ဂ်ိဳစီလင္ အီေကြေဒါ

၂၀၀၈ မွာ ကြၽန္မက ကြၽန္မအေမနဲ႔အတူ သခင့္ကို ယုံၾကည္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ေဒသခံအသင္းေတာ္မွာ စုေဝးပြဲေတြကို စတက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြၽန္မက သင္းေထာက္ေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ စုေဝးပြဲရွိတိုင္းမွာ ကြၽန္မက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အၿမဲတမ္း ပိုၿပီးဖတ္ခ်င္တယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ပိုၿပီးနားလည္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ကြၽန္မက သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ တရားေဒသနာေတြရဲ႕ ပံ့ပိုးျခင္းမခံရဘူးဆိုတာ သတိထားမိလာတယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာ မေပ်ာ္ေတာ့ဘဲ စိတ္ထဲမွာ ဗလာျဖစ္လာတယ္။ ၂၀၂၀ ဇြန္လမွာ ဆက္ၿပီးပညာသင္ဖို႔အတြက္ က်မ္းစာေက်ာင္းတစ္ခုကို ကြၽန္မ အပ္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အစ္မဂါစီယာနဲ႔ အြန္လိုင္းမွာ ေတြ႕တယ္။ သူက ကြၽန္မနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ဧဝံေဂလိေဝမွ်ၿပီး စုေဝးတဲ့ အဖြဲ႕တစ္ခုဆီဝင္ပါဖို႔ ကြၽန္မကို ဖိတ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မ အမ်ားႀကီး ဖတ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဩဇာအာဏာရွိၿပီး အစြမ္းထက္တာ၊ ဘုရားရဲ႕ အသံေတာ္ျဖစ္တာကို ျမင္သြားၿပီးေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေစာင့္ေနခဲ့တဲ့ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသြားတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ငိုမိတယ္။ သခင္ ျပန္ႂကြလာတာကို ႀကိဳဆိုႏိုငၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံရရွိႏိုင္တာ အရမ္းကံေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မက ကြၽန္မညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံး သိေစခ်င္တယ္။ အိန္ဂ်ယ္က ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္ရဲ႕ တရားေဟာသူျဖစ္တယ္၊ ၾကင္နာၿပီး တာဝန္ယူတတ္တယ္ ကြၽန္မတို႔ကို ခဏခဏကူညီတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိေတာ့ သခင္ျပန္ႂကြလာျခင္းသတင္းနဲ႔ သူ႔ဆီကို ကြၽန္မ အရင္သြားခ်င္တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ ကြၽန္မနားလည္မႈကို မိတ္သဟာယျပဳရင္းနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို သူနဲ႔ ေဝမွ်ခ်င္တယ္။ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားရတာက အိန္ဂ်ယ္က ကြၽန္မကို ခ်က္ခ်င္း ၾကားျဖတ္ေျပာတယ္။ “ဒါ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ က်မ္းစာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ပါတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာေနရာပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က က်မ္းစာျပင္ပမွာ ေပၚလာဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ က်မ္းစာမွာ မေတြ႕ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဖတ္တာက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ” ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ ကြၽန္မက အျမန္ ျပန္ေျပာတယ္။ “ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ အစ္ကိုက ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို နည္းနည္းေလးမွ နားမလည္ေသးဘူးဆိုေတာ့ အနည္းဆုံးေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘုရားအသံေတာ္ျဖစ္သလားဆိုတာ ၾကည့္ဖို႔ စုံစမ္းၾကည့္သင့္တယ္။ ၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔ရတယ္” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူက ထပ္ၿပီး ၾကားျဖတ္ၿပီးေတာ့ ေမာက္ေမာက္မာမာနဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္။ “စုံစမ္းဖို႔မလိုဘူး။ တရားေဒသနာနားေထာင္ခ်င္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာသာ နားေထာင္။ အစ္မ သတိရရမယ္။ ဘာပဲျဖစ္ပါေစ က်မ္းစာကလြဲၿပီး တျခားစာအုပ္ေတြ မဖတ္နဲ႔။ က်မ္းစာကေန ထြက္ခြာတာက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ” တဲ့။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္အေပၚ သူ႔သေဘာထားေၾကာင့္ ကြၽန္မ အံ့ဩၿပီး ေခါင္းရႈပ္သြားတယ္။ “အရင္တုန္းက ငါတို႔က ပညာရွိ သတို႔သမီးေတြ ျဖစ္သင့္တယ္၊ သခင့္ကို ႐ိုးရွင္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေစာင့္သင့္တယ္၊ မဟုတ္ရင္ သခင္ျပန္ႂကြလာတာနဲ႔ လြဲေခ်ာ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး သူက ငါတို႔ကို အၿမဲတမ္းေျပာတယ္။ အခု သခင္က ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ။ ဒါဆို ဘာလို႔ သူက ရွာေဖြစုံစမ္းခ်င္စိတ္မရွိတာလဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နားမေထာင္နဲ႔လို႔ေတာင္ ဘာလို႔ ေတာင္းဆိုတာလဲ။ သူက သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို မႀကိဳဆိုခ်င္ဘူးလား” ေပါ့။ ဘာလို႔ သူက ဒီလို သေဘာထားမ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ သူ ေျပာတာကိုလည္း ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ “က်မ္းစာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံး ပါဝင္တယ္။ က်မ္းစာအျပင္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က မေပၚဘူး။ က်မ္းစာကေန ေသြဖည္တာက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ” တဲ့။ ကြၽန္မကအနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္ခံျခင္းအားျဖင့္ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုေနတာျဖစ္တယ္၊ သစၥာေဖာက္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိေပမဲ့ သူေျပာတာကို ကြၽန္မ ေခါင္းရႈပ္ေနတုန္းပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္နည္းနည္းဖတ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီက မိတ္သဟာယကို နားေထာင္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ ေခါင္းရႈပ္ေနတာက ေျပလည္သြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ မွတ္သားထားသည့္ အရာမ်ားသည္ အကန္႔အသတ္ရွိ၏။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္မႈကို အလုံးစုံ ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ေပ။ ခရစ္ဝင္က်မ္း ေလးက်မ္းသည္ ေယရႈက သေဘၤာသဖန္းပင္ကို က်ိန္ဆိုျခင္း၊ ေပတ႐ုက သခင္ကို သုံးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ျငင္းပယ္ျခင္း၊ သူ၏ လက္ဝါးကားတိုင္ေပၚ အေသခံျခင္းႏွင့္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္း ၿပီးေနာက္ ေနာက္လိုက္ တပည့္ေတာ္မ်ားေရွ႕တြင္ ေယရႈ၏ ကိုယ္ထင္ျပျခင္း၊ အစာေရွာင္ျခင္းအေၾကာင္း သြန္သင္မႈ၊ ဆုေတာင္းျခင္းအေၾကာင္း သြန္သင္မႈ၊ ကြာရွင္းျခင္းအေၾကာင္း သြန္သင္မႈ၊ ေယရႈ၏ေမြးဖြားျခင္းႏွင့္ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္စာရင္း၊ တပည့္ေတာ္မ်ားကို ေယရႈခန႔္အပ္ျခင္း စသည့္ ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားကို အေရအတြက္ ကန္႔သတ္ခ်က္ျဖင့္ ေရးထားေသာ အခန္းႀကီးမ်ား အားလုံး တစ္ရာထက္ ေလ်ာ့နည္းေလသည္။ သို႔ေသာ္၊ ယေန႔ အမႈကို ယင္းတို႔ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လ်က္ပင္ လူသားသည္ ယင္းတို႔ကို ရတနာမ်ားကဲ့သို႔ တန္ဖိုးထားၾကသည္။ ေယရႈသည္ ေမြးဖြားလာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ မ်ားစြာေသာ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ဟုပင္ သူတို႔ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္က ဤမွ်သာ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘာမွ်မလုပ္ေတာ့သည့္အလား၊ ေယရႈက သူ၏ဘဝတြင္ လုပ္ခဲ့သည့္ အလုပ္အားလုံးမွာ ထိုမွ်သာျဖစ္သည္ဟုပင္ ၎တို႔ ယုံၾကည္ၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ ရယ္စရာ မေကာင္းသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၁)) “အမွန္စင္စစ္ ပိုႀကီးျမတ္သည္က မည္သည့္အရာနည္း- ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္အညီ အမႈျပဳရမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ခြင့္ မရွိျခင္းေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာမွ ေသြဖည္လ်က္ အျခားအမႈကို မျပဳႏိုင္ေပဘူးေလာ။ ေယရႈႏွင့္ သူ၏ တပည့္မ်ားက ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔အရႏွင့္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ားအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ သူလာၿပီးေနာက္ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘဲႏွင့္ ယင္းအစား ေျခကိုေဆးေၾကာျခင္း၊ ေခါင္းကိုဖုံးအုပ္ျခင္း၊ မုန႔္ကိုခ်ိဳးဖဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကို ေသာက္သုံးျခင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုအခ်က္မ်ား အားလုံးသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ား၌ ကင္းမဲ့ေနသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေလးစားခဲ့သည္ဆိုလွ်င္၊ သူသည္ ထိုအယူဝါဒမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဦးစြာလာသည္မွာ ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ ဆိုသည္ကို သင္ သိသင့္သည္။ ဥပုသ္ေန႔၏ သခင္ျဖစ္လ်က္၊ သူသည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ သခင္ပါ မျဖစ္ႏိုင္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၁)) “သမၼာက်မ္းစာသည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ သမိုင္းဆိုင္ရာမွတ္တမ္းတစ္ခု သက္သက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ယခင္အမႈအဆင့္ႏွစ္ဆင့္ဆိုင္ရာ သက္ေသျဖစ္ကာ၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ သိနားလည္မႈကို သင့္ကို လုံးဝ မေပးေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာ၏ အရွိတရားကို မည္သူမွ် မသိရွိေခ်။ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈဖူးသူတိုင္းက ၎သည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ အေတာအတြင္း ဘုရားသခင္၏အမႈ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိၾကသည္။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းသည္ ဣသေရလႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းအခ်ိန္မွစၿပီး ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ၿပီးဆုံးသည္အထိ ေယေဟာဝါ၏ လုပ္ေဆာင္မႈကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ဓမၼသစ္က်မ္းသည္ ခရစ္ဝင္က်မ္း ေလးက်မ္းတြင္ပါရွိသည့္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ေယရႈ၏ အလုပ္ႏွင့္ ေပါလု၏ အလုပ္တို႔ကို ေဖာ္ျပထားသည္- ဤအရာတို႔သည္ သမိုင္းဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းမ်ား မဟုတ္ေပေလာ။ အတိတ္ကာလက အရာမ်ားကို ယေန႔ဆီ တင္ျပျခင္းက ၎တို႔ကို သမိုင္းျဖစ္ေစၿပီး၊ ၎တို႔သည္ မည္မွ်ပင္ မွန္ကန္သည္ျဖစ္ေစ စစ္မွန္သည္ျဖစ္ေစ၊ သမိုင္းျဖစ္ေနဆဲပင္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ သမိုင္းကို ျပန္လွည့္မၾကည့္သည့္အတြက္ သမိုင္းသည္ ပစၥဳပၸန္ကို ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကိုသာ နားလည္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္က ယေန႔ ေဆာင္႐ြက္လိုသည့္ အမႈအေၾကာင္း ဘာမွ်မသိပါက၊ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို မရွာေဖြပါက၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္အား ရွာေဖြျခင္းဆိုသည္မွာ အဘယ္အရာကို ဆိုလိုသည္ကို နားမလည္ေပ။ အကယ္၍ သင္သည္ ဣသေရလသမိုင္းကို ေလ့လာရန္၊ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးအား ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ သမိုင္းကို သုေတသနျပဳရန္အတြက္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈပါက၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္ေပ။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး အသက္ကို လိုက္စားသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ အသိပညာကို လိုက္စားၿပီး အသက္မဲ့ေသာ စကားလုံးမ်ားႏွင့္ အယူဝါဒမ်ား သို႔မဟုတ္ သမိုင္းကို နားလည္မႈအား မလိုက္စားသည့္အတြက္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ယေန႔အလိုေတာ္ကို ရွာေဖြရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏အမႈ၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္ကို ရွာေဖြရမည္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၄)) ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ က်မ္းစာက ဘုရားရဲ႕ အရင္လုပ္ေဆာင္မႈရဲ႕ သမိုင္းမွတ္တမ္းတစ္ခုသက္သက္ပဲ လို႔ ေျပာတာကို ကြၽန္မ သတိရတယ္။ က်မ္းစာက ဘုရားအမႈေတာ္ကို ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ထားတာေတြကို စုစည္းထားတာပဲ။ လူေတြက ဒါကို စုစည္းၿပီး တည္းျဖတ္ထားတာကို ၾကည့္ရင္ မလႊဲမေရွာင္သာ တခ်ိဳ႕ဟာေတြကို ေ႐ြးၿပီး တျခားဟာေတြကိုေတာ့ ျဖတ္ေတာက္ပစ္ခဲ့တယ္။ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ က်မ္းစာထဲမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို စုစည္းၿပီး မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ တမန္ေတာ္ရွင္ေယာဟန္ေျပာခဲ့သလိုပဲ။ “ေယရႈျပဳေတာ္မူေသာ အျခားအမႈအရာအမ်ား ရွိေသး၏။ ထိုအမႈအရာရွိသမွ်တို႔ကို အသီးအျခားေရးထားလွ်င္၊ ေျမႀကီးမဆံ့ႏိုင္ေအာင္ က်မ္းစာမ်ားျပားလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၂၁:၂၅) ဒါဟာ က်မ္းစာထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က အရမ္းနည္းတယ္ဆိုတာ ျပတာပဲ။ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းျခင္းသခင္ျဖစ္ၿပီး လူသားအသက္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ပါ။ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္က အလုပ္လုပ္ၿပီး စကားေျပာခဲ့တယ္။ အဆုံးမရွိတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က လိုအပ္တာေတြကို ပံ့ပိုးေပးခဲ့တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေရွ႕ဆက္ဖို႔ လမ္းျပခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အဆုံးမရွိ စီးဆင္းေနတဲ့ သက္စမ္းေရလိုပါပဲ။ ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး က်မ္းစာထဲမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံး ပါႏိုင္မွာလဲ။ ဘုရားသခင္က အရာအားလုံးအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာရွိတယ္။ သူက ဥပုသ္ေန႔ရဲ႕ သခင္တင္မဟုတ္ဘဲ က်မ္းစာရဲ႕သခင္လည္းျဖစ္တယ္။ သူက သူ႔အမႈကို က်မ္းစာနဲ႔အညီ မလုပ္သလို က်မ္းစာက ကန႔္သတ္ထားတာကိုလည္း မခံရဘူး။ က်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ဖို႔၊ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ပိုၿပီးအသစ္ျဖစ္တဲ့ အမႈကို ျပဳၿပီး ေနာက္ထပ္ သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖို႔ သူ႔မွာ အာဏာ အျပည့္အဝရွိပါတယ္။ ဥပမာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွတ္တမ္းထဲမွာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ပုံစံအတိုင္း သူ႔အမႈေတာ္ကို မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ပိုသစ္တဲ့၊ ပိုျမႇင့္တဲ့အမႈကို ျပဳခဲ့တယ္။ ေနာင္တလမ္းကို ေဖာ္ျပၿပီး ကားစင္တင္ခံျခင္းအမႈကို ျပဳခဲ့တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ အျပစ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြက ပညတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ရႈတ္ခ်ခံရၿပီး ေသျခင္းျပစ္ဒဏ္ကို ခံရတာ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ဆက္ၿပီး အသက္ရွင္ႏိုင္တယ္။ အခု ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သူ႔အမႈကို ျပဳဖို႔ ႂကြလာေတာ့ က်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားသလို သူ႔အရင္အလုပ္ကို ထပ္မလုပ္ေတာ့ဘဲ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြ ေဖာ္ျပၿပီး အမႈသစ္ကို ျပဳတယ္။ သခင္ေယရႈ ပေရာဖက္ ျပဳခဲ့သလိုေပါ့။ “သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္ေယရႈက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ ျပန္ႂကြလာခဲ့တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔လိုအပ္တဲ့ သမၼာတရားအားလုံးကို ေဖာ္ျပတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္ရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈကေန အျပည့္အဝလြတ္ေျမာက္ခြင့္ သန႔္စင္ၿပီး စုံလင္ျခင္းခံရၿပီး ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ရတဲ့အခြင့္ကိုေပးပါတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံသူအားလုံးက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ေရေလာင္းျခင္းနဲ႔ ပံ့ပိုးျခင္းကို ရၾကၿပီး သိုးသူငယ္ရဲ႕ မဂၤလာညစာစားပြဲကို တက္ေရာက္ၾကရတယ္။ ဒါေတြက ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ေဖာ္ျပခဲ့သလိုပဲ။ “သိုးသငယ္ သြားေလ ရာရာအရပ္သို႔ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူျဖစ္ၾက၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄:၄) သူတို႔ေတြက သိုးသူငယ္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြေနာက္လိုက္ၿပီး သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဘုရားသခင္ ေျပာခဲ့သမွ်၊ လုပ္ခဲ့သမွ်ေတြကိုက်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားၿပီး က်မ္းစာကို ေသြဖည္တာက ဘုရားကို သစၥာေဖာက္တာပဲ ဆိုတဲ့ ဒီအယူအဆက” အေတြးမွားတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔၊ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ မကိုက္ညီဘူး။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ပိုၿပီး ရွင္းလင္းသြားတယ္။ အိန္ဂ်ယ္ရဲ႕ လြဲမွားေနတဲ့ မွတ္ခ်က္ေတြကို ျမင္သြားတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ နဂိုအသင္းေတာ္က အစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္မ ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝဖို႔ သြားလိုက္တယ္။ ကြၽန္မ အံ့ဩရတာက အိန္ဂ်ယ္က ဒီအေၾကာင္းကို ၾကားေတာ့ အဲဒီအစ္မကို သြားေႏွာင့္ယွက္တယ္။ ဧဝံေဂလိကို တျခားအဖြဲ႕ဝင္ေတြ လက္မခံေအာင္ ေသခ်ာလုပ္တယ္။ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ရႈတ္ခ်ၿပီး ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားတယ္။ တျခားဂိုဏ္းကြဲတစ္ခုကို ဝင္တာေၾကာင့္ ကြၽန္မ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တယ္လို႔ေျပာတယ္။ သူနဲ႔ သင္းအုပ္ဆရာက အသင္းေတာ္မွာလည္း ကြၽန္မအေၾကာင္း ေကာလာဟလေတြ ျဖန႔္တယ္။ ကြၽန္မက ခ်စ္သူအသစ္ရလို႔ စုေဝးပြဲေတြ မတက္ေတာ့ဘူး၊ သခင့္ကို တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိဘူး အသင္းေတာ္က တျခားအသင္းသားေတြက ကြၽန္မကို ေရွာင္သင့္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ လူတိုင္းက ဒီေကာလာဟလေတြကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မကို အထင္ေသးၿပီး စေရွာင္လာၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကဆိုရင္ ကြၽန္မက ငေၾကာင္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးႀကီးၾကည့္ၾကတယ္။ သုံးေလးရက္ေလာက္ပဲၾကာၿပီးေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္မ မိဘေတြနဲ႔ေတြ႕ၿပီး ကြၽန္မက လမ္းမွားလိုက္သြားၿပီး စုေဝးပြဲေတြမတက္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကိုမွ သြားခြင့္မျပဳဖို႔ကိုလည္း ကြၽန္မအေမကို ေျပာတယ္။ ဒါေတြအားလုံး တစ္ခါတည္းျဖစ္သြားေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ပဲညစ္မိတယ္။ ကြၽန္မ လုံးဝ စိတ္လြတ္သြားေတာ့မလို ထင္မိတယ္။ သူတို႔က ကြၽန္မကို ဘာလို႔ ဒီလိုဆက္ဆံတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ နားမလည္ဘူးေလ။ ကြၽန္မလုပ္တာက သခင္ႂကြလာျခင္းအေၾကာင္းကို သူတို႔ကို သက္ေသခံတာပဲရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က ကြၽန္မကို သိကၡာခ်ဖို႔ ဒီေကာလာဟလေတြအကုန္ လုပ္ႀကံေျပာတယ္။ ကြၽန္မမိဘေတြကိုေတာင္ ကြၽန္မကို ဖိႏွိပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းၾကတယ္။ ဒါေတြအားလုံးက ကြၽန္မအတြက္ ႏွလုံးသားကို ထိုးတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းလို ခံစားရၿပီး မခံႏိုင္ေအာင္ကို ဒုကၡခံရတယ္။ ကြၽန္မ မ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔အတူ ဘုရားကို ဆုေတာင္းၿပီး အကူအညီေတာင္းခံတာေပါ့။ အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မ အေျခအေနအေၾကာင္း ၾကားေတာ့ သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးကို ကြၽန္မနဲ႔ မွ်ေဝၿပီး ေတာ္ေတာ္ အားေပးပါတယ္။

ဒီလိုေျပာထားတဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ “ယေန႔ေခတ္တြင္ ရွာေဖြေသာသူတို႔ႏွင့္ မရွာေဖြေသာသူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ခရီးပန္းတိုင္မ်ားလည္း အလြန္ ကြဲျပားျခားနားသည့္၊ လုံးဝ မတူကြဲျပားေသာ လူႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား ျဖစ္ၾကသည္။ သမၼာတရားႏွင့္ဆိုင္သည့္ အသိပညာကို လိုက္စားၿပီး၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္က ကယ္တင္ျခင္း ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမည့္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ မွန္ေသာလမ္းခရီးကို မသိေသာသူတို႔သည္ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားႏွင့္ ရန္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ေကာင္းကင္တမန္မင္း၏ သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရမည့္ သူမ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ မေရရာေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ဘုရားတရားကိုင္းရႈိင္းသည့္ ယုံၾကည္သူမ်ားသည္ပင္- ၎တို႔သည္လည္း မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေကာင္းမြန္ေသာ အသိတရားမ်ား ပိုင္ဆိုင္ေသာ္လည္း၊ မွန္ေသာလမ္းခရီးကို လက္မခံေသာ လူတို႔သည္ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ အႏွစ္သာရမွာ ဘုရားသခင္ကို ခုခံျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အႏွစ္သာရတစ္ခု ျဖစ္သည္။...လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္ေသာသူ မည္သူမဆိုသည္ မေကာင္းဆိုးဝါးဆန္ၿပီး၊ ထို႔အျပင္ ဖ်က္ဆီးခံရလိမ့္မည္။ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိေသာ္လည္း သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္သူမ်ား၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္သူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို လုံးဝ မယုံၾကည္သူ အားလုံးသည္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရမည့္ သူမ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ က်န္ရွိခြင့္ ရွိလိမ့္မည့္သူအားလုံးမွာ စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဆင္းရဲဒုကၡကို ႀကဳံရၿပီးျဖစ္ကာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို အမွန္တကယ္ ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီးသည့္ လူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို အသိအမွတ္ မျပဳသူ မည္သူမဆိုသည္ ရန္သူ ျဖစ္၏။ ဆိုလိုသည္မွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို အသိအမွတ္မျပဳေသာသူ မည္သူမဆိုသည္- ဤေရစီးေၾကာင္းအတြင္း သို႔မဟုတ္ ျပင္ပတြင္ ၎တို႔ ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ- အႏၲိခရစ္တစ္ဦး ျဖစ္ေပသည္။ ဘုရားသခင္၌ မယုံၾကည္သည့္ ခုခံသူမ်ား မဟုတ္ပါက၊ မည္သူသည္ စာတန္ျဖစ္သနည္း၊ မည္သူတို႔မွာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူတို႔မွာ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူမ်ား ျဖစ္သနည္း။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မနာခံေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္) အဲဒီအစ္မနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္းကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ သခင္ေယရႈက သူ႔အမႈေတာ္ကို လုပ္ဖို႔ ႂကြလာတဲ့အခါမွာ ဗိမာန္ေတာ္မွာ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္တဲ့ ဖာရိရွဲေတြက သခင္ေယရႈဟာ အာဏာရွိၿပီး အစြမ္းရွိတယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ရွာေဖြစုံစမ္းဖို႔ ပ်က္ကြက္႐ုံတင္မကဘဲ သူ႔ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း အာခံရႈတ္ခ်တယ္။ နတ္ဆိုးႏွင္ထုတ္ဖို႔အတြက္ ေဗဇေလဗုလရဲ႕ အစြမ္းကို အသုံးျပဳတယ္လို႔ မွားယြင္းေျပာဆိုတယ္။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ဆန႔္က်င္ပုတ္ခတ္ၿပီး ဘုရားသခင္က က်ိန္ဆဲျခင္း၊ အျပစ္ေပးျခင္းကို ခံရတယ္။ ဖာရိရွဲေတြက သူတို႔ဘာသာပဲ သခင့္ကို ပုတ္ခတ္ၿပီး ရႈတ္ခ်တာမဟုတ္ဘူး။ ယုံၾကည္သူေတြကိုလည္း သူ႔ကို အာခံေအာင္ လွည့္စားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ေတြလည္း ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးသြားၿပီး ဖာရိရွဲေတြနဲ႔အတူ လိုက္ေသရမယ့္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သခင္ေယရႈက