ေအးမႈံ ျမန္မာႏိုင္ငံ

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာမွာ၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္ႀကီးၾကပ္ေနခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္မွာ သူတို႔တာဝန္ေတြကို စလုပ္႐ုံပဲရွိေသးတဲ့ အသင္းသားသစ္နည္းနည္း ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ျခင္း စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူတို႔နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ မၾကာခဏ မိတ္သဟာဖြဲ႕ၿပီး အတူ ဧဝံေဂလိေဝမွ်ဖို႔ ေခၚသြားတယ္။ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သူတို႔အားလုံး တိုးတက္မႈတခ်ိဳ႕ ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ဝမ္းသာမိခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အလုပ္လုပ္ေစဖို႔ သူတို႔ဘာသာ ဧဝံေဂလိေဝမွ်တာကို ကြၽန္ေတာ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေစခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့၊ ျပႆနာေတြ သူတို႔ ႀကဳံရတဲ့အခါ၊ ေမတၱာနဲ႔ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ကူညီခဲ့ေပမဲ့၊ နည္းနည္းၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ကုန္စျပဳလာတယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ အထင္ေသးခဲ့တယ္။ “တစ္ေယာက္ေယာက္ သင္ေပးတဲ့အခါ ပထမဆုံးအႀကိမ္မွာပဲ ငါ နားလည္ေလ့ရွိခဲ့တယ္။ မင္းတို႔ကို ငါသင္ေပးရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တယ္၊ ဒီေတာ့ မင္တို႔ ဘာလို႔ ေမးခြန္းအမ်ားႀကီး ေမးေနၾကေသးတာလဲ။ ငါ မင္းတို႔ကို သင္ေပးေနခ်ိန္မွာ အာ႐ုံစိုက္မေနခဲ့ၾကဘူးလား။ အခ်ိန္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ အမွီအခိုကင္းကင္း အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေသးရင္၊ ဒီအလုပ္အတြက္ ငါ့မွာ ဉာဥ္မရွိဘူး၊ လူေတြကို ေကာင္းေကာင္း မေလ့က်င့္ေပးႏိုင္ဘူးလို႔ အထက္ေခါင္းေဆာင္က ေသခ်ာေပါက္ ေျပာမွာပဲ။ အဲဒါအဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါမင္းတို႔ကို ဆူၿပီး သင္ခန္းစာ သင္ေပးမွျဖစ္မယ္”လို႔ေပါ့။ အဲဒါေတြအားလုံး သေဘာေပါက္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ သူတို႔ကို ေဒါသတႀကီး ဆူခဲ့တယ္။ တစ္ခါ၊ အစ္မအိုင္ဆီကေန ဖုန္းေခၚတာရတယ္။ သူက၊ “ေမာင္ေလး၊ အစ္မ မင္းကို ေမးခ်င္တယ္၊ ဒီည စုေဝးပြဲမွာ ဘယ္သမၼာတရား ရႈေထာင့္ကို မိတ္သဟာယျပဳေနၾကမွာလဲ”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ေတြးတယ္၊ “ဒါကို အရင္က ခင္ဗ်ားကို ေျပာႏွင့္ၿပီးသားပဲ၊ ဘာလို႔ မသိေသးတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို နားေထာင္မေနခဲ့တာလား”လို႔။ ဒါေၾကာင့္ က်ယ္ၿပီးရန္လိုတဲ့ေလသံနဲ႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ “ကြၽန္ေတာ္ ပို႔ေပးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆုံးဖိုင္ကို အစ္မ ဖတ္ခဲ့လား၊ မဖတ္ခဲ့ဘူးလား။ အႀကိမ္တိုင္းမွာ ဘာလို႔ ေမးရတာလဲ”လို႔ေပါ့။ အစ္မက ျပန္မေျဖခဲ့ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသတႀကီး ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ လုပ္ခဲ့တာကို သေဘာေပါက္ၿပီး အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္ နည္းနည္း ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့၊ “သူေကာင္းဖို႔ ငါ ေျပာခဲ့တာပဲေလ။ မဟုတ္ရင္၊ ငါ့အေပၚ သူ အၿမဲမွီခိုေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္ တိုးတက္မႈ ျဖစ္ေစမွာလဲ။ ဒါက သူ႔အတြက္ တကယ္ အေထာက္အကူ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္”လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါကိုေတြးမိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္မေနေတာ့ဘူး။

ေနာက္ေန႔မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔တြဲဖက္တဲ့ အစ္ကိုက ေျပာတယ္၊ “အစ္မအိုင္က မင္းကို မေန႔က ေမးခြန္းေမးေတာ့၊ မင္း စိတ္ဆိုးတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ သူ ေတာ္ေတာ္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ခဲ့ရၿပီး မင္းကို ေၾကာက္သြားခဲ့တယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္”တဲ့။ အဲဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ခဲ့သလို၊ ေခါင္းထဲမွာ ဆင္ေျခေတြ ေပးေနမိခဲ့တယ္။ “ငါ နည္းနည္း ၾကမ္းတမ္းပုံေပၚႏိုင္ေပမဲ့၊ အဲဒါက သူ အမွီအခိုကင္းကင္း အလုပ္လုပ္ေအာင္ တိုက္တြန္းဖို႔ပဲေလ။ အဲဒီလိုမေျပာခဲ့ရင္၊ ေမးစရာရွိတိုင္း သူ ငါ့ဆီ လာၿမဲလာေနေတာ့မွာ။ အဲဒါဆိုရင္ သူ ဘယ္လိုလုပ္ အမွီအခိုကင္းလာေတာ့မွာလဲ”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ေတြးမိတယ္၊ “ငါနည္းနည္းေတာ့ မေတာ္တေရာ္ ေျပာမိသြားႏိုင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ညီမအိုင္က အခုမွ စၿပီး ေလ့က်င့္ေနတာ။ ေဒါသထြက္ၿပီး ဆဲဆိုမယ့္အစား၊ သူ႔ကို ခ်စ္ခင္တဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ ကူညီသင့္တယ္”လို႔ေပါ့။ သူ႔ကို ေတာင္းပန္ဖို႔ စာပို႔လိုက္တယ္။ “မေန႔က ကြၽန္ေတာ္ တလြဲလုပ္ခဲ့မိတယ္။ ညီမအေပၚ အဲဒီလို မေပါက္ကြဲခဲ့သင့္ဘူး။ ညီမနားလည္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးထိပါးတယ္လို႔ မယူပါနဲ႔။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ေပါက္ၿပီး ညီမကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေစခဲ့တယ္”လို႔ေပါ့။ ညီမအိုင္က အဆင္ေျပပါတယ္လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ထပ္ၿပီး ဘာမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္၊ သိမလာခဲ့ဘူး။

နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ တရားေဟာဆရာအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အေ႐ြးခံရၿပီး တာဝန္ေတြ ပိုယူခဲ့ရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြက စေလ့က်င့္႐ုံပဲရွိေသးသလို၊ အသင္းေတာ္ အလုပ္နဲ႔ မရင္းႏွီးေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္စည္းမ်ဥ္းေတြကို သူတို႔နဲ႔ မၾကာခဏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့တယ္။ သူတို႔အလုပ္ကိုလည္း စစ္ေဆးၿပီး အေသးစိတ္ လမ္းျပမႈနဲ႔ အကူအညီ ေပးခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့၊ သူတို႔မွာ ေမးစရာေတြ ရွိတဲ့အခါ၊ သူတို႔နဲ႔ စိတ္ရွည္ရွည္ မိတ္သဟာျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမးတဲ့အႀကိမ္ မ်ားလြန္းရင္၊ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မရွည္ျဖစ္လာတယ္။ “ဒါကို ေခါင္းထဲမွာ ေသခ်ာနားမလည္တာလဲ။ အသင္းေတာ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ စလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ေခါင္းေဆာင္ေပးတဲ့ ဘယ္တာဝန္ကိုမဆို ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သတိရၿပီး၊ အဲဒါေတြကို အျမန္နဲ႔ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ၿပီးခဲ့တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို အားလုံး ကြၽန္ေတာ္ ေျပာျပၿပီး အေသးစိတ္ ၫႊန္ၾကားတာေတြ ေပးၿပီးၿပီ၊ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ ကိစၥေတြကို အမွန္ မျပင္ႏိုင္ၾကတာလဲ”လို႔ ေျပာၿပီး သူတို႔ကို အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာခဲ့ၾကဘူး။

ေနာက္ေန႔မွာ၊ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က စာတစ္ေစာင္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ပို႔တယ္။ “ဒီအလုပ္အတြက္ လိုက္ဖက္ဖို႔ ကြၽန္မ အရမ္းထုံတယ္။ ကြၽန္မေနရာမွာ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ရွာလိုက္ပါ”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ အံ့ဩသြားတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ သင္သားသားသစ္ေတြထဲက အေတာ္ဆုံးတစ္ေယာက္ေလ။ သူ ဘာလို႔ အဲဒီလိုေတြးတာလဲ။ ေနာက္ေတာ့၊ ေနာက္ထပ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က စာပို႔တယ္။ “အစ္ကိုက တကယ္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစတယ္လို႔ လူတခ်ိဳ႕က ေျပာေနၾကတယ္”တဲ့။ အဲဒီအခါမွပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စသုံးသပ္မိတယ္။ တျခားလူေတြရဲ႕ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖရွင္းမေနခဲ့မွန္း သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို စိတ္ရွည္ရွည္ လမ္းျပ၊ ေထာက္မမဲ့အစား၊ ဆက္ေဒါကန္ၿပီး အျပစ္တင္ေနခဲ့တယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ သူတို႔ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တဲ့ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ အပ်က္သေဘာ အရမ္းေဆာင္လာခဲ့တာ၊ ဆယ္ရက္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ သူ႔တာဝန္ကို မလုပ္ခဲ့တာ ၾကားရတယ္။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ခံစားရတယ္။ သူတို႔ကို အရမ္းပဲ နာက်င္ေစခဲ့မိတာ မယုံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘာလို႔ ဆက္ေဒါသထြက္ၿပီး လူတိုင္းအေပၚ မေကာင္းတဲ့ လႊမ္းမိုးမႈ ရွိေနခဲ့ရတာလဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေရွ႕ကို ဆုေတာင္းျခင္းနဲ႔ လာခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသမထြက္ခ်င္ေပမဲ့၊ တစ္ခုခု ျဖစ္လာတိုင္း ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းလို႔မရပါဘူး။ ဒီျပႆနာကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို ေျဖရွင္းသင့္ပါသလဲ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဦးေဆာင္၊ လမ္းျပပါ”လို႔ေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “လူတစ္ေယာက္၌ ဂုဏ္ျဒပ္ရွိသြားသည္ႏွင့္ ထိုသူသည္ သူ၏စိတ္ေနစိတ္ထားကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ရန္ မၾကာခဏပင္ အခက္ေတြ႕လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏မေက်နပ္မႈကို ေဖာ္ျပၿပီး သူ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ခ်ဖို႔ရန္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးႏွင့္ အမိအရ သူဆုပ္ကိုင္လိမ့္မည္။ သူ၏အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပရန္အျပင္ သူ၏ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဝိေသသလကၡဏာမ်ားသည္ သာမန္လူတို႔ႏွင့္ မတူကြဲျပားေၾကာင္း အျခားလူမ်ား သိေစဖို႔ရန္အတြက္ သူသည္ သိသာသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပါဘဲႏွင့္ မၾကာခဏ ေထာင္းခနဲ ေဒါသူပုန္ထျပလိမ့္မည္။ မွန္ေပ၏၊ ဂုဏ္ျဒပ္မရွိေသာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူတို႔က မၾကာခဏ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔၏ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ထိခိုက္ပ်က္စီးမႈေၾကာင့္ သူတို႔သည္ မၾကာခဏ ေဒါသထြက္ၾကသည္။ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ခံစားခ်က္မ်ားကို မၾကာခဏဖြင့္ခ်ၿပီး မိမိတို႔၏မာနေထာင္လႊားသည့္ သဘာဝကို ထုတ္ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။ လူသားသည္ အျပစ္တရား၏ ျဖစ္တည္မႈကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ထိန္းသိမ္းရန္အလို႔ငွာ ေထာင္းခနဲ ေဒါသအိုးေပါက္ကြဲၿပီး သူ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ခ်လိမ့္မည္။ ဤလုပ္ရပ္မ်ားသည္ လူသားက သူ၏မေက်နပ္မႈကို ေဖာ္ျပသည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မစင္ၾကယ္ျခင္းမ်ား၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေျခပုန္းခုတ္ျခင္းမ်ား၊ လူသား၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ဆိုးယုတ္ျခင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနၿပီး၊ အျခားမည္သည့္အရာထက္မဆို လူသား၏ ခက္ထန္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ ဆႏၵမ်ားႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ရာထူးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသထြက္ေနခဲ့ပုံကို သုံးသပ္မိတယ္။ ပုံမွန္အားျဖင့္၊ ကိုယ့္အလုပ္မွာ ရလဒ္ေတြ အၿမဲရၿပီး လူေတြက စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထင္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ တာဝန္ေပးခံရတဲ့ေနာက္မွာ၊ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔ကို အမွီအခိုကင္းကင္း အလုပ္မလုပ္ေစႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္ေတာ္ အရည္အခ်င္းမျပည့္ဘူးလို႔ အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေသခ်ာေပါက္ ေျပာၾကမွာ။ ဒါေၾကာင့္ အႀကိမ္အမ်ားႀကီး သင္ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက နားမလည္တဲ့အခါ၊ အရမ္းအတိုက္အခံျဖစ္ၿပီး စိတ္မရွည္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေမးစရာေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ လာတဲ့အခါ၊ စိတ္လြတ္ထြက္ၿပီးသူတို႔ကို အျပစ္တင္၊ ေဝဖန္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို အမိအရသုံးခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို ကိုယ္တိုင္နဲ႔ေတာင္ ယွဥ္ခဲ့ၿပီး မေက်ခ်မ္းတာေတြ၊ အထင္ေသးတာေတြနဲ႔ ျပည့္ခဲ့တယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ သူတို႔အားလုံး စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို မလုပ္ခ်င္ေတာ့တဲ့အထိ အရမ္း အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ျပႆနာကို တျခားလူေတြ ေထာက္ျပေတာ့၊ ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရား မရွာခဲ့ဘူး။ ညီမအိုင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္ေတာ့္စကားေတြရဲ႕ သြယ္ဝိုက္၊ ပြင့္လင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ကိုယ့္အဆင့္အတန္းနဲ႔ ပုံရိပ္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ ဒီလို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္တာက ရွားပါးတဲ့ ကိစၥျဖစ္ၿပီး၊ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ညီမအိုင္ကို ျပဖို႔နဲ႔ မ႐ိုးသားတဲ့ ေတာင္းပန္မႈကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ္က တကယ္ေတာ့ အေတာ္ ဆင္ျခင္တုံတရားရွိတယ္လို႔ သူ႔ကို ထင္ေစဖို႔ပဲ။ ဒီလိုေျပာထားတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြးမိတယ္။ “လူအခ်ိဳ႕သည္ မေကာင္းေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား ေပၚေပၚထင္ထင္ ရွိၿပီး ေဒါသထြက္လြယ္သည္ဟုလည္း သူတို႔တို႔ကိုယ္သူတို႔ အစဥ္ေျပာဆိုၾကသည္။ ဤသည္မွာ က်ိဳးေၾကာင္းျပခ်က္အမ်ိဳးအစားတစ္ခုပင္ မဟုတ္ေလာ။ မေကာင္းေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ မေကာင္းေသာ စိတ္သေဘာထားပင္ ျဖစ္သည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္သည့္အရာတစ္ခုခု၊ သို႔မဟုတ္ လူတိုင္းကို ထိခိုက္ေစေသာအရာတစ္ခုခုကို လုပ္ေဆာင္ထားေသာအခါ ျပႆနာက သူ၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ လူ႔သဘာဝတြင္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူက ခဏတာ ေဒါသမထိန္းႏိုင္ဘဲ ျဖစ္သြားသည္၊ သို႔မဟုတ္ အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားသည္ဟု အစဥ္ေျပာဆိုသည္။ ျပႆနာ၏ အႏွစ္သာရကို လုံးဝ နားမလည္ေပ။ ဤသည္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ အမွန္တကယ္စိစစ္ၿပီး ခ်ျပျခင္းျဖစ္သေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ သဟဇာတျဖစ္ေသာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍) ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီအတိုင္းပါပဲ။ ကိုယ့္ေတာင္းပန္ခ်က္ကို ျပန္ေတြးေတာ့၊ အရမ္း သိကၡာရွိတဲ့ပုံေပၚခဲ့ေပမဲ့၊ ျပႆနာရဲ႕ တကယ့္ အျဖစ္အႏွစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ခဲ့သလို၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခုံခံကာကြယ္ဖို႔ေတာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ။ အရမ္း သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့၊ တကယ္ အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္ ခံစားရတယ္။ လူေတြကို ေမတၱာ၊ သည္းခံျခင္းနဲ႔ ဆက္ဆံျခင္းအေၾကာင္းကို မၾကာခဏ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တကယ့္အျပဳအမူနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေတြပဲ။

အဲဒီေနာက္မွာ ကိုယ့္အေတြးေတြကို ၿငိမ္ေစၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ခဲ့တယ္။ “ကိစၥေတြ ငါ့သေဘာအတိုင္း မျဖစ္တဲ့အခါတိုင္းမွာ ငါ ေဒါသထြက္ၿပီး၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျပမိတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ဘာလို႔ ေကာင္းေကာင္း မပူးေပါင္းႏိုင္ရတာလဲ။” အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ကို အမွတ္တမဲ့ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “မာနေထာင္လႊားျခင္းသည္ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ပို၍ မာနေထာင္လႊားေလ သူတို႔သည္ ပို၍ ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ေလျဖစ္ကာ၊ သူတို႔ ပို၍ ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ေလ ဘုရားသခင္ကို ပို၍ဆန္႔က်င္ေလ ျဖစ္တတ္သည္။ ဤျပႆနာက အဘယ္မွ် ဆိုး႐ြားလိုက္သနည္း။ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ လူတို႔သည္ အျခားလူတိုင္းကို သူတို႔၏ေအာက္၌ ရွိသည္ဟု ယူဆၾကသည့္အျပင္၊ အဆိုးဆုံးမွာ သူတို႔သည္ ဘုရားကိုပင္ တင္စီးေနၾကၿပီး သူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း မရွိေခ်။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္သက္ဝင္ၿပီး သူ႔ကို လိုက္ေလွ်ာက္ၾကသည့္ပုံ ေပၚေသာ္လည္း၊ သူတို႔သည္ သူ႔ကို ဘုရားသခင္အျဖစ္ လုံးဝမဆက္ဆံၾကေခ်။ သူတို႔သည္ သမၼာတရားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ဟု အၿမဲထင္ျမင္ၾကၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္ကို အလြန္အထင္ႀကီးတတ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ အရင္းအျမစ္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းက စာတန္ထံမွ လာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မာနေထာင္လႊားျခင္း ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရမည္။ လူတစ္ဦးသည္ အျခားလူမ်ားထက္ ပိုသာသည္ဟူေသာ ထင္ျမင္ခ်က္မွာ အေသးအဖြဲကိစၥ ျဖစ္သည္။ အေရးပါေသာအခ်က္မွာ လူတစ္ဦး၏ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားက ဘုရားသခင္၊ သူ၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္ သူ၏စီမံခ်က္မ်ားအေပၚ နာခံျခင္းမွ သူ႔ကို ဟန္႔တားေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာသူသည္ အျခားသူမ်ားအေပၚ အာဏာရွိေရးအတြက္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္လိုစိတ္ အၿမဲရွိေနသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာလူက ဘုရားသခင္အားခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ သူ႔အားနာခံျခင္းကို မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္အားေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း