ဖာဖီးရပ့္စ္ အာဖရိကတိုက္

ကြၽန္ေတာ္က အသင္းေတာ္မွာ လူသစ္ေတြကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေရေလာင္းေနခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္တဲ့တစ္ေလွ်ာက္မွာ တခ်ိဳ႕သေဘာတရားေတြကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကြၽမ္းက်င္လာတယ္။ လူသစ္ေတြကို ကြၽန္မေရေလာင္းတာကလည္း တိုးတက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တာမွာ အေတြ႕အႀကဳံတခ်ိဳ႕ရွိတယ္၊ အကူအညီမပါဘဲနဲ႔ေတာင္ လူသစ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းေရေလာင္းႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ လူသစ္ေတြက ျပႆနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြ ရွိတဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္က သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔ကို ကူညီေျဖရွင္းေပးႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္တာဝန္ကို ဘယ္လိုေကာင္းေကာင္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိေနၿပီလို႔ ထင္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းၫႊန္ေပးဖို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွမလိုဘူး၊ သူမ်ားေတြက ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ၿပီး ေနာက္ကလိုက္လုပ္ဖို႔ မလိုဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ အႀကံေတြကို ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေရေလာင္းတဲ့လူသစ္ေတြရဲ႕ အေသးစိတ္အေျခအေနအေပၚ မွတ္ခ်က္သိပ္မေပးခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္နည္းေတြနဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကိုလုပ္ခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ဖီအိုလိုင္ဆိုတဲ့ ႀကီးၾကပ္သူက လူသစ္တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးတယ္။ ေမးခြန္းနည္းနည္းလည္း ေမးတယ္။ ဥပမာ စုေဝးပြဲေတြအေၾကာင္းကို လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုအသိေပးလဲ။ ဒီအစ္မ၊ ဒီအစ္ကိုက ဘာလို႔ စုေဝးပြဲေတြမတက္တာလဲ။ လူသစ္ေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြ၊ အခက္အခဲေတြကို နားလည္ဖို႔ သူတို႔နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ခဏခဏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕သလားေပါ့။ ဒီေမးခြန္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အတိုက္အခံျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္။ “ငါက ကိုယ့္တာဝန္ကို မသိတတ္ဘဲ လုပ္ေနတယ္လို႔ သူထင္တာလား။ သူက ငါ့ကို မယုံဘူးလား” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းအာခံမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မထိန္းႏိုင္ဘဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကိုျပၿပီး သူ႔ကိုလ်စ္လ်ဴရႈခ်င္တယ္။ လူသစ္ေတြက စုေဝးပြဲေတြကိုလာဖို႔ စိတ္ဝင္စားလားလို႔ သူက ေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က “စိတ္ဝင္စားပါတယ္” လို႔ ဝတ္ေက်တန္းေက်ေျပာလိုက္ၿပီး အေသးစိတ္တစ္ခ်က္မွ ရွင္းမျပဘူး။ စုေဝးပြဲေတြအေၾကာင္းကို လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုအသိေပးလဲလို႔ သူကေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က စာေတြပို႔တယ္လို႔ သူ႔ကိုေျပာျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကို ဘယ္လိုအသိေပးတယ္၊ ဘာအခက္အခဲေတြကို သူတို႔ရင္ဆိုင္ရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို အေသးစိတ္ရွင္းမျပဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူက လူသစ္ေတြနဲ႔ ဘယ္သမၼာတရားရႈေထာင့္ကို ကြၽန္ေတာ္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕လဲဆိုတာ ေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲနဲ႔ လူသစ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာတယ္၊ သူတို႔က ဘယ္လို တုံ႔ျပန္တယ္ သူတို႔က ဘာေမးခြန္းေတြရွိတယ္ဆိုတာေတြကို အေသးစိတ္မေျပာျပခဲ့ဘူး။ သူက ကြၽန္ေတာ့္အေျဖကို မေက်နပ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီလူသစ္ေတြကို ပံ့ပိုးကူညီေနသလားဆိုတာကို သူကပိုသိခ်င္တယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေလွ်ာ့တြက္ေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္က ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္တာဝန္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ မသိသလိုမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းအေနရခက္တယ္။ တစ္ခါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က စကားေျပာတဲ့အခါ လူသစ္ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ထည့္မစဥ္းစားဘူးဆိုတာကို သူက သတိထားမိၿပီး ေျပာတယ္။ “အစ္ကိုက လူသစ္ေတြရဲ႕ ရႈေထာင့္ကေန စဥ္းစားရမယ္။ အစ္ကိုသာ လူသစ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဒီစကားေတြကို ေက်နပ္ပါ့မလား။ သူတို႔ကို ျပန္ေျပာခ်င္မလား” တဲ့။ သူ႔စကားေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က နားလည္တယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း လက္မခံခဲ့ဘူး။ လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္စကားေျပာတဲ့ပုံစံက ျပႆနာရွိတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ မထင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေျပာတယ္။ “ဒီလူသစ္ေတြကို စုေဝးပြဲေတြတက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္။ ဒီေတာ့ ငါ့နည္းလမ္းအတိုင္း ငါလုပ္မယ္” ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့ လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုမိတ္သဟာယဖြဲ႕ေလ့ရွိလဲဆိုတာ သူက ေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က စာပို႔ၿပီး ဖြဲ႕တယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လူသစ္ေတြကို ဖုန္းေခၚေျပာခိုင္းတယ္။ ဖုန္းေခၚေျပာတာေတြက ပိုၿပီးတိုက္႐ိုက္ျဖစ္တယ္၊ တကယ့္ျပႆနာေတြကို နားလည္ဖို႔ ပိုလြယ္တယ္၊ ဆက္ဆံေရးတည္ေဆာက္ဖို႔ ကူညီေပးတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္က လက္မခံဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္နည္းလမ္းက ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ထင္တာ။ ကြၽန္ေတာ္က လူသစ္ေတြကို စာေတြပို႔တာနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေနၿပီး သူေျပာတာကို နားမေထာင္ခ်င္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္က စကားမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က တိတ္ဆိတ္ေနတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အက်ဥ္းခ်ဳံးပဲ ေျဖတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ေရေလာင္းတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်င္ရင္ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းအပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး စိတ္ရႈပ္လာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေလွာင္ရယ္ေနၾကတယ္၊ သိမ္ငယ္ေအာင္လုပ္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္က တန္ဖိုးမရွိဘူး၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ မသိတဲ့သူ၊ မယုံၾကည္ထိုက္တဲ့သူလို႔ထင္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္၊ လူသစ္ေတြကို ဘယ္လိုေရေလာင္းရမယ္ဆိုတာ သိတယ္၊ ေနာက္ကလိုက္လုပ္ရမယ့္ ကိုယ္ပိုင္နည္းလမ္းေတြရွိတယ္ ကြၽန္ေတာ္က ႀကီးၾကပ္သူထက္ပိုၿပီး ပါရမီရွိတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အႀကံကိုမယူဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ပါးစပ္နဲ႔ သေဘာတူခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ကတိေပးခဲ့တဲ့အတိုင္း သိပ္ၿပီး လက္ေတြ႕မလုပ္ဘူး။ ကိုယ္ပိုင္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတာ၊ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာ ဆက္လုပ္ဖို႔ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့တယ္။

စုေဝးပြဲတစ္ခုလုပ္ေနတုန္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နည္းနည္းနားလည္သြားတယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “အခ်ိဳ႕ေသာ လူမ်ားသည္ ျပဳျပင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လက္မခံၾကေခ်။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ အျခားသူမ်ားေျပာေနသည့္အရာသည္ သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ကို ၎တို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ လက္မခံၾကေခ်။ ဤလူမ်ားသည္ အလြန္ မာနေထာင္လႊားၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ မွန္သည္ဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ၎တို႔ မာနေထာင္လႊားသည္ဟု ငါ အဘယ္ေၾကာင့္ ေျပာရသနည္း။ အေၾကာင္းမွာ ၎တို႔သည္ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လက္မခံပါက၊ ၎တို႔သည္ နာခံျခင္းမရွိသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔ နာခံျခင္းမရွိပါက၊ မာနေထာင္လႊားၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားက ေကာင္းသည္ဟု ေတြးထင္ၾကသလို၊ အမွားတစ္ခုတေလ ၎တို႔ ျပဳလုပ္မိၿပီးျဖစ္သည္ဟု မေတြးထင္ၾကေပ။ ယင္းက ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ မသိၾကေၾကာင္းကို ဆိုလိုေပသည္။ ဤသည္မွာ မာနေထာင္လႊားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မာနေထာင္လႊားေသာ သဘာဝတစ္ခုသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ လူသား၏ခုခံျခင္း၏ အရင္းအျမစ္၌ ရွိသည္) “မည္သူတစ္ေယာက္ကိုမွ် မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ စုံလင္သည္ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္ရွိၿပီး ျမင့္ျမတ္သည္ သို႔မဟုတ္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားသည္ဟု မေတြးထင္ေစႏွင့္။ ဤအရာအားလုံးသည္ လူသား၏ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ မသိနားမလည္ျခင္းတို႔အားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိကိုယ္ကို ကြဲျပားျခားနားသည္ဟု အၿမဲတမ္း ေတြးထင္ျခင္း- ဤသည္မွာ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုက ျဖစ္ေစသည္။ မိမိတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မည္သည့္ အခါမွ် လက္ခံႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ၊ မိမိတို႔၏ အမွားမ်ားႏွင့္ ရႈံးနိမ့္မႈမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ျခင္း မရွိျခင္း- ဤအရာကို မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု အားျဖင့္ ျဖစ္ေစသည္။ အျခားသူမ်ားကို မိမိထက္ မည္သည့္အခါမွ် ပို၍ျမင့္မားခြင့္မျပဳ၊ သို႔မဟုတ္ မိမိထက္ ပို၍သာခြင့္မျပဳ- ဤအရာကို မာန ေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု အားျဖင့္ ျဖစ္ေစသည္။ အျခားသူမ်ားကို မိမိတို႔ထက္ပို၍ သာလြန္သြားဖို႔ျဖစ္ေစ၊ အင္အားေကာင္းသြားဖို႔ျဖစ္ေစ မည္သည့္အခါမွ် ခြင့္မျပဳေပ- ဤအရာကို မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုက ျဖစ္ေစသည္။ အျခားသူမ်ားကို မိမိထက္ ပို၍ေကာင္းေသာ အေတြးအေခၚမ်ား၊ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားႏွင့္ အျမင္ရႈေထာင့္မ်ား မည္သည့္အခါမွ် ရွိခြင့္မျပဳ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔က ခြင့္ျပဳသည့္အခါတြင္လည္း အပ်က္သေဘာေဆာင္လာကာ၊ စကားေျပာဖို႔ ဆႏၵမရွိဘဲ၊ စိတ္ေသာကေရာက္ၿပီး၊ စိတ္ပ်က္ အားေလ်ာ့ကာ စိတ္ညစ္လာၾကသည္- ဤအရာမ်ား အားလုံးသည္ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚျခင္း ျဖစ္သည္။ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုသည္ သင့္ကို အျခားသူမ်ား၏ လမ္းျပမႈကို လက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေစဘဲ၊ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္း မရွိျဖစ္ေစကာ၊ သင္ကိုယ္တိုင္၏ ရႈံးနိမ့္ျခင္းမ်ားႏွင့္ အမွားမ်ားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေစဘဲ၊ သင္၏ ဂုဏ္သတင္းကို ကာကြယ္ေစႏိုင္သည္။ ထို႔အျပင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သင့္ထက္ ပိုသာသည့္အခါ၊ ယင္းက သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ အမုန္းတရားႏွင့္ မနာလိုစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ၿပီး၊ သင္သည္ ေဘာင္ခတ္ခံရႏိုင္သည္မွာ သင္၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဆႏၵမရွိေတာ့ဘဲ၊ ထိုတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ ကေရာ္ကမည္ႏိုင္လာသည္ အထိပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုသည္ ဤအျပဳအမူမ်ားႏွင့္ အေလ့အက်င့္မ်ားကို သင္၌ ျဖစ္ေပၚေစသည္။ သင္တို႔သည္ ဤအေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ား အားလုံးကို နည္းနည္းခ်င္း ပိုမိုနက္ရႈိင္စြာ တူးဆြရွာေဖြႏိုင္ကာ၊ ယင္းတို႔ကို ထိုးေဖာက္ေက်ာ္လႊား သြားႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး ယင္းတို႔ကို နားလည္သေဘာေပါက္ ႏိုင္စြမ္းရွိပါက၊ ၿပီးလွ်င္ ဤအေတြးအေခၚမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စြန႔္လႊတ္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး၊ ဤမွားယြင္းေသာ အယူအဆမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စြန္႔လႊတ္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး၊ ၎တို႔အားျဖင့္ ေဘာင္ခတ္ျခင္း မခံရပါက၊ ၿပီးလွ်င္ သင္၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္၊ သင့္အတြက္ သင့္ေတာ္သည့္ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး အေျခခံ သေဘာတရားမ်ားအတိုင္း ျပဳမူကာ သင္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ပါက၊ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် သင္တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္မႈျဖစ္သည္။ သင္သည္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါက၊ အျခားသူမ်ားအတြက္ သင္သည္ လူသားပုံသဏၭာန္တစ္ခု ရွိပုံေပၚလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူမ်ားက ‘ဒီလူက သူ႔ရာထူးအဆင့္အတန္းအတိုင္း သူကိုယ္သူ ျပဳမူေနထိုင္ၿပီး သူက သူ႔ရဲ႕ တာဝန္ကို စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္တတ္တဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ေနတယ္။ သူက သူ႔ရဲ႕ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သဘာဝက်ျခင္း၊ ေဒါသထြက္လြယ္ျခင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး စာတန္ဆန္တဲ့ စိတ္သေဘာထားတို႔ေပၚမွာ မွီခိုျခင္း မရွိဘူး။ သူက ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ျပဳမူတယ္၊ သူ႔မွာ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသတဲ့ စိတ္ႏွလုံးတစ္ခု ရွိတယ္၊ သူက သမၼာတရားကို ခ်စ္စိတ္ရွိၿပီး၊ သူကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ဇာတိပကတိနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ႏွစ္သက္လိုလားမႈေတြကို စြန္႔လႊတ္ထားၿပီးၿပီလို႔ သူ႔ရဲ႕ အျပဳအမူနဲ႔ အမူအရာေတြက ဖြင့္ျပေနတယ္။’ ဟု ေျပာလိမ့္မည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဤသို႔ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းသည္ ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ေကာင္းလိုက္ေလတကား။ သင္၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို အျခားသူမ်ားက တင္ျပလာသည့္ အခါသမယမ်ားတြင္ သင္သည္ သင္၏ အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ေပ်ာ့ကြက္မ်ားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္း ရွိ႐ုံသာမက၊ အေကာင္းျမင္ကာ၊ သင္၏ အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ေပ်ာ့ကြက္မ်ားကို ဣေျႏၵျဖင့္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေလသည္။ သင္၏ စိတ္အေျခအေနသည္ အစြန္းေရာက္မႈမ်ား၊ စိတ္ျပင္းထန္မႈမ်ား ကင္းေဝးလ်က္ အေတာ္အတန္ ပုံမွန္ျဖစ္ေလသည္။ ဤသည္မွာ လူသားပုံသဏၭာန္ တစ္ခုရွိျခင္း ဆိုသည့္အရာ မဟုတ္ေလာ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားသာလွ်င္ မွန္ကန္ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ႏိုင္ေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းတြင္ ရွိထားသင့္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား) အရင္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္က မာနမေထာင္လႊားဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖြင့္ျပျခင္းကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းမာနေထာင္လႊားတယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ့တယ္။ ႀကီးၾကပ္သူက လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းဖို႔ နည္းလမ္းေကာင္းတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာျပေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က လုံးဝ လက္မခံဘူး။ လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုေရေလာင္းသလဲဆိုတာကို သူကေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က တိတ္ဆိတ္ေနတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အက်ဥ္းခ်ဳံးပဲေျဖတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သိကၡာမက်ခ်င္တာေၾကာင့္၊ ဒါမွမဟုတ္ လူသစ္ေတြကိုေရေလာင္းတာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူမ်ားေတြ မျမင္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ေပါ့။ အရာရာတိုင္းက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အဆင္ေျပတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္မွာ ဘာမွမွားတာမရွိဘူး၊ ႀကီးၾကပ္တာေတြ၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ အကူအညီေတြမပါဘဲ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္လို႔ သူမ်ားေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေစခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က တကယ္ကို မာနေထာင္လႊားလြန္းခဲ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ရတဲ့ အစ္မထက္ပိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ပါရမီရွိတယ္၊ လူသစ္ေတြကို ဘယ္လိုေရေလာင္းရမယ္ဆိုတာ သိတယ္၊ ကိုယ္ပိုင္နည္းလမ္းေတြရွိတယ္၊ အဲဒါေတြက ေကာင္းေကာင္းအလုပ္ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ ခံစားမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔အႀကဳံေတြကို လက္ခံဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အႀကံကို လက္ခံရင္ ကြၽန္ေတာ့္အရည္အခ်င္းက သူ႔ထက္နိမ့္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္ေနခဲ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ ရွက္စရာျဖစ္မွာပဲ။ သူမ်ားေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုထင္မလဲ။ အဲဒါနဲ႔ အျပင္ပန္းမွာ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အႀကံေတြကို လက္ခံလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြကို သိပ္လက္ေတြ႕မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားက ကြၽန္ေတာ့္ကို သမၼာတရားနဲ႔ ေဝးေစတယ္၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ အႀကံကို လက္ခံတာကို တားဆီးတယ္၊ ကိုယ္ပိုင္အျမင္ေတြကို ဖက္တြယ္ထားေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါက ဘုရားကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္တာပဲ။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အစ္မရဲ႕ အႀကံကို စဥ္းစားတယ္။ သူ႔မွာလည္း ေကာင္းတဲ့အခ်က္ရွိတယ္၊ စမ္းၾကည့္သင့္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။ ဖုန္းနဲ႔က သူတို႔နဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး သူတို႔ျပႆနာေတြကို နားလည္ဖို႔ သူတို႔ကို ခ်က္ခ်င္းကူညီဖို႔ ပိုလြယ္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားမိတယ္။ သူ႔အႀကံကို ကြၽန္ေတာ္ လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး လူသစ္ေတြကိုေရေလာင္းတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္က ပိုထိေရာက္လာတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ရွက္မိတယ္။ ဒီကိစၥမွာ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္တာဝန္ကို အၾကာႀကီးလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အစ္မရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ လမ္းျပမႈမပါဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ရဲ႕ ရလဒ္ေတြက တိုးတက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က သူမ်ားေတြထက္ မသာဘူး၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ကိုယ့္ဘာသာ ေကာင္းေအာင္မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကိုလည္း သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ႀကီးၾကပ္သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လူသစ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ သုံးေလးရက္ၾကာတဲ့အထိ စုေဝးပြဲေတြကို သူဘာလို႔မလာလဲဆိုတာ ေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ရွင္းျပၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူက တျခားေမးခြန္းနည္းနည္းေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတာ အေသးစိတ္ပိုၿပီး သိခ်င္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ရွက္မိၿပီး အရမ္း အတိုက္အခံျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဘယ္ေမးခြန္းကိုမွ ကြၽန္ေတာ္ မေျဖခ်င္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ သူႀကီးၾကပ္တာ၊ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ေမးတာကို ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံခ်င္ဘူးေလ။ ဒါက ေနာက္တစ္ခါ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဒီလိုပတ္ဝန္းက်င္ေတြမွာ နာခံဖို႔ သင္ယူတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ပိုင္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို သိျမင္တဲ့ေနရာ၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ လမ္းျပမႈကို လက္ခံတဲ့ေနရာမွာ လမ္းျပေပးဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္တယ္။ “အႏၲိခရစ္တို႔သည္ အျခားမည္သူမဆို၏ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ၊ ေမးျမန္းမႈမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ႀကီးၾကပ္မႈတို႔ကို တားျမစ္သကဲ့သို႔၊ ဤတားျမစ္ခ်က္သည္ နည္းအခ်ိဳ႕တြင္ ေပၚလြင္ေလသည္။ တစ္ခုမွာ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း ျငင္းဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ‘ကြၽန္ုပ္ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း၊ ေမးခြန္းမ်ား ေမးျမန္းျခင္းႏွင့္ ကြၽန္ုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ျခင္းတို႔ကို ရပ္ပါ။ ကြၽန္ုပ္လုပ္သည့္ မည္သည့္အလုပ္မဆိုသည္ ကြၽန္ုပ္၏ တာဝန္ျဖစ္သည္။ လုပ္ရမည့္ပုံႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽန္ုပ္၌ အႀကံရွိၿပီးျဖစ္သလို၊ ကြၽန္ုပ္ကို စီမံခန႔္ခြဲဖို႔ မည္သူ႔ကိုမွ် ကြၽန္ုပ္ မလိုအပ္ပါ’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ မကြယ္မေထာင့္ ျငင္းဆန္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္ သ႐ုပ္သကန္မွာ ‘ဟုတ္ပါၿပီ။ အနည္းငယ္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး အလုပ္ကို မည္သို႔လုပ္သင့္သည္ကို ၾကည့္ၾကပါစို႔’ဟု ေျပာလ်က္၊ သေဘာေပါက္လက္ခံလြယ္သည့္ အသြင္ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း အျခားသူမ်ားက အမွန္တကယ္ ေမးခြန္းမ်ား စတင္ ေမးျမန္းၿပီး ၎တို႔အလုပ္ေၾကာင္း ပိုသိရဖို႔ ႀကိဳးစားေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ ထိုသူတို႔က ျပႆနာအနည္းငယ္ကို ေထာက္ျပၿပီး အႀကံျပဳခ်က္အနည္းငယ္ ေပးေသာအခါ၊ ၎တို႔၏ သေဘာထားမွာ အဘယ္နည္း။ (၎တို႔သည္ သေဘာေပါက္လက္ခံျခင္း မရွိပါ။) မွန္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ လက္ခံဖို႔ တကယ္ကို ျငင္းဆိုၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို ျငင္းပယ္ဖို႔ မူမမွန္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆင္ေျခမ်ားကို ရွာၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အမွားကို အမွန္၊ အမွန္ကို အမွားသို႔ေျပာင္းေသာ္လည္း၊ အမွန္မွာမူ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ၎တို႔သည္ ယုတၱိကို အတင္းသြတ္သြင္းေနေၾကာင္း၊ အႏွစ္မဲ့သည့္စကားမ်ား ေျပာေနေၾကာင္း၊ ဤသည္မွာ ထင္ျမင္ခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏စကားမ်ား၌ အျခားလူမ်ားေျပာဆိုသည့္အရာ၏ စစ္မွန္မႈတစ္ခုမွ် မရွိေၾကာင္း ၎တို႔ သိၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ၎တို႔သည္ မွားေၾကာင္းႏွင့္ အျခားလူမ်ားက မွန္ကန္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ သိလ်က္ႏွင့္၊ အျခားလူမ်ား၏ အမွန္ကို အမွားအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲကာ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အမွားကို အမွန္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲဆဲျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔ရွိသည့္ေနရာတြင္ မွန္ကန္ၿပီး သမၼာတရားႏွင့္ကိုက္ညီသည့္ အမႈကိစၥမ်ားကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔၊ သို႔မဟုတ္ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ ခြင့္မျပဳဘဲ၊ ဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္ၾကေလသည္။...၎တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ အျခားသူမ်ား ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း၊ ေမးျမန္းျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ႀကီးၾကပ္ျခင္းကို တားဆီးဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ ထိုသို႔ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ ခိုင္လုံေၾကာင္း၊ မွန္ကန္ေၾကာင္း၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီကာ၊ လုပ္ရပ္စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေၾကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္အေနျဖင့္ ၎တို႔သည္ စည္းမ်ဥ္းလိုက္နာေၾကာင္းကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား ေတြးေစဖို႔ ျဖစ္ေလသည္။ အမွန္တြင္ အသင္းေတာ္၌ လူအနည္းငယ္သာလွ်င္ သမၼာတရားကို နားလည္ၾကသည္။ အမ်ားစုသည္ ေသခ်ာေပါက္ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကေခ်။ သူတို႔သည္ ဤအႏၲိခရစ္တို႔ကို ၎တို႔၏အရွိအတိုင္း မျမင္ႏိုင္ၾကသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔၏ လွည့္စားျခင္းကို အလိုအေလ်ာက္ ခံၾကရသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၈- ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားအား သမၼာတရား သို႔မဟုတ္ ဘုရာသခင္ကို