ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

ပထမ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ လူသားကို အျပစ္မွေ႐ြးႏုတ္ရန္၊ ေယရႈ၏ ဇာတိခႏၶာမွတစ္ဆင့္ လူသားကို ေ႐ြးႏုတ္ရန္ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ ကားတိုင္မွ လူကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ လူ႔အတြင္းတြင္ က်န္ရွိခဲ့ေသး၏။ ဒုတိယ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ အျပစ္ေျဖရာ ယဇ္အျဖစ္ အသုံးေတာ္ခံရန္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊ ထို႔ထက္ အျပစ္မွ ေ႐ြးႏုတ္ခံထားရသူတို႔ကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံရသူတို႔သည္ ၎တို႔၏အျပစ္မ်ားမွ ကယ္ဆယ္ခံရၿပီး အျပည့္အဝ သန္႔ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ၊ ေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုကို ရရွိျခင္းျဖင့္ စာတန္၏ အေမွာင္စြမ္းအားမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေရွ႕သို႔ ျပန္လာႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသားသည္ အျပည့္အဝ သန္႔ရွင္းျခင္း ခံရႏိုင္သည္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ၿပီးဆုံးလာခဲ့ၿပီး ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ျဖင့္ အစျပဳျခင္းေနာက္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ကယ္တင္ျခင္း အမႈကို စတင္ခဲ့သည္၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ၎တို႔၏ ပုန္ကန္မႈအတြက္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လုံးဝ သန္႔စင္ေစမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအထိ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေလသည္။ ထိုအခါမွသာ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္း အမႈကို အဆုံးသတ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္ရာ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအလယ္ သူ၏ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ႏွစ္ႀကိမ္သာ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္တြင္ တစ္ဆင့္သည္သာလွ်င္ လူသားတို႔ကို ၎တို႔၏အသက္တာမ်ားအား အသက္ရွင္ေနထိုင္ရာတြင္ လမ္းျပရန္ျဖစ္စဥ္တြင္၊ အျခားႏွစ္ဆင့္မွာ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ ပါရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံျခင္းအားျဖင့္သာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားႏွင့္အတူ အသက္ရွင္ႏိုင္သည္၊ ကမာၻေလာက၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေတြ႕ႀကဳံႏိုင္ၿပီး၊ ပုံမွန္ဇာတိခႏၶာထဲတြင္ အသက္ရွင္ႏိုင္သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ သူသည္ လူတို႔ကို ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔လိုအပ္သည့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္သည္။ လူသားက ဘုရားသခင္၏ ျပည့္ဝသည့္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းမွတစ္ဆင့္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ဆုေတာင္းျခင္းမ်ား အေျဖေပးျခင္းျဖင့္ ေကာင္းကင္ဘုံမွ တိုက္႐ိုက္ ရရွိျခင္း မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ ဇာတိခႏၶာရွိသည့္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ခ်ဥ္းကပ္ရန္မဆိုထားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ျမင္ေတြ႕ရန္ပင္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူသားအေနျဖင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံလာႏိုင္သည့္အရာ အားလုံးမွာ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ခႏၶာကိုယ္သာျဖစ္ၿပီး ဤနည္းျဖင့္သာလွ်င္ လူသားသည္ လမ္းခရီးမ်ားအားလုံးႏွင့္ သမၼာတရားအားလုံးကို သေဘာေပါက္ႏိုင္ကာ ျပည့္ဝေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သန႔္စင္ဖယ္ရွားရန္ႏွင့္ လူသားကို အျပည့္အဝ သန္႔စင္ေစရန္ လုံေလာက္လိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွင့္အတူ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏အမႈ အလုံးစုံသည္ အဆုံးတစ္ခုသို႔ ေရာက္ရွိသြားလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း အေရးပါမႈသည္ ျပည့္စုံ သြားလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ လူ႔ဇာတိ၌ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ အဆုံးတစ္ခုသို႔ လုံးဝ ေရာက္လာၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေနာက္တြင္၊ သူသည္ သူ၏အမႈအတြက္ တတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံလာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ သူ၏စီမံခန္႔ခြဲမႈ အလုံးစုံသည္ အဆုံးတစ္ခုသို႔ ေရာက္လာၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ သူ၏ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ လူတို႔ကို အျပည့္အဝ ရယူၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလရွိ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ၎တို႔၏ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားျခင္း အားလုံး ခံၾကရၿပီးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သူသည္ ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ မည္သည့္အမႈကိုမွ် ေဆာင္႐ြက္ရန္ လူ႔ဇာတိသို႔ ျပန္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

