေစတဲ့သူ ဘယ္သူကိုမဆို ကြၽန္မ ေဒါသတႀကီး ရမ္းၿပီး လက္စားေခ်ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အစ္က်န္းက အရမ္းတဲ့တိုးျဖစ္လြန္းေတာ့၊ သင္းေထာက္ေတြေရွ႕မွာ သိကၡာဆုံးရႈံးေစသလို ကြၽန္မ ခံစားခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အတင္း လက္ခံေစႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့၊ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မ ခံစားခ်က္တင္းမာခဲ့တယ္။ သူနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အျပစ္ရွာၿပီး လက္စားေခ်ခ်င္ခဲ့သလို၊ သိကၡာဆုံးရႈံးရတာကို ျမည္းစမ္းေစခ်င္ခဲ့တယ္။ သူ႔အလုပ္မွာ ျပႆနာတစ္ခုေတြ႕ေတာ့၊ ကြၽန္မ မကူညီခဲ့သလို၊ သူ႔ကို ဆူၿပီး အၾကည့္ရဆိုးေအာင္ လုပ္ဖို႔ေတာင္ အဲဒီအခြင့္အေရးကို သုံးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္သေဘာအတိုင္း မျဖစ္တဲ့အခါ၊ ပိုစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက မႏွစ္သက္ဘဲ၊ ဖယ္ၾကည္ေအာင္လို႔ ကြယ္ရာမွာ သူ႔ကို ေဝဖန္ခဲ့တယ္။ သူ႔ျပႆနာေတြအေၾကာင္း ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္မ တမင္ေျပာခဲ့တယ္။ သူက အစ္မက်န္းက ေဝဖန္ၿပီး ထုတ္ပယ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီတုန္းက သူ႔အေနနဲ႔ ကြၽန္မနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ထပ္ျပႆနာ ျဖစ္ေစမွာမဟုတ္သလို၊ ကြၽန္မအေပၚ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အျမင္ကို အဖတ္ဆယ္ႏိုင္မယ္လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလုပ္ရပ္ေတြက အစ္မက်န္းအတြက္ အရမ္းကိုပဲ ဝမ္းနည္း၊ နာက်င္စရာ ျဖစ္ခဲ့႐ုံသာမက၊ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို တကယ္ အေႏွာင့္အယွက္ ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မမွာ တကယ္ အႏၲရာယ္ေပးမဲ့သေဘာရွိတဲ့ ရက္စက္တဲ့ သဘာဝရွိမွန္း ေတြ႕ရတယ္။ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈ နည္းနည္းမွ ကြၽန္မ မကိုင္တြယ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ လူ႔သဘာဝ လုံးဝ ကင္းမဲ့ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ အေစခံဖို႔ ဘုရားက ကြၽန္မကို ျမႇင့္တင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေတြးမိတယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မတို႔ အခ်င္းခ်င္း ကူညီၿပီး အသက္စိတ္သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္မတို႔တာဝန္မွာ တျခားလူေတြနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ျပႆနာကို လႈံ႕ေဆာ္ၿပီး တျခားလူေတြကို ခံစားခ်က္ျမင့္တင္ေပးရင္းနဲ႔ အစ္မက်န္းအေပၚ ေဒါသတႀကီးရမ္းၿပီး လက္စားေခ်ခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို နာက်င္ေစခဲ့ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို တကယ္ တားဆီးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို မေကာင္းမႈ လုပ္ေနခဲ့မွန္း ေတြ႕ရတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ျခင္းအားျဖင့္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ရက္စက္တဲ့ သဘာဝအေပၚ သိနားလည္မႈတခ်ိဳ႕ ရခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “တိုက္ခိုက္ျခင္းႏွင့္ လက္စားေခ်ျခင္းသည္ မလိုမုန္းထားေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ သဘာဝမွလာသည့္ လုပ္ရပ္ႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္း အမ်ိဳးအစားတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား အမ်ိဳးအစားတစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။ လူတို႔က ဤသို႔စဥ္းစားၾက၏။ ‘ကြၽန္ုပ္အေပၚ သင္မၾကင္နာလွ်င္ သင့္အေပၚ ကြၽန္ုပ္တရားမွ်တမည္ မဟုတ္။ ကြၽန္ုပ္ကို သိကၡာႏွင့္ သင္မဆက္ဆံလွ်င္ ကြၽန္ုပ္သည္လည္း သင့္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ သိကၡာႏွင့္ ဆက္ဆံရမည္နည္း’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္သို႔ေသာ စဥ္းစားပုံမ်ိဳးနည္း။ ယင္းသည္ အၿငိဳးႀကီးေသာ စဥ္းစားနည္းမဟုတ္သေလာ။ သာမန္လူတစ္ေယာက္၏ အျမင္မ်ားတြင္ ဤရႈေထာင့္အျမင္မ်ိဳးသည္ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ေခ် မရွိသေလာ။ ယင္းက ယုတၱိမရွိသေလာ။ ‘ငါ့ကို လာမတိုက္ခိုက္လွ်င္ ငါလည္း တိုက္ခိုက္မည္ မဟုတ္။ လာတိုက္ခိုက္ပါမူ ေသခ်ာေပါက္ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္မည္’၊ ၿပီးလွ်င္ ‘သင္လုပ္သည့္အတိုင္း ျပန္ခံရျခင္းျဖစ္သည္’ ဤကဲ့သို႔ေသာ အရာတို႔ကို မယုံၾကည္သူမ်ားက မၾကာခဏ ေျပာဆိုၾကသည္။ ၎တို႔အၾကားတြင္ ဤအရာအားလုံးတို႔သည္ ခိုင္လုံၿပီး လူ႔အယူအဆမ်ားႏွင့္ လုံးလုံးကိုက္ညီေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား ျဖစ္၏။ သို႔တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားသူတို႔သည္ ဤစကားမ်ားကို အဘယ္သို႔ ရႈျမင္သင့္သနည္း။ ဤအယူအဆမ်ားမွာ မွန္ကန္သေလာ။ (မမွန္ကန္ပါ။) အဘယ္ေၾကာင့္ မမွန္ကန္သနည္း။ ယင္းတို႔ကို မည္သို႔အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားသင့္သနည္း။ ဤအရာတို႔သည္ မည္သည့္ေနရာမွ လာသနည္း။ (စာတန္ထံမွ လာပါသည္။) ၎တို႔သည္ စာတန္ထံမွ လာ၏၊ ဤအရာကို သံသယျဖစ္စရာ မရွိေပ။ စာတန္၏ မည္သည့္စိတ္သေဘာထားမွ ယင္းတို႔လာသနည္း။ စာတန္၏ မလိုမုန္းထားေသာ သဘာဝမွ လာသည္။ ယင္းတို႔တြင္ အဆိပ္ပါဝင္သည္။ ယင္းတို႔တြင္ စာတန္၏ မလိုမုန္းထားမႈႏွင့္ အက်ည္းတန္မႈအားလုံးပါသည့္ သ႐ုပ္မွန္ပါဝင္သည္။ ထိုသဘာဝ၏ တကယ့္အျဖစ္အေန ပါဝင္သည္။ ထိုသဘာဝ၏ အျဖစ္အေန ပါဝင္ေသာ အျမင္ရႈေထာင့္မ်ား၊ အေတြးမ်ား၊ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား၊ စကားမ်ားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားပင္ျဖစ္ေသာ အရာတို႔၏ သဘာဝမွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းတို႔သည္ စာတန္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ စာတန္၏ ဤသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီသေလာ။ သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီသေလာ။ ယင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၌ အေျချပဳထားခ်က္ရွိသေလာ။ (မရွိပါ။) ယင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ေတာ္သို႔ လိုက္သူမ်ား လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ဟုတ္သေလာ။ ၎တို႔ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ အေတြးအျမင္မ်ား ဟုတ္သေလာ။ (မဟုတ္ပါ။)” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းမွသာလွ်င္ သင္သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္ အေျခအေနမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သည္”) “အႏၲိခရစ္မ်ားတြင္ ရက္စက္ေသာ သဘာဝတစ္ခုရွိသည္။ ဤအဓိက စိတ္သေဘာထားသည္ မည္သည့္လူစားမ်ိဳးတြင္ ရွိသနည္း။ (ဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ား။) မွန္သည္။ ဆိုးယုတ္ေသာသူ၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ဆိုင္ေသာ အဓိကသြင္ျပင္လကၡဏာမွာ ရက္စက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ရက္စက္ေသာသူတစ္ေယာက္သည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေကာင္းမြန္ေသာ တိုက္တြန္းအားေပးျခင္း၊ စြပ္စြဲျခင္း၊ သင္ၾကားေပးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ကူညီျခင္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါတြင္ ၎တို႔၏ သေဘာထားက ေက်းဇူးမတင္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ႏွိမ့္ခ်စြာ လက္မခံရန္ျဖစ္ၿပီး ယင္းအစား ေဒါသထြက္ရန္၊ အလြန္အမင္း မုန္းတီးျခင္းျဖစ္ရန္၊ ရန္လိုျခင္းႏွင့္ လက္စားေခ်သည့္ ဆႏၵပင္ ျဖစ္သည္။...၎တို႔က မုန္းတီးမႈေၾကာင့္ အျခားလူအေပၚ လက္တုံ႔ျပန္ေသာအခါ အာဃာတေဟာင္းတစ္ခုရွိေသာေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ထိုသူက သူ၏အမွားမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္မွာ မွန္ေပသည္။ ဤသည္မွာ မည္သူက ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ အႏၲိခရစ္ႏွင့္ ၎တို႔ ဆက္ဆံေရးက မည္သို႔ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္သည့္လုပ္ရပ္မွ်က ၎တို႔၏ မုန္းတီးမႈကို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ၿပီး ၎တို႔၏ လက္စားေခ်မႈအား လႈံ႕ေဆာ္ႏိုင္သည္္ကို ျပသည္။ မည္သူျဖစ္ေစ၊ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္သူသည္ သမၼာတရားကို နားလည္သူျဖစ္ေစ၊ ေခါင္းေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္ အမႈေဆာင္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ားထဲမွ သာမန္အဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေစ အေရးမႀကီးေပ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က အႏၲိခရစ္ကို ေဖာ္ထုတ္၊ ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလွ်င္ ၎တို႔သည္ ထိုသူကို ရန္သူအျဖစ္ ဆက္ဆံမည္ျဖစ္ၿပီး ‘တစ္စုံတစ္ေယာက္က ငါ့ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလွ်င္ သူတို႔အေပၚ ၾကမ္းတမ္းမည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ငါ့ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလွ်င္၊ ျပဳျပင္လွ်င္၊ ငါ၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္လွ်င္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွ ထုတ္ပယ္ခံရေအာင္ ျပဳလုပ္လွ်င္၊ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးေဝစုကို လုယူလွ်င္၊ ထိုသူတို႔ကို ငါ မည္သည့္အခါမွ် အလြတ္ေပးမည္မဟုတ္ ဟူ၍ပင္ ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုလိမ့္မည္။ ငါသည္ အျပင္ေလာက၌လည္း ထိုကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္— မည္သူမွ် ငါ့ကို ျပႆနာမရွာရဲ၊ ငါ့ကို ဒုကၡေပးရဲသည့္သူ မေမြးလာေသး’ ဟူ၍ ေျပာသာသူမ်ားပင္ ရွိၾကသည္။ ဤသည္တို႔မွာ အႏၲိခရစ္မ်ားက ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါတြင္ ေျပာဆိုသည့္ စိတ္ဆိုးေသာ စကားလုံးအမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ ဤစိတ္ဆိုးေသာ စကားမ်ားကို ၎တို႔ ေျပာဆိုသည့္အခါ သူတစ္ပါးတို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္ရန္မဟုတ္သကဲ့သို႔ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ရန္ ထြက္ေပါက္ရွာျခင္းလည္း မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ စစ္မွန္သည့္ ေကာက္က်စ္ဆိုးယုတ္မႈ အတိတ္နိမိတ္မ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔တတ္ႏိုင္သည့္ မည္သည့္နည္းလမ္းကိုမဆို ေအာက္တန္းက်စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ရက္စက္ေသာ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၈)”) အႏၲိခရစ္ေတြဟာ ရက္စက္ၿပီး၊ သူတို႔ကို တစ္ေယက္ေယာက္က ရန္စရင္၊ သူတို႔ရဲ႕ သိကၡာ၊ အဆင့္အတန္းကို ထိခိုက္ရင္၊ ရန္သူအေနနဲ႔ ျမင္ၿပီး အဲဒီလူေတြအေပၚ လက္စားေခ်မယ္ဆိုတာကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ေတြ႕ရတယ္။ တကယ့္ မေကာင္းဆိုးဝါးပဲ။ အႏၲိခရစ္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အျပဳအမူကို ကြၽန္မရဲ႕ဟာနဲ႔ ႏႈိင္းၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မက အတူတူပဲ မဟုတ္လား။ “ကြၽန္ုပ္တို႔ တိုက္ခိုက္ခံရလွ်င္ တန္ျပန္တိုက္ခိုက္မည္မွာ ေသခ်ာ၏” “မ်က္စိအတြက္ မ်က္စိ၊ သြားအတြက္ သြား” ဆိုတာနဲ႔ “လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ ရွိေသာသူသည္ ပိုခိုင္းခံရ၏” ဆိုတာေတြအားလုံးက မွန္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာကို အစ္မက်န္းက အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေထာက္ျပခဲ့ၿပီး ကြၽန္မကို ျမင္မေကာင္းေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို လက္စားေခ်တာက အဆင္ေျပတယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ျပန္မတိုက္ခိုက္ရင္၊ ကြၽန္မကို အႏိုင္က်င့္လို႔ရၿပီး စီးပိုးလို႔ရတယ္လို႔ လူေတြက ထင္သြားမွာ။ လူတိုင္းေရွ႕မွာ သူ ကြၽန္မကို အၿမဲ ေဖာ္ထုတ္မွာ၊ ကြၽန္မမွာ မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္က ထင္ၿပီး ထုတ္ပယ္မွာ၊ ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္မရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႔ ရာထူးက မလုံၿခဳံေတာ့မွာကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရွိတဲ့ ျပႆနာကို အစ္မက်န္းက ေဖာ္ထုတ္ေနမွန္း ျမင္ခဲ့ေပမဲ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား သူ႔ကို ရန္သူလို ဆက္ဆံရင္းနဲ႔ ေဒါသတႀကီး ရမ္းၿပီး သူ႔ကို ဖယ္ၾကဥ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ အစ္မက်န္းက သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ အျခအေနမွာ စိတ္မခ်မ္းေျမ့သလို၊ သူ႔တာဝန္က ထိခိုက္တာကို ျမင္ေနတာေတာင္ ကြၽန္မ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ မလုပ္ကို ထည့္တြက္ျခင္း မရွိဘဲ၊ သူ႔ကို ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္နာက်င္ေစမွန္းကို လုံးဝ အေရးမစိုက္ဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ကြၽန္မ သူ႔ကို ျပစ္တင္ေဝဖန္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အရမ္း မလိုမုန္းထားခဲ့တာပါ။ လူ႔သဘာဝ တစ္ခုမွမရွိဘဲ ရက္စက္၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ရင္း ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနမိခဲ့တယ္။ အရင္က ႀကဳံဖူးတဲ့ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ကို သတိရမိတယ္။ လူေတြကို သူ႔ကို ခ်ီးမြမ္းတာ၊ ၾကင္ၾကင္နာနာ စကားေျပာတာကို သူလည္း ႏွစ္သက္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ထိခိုက္ေစရင္းနဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္တဲ့အခါမွာ၊ တျခားလူေတြကို အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အားနည္းေစရင္းနဲ႔ သူ ေဒါသတႀကီး ရမ္းခဲ့တယ္၊ လက္စားေခ်ခဲ့တယ္၊ သူတို႔ကို အခက္ေတြ႕ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သူ လက္မခံခဲ့သလို၊ အယူအဆေတြ ျဖန႔္ၿပီး ေဝဖန္တိကျပဳရင္းနဲ႔ သူတို႔ကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ ကိစၥေတြ ရွာခဲ့တယ္။ သူ အရမ္း အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ခဲ့တာဟာဆိုရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္က ပုံမွန္အတိုင္း ဆက္မသြားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူ႔ကို မိတ္သဟာျပဳၿပီး ကူညီခဲ့ေပမဲ့ သူက ေနာင္တမရခ်င္ခဲ့ဘူး။ မေကာင္းမႈ အမ်ားႀကီးလုပ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆုံးမွာ အသင္းေတာ္ကေန ႏွင္ထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ကြၽန္မက အစ္မက်န္းအေပၚ လက္စားေခ်ရင္းနဲ႔ သူ႔ေလာက္ ရက္စက္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အျပဳအမူအတြက္ စက္ဆုပ္ၿပီး မႏွစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္မိတယ္။ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲဖို႔နဲ႔ မတူကြဲျပားတဲ့ လူစားမ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။

တျခားလူေတြကို ဆက္ဆံျခင္းနဲ႔ ညီအစ္ကို၊ ညီအစ္မတစ္ေယာက္အေပၚ ကိစၥေတြကို အျမင္ေစာင္းလာတဲ့အခါ ကိုင္တြယ္ပုံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ရွာခဲ့တယ္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္တြင္ လူတို႔ကို ဆက္ဆံပုံအတြက္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားက အဘယ္နည္း။ လူတိုင္းကို သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ဆက္ဆံသင့္သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတစ္ေယာက္စီတိုင္းအား မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံသင့္သည္။ ၎တို႔ကို မည္သို႔ မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံရမည္နည္း။ ဤအရာကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ၊ ဘုရားသခင္က မည္သူတို႔ကို ကယ္တင္သည္ဆိုသည့္အေပၚ၊ ဘုရားသခင္က မည္သူ႔ကို စြန႔္ပယ္သည္၊ မည္သည့္အရာကို ႏွစ္သက္သည္၊ မည္သည့္အရာကို မုန္းတီးသည္ဆိုသည္တို႔အေပၚတြင္ အေျခခံရမည္။ ဤအရာတို႔သည္ သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းမ်ားျဖစ္သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ခ်စ္ခင္ေသာ ကူညီမႈျဖင့္၊ အျပန္အလွန္လက္ခံမႈႏွင့္ စိတ္ရွည္မႈျဖင့္ ဆက္ဆံသင့္သည္။ မေကာင္းမႈျပဳသူမ်ားႏွင့္ မယုံၾကည္သူမ်ားကို ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ၿပီး သီးျခားခြဲထားကာ ေဝးေဝးေရွာင္သင့္သည္။ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္သာ လူတို႔ကို စည္းမ်ဥ္းႏွင့္ ဆက္ဆံျခင္းျဖစ္သည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတိုင္းတြင္ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ားရွိၾကၿပီး အားလုံးတြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားရွိၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ အတူတကြရွိေသာအခါ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္စြာကူညီသင့္သည္။ လက္ခံၿပီး စိတ္ရွည္သင့္ကာ အထအနမေကာက္သင့္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ အလြန္အမင္း မၾကမ္းတမ္းသင့္ေပ။...