မာရွယ္လစ္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ

ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင့္ကို ယုံၾကည္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြက ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္၊ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို တိုက္႐ိုက္ ခ်ီေဆာင္လိမ့္မယ္လို႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေတြးၾကတယ္။ တျခားသူေတြက “ကြၽန္ေတာ္တို႔က ခဏခဏ အျပစ္မလုပ္ဘဲ မေနႏိုင္ဘဲ၊ အျပစ္ရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈကို မဖယ္ရွားႏိုင္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တကယ္ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါ့မလား” လို႔ေတြးရင္း သန႔္ရွင္းသူသာ သခင့္ကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ၾကတယ္။ ဒီေမးခြန္းကို တခ်ိဳ႕ေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ရွိေပမဲ့လည္း သခင္ေယရႈက ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ထာဝရ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြကို ဝန္ခံသမွ်ကာလပတ္လုံး သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ခြင့္လႊတ္မွာျဖစ္ၿပီး အဲဒီေနာက္မွာ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပစ္ရွိတယ္လို႔ မျမင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ထင္တာက သခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပမဲ့လည္း၊ က်မ္းစာထဲမွာ ဒီလိုေျပာထားတယ္၊ “အေၾကာင္းမူကား၊ သမၼာတရားကို သိၿပီးမွ ကိုယ္အလိုသို႔ လိုက္၍ျပစ္မွားျပန္လွ်င္၊ ေနာက္တဖန္ အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ရာအခြင့္ မရွိဘဲ။” (ေဟၿဗဲၾသဝါဒစာ ၁၀:၂၆) ဒါက သခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျပစ္ေတြကို အႂကြင္းမဲ့ ထာဝရ ခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သက္ေသျပတာပဲ။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဘယ္လိုမ်ား ဝင္ေရာက္ရမွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီး သန႔္စင္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ျခင္းကို ရွာမေတြ႕မခ်င္း ဒါကို ဘယ္ေတာ့မွ သေဘာမေပါက္ႏိုင္ဘူး။

ကြၽန္ေတာ္က ခရစ္ယာန္ အိမ္ေထာင္စုတစ္ခုမွာ ေမြးဖြားလာၿပီး ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြနဲ႔အတူ ဘုရားေက်ာင္းသြားခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာလည္း တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ အ႐ြယ္ေရာက္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သခင့္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပိုလို႔ေတာင္ စိတ္ထက္ထက္သန္သန္နဲ႔ အသုံးခံခဲ့တယ္။ တစ္ခါတေလ ၿမိဳ႕ျပင္ ဆုေတာင္းျခင္း စုေဝးပြဲေတြလုပ္ဖို႔ သင္းအုပ္ကို အေဖာ္ေတာင္လိုက္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ စိတ္အားထက္သန္မႈေတြရွိေပမဲ့လည္း၊ စစ္မွန္တဲ့ ဝိညာဥ္ေရးရာ စိတ္ေက်နပ္မႈတစ္ခုမွ မရွိခဲ့ဘူး။ သင္းအုပ္ရဲ႕ တရားေဒသနာေတြက အၿမဲ ဒါေတြခ်ည္းပဲ။ အသစ္တစ္ခုမွ မရွိသလို၊ ဉာဏ္အလင္းေပးတာမ်ိဳးလည္း မရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္အရဆိုရင္ေတာ့၊ သခင့္သြန္သင္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အသက္မရွင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က အျပစ္လုပ္ၿပီး ဝန္်တဲ့ သံသရာတစ္ခုမွာ အၿမဲပိတ္မိေနခဲ့တယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အေမက ကြၽန္ေတာ့္ေမာင္ႏွမသားခ်င္းေတြကို လက္ေဆာင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေငြျဖစ္ျဖစ္ ေပးေပမဲ့၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ဘာတစ္ခုမွ မေပးတာကို ကြၽန္ေတာ္ျမင္တဲ့အခါမွာ၊ ကြၽန္ေတာ္ မနာလိုျဖစ္လာၿပီး ေဒါသထြက္လာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မေက်မနပ္ေျပာတယ္။ အသင္းေတာ္အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္အေစခံမႈမွာ သင္းအုပ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အလုပ္တာဝန္ေပးတိုင္း၊ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို အခြင့္အေရး ေပးေနတာျဖစ္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မာနအျပည့္နဲ႔ တျခား လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြကို အထင္ေတာင္ေသးလိုက္ေသးတယ္။ က်မ္းစာမွာ ဒီလိုေျပာထားတယ္။ “လူအေပါင္းတို႔ႏွင့္ အသင့္အတင့္ေန၍ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို၎၊ သန္႔ရွင္းျခင္းပါရမီကို၎၊ မွီေအာင္လိုက္ၾကေလာ့။ သန္႔ရွင္းျခင္းပါရမီမရွိလွ်င္၊ အဘယ္သူမွ် ထာဝရဘုရားကို မဖူးမျမင္ရ။” (ေဟၿဗဲၾသဝါဒစာ ၁၂:၁၄) ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဒီမနာလိုမႈ၊ အမုန္းတရားနဲ႔ တင္စီးတဲ့အေတြးေတြ ရွိေနတုန္းပဲ။ သူမ်ားေတြကို ကိုယ့္တမွ်ခ်စ္ၿပီး လူအားလုံးနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္တာကို ရဖို႔မဆိုထားနဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္မိသားစုနဲ႔ေတာင္ မသင့္ျမတ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က