ေယရႈသည္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္၊ သူႏွင့္ပတ္သက္သည့္ လူ၏ အသိပညာသည္ ေဝဝါးၿပီး မရွင္းမလင္း ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသားက သူ႔ကို ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္အျဖစ္ အၿမဲ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ကို ႀကီးျမတ္ေသာ ပေရာဖက္အျဖစ္၊ လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို ေ႐ြးႏုတ္ခဲ့ေသာ ေစတနာရွိေသာ အရွင္သခင္အျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္း ခြန္အားအေပၚ သူ႔ဝတ္႐ုံ၏ အစြန္းကို ထိေတြ႕ျခင္းမွ အနာေရာဂါၿငိမ္းခဲ့ၾကသည္။ မ်က္စိကန္းသူ ျမင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေသသူပင္ အသက္ျပန္ရွင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ လူသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္အတြင္း နက္ရႈိင္းစြာ အျမစ္တြယ္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ရွာေဖြမေတြ႕ရွိႏိုင္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ ယင္းကို မည္သို႔ စြန႔္ပစ္ရမည္ကိုလည္း မသိခဲ့ေပ။ လူသည္ ဇာတိပကတိ၏ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ၊ မိသားစုဝင္တစ္ဦး၏ ယုံၾကည္ျခင္းက မိသားစုတစ္ခုလုံးအေပၚ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေဆာင္ၾကဥ္းျခင္း၊ နာမက်န္းမႈကို ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားစြာကို ရရွိခဲ့သည္။ က်န္သည့္အရာမ်ားမွာ လူ၏ေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သူ၏ ဘုရားတရား ကိုင္းရႈိင္းေသာ အသြင္အျပင္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ ဤအရာမ်ားကို အေျခခံ၍ အသက္ရွင္ႏိုင္ပါက၊ ၎တို႔ကို လက္သင့္ခံ၍ရႏိုင္ေသာ ယုံၾကည္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဤယုံၾကည္သူမ်ိဳးမ်ားသာ ေသဆုံးၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေပသည္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔ ကယ္တင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္ဟု ဆိုလိုခဲ့ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဤလူမ်ားက ၎တို႔၏ တစ္သက္တာတြင္ အသက္၏လမ္းခရီးကို လုံးဝ နားမလည္ခဲ့ၾကေပ။ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သမွ်အားလုံးမွာ အျပစ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ၿပီးေနာက္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲရန္ မည္သည့္လမ္းေၾကာင္းမွ် မရွိဘဲ၊ အေတာမသတ္ေသာ သံသရာစက္ဝိုင္းတစ္ခုထဲတြင္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခ်ရန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ ရွိေသာ လူ၏အေျခအေနျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသည္ ျပည့္စုံေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိၿပီးျဖစ္ပါသေလာ။ မရရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမႈ၏ ထိုအဆင့္ ၿပီးဆုံးခဲ့သည့္ေနာက္တြင္၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း အမႈ က်န္ရွိခဲ့ေသးသည္။ ဤအဆင့္သည္ လူကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ ျဖဴစင္ေစရန္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္ လိုက္ေလွ်ာက္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းကို သူ႔အား ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ လူသား၏ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို ပေပ်ာက္ေစႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ သူ႔အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ခံရျခင္းတြင္သာ လုံးဝဥႆုံရပ္တန္႔လာမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ အကယ္၍ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ျခင္းကိုဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ ဤအဆင့္သည္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ အဓိပၸာယ္လည္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈသည္ အဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ စာတန္အေပၚ ေအာင္ႏိုင္ၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္၊ အျပစ္ေျဖရာယဇ္မွတစ္ဆင့္ လူသည္ သူ၏အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ရာတြင္ လူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ က်န္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္၊ လူသည္ အျပစ္ျပဳႏိုင္ဆဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ႏိုင္ဆဲျဖစ္ကာ၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မရယူေသးေပ။ ယင္းမွာ အမႈ၏ ဤအဆင့္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေစလ်က္၊ လူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ လူ၏အသက္တာကို တိုက္႐ိုက္ပံ့ပိုးၿပီး လူ၏ စိတ္သေဘာထားကို လုံးဝ အသစ္ျပဳျပင္ေစႏိုင္သည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ ဤအဆင့္သည္ ယခင္အဆင့္ထက္ ပိုမို အဓိပၸာယ္ရွိသည့္အျပင္ အက်ိဳးလည္း ပိုမို ျဖစ္ထြန္းေလသည္။ ယင္းသည္ မ်ားစြာ သာ၍ ေစ့စပ္ေသခ်ာေသာ အမႈ၏ အဆင့္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အေရးပါမႈကို ျပည့္စုံေစၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္ကို လုံးဝ ၿပီးဆုံးေစၿပီး ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

ပထမ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အလုပ္ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပ၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ ဇာတိပကတိ၌ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္ခဲ့သည့္ အလုပ္၏ ပထမအဆင့္ကိုသာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အလုပ္ကို ၿပီးဆုံးေစရန္ အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိသို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ႂကြလာခဲ့ၿပီး၊ ဇာတိပကတိ၏ သာမန္သေဘာႏွင့္ စစ္မွန္ေသာသေဘာ အားလုံးကို အသက္ရွင္ေနထိုင္သြားသည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လုံး၀ ပုံမွန္ ႐ိုး႐ိုးဇာတိပကတိထဲတြင္ ထင္ရွားျပသေစျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဤနည္းအားျဖင့္ သူမလုပ္ေဆာင္ရေသးသည့္ ဇာတိပကတိထဲမွ အလုပ္ကို အဆုံးသတ္သြား၏။ ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိသည္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ပထမအႀကိမ္ႏွင့္ တူေသာ္လည္း၊ ပထမအႀကိမ္ထက္ သာ၍ပင္ စစ္မွန္သည္၊ သာ၍ပင္ ပုံမွန္ျဖစ္သည္။ အက်ိဳးဆက္အေနႏွင့္၊ ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိ၏ ခံစားရေသာ ဆင္းရဲဒုကၡသည္ ပထမအႀကိမ္ထက္ ပို၍ ႀကီးမားသည္၊ သို႔ေသာ္ ဤဆင္းရဲဒုကၡသည္ လူ႔ဇာတိ၌ လုပ္ေဆာင္ေသာ သူ႔အမႈေတာ္၏ ရလဒ္သာျဖစ္ၿပီး၊ ၎သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူသားမ်ား၏ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားသည္။ ၎သည္လည္း သူ႔ဇာတိပကတိ၏ သာမန္သေဘာႏွင့္ စစ္မွန္မႈမွ ေပၚထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ၏ အမႈေတာ္ကို သူသည္ လုံး၀သာမန္ျဖစ္ကာ စစ္မွန္ေသာ ဇာတိပကတိ၌ ထမ္းေဆာင္သည့္အတြက္၊ ဇာတိပကတိသည္ အႀကီးအက်ယ္ ခက္ခဲမႈကို ခံရပ္ရေပမည္။ သူ၏ဇာတိပကတိမွာ လက္ေတြ႕က်ၿပီး သာမန္ျဖစ္ေလေလ၊ သူ၏ အမႈေတာ္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ သူ ဆင္းရဲဒုကၡခံစားရေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏အလုပ္ကို လုံးဝသဘာဝလြန္ မဟုတ္ေသာ၊ အလြန္သာမန္ျဖစ္ေသာ ဇာတိပကတိ၌ ေဖာ္ျပသည္။ သူ၏ ဇာတိပကတိသည္ သာမန္ျဖစ္ၿပီး လူသားအား ကယ္တင္ျခင္း အလုပ္ကိုလည္း တာ၀န္ယူရမည္ ျဖစ္သျဖင့္၊ သူသည္ သဘာဝလြန္ ဇာတိပကတိက ခံရမည့္ ဆင္းရဲဒုကၡထက္ ပို၍ ႀကီးမားေသာ အတိုင္းအတာကို ခံစားခဲ့ရသည္၊ ဤဆင္းရဲဒုကၡ အားလုံးသည္ သူ႔ဇာတိပကတိ၏ စစ္မွန္မႈႏွင့္ သာမန္သေဘာမွ ေပၚထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ အမႈေတာ္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္အတြင္း ဇာတိပကတိ ႏွစ္ခု ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ဆင္းရဲဒုကၡမွ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ ဇာတိပကတိသည္ သာမန္ျဖစ္ေလေလ၊ အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ခ်ိန္တြင္ သူသည္ ႀကံ့ႀကံ့ခံရမည့္ အခက္အခဲ ႀကီးမားေလေလ ျဖစ္သည္၊ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္သည့္ ဇာတိပကတိသည္ စစ္မွန္ေလေလ၊ လူမ်ား၏ အယူအဆမ်ား ျပင္းထန္လာေလေလ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အေပၚ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား က်ေရာက္လာႏိုင္ေလေလ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ဇာတိပကတိသည္ စစ္မွန္ေလေလ၊ ဇာတိပကတိသည္ လိုအပ္ရာမ်ားႏွင့္ သာမန္ သက္ရွိ လူသားတစ္ေယာက္၏ အသိစိတ္အျပည့္အစုံတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ေလေလ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္ကို ဇာတိပကတိထဲ၌ သူသည္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း ရွိေလေလျဖစ္သည္။ ကားတိုင္ေပၚတြင္ သံမႈိ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္မွာ ေယရႈ၏ ဇာတိပကတိပင္ ျဖစ္ၿပီး၊ အျပစ္ေျဖရာယဇ္အေနႏွင့္ ေပးအပ္ခဲ့ေသာ သူ၏ ဇာတိပကတိ ျဖစ္သည္၊ သူစာတန္ကို အႏိုင္ယူၿပီး လူသားကို လက္ဝါးကပ္တိုင္မွ အျပည့္အ၀ ကယ္တင္ခဲ့ျခင္းမွာလည္း သာမန္လူ႔သဘာဝရွိေသာ ဇာတိပကတိ အားျဖင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ သိမ္းပိုက္ေသာ အလုပ္ကို ထမ္းေဆာင္ၿပီး စာတန္ကို အႏိုင္ယူျခင္းမွာလည္း ၿပီးျပည့္စုံေသာ ဇာတိပကတိ အေနႏွင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ လုံး၀ သာမန္ျဖစ္ၿပီး စစ္မွန္ေသာ ဇာတိပကတိသာလွ်င္ သိမ္းပိုက္ျခင္း အလုပ္တစ္ခုလုံးကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး အစြမ္းထက္ေသာ သက္ေသခံခ်က္ေပးႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ သဘာဝလြန္ေသာ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ မဟုတ္ဘဲ၊ ဇာတိပကတိထဲရွိ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ျခင္းႏွင့္ သာမန္သေဘာမွတစ္ဆင့္သာ လူသားအား သိမ္းပိုက္ျခင္းကို ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤလူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္မွာ စကားေျပာရန္ျဖစ္ၿပီး၊ ဤနည္းျဖင့္ လူသားကို သိမ္းပိုက္ၿပီး စုံလင္ေစရန္ ျဖစ္သည္၊ တစ္နည္းဆိုရလွ်င္၊ ဇာတိပကတိထဲတြင္ ၿပီးျပည့္ေျမာက္ေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္၊ ဇာတိပကတိ၏ တာဝန္မွာ စကားေျပာရန္ျဖစ္ၿပီး ဤနည္းအားျဖင့္ လူသားကို လုံး၀သိမ္းပိုက္၊ ဖြင့္ျပကာ စုံလင္ေစၿပီး ပယ္ရွင္းရန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သိမ္းပိုက္ျခင္း အလုပ္အားျဖင့္ ဇာတိပကတိ၌ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္သည္ အျပည့္အဝ ၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္မည္ ျဖစ္သည္။ ကနဦး ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္း အလုပ္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း အလုပ္၏ အစအဦးပိုင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္၊ သိမ္းပိုက္ျခင္း အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္သည့္ ဇာတိပကတိသည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အလုပ္တစ္ခုလုံးကို ၿပီးျပည့္စုံေစ လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ လိင္သတ္မွတ္ခ်က္တြင္၊ တစ္ဦးသည္ အမ်ိဳးသားျဖစ္ၿပီး၊ အျခားတစ္ဦးမွာ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အဓိပၸာယ္သည္ ၿပီးျပည့္စုံသြားၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လူသားမ်ား၏ အယူအဆမ်ားကို ပေပ်ာက္ေစသည္၊ ဘုရားသခင္သည္ အမ်ိဳးသားေရာ၊ အမ်ိဳးသမီးပါ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးျဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ လိင္သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိေပ။ သူသည္ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ သူ႔အတြက္ လိင္သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိေပ။ အလုပ္၏ ဤအဆင့္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ နိမိတ္ လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈမ်ားကို မလုပ္ေဆာင္သည္မွာ အလုပ္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ရလဒ္မ်ားကို ရရွိရန္အတြက္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္၊ ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းမွာ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏အလုပ္မွာ ဤအႀကိမ္တြင္ နာမက်န္းေသာသူကို က်န္းမာေစရန္ႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္ မဟုတ္ဘဲ၊ စကားေျပာျခင္းအားျဖင့္ လူသားကို သိမ္းပိုက္ရန္ျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ ခံယူထားေသာ ဤလူ႔ဇာတိမွ ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ ပင္ကိုစြမ္းရည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေျပာဆိုၿပီး လူသားကို သိမ္းပိုက္ရန္ပင္ ျဖစ္သည္၊ နာမက်န္းသူကို က်န္းမာေစရန္ႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္မဟုတ္ေပ။ သာမန္ လူ႔သဘာဝထဲရွိ သူ၏အလုပ္သည္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို ျပဳလုပ္ရန္ မဟုတ္၊ နာမက်န္းသူတို႔ကို က်န္းမာေစရန္ႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္လည္း မဟုတ္ဘဲ၊ စကားေျပာရန္ ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိသည္ လူမ်ားအတြက္ ပထမတစ္ႀကိမ္ထက္ ပို၍ သာမန္ျဖစ္သည္ဟု ထင္ရသည္။ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ မုသားမဟုတ္မွန္း သိျမင္ၾကေသာ္လည္း၊ ဤလူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ ေယရႈ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားၿပီး၊ သူတို႔ ႏွစ္ဦးစလုံးသည္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔သည္ လုံး၀တူညီေနျခင္းကား မဟုတ္ေပ။ ေယရႈသည္ ပုံမွန္ လူ႔သဘာဝ၊ သာမန္ လူ႔သဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ နိမိတ္လကၡဏာမ်ား၊ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားစြာသည္ သူႏွင့္အတူရွိေနခဲ့သည္။ ဤလူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္တြင္ လူသား၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ား၊ နာမက်န္းေသာသူမ်ားကို က်န္းမာေစျခင္း၊ နတ္ဆိုးမ်ားကို ေမာင္းထုတ္ျခင္း၊ ပင္လယ္ေပၚ၌ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း၊ ရက္ေလးဆယ္ အစာေရွာင္ျခင္း အစရွိသည္တို႔ကို ျမင္ေတြ႕ရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။…သူသည္ ေယရႈ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အလုပ္ကို မလုပ္ေဆာင္ေပ၊ အေၾကာင္းမွာ သူ၏ ဇာတိပကတိသည္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ေယရႈ၏ ဇာတိပကတိႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ၊ သူ၏ အမႈေတာ္မွာ နာမက်န္းေသာသူမ်ားကို က်န္းမာေစရန္ႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္ မဟုတ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ အလုပ္ကို မၿဖိဳဖ်က္ေပ၊ သူကိုယ္တိုင္၏အလုပ္ကို မေႏွာင့္ယွက္ေပ။ သူသည္ လူသားကို သူ၏ စစ္မွန္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ သိမ္းပိုက္သည့္အတြက္၊ လူသားကို အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ရန္ မလိုအပ္ေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအဆင့္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း အလုပ္ကို ၿပီးျပည့္စုံေစရန္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ

ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈအဆင့္အသီးသီးတို႔၌ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ လက္ေတြ႕က်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိသည္။ ထိုစဥ္အခ်ိန္က ေယရႈႂကြလာခဲ့ေသာအခါ၊ သူသည္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ယခုတစ္ႀကိမ္ ဘုရားသခင္ႂကြလာေသာအခါမူ သူသည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဤအရာမွ ဘုရားသခင္သည္ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးလုံးကို သူ၏အမႈအတြက္ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ဆိုျခင္းကို သင္ျမင္ႏိုင္သည္၊ ထို႔ျပင္ သူ႔ထံတြင္ က်ားမခြဲျခားျခင္း မရွိေပ။ သူ၏ဝိညာဥ္ေတာ္ ႂကြလာသည့္အခါတြင္ သူ႔အေနျဖင့္ သူႏွစ္သက္သည့္ မည္သည့္ဇာတိခႏၶာကိုမဆို ခံယူႏိုင္ၿပီး သူ႔ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည့္ ဇာတိခႏၶာကို ခံယူႏိုင္ေပသည္။ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ခံယူေသာ ဇာတိခႏၶာျဖစ္ေနသေ႐ြ႕၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည္။ အကယ္၍ ေယရႈႂကြလာခဲ့သည့္ အခ်ိန္တြင္ သူ႔အေနျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးအသြင္ႏွင့္ ေပၚလာခဲ့ပါလွ်င္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ အကယ္၍ သားေယာက္်ားမဟုတ္ဘဲ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ပဋိသေႏၶတည္ေသာ သမီးမိန္းကေလးျဖစ္ခဲ့လွ်င္ အမႈ၏ထိုအဆင့္သည္ ထပ္တူညီစြာ ၿပီးျပည့္စုံခဲ့မည္ပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ထိုကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုပါက၊ အမႈ၏ ယခုလက္ရွိအဆင့္ကို အမ်ိဳးသားက ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အမႈသည္လည္း ထပ္တူညီစြာပင္ ၿပီးေျမာက္လာမည္ျဖစ္သည္။ အဆင့္အသီးသီးတြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အမႈသည္ ညီတူညီမွ်ပင္ အေရးပါသည္။ မည္သည့္အဆင့္၏ အမႈကမွ် ထပ္ေက်ာ့မျပန္သကဲ့သို႔ အျခားအဆင့္တစ္ခုႏွင့္လည္း ကြဲျပားဆန္႔က်င္ျခင္း မရွိေခ်။ ထိုအခ်ိန္က ေယရႈသည္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရာ၌ တစ္ပါးတည္းေသာသားေတာ္ဟူ၍ ေခၚေဝၚသမုတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္၊ ထို႔ျပင္ “သား” ဆိုသည့္အရာမွာ အမ်ိဳးသားကို ၫႊန္းဆိုေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအဆင့္တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ပါးတည္းေသာသားေတာ္သည္ ေဖာ္ျပျခင္းမခံရသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အမႈ၏လိုအပ္မႈမ်ားသည္ ယခုအခါတြင္ ေယရႈကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘဲ က်ားမေျပာင္းလဲရန္ လိုအပ္လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္အတြက္မူ က်ားမကြဲျပားျခင္း မရွိေပ။ သူသည္ သူ၏စိတ္ဆႏၵရွိသည့္အတိုင္း သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္သည္၊ ထို႔ျပင္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သူသည္ မည္သည့္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ကန္႔သတ္မႈကိုမွ် မခံရဘဲ အထူးသျဖင့္ လြတ္လပ္ေပသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ အမႈ၏အဆင့္တိုင္းတြင္ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္လက္ေတြ႕က်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ႏွစ္ႀကိမ္ႏွစ္ခါ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ သူ၏လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္မွာ ေျပာစရာပင္ မလိုေပ။ သူသည္ သူ၏ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ရန္ ႂကြလာခဲ့သည္။ အကယ္၍ ဤအဆင့္တြင္ သူသည္ လူသားတို႔ မ်က္ျမင္ေတြ႕ရန္အလို႔ငွာ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ လူ႔ဇာတိကို မခံယူခဲ့လွ်င္ လူသားတို႔သည္ သူတို႔၏ အယူအဆမ်ားအတိုင္း ဘုရားသခင္သည္ လူေယာက္်ားသာျဖစ္သည္၊ လူမိန္းမ မဟုတ္ဟူေသာ အယူအဆကို ထာဝစဥ္ လက္ကိုင္ထားမည္သာ ျဖစ္သည္။...

အကယ္၍ ေယရႈ၏အမႈသည္ ဤေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အမႈအဆင့္က ျဖည့္စြက္မေပးဘဲ လုပ္ေဆာင္ၿပီးစီးခဲ့သည္ဆိုလွ်င္၊ လူသားမ်ားသည္ ေယရႈသာလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ တစ္ပါးတည္းေသာသားေတာ္ျဖစ္သည္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္၊ ဘုရားသခင္တြင္ သားေတာ္တစ္ပါးတည္းရွိသျဖင့္၊ ၎ေနာက္မွ အျခားအမည္နာမတစ္ခုႏွင့္ ႂကြလာသည့္ မည္သူမဆိုသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္၏ တစ္ပါးတည္းေသာသားေတာ္ မျဖစ္ႏိုင္ဟူသည့္ အယူအဆကို ထာဝရဖက္တြယ္ထားၾကလိမ့္မည္။ လူသားမ်ားတြင္ ရွိေနသည့္ အယူအဆတစ္ခုမွာ အျပစ္ေျဖရာယဇ္အျဖစ္ အေစခံေသာသူ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ကိုယ္စား တန္ခိုးကို ရရွိထားေသာသူႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ေ႐ြးႏုတ္ေသာသူ မည္သူမဆိုသည္ ဘုရားသခင္၏ တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ျဖစ္သည္ ဟူ၍ပင္ျဖစ္သည္။ ႂကြလာေသာသူသည္ လူေယာက္်ားျဖစ္ေနသေ႐ြ႕ ထိုသူအား ဘုရားသခင္၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေတာ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳသူအျဖစ္ မွတ္ယူရမည္ဟု ယုံၾကည္ၾကေသာ လူအခ်ိဳ႕ရွိသည္။ ေယရႈသည္ ေယေဟာဝါ၏ သားေတာ္ျဖစ္ၿပီး တစ္ပါးတည္းေသာ သားေတာ္ျဖစ္သည္ဟူ၍ ေျပာၾကေသာ လူအခ်ိဳ႕ပင္ရွိသည္။ ထိုသို႔ေသာအယူအဆမ်ားမွာ လြန္ကဲလွသည္ မဟုတ္ေပေလာ။ အကယ္၍သာ ဤလုပ္ေဆာင္မႈအဆင့္သည္ ေနာက္ဆုံးေသာေခတ္တြင္မွ ေဆာင္႐ြက္၍ မၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ အေမွာင္ထုအရိပ္ေအာက္တြင္ ဖုံးကြယ္ထားျခင္းခံေနရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္၊ ေယာက္်ားသည္ မိန္းမထက္ ျမင့္ျမတ္သည္ဟု မိမိကိုယ္မိမိ ေတြးထင္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ မိန္းမတို႔သည္လည္း မည္သည့္အခါမွ် ေခါင္းေဖာ္ဝံ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်၊ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ မိန္းမတစ္ေယာက္တစ္ေလမွ် ကယ္တင္ျခင္း ခံရလိမ့္မည္လည္း မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ဦးျဖစ္သည္၊ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္သည္ မိန္းမမ်ားကို အစဥ္ မႏွစ္သက္ဘဲ သူတို႔အား ကယ္တင္ျခင္းကို ေပးသနားမည္မဟုတ္ဟု လူတို႔က အၿမဲယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤသို႔သာဆိုလွ်င္ ေယေဟာဝါဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံခဲ့ရသည့္ လူမိန္းမမ်ားအေနျဖင့္ ကယ္တင္ခံရမည့္ အခြင့္အေရးကို ဘယ္ေသာအခါမွ် မရရွိႏိုင္မည္မွာ မွန္ေနလိမ့္မည္မဟုတ္ေလာ။ ထို႔ေနာက္ ေယေဟာဝါအေနျဖင့္ လူမိန္းမကိုဖန္ဆင္းခဲ့ျခင္း၊ ဧဝကို ဖန္ဆင္းခဲ့ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မရွိ ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ၿပီးလွ်င္ လူမိန္းမသည္ ထာဝရကာလတိုင္ ပ်က္စီးသြားမည္ မဟုတ္ေလာ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွစ္ႀကိမ္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ျပည့္စုံေစသည္

ေယရႈ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈအဆင့္သည္ “ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အတူရွိ၏” ၏ အႏွစ္သာရကိုသာ ျဖည့္ဆည္းခဲ့သည္- ဘုရားသခင္၏ သမၼာတရားသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ရွိခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္မွာ လူ႔ဇာတႏွင့္ ရွိခဲ့ကာ ထိုလူ႔ဇာတိထံမွ ခြဲထုတ္၍ မရႏိုင္ခဲ့ေပ၊ ဆိုလိုသည္မွာ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ အတူရွိခဲ့ကာ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ေယရႈမွာ ဘုရားသခင္၏ ပထမဆုံးေသာ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းျဖစ္သည္ ဆိုျခင္း၏ သာ၍ ႀကီးမားေသာ သက္ေသပင္ျဖစ္သည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္သည္ “ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူ၏” ၏ သိုဝွက္ထားေသာ အနက္အဓိပၸာယ္ကို တိက်စြာ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ၿပီး၊ “ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အတူရွိ၏။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္လည္း ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏” အတြက္ သာ၍နက္ရႈိင္းသည့္ အနက္အဓိပၸာယ္ကို ေပးခဲ့ကာ “အစအဦး၌ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရွိ၏” ဟူသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင့္အေနျဖင့္ ခိုင္မာစြာယုံၾကည္ရန္ ခြင့္ျပဳေပးေလသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဖန္ဆင္းျခင္းကာလတြင္ ဘုရားသခင္၌ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ရွိသည္၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ သူႏွင့္အတူရွိခဲ့ကာ သူ႔ထံမွ ခြဲထုတ္၍ မရခဲ့ဘဲ၊ ေနာက္ဆုံးေသာေခတ္တြင္ သူက သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တန္ခိုးႏွင့္ ၾသဇာအာဏာကို သာ၍ပင္ ရွင္းလင္းေစၿပီး လူသားအား သူ႔လမ္းခရီးမ်ား အားလုံးကို ျမင္ေတြ႕ရန္၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အားလုံးကို ၾကားခြင့္ေပးသည္။ ယင္းသည္ ေနာက္ဆုံးေသာေခတ္၏ အလုပ္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤအရာမ်ားကို အူမေခ်းခါးမက်န္ နားလည္လာရမည္ ျဖစ္သည္။ ဇာတိပကတိကို သိရွိျခင္းမွာ အေရးႀကီးဆုံး မဟုတ္ဘဲ၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ ဇာတိပကတိကို မည္သို႔နားလည္သည္ ဆိုျခင္းက အေရးႀကီးဆုံး ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ သင္ေပးရမည့္ သက္ေသခံခ်က္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူတိုင္း သိရမည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အမႈ- ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား စုံလင္ေစကာ ဇာတိပကတိ၌ ဘုရားသခင္၏ အမႈအားလုံးကို ထုတ္ေဆာင္လ်က္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေဆာင္႐ြက္ၿပီး ဇာတိပကတိ၌ ဘုရားသခင္၏ျဖစ္ျခင္းေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေစသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း (၄)

ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္အတြင္းတြင္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကိုယုံၾကည္သူမ်ား အားလုံးကို သိမ္းပိုက္ရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေျပာဆို၏။ ဤသည္မွာ၊ “ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚထြန္းျခင္း” ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤအမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ ႂကြလာၿပီးျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚထြန္းျခင္း၏ စစ္မွန္ေသာ အေရးပါမႈကို ၿပီးေျမာက္ေစဖို႔ ႂကြလာၿပီးျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကိုသာ ေျပာဆိုၿပီး၊ အခ်က္အလက္မ်ား ေပၚထြန္းျခင္း ရွိခဲေပသည္။ ဤသည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚထြန္းျခင္း၏ တကယ့္ အႏွစ္သာရျဖစ္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေျပာဆိုေသာအခါ၊ ဤသည္မွာ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ ေပၚထြန္းျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က လူ႔ဇာတိထဲသို႔ ႂကြလာျခင္းျဖစ္သည္။ “အစအဦး၌ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရွိ၏။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ရွိ၏။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္လည္း ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္လည္း လူဇာတိအျဖစ္ကို ခံယူ၍...။” ဤအရာ (လူ႔ဇာတိ၌ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေပၚထြန္းျခင္းအမႈ) သည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ ဘုရားသခင္ၿပီးေျမာက္မည့္ အမႈျဖစ္ၿပီး သူ၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ တစ္ခုလုံး၏ ေနာက္ဆုံးအခန္း ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေျမသို႔ႂကြလာရမည္ျဖစ္ကာ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လူ႔ဇာတိ၌ ထင္ရွားေစရမည္ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္ၿပီးေသာအရာ၊ အနာဂတ္တြင္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးမည့္အရာ၊ ဘုရားသခင္က ၿပီးေျမာက္ေစမည့္အရာ၊ လူသား၏ ေနာက္ဆုံး ခရီးပန္းတိုင္၊ ကယ္တင္ခံရမည့္သူမ်ား၊ ဖ်က္ဆီးခံရမည့္သူမ်ား၊ စသည္ျဖင့္- အဆုံးတြင္ စြမ္းေဆာင္ရရွိသင့္သည့္ ဤအမႈအားလုံးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပထားၿပီးျဖစ္ကာ၊ အားလုံးသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚထြန္းျခင္း၏ တကယ့္ အေရးပါမႈကို ၿပီးေျမာက္ေစဖို႔ အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ယခင္က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ စီမံခန႔္ခြဲမႈဆိုင္ရာ အမိန္႔မ်ားႏွင့္ အေျခခံဥပေဒသမ်ား၊ ဖ်က္ဆီးခံရမည့္သူမ်ား၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကမည့္သူမ်ား- ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားလုံး ျပည့္စုံရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအေတာအတြင္းတြင္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က အဓိကအားျဖင့္ ၿပီးေျမာက္သည့္ အမႈ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ ေရွးမဆြက ခြဲခန္႔မွတ္သား ထားေသာသူမ်ားသည္ မည္သည့္ေနရာႏွင့္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း၊ ဘုရားသခင္ ေရွးမဆြက ခြဲခန္႔မွတ္သားထားျခင္း မခံရေသာသူမ်ားသည္ မည္သည့္ေနရာႏွင့္ ဆိုင္ေၾကာင္း၊ သူ၏လူမ်ားႏွင့္ သူ၏သားမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားသတ္မွတ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဣသေရလႏိုင္ငံကို မည္သည့္အရာ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဂုတၱဳျပည္ကို မည္သည့္အရာ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို သူသည္ လူတို႔အား နားလည္ေစေလသည္- အနာဂတ္တြင္၊ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားတစ္ခုစီတိုင္း ျပည့္စုံလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင့္အမႈ၏ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ အရွိန္ျမင့္လာေန၏။ ေခတ္တိုင္းတြင္ မည္သည့္အရာ လုပ္ေဆာင္ရမည္၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အတြင္းတြင္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က မည္သည့္အရာ လုပ္ေဆာင္ရမည္ ဆိုသည္ႏွင့္၊ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္ သူ၏အမႈေတာ္တို႔ကို လူသားထံ ထုတ္ေဖာ္ျပရန္ နည္းလမ္းမ်ားအျဖစ္ ဘုရားသခင္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳၿပီး၊ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အားလုံးသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚထြန္းျခင္း၏ တကယ့္ အေရးပါမႈကို ၿပီးေျမာက္ေစရန္အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိသည္

ေယရႈ၏အလုပ္၌ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အဓိပၸာယ္မွာ ၿပီးျပည့္စုံခဲ့ျခင္းမရွိဟု ငါေျပာရျခင္းမွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အေၾကာင္းမွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဇာတိပကတိ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ျဖစ္မလာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေယရႈျပဳခဲ့သည့္အရာမွာ ဇာတိပကတိ၌ ဘုရားသခင္၏အလုပ္၏ တစ္ပိုင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္၊ သူသည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း အလုပ္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ လူသားအား လုံး၀ ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္း အလုပ္ကို မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပ။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္၏ ဤအဆင့္ကိုလည္း သာမန္ဇာတိပကတိ၌ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ လုံး၀ သာမန္ျဖစ္ေသာ၊ လူ႔သဘာဝမွာ စိုးစဥ္းမွ်ပင္ ထူးကဲသာလြန္ျခင္း မရွိေသာ လူသားတစ္ဦးမွ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အျခားတစ္နည္းႏွင့္ ဆိုရလွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား လုံး၀ ျဖစ္သြားသည္၊ သူ၏ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာသည္ ဘုရားသခင္၏ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာ ျဖစ္ၿပီး၊ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ လုံး၀သက္ရွိလူသား၊ လုံး၀ ဇာတိပကတိ ျဖစ္သည္။ လူ႔မ်က္စိသည္ ေကာင္းကင္ ဘာသာစကားကို ေျပာဆိုႏိုင္ေသာ ပကတိ သာမန္လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး၊ စည္းေဝးခန္းမႀကီးမ်ားတြင္ ဘာသာေရး၏ အတြင္းက်ေသာ သမၼာတရားကို ထုတ္ေဖာ္ျပရန္ မဆိုထားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ား ဘာမွ်မျပသူ၊ အံ့ဖြယ္ရာမ်ား ဘာမွ် မလုပ္ေဆာင္ေသာ၊ လုံး၀ ထူးကဲသာလြန္ျခင္း မရွိေသာ ဇာတိခႏၶာကို ျမင္သည္။ ဒုတိယ အႀကိမ္ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိ၏ အလုပ္သည္ လူမ်ားအတြက္ ပထမ အႀကိမ္ႏွင့္ လုံးဝ မတူကြဲျပား ေနသကဲ့သို႔ ထင္ရသည္၊ ကြဲျပားလြန္းလွသည့္အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ခုတြင္ တူေသာအရာ ဘာမွ် မရွိဟု ထင္မွတ္ရၿပီး၊ ပထမ အလုပ္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ မည္သည့္အရာကိုမွ် ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ မျမင္ေတြ႕ႏိုင္ေပ။ ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိ၏ အလုပ္သည္ ပထမအႀကိမ္၏ အလုပ္ႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားေသာ္လည္း၊ ထိုအခ်က္က သူတို႔၏ အရင္းအျမစ္သည္ တူညီေသာအရာ တစ္ခုတည္းမဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသမျပေပ။ သူတို႔၏ အရင္းအျမစ္သည္ တစ္ခုတည္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ ဆိုသည္မွာ သူတို႔၏ အျပင္ပိုင္းကိုယ္ထည္မ်ားအေပၚ၌ မူတည္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ဇာတိပကတိမ်ားမွ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အလုပ္၏ သဘာဝအေပၚတြင္သာ မူတည္သည္။ သူ႔အလုပ္၏ အဆင့္သုံးဆင့္ အေတာအတြင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ ႏွစ္ႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ၿပီး၊ ႏွစ္ႀကိမ္စလုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ အလုပ္သည္ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို ဖြင့္လွစ္ေပးသည္၊ အလုပ္သစ္တစ္ခုကို အစျပဳေပးသည္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အျပန္အလွန္ ျပည့္စုံေစသည္။ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ ဇာတိပကတိႏွစ္ပါးသည္ အရင္းအျမစ္ တစ္ခုတည္းမွ လာသည္ ဆိုျခင္းကို လူသားမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ျမင္ႏိုင္ရန္မွာမူ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ထိုသို႔ျမင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုသည္မွာ လူသားမ်က္လုံးႏွင့္ လူသားစိတ္တို႔၏ တတ္စြမ္းႏိုင္သည္ထက္ လြန္သည္ဆိုျခင္းကို ေျပာရန္ပင္ မလိုအပ္ေပ။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔၏ အႏွစ္သာရ၌မူ ၎တို႔သည္ အတူတူပင္ျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ သူတို႔၏ အလုပ္သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ပါးတည္းမွ အရင္းခံေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိ ႏွစ္ပါးသည္ တူညီေသာ အရင္းအျမစ္မွ ေပၚထြက္လာျခင္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ဆိုသည္ကို သူတို႔ ေမြးဖြားခဲ့သည့္ ေခတ္ကာလႏွင့္ ေနရာေဒသမ်ားအားျဖင့္ သို႔မဟုတ္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အျခားအေၾကာင္းရင္းမ်ားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္၍ မရဘဲ၊ သူတို႔မွ ေဖာ္ျပသည့္ ဘုရားသေဘာသဘာဝ အလုပ္အားျဖင့္သာ ဆုံးျဖတ္၍ ရမည္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိသည္ ေယရႈလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အလုပ္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ မည္သည့္အရာကိုမွ် ေဆာင္႐ြက္ျခင္းမရွိေပ၊ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္သည္ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္မ်ားကို မလိုက္နာဘဲ၊ အႀကိမ္တိုင္းတြင္ ၎သည္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ကို ဖြင့္ေပးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိသည္ လူမ်ား၏ စိတ္ထဲရွိေသာ ပထမ ဇာတိပကတိအေပၚ ထင္ျမင္ခ်က္ကို နက္ရႈိင္းေစရန္ သို႔မဟုတ္ ခိုင္ခံ့ေစရန္ မရည္႐ြယ္ဘဲ၊ ျဖည့္စြက္ရန္ႏွင့္ စုံလင္ေစရန္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လူသား၏ အသိပညာကို နက္ရႈိင္းေစရန္၊ လူတို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲ၌ တည္ရွိေသာ စည္းကမ္းမ်ား အားလုံးကို ခ်ိဳးဖ်က္ရန္ႏွင့္ သူတို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲ၌ ရွိေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မွားယြင္းေသာ ပုံရိပ္ကို သုတ္သင္ပယ္ရွင္းရန္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္၏အလုပ္၏ မည္သည့္သီးသန္႔အဆင့္ တစ္ဆင့္ကမွ် လူသားကို ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စုံလင္သည့္ အသိပညာကို မေပးႏိုင္ဟု ေျပာ၍ရသည္၊ တစ္ဆင့္စီသည္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုကိုသာ ေပးၿပီး၊ အလုံးစုံကို မေပးေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ စိတ္သေဘာထားကို အျပည့္အဝ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူသား၏ နည္းပါးေသာ နားလည္ႏိုင္စြမ္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သူ၏ အသိပညာမွာ မျပည့္မစုံဘဲ ရွိေနသည္။ လူ႔ဘာသာ စကားကို အသုံးျပဳ၍ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား အလုံးစုံကို ေဖာ္ျပရန္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေပ၊ ထို႔အျပင္၊ သူ႔အလုပ္၏ အဆင့္တစ္ဆင့္တည္းက ဘုရားသခင္ကို အျပည့္အဝ အဘယ္သို႔ ေဖာ္ျပႏိုင္မည္နည္း။ သူ႔သာမန္ လူ႔သဘာဝျဖင့္ ကြယ္ဝွက္ထားေသာ ဇာတိပကတိျဖင့္ သူအလုပ္လုပ္ၿပီး သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ထည္အားျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ ေဖာ္ျပမႈမ်ားအားျဖင့္သာ သူ႔ကို သိကြၽမ္းႏိုင္သည္။ သူ၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အလုပ္အားျဖင့္ လူသားက သူ႔အားသိကြၽမ္း လာႏိုင္ေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိထဲသို႔ ဆင္းႂကြလာျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အလုပ္၏ အဆင့္မ်ားသည္ တစ္ဆင့္ႏွင့္ တစ္ဆင့္လုံးဝ မတူေပ။ ဤနည္းလမ္းအားျဖင့္သာ လူသားသည္ ရႈေထာင့္တစ္ခုတည္းတြင္ပင္ ပိတ္မိမေနဘဲ ဇာတိပကတိထဲရွိ ဘုရားသခင္၏အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပည့္စုံေသာ အသိပညာကို ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ခံယူေသာ ဇာတိပကတိ ႏွစ္ခု၏ အလုပ္သည္ ကြဲျပားျခားနား ေသာ္ျငားလည္း၊ ထိုဇာတိပကတိမ်ား၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ သူတို႔ အလုပ္၏ အရင္းအျမစ္မွာ ထပ္တူပင္ ျဖစ္သည္၊ သူတို႔သည္ အလုပ္၏ မတူကြဲျပားေသာ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ တည္ရွိၿပီး၊ မတူကြဲျပားေသာ ေခတ္ႏွစ္ေခတ္တြင္ ေပၚထြက္လာျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ၊ ဘုရားသခင္ခံယူေသာ ဇာတိပကတိမ်ားသည္ အႏွစ္သာရခ်င္းတူၿပီး အရင္းအျမစ္တူသည္၊ ဤအရာသည္ မည္သူမွ် ျငင္းဆို၍ မရႏိုင္ေသာ သမၼာတရားပင္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