ညီမ ေက်ာင္းတုန္းက အတန္းေဖာ္တခ်ိဳ႕ အရမ္းပြင့္လင္းတာကို ညီမ သတိထားမိတယ္။ တျခားလူေတြ မွားေနတာကို သူတို႔ျမင္ရင္ မွားတယ္လို႔ တဲ့တိုးေျပာခ်လိုက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြက ခဏခဏ စိတ္ဆိုးၿပီး သူတို႔ကို ေရွာင္ၾကတယ္။ ညီမ စဥ္းစားမိတယ္။ “ဒီလူေတြက ထုံလွခ်ည္လား။ လူေတြေျပာၾကတယ္။ ‘မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ျခင္းသည္ ခင္မင္မႈကို ၾကာရွည္ေကာင္းမြန္ေစ၏’ ‘လူေတြကို မတရားမလုပ္နဲ႔’ တဲ့။ ျမင္တာကို စိတ္ထဲထား၊ လိုက္မေထာက္ျပနဲ႔။ ဒီလိုဆိုရင္ လူတစ္ေယာက္က လူရာဝင္ႏိုင္တယ္။ တဲ့တိုးေျပာလြန္းရင္ ကိုယ့္မွာ မေကာင္းတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္မရွိရင္ေတာင္ လူေတြက မေကာင္းတဲ့ပုံစံနဲ႔ တုံ႔ျပန္ၿပီး ျငင္းဆန္ၾကမယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ႏိုင္မွာလဲ” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ညီမက သူမ်ားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ သူတို႔ျပႆနာေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ တဲ့တိုးေထာက္မျပဘူး။ ညီမ အတန္းေဖာ္ေတြအားလုံးက ညီမကို ခင္ၾကၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ညီမက ေပါင္းရသင္းရလြယ္တယ္။ သေဘာေကာင္းတယ္လို႔ေျပာၾကတယ္။ ညီမကလည္း ကိုယ္က ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ညီမက ဘုရားအေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းရွိလာေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔လည္း ဒီလို ဆက္ဆံခဲ့တယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ညီမ သတိထားမိရင္ ေထာက္မျပဘူး။ တဲ့တိုးဆန္လြန္းရင္ လူေတြက အေနရခက္မယ္၊ ညီမက သူတို႔ကို ပစ္မွတ္ထားေနၿပီး သူတို႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္လို႔ ထင္မယ္၊ ဒါဆိုရင္ ညီမတို႔ ဆက္ဆံေရး ပ်က္စီးမယ္လို႔ ညီမ အၿမဲတမ္း ခံစားမိတယ္။ ဖြင့္ျပျခင္းတစ္ခုကို ညီမ ႀကဳံရၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္တဲ့အခါက်မွပဲ သူမ်ားေတြနဲ႔ ညီမ ဆက္ဆံတဲ့ ပုံစံက သမၼာတရားနဲ႔ေရာ ဘုရားနဲ႔ပါ ဆန႔္က်င္ေနတာကို ျမင္ခဲ့တယ္။

၂၀၁၅ ခုႏွစ္တုန္းကေပါ့။ ညီမက ဗီဒီယိုအလုပ္မွာ လက္စ္လီနဲ႔ တြဲလုပ္ရတယ္။ သူက ယုံၾကည္ျခင္းရွိတာ ညီမထက္ပိုၾကာၿပီး ညီမထက္လည္း အသက္ႀကီးတယ္။ ညီမတို႔က အခ်င္းခ်င္း ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာၾကတယ္။ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပတယ္။ သေဘာထားမတူတာ မရွိသေလာက္ပဲ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ညီမက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအေနနဲ႔ အေ႐ြးခံရတယ္။ တစ္ခါက်ေတာ့ လက္စ္လီက ဝတ္ေက်တမ္းေက်လုပ္တယ္၊ မ႐ိုးသားဘူး၊ မယုံရဘူး၊ သူ႔အေၾကာင့္ အလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးတယ္ဆိုၿပီး သူမ်ားေတြက တိုင္ၾကတယ္။ သူ႔ျပႆနာက ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးတယ္လို႔ ညီမ ခံစားမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ လက္စ္လီရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပၿပီး ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လိုတဲ့အေၾကာင္းကို ညီမရဲ႕ အလုပ္ေဖာ္နဲ႔ ေျပာတယ္။ သူ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္၊ သူ႔ကိုယ္သူ သိၿပီး ေနာင္တရႏိုင္ေအာင္၊ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေအာင္ေပါ့။ ညီမအလုပ္ေဖာ္က သေဘာတူၿပီးေတာ့ လက္စ္လီဆီကို ဘယ္သူက သြားၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕သင့္လဲလို႔ ေမးတယ္။ ညီမက ဘာမွမေျပာဘဲ ရပ္ေနခဲ့တယ္။ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ကို မစြန႔္စားခ်င္ဘူးေလ။ ညီမ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပရင္ ငါက သူ႔ကို ပစ္မွတ္ထားေနတယ္လို႔ ထင္မွာလား။ ေနာက္က်ရင္ ငါတို႔က ဘယ္လို အဆင္ေျပမွာလဲ” ေပါ့။ ညီမကို လက္စ္လီဆီသြားၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ လူတိုင္းက အႀကံျပဳေတာ့ ညီမ အံ့ဩသြားရတယ္။ ညီမ ထြက္ေျပးခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္မျပရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္က ထိခိုက္ေနမွာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီးေတာ့ပဲ သြားလုပ္လိုက္ရတယ္။ အခ်ိန္နည္းနည္းယူၿပီး ကြၽန္မ သတၱိေမြးခဲ့ရတယ္။ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားေပးတယ္။ ညီမ ေခါင္းထဲမွာ သူ႔ကို ေျပာမဲ့ဟာေတြကို အစကေနအဆုံးထိ ေျပာၿပီး ဆက္တိုက္ေလ့က်င့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမ သူ႔ကို ေတြ႕ေတာ့ အကုန္လုံး ရႈပ္ေထြးကုန္တယ္။ လည္ပင္းကို ညႇစ္ထားသလို ခံစားမိၿပီး စကားေတြက ေျပာမထြက္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို ညင္သာတဲ့ ေလသံနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။ “အခုရက္ပိုင္းမွာ အစ္မအေျခအေနက ေကာင္းရဲ႕လား။ အခက္အခဲ တစ္ခုခုရွိလား။ ဗီဒီယိုေတြလုပ္တာ ဘာလို႔ အရမ္းေႏွးေနတာလဲ” ေပါ့။ လက္စ္လီက ျပန္ေျပာတယ္။ သူက သူ႔သား ေက်ာင္းမသြားတာကို စိတ္ပူေနလို႔ သူအလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးသြားတာ တဲ့။ ညီမ စဥ္းစားတယ္။ “သူက အခက္အခဲေတြရွိေနတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ငါက သူ႔ကို ဝတ္ေက်တမ္းေက်လုပ္တယ္၊ မ႐ိုးသားဘူး၊ မယုံၾကည္ရဘူးလို႔ ေဖာ္ထုတ္ရင္ ငါက ၾကမ္းလြန္းၿပီး သူ႔ကို ပစ္မွတ္ထားေနတယ္လို႔ ထင္မွာလား။ ငါတို႔ ဆက္ဆံေရး ၿပိဳလဲသြားရင္ ငါတို႔ၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္ကို ပိုၿပီး အေနရခက္မွာပဲ” ေပါ့။ ဒီလို ေတြးမိၿပီး သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္မျပခဲ့ဘူး။ သူ႔ကို နည္းနည္း ႏွစ္သိမ့္ၿပီးေတာ့ပဲ သူ႔တာဝန္ရဲ႕ အေျခအေနကို အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီး စစ္လိုက္တယ္။