စိုးစဥ္းမွ် မရွိေပ။ ေထာင္လႊားကာ စိတ္ႀကီးဝင္သူမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အင္မတန္ ေထာင္လႊားလြန္းသျဖင့္ အသိဉာဏ္ေပ်ာက္သြားသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ ကိုယ္ေတာ္ကို မနာခံႏိုင္႐ုံမက မိမိတို႔ကိုယ္ကို ဂုဏ္တင္ကာ သက္ေသပင္ ခံလိုက္ေသးသည္။ ထိုသို႔ေသာလူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို အဆန႔္က်င္ဆုံးျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ မေၾကာက္ေပ။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာအဆင့္ဆီ ေရာက္လိုလွ်င္ သူတို႔သည္ သူတို႔၏ ေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ပထမဦးစြာ ေျဖရွင္းရမည္။ သင္၏ ေထာင္လႊားေသာစိတ္သေဘာထားကို ေစ့စပ္ေသခ်ာစြာ ေျဖရွင္းေလေလ၊ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေလေလ ျဖစ္သည္။ ထိုအခါမွသာ သင္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုနာခံႏိုင္ကာ သမၼာတရားကို ရႏိုင္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္ကို သိေလသည္။ သမၼာတရားကို ရရွိသည့္သူမ်ားသာလွ်င္ စစ္မွန္ေသာ လူသားျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) လူေတြရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားရင္းျမစ္က မာနေထာင္လႊားမႈ ျဖစ္ပုံကို ဘုရားက ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ ပိုမာနေထာင္လႊားေလ၊ ဘုရားကို အတိုက္အခံလုပ္ဖို႔ မ်ားေလပဲ။ အဲဒီကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ပုံပဲဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ တျခားလူေတြကို ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အားလုံး နိမ့္က်တယ္လို႔ေတြးၿပီး အေလးအနက္ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာမထားခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ အစြမ္းအစေကာင္းရွိတယ္၊ ကိုယ့္အလုပ္မွာ ပါရမီရွိၿပီး လူတိုင္းထက္ ပိုေတာင္တယ္လို႔ အၿမဲ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အားသာခ်က္ေတြနဲ႔ယွဥ္ၿပီး တျခားလူေတြရဲ႕ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြကို အၿမဲ တိုင္းတာခဲ့တယ္။ တစ္ခါသင္ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အလုပ္တစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ ကြၽမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က အခ်ိန္ဒီေလာက္ၾကာၿပီး မသိေသးဘူးေပါ့။ သူတို႔ကို ေဒါကန္ခဲ့တယ္၊ ေဝဖန္ ျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ ႐ိုေသေလးစားမႈ နည္းနည္းမွ မေပးဘဲနဲ႔ေပါ့။ ခ်စ္ခင္တဲ့ ေထာက္ပံ့မႈတစ္ခုခု ေပးဖို႔မေျပာနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြနဲ႔ ေတာ္ျခင္းေတြကို အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ျပႆနာေတြ ႀကဳံရတဲ့အခါ၊ သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သူတို႔နဲ႔ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ၊ ကြၽန္ေတာ္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ စံမမီခဲ့တာရွိလားဆိုတာကို မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ သူတို႔ ေသခ်ာနားမေထာင္ခဲ့တာလို႔ပဲ ေတြးၿပီး၊ သူတို႔ကို လက္လြတ္စပယ္ ေဒါကန္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ အရမ္းကို မဆင္မျခင္ မာနေထာင္လႊားခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသင္းေတာ္က ဘုရားရဲ႕ ဧဝံေဂလိကို ခ်ဲ႕ေနတာ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က လူေတြကို ဆက္ေပါက္ကြဲတယ္၊ အျပစ္တင္ၿပီး စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ေၾကာက္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္မိေစရင္းနဲ႔ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ အရမ္းအပ်က္သေဘာေဆာင္လာၾကၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို မလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ဧဝံေဂလိ အလုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေႏွာင့္ယွက္၊ ဟန႔္တားေနတာ မဟုတ္လား။ ဒါေတြအားလုံးကို သုံးသပ္တဲ့အခါ၊ ေတာ္ေတာ္ ရွက္မိခဲ့တယ္။ တျခားလူေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈအတြက္ အက်ိဳးရွိတာတစ္ခုမွ ကြၽန္ေတာ္ မေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား သူတို႔ကို နာက်င္ေစၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားအတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ အသက္ရွင္ေနခဲ့ၿပီး အခ်ိန္မေ႐ြး မေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး ဘုရားကိုခုခံႏိုင္တယ္။ လုပ္ခဲ့သမွ်ကို ေတြးၾကည့္ေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တကယ္ စက္ဆုပ္မိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အႀကိမ္အနည္းငယ္ မ်က္ႏွာျဖတ္႐ိုက္ေနမိသလိုပဲ။ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ လူေတြကို နာက်င္ေစၿပီး၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနရင္းနဲ႔ သူတို႔ကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၊ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အသင့္ပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းရာမွာ လမ္းျပ၊ ကူမဖို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္”လို႔ေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼေတးတစ္ပုဒ္ကို ၾကားခဲ့ရတယ္။ “သင္၏စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲရန္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအတိုင္း အသက္ရွင္ေလာ့က်ဴး။” “သင္သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ မွီခိုျခင္းအားျဖင့္ သင္ကိုယ္တိုင္အတြင္းရွိ အခက္အခဲမ်ားအားလုံးကို ဦးစြာ ေျဖရွင္းရမည္။ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔ကို အဆုံးသတ္ေစၿပီး၊ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အေျခအေနကို အမွန္တကယ္ နားလည္လာႏိုင္ကာ၊ မည္သို႔ ျပဳမူရမည္ကို သိေလာ့။ နားမလည္ေသာ အရာမွန္သမွ်ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆက္၍ မိတ္သဟာယ ျပဳေလာ့။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မသိျခင္းမွာ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရာ မရွိေပ။ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အနာေရာဂါကို ဦးစြာ ၿငိမ္းေစေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သာ၍ မၾကာခဏ စားေသာက္ကာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရင္း၊ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေပၚ အေျချပဳ၍ သင္၏အသက္တာကို ရွင္သန္ကာ သင္၏ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ သင္သည္ အိမ္တြင္ ရွိသည္ျဖစ္ေစ အျခားေနရာတြင္ ရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ သင္၏အတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္အား တန္ခိုးအာဏာစြဲကိုင္ခြင့္ ျပဳသင့္သည္။ ဇာတိပကတိႏွင့္ သဘာဝက်ျခင္းတို႔ကို စြန္႔ပစ္ေလာ့။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္၏အတြင္းတြင္ အၿမဲစိုးမိုးခြင့္ေပးေလာ့။ သင္၏ အသက္တာသည္ ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိ ျဖစ္ေနသည္ကို စိုးရိမ္စရာ မလိုေပ။ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် သင္၏စိတ္သေဘာထားသည္ ႀကီးစြာေျပာင္းလဲၿပီးျဖစ္သည္ကို သင္သည္ ခံစားလာရလိမ့္မည္။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ) ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼေတးသီခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို တကယ္ ေစ့ေဆာ္ႏိုင္တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္း ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဘယ္အေျခအေနပဲ ႀကဳံႀကဳံ၊ ပထမဆုံး ဘုရားရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ရွာသင့္တယ္၊ သမၼာတရားရွိသင့္တယ္၊ ကိုယ့္ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းသင့္တယ္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို နားလည္လာသင့္တယ္၊ ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္တာကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္သင့္တယ္။ အဲဒီေနာက္ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထား တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲသြားမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္၊ လူေတြကို အျပစ္တင္ၿပီး စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေစသလို၊ ကိုယ္သာတယ္လို႔ အၿမဲေတြးတဲ့အခ်က္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တကယ္ နားမလည္ခဲ့တာကို ျပတာပဲ။ အမွန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ႂကြားဖို႔တန္တာ တစ္ခုမွမရွိဘူး။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က အေတာ္ေလး အသင္ယူျမန္တဲ့သူျဖစ္ၿပီး၊ ဆုေက်းဇူးတခ်ိဳ႕ ေကာင္းခ်ီးေပးခံခဲ့ရတာပါ။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆုေက်းဇူးနဲ႔ အစြမ္းအစေပးတာ၊ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ထူးျခားတာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္သင့္တယ္။ လူတိုင္းမွာ မတူတဲ့ အစြမ္းအစနဲ႔ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြရွိတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအားလုံးမွာ သူတို႔အားသာခ်က္ေတြရွိတယ္။ ညီမအိုင္က လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတာ ေတာ္တယ္၊ သူ႔မွာ ခ်စ္ခင္တဲ့ လုပ္ပုံကိုင္ပုံနဲ႔ သည္းခံစိတ္ရွိတယ္။ အဲဒီအရည္အခ်င္းေတြ ဘာတစ္ခုမွ ကြၽန္ေတာ္ မျပခဲ့ဘူး။ ဒါကိုသေဘာေပါက္ေတာ့ ရွက္မိတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ျပႆနာေတြကို ႀကဳံရတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိရွိရွိ စြန႔္လႊတ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မယ္။