သန႔္ရွင္းျခင္းကို မရခဲ့ပါဘူး။ သခင္က သန႔္ရွင္းတယ္ေလ၊ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္လို လူတစ္ေယာက္က သခင္ခ်ီးက်ဴးတာကို ဘယ္လိုခံရၿပီး သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဘယ္လိုဝင္ႏိုင္မွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က တကယ္ကို မရွင္းမလင္း ျဖစ္ခဲ့ရတာေၾကာင့္၊ ကြၽန္ေတာ့္သင္းအုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီက အကူအညီကို ရွာေဖြတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္က ခုတင္ေျပာသြားခဲ့တယ္၊ “ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြက ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီးပါၿပီ။ သခင္ေယရႈရဲ႕ အျပစ္ေျဖရာယဇ္က ထာဝရ ထိေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြအားလုံးအတြက္၊ သခင့္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆုေတာင္းၿပီး ဝန္ခံသမွ် ကာလပတ္လုံး၊ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔က အႂကြင္းမဲ့ ခြင့္လႊတ္မွာပါ။ အဲဒီေနာက္ သခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပစ္မဲ့သူေတြအျဖစ္ ျမင္မွာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူ႔ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ခြင့္ရလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင့္ကို ယုံၾကည္ျခင္း ရွိရမယ္” တဲ့။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္ရဲ႕စကားေတြက ကြၽန္ေတာ့္ မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနတာကို မေျဖရွင္းေပးခဲ့ဘူး။ သခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပမဲ့ သမၼာက်မ္းစာကလည္း ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုေျပာထားတာလဲ။ “အေၾကာင္းမူကား၊ သမၼာတရားကို သိၿပီးမွ ကိုယ္အလိုသို႔ လိုက္၍ျပစ္မွားျပန္လွ်င္၊ ေနာက္တဖန္ အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ရာအခြင့္ မရွိဘဲ။” (ေဟၿဗဲၾသဝါဒစာ ၁၀:၂၆) ဒါဟာ သခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြကို ထာဝရ အႂကြင္းမဲ့ ခြင့္လႊတ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သက္ေသျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာရွင္းလင္းမႈမွမရေသးတာေၾကာင့္၊ သခ့ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက အတိုင္းမသိျဖစ္ၿပီး အနႏၲျဖစ္လို႔ သင္းအုပ္ေျပာတာ မွန္ရင္မွန္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႏွစ္သိမ့္တာပဲ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဆုေတာင္းၿပီး ဝန္ခ်သေ႐ြ႕၊ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚ အဲဒီအျပစ္ေတြကို အမွတ္ထားမွာ မဟုတ္ဘဲ၊ သခင္ ႂကြလာတဲ့အခါမွာ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ခ်ီေဆာင္လိမ့္မယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္က သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း၊ သမၼာက်မ္းစာကိုသာ ဆက္ဖတ္ၿပီး ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲေတြ တက္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မဝမ္၊ အစ္မလီတို႔နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အြန္လိုင္းမွာ ဆုံခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံး ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈမွာ အခ်င္းခ်င္း အားေပးလႈံ႕ေဆာ္ရင္း၊ ကိုယ္ေတြရဲ႕အေတြးေတြကို ေဝမွ်ရင္း၊ ေတာ္ေတာ္ စကားစျမည္ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ တစ္ေန႔မွာ အစ္မဝမ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးတယ္၊ “ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အႀကီးမားဆုံး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ဘာလဲ” တဲ့။ “ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ေပါ့” လို႔ နည္းနည္းမွ မတြန႔္ဆုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ေမးတယ္၊ “ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးက ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္လဲဆိုတာ အစ္ကိုသိလား” တဲ့။

သူ အဲဒါကို ေျပာတဲ့အခါမွာ၊ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိတယ္၊ “ဒါက ငါ မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ဟာ အတိအက်ပဲ။ သခင့္နာမေတာ္နဲ႔ ဗတၱိဇံခံယူလိုက္လို႔ ငါတို႔အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ငါတို႔က ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ငါ့သင္းအုပ္နဲ႔ အသင္းေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးက ေျပာၾကတယ္။ ဒီေမးခြန္းက သူ႔မွာ ကြဲျပားတဲ့ထင္ျမင္ခ်က္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ သ‌ေဘာလား” ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ သူကေျပာတယ္၊ “ကြၽန္မ ေတြးဖူးတယ္၊ ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္မႈမွာ၊ သခင့္နာမေတာ္ကို လက္ခံသေ႐ြ႕၊ သူ႔ရဲ႕နာမေတာ္မွာ ဆုေတာင္းၿပီး ဝန္ခ်သေ႐ြ႕၊ သခင္က ကြၽန္မတို႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္မွာျဖစ္ၿပီး သူႂကြလာတဲ့အခါ၊ သူက ကြၽန္မတို႔ကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ခ်ီေဆာင္လိမ့္မယ္လို႔‌ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတာက သခင့္ကို ယုံၾကည္လို႔ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရေပမဲ့လည္း၊ ကြၽန္မတို႔က အျပစ္လုပ္ၿပီး သူ႔ကို ခုခံႏိုင္ေသးတယ္လို႔ေပါ့။ ဥပမာအေနနဲ႔ ကြၽန္မတို႔က သူမ်ားေတြကို ကိုယ့္တမွ်ခ်စ္ဖို႔၊ စိတ္ရွည္သည္းခံတာနဲ႔ သူ႔ကို ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားေစဖို႔ရာ အဆားနဲ႔အလင္းျဖစ္ဖို႔တို႔ကို သခင္က ေတာင္းဆိုတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔က ေသးႏုပ္တဲ့အရာေလးေတြအေပၚ အၿမဲ ပါဝင္ျငင္းခုံေနတယ္။ ကြၽန္မတို႔က စမ္းသပ္မႈေတြကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ သခင့္ကို အျပစ္တင္ၿပီး သစၥာေဖာက္တယ္။ ကြၽန္မတို႔က သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ဖို႔အတြက္သာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသုံးခံတယ္။ ဒါက အေပးအယူလုပ္ေနတာပဲ။ ဒီနည္းနဲ႔အသက္ရွင္တာက သခင့္အလိုေတာ္နဲ႔ နည္းနည္းေလးမွ မကိုက္ညီဘူး။ သမၼာက်မ္းစာက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပထားတယ္။ ‘ငါသည္ သန္႔ရွင္းေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႔သည္ သန္႔ရွင္းျခင္း ရွိရၾကမည္။’ (ဝတ္ျပဳရာက်မ္း ၁၁:၄၅-၄၆) ‘ငါအမွန္အကန္ဆို သည္ကား၊ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ဒုစ႐ိုက္ကြၽန္ျဖစ္၏။ ကြၽန္သည္ကား အိမ္၌ အစဥ္အၿမဲေနသည္မဟုတ္။ သားမူကား အစဥ္အၿမဲေန၏။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၈:၃၄-၃၅) ဘုရားသခင္က သန႔္ရွင္းၿပီးေျဖာင့္မတ္တယ္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း သူ႔အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာပဲ။ အဲဒါက သန႔္ရွင္းတဲ့ျပည္ပဲ။ ဘုရားသခင္က ညစ္ညမ္းသူေတြ သူ႔ရဲ႕သန႔္ရွင္းတဲ့ျပည္ကို ညစ္ႏြမ္းေအာင္ လုပ္ခြင့္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အၿမဲ အျပစ္က်ဴးလြန္ၿပီး သခင့္ကို ခုခံေနတဲ့သူေတြက အျပစ္ရဲ႕ ေက်းကြၽန္ေတြပဲ၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို လုံးလုံး ဝင္လို႔မရဘူး။ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ကို အရမ္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာၿပီးၿပီ၊ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ ကြၽန္မတို႔က ကိုယ့္ယုံၾကည္မႈမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ညစ္ညမ္းမႈေတြ ဖယ္ရွားၿပီး သန႔္စင္ျခင္းကို ရရွိရမယ္တဲ့”

အစ္မဝမ္ရဲ႕ မိတ္သဟာယက ကြၽန္ေတာ့္ကို နက္နက္နဲနဲ တို႔ထိခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေတြးလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေန႔တိုင္း သမၼာက်မ္းစာဖတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္ေတြကို ဝန္ခံရင္း သခင့္ကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္က်ဴးလြန္ၿပီး ဝန္ခံတဲ့ သံသရာမွာ ပိတ္မိေနတုန္းပဲ။ ကိစၥေသးေသးမႊားမႊားေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္အျငင္းပြားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို မနာလိုျဖစ္တယ္။ အသင္းေတာ္မွာ ကြၽန္ေတာ္က တျခားအသင္းသားေတြကို သေရာ္ကဲ့ရဲ႕ၿပီး အထက္စီးက ဆက္ဆံတယ္။ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္က အေျခခံ စိတ္ရွည္သည္းခံျခင္းကိုေတာင္ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ေသခ်ာေပါက္ သန႔္စင္ျခင္းမခံခဲ့ရေသးသလို၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ မထိုက္တန္ခဲ့ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ အစ္မဝမ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလိုက္တယ္၊ “အစ္မ မွန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္မႈမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ခဏခဏ လိမ္ၿပီး အျပစ္လုပ္ၾကတယ္၊ အျပစ္ကေန ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို နားလည္လို႔ရတယ္။ ဒါက အၿမဲတမ္း ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္း မရွင္းမလင္းျဖစ္ေစတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အၿမဲ အျပစ္လုပ္တဲ့အခါ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တကယ္ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါ့မလား။ ကြၽန္ေတာ့္သင္းအုပ္နဲ႔ တျခား အသင္းသားေတြရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ကို ကြၽန္ေတာ္ ရွာခဲ့ေပမဲ့၊ လက္သင့္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေျဖတစ္ခု ဘယ္ေတာ့မွ မရခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ နားလည္မႈတခ်ိဳ႕ ကြၽန္ေတာ္ ရလာတယ္။ အျပစ္အၿမဲလုပ္ၿပီး သန႔္စင္ျခင္းမခံရေသးတဲ့ ယုံၾကည္သူေတြက ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္လို႔မရဘူးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ေသးဘူး၊ ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြကို သခင္က ခြင့္လႊတ္ၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘာျဖစ္လို႔ဆက္ၿပီး