လီရွန္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

ဒီႏွစ္အစပိုင္း ရက္တစ္ရက္မွာ၊ အသင္းေတာ္မွာ ပါဝင္တာ မၾကာေသးတဲ့ လူသစ္တစ္ေယာက္က စုေဝးပြဲႏွစ္ခု မတက္ခဲ့တာကို ကြၽန္ေတာ္ သိရလို႔၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို အေၾကာင္းရင္း ေမးခဲ့ေပမဲ့၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ျပန္မေျဖခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီလူသစ္က အစည္းအေဝးေတြ ျပန္တက္လာေတာ့၊ အေၾကာင္းရင္းကို ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္ေတာ္ မေမးေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိတယ္၊ “လူသစ္က အစည္းအေဝးေတြ ပုံမွန္ တက္သေ႐ြ႕၊ အဆင္ေျပပါတယ္ေလ။ အခုဆိုရင္ ငါ့တာဝန္ေတြက အရမ္းအလုပ္မ်ားၿပီး၊ အေသးစိတ္လိုက္ၾကည့္တာက အခ်ိန္နဲ႔ အားထုတ္မႈ အရမ္းကုန္တယ္။ အခ်ိန္ရတဲ့အခါ အဲဒီအေၾကာင္း ထပ္ေမးလိုက္ပါမယ္ေလ”ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေမ့သြားတယ္။ ေနာက္ထပ္ အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ၊ ဒီလူသစ္က တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ျပန္သြားတာ သတိထားမိတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆီ ေမးေပမဲ့၊ သူ အေျဖမေပးေသးသလို၊ ကြၽန္ေတာ္ ျပႆနာအေၾကာင္းရင္းကို လုံးဝ မသိခဲ့ရဘူး။ လူသစ္ဆီကို အေျခအေန၊ အခက္အခဲတစ္ခုခု ရွိလားလို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ သြားမေမးခဲ့ဘူး။ ခဏၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ဒီလူသစ္က အစည္းအေဝးေတြကို ဆက္တိုက္ မတက္တာ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမွန္း ႐ုတ္တရက္ သတိထားမိတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ စစိုးရိမ္မိလာတာပဲ။ လူသစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ အျမန္ဆက္သြယ္လိုက္ေပမဲ့၊ သူက ျပန္မေျဖခဲ့ဘူး။ လူသစ္က အသင္းေတာ္ကို စြန႔္သြားမွာ စိုးရိမ္မိလို႔၊ လူသစ္နဲ႔ သူ ဆက္သြယ္လို႔ရႏိုင္မလားသိရဖို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဆက္သြယ္ခဲ့ေပမဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေျပာတယ္၊ “ဒီလူသစ္က ကြၽန္မရဲ႕ friend request ကို လုံးဝ လက္မခံလို႔၊ ကြၽန္မ ဆက္သြယ္လို႔မရဘူး”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ေနာင္တရသြားတယ္။ ဒါကို ေစာေစာ စစ္ေဆးမိခဲ့ရင္၊ ျပဳျပင္ဖို႔ နည္းလမ္းေတြ ေတြးႏိုင္ခဲ့မွာေလ၊ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အရမ္းေနာက္က်သြားၿပီ။ လိုက္မၾကည့္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အျပစ္ပါပဲ။ အဲဒီေနာက္ မၾကာခင္မွာ၊ လူသစ္နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာတဲ့ မွတ္တမ္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာ ဖတ္ခဲ့တယ္။ သူ႔အေျခအေနအေၾကာင္း ပိုသိရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ လက္စသတ္ေတာ့ ဒီလူသစ္ကို ႀကိဳဆိုလက္ခံတဲ့ စကား နည္းနည္းေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တျခားဘာအေၾကာင္းကိုမွ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ မေျပာခဲ့ပဲကိုး။ သူ႔အေၾကာင္း ဘာဆိုဘာမွ ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့ဘူး။ ဒီလူသစ္ကို ျပန္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က နည္းပါးမွန္း ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္သလိုလုပ္ခဲ့လို႔ပဲ။ အဲဒီတုန္းကလည္း ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလးေလးနက္နက္ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေတြး႐ုံေတြးလိုက္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ေပါ့ဆသြားတယ္၊ ဒါပါပဲလို႔ ဝန္ခံရင္းနဲ႔ေပါ့။

သိပ္မၾကာဘူး၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ဒီလူသစ္အေၾကာင္းရယ္၊ အသင္းေတာ္က သူထြက္သြားတဲ့အေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္။ “ဟာ၊ ငါ အေဖာ္ခံရေတာ့မွာပဲ” လို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး အားကိုးလို႔မရဘူးလို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ေသခ်ာေပါက္ ေျပာမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ အထုတ္ခံရရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ၊ စကားစျမည္ေျပာတဲ့ မွတ္တမ္းကို ျမင္တဲ့ေနာက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ကြၽန္ေတာ္ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပခဲ့ၿပီး၊ လူသစ္ရဲ႕အေျခအေနကို ဂ႐ုမစိုက္၊ သိဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူးဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ျပႆနာကို ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ဒါကို ၾကားေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျမန္ ရွင္းခ်က္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊ “လူသစ္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ႀကိဳဆိုမႈကို မတုံ႔ျပန္ခဲ့လို႔၊ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္စကားေျပာလို႔ မရခဲ့ဘူး”လို႔ေပါ့။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက၊ “နင္ ေျပာလို႔မရခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ လူသစ္ကို နင္ လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့တာ” လို႔ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ ျဖစ္သလိုလုပ္တာကို ကြၽန္ေတာ္ ဝန္ခံလိုက္ရင္၊ တာဝန္ယူရမွာကို စိုးရိမ္မိလို႔၊ ကြၽန္ေတာ္ အျမန္ရွင္းျပလိုက္တယ္၊ “အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က အဲဒီလူသစ္အတြက္ အဓိက တာဝန္ရွိခဲ့တာ။ သူက လူသစ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိခဲ့မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့လို႔၊ လူသစ္ရဲ႕ အေျခအေနကို အခ်ိန္မီ မေမးခဲ့မိဘူး။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ေမးခဲ့ေပမဲ့ သူက အခ်ိန္မီ ျပန္မေျဖခဲ့ဘူး”လို႔ေပါ့။ လူသစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ ဂ႐ုစိုက္မွန္း သက္ေသျပဖို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္ေတာ္ ပို႔ခဲ့တဲ့ စာေတြကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးဆီ ကြၽန္ေတာ္ ျပလိုက္တယ္။ လူသစ္က အစည္းအေဝးေတြ မလာတာကို သိခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔ကို အခ်ိန္မီ ဆက္သြယ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို မေျဖခဲ့တဲ့အေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူသစ္ဆီ ကြၽန္ေတာ္ ပို႔ခဲ့တဲ့ စာေတြကိုလည္း ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးဆီ ကြၽန္ေတာ္ ျပခဲ့တယ္။ လူသစ္ကို ဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္လို႔ မရခဲ့သလို၊ ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာက လူသစ္ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ မေပးခဲ့ဘူးလို႔ ေျပာဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေတာင္ ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ္ ေတြးခဲ့သမွ်က တာဝန္မယူရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာပဲ။ တရားမွ်တတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးခဲ့တယ္၊ ျပႆနာအတြက္ အေၾကာင္းရင္းရွိတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ အမွားမဟုတ္ဘူး၊ အနည္းဆုံးေတာ့ တျခားလူေတြက ျပစ္တင္တာကို မွ်ခံရမယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္ခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူးလို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ထင္မွာကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ျပႆနာေတြကို