ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို ခရစ္ေတာ္ဟုေခၚၿပီး ခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ဆင္ျမန္းထားသည့္ ဇာတိခႏၶာ ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသည္ အေသြးအသားရွိသည့္ မည္သည့္ လူႏွင့္မွ် မတူညီေပ။ ဤသို႔ ကြဲျပားျခားနားရျခင္းမွာ ခရစ္ေတာ္သည္ အေသြးအသားႏွင့္ မဆိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ျဖစ္၏။ သူသည္ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ ႏွစ္ခုလုံးရွိသည္။ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝကို မည္သည့္လူကမွ် မပိုင္ဆိုင္ေပ။ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝက ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေနစဥ္တြင္၊ သူ၏ ပုံမွန္လူ႔သဘာဝက ဇာတိခႏၶာထဲက သူ၏ ပုံမွန္ လႈပ္ရွားမႈ အားလုံးကို အားျဖည့္ေပးေလသည္။ သူ၏ လူ႔သဘာဝျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသေဘာသဘာဝ ျဖစ္ေစ ႏွစ္ခုလုံးသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္၏ အလိုကို က်ိဳးႏြံနာခံေလသည္။ ခရစ္ေတာ္၏အႏွစ္သာရမွာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏အႏွစ္သာရသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေပသည္။ ဤအႏွစ္သာရသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ အမႈကို ေႏွာင့္ယွက္လိမ့္မည္မဟုတ္၊ ၿပီးလွ်င္ သူကိုယ္တိုင္၏ အမႈကို ဖ်က္ဆီးမည့္ မည္သည့္အရာကိုမဆို သူ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သူကိုယ္တိုင္၏ အလိုႏွင့္ ဆန႔္က်င္သည့္ မည္သည့္ စကားကိုမွ် တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် သူ မိန္႔ႁမြက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္စီမံခန္႔ခြဲမႈကို ေႏွာင့္ယွက္သည့္ မည္သည့္အမႈကိုမွ် မည္သည့္အခါတြင္မွ် လုံးဝ လုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ လူအားလုံး နားလည္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရမွာ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္၏ အလိုေတာ္ကို နာခံျခင္းျဖစ္သည္

သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဖန္ဆင္းခံ မည္သည့္လူသားမဆို၏ အထက္၌ရွိၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သည့္ မည္သည့္လူသားမဆို၏ အထက္၌လည္း ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကဲ့သို႔ပင္ လူ႔ခႏၶာအျပင္ပန္းကိုယ္ထည္ ရွိၾကသည့္သူမ်ားထဲတြင္၊ လူ႔သဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္ၾကသည့္သူမ်ားထဲတြင္၊ သူတစ္ပါးတည္းသာလွ်င္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ၿပီး အျခားသူအားလုံးမွာမူ ဖန္ဆင္းခံလူသားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထိုသူအားလုံးတို႔တြင္ လူ႔သဘာဝရွိၾကေသာ္လည္း ဖန္ဆင္းခံလူသားမ်ား၌ လူ႔သဘာဝမွလြဲ၍ ဘာမွ်မရွိၾကေပ၊ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္ကမူ ကြဲျပားျခားနားသည္၊ သူ၏ဇာတိပကတိ၌ သူသည္ လူ႔သဘာဝရွိ႐ုံသာမက ပိုအေရးႀကီးသည္မွာ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏လူ႔သဘာဝကို သူ႔ဇာတိပကတိ၏ အျပင္ပန္းသဏၭာန္ႏွင့္ သူ၏ေန႔စဥ္အသက္တာတြင္ ျမင္ႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝကိုမူ သိျမင္ရန္ ခက္ခဲသည္။ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝသည္ သူ၌ လူ႔သဘာဝရွိမွသာ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ႏွင့္ လူမ်ားစိတ္ကူးထားသမွ် သဘာဝလြန္ မဟုတ္သည့္အတြက္၊ ၎ကိုျမင္ႏိုင္ရန္မွာ လူတို႔အဖို႔ အလြန္တရာပင္ ခက္ခဲလွသည္။ ယေန႔ကာလတြင္ပင္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ အႏွစ္သာရကို နားလည္ႏိုင္ရန္မွာ လူတို႔အတြက္ အခက္ခဲဆုံး ျဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ဤမွ်ရွည္လ်ားစြာ ငါေျပာၿပီးေသာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ပင္၊ သင္တို႔အမ်ားစုအတြက္ ထိုအရာမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္မႈတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေနေပဦးမည္ဟု ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။ အမွန္တြင္၊ ဤအေရးကိစၥမွာ အလြန္ပင္႐ိုးရွင္း၏၊ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာသည့္အတြက္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝႏွင့္ လူ႔သဘာဝတို႔ ေပါင္းစပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤေပါင္းစပ္ျခင္းကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဟု၊ ကမာၻေပၚ၌ရွိေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဟု ေခၚသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ

အကယ္၍ ဇာတိခႏၶာထဲသို႔ သူႂကြလာခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ အမႈကိုသာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး သူႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ညီၫြတ္ေသာ လူမ်ားမရွိပါက၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏အလိုကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ထိေတြ႕ႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ လူသား၏ ဦးေႏွာက္ျဖစ္သည့္၊ သူ၏ သိျမင္ျခင္းဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားက စိတ္ကူးႏိုင္စြမ္းရွိသည့္ အဆင့္ကို ရရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈကို ျပည့္စုံေစရန္၊ အသင္းေတာ္မ်ားကို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ၿပီး၊ ထိန္းေက်ာင္းေပးဖို႔ရန္ သူ၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ သာမန္လူတို႔ကို အသုံးျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝ အတြင္း၌ သူျပဳေသာအမႈကို ဖြင့္ျပႏိုင္ရန္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ လူတို႔က ထိုအရာကို သေဘာေပါက္ကာ နားလည္ဖို႔အလို႔ငွာ “အနက္ျပန္ရန္”- ဘုရားႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဘာသာစကားကို လူ႔ဘာသာစကား အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲေပးဖို႔ရန္- သူ၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ညီၫြတ္သည့္ အနည္းငယ္ေသာ လူတို႔ကို အသုံးျပဳေလသည္။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ အမွန္တကယ္တြင္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာလူတို႔မွာ ေသးငယ္သည့္ လူနည္းစုျဖစ္ၿပီး လူသား၏သေဘာေပါက္ႏိုင္စြမ္းမွာ အားနည္းေသာေၾကာင့္၊ မည္သူမွ် ဘုရားသခင္၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝဘာသာစကားကို နားလည္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က လူ႔ဇာတိခႏၶာ၌ အလုပ္လုပ္သည့္အခါတြင္၊ ဤနည္းလမ္းကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏အမႈတစ္ခုတည္းသာရွိခဲ့ပါက၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ဘာသာစကားကို နားမလည္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ကို သိဖို႔ရန္ သို႔မဟုတ္ ထိေတြ႕ဖို႔ရန္ လူသားအတြက္ မည္သို႔မွ် ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ရွင္းလင္းေပးသူမ်ား ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ညီၫြတ္ေသာသူတို႔၏ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမႈမွ တစ္ဆင့္သာ ဤဘာသာစကားကို နားလည္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ လူ႔သဘာဝအတြင္း၌ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသာ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့မည္ဆိုပါက၊ ယင္းက လူသား၏ ပုံမွန္အသက္တာကိုသာ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ေပမည္။ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ အသစ္ေသာအစျပဳျခင္းတစ္ခု ရွိႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္။ မေျပာင္းလဲသည့္ သီခ်င္းေဟာင္းမ်ား၊ မေျပာင္းလဲသည့္ ႐ိုးအီေနၿပီျဖစ္ေသာ အသုံးအႏႈန္းေဟာင္းမ်ားသာ ရွိမည္ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ကာလအတြင္းတြင္ ေျပာရန္လိုအပ္ေသာ အရာအားလုံးကို ေျပာဆိုၿပီး လုပ္ေဆာင္ရန္လိုအပ္ေသာ အရာအားလုံးကို လုပ္ေဆာင္ေသာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမႈမွ တစ္ဆင့္သာ၊ လူတို႔သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ကာလေနာက္တြင္ ကိုယ္ေတာ္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအတိုင္း အလုပ္လုပ္ၿပီး ေတြ႕ႀကဳံခံစားၾကေပသည္၊ ထို႔သို႔ျဖင့္သာ ၎တို႔၏ အသက္စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္သာ အခ်ိန္ကာလမ်ားႏွင့္အတူ စီးဆင္းႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသဘာဝအတြင္း အလုပ္လုပ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳေသာ္လည္း၊ လူ႔သဘာဝအတြင္း အလုပ္လုပ္ေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရေသာ လူမ်ားျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရေသာ လူတို႔ႏွင့္ သိသိသာသာ ကြာျခားေပသည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသဘာဝ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရေသာ လူတို႔မွာမူ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကေပ။ ေခတ္ကာလအသီးသီး၏ အစတြင္ ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူသားကို အသစ္ေသာ အစျပဳျခင္းထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ဖို႔ရန္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် စကားေျပာၿပီး ေခတ္သစ္ကို အစျပဳေလသည္။ သူသည္ စကားေျပာျခင္း ၿပီးဆုံးေသာအခါ၊ ဤအရာက သူ၏ဘုရားသဘာဝအတြင္းရွိ ဘုရားသခင္၏အမႈ ၿပီးေျမာက္သည္ကို ၫႊန္ျပေပသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္၊ လူအားလုံးသည္ မိမိတို႔၏ အသက္တာ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္း ခံရေသာသူတို႔၏ ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကို လိုက္ၾကေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳေသာလူတို႔ၾကား ပဓာနက်သည့္ ကြာျခားခ်က္

ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရေသာသူက ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည့္ အလုပ္သည္ ခရစ္ေတာ္ သို႔မဟုတ္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ရန္အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ဤလူသည္ လူသားအလယ္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းခံရသည္၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူမ်ား အားလုံးကို ဦးေဆာင္ရန္ ရွိေနျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လူသား ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္း အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ရန္အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္၏ ပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းခံရသူလည္း ျဖစ္သည္။ လူသား ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္း အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ဤသို႔ေသာ သူတစ္ဦးျဖင့္၊ လူသားအေပၚ ပို၍မ်ားေသာ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ လူသားအလယ္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က လုပ္ေဆာင္ရမည့္ အမႈတို႔ကို ထိုသူမွတစ္ဆင့္ သာ၍ စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္ေပသည္။ ယင္းကို အျခားနည္းျဖင့္ဆိုရေသာ္ ဤသို႔ျဖစ္သည္- ဤလူကို အသုံးျပဳရာတြင္ ဘုရားသခင္၏ ရည္မွန္းခ်က္မွာ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္သူမ်ား အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏အလိုကို သာ၍ေကာင္းစြာ နားလည္လာႏိုင္ရန္အလို႔ငွာႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို သာ၍ ႀကိဳးပမ္းရရွိႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို တိုက္႐ိုက္ နားလည္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကေသာေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေလ့ရွိသူ တစ္စုံတစ္ဦးကို ဘုရားသခင္က ပ်ိဳးေထာင္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရေသာ ဤလူကို ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို တစ္ဆင့္လမ္းျပသည့္ ၾကားခံ တစ္ခုအျဖစ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားၾကား ဆက္သြယ္ေျပာဆိုေပးေသာ “ဘာသာျပန္” အျဖစ္ ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာလူသည္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေထာင္စု၌ အလုပ္လုပ္ၾကသည့္သူမ်ား သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ တမန္ေတာ္မ်ားထဲမွ မည္သူႏွင့္မွ် မတူေပ။ ၎တို႔နည္းတူ သူ႔ကို ဘုရားသခင္အား အေစခံသူ တစ္ဦးအျဖစ္ ေျပာ၍ရသည္၊ သို႔တိုင္ သူ၏အလုပ္ အႏွစ္သာရႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳခံရျခင္း ေနာက္ခံအရ၊ သူသည္ အျခားအမႈေတာ္ေဆာင္မ်ား၊ တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အလြန္ ကြဲျပားျခားနားသည္။ သူ၏ အလုပ္ အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏အသုံးျပဳခံရျခင္း ေနာက္ခံအရ၊ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းကို ခံရေသာလူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္း ခံရေပသည္၊ ဘုရား၏အမႈအတြက္ ဘုရားသခင္က သူ႔ကို ျပင္ဆင္ထားျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈတြင္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ေလသည္။ မည္သူမွ် သူ၏ကိုယ္စား သူ၏အလုပ္ကို လုံးဝ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပ- ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္အတူ မရွိမျဖစ္ေသာ လူသားပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္အေတာအတြင္းတြင္ အျခားအမႈေတာ္ေဆာင္မ်ား သို႔မဟုတ္ တမန္ေတာ္မ်ားက ေဆာင္႐ြက္သည့္ အလုပ္မွာ ေခတ္အသီးသီးအတြင္း အသင္းေတာ္မ်ားအတြက္ အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ရႈေထာင့္မ်ားစြာကို ပို႔ေဆာင္ေပးျခင္းႏွင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ပါက အသင္းေတာ္အသက္တာကို ထိန္းသိမ္းရန္အလို႔ငွာ အသက္တာကို အခ်ိဳ႕ေသာ ႐ိုးရွင္းသည့္ ေထာက္ပံ့ျခင္း အလုပ္သာျဖစ္သည္။ ဤအမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ တမန္ေတာ္မ်ားကို သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရသူမ်ားဟု ေခၚဆိုႏိုင္ဖို႔မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ခန္႔အပ္ထားျခင္းပင္ မဟုတ္ၾကေခ်။ ၎တို႔ကို အသင္းေတာ္မ်ားထဲမွ ေ႐ြးခ်ယ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္၊ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုၾကာ ေလ့က်င့္ေပးၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးၿပီးသည့္ေနာက္၊ အံဝင္သူမ်ားသည္ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းခံရၾကၿပီး၊ အံမဝင္သူမ်ားမွာ ၎တို႔လာခဲ့ၾကသည့္ အရပ္ဆီသို႔ ျပန္ေစလႊတ္ျခင္းခံရသည္။ ဤလူတို႔ကို အသင္းေတာ္မ်ားထဲမွ ေ႐ြးခ်ယ္ထားျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အခ်ိဳ႕သည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာၿပီးေနာက္တြင္ ၎တို႔၏စ႐ိုက္အမွန္မ်ားကို ျပသၾကၿပီး၊ အခ်ိဳ႕မွာ မေကာင္းေသာအရာ မ်ားစြာကိုပင္ လုပ္ေဆာင္ၾကကာ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းခံရျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းကို ခံရသည့္ လူမွာ၊ ဘုရားသခင္၏ ျပင္ဆင္ေပးျခင္း ခံရၿပီးျဖစ္သူႏွင့္ အရည္အခ်င္းအခ်ိဳ႕ ပိုင္ဆိုင္ၿပီး လူ႔သဘာဝရွိေသာသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ သူသည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ေပးျခင္းခံၿပီး စုံလင္ေစျခင္းခံရၿပီး ျဖစ္ကာ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ လုံးဝ ဦးေဆာင္ျခင္းခံရေလသည္၊ အထူးသျဖင့္ သူ၏အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္လာသည့္အခါ၊ သူသည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းၫႊန္ေပးျခင္းႏွင့္ ကြပ္ကဲျခင္းကို ခံရသည္- ဤအရာ၏ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူကိုယ္တိုင္၏ အမႈအတြက္ ဧကန္မုခ် တာဝန္ယူၿပီး၊ သူကိုယ္တိုင္၏ အမႈကို အခ်ိန္တိုင္း လုပ္ေဆာင္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူမ်ားကို ဦးေဆာင္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ ေသြဖည္မႈမရွိေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူသားကို ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍

ဤကမာၻေျမကို ဘုရားသခင္ ႂကြလာသည့္အခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ ဘုရားသဘာဝ အတြင္း၌သာ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေလသည္၊ ယင္းမွာ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိသည့္ ဝိညာဥ္ေတာ္က လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို ေပးအပ္ထားသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ သူႂကြလာသည့္အခါ၊ သူသည္ ကြဲျပားျခားနားေသာ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ မတူညီေသာ ရႈေထာင့္အျမင္မ်ားမွ သူ၏မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ဟရန္ တိုင္းျပည္အႏွံ႔ စကားေျပာ၏။ သူသည္ လူသားကိုေထာက္ပံ့ျခင္းႏွင့္ သြန္သင္ျခင္းတို႔ကို သူ၏ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္မ်ားႏွင့္ အမႈျပဳျခင္း အေျခခံသေဘာတရားမ်ားအျဖစ္ အဓိကမွတ္ယူၿပီး လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးမ်ား သို႔မဟုတ္ လူတို႔ဘဝမ်ား၏ အေသးစိတ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကဲ့သို႔ေသာ အမႈအရာမ်ားကို စိတ္မဝင္စားေပ။ သူ၏အဓိကအမႈေတာ္မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္အတြက္ စကားေျပာေပးရန္ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဇာတိခႏၶာ၌ ထင္သာျမင္သာ ေပၚထြန္းေသာအခါတြင္၊ သူသည္ လူသား၏အသက္တာအတြက္သာ ေထာက္ပံ့ေပးၿပီး သမၼာတရားကို ထုတ္ျပန္ေပသည္။ သူသည္ လူသား၏ အလုပ္၌ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္း မရွိေခ်၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အလုပ္၌ မပါဝင္ေပ။ လူသားမ်ားသည္ ဘုရား၏အလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္ၾကသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအလုပ္၌ မပါဝင္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ ဤကမာၻေျမသို႔ ႂကြလာခဲ့ကတည္းကစ၍ ႏွစ္မ်ားအားလုံးတြင္ သူသည္ လူတို႔မွတစ္ဆင့္ ထိုအမႈကို အၿမဲ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤလူတို႔ကို လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ဟု ယူဆ၍မရႏိုင္ေပ- ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရသူမ်ားအျဖစ္သာ ယူဆ၍ ရႏိုင္ေပသည္။ ထိုအခ်ိန္ အေတာအတြင္းတြင္၊ ယေန႔၏ ဘုရားသခင္သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသံကို ေစလႊတ္ၿပီး ဝိညာဥ္ေတာ္ ကိုယ္စား အလုပ္လုပ္ရင္း၊ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ ရႈေထာင့္မွ တိုက္႐ိုက္စကားေျပာႏိုင္၏။ ထိုနည္းတူ၊ ေခတ္ကာလမ်ား တစ္ေလွ်ာက္ ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳခဲ့ေသာ သူအေပါင္းတို႔သည္ ဇာတိခႏၡာအတြင္း၌ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ျခင္း၏ သာဓကမ်ား ျဖစ္သည္- ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ကို ဘုရားသခင္ဟု အဘယ့္ေၾကာင့္ ေခၚေဝၚ၍ မရသနည္း။ သို႔ေသာ္ ယေန႔၏ ဘုရားသခင္သည္လည္း လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ တိုက္႐ိုက္ အလုပ္လုပ္ျခင္းျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ေယရႈမွာလည္း လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ၎တို႔ႏွစ္ဦးလုံးကို ဘုရားသခင္ဟု ေခၚေဝၚသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ျခားနားခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ ေခတ္ကာလမ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ဘုရားသခင္အသုံးျပဳခဲ့ေသာ လူအေပါင္းတို႔သည္ ပုံမွန္ အေတြးအေခၚႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ကို တတ္စြမ္းႏိုင္ၾကခဲ့သည္။ လူ၏ အမူအက်င့္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ၎တို႔အားလုံး နားလည္ထားၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ပုံမွန္လူသား အေတြးအေခၚမ်ားကို ရွိခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္ကာ ပုံမွန္လူတို႔ ပိုင္ဆိုင္ထားသင့္သည့္ အရာမ်ားအားလုံးကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ၎တို႔အမ်ားစုသည္ ထူးျခားေသာ ပါရမီႏွင့္ ေမြးရာပါ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြးတို႔ ရွိၾက၏။ ဤလူတို႔အေပၚ အလုပ္လုပ္ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဘုရား ေပးထားသည့္ ဆုေက်းဇူးမ်ားျဖစ္ေသာ ၎တို႔၏ ပါရမီမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ အသုံးျပဳေလသည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၌ ၎တို႔၏ အားသာခ်က္မ်ားကို အသုံးျပဳရင္း၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ၎တို႔၏ပါရမီမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေစသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရသည္ လူသား၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာျခင္းမရွိဘဲ၊ စိတ္ကူးမ်ား သို႔မဟုတ္ အေတြးအေခၚ ကင္းမဲ့သကဲ့သို႔ ပုံမွန္လူသားမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ အရာပင္ မရွိေပ။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ သူသည္ လူ႔အမူအက်င့္၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားႏွင့္ပင္ အကြၽမ္းတဝင္မရွိေပ။ ဤသည္မွာ ယေန႔၏ဘုရားသခင္ ကမာၻေျမသို႔ ႂကြလာခ်ိန္တြင္ ျဖစ္သည့္ပုံစံ ျဖစ္သည္။ သူ၏အမႈႏွင့္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသားရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား သို႔မဟုတ္ လူသားအႀကံအစည္ႏွင့္ ေရာေႏွာျခင္းမရွိေပ၊ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၏ တိုက္႐ိုက္ သ႐ုပ္သကန္တစ္ခု ျဖစ္ၿပီး သူသည္ ဘုရားသခင္၏ကိုယ္စား တိုက္႐ိုက္ အလုပ္လုပ္ေလသည္။ ဤသည္မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ တိုက္႐ိုက္ စကားေျပာသည္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသဘာဝသည္ လူသား၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား တစ္စက္ေလးမွ်ပင္ ေရာစပ္ျခင္းမရွိဘဲ အမႈကို တိုက္႐ိုက္ျပဳေပသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသေဘာသဘာဝကို တိုက္႐ိုက္ သ႐ုပ္ထင္ေစသည္၊ လူ႔အေတြး သို႔မဟုတ္ စိတ္ကူးမ်ား မရွိသကဲ့သို႔ လူ႔အမူအက်င့္၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို သိနားလည္ျခင္း မရွိေပ။ ဘုရားသေဘာသဘာဝသာ အမႈျပဳခဲ့မည္ဆိုပါက၊ (ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သာ အမႈျပဳခဲ့မည္ဆိုလွ်င္) ကမာၻေျမေပၚ၌ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ မည္သို႔မွ် ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေျမသို႔ ႂကြလာေသာအခါတြင္၊ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၌ ဘုရားသခင္ျပဳေသာအမႈႏွင့္ ပူးေပါင္းလ်က္၊ လူ႔သဘာဝအတြင္း အလုပ္လုပ္ဖို႔ရန္ သူအသုံးျပဳသည့္ လူအေရအတြက္ အနည္းငယ္ ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ သူသည္ မိမိ၏ ဘုရားႏွင့္ဆိုင္ေသာအမႈကို ထိန္းသိမ္းရန္ လူသားအလုပ္ကို အသုံးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ပါက၊ လူသားအတြက္ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ အမႈ၌ တိုက္႐ိုက္ပါဝင္ရန္ မည္သို႔မွ် ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ေယရႈႏွင့္ သူ၏တပည့္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့သည့္ ပုံစံျဖစ္သည္။ ကမာၻေလာက၌ သူရွိခဲ့သည့္အခ်ိန္ အေတာအတြင္းတြင္ ေယရႈသည္ ပညတ္တရားေဟာင္းမ်ားကို ဖ်က္ပယ္ခဲ့ၿပီး ပညတ္ေတာ္အသစ္မ်ားကို ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ မ်ားစြာေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း သူေျပာဆိုခဲ့၏။ ဤအမႈအားလုံးကို ဘုရားသေဘာသဘာဝထဲ၌ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေပတ႐ု၊ ေပါလုႏွင့္ ေယာဟန္ကဲ့သို႔ေသာ အျခားေသာသူ အားလုံးသည္ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆက္တြဲအလုပ္ကို ေယရႈ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ထားခဲ့ၾကသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုလွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ အစကို ဖြင့္လွစ္ေပးရင္း၊ သူ၏အမႈကို ယင္းေခတ္ထဲတြင္ စတင္ခဲ့သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ သူသည္ ေခတ္ေဟာင္းကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး၊ “ဘုရားသခင္သည္ အစအဦးႏွင့္ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ေတာ္မူသည္။” ဟူေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း ျပည့္စုံေစရင္း၊ ေခတ္ကာလသစ္ကို ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ လူသားသည္ ဘုရားႏွင့္ဆိုင္ေသာ အမႈ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္အေပၚတြင္ လူ႔အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ သူေျပာရန္ လိုအပ္သည့္အရာအားလုံးကို ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ကမာၻေျမေပၚ၌ သူ၏အမႈကို လက္စသတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ လူသားကို စြန႔္ခြာခဲ့သည္။ ဤအရာၿပီးေနာက္တြင္၊ အလုပ္လုပ္ရာတြင္ လူအားလုံးတို႔သည္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကၿပီး သူႁမြက္ဆိုခဲ့သည့္ သမၼာတရားမ်ားႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤလူအားလုံးသည္ ေယရႈအတြက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အကယ္၍ ေယရႈတစ္ဦးတည္းသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ပါက၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား မည္မွ် သူေျပာဆိုခဲ့သည္ ျဖစ္ေစ၊ လူတို႔သည္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ရန္ နည္းလမ္းရွိခဲ့မည္မဟုတ္ေပ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူသည္ ဘုရားသေဘာသဘာဝထဲ၌ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ ဘုရားသေဘာသဘာဝႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကိုသာ ေျပာဆိုႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ပုံမွန္လူတို႔ နားလည္ႏိုင္သည့္အဆင့္အထိ အမႈအရာတို႔ကို သူရွင္းျပႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ သူ႔ေနာက္တြင္ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည့္ တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ပေရာဖက္တို႔ကို သူ၏အမႈကို ျဖည့္စြက္ေစဖို႔ လိုအပ္ခဲ့ေပသည္။ ဤသည္မွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ပုံ၏ အေျခခံသေဘာတရား ျဖစ္သည္- ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ အမႈကို ျပည့္စုံေစရန္အလို႔ငွာ စကားေျပာဆိုဖို႔ႏွင့္ အမႈျပဳဖို႔ လူ႔ဇာတိခံခႏၶာကို အသုံးျပဳျခင္း၊ ထို႔ေနာက္ သူ၏အမႈကို ျဖည့္စြက္ရန္ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ လူအနည္းငယ္ သို႔မဟုတ္ သာ၍မ်ားေကာင္း မ်ားလိမ့္မည္ျဖစ္သည့္ လူတို႔ကို အသုံးျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ လူတို႔သည္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ လူ႔သဘာဝ၌ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းႏွင့္ ေရေလာင္းေပးျခင္းအလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ လူတို႔ကို အသုံးျပဳေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳေသာလူတို႔ၾကား ပဓာနက်သည့္ ကြာျခားခ်က္

ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္၊ ေယာဟန္သည္ ေယရႈအတြက္ လမ္းခင္းေပးခဲ့သည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘဲ လူသား၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္း႐ုံမွ် ျဖည့္ဆည္းခဲ့သည္။ ေယာဟန္သည္ သခင္၏ေရွ႕ေျပး ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ခဲ့ေပ။ သူသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသုံးျပဳျခင္းကို ခံရေသာ လူသားတစ္ဦးသာ ျဖစ္သည္။ ေယရႈ ဗတၱိဇံခံၿပီးေနာက္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ခ်ိဳးငွက္ကဲ့သို႔ သူ႔အေပၚသို႔ ဆင္းသက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ သူ၏ အလုပ္ကို စတင္ခဲ့သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ ခရစ္ေတာ္၏ အမႈေတာ္ကို စတင္ခဲ့ေလသည္။ သူႂကြလာခဲ့သည္မွာ ဘုရားသခင္ထံမွ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ သြင္ျပင္လကၡဏာ ေဆာင္ခဲ့သည္။ ဤမတိုင္မီ သူ၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ မည္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါေစ- သူ၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ တစ္ခါတစ္ရံ အားနည္းေကာင္း အားနည္းမည္၊ သို႔မဟုတ္ တစ္ခါတစ္ရံ ခိုင္မာေကာင္း ခိုင္မာမည္— အားလုံးသည္ ေယရႈ သူ၏သာသနာကို မေဆာင္႐ြက္မီ သူ အသက္ရွင္ခဲ့သည့္ သာမန္ လူသားအသက္တာႏွင့္ သက္ဆိုင္ေပသည္။ သူ ဗတၱိဇံ ခံၿပီးေနာက္ (ယင္းမွာ ဘိသိက္ခံၿပီးေနာက္ျဖစ္သည္)၊ ဘုရားသခင္၏ အစိုးပိုင္ေသာအခြင့္ႏွင့္ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္သည္ သူႏွင့္အတူ ခ်က္ခ်င္း ရွိၾကၿပီး၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ သူ၏ သာသနာကို စတင္ခဲ့ေလသည္။ သူသည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ဖြယ္ရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္၊ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ကိုယ္စား တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ တန္ခိုးႏွင့္ ဩဇာအာဏာတို႔ ရွိခဲ့ေလသည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို သူသည္ ကိုယ္စားလုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသံကို ေဖာ္ျပေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ဤကား ျငင္းဆန္၍မရေသာ အရာျဖစ္သည္။ ေယာဟန္သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသုံးျပဳျခင္းခံရသည့္ သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳရန္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ သူသည္ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရန္ ဆႏၵရွိခဲ့ပါက၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔အား လုပ္ေဆာင္ခြင့္ျပဳမည္ မဟုတ္ေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ၿပီးေျမာက္ရန္ ရည္႐ြယ္ထားသည့္ အမႈကို သူမေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သည့္အတြက္ ျဖစ္သည္။ သူ႔အထဲတြင္ လူသား၏ဆႏၵမ်ားစြာ သို႔မဟုတ္ ေသြဖည္ေသာအရာတစ္ခုခု ရွိေကာင္းရွိလိမ့္မည္၊ မည္သည့္ အေျခအေနတြင္မွ် သူသည္ ဘုရားသခင္ကို တိုက္႐ိုက္ကိုယ္စား ျပဳႏိုင္မည္ မဟုတ္။ သူ၏ အမွားမ်ားႏွင့္ မမွန္ကန္မႈမ်ားက သူ႔ကိုသာ ကိုယ္စားျပဳေနေသာ္လည္း၊ သူ၏အမႈသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳခဲ့ေပသည္။ သို႔ေသာ္၊ သူ၏ အရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဟု သင္ေျပာ၍မရေပ။ သူ၏ ေသြဖည္မႈႏွင့္ မမွန္ကန္မႈတို႔ကလည္း ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္မည္ေလာ။ လူသားကို ကိုယ္စားျပဳရာတြင္ မမွန္ကန္ျခင္းမွာ ပုံမွန္ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စား ျပဳရာတြင္ ေသြဖည္ပါက၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို အရွက္ရေစျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ယင္းသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္ေလာ။ လူသည္ အျခားသူမ်ား၏ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းခံရေသာ္လည္း၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔ကို ဘုရားသခင္ေနရာတြင္ ရပ္တည္ရန္ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ခြင့္မျပဳေပ။ သူသည္ ဘုရားသခင္ မဟုတ္ပါက၊ အဆုံးတြင္ ခိုင္ၿမဲစြာ ရပ္တည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူသားကို သူႏွစ္သက္သည္အတိုင္း ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳရန္ ခြင့္မျပဳေပ။ ဥပမာအားျဖင့္၊ ေယာဟန္ကို သက္ေသခံခဲ့သည္မွာ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး ေယရႈကို လမ္းေၾကာင္းခင္းေပးသူတစ္ဦးအျဖစ္ သူ႔ကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္မွာလည္း သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ သူ႔အေပၚ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈကို ေကာင္းစြာ ခ်င့္ခ်ိန္ထားခဲ့၏။ ေယာဟန္ကို ေစခိုင္းခဲ့သမွ်မွာ ေယရႈအတြက္ လမ္းခင္းေပးသူျဖစ္ရန္၊ သူ႔အတြက္ လမ္းခရီးကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လမ္းခင္းေပးရာတြင္သာ ေယာဟန္၏ အလုပ္ကိုအတည္ျပဳခဲ့ၿပီး၊ ထိုသို႔ေသာ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔သာ သူ႔ကို ခြင့္ျပဳခဲ့ေပသည္- အျခားေသာ အလုပ္ကိုလုပ္ဖို႔ ခြင့္မျပဳခဲ့ေပ။ ေယာဟန္သည္ ဧလိယကို ကိုယ္စားျပဳခဲ့ၿပီး လမ္းခင္းေပးခဲ့သည့္ ပေရာဖက္တစ္ဦးကို ကိုယ္စားျပဳခဲ့သည္။ ဤအရာတြင္သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔ကို အတည္ျပဳခဲ့သည္။ သူ၏ အလုပ္သည္ လမ္းခင္းေပးဖို႔ ျဖစ္ေနသေ႐ြ႕၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔ကို အတည္ျပဳခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာဆိုခဲ့ၿပီး ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို အၿပီးသတ္ဖို႔ လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုခဲ့ပါက၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔ကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ခဲ့ရေပမည္။ ေယာဟန္၏ အလုပ္သည္ မည္မွ်ပင္ ႀကီးျမတ္ပါေစ၊ ၿပီးလွ်င္ ယင္းသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အတည္ျပဳျခင္းကို ရလင့္ကစား၊ သူ၏ အလုပ္သည္ နယ္နိမိတ္ ကင္းမဲ့သည္ မဟုတ္ေခ်။ သူ၏လုပ္ေဆာင္မႈကို သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က ဧကန္အမွန္ အတည္ျပဳခဲ့သည္မွာ မွန္ပါ၏၊ သို႔ေသာ္၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႔ကိုေပးခဲ့သည့္ တန္ခိုးမွာ သူ၏လမ္းခင္းေပးျခင္း အထိသာ ကန႔္သတ္ထားခဲ့ေပသည္။ သူသည္ လမ္းခင္းေပးသည့္ ေယာဟန္သာ ျဖစ္ၿပီး ေယရႈမဟုတ္သည့္အတြက္ အျခား မည္သည့္အလုပ္ကိုမွ် လုံးဝ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ သက္ေသခံခ်က္မွာ အဓိကေသာ့ခ်က္ ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း လူသား လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ အခြင့္ေပးသည့္ အလုပ္မွာ ပို၍ပင္ အေရးပါလွေပသည္။ ေယာဟန္သည္ ထိုအခ်ိန္က ထူးကဲေသာ သက္ေသကို ရရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သူ၏ အလုပ္သည္လည္း ႀကီးျမတ္ခဲ့သည္ မဟုတ္သေလာ။ သို႔ေသာ္ သူသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ အသုံးျပဳသည့္ လူသားတစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို တိုက္႐ိုက္ ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အလုပ္သည္ အကန႔္အသတ္ရွိခဲ့သည့္အတြက္ ေယရႈ၏ အလုပ္ကို မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ သူလမ္းခင္းသည့္ အလုပ္ ၿပီးစီးၿပီးေနာက္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ၏ သက္ေသခံခ်က္ကို အတည္မျပဳေပးေတာ့ေပ၊ မည္သည့္ အလုပ္သစ္မွ်သူ႔ေနာက္ လိုက္မလာေတာ့သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏အမႈ စတင္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ သူထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၁)

ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လူ႔စကားအျဖစ္ ေျပာ၍ မရဘဲ၊ လူ႔စကားကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အျဖစ္ သာ၍ပင္ ေျပာ၍ မရေပ။ ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳေသာသူသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳေသာ လူတစ္ဦး မဟုတ္ေပ။ ဤတြင္ ပဓာနက်ေသာ ကြဲျပားမႈတစ္ခု ရွိသည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၿပီးေနာက္ ယင္းတို႔ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအျဖစ္ သင္လက္မခံဘဲ၊ လူသားက ရရွိၿပီးျဖစ္သည့္ ဉာဏ္ပြင့္ျခင္းအျဖစ္သာ လက္ခံျခင္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ပါက၊ သင္သည္ မသိနားမလည္မႈ၏ မ်က္စိအလင္းကြယ္ေစျခင္း ခံရေပသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသားက ရရွိသည့္ ဉာဏ္ပြင့္ျခင္းႏွင့္ မည္သို႔ တူညီႏိုင္မည္နည္း။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို ဖြင့္လွစ္သည္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို လမ္းျပသည္၊ နက္နဲမႈမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီး၊ ေခတ္သစ္တြင္ လူသားေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ ဦးတည္ရာကို ျပသေပသည္။ လူသားရရွိေသာ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းျခင္းမွာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အသိပညာအတြက္ ႐ိုးရွင္းေသာ သြန္သင္မႈမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ယင္းက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ေခတ္သစ္တစ္ခုထဲသို႔ လမ္းျပႏိုင္ျခင္းမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္၏ နက္နဲမႈမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္မျပႏိုင္ေပ။ ေနာက္ဆုံး စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေသာအခါ၊ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ၿပီး လူသည္ လူျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရရွိၿပီး လူသည္ လူ၏အႏွစ္သာရ ရွိသည္။ လူသည္ ဘုရားသခင္ ေျပာဆိုေသာ စကားမ်ားကို သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ႐ိုးရွင္းေသာ ဉာဏ္ပြင့္ေစျခင္း အျဖစ္ ရႈျမင္ၿပီး၊ တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ပေရာဖက္မ်ား၏စကားမ်ားကို ဘုရားသခင္က ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေျပာဆိုေသာ စကားမ်ားအျဖစ္ မွတ္ယူပါက၊ လူတို႔၏အမွား ျဖစ္ေပမည္။

ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား မွ

ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္၏အမႈျဖစ္ေစ၊ အသုံးျပဳျခင္းခံရေသာ လူမ်ား၏ အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ေရစီးေၾကာင္းတြင္ရွိေသာ အလုပ္သည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္၏ အႏွစ္သာရသည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ သို႔မဟုတ္ ခုႏွစ္ဆျပင္းထန္ေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္သည္။ အားလုံးၿခဳံၾကည့္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို မတူညီေသာ ေခတ္မ်ားတြင္ မတူညီသည့္ အမည္နာမမ်ားျဖင့္ ေခၚဆိုေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ အႏွစ္သာရသည္ တစ္ခုတည္း ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္၏ အမႈသည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ထက္ တစ္ျပားသားမွ် မေလ်ာ့ေပ။ အသုံးျပဳျခင္း ခံရေသာ လူတို႔၏ အလုပ္သည္လည္း သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ၿပီးျပည့္စုံေသာ လုံးဝ မွန္ကန္သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္ ျဖစ္သည္၊ အသုံးျပဳျခင္းခံရေသာ လူတို႔၏ အလုပ္မွာမူ လူသား၏ အမႈအရာမ်ားစြာႏွင့္ ေရာေႏွာေနၿပီး သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္ သူ၏ တိုက္႐ိုက္ေဖာ္ျပခ်က္ပင္ မဟုတ္ေခ်။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ ကြဲျပားျခားနားၿပီး မည္သည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္မွ် ကန႔္သတ္မထားေပ။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ ကြဲျပားေသာ လူမ်ားတြင္ ကြဲျပားျခားနားသည္၊ ယင္းသည္ ကြဲျပားေသာ အႏွစ္သာရမ်ားကို ထင္ရွားေစၿပီး၊ ေခတ္အျပင္ ႏိုင္ငံမ်ားအားျဖင့္ ကြဲျပားေလသည္။ ဟုတ္ေပ၏၊ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ မတူညီေသာ နည္းလမ္း မ်ားစြာျဖင့္ အလုပ္လုပ္ၿပီး အေျခခံသေဘာတရား မ်ားစြာအတိုင္း အလုပ္လုပ္ေသာ္လည္း၊ အလုပ္ကို မည္သို႔ လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ လူအမ်ိဳးအစားတို႔အေပၚ လုပ္ေဆာင္သည္ ျဖစ္ေစ ယင္း၏ အႏွစ္သာရသည္ အၿမဲ ကြဲျပားျခားနားေပသည္။ မတူညီေသာ လူမ်ားအေပၚ လုပ္ေဆာင္ေသာ အလုပ္အားလုံးသည္ ၎၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား ရွိၿပီး၊ ထိုအလုပ္တစ္ခုလုံးသည္ အျပဳခံအရာမ်ား၏ အႏွစ္သာရကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ေပသည္။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္သည္ နယ္ပယ္အားျဖင့္ အေတာ္အတန္ တိက်ၿပီး အေတာ္အတန္ ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာ၌ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈသည္ လူတို႔အေပၚ ဦးစီးဦး႐ြက္ျပဳေသာ အလုပ္ႏွင့္ မတူညီသကဲ့သို႔၊ ထိုအလုပ္သည္ ဦးစီးဦး႐ြက္ျပဳခံရေသာ လူ၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္အညီလည္း ကြဲျပားေလသည္။ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာတြင္ လုပ္ေဆာင္ေသာ အလုပ္ကို လူတို႔အေပၚ မလုပ္ေဆာင္သကဲ့သို႔ ယင္းသည္ လူတို႔အေပၚ လုပ္ေဆာင္ေသာ အလုပ္ႏွင့္ မတူညီေပ။ အတိုခ်ဳပ္အားျဖင့္၊ ယင္းကို မည္သို႔လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကြဲျပားေသာ အရာမ်ားအေပၚ ေဆာင္႐ြက္ေသာ အမႈသည္ လုံးဝ မတူညီသကဲ့သို႔၊ သူလုပ္ေဆာင္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားသည္ သူအမႈျပဳေသာ ကြဲျပားသည့္ လူမ်ား၏ အေျခအေနႏွင့္ သဘာဝဗီဇမ်ားႏွင့္အညီ ကြဲျပားေလသည္။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ မတူညီေသာ လူတို႔၏ ရွိရင္းစြဲ အႏွစ္သာရအေပၚ အေျခခံ၍ ၎တို႔အေပၚ အလုပ္လုပ္ၿပီး၊ ယင္းအႏွစ္သာရကို ေက်ာ္လြန္သည့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို ၎တို႔အေပၚ မျပဳသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔၏ ေမြးရာပါ အရည္အခ်င္းကို ေက်ာ္လြန္သည့္ အမႈကိုလည္း ၎တို႔အေပၚ မလုပ္ေဆာင္ေခ်။ သို႔ျဖစ္၍၊ လူသားအေပၚတြင္ျပဳေသာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္သည္ ယင္းအလုပ္၏ အျပဳခံအရာ၏ အႏွစ္သာရကို လူတို႔အား ေတြ႕ျမင္ခြင့္ေပးေလသည္။ လူသား၏ ရွိရင္းစြဲ အႏွစ္သာရသည္ မေျပာင္းလဲေပ။ သူ၏ ေမြးရာပါ အရည္အခ်င္းသည္ အကန႔္အသတ္ရွိ၏။ ယင္းမွ လူတို႔ အက်ိဳးရရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ၎တို႔၏ အရည္အခ်င္း ကန႔္သတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ လူတို႔ကို အသုံးျပဳသည္ သို႔မဟုတ္ လူတို႔အေပၚ အလုပ္လုပ္ေလသည္။ အသုံးျပဳျခင္း ခံရသည့္ လူတို႔အေပၚ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေသာအခါတြင္၊ ထိုလူတို႔၏ ပါရမီမ်ားႏွင့္ ေမြးရာပါ အရည္အခ်င္းသည္ ထိန္ခ်န္မထားဘဲ ပြင့္အန္ထြက္ လာေလသည္။ ၎တို႔၏ ေမြးရာပါ အရည္အခ်င္းသည္ အမႈႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈတြင္ အသုံးျပဳခံရေလသည္။ သူသည္ ယင္းအမႈတြင္ ရလဒ္မ်ား ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ၊ လူမ်ား၏ အသုံးျပဳ၍ရေသာ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို သူ၏ အမႈတြင္ အသုံးျပဳသည္ဟု ဆိုေကာင္းဆိုႏိုင္ေပသည္။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနျဖင့္၊ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာ၌ လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို တိုက္႐ိုက္ေဖာ္ျပၿပီး၊ လူ၏စိတ္ႏွင့္ အေတြးမ်ားျဖင့္ ေရာေႏွာျခင္းမရွိေပ။ လူသား၏ ပါရမီမ်ားျဖစ္ေစ၊ လူ၏ အေတြ႕အႀကဳံျဖစ္ေစ၊ လူသား၏ ေမြးရာပါအေျခအေနျဖစ္ေစ ယင္းကို လက္လွမ္း မမီႏိုင္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ လူသား၏အလုပ္

ငါ၏စကားသည္ ငါ၏ျဖစ္တည္မႈကို ကိုယ္စားျပဳေသာ္လည္း၊ ငါေျပာေသာ အရာကို လူသားက လက္လွမ္းမမီႏိုင္ေပ။ ငါေျပာေသာအရာသည္ လူသားေတြ႕ႀကဳံသည့္ အရာမဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားက ျမင္ႏိုင္သည့္ အရာတစ္ခု မဟုတ္ေပ။ ယင္းသည္ လူသားက ေတြ႕ထိႏိုင္သည့္ အရာလည္း မဟုတ္ဘဲ၊ ငါ၏ျဖစ္တည္မႈ ျဖစ္ေပသည္။ ငါမိတ္သဟာယဖြဲ႕ေသာ အရာသည္ ငါေတြ႕ႀကဳံဖူးေသာ အရာျဖစ္သည္ဟုသာ လူအခ်ိဳ႕က အသိအမွတ္ျပဳ ၾကေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ေဖာ္ျပခ်က္ ျဖစ္သည္ကို ၎တို႔ သတိမျပဳမိၾကေခ်။ မွန္ေပ၏၊ ငါေျပာေသာအရာသည္ ငါေတြ႕ႀကဳံဖူးေသာအရာ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ၾကာ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးသည့္သူမွာ ငါျဖစ္၏။ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းျခင္း အစအဦးမွ ယခုတိုင္ေအာင္ အရာရာကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္းကို ငါ မည္သို႔ မေဆြးေႏြးႏိုင္ဘဲ ရွိလိမ့္မည္နည္း။ လူသား၏သဘာဝႏွင့္ ပတ္သက္လာသည့္အခါ၊ ငါသည္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္းကို ငါ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာက ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ေပသည္။ ထိုအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ငါသည္ အဘယ္သို႔ ရွင္းလင္းစြာ မေျပာႏိုင္ဘဲ ရွိလိမ့္မည္နည္း။ ငါသည္ လူသား၏အႏွစ္သာရကို ရွင္းလင္းစြာ ေတြ႕ျမင္ၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္၊ လူသားကို ျပစ္တင္ဆုံးမရန္ႏွင့္ တရားစီရင္ရန္ ငါသည္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီ၏၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသား၏ အရာခပ္သိမ္းသည္ ငါ့ထံမွ လာေသာ္လည္း၊ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ မွန္ေပ၏၊ ငါသည္ ငါျပဳေသာအမႈကိုလည္း အကဲျဖတ္ရန္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီေပသည္။ ဤအမႈသည္ ငါ၏ လူ႔ဇာတိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ၿပီး ဤသည္မွာ ငါ၏အရာအားလုံးႏွင့္ ငါ၏ျဖစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ငါသည္ ယင္းကိုေဖာ္ျပရန္ႏွင့္ ငါလုပ္သင့္ေသာအလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ရန္ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီေပသည္။ လူတို႔ေျပာေသာ အရာသည္ ၎တို႔ ေတြ႕ႀကဳံၿပီးေသာအရာျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ၎တို႔ေတြ႕ျမင္ၿပီးေသာအရာ၊ ၎တို႔၏ စိတ္မ်ား အလွမ္းမီႏိုင္ေသာအရာႏွင့္ ၎တို႔အာ႐ုံမ်ားက သတိျပဳမိႏိုင္ ေသာအရာ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ၎တို႔ မိတ္သဟာယျပဳႏိုင္ေသာအရာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာကေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ၿပီး ယင္းတို႔သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးေသာ အမႈကို ေဖာ္ျပေလသည္။ ယင္းကို ဇာတိခႏၶာက မေတြ႕ႀကဳံဖူး သို႔မဟုတ္ မျမင္ဖူးေသာ္လည္း၊ ဇာတိခႏၶာ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ သူသည္ သူ၏ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပဆဲျဖစ္ၿပီး ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို သူ ေဖာ္ျပေလသည္။ ယင္းကို ဇာတိခႏၶာက လက္လွမ္းမမီႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ လုပ္ေဆာင္ႏွင့္ၿပီးေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေနာက္တြင္၊ ဇာတိခႏၶာ၏ ေဖာ္ျပခ်က္မွတစ္ဆင့္ သူသည္ လူတို႔ကို ဘုရားသခင္၏ျဖစ္တည္ျခင္းအား သိရွိႏိုင္ေစၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ သူျပဳခဲ့ေသာအမႈတို႔ကို ျမင္ေတြ႕ ခြင့္ေပးေလသည္။ လူသား၏အလုပ္သည္ လူတို႔ကို ၎တို႔ ဝင္ေရာက္သင့္ေသာ အရာႏွင့္ ၎တို႔နားလည္သင့္ေသာ အရာတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သာ၍ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈကို ေပးေလသည္။ ယင္းတြင္ လူတို႔ကို သမၼာတရားကို သိနားလည္ျခင္းႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံျခင္းဆီသို႔ ဦးေဆာင္ျခင္း ပါဝင္ေလသည္။ လူသား၏ အလုပ္သည္ လူတို႔ကို အားျဖည့္ရန္ျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ လမ္းေၾကာင္းသစ္မ်ားႏွင့္ ေခတ္သစ္မ်ားကို ဖြင့္လွစ္ေပးရန္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူတို႔ကို သူ၏ စိတ္သေဘာထားအား သိရွိႏိုင္ေစရင္း၊ ေသမ်ိဳးမ်ား မသိထားၾကသည့္ အရာကို လူမ်ားအား ထုတ္ေဖာ္ျပဖို႔ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို ဦးေဆာင္ရန္ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ လူသား၏အလုပ္