မနာခံေစဘဲ၊ ၎တို႔ကိုသာ နာခံေစသည္ (အပိုင္း ၂)) “စာတန္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သည့္အခါတြင္ အျခားမည္သူ၏ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈကိုမွ် ခြင့္မျပဳေပ။ ၎လုပ္ေဆာင္သမွ်၌ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိလိုၿပီး အရာရာကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုကာ၊ မည္သူမွ် မႀကီးၾကပ္ရေပ၊ သို႔မဟုတ္ ေမးျမန္းျခင္းတစ္ခုတေလ မျပဳရေပ။ တစ္ဦးတစ္ေလက ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ပါက၊ သို႔မဟုတ္ ၾကားဝင္ေႏွာင့္ယွက္ပါက၊ ဤသည္မွာ သာ၍ပင္ လက္သင့္ခံႏိုင္ဖြယ္ မရွိေပ။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သည့္ ပုံစံျဖစ္သည္။ ၎တို႔ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ပါေစ၊ မည္သူမွ် ေမးျမန္းျခင္းတစ္ခုတေလ ျပဳခြင့္မရွိသကဲ့သို႔၊ ေနာက္ကြယ္တြင္ ၎တို႔ မည္သို႔စီမံေဆာင္႐ြက္ပါေစ၊ မည္သူမွ် ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္ မရွိေခ်။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ အျပဳအမူျဖစ္သည္။ ၎တို႔၌ အလြန္အမင္း မာနေထာင္လႊားသည္ စိတ္သေဘာထားရွိၿပီး အသိစိတ္ အလြန္အမင္း ကင္းမဲ့ေသာေၾကာင့္ ဤသို႔ ၎တို႔ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ နာခံျခင္း လုံးလုံး ကင္းမဲ့ၾကသကဲ့သို႔၊ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ၎တို႔အား ႀကီးၾကပ္ခြင့္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ အလုပ္ကို ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးခြင့္ မျပဳၾကေပ။ ဤသည္တို႔သည္ ဧကန္အမွန္ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ဦး၏ လုပ္ရပ္မ်ားျဖစ္ကာ၊ သာမန္လူတစ္ဦး၏ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ လုံးလုံး ကြာျခားေလသည္။ အလုပ္လုပ္သည့္သူ မည္သူမဆိုသည္ အျခားသူမ်ား၏ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းကို လိုအပ္သည္။ အျခားလူမ်ား၏ အကူအညီ၊ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းမ်ားကို ၎တို႔ လိုအပ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ႀကီးၾကပ္သည့္သူ၊ သို႔မဟုတ္ ေစာင့္ၾကည့္သည့္သူ တစ္စုံတစ္ဦးရွိပါက၊ ဤသည္မွာ မေကာင္းသည့္အရာတစ္ခု မဟုတ္ေပ။ ယင္းမွာ လိုအပ္ေပသည္။ ေနရာတစ္ေနရာတြင္ အမွားမ်ားျဖစ္လာၿပီး ယင္းတို႔သည္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ လူမ်ား၏ ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ျခင္းကို ခံရၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပဳျပင္ျခင္းခံရပါက၊ ဤသည္မွာ ႀကီးမားေသာ အေထာက္အကူတစ္ခု မဟုတ္သေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထက္ျမက္ေသာ လူမ်ားက အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္သည့္အခါတြင္၊ အျခားလူမ်ား၏ ႀကီးၾကပ္ခံရျခင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာခံရျခင္းႏွင့္ ေမးခြန္းမ်ား ေမးျမန္းခံရျခင္းတို႔ကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ မေတာ္တဆ အမွားတစ္ခု တကယ္ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ဤလူမ်ားက ယင္းကို ေထာက္ျပႏိုင္ကာ ထိုအမွားကို ခ်က္ခ်င္း ျပဳျပင္ႏိုင္ခဲ့ပါက၊ ဤသည္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အက်ိဳးအျမတ္တစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ ဤေလာကထဲရွိ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အျခားသူမ်ား၏ အကူအညီ မလိုသည့္သူ မရွိေခ်။ လူမ်ားသည္ ေမြးရာပါ အထီးက်န္စိတ္ေဝဒနာ၊ သို႔မဟုတ္ စိတ္က်ေရာဂါ ခံစားေနရသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ပုံမွန္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ လူမ်ား၏ စိတ္ႏွင့္ အသိစိတ္တို႔သည္ ပုံမွန္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုလိုျခင္းသာ မရွိလွ်င္၊ ၎တို႔ လုပ္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် လူမ်ားကို မသိေစလိုလွ်င္၊ ေနာက္ကြယ္တြင္ စီမံလ်က္၊ တိတ္တဆိတ္၊ ပုန္းကြယ္ကာ၊ သီးသန႔္ ေဆာင္႐ြက္လိုၿပီး အျခားမည္သူမဆို ေျပာဆိုသည့္အရာကိုမွ် နားမေထာင္လွ်င္၊ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ အႏၲိခရစ္မ်ားျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၈- ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားအား သမၼာတရား သို႔မဟုတ္ ဘုရာသခင္ကို မနာခံေစဘဲ၊ ၎တို႔ကိုသာ နာခံေစသည္ (အပိုင္း ၂)) ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းလို ခံစားမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္ဖြင့္ျပသလို ျပဳမူေနတယ္ဆိုတာ သတိထားမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္မွာ သူမ်ားေတြရဲ႕ အႀကံနဲ႔ ႀကီးၾကပ္မႈကို လက္ခံဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အခက္အခဲေတြရွိရင္ေတာင္ ဒါေတြကို ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ မထုတ္ျပဘူး၊ သူမ်ားေတြကို သိခြင့္မေပးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဒီအလုပ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးထားတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္ရွိတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဆုံးျဖတ္ခြင့္ရွိတယ္၊ ကိုယ့္နည္းလမ္းအတိုင္းလုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားမိလို႔ေပါ့။ ကိုယ့္တာဝန္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတယ္၊ ႀကီးၾကပ္သူမလိုဘူး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ၾကည့္ဖို႔၊ အႀကံေပးဖို႔တစ္ေယာက္ေယာက္လည္းမလိုဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူမ်ားေတြရဲ႕ အႀကံကို ကြၽန္ေတာ့္အားနည္းခ်က္ကို ရႈတ္ခ်တာ ကြၽန္ေတာ့္အရည္အခ်င္းေတြကို ေမးခြန္းထုတ္တာလို႔ မွတ္ယူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က မၾကားခ်င္ဘူး။ အခုေတာ့ ဒါဟာ မာနေထာင္လႊားျခင္း၊ မိုက္မဲျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါက သာမန္လူ႔သဘာဝက ပိုင္ဆိုင္သင့္တဲ့ အသိစိတ္မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ သဘာဝေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္သူ႔ကိုမွ မနာခံဘူး၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ အႀကံေတြကို လုံးဝ လက္မခံဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က အၿမဲတမ္း အဆုံးအျဖတ္ေပးပိုင္ခြင့္ရွိခ်င္ၿပီး ကိုယ့္သေဘာအတိုင္း လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းခ်င္တယ္။ အရင္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္နည္းလမ္းနဲ႔ လူသစ္ေတြကို ေနာက္ကလိုက္လုပ္ေပးတာသက္သက္ပဲ။ စာေတြပဲပို႔ၿပီး