အျပစ္လုပ္ေနတာလဲ” လို႔ေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္ေမးခြန္းကို ေျဖတဲ့အေနနဲ႔၊ အစ္မဝမ္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္နည္းနည္းကို ဖတ္ျပတယ္ေလ။ “လူသားအားလုံးသည္ သူ႔အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ားကို မေအာက္ေမ့ျခင္းႏွင့္ လူသားကို သူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ားႏွင့္အညီ မဆက္ဆံျခင္းဟုသာ မွတ္ယူ၍ရႏိုင္ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဇာတိ၏ ခႏၶာျဖင့္ အသက္ရွင္သည့္ လူသားသည္ အျပစ္မွ လႊတ္ေျမာက္ျခင္း မခံရေသးသည့္အခါ၊ သူသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို မၿပီးႏိုင္ မဆုံးႏိုင္ ထုတ္ေဖာ္ျပလ်က္၊ အျပစ္ကိုသာ ဆက္လုပ္ႏိုင္သည္။ ဤအရာက အျပစ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အဆုံးမရွိေသာ သံသရာတစ္ခု ျဖစ္သည့္ လူမ်ား အသက္ရွင္ ေနထိုင္သည့္ အသက္တာ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အမ်ားစုသည္ ညေနတြင္ အျပစ္ဝန္ခ်ရန္သာ ေန႔ပိုင္းတြင္ အျပစ္လုပ္ၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္သည္ လူအတြက္ အစဥ္အၿမဲ ထိေရာက္ေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ လူကို အျပစ္မွ ကယ္တင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိဆဲျဖစ္သည့္အတြက္၊ ကယ္တင္ျခင္း အမႈ၏ ထက္ဝက္သာ ၿပီးစီးေသးသည္။...လူသားအတြက္ သူ၏ အျပစ္မ်ားကို သတိျပဳမိလာရန္မွာ မလြယ္ကူေခ်။ သူသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ထားေသာ သဘာဝကို သတိမျပဳမိႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဤရလဒ္ကို ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္းအေပၚ သူ မွီခိုရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္သာ လူသည္ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)) “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား)

အဲဒီေနာက္မွာ သူက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မိတ္သဟာယ ေဝမွ်ခဲ့တယ္၊ “ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္အေတာအတြင္းမွာ၊ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း အမႈကိုသာ ျပဳခဲ့တယ္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ သန႔္စင္ျခင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ ေျပာင္းလဲျခင္း အမႈကို ျပဳခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ လူေတြက ပညတ္ေတာ္ကို မလိုက္နာလို႔ ေသဒဏ္ေပးခံရတဲ့ အႏၲရာယ္က်ေရာက္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ အားလုံး သိၾကပါတယ္။ ဘုရားသခင္က လူေတြ ဒါအတြက္ အသတ္ခံရတာကို မၾကည့္ရက္ႏိုင္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ သူက လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္တစ္ခုအျဖစ္ ကားစင္အတင္ခံခဲ့ၿပီး၊ လူေတြကို သူတို႔အျပစ္ေတြကေန ေ႐ြးႏုတ္ခဲ့တယ္ေလ။ သခင္ေယရႈရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရတာ၊ ဝန္ခံတာနဲ႔ ေနာင္တရတာတို႔ေၾကာင့္၊ လူေတြရဲ႕အျပစ္ေတြက ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး သူတို႔က ပညတ္ေတာ္ေအာက္မွာ ေသဒဏ္ကို ရင္မဆိုင္ရေတာ့ဘူး။ သူတို႔က သခင္ေပးအပ္တဲ့ ႂကြယ္ဝတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းတို႔ကိုလည္း ေပ်ာ္ေမြ႕ခံစားႏိုင္တယ္။ ဒီအျပစ္ေတြကိုခြင့္လႊတ္ျခင္းက ပညတ္ေတာ္ေအာက္မွာ စီရင္ခံရၿပီး အသတ္ခံရတာကေန လြတ္ေျမာက္တာကို ရည္ၫႊန္းတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက လူဟာ အျပစ္ကလြတ္သြားၿပီ၊ ဒါမွမဟုတ္ လူက ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္အျပစ္လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ကြၽန္မတို႔အျပစ္ေတြက ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္မႈတစ္ဆင့္ ခြင့္လႊတ္ခံရေပမဲ့၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အျပစ္ရွိတဲ့သဘာဝက ကြၽန္မတို႔ထဲမွာ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မတို႔ေတြက မာနေထာင္လႊားတာ၊ လွည့္စားတာ၊ ဆိုးယုတ္တာ၊ ရက္စက္တာအျပင္ တျခား ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ကိုယ့္အသိစိတ္ကို ဆန႔္က်င္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ လိမ္ညာၿပီး လွည့္စားတယ္ေလ။ လူေတြက ကြၽန္မတို႔ ျပဳမူေစခ်င္တဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ မျပဳမူရင္၊ ကြၽန္မတို႔ စိတ္တိုၿပီး သူတို႔ကို အျပစ္တင္ဆူပူတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ကို ရွာတယ္၊ မနာလိုျဖစ္ၿပီး ရန္လိုတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ဆိုးယုတ္တဲ့ ေလာကီေရပန္းစားမႈေတြကိုလည္း လိုက္စားၿပီး ဇာတိပကတိရဲ႕ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြကို အရသာခံတယ္ စတာေတြေပါ့။ အျပစ္လုပ္တာက သခင့္ရဲ႕အလိုေတာ္ကို လိုက္နာတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ကြၽန္မတို႔ သိၿပီးေတာ့၊ ေနာင္တရဖို႔နဲ႔ ဝန္ခံဖို႔ သခင့္ေရွ႕ကို ခဏခဏ လာၾကေပမဲ့၊ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ၿပီး အျပစ္လုပ္ၾကတယ္။ ဒါေတြအားလုံးက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝရဲ႕ ရလဒ္ပါပဲ။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အျပစ္ရွိတဲ့ သဘာဝရဲ႕ အေျခခံ အေၾကာင္းတရားကို ကြၽန္မတို႔ မေျဖရွင္းလို႔ကေတာ့၊ ကြၽန္မတို႔ အျပစ္ေတြကလည္း အျမစ္ကေန ျပန္ေပါက္လာတဲ့ ပင္စည္ကေန ျဖတ္လိုက္တဲ့ ေပါင္းပင္ေတြလို ျဖစ္မွာပဲ” လို႔ေျပာတယ္။ “ကြၽန္မတို႔အျပစ္ရွိျခင္းရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေျဖရွင္းဖို႔ဆိုတာ၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန႔္စင္ျခင္းကို ကြၽန္မတို႔ လိုအပ္တယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အျပစ္ရွိတဲ့ သဘာဝကို ေျဖရွင္းၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ထိုက္တန္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းပါပဲ။”

အစ္မဝမ္ရဲ႕ မိတ္သဟာယကို နားေထာင္အၿပီးမွာ၊ အျပစ္ကို ခြင့္လႊတ္တာက သခင္ေယရႈက ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ခဲ့တာကို ဆိုလိုတာျဖစ္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္မရွိဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒါဟာ ကြၽန္ေတာ့္သင္းအုပ္ ခိုင္ခိုင္မာမာေျပာသလို သခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြကို ထာဝရ ခြင့္လႊတ္လိမ့္မယ္လို႔ ဆိုလိုတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိတ္သဟာယက အရမ္းကို လက္ေတြ႕က်ၿပီး သမၼာက်မ္းစာနဲ႔ လုံးလုံး ကိုက္ညီတယ္။ “အေၾကာင္းမူကား၊ သမၼာတရားကို သိၿပီးမွ ကိုယ္အလိုသို႔ လိုက္၍ျပစ္မွားျပန္လွ်င္၊ ေနာက္တဖန္ အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ရာအခြင့္ မရွိဘဲ။” (ေဟၿဗဲၾသဝါဒစာ ၁၀:၂၆) သင္းအုပ္ေျပာတဲ့ဟာက ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္း မရွင္းမလင္းျဖစ္က်န္ရစ္ေစခဲ့ဖူးတာ။ သခင္က သန႔္ရွင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က တစ္ခ်ိန္လုံး အျပစ္လုပ္ေနရင္ေတာင္ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တကယ္ကို သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ေခၚသြားမွာလားေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အဲဒါကို နားမလည္ႏိုင္သလို၊ တျခားလမ္းလည္း မေတြ႕ခဲ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္ကို သူက မၾကည့္ဘဲ၊ သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တည့္တည့္မတ္မတ္ ေခၚသြားမွာကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း၊ သင္းအုပ္ေျပာတဲ့ဟာကိုသာ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး သမၼာက်မ္းစာကို ဆက္ဖတ္တယ္၊ ဆက္ဆုေတာင္းၿပီး ဝန္ခံတယ္ေလ။ အခု ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္၊ အဲဒါက တကယ့္ကို သဘာဝမက်တဲ့ အယူအဆပဲ။ သခင္က သူျပန္ႂကြလာရာမွာ လူကို သန႔္စင္ဖို႔ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကိုျပဳလိမ့္မယ္လို႔ အစ္မဝမ္က ေျပာလို႔၊ ဘုရားသခင္က ဒီအမႈကို ဘယ္လို အတိအက်ျပဳမယ္ဆိုတာ ေမးဖို႔ သူ႔ဆီကို ကြၽန္ေတာ္ အေျပးအလႊား သြားလိုက္တယ္။

သူက စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျဖေပးခဲ့တယ္၊ “သမၼာက်မ္းစာမွာ ဒါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ‘သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) ‘ငါ့ကိုပယ္၍ငါ့စကားကို နာမခံေသာသူအားအျပစ္စီရင္ေသာသူရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကား ပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအားအျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၈) ‘ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သားတို႔ကို ေရွ႕ဦးစြာစစ္ေၾကာ စီရင္ရေသာ အခ်ိန္ရွိၿပီ။’ (ရွင္ေပတ႐ုၾသဝါဒစာပဌမေစာင္ ၄:၁၇) ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူေတြကို အျပစ္ကေန လုံးလုံး လြတ္ေျမာက္ေစၿပီး၊ သန႔္စင္ရင္း၊ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို ေျပာင္းလဲေစရင္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တရားစီရင္ဖို႔နဲ႔ သန႔္စင္ဖို႔ သမၼာတရားေတြ ေဖာ္ျပမယ္ဆိုတာကို ဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြက ျပတယ္ေလ။ အဲဒီအခါက်မွသာ လူဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ဖို႔ ထိုက္တန္လိမ့္မယ္။ အခု သခင္ေယရႈက ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ။ သူက လူသားရဲ႕ အျပစ္ရွိတဲ့သဘာဝနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့စိတ္သေဘာထားေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔နဲ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စာတန္ရဲ႕အုပ္စိုးမႈက ကယ္တင္ဖို႔ သူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနတယ္။” တဲ့။

အစ္မဝမ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္႐ြတ္ျခင္း ဗီဒီယိုႏွစ္ခုကို ျပခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္သည္ လူသားကို သြန္သင္ရန္၊ လူသား၏အႏွစ္သာရကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ႏွင့္ လူသား၏ အျပဳအမူမ်ားႏွင့္ စကားလုံးမ်ားကို စိတ္ျဖာေလ့လာရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ားကို အသုံးျပဳ၏။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသား၏တာဝန္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔နာခံသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔သစၥာရွိသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ သာမန္လူ႔သဘာဝကို မည္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္ပုံအျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ စိတ္သေဘာထား စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ား ပါဝင္သည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အားလုံးသည္ လူသား၏အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔ကို ဦးတည္ထားေပသည္။ အထူးသျဖင့္၊ ဘုရားသခင္ကို လူသားက မည္သို႔ ပစ္ပယ္သည္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ လူသားသည္ စာတန္၏ျပယုဂ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကိုဆန႔္က်င္သည့္ရန္သူအင္အား တစ္ခု မည္သို႔ျဖစ္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေျပာဆိုထားေပသည္။ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏သဘာဝကို စကားလုံးအနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ ရွင္းလင္း႐ုံမွ် ရွင္းလင္းေစသည္ မဟုတ္။ သူသည္ ေရရွည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဖာ္ထုတ္သည္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး၊ ျပဳျပင္ေလသည္။ ဤကြဲျပားျခားနားေသာ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ေပးျခင္း နည္းစနစ္အားလုံးကို သာမန္စကားလုံးမ်ားျဖင့္ အစားထိုး၍မရႏိုင္ဘဲ၊ လူသားတြင္ လုံးဝကင္းမဲ့ေနေသာ သမၼာတရားျဖင့္ အစားထိုးႏိုင္ေပသည္။ ဤသို႔ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကိုသာ တရားစီရင္မႈဟု ေခၚဆိုႏိုင္သည္။ ဤတရားစီရင္မႈမ်ိဳးမွတစ္ဆင့္သာ လူသားသည္ ခ်ိဳးႏွိမ္ခံရႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လုံးလုံးလ်ားလ်ား သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံး ခံရႏိုင္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စစ္မွန္ေသာ အသိပညာကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။ တရားစီရင္ျခင္းက ျဖစ္ေပၚေစသည့္အရာမွာ ဘုရားသခင္၏မ်က္ႏွာအစစ္အမွန္ႏွင့္ သူကိုယ္တိုင္၏ ပုန္ကန္မႈႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အမွန္တရားကို လူသားက သိနားလည္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္းအမႈသည္ ဘုရားသခင္၏ အလို၊ ဘုရားသခင္အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ လူသား နားမလည္ႏိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မ်ားျပားလွေသာ သိနားလည္မႈကို လူသားအား ရရွိခြင့္ေပးသည္။ ယင္းသည္ လူသားကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ အရင္းအျမစ္မ်ားကို သတိျပဳကာ သိရွိခြင့္ေပးသည့္အျပင္ လူသား၏ အက်ည္းတန္မႈကို သိရခြင့္ ေပးေလသည္။ ဤအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈအားလုံးတို႔ကို တရားစီရင္ျခင္း အမႈက ျဖစ္ေပၚေစျခင္းျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ ဤအမႈ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းရွိသူမ်ား အားလုံးထံသို႔ ဘုရားသခင္၏သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို အမွန္တကယ္ ဖြင့္ျပေပးသည့္ အမႈ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ေသာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္သည္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို သမၼာတရားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္၏) “တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤအမႈအားျဖင့္၊ လူသည္ သူကိုယ္တိုင္အတြင္းရွိ ညစ္ညဴးၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အႏွစ္သာရကို အျပည့္အဝ သိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လုံးဝ ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သန႔္ရွင္းလာလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာရန္ ထိုက္တန္ႏိုင္ေပသည္။ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအားလုံးသည္ လူသားက သန႔္ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ ေျပာင္းလဲေစျခင္း ခံရႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွတစ္ဆင့္အျပင္၊ စစ္ေဆးျခင္းမွတစ္ဆင့္လည္း လူသားသည္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖယ္ရွားသန႔္စင္ႏိုင္ၿပီး ျဖဴစင္ေစျခင္း ခံရႏိုင္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄))