တစ္ႀကိမ္ သတိရေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔တြဲဖက္တဲ့ ညီအစ္မကို ပေရာဂ်က္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ေမးေတာ့၊ “ကြၽန္မ မစရေသးဘူး။ ပေရာဂ်က္အတြက္ စိတ္ကူးေတြ ကြၽန္မတို႔ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွင္းတယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရေပမဲ့၊ အဲဒါကို တကယ္စလုပ္ေတာ့၊ ဘယ္လိုဆက္လုပ္ရမယ္မွန္း မေသခ်ာခဲ့ဘူး” လို႔သူေျပာတယ္။ အဲဒါကိုၾကားေတာ့၊ ထပ္ၿပီး ေဒါသဗလုံစီတက္လာတာကို ကြၽန္‌ေတာ္ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္၊ “အဲဒါက မင္းအတြက္ ဘာလို႔ အရမ္းခက္ေနရတာလဲ။ ဒီပေရာဂ်က္ကို ငါတို႔ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္မွာ အရာရာကို သိပ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ငါ ေဖာ္ျပခဲ့တာပဲ။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေမ့ေနၿပီးသား ျဖစ္ရတာလဲ။ အလုပ္ကို မင္းက အာ႐ုံစိုက္မေနတာလား။ မင္းကို ငါ ေကာင္းေကာင္း ေျပာေပးရမယ္ထင္တယ္”လို႔ေပါ့။ သူ႔ကို ေဒါကန္ေတာ့မလိုအခ်ိန္မွာပဲ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သတိရသြားတယ္။ “လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သတိရွိရွိ စိတ္ေက်နပ္ေစႏိုင္ပါက၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါက၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လြတ္ႏိုင္ပါက၊ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ကူးမ်ားကို စြန႔္ပစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အလိုအေပၚ နာခံႏိုင္ကာ အေရးထားႏိုင္ပါက- ဤအရာအားလုံးကို ၎တို႔ သတိရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါက- ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို မွန္ကန္တိက်စြာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ သမၼာတရားအား လိုက္စားျခင္းအားျဖင့္သာ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ရရွိႏိုင္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အခ်ိန္မီ သတိေပးခ်က္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ရမယ္။ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားအတိုင္း ဆက္ျပဳမူလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သူ႔မွာ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ရွိလို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရွ႕ဆက္ရမဲ့လမ္းကို မရွင္းလို႔ သူ အဲဒါကို မစခဲ့တာ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲေလ။ သူ႔ရဲ႕ တကယ့္အေျခအေနကို နားလည္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း တင္ျပေဆြးေႏြးသင့္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တကယ့္အေျခအေနအရ သူ ဆက္လုပ္သင့္ပုံနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ကို ကြၽန္ေတာ္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ စစ္ေဆးလိုက္တယ္။ ၿပီးသြားေတာ့ သူက ဝမ္းသာအားရ ျပန္ေျပာတယ္။ “ဒီေတာ့ ကြၽန္မလုပ္သင့္တဲ့ပုံစံက အဲဒီလိုကိုး။ အခု ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရွ႕ဆက္ဖို႔လမ္းေၾကာင္း ရွိသြားၿပီ”တဲ့။ အဲဒီညီအစ္မက အဲဒီလိုေျပာေတာ့ အရမ္းရွက္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္မွာ ေဆာင္ပုဒ္ေတြကို အၿမဲေအာ္ေနခဲ့ေပမဲ့၊ လူတိုင္းကို တစ္ေယာက္ခ်င္း သင္ေပးဖို႔မေျပာနဲ႔ လူတိုင္းရဲ႕ ျပႆနာနဲ႔ ကိစၥေတြကို နားလည္ေအာင္ အခ်ိန္မယူခဲ့ဘူးေလ။ ကိုယ့္အလုပ္မွာ နည္းနည္း ပိုစိတ္ရွည္ၿပီး အေသးစိတ္က်ခဲ့ရင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက အမွီအခို ကင္းကင္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ခဲ့မွာပဲ။