လူသစ္ေတြကို သိပ္စကားမေျပာတာေတြေပါ့။ တခ်ိဳ႕လူသစ္ေတြက သုံးေလးရက္အထိ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစာမျပန္ရင္ ကြၽန္ေတာ္က ေဘးဖယ္ထားလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ခ်င္တဲ့ လူသစ္ေတြနဲ႔ ဆက္ၿပီးစုေဝးတယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ အခ်ိဳ႕လူသစ္ေတြကို အခ်ိန္မီေရမေလာင္းႏိုင္ဘူး။ လူသစ္ေတြက အရမ္းထိရွလြယ္တယ္။ အခ်ိန္မေ႐ြးႏုတ္ထြက္ၿပီး ယုံၾကည္တာရပ္သြားႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကဆို စုေဝးပြဲအဖြဲ႕ကေနေတာင္ ႏုတ္ထြက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လုပ္ရပ္ေတြက အႏၲိခရစ္နဲ႔ အတူတူပဲမဟုတ္ဘူးလား။ အႏၲိခရစ္ေတြက သူမ်ားေတြ ႀကီးၾကပ္တာကို မခံခ်င္ဘူး။ သူမ်ားေတြဆီက အႀကံကို လုံးဝ မယူဘူး။ အရာရာကို သူတို႔ဘာသာ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္တယ္။ ကိုယ့္နည္းလမ္းအတိုင္း၊ ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္အတိုင္းလုပ္ခ်င္တယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မနာခံဘူး။ သူတို႔အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ သူမ်ားေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး မေဆာင္႐ြက္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က အႏၲိခရစ္ရဲ႕လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနတယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီလိုဆက္လုပ္ေနရင္ ဘုရားသခင္ မုန္းတာကို ခံရမွာပဲ။ ဘုရားသခင္မုန္းတဲ့သူေတြရဲ႕ဘဝေတြမွာ တန္ဖိုးမရွိဘူး။ ဘုရားအျမင္မွာ သူတို႔က ရန္သူေတြပဲ။ လူတိုင္းက ကိုယ္ပိုင္အားနည္းခ်က္ေတြ၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြရွိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားေတြရဲ႕ အႀကံနဲ႔ အကူအညီေတြလိုတယ္ဆိုတာကိုလည္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္ေတာ္ သင္ယူခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ လူေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ဖို႔လိုတယ္။ ႀကီးၾကပ္သူက ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ေနာက္ကလိုက္လုပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အႀကံေတြေပးၿပီးေတာ့ ကူညီေနတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒါကို လက္ေတြ႕လုပ္တဲ့အခါမွာ အသုံးဝင္ေပမဲ့ လက္မခံခ်င္ခဲ့ဘူး၊ ဒီပုံစံနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က အသင္းေတာ္ကို ထိခိုက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါက အရမ္းအေရးႀကီးတဲ့ကိစၥပါ။

အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ဖတ္တယ္။ “တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ အခ်ိန္အနည္းငယ္သုံး၍ သင့္ကို ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ ေလ့လာသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ အေသးစိတ္ေမးခြန္းမ်ား ေမးေသာအခါတြင္လည္းေကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ပင္ အနည္းငယ္ ၾကမ္းတမ္းေသာအခါ၊ သင့္ကို အနည္းငယ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ေသာအခါ၊ ပဲ့ျပင္ဆုံးမၿပီး အျပစ္တင္ေသာအခါတြင္လည္းေကာင္း ဤအရာအားလုံးတို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အေပၚတြင္ ၎တို႔၌ သိတတ္မႈရွိေသာ၊ တာဝန္သိတတ္ေသာ သေဘာထားတစ္ခု ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအေပၚတြင္ သင္သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ အေတြးမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ခံစားခ်က္မ်ား မရွိသင့္ေပ။ အျခားလူတို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္မႈတို႔ကို သင္လက္ခံႏိုင္လွ်င္ ယင္းမွာ အဘယ္အဓိပၸာယ္ရသနည္း။ ယင္းကသင့္စိတ္ႏွလုံးတြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံသည္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ သင္သည္ သင့္အေပၚ လူတို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္မႈတို႔ကို လက္မခံလွ်င္၊ ဤအရာအားလုံးတို႔ကို သင္က ျငင္းဆန္လွ်င္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္မႈကို သင္လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းသည္ ပို၍ အေသးစိတ္ကာ ႏွံ႔စပ္ၿပီး လူတို႔၏ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းထက္ ပို၍ တိက်မွန္ကန္သည္။ ဘုရားသခင္ေတာင္းဆိုေသာအရာသည္ ဤထက္ ပို၍ အေသးစိတ္ၿပီး တိက်မႈရွိကာ ႏွံ႔စပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ား၏ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးျခင္းကို သင္ လက္မခံႏိုင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ေၾကာင္း သင္၏ အခိုင္အမာေျပာဆိုခ်က္သည္ အႏွစ္မဲ့ေသာ စကားမ်ား မဟုတ္သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းႏွင့္ စစ္ေဆးျခင္းတို႔ကို သင္လက္ခံႏိုင္ဖို႔အတြက္၊ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးျခင္းကို ဦးစြာ လက္ခံႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) “သင့္တြင္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ စိတ္ႏွလုံးရွိလွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို အလိုအေလ်ာက္ လက္ခံရရွိႏိုင္စြမ္းရွိလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ေသာလူတို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈကိုလည္း လက္ခံရန္ သင္ယူရမည္။ ယင္းမွာ သင့္ထံမွ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ လက္ခံျခင္းလိုအပ္သည္။ တစ္စုံတစ္ဦးက သင့္ကို ႀကီးၾကပ္ေနေၾကာင္း၊ သင္၏အလုပ္ကို ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးေနေၾကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ သင္မသိဘဲ သင့္ကို စုံစမ္းစစ္ေဆးေနေၾကာင္း သင္ျမင္ပါက၊ သင္ စိတ္ဆိုးၿပီး ဤလူကို ရန္သူတစ္ဦးကဲ့သို႔ သေဘာထားကာ ၎ကို စက္ဆုပ္ပါက၊ ၿပီးလွ်င္ ၎ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစဖို႔ ေတာင့္တရင္း၊ ၎ကို သစၥာေဖာက္အျဖစ္ပင္ တိုက္ခိုက္ကာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပါက၊ ဤသည္မွာ ျပႆနာျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အလြန္အမင္း မဆိုးယုတ္သေလာ။ ဤအရာႏွင့္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ အၾကား ကြာျခားခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ ဤသည္မွာ လူမ်ားကို မွ်တစြာ ဆက္ဆံျခင္း ျဖစ္သေလာ။ သင္သည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ေလွ်ာက္ၿပီး မွန္ကန္ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္လွ်င္ လူမ်ားက သင့္အား စုံစမ္းစစ္ေဆးျခင္းမွ သင္သည္ မည္သည့္အရာကို ေၾကာက္ဖို႔လိုသနည္း။ သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး ျဖစ္ေနသည့္ အရာတစ္ခုရွိသည္။ သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ျပႆနာရွိေၾကာင္း သင္သိလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို သင္လက္ခံသင့္သည္။ ဤသည္မွာ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေပသည္။ သင္၌ ျပႆနာရွိသည္ကို သင္သိေသာ္လည္း၊ သင့္ကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔၊ သင္၏ အလုပ္ကို ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးဖို႔၊ သင္၏ ျပႆနာကို စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ မည္သူ႔ကိုမွ် ခြင့္မျပဳပါက၊ သင္သည္ အလြန္အမင္း ယုတၱိမတန္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ပုန္ကန္ၿပီး ခုခံေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအေျခအေနတြင္ သင္၏ ျပႆနာသည္ ပို၍ပင္ ဆိုး႐ြားေလသည္။ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာလူမ်ားက သင္သည္ မေကာင္းမႈျပဳသူတစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ မယုံၾကည္သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ဟု သိျမင္ပါက၊ အက်ိဳးဆက္မ်ားသည္ သာ၍ပင္ ဒုကၡေပးမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခားသူမ်ား၏ ႀကီးၾကပ္ျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးျခင္းတို႔ကို လက္ခံႏိုင္သည့္ သူမ်ားသည္ အသိတရားအရွိဆုံးျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔၌ သည္းခံျခင္းႏွင့္ ပုံမာန္လူ႔သဘာဝ ရွိေလသည္။ သင္သည္ မွားသည့္အရာတစ္ခုခု ျပဳလုပ္ေနသည္၊ သို႔မဟုတ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ထုတ္ျပျခင္း ရွိသည္ကို သင္သိရသည့္အခါ၊ လူမ်ားႏွင့္ သင္ ဖြင့္ေျပာႏိုင္ၿပီး ေဆြးေႏြးေျပာဆိုႏိုင္ပါက၊ ဤအရာက သင့္အနီးအနားရွိလူမ်ားကို သင့္အား ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ကူညီေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ႀကီးၾကပ္မႈကို လက္ခံဖို႔ ေသခ်ာေပါက္ လိုအပ္‌ေသာ္လည္း အဓိကအခ်က္မွာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အစဥ္မျပတ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္လ်က္၊ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းဖို႔ႏွင့္ သူ႔အေပၚ မွီခိုကိုးစားဖို႔ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ မွားယြင္းေသာလမ္းကို သင္ေလွ်ာက္ၿပီးျဖစ္သည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ခုကို မမွန္မကန္ျပဳၿပီးသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ သင္သည္ အာဏာရွင္ဆန္ၿပီး တစ္ဖက္သတ္ဆန္ေသာ လုပ္ရပ္ကို လုပ္ေဆာင္ေတာ့မည္ျဖစ္ၿပီး အနီးရွိ တစ္စုံတစ္ဦးက ယင္းကို ေဖာ္ျပေျပာဆိုၿပီး သင့္ကို သတိေပးသည့္အခါ၊ ယင္းကို သင္ လက္ခံဖို႔ လိုအပ္ၿပီး သင့္ကိုယ္သင္ အျမန္ဆင္ျခင္သုံးသပ္ကာ သင္၏အမွားကို ဝန္ခံဖို႔ႏွင့္ ယင္းကို ျပဳျပင္ဖို႔ လိုအပ္သည္။ ဤအရာက သင့္အား အႏၲိခရစ္တို႔၏ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေျခခ်ျခင္းမွ တားဆီးႏိုင္သည္။ သင့္ကို ဤနည္းအားျဖင့္ ကူညီၿပီး သတိေပးသူ တစ္စုံတစ္ဦးရွိပါက၊ သင္သည္ ယင္းကို မသိလိုက္ဘဲ ထိန္းသိမ္းေနျခင္း ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ သင္ ထိန္းသိမ္းေနသည္— ယင္းမွာ သင္၏ထိန္းသိမ္းထားျခင္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ေလ်ာ္ကန္ေသာ တာဝန္ျဖည့္ဆည္းျခင္းသည္ လိုက္ဖက္ညီေသာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း လိုအပ္သည္) သူမ်ားေတြႀကီးၾကပ္တာခံျခင္းရဲ႕ အေရးႀကီးမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က အရမ္းရွင္းလင္းေအာင္ေျပာထားတယ္။ အရင္တုန္းက ႀကီးၾကပ္ခံျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္တမ္း နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကီးၾကပ္တဲ့သူေတြကို အတိုက္အခံလုပ္တယ္။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို အထင္ေသးေနတာလို႔ ထင္ခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ လူတစ္ေယာက္က အလုပ္အေၾကာင္းေလ့လာဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာရင္ ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္မသိတတ္ဘူး၊ အလုပ္ကိုမလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ သူမ်ားေတြေလာက္မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ သူက ခံစားရသလိုမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ သူမ်ားေတြက ႀကီးၾကပ္တာကို အရမ္းအတိုက္အခံျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္က မွားၿပီး သမၼာတရားနဲ႔မညီဘူးဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္မွာ အားနည္းခ်က္တခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အကူအညီကို လိုတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ႀကီးၾကပ္မႈကို လက္ခံဖို႔ ျငင္းဆန္တယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္က အမွားေတြကို ျပဳျပင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္ပါဦးမလား။ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ေမးဖို႔က ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအတြက္ အရမ္းအေရးႀကီးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ သူတို႔က အလုပ္ကို တာဝန္ခံေနၿပီး သူတို႔တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က တိတ္ဆိတ္ၿပီး ျငင္းဆန္တဲ့ သေဘာထားမရွိခဲ့သင့္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ပြင့္လင္းၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္က ကြၽန္ေတာ့္အခက္အခဲေတြနဲ႔ တကယ့္အေျခအေနကို ေျပာျပသင့္တယ္။ ဒါဆိုရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ ပိုေကာင္းမယ္။ ႀကီးၾကပ္မႈကို လက္ခံျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္ကို စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီလုပ္သလားဆိုတာ ဆင္ျခင္ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ အခု ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္သြားတယ္။ သူမ်ားေတြက ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ခဏခဏ ႀကီးၾကပ္စစ္ေဆးေနတာက လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္က အထင္မွားေအာင္လုပ္တာ၊ လက္ေလွ်ာ့တာ၊ ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးေစတာမျဖစ္ေအာင္ တားဆီးေပးႏိုင္တယ္။ ဒါက တကယ္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘုရားရဲ႕ ကြယ္ကာျခင္းပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ဖတ္တယ္။ “မည္သူမဆို အမွားကင္းသည္ဟု သင္တို႔ ထင္သေလာ။ လူတို႔သည္ မည္မွ် သန္စြမ္းသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ မည္မွ် စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး ပါရမီရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔သည္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း မဟုတ္ေသးေပ။ ဤအရာကို လူမ်ား သတိျပဳမိရမည္။ ယင္းမွာ အမွန္တရားျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ လူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ အားသာခ်က္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ အမွားမ်ားအေပၚ ထားရွိသင့္သည့္ သေဘာထားလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔ ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ ဆင္ျခင္တုံတရားျဖင့္ သင္သည္ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အားသာခ်က္မ်ားႏွင့္ အားနည္းခ်က္မ်ားအျပင္ အျခားသူတို႔၏ ယင္းအခ်က္မ်ားကိုပါ သင့္ေလ်ာ္စြာ ကိုင္တြယ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဤအခ်က္သည္ သင့္အား ၎တို႔ႏွင့္အတူ သဟဇာတျဖစ္စြာ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေစလိမ့္မည္။ သင္သည္ သမၼာတရား၏ ဤရႈေထာင့္ကို နားလည္ၿပီးျဖစ္ကာ၊ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား ဤသြင္ျပင္လကၡဏာအတြင္း ဝင္ေရာက္ႏိုင္လွ်င္၊ သင့္တြင္ရွိေသာ မည္သည့္အားနည္းခ်က္ကိုမဆို ခ်ိန္ညႇိရန္ အခ်င္းခ်င္းရွိ အားသာခ်က္မ်ားကို အသုံးျပဳရင္း၊ သင္၏ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္လ်က္ အဆင္ေျပႏိုင္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ မည္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနသည္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ေနသည္ျဖစ္ေစ သင္သည္ ယင္းအမႈအရာတြင္ အစဥ္သျဖင့္ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာၿပီး ဘုရားသခင္၏ေကာင္းခ်ီးကို ရရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) လူတိုင္းက သူတို႔ကိုယ္ပိုင္အားသာခ်က္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြရွိတယ္၊ ဒီကမာၻမွာ ျပည့္စုံတဲ့လူမရွိဘူးဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ လူေတြက ဘယ္ေလာက္အစြမ္းထက္ပါေစ သူတို႔မွာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိၿပီး သူမ်ားေတြဆီက အကူအညီလိုပါေသးတယ္။ အသင္းေတာ္မွာ ဘာတာဝန္ကိုပဲ ထမ္းေဆာင္ပါေစ သူမ်ားေတြရဲ႕ အကူအညီ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈနဲ႔ ခြဲလို႔မရႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စာတန္ေၾကာင့္ အရမ္းကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အၿမဲတမ္း ျပဳမူၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စည္းမ်ဥ္းေတြကေန လြဲသြားတာကို ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး အမွားေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ သတိေပးခ်က္ေတြ၊ ႀကီးၾကပ္မႈေတြကို လိုပါတယ္။ အလုပ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ျပႆနာေတြကို နားလည္ဖို႔အတြက္ သူမ်ားေတြက ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တိုးတက္ေစဖို႔အတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ခုအျဖစ္ ဒါကို အသုံးျပဳသင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အားနည္းခ်က္ေတြကို ဖာေထးဖို႔အတြက္ သူတို႔အားသာခ်က္ေတြကို သင္ယူသင့္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ အကူအညီျဖစ္မွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္တဲ့ အစ္မအပါအဝင္ ဘယ္သူ႔ထက္မွ ပိုမေတာ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ လမ္းျပမႈနဲ႔ အႀကံဉာဏ္ကို ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံသင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ လမ္းလြဲမႈေတြ၊ အမွားေတြကို ျပဳျပင္သင့္တယ္။ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ေတြကို ဖြင့္ျပရဲၿပီး သူမ်ားေတြဆီက အကူအညီရွာေဖြသင့္တယ္။ ဒါက သာမန္အသိစိတ္နဲ႔ လူ႔သဘာဝရွိတဲ့သူပဲ။ ဒါကို သိၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မွားယြင္းေနတဲ့ အျမင္ေတြကို စၿပီး လြတ္ခ်ခဲ့တယ္။ ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈမွမပါဘဲ လူသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေရေလာင္းႏိုင္သလို မခံစားရေတာ့ဘူး။ အဲဒီအစား ကြၽန္ေတာ့္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ မျပည့္စုံဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္အစ္မရဲ႕ အႀကံဉာဏ္ကို စၿပီး လက္ခံခဲ့တယ္။ သူက ေမးခြန္းေတြ ေမးတဲ့အခါ၊ လူသစ္ေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္တစ္ခုခုကို သိခ်င္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးၿပီး သူ႔ကို အေသးစိတ္ ေျပာျပတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္တာဝန္မွာ ပိုၿပီး ထိေရာက္မႈရွိလာတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အစ္မက လူသစ္ေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ေမးခြန္းေတြကို သံသယမရွိဘဲ ေျဖေပးတယ္။ တခ်ိဳ႕လူသစ္ေတြက ပုံမွန္မတက္ၾကတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ေျပာျပခဲ့တယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို တခ်ိဳ႕အဓိကအခ်က္ေတြကို သတိေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေရးခ်ထားၿပီး အဲဒါေတြကို လုပ္တယ္။ သူမ်ားေတြဆီက အႀကံဉာဏ္ယူတာ အရမ္းေကာင္းတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္သြားတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ သူက ကြၽန္ေတာ့္အားနည္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ျပတဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္က ခ်က္ခ်င္းလက္မခံႏိုင္ေပမဲ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီဖို႔လာတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး မခုခံသင့္ဘူး။ ဆုေတာင္းၿပီး ရွာေဖြဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားေရွ႕ကိုလာခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ ႏွစ္ခုလုံးကို အက်ိဳးျဖစ္ေစတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္က လူသစ္ေတြရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို လမ္းမွန္ေပၚမွာခ်ေပးဖို႔အတြက္ သူတို႔ကို ေကာင္းေကာင္းေရေလာင္းေပးဖို႔ပဲ။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈကို လက္ခံၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ခ်င္စိတ္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။