သူက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိတာ တစ္ခုမွ မရွိေတာ့ သူ႔တာဝန္မွာ ဝတ္ေက်တမ္းေက်ဆက္လုပ္တယ္။ သူ႔ဗီဒီယိုေတြမွာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ လက္စ္လီရဲ႕ ျပႆနာေတြက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ဆိုတာ ညီမ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ သူက မေျပာင္းလဲရင္ သူ႔ကို ထုတ္ပစ္ရမွာ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ညီမ ေနာက္တစ္ခါ သူ႔ဆီ သြားၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေသခ်ာေပါက္ ေထာက္ျပမယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမ ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ စကားလုံးေတြက ပါးစပ္ထဲမွာ တစ္ေနျပန္တယ္။ သူ႔ျပႆနာေတြကိုလည္း သတိထားမိေအာင္ လုပ္ရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုလည္း အေနရမခက္ေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမယ္ဆိုတာကိုပဲ ညီမ စဥ္းစားေနတယ္။ ညီမက သူ႔ကို ပစ္မွတ္ထားေနတယ္လို႔ မထင္ေအာင္၊ ညီမကို အျမင္ေစာင္းတာ မျဖစ္ေအာင္ေပါ့။ ညီမ သူ႔ကို ပညာသားပါပါနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။ “အစ္မက ဘာလို႔ ကိုယ့္တာဝန္မွာ အၿမဲတမ္း ေပါ့ဆေနတာလဲ” ေပါ့။ အဲဒီမွာ လက္စ္လီက ေျပာတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ ဝတၳဳေတြဖတ္တဲ့ ဇာတိပကတိ သာယာမႈမွာ နစ္ေမ်ာၿပီး သူ႔တာဝန္ေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈမိတယ္ တဲ့။ သူက ဒီလိုေျပာရင္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။ ညီမ စဥ္းစားတယ္။ “သူက ေတာ္ေတာ္ အခက္အခဲျဖစ္ေနတာပဲ။ သူက မ႐ိုးသားဘူး၊ မယုံၾကည္ရဘူးလို႔ ငါက ေျပာရင္ သူ ခံႏိုင္ပါ့မလား။ ဘာမွမေျပာတာ အေကာင္းဆုံးပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူက သူ႔ျပႆနာကို ဝန္ခံတယ္ဆိုေတာ့ အခု တိုးတက္လာေလာက္ပါတယ္” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔အေျခအေနကို ညီမ နားလည္ေၾကာင္းေျပာၿပီး သူ႔တာဝန္မွာ ပိုၿပီးေတာ့ အားစိုက္ဖို႔ အားေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူက ေနာင္တမရေသးဘူး။ သူ႔ရဲ႕ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း နည္းလမ္းက ပိုပိုဆိုးလာၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ အထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ညီမက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္မၾကည့္ခဲ့ဘူး။ ဒီကိစၥက အတိတ္မွာပဲ က်န္ခဲ့သလို ျဖစ္သြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ညီမ ဖတ္ၿပီး ညီမအေျခအေနကို နည္းနည္းနားလည္သြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “လူတို႔၏ အျပဳအမူႏွင့္ အျခားလူတို႔အေပၚ ဆက္ဆံျခင္းကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအေပၚ အေျခခံရမည္။ ဤသည္မွာ လူသား၏ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းအတြက္ အေျခခံအက်ဆုံး စည္းမ်ဥ္းျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ လူသား၏ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္း စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို နားမလည္လွ်င္ သမၼာတရားကို မည္သို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္နည္း။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ အႏွစ္မရွိေသာ စကားလုံးမ်ားကို ေျပာဆိုျခင္းႏွင့္ ေဆာင္ပုဒ္မ်ားကို ဟစ္ေၾကာ္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဘဝတြင္ မည္သည့္အရာကို ေတြ႕ႀကဳံရပါေစ လူသား၏ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္မႈဆိုင္ရာ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ ျဖစ္ရပ္မ်ားအေပၚ အျမင္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔၏ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ျခင္းကိစၥ ပါဝင္ေနသေ႐ြ႕ ၎တို႔သည္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈတစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး သမၼာတရားကို ၎တို႔ လိုက္စားသင့္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲ၌ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းတို႔ကို ရွာေဖြသင့္သည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ၎တို႔ ရွာေဖြသင့္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ထိုလူမ်ားသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူမ်ားျဖစ္သည္။ မည္မွ်ႀကီးမားေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ႀကဳံရပါေစ ဤနည္းအားျဖင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားႏိုင္ျခင္းသည္ ေပတ႐ု၏ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သမၼာတရား လိုက္စားသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာအေနျဖင့္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံသည့္အခါ မည္သည့္စည္းမ်ဥ္းကို လိုက္နာသင့္သနည္း။ သင္၏ နဂိုမူလအျမင္က သဟဇာတျဖစ္ျခင္းသည္ အဖိုးထိုက္ရတနာျဖစ္ၿပီး သည္းခံထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းသည္ အလြန္ေကာင္းသည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ထိန္းသိမ္းသင့္သည္၊ အျခားလူမ်ားအား သိကၡာက်ေစျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္သည္၊ မည္သူ႔ကိုမွ် စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မေပးသင့္၊ ဤနည္းအားျဖင့္ အျခားလူမ်ားႏွင့္ ေကာင္းေသာ ဆက္ဆံေရးကို ရရွိသင့္သည္ဟု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဤအျမင္၏ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံရၿပီး သင္သည္ အျခားလူမ်ားက မေကာင္းမႈမ်ား က်ဴးလြန္သည္ကို၊ သို႔မဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းမ်ား ခ်ိဳးေဖာက္သည္ကို မ်က္ျမင္ ျမင္ေတြ႕ေသာအခါတြင္ တိတ္ဆိတ္ေနလိမ့္မည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးရျခင္းထက္ အသင္းေတာ္အလုပ္က ဆုံးရႈံးမႈမ်ား ႀကဳံရျခင္းကို သင္ ပို၍ ႏွစ္သက္လိမ့္မည္။ သင္သည္ မည္သူပင္ျဖစ္ေစ လူတိုင္းႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ျခင္းကို ထိန္းသိမ္းရန္ အားထုတ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ အျခားလူမ်ား၏ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကို ကာကြယ္ေပးၿပီး ၎တို႔၏ သိကၡာဆည္ဖို႔ကိုသာ စဥ္းစားရင္း ၎တို႔အတြက္ ေက်နပ္ဖြယ္ ျဖစ္သည့္အရာမ်ားကိုသာ ေျပာဆိုလိမ့္မည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ျပႆနာမ်ားရွိသည္ကို သင္ ေတြ႕လွ်င္ပင္ သင္သည္ သည္းခံျခင္းကို က်င့္သုံးလိမ့္မည္။ သူ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ သင္ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုေကာင္း ေျပာဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း သူ၏ေရွ႕တြင္ သင္သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ထိန္းသိမ္းၿပီး သင္၏ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းလိမ့္မည္။ ဤသို႔ေသာ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ပုံကို သင္မည္သို႔ထင္ျမင္သနည္း။ ဤသည္မွာ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူတစ္ေယာက္၏ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ပုံမ်ိဳး မဟုတ္သေလာ။ ဤသည္မွာ အေတာ္အတန္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်၍မရသည္ မဟုတ္ေလာ။ ယင္းသည္ အျပဳအမူဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာပုံစံျဖင့္ ျပဳမူျခင္းသည္ မနိမ့္က်သေလာ။ ဤသို႔ျပဳမူေသာသူတို႔သည္ လူေကာင္းမ်ားမဟုတ္သကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္ျခင္းလည္း မရွိၾကေပ။ သင္မည္မွ် ဒုကၡခံစားရၿပီးပါေစ၊ သင္အဖိုးအခေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္ပါေစ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားမပါဝင္ဘဲ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္လွ်င္ သင္သည္ က်ရႈံးခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ လက္ခံမႈကို ရရွိမည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမွတ္ရျခင္းကို ခံရမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစမည္လည္း မဟုတ္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ဖို႔ရာ အၾကင္သူသည္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ အနည္းဆုံး ပိုင္ဆိုင္ရမည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ညီမ ရွင္းသြားတယ္။ ညီမ အသက္တာမွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပဳမူေနထိုင္မႈ စည္းမ်ဥ္းေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြအေပၚ သေဘာထားအျမင္ေတြ ပါဝင္သေ႐ြ႕ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းေတြကို အၿမဲတမ္း ရွာေဖြသင့္တယ္။ အရင္တုန္းက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ညီမ ေထာက္မျပရဲခဲ့ဘူး။ ဒါ ဘာမွ မမွားဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ညီမတို႔က ေပါင္းသင္းရအဆင္ေျပၿပီး ျငင္းခုံမေနၾကသေ႐ြ႕ အားလုံး အဆင္ေျပတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားက ဒီလိုေျပာထားတာကို ညီမ ဖတ္ရတယ္။ “သင္မည္မွ် ဒုကၡခံစားရၿပီးပါေစ၊ သင္အဖိုးအခေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္ပါေစ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားမပါဝင္ဘဲ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္လွ်င္ သင္သည္ က်ရႈံးခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ လက္ခံမႈကို ရရွိမည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမွတ္ရျခင္းကို ခံရမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစမည္လည္း မဟုတ္ေပ။” ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ညီမကို ေတာ္ေတာ္ တို႔ထိတယ္။ ညီမက ဘာမွမေကာင္းတာမလုပ္တဲ့ ပုံစံရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမက လူေတြကို စိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္မိမွာကို အၿမဲတမ္းေၾကာက္ၿပီး သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေထာက္မျပရဲဘူး။ ျပႆနာတစ္ခုကို ျမင္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ စိတ္ဆိုးေနရင္ေတာင္ ညီမက ၿပဳံး႐ႊင္ေနဦးမွာပဲ။ ဒါဆိုရင္ ေျဖရွင္းသင့္တဲ့ အဲဒီျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းဘဲ အသင္းေတာ္အလုပ္က ဆုံးရႈံးမႈေတြ ခံရတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးက မ႐ိုးဘူး၊ လွည့္စားတတ္တယ္၊ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္တဲ့ေနရာမွာ စည္းမ်ဥ္းမရွိဘူးလို႔ ဘုရားက ေျပာတယ္။ လက္စ္လီရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ကို ညီမ ကိုင္တြယ္ခဲ့တဲ့ပုံစံကို ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္တယ္။ သူက မ႐ိုးသားဘူး၊ မယုံၾကည္ရဘူး၊ တိုးတက္မႈကို ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္ေနတယ္ဆိုတာကို ညီမ ေကာင္းေကာင္းသိေပမဲ့ အရမ္းတဲ့ေျပာလိုက္ရင္ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာ ညီမ ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။ ညီမက ၾကမ္းလြန္းတယ္လို႔ သူ ထင္ႏိုင္ၿပီး အျမင္ေစာင္းလာႏိုင္တယ္ ေပါ့။ သူက ဒါကို ျငင္းပယ္ၿပီး သုန္မႈန္ေနရင္ ညီမတို႔ၾကားမွာ အေနရခက္မွာကို ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ ညီမတို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ကာကြယ္ခ်င္ၿပီးေတာ့ ညီမက သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ တစ္ခုခုေျပာဖို႔ကို ေၾကာက္ေနတယ္။ ဝတ္ေက်တမ္းေက်လုပ္တဲ့ သူ႔ျပႆနာက ပိုဆိုးလာတာကိုျမင္ၿပီး ညီမက စိတ္ဆိုးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေတာ့ သူ႔ကို ရန္လုပ္မိမွာေၾကာက္ၿပီး သူ႔ျပႆနာကို မေျပာရဲဘူး၊ မေဖာ္ထုတ္ရဲဘူး။ အေၾကာင္းအရာကို အေပၚယံၿခဳံၿပီးေတာ့ မထိခိုက္မယ့္ဟာနည္းနည္းပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက ဘယ္လိုပဲ ခံစားရေပမဲ့ သူ႔ကိုေတာင္ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ညီမေတြ႕တဲ့ ျပႆနာေတြကို မေဖာ္ထုတ္တာ၊ မေျဖရွင္းတာဟာ ညီမက တာဝန္မသိတတ္ဘူး၊ အရမ္း လ်စ္လ်ဴရႈတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ညီမက သူမ်ားေတြေရွ႕မွာ “သေဘာေကာင္းသူ” အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ေနၿပီး ေထာက္ထားၿပီး နားလည္ေပးတာက လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းပဲလို႔ ထင္ေနတာ ေနာက္ဆုံးမွာ ညီမ ျမင္သြားတယ္။ အမွန္တရားေတြ ေပၚလာမွပဲ ညီမ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျမင္တဲ့ပုံစံကို အျပည့္အဝေျပာင္းလဲခဲ့တာပါ။ လက္စ္လီရဲ႕ ျပႆနာကို သတိထားမိေပမဲ့ ေထာက္ျပၿပီး သူ႔ကို မကူညီခဲ့ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႔ သူ႔ျပႆနာရဲ႕ အႏွစ္သာရ၊ အက်ိဳးဆက္ေတြကို သူ မျမင္ဘူး။ သူ႔အသက္တာက ထိခိုက္နစ္နာရတယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးသြားတယ္။ ညီမက အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး မ႐ိုးသားဘူး။ လွည့္စားတတ္တယ္။ ညီမမွာ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိတယ္လို႔ ဘယ္လို ေျပာႏိုင္မွာလဲ။

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ “လူေတြကို မတရား မလုပ္နဲ႔”၊ “မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ျခင္းသည္ ခင္မင္မႈကို ၾကာရွည္ေကာင္းမြန္ေစ၏” တို႔အေပၚ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ စိစစ္မႈကို ညီမ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒီမွာ ညီမက ဒီစိတ္ကူးေတြက လႊမ္းမိုးတာ ခံရတာေၾကာင့္ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပခ်င္စိတ္မရွိတာ သိသြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “‘မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေပးျခင္းသည္ ၾကာရွည္၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ခင္မင္မႈကို ျဖစ္ေစ၏’ ဆိုေသာ ရွင္သန္ေရး အေတြးအေခၚ ယုံၾကည္မႈတစ္ခုရွိသည္။ ဤသည္မွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ မိမိတို႔မိတ္ေဆြ၏ ျပႆနာမ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္လွ်င္ပင္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနရမည္ဟု ဆိုလိုသည္။ သူတစ္ပါးကို အထိနာေအာင္ မလုပ္သည့္၊ သို႔မဟုတ္ သူတစ္ပါး၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မေဖာ္ထုတ္သည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ထိန္းသိမ္းသင့္သည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ၎တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း လွည့္စားရမည္ျဖစ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း ဖုံးကြယ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္မႈ ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အျခားလူမွာ မည္သို႔ေသာသူမ်ိဳး ျဖစ္သည္ကို အလြန္ပင္ ရွင္းလင္းစြာ သိေသာ္လည္း တဲ့တိုးမေျပာၾကဘဲ မိမိတို႔၏ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းရန္ ဉာဏ္မ်ားေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို အသုံးခ်ၾကသည္။ ဤသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ထိန္းသိမ္းခ်င္သနည္း။ ဤလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ အဖြဲ႕အတြင္းတြင္ ရန္သူမ်ားရွိေအာင္ မျပဳလုပ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္လွ်င္ မိမိကိုယ္ကို အႏၲရာယ္ရွိေသာ အေျခအေနမ်ား က်ေရာက္ေစျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုေပမည္။ တစ္စုံတစ္ဦးကို သူ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားအား သင္ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေနာက္၊ သို႔မဟုတ္ သူ႔ကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္ၿပီးေနာက္ ထိုသူသည္ သင္၏ ရန္သူျဖစ္လာၿပီး သင့္ကို အႏၲရာယ္ျပဳမည္ကို သိၿပီး သင္သည္ ထိုအေျခအေနသို႔ မက်ေရာက္လိုပါက ‘လူမ်ားကို လုံးဝ အထိနာေအာင္မလုပ္ႏွင့္။ သူတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို လုံးဝ မေဖာ္ထုတ္ႏွင့္’ ဟု ဆိုသည့္ ရွင္သန္ေရး အေတြးအေခၚ ယုံၾကည္မႈကို သင္ အသုံးခ်သည္။ ဤအရာအရ လူႏွစ္ေယာက္သည္ ဤသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးတြင္ရွိလွ်င္ စစ္မွန္သည့္မိတ္ေဆြမ်ားအျဖစ္ အက်ဳံးဝင္သေလာ။ (မဝင္ပါ။) ၎တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း၏ ယုံၾကည္ရသူျဖစ္ဖို႔မဆိုထားႏွင့္၊ စစ္မွန္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ားမဟုတ္ေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဤသည္မွာ အတိအက် မည္သည့္ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးျဖစ္သနည္း။ အေျခခံ လူမႈဆက္ဆံေရးတစ္ခု မဟုတ္သေလာ။ (ဟုတ္သည္။) ဤသို႔ေသာ လူမႈဆက္ဆံေရးမ်ားတြင္ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို မျပႏိုင္သကဲ့သို႔ ေလးနက္ေသာ အျပန္အလွန္ဖလွယ္ျခင္းမ်ားလည္း မရွိႏိုင္ေပ။ ၎တို႔ႏွစ္သက္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မေျပာႏိုင္ေပ။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ရွိေသာအရာ၊ သို႔မဟုတ္ သူတစ္ပါးတို႔တြင္ ၎တို႔ျမင္ေသာ ျပႆနာမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ သူတစ္ပါးတို႔အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္မည့္စကားမ်ားကို မေျပာဆိုႏိုင္ေပ။ ထိုအစား အျခားသူမ်ား၏ မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ဖို႔ ၾကားေကာင္းေသာ စကားမ်ားကို ေ႐ြးေျပာသည္။ အျခားသူမ်ားထံတြင္ ၎တို႔အေပၚ မုန္းတီးစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာမည္ကို စိုးရိမ္ၾကသျဖင့္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို မေျပာရဲၾကေပ၊ သို႔မဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မထိန္းသိမ္းရဲၾကေပ။ မည္သူကမွ် ၎တို႔ကို မၿခိမ္းေျခာက္ေနေသာအခါ ၎တို႔သည္ အေတာ္အတန္ သက္သာ၊ ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ အသက္ရွင္ေနၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ‘လူမ်ားကို လုံးဝ အထိနာေအာင္မလုပ္ႏွင့္။ သူတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို လုံးဝ မေဖာ္ထုတ္ႏွင့္’ ဆိုသည့္စကားကို အားေပးဖို႔ လူတို႔၏ ပန္းတိုင္မဟုတ္သေလာ။ (ဟုတ္သည္။) ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ ပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ ခုခံကာကြယ္ျခင္း အရိပ္လကၡဏာရွိေသာ ေကာက္က်စ္လွည့္စားသည့္ ျဖစ္တည္မႈနည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္မွာ ရွင္းသည္။ ဤသို႔အသက္ရွင္ေသာသူမ်ားသည္ ယုံၾကည္ရသူ မရွိေပ။ မည္သည့္အရာကိုမဆို ေျပာဆိုႏိုင္သည့္ ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြမ်ားမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခုခံကာကြယ္ၾကသည္။ တြက္ခ်က္ၿပီး နည္းဗ်ဴဟာရွိၾကသည္။ တစ္ဦးခ်င္းက ဤဆက္ဆံေရးမွ လိုအပ္သည့္အရာကို ယူေဆာင္ၾကသည္။ ဤသို႔မဟုတ္သေလာ။ ဤအရာ၏ အရင္းအျမစ္တြင္ ‘လူမ်ားကို လုံးဝ အထိနာေအာင္မလုပ္ႏွင့္။ သူတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို လုံးဝ မေဖာ္ထုတ္ႏွင့္’ ဆိုသည့္ ပန္းတိုင္သည္ သူတစ္ပါးတို႔အား စိတ္ဆိုးေအာင္ျပဳလုပ္ၿပီး ရန္သူမ်ားျဖစ္ေစျခင္းကို တားဆီးရန္၊ မည္သူ႔ကိုမွ် မထိခိုက္ေစျခင္းအားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကိုမထိခိုက္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရန္ ခံယူသည့္ နည္းပညာႏွင့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ ဤအႏွစ္သာရ၏ ရႈေထာင့္အခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ေသာအခါ ‘လူမ်ားကို လုံးဝ အထိနာေအာင္မလုပ္ႏွင့္။ သူတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို လုံးဝ မေဖာ္ထုတ္ႏွင့္’ ဆိုသည့္ လူတို႔၏ သူေတာ္ေကာင္းတရားမွ ျဖစ္လာေသာ ေတာင္းဆိုမႈသည္ ျမင့္ျမတ္ေသာ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈျဖစ္သေလာ။ အျပဳသေဘာေဆာင္သေလာ။ (မေဆာင္ပါ။) ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ထိုအရာက လူတို႔ကို မည္သည့္အရာကို သင္ၾကားေပးသနည္း။ မည္သူ႔ကိုမွ် စိတ္ဆိုးေအာင္၊ သို႔မဟုတ္ နာက်င္ေအာင္မလုပ္သင့္၊ သို႔မဟုတ္လွ်င္ အဆုံး၌ နာက်င္ရမည္မွာ သင္ျဖစ္သည္ဟု သင္ၾကားေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ မည္သူ႔ကိုမွ် မယုံသင့္ဟု သင္ၾကားေပးျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္၏ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမ်ားထဲမွ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို နာက်င္ေစလွ်င္ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈက တိတ္ဆိတ္စြာ စတင္ေျပာင္းလဲလာမည္။ သင္၏ ေကာင္းေသာ၊ ရင္းႏွီးေသာသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရာမွ လမ္းေပၚတြင္ ျဖတ္သြားေသာ လူစိမ္းတစ္ေယာက္အျဖစ္သို႔၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ ရန္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းသြားလိမ့္မည္။ လူတို႔ကို ဤနည္းျဖင့္ သင္ၾကားေပးျခင္းသည္ မည္သည့္ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္သနည္း။ သင္သည္ ဤသို႔ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ ရန္သူမ်ားမရွိဘဲ အခ်ိဳ႕ရန္သူမ်ားပင္ ပေပ်ာက္သြားလွ်င္ လူတို႔က သင့္အား ေလးစားၿပီး ေထာက္ခံမည္ေလာ။ သင့္အား မိတ္ေဆြအျဖစ္ အစဥ္ထားရွိမည္ေလာ။ ဤသည္မွာ သူေတာ္ေကာင္းတရား၏ စံႏႈန္းကို အျပည့္အဝ ရရွိသေလာ။ ဤသည္မွာ အမ်ားဆုံးအေနျဖင့္ ရွင္သန္ေနထိုင္ေရး အေတြးအေခၚတစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၈)) “လူေတြကို မတရား မလုပ္နဲ႔”၊ “မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ျခင္းသည္ ခင္မင္မႈကို ၾကာရွည္ေကာင္းမြန္ေစ၏” တို႔ရဲ႕ သက္ေရာက္မႈကို ဘုရားက စိစစ္တဲ့အခါမွာ ဘုရားက ညီမ ေရွ႕မွာ ရွိၿပီး ညီမကို ေဖာ္ထုတ္ေနသလိုမ်ိဳး ခံစားရတယ္။ ဒီျပဳမူေနထိုင္ျခင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ရွင္သန္ၿပီးေတာ့ ညီမရဲ႕ စကားေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြက ညီမကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ညီမက ဘယ္သူနဲ႔ပဲ ေတြ႕ေတြ႕ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ရန္မမူဖို႔၊ စိတ္ဆိုးေအာင္မလုပ္ဖို႔ မူကိုပဲ အၿမဲတမ္း ကိုင္ထားတယ္။ ညီမ ေက်ာင္းတက္တုန္းကလိုေပါ့။ တဲ့တိုးေျပာတဲ့သူေတြက အပယ္ခံရတာကို ညီမ ျမင္တယ္။ ဒီေတာ့ သူမ်ားေတြနဲ႔ အဆင္ေျပဖို႔က ကိုယ္တကယ္ခံစားရတာကို ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာရဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ထုတ္ေျပာၿပီး သူတို႔ကို စိတ္ဆိုးေအာင္မလုပ္ရဘူးလို႔ ညီမ ခံစားမိတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ လူေတြက ကိုယ့္ကို ႏွစ္သက္မယ္။ လူရာဝင္တာလြယ္မယ္ေပါ့။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ အဲဒီ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္မႈ နည္းလမ္းကို က်င့္သုံးေနတုန္းပဲ။ သူမ်ားေတြ ကိုယ့္ကို မၾကည္မွာ၊ သူတို႔ခံစားခ်က္ေတြကို ထိခိုက္မွာ ေရွာင္ဖို႔ လူေတြကို ေဖာ္ထုတ္လိုက္လို႔ သူတို႔ စိတ္ဆိုးႏိုင္တဲ့ အခါတိုင္း ညီမက အသာေလးလက္ေရွာင္လိုက္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ တြဲဖက္တစ္ေယာက္ကို ကိုင္တြယ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ တစ္ခါတေလ ညီမက မိတ္သဟာယျပဳရတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ၿပီး အေရးမပါတဲ့ဟာတခ်ိဳ႕ကိုပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ျပႆနာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အခ်ိန္မီ မေျပလည္သြားတဲ့ သေဘာေပါ့။ ညီမက “မိတ္ေဆြတစ္ဦး တိုးျခင္းသည္ လမ္းတစ္ခု ထပ္တိုးျခင္းျဖစ္၏” နဲ႔ “မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ျခင္းသည္ ခင္မင္မႈကို ၾကာရွည္ေကာင္းမြန္ေစ၏” ဆိုတဲ့ ေလာကီ အေတြးအေခၚေတြ ကိုင္စြဲထားတယ္။ ကိုယ္ ျပဳမူဖို႔အတြက္ စံသတ္မွတ္ခ်က္အေနနဲ႔ေပါ့။ ညီမ တကယ္ စဥ္းစားေနတဲ့ဟာကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျပာမျပခဲ့ဘူး။ ညီမက ပိုပိုၿပီးေတာ့ အတုအေယာင္ျဖစ္လာၿပီး လွည့္စားတတ္လာတယ္။ ေကာင္းတဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြကို ထိန္းသိမ္းတယ္၊ လူတိုင္းနဲ႔ အဆင္ေျပတယ္ဆိုရင္ လူေတြက ညီမကို ခင္ၾကမယ္၊ ဒါဆိုရင္ သူမ်ားေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို ညီမ အလြယ္တကူနဲ႔ရမယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ စဥ္းစားတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ညီမက စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ဆန႔္က်င္ၿပီး တစ္ခုခုေျပာခဲ့၊ လုပ္ခဲ့ရင္ လူေတြက ညီမကို လႊတ္ေပးၿပီး သိကၡာဆည္ခြင့္ေပးမယ္ ေပါ့။ ညီမက ဆက္ဆံေရးေတြမွာ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔မညီတာကို ျမင္ခဲ့တယ္။ ညီမက လူတိုင္းကို ၿပဳံးေပ်ာ္ေနေစခ်င္တယ္။ ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကိုမွ ေဖာ္ထုတ္တာ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါဆို ညီမက ဘယ္ေတာ့မွ သိကၡာမက်ဘဲ ညီမရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ပုံရိပ္ကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္မွာပဲ ေပါ့။ ညီမက လူေတြကို စည္း႐ုံးၿပီး သူတို႔ကို အသုံးျပဳဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာမဟုတ္ဘူးလား။ ညီမက စိတ္ထားေကာင္းတဲ့၊ ေဖာ္ေ႐ြတဲ့၊ စာနာတတ္တဲ့ ပုံစံရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြအားလုံး ေနာက္ကြယ္မွာ ညီမက ထုတ္မေျပာတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ပန္းတိုင္ေတြေနာက္ကို လိုက္ေနခဲ့တယ္။ ညီမက တကယ္ကို ဆိုးယုတ္ပါတယ္။ လက္စ္လီရဲ႕ ကိစၥကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူက မ႐ိုးသားဘူး၊ စိတ္မခ်ရဘူးဆိုတာ ရွင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို ရန္မမူမိေအာင္လို႔ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပတာ၊ ေဖာ္ထုတ္တာ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္တိုးတက္မႈကို ထိခိုက္သြားတယ္။ ညီမက ဒီလိုဆက္ဆံေတာ့ သူ႔ကို ထိခိုက္႐ုံမကဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကိုလည္း ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ လုပ္ေနတယ္။ ညီမတို႔က သမၼာတရားကို စံသတ္မွတ္ခ်က္အျဖစ္ထားၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ လူေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြကို ၾကည့္သင့္တယ္၊ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သင့္တယ္ဆိုၿပီး ဘုရားက အၿမဲတမ္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေန႔စဥ္ အသက္တာမွာက်ေတာ့ ညီမက ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ အသက္ရွင္တယ္။ ညီမရဲ႕ စကားေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြကို အၿမဲတမ္း ခ်ဳပ္တည္းထားတယ္။ သူမ်ားေတြကို ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ႏိုင္ဘူး။ မကူညီႏိုင္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ သူမ်ားေတြကို တည္ေဆာက္စရာျဖစ္ေစမဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ဘယ္လိုေျပာရမယ္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဘယ္လို ကာကြယ္ရမယ္ဆိုတာကို မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္ ထိခိုက္တဲ့အခါမွာ ညီမက ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီး ခံစားခ်က္ေတြရွိေပမဲ့ သေဘာေကာင္းတဲ့သူအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ညီမက ကိုယ့္အက်ိဳးအတြက္ အသင္းေတာ္အက်ိဳးစီးပြားကို စြန႔္လႊတ္ေနတာပဲ။ ညီမက ေတာ္ေတာ္ကို အတုအေယာင္ျဖစ္ၿပီး လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဆက္လုပ္ေနရင္ ဘုရားက မုန္းၿပီး စက္ဆုပ္မွာပဲ။ သူမ်ားေတြက အထင္ေသးတာ၊ ျငင္းပယ္တာကို ခံရမွာပဲ။ ညီမ ဘုရားကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိခိုက္ေနတာကို သမီးျမင္ေပမဲ့ အၿမဲတမ္း သေဘာေကာင္းေယာင္ ဟန္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အသင္းေတာ္ အက်ိဳးကို ကာကြယ္မေနခဲ့ပါဘူး။ ဒါကို ကိုယ္ေတာ္က စက္ဆုပ္႐ြံ႕ရွာမွာပါ။ ဘုရားသခင္၊ သမီး ေနာင္တရခ်င္ပါတယ္။ သမီးျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္တဲ့ တရားမွ်တမႈရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ညီမ ဖတ္တယ္။ “တစ္စုံတစ္ခု ျဖစ္ေပၚေသာအခါ သင္သည္ ဘဝအေတြးအေခၚတစ္ခုျဖင့္ ရွင္သန္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေပ။ အျခားလူမ်ားအား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးမိမည္ကို သင္ အစဥ္ စိုး႐ြံ႕ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္အား ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိမည္ကို သင္ မေၾကာက္႐ြံ႕သကဲ့သို႔ သင္၏ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ စေတးလိမ့္မည္။ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္မ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ သင္၏ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို အေတာ္အတန္ ေကာင္းစြာ ကာကြယ္ၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အား မုန္းတီးၿပီး ျငင္းပယ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ သင့္အေပၚ စိတ္ဆိုးလိမ့္မည္။ ယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ မည္သည္က ပို၍ေကာင္းသနည္း။ သင္မခြဲျခားႏိုင္လွ်င္ သင္သည္ လုံးဝ မေရမရာျဖစ္ေနသည္။ သင္သည္ သမၼာတရားကို အနည္းငယ္မွ်ပင္ နားမလည္သည္ကို သက္ေသျပသည္။ သင္သည္ လုံးဝ သတိမဝင္ဘဲ ဤသို႔ဆက္သြားလွ်င္ အႏၲရာယ္က အမွန္ပင္ ႀကီးမားသည္။ အဆုံးတြင္ သမၼာတရားကို သင္ရယူႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဆုံးရႈံးျခင္းကို ခံစားရမည့္သူမွာ သင္ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤကိစၥတြင္ သမၼာတရားကို သင္မရွာေဖြဘဲ က်ရႈံးလွ်င္ ေနာင္တြင္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္လိမ့္မည္ေလာ။ မရွာေဖြႏိုင္ေသးလွ်င္ ဆုံးရႈံးျခင္းကို ခံစားရမည့္ ျပႆနာျဖစ္မည္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သင္သည္ အဆုံး၌ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ ‘သေဘာေကာင္းေသာ လူတစ္ဦး’ ၏ စိတ္ဓါတ္လႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ားႏွင့္ ရႈေထာင့္အျမင္ သင့္တြင္ ရွိလွ်င္၊ အေျခအေနအားလုံးတြင္ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရာမ်ားကို လိုက္နာျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေခ်၊ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ အစဥ္ က်ရႈံးၿပီး လဲက်လိမ့္မည္။ သင္သည္ အသိတရားမရပါက၊ မည္သည့္အခါမွ် သမၼာတရားကို မရွာေဖြပါက သင္သည္ မယုံၾကည္သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားႏွင့္ အသက္တို႔ကို မည္သည့္အခါမွ် ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သင့္သနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အသနားခံရင္း၊ ဘုရားသခင္က သင့္ကို ခြန္အားေပး၍ သင့္အား အေျခခံသေဘာတရားကို လိုက္နာႏိုင္ေစရန္၊ သင္ လုပ္သင့္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေစရန္၊ အေျခခံ သေဘာတရား အတိုင္း အမႈအရာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေစရန္၊ သင္၏အေနအထားအတိုင္း ရပ္တည္ခြင့္ေပးရန္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အမႈေတာ္ဆီသို႔ အႏၲရာယ္ ေရာက္လာခြင့္ မေပးရန္အတြက္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ဆုေတာင္းျခင္း၌ ဘုရားသခင္ကို သင္ ေအာ္ေခၚရမည္။ သင္သည္ မိမိ၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား၊ ဂုဏ္သတင္း ႏွင့္ ‘သေဘာေကာင္းေသာ လူတစ္ဦး’ ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ရႈေထာင့္တို႔ကို သင္ စြန႔္လႊတ္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္လုပ္သင့္သည့္ အရာကို ႐ိုးသားသည့္ စိတ္ႏွလုံးျဖင့္ မမွိတ္မသုန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္၊ စာတန္ကို သင္ အႏိုင္ယူၿပီး လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သမၼာတရား၏ ဤရႈေထာင့္ကို သင္ ရရွိၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ စာတန္၏ဒႆနတို႔ျဖင့္ အစဥ္ အသက္ရွင္ပါက၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ သင္၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းၿပီး သမၼာတရားကို မည္သည့္အခါမွ် လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း မလိုက္နာရဲပါက၊ သင္သည္ အျခားကိစၥရပ္မ်ား၌ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ေလာ။ သင္၌ မည္သည့္ယုံၾကည္မႈ၊ မည္သည့္ခြန္အားမွ် ရွိမည္ မဟုတ္။ သင္သည္ မည္သည့္အခါမွ် သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လက္ခံႏိုင္ျခင္း မရွိပါက၊ ဘုရားသခင္ကို ထိုသို႔ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကို သမၼာတရားရေစမည္ေလာ။ (မရပါ။) ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကို မရရွိႏိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သေလာ။ သင္ မခံရႏိုင္ေပ။ သင္သည္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား လုံးလုံး ကင္းမဲ့ၿပီး စာတန္၏ဒႆနျဖင့္ အစဥ္ အသက္ရွင္ပါက၊ သင္ မည္သည့္အခါမွ် ကယ္တင္မခံရႏိုင္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) ညီမရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ေတြ႕လုပ္မယ့္ အစား ဆက္ဆံေရးေတြကိုပဲ အၿမဲတမ္း ထိန္းသိမ္းၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ရန္သူမလုပ္ဖို႔ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ညီမ ရွင္းသြားတယ္။ သမၼာတရားနဲ႔ မညီတဲ့ဟာတစ္ခုကို ျမင္ရင္ ညီမက သူမ်ားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ကာကြယ္ခ်င္ေတာ့ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ညီမက လုံၿခဳံေဘးကင္းတဲ့ အေျခအေနမွာ ေနရတာေပါ့။ ညီမက အလယ္အလတ္လမ္း လိုက္ေနတာ၊ လုံးဝ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔မညီတာေတြကို ျမင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားက ညီမတို႔ကို သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ ေျပာဆို ျပဳမူဖို႔၊ သူခ်စ္တဲ့အရာကို ခ်စ္ၿပီး မုန္းတဲ့အရာကို မုန္းတဲ့၊ ေကာင္းမႈနဲ႔ မေကာင္းမႈကို ခြဲျခားတတ္တဲ့သူေတြျဖစ္ဖို႔ လူမ်ိဳးစုံကို ပိုင္းျခားသိျမင္ႏိုင္ဖို႔၊ သူမ်ားေတြကို စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ ဆက္ဆံဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ဒီ က်င့္သုံးမႈကသာ ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ ညီပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္စ္လီက သူ႔တာဝန္မွာ အလုပ္ေႏွာင့္ေႏွးေနတာကို ညီမ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေပမဲ့ သူ႔ကို ေဝဖန္တာ၊ ေဖာ္ထုတ္တာ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ညီမမွာ ခံစားခ်က္ေတြရွိေပမဲ့ သူ ငိုတာကို ျမင္ေတာ့ ညီမက သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့ၿပီး သေဘာေကာင္းသူအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ ညီမက သူ႔ကို အလိုလိုက္ၿပီးေတာ့ ညီမတို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ကာကြယ္ေနၿပီး စာတန္ဘက္ကေန ေနေနတာပဲ။ ညီမက ေတာ္ေတာ္ မိုက္မဲခဲ့တာပါ။ အရင္တုန္းက ဒီလို အျပဳအမူမ်ိဳးက ဒီေလာက္ျပႆနာျဖစ္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူး။ အမွန္တရားေတြ ေပၚလာေတာ့မွ ဒီလို ျပဳမူေနထိုင္မႈ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ အသက္ရွင္တာက တကယ္တမ္း လမ္းမွန္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ညီမ ျမင္ခဲ့တယ္။ ညီမက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးျဖစ္ေပမဲ့ လူေတြစိတ္ဆိုးေအာင္ လုပ္မိမွာကို အၿမဲတမ္းေၾကာက္ၿပီး တရားမွ်တမႈမရွိဘူး။ ညီမေတြ႕တဲ့ ျပႆနာေတြကို ေထာက္မျပရဲဘူး။ ေျဖရွင္းဖို႔ မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ရဲဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပႆနာေတြက ထပ္ထပ္ၿပီး ေပၚလာေနတယ္။ ဒါက တကယ့္အလုပ္ကို လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားကို အာခံေနတာပါ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ညီမ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ “အကယ္၍ သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပုံမွန္ ဆက္ဆံေရးရွိလိုပါက သင္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ဘုရားသခင္ထံ လွည့္ရမည္။ ယင္းကို အေျခခံအုတ္ျမစ္အျဖစ္ထား၍၊ သင္သည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္လည္း ပုံမွန္ ဆက္ဆံေရးရွိလိမ့္မည္။ သင့္တြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပုံမွန္ ဆက္ဆံေရးမရွိပါက၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို သင္မည္မွ်ပင္ ထိန္းသိမ္းေစကာမူ၊ သင္သည္ မည္မွ်ပင္ အလုပ္ႀကိဳးစားေစကာမူ၊ သင္သည္ မည္မွ်ပင္ အားထုတ္ေစကာမူ၊ အားလုံးသည္ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ လူသား၏ သေဘာတရား ခံယူခ်က္ႏွင့္သာ ပတ္သက္ေပမည္။ လူမ်ားက သင့္ကို ခ်ီးမြမ္းၾကရန္ သင္သည္ လူ႔အျမင္ႏွင့္ လူ႔သေဘာတရားခံယူခ်က္တို႔အားျဖင့္ လူသားမ်ားအလယ္တြင္ သင္၏အေနအထားကို ထိန္းသိမ္းေနသည္၊ သို႔ေသာ္ လူမ်ားႏွင့္ ပုံမွန္ဆက္ဆံေရးမ်ားကို ထူေထာင္ရန္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လိုက္နာျခင္း မရွိေပ။ အကယ္၍ သင္သည္ အျခားလူမ်ားႏွင့္ ပုံမွန္ ဆက္ဆံေရးကို အာ႐ုံမစိုက္ဘဲ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပုံမွန္ ဆက္ဆံေရးကိုသာ ထိန္းသိမ္းလွ်င္၊ အကယ္၍ သင္သည္ သင့္စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္အား ေပးအပ္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္ကို နာခံရန္လိုလားလွ်င္၊ အျခားသူမ်ားအားလုံးႏွင့္ သင္၏ ဆက္ဆံေရးသည္ အလိုအေလ်ာက္ ပုံမွန္ျဖစ္လာေပမည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ထိုဆက္ဆံေရးမ်ားကို ဇာတိထဲ၌ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအုတ္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ေထာင္ထားေပသည္။ ဇာတိကူးလူးဆက္ဆံမႈ လုံးဝနီးပါးမရွိေသာ္လည္း စိတ္ဝိညာဥ္၌ မိတ္သဟာယဖြဲ႕မႈ၊ အျပန္အလွန္ေမတၱာ၊ အျပန္အလွန္ႏွစ္သိမ့္မႈႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း ေထာက္ပံ့ေပးမႈတို႔ ရွိသည္။ ၎တို႔အလုံးစုံကို ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစေသာစိတ္ႏွလုံးကို အေျခခံ၍ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္၏။ ယင္းဆက္ဆံေရးမ်ားကို လူသား၏ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ သေဘာတရားခံယူခ်က္ေပၚတြင္ အားထားျခင္းျဖင့္ ထိန္းသိမ္းထားသည္ မဟုတ္ဘဲ၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ ဝန္ကိုထမ္းရင္း အလြန္သဘာဝက်စြာ ျဖစ္ထြန္းလာျခင္းျဖစ္သည္။ ၎သည္ လူလုပ္အားထုတ္မႈမ်ား မလိုအပ္ေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္သာ လိုအပ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပုံမွန္ဆက္ဆံေရးတစ္ခုတည္ေဆာက္ရန္ အလြန္အေရးႀကီး၏) သာမန္ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးေတြကို ေလာကီ အေတြးအေခၚေတြကတစ္ဆင့္ ထိန္းသိမ္းတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ညီမ ရွင္းသြားတယ္။ ဒါေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ တည္ေဆာက္တာပါ။ အေၾကာင္းကိစၥေတြ ျဖစ္လာရင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔၊ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ လုပ္ဖို႔၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္တာေတြအတြက္ ဝန္ထမ္းဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါက သာမန္ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးရွိဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕ရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံဆိုင္ရာ သက္ေသခံခ်က္ေတြကို ညီမ ျပန္ေတြးၾကည့္တယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို သူတို႔ သတိထားမိတဲ့အခါ သူတို႔က ေထာက္ျပႏိုင္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ ကူညီေပးႏိုင္တယ္။ တစ္ခါတေလမွာ လူေတြက သိကၡာက်ေပမဲ့ သူတို႔က သမၼာတရားကို လိုက္စားရင္ သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေတြ႕ဖို႔၊ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို သိဖို႔၊ သူတို႔ရဲ႕ မမွန္တဲ့ အေျခအေနေတြကို ျပဳျပင္ဖို႔၊ သူတို႔အသက္တာေတြမွာ တိုးတက္မႈရွိဖို႔၊ သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ပိုပိုၿပီး ေကာင္းလာတဲ့ ရလဒ္ေတြရဖို႔အတြက္ ဒီမိတ္သဟာယနဲ႔ ေဝဖန္မႈကို သူတို႔ သုံးႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါက တကယ္ကို ခ်စ္ခင္ၿပီး အကူအညီျဖစ္ေစတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သမၼာတရားကို မလိုက္စားတဲ့သူေတြအတြက္ ေဝဖန္တာ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာကို ခံရတာက သူတို႔အေၾကာင္းကို ခ်ျပေပးတယ္။ သူတို႔က သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္တယ္။ ျပဳျပင္တာ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာကို ခံရတဲ့အခါမွာ ဆင္ေျခေတြေပးၿပီး အာခံဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ လုံးဝ လက္ခံျခင္းမရွိဘူး။ ဒီလိုလူမ်ိဳးက စစ္မွန္တဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး။ ျငင္းဆန္ၿပီး ပယ္ထားသင့္တယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္သြားေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကသာ ညီမတို႔ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ပုံေတြအတြက္ စံသတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္တယ္၊ သူမ်ားေတြကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ ဆက္ဆံသင့္တယ္ဆိုတာကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ခံစားမိတယ္။ ဒါက ကိုယ္ ျပဳမူဖို႔အတြက္ မွန္တဲ့ နည္းလမ္းျဖစ္ၿပီး သာမန္လူ႔သဘာဝအတြက္ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ ညီပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မတစ္ေယာက္က မာနေထာင္လႊားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္ထင္တာ၊ အႀကံျပဳခ်က္ေတြကို လက္မခံတာကို ညီမ ေတြ႕မိတယ္။ သူက သူ႔သေဘာက်ပဲ ဆက္လုပ္ေနၿပီး အလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးေနတယ္။ သူ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ႏိုင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ သိႏိုင္ေအာင္လို႔ ညီမက မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမက နည္းနည္ စိုးရိမ္ေနတယ္။ သူက လက္မခံရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ညီမကို အျမင္ေစာင္းၿပီး ညီမက သူ႔ကို ပစ္မွတ္ထားေနတယ္လို႔ ေျပာမွာလား ေပါ့။ ညီမရဲ႕ အရင္က က်ရႈံးမႈနဲ႔ သိပ္မၾကာခင္တုန္းက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ညီမဖတ္ရတာကို ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ညီမ နည္းနည္း ခြန္အားရသြားတယ္။ ညီမက ညီမတို႔ ဆက္ဆံေရးကို ကာကြယ္ဖို႔ အားထုတ္ဖို႔ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ရင္ ဘုရားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိမွာပဲ။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ ညီမက ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲၿပီးသလားဆိုတာကို ၾကည့္ဖို႔ ဘုရားက ညီမရဲ႕ သေဘာထားကို ေလ့လာေနတယ္။ ညီမ အရင္က လုပ္သလို လူေတြကို ဆက္ဆံလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေျပာတာကို ညီမ သတိရတယ္။ “ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အသနားခံရင္း၊ ဘုရားသခင္က သင့္ကို ခြန္အားေပး၍ သင့္အား အေျခခံသေဘာတရားကို လိုက္နာႏိုင္ေစရန္၊ သင္ လုပ္သင့္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေစရန္၊ အေျခခံ သေဘာတရား အတိုင္း အမႈအရာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေစရန္၊ သင္၏အေနအထားအတိုင္း ရပ္တည္ခြင့္ေပးရန္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အမႈေတာ္ဆီသို႔ အႏၲရာယ္ ေရာက္လာခြင့္ မေပးရန္အတြက္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ဆုေတာင္းျခင္း၌ ဘုရားသခင္ကို သင္ ေအာ္ေခၚရမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) ဘုရားက ညီမ ေဘးမွာရွိေနၿပီး ဒီေျခလွမ္းကို လွမ္းဖို႔ ညီမကို အားေပးေနတာကို ခံစားမိတယ္။ ဘုရားကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ႏိုင္ေအာင္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဦးစားေပးႏိုင္ေအာင္၊ လူေတြ စိတ္ဆိုးမွာေၾကာက္ၿပီး ဆက္ဆံေရးေတြကို ကာကြယ္တာကို ရပ္ေအာင္ ညီမကို ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခြန္အားေပးဖို႔ ေတာင္းခံလိုက္တယ္။ ဆုေတာင္းၿပီးသြားေတာ့ အဲဒီအစ္မကို ညီမ ရွာတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ အျပဳအမူကို အေျခခံၿပီး သူ႔ျပႆနာကို ေဖာ္ထုတ္ရင္းနဲ႔ သူက မာနႀကီးၿပီး သူမ်ားေတြရဲ႕ အႀကံကို လက္မခံတာ၊ ဒါဟာ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားရွိတာကိုလည္း ေထာက္ျပလိုက္တယ္။ သူက ေနာင္တမရဘဲ၊ မေျပာင္းလဲဘဲ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဆက္ေႏွာင့္ယွက္ေနရင္ အထုတ္ခံရမယ္လို႔ ညီမ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေတြအားလုံး ေျပာၿပီးသြားေတာ့ အရင္တုန္းက ညီမ အၿမဲတမ္း ခံစားရသလိုမ်ိဳး အမုန္းခံရမွာကို ေၾကာက္မေနေတာ့ဘူး။ အဲဒီအစား ပိုၿပီးေတာ့ သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ၿပီး စိတ္ေအးေနတယ္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ညီမက ဆိုးယုတ္တဲ့ ျပဳမူျခင္းဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ အၿမဲအသက္ရွင္ခဲ့ဖူးတယ္။ လူေတြ စိတ္ဆိုးမွာကို ေၾကာက္တယ္။ အျငင္းပြားတာေတြ၊ သေဘာထားကြဲလြဲတာေတြျဖစ္မွာ ေၾကာက္တယ္။ ဆက္ဆံေရးေတြမွာ သူမ်ားေတြရဲ႕ သိကၡာကို အၿမဲတမ္းစဥ္းစားၿပီး ဆက္ဆံေရးေတြကို ကာကြယ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ လြဲေခ်ာ္ခဲ့တယ္။ အခု လူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပရရင္ ညီမက နည္းနည္းေၾကာက္ေနတုန္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားကို ညီမ ေသခ်ာဆုေတာင္းႏိုင္တယ္။ စည္းမ်ည္းေတြနဲ႔အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ ညီမရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အျမင္ေတြကို ျပဳျပင္တယ္။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံေၾကာင့္ ညီမရဲ႕ မွားေနတဲ့ အျမင္ေတြကို ျပင္ခြင့္ရသြားတယ္။ ဘုရားကို တကယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။