ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္သက္ဝင္ၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေတာ့ အသင္းေတာ္မွာ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ယီပင္းက ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ပါ။ သူက အစြမ္းအစေကာင္းတယ္၊ သူ႔တာဝန္ကို စိတ္ပါလက္ပါလုပ္ၿပီး အလုပ္ကို စနစ္တက်နဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္မွာ ျပႆနာရွိလာတိုင္း အဲဒီလူကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ကူညီေပးဖို႔ ဆီေလ်ာ္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အၿမဲတမ္း အျမန္ရွာႏိုင္တယ္။ လူတိုင္းကသူ႔ကိုေလးစားခ်စ္ခင္ၾကၿပီးေတာ့ သမၼာတရားကိုနားလည္တယ္လို႔ထင္ၾကတယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာဆိုရင္ ယီပင္းက “အခုဆိုအသင္းေတာ္မွာ အလုပ္အရမ္းမ်ားေနၿပီး ဧဝံေဂလိတရားျဖန႔္ေဝဖို႔ေရာ ေရေလာင္းေပးဖို႔ေရာ ႏွစ္ခုလုံးအတြက္ ကြၽန္မအာ႐ုံစိုက္ထားရဦးမယ္။ အသင္းေတာ္က လူအမ်ားစုက သမၼာတရားကို နားမလည္တဲ့ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြဆိုေတာ့ သူတို႔ရဲ႕အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ကြၽန္မ ဂ႐ုစိုက္မွျဖစ္မယ္” လို႔ ခဏခဏ ေျပာတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအကုန္လုံးက သူ႔ကိုဝန္တာထမ္းထားရတာပဲလို႔ထင္ၿပီး သူတို႔အခက္အခဲေတြႀကဳံတဲ့အခါ ယီပင္းနဲ႔ မိတ္သယာယဖြဲ႕ဖို႔ ေစာင့္ၾကတယ္။ ကြၽန္မလည္းသူ႔ကိုေလးစားခ်စ္ခင္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လို႔ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အသင္းေတာ္ကလူတိုင္းက ယီပင္းကိုအထင္ႀကီးေလးစားၾကၿပီး သူက ဘယ္လိုမိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမယ္ဆိုတာကို သိၿပီး အစြမ္းအစရွိတဲ့ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္ပဲလို႔ ခဏခဏ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါကို ယီပင္းၾကားေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာက ေက်နပ္သြားတဲ့ပုံ ေပၚလာၿပီး “ကြၽန္မက အသင္းေတာ္က အလုပ္ကိစၥေတြ အားလုံးကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အေျခအေနေတြကို မွတ္မိတယ္” ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူၿပီး ေျပာတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ အဲဒီလိုေျပာတာကို မာနႀကီးတယ္လို႔ပဲထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အစြမ္းအစ ေကာင္းတဲ့လူေတြနဲ႔ ပါရမီရွိတဲ့ သူေတြ အကုန္လုံးက ေတာ္ေတာ္ေလး မာနႀကီးၾကတာပဲဆိုေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေနရင္ပဲ လုံေလာက္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ေတြးမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဒီကိစၥကို ကြၽန္မ အေလးမထားခဲ့ဘူး။

ေနာက္ေတာ့ ယီပင္းက ဧဝံေဂလိျဖန႔္ေဝေရးအလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ရေပမဲ့ ဧဝံေဂလိတရားျဖန႔္ေဝေရးရဲ႕စည္းမ်ဥ္းေတြ ဒါမွမဟုတ္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခါမွမိတ္သဟာယဖြဲ႕တာမရွိခဲ့ဘူးဆိုတာကို သြားေတြ႕တယ္။ သူက တကယ့္ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းဘဲနဲ႔ လူေတြကို အမိန႔္‌ေပးတာနဲ႔ အေပၚယံအလုပ္လုပ္တာပဲ ရွိတယ္။ တစ္ခါက ဧဝံေဂလိ လက္ခံဖို႔ အလားအလာရွိသူဆီ ဧဝံေဂလိျဖန႔္ေဝေပးဖို႔ ယီပင္းက ကြၽန္မကို စီစဥ္ေပးတယ္။ ကြၽန္မတို႔ စကားေျပာေနတုန္းမွာ အဲဒီဧဝံေဂလိ လက္ခံဖို႔ အလားအလာရွိသူက ကြၽန္မကို ခဏခဏ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေစာ္ကားတယ္။ ဒီလူရဲ႕ သဘာဝဟာ အေတာ္ေကာက္က်စ္ဆိုးယုတ္ၿပီးေတာ့ သူဟာ မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို တကယ္စုံစမ္းေလ့လာေနတာ လုံးဝ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ယီပင္းကိုကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္းပဲျပန္သတင္းပို႔ခဲ့တယ္။ “သြားတာမွ သုံးေလးေခါက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ လက္ေလွ်ာ့ၿပီလား။ ဘာသင္ခန္းစာ ယူၿပီးၿပီလဲ” လို႔ စိတ္တိုတိုနဲ႔ ဩဝါဒေႁခြလိုက္ေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားရတယ္။ သူက ေျပာလို႔ၿပီးေတာ့ ထြက္သြားတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူဘာလို႔ ကြၽန္မကို ႐ုတ္တရက္ႀကီး အျပစ္တင္ႀကိမ္းေမာင္းတာလဲဆိုၿပီး စိတ္ရႈပ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ မတရားဘူးလို႔လည္းခံစားရတယ္။ “ငါ့ကို သူမ်ားကေစာ္ကားသြားတာကို နင္က ႏွစ္သိမ့္တာလည္း မရွိ၊ ျပႆနာကိုလည္းမေျဖရွင္းေပးဘဲနဲ႔ ငါ့ကိုပဲ ဆူတယ္။ ဘယ္မွာလဲ နင့္ရဲ႕ စာနာစိတ္ေတြ၊ တာဝန္ခံစိတ္ေတြ”လို႔ ေတြးမိတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ဆက္ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ႕ သဘာဝက ေကာက္က်စ္ဆိုးယုတ္ၿပီး သူဟာ သမၼာတရားကို မခ်စ္ဘူး။ ဧဝံေဂလိ လက္ခံထိုက္သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ပိုလို႔ေတာင္ ယုံၾကည္လာခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲကြၽန္မသူ႔ကိုလက္ေလွ်ာ့လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ယီပင္းက ကြၽန္မကိုဆို အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ အၿမဲ အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာတယ္။ ဥပမာဆိုရင္ ကြၽန္မကို တမင္သက္သက္ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ေမးၿပီး ကြၽန္မ မေျဖႏိုင္ေတာ့ ကြၽန္မကို ေယာင္ခ်ာခ်ာလို႔ ေခၚတယ္။ သမၼာတရားကို တစ္စက္မွ မလိုက္စားေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို သြားကူေပးဖို႔လည္း ကြၽန္မကို အတင္းခိုင္းတယ္။ ကြၽန္မက အဲဒီလူကို မကူႏိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ကြၽန္မကို ဩဝါဒေႁခြတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူက ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း သူ႔ကို အထင္ႀကီးၾကတယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိၿပီးေတာ့ အဲဒီကိစၥကို အထက္ကေခါင္းေဆာင္ေတြဆီကိုလည္း ကြၽန္မ သြားမတိုင္ရဲခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္မွာက အဖြဲ႕တစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာထက္ ဘာမွမပိုဘူးေလ။ သူစိတ္ဆိုးေအာင္ မလုပ္မိဖို႔ ကြၽန္မ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားသင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ယီပင္းဟာ ကြၽန္မကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တာဝန္ကေန အေၾကာင္းမဲ့ ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး သမၼာတရားကို လုံးဝ မလိုက္စားေနတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ စီစဥ္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္မ မေမွ်ာ္လင့္ထားမိဘူး။ စုေဝးပြဲေတြလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ကအၿမဲအိပ္ငိုက္ေနၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က တစ္ခ်ိန္လုံးအတင္းေျပာဖို႔ပဲ ဂ်ီက်ေနတယ္။ ႏွစ္လသာကုန္သြားတယ္ အဲဒီစုေဝးပြဲေတြက ဘာအက်ိဳးမွမရွိခဲ့ဘဲ ကြၽန္မလည္းစိတ္ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ အရင္က ကြၽန္မစုေဝးပြဲလုပ္ရင္ လူတိုင္းကရင္ဖြင့္ၾကတာ၊ သူတို႔ရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံေတြနဲ႔ အသိပညာေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၾကတာ၊ ဒါေတြကို ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့တာေတြကို ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုက်ေတာ့ ကြၽန္မအရမ္းစိတ္ဆင္းရဲေနရတယ္။ အရမ္းအပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီးေတာ့ အားလည္းနည္းေနခဲ့တယ္။ ဒီမွာစုေဝးပြဲတက္ေနရလို႔ ကြၽန္မဘဝမွာ ျဖစ္လာတဲ့ ဆုံးရႈံးမႈေတြက မ်ားလြန္းတယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒီလိုသာဆက္သြားရင္ ကြၽန္မသမၼာတရားကိုရၿပီး ကယ္တင္ျခင္းကိုရယူႏိုင္ပါ့မလား။ ယီပင္းက ဖယ္ထုတ္ခံရေတာ့မဲ့ လူႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္မကို