အစ္မဝမ္က မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္၊ “ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔ သမၼာတရားအားလုံးကို ေဖာ္ျပၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင့္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလုပ္ရဲ႕နက္နဲမႈေတြကို ဖြင့္ျပတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕အမႈေတာ္ အဆင့္သုံးဆင့္၊ ဘုရားနာမေတာ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြ၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းရဲ႕ နက္နဲမႈေတြနဲ႔ ဘုရားသခင္က တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ပုံစံ တို႔လိုမ်ိဳး ဘုရားသခင့္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလုပ္ရဲ႕နက္နဲမႈေတြကို ဖြင့္ျပတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ကြၽန္မတို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သင့္တဲ့ သမၼာတရားအားလုံးကိုလည္း ရွင္းလင္းေစတယ္၊ ဥပမာအေနနဲ႔ ဘုရားသခင္နဲ႔ ပုံမွန္ ဆက္ဆံေရးကို ဖန္တီးတဲ့နည္းလမ္း၊ သာမန္လူ႔သဘာဝကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔နည္းလမ္း၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ဖို႔နဲ႔ နာခံဖို႔နည္းလမ္း၊ ဘုရားသခင္ကို ဘယ္လိုယုံၾကည္ၿပီး သူ႔အလိုေတာ္နဲ႔အညီ ဘယ္လို အေစခံဖို႔ စတာေတြေပါ့။ ဘုရားသခင္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ အျပစ္ရွိတဲ့၊ ဘုရားသခင္ကို ခုခံတဲ့သဘာဝနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့စိတ္သဘာဝမ်ိဳးစုံတို႔ကိုလည္း တရားစီရင္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္တယ္ေလ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္မႈကတစ္ဆင့္၊ ကြၽန္မတို႔က စာတန္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစတာကို ဘယ္ေလာက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံထားရတယ္ဆိုတာရယ္၊ ကြၽန္မတို႔က မာနေထာင္လႊားတာ၊ လွည့္စားတာနဲ႔ ဆိုးယုတ္တာလိုမ်ိဳး ဆိုးယုတ္တဲ့စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ ဘယ္လိုျပည့္ေနတယ္ဆိုတာရယ္ကို ကြၽန္မတို႔ ျမင္ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔က လူ႔သဘာဝရဲ႕ ဆင္တူမႈနဲ႔ နည္းနည္းမွ အသက္ရွင္ေနထိုင္တာ မဟုတ္ဘဲ၊ စာတန္ရဲ႕ ျပယုဂ္ေတြျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ အသက္ရွင္ဖို႔ မထိုက္တန္ပါဘူး” လို႔ေျပာတယ္။ “ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔မရႏိုင္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိႏိုင္တယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စမုန္းလာၿပီး ႐ြံရွာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ေနာင္တရႏိုင္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သန႔္စင္ၿပီး ေျပာင္းလဲလာႏိုင္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းနဲ႔ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းတခ်ိဳ႕ကို ရႏိုင္တယ္။” အဲဒီေနာက္မွာ အစ္မဝမ္က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို သူလက္ခံခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံကို ေဝမွ်ခဲ့တယ္။ အရင္က သူ႔ယုံၾကည္မႈမွာ သခင့္အတြက္ သူ႔ကိုယ္သူ အသုံးခံၿပီး၊ အမ်ားႀကီးစြန႔္လႊတ္တယ္၊ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီး ေပးဆပ္မႈေတြလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္၊ သူက သခင့္ကို ပိုခ်စ္ၿပီး သူမ်ားေတြထက္သာတယ္လို႔ သူေတြးခဲ့တယ္။ သူက သခင့္ကို အခ်စ္ဆုံးျဖစ္ၿပီးေတာ့ သရဖူေဆာင္းခံရဖို႔နဲ႔ ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ခံရဖို႔ အသင့္ေတာ္ဆုံးျဖစ္တယ္လို႔ေတြးရင္း၊ ဒါကို အရင္းအႏွီးျပဳၿပီး သူမ်ားေတြကို အထင္ေသးတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံၿပီးေနာက္မွာ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သူဖတ္ခဲ့ရတယ္။ အခုေျပာျပမယ့္ က်မ္းပိုဒ္ကို သူေတြ႕ခဲ့တယ္။ “မိမိကိုယ္ကိုသိျခင္း၏ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္သိရန္ ပို၍ႀကိဳးစားအားထုတ္လွ်င္ သင္တို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မည္။ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ထံမွ မ်က္ႏွာသာ မရေသးသနည္း။ သင္တို႔၏ စိတ္သေဘာထားသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းေနသနည္း။ သင္တို႔၏ စကားေျပာျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ၏႐ြံရွာမႈကို ႏႈိးဆြေပးေနသနည္း။ သင္တို႔သည္ သစၥာေစာင့္သိမႈအနည္းငယ္ကို ျပသၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုၾကၿပီး၊ အနည္းငယ္ ထည့္ဝင္လႉဒါန္းရျခင္းအတြက္ ဆုလာဘ္ေတာင္းဆိုၾကသည္၊ သင္တို႔သည္ နာခံမႈ အသင့္အတင့္ျပႏိုင္လွ်င္ သူတစ္ပါးကို အထင္အျမင္ေသးၿပီး၊ ေသးငယ္ေသာအမႈတစ္ခုခုကို ၿပီးေျမာက္လွ်င္ ဘုရားသခင္ကို ပမာမခန္႔ျပဳလာၾက၏။...သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္ေၾကာင္း အေသအခ်ာ သိေသာ္ျငားလည္း သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတ မျဖစ္ႏိုင္ၾက။ သင္တို႔တြင္ ေကာင္းက်ိဳး လုံးဝမရွိေၾကာင္းကို အေသအခ်ာ သိေသာ္ျငားလည္း သင္တို႔သည္ မေလွ်ာ့တမ္း ဝါႂကြားၾက၏။ သင္တို႔တြင္ မိမိကိုယ္ကိုခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့သည္အထိ သင္တို႔၏အသိစိတ္သည္ ယိုယြင္းလာခဲ့ၿပီကို သင္တို႔ မခံစားရေပသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္ေသာသူမ်ားသည္ အကယ္စင္စစ္ ဘုရားသခင္၏ ရန္ဘက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္) ဒါကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ သူက ပူပန္ေသာကေရာက္ၿပီး