ဖာရိရွဲေတြကို က်ိန္ဆဲခဲ့ပုံကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကိုလူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတားၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၃) ၿပီးေတာ့ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတစ္ေယာက္ကိုပင္ ဘာသာသြင္းျခင္းငွါ ကုန္းေၾကာင္း ေရေၾကာင္းပတ္လည္လွည့္၍ ဘာသာသြင္းၿပီးေသာသူ ကိုလည္း၊ မိမိတို႔ထက္ ႏွစ္ဆေသာငရဲသားျဖစ္ေစၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၅) ဖာရိရွဲေတြက ဘုရားကို အာခံတဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာ သခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔က ၾကင္နာဟန္ေဆာင္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ သမၼာတရားကို မုန္းၿပီး ဘုရားကို သူတို႔ရန္သူအျဖစ္ မွတ္ယူတယ္။ သူတို႔ေတြက ဝိညာဥ္ေတြကို ဝါးမ်ိဳၿပီး လူေတြကို ငရဲကို ျဖားေယာင္းေခၚေဆာင္တဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြပဲ။ ဖာရိရွဲေတြရဲ႕ ယုတ္မာတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို အေျခခံၿပီး သခင္ေယရႈက သူတို႔ကို “အမဂၤလာ” ခုနစ္ပါးနဲ႔ ေဝဖန္တယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ဘယ္ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ သည္းမခံတာကို ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ အမႈကို ျပဳဖို႔ ႂကြလာခဲ့တယ္။ သူဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္ကယ္တင္ဖို႔ လိုတဲ့ သမၼာတရားအားလုံးကို ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ေအာင္ျမင္သူ လူတစ္စုကို ျပလုပ္ခဲ့တယ္။ ဘာသာေရးေလာကကို လႈပ္ခတ္ေစခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ဒီလို ႀကီးမားတဲ့အမႈကို ျပဳေနေပမဲ့ ဘာသာေရးေလာကရဲ႕ သင္းအုပ္ဆရာ၊ တရားေဟာဆရာေတြက ဒါကို ရွာေဖြစုံစမ္းျခင္းမရွိ႐ုံမကဘဲ ေကာလာဟလေတြျဖန႔္ၿပီး ယုံၾကည္သူေတြ လမ္းမွန္ကို စုံစမ္းတာကို တားဆီးဖို႔အတြက္ အရမ္းႀကိဳးစားၾကတယ္။ သူတို႔က ဖာရိရွဲေတြလိုပဲ သူတို႔ သဘာဝနဲ႔ အႏွစ္သာရက သမၼာတရားကို မုန္းတီးၿပီး ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္က လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ ယုံၾကည္သူေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္သူေတြကို ခြဲျခားသတ္မွတ္တယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္တယ္လို႔ ဆိုေပမဲ့ သမၼာတရားနဲ႔ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို လက္မခံသူေတြက တကယ့္ ယုံၾကည္သူေတြမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးက်ရင္ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံရမယ္။ ဖြင့္ထားတဲ့ စိတ္နဲ႔ သမၼာတရားကို ရွာၿပီး ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံသူေတြကသာ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရဖို႔ အခြင့္အေရးကို ရလိမ့္မယ္။ အိန္ဂ်ယ္က ၾကင္နာၿပီး ႏွိမ့္ခ်တဲ့၊ ကူညီတတ္တဲ့သူျဖစ္တဲ့ပုံစံရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို သူၾကားေတာ့ လုံးဝ ရွာေဖြစုံစမ္းတာ မလုပ္ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို ေဝဖန္ ရႈတ္ခ်တယ္။ ေကာလာဟလေတြေတာင္ျဖန႔္ၿပီး တျခားယုံၾကည္သူေတြကို လမ္းမွန္ကို မစုံစမ္းေအာင္ တားဆီးတယ္။ သူက ဘုရားအေပၚ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း နည္းနည္းေလးမွ မရွိပါဘူး။ သူက သခင့္ကို ယုံၾကည္ၿပီး အေစခံေနေပမဲ့ သူ႔အႏွစ္သာရက သမၼာတရားကို မုန္းတီးၿပီး ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ သူနဲ႔ အရင္တုန္းက ဘုရားကို အာခံတဲ့ ဖာရိရွဲေတြနဲ႔ ဘာမွမကြာပါဘူး။ ဒါေတြအားလုံးကို သေဘာေပါက္သြားေတာ့ အိန္ဂ်ယ္နဲ႔ ဘာသာေရးေလာကက ေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္း နည္းနည္းသိလာတယ္။ ဘာလို႔ သူတို႔က ဒီလိုျပဳမူတာလဲဆိုတာကို ပိုၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းႀကီး စိတ္မညစ္ေတာ့ဘူး။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္မွာ တာဝန္တစ္ခုစၿပီး ထမ္းေဆာင္တယ္။ စုေဝးပြဲေတြတက္ၿပီး သူမ်ားေတြနဲ႔ ေန႔တိုင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္ဆရာနဲ႔ တရားေဟာဆရာက ျဖန႔္တဲ့ ေကာလာဟလေတြကို ကြၽန္မမိဘေတြ ၾကားေတာ့ သူတို႔က ကြၽန္မကို စိတ္ဆိုးၿပီး ဆူတယ္။ ကြၽန္မကို အရင္အသင္းေတာ္ကို အတင္းျပန္သြားခိုင္းၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တာကို တားျမစ္တယ္။ ကြၽန္မ မိဘေတြက ေႏွာင့္ယွက္တားဆီးတာေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မ တာဝန္ကို ပုံမွန္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ စုေဝးပြဲေတြ ေတာင္ မတက္ႏိုင္ဘူး။ တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မက တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အြန္လိုင္း စုေဝးပြဲတက္ေနတာကို ကြၽန္မအေဖက မိသြားတယ္။ သူက အရမ္းစိတ္ဆိုးၿပီး ကြၽန္မကို ႐ိုက္ေတာ့မလိုလုပ္တယ္။ ကံေကာင္းေတာ့ ကြၽန္မအေမဝင္လာၿပီး သူ႔ကို အခ်ိန္မီတားလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ မိဘေတြက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ တင္းက်ပ္လာတယ္။ ကြၽန္မကို အိမ္ထဲမွာ ပိတ္ထားၿပီး ထြက္ခြင့္မေပးဘူး။ အဲဒါနဲ႔ စုေဝးပြဲေတြကို ကြၽန္မ တက္လို႔မရေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မအတြက္ မ်ားလြန္းတယ္။ ကြၽန္မ အားနည္းၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ယုံၾကည္မႈမရွိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခြန္အားေပးဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕သြားတယ္။ “လူတို႔အတြင္း၌ ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္သည့္ အလုပ္အဆင့္တိုင္းတြင္ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ထိုအမႈသည္ လူအခ်င္းခ်င္းၾကားရွိ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံမႈမ်ား ျဖစ္သည့္ပုံ ေပၚ၏။ လူ႔စီစဥ္မႈမ်ားမွ၊ သို႔မဟုတ္ လူတို႔၏ ၾကားဝင္ျပဳလုပ္မႈမ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္အလား ထင္ရ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ လုပ္ေဆာင္မႈ အဆင့္တိုင္း၊ ျဖစ္ပ်က္မႈတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ စာတန္ျပဳလုပ္သည့္ အေလာင္းအစားမ်ားျဖစ္ၿပီး လူတို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံရပ္တည္ဖို႔ လိုအပ္သည္။ ေယာဘ စမ္းသပ္ခံခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္ကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ဥပမာ- ေနာက္ကြယ္မွာက စာတန္က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေလာင္းအစား လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေယာဘအေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္အရာက လူသားတို႔၏ လုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္ၿပီး လူသားတို႔၏ ၾကားဝင္လုပ္ေဆာင္မႈ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ ျပဳလုပ္သည့္ အလုပ္အဆင့္တိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ျပဳလုပ္သည့္ စာတန္၏ အေလာင္းအစားရွိသည္။ ဤအရာ၏ေနာက္ကြယ္မွာ အားလုံးက တိုက္ပြဲပင္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းသည္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ကြၽန္မမိဘေတြက ကြၽန္မကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို မလိုက္ဖို႔ တားဆီးေနတဲပုံစံရွိေပမဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ အေႏွာင့္အယွက္လုပ္ေနတာက စာတန္ပဲ။ ဒါက ဝိညာဥ္ေရးတိုက္ပြဲတစ္ခုပဲ။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို ဆိုးယုတ္တဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ခ်ိဳးဖ်က္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းခံရတဲ့ အခြင့္ကိုရဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သမၼာတရား မ်ားစြာကို ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စာတန္က ကြၽန္မကို ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္း မခံရေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာတန္က ကြၽန္မကို တိုက္ခိုက္ဖို႔၊ ဘုရားကို ယုံၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္တာကို တားဆီးဖို႔အတြက္ ကြၽန္မ မိဘေတြကို အသုံးျပဳတယ္။ စာတန္က ကြၽန္မကို ကယ္တင္ခံရဖို႔ အခြင့္အေရးကို လုံးဝ ဆုံးရႈံးၿပီး သူနဲ႔အတူ ငရဲက်ေစခ်င္တာပါ။ စာတန္က တကယ္ကို အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားၿပီး ေကာက္က်စ္ပါတယ္။ ကြၽန္မက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္တာကို ရပ္လိုက္ရင္ စာတန္ရဲ႕ အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ ႀကံစည္မႈထဲကိုပဲ က်သြားမွာမဟုတ္ဘူးလား။

ေနာက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕မိတယ္။ “စိတ္မပ်က္ႏွင့္၊ အားမနည္းႏွင့္၊ ထိုအခါ ငါသည္ သင့္အတြက္ အမႈအရာမ်ားကို ရွင္းလင္းေစမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ သြားရာလမ္းသည္ သိပ္ေခ်ာေမြ႕ျခင္းမရွိ။ မည္သည့္အရာမွ် ထိုမွ် မ႐ိုးရွင္းေပ။ ေကာင္းခ်ီးမ်ား သင့္ထံ အလြယ္တကူ ေရာက္လာသည္ကို သင္ လိုခ်င္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ယေန႔တြင္ အေယာက္တိုင္းသည္ ခါးသီးေသာ စမ္းသပ္ျခင္းမ်ား ရင္ဆိုင္ဖို႔ ရွိလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားမရွိပါက၊ သင္တို႔၌ ရွိသည့္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာ ႏွလုံးသားသည္ တိုး၍ အားေကာင္းလာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သင္တို႔သည္ ငါ့အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္။ ဤစမ္းသပ္မႈမ်ားတြင္ အေရးမပါေသာ အေျခအေနမ်ားသာ ပါရွိလွ်င္ပင္၊ အေယာက္တိုင္း ၎တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ား၏ ခက္ခဲမႈက လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျခားနား လိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ားသည္ ငါ့ထံမွလာေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ သင္တို႔ထဲမွ မည္မွ်သည္ ငါ၏ ေရွ႕သို႔ မၾကာခဏ လာၿပီး ဒူးေထာက္လ်က္ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာမ်ားကို ေတာင္းခံၾကသနည္း။ မိုက္မဲေသာ ကေလးတို႔။ အနည္းငယ္ေသာ မဂၤလာရွိသည့္ စကားမ်ားကို ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားအျဖစ္ သင္တို႔ အၿမဲ ယူဆ ၾကေသာ္လည္း၊ ခါးသီးမႈသည္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္ကို သင္တို႔ သတိမျပဳမိၾကေပ။ ငါ၏ ခါးသီးျခင္းကို မွ်ေဝခံစားေသာ သူတို႔သည္ ငါ၏ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းကို ေသခ်ာေပါက္ မွ်ေဝခံစားရလိမ့္မည္။ ယင္းမွာ သင္တို႔အဖို႔ ငါ၏ ကတိႏွင့္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၄၁)) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ မိဘေတြရဲ႕ တားဆီးမႈေၾကာင့္ ကြၽန္မ နည္းနည္း ဒုကၡခံရေပမဲ့ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မယုံၾကည္ျခင္းကို စုံလင္ေစဖို႔အတြက္ ဒီအေျခအေနကို ျဖစ္ခြင့္ျပဳခဲ့တာပဲ။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဆင္းရဲဒုကၡအနည္းငယ္ေၾကာင့္အတြက္နဲ႔ အားနည္းၿပီး တာဝန္ကို စြန႔္ပစ္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို ရဖို႔အတြက္ ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခေပးဆပ္ဖို႔ စိတ္အားမရွိဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားအေပၚ ႐ိုးသားတဲ့ သေဘာထားမရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက အရမ္းငယ္ေနေသးတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ကြၽန္မ နားလည္လာၿပီး မတက္မႂကြျဖစ္တာ၊ စိတ္ညစ္တာ မခံစားရေတာ့ဘူး။ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခြန္အားကိုလည္း ခံစားမိၿပီး အေျခအေနကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဖိႏွိပ္မႈကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ဖို႔ ဘုရားကို အမွီျပဳၿပီးေတာ့ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားကို ကြၽန္မ ခဏခဏ ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္းကို ခိုင္မာေစဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္တယ္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ စုေဝးၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကို ကူညီလမ္းဖြင့္ေပးဖို႔ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ အိန္ဂ်ယ္နဲ႔ တျခားလူေတြက ကြၽန္မအေၾကာင္းကို ျဖန႔္တဲ့ ေကာလာဟလေတြက ကြၽန္မ မိဘေတြအေပၚ သက္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေကာလာဟလေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကို မခံရေအာင္လို႔ မိဘေတြက ကြၽန္မကို အဘြားနဲ႔ သြားေနခိုင္းတယ္။ အဲဒီမွာ ကြၽန္မက အင္တာနက္ကေန ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ စုေဝးၿပီး တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ မိဘေတြသိသြားေတာ့ စိတ္ဆိုးၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သူတို႔လႊမ္းမိုးတာ မခံဘူး။ သူတို႔ကို ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာလိုက္တယ္။ “သခင့္ကို ယုံၾကည္တာမွာ သမီးရဲ႕ အႀကီးဆုံး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က သူ ျပန္ႂကြလာတာကို ႀကိဳဆိုဖို႔ပဲ။ အခု သခင္ေယရႈက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ ျပန္ႂကြလာၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အေဖ၊ အေမတို႔က နားမလည္ရင္ေတာင္ သမီးက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေနာက္ကို အဆုံးထိ လိုက္ဦးမွာပဲ။ သမီးကို ဆက္ၿပီး တားေနေသးရင္ ဒီမိသားစုကေန ထြက္ဖို႔ကလြဲၿပီး ေ႐ြးစရာမရွိေတာ့ဘူး” ဆိုၿပီးေတာ့။ ကြၽန္မက ဘယ္ေလာက္ခိုင္မာေနတယ္ဆိုတာ ျမင္ေတာ့ မိဘေတြက ဒီကိစၥကို တျခားဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူး။ အဲဒီကစၿပီး သူတို႔ေတြက ခဏခဏ ညည္းညဴေပမဲ့၊ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ကြၽန္မကို ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမဲ့ သူတို႔ေတြေၾကာင့္ စိတ္မက်ဥ္းက်ပ္ေတာ့ဘဲ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ စိတ္ခိုင္မာလာတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာနဲ႔ မိသားစုရဲ႕ ထပ္ခါထပ္ခါ ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ တားဆီးမႈကို ႀကဳံရၿပီး နည္းနည္း ဒုကၡခံခဲ့ရေပမဲ့ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို နားလည္လာတယ္။ ပိုင္းျခားသိျမင္မႈရွိလာၿပီး ဘုရားအေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းက ပိုေလးနက္လာတယ္။ ေနာင္မွာ ဘာအေျခအေနေတြကိုပဲ ႀကဳံရပါေစ ျဖတ္သန္းဖို႔အတြက္ ဘုရားကို အမွီျပဳဖို႔ ကြၽန္မ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။