အဲဒီေနာက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကို အမွတ္တမဲ့ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “သင္သည္ အယူဝါဒစကားမ်ားကိုသာ ထပ္တလဲလဲ ေျပာၿပီး လူမ်ားကို ၾသဝါေပးၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမွသာ ၎တို႔ကို သမၼာတရား နားလည္ေစၿပီး ယင္း၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေစႏိုင္သေလာ။ သင္ မိတ္သဟာယျပဳသည့္ သမၼာတရားသည္ မစစ္မွန္လွ်င္၊ အယူဝါဒစကားမ်ားသာျဖစ္လွ်င္၊ ၎တို႔ကို သင္မည္မွ် ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ၾသဝါဒေပးပါေစ အက်ိဳးရွိမည္မဟုတ္ေပ။ လူတို႔က သင့္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၊ သင္ေျပာသည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ မကန္႔ကြက္ရဲျခင္းတို႔သည္ သမၼာတရားကို ၎တို႔ နားလည္ကာ နာခံျခင္းႏွင့္ အတူတူျဖစ္သည္ဟု သင္ ထင္သေလာ။ ဤသည္မွာ ႀကီးမားေသာ အမွားတစ္ခုျဖစ္သည္။ အသက္သို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းသည္ အလြန္႐ိုးရွင္းျခင္းမရွိေပ။ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ အျမင္ေကာင္းေစရန္အတြက္ ႀကိဳးစားေနေသာ မန္ေနဂ်ာအသစ္တစ္ေယာက္ႏွင့္တူသည္။ လူတိုင္းက ၎တို႔ကို က်ိဳးႏြံနာခံရန္အတြက္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူတို႔အေပၚ ၎တို႔၏ လတ္တေလာရရွိထားသည့္အာဏာကို အသုံးခ်ရန္ ႀကိဳးစားၿပီး ဤသို႔ျဖင့္ ၎တို႔အလုပ္က ပို၍လြယ္ကူလိမ့္မည္ဟု ထင္ၾကသည္။ သင္သည္ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈ ကင္းမဲ့လွ်င္ မၾကာခင္တြင္ သင္၏ စစ္မွန္ေသာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက ျမင္သာလိမ့္မည္၊ သင္၏ သ႐ုပ္မွန္က ထုတ္ေဖာ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သင္သည္ ေကာင္းစြာ ဖယ္ရွားျခင္းခံရႏိုင္ေပမည္။ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အလုပ္အခ်ိဳ႕တြင္ အနည္းငယ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ပဲ့ျပင္ဆုံးမျခင္းသည္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ သင္သည္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳႏိုင္စြမ္းမရွိပါက၊ အဆုံး၌ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္ဦးမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အလုပ္၏ ရလဒ္မ်ားကို ထိခိုက္လိမ့္မည္။ အသင္းေတာ္၌ မည္သည့္ျပႆနာမ်ား ေပၚေပါက္သည္ျဖစ္ေစ၊ လူမ်ားကို သင္ ဆက္၍ ဩဝါဒေပးၿပီး အျပစ္တင္ေနလွ်င္၊ သင္သည္ အစဥ္ ေဒါသထြက္ေန႐ုံသာရွိလွ်င္၊ ဤသည္မွာ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားက သူ႔ဘာသာသူ ထုတ္ေဖာ္ျပေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သင္သည္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ျပသၿပီးျဖစ္သည္။ သင္သည္ အၿမဲတမ္း အထက္စီးမွေန၍ လူမ်ားကို ဤကဲ့သို႔ ဩဝါဒေပးေနပါက၊ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် လူမ်ားသည္ သင့္ထံမွ အသက္ပံ့ပိုးမႈကို လက္ခံရရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ စစ္မွန္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် ရလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထိုအစား သင္၏ ပစ္ပစ္ခါခါျငင္းပယ္ျခင္းႏွင့္ ႐ြံရွာျခင္းသာ ခံရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) အသင္းေတာ္မွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ အဓိကေသာ့ခ်က္က လူတိုင္းက စည္းမ်ဥ္းေတြကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ေအာင္ သမၼာတရားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ျဖစ္မွန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန သိရတယ္။ အဲဒီအခါမွပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္တာေလ။ လူေတြကို အၿမဲ ေဒါကန္ၿပီး အျပစ္တင္ေနရင္၊ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္႐ုံမက၊ လူေတြကို စိတ္လည္းကုန္ေစၿပီး အေဝးကို တြန္းထုတ္ေနမိမွာပဲ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တျခားလူေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ၊ သူတို႔အလုပ္ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ရဲ႕ တကယ့္ျပႆနာကို အရင္ နားလည္ေအာင္လုပ္တယ္။ သူတို႔ နားမလည္တာေတြ၊ မသင္ရေသးတာေတြ ရွိခဲ့ရင္၊ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ သမၼာတရားကို သူတို႔နဲ႔ စိတ္ရွည္ရွည္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး၊ သူတို႔ ျပႆနာေတြကို ကူေျဖရွင္းေပးတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုၾကာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို အမွီအခိုကင္းကင္း ၿပီးစီးႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတူလက္တြဲညီညီ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ရာကေန၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို နည္းနည္း နားလည္သြားတယ္၊ လူေတြရဲ႕ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုသေဘာထားရမယ္ဆိုတာ သိခဲ့ၿပီး၊ တျခားလူေတြနဲ႔ အတြဲညီညီ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။