အရွက္ရတာေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူ႔ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့သဘာဝရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရွိေနခဲ့လို႔၊ သရဖူေဆာင္းခံရဖို႔ ထိုက္တန္တယ္လို႔ေတာင္ သူကေတြးရင္း၊ အၿမဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ေနၿပီး သူမ်ားေတြကို အထက္စီးကဆက္ဆံေနတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ အသုံးခံမႈက ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္လို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကို စိတ္ေက်နပ္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြရဖို႔ အေပးအယူလုပ္တာပဲဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ မသိနားမလည္တာ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တာနဲ႔ စက္ဆုပ္ဖို႔ေကာင္းတာအျပင္ သူ႔ယုံၾကည္ျခင္းရဲ႕ မသန႔္စင္တာကိုလည္း သူ နားလည္လာခဲ့တယ္။ သူက ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ျပည့္ေနတုန္းပဲ ဆိုတာရယ္၊ နည္းနည္းမွ မေျပာင္းလဲေသးတာရယ္၊ သူက ေကာင္းခ်ီးခံစားရဖို႔နဲ႔ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ရဖို႔တို႔ကို အရွက္မရွိ မေတာ္တေရာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာရယ္ကို သူေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူက သူ႔ကိုယ္သူ မုန္းၿပီး ႐ြံရွာလာသလို၊ သူက တျခားလူေတြထက္ သာတယ္လို႔လည္း မေတြးေတာ့ဘူး။ ဘုရားသခင္အတြက္ သူ႔ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မႂကြားရဲေတာ့ဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘုရားက သူ႔ကို သရဖူေဆာင္းဖို႔ကို မေတာင္းဆိုရဲေတာ့ဘူး။ အဲဒီအစား သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို သေဘာ႐ိုးနဲ႔လက္ခံခဲ့တယ္၊ သူ႔ရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ႔တာဝန္ကို အစြမ္းကုန္ ျဖည့္ဆည္းတယ္ေလ။

အစ္မဝမ္ရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ၾကားၿပီးေနာက္မွာ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈေတာ္ကို ဘယ္လိုေဆာင္႐ြက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပိုေကာင္းတဲ့ နားလည္မႈရခဲ့တယ္။ သူ႔အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ သက္ေသခံခ်က္တို႔က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အရမ္းလက္ေတြ႕က်ၿပီး အေထာက္အကူျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးေနာက္မွသာ အစ္မဝမ္က သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့စိတ္သေဘာထားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္လာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီစိတ္သေဘာထားက သူ႔ကို သူမ်ားေတြအေပၚ လွည့္စားေစၿပီး အထက္စီးကဆက္ဆံေစတယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲဒီလိုပါပဲ။ သင္းအုပ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အခြင့္အေရးေပးၿပီး အကူအညီေတာင္းခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြထက္သာတယ္လို႔ ေတြးၿပီး သူတို႔ကို အထင္ေသးတာေပါ့။ အိမ္မွာ လူတိုင္းရဲ႕ဘဝေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဗဟိုျပဳသင့္တယ္လို႔ အၿမဲေတြးခဲ့တာ။ အဲဒါကလည္း မာနေထာင္လႊားတာပဲေလ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကတစ္ဆင့္ သန႔္စင္ခံရၿပီး ေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္လို႔ နားလည္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဲဒီညက မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ စကားေျပာခဲ့တယ္။ ဝိညာဥ္ေရးရာ အာဟာရနဲ႔ စိတ္ေက်နပ္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ရခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ အက်ယ္တဝင့္ ဖတ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘုရားအမႈရဲ႕နက္နဲမႈေတြ ေနာက္ကြယ္က သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပ႐ုံသာမကဘဲ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကိုလည္း ဖယ္ရွားပုံနည္းလမ္း အေသးစိတ္ရယ္၊ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့အသက္တာကို ရွင္သန္ဖို႔နည္းလမ္းရယ္၊ သမၼာတရားရဲ႕ တျခားသြင္ျပင္လကၡဏာ အမ်ားႀကီးရယ္ကိုလည္း ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး ဘုရားအသံေတာ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ လုံးလုံးေသခ်ာၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို စနစ္တက် လက္ခံခဲ့တယ္။ အျပစ္ရဲ႕လက္ခုပ္ထဲက ႐ုန္းထြက္ႏိုင္စြမ္းမရွိဘဲ အျပစ္မွာ ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြ၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္တဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရႈပ္ေထြးေနခဲ့ပုံေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေတြးမိတယ္။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က သန႔္စင္ျခင္းနဲ႔ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ဆီ လမ္းေၾကာင္းကို ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရွာေတြ႕ၿပီေလ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။