ဝန္မခံဘဲ တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္တာ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ျမင္ၿပီး “ဒီလူသစ္က အစည္းအေဝး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ဖူးၿပီးၿပီ။ အဲဒါက သူ သမၼာတရားကို တမ္းတမွန္း သိသိသာသာ ျပေနေပမဲ့၊ သူ႔အေျခအေနနဲ႔ အခက္အခဲေတြအေၾကာင္း နင္ မေမးဘူး၊ အခု နင့္မွာ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ မရွိဘူးဆိုၿပီး တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္ေနတယ္။ ဒါ နည္းနည္း ယုတၱိမတန္တာပဲ” လို႔ ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ျပႆနာေတြကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ၿပီး၊ တာဝန္ကို ေရွာင္လို႔မရမွန္း သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္ၿပီး ေတြးမိတယ္၊ “ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ငါ့ကို ဘာထင္မလဲ။ လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္ဘူးလို႔ ေျပာမလား။ ငါ အထုတ္မ်ားခံရမလား”ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္ပူပန္ၿပီး မတည္ၿငိမ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဒါကိုျဖစ္ေစတဲ့ အရာတိုင္းကို စိတ္ထဲမွာ ျပန္ေတြးၿပီး၊ ဒီကိစၥမွာ ကြၽန္ေတာ္က ႐ိုးသားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္သလို၊ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာကို လက္မခံခဲ့မွန္း သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မလုပ္ခဲ့ဘူး၊ ျဖစ္သလိုလုပ္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္ေၾကာင္းရွင္းဖို႔ လွည့္ကြက္ေတြလုပ္ၿပီး ဆင္ေျခေတြ ေပးေနတုန္းပဲ။ ဖုန္းနံပါတ္ မေပးလို႔ ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာကိုေတာင္ အျပစ္တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခဲ့တဲ့ အခ်က္ကို ဝန္ခံဖို႔ ျငင္းေနခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အျပဳအမူကို ၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္းပဲ မသက္မသာ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ေန႔တိုင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ေပမဲ့၊ တကယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္က ကိုယ့္ေပၚ ေရာက္လာတဲအခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတဲ့အခါ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အသက္ရွင္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္မခံျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းက အရမ္းနက္ရႈိင္းမွန္း ခံစားရၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေျပာင္းလဲဖို႔ ခက္ခဲမယ္မွန္း ဆုံးျဖတ္မိလို႔ နည္းနည္း အပ်က္သေဘာေဆာင္သြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ “သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းသည္ မိမိစိတ္ဆႏၵအေလ်ာက္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ သမၼာတရားကို ခ်စ္လွ်င္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က အလုပ္လုပ္သည္။ သမၼာတရားအေပၚ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္အတူ အမႈအရာမ်ားက သင့္အေပၚ ျဖစ္ပ်က္သည့္အခါ မိမိကိုယ္ကို စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ သိျခင္း၊ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ႀကိဳတင္ရွာေဖြျခင္း၊ အဆုံး၌ ထိုစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လာျခင္းတို႔သည္ သင္၏အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္လာသည့္အခါ၊ ဤအျပဳအမူမ်ားႏွင့္ ဝင္ေရာက္မႈျဖစ္စဥ္မ်ားအားလုံးက မိမိစိတ္ဆႏၵအေလ်ာက္ျဖစ္သည္။ မည္သူကမွ် သင့္ကို ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ရန္ အတင္းအဓမၼမျပဳလုပ္ေပ။ မည္သည့္ ျဖည့္စြက္အေျခအေနတစ္ခုမွ် တြဲဆက္ေနျခင္းမရွိေပ။ ဤအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးေနာက္ အဆုံးတြင္ သင္ရရွိသည့္အရာသည္ သမၼာတရားျဖစ္သည္။ သင္ဝင္ေရာက္သည့္အရာသည္ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈျဖစ္သည္။...သင္၏ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားက မည္သို႔ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ယင္းတို႔က လုံေလာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ယင္းတို႔သည္ လူေရွ႕သူေရွ႕တြင္ ခ်ျပ၍ရႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ အေရးမပါေပ။ သင္သည္ သမၼာတရားကို မလိုက္စားလွ်င္ ေနာက္ဆုံးရလဒ္သည္ သမၼာတရားကို သင္မလိုက္စားျခင္းအေပၚတြင္ အေျခခံၿပီး ဘုရားသခင္က သင့္ကို ဆက္ဆံျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္၏ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားက တရားမဝင္ေပ။ ဘုရားသခင္က ယင္းတို႔ကို ျပတ္သားတိက်စြာ လ်စ္လ်ဴရႈသည္။ ဘုရားသခင္က ယင္းတို႔ကို ‘လ်စ္လ်ဴရႈသည္’ ဆိုသည္မွာ မည္သည့္အဓိပၸာယ္ရသနည္း။ ဤသည္မွာ သင္၏ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားကို ဘုရားသခင္က ဂ႐ုမစိုက္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ သင့္သေဘာက် စိုးရိမ္ပူပန္ေလာ့။ သင္ႏွစ္သက္သလို အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးရန္ ႀကိဳးစားေလာ့။ ဘုရားသခင္က ဂ႐ုစိုက္သေလာ။ ဤသို႔ေသာသူကို ဘုရားသခင္က စကားေျပာမည္ေလာ။ သူသည္ သင္ႏွင့္ ျငင္းခုံၿပီး ေဆြးေႏြးမည္ေလာ။ သင္ႏွင့္ တိုင္ပင္မည္ေလာ။ အေျဖက အဘယ္နည္း။ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္က လုံးဝ လုပ္ေဆာင္မည္မဟုတ္ေပ။ သင္၏ အေၾကာင္းျပခ်က္က မည္မွ်ခိုင္မာသည္ျဖစ္ေစ တရားမဝင္ေပ။ လူတို႔သည္ သမၼာတရားကို မလိုက္စားျခင္းအတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ ဆင္ေျခမ်ိဳးစုံတို႔ကို ေပးႏိုင္သည္ဟု ေတြးထင္လ်က္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္မႈမလြဲရေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ထံတြင္ ျဖစ္ပ်က္ေသာ အေျခအေနမ်ားအားလုံးႏွင့္ ကိစၥရပ္တိုင္းတြင္ သင့္အား သမၼာတရားကို ရွာေစမည္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္မႈကိုရရွိၿပီး သမၼာတရားကို ရရွိေစလိမ့္မည္။ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္စီစဥ္ၿပီးျဖစ္ေသာ သီးသန္႔အေျခအေနမ်ား၊ သင္ႀကဳံေတြ႕ရေသာ လူမ်ားႏွင့္ ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ သင္ေရာက္ရွိေသာ အေျခအေနမ်ားတို႔သည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားရာတြင္ သင္ သင္ယူသင့္သည့္ သင္ခန္းစာမ်ား အတိအက်ပင္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေျဖရွင္းခ်က္တစ္ခုရွာရန္ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြသင့္သည္။ သင္သည္ ဆင္ေျခမ်ားေပးရန္၊ ေရွာင္ရန္၊ ျငင္းဆန္ရန္၊ ခုခံရန္ အစဥ္သျဖင့္ ၾကည့္ရႈလွ်င္ ဘုရားသခင္က သင့္ကို လက္ေလွ်ာ့လိမ့္မည္။ သင္သည္ ထိန္းရခက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေျပာရဆိုရခက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေပးျခင္းျဖစ္လွ်င္ အသုံးဝင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္က သင့္ကို အေရးစိုက္မည္မဟုတ္ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ေတြ႕ရတာက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေျဖရွင္းၿပီး သမၼာတရား စစ္မွန္မႈေတြထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔က မခက္ဘူးဆိုတာပဲ။ အဓိကေသာ့ခ်က္က လူေတြ ေ႐ြးခ်ယ္ပုံနဲ႔ သမၼာတရားကို သူတို႔ရွာၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ျခင္း ရွိမရွိဆိုတာပဲ။ ဘယ္အေျခအေနေတြမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းျဖစ္ေစ၊ က်ရႈံးမႈေတြနဲ႔ ဆုတ္ဆိုင္းမႈေတြ ျဖစ္ေစ၊ လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ႏိုင္ၿပီး သမၼာတရားကို တက္တက္ႂကြႂကြ ရွာႏိုင္ရမယ္။ နည္းနည္း နားလည္တာနဲ႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြအေပၚ လုပ္ၾကည့္လိုက္။ ဒါကို လုပ္ၾကည့္၊ ႀကီးထြားမႈနဲ႔ ေျပာင္းလဲမႈကို ျမင္ရလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့၊ ကိုယ္က ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရခ်ိန္မွာ၊ အၿမဲ ေရွာင္ရွား၊ ျငင္းပယ္ၿပီး ဆင္ေျခေတြေပးရင္၊ သမၼာတရားကို ရမွာမဟုတ္႐ုံမက၊ ဘုရားရဲ႕ ျငင္းပယ္တာ ခံရမွာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း ခံခဲ့ရခ်ိန္မွာ၊ အဲဒါကို လက္မခံ၊ မနာခံ၊ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဝန္မခံခဲ့ဘူး၊ ကိုယ့္ျပႆနာအေပၚ မသုံးသပ္ခဲ့သလို၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို တက္တက္ႂကြႂကြ မရွာခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာတယ္၊ အဲဒါကို ဆန႔္က်င္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေျပာင္းလဲဖို႔ အရမ္းခက္တယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ယုတၱိမတန္ခဲ့သလို၊ ဘုရားျပင္ဆင္ေပးတဲ့ အေျခအေနကို ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ဒါက သမၼာတရားကို လက္ခံတဲ့ သေဘာထား မဟုတ္ဘူး။ ဒါကို သတိျပဳမိခ်ိန္မွာ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမွာ အသက္မရွင္ခ်င္သလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဘာင္မခတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရား ရွာခ်င္ခဲ့တယ္။

ကြၽန္ေတာ္က ေခ်ေခ်ငံငံ စကားေျပာေလ့ရွိေပမဲ့၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရေတာ့၊ ဘာလို႔ လက္မခံဘဲ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၿပီး ဆန႔္က်င္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို စသုံးသပ္စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါက ဘာစိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့လဲ။ ရွာေဖြရာမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ႏွစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ “၎တို႔သည္ နတ္ဆိုးမ်ားျဖစ္သည္၊ စာတန္ျဖစ္သည္၊ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး၏ သားသမီးမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဝန္ခံႏိုင္ေသာ၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သိျမင္မႈႏွင္ပတ္သက္ၿပီး အလြန္လွပစြာေျပာဆိုေသာလူမ်ားရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာစိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္က ၎တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ေသာအခါ၊ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ေသာအခါ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို မွန္ကန္ေၾကာင္းျပရန္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားၾကၿပီး သမၼာတရားကို အနည္းမွ်ပင္ လက္မခံေပ။ ဤတြင္ ျပႆနာက အဘယ္နည္း။ ဤတြင္ လူတစ္ေယာက္သည္ လုံးလုံး ေဖာ္ထုတ္ခံရသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုသိျမင္ျခင္းေၾကာင္းေျပာေသာအခါ အလြန္လွပစြာ ေျပာဆိုၾကသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ ၎တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သမၼာတရားကို လက္မခံႏိုင္သနည္း။ ဤတြင္ ျပႆနာတစ္ခုရွိသည္။ ဤအရာမ်ိဳးသည္ အလြန္အျဖစ္မ်ားသည္မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ရန္ လြယ္ကူသေလာ။ အမွန္တကယ္တြင္ လြယ္ကူသည္။ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သိျမင္ျခင္းအေၾကာင္းေျပာဆိုေသာအခါ ၎တို႔သည္ နတ္ဆိုးမ်ားႏွင့္ စာတန္ျဖစ္သည္ဟု ဝန္ခံေသာ လူအေတာ္အတန္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေနာင္တရျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဤကဲ့သို႔ေသာ မိမိကိုယ္ကို သိျမင္ျခင္းကို ေျပာဆိုျခင္းသည္ မွန္ကန္သေလာ၊ မွားယြင္းသေလာ။ မိမိကိုယ္ကို အမွန္တကယ္ သိျမင္ျခင္းေလာ၊ သို႔မဟုတ္ သူတစ္ပါးတို႔ကို လွည့္စားရန္ ရည္႐ြယ္သည့္ လွည့္ကြက္တစ္ခုေလာ။ အေျဖမွာ သိသာထင္ရွားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္သည္ မိမိကိုယ္ကို စစ္မွန္စြာ သိျခင္းရွိမရွိ သိရန္အတြက္ ထိုသိျမင္မႈအေၾကာင္းေျပာဆိုျခင္းကိုသာ နားေထာင္ျခင္းမျပဳသင့္ေပ။ သင္သည္ ၎တို႔၏ သေဘာထားကို ၾကည့္သင့္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ၾကည့္သင့္သည္။ ဤသည္မွာ အေရးပါဆုံးျဖစ္သည္။ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းကို လက္မခံသူ မည္သူမဆိုသည္ သမၼာတရားကို လက္မခံသည့္၊ လက္ခံရန္ ျငင္းဆန္သည့္ အႏွစ္သာရတစ္ခုရွိသည္။ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ျခင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သံသယရွိစရာမလိုေပ။ လူအခ်ိဳ႕သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို မည္မွ် ဖြင့္ျပသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္ အျခားလူတို႔ကို အခြင့္မေပးေပ။ မည္သူကမွ် ၎တို႔ကို ျပဳျပင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း မရွိေကာင္း မရွိႏိုင္ေပ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိျမင္မႈအေၾကာင္းေျပာဆိုရာတြင္ ျပႆနာမရွိဘဲ မည္သည့္အရာကိုမဆို ေျပာဆိုလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အျခားတစ္ေယာက္က ၎တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္လွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ ေဝဖန္လွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလွ်င္ မည္မွ်ပင္ အရွိအတိုင္းျဖစ္ၿပီး၊ အျဖစ္မွန္ျဖစ္ပါေစ ၎တို႔က လက္မခံေပ။ ၎တို႔ ေဖာ္ျပေသာ စိတ္သေဘာထား၏ မည္သည့္သြင္ျပင္လကၡဏာက ေဖာ္ထုတ္ခံရသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔သည္ စစ္မွန္ေသာနာခံမႈ အနည္းငယ္မွ်ပင္ မရွိဘဲ အလြန္ပင္ ကလန္ကဆန္လုပ္ၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္ကိုအတြက္ မွန္သေယာင္ရွိေသာ္လည္း မွားယြင္းေသာ က်ိဳးေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားကို မေလွ်ာ့တမ္းေပးၾကသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား) “သမၼာတရားအား စိတ္ကုန္ျခင္းကို ျပသေသာ အဓိကနည္းလမ္းမ်ားမွာ သမၼာတရားကို ၾကားရေသာအခါတြင္ ယင္းကို မႏွစ္သက္သည့္ ခံစားခ်က္သက္သက္တင္မဟုတ္ဘဲ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ မလိုလားျခင္းလည္း ပါဝင္သည္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ အခ်ိန္က်ေသာအခါ ဤသို႔ေသာသူသည္ ႏုတ္ထြက္သည္။ သမၼာတရားသည္ ၎တို႔ႏွင့္ လုံးဝ မသက္ဆိုင္ေပ။ စုေဝးပြဲမ်ားျပဳလုပ္စဥ္တြင္ လူအခ်ိဳ႕က မိတ္သဟာယျပဳေသာအခါ အလြန္တက္ႂကြသည့္ပုံစံရွိသည္။ ၎တို႔သည္ သူတစ္ပါးတို႔ကို စည္း႐ုံးရန္အတြက္ အယူဝါဒစကားမ်ားကို ထပ္ခါထပ္ခါေျပာဆိုျခင္း၊ အဆင့္ျမင့္ေသာ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားကို ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔ကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ယင္းသည္ ၎တို႔ကို အျမင္ေကာင္းေစသည္။ ေက်နပ္ေစသည္။ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔က အဆုံးမဲ့ မရပ္မနားေျပာဆိုၾကသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္း၊ ဓမၼသီခ်င္းမ်ားကို နားေထာင္ျခင္း၊ မွတ္စုယူျခင္းတို႔ျဖစ္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းဆိုင္ရာ အမႈအရာမ်ားျဖင့္ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာသူမ်ားရွိသည္။ အခ်ိန္တစ္ခဏမွ်ပင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မကင္းကြာႏိုင္သကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။ အ႐ုဏ္ဦးမွ ညဥ့္နက္သည္အထိ ၎တို႔သည္ တာဝန္မ်ားထမ္းေဆာင္လ်က္ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဤလူမ်ားသည္ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ခ်စ္သေလာ။ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ေသာ စိတ္သေဘာထားမရွိသေလာ။ အၾကင္သူသည္ မိမိ၏ မွန္ကန္ေသာ အေျခအေနကို ျမင္ႏိုင္သည္မွာ မည္သည့္အခ်ိန္နည္း။ (သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ အခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ထိုသူတို႔သည္ သမၼာတရားကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ခံရျခင္းကို ႀကဳံေတြ႕ေသာအခါ ယင္းကို လက္ခံရန္ မလိုလားၾကေပ။) ဤသည္မွာ ၎တို႔ၾကားေသာအရာကို နားမလည္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားကို နားမလည္ေသာေၾကာင့္ လက္ခံရန္ မလိုလားျခင္းျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ တစ္ခုမွ် မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔သဘာဝ၏ စိုးမိုးျခင္းကို ခံရသည္။ ျပႆနာက စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာအရာမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ မိမိ၏စိတ္သေဘာထားေျပာင္းလဲမႈကို ျဖစ္ေစႏိုင္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ကို ဘုရားအလိုေတာ္ကို ေက်နပ္ေစေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္သည္တို႔ကို ၎တို႔ ေကာင္းစြာ သိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းတို႔ကို ႐ိုးရွင္းစြာပင္ လက္မခံၾကေပ၊ သို႔မဟုတ္ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ၾကေပ။ ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ျခင္းဟူသည့္အရာျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “စိတ္သေဘာထား၌ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ရန္အလို႔ငွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ရႈေထာင့္ေျခာက္ခုကို နားလည္ရမည္”)

လူေတြက သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ စိတ္သေဘာထား ရွိၾကမွန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါက သမၼာတရားရယ္၊ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာရယ္ကို လက္မခံတာ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္တာမွာ ေပၚလြင္ေနတယ္။ ေန႔တိုင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္၊ အစည္းအေဝးေတြမွာ၊ ကိုယ့္မွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ ရွိေၾကာင္း၊ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စာတန္နဲ႔ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း၊ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးရဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အညီ ဝန္ခံႏိုင္ခဲ့တယ္။ အျပင္ပန္းမွာ ကြၽန္ေတာ္က သမၼာတရားကို လက္ခံပုံရေပမဲ့၊ တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္တဲ့အတြက္ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္က သမၼာတရားကို လက္ခံ၊ လက္ေတြ႕လုပ္တဲ့သူမဟုတ္ေၾကာင္း၊ အရာရာမွာ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ စိတ္သေဘာထား ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ေရေလာင္းတဲ့ အမႈေဆာင္အေနနဲ႔၊ အေျခခံ သတ္မွတ္ခ်က္က တာဝန္ယူဖို႔နဲ႔ သည္းခံဖို႔ ျဖစ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့တယ္။ လူသစ္ေတြက ေမြးကင္းစ ကေလးေတြလိုပဲ။ စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးမွာ အျမစ္မတြယ္ၾကေသးသလို၊ ဘဝမွာ အရမ္းအားနည္းၾကတယ္ေလ။ အစည္းအေဝးေတြကို သူတို႔ မလာရင္၊ သူတို႔ကို အျမန္ ေရေလာင္းၿပီး ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ နည္းလမ္း ရွာရမယ္။ ဒီစည္းမ်ဥ္းေတြကို နားလည္ခဲ့ေပမဲ့၊ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔၊ ဆင္းရဲဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခေပးဖို႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ သမၼာတရားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိခဲ့ေပမဲ့ လက္ေတြ႕မလုပ္ခဲ့တာ။ ဒီလူသစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳဆိုခဲ့တဲ့ အခ်ိန္အနည္းငယ္ကလြဲလို႔၊ ဘာေရေလာင္းတာ ေထာက္ပံ့တာမွ ကြၽန္ေတာ္ မေပးခဲ့မွန္း သတိရမိသြားတယ္။ စုေဝးပြဲေတြကို သူ ပုံမွန္ မတက္တာ ကြၽန္ေတာ္ သိသြားခ်ိန္မွာ၊ စိတ္ပူပန္မလာခဲ့ဘူး၊ သူ႔ကို အျမန္ ဘယ္လို ဆက္သြယ္ႏိုင္မလဲ မေတြးခဲ့ဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ျပႆနာေတြနဲ႔ အခက္အခဲေတြကို သိေအာင္မလုပ္ခဲ့ဘူး။ လူသစ္ကို ေရေလာင္းေပးျခင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ေရးႀကီးတဲ့ ပထမအဆင့္မွာ ကြၽန္ေတာ္က ေပါ့ဆၿပီး တာဝန္မဲ့ခဲ့တယ္။ အဲဒါက သူ႔ကို ႏႈတ္ထြက္သြားေစခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ကြၽန္ေတာ့္ျပႆနာကို ေထာက္ျပေတာ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ျဖစ္သလိုလုပ္ျခင္းအတြက္ ဆင္ေျခေတြဖန္တီးဖို႔ နည္းလမ္းမွန္သမွ် ႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊ တာဝန္ကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာအေပၚ ပုံခ်ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး နာခံတဲ့ သေဘာထား ျဖစ္မွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဖာ္ထုတ္သမွ်က သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ စိတ္သေဘာထားပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ “လူတစ္ေယာက္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ခံရျခင္းျဖစ္ေစသည့္ အေျခအေနမ်ားက မည္သို႔ရွိသည္ျဖစ္ေစ ယင္းအေပၚတြင္ အေရးအပါဆုံးသေဘာထားက မည္သည့္အရာနည္း။ ေရွးဦးစြာ ယင္းကို လက္ခံရမည္။ သင့္ကို မည္သူက ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္ေစ၊ ၾကမ္းတမ္းသည့္ပုံစံရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ေလသံႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းက မည္သို႔ျဖစ္ေစ ယင္းကို လက္ခံသင့္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ မည္သည့္အရာကို သင္ မွားယြင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ မည္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သင္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ သင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္းရွိမရွိတို႔ကို သင္ သတိျပဳမိသင့္သည္။ သင္သည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းခံရေသာအခါ ေရွးဦးစြာ ဤသည္မွာ သင္ထားရွိသင့္သည့္ သေဘာထားျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ သေဘာထားတစ္ခုကို အႏၲိခရစ္မ်ားက ပိုင္ဆိုင္သေလာ။ မပိုင္ဆိုင္ေပ။ အစမွ အဆုံးအထိ ၎တို႔ ပြင့္လင္းစြာ ေဖာ္ျပေသာသေဘာထားသည္ အာခံျခင္းႏွင့္ မႏွစ္သက္ျခင္းထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ သေဘာထားတစ္ခုျဖင့္ ၎တို႔သည္ ဘုရားေရွ႕ေမွာက္သို႔လာေရာက္ၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္ကို ၿငိမ္သက္ေစႏိုင္သေလာ။ အာ႐ုံစူးစိုက္စြာ နားေထာင္ႏိုင္သေလာ။ ႏွိမ့္ခ်စြာ လက္ခံရန္အသင့္ျဖစ္သေလာ။ ဤသို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အရာကို ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္မည္နည္း။ ေရွးဦးစြာ ၎တို႔သည္ လူတို႔၏ နားလည္ျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ရယူဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အမွားမ်ား၊ ၎တို႔ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ေသာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔ကို ခုခံကာကြယ္ၿပီး ျငင္းခုံလ်က္ျဖင့္ မွန္ကန္ေၾကာင္း က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုမႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး အတင္းအဓမၼျငင္းခုံလိမ့္မည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ေသာ စကားမ်ားကို ၎တို႔ လက္ခံရန္၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္တာဝန္ကိုမွ် ခံယူဖို႔ မလိုအပ္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ခံရျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ ၎တို႔သည္ မည္သည့္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ျပသနည္း။ ‘ငါသည္ အျပစ္မျပဳခဲ့ပါ။ မည္သည့္မွားယြင္းမႈကိုမွ် မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါ။ အမွားလုပ္မိလွ်င္ အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိသည္။ ငါသည္ တမင္ရည္႐ြယ္၍ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ငါသည္ အမွားလုပ္မိလွ်င္ ယင္းအတြက္ တာဝန္မခံရသင့္ေပ။ အနည္းငယ္ေသာအမွားမ်ားကို မည္သူကမ်ား မျပဳလုပ္သနည္း။’ ဤေျပာဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္ စကားစုမ်ားကို ၎တို႔က မလြတ္တမ္းအသုံးခ်ကာ ယင္းတို႔ကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္တြယ္ထားၿပီး လက္မလႊတ္ေပ။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို မရွာေဖြသကဲ့သို႔ ၎တို႔၏ ျပစ္မွားမႈကို က်ဴးလြန္စဥ္တြင္ ထုတ္ေဖာ္ျပေသာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ၎တို႔ အသိအမွတ္မျပဳေပ။ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ ဤသို႔ေသာ အႏွစ္သာရရွိသည္ဟု ေသခ်ာေပါက္ အသိအမွတ္မျပဳၾကေပ။...အမွန္တရားမ်ားက ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို မည္သို႔ ထင္ရွားေအာင္ျပဳပါေစ ၎တို႔က ဝန္မခံဘဲ ဆက္လက္၍ အာခံၿပီး ခုခံၾကသည္။ သူတစ္ပါးတို႔က မည္သို႔ေျပာပါေစ ၎တို႔က လက္မခံဘဲ၊ ဝန္မခံဘဲ ‘မည္သူက မည္သူ႔ကို ႏိုင္ေအာင္ေျပာႏိုင္သည္ကို ၾကည့္ၾကစို႔။ မည္သူက ပို၍ ျငင္းခုံႏိုင္သည္ကို ၾကည့္ၾကစို႔။’ ဟူ၍ စဥ္းစားၾကသည္။ ဤသည္မွာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ျခင္းခံရာတြင္ အႏၲိခရစ္မ်ား အေရးစိုက္ေသာ သေဘာထားအမ်ိဳးအစားတစ္ခုျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၈)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ထုတ္ေဖာ္ျပရာကေန၊ ျမင္ရတာက ပုံမွန္လူေတြဟာ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရခ်ိန္မွာ၊ အဲဒါကို ဘုရားဆီက ရရွိႏိုင္တယ္၊ လက္ခံၿပီး နာခံႏိုင္တယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ႏိုင္ၿပီး၊ စစ္မွန္တဲ့ ေနာင္တရႏိုင္ၾကတယ္။ လတ္တေလာမွာ အဲဒါကို လက္မခံႏိုင္ရင္ေတာင္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ အဆက္မျပတ္ ရွာေဖြၿပီး သုံးသပ္ျခင္းကတစ္ဆင့္၊ ျပဳျပင္ျခင္းနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကေန သင္ခန္းစားေတြ သင္ယူႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ သဘာဝက သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕၊ စက္ဆုပ္တာပဲ။ သူတို႔ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရခ်ိန္မွာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အေပၚ လုံးဝ မသုံးသပ္ၾကဘူး။ သူတို႔က ခုခံျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းနဲ႔ မုန္းတီးျခင္း သေဘာထားပဲ ျပတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္အျပဳအမူအေၾကာင္း ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး၊ လူသစ္ကို အခ်ိန္မီ လိုက္မၾကည့္ခဲ့မိဘဲ၊ ႏႈတ္ထြက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါကိုက ျပစ္မွားမႈတစ္ခု ျဖစ္ႏွင့္ၿပီးသား။ အသိစိတ္နဲ႔ ဆင္ျခင္တုံတရားတခ်ိဳ႕ ရွိတဲ့ ဘယ္သူမဆို စိတ္မခ်မ္းေျမ့ျဖစ္ၿပီး အျပစ္ရွိသလို ခံစားရမွာပဲ၊ သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို သုံးသပ္တာနဲ႔ ၿပီးသြားမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ အျပစ္ရွိသလို မခံစားခဲ့ရ႐ုံမက၊ ကိုယ့္ျပႆနာေတြကိုလည္း ဝန္မခံခဲ့ဘူး။ အဲဒီလို သိသာတဲ့ အခ်က္ကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရၿပီး၊ တာဝန္ကို သိသိႀကီးနဲ႔ ေခါင္းေရွာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတုန္းပဲ၊ ပထမေတာ့ လူသစ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို မေျဖခဲ့လို႔၊ ေနာက္ေတာ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က တာဝန္မဲ့လို႔ဆိုရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာကို ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္တင္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္တာဝန္ကိုမဆို မယူဖို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးရဲ႕ နားလည္မႈကို ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဘုရားထုတ္ေဖာ္ျပတာနဲ႔ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာကို ရင္ဆိုင္ရလ်က္နဲ႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ တာဝန္မယူခ်င္ခဲ့လို႔ ခုခံခဲ့တယ္၊ ဆန႔္က်င္ခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရွင္းခ်က္ထုတ္ၿပီး ခုခံကာကြယ္ဖို႔ ဆင္ေျခအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ လူ႔သဘာဝ၊ ဆင္ျခင္တုံတရား လုံးဝ မရွိခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာက ေခါင္းမာၿပီး သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ ျဖစ္ခဲ့မွန္း ေတြ႕ရတယ္။ ဘုရားကို ေၾကာက္စိတ္မရွိခဲ့တာ။ ဘုရားကို ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီး ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္သေဘာထားက လုံးဝ မေျပာင္းလဲခဲ့မွန္း ေတြ႕ရၿပီး၊ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ရတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္တာကို လက္မခံတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ျပႆနာကို ပိုသိေစတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းတို႔အေပၚ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ သမား႐ိုးက် သေဘာထားမွာ လက္ခံဖို႔ကိုျဖစ္ေစ၊ ဝန္ခံဖို႔ကိုျဖစ္ေစ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျငင္းဆန္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မေကာင္းမႈမ်ားကို မည္မွ် လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈ ကို မည္မွ် ထိခိုက္နစ္နာမႈမ်ား ျပဳလုပ္ထားသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔သည္ ေနာင္တ စိုးစဥ္းမွ် မခံစားရသကဲ့သို႔ တစ္စုံတစ္ခု အေႂကြးတင္သည္ဟုလည္း မခံစားၾကရေပ။ ဤအျမင္ရႈေထာင့္မွၾကည့္ပါက အႏၲိခရစ္မ်ား၌ လူ႔သဘာဝ ရွိသေလာ။ လုံးဝ မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔အေပၚ နစ္နာမႈမ်ိဳးစုံ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ဤသို႔ေသာ ထိခိုက္မႈကို အသင္းေတာ္၏အလုပ္အေပၚ ျဖစ္ေပၚေစသည္။ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔သည္ ဤသည္ကို ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔သည္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ မေကာင္းမႈမ်ားကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျမင္ၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဤအခ်က္ကို လက္မခံၾက၊ သို႔မဟုတ္ အသိအမွတ္မျပဳၾကေပ။ ၎တို႔သည္ မွားယြင္းေနသည္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၌ တာဝန္ရွိသည္ကို ဝန္ခံရန္ ေခါင္းမာစြာ ျငင္းဆန္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ေနသည္ ၫႊန္ျပေနျခင္းမဟုတ္သေလာ။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဤအတိုင္းအတာအထိ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၾကၿပီး ေကာက္က်စ္ဆိုးယုတ္မႈမ်ားကို မည္မွ် က်ဴးလြန္ပါေစ ၎တို႔သည္ ဝန္ခံရန္ ျငင္းဆန္ၾကသည္။ အဆုံးထိ အေလွ်ာ့မေပးဘဲ ရွိၾကသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို မည္သည့္အခါမွ် အေလးအနက္မထားသည္ကို၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားအား လက္မခံသည္ကိုသက္ေသျပသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္ရေသးေပ။ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ လက္ပါးေစမ်ားျဖစ္သည္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးရန္လာၾကသည္။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ နာမည္ႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းသာရွိၾကသည္။ ၎တို႔က ၎တို႔၏ အမွားကို အသိအမွတ္ျပဳရမည္ဆိုလွ်င္ ၎တို႔သည္ တာဝန္ခံယူမႈကို လက္ခံရမည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ ၎တို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာသည္ အလြန္အမင္း ထိခိုက္ခံရမည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ရလဒ္အေနျဖင့္ ၎တို႔သည္ ‘ေသသည္အထိ ျငင္းပါ’ ဆိုသည့္ သေဘာထားတစ္ခုျဖင့္ ခုခံၿပီး လူတို႔က မည္သည့္ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္း၊ စိစစ္ေလ့လာျခင္းကို ျပဳလုပ္ပါေစ ၎တို႔က ျငင္းဆန္ရန္ အစြမ္းကုန္လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ ျငင္းဆန္မႈသည္ တမင္သက္သက္ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ အတိုခ်ဳပ္အေနျဖင့္ တစ္ဖက္တြင္ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ သမၼာတရားကို မုန္းတီးျခင္း၊ စိတ္ကုန္ျခင္းသဘာဝ၊ အႏွစ္သာရကို ထုတ္ေဖာ္ျပသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္ ယင္းက အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အဆင့္အတန္း၊ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအား မည္မွ် တန္ဖိုးထားသည္ကို ျပေပသည္။ ထိုအေတာအတြင္းတြင္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ႏွင့္ အသင္းေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအေပၚ ၎တို႔၏ သေဘာထားမွာ အဘယ္နည္း။ ပမာမထားျခင္းႏွင့္ တာဝန္ယူဖို႔ ျငင္းဆန္ျခင္း သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဆင္ျခင္တုံတရားႏွင့္ အသိစိတ္အားလုံး ကင္းမဲ့ၾကသည္။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္ျခင္းက ဤျပႆနာမ်ားကို သ႐ုပ္ေဖာ္ေနသေလာ။ တစ္ဖက္တြင္ တာဝန္ကိုေရွာင္ျခင္းသည္ ၎တို႔၏ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး မုန္းတီးသည့္ အႏွစ္သာရႏွင့္ သဘာဝကို သက္ေသျပသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္ ၎တို႔၏ အသိစိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရားႏွင့္ လူ႔သဘာဝကင္းမဲ့မႈကို ျပသည္။ ၎တို႔၏ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈႏွင့္ မေကာင္းမႈလုပ္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို မည္မွ်ထိခိုက္ပါေစ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အျပစ္တင္စိတ္ မခံစားရသကဲ့သို႔ ဤအရာအားျဖင့္ မည္သည့္အခါမွ်လည္း စိတ္ေသာက မေရာက္ႏိုင္ေခ်။ ဤသည္မွာ မည္သည့္သတၱဝါမ်ိဳး ျဖစ္သနည္း။ ၎တို႔အမွား၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို ဝန္ခံျခင္းသည္ပင္ ၎တို႔သည္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားအနည္းငယ္ရွိသည္ဟု မွတ္ယူရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း အႏၲိခရစ္မ်ားတြင္ လူ႔သဘာဝ စိုးစဥ္းမွ်ပင္ မရွိေခ်။ သို႔ဆိုလွ်င္ ယင္းတို႔သည္ အဘယ္အရာျဖစ္သည္ဟု သင္တို႔ဆိုမည္နည္း။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ အႏွစ္သာရသည္ မာရနတ္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားအေပၚ မည္မွ် ထိခိုက္ခဲ့သည္ ျဖစ္ေစယင္းကို မျမင္ၾကေခ်၊ ၎တို႔သည္ အေႂကြးတင္သည္ဟု ခံစားရဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံးမ်ား၌ စိုးစဥ္းမွ် ေသာကမေရာက္ၾကသကဲ့သို႔ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုလည္း အျပစ္တင္ျခင္း မရွိၾကေပ။ ဤသည္မွာ သာမန္လူမ်ား၌ ျမင္ရသည့္အရာ လုံးဝ မဟုတ္ေခ်။ ဤသည္မွာ မာရ္နတ္ျဖစ္သည္။ မာရ္နတ္သည္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရား လုံးဝ ကင္းမဲ့သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၃)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ေတြ႕ရတာက အႏၲိခရစ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕ၿပီး စက္ဆုပ္တဲ့ သဘာဝအျပင္၊ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားကို အထူးသျဖင့္ ခ်စ္တာေၾကာင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္တာကို လက္မခံဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သူတို႔ဂုဏ္သတင္းကို တစ္ခုခုက လာထိတာနဲ႔၊ သူတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္း ထိခိုက္တာနဲ႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရွင္းခ်က္ထုတ္ၿပီး တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြရွာဖို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ၾကတယ္။ သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြ၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ဘဝေတြကို ထိခိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္၊ အျပစ္တင္ျခင္း၊ ေနာင္တကို မခံစားရဘူး။ သူတို႔ကို လူမိသြားရင္၊ တာဝန္ကို ဝန္ခံလိုက္တာက သူတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္ကို ထိခိုက္မွာ ေၾကာက္တဲ့စိတ္နဲ႔ ဝန္ခံဖို႔ကို ေခါင္းမာမာနဲ႔ ျငင္းၾကတယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာျဖစ္တယ္၊ လူ႔သဘာဝ မရွိသလို အထူးသျဖင့္ နတ္ဆိုးေတြ ျဖစ္မွန္း ေတြ႕ရတယ္။ “နတ္ဆိုး” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ေတြ႕တဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ေၾကကြဲသြားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေဖာ္ထုတ္တဲ့ အျပဳအမူနဲ႔ စိတ္သေဘာထားေတြက အႏၲိခရစ္နဲ႔ တူေနခဲ့လို႔ပါ။ အမွားတစ္ခုကို သိသိသာသာ လုပ္ခဲ့ၿပီး အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ထိခိုက္ေစခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဝန္မခံခဲ့ဘူး။ ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရခ်ိန္မွာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္ေၾကာင္းရွင္းျပၿပီး တာဝန္ကို လႊဲခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ လူသစ္ေတြအတြက္ ဧဝံေဂလိကို လက္ခံဖို႔ ဘယ္ေလာက္ခက္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လက္ခံျခင္းက သင့္ေတာ္တဲ့ အေျခအေန၊ ဉာဏ္အလင္းေပးမႈကို ဘုရားစီစဥ္ေပးၿပီး သူတို႔ကို လမ္းျပမႈရဲ႕ ရလဒ္ျဖစ္တဲ့အျပင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ သုံးစြဲခဲ့တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားက အထူးသျဖင့္ လူတိုင္းအတြက္ တာဝန္ယူတယ္။ သိုးတစ္ရာထဲက တစေကာင္ကိုပဲ သူ ေပ်ာက္သြားဦးေတာ့၊ သူ႔ရဲ႕ ေပ်ာက္တဲ့သိုးကို ရွာဖို႔ တျခားကိုးဆယ့္ကိုးေကာင္ကို ထားခဲ့မွာပဲ၊ လူတိုင္းရဲ႕ အသက္ကို သူ အရမ္း ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ တာဝန္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ သေဘာထားခဲ့တယ္။ လူသစ္က အစည္းအေဝးေတြ မတက္မွန္း ေတြ႕ေတာ့၊ မစိုးရိမ္ခဲ့ဘူး၊ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ တစ္ခါတေလ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ေမးခဲ့ၿပီး၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အလုပ္ကို လိုက္ၾကည့္ရာမွာ ျဖစ္သလိုလုပ္တယ္၊ တာဝန္မဲ့ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သူ ျပန္မေျဖတာေတြ႕ေတာ့၊ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ အေရးတႀကီး မေမးခဲ့ဘူး၊ သူ႔မွာ ျပႆနာနဲ႔ အခက္အခဲ တစ္ခုခု ရွိမရွိဆိုတာကိုလည္း မစစ္ေဆးခဲ့ဘူး။ လူသစ္ကို သတိမမူ၊ တာဝန္မဲ့တဲ့ သေဘာထားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ဆံခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ဘဝကို လုံးဝ ေလးေလးနက္နက္ သေဘာမထားခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာင္၊ ေနာင္တ ဒါမွမဟုတ္ အျပစ္ရွိသလို မခံစားရေသးဘဲ၊ အဲဒါကို ကုစားဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး တာဝန္မဲ့တာကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ေထာက္ျပေတာ့၊ ျငင္းခုံၿပီး ကိုယ္မွန္ေၾကာင္းရွင္းဖို႔ အေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားၿပီး တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရွာခဲ့တယ္၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ျပႆနာေတြကို ဝန္ခံလိုက္ရင္ တာဝန္ယူရမွာ၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးကို မေကာင္းတဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးမိၿပီး ကြၽန္ေတာ္အထုတ္ခံလိုက္ရမွာကို ေၾကာက္လို႔ပဲ။ အစက အဆုံးထိ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို လုံးဝ မစဥ္းစားခဲ့သလို၊ လူသစ္ရဲ႕ ဘဝကို ကြၽန္ေတာ္ ထိခိုက္နစ္နာေစမိျခင္း ရွိမရွိကို လုံးဝ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားေတြ ထိခိုက္ျခင္း ရွိမရွိနဲ႔ ကိုယ့္ပုံရိပ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္ေတာ္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိဆိုတာကိုပဲ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အထူးသျဖင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ကာကြယ္ခဲ့သမွ်က ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြမွန္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ တကယ္ကို လူ႔သဘာဝ မရွိခဲ့သလို ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္ကို စက္ဆုပ္မုန္းတီးခဲ့တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေရွ႕ကို လာၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္၊ “ဘုရားသခင္၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္သလို လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ ေၾကာက္စရာ အက်ိဳးဆက္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အဲဒါကို ဝန္မခံခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားခဲ့တာက လူသစ္ရဲ႕ အသက္တာ မဟုတ္ခဲ့ဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။ တကယ္ကို လူ႔သဘာဝ မရွိတာပါ။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္ေတာ္ ေနာင္တရခ်င္ပါတယ္” လို႔ေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ပိုဖတ္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္းေတြ႕ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “သမၼာတရားကို ရရွိျခင္းသည္ မခက္ခဲသကဲ့သို႔ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းသည္လည္း မခက္ခဲေပ။ သို႔ေသာ္ လူတို႔သည္ သမၼာတရားကို အစဥ္သျဖင့္ စိတ္ကုန္ေနလွ်င္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို ရရွိႏိုင္မည္ေလာ။ မရရွိႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္သို႔ အစဥ္လာရမည္။ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္သည့္ သင္၏ အတြင္းအေျခအေနမ်ားကို စစ္ေဆးရမည္။ သမၼာတရားအားစိတ္ကုန္ျခင္းကို သင္မည္သို႔ျပသသည္ကို ၾကည့္ရမည္။ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ မည္သည့္ပုံစံက သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ သင္သည္ မည္သည့္အရာမ်ား၌ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ျခင္းသေဘာထားရွိေၾကာင္းတို႔ကို ၾကည့္ရမည္။ ဤအရာမ်ားကို မၾကာခဏ ဆင္ျခင္စဥ္းစားရမည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား) “သင္သည္ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔လိုက္ၿပီး သင္၏ တာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္လိုလွ်င္ ေရွးဦးစြာ အမႈအရာမ်ားက သင့္သေဘာအတိုင္းမျဖစ္ေသာအခါ စိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္ေဆာင္ရေပ။ ေရွးဦးစြာ စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္ျပဳၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိေလာ့။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဘုရားထံ ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားထံမွ ရွာေဖြေလာ့။ ေခါင္းမာျခင္းမရွိႏွင့္။ ေရွးဦးစြာ က်ိဳးႏြံနာခံေလာ့။ ဤသို႔ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထားျဖင့္သာ ျပႆနာမ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ ေျဖရွင္းႏိုင္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္၌ အသက္ရွင္ရာတြင္ ဇြဲလုံ႔လရွိလွ်င္၊ သင့္အေပၚ မည္သည့္အမႈအရာက်ေရာက္ပါေစ ဘုရားသခင္ထံဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ ရွာေဖြႏိုင္လွ်င္၊ ထိုအမႈအရာကို နာခံသည့္စိတ္ထားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္လွ်င္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား မည္မွ်ရွိသည္မွာ အေရးမပါသကဲ့သို႔၊ သင္၏ အတိတ္က ျပစ္မွားမႈမ်ားကလည္း အေရးမပါေပ။ သမၼာတရားကိုရွာေဖြျခင္းအားျဖင့္ သင္ ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မည္။ သင့္အေပၚသို႔ မည္သည့္စမ္းသပ္မႈမ်ားက်ေရာက္ပါေစ ၿမဲၿမံစြာ ရပ္တည္ႏိုင္လိမ့္မည္။ သင့္တြင္ မွန္ကန္ေသာ စိတ္ထားရွိသေ႐ြ႕၊ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ဘုရားသခင္ကို နာခံႏိုင္လွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ လုံးဝ တတ္ႏိုင္သည္။ သင္သည္ ရံဖန္ရံခါ အနည္းငယ္ပုန္ကန္ၿပီး အာခံႏိုင္ေသာ္လည္း၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ခုခံေသာေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားေပးၿပီး မနာခံႏိုင္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းၿပီး သင္၏ ပုန္ကန္ေသာအေျခအေနကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္လွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္သည္။ ဤသို႔ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္တြင္ သင့္၌ ထိုပုန္ကန္မႈႏွင့္ အာခံမႈက အဘယ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာသည္ကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားေလာ့။ အေၾကာင္းရင္းကိုရွာၿပီး ယင္းကိုေျဖရွင္းရန္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြေလာ့။ ၿပီးလွ်င္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ထိုလကၡဏာသြင္ျပင္သည္ သန္႔စင္ျခင္းခံရႏိုင္သည္။ ဤသို႔ တိုက္မိ၍ လဲက်ျခင္းမွ အနည္းငယ္သက္သာၿပီးေနာက္တြင္ သမၼာတရားကို သင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္အထိ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပယ္ရွင္းသြားလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ သမၼာတရားသည္ သင့္အတြင္း၌ အုပ္စိုးၿပီး သင္၏ အသက္ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ သင္၏ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းတြင္ ေနာက္ထပ္အတားအဆီး ရွိမည္မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္နာခံလာႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားစစ္မွန္မႈကို အသက္ရွင္ေနထိုင္လိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန၊ နားလည္ရတာက သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲ သုံးသပ္ၿပီး၊ ကိုယ့္ေျပာဆိုခ်က္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္၊ သေဘာထားနဲ႔ အယူအဆေတြက သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕မႈ ျပမျပကို ဆန္းစစ္ရမယ္ ဆိုတာပဲ။ ကိစၥေတြ ျဖစ္တဲ့အခါ၊ အဲဒါေတြက ကိုယ္လိုခ်င္တာနဲ႔ ကိုက္ညီလားဆိုတာ အေရးမႀကီးဘဲ၊ အရင္ဆုံး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တည္ၿငိမ္ေစၿပီး မခုခံရဘူး။ တျခားလူေတြ ေျပာတာကို လက္မခံႏိုင္ဘဲ ကိုယ္မွန္ေၾကာင္းရွင္းဖို႔ အေၾကာင္းရင္းေတြ ရွာေနမိမွန္း ေတြ႕ရရင္၊ ဘုရားေရွ႕ကို လာဖို႔၊ ဆုေတာင္းၿပီး ပိုရွာေဖြဖို႔ လိုတယ္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေျပာတဲ့အရာကို ၾကည့္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔လိုတယ္၊ သမၼာတရား နားလည္တဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယကို ရွာေဖြဖို႔ လိုတယ္။ ဒီလိုနဲ႔၊ သမၼာတရားကို တျဖည္းျဖည္း လက္ခံႏိုင္ၿပီး သမၼာတရား စစ္မွန္မႈေတြထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သလို နည္းနည္းခ်င္း ကိုယ့္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို စြန႔္ႏိုင္တယ္။ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္းကို နားလည္လိုက္တာနဲ႔ ေျပာင္းလဲဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

ဒီလူသစ္ရဲ႕ အေျခအေနကို အခ်ိန္မီ မစစ္ေဆးတာက အျပစ္ျဖစ္ၿပီးသားဆိုတာ သိတဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ အျမန္ ေျပာင္းလဲလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ႀကီးၾကပ္တဲ့ ဘယ္လူသစ္ကိုမဆို မသိႏိုင္ခဲ့တာ၊ လိုက္မၾကည့္ ႏိုင္ခဲ့တာ ရွိမရွိ သိဖို႔ စစ္ေဆးတယ္။ လူသစ္တစ္ေယာက္နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာေနတုန္းမွာ၊ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္း၊ ဘုရားအမႈေတာ္ အဆင့္သုံးဆင့္တို႔နဲ႔ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ သမၼာတရားကို သူ သိပ္နားမလည္မွန္း ေတြ႕ရတယ္။ သူ႔ကို ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာက မိတ္သဟာယျပဳေပးသင့္ျခင္း ရွိမရွိကို ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္ေတာ္ ေမးခဲ့ေပမဲ့၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို မိတ္သဟာယျပဳခိုင္းခဲ့တယ္။ လူသစ္ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို အျမန္ေျဖရွင္းတာက ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ျဖစ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့ေပမဲ့၊ ခုခံေနခဲ့တုန္းပဲ။ ျငင္းခုံခ်င္ၿပီး မနာခံခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မိတ္သဟာယမျပဳခဲ့လို႔ ဒီလိုျဖစ္ရတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လိုက္ၾကည့္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလို႔ တာဝန္ရွိမွာလဲေပါ့။ အခုဆိုရင္၊ လူသစ္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္မေလာက္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ မိတ္သဟာယျပဳတာက ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာ ျဖစ္သင့္တာေလ။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ အေျခအေနက မမွန္မွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေခါင္းေဆာင္ ေျပာတဲ့အရာက သင့္ေတာ္တယ္။ အႀကံျပဳခ်က္က မွန္တယ္၊ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလို႔ လက္မခံႏိုင္ခဲ့ရတာလဲ။ ဘာလို႔ အရမ္းကို ျငင္းခုံခ်င္ေနတုန္းပဲ ျဖစ္ရတာလဲ။ ဘာလို႔ မနာခံႏိုင္ခဲ့ရတာလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဇာတိ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို မစဥ္းစားဘဲ၊ လူသစ္အတြက္ တာဝန္ယူရင္းနဲ႔ က်ိဳးႏြံနာခံရာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ လူတိုင္းရဲ႕ လက္ခံႏိုင္စြမ္းက မတူမွန္း ကြၽန္ေတာ္ သတိရမိတယ္။ လူတခ်ိဳ႕က ဧဝံေဂလိ တရားေဟာဆရာရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ၾကားၿပီး အဲဒီအခ်ိန္မွာ နားလည္သြားေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ မရွင္းမလင္း ျဖစ္တယ္။ ဒါက ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ၿပီး ဟာကြက္ေတြကို ျဖည့္ဖို႔ ေရေလာင္းေပးတဲ့ အမႈေဆာင္ေတြ လိုတယ္။ ဒါဟာ လက္တြဲညီညီ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းပဲ။ ေရေလာင္းတဲ့ အမႈေဆာင္အေနနဲ႔ ျပႆနာေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါ ေျဖရွင္းေပးဖို႔က ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ဇီဇာမေၾကာင္သင့္ဘူး၊ အလြယ္မလိုက္သင့္ဘူး၊ တျခားလူေတြကို ခက္တဲ့ ျပႆနာေတြ မေပးသင့္သလို၊ ျပႆနာကို ခ်န္ထားၿပီး စိတ္ေအးလက္ေအး ျဖစ္ဖို႔ပဲ မႀကိဳးပမ္းသင့္ဘူး။ အေျခအေနအေပၚ မေလွ်ာ့တမ္း မေျပာသင့္ဘူး၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဆင္ေျခေတြ မေပးသင့္ဘူး။ လူသစ္တစ္ေယာက္ကို တာဝန္ေပးခံရရင္၊ သူတို႔ကို ေကာင္းေကာင္း‌ ေရေလာင္းေပးဖို႔၊ သမၼာတရားကို သူတို႔နားလည္ၿပီး မွန္တဲ့ လမ္းခရီးမွာ အုတ္ျမစ္ခ်တာ ေသခ်ာေစဖို႔က ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္ပဲ။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္၊ ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္ပဲ။ ဒါက သမၼာတရားကို အစစ္အမွန္ လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး တကယ့္ေျပာင္းလဲမႈပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံး အားတက္သြားတယ္။ အစည္းအေဝး ၿပီးသြားေတာ့၊ ဒီလူသစ္ကို ရွာၿပီး သူ႔ျပႆနာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔သြားခဲ့တယ္။ ဒီလို လက္ေတြ႕လုပ္ရင္းနဲ႔၊ ဘာခုခံမႈမွ ကြၽန္ေတာ္ မခံစားခဲ့ရ႐ုံမက၊ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္ခဲ့တယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္တာက အျပင္ပန္း လုပ္ရပ္တစ္ခု မဟုတ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ နားလည္သြားတယ္။ အဲဒီအစား၊ အဲဒါက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို စိတ္ႏွလုံးကေန လက္ခံျခင္း၊ သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြအေပၚ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းနဲ႔ လူေတြနဲ႔ ကိစၥေတြကို ျမင္ပုံ၊ ေဆာင္႐ြက္၊ ျပဳမူပုံအတြက္ စံအေနနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳျခင္း သေဘာပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မမွန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ အျမင္ေတြ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြဟာ မသိလိုက္ဘဲ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ သမၼာတရားနဲ႔ အစားထိုးခံရပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ေတြးေလ၊ ေဖာ္ထုတ္ခံရတာ၊ ျပဳ ျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတာက လုံးဝ လိုအပ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရေလပဲ။ သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ မလိုက္စားရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းရင္က ေခါင္းမာၿပီး သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ ရွိၾကလို႔ျဖစ္မွန္း ဘုရားက ေျပာျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အထဲက ဒီစိတ္သေဘာထားမ်ိဳးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အသိမရွိခင္တုန္းက၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပဖို႔ ဘုရားက အေျခအေနတစ္ခု မစီစဥ္ခဲ့ရင္၊ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ တရားစီရင္ၿပီး ထုတ္ေဖာ္မျပခဲ့ရင္၊ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ သတိထားမိမွာ မဟုတ္သလို၊ လုံးဝ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုဆက္လုပ္တာက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သမၼာတရား လိုက္စားမႈနဲ႔ အသက္တာ ႀကီးထြားမႈကို ႀကီးႀကီးမားမား တားဆီးခဲ့မွာ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျပခ်က္နဲ႔ တရားစီရင္ျခင္းက သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပဲ။