ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ သတိေပးခ်က္အေပၚ နိေနေဝၿမိဳ႕ႏွင့္ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏ တုံ႔ျပန္ခ်က္၌ သိသာသည့္ ကြာျခားခ်က္

ေခ်မႈန္းခံရျခင္းဆိုသည္မွာ မည္သည္ကို ဆိုလိုသနည္း။ အရပ္သုံးစကားႏွင့္ေျပာရလွ်င္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ဟု ဆိုလိုပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မည္ကဲ့သို႔မ်ိဳးနည္း။ ၿမိဳ႕တစ္ခုလုံးကို ေခ်မႈန္းပစ္ဖို႔ မည္သူက လုပ္ႏိုင္သနည္း။ လူသားအတြက္ကေတာ့ ဤလုပ္ရပ္မ်ိဳးလုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဤလူတို႔က မိုက္မဲသူမ်ားမဟုတ္ေပ။ ဤေၾကညာခ်က္ကို သူတို႔ၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ ဘာကိုဆိုလိုသည္ဆိုျခင္းကို သူတို႔သိခဲ့ သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ဆီမွ လာသည္ဆိုသည္ကို သူတို႔သိသည္။ ဘုရားသခင္က သူ႔အလုပ္ကိုသူ လုပ္ေဆာင္ေတာ့ မည္ဆိုသည္ကို သူတို႔သိသည္။ သူတို႔၏ဆိုးယုတ္မႈသည္ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို အမ်က္ထြက္ေစၿပီး သူတို႔အေပၚကို သူစိတ္ဆိုးသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ မၾကာခင္မွာ သူတို႔သည္ သူတို႔၏ၿမိဳ႕ႏွင့္အတူ ဖ်က္ဆီးခံရမည္ ဆိုသည္ကို သူတို႔သိသည္။ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ သတိေပးခ်က္ကို နားေထာင္ ၿပီးေနာက္ ဤၿမိဳ႕မွာရွိသည့္လူတို႔က မည္သို႔ျပဳမူခဲ့သနည္း။ သူတို႔၏ဘုရင္မွ သာမန္လူအထိ ဤလူတို႔ မည္သို႔တုံ႔ျပန္ခဲ့သည္ ဆိုသည္ကို သမၼာက်မ္းစာမွာ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားသည္။ က်မ္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း “ထို႔ေၾကာင့္ နိေနေဝ ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး ၎တို႔တြင္ အႀကီးဆုံးေသာသူမွ အငယ္ဆုံးေသာသူတိုင္ေအာင္ အစာေရွာင္ျခင္းကို ေၾကညာၿပီး ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္ၾက၏။ နိေနေဝမင္းႀကီးထံ သတင္းေရာက္ရွိခဲ့သည့္အတြက္ သူသည္ ရာဇပလႅင္မွဆင္းကာ သူ၏ ဝတ္လုံေတာ္ကို ခြၽတ္ၿပီး ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ကာ ျပာထဲ၌ ထိုင္ေလ၏။ လူျဖစ္ေစ၊ သားရဲတိရစာၦန္ျဖစ္ေစ၊ တိရစာၦန္အုပ္ သို႔မဟုတ္ သိုးႏြားအုပ္ျဖစ္ေစ မည္သည့္အရာကိုမွ် မျမည္းေစႏွင့္။ အစာကို မစား၊ ေရကို မေသာက္ေစႏွင့္။ လူႏွင့္ သားရဲတိရစာၦန္တို႔သည္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ၿခဳံၾကေစ။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဘုရားသခင္ကို ဟစ္ေအာ္ၾကေစ။ အေယာက္တိုင္း မိမိတို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ လမ္းမွလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔လက္မ်ားထဲက အဓမၼအမႈမ်ားမွ လည္းေကာင္း လွည့္ျပန္ၾကေစ။...ဟု မင္းႀကီးႏွင့္ မႉးမတ္အာဏာျဖင့္ နိေနေဝၿမိဳ႕လုံးတြင္ ေႂကြးေၾကာ္ကာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာေစေတာ္မူ၏။”

ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ေၾကညာခ်က္ကို ၾကားၿပီးေနာက္မွာ နိေနေဝၿမိဳ႕မွာရွိသည့္လူတို႔သည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕မွာ ရွိသည့္လူတို႔ႏွင့္ လုံးဝ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္သည့္ သေဘာထားကို ျပခဲ့သည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕ကလူတို႔သည္ မေကာင္းမႈမ်ား ထပ္ကာထပ္ကာ လုပ္ရင္း ဘုရားသခင္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆန႔္က်င္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤစကားလုံးမ်ားကို ၾကားၿပီးေနာက္မွာ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ဤကိစၥကို လ်စ္လ်ဴမရႈခဲ့သကဲ့သို႔ ဆန႔္က်င္ျခင္းလည္း မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။ ဤကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး အစာေရွာင္ဆုေတာင္းဖို႔အတြက္ ေၾကညာခဲ့သည္။ “ယုံၾကည္” ဆိုသည္မွာ ဤေနရာတြင္ ဘာကိုရည္ၫႊန္းသနည္း။ ဤစကားလုံးကိုယ္၌မွာ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ လိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းကို ျပသည္။ ဤစကားလုံးကိုရွင္းျပဖို႔ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔၏ တကယ့္အျပဳအမူကို အသုံးျပဳလွ်င္ ဘုရားသခင္က သူေျပာသကဲ့သို႔ လုပ္ႏိုင္ၿပီး သူေျပာသကဲ့သို႔ လုပ္လိမ့္မည္ ဆိုသည္ကို သူတို႔ယုံၿပီး သူတို႔သည္ ေနာင္တရဖို႔ ဆႏၵရွိေနသည္ဟု ဆိုလိုသည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕၏ လူတို႔သည္ က်ေရာက္လုဆဲ ေဘးဒုကၡကို ေၾကာက္႐ြံ႕ခဲ့ၾကသေလာ။ သူတို႔ႏွလုံးသားထဲမွာ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းကို ထည့္ေပးျခင္းက သူတို႔၏ ယုံၾကည္မႈျဖစ္သည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔၏ ယုံၾကည္မႈႏွင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈကို သက္ေသျပဖို႔ မည္သည္ကို အသုံးျပဳ၍ရမည္နည္း။ သမၼာက်မ္းစာက ေျပာသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ “လူႀကီးလူငယ္အေပါင္းတို႔သည္ အစာေရွာင္ရာ အခ်ိန္ကို ေၾကာ္ျငာ၍ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္ၾက၏။” ဆိုလိုသည္မွာ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔က အမွန္တကယ္ပင္ ယုံၾကည္ခဲ့ၾကသည္။ ဤယုံၾကည္မႈမွတဆင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း ေရာက္ရွိလာၿပီး အစာေရွာင္ျခင္းႏွင့္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ သူတို႔၏ ေနာင္တရျခင္းအစကို ျပသည့္ပုံစံျဖစ္ပါသည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕က လူတို႔ႏွင့္ လုံးဝကြာျခားၿပီး နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ျခင္းမျပဳလုပ္႐ုံတင္ မကဘဲ သူတို႔၏ အျပဳအမူႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တို႔မွတစ္ဆင့္ သူတို႔၏ ေနာင္တရျခင္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပသခဲ့ပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ၎က နိေနေဝ၏ သာမန္လူတို႔သာလွ်င္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ေပ။ သူတို႔၏ဘုရင္က ႁခြင္းခ်က္ထဲမွာ မပါေပ။

နိေနေဝဘုရင္၏ ေနာင္တရျခင္းက ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကို ရယူႏိုင္ခဲ့သည္

နိေနေဝဘုရင္က ဤသတင္းကို ၾကားသည့္အခါမွာ သူ႔ပလႅင္မွ သူထလိုက္သည္။ သူ၏ဝတ္စုံကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ၿပီး ျပာမ်ားထဲမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္မွာ သူသည္ ၿမိဳ႕ထဲက မည္သူမွ ဘာကိုမွ မစားရ၊ ေမြးျမဴေရးတိရစာၦန္မ်ား၊ သိုးသငယ္မ်ား၊ ႏြားမ်ားကိုလည္း အစာမေကြၽး၊ ေရမတိုက္ရဟု ေၾကညာခဲ့သည္။ လူသားႏွင့္ ေမြးျမဴေရးတိရစာၦန္တို႔ အတူတူပင္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္ၾကဖို႔ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေလးနက္စြာ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးၾကသည္။ လူတိုင္းသည္ သူတို႔၏မေကာင္းသည့္လမ္းခရီးမ်ားကို ျငင္းပယ္ၿပီး သူတို႔လက္ထဲမွာရွိသည့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို စြန႔္ပစ္ဖို႔ကိုလည္း ဘုရင္ႀကီးက ေၾကညာခဲ့သည္။ ဤလုပ္ရပ္အစဥ္လိုက္ကို ၾကည့္လွ်င္ နိေနေဝ၏ဘုရင္သည္ သူ၏ ႐ိုးသားေလးနက္သည့္ ေနာင္တရျခင္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့ပါသည္။ သူ႔ပလႅင္ေပၚမွ ထျခင္း၊ သူ၏ဘုရင္ဝတ္စုံကို ပစ္ျခင္း၊ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ၿပီး ျပာမ်ားထဲမွာ ထိုင္ေနျခင္းစသည့္ သူျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္အစဥ္လိုက္တို႔က နိေနေဝ၏ဘုရင္သည္ သူ၏ေတာ္ဝင္ အဆင့္အတန္းကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး သာမန္လူမ်ားႏွင့္အတူ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ဆင္သည္ဟု လူတို႔ကို ေျပာလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ နိေနေဝဘုရင္သည္ ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္၏ ေၾကညာခ်က္ကိုၾကားၿပီးသည့္ေနာက္မွာ သူ႔လက္မွာရွိသည့္ သူ၏မေကာင္းသည့္လမ္းခရီးမ်ား သို႔မဟုတ္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္းမ်ားကို ဆက္လုပ္ဖို႔ သူ၏ ေတာ္ဝင္ေနရာကို မယူထားခဲ့ေပ။ သူကိုင္စြဲထားသည့္ ၾသဇာအာဏာကို ေဘးခ်ထားၿပီး ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ေရွ႕မွာ ေနာင္တရခဲ့သည္။ ဤအခ်ိန္ခဏ၌ နိေနေဝဘုရင္သည္ ဘုရင္တစ္ပါးအေနႏွင့္ ေနာင္တရျခင္းမဟုတ္ေပ။ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ သာမန္ အရာဝတၳဳတစ္ခုအေနႏွင့္ သူ႔အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခံၿပီး ေနာင္တရဖို႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕ကို လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ တဖန္ သူ႔လိုပုံစံမ်ိဳးႏွင့္ ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ မိမိ၏အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခံၿပီး ေနာင္တရဖို႔ တစ္ၿမိဳ႕လုံးကို သူေျပာခဲ့သည္။ ထပ္ျဖည့္စြက္ရလွ်င္ သူ႔မွာ မည္သို႔လုပ္မည္ဆိုသည့္ သီးသန႔္အစီအစဥ္တစ္ခုရွိခဲ့သည္။ က်မ္းစာမွာ ျမင္ရသည့္အတိုင္း၊ “လူျဖစ္ေစ၊ သားရဲတိရစာၦန္ ျဖစ္ေစ၊ တိရစာၦန္အုပ္ သို႔မဟုတ္ သိုးႏြားအုပ္ျဖစ္ေစ မည္သည့္အရာကိုမွ် မျမည္းေစႏွင့္။ အစာကို မစား၊ ေရကို မေသာက္ေစႏွင့္။...ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဘုရားသခင္ကို ဟစ္ေအာ္ၾကေစ။ အေယာက္တိုင္း မိမိတို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာလမ္းမွ လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔လက္မ်ားထဲက အဓမၼအမႈမ်ားမွလည္းေကာင္း လွည့္ျပန္ၾကေစ။” ဤၿမိဳ႕၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူအေနႏွင့္ နိေနေဝဘုရင္သည္ ျမင့္မားသည့္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ အာဏာကိုပိုင္ဆိုင္ၿပီး သူဆႏၵရွိသည့္အရာ ဘယ္အရာမဆို လုပ္ႏိုင္သည္။ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ေၾကညာခ်က္ကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါမွာ သူသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို လ်စ္လ်ဴရႈ၍ ရႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ သူ႔အျပစ္ကိုသာလွ်င္ ေနာင္တရၿပီး ဝန္ခံလိုက္၍ရသည္။ ၿမိဳ႕ထဲကလူတို႔က ေနာင္တရဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေ႐ြးခ်ယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဤအေၾကာင္းကိစၥကို သူလုံးဝ လ်စ္လ်ဴရႈ၍ ရႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း နိေနေဝဘုရင္က ဤကဲ့သို႔ လုံးဝမလုပ္ခဲ့ေပ။ သူ႔ပလႅင္မွ ထ႐ုံသာမကဘဲ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ႏွင့္ ျပာမ်ားကို ဝတ္ဆင္ၿပီး ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ သူ၏အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခံၿပီး ေနာင္တရခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ထဲမွာရွိသည့္လူတို႔ႏွင့္ ေမြးျမဴေရး တိရစာၦန္မ်ား အားလုံးကိုလည္း ဤကဲ့သို႔လုပ္ဖို႔ သူအမိန႔္ထုတ္ ခဲ့သည္။ လူတို႔ကို “ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဘုရားသခင္ကို ဟစ္ေအာ္ၾကေစ။” ကိုေတာင္ သူအမိန႔္ထုတ္ခဲ့သည္။ ဤလုပ္ရပ္အစဥ္လိုက္ မွတစ္ဆင့္ နိေနေဝဘုရင္သည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူတစ္ေယာက္ လုပ္သင့္သည္ကို အမွန္တကယ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ သူ၏လုပ္ရပ္အစဥ္လိုက္သည္ လူသားသမိုင္းမွာ မည္သည့္ ဘုရင္အတြက္မဆို လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲၿပီး မည္သူမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ အရာလည္းျဖစ္ပါသည္။ ဤလုပ္ရပ္မ်ားကို လူသားသမိုင္းမွာ တစ္ခါမွမျဖစ္ဖူးသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားဟု ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။ ၎တို႔သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေအာက္ေမ့ျခင္းခံရဖို႔၊ အတုခိုးျခင္း ခံရဖို႔ ထိုက္တန္ပါသည္။ လူသား၏ အစအဦးကတည္းက ဘုရင္တိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ခုခံဆန႔္က်င္ရန္ သူ၏လူမ်ားကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ သူတို႔၏ ဆိုးယုတ္မႈအတြက္ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းကို ရွာေဖြဖို႔ ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးဖို႔၊ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ရယူၿပီး ျဖစ္လာေတာ့မည့္ အျပစ္ဒဏ္ခတ္မႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ဖို႔ မည္သူကမွ သူ႔လူမ်ားကို ဦးမေဆာင္ခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း နိေနေဝဘုရင္က သူ႔လူမ်ားကို ဘုရားဆီသို႔ ဦးေဆာင္ဖို႔၊ သူတို႔၏ သက္ဆိုင္ရာ မေကာင္းသည့္လမ္းခရီးမ်ားကို ထားခဲ့ၿပီး သူတို႔လက္မွာရွိသည့္ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္မႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ တဖန္ သူ၏ပလႅင္ကိုလည္း ေဘးခ်ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ အျပန္အလွန္ အေနႏွင့္ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္သည္ ျပန္လွည့္ၿပီး ေနာင္တရခဲ့သည္။ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕မွာရွိသည့္လူမ်ားကို အသက္ရွင္ခြင့္ေပးၿပီး ဖ်က္ဆီးျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ ဘုရင္ႀကီး၏ အျပဳအမူကို လူသားသမိုင္းမွာ ရွားပါးသည့္ ဆန္းၾကယ္မႈဟုပင္ ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ သူတို႔၏အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခံျခင္းႏွင့္ ေနာင္တရျခင္းတို႔၏ စံျပတစ္ခုဟုပင္ ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။

နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔၏ ႏွလုံးသားအတြင္းမွာ ႐ိုးသားျဖဴစင္သည့္ ေနာင္တရျခင္းကို ဘုရားသခင္ ျမင္သည္

ဘုရားသခင္၏ ေၾကညာခ်က္ကို နားေထာင္ၿပီးေနာက္မွာ နိေနေဝဘုရင္ႏွင့္ သူ႔လူမ်ားသည္ လုပ္ရပ္မ်ား တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သူတို႔၏ အျပဳအမူႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၏ သေဘာတရားက အဘယ္နည္း။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ သူတို႔၏အျပဳအမူအားလုံး၏ အႏွစ္သာရက အဘယ္နည္း။ သူတို႔လုပ္ခဲ့သည့္အရာကို သူတို႔ ဘာေၾကာင့္လုပ္ခဲ့သနည္း။ ဘုရားသခင္၏ အျမင္မွာ သူတို႔သည္ ႐ိုးသားျဖဴစင္စြာ ေနာင္တရခဲ့သည္။ သူ႔ေရွ႕မွာ သူတို႔၏အျပစ္ကို ဝန္ခံခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေလးနက္စြာ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သာလွ်င္မဟုတ္ဘဲ သူတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူမ်ား ကိုလည္း စြန႔္ပစ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားၿပီးေနာက္မွာ သူတို႔သည္ အလြန္ပင္ေၾကာက္လန႔္သြားၿပီး သူေျပာသကဲ့သို႔ လုပ္လိမ့္မည္ ဆိုသည္ကို ယုံၾကည္ခဲ့ၾက၍ ဤအတိုင္းလုပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အစာေရွာင္ျခင္း၊ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ၿပီး ျပာမ်ားထဲမွာထိုင္ျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔၏လမ္းခရီးမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ဖို႔ႏွင့္ ဆိုးယုတ္မႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ သူ၏ေဒါသကို ထိန္းဖို႔ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္အတြက္ ဆုေတာင္းဖို႔၊ သူ၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ သူတို႔အေပၚက်ေရာက္လာမည့္ ကပ္ေဘးကို ျပန္လည္႐ုတ္သိမ္းဖို႔ ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးဖို႔ သူတို႔ဆႏၵရွိျခင္းကို ေဖာ္ျပခ်င္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔၏အျပဳအမူ အားလုံးကို စူးစမ္းစစ္ေဆးျခင္းမွတစ္ဆင့္ သူတို႔၏ အရင္က ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူမ်ားကို ေယေဟာဝါဘုရားသခင္က စက္ဆုပ္သည္ဆိုျခင္းကို သူတို႔နားလည္ခဲ့သည္၊ သူမၾကာခင္ သူတို႔ကို ဘာေၾကာင့္ဖ်က္ဆီးမည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို သူတို႔နားလည္ခဲ့ေၾကာင္းကို ငါတို႔ ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ဤအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သူတို႔အားလုံးသည္ လုံးဝေနာင္တရဖို႔၊ သူတို႔၏ မေကာင္းသည့္လမ္းခရီးမ်ားကို ထားခဲ့ၿပီး သူတို႔လက္ထဲက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ့ၾကသည္။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ေၾကညာခ်က္ကို သူတို႔ သိလိုက္သည္ႏွင့္ သူတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္း၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲမွာ အေၾကာက္တရားကို ခံစားခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားသခင္မုန္းသည့္ သူတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္အျပဳအမူမ်ားကို ဆက္မလုပ္ေတာ့သကဲ့သို႔ ဤလုပ္ရပ္မ်ားကို ဆက္ၿပီး မက်ဴးလြန္ေတာ့ေပ။ ထပ္ျဖည့္စြက္ရလွ်င္ သူတို႔၏ အရင္ကအျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ဖို႔ႏွင့္ သူတို႔၏အရင္က လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအရ သူတို႔ကို မဆက္ဆံဖို႔ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ဆိုးယုတ္မႈမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ မထိေတြ႕ဖို႔ႏွင့္ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအရ ျပဳမူဖို႔ ဆႏၵရွိေနခဲ့ၾကပါသည္။ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ကို သူတို႔ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္ေတာ့မွ ေဒါသမထြက္ေစလွ်င္ျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ ေနာင္တရျခင္းက ႐ိုးသားျဖဴစင္ၿပီး ျပည့္စုံမႈရွိပါသည္။ သူတို႔၏ႏွလုံးသားအတြင္းထဲကလာၿပီး ဟန္ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္သကဲ့သို႔ ယာယီလည္း မဟုတ္ေပ။

နိေနေဝမွာရွိသည့္လူမ်ား၊ အျမင့္မားဆုံးဘုရင္မွ သူ႔လူမ်ားအထိ၊ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္သည္ သူတို႔ကို စိတ္ဆိုးသည္ဆိုသည္ကို သိရွိခဲ့သည္ႏွင့္ သူတို႔၏ လုပ္ရပ္တစ္ခုခ်င္းစီတိုင္း၊ သူတို႔၏အျပဳအမူအလုံးစုံႏွင့္ သူတို႔၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အျမင္မွာ ရွင္းလင္းျမင္သာသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားသည္ သူတို႔၏ အျပဳအမူအရ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္အေျခအေနက မည္သို႔ရွိခဲ့သနည္း။ သမၼာက်မ္းစာက ဤေမးခြန္းကို သင့္အတြက္ ေျဖဆိုႏိုင္ပါသည္။ က်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္အတိုင္းျဖစ္ပါသည္။ “သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ဆိုးညစ္ေသာလမ္းမွ လွည့္ျပန္ၿပီး က်င့္ေသာအက်င့္မ်ားကို ဘုရားသခင္သည္ ျမင္လွ်င္၊ ယခင္ ျပဳမည္ဟု မိန႔္ဆိုခဲ့ေသာ မေကာင္းသည့္အမႈကို ေနာင္တရေတာ္မူၿပီး ထိုသို႔ မျပဳပဲ ေနေတာ္မူ၏။” ဘုရားသခင္က သူ႔စိတ္ကို ေျပာင္းလဲခဲ့ေသာ္လည္း သူ႔စိတ္အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရႈပ္ေထြးျခင္း မရွိေပ။ သူသည္ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းပင္၊ သူ၏ေဒါသကို ေဖာ္ျပျခင္းမွ သူ႔ေဒါသကို စိတ္ၿငိမ္ေစ လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္နိေနေဝၿမိဳ႕အေပၚကို ကပ္ေဘး သယ္ေဆာင္မလာရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ားကို ကပ္ေဘးမွ အသက္ခ်မ္းသာခြင့္ေပးဖို႔ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ဘာေၾကာင့္ျမန္ဆန္သလဲဆိုသည္က ဘုရားသခင္က နိေနေဝမွာရွိသည့္ လူတိုင္း၏ ႏွလုံးသားကို ေလ့လာၾကည့္ရႈခဲ့သည့္အတြက္ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔ႏွလုံးသားထဲမွာ ဘာကိုကိုင္စြဲထားသနည္းဆိုသည္ကို သူျမင္ခဲ့ပါသည္။ သူတို႔အျပစ္မ်ားအတြက္ သူတို႔၏ ဝန္ခံျခင္းႏွင့္ ေနာင္တရျခင္း၊ သူ႔အေပၚ သူတို႔၏ ႐ိုးသားသည့္ ယုံၾကည္ျခင္း၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားကို သူတို႔၏ဆိုးယုတ္သည့္အျပဳအမူမ်ားက မည္ကဲ့သို႔စိတ္ဆိုးေစခဲ့သနည္းဆိုသည့္ သူတို႔၏နက္နဲသည့္ အသိစိတ္ခံစားခ်က္၊ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္ဆီမွ က်ေရာက္ေတာ့မည့္ အျပစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈမ်ားျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူတို႔သည္ ဤကပ္ေဘးကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔အေပၚ သူ၏ေဒါသကို အဆုံးသတ္ဖို႔ သူ႔ကို ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးေနသည့္ သူတို႔၏ႏွလုံးသားအတြင္းထဲက ဆုေတာင္းသံမ်ားကိုလည္း ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္က ၾကားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က ဤအခ်က္မ်ားအားလုံးကို ၾကည့္ရႈေလ့လာသည့္အခါမွာ သူ၏ေဒါသမ်ားက နည္းနည္းခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါသည္။ အရင္က သူ၏ေဒါသက မည္မွ်ပင္ႀကီးပါေစ ဤလူတို႔၏ ႏွလုံးသားအတြင္းထဲက ႐ိုးသားျဖဴစင္သည့္ ေနာင္တရျခင္းကို သူျမင္သည့္အခါမွာ သူ႔ႏွလုံးသားက ဤအရာအားျဖင့္ ထိေတြ႕ခံရၿပီး သူတို႔အေပၚကို ေဘးဒုကၡသယ္လာဖို႔ သူမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူတို႔အေပၚ ေဒါသထြက္ျခင္းကို ရပ္လိုက္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ သူတို႔အေပၚမွာ သူ၏သနားညႇာတာမႈႏွင့္ သည္းခံမႈကို ဆက္ထားခဲ့ၿပီး သူတို႔ကို ဆက္လက္ လမ္းၫႊန္ၿပီး ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)