မသိနားမလည္ဘဲ မိုက္မဲေသာ လူတို႔ကို ဘုရားသခင္က မည္သို႔ ဆက္ဆံသည္၊ မရင့္က်က္သည့္ ဝိညာဥ္အသက္တာရွိသူတို႔ကို သူ မည္သို႔ ဆက္ဆံသည္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား၏ ပုံမွန္သ႐ုပ္သကန္မ်ားကို သူ မည္သို႔ ဆက္ဆံပုံႏွင့္ မလိုမုန္းထားေသာ သူတို႔ကို သူ ဆက္ဆံပုံတို႔ကို သင္ ၾကည့္ရႈေလ့လာရမည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဆက္ဆံၿပီး၊ မတူညီေသာ လူတို႔၏ အေျခအေန အေျမာက္အမ်ားကို စီမံခန႔္ခြဲနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း သူ႔ထံတြင္ ရွိ၏။ ဤသမၼာတရားမ်ားကို သင္နားလည္ၿပီးသည္ႏွင့္၊ ထိုအခါတြင္ အမႈအရာမ်ားကို သင္ မည္သို႔ ေတြ႕ႀကဳံခံစားဖို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ လူတို႔ကို စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ မည္သို႔ ဆက္ဆံဖို႔ကိုလည္းေကာင္း သင္ သိလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို ရရွိရန္၊ သင့္အေနျဖင့္ သင့္ဝန္းက်င္ရွိ လူမ်ား၊ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ အမႈအရာမ်ားမွ သင္ယူရမည္”) “လူတိုင္းႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္စြာ အလုပ္လုပ္ရန္ သင္ယူေလာ့။ သမၼာတရား၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ားျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ဆက္ဆံၿပီး စိတ္ခံစားခ်က္ျဖင့္၊ သို႔မဟုတ္ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ျဖင့္ မဆက္ဆံႏွင့္။ ဤသို႔ျဖင့္ အသင္းေတာ္တြင္ သမၼာတရား စိုးမိုးမည္မဟုတ္ေလာ။ သမၼာတရားက စိုးမိုးသေ႐ြ႕ အမႈအရာမ်ားက မွ်တၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းသင့္ေလ်ာ္မည္မဟုတ္ေလာ။ သဟဇာတျဖစ္စြာ ညႇိဳႏႈိင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ လူတိုင္းအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ေစသည္ဟု သင္တို႔ မထင္သေလာ။ အမႈအရာမ်ားကို ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ သင္တို႔အတြက္ အလြန္အက်ိဳးျဖစ္ေစသည္။ ေရွးဦးစြာ သင့္တာဝန္မ်ားကို သင္ထမ္းေဆာင္သည္ႏွင့္အမွ် သင့္အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္စြာ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေပးၿပီး အဓိပၸာယ္ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ သင္တို႔ကို အမွားမ်ားမျပဳလုပ္မိေစရန္၊ အေႏွာင့္အယွက္အဖ်က္အဆီးမ်ား မျဖစ္ေပၚေစရန္၊ အႏၲိခရစ္လမ္းၾကာင္းကို မေလွ်ာက္ေစရန္ တားဆီးေပးသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေလ်ာ္ကန္ေသာ တာဝန္ျဖည့္ဆည္းျခင္းသည္ လိုက္ဖက္ညီေသာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း လိုအပ္သည္”) ဒီအရာကေန၊ ဘုရားက လူအမ်ိဳးအစားအားလုံးကို သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ဆက္ဆံဖို႔ ကြၽန္မတို႔ကို ေျပာမွန္း ေတြ႕ရတယ္။ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူေတြက ကြၽန္မတို႔အတြက္ မာနေထာင္လႊားတာ၊ တဲ့တိုးျဖစ္လြန္းၿပီး နာက်င္စရာျဖစ္တာေတြလို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း နည္းနည္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပရင္၊ ကြၽန္မတို႔က သည္းခံ၊ စိတ္ရွည္သင့္တယ္၊ သူတို႔ကို ကူညီၿပီး ေမတၱာနဲ႔ မိတ္သဟာျပဳသင့္တယ္၊ သူတို႔အမွားေတြအေပၚ အလြန္အကြၽံ အာ႐ုံမစိုက္သင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဝဖန္တိကျပဳတတ္ၿပီး ေဒါသတႀကီး ရမ္းတဲ့၊ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရာမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြကို တိုက္ခိုက္တဲ့ မေကာင္းမႈျပဳသူ၊ အႏၲိခရစ္ေတြကေတာ့ ေဖာ္ထုတ္ခံရမယ္၊ စိတ္ျဖာေဆြးေႏြးခံရၿပီး ႏွင္ထုတ္ခံရမွာပဲ။ အစ္မက်န္းက ေျဖာင့္မတ္တဲ့ အသိစိတ္ရွိတဲ့၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ သူက ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ေလးသံနဲ႔ အမွန္အတိုင္း ေျပာတတ္တာပဲရွိေပမဲ့ မေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ မရွိဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပတာက မွန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကေန ကြၽန္မ မေသြဖည္ေအာင္နဲ႔ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မထိခိုက္ေအာင္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို နားလည္ေစဖို႔ပဲ။ စုေဝးပြဲေတြမွာ ကြၽန္မရဲ႕အမွားေတြကို ေဖာ္ျပတာက ကြၽန္မအလုပ္ထဲက အားနည္းခ်က္ေတြကို ျမင္ေအာင္နဲ႔ ကြၽန္မတာဝန္မွာ သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြကို လိုက္ေလွ်ာက္ေအာင္လို႔ပါ။ အဲဒါက အသင္းေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ေနခဲ့တာပဲ။ ဒါကို လုပ္ရာမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း အခ်ိဳ႕ကို သူ ျပခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔ နားလည္ေနသင့္တယ္၊ စိတ္ရွည္ၿပီး သူ႔အေပၚ မွ်တသင့္တယ္။ အမွန္ေတာ့၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္တာနဲ႔ အႀကဳံျပဳခ်က္ေတြက တကယ္ ကြၽန္မကို အက်ိဳးျပဳတယ္။ ကြၽန္မမွာ မာနေထာင္လႊားတဲ့ သဘာဝ ရွိတယ္။ တျခားလူေတြကို ကြၽန္မ အၿမဲ အထင္ေသးၿပီး သူတို႔ကို ဆူဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ရာထူးကို သုံးခဲ့တယ္။ သူတို႔အတြက္ အဲဒါက နာက်င္စရာနဲ႔ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္စရာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မက အဲဒါကို မျမင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မကို အစ္မက်န္း ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဒီကိစၥေတြကို ေထာက္ျပတာက ကြၽန္မကို ကူညီခဲ့ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို အက်ိဳးျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သူ႔ကို ၾကဥ္ခ်င္လ်က္နဲ႔ ေဒါသတႀကီး ရမ္းၿပီး လက္စားေခ်ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက လူ႔သဘာဝ တစ္ခုမမရွိဘဲ အရမ္း ရက္စက္ခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္မအတြက္ ျမင္ရတာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာပဲ၊ အစ္မက်န္းကို ကြၽန္မ တကယ္ အေႂကြးတင္သလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးကို သူ႔ဆီ ဖြင့္ဟခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ေဒါသတႀကီးရမ္းၿပီး လက္စားခ်ရင္း၊ သူ႔ကို နာက်င္ေစရင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေထာက္ျပခ်က္ေတြနဲ႔ အကူအညီကို လက္ခံဖို႔ ျငင္းခဲ့ပုံနဲ႔ ကြၽန္မ မာနေထာင္လႊားၿပီး မလိုမုန္းထားခဲ့ပုံအေၾကာင္းကို ေျပာျပခဲ့တယ္။ အဲဒီအရာအားလုံးအတြက္ အစ္မက်န္းက ကြၽန္မအေပၚ အာဃာတမထားခဲ့ဘဲ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ မာနေထာင္လႊားမႈ၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ထည့္မတြက္ဘဲ စကားေျပာခဲ့တာေၾကာင့္ အဲဒါက သူတို႔ကို မကူညီ၊ မတည္ေဆာက္ေပးခဲ့ေၾကာင္းကို ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒီပြင့္လင္းတဲ့ မိတ္သဟာယက ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက အတားအဆီးကို ပေပ်ာက္သြားေစခဲ့ၿပီး ကြၽန္မတို႔ ပိုရင္းႏွီးသြားခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရာကေန ၿငိမ္သက္ျခင္းရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ အရသာအျပင္၊ အဲဒါက ကြၽန္မနဲ႔ တျခားလူေတြအတြက္ ေကာင္းမွန္း ျမည္းစမ္းခဲ့ရတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ အနာဂတ္မွာ တျခားလူေတြက ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကိစၥေတြ ေထာက္ျပတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မရဲ႕ မာနထိခိုက္ၿပီး ရက္စက္တဲ့ အေတြးရွိတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ ဘာလုပ္သင့္လဲ။ အဲဒီအခါ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့တယ္။ “လူအမ်ားစုသည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရေသာအခါ ယင္းသည္ ၎တို႔က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ မွားယြင္းေသာအရာတစ္ခုခုကို လုပ္မိၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို သစၥာေဖာက္ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္ေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားသည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ထိခိုက္ေစေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ အဆိုးဝါးဆုံးျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ လူတို႔သည္ အကန္႔အသတ္မရွိဘဲ ၎တို႔ ဆႏၵရွိသည့္အတိုင္း ေျပာင္းေျပာင္တင္းတင္းလုပ္ေဆာင္ၿပီး စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ကာ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးေသာအခါတြင္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ လူတို႔ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရသည့္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမ်ားျဖစ္သည္။ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ခံရျခင္းျဖစ္ေစသည့္ အေျခအေနမ်ားက မည္သို႔ရွိသည္ျဖစ္ေစ ယင္းအေပၚတြင္ အေရးအပါဆုံးသေဘာထားက မည္သည့္အရာနည္း။ ေရွးဦးစြာ ယင္းကို လက္ခံရမည္။ သင့္ကို မည္သူက ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္ေစ၊ ၾကမ္းတမ္းသည့္ပုံစံရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ေလသံႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းက မည္သို႔ျဖစ္ေစ ယင္းကို လက္ခံသင့္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ မည္သည့္အရာကို သင္ မွားယြင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ မည္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သင္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ သင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္းရွိမရွိတို႔ကို သင္ သတိျပဳမိသင့္သည္။ သင္သည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းခံရေသာအခါ ေရွးဦးစြာ ဤသည္မွာ သင္ထားရွိသင့္သည့္ သေဘာထားျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၈)”) “သင္၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ မုန္းတီးမႈကို သင္ သိုထားပါက၊ သင္သည္ ၎တို႔ကို ဖိႏွိပ္ေလ့ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အေပၚ လက္တုန႔္ျပန္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အလြန္ပင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာျဖစ္လိမ့္မည္။ ယင္းသည္ ဆိုးယုတ္ေသာသူတစ္ေယာက္၏ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။ လူအခ်ိဳ႕မွာ ႐ိုးရွင္းစြာပင္ မုန္းတီးေသာ အေတြးမ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ား၊ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္ကူးမ်ားရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ဆိုးယုတ္ေသာအရာကိုမွ် လုံးဝ လုပ္ေဆာင္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ အဆင္ေျပလွ်င္ လုပ္ေဆာင္ၾကမည္ျဖစ္ၿပီး မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ထိုသူႏွင့္ အေဝးတြင္ေနလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ၎တို႔တာဝန္အေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိမည္မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ သာမန္ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးအေပၚ လႊမ္းမိုးမႈရွိမည္မဟုတ္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဘုရားသခင္ရွိၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားျခင္း မျပဳခ်င္ၾကသကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္မိမည္ကို စိုး႐ြံ႕ၾကေလသည္။ ဤလူတို႔သည္ မမွန္ကန္ေသာ အေတြးႏွင့္ အယူအဆအခ်ိဳ႕ထားရွိႏိုင္ေသာ္လည္း ယင္းတို႔ကို ျငင္းပယ္ႏိုင္၊ စြန္႔ပစ္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္ အကန္႔အသတ္ရွိၾကသကဲ့သို႔၊ လြန္က်ဴးေသာ စကားတစ္လုံးမွ်ပင္ မထြက္ဆိုၾကေပ။ ဤအမႈကိစၥတြင္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားရန္ မလိုလားၾကေပ။ ဤသို႔ ေျပာဆိုျပဳမူေသာသူသည္ စည္းမ်ဥ္းရွိၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာသူျဖစ္သည္။ သင္သည္ တစ္စုံတစ္ဦး၏ ပင္ကိုစ႐ိုက္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ၎တို႔ကို သင္ မႏွစ္သက္ေကာင္း မႏွစ္သက္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ႏွင့္အတူ သင္ အလုပ္လုပ္သည့္အခါ၊ သင္သည္ သမာသမတ္က်ၿမဲက်ကာ သင္၏တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သင္၏ စိတ္ပ်က္မႈမ်ားအတြက္ ေဒါသထြက္မည္မဟုတ္၊ သင္၏ တာဝန္ကို စေတးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏စိတ္ပ်က္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏မိသားစု အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအေပၚ ဆိုး႐ြားစြာ ျပဳမူလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ အမႈအရာမ်ားကို အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ျပသျခင္းျဖစ္သနည္း။ ဘုရားသခင္အေပၚ အေျခခံေၾကာက္႐ြံ႕မႈရွိျခင္းကို ျပသသည္။ သင္သည္ ထိုထက္အနည္းငယ္ပို၍ ရွိလွ်င္ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ အမွား၊ သို႔မဟုတ္ အားနည္းခ်က္အခ်ိဳ႕ရွိသည္ကို သင္ျမင္ေသာအခါ ထိုသူသည္ သင့္ကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေစလွ်င္ပင္၊ သို႔မဟုတ္ သင့္အေပၚ အျမင္ေစာင္းလွ်င္ပင္ ထိုသူကို မွန္မွန္ကန္ကန္ဆက္ဆံၿပီး ခ်စ္ခင္စြာ ကူညီရန္ သင္တတ္ႏိုင္ဆဲျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင့္၌ ခ်စ္ျခင္းရွိသည္၊ သင္သည္ လူ႔သဘာဝကိုပိုင္ဆိုင္ေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ သင္သည္ ၾကင္နာၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာသူျဖစ္သည္၊ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ေသာ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္အေပၚ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈရွိေသာသူျဖစ္သည္ဆိုသည့္ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈနည္းပါးေသးေသာ္လည္း အလိုဆႏၵရွိၿပီး၊ သမၼာတရားအတြက္ ႀကိဳးပမ္းဖို႔ႏွင့္ အမႈအရာမ်ားကို စည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ လုပ္ေဆာင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းဖို႔ လိုလားကာ သင္သည္ စည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ အမႈအရာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ ျပဳမူႏိုင္လွ်င္ ဤသည္မွာလည္း ဘုရားသခင္အေပၚ အနည္းငယ္ေၾကာက္႐ြံ႕မႈရွိအျဖစ္ အက်ဳံးဝင္သည္။ ဤသည္မွာ အေျခခံအက်ဆုံးျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤအရာကို မစြမ္းေဆာင္မရရွိႏိုင္ဘဲ သင့္ကိုယ္သင္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါက သင္သည္ ႀကီးစြာေသာ အႏၲရာယ္ရွိေနၿပီး အေတာ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနသည္။ သင့္ကို ရာထူးတစ္ခုေပးအပ္ပါက သင္သည္ လူမ်ားကို အျပစ္ေပးၿပီး ၎တို႔အက်ပ္႐ိုက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သင္သည္ အခ်ိန္မေ႐ြး အႏၲိခရစ္တစ္ဦးျဖစ္သြားႏိုင္ဖြယ္ ရွိလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္းေပးတယ္။ ကြၽန္မက ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရရင္၊ ကြၽန္မနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့မွာပဲေလ။ ဒါမွမဟုတ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တာ၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မွာ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဘာေလသံပဲ သုံးသုံ၊ သူတို႔ စကားေတြက ဘယ္လိုပဲ မေကာင္းပါေစ၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ပထမဆုံး လက္ခံၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္သင့္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မာနက ျဖစ္စဥ္မွာ ထိခိုက္ခဲ့ရင္ေတာင္၊ အဲဒါက ကြၽန္မကို ျမင္မေကာင္းျဖစ္ေစၿပီး ကြၽန္မ အာခံခ်င္ခဲ့ရင္၊ ဘုရားအတြက္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ ကြၽန္မ ရွိသင့္ၿပီး တျခားလူေတြအတြက္ သည္းခံျခင္းနဲ႔ စိတ္ရွည္ျခင္း ရွိသင့္တယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းနဲ႔ ေဒါသတႀကီး ရမ္းၿပီး လက္စားေခ်လို႔ မရဘူး။ ဒီအရာအားလုံးကို နားလည္လိုက္တာနဲ႔၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး ဝင္ေရာက္ဖို႔ ကြၽန္မ အားထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မတာဝန္မွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြကို တျခားလူေတြ ေထာက္ျပၿပီး ကြၽန္မမာနကို ထိခိုက္တဲ့အခါ၊ အဲဒါကို ပထမဆုံး ေသခ်ာလက္ခံၿပီး၊ ကြၽန္မမွာ ရက္စက္တဲ့ အေတြးတခ်ိဳ႕ ရွိရင္ေတာင္၊ ဆုေတာင္းႏိုင္ခဲ့တယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လြတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္၊ ကိုယ့္အေတြးေတြရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္တာ မခံရသလို အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ဦးစားေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပိုေကာင္းတဲ့ ရလဒ္ေတြကို ဘယ္လိုရမလဲဆိုတာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးၿပီး အတူ အေျဖရွာႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကိစၥေတြကို ဒီလို ကာလတစ္ခုၾကာ လုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ ေဝဖန္မႈက ကြၽန္မအတြက္ ဘယ္လို အရမ္းကို အက်ိဳးျပဳမွန္း ကြၽန္မ တကယ္ ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္မကို သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ေစခဲ့ၿပီး မေကာင္းမႈနဲ႔ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တာကို ေရွာင္ရွားေစႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပဲ။