ခ်န္မင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

အဲဒါက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလတုန္းက ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ ဘုရားေက်ာင္းက ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ေယာက္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရတယ္။ အဲဒီသတင္းကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို၊ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းခဲ့ရတယ္။ ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့၊ ကြၽန္မ စာတစ္ေစာင္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္၊ တျခားအသင္းေတာ္ေတြက ညီအစ္ကို၊ေမာင္ႏွမ တခ်ိဳ႕ကို ရဲေတြက ဆက္လက္ဖမ္းဆီးေနတယ္ဆို တာနဲ႔၊ ကြၽန္မရဲ႕တံခါးအျပင္မွာ မသကၤာစရာ လူတစ္ေယာက္ ရွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္မလည္း ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေရးထားတယ္။ ကြၽန္မ အိမ္မျပန္သင့္ဘဲ၊ ပိုလုံၿခဳံတဲ့ေနရာတစ္ခုကို သြားသင့္ၿပီး၊ အဲဒီေနရာကေန အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ဖို႔ စာထဲမွာ ေရးထားတယ္။ စာဖတ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မ အရမ္းစိုးရိမ္လာ တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္အနည္းငယ္က လမ္းေတြထဲမွာ ရဲကားေတြ အဆက္မျပတ္ ကင္းလွည့္ေနတာ အျပင္၊ ေနရာအႏွံ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ရဲ႕ သင္းေထာက္ျဖစ္မွန္း သူတို႔ သိသြားၿပီလား။ ကြၽန္မကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ကြၽန္မအိမ္ကို သူတို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာလား။ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပီးျဖစ္တဲ့ ညီအစ္ကို၊ေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးကို စဥ္းစားမိတယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆို ဒုကၡိတျဖစ္သြားတဲ့အထိ ႐ိုက္ႏွက္ခံရ တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေသတဲ့အထိ ႐ိုက္ႏွက္ခံၾကရ တယ္။ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ ကိုလုပ္ၿပီး၊ အျပင္မွာ အၿမဲသြားလာေနရတယ္။ ရဲေတြက ေနာက္ကလိုက္ၿပီး ကြၽန္မကိုဖမ္းရင္၊ ကြၽန္မ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ကြၽန္မ ပိုစဥ္းစားေလ၊ ကြၽန္မ ပိုေၾကာက္လာေလပဲ။ ကြၽန္မကို ေသတဲ့အထိ တကယ္႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းနဲ႔ထာဝရအသက္ကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ရႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ ကြၽန္မႏွလုံးသားေပၚကို ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္တုံး ဖိထားသလို ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ အသက္ရွဴဖို႔ေတာင္ ခက္ခဲလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္အိမ္မွာ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ သြားၿပီးေနလိုက္တယ္။ ကြၽန္မအမ်ိဳးသားက ကြၽန္မကို ရွာေတြ႕သြားၿပီး ေတာ့၊ “ဒီမွာလည္း စိတ္မခ်ရဘူး။ တျခားျပည္နယ္တစ္ခု မွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ မင္း သြားၿပီးပုန္ေနသင့္တယ္။ မင္းက အသင္းေတာ္ရဲ႕ သင္းေထာက္တစ္ေယာက္ မွန္း ရဲေတြက သိတယ္။ သူတို႔က ဘာျဖစ္လို႔ မင္းကို အလြတ္ေပးမွာလဲ” လို႔ သူက ေျပာတယ္။ ကြၽန္မအမ်ိဳးသားေျပာတာကို ၾကားၿပီးတဲ့အခါ ကြၽန္မ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္သြားတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အဖမ္းခံထားရၿပီးတာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရးတႀကီးလုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မ ထြက္သြားရင္၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ဆက္ၿပီးလုပ္မယ့္သူ ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ မသြားဘဲ၊ ရဲေတြဖမ္းတာ ခံလိုက္ရရင္၊ ကြၽန္မကို ေသတဲ့အထိ ႏွိပ္စက္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မ ဒုကၡိတတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျဖစ္က်န္ခဲ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ ထြက္သြားၿပီး ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ ပုန္းေနၿပီး၊ အေၾကာင္းကိစၥေတြ ေအးသြားမွ ျပန္လာၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို ဆက္ထမ္းေဆာင္တာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို စြန႔္လႊတ္ထားခဲ့ၿပီး အျခားျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရဲ႕အိမ္ကို သြားလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို စြန႔္လႊတ္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ ဒီအေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္တဲ့လုပ္ရပ္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္လုံၿခဳံမႈကိုပဲ စဥ္းစားေနၿပီး၊ လုံးဝယုံၾကည္မႈမရွိခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တဲ့အရာရဲ႕ သဘာဝကိုလည္း နားမလည္ခဲ့ဘူး။

ေနာက္ေတာ့၊ ကြၽန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္မေၾကာင့္ သူပါ ေရာပါမွာစိုးလို႔၊ ႐ြာျပင္မွာရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ယိုယြင္းေနတဲ့အိမ္တစ္အိမ္မွာ ကြၽန္မကို ေနဖို႔ စီစဥ္ေပးတယ္။ အိမ္က အရမ္းခ်ဳံးခ်ဳံးက်ေနေတာ့ တံခါးေတာင္ ပိတ္လို႔မရဘူး၊ ၿပီးေတာ့ စားစရာလည္း ဘာမွမရွိဘူး၊ သုံးစရာ ေရလည္း မရွိဘူး။ အဲဒီလိုအေနအထားမ်ိဳး ရင္ဆိုင္ရေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္ဆင္းရဲခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္မ စၿပီးျပန္သုံးသပ္မိတယ္။ တျခားျပည္နယ္တစ္ခုမွာ သြားပုန္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို စြန႔္လႊတ္တာ ကြၽန္မ မွန္ရဲ႕ လား။ အဲဒီအခါမွာ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြ႕တယ္- “လက္ရွိတြင္၊ အသင္းေတာ္အတြက္ မည္သည့္ဝန္ထုပ္ကိုမွ် သယ္ေဆာင္ျခင္း မရွိသည့္ သူအခ်ိဳ႕ရွိသည္။ ဤလူမ်ားသည္ ေပါ့ဆၿပီး ျဖစ္ကတတ္ဆန္းႏိုင္ကာ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ဇာတိပကတိအတြက္သာ ဂ႐ုစိုက္ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာလူမ်ားသည္ အလြန႔္အလြန္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး မ်က္စိလည္းကန္းေနၾကသည္။ သင္သည္ ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းစြာ မျမင္ႏိုင္ပါက၊ မည္သည့္ ဝန္ထုပ္ကိုမွ် သင္ သယ္ေဆာင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလေလ၊ သင့္ထံ သူ အပ္ႏွံသည့္ ဝန္ထုပ္သည္ ႀကီးမားေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သူမ်ားသည္ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို ဒုကၡခံရန္ လိုလားျခင္းမရွိၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ အဖိုးအခေပးရန္ လိုလားျခင္း မရွိၾကသကဲ့သို႔၊ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္၏စုံလင္ေစျခင္း ခံရမည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ၎တို႔ လက္လြတ္သြားၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္း မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းကိုရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားေလာ့) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မရဲ႕ႏွလုံးသားမွာ ဆူးစူးသလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မဟာ ဘုရား ေဖာ္ထုတ္တဲ့ အဲဒီလို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္ညံ့တဲ့လူ တစ္ေယာက္ဆိုတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အဖမ္းခံရၿပီးေနာက္၊ ေနာက္ဆက္တြဲအက်ိဳးဆက္ ေတြကို ခ်က္ခ်င္းကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ လိုအပ္ခဲ့ တယ္။ အဲဒီအေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မ ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို၊ေမာင္ႏွမေတြကို ကာကြယ္ေပးရင္းနဲ႔ ဘုရားသခင္ကို အားကိုးၿပီး၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဆက္လုပ္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္လုံၿခဳံမႈကိုပဲ စဥ္းစားခဲ့ ၿပီး သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြား တယ္၊ ကြၽန္မဘာသာကြၽန္မ ပုန္းေနလိုက္ၿပီး၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကိုလည္း စြန႔္လႊတ္ခဲ့တဲ့ အျပင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို၊ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ေတြကို လည္း လုံးဝဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ကို အႀကီးအက်ယ္သစၥာေဖာက္ တာပဲ။ အခုအခ်ိန္မွာ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼသီခ်င္းက စာသားတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ျပန္မွတ္မိခဲ့တယ္- “အာျဗဟံသည္ ဣဇာက္ကို ပူေဇာ္ခဲ့သည္- သင္တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို ပူေဇာ္ၾကၿပီးၿပီနည္း။ ေယာဘသည္ အရာရာကို ပူေဇာ္ခဲ့သည္- သင္တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို ပူေဇာ္ၾကၿပီးၿပီနည္း။ လူမ်ားစြာတို႔သည္ မွန္ေသာလမ္းခရီးကို ရွာေဖြရန္အလို႔ငွာ မိမိတို႔၏ အသက္မ်ားကို ေပးၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ လည္စင္းခံၾကၿပီးျဖစ္ကာ မိမိတို႔အေသြးကို သြန္းၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုအဖိုးအခကို သင္တို႔ ေပးၾကၿပီးၿပီေလာ။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ “ဘုရားအတြက္ အဘယ္အရာကို သင္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၿပီးၿပီနည္းက်ဴး”) အမွန္ပါပဲ၊ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို ဘာမ်ား ဆက္ကပ္ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ။ အာျဗဟံကေတာ့ ဘုရားသခင္ ေက်နပ္ေအာင္ သူရဲ႕သားကို ယဇ္ပူေဇာ္ႏိုင္ခဲ့တယ္၊ သူေက်နပ္ေအာင္ ေယာဘက အားလုံးေပးဆပ္ခဲ့ တယ္။ ကြၽန္မက်ေတာ့ေရာ။ ဖမ္းမိၿပီး ေသတဲ့အထိ ညႇဥ္းပန္းခံရမွာ ေၾကာက္တာ ေၾကာင့္၊ ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္လုံၿခဳံမႈအတြက္ ထြက္ေျပး ခဲ့တယ္။ သတၱိရွိရွိ ေသျခင္းကို ရင္ဆိုင္မယ့္အစား၊ အသက္ကို အေၾကာက္ႀကီးစြာနဲ႔ တြယ္ဖက္ရင္းနဲ႔ တပ္ေျပးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္မေနခဲ့ဘူးလား။ ဆို႐ိုးစကားထဲမွာ ပါသလိုပဲ၊ “အႀကီးအက်ယ္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္းက ေနာက္ဆုံးမွာ ေအာင္ျမင္ တယ္။” သင္းေထာက္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အိမ္ေတာ္က ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ၿပီး၊ ဒီအေရးႀကီးဆုံးအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မကို အပ္ႏွံထား တဲ့အရာကို တစ္ခ်က္မွမစဥ္းစားခဲ့သလို၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ဘယ္လိုထိန္းသိမ္းရမယ္ ဆိုတာလဲ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္အတြက္ကိုပဲ စဥ္းစားခဲ့တယ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ တည္ရွိမႈကိုသာ တန္ဖိုးထားခဲ့ၿပီး၊ အႏၲရာယ္ကေန ထြက္ေျပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက လူသားတစ္ေယာက္လို႔ အေခၚခံထိုက္ ေသးရဲ႕လား။ ကြၽန္မကို ေကြၽးတဲ့လက္ကို အမွန္တကယ္ ကိုက္မိတယ္၊ တိရိစာၦန္တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ မေကာင္းခဲ့ဘူး။

ေနာက္ေတာ့၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကေတာ္ထဲက ေနာက္ထပ္စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ရတယ္- “ဘုရားသခင္က သင့္အေပၚ မည္သည့္အရာ ေတာင္းဆိုသည္ျဖစ္ေစ၊ ယင္းအေပၚ အစြမ္းကုန္ သင္ အလုပ္လုပ္ရန္သာ လိုအပ္ၿပီး၊ သင္သည္ အဆုံး၌ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ လာႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အား သင္၏ အဆုံးစြန္ ဆည္းကပ္မႈကို ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ ပလႅင္ထက္တြင္ ထိုင္ေနရင္း သူ၏ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေသာ အၿပဳံးကို သင္ ျမင္ႏိုင္သေ႐ြ႕၊ ဤအခိုက္အတန႔္သည္ သတ္မွတ္ထားသည့္ သင္၏ ေသဆုံးျခင္းအခ်ိန္ျဖစ္လွ်င္ပင္၊ သင္၏မ်က္လုံးမ်ားပိတ္စဥ္ သင္သည္ ရယ္ကာ ၿပဳံးႏိုင္သင့္ေပသည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ သင္၏ အခ်ိန္ကာလ အေတာအတြင္းတြင္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ သင္၏ေနာက္ဆုံး တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ရမည္။ အတိတ္တြင္ ေပတ႐ုသည္ ဘုရားသခင္အတြက္ ေဇာက္ထိုး ကားစင္တင္ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ သင္သည္ အဆုံး၌ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစသင့္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သင္၏အင္အားအလုံးစုံကို သုံးသင့္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ကိုယ္စား ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါတစ္ဦးသည္ မည္သည့္အရာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သနည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ ဆႏၵရွိသည္အတိုင္း သင့္ကို ေနရာခ်ဖို႔ရန္အတြက္၊ သင္သည္ အခ်ိန္ဆြဲမေနဘဲ သင့္ကိုယ္သင္ ဘုရားသခင္ထံ ျမန္ျမန္ ေပးအပ္သင့္သည္။ ယင္းက ဘုရားသခင္အား ေပ်ာ္႐ႊင္ေစၿပီး ေက်နပ္ေစသေ႐ြ႕၊ သင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သူ ဆႏၵရွိသည္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ပါေလ့ေစ။ လူသားမ်ားသည္ ေစာဒကတက္သည့္ စကားမ်ား ေျပာဆိုရန္ မည္သည့္အခြင့္ရွိသနည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ “စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား” ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားကို အနက္ဖြင့္ဆိုခ်က္၊ အခန္း (၄၁)) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မ အရမ္းခြန္အားရခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ရွိတယ္လို႔လည္း ခံစားရတယ္။ ေထာင္ကေန ေပတ႐ု ဘယ္လိုလြတ္ေျမာက္ သြားတဲ့အေၾကာင္း၊ သခင္ေယရႈက သူ႔ေရွ႕မွာ ေပၚလာၿပီး၊ သူ႔အတြက္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ကားစင္တင္ခံရမယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုေျပာတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ သခင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ေပတ႐ုကို နားလည္သြားေစတယ္- “သခင္ေယရႈဟာ လူသားေတြကို ကယ္တင္ဖို႔ တစ္ႀကိမ္ ကားစင္တင္အသတ္ခံရၿပီးၿပီ၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထပ္ၿပီးကားစင္တင္အသတ္ခံခြင့္ေပး လို႔ မျဖစ္ဘူး။ သူဟာ ငါတို႔အတြက္ သူ႔အသက္ကို စြန႔္လႊတ္ခဲ့ တယ္၊ ဒီအခါ ငါက သူ႔အတြက္ ငါ့အသက္ကို စြန႔္လႊတ္ရမယ္” လို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေပတ႐ုဟာ တြန႔္ဆုတ္မႈမရွိဘဲ ေထာင္ထဲကို ျပန္သြားၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားသခင္အတြက္ ေဇာက္ထိုးထား ၿပီး ကားစင္တင္အသတ္ခံရဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ေပတ႐ုဟာ ဘုရားသခင္အတြက္ သူ႔ရဲ႕အသက္ကို ေပးဆပ္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္၊ ကြၽန္မက်ေတာ့ေရာ။ အႏၲရာယ္အနည္းအက်ဥ္းသာရွိတဲ့ အေနအထား တစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ ကြၽန္မကိုေပးထားတဲ့ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္ကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး အေဝး တစ္ေနရာကို ထြက္ေျပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မမွာ အသိတရားတစ္စက္ေတာင္ ရွိတယ္လို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေျပာလို႔ရမွာလဲ။ ကြၽန္မ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘုရားသခင္ေနာက္ လိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မ်ားစြာကို ရရွိခဲ့ၿပီးၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ အေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ကြၽန္မအသက္ရွင္ေနဖို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဒူးေထာက္ၿပီး ေနာင္တနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္၊ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ အမွားလုပ္မိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္လုံၿခဳံမႈအတြက္ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ ကို စြန႔္လႊတ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အလြန္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္ညံ့ တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးအျမတ္ကို ေနာက္ထပ္ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ ေပတ႐ုဆီက သင္ယူၿပီး၊ ေသရမယ္ဆိုရင္ ေတာင္ ကိုယ္ေတာ္ ကြၽန္မကို အပ္ႏွံထားတဲ့အရာ ကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္” လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မ ဘုရားေက်ာင္းကို ျပန္သြား တယ္။ ညီအစ္မေတြထဲက တစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေတြ႕တဲ့အခါမွာ၊ “ဒီေန႔ ကြၽန္မတို႔ ဘုရားသခင္ဆီက ေနာက္ဆုံးတရားေတာ္ေတြ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြကို ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ညီအစ္ကို၊ေမာင္ႏွမေတြဆီ ပို႔ဖို႔ ဘယ္သူ႔ကို ဆက္သြယ္ရမွန္း မသိဘူး။ ကြၽန္မတို႔ စိုးရိမ္ေနတုန္း၊ အစ္မ ျပန္ေရာက္လာ တယ္” လို႔ သူမက ေျပာတယ္။ အဲဒီညီမ ေျပာတာကို ၾကားရေတာ့၊ အခ်ိန္မီ ျပန္လာခဲ့တဲ့အတြက္ ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းသာသြား တယ္။ ကြၽန္မေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ သိပ္အမ်ားႀကီး မဆုံးရႈံးသြားဘူး။ ညီအစ္ကို၊ေမာင္ႏွမေတြဆီကို အခ်ိန္မီပို႔ေပးႏိုင္ ေအာင္၊ သင့္ေတာ္တဲ့လူေတြအတြက္ အစီအစဥ္ေတြလုပ္ဖို႔ အဲ့ဒီညီမနဲ႔ ကြၽန္မ အျမန္ေဆြးေႏြးလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ကြၽန္မ တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ တဲ့အခါ အရင္လို သူရဲေဘာမေၾကာင္ေတာ့ဘူး။

အဲဒီအေျခအေနကို ျဖတ္သန္းၿပီးတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ ယုံၾကည္မႈတခ်ိဳ႕ ျပန္ရၿပီလို႔ ထင္လိုက္ေပမယ့္၊ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားတာက၊ ေနာက္ထပ္ အေျခအေန တစ္ခု ႀကဳံရၿပီး ေဖာ္ထုတ္ခံလိုက္ရျပန္တာပဲ။ တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အစ္မက်ိဳးက “အသင္းေတာ္ရဲ႕ပိုက္ဆံေတြထားတဲ့ အိမ္တခ်ိဳ႕မွာ အႏၲရာယ္ရွိေနတယ္” လို႔ ကြၽန္မကို ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပိုစိတ္ခ်ရတဲ့ေနရာတစ္ခုကို ပိုက္ဆံေတြ လြဲေျပာင္းဖို႔ ကြၽန္မကို သူက တာဝန္ေပးခဲ့တယ္။ ရဲကားေတြ ေနရာတိုင္းမွာ ကင္းလွည့္ေနတာကို စဥ္းစားၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္မ နည္းနည္းေၾကာက္လာတယ္၊ ရဲေတြက အိမ္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာကို ကြၽန္မ စိုးရိမ္မိ တယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ေငြေတြကို ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္က ရဲေတြလိုက္ၿပီး ကြၽန္မကိုဖမ္းရင္ေရာ။ ကြၽန္မ မစဥ္းစားဘဲ မေနႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ “ကြၽန္မက သင္းေထာက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္၊ ကြၽန္မကိုဖမ္းမိရင္ ကြၽန္မ က်ိန္းေသညႇဥ္းပန္းခံရ မွာပဲ။ အဲဒီအခါ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ၿပီး လြတ္လာဖို႔ အလားအလာ မရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ဘယ္လိုလုပ္ ကယ္တင္ခံရၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေရာက္ႏိုင္မွာလဲ။” ဒါကို ထပ္တလဲလဲစဥ္းစားမိတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ သူရဲေဘာေၾကာင္ခ်င္လာတယ္။ ဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရမွာ သိပ္အႏၲရာယ္မ်ားတယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္မရဲ႕ အရင္အေတြ႕အႀကဳံကို ျပန္သတိရတယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ယုတ္ညံ့ ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္လုံၿခဳံမႈအတြက္သာ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တဲ့အတြက္၊ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ လုပ္မိမလို ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အရင္လို က်ရႈံးတဲ့လမ္းကို ထပ္မလုပ္မိေအာင္ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သတိေပးတယ္။ အဲဒီလို လုပ္မယ့္အစား၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဘုရားသခင္ ကို အားကိုးၿပီး အေရးႀကီးတဲ့တာဝန္ကို ၿပီးေအာင္ လုပ္မယ္။ ဒီလိုစဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ စိုးရိမ္မႈေတြ သိပ္မခံစားရေတာ့ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ မၾကာခဏ စဥ္းစားမိတယ္၊ “အဲဒီလို အေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အဖမ္းခံရၿပီး ေသတဲ့အထိ ညႇဥ္းပန္းခံရမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မ အၿမဲေၾကာက္႐ြံ႕ေနသလဲ” လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ ဒီအပိုင္းကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္- “ယေန႔မွစလ်က္၊ ငါသည္ လူအားလုံးအား- အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္၊ လူသားမ်ားအလယ္ ႂကြလာခဲ့ၿပီး ၎တို႔၏ ျငင္းပယ္ျခင္းႏွင့္ အသေရဖ်က္ျခင္းတို႔ကို ခံခဲ့ရသကဲ့သို႔၊ အရာရာတိုင္းကို အလုံးစုံ ထိန္းခ်ဳပ္ကာ စီစဥ္ေသာ စစ္မွန္သည့္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ရွင္ဘုရင္၊ စၾကဝဠာကို စီမံခန္႔ခြဲေသာ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္၊ ထို႔အျပင္ လူသားတို႔၏ ေသျခင္းႏွင့္ ရွင္ျခင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး၊ မရဏာႏိုင္ငံေသာ့ကို ကိုင္စြဲထားေသာ ဘုရားသခင္- ငါ့ကို သိခြင့္ေပးမည္။ ငါသည္ လူသား အားလုံးတို႔အား (၎တို႔ ဝိညာဥ္မ်ား ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔ မိုက္မဲသည္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ မသန္မစြမ္းျဖစ္ျခင္းမ်ား ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ စသျဖင့္ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ ကေလးသူငယ္မ်ားအား) ငါ့အေၾကာင္းကို သိေစမည္။ ငါသည္ ဤအလုပ္မွ မည္သူကိုမွ် လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ေပးမည္မဟုတ္။ ယင္းသည္ အႀကီးေလးဆုံးေသာ အလုပ္၊ ငါေကာင္းမြန္စြာ ျပင္ဆင္ထားေသာ အလုပ္ႏွင့္ ယခု စတင္လ်က္၊ ေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိေနသည့္ အလုပ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ငါေျပာေသာအရာ လုပ္ေဆာင္ၿပီးျဖစ္ရမည္။ သင္၏ ဝိညာဥ္ေရးရာ မ်က္စိမ်ားကို ဖြင့္ေလာ့၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားကို ခ်ထားၿပီး၊ ငါသည္ စၾကဝဠာကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ စစ္မွန္သည့္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကို သိမွတ္ေလာ့။ ငါသည္ မည္သူမွ်ထံမွ မကြယ္ဝွက္သကဲ့သို႔၊ ငါသည္ အေယာက္တိုင္းအေပၚ ငါ၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အမိန္႔မ်ားကို ေဆာင္႐ြက္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၇၂)) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္လိုက္ တဲ့အခါ ကြၽန္မ အရမ္းရွက္မိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က စၾကဝဠာတစ္ခု လုံးအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကိုင္ထားၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္၊ လူေတြရဲ႕ အသက္ေတြနဲ႔ေသျခင္းေတြက သူ႔လက္ထဲ မွာ ရွိတယ္၊ အားလုံးက သူ႔အစီအစဥ္အတြကို နာခံရ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အနႏၲတန္ခိုးနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ကြၽန္မ လုံးဝနားမလည္ခဲ့ ဘူး။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မရဲ႕ အသက္ကိုပဲ ကြၽန္မ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ရဲေတြလက္ထဲ က်ေရာက္ၿပီး ေသတဲ့အထိ ညႇဥ္းပန္း ခံရမွာ ကြၽန္မ တကယ္ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္မႈ ကြၽန္မမွာ နည္းနည္းမွေတာင္ မရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက အရမ္းနည္းပါးခဲ့ တယ္။ ကြၽန္မက အသက္ကို အေၾကာက္ႀကီးစြာနဲ႔ တြယ္ဖက္တတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ အႏၲရာယ္ မ်ားတဲ့တာဝန္တစ္ခုနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ အၿမဲ ထြက္ေျပးခ်င္ခဲ့သူပါ။ အဲဒီလို တကယ္အဖမ္းခံရၿပီး ညႇဥ္းပန္းခံရရင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ဧကန္မုခ် သစၥာေဖာက္ မွာျဖစ္လို႔၊ ဒီလိုနဲ႔ ယုဒတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းအေနနဲ႔ ငရဲကို အပို႔ခံရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္လာတဲ့အခါ ကြၽန္မ တကယ္ကို အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္။

ေနာက္ေတာ့၊ ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ ေနာက္တစ္ပိုင္းကို ကြၽန္မ အမွတ္မထင္ ေတြ႕မိတယ္- “လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ဘဝမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္သည့္အခါ၊ အရာရာတိုင္းသည္ အေသးအဖြဲ ျဖစ္လာၾကၿပီး၊ မည္သူမွ် ၎တို႔ကို ခက္ခဲေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေခ်။ အသက္ထက္ မည္သည့္အရာသည္ သာ၍အေရးႀကီးႏိုင္မည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ စာတန္သည္ လူတို႔အထဲတြင္ ေနာက္ထပ္ မည္သည့္အရာမွ် လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိမလာေပ၊ လူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အရာ မည္သည့္အရာမွ် မရွိေပ။ ‘ဇာတိပကတိ’ ၏ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္တြင္ ဇာတိပကတိသည္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ခံရသည္ဟု ဆိုထားေသာ္လည္း၊ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္တကယ္ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံၿပီး စာတန္၏ တိုက္တြန္းျခင္း မခံရပါက၊ မည္သူမွ် ၎တို႔ကို ခက္ခဲေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေခ်။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ “စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား” ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားကို အနက္ဖြင့္ဆိုခ်က္၊ အခန္း (၃၆)) ကြၽန္မရဲ႕အားနည္းခ်က္က ေသျခင္းအေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ အေၾကာက္တရား အၿမဲျဖစ္ေနခဲ့မွန္း ဘုရားသခင္ရဲ႕ အဲဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို သတိျပဳမိ ေစခဲ့တယ္။ စာတန္က ကြၽန္မကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ကြၽန္မဇာတိရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကို အသုံးျပဳၿပီး၊ ကြၽန္မကို ဘုရားသခင္အေပၚ သစၥာေဖာက္ေစခဲ့ တယ္၊ အဲဒါက ကြၽန္မကို စာတန္နဲ႔အတူ ဖ်က္ဆီး ခံရဖို႔ ဦးတည္ေစမွာပါ။ စာတန္က လုံးဝစက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး ဆိုးယုတ္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ရွင္ျခင္းနဲ႔ေသျခင္းဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာေအာက္မွာရွိၿပီး သူကပဲ သတ္မွတ္ေပးတာပါ။ စာတန္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ႐ိုင္းစိုင္းၾကမ္းၾကဳတ္ပါ ေစ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ သူ ကြၽန္မကို ဘာမွမလုပ္ရဲဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ အသက္နဲ႔ေသျခင္းကို ဘုရားသခင္ထံ အပ္ႏွံရမွာျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈကို နာခံရမွာျဖစ္တယ္၊ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ကြၽန္မကို ေသတဲ့အထိ ညႇဥ္းပန္းရင္ေတာင္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံၿပီး ဘုန္းထင္ရွားေစၿမဲျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ဒူးေထာက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းတယ္၊ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မရဲ႕အသက္ကို ကိုယ္ေတာ့္ထံ အပ္ႏွံဖို႔နဲ႔ ကြၽန္မ ရွင္မလား၊ ေသမလားဆိုတာ ကိုယ္ေတာ့္ကို စီစဥ္ၫႊန္ၾကားခြင့္ျပဳဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို စစ္ေဆးေတာ္ မူပါ” လို႔ေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ ႁမြက္ဆိုခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို စဥ္းစားမိတယ္- “ငါတို႔၏ျဖစ္တည္မႈအလုံးစုံသည္ ဘုရားသခင္ထံမွလာၿပီး ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာေၾကာင့္ တည္ရွိသည့္အတြက္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဝင္မ်ားႏွင့္ ဘုရားတရားကိုင္းရႈိင္းေသာ ခရစ္ယာန္မ်ား အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္၏တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းအတြက္ ငါတို႔၏ စိတ္ႏွင့္ ခႏၶာမ်ားကို ဆက္ကပ္ပူေဇာ္ရန္မွာ ငါတို႔အားလုံး၏ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ငါတို႔၏စိတ္ႏွင့္ ခႏၶာတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္အတြက္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အေၾကာင္းတရားအတြက္ မဟုတ္ပါက၊ ငါတို႔၏ ဝိညာဥ္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္အတြက္ မာတုရျဖစ္ခဲ့ၾကသူမ်ားႏွင့္ မထိုက္တန္ဟု ခံစားရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါတို႔ကို အရာရာ ေထာက္ပံ့ေပးၿပီးျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္အတြက္ မ်ားစြာသာ၍ မထိုက္တန္ဟု ခံစားရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၂)- လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန သိသာထင္ရွားတာက ဖန္ဆင္းခံေတြဟာ ဘုရားသခင္ အပ္ႏွံထားတဲ့ တာဝန္ေတြကို အၿပီးအစီးေဆာင္႐ြက္ဖို႔အတြက္ အသက္ဆုံးရႈံးတဲ့ အထိ ေပးဆပ္သြားဖို႔ဆိုတာ အဓိပၸာယ္အရွိဆုံးအရာျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သခင္ေယရႈေနာက္ကိုလိုက္တဲ့ တပည့္ေတြနဲ႔တမန္ေတာ္ေတြကို ျပန္စဥ္းစားတဲ့ အခါ၊ အမ်ားအျပားက ဧဝံေဂလိတရား ျဖန႔္ေဝေနရင္း အသက္ကို ေပးဆပ္ခဲ့ၾကေပမယ့္၊ သူတို႔ရဲ႕ေသဆုံးျခင္းေတြကို ဘုရားသခင္က ေအာက္ေမ့သတိရတယ္။ သူတို႔က ဇာတိခႏၶာအေနနဲ႔ ေသဆုံးသြားေပမယ့္၊ သူတို႔ရဲ႕ဝိညာဥ္ေတြက ဆက္လက္ရွင္သန္လ်က္ ရွိေနတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ေသျခင္းကို ေၾကာက္႐ြံ႕တာေၾကာင့္ ယုဒတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီး ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ခဲ့ရင္ သူက ကြၽန္မတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးမွာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မတို႔ ေသၾကမွာ၊ အဲဒါ တကယ့္ေသျခင္းအစစ္ပဲ၊ ကြၽန္မတို႔ ငရဲကို သြားရမွာ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါ ထာဝရဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္တယ္။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- “အၾကင္သူသည္ မိမိအသက္ကို ကယ္ဆယ္ျခင္းငွာအလိုရွိ၏။ ထိုသူသည္ အသက္ရႈံးလိမ့္မည္။ အၾကင္သူသည္ ငါ့ေၾကာင့္အသက္ရႈံး၏၊ ထိုသူသည္ အသက္ကို ေတြ႕လိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၆:၂၅) တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အခုလို လူေတြကို လက္လြတ္စပယ္ဖိႏွိပ္ ၿပီးဖမ္းဆီးေနတဲ့ ၾကမ္းတမ္း တဲ့အေနအထားမွာ၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မရဲ႕သေဘာထားကို ေတြ႕သြားတယ္၊ ကြၽန္မက သူ႔ကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔အတြက္ အသက္ကိုစြန႔္ၿပီး စာတန္ေရွ႕ေမွာက္မွာ သက္ေသခံ မလားဆိုတာ သူက ၾကည့္ေနတာ။ ကြၽန္မေသရမွာ ေၾကာက္တဲ့အတြက္ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ခဲ့ရင္ ကြၽန္မက ေသေနလ်က္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပဲ။ ဒါကို အသိတရားရလိုက္ေတာ့၊ ကြၽန္မ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္၊ ကြၽန္မဟာ ဇာတိကို သစၥာေဖာက္ ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔ကို အားကိုးဖို႔ လိုလားတယ္လို႔ ထုတ္ေျပာခဲ့ တယ္။ ကြၽန္မ အသင္းေတာ္ရဲ႕ပိုက္ဆံေတြကို လႊဲေျပာင္းေန တဲ့အခ်ိန္၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ကို ကြၽန္မ တိုးတိုးေလးဆိုလိုက္တယ္- “သင္သည္ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္သည္- သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္သင့္ၿပီး အဓိပၸါယ္ရွိေသာ အသက္တာကို လိုက္စားရွာေဖြသင့္သည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သင္သည္ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သင့္ကိုယ္သင္ ဘုရားသခင္အတြက္ အသုံးခံသင့္ၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡအားလုံးကို ခံရပ္သင့္ေပသည္။ သင္သည္ ယေန႔ခံစားရေသာ ဆင္းရဲဒုကၡအနည္းငယ္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာႏွင့္ အေသအခ်ာ လက္ခံသင့္ၿပီး ေယာဘႏွင့္ ေပတ႐ုကဲ့သို႔ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ အသက္တာတစ္ခုကို အသက္ရွင္သင့္သည္။ သင္တို႔သည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို လိုက္စားရွာေဖြေသာသူမ်ား၊ တိုးတက္မႈကို ရွာေဖြေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သင္တို႔သည္ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး၏ တိုင္းႏိုင္ငံထဲတြင္ ထေျမာက္ၾကသူမ်ား၊ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္သည္ဟု ေခၚဆိုေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္းမွာ အဓိပၸါယ္အရွိဆုံး အသက္တာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ “အဓိပၸာယ္ျပည့္ဝဆုံး အသက္တာ”) ကြၽန္မ ဒီသီခ်င္းကို ပိုၿပီးဆိုေလ၊ ကြၽန္မ ပိုၿပီးသေဘာက်ေလပဲ။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ကိုယ္လုပ္ ႏိုင္တာ တန္ဖိုးရွိဆုံးအရာပဲ။ ဒီနည္းလမ္းနဲ႔ ရွင္သန္တာ အဓိပၸာယ္ျပည့္ဝတဲ့ဘဝ တစ္ခုပဲ။ အဲဒါ ဘုရားသခင္က ခ်ီးမြမ္းတဲ့ ဘဝတစ္ခုပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့စိတ္ မရွိေတာ့သလို ေၾကာက္လည္းမေၾကာက္ေတာ့ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းရဲ႕ပိုက္ဆံကိုလည္း ဘာျပႆနာမွ မရွိဘဲ လႊဲေျပာင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာ၊ အခု ကြၽန္မ အျပည့္အဝ တည္ၿငိမ္သြား ၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္သြားတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕လမ္းျပမႈနဲ႔၊ သူ႔အိမ္ေတာ္ရဲ႕ ပစၥည္းေတြနဲ႔စာအုပ္ေတြကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုံၿခဳံစိတ္ခ်စြာနဲ႔ လႊဲေျပာင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။