စုေဝးခိုင္းၿပီး ကြၽန္မကို တကယ္ကို ပယ္ထားတာပဲဆိုတာကို ေနာက္မွ သိလိုက္ရတယ္။ အမွန္ကို သိလိုက္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ေဒါသလည္း အရမ္းထြက္ရတယ္။ သူ႔ကိုအဲဒီေလာက္ဒုကၡေပးၿပီး အၿငိဳးအေတးႀကီးမယ္လို႔မထင္ခဲ့မိဘူးေလ။ သူ႔စကားကိုနားမေထာင္လို႔ ကြၽန္မကိုဒီလိုႏွိပ္စက္တာက်ေတာ့ ဆိုးယုတ္တဲ့သူေတြ လုပ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘူးလား။ အဲဒီအခ်ိန္က ယီပင္းကိစၥကို ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔အမႈေဆာင္ေတြဆီကို တကယ္တိုင္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ယီပင္းက အသင္းေတာ္မွာ အၿမဲ ေခါင္းေဆာင္လုပ္လာတာ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကလည္း သူကို အထင္ႀကီးေလးစားၾကေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး သူ႔ကို သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္ သူတို႔အားလုံးက ကြၽန္မကို ယုံၾကပါ့မလား။ တကယ္လို႔ ယီပင္းသာ အဲဒါကိုၾကားရင္ ကြၽန္မကို ေသခ်ာေပါက္ ဆက္လက္စားေခ်ၿပီးေတာ့ ႏွိပ္စက္ဦးမွာပဲ။ ကြၽန္မကို လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ စြပ္စြဲၿပီးေတာ့ ဖယ္ထုတ္လိုက္ရင္ ကြၽန္မရဲ႕ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တဲ့လမ္းေၾကာင္းဟာ ဆုံးခန္းမတိုင္ပဲ ျဖစ္သြားမွာမဟုတ္လား။ အဲဒီလိုေတြးမိေတာ့ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို မ်ိဳသိပ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သိပ္မၾကာဘူး။ လုံၿခဳံေရးအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ယီပင္းက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဆက္မႀကီးၾကပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ညီအစ္မတစ္ေယာက္ကို ယာယီႀကီးၾကပ္ဖို႔ တာဝန္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီညီအစ္မက ကြၽန္မတို႔နဲ႔ စုေဝးၾကေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္သဟာယမွာ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းနဲ႔ အလင္းတခ်ိဳ႕ရွိေနတာရယ္၊ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ လိုလားေနတာရယ္ကို သူေတြ႕သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕အေျခအေနကို နားလည္ၿပီးေနာက္မွာ သူက ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ဆက္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။

အဲဒါၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လည္း အေၾကာင္းမသိရဘဲ ဆက္တိုက္ႀကီး သီးသန႔္ခြဲထုတ္တာခံေနရတယ္လို႔ ၾကားလိုက္ရတယ္။ အေသးစိတ္ကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ အဲဒီညီအစ္မႏွစ္ေယာက္က ညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္ဘက္က ခုခံေျပာဆိုေပးလို႔ဆိုၿပီး ယီပင္းက သီးသန႔္ခြဲထုတ္ထားတာပါတဲ့။ အဲဒီညီအစ္ကိုက ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္ခဲ့လို႔ ယီပင္းက သူ႔ကို မရပ္မနား ျပဳျပင္ခဲ့တယ္။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္က “သူ႔အမွားကိုသူသိၿပီးပါၿပီ။ အစ္မကသူ႔ကိုျပဳျပင္႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ ျပႆနာ ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယလည္း ဖြဲ႕ေပးသင့္တာေပါ့” လို႔သတိေပးတယ္။ ဒါကို ၾကားၿပီးေတာ့ ယီပင္းက အရမ္းစိတ္ဆိုးသြားၿပီး သူတို႔ကို ခ်က္ခ်င္းသီးသန႔္ခြဲထုတ္လိုက္တာပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို မနာခံရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ရန္စရင္ သူက သူတို႔ရဲ႕ ျပစ္မွားမႈေတြနဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ကို သူတို႔ကို ႏွိပ္စက္တာ။ အဲဒါဒုစ႐ိုက္အမႈပဲ။ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ ကြၽန္မမိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ အားထုတ္ေတာ့ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က စကားျဖတ္ေျပာတယ္။ “အရင္က အစ္မကို တစ္ေယာက္တည္းခြဲထုတ္ထားခဲ့တာကို ကလဲ့စားေခ်ခ်င္လို႔ ကြၽန္မတို႔ကို ယီပင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခိုင္းေနတာလား။ အဲဒီလိုသာဆိုရင္ေတာ့ အစ္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္သုံးသပ္ဖို႔ တကယ္လိုအပ္ေနၿပီ။” တဲ့။ ဒါကို ကြၽန္မၾကားေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအမ်ားစုဟာ ယီပင္းက အထင္အျမင္မွားေအာင္ လုပ္တာကို ခံထားရၿပီး သူ႔ကို အထင္ႀကီးေလးစားေနတယ္ဆိုတာ သတိျပဳမိသြားတယ္။ ကြၽန္မမွာက အဖြဲ႕တစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာထက္ ဘာမွမပိုဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သူတို႔က ကြၽန္မေျပာတာကို ယုံၾကည္ၿပီး ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ေခါင္းေဆာင္လုပ္တာခဲ့တဲ့သူကို သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္ၾကမွာလဲ။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မ႐ုတ္တရက္ႀကီးစိတ္အားငယ္သြားတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိတယ္။ “သမၼာတရားကို ငါနားလည္တာက ေပါ့တန္တယ္။ ယီပင္းရဲ႕ ျပႆနာအားလုံးကို တစ္ခါတည္းနဲ႔ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ စိစစ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ငါ ဆက္ေျပာရင္ ငါဟာ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ လက္စားေခ်ဖို႔လုပ္ေနတယ္လို႔ အထင္လြဲၿပီး ေတြးသြားႏိုင္တယ္။ ယီပင္းသာဒါကိုသိသြားရင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို လက္စားေခ်ဖို႔ လုပ္လို႔ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ေၾကညာၿပီး ငါ့ကို ႏွင္ထုတ္လိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘုရားကို ယုံၾကည္ဖို႔ ငါ့အခြင့္အေရးကို ဆုံးရႈံးရမွာ မဟုတ္လား။ ထားလိုက္ပါေတာ့။ ျပႆနာမျဖစ္ေအာင္ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီး ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္မရွာမိေအာင္ ေရွာင္လိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္” လို႔ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အသင္းေတာ္က ေခါင္းေဆာင္အသစ္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္အသစ္ေတြေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မကေတာ့ ေရေလာင္းသင္းေထာက္အျဖစ္ အေ႐ြးခံရပါတယ္။ ဇင္ယာနဲ႔ လီ႐ူက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအျဖစ္အေ႐ြးခံရၿပီးေတာ့ ယီပင္းကေတာ့ စာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အလုပ္မွာ ႀကီးၾကပ္ရတယ္။ ယီပင္းက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ အေ႐ြးမခံရလို႔ မေက်မခ်မ္းနဲ႔ ေတးထားတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ သူက သူ႔ညီအစ္မနဲ႔ ဝမ္ဂ်င္းကို တိတ္တိတ္ေလး စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ေရွ႕မွာ အမွန္နဲ႔ အမွားကို လိုရာဆြဲေျပာၿပီး ေကာလာဟလေတြကို ျဖန႔္ခဲ့တယ္။ သူက ဒီတစ္ေခါက္အေ႐ြးခံရတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက ႀကိဳေ႐ြးထားခဲ့ၿပီးသားေတြတဲ့။ အဲဒီနည္းနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ အထင္အျမင္မွားေအာင္ လုပ္ၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကို ပယ္ဖ်က္ရာမွာ သူ႔ကို ေထာက္ခံအားေပးခိုင္းတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက လူတိုင္းကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲစည္းမ်ဥ္းေတြအေၾကာင္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ထားခဲ့တဲ့အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ဒီကိစၥကို ထဲထဲဝင္ဝင္ သိေနၾကၿပီးေတာ့ လွည့္စားမခံခဲ့ၾကရပါဘူး။ ဒီကိစၥကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္လည္းတို၊ စိုးလည္း စိုးရိမ္တာနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေျပာလိုက္တယ္။ “ယီပင္းအရင္က လူေတြကိုဒုကၡေပးတာက တစ္ပိုင္း၊ အခုက်ေတာ့ သူကညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို အထင္အျမင္မွားေအာင္လုပ္ၿပီး စည္း႐ုံးတဲ့အျပင္ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ေတြကိုပါ အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနၿပီ။ ဒီသဘာဝက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။ အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အခုခ်က္ခ်င္း တိုင္မွျဖစ္ေတာ့မယ္” လို႔ေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ကြၽန္မလိုပဲျမင္ၾကၿပီး ဒီကိစၥကိုအထက္ကေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ လွ်ဴ႐ိုးဆီမွာ တိုင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ လွ်ဴ႐ိုးက ယီပင္းရယ္၊ သူ႔ညီအစ္မရယ္၊ ဝမ္ဂ်င္းရယ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒုစ႐ိုက္အမႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လွ်ဴ႐ိုးလည္းသြားေရာ ယီပင္းကနည္းနည္းေလးေတာင္ ထိန္းခ်ဳပ္မထားဘဲ အသင္းေတာ္မွာ သူ႔ရဲ႕စကားေတြကို ဆက္ျဖန႔္ပါေတာ့တယ္။ “ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြဟာ တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ မရွိၾကဘူး။ သူတို႔အားလုံးက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ျပႆနာေတြကိုေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ဘယ္လိုမိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမလဲမသိၾကဘူး။ သူတို႔လုပ္ႏိုင္တာဆိုလို႔ သူမ်ားေတြကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္တာပဲရွိတယ္။” ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။ အရင္ကခြဲထုတ္ခံထားရဖူးတဲ့သူေတြကိုလည္း “နင္တို႔က သစၥာရွိရွိနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့ၾကေပမဲ့ နင္တို႔ကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ခြဲထုတ္တာ အဲဒီအေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြေပါ့” လို႔ ယီပင္းနဲ႔ တျခားသူေတြက ေျပာၾကတယ္။ ဧည့္ခံရတဲ့တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ညီအစ္မတစ္ေယာက္ကိုလည္း “နင့္ရဲ႕တာဝန္ကို သစၥာရွိရွိထမ္းေဆာင္ေနလို႔လည္း ဘာမွထူးမွာမဟုတ္ဘူး။ နင့္လိုပဲ တျခားသူေတြလည္း ဧည့္ခံတဲ့တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကၿပီး အခုေတာ့ ပယ္ထုတ္ခံလိုက္ၾကရၿပီ။ နင္လည္းအဲဒီလိုျဖစ္မွာပဲ။” တဲ့။ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့လူတခ်ိဳ႕က ယီပင္းနဲ႔ သူ႔အေပါင္းအပါေတြနဲ႔ ေသြးထိုးၿပီး အထင္အျမင္မွားေအာင္လုပ္တာကို ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အျမင္ေစာင္းလာၿပီးေတာ့ စုေဝးပြဲေတြမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ေတာ့ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အျပစ္ေတြကို အၿမဲ ေဝဖန္အျပစ္တင္ေနၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တကယ့္အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြဆိုၿပီး ေဝဖန္တိုက္ခိုက္ၾကတယ္။ ယီပင္းက ဘယ္လိုမိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမွန္း သိေၾကာင္း၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္း သိေၾကာင္းနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိေၾကာင္း ေျပာၿပီး သူ႔ကို သူတို႔က အထင္လည္း ႀကီးေနၾကတာ။ သူတို႔က တခ်ိဳ႕ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကိုလည္း အထင္အျမင္မွားေအာင္လုပ္ၿပီး လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္း တိုင္ၾကားခိုင္းပါတယ္။ ယီပင္းက အသင္းေတာ္အသက္တာကို လုံးလုံး ရႈပ္ယွက္ခတ္ၿပီး ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္က မတိုးတက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အသင္းေတာ္အဲဒီလိုျဖစ္သြားတာကို ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ရွင္းျပလို႔မရတဲ့ခံစားခ်က္တစ္ခု ရွိလာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ဆိုးယုတ္တာေတြအမ်ားႀကီးကို ယီပင္းလုပ္ခဲ့တယ္။ သူက နတ္ဆိုးစစ္စစ္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ကို တမင္ ဆန႔္က်င္ေနတာ။

အဲဒီေနာက္မွာ တရားေဟာဆရာမဆီ ယီပင္းအေၾကာင္း ကြၽန္မတိုင္ၾကားခဲ့တယ္။ တရားေဟာဆရာမက ယီပင္းနဲ႔ က်န္တဲ့သူေတြကို အျမန္သြားၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးခဲ့တယ္။ စကားနည္းနည္းပဲ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ရေသးတယ္။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြဘက္က ပါေနၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မကာကြယ္ဘူးဆိုၿပီး ယီပင္းနဲ႔ အေပါင္းပါေတြက သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ၾကေတာ့တာပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ေစာ္ကားတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ တရားေဟာဆရာမငိုသြားတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ပရမ္းပတာျဖစ္ေနတာေတြကို အျမန္ဆုံးထိန္းသိမ္းဖို႔ဆိုၿပီး သူက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းမဲ့ထုတ္ပယ္ခဲ့တယ္ေလ။ ဒီလိုစီစဥ္မႈတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ထိခိုက္သြားၿပီး ေတြးမိတယ္။ “အေျခအေနေတြက ကေျပာင္းကျပန္ေတြျဖစ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား။ မေကာင္းမႈလုပ္တဲ့သူကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရမဲ့အစား တကယ့္အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့သူေတြကို ထုတ္လိုက္တယ္။ သူက ယီပင္း မေကာင္းမႈက်ဴးလြန္တဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား” လို႔ေပါ့။ ဒီလူေတြရဲ႕ ဘယ္အျပဳအမူေတြနဲ႔ “ဘယ္စည္းမ်ဥ္းေတြအရ သူတို႔ကို အစားထိုးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာလဲ” လို႔ တရားေဟာဆရာမကို ကြၽန္မ ေမးခဲ့တယ္။ သူက အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္က ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး၊ စုေဝးပြဲေတြမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းအေၾကာင္းကို မေျပာဘူး၊ သူတို႔မွာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္မရွိၾကဘူးတဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူက ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ယာယီႀကီးၾကပ္ခိုင္းခဲ့တယ္။ တရားေဟာဆရာမရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ယီပင္းနဲ႔ သူ႔အေပါင္းအပါေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တာေတြနဲ႔က အရမ္းတူေနတာကိုၾကားရေတာ့ ကြၽန္မအရမ္းေဒါသထြက္ခဲ့မိတယ္။ အိမ္အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး အဲဒါကိုေတြးၿပီး ဘယ္လိုမွလက္မခံႏိုင္ဘူး။ အခု တရားေဟာဆရာမကေတာင္ ယီပင္းဘက္ပါေနၿပီေပါ့။ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အကုန္လုံးလည္း ထုတ္ပယ္ခံလိုက္ရၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ငါ့မွာက ေရေလာင္းအသင္းေထာက္အဆင့္ထက္ မပိုဘူး။ ထိုးထြင္းသိျမင္ႏိုင္ဖို႔ စည္းမ်ဥ္းေတြငါ့မွာမရွိဘူး၊ သမၼာတရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းမိတ္သဟာယမဖြဲ႕ႏိုင္ဘူး။ ငါ့အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ရင္ ယီပင္းက ငါ့ကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ၿပီး တိုင္ဖို႔ ဒါကို ႏိုင္ကြက္အျဖစ္ အသုံးခ်မွာ မဟုတ္လား။ အဲဒီအျပင္ ယီပင္းနဲ႔ က်န္တဲ့သူေတြအားလုံးက အေျပာေကာင္းၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကလည္း သူတို႔ အထင္အျမင္မွားေအာင္လုပ္တာကို ခံထားရၿပီးသားေလ။ ဒီေတာ့ ငါ့ဘက္ဘယ္သူကပါမွာလဲ။ အဲဒီအေတြးေတြနဲ႔ပဲ ကြၽန္မရဲ႕သတၱိေတြအကုန္ဆုံးရႈံးၿပီး ရင္ထဲမွာအရမ္းအားနည္းေနခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ေတြကို တာဝန္ယူရမယ္ဆိုတာကို ေတြးမိေတာ့ ကြၽန္မေတာ္ေတာ္ကေလးတြန႔္ဆုတ္ေနခဲ့မိတယ္။ ယီပင္းကေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ခ်ိန္ေနတာ၊ ကြၽန္မကသာ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ေတြကို ႀကီးၾကပ္ရမယ္ဆိုရင္ သူကသူ႔ေနရာကို ယူတယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ထင္ၿပီး ကြၽန္မကိုပစ္မွတ္ထားမွာပဲ။ ဒီလို မလိုမုန္းထားတတ္တဲ့ လူ႔သဘာဝနဲ႔ သူက ကြၽန္မကို အလြတ္ေပးပါ့မလား။ ကြၽန္မကို ႏွိပ္စက္ဖို႔ ပိုၿပီး မလိုမုန္းထားတဲ့နည္းလမ္းေတြေတာင္ သုံးမလား။ အဲဒီလိုေတြးမိေလေလ ပိုစိုးရိမ္ၿပီး စိတ္မသက္မသာျဖစ္မိေလပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကြၽန္မကိုယ္စား ညီအစ္မလီ႐ူးကို ကိုင္တြယ္ခိုင္းဖို႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ယီပင္းနဲ႔သူ႔အေပါင္းပါေတြက ကြၽန္မကိုတိုက္႐ိုက္ပစ္မွတ္ထားၿပီး တိုက္ခိုက္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ ယီပင္းရွိတဲ့အဖြဲ႕ကို လီ႐ူးကိုပဲသြားခိုင္းတယ္။ ရလဒ္ကေတာ့ သူတို႔တိုက္ခိုက္တာကို လီ႐ူး ခံရေတာ့တာပါပဲ။ အလုပ္ေတြမလုပ္ဘဲ လီ႐ူးရဲ႕အေျခအေနလည္း ထိခိုက္သြားတယ္။ ကြၽန္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္ခဲ့ၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လြန္းတဲ့အတြက္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မုန္းခဲ့မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥကို ကြၽန္မသာ တကယ္ ကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔ ကြၽန္မမွာ ယုံၾကည္မႈရွိခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့သူေတြရွိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ၿပီး အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္သင့္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ယီပင္းနဲ႔ အေပါင္းပါေတြက ကြၽန္မကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ညႇဥ္းဆဲဖို႔ အဲဒါကို ႏိုင္ကြက္အေနနဲ႔ အသုံးခ်လိုက္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ ဆုံးရႈံးရမွာကို ေၾကာက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ကြယ္မွာပဲ လူေၾကာက္တစ္ေယာက္လို ပုန္းေနရၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ဝတၱရားေတြကို ေက်ပြန္ေအာင္ မထမ္းေဆာင္ရေသးပါဘူး။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မကို သတၱိနဲ႔ယုံၾကည္မႈကို ေပးသနားဖို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္။” လို႔ေပါ့။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မကို အရမ္းအရွက္ရေစခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေျပာတယ္။ “လူတို႔သည္ အေစခံမႈအတြင္းတြင္ ၎တို႔ ေဖာ္ျပသင့္သည့္အရာကို မေဖာ္ျပႏိုင္သကဲ့သို႔ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အတြက္ ပင္ကိုအားျဖင့္ ျဖစ္ႏိုင္သည့္အရာကို စြမ္းေဆာင္ မရရွိႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ယင္းအစား ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပပါက ၎တို႔သည္ ဖန္ဆင္းခံ တစ္ဦး ရွိသင့္သည့္ အလုပ္တာဝန္ကို ဆုံးရႈံးၾကၿပီး ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ‘သာမေညာင္ညမ်ား’ ဟု သိရေသာအရာမ်ား ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အသုံးမဝင္ေသာ အမႈိက္သ႐ိုက္ ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာလူတို႔ကို ဖန္ဆင္းခံမ်ားဟု အဘယ္သို႔ ေကာင္းမြန္စြာ ေခၚဆို၍ ရႏိုင္မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ႏွင့္ လူ၏တာဝန္ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈ) အရာရာမွာ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းရွိသေလာက္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြက “သာမေညာင္ညမ်ား” နဲ႔ “အသုံးမဝင္ေသာ အမႈိက္သ႐ိုက္”ေတြပဲလို႔ ဘုရားသခင္က ေျပာသြားတယ္။ ကြၽန္မကအဲဒီလိုလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့တာ။ ယီပင္းက သူ႔ရဲ႕ဂုဏ္နဲ႔အဆင့္အတန္းကိုပဲ အဓိကစိတ္ဝင္စားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို မနာခံတဲ့သူေတြကို ႏွိပ္စက္ဖို႔ ညစ္ပတ္တဲ့ လွည့္ကြက္ေတြသုံးၿပီး တိုက္ခိုက္တာ၊ လက္စားေခ်တာကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေနရာအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ လူေတြ အထင္အျမင္မွားေအာင္လုပ္ၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ေတြကို သူနဲ႔အတူ ဝိုင္းပယ္ဖ်က္ခိုင္းဖို႔ က်ိတ္ႀကံတယ္။ သူ႔အေပါင္းပါေတြနဲ႔အတူ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြၾကား စိတ္ဝမ္းကြဲေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ မလိုမုန္းထားတဲ့ အျပဳအမူကို အရမ္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေသခ်ာေပါက္ ျမင္ခဲ့ရေပမဲ့ ကြၽန္မက ယီပင္းအေၾကာင္း မိတ္သဟာယျပဳၿပီး သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မက သူ႔ကို လက္စားေခ်ေနတယ္ဆိုၿပီး သကၤာမကင္းျဖစ္ၾကတယ္။ သူ႔ကို ဆက္ၿပီး သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္ ေနာက္ဆုံးမွာ ေနာက္ထပ္လူေတြက ကြၽန္မကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ ထႂကြလာမွာကို ကြၽန္မ ေၾကာက္မိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔၊ ၿပီးေတာ့ ယီပင္းနဲ႔ သူ႔အေပါင္းအပါေတြက ဒုကၡေပးတာ၊ တိုက္ခိုက္တာကို မခံရဖို႔အတြက္ ကြၽန္မမွာ နဂိုကရွိတဲ့ သူ႔ကို သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ သတၱိနည္းနည္းေလးကိုပါ ဆုံးရႈံးခဲ့ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သင္းေထာက္ကို ထုတ္ပယ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္အလုပ္ေတြ လုပ္ခိုင္းတုန္းက ပထမဆုံးျမင္ေယာင္မိတာကေတာ့ ယီပင္းနဲ႔အေပါင္းအပါေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တိုက္ခိုက္တဲ့ျမင္ကြင္းပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကသာ အသင္းေတာ္အလုပ္ေတြကို ႀကီးၾကပ္ခဲ့ရရင္ ယီပင္းက သူ႔ေနရာကို ယူတယ္လို႔ ယုံၾကည္ၿပီး ကြၽန္မကို လက္စားေခ်ဖို႔ အဲဒါကို ႏိုင္ကြက္အေနနဲ႔ သုံးမွာကို ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတာဝန္ကို ကြၽန္မ အၿမဲတမ္း ေရွာင္လႊဲေနခ်င္ခဲ့ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မႀကီးၾကပ္ရဲခဲ့ဘူး။ ယီပင္းနဲ႔ သူ႔အေပါင္းပါေတြက အင္မတန္ကို ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မွန္း ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိတယ္။ လီ႐ူးကိုလည္း သူတို႔အႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ ကာကြယ္ခ်င္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အလုပ္တာဝန္ေတြ သတ္မွတ္ေပးတုန္းက လီ႐ူးကိုပဲ တမင္ကို သူတို႔နဲ႔ ရင္ဆိုင္ခိုင္းခဲ့တာ။ လီ႐ူးကို အကာအရံတစ္ခုလိုအသုံးခ်ခဲ့တာ။ ကြၽန္မဟာ ဘယ္လိုေတြမ်ား အရမ္းကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာေကာင္းႏိုင္ရတာလဲ။ အသင္းေတာ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနတဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့စြမ္းအားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရာမွာ စည္းမ်ဥ္းေတြကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘဲ တရားမွ်တတဲ့ဘက္က မရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္လို႔ ဘယ္လိုသေဘာထားလို႔ရႏိုင္မွာလဲ။ ကြၽန္မတကယ္ကိုအသုံးမက်ခဲ့ဘဲ ဘုရားသခင္ကို အရမ္းစိတ္ပ်က္ေစခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဆင္ျခင္ဖို႔ႀကိဳးစားေလေလ ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္အျပစ္တင္မိၿပီး ေနာင္တရေလေလပါပဲ။ ဘုရားရဲ႕စိတ္ႏွလုံးကို ဒီထက္ဒဏ္ရာရေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကိုယ့္အတြက္ပဲကိုယ္ၾကည့္ၿပီး အရမ္းအတၱႀကီး၊ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနလို႔လည္းမရေတာ့ပါဘူး။ ဘုရားစီစဥ္တဲ့ အေျခအေနေတြကို က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဦးစားေပးဖို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ယီပင္းနဲ႔သူ႔အေပါင္းအပါေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔သတၱိေတြရွိလာခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ဖို႔သြားတဲ့အခါ ယီပင္းနဲ႔ က်န္တဲ့လူေတြ တိုက္ခိုက္တာ ခံရေသးေပမဲ့လည္း သူတို႔ဘယ္ေလာက္ပဲ ယုတၱိမတန္ပါေစ ကြၽန္မမေရွာင္ေတာ့ပါဘူး။ စိတ္ကို သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းေတြအေပၚ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ပဲ အာ႐ုံစိုက္ထားၿပီးေတာ့ သူတို႔လႊမ္းမိုးတာကိုမခံေတာ့ဘူး။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ “ငါဘာလို႔သူတို႔ကိုအရမ္းေၾကာက္ၿပီး ရင္မဆိုင္ရဲရတာလဲ” လို႔ ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ ျပန္သုံးသပ္ၿပီး စဥ္းစားမိတယ္။ ဒီလိုရွာေဖြေနတုန္းမွာပဲ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ၿပီး အရမ္း တို႔ထိျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “တရားမွ်တမႈသည္ ဆိုးသြမ္းမႈႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕သည့္အခါ၌ လူသားသည္ တရားမွ်တမႈ၏ ျဖစ္တည္မႈကို ကာကြယ္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိန္းသိမ္းရန္ေသာ္လည္းေကာင္း ေဒါသူပုန္ထလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ တရားမွ်တျခင္း၏ စြမ္းအားတို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရသည့္အခါ၊ ညႇဥ္းဆဲခံရၿပီး တိုက္ခိုက္ခံရသည့္အခါ လူသား၏သေဘာထားသည္ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္း၊ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ တြန႔္ဆုတ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆိုးယုတ္မႈ၏ စြမ္းအားမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ လူသား၏သေဘာထားသည္ ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္း၊ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) “ဘုရားသခင္ ေျပာခဲ့သည္မွာ။ ‘ဘုရားသခင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါဘဲ ေရတစ္စက္၊ သို႔မဟုတ္ ကုန္းေျမေပၚက သဲတစ္ပြင့္ကို ထိရန္ပင္ စာတန္အတြက္ ခက္ခဲသည္။ ဘုရားသခင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါဘဲ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မဆိုထားႏွင့္ စာတန္သည္ ကုန္းေျမေပၚက ပု႐ြက္ဆိတ္မ်ားကိုပင္လွ်င္ ေ႐ႊ႕ပိုင္ခြင့္မရွိေပ။’ ဤစကားမ်ားကို သင္သည္ မည္သည့္အတိုင္းအတာအထိ ယုံၾကည္ႏိုင္သနည္း။ အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားကို တိုက္ခိုက္ျခင္းသည္ သင့္ယုံၾကည္ျခင္း၏အ႐ြယ္အစားကို ထုတ္ေဖာ္ျပသည္။ အကယ္၍ သင့္တြင္ ဘုရားသခင္ထံ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းရွိပါက သင့္တြင္ စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းရွိၿပီျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင့္တြင္ ဘုရားသခင္ထံ ယုံၾကည္ျခင္း အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိပါက၊ ၿပီးလွ်င္ ထိုယုံၾကည္ျခင္းသည္ မေရရာသကဲ့သို႔ ေပါ့တန္ပါက သင့္တြင္ စစ္မွန္ေသာယုံၾကည္ျခင္း မရွိေပ။ အကယ္၍ သင္သည္ ဤအရာမ်ားအားလုံးအေပၚ ဘုရားသခင္က အခ်ဳပ္အျခာအာဏာရွင္ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ စာတန္သည္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ ရွိေၾကာင္းကို မယုံၾကည္ပါက၊ သင္သည္ အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေနေသးပါက၊ အသင္းေတာ္တြင္ ၎တို႔က မေကာင္းမႈမ်ား က်ဴးလြန္ျခင္း၊ အသင္းေတာ္၏ အမႈေတာ္ကို ၎တို႔ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းႏွင့္ ပ်က္စီးေစျခင္းတို႔ကို သည္းခံႏိုင္သည့္အျပင္ ၎ကို ရပ္တည္ၿပီး တိုက္ခိုက္ရဲျခင္း မရွိဘဲ စာတန္ႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ႏိုင္ၿပီး သို႔မဟုတ္ သင့္ကိုယ္သင္ ကာကြယ္ဖို႔ ၎၏သနားညႇာတာမႈကို ေတာင္းခံႏိုင္ၿပီး၊ သင္သည္ စြန႔္ခြာထြက္ေျပးသူတစ္ဦး၊ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူတစ္ဦးႏွင့္ ေဘးမွေန၍ ရပ္ၾကည့္ေနသူတစ္ဦး ျဖစ္လာပါက သင့္တြင္ ဘုရားသခင္အေပၚ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္း ကင္းမဲ့ေလသည္။ ဘုရားသခင္အေပၚ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ေမးခြန္းတစ္ခု ျဖစ္လာသည္မွာ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းကို အလြန္အမင္း ႏုံခ်ာေစေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉ (အပိုင္း ၈)) ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး တရားစီရင္လိုက္သလိုပဲ။ ကြၽန္မအရမ္းစိတ္ေသာကေရာက္ၿပီး ေၾကာက္သြားမိတယ္။ ဘုရားသခင္က လူ႔ႏွလုံးသားရဲ႕ အတြင္းထဲကို တကယ္ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးလိုက္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မႏွလုံးသားထဲမွာ ဘာရွိေနလဲဆိုတာ သူကအရွင္းႀကီးျမင္ေနမွန္း ကြၽန္မသိခဲ့ရတယ္။ ေသခ်ာအခ်ိန္ယူစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ စာတန္ရဲ႕ဆိုးယုတ္တဲ့စြမ္းအားေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲအင္အားႀကီးေနပါေစ၊ ဘုရားသခင္က သူတို႔အတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အကန႔္အသတ္ေတြကိုေတာ့ သူတို႔မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ၊ ဘုရား ခြင့္မျပဳတဲ့အရာကို သူတို႔ လုံးဝ မလုပ္ႏိုင္သလို လုပ္လည္းမလုပ္ရဲခဲ့ဘူးဆိုတာကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ယီပင္းနဲ႔သူ႔အေပါင္းအပါေတြကို ေၾကာက္ရျခင္းရဲ႕အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ အရာခပ္သိမ္းအေပၚမွာရွိတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ကြၽန္မမယုံၾကည္ခဲ့လို႔ပါ။ အသင္းေတာ္မွာ ဂုဏ္ငယ္ရၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕စကားေတြမွာ ဝိညာဥ္ရင့္သန္မႈမရွိဘူးလို႔ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအေတာအတြင္းမွာ ယီပင္းကေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕ကို အထင္အျမင္မွားေစခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၊ အေျပာေကာင္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ တရားေဟာဆရာမကိုေတာင္ သူ႔ဘက္ပါသြားေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကက်ေတာ့ အားနည္းေပ်ာ့ညံ့ေနခဲ့ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕စကားက အရာမေရာက္ခဲ့ဘူး၊ သူ႔ကိုမယွဥ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူကကြၽန္မကို ခြဲထုတ္ထားၿပီး ႏွိပ္စက္တဲ့အခ်ိန္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို သူဖိႏွိပ္ေနတဲ့အျပင္ သူက မေကာင္းမႈလည္းလုပ္ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာကို ကြၽန္မ ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ သူ႔ကိုတိုင္ဖို႔ ကြၽန္မသတၱိမရွိခဲ့ေသးပါဘူး။ ကြၽန္မ ထုတ္ပယ္ၿပီး ရွင္းလင္းခံရရင္ အဲဒီလိုနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းရရွိမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးရမွာပဲလို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ သူက မေကာင္းမႈေတြ ဆက္လုပ္ေနတာကို တားဆီးၿပီး သူ႔ရဲ႕ ဒုစ႐ိုက္အမႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရမဲ့အစား အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ ျဖစ္တည္မႈနဲ႔ပဲ ကြၽန္မ ေနခ်င္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕မေကာင္းမႈမွာ ကြၽန္မက ႀကံရာပါသက္သက္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ေတြကို စာတန္ကထိခိုက္ေအာင္လုပ္ေနတာကို ႏႈတ္ဆိတ္ေနၿပီးေတာ့ လက္ခံခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ခ်ိန္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပန္ေတြးလိုက္ေတာ့ ဘုရားသခင္က လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကြၽန္မရဲ႕ေျခလွမ္းတိုင္းကို လမ္းၫႊန္ၿပီး အုပ္စိုးထားတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ယီပင္းရဲ႕ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းဆဲမႈေတြနဲ႔ ႀကဳံရၿပီး ကြၽန္မေတာ့ အၿမဲတမ္းခြဲထုတ္ခံထားရေတာ့မယ္လို႔ေတြးခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္က်ေတာ့ လုံၿခဳံေရးအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ယီပင္းက အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ေတြကို ဆက္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ကို တာဝန္ယူရတဲ့ ညီအစ္မအသစ္က အေျခအေနကို နားလည္သြားတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရတာေတြ အကုန္လုံးက ဘုရားသခင္ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္စိုးမိုးမႈေတြပါပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ေရွ႕ေရးနဲ႔ ကံၾကမၼာတို႔ကိုလည္း သူက အဆုံးအျဖတ္ေပးပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္မဟုတ္လား။ ကြၽန္မဟာ ဘုရားစီစဥ္ေပးတဲ့ ဒီပတ္ဝန္းက်င္အားလုံးကို ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီထဲမွာ သမၼာတရားအမ်ားႀကီး ပံ့ပိုးေပးထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဘာလို႔အခုအခ်ိန္အထိ ဘုရားအေပၚ ယုံၾကည္မႈ တစ္စက္မွ မရွိခဲ့တာလဲ။ ကိစၥေတြ ျဖစ္ပ်က္လာတဲ့အခါ ဘုရားကို ဆုမေတာင္းခဲ့ဘူး၊ မေခၚခဲ့ဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား စာတန္ရဲ႕အဆင့္အတန္းနဲ႔ အာဏာကိုေၾကာက္႐ြံ႕ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီ စာတန္ရဲ႕ဆိုးယုတ္တဲ့စြမ္းအားေတြကို ဘုရားသခင္ထက္ေတာင္ ပိုျမင့္ျမတ္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့မိတယ္။ စာတန္ဆီမွာ အရႈံးေပးေနခဲ့တာပဲမဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားအတြက္ ဘယ္ေနရာ ခ်န္ထားခဲ့လဲ။ ဘုရားသခင္ဟာ အရာခပ္သိမ္းအေပၚမွာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာရွိၿပီးေတာ့ ေျဖာင့္မတ္တယ္လို႔ သေဘာတရားအရ ကြၽန္မယုံၾကည္ခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္မ တစ္ခုခုျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ စာတန္နဲ႔ အေပးအယူလုပ္ၿပီး ထြက္ေျပးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တာကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ယုံၾကည္မႈက အရမ္းနည္းလြန္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ကြၽန္မ ေနာက္ဆုံးနားလည္လိုက္တာက အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့စြမ္းအားေတြက တစ္ခဏေတာ့ ေသာင္းက်န္းေနႏိုင္ေပမဲ့၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဖိႏွိပ္မယ္၊ ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ၿပီး ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့သူေတြကို အထင္အျမင္မွားေအာင္လုပ္ႏိုင္ေပမဲ့၊ လူေတြ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းရွိေအာင္ သင္ယူရာမွာ ကူညီေပးဖို႔ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို အသုံးခ်တာပါ။ အေႏွးနဲ႔အျမန္ဆိုသလို အႏၲိခရစ္ေတြဟာ သူတို႔အရွိအတိုင္း ေဖာ္ျပခံရၿပီး ဖယ္ရွားရွင္းလင္းခံရမွာပါ။ အဲဒါက ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနရင္းနဲ႔ မေကာင္းမႈမ်ိဳးစုံကို လုပ္ခဲ့တဲ့ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကလိုပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဒုစ႐ိုက္အမႈေတြအားလုံး ေဖာ္ထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ စြန႔္လႊတ္တာကိုခံရၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္ကေနလည္း ႏွင္ထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ အသင္းေတာ္ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေျဖာင့္မတ္မႈ ႀကီးစိုးတဲ့ေနရာပဲဆိုတာကို ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အဲဒါေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ႀကဳံေတြ႕ဖို႔ ဝီရိယရွိရွိ မႀကိဳးစားရင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ဘယ္လိုလုပ္သိႏိုင္ပါ့မလဲ။ ကြၽန္မကအေပၚယံကိုပဲျမင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ တစ္ခုခုျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ စာတန္ရဲ႕စြမ္းအားေတြကို အေလွ်ာ့ေပးၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ႏွလုံးသားထဲမွာ ဘုရားသခင္အတြက္ ေနရာမရွိခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္မက တကယ့္ကို မယုံၾကည္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါပဲ။ သမၼာတရားကို နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ႏုံခ်ာတဲ့ သတၱဝါပါ။ ဒါေတြေတြးရင္း ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ သူရဲေဘာေၾကာင္ၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့လဲဆိုတာကို ရွက္လာမိတယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ လက္ေတြ႕လုပ္‌ေဆာင္ခ်င္ၿပီး အႏၲိခရစ္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ဘုရားကို ကိုးစားခ်င္ပါတယ္။ ယီပင္းနဲ႔ သူ႔အေပါင္းအပါေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသင့္လဲဆိုတာကို ကြၽန္မရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ ကြၽန္မ အျမန္သြားခဲ့တယ္။

ကြၽန္မတို႔ေတြ႕ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲက စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ရႈခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “အကယ္၍ အသင္းေတာ္ တစ္ခုတြင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵရွိသူ တစ္ဦးမွ် မရွိပါက၊ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံႏိုင္ေသာသူ တစ္ဦးမွ် မရွိပါက၊ ထိုအသင္းေတာ္ကို လုံးဝ သီးျခားျဖစ္သြားေစရမည္ျဖစ္ၿပီး အျခားအသင္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ထိုအသင္းေတာ္၏ ခ်ိတ္ဆက္မႈမ်ား ျဖတ္ေတာက္ရမည္။ ဤသည္ကို ‘ေသျခင္းကို ေျမျမႇဳပ္ျခင္း’ ဟုေခၚသည္၊ ယင္းသည္ စာတန္ကို ပစ္ပယ္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ အကယ္၍ အသင္းေတာ္တြင္ ေဒသခံ ဗိုလ္က်သူအခ်ိဳ႕ ပါရွိၿပီး ၎တို႔ေနာက္သို႔ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း လုံးဝကင္းမဲ့သည့္ ‘ယင္ေကာင္ငယ္မ်ား’ လိုက္ပါက၊ ထို႔အျပင္ အသင္းသားမ်ားသည္ သမၼာတရားကို ျမင္ၿပီးေနာက္တြင္ပင္ ဤဗိုလ္က်သူမ်ား၏ အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္မႈတို႔ကို ျငင္းပယ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသးပါက၊ ထိုမိုက္မဲသူမ်ား အားလုံးသည္ အဆုံးတြင္ ပယ္ထုတ္ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ဤယင္ေကာင္ငယ္မ်ားသည္ မည္သည့္ ဆိုး႐ြားေသာအရာကိုမွ် မလုပ္ခဲ့ ေသာ္ျငားလည္း၊ ၎တို႔သည္ ပို၍ပင္ လွည့္ျဖားတတ္ကာ၊ ပို၍ပင္ ပါးနပ္ၿပီး တိမ္းေရွာင္တတ္၍၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူတိုင္းသည္ ပယ္ထုတ္ခံရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ႂကြင္းက်န္ရစ္မည္ မဟုတ္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေသာသူမ်ားကို သတိေပးခ်က္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူဟာ ကြၽန္မအေပၚ သူ႔ေဒါသေတြကို လႊတ္ထုတ္ေနတာကို ခံစားရတယ္။ “ေသျခင္းကို ေျမျမႇဳပ္ျခင္း” နဲ႔ “တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ႂကြင္းက်န္ရစ္မည္ မဟုတ္” ဆိုတဲ့ အဲဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရင္ထဲကို ဓားတစ္စင္းလိုပဲ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းထိုးေဖာက္သြားတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕သေဘာထားက ေျဖာင့္မတ္ၿပီးေတာ့ ပုန္ကန္ျပစ္မွားတာကို သည္းမခံဘူးဆိုတာကို ခံစားမိခဲ့ၿပီး ကြၽန္မအရမ္းေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္သြားတယ္။ ယီပင္း၊ တျခားအႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့သူေတြက အာဏာနဲ႔အဆင့္အတန္းအတြက္ ၿပိဳင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ တစ္ႏွစ္ေလာက္နီးနီး အသင္းေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး မေကာင္းမႈေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔ကို အေတာ္ေလး ပိုင္းျခားသိျမင္ခဲ့ၿပီး ဒီဆိုးယုတ္တဲ့လူေတြရဲ႕ သဘာဝအႏွစ္သာရကိုလည္း ျမင္ခဲ့ၿပီးတာ အသိသာႀကီးပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို မေကာင္းမႈေတြ ျပဳခြင့္ေပးရင္း သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တိုင္ၾကားဖို႔ကို ေႏွာင့္ေႏွးေနခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ပါးနပ္ၿပီး လွည့္စားတတ္တဲ့ လူေတြအားလုံးမွာ အဆုံးသတ္မွာ ဖယ္ရွားရွင္းလင္းခံရမယ္လို႔ ဘုရားသခင္ေျပာတာကို ကြၽန္မ ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္က ကိုယ့္ကိုယ္က်ိဳးကို ကာကြယ္ဖို႔ ယီပင္းရဲ႕ ဒုစ႐ိုက္အမႈေတြကို ကြၽန္မ ျမင္ေတြ႕ခဲ့တာေတာင္ သူ႔ကို မေဖာ္ထုတ္ခဲ့လို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ မတိုင္ခဲ့လို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈ ဆုံးရႈံးခဲ့ရတာကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အျပစ္တင္မိပါတယ္။ ကြၽန္မ သုံးသပ္ေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ “ထီးထီးႀကီး ထင္ေပၚေနသည့္ငွက္သည္ေသနတ္ျဖင့္ အပစ္ခံရသည့္ငွက္ျဖစ္သည္” လို႔ သိထားၾကတဲ့ စာတန္ဆန္တဲ့ အဆိပ္ေတြရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္တာခံခဲ့ရတာကို သတိထားမိလာတယ္။ အလုပ္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး မ႐ိုးမေျဖာင့္၊ လွည့္ျဖားတတ္တဲ့ အျပဳအမူနဲ႔လုပ္ခဲ့တယ္။ ယီပင္းက ကြၽန္မကိုဒုကၡေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူ႔ရဲ႕ဒုစ႐ိုက္အမႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အမွန္တရားေတြကို ခဏ ခဏ တိုင္ၾကားခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ယီပင္းက ကြၽန္မရဲ႕ ေရွ႕ေရးနဲ႔ ပန္းတိုင္ကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ရင္း ကြၽန္မကို ထပ္ဖိႏွိပ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ႏိုင္တာကို ကြၽန္မ ေတြးမိတာနဲ႔ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ေနာက္တြန႔္သြားခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ေတြကို လႊဲယူၿပီးေတာ့ လီ႐ူးကိုပဲ အကာအရံအေနနဲ႔လႊတ္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မေပးဘဲ ေနာက္ကြယ္မွာ ပုန္းေနခဲ့ပါတယ္။ စာတန္ဆန္တဲ့အဆိပ္ေတြအတိုင္း ေနထိုင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာေကာင္းလာခဲ့တာကို ကြၽန္မေတြ႕ရပါတယ္။ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္နဲ႔ႀကဳံလာတဲ့အခါ ခ႐ုတစ္ေကာင္လို အခြံထဲမွာပဲပုန္းေနခဲ့မိတယ္။ တရားမွ်တမႈကိုမေျပာနဲ႔ အဲဒါကို လက္ခံဖို႔ေတာင္ သတၱိနည္းနည္းေလးမွမရွိခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ျပႆနာေရွာင္ခ်င္လို႔ ကြၽန္မက အေလွ်ာ့ေပးေလေလ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြက အသင္းေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာကို ခြင့္ျပဳၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို စာတန္နဲ႔မေကာင္းဆိုးဝါးေတြရဲ႕ ရက္စက္မႈေအာက္ကို ကြၽန္မတြန္းပို႔မိေလေလပါပဲ။ အခု အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ကြၽန္မႀကီးၾကပ္ရၿပီးေတာ့ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားရည္႐ြယ္ခ်က္က ကြၽန္မ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီေနထိုင္ဖို႔၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ပါ။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ေတြကို အႏၲိခရစ္ေတြ အႏၲရာယ္ျပဳတာ ခြင့္မျပဳဖို႔ပါ။ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္နဲ႔ဝတၱရားကို ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ရမယ္။ အရင္တုန္းက ကြၽန္မဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘက္ေပါင္းစုံက ကာကြယ္ၿပီး သမၼာတရားကိုလည္း လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္၊ ဘုရားသခင္ကိုလည္း စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္ကေတာ့ ကြၽန္မတာဝန္ထမ္းေဆာင္တာကို တားရမဲ့အစား ကြၽန္မကို တရားစီရင္ၿပီး သတိေပးဖို႔ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘုရားသခင္ရဲ႕ အႀကီးျမတ္ဆုံးခ်စ္ျခင္းေမတၱာပါပဲ။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ယီပင္းကိုတိုင္ၿပီးေတာ့ အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့စြမ္းအားေတြကို အဆုံးထိတိုက္ထုတ္ရပါေတာ့မယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္မစစ္မွန္တဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္မွရပါေတာ့မယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ယီပင္းနဲ႔သူ႔အေပါင္းအပါေတြရဲ႕ ဒုစ႐ိုက္အမႈေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အျဖစ္မွန္ကိုေရာ၊ သူတို႔ မေကာင္းမႈလုပ္တဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္တဲ့ တရားေဟာဆရာမရဲ႕ သ႐ုပ္မွန္ကိုေရာ အထက္ကေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ ကြၽန္မတို႔တိုင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ယီပင္းရဲ႕သ႐ုပ္သကန္ကို ေခါင္းေဆာင္ေတြ နားလည္သြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔က ကြၽန္မတို႔ကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အရင္ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး သူ႔ကို သဲသဲကြဲကြဲျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခိုင္းခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ယီပင္းနဲ႔ သူ႔အေပါင္းပါေတြရဲ႕ ဒုစ႐ိုက္မႈေတြအေၾကာင္း ေနာက္ထပ္ အျဖစ္မွန္ေတြကိုလည္း အျမန္ဆုံးေပးခဲ့တယ္။ အခ်ိန္တစ္ခုအထိ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ယီပင္းကို ပိုင္းျခားသိျမင္လာၾကၿပီးေတာ့ ယီပင္းနဲ႔အေပါင္းအပါေတြရဲ႕ ဒုစ႐ိုက္အမႈေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေထာက္အထားေတြကိုလည္း ေပးဖို႔ လိုလားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္မတို႔တင္ျပတဲ့ ယီပင္းတို႔ရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ေတြကို ေခါင္းေဆာင္ေတြကအတည္ျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အေထာက္အထားခိုင္လုံေၾကာင္း သူတို႔ကလက္ခံခဲ့ၿပီး ယီပင္းနဲ႔တစ္သိုက္ကို အသင္းေတာ္ကေန ရွင္းလင္းပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

ေနာက္က်ေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲက ေနာက္ထပ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မတို႔ထပ္ဖတ္ခဲ့ရၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ဘုရားသခင္က ဘာလို႔ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့လူေတြကို အသင္းေတာ္မွာ မေကာင္းမႈျပဳဖို႔၊ အေႏွာင့္အယွက္ေပးဖို႔ ခြင့္ျပဳထားလဲ ဆိုတာနဲ႔ ဒီမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကဘာလဲ၊ ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုသင္ခန္းစာယူသင့္သလဲဆိုတာကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့ၾကပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူတို႔သည္ အသင္းေတာ္အခ်ိဳ႕ထဲတြင္ ေပၚထြက္လာၿပီး အေႏွာင့္အယွက္မ်ားကို ဖန္တီးကာ ထိုသို႔ျပဳျခင္းျဖင့္ လူအခ်ိဳ႕ကို အထင္အျမင္မွားေစၾကသည္။ ဤသည္မွာ ေကာင္းေသာအရာေလာ သို႔မဟုတ္ ဆိုးေသာအရာေလာ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို ကစားၿပီး ထိုသူတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ေနျခင္းေလာ။ ဤသည္ကို သင္ နားမလည္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သူကယ္တင္လိုေသာ သူတို႔ကို စုံလင္ေအာင္ျပဳရန္ႏွင့္ ကယ္တင္ရန္အတြက္ အရာခပ္သိမ္းကို သူ၏အမႈေတာ္လုပ္ငန္းသို႔ ေခၚေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ ရွာေဖြၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာသူတို႔ ေနာက္ဆုံး ရရွိေသာအရာမွာ သမၼာတရားျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ သမၼာတရားကို မရွာေဖြေသာသူအခ်ိဳ႕သည္ ညည္းတြားကာ ‘ဘုရားသခင္ ဤပုံစံျဖင့္ အမႈျပဳသည္မွာ မမွန္ကန္ေပ။ ယင္းက ကြၽန္ုပ္အား မ်ားစြာ ဒုကၡေရာက္ေစသည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းမိလုနီးပါး ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဤအရာကို ဘုရားသခင္က အမွန္ပင္ ႀကိဳတင္စီမံလွ်င္ သူသည္ လူတို႔ကို အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းမိရန္ မည္သို႔မ်ား အခြင့္ေပးႏိုင္သနည္း’ ဟု ဆိုၾကသည္။ ဤတြင္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္ပ်က္ေနသနည္း။ သင္ အႏၲိခရစ္မ်ားေနာက္သို႔ မလိုက္ျခင္းက သင္၌ ဘုရားသခင္၏ ကြယ္ကာမႈရွိေၾကာင္း သက္ေသျပသည္။ အကယ္၍ သင္သည္ အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းမိပါက ယင္းသည္ ဘုရားသခင္အား သစၥာေဖာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က သင့္ကို အလိုမရွိေတာ့ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဤအႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူတို႔က အသင္းေတာ္ထဲ၌ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား ျဖစ္ပြားေစသည္မွာ ေကာင္းေသာအရာေလာ သို႔မဟုတ္ ဆိုးေသာအရာေလာ။ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ယင္းကို ဆိုးေသာအရာအျဖစ္ ထင္ရေသာ္လည္း ဤအႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူတို႔ ထုတ္ေဖာ္ခံရေသာအခါ သင္သည္ ပိုင္းျခားသိျမင္မႈ၌ တိုးတက္လာကာ ထိုသူတို႔သည္ ဖယ္ရွားျခင္းခံရၿပီး သင္သည္ ဝိညာဥ္ရင့္သန္မႈ၌ တိုးတက္လာသည္။ အနာဂတ္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔ကို ႀကဳံေတြ႕ရေသာအခါ ထိုသူတို႔သည္ ၎တို႔၏ သ႐ုပ္မွန္ကို မျပသမီကပင္ သင္သည္ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ပိုင္းျခားသိျမင္မႈ ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို ျငင္းပယ္လိမ့္မည္။ ဤအရာက သင့္အား သင္ခန္းစာမ်ားကို သင္ယူရန္ႏွင့္ အက်ိဳးရရွိေစရန္ အခြင့္ေပးလိမ့္မည္။ သင္သည္ အႏၲိခရစ္မ်ားအား မည္ကဲ့သို႔ ပိုင္းျခားသိျမင္ရမည္ကို သိမည္ျဖစ္ၿပီး စာတန္၏ အထင္အျမင္မွားေစျခင္းကို ခံရေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ျဖစ္၍ ငါ့ကိုေျပာေလာ့၊ လူတို႔အား ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး အထင္အျမင္မွားေစသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားရွိျခင္းသည္ ေကာင္းေသာအရာတစ္ခု မဟုတ္သေလာ။ လူတို႔သည္ ဤအဆင့္အထိ ေတြ႕ႀကဳံရၿပီးေသာအခါမွသာ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအတိုင္း မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားကို သဲသဲမဲမဲ ဖန္တီးရန္ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးကို ခြင့္ျပဳၿပီး ဘုရားသခင္ ေ႐ြးေကာက္ထားေသာ လူတို႔ကို အထင္အျမင္မွားေစရန္ အႏၲိခရစ္မ်ားကို ခြင့္ျပဳကာ၊ ဤသို႔ျဖင့္ သူသည္ သူေ႐ြးေကာက္ထားေသာ လူတို႔ကို စုံလင္ေစဖို႔အလို႔ငွာ စာတန္အား သူ၏ အမႈေတာ္လုပ္ငန္း၌ အသုံးျပဳႏိုင္ေၾကာင္း လူတို႔ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ ထိုအခါမွသာ လူတို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ အပင္ပန္းခံေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို နားလည္ေလသည္။ လူအခ်ိဳ႕က ‘ကြၽန္ုပ္သည္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ အထင္အျမင္မွားေစျခင္းကို ႏွစ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရၿပီး ထိုသူတို႔ကို ကြၽန္ုပ္ ပိုင္းျခားသိျမင္မႈ မရွိႏိုင္ေသးေခ်။ အကယ္၍ ပို၍ပင္ စဥ္းလဲေသာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး ေပၚလာပါက ကြၽန္ုပ္သည္ ထပ္၍သာ အထင္အျမင္မွားေစျခင္းကိုခံရမည္’ ဟု ဆိုၾကသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ ယင္းကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီး သင္ခန္းစာ သင္ယူႏိုင္ရန္အတြက္ ယင္းကို ထပ္၍ ျဖစ္ပ်က္ေစေလာ့။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အေနျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စာတန္၏စြမ္းအားမွ ကယ္တင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ အမႈအရာမ်ားကို ဤအတိုင္း ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏ အယူအဆမ်ားကို ေျဖရွင္းျခင္းအားျဖင့္သာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း၏ မွန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို စတင္ႏိုင္သည္ (၁)) ဘုရားသခင္က တကယ္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ျဖစ္ၿပီး သူ႔အမႈမွာ ဉာဏ္ပညာရွိတယ္ဆိုတာကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မ ခံစားမိခဲ့တယ္။ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြ အသင္းေတာ္ကိုေႏွာင့္ယွက္တာက အေပၚယံၾကည့္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕အယူအဆ၊ စိတ္ကူးတို႔နဲ႔လည္းမကိုက္ညီပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဉာဏ္ပညာပါေနပါတယ္။ ဘုရားသခင္က အသင္းေတာ္မွာ စာတန္နဲ႔ နတ္ဆိုးေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈေတြကို အသုံးခ်ၿပီးေတာ့ သူတို႔ကိုေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဖယ္ရွားရွင္းလင္းတာ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔ကိုလည္း ပိုင္းျခားသိျမင္ရေအာင္ သင္ယူဖို႔ ကူညီေပးတာေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက အရမ္းေသးႏုပ္ၿပီးေတာ့ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြရဲ႕ အထင္အျမင္မွားေစတာကိုခံရဖို႔ လြယ္တယ္ဆိုတာကို ဘုရားသခင္ကသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္မွာ သူတို႔ မေကာင္းမႈျပဳတာကတစ္ဆင့္ ပိုင္းျခားသိျမင္မႈ ပိုတိုးေအာင္ ကြၽန္မတို႔ကို လုပ္ေပးခဲ့တာ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းမရွိဘဲ သူမ်ားေနာက္ကို မစဥ္းမစားလိုက္တဲ့သူေတြကိုလည္း သူက ေဖာ္ထုတ္လိုက္တာပါ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မေတြးမိတယ္။ “ေခၚေတာ္မူေသာသူအမ်ားရွိေသာ္လည္း ေ႐ြးေကာက္ေတာ္မူေသာသူနည္း၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေခၚေတာ္မူေသာသူအမ်ားရွိေသာ္လည္း ေ႐ြးေကာက္ေတာ္မူေသာသူနည္း၏) ကြၽန္မရင္ထဲမွာ ပိုၿပီးရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္လာတာတယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး ဘုရားေနာက္လိုက္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိၿပီးေတာ့ အစပိုင္းမွာ စပါးနဲ႔ ေတာပင္ေတြဟာ ေရာေထြးေနၿပီး ဘယ္ဟာက ေကာင္းတယ္၊ ဆိုးတယ္ဆိုတာကို မျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ဘုရားသခင္ရဲ႕တရားစီရင္ျခင္းအမႈ တိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် သမၼာတရားကိုလက္ခံၿပီး လိုက္စားႏိုင္တဲ့သူေတြကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕တရားစီရင္မႈကို လက္ခံၿပီးေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ဖယ္ရွားႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မယုံၾကည္သူေတြ၊ ဆိုးယုတ္တဲ့သူေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြကေတာ့ သူတို႔အရွိအတိုင္း ျပခံရၿပီးေတာ့ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ရွင္းလင္းခံၾကရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္လည္း ပိုပိုၿပီး သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္လာပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးေျမာက္သြားတဲ့ ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈရဲ႕ ေရွာင္လႊဲလို႔မရတဲ့ အဆုံးသတ္ပဲ။

၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ယီပင္းနဲ႔အေပါင္းအပါေတြကို ထုတ္ပယ္ေၾကာင္းအသိေပးစာ အသင္းေတာ္ကိုေရာက္လာပါတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးဝမ္းသာၾကၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေျဖာင့္မတ္မႈကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခ်ီးမြမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အသင္းေတာ္မွာ ပရမ္းပတာျဖစ္ေနတာေတြ တည္ၿငိမ္သြားၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြလည္း သူတို႔ရဲ႕ ပုံမွန္အသင္းေတာ္အသက္တာကို ျပန္ၿပီး ေနထိုင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕လမ္းၫႊန္မႈအတြက္ ကြၽန္မႏွလုံးသားရဲ႕အနက္ရႈိင္းဆုံးေနရာကေန သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ခဲ